Η Κατερίνα Στεφανίδη ήταν το φαβορί στο επί κοντώ γυναικών για το χρυσό μετάλλιο στο 34ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Βελιγράδι και το επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο. Η Ελληνίδα αθλήτρια μετά το ασημένιο μετάλλιο πριν από δύο χρόνια στην Πράγα έφθασε στην κορυφή και αυτής της διοργάνωσης με άλμα στα 4.85μ, βελτιώνοντας την κορυφαία για φέτος επίδοση στην Ευρώπη. 

Παράλληλα κατέκτησε το τρίτο μετάλλιο για τη χώρα μας στο ευρωπαϊκό του Βελιγραδίου, μετά το ασημένιο του Κώστα Φιλιππίδη στο επί κοντώ και το χάλκινο της Βούλας Παπαχρήστου στο τριπλούν και ανέβασε στα 29 τη συγκομιδή μεταλλίων της χώρας μας στη διοργάνωση. 

Η 27χρονη Στεφανίδη, που πρόσθεσε μία ακόμη μεγάλη επιτυχία στην καριέρα της με κορυφαία βέβαια το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Ρίο, άρχισε τις προσπάθειές της από τα 5.55 μ. τα οποία υπερέβη με την 2η προσπάθεια, συνέχισε στα 4.65 μ (με την πρώτη), όπως έκανε και η Γερμανίδα Λίζα Ρίζιχ η οποία πέρασε και τα 4.70 μ., καθώς και τα 4.75 μ. (όλα με την πρώτη προσπάθεια), ύψη που η αθλήτρια του Μίτσελ Κρίερ άφησε για να δοκιμάσει στα 4.80 μ. Η Στεφανίδη ρίσκαρε, αλλά τα κατάφερε να υπερβεί το ύψος, όπου η Ρίζιχ αφού απέτυχε άφησε με τη σειρά της το ύψος για τα 4.85 μ., τα οποία υπερέβη τελικά μόνο η Στεφανίδη. 

Στη συνέχεια δοκίμασε και στα 4.91 μ. για να σημειώσει νέο Πανελλήνιο ρεκόρ (είναι δικό της με 4.90 μ.), αλλά δεν τα κατάφερε.








ΑΠΕ

Σοκ έχουν προκαλέσει στην Ιρλανδία τα αποτελέσματα έρευνας σε πρώην εστία για ανύπαντρες μητέρες στην πόλη Τουάμ.

Όπως αναφέρει το Euronews, oι αρχές εντόπισαν ένα μαζικό τάφο με τα λείψανα πολλών παιδιών, κάποια εκ των οποίων ήταν νεογέννητα ενώ κάποια άλλα έως τριών ετών.

Εκτιμάται ότι έως και 800 μωρά μπορεί να είναι θαμμένα στην πίσω αυλή του ιδρύματος που λειτουργούσε υπό την αιγίδα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

«Τα νέα είναι πολύ ενοχλητικά και βεβαίως θα συγκινήσουν τους πάντες. Η πληροφορία που έλαβα επιβεβαιώνει τις υποψίες μας. Τα λείψανα προέρχονται από την περίοδο λειτουργίας της εστίας παρά από προγενέστερες χρονικές περιόδους, όπως η περίοδος του λιμού», εξήγησε η υπουργός αρμόδια για θέματα παιδιών και νεολαίας.

Τα λείψανα χρονολογούνται από το 1925 μέχρι το 1961.

Η έρευνα άρχισε όταν ντόπιος ιστορικός υποστήριξε ότι υπάρχει νεκροταφείο στο ίδρυμα.

Η Εκκλησία λειτουργούσε πολλά ιδρύματα στην Ιρλανδία.

Πολλές ανύπαντρες έγκυες γυναίκες, στέλνονταν εκεί για να γεννήσουν.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στις δεκαετίες του 1930, του ’40 και του ’50, η θνησιμότητα των «νόθων» παιδιών ήταν πενταπλάσια σε σύγκριση με των «νόμιμων» τέκνων παντρεμένων.

Κατά μέσο όρο, ένα στα τέσσερα παιδιά που γεννιόντουσαν εκτός γάμου πέθαινε.



πηγή tvxs

Βασανισμοί -που περιλαμβάνουν από ξυλοδαρμό με σιδερόβεργες μέχρι ηλεκτροσόκ- απάνθρωπη σφαγή και παράνομες συνθήκες μεταφοράς είναι τα στοιχεία που αποκαλύπτει έρευνα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας ο Guardian για τα ζώα που εξάγονται ζωντανά από χώρες της ΕΕ.

Το σοκαριστικό βίντεο και οι φωτογραφίες δείχνουν ζωντανά βοοειδή και πρόβατα από Γαλλία, Ρουμανία και Λιθουανία, σε αθλία κατάσταση, ενώ μεταφέρονται με τα «πλοία του θανάτου» από την Ευρώπη στην Τουρκία και τη Μέση Ανατολή, σε συνθήκες που παραβιάζουν το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Το υλικό συγκέντρωσαν ακτιβιστές της αυστραλιανής οργάνωσης Animals International,  Animal Welfare Foundation (AWF) και Tierschutzbund Zürichοι οποίοι εργάστηκαν μυστικά επί οκτώ μήνες στην Κροατία και σε έξι χώρες της Μέσης Ανατολής.

Οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Λιθουανίας και της Πολωνίας, από όπου γίνονται οι εν λόγω εξαγωγές,  δεν θέλησαν να σχολιάσουν, όπως αναφέρει το δημοσίευμα.

Μάλιστα, ο Guardian απευθύνθηκε στους Conte & Giacomini, ένα ιταλικό δικηγορικό γραφείο που ειδικεύεται στη νομοθεσία για τα δικαιώματα των ζώων και τη μεταφορά τους, προκειμένου να εξετάσει τα αποδεικτικά στοιχεία.



«Η ευθύνη για την εφαρμογή της νομοθεσίας έγκειται κατά κύριο λόγο στα κράτη - μέλη, η  Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει περιορισμένη εξουσία για να επιβάλλει τη νόμιμη μεταχείριση των ζώων κατά τη μεταφορά και κατά τη σφαγή», σχολίασε στον Guardian εκπρόσωπος της Κομισιόν.



Το Eurogroup for Animals, έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 700.000 υπογραφές καλώντας την ΕΕ «να θέσει τέρμα στις εξαγωγές- μαζικό βασανισμό των ζώων, η οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατες για τους πολίτες της ΕΕ»,  τονίζει ο εκπρόσωπος της ομάδας, Reineke Hameleers.

Πολλές  ΜΚΟ ισχυρίζονται ότι η Κομισιόν αγνόησε όλα τα αιτήματά τους, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης 1000 σελίδων με παραβάσεις, που παραδόθηκε στις Βρυξέλλες το 2006.

Οι εξαγωγές ζώντων ζώων από την ΕΕ προς τη Μέση Ανατολή έχουν αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία δύο χρόνια, με τις εξαγωγές βοοειδών να έχουν διπλασιαστεί από το 2014 (έως 650.000 πέρυσι), ενώ οι εξαγωγές προβάτων αυξήθηκαν κατά ένα τέταρτο (σε 2,5 εκατομμύρια), κυρίως στη Λιβύη, το Λίβανο και την Ιορδανία.

Και όλα αυτά, ενώ επιστήμονες από όλον τον κόσμο επισημαίνουν τις βλαβερές συνέπειες από την υπερκατανάλωση κρέατος.

Και τέλος πάντων, όπως ορθά επισημαίνει το animalsinternational.org «ένα ζωντανό ζώο δεν είναι σακί με πατάτες. Αναπνέει. Σκέφτεται. Υποφέρει. Αλλά, για το εξαγωγικό εμπόριο ζώντων ζώων είναι απλά, μέρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας…»






πηγή tvxs

Στον μεγάλο αγώνα των εργαζομένων της ΣΚΟΤ ΑΕ, στις αιτίες, τα αιτήματα και τις προοπτικές του, ήταν αφιερωμένη η εκπομπή«Ράδιο Παντιέρα»που μεταδόθηκε από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen το απόγευμα τηςΤετάρτης 1 Μαρτίου 2017,από τις18.00μέχρι τις19.00.

Προσκεκλημένες στο στούντιο, ηΓρηγορία Ρόκα,πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων, και ηΕυαγγελία Πανά,γενική γραμματέας, μας  ανέλυσαν το ιστορικό αυτού του αγώνα καθώς και το απαράδεκτο καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας–τρεις ημέρες το μήνα!-που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία.

Κόλαφος είναι ηανακοίνωσητου σωματείου της ΣΚΟΤ για κάθε έναν από την κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας, τους ελεγκτικούς φορείς και τα «συνδικάτα» που έχουν ευθύνη για τοκάτεργοστο οποίο οδηγούνται οι εργαζόμενοι στον βαθύ βιομηχανικό «ιδιωτικό» τομέα.

Εδώ και 5 χρόνια η εργοδοσία προχωράει σε βάρβαρες μειώσεις μισθών, ιδρύει«ενώσεις προσώπων»με πρωτοβουλία των διευθυντικών στελεχών της για να τσακίσει το σωματείο, δεν τηρεί κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, επιβάλλει τις «εθελοντικές» παραιτήσεις και την εκ περιτροπής εργασία, την ίδια στιγμή που αυξάνεται η εργασία «εργολαβικών» υπαλλήλων.

Μαζί με τα δεδουλευμένα που τους οφείλονται, μαζί με το δικαίωμα στη δουλειά που διεκδικούν από τις 20 Φλεβάρη έξω από το εργοστάσιο, οι εργάτριες και οι εργάτες της ΣΚΟΤφυλάττουνπαράλληλα τιςΘερμοπύλεςτηςταξικής αξιοπρέπειας.

«Εμείς οι εργαζόμενοι της ΣΚΟΤ δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά το δρόμο του αγώνα μας μέχρι την ακύρωση του μέτρου»,

δηλώνουν σε πρόσφατη (25/2/17)  ανακοίνωση του σωματείου.

Σημειώνουμε ότι ο αγώνας αυτός αξίζει την αλληλεγγύη των υπολοίπων εργαζομένων, καθώς και ότι την Πέμπτη 2/3/2017 υπάρχει συνάντηση με εκπροσώπους της εταιρείας στην Επιθεώρηση Εργασίας Ελευσίνας.
Στην παρουσίαση της εκπομπής ήταν ο Νίκος Ξηρουδάκης.
Στη ρύθμιση του ήχου, ο Μανώλης Σάλλας.

 Στα βίντεο που ακολουθούν όσα αποκαλυπτικά αναφέρουν οι δύο εργαζόμενες. Ακούστε εδώ: pandiera

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Φιντέλ Κάστρο: Ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη

Τρίτη 7 Μάρτη, στις 7:00 το απόγευμα,
στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Αμφιθέατρο “Αντώνης Τρίτσης”,Ακαδημίας 50


Με αφορμή τον θάνατο του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, πριν τρεις μήνες, τα κυρίαρχα ΜΜΕ, παγκόσμια και για βδομάδες, επιδόθηκαν σε μια πρωτοφανή επικοινωνιακή επέλαση παραπληροφόρησης, αμαύρωσης και χλευασμού της ζωής και του έργου του Φιντέλ Κάστρο, αλλά και συνολικά της Σοσιαλιστικής Κούβας η οποία φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.

Ο ορυμαγδός αυτός αποδεικνύει ότι, ακόμα και μετά τη φυσική αποχώρηση του Φιντέλ, η μορφή και η κληρονομιά του εξακολουθούν να προκαλούν τρόμο στους δυνάστες των λαών της Γης.  

Η επίθεση αυτή δεν πέρασε “αναίμακτα”. Από την πρώτη στιγμή, σε όλο το “παγκόσμιο χωριό”, αμέτρητοι φορείς και συλλογικότητες αλλά και αυθόρμητα απλοί άνθρωποι σήκωσαν –με επιτυχία– το δικό τους “επικοινωνιακό αντάρτικο”:
δημόσιες συλλογικές εκδηλώσεις, επίμονες και εκπληκτικά εύστοχες παρεμβάσεις στα μέσα δικτύωσης, προσωπικές, ανθρώπινες,“από-καρδιάς”συζητήσεις στον κύκλο τους. Υπερασπίστηκαντον δικό τους Φιντέλ. Του έκαναν αμέτρητα πολιτικά μνημόσυνα, χωρίς φανφάρες και τυπικότητες, καθόλου στη λογική “περασμένα-μεγαλεία-και-διηγώντας-τα-να-κλαις”αλλά ως συνάξεις ελπίδας και προετοιμασίας των αγώνων του παρόντος και του μέλλοντος.

Αυτή η αγάπη, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη, προς τη μορφή τουComandante, δεν είναι τυχαία. Παρά το δολοφονικό εμπάργκο που, επί σχεδόν 60 χρόνια, εξακολουθεί και σήμερα να στραγγαλίζει το Νησί της Επανάστασης, παρά την πολύμορφη υπονομευτική δραστηριότητα, παρά τις καταστροφολογικέςπροβλέψεις –εχθρών και άσπονδων φίλων –,η Κουβανική Επανάσταση παραμένει ζωντανή και ακατάβλητη.Ακτινοβολεί ελπίδα, έμπνευση και διδάγματα στους λαούς όλης της Γης.
Δεν είναι μόνο η Κούβα που έχει ανάγκη –και αξίζει– την ανεπιφύλακτη αλληλεγγύη μας. Περισσότερο έχουμε, όλοι εμείς, ανάγκη–ειδικά στους σκοτεινούς και φαινομενικά απέλπιδες καιρούς που ζούμε – να μελετήσουμε ουσιαστικά τα διδάγματα της.   

Σε αυτή τη λογική οΣύλλογος διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης – “ΓΙΑΝΗΣ ΚΟΡΔΑΤΟΣ”και οΠολιτιστικός Σύλλογος - “Χοσέ Μαρτί” διοργανώνουν εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Φιντέλ Κάστρο: Ιδεολογική και πολιτική παρακαταθήκη».Βάση της εκδήλωσης θα αποτελέσουν τέσσερις θεματικές εισηγήσεις:

• «Φιντέλ Κάστρο και Χοσέ Μαρτί» – Μαρία Καϋμενάκη
  
  
• «Η διεξαγωγή της επανάστασης» – Δημήτρης Καλτσώνης
  
  
• «Ο διεθνισμός: ένα νησί σε τέσσερις ηπείρους» – Λάζαρος Κικίδης
  
  
• «Πολιτική συνείδηση και σοσιαλιστική οικοδόμηση» – Νατάσα Τερλεξή
  
  

Θα ακολουθήσουν ερωτήσεις και συζήτηση με τους συμμετέχοντες.

Η εκδήλωση προφανώς αποτελεί απλά μια μικρή και πρωτόλεια συμβολή στον παραπάνω στόχο μελέτης του κουβανικού παραδείγματος. Μια συμβολή όμως αναγκαία και επίκαιρη, στην προσπάθεια που ελπίζουμε να αγκαλιάζεται ολοένα από περισσότερους φορείς και πρόσωπα, να βαθαίνει διαρκώς στην ουσία, να εξερευνά στην πορεία περισσότερες πτυχές.



Η εκδήλωση γίνεται με τη στήριξη της Πρεσβείας της Κούβας.


Σύλλογος διάδοσης της μαρξιστικής σκέψης – “ΓΙΑΝΗΣ ΚΟΡΔΑΤΟΣ”

Πολιτιστικός Σύλλογος “Χοσέ Μαρτί”

http://www.kordatos.org  –  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
http://josemartigr.blogspot.gr  –Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ – ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ

ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Όχι στις διώξεις των αγωνιστών ενάντια στην εξόρυξη!

Έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που η Eldorado Gold εγκαταστάθηκε στη Χαλκιδική και ξεκίνησε τις καταστροφικές της δραστηριότητες. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, ένα δυναμικό κίνημα ανθρώπων από τη Χαλκιδική, τη Θεσσαλονίκη αλλά και όλη την Ελλάδα αντιστάθηκε σθεναρά στην καταστροφική εξόρυξη. Αρνήθηκε την υπονόμευση της δυνατότητας του τόπου για πραγματική ανάπτυξη, την εγκληματική έκθεση των ανθρώπων και του περιβάλλοντος σε κίνδυνο. Είπε «όχι» στην αδίστακτη λεηλασία μέσα από τη ληστρική αντίληψη της εταιρείας απέναντι στο φυσικό πλούτο και το ξεπούλημα των ζωών μας.

Απέναντι στο κίνημα, οι κυβερνήσεις, σε συνεργασία με την εταιρεία, οργάνωσαν από την πρώτη κιόλας στιγμή μια λυσσαλέα επίθεση. Έστησαν καμπάνιες δυσφήμησης, με μια ταυτόχρονη επιχείρηση καταστολής πρωτόγνωρης αγριότητας. Πληρωμένα ρεπορτάζ στα ΜΜΕ και εμπρηστικές δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων συνόδευαν τις τυφλές επιθέσεις σε διαδηλωτές, που συχνά οδηγούσαν σε τραυματισμούς. Οι στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις, η παρακολούθηση της προσωπικής ζωής ολόκληρων χωριών και η στοχοποίηση αγωνιστών δεν έλειψαν από την προσπάθεια κάμψης του αγώνα.

Η πρακτική αυτή είχε ως συνέπεια την δημιουργία μιας βιομηχανίας διώξεων με σκοπό την τρομοκράτηση και την εξάντληση των αγωνιστών. Το κίνημα ωστόσο δεν λύγισε, παρόλο που η “επένδυση” συνέχισε να καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον και τα δικαστήρια ποτέ δε σταμάτησαν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εταιρείας, όσο κι αν άλλαξαν οι κυβερνήσεις.

Στις 13/3/2017 καλούμαστε να παρακολουθήσουμε το προϊόν μιας οργανωμένης επιχείρησης να χτυπηθεί το κίνημα. 21 συναγωνιστές μας αντιμετωπίζουν κατηγορίες που φτάνουν μέχρι τη σύσταση «εγκληματικής οργάνωσης», μέσα από μια δικογραφία τόσο διάτρητη που καταλήγει σχεδόν κωμική, σε μια προφανή απόπειρα να καμφθεί η μαχητικότητα του κινήματος. Μια δίκη κομβική για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα, καθώς η βαρύτητα των κατηγοριών και το μέγεθος της είναι ανήκουστα για κινηματική δίωξη. Στόχος τους όμως, πέρα από το χτύπημα του κινήματος ενάντια στις εξορύξεις, είναι να δώσουν ένα παράδειγμα σε όσους αγωνίζονται: όποιος αντιδράει στα σχέδια κυβερνήσεων και πολυεθνικών τιμωρείται! Γι’ αυτό και κάθε σωματείο, κίνημα, ομάδα αλλά και κάθε δημοκρατικός πολίτης αυτής της χώρας πρέπει να αντιδράσει και να διεκδικήσει την οριστική απαλλαγή των διωκόμενων από όλες τις κατηγορίες.

Δε θα μείνουμε θεατές! Με τη δυναμική παρουσία μας στο δρόμο, στο βουνό και στα δικαστήρια, με τη συνέχιση του αγώνα μας και με τη διαρκή έμπρακτη υποστήριξη των συναγωνιστών μας, θα θυμίζουμε σε όλους ότι κανένας αγωνιστής δε θα μείνει μόνος, και ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη: την οριστική αποχώρηση της Eldorado, το τέλος των καταστροφικών εξορύξεων και την αποκατάσταση της καταστροφής.



Άμεση απαλλαγή των διωκόμενων αγωνιστών!

Να φύγει η εταιρεία – και να μην έρθει άλλη!

Άμεση αποκατάσταση της καταστροφής!



ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δικαστήρια Θεσσαλονίκης, Δευτέρα 13 Μαρτίου, 09:00




Επιτροπή Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού








Συνέλευση της Επιτροπής, κάθε Δευτέρα στις 19:30 στο κτίριο της ΕΔΟΘ
(Προξένου Κορομηλά, 5^οςόροφος).

Facebook: https://www.facebook.com/epitropiagonathessantigold/

Twitter: https://twitter.com/ThessAntigold

Mail: epitropi.agona.thess.antigold@gmail.com

αναδημοσίευση από την efsyn
Τάσος Κωστόπουλος:

Τις θλιβερότερες στιγμές της καταστροφικής φάρσας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 θύμιζε η πρόσφατη πανηγυρική τελετή της παραλαβής από το ελληνικό κράτος της «δωρεάς» του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) που θα στεγάσει την Εθνική Βιβλιοθήκη και τη Λυρική Σκηνή.

«Η μεταφορά της Εθνικής Βιβλιοθήκης», διακήρυξε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός, «θα συμβάλει στο να είναι το πολύτιμο αυτό υλικό προσβάσιμο σε ολοένα και ευρύτερο κοινό».

Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Μέχρι τη φετινή Πρωτοχρονιά η Εθνική Βιβλιοθήκη ήταν απόλυτα προσβάσιμη στο κοινό καθώς λειτουργούσε στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα σε σταθμό του μετρό.


ΑΠΕ - ΜΠΕ / ΣΥΜΕΛΑ ΠΑΝΤΖΑΡΤΖΗ

Με τη μετεγκατάστασή της θα μείνει κλειστή για τουλάχιστον επτά μήνες και όταν ξανανοίξει πρέπει να ταξιδεύει κανείς ώς την παραλιακή, να πληρώνει πάρκινγκ (του Ιδρύματος) και να εξαρτάται από τις καντίνες του πολυτελούς και απομονωμένου «Κέντρου Πολιτισμού», δίχως την ευχέρεια των αντίστοιχων επιλογών που προσφέρει το αθηναϊκό κέντρο. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, μόνο για «άνοιγμα» της βιβλιοθήκης δεν μπορεί να γίνει λόγος.

Ο πρωθυπουργός έχει βέβαια το ελαφρυντικό ότι δεν επέλεξε ο ίδιος την παραλαβή της «δωρεάς», αλλά δέθηκε χειροπόδαρα από τις ρήτρες της λεόντειας σύμβασης που υπέγραψαν το 2009 με το Ιδρυμα Νιάρχος οι τότε υπουργοί Πολιτισμού και Παιδείας, Αντώνης Σαμαράς και Αρης Σπηλιωτόπουλος.

Νομιμοποίησε όμως με την ομιλία του μια πρακτική που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το έπος του Μεγάρου Μουσικής, που ο ίδιος στηλίτευσε στην ομιλία του.

Αρκεί να ξεφυλλίσει κανείς την επίμαχη σύμβαση, που κυρώθηκε μ’ έναν από τους τελευταίους νόμους της κυβέρνησης Καραμανλή (Ν. 3785 της 7/8/2009), και τις διαφημιστικές «Μελέτες Επιδράσεων» που συνέταξε για λογαριασμό του Ιδρύματος κάποιο Boston Consulting Group (BCG) κι έχουν αναρτηθεί στον ιστότοπο του Κέντρου (www.snfcc.org), για να διαπιστώσει πως η «δωρεά» δεν είναι στην ουσία παρά έμμεση ιδιωτικοποίηση ενός από τους σημαντικότερους πνευματικούς θεσμούς της χώρας.

Διαρκής ομηρία

ΑΠΕ - ΜΠΕ /ANDREA BONETTI

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τον πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος κατά την πανηγυρική τελέτη παράδοσης στο Δημόσιο. Η’ μήπως της έμμεσης «παράδοσης» του Δημοσίου; Ο Αλέξης Τσίπρας πάντως έχει ένα... ελαφρυντικό: ότι δεν επέλεξε ο ίδιος την παραλαβή της «δωρεάς», αλλά δέθηκε χειροπόδαρα από τις ρήτρες της λεόντειας σύμβασης που υπέγραψαν άλλοι το 2009

Κατ’ αρχάς, δεν πρόκειται για κανονική δωρεά αλλά για μεταμφιεσμένη μίσθωση. Σύμφωνα με το άρθρο 29§1 της σύμβασης του 2009, το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος διατηρεί το δικαίωμα να ανακαλέσει μονομερώς τη «δωρεά» με μια απλή αιτιολογημένη «έγγραφη δήλωσή του προς το Ελληνικό Δημόσιο»· η λύση επέρχεται μέσα σ’ ένα δίμηνο, αν το Δημόσιο δεν «προβεί στις κατάλληλες ενέργειες θεραπείας των συγκεκριμένων πράξεων ή παραλείψεων, οι οποίες αναφέρονται στην ανωτέρω δήλωση του Ιδρύματος» (ΦΕΚ 2009/Α/138, σ. 3945). Κανονικό τελεσίγραφο, δηλαδή.

Οι ρήτρες που δεσμεύουν το Δημόσιο στην περίπτωση τέτοιας μονομερούς λύσης της σύμβασης ισοδυναμούν με πραγματική ομηρία.

Μέσα σ’ ένα τρίμηνο θα πρέπει να καταβάλει στο Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος όσα αυτό (ισχυριστεί ότι) ξόδεψε για την κατασκευή του Κέντρου, βάσει δικών του επιλογών και δίχως τον παραμικρό κρατικό έλεγχο πάνω στις επιμέρους δαπάνες.

Τι ακριβώς μπορεί να περιληφθεί σ’ αυτό το ποσό μας το διευκρινίζει («ενδεικτικά») το άρθρο 29§2: «Το σύνολο των αμοιβών και των πάσης φύσεως δαπανών των εκπονηθεισών μελετών, της κατασκευής και διαμόρφωσης του Κ.Π., της αγοράς και τοποθέτησης εξοπλισμού, των υπηρεσιών συμβούλων και συνεργατών του Ιδρύματος και του Οργανισμού για τις ανάγκες υλοποίησης του Κ.Π. καθώς και το κόστος διακοπής των σχετικών εργασιών, προμηθειών και συμβάσεων».

Το ποσό αυτό θα προσαυξηθεί για κάθε χρονιά «κατά ποσοστό ίσο με την αύξηση του τιμαρίθμου» (μείον 1,5%), σε περίπτωση δε καθυστέρησης της καταβολής επιβαρύνεται με τόκο υπερημερίας (άρθρο 29§4).

Σύμφωνα με το φυλλάδιο του BCG, το Ιδρυμα προσδιόρισε το κόστος κατασκευής σε 596 εκατομμύρια ευρώ. Ο δε πρωθυπουργός, στην πανηγυρική ομιλία του, ανέφερε ακόμη μεγαλύτερο ποσό (617 εκατομμύρια).

Μολονότι άκρως λεπτομερειακό, το κείμενο της σύμβασης δεν αναφέρει τίποτα για την τύχη του περιεχομένου της Εθνικής Βιβλιοθήκης σε περίπτωση λύσης της σύμβασης.

Το πιθανότερο είναι να εφαρμοστούν οι σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Να μετατραπούν δηλαδή τα βιβλία και τα σπάνια χειρόγραφα σε ενέχυρο στα χέρια του «δωρητή» για τη διασφάλιση των απαιτήσεών του.

Με ποιες δικαιολογίες μπορεί να καταγγελθεί η σύμβαση; Εκτός από διάφορες επιπλοκές που ανάγονταν στην κατασκευή του έργου, ενίοτε αρκετά εύγλωττες (όπως η περίπτωση καθυστέρησης του έργου πάνω από ένα τρίμηνο «λόγω ανεύρεσης αρχαιοτήτων», άρθρο 29§1.ε), πιθανότερη αιτία αποτελεί η πρόβλεψη του άρθρου 29§1.ιδ: αν το Δημόσιο, η Βιβλιοθήκη ή η Λυρική μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια λειτουργίας του Κέντρου «καταγγείλουν τις συμβάσεις παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών» που, βάσει του άρθρου 16 της σύμβασης, θα τους παρέχει κατ’ αποκλειστικότητα η Α.Ε. «Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος», «ή/και τις συμβάσεις που έχει συνάψει» η Α.Ε. «πριν την ολοκλήρωση» του έργου.

Για την έκταση που μπορούν να πάρουν αυτές οι απαιτήσεις, αποκαλυπτική είναι η «Μελέτη Επιδράσεων» που συνέταξε το BCG.

Ως «προαπαιτούμενο» για την αποδοτική λειτουργία του Κέντρου «κατά τα διεθνή πρότυπα», απαιτείται εκεί προϋπολογισμός 14,5 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο για τη Λυρική, 8 εκατομμυρίων για τη Βιβλιοθήκη και 5 για την Α.Ε. – συνολικά 27,5 εκατομμύρια (σ. 69).

Ο συνολικός προϋ­πολογισμός της Εθνικής Βιβλιοθήκης για το 2016 ήταν αντίθετα λίγο πάνω από ένα εκατομμύριο (1.189.579,58 ευρώ).

Ο δωρητής τα παίρνει όλα

Ο αρχιτέκτονας του έργου Ρέντσο Πιάνο (όρθιος) παρουσιάζει στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή τη μακέτα του έργου. Αριστερά ο Φίλιππος Νιάρχος |EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ

Η βασική ιδιομορφία της επίμαχης «δωρεάς» έγκειται στο γεγονός ότι βασικές λειτουργίες του «δώρου» περνούν από τα χέρια του (τύποις) «ιδιοκτήτη» σ’ εκείνα του «δωρητή». Η ιδιοτυπία αυτή δεν αποκρύπτεται αλλά εξυμνείται, με την κατάλληλη φυσικά φρασεολογία, στη διαφημιστική «Μελέτη Επιδράσεων» του BCG:

«Στα επιπρόσθετα οφέλη για την ελληνική οικονομία από το ΚΠΙΣΝ», διαβάζουμε, «συμπεριλαμβάνεται το μοναδικό μοντέλο συνεργασίας δημοσίου-ιδιωτικού τομέα που αναπτύχθηκε μέσω της συνεργασίας του ΚΠΙΣΝ με το ελληνικό κράτος» (σ. 52 και ξανά σ. 53).

Προεξοφλείται, μάλιστα, πως «το ΚΠΙΣΝ μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για μελλοντικές συνεργασίες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα σε παρόμοια έργα» (σ. 63).

Τι ακριβώς προβλέπει αυτή η συνεργασία όσον αφορά τη λειτουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης; Σύμφωνα με το άρθρο 2§3 της σύμβασης, «η διαχείριση και συντήρηση του συνόλου των υποδομών του Κ.Π. θα γίνεται από τον Οργανισμό» (δηλαδή την Α.Ε.) μέσω ενός «συμφωνητικού παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών», το οποίο θα αφορά «ενδεικτικά» τις «υπηρεσίες συντήρησης, φύλαξης και καθαριότητας των εγκαταστάσεων».

Σκοπό της Α.Ε. αποτελούν όχι μόνο τα παραπάνω, αλλά και «η εν γένει αξιοποίηση και διαχείριση του Κέντρου Πολιτισμού» (άρθρο 3). Ως βασική πηγή εσόδων της Α.Ε. προβλέπεται «η επαρκής χρηματοδότηση από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών» (άρθρο 3§2.3.2), με συμπληρωματικές εισροές από δωρεές, επιχορηγήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα κ.λπ., αλλά και τα «έσοδα από την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών προς την Ε.Β.Ε. και την Ε.Λ.Σ., την εκμετάλλευση των υποδομών του Κ.Π. και την παροχή υπηρεσιών για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των υποδομών αυτών».

Η ίδια διάταξη επαναλαμβάνεται ως άρθρο 7 του καταστατικού της Α.Ε., που έχει ενσωματωθεί στον ίδιο νόμο (σ. 5.962).

Παρά τη στρυφνή νομική γλώσσα, τα πράγματα είναι εξαιρετικά σαφή. Το Δημόσιο υποχρεώνεται να καλύπτει το κόστος λειτουργίας του πολυδάπανου Κέντρου που του «χάρισε» το Ιδρυμα, τόσο μέσω της απευθείας χρηματοδότησης όσο και μέσω του προϋπολογισμού των κρατικών ιδρυμάτων που φιλοξενούνται εκεί. Η δε Α.Ε. εκμεταλλεύεται κατ’ αποκλειστικότητα τις «υποδομές» και τις «παροχές υπηρεσιών» του Κέντρου.

Σύμφωνα λ.χ. με τα άρθρα 6 και 7 του (δεσμευτικού) «σχεδίου σύμβασης» Α.Ε. και Εθνικής Βιβλιοθήκης, που έχει επίσης ενσωματωθεί στον Ν. 3785, η τελευταία «δεν δικαιούται να συμμετέχει στα έσοδα από την εκμετάλλευση των χώρων στάθμευσης» των πελατών της, ούτε «στα έσοδα από την εκμετάλλευση των εστιατορίων και των κυλικείων» (σ. 5.949).

Πρόκειται για το ίδιο μοντέλο διαχείρισης (δημόσιων πόρων από ανεξέλεγκτους ιδιωτικούς φορείς) που μεγαλούργησε προ δεκαπενταετίας στα χέρια της Γιάννας Αγγελοπούλου.

Παρά την υποχρεωτική χρηματοδότηση της Α.Ε. από το κράτος, ξεκαθαρίζει το άρθρο 3§3.1 της σύμβασης, αυτή «δεν υπάγεται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, το δημόσιο λογιστικό, τις εθνικές διατάξεις περί εκπόνησης μελετών, παροχής υπηρεσιών, εκτέλεσης έργων και διενέργειας προμηθειών του δημοσίου, τις διατάξεις για την πρόσληψη προσωπικού στον δημόσιο τομέα και θα λειτουργεί ως φορέας ιδιωτικού δικαίου» (σ. 5.936).

Εξίσου εύγλωττη είναι η ρητή απαλλαγή της Α.Ε. (άρθρο 3§4.3) «από την υποχρέωση υποβολής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. προς θεώρηση συμβάσεων ή συμφωνητικών και καταστάσεων με συμβάσεις ή συμφωνητικά που συνομολογεί με τρίτους».

Ποιος όμως κουμαντάρει αυτή την τόσο προνομιούχα Α.Ε.; Σύμφωνα με το καταστατικό της (άρθρο 16§2), διευθύνεται από επταμελές Δ.Σ. που ορίζει η Γ.Σ. των μετόχων – το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος μέχρι τώρα, το ελληνικό Δημόσιο εφεξής.

Με κάποιους, όμως, ρητούς περιορισμούς όσον αφορά τη διακριτική ευχέρεια αυτού του τελευταίου. Η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Λυρική απαγορεύεται π.χ. ρητά από τη σύμβαση να υποδείξουν περισσότερα από τρία συνολικά μέλη (άρθρο 3§2.4). «Επιπλέον», ξεκαθαρίζει το άρθρο 16§4 του καταστατικού της Α.Ε., «τα μέλη του Δ.Σ. θα πρέπει να μην έχουν ανταγωνιστικά προς τον Οργανισμό ή το Ιδρυμα συμφέροντα». Αρμόδιο για την επισήμανση «ανταγωνιστικών συμφερόντων» είναι, λογικά, το ίδιο το Ιδρυμα. Νιάρχος κερνά και Νιάρχος πίνει...

Disclaimer, δηλαδή... χάντρες και καθρεφτάκια

Η άτυπη αυτή ιδιωτικοποίηση συνοδεύεται στη «Μελέτη Επιδράσεων» από φανταχτερές υποσχέσεις, μπροστά στις οποίες ωχριούν οι μεγαλόστομες επαγγελίες των παπαγάλων του αλήστου μνήμης «Αθήνα 2004»: οι τουρίστες θα παρατείνουν τη διαμονή τους στην Αθήνα για να επισκεφτούν το ΚΠΙΣΝ, επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο θα εισρεύσουν για να φωτιστούν, χιλιάδες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, το Δημόσιο θα μαζέψει φόρους, η γύρω περιοχή θα αναπτυχθεί και άλλα συναφή.

Στην τελευταία σελίδα του φυλλαδίου, αμετάφραστη και τυπωμένη με μικροσκοπικά γράμματα (σε αντίθεση με τα πολύχρωμα διαγράμματα του κυρίως περιεχομένου), παρατίθεται η αγγλόγλωσση «Αποποίηση Ευθύνης» (Disclaimer) της συντάκτριας εταιρείας:

«Οι οικονομικές εκτιμήσεις», διαβάζουμε, «και τα συμπεράσματα που περιέχονται σ’ αυτά τα υλικά βασίζονται σε πάγιες μεθοδολογίες αποτίμησης, δεν είναι οριστικές προβλέψεις και δεν τις εγγυάται το BCG». Χάντρες και καθρεφτάκια για Βαλκάνιους ιθαγενείς, δηλαδή.

Οπως διαβάζουμε άλλωστε στη σύμβαση του 2009 (σ. 5.947), η υπογραφή της έγινε από τους μεν υπουργούς στην Αθήνα, για λογαριασμό δε του Ιδρύματος από τους Φίλιππο και Σπύρο Νιάρχο στο Σεντ Μόριτς της Ελβετίας.

Τα μυστικά του «δανεισμού»

Η κάρπωση των εσόδων από την εκμετάλλευση της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι η μια πλευρά του νομίσματος.

Υπάρχει και η άλλη: η διακηρυγμένη πρόθεση αλλαγής πελατείας, μέσω της αλλοίωσης της λειτουργίας ενός θεσμού που μέχρι σήμερα κάλυπτε τις πνευματικές ανάγκες όσων δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα αγοράς των βιβλίων που χρειάζονται για τη δουλειά τους.

Για τα σχέδια αυτά, αποκαλυπτικό είναι το φυλλάδιο «Μελέτη Επιδράσεων ΚΠΙΣΝ» που συνέταξε το BCG κι έχει αναρτηθεί στον ιστότοπο του Κέντρου.

Η «Μελέτη» επιμένει στη μετατροπή της Εθνικής Βιβλιοθήκης σε δανειστική (σ. 21, 23 & 25), απαιτώντας μάλιστα ρητά την «προσαρμογή του τρέχοντος νομοθετικού πλαισίου» προς αυτή την κατεύθυνση (σ. 70).

Η αλλαγή αυτή δεν ισοδυναμεί μόνο με κατάργηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης ως τέτοιας, ως χώρου δηλαδή όπου οποιοσδήποτε μπορεί να διαβάσει όποιον τίτλο αναζητά δίχως να περιμένει πότε θα τον επιστρέψει ο προηγούμενος πελάτης.

Αφήνουμε κατά μέρος τα προβλήματα ασφάλειας που δημιουργεί μια τέτοια μετάλλαξη για το μοναδικό σε έκταση και σημασία υλικό ενός κρατικού θεσμού που υφίσταται από το 1829. Υπάρχουν επίσης σοβαρές ενδείξεις για την πρόθεση οικονομικής εκμετάλλευσης αυτού του «δανεισμού».

Τον περασμένο Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε λ.χ. ειδική έρευνα (τηλεφωνική και διά ζώσης), με κομβικό ερώτημα αν οι χρήστες είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν εισιτήριο σε περίπτωση «αναβάθμισης των παροχών» της Βιβλιοθήκης.

Το ενδεχόμενο επιβολής αντιτίμου διαφαίνεται και από την ταυτόχρονη προαναγγελία «ψηφιακού δανεισμούβιβλίων» (σ. 70) – και όχι απλής ανάρτησης των ψηφιακών αντιγράφων τους στο Διαδίκτυο, όπως κάνουν οι εθνικές και λοιπές δημόσιες βιβλιοθήκες όλου του κόσμου.

«ERTopen – Mind»
Η ευαίσθητη εκπομπή της ERTopen που δίνει μικρόφωνο στις ευπαθείς ομάδες του ιδιαίτερου πληθυσμού με σκοπό να αφυπνίσει συνειδήσεις, να ιάσει αντιλήψεις και να αποσφραγίσει τα ώτα της κοινωνίας γύρω από τα προβλήματα των ΑμεΑ. 


Κάθε Κυριακή 11:00-12:00 το πρωί με τον Νικόλα Τζαβάρα, συζητάμε, προβληματιζόμαστε και αναλύουμε γενικά και κοινωνικά θέματα επικαιρότητας. 

Αυτή την Κυριακή στην εκπομπή «ERTopen-Mind» που παρουσιάζει ο Νικόλας Τζαβάραςθα είναι φιλοξενούμενος ο Εργοθεραπευτής Παναγιώτης Μπούρος, εκπρόσωπος του κλάδου του στην επιστημονική επιτροπή που συγκρότησε το Υπουργείο Υγείας με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., έρχεται στο στούντιο, με στοιχεία, και σκοπό να μας ενημερώσει για όλες τις εξελίξεις, για ότι έχει συζητηθεί μέχρι τώρα, αλλά και να μας καταθέσει την προσωπική του εμπειρία και άποψη γύρω από τα καθημερινά προβλήματα των ΑμεΑ στην κοινωνία.

Κλιμακώνεται η κατάσταση στην Ειδική Αγωγή και τη νέα σύμβαση, πέρασε η καταληκτική ημερομηνία που είχε δώσει η κυβέρνηση για διαπραγματεύσεις και τροποποιήσεις, με τους εμπλεκόμενους φορείς σχετικά με το νέο νομοσχέδιο.

Νέα παράταση, χωρίς όμως -μέχρι τώρα- να έχουν δοθεί στοιχεία στην επικαιρότητα. Ομηρία για τους χιλιάδες γονείς που έχουν καταθέσει τις αποδείξεις, μηνών, στα οικεία ασφαλιστικά κέντρα και δεν έχουν λάβει τις αποζημιώσεις των θεραπειών.

Πολλές ακόμη ειδήσεις. Μείνετε συντονισμένοι...από το ραδιόφωνο σας, στους 106.7 στα FM στην Αττική ή μέσα από το διαδίκτυο σε ολόκληρο τον κόσμο στο www.ertopen.com και στο live24.gr
Για τη συμμετοχή σας ! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή στέλνοντας μήνυμα SMS στην ERTopen γράφοντας: 
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα συνάντηση της ΠΟΣΠΕΡΤ με τον Υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ. Νικόλαο Παππά και τον Γενικό Γραμματέα Ενημέρωσης και Επικοινωνίας κ. Ελευθέριο Κρέτσο και κατατέθηκε υπόμνημα με τα επείγοντα προς επίλυση θέματα, που αφορούν τους εργαζόμενους και την εύρυθμη λειτουργία της ΕΡΤ, στα πλαίσια των αιτημάτων των πρόσφατων απεργιακών κινητοποιήσεων της ΠΟΣΠΕΡΤ.

Έγινε συζήτηση για τα θέματα αυτά στο πλαίσιο συνεννόησης και συναίνεσης με διάθεση αμοιβαίας συνεργασίας.

Ο διάλογος συνεχίζεται σε νέα συνάντηση την προσεχή Τρίτη 7 Μαρτίου

Σε νέα 24ωρη απεργία προχωρούν αύριο Παρασκευή οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς.
Αναμένεται μάλιστα να συνεδριάσουν εκ νέου για να καθορίσουν και νέες κινητοποιήσεις.
Οι εργαζόμενοι της ΣΤΑΣΥ αντιδρούν στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση τονίίζοντας ότι οδηγούνται σε απαξίωση οι συγκοινωνίες με τελικό σκοπό την πώλησή τους.
Οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς (ΣΤΑΣΥ) τονίζουν πως δε θα ανεχτούν καμία προσπάθεια, που θέτει σε κίνδυνο το δημόσιο και κοινωνικό χαραχτήρα των αστικών συγκοινωνιών. Για αυτό απαιτούν «να μην προχωρήσει η καταστροφική και αδικαιολόγητη ρύθμιση τροποποίησης του άρθρο 5 του νόμου 3920/2011, που μειώνει τα έσοδα της ΣΤΑ.ΣΥ μεταφέροντας την αρμοδιότητα διαχείρισης των σταθμών και διαφημιστικών χώρων στον ΟΑΣΑ».

Είναι προφανές, υπογραμμίζουν, «ότι αυτή η ρύθμιση αποτελεί “το Δούρειο Ίππο” για να διευκολύνει τα σχέδια των δανειστών και να ιδιωτικοποιηθεί, ευκολότερα, η ΣΤΑΣΥ. Όμως αυτά τα “κρυφά” σχέδια δεν θα περάσουν!!! Οι αστικές συγκοινωνίες θα παραμείνουν δημόσιες παρέχοντας κοινωνικό έργο».