ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ 

Νέα Μανωλάδα στο Περιστέρι με ρατσισμό και τραμπουκισμούς αντί για καταβολή των δεδουλευμένων των εργατών  στην AGROMART

Αντιπροσωπεία εργατών της AGROMART μας επισκέφθηκαν στα Γραφεία της ΚΕΕΡΦΑ και έκαναν την καταγγελία για την ρατσιστική εργοδοτική μεταχείριση σε βάρος τους.

Η εργοδοσία της εταιρίας AGROMART στο Περιστέρι έδειξε το πιο χυδαίο, ρατσιστικό, βίαιο πρόσωπο της τραμπουκίζοντας μετανάστες εργάτες.

Τέσσερις  εργάτες είχαν δουλέψει για ένα ολόκληρο 20ωρο στις 23 Δεκέμβρη 8μμ-24 Δεκέμβρη 6μμ και το αφεντικό ζήτησε να έρθουν κανονικά την ίδια μέρα στις 10μμ το βράδυ!!!!

Οι εργάτες πήγαν σπίτι, δεν μπόρεσαν να σηκωθούν για να γυρίσουν πίσω το ίδιο βράδυ. Όταν πήγαν την επομένη στη δουλειά, μέρα Χριστουγέννων , το αφεντικό τους είπε  να φύγουν. Ούρλιαζε και τους είπε  “δεν θα πάρει κανένας τα λεφτά του.”

Τα αφεντικά χρωστάνε δύο μηνιάτικα στους δύο εργάτες οι οποίοι δούλευαν 14-16 ώρες. Πήγαιναν 8μμ και έφευγαν την άλλη μέρα μετά τις 10πμ-12μεσ κάθε μέρα.  Και σε άλλους δύο χρωστάει δέκα και μέρες και σε ένα άλλον τρεις βδομάδες..Χθες όταν πήγαν οι Μοχσέν Αλι καΣαχζάαντ Αχμέντ και ο Μοχάμετ Αμερ Ραφίκ να ζητήσουν τα δεδουλευμένα, το αφεντικό  επιτέθηκε και χτύπησε τον τελευταίο.

Το αφεντικό φώναζε “φύγε μαλάκα από εδώ να μην σε βλέπω, κανένας δεν θα πάρει λεφτά. Και ο πρωθυπουργός να έρθει δεν θα πάρετε τίποτα.”.

Το αφεντικό αφού δέχτηκε τηλεφώνημα από τον επικεφαλής της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος Τζαβέντ Ασλάμ ζητώντας την καταβολή των δεδουλευμένων, άρχισε να ψάχνει από άλλους εργάτες τις διευθύνσεις των απλήρωτων εργατών για να τους εκφοβίσει στα σπίτια τους.Οι εργάτες καταγγέλλουν ότι στις 24 Δεκέμβρη, το αφεντικό φοβόταν έλεγχο από τις υγειονομικές υπηρεσίες και έκρυψε τους ανασφάλιστους χωρίς χαρτιά στο σπίτι του σκύλου! Η γυναίκα του αφεντικού μάλιστα επιτέθηκε χτυπώντας τον Μοχσέν...γιατί δεν δούλευε εκείνες τις ώρες!

Η εταιρία φτιάχνει σαλάτες για μαγαζιά πίτσας και σουβλατζίδικα και σούπερ μάρκετ.

Ζητάμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και των ενσήμων των εργατών.

Θα οργανώσουμε άμεσα διαμαρτυρία έξω από το εργοστάσιο για να σταματήσει η εργοδοτική ρατσιστική τρομοκρατία.


antiracismfascism.org

Νίκος Μπογιόπουλος

 «Καλή χρονιά». Μια ευχή, μια φράση που ακούγεται και φέτος εκατομμύρια φορές. Αλλά όλοι το ξέρουμε. Λίγοι, πια, την εννοούν. Ελάχιστοι την πιστεύουν. Ποτέ άλλοτε τόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν έβαλαν τόσες φορές στο στόμα τους μια φράση που δεν την πιστεύουν. Παλιά ήταν η ελπίδα που σε έκανε να μοιράζεσαι την ευχή με τους άλλους. Τώρα είναι η προσπάθεια μέσω της ευχής να βρεις την ελπίδα. Να υποδυθείς πως πιστεύεις ότι κάπου – δεν μπορεί – θα υπάρχει…

  Οι ταγοί μας – πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε – σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν: Σκότωσαν την ελπίδα. Μοιάζουμε όλο και περισσότερο με την πιο καταθλιπτική εκδοχή της «Πανούκλας» του Καμύ. Το χειρότερο – έγραφε – δεν είναι η Πανούκλα. Το χειρότερο είναι να συνηθίσεις την Πανούκλα. Το χειρότερο δεν είναι η δυστυχία, η απελπισία. Το χειρότερο είναι να συνηθίσεις την απελπισία…

   Φυσικά, μέσα στην καταχνιά, ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, οι δορυφόροι και οι παραποταμίσιοι τους, παρά τις έγνοιες τους το τήρησαν το έθιμο. Στις ευχές τους για το νέο έτος μας το υποσχέθηκαν όλοι μαζί: Το 2017 θα δούμε φως στην άκρη του τούνελ…

   Σαράντα χρόνια τώρα – επιτρέψτε τον προσωπικό τόνο –  από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι κι έναν καλό κύριο – όχι πάντα τον ίδιο – να βγαίνει κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς και να μου λέει ότι με το νέο χρόνο θα έρθει και το φως. Να μου εύχεται «καλή χρονιά». Να με διαβεβαιώνει ότι υπάρχει φως. Και ότι αν είμαι καλός, υπάκουος και ήσυχος τότε θα το δω κι εγώ.

   Εγώ, εν τω μεταξύ, παραμένω στο τούνελ. Γεννήθηκα στο τούνελ, μεγάλωσα στο τούνελ και γερνάω μέσα στο τούνελ. Κι ο πατέρας μου το ίδιο. Και εκεί που παραλίγο να το συνηθίσω το τούνελ τους μαζί με τους εργολάβους τους και διόδια τα μεγάλα τους, τώρα βλέπω και το γιό μου να τον έχουνε αλυσοδέσει μέσα στο τούνελ. Και τα άλλα παιδιά. Που και σ’ αυτά, τα ίδια τους λένε. Που πάνε κι αυτά να τα παραμυθιάσουν. Να τα ευνουχίσουν. Με τα ίδια λόγια. Με τις ίδιες ψευτιές.

   Τότε, ακριβώς, πάνω στο άκουσμα των ευχών τους για «καλή χρονιά», έτσι όπως ποζάρουν σαν «μάγοι» που θα μου φέρουν την «καλή χρονιά», μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Χτυπούν οι φλέβες μέσα μου. Ξέρω τι θέλουν.   Θέλουν μαζί με εμένα να θάψουν και το γιό μου – και τα άλλα παιδιά – μέσα στο τούνελ τους.Ξέρω το κρύβει η ευχή τους: Η «καλή χρονιά» τους είναι η αρχή μιας νέας λεηλασίας που θα κρατήσει 99 χρόνια! Οσο και η αιώνια αθλιότητα που εκπροσωπούν.

   Συνεπώς; Ματαιοπονούμε; Ειδικά εμείς, οι φορείς του «άλλου κόσμου», οι οργανωτές ενός νέου αύριο, τι κάνουμε; Σήμερα, τώρα, τι κάνουμε; Παίζουμε κι εμείς το παιχνίδι του «σκάσε και κολύμπα»; Πετάμε και λίγη άχνη από κανά τσιτάτο του Λένιν για να μας αντέχει ο καθρέφτης μας; Και;

  Όχι! Ακόμα κι αν η Κίρκη βασιλεύει, ακόμα κι αν από παντού ξεφυτρώνουν οι «ρινόκεροι» του Ιονέσκο, υπάρχουν και οι όρθιοι. Είναι εκεί, στα εργοστάσια, στις γειτονιές, στους δρόμους. Αυτοί που δίνουν το χέρι για να σηκώσουν και τους άλλους, που απεργούν για να έχουν δουλειά οι υπόλοιποι, που λιώνουν στις πορείες για να μείνουν ανοιχτά τα περάσματα. 

  Λοιπόν, να το πούμε και στους «φίλους» για να το ξέρουν κι αυτοί, αλλά για να το θυμηθούμε κι εμείς: Δεν πετάμε στα σύννεφα, ξέρουμε ότι πίσω από το «καλή χρονιά» εκείνο που βασιλεύει είναι το «βόηθα Παναγιά». Αλλά η Παναγιά δεν θα βοηθήσει. Υπάρχει άλλος τρόπος να είναι καλή η χρονιά που έρχεται. Υπάρχει! Ένας είναι ο τρόπος. Και μοναδικός: Να γίνει το 2017 η χρονιά που θα τους πάρει ο διάολος.

  Κι όποιος νομίζει ότι όντως ματαιοπονούμε, τον καλούμε στην παρέα του Ρίτσου: «Ωστόσο – ποιος ξέρει -ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να / αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του άνθρωπου (…).»

  Η γενιά μας, η εποχή μας, ζει την δική της «εφταετία». Που σημαίνει ότι το σκοτάδι των «σωτήρων», του συστήματός τους, της απρέπειάς τους παράγινε. Κι όσο το σκοτάδι τους γίνεται έρεβος, τόσο περισσότερο εμείς έχουμε χρέος να κρατήσουμε ζωντανή την αλήθεια: Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν ξημερώσει! Και θα ξημερώσει! Παρά και ενάντιά τους.

  Θα ξημερώσει γιατί έχουμε χρέος να ξημερώσει. Έχουμε χρέος να απαντήσουμε στη νέα «εφταετία» τους με τον τρόπο που πέφτουν οι «εφταετίες»: Με την εξέγερση! Την εξέγερση που θα κάνει τους αγανακτισμένους από αποκαρδιωμένους και παραιτημένους να σηκωθούν στο μπόι των οργανωμένων και των αποφασισμένων!

   2017: Ωραία χρονιά για εξέγερση! Ναι, αυτή θα ήταν μια πραγματικά «καλή χρονιά» αν στα 100 χρόνια από το νικηφόρο μειδίαμα του Ιλιτς, δίναμε το χώρο που αξίζει στο φως που βλέπω στα μάτια του γιού μου και των άλλων παιδιών. Αυτό το φως είναι που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει. Τα μάτια τους λάμπουν! Τα μάτια τους πετάνε σπίθες! Βγάζουν φωτιές!

  «Καλή χρονιά» σημαίνει φως από τη φλόγα που θα γίνει πυρκαγιά κάθαρσης και αναγέννησης! Που πάει να πει: Φως – ανάτασης από το βούρκο. Φως – αλληλεγγύης και ανασύνταξης των εκατομμυρίων ψυχών που χειμάζονται στην καταχνιά. Φως – ανυπακοής, απειθαρχίας και αντίστασης στην μαυρίλα. Φως – αντεπίθεσης και ξεκίνημα για το χτίσιμο εκείνου του λαϊκού ξέφωτου που θα σαρώσει την αιθαλομίχλη του ψεύδους, της απάτης, της βαρβαρότητας.

  Τέτοιο φως, τέτοια χρονιά χρειαζόμαστε το 2017. Γιατί ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Και δεν θα τη φέρει κανείς άλλος έξω από εμάς και τα παιδιά μας. Ας τη φέρουμε. Για μας και για τα παιδιά μας.

  Καλή χρονιά!Ας το πιστέψουμε. Είναι – τελικά – στο χέρι μας.



πηγή imerodromos.gr

Δέκα χρόνια μετά την ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην ΕΕ οι δύο χώρες πλήττονται από τη μαζική φυγή εξειδικευμένων εργαζόμενων με προορισμό πιο προηγμένες χώρες του εξωτερικού.

Η νέα του ζωή ξεκίνησε το 2009, δύο χρόνια μετά την ένταξη της πατρίδας της στην ΕΕ. Η ρουμάνα γιατρός Έλενα Ιωάννα Μπράικου προσελήφθη τότε από την κλινική Σαριτέ του Βερολίνου, τη μεγαλύτερη στη Γερμανία. «Είχα καλή ποιότητα ζωής στη Ρουμανία, αλλά ήταν σημαντικό για εμένα να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω από το μηδέν σε ένα καλύτερα οργανωμένο περιβάλλον», λέει η ρουμάνα γιατρός στην DW.
Σήμερα δεν σκέφτεται να επιστρέψει στη χώρα της, λέγοντας ότι«στη Γερμανία εργάζεσαι μεν πολύ περισσότερο, έχεις όμως και περισσότερες δυνατότητες εξέλιξης».

Τέτοιες ευκαιρίες προσδοκούσε και η Άννα Ντιμιτρόβα όταν μετανάστευσε στη Γερμανία πριν από 20 χρόνια. Η 40χρονη σήμερα γυναίκα είναι μια από τις κορυφαίες μάνατζερ με μεταναστευτική καταγωγή στη Γερμανία. Στόχος της ήταν να σπουδάσει Οικονομία των Επιχειρήσεων. Σήμερα είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ομίλου Vodafone.

Ελλείψεις εξειδικευμένων εργαζόμενων σε Ρουμανία και Βουλγαρία

Χιλιάδες νέοι και νέες από τη Βουλγαρία επιχειρούν να βαδίσουν σήμερα στα χνάρια της Άννα Ντιμιτρόβα. Σύμφωνα με στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας Statista, το 2015 ζούσαν στη Γερμανία πάνω από 225.000 βούλγαροι πολίτες, πολλοί εκ των οποίων διέθεταν κατάρτιση που ξεπερνούσε τον μέσο όρο. Κι ενώ η γερμανική αγορά εργασίας επωφελείται από αυτήν την κατηγορία μεταναστών, ο απολογισμός για τη Βουλγαρία είναι δυσάρεστος. Η Βουλγαρική Επιστημονική Επιτροπή εκτίμησε ότι σε πέντε έως δέκα χρόνια από σήμερα η χώρα θα εμφανίσει έλλειμμα περίπου 400.000 εξειδικευμένων εργαζομένων.

Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζει και η Ρουμανία, η οποία εισήλθε στην ΕΕ μαζί με τη Βουλγαρία το 2007. Ναι μεν οι δύο χώρες επωφελούνται από χρήματα που στέλνουν οι μετανάστες που εργάζονται στο εξωτερικό, ωστόσο η έλλειψη εξειδικευμένου δυναμικού γίνεται ολοένα πιο αισθητή. Περισσότερο από όλους πλήττεται ο ιατρικός τομέας. Περίπου 43.000 γιατροί και φαρμακοποιοί έφυγαν από τη χώρα τα τελευταία δέκα χρόνια. 5.000 εξ αυτών εργάζονται στη Γερμανία.

Το«brain drain»του ενός,«brain gain»του άλλου

Εκροή ολοένα περισσότερων γιατρών παρατηρείται και στη Βουλγαρία. Η χώρα των επτά εκατομμυρίων κατοίκων έχει σήμερα μόλις 28.000 γιατρούς. Επτά χρόνια πριν ανέρχονταν σε 35.000. Κι ενώ Ρουμανία και Βουλγαρία ατενίζουν το μέλλον με ανησυχία, χώρες όπως η Γερμανία επωφελούνται από τη μετανάστευση ανατολικοευρωπαίων εξειδικευμένων εργαζόμενων. Braindrain (εκροή εγκεφάλων) για τους μεν, braingain (εισροή εγκεφάλων) για τους δε.

«Χωρίς γιατρούς από τις ανατολικές χώρες δεν θα υπήρχε σήμερα ιατρικό προσωπικό σε ορισμένες περιοχές της Γερμανίας», λέει στην DW ο Ζαλίντ Σεχουλί, διευθυντής της γυναικολογικής πτέρυγας της Κλινικής Σαριτέ. Ο γεννημένος στο Βερολίνο γιος μαροκινών μεταναστών επενδύει στο στοιχείο της πολυπολιτισμικότητας στην κλινική του.

Σύμφωνα με νέα μελέτη του ΟΗΕ, περί τα 3,4 εκατομμύρια Ρουμάνοι εργάζονται στο εξωτερικό. Ο πληθυσμός της Βουλγαρίας συρρικνώθηκε σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Μετά τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις του 1989 περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Βούλγαροι εγκατέλειψαν τη χώρα τους. “Αυτή η μετανάστευση έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις στη βουλγαρική οικονομία, διότι σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για εξειδικευμένους εργαζόμενους με υψηλή κατάρτιση”, τονίζει στην DW ο Μίτκο Βασίλεφ, πρόεδρος του Γερμανοβουλγαρικού Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου.



πηγή ergasianet.gr

Νέα κινητοποίηση σήμερα, στις 11 π.μ., έξω από το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, θα πραγματοποιήσουν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Καρυπίδης».

Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους απαιτώντας την πληρωμή των δεδουλευμένων τους και διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, κόντρα στα σχέδια της εργοδοσίας να τσακίσει τα δικαιώματά τους.

Ένα νέο… «χαράτσι» καλούνται να πληρώσουν 150.000 ελεύθεροι επαγγελματίες σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. Πρόκειται για προκαταβολικές εισφορές για το 2017, οι οποίες θα φτάνουν στο 37,95% στο φορολογητέο εισόδημα του 2015, τις οποίες θα πρέπει να πληρώσουν αυτόν τον μήνα δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, συμβολαιογράφοι και φαρμακοποιοί.

Το ελάχιστο όριο εισοδήματος για τον υπολογισμό των εισφορών διαμορφώνεται στις 7.033 ευρώ και σε αυτό υπολογίζεται:

- Εισφορά 20% για την κύρια σύνταξη

- Εισφορά 6,95% για ασθένεια

- Εισφορά 7% για την επικουρική

- Εισφορά 4% για το εφάπαξ

Το 37,95% θα καταβάλουν όσοι έχουν εισόδημα από 0 έως 7.033 ευρώ. Για όσους έχουν εισόδημα πάνω από 7.033 ευρώ υπάρχει έκπτωση εισφορών, η οποία υπολογίζεται κλιμακωτά και όχι στο συνολικό εισόδημα. Οι εκπτώσεις αυτές θα ισχύσουν έως το 2019 και από το 2020 θα καταργηθούν.

Όπως αναφέρουν σημερινά δημοσιεύματα, ο τρόπος υπολογισμού της έκπτωσης οδηγεί σε μείωση εισφορών που αναλογεί στη διαφορά από τις 7.033 ευρώ έως τις 13.000 ευρώ και σε κάθε 1.000 ευρώ από αυτό το ποσό και πάνω.

Έτσι, σύμφωνα με την εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας, ένας ασφαλισμένος με εισόδημα 13.000 ευρώ, δεν θα καταβάλει το 37,95% επί των 13.000 ευρώ, αλλά το ποσοστό της μείωσης (50%) θα υπολογιστεί στην εισφορά που αναλογεί στην κλίμακα εισοδήματος από τις 7.033 ευρώ έως τις 13.000 ευρώ. Δηλαδή: η έκπτωση του 50% θα πάει στην εισφορά που αναλογεί για τις 6.000 ευρώ, ενώ η συνολική εισφορά θα αποτελείται από το ποσό που αναλογεί έως τις 7.033 ευρώ και από το ποσό της εισφοράς που αντιστοιχεί στο εισόδημα των 6.000 ευρώ και θα υπολογιστεί με έκπτωση 50%.


πηγή 902

Αυτό επισήμανε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στην εκπομπή «Στη δουλειά & στον αγώνα», που μεταδίδεται από το ραδιόφωνο της ΕΡΤopen στους 106,7 FM, ο γραμματέας του ΜΕΤΑ Γιώργος Χαρίσης-στην εργασιακή ανασκόπηση του 2016 (σ.σ.: η εκπομπή μεταδόθηκε στις 31-12-16). Αναφερόμενος, δε, στην υπερφορολόγηση των πολιτών, όπως τονίζει, όταν μια οικονομία στηρίζεται στην υπερφορολόγηση του λαού, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας προς όφελος του λαού, των εργαζομένων και της χώρας.

Φορολογία (00:17)

«Όταν μια οικονομία στηρίζεται στην υπερφορολόγηση του λαού, καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας προς όφελος του λαού, των εργαζομένων και της χώρας», τονίζει ο γραμματέας του ΜΕΤΑ, σημειώνοντας παράλληλα τη φοροληστεία που σημειώθηκε το 2016, με αιχμή την έμμεση φορολόγηση, η οποία «ταξικά είναι σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων». Και αυτό να ξεκαθαριστεί, συμπλήρωσε, «για να μη μας λένε ότι κάνουν μια κοινωνική πολιτική με ταξικό πρόσημο. Βεβαίως,έχει ταξικό πρόσημο αλλά σε βάρος του κόσμου της εργασίας».

Με το δεδομένο της αύξησης της έμμεσης φορολογίας αλλά και της μείωσης του αφορολόγητου το 2016, αλλά και της αύξησης των εισφορών υπέρ υγείας στο ασφαλιστικό, αυτό που θα δούνε τελικά εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα είναι μια επιπλέον μείωση του εισοδήματός τους, πέραν των περικοπών που έχουν γίνει, επισημαίνει ο γραμματέας του ΜΕΤΑ. Επιπλέον, υπογραμμίζει, με την αύξηση της φορολογίας, θα πληγούν άμεσα οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, οι επιστήμονες και οι αγρότες, που θα κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και θα εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους, βρισκόμενοι και αυτοί στον καιάδα της ανεργίας. Και ως μόνη λύση που θα έχουν θα είναι ο δρόμος της μετανάστευσης.

Ξεπούλημα δημόσιων αγαθών και περιουσίας (07:00)

«Όλα δίνονται κοψοχρονιά στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με στόχο -όχι απλά να εισπράξουν κάποια χρήματα για να τα δώσουν στους δανειστές- αλλά για ναεξυπηρετήσουν την ουσία των μνημονίων και των επιδιώξεων των δανειστών: όχι, δηλαδή, να εισπραχθούν μόνον αυτά που έχουν δώσει, αλλά και να δημιουργήσουν μιαεσωτερική αγορά στη χώρα μας, που θα έχει χαμηλό εργατικό δυναμικό, με τη δυνατότητα όλων όσοι έρθουν να “επενδύσουν” να έχουν “φθηνούς εργαζομένους, υποδομές που έχουν πάρει αντί πινακίου φακής».

Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Γ. Χαρίσης για το ξεπούλημα των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, όπως το Νερό, το αεροδρόμια, τα λιμάνια κτλ. Το κύριο, όμως, είναι πως «η χώρα μας θα έχει στερηθεί βασικών εργαλείων που τα χρειάζεται για την παραγωγική της ανασυγκρότηση. Διότι δεν μπορεί σε μια χώρα που έχει ξεεπουληθεί να μπορέσει εύκολα ο λαός της να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας».

---

Άλλα αποσπάσματα από την εκπομπή που μεταδόθηκε στις 31-12-16:

Η Δεύτερη Φωνήμιας κοινωνίας – ερειπιώνα

Το θεατρικό έργο Δεύτερη φωνή των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, στο Θέατρο Αποθήκη, επικεντρώνει σε μια υβριδική μεσοαστική οικογένεια. Εκεί ακριβώς, στον πυρήνα μιας οικογένειας, εστιάζεται αντανακλάται και συμπυκνώνεται το δράμα μιας κατεστραμμένης κοινωνίας.

γράφει ο Κώστας Μποσταντζόγλου*

Πόσο θέλουμε και πόσο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κατέβει στου κακού τη σκάλα; Πόσο διευκολύνεται, στην προσπάθειά του να μας αλώσει, ο φασισμός από τις προσωπικές μας επιλογές και τις νόρμες επιβίωσης που θέτει η σύγχρονη κοινωνία; Βλέποντας τη Δεύτερη φωνή των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, στο Θέατρο Αποθήκη, αυτά τα ερωτήματα αιωρούνται ζητώντας μας να σκεφτούμε και να πάρουμε θέση.

Πολύ σωστά το συγγραφικό δίδυμο επέλεξε μια υβριδική μεσοαστική οικογένεια στο κέντρο της δράσης. Εκεί ακριβώς, στον πυρήνα μιας οικογένειας, εστιάζεται αντανακλάται και συμπυκνώνεται το δράμα μιας κατεστραμμένης κοινωνίας.

Υπάρχει η μάνα. Έχασε την ευκαιρία της επιτυχίας και προσπαθεί να επιβεβαιωθεί μέσω της επιτυχίας της κόρης. Μπρός στο όραμα της επιτυχίας, που ταυτίζεται με την οικονομική άνεση, δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα. Σπρώχνει την κόρη της να παραμερίσει κάθε ηθική αξία προκειμένου να “ανέβει”. Είναι διατεθειμένη να την πουλήσει σαν κομμάτι κρέας.

Υπάρχει ο πατέρας. Άβουλος. Στον κόσμο του. Κάποτε αγωνιστής, τώρα πια τσακισμένος από μια πραγματικότητα που τον ξεπερνάει, έχει συμβιβαστεί και είναι παιχνίδι στα χέρια της μάνας. Προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει τις ισορροπίες και συνέχεια αποτραβιέται για να έχει την ησυχία του.

Υπάρχει η κόρη. Ξέρει τις μηδαμινές καλλιτεχνικές της δυνατότητες και σκαρφαλώνει στο κρεβάτι – όχημα του ατζέντη, κουρασμένη, θυσιάζοντας την οικογένειά της στο όραμα μιας καλύτερης ζωής. Υπάρχει ο γιός της οικογένειας. Έχει σιχαθεί την υποκρισία, τους συμβιβασμούς, την ανυπαρξία προοπτικής και διαλέγει να συνταχθεί με τους μπαχαλάκηδες ή ακόμα και με τους φασίστες, χωρίς να έχει ιδεολογικό όραμα, αποφασισμένος να τα κάνει πουτάνα όλα.

Αυτός είναι ο στενός πυρήνας. Υπάρχουν και οι “ξένοι”. Αυτοί που δεν έχουν ίδιο αίμα. Απέναντί τους, η ενωμένη αγία οικογένεια διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη.

Υπάρχει ο σύζυγος της κόρης που είναι αφοσιωμένος στο παιδί τους που είναι άρρωστο και πασχίζει να κρατήσει μια γυναίκα που τυφλώθηκε από τα φώτα της ανύπαρκτης δόξας και τον βρίσκει “λίγο” για να στέκει δίπλα της. Αυτός και το παιδί του – που αποτελεί βάρος – θυσιάζονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι οι παράπλευρες απώλειες.

Υπάρχει και ο ατζέντης. Ο χαρακτηριστικός αριβίστας. Κυνικός στο έπακρο. Τα μόνα που μετράνε γι αυτόν είναι τα κέρδη. Όλα πρέπει να υποταχτούν στην σκοπιμότητα της ανόδου και της δικής του ευχαρίστησης. Οι αρχές είναι για τα σκουπίδια.

Μέχρι το τέλος του έργου αυτοί οι άνθρωποι συνασπίζονται, αλληλοσπαράσσονται, προδίδουν και “μαχαιρώνουν” ο ένας τον άλλο. Το τέλος του δράματος τους βρίσκει όλους χαμένους. Σίγουρα αυτό το έργο είναι το πιο ώριμο του συγγραφικού δίδυμου. Παρουσίασαν στα μάτια μας μια πινακοθήκη χαρακτήρων που θαρρείς πως ανήκουν σε άτομα της διπλανής πόρτας. Γνώριμα.

Συνέλαβαν και αποτύπωσαν την εικόνα μιας κοινωνίας ερειπιώνα. Της δικής μας κοινωνίας της μεταπολίτευσης και αυτό μας αφήνει με θεόπικρη γεύση στο στόμα. Με χαρακτηριστική δεξιοτεχνία έγραψαν διαλόγους και μονολόγους και έπλεξαν μια ιστορία μέσα από τις ιστορίες των προσώπων τους που δεν κάνει “κοιλιά” σε κανένα σημείο. Δεν απέφυγαν κάποιες “τραβηγμένες” στιγμές, τις “μαζεύουν” όμως γιατί ξέρουν το πώς. Κάθε ατομική ιστορία τους είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αξίζει να περιμένουμε τα επόμενα έργα τους. Άφησαν υποθήκη που δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Ο Κώστας Μαρκουλάκης που σκηνοθέτησε τη“Δεύτερη φωνή”,παρέδωσε στο κοινό μια παράσταση με ρυθμό, σφιχτοδεμένη, σωστά τονισμένη, δουλεμένη εξαντλητικά στις λεπτομέρειες και στα ψυχολογικά προφίλ των ηρώων. Στα συν του ότι δεν προσπάθησε να εντυπωσιάσει και να ξιπάσει χρησιμοποιώντας κατά κόρον τις ευκολίες της σύγχρονης τεχνολογίας. Κράτησε το μέτρο. Δίδαξε σωστά τους ηθοποιούς που είχε στη διάθεσή του και πήρε απ’ αυτούς εξαιρετικά αποτελέσματα. Κυριολεκτικά ανέδειξε τις δυνατότητές τους.

Η μάνα – τέρας της Νένας Μεντή, δίνεται με νεύρο, ακρίβεια και συλλαμβάνει όλη την πολυεδρικότητα τού χαρακτήρα που υποδύεται. Το πάθος για επιτυχία μιας μικροαστής αποδίδεται απ’ αυτήν απολύτως πειστικά. Είναι θαυμάσια στα μικροαστικά της όνειρα, όσο και στη συντριβή τους. Άλλωστε η υποκριτική της αρτιότητα είναι γνωστή εδώ και χρόνια και δεν περιμένει τον δικό μου έπαινο. Επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά πως ανέβηκε στο σανίδι κουβαλώντας σπουδαία δώρα που μας τα μοιράζει απλόχερα.

Ο Γιώργος Ζιόβας, στο ρόλο του πατέρα, λιτός, χαμηλότονος, κάποιες στιγμές απόμακρος, ήταν ιδανικός. Κράτησε ως το τέλος με την ίδια ευαισθησία την τραυματισμένη αξιοπρέπεια αυτού που ηττήθηκε και προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και δόντια ζωντανό ένα διάτρητο ιδανικό. Απέδειξε πως μπορεί να σηκώσει στους ώμους του “μεγάλους” ρόλους που κακώς, κάκιστα δεν του είχαν εμπιστευθεί ίσαμε σήμερα. Αποτέλεσε μεγάλο κέρδος για την παράσταση. Όσοι δεν παροικούν την Ιερουσαλήμ και δεν ξέρουν την πορεία του, θα εκπλαγούν ευχάριστα.

Η κόρη, της Δανάης Σκιάδη, ευαίσθητη σαν παρουσία και σαν πρόσωπο του έργου, είχε συνεχείς μεταμορφώσεις και μεταπτώσεις ανάλογα με τις σύνθετες πιεστικές ψυχολογικές καταστάσεις που αντιμετώπιζε. Παρακολουθούσε τις ανατροπές με την χαρακτηριστική ευκολία που έχουν θεατρίνες με χρόνια στο κουρμπέτι. Έχει το χάρισμα. Και είναι νέα. Με λίγη τύχη και πολύ δουλειά, θα γράψει το όνομά της με μεγάλα γράμματα στο θέατρο. Το μέλλον τής ανήκει.

Ο σύζυγός της Κωνσταντίνος Γαβαλάς, στον ρόλο του θύματος της οικογένειας κράτησε με άνεση τον δύσκολο ρόλο του, χωρίς να ξεπέσει στις ευκολίες του μελό. Ήταν αυθεντικός στην απογοήτευσή του μπροστά στο κακό που έβλεπε να έρχεται χωρίς να μπορεί να το αποφύγει. Δεν πέρασε απαρατήρητος. Έπαιξε με αυτοσυγκράτηση και εσωτερικότητα.

Ο γιός, Γιώργος Κάτσης, σε έναν αβανταδόρικο ρόλο, κρατήθηκε και απέφυγε τον βερμπαλισμό στο παίξιμό του. Ξέφυγε άνετα από τους σκοπέλους του εύκολου εντυπωσιασμού. Ήταν ίσως υπερβολικά μαζεμένος σ’ έναν ρόλο που σήκωνε εξάρσεις. Αξιοπρεπέστατος σαν παρουσία.

Ο ατζέντης, Δημήτρης Σαμόλης, χωρίς να αποφεύγει πάντα τη σχηματοποίηση, έδειξε αξιοσημείωτη ευελιξία μεταλλαγής στο θεατρικό του “κώδικα”. Σε έναν ρόλο που ήταν αντιπαθέστατος από τη φύση του, κατάφερε να μας αφήσει με μια αίσθηση συμπάθειας προς ένα κατά τεκμήριο ρεμάλι. Κι αυτό δεν είναι λίγο.

Το σκηνικό της Αθανασίας Σμαραγδή, ήταν λειτουργικό, λιτό και μέσα στο πνεύμα του έργου. Το γυμνό μπετόν και η ημιτελής σκάλα χρησίμεψαν για να τονίσουν το γενικό ξεχαρβάλωμα των σχέσεων. Ίσως θα έπρεπε να αξιοποιηθεί ο γυμνός “επάνω” όροφος μεταφέροντας και εκεί κομμάτια της δράσης.

Τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Ιωάννα Τσάμη, απλά και καθημερινά, έντυσαν αξιοπρεπώς τους “ήρωες”.

Η μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, υποβλητική στις στιγμές που έπρεπε, διακριτική όταν χρειαζόταν, τόνισε και συνόδεψε τις καταστάσεις. Δεν γνωρίζω ποιός έκανε τους φωτισμούς και τις προβολές, αλλά για μένα είναι άξιος ολόθερμων συγχαρητηρίων.

Τέλος οι βοηθοί του Μαρκουλάκη Μανώλης Δουνιάς και Έλενα Σκουλά, πρέπει να δούλεψαν σκυλίσια για να παρουσιαστεί αυτή η άρτια και ισορροπημένη παράσταση.

Συμπέρασμα: Μην την χάσετε. Αξίζει τον κόπο.

*Εικαστικός, συγγραφέας

Πηγή: ΠΡΙΝ

Αύξηση της θνησιμότητας και των επικίνδυνων για τη ζωή ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, αλλά και έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και ιατρικού εξοπλισμού διαπιστώνει ο «Guardian», σε άρθρο του για το ελληνικό σύστημα υγείας, με τίτλο «Ασθενείς που πρέπει να ζήσουν πεθαίνουν: Η διάλυση της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα» («Patients who should live are dying’: Greece’s public health meltdown»).

Η βρετανική εφημερίδα αναφέρεται σε στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, σύμφωνα με τα οποία περίπου 10% των ασθενών στη χώρα μας κινδυνεύει να «κολλήσει» θανατηφόρα ενδονοσοκομειακή λοίμωξη. Μάλιστα, κατ’ εκτίμηση 3.000 θάνατοι αποδίδονται σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει το σύστημα υγείας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τομέα στην Ελλάδα.

Από το 2009, οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία έχουν μειωθεί κατά σχεδόν ένα τρίτο -περισσότερο από 5 δισ. ευρώ- σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Μέχρι το 2014, οι δημόσιες δαπάνες είχαν μειωθεί στο 4,7% του ΑΕΠ, από ένα προ κρίσης επίπεδο που ήταν στο 9,9%. Περισσότεροι από 25.000 εργαζόμενοι έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις εργασίας τους και τα νοσοκομεία πολλές φορές ξεμένουν από φάρμακα, γάντια, γάζες, ακόμα και από σεντόνια.

Περισσότεροι από 2,5 εκατομμύρια Έλληνες έχουν μείνει χωρίς κάλυψη υγειονομικής περίθαλψης σημειώνει το δημοσίευμα και συνεχίζει «Οι ελλείψεις ανταλλακτικών είναι τέτοιες ώστε μηχανήματα σάρωσης και άλλες εξελιγμένες διαγνωστικές συσκευές να έχουν γίνει όλο και πιο ελαττωματικές.
Οι εξετάσεις αίματος δεν γίνονται πλέον στα περισσότερα νοσοκομεία».




πηγή ergasianet.gr

Σε δίωρη στάση εργασίας από τις 12.00 μέχρι τις 14.00 προχωρούν την Τετάρτη 4 Γενάρη οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ με αίτημα την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου όλων των εργολαβιών και ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων στην επιχείρηση με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Η απόφαση για τη στάση εργασίας πάρθηκε την περασμένη Πέμπτη 22 Δεκέμβρη στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων.

Στη διάρκεια της στάσης εργασίας θα πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση στον κινηματογράφο «Ίλιον» με θέμα τον ορισμό ημερομηνίας απεργίας για την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών.

Γνωστοποιώντας την απόφαση για τη στάση εργασίας στη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ το Συνδικάτο Συγκολλητών - Εργατοτεχνιτών - Υπαλλήλων Μετάλλου Ν. Φθιώτιδας σημειώνει ανάμεσα σε άλλα ότι δεν έχει υπάρξει δέσμευση για την υλοποίηση του αιτήματος έστω και με χρονοδιάγραμμα και υποστηρίζει ότι αυτό γίνεται για να διασπαστεί ο αγώνας των εργαζομένων (Διαβάστε τις κοινοποιήσεις προς τη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ στα Συνημμένα Αρχεία).

Το Συνδικάτο στο κάλεσμά του προς τους εργαζόμενους αναφέρει:

«Ο αγώνας μας για την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών στη ΛΑΡΚΟ και η ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων στην ίδια με σύμβαση αορίστου χρόνου είναι ένας αγώνας που διεξάγεται την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πριν 2 μήνες στη Βουλή πέρασε τροποποίηση για περαιτέρω διεύρυνση και νομιμοποίηση των δουλεμπορικών γραφείων.

Είναι ένας αγώνας που εκ των πραγμάτων αντικειμενικά έχει απέναντί του τη ΛΑΡΚΟ, τους εργολάβους και τα κόμματα που τους εξυπηρετούν.

Είναι ένας αγώνας που εκ των πραγμάτων αντικειμενικά έχει απέναντί του τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, όπως και να λέγεται, από την άποψη πως έχει στηρίξει και συνεχίζει να στηρίζει τα κόμματα που κυβερνούν και κυβέρνησαν.

Ήσασταν όλοι παρόντες όταν η ΛΑΡΚΟ στην αρχή του αγώνα μας είπε πως δεν είναι δυνατόν να γίνουν ενσωματώσεις.

Ο αγώνας και η ενότητα όλων των εργαζομένων είναι αυτά που ανάγκασαν τη ΛΑΡΚΟ να αποφασίσει να κάνει λίγες ενσωματώσεις.

Η συνέχιση του αγώνα και η ενότητα των εργαζομένων είναι αυτά που θα τους αναγκάσουν να υλοποιήσουν το δίκαιο αίτημά μας.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Κάποιοι για να διασπάσουν τον όμορφο και δίκαιο αγώνα μας θα κάνουν τα πάντα. Το Συνδικάτο μας έχει πείρα για να τους απομονώσει και να τους βάλει στη θέση τους.

Αυτοί που τώρα μας λένε πως το Συνδικάτο μας είναι κομματικό είναι οι ίδιοι που το 2006 λέγανε τα ίδια για να διασπάσουν τον τότε αγώνα των εργαζομένων στις εργολαβίες.

Τότε τα κατάφεραν. Διασπάσανε τον αγώνα και η ΛΑΡΚΟ αντί για την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών έκανε μόνο 120 ενσωματώσεις με συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της.

Εμείς βάζουμε τον προβληματισμό στο κάθε μέλος μας που ήταν παρόν και συμμετείχε στις ΓΣ:

Όλοι όσοι ήμασταν στις ΓΣ είμαστε φίλοι του ίδιου κόμματος;

Όλοι όσοι ήμασταν στις ΓΣ έχουμε τις ίδιες ιδέες;

Γιατί να είναι Ρομπέν των Δασών όποιος θέλει καλύτερες συνθήκες εργασίας για όλους μας;

Γιατί μας κατηγορεί το Επιχειρησιακό Σωματείο; Τι του κάναμε;

Αυτοί οι συνδικαλιστές που λένε το Συνδικάτο μας κομματικό για να μας διασπάσουν έχουν δουλέψει μία ώρα στον εργολάβο για να δουν πώς είναι;

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Έχοντας εμπιστοσύνη σε όλους σας, σας καλούμε εσείς να απαντήσετε στη λασπολογία και στις συνειδητές προβοκάτσιες που κάνει η πλειοψηφία του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ για να εξυπηρετήσει τη Διοίκηση.

Ένα είναι σίγουρο. Πως αν κάνουμε πίσω τώρα, η ΛΑΡΚΟ θα σταματήσει σε αυτές τις 15 ενσωματώσεις όπως έκανε το 2007 με τις 120 ενσωματώσεις.

Aν συνεχίσουμε να είστε σίγουροι πως μαζί μας θα είναι όλοι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, η τοπική κοινωνία, άλλα συνδικάτα του κλάδου και γενικότερα. Στον αγώνα ξεχωρίζουν οι εχθροί από τους φίλους.

Αν συνεχίσουμε υπάρχει προοπτική να καταργήσουμε μια για πάντα το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών.

Μόνο με τον αγώνα έρχεται η νίκη και ο αγώνας για να είναι νικηφόρος χρειάζεται συμμετοχή και αποφασιστικότητα.

Από αυτή την άποψη η επιτυχία της 2ωρης στάσης και της ΓΣ θα είναι αυτά που θα καθορίσουν το μέλλον των κινητοποιήσεων».

ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ
H κοινοποίηση για την στάση εργασίας




πηγή 902.gr

Του Δημήτρη Κατσαγάνη

Εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές 26,9% σε οποιοδήποτε  εισόδημα απολαμβάνει κάθε επαγγελματίας, αυταπασχολούμενος ή μέλος Διοικητικού Συμβουλίου εταιρίας  από κάθε  επαγγελματική δραστηριότητα του επιβάλλονται τυπικά από σήμερα, όπως προκύπτει από μπαράζ εγκυκλίων που εξέδωσε την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Αναστάσιος Πετρόπουλος κατ’ εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού.

Οι εισφορές αυτές αφορούν τους αυταπασχολούμενους εμπόρους, τους βιοτέχνες, τους αυτοκινητιστές, τους μηχανικούς, τους γιατρούς, τους δικηγόρους και γενικά κάθε σημερινό ή αυριανό ασφαλισμένο του ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ, αλλά και τους εργοδότες τους οι οποίοι θα πρέπει να συνεισφέρουν (στην περίπτωση που οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ και στο ΕΤΑΑ είναι μισθωτοί και όχι μέλη ή μέτοχοι μίας επιχείρησης).

Οι εισφορές αυτές (20% για κύρια σύνταξη και 6,9% για ΕΟΠΥΥ) για τα εισοδήματα όλων των  παραπάνω από  800.000 ασφαλισμένων σε ΟΑΕΕ - ΕΤΑΑ θα πρέπει να καταβληθούν από αυτόν κιόλας τον μήνα.

Το διπλό αυτό ασφαλιστικό χαράτσι  θα επιβληθεί για κάθε εισόδημα που αποκτήθηκε  από μία ή περισσότερες επαγγελματικές δραστηριότητες το 2015, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο αμείφθηκαν οι ασφαλισμένοι  (σ.σ. κέρδος λόγω συμμετοχής σε μία εταιρεία, μισθολόγιο, μπλοκάκι, επαγγελματική δαπάνη ).

Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2017, πρέπει οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ να καταβάλλουν εισφορές 26,9% επί του 1/12 του εισοδήματος το οποίο δήλωσαν στην εφορία το 2015, αν και δεν έχουν ακόμα οριστεί τα χρονικά ορόσημα της καταβολής των εισφορών δεδομένου ότι δεν έχουν αποσταλεί τα σχετικά ειδοποιητήρια από τα ταμεία.

Το εν  λόγω διπλό χαράτσι θα πρέπει να καταβάλλουν, εκτός από τους αυτοαπασχολούμενους ελεύθερους επαγγελματίες (πχ ιδιοκτήτες εταιρειών) , οι μέτοχοι ή τα μέλη κάθε μορφής  εταιρειών (πλην Α.Ε και Ιδιωτικών Κεφαλαιουχικών Εταιρειών) με βάση το εισόδημα το οποίο απολαμβάνουν από τα κέρδη των επιχειρήσεων αυτών.

Οι εισφορές αυτές  θα πρέπει να καταβληθούν  για το εισόδημα το οποίο έλαβαν οι απασχολούμενοι οι οποίοι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών ("μπλοκάκια") αλλά και ακόμα και αυτοί που αμείβονται με απόδειξη παροχής επαγγελματικής δαπάνης.  

Το χαράτσι αυτό  -στο σκέλος που αφορά το  κλάδο της κύριας σύνταξης (20%) -  ειδικά για τους "μπλοκάκηδες" και γι’ αυτούς που αμείβονται με απόδειξη επαγγελματικής  δαπάνης θα επιμερίζεται ως εξής : το 6,67% θα καταβάλλεται από τον μισθωτό και το άλλο 13,33% θα καταβάλλεται από τον εργοδότη. Η ίδια αναλογία (6,67% - 13,33%) προβλέπεται και για τα μέλη Διοικητικών Συμβουλίων κάθε μορφής εταιρειών.
 
Και οι δύο εισφορές (20% για τον κλάδο κύριας σύνταξης και 6,9% για τον ΕΟΠΥΥ)  επιβάλλονται  επί του καθαρού εισοδήματος των ελευθέρων επαγγελματιών και αυταπασχολουμένων το οποίο δηλώθηκε το 2015. Το διπλό αυτό ασφαλιστικό χαράτσι ύψους 26,9% επιβάλλεται από αυτό το μήνα  σε κάθε εισόδημα το οποίο δηλώθηκε στην εφορία για το 2015, από μία, δύο, τρεις κοκ. επαγγελματικές δραστηριότητες, καθώς δεν ισχύει πλέον καμία απαλλαγή ασφαλιστικής επιβάρυνσης.  

Ελάχιστη μηνιαία  καταβολή είναι τα τα 117 ευρώ (20% του 1/12 των 586 ευρώ)  για την κύρια σύνταξη και 40 ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ (6,9% του 1/12 των 586 ευρώ). Μέγιστη μηνιαία καταβολή τα 1172 ευρώ για την κύρια σύνταξη (20% του 1/12 των 5860 ευρώ) και 404 ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ (6,9% του 1/12 των 5860 ευρώ).

Αν και το νέο Ασφαλιστικό προβλέπει ότι οι εισφορές κάθε χρόνο (τυπικά από την 1η Ιανουαρίου κάθε νέου έτους, εν προκειμένω από την 1/1/2017) υπολογίζονται με βάση το εισόδημα το οποίο υπολογίστηκε το προηγούμενο έτος (εν προκειμένω το 2017), η εγκύκλιος Πετρόπουλου προσδιορίζει πως οι νέες εισφορές θα υπολογιστούν με βάση το τελευταίο "εκκαθαρισμένο" φορολογικό έτος, δηλαδή το 2015. Μ΄ άλλα λόγια, επειδή, δεν έχουν κατατεθεί –εκκαθαριστεί οι φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος για το 2016, οι νέες εισφορές θα υπολογιστούν με βάση το εισόδημα που δήλωσαν οι επαγγελματίες το 2015.

Έτσι, όμως, αναμένεται να υπάρχει μεγαλύτερη ασφαλιστική επιβάρυνση για τους επαγγελματίες , δεδομένου ότι  αναμένεται ότι το εισόδημα το οποίο θα δηλωθεί για το 2016 θα είναι αρκετά μικρότερο από εκείνο που δηλώθηκε το 2015. Έτσι οι εισφορές τις οποίες θα καταβάλλουν οι επαγγελματίες για το 2015 αναμένεται να είναι μεγαλύτερες σε σχέση με εκείνες τις οποίες θα πλήρωναν με βάση το εισόδημα το οποίο θα δηλώσουν το 2016.

Κι αυτό παρά το γεγονός προς το τέλος του 2017 και καθώς θα έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων για το εισόδημα του 2016,  θα γίνει υπολογισμός των εισφορών με βάση το εισόδημα του έτους αυτού (σ.σ. 2016) και τα καταβλητέα ποσά που θα προκύψει θα συμψηφιστούν με εκείνα που καταβλήθηκαν (με βάση το εισόδημα που επιβλήθηκε για το εισόδημα του 2015) έως τότε.

Συγκεκριμένα, η  εγκύκλιος Πετρόπουλου προβλέπει πως  "τυχόν διαφορά που προκύπτει μετά από τον υπολογισμό των εισφορών βάση του πραγματικού εισοδήματος του προηγούμενου φορολογικού έτους αναζητείται και θα συμψηφίζεται με ισομερή τρόπο σε μηνιαία βάση έως το μήνα Δεκέμβριο του κάθε έτους".




πηγή capital.gr