Αδιανόητες καταστάσεις εκτυλίχθηκαν σε κατάστημα εστίασης στη Θεσσαλονίκη, όταν εργοδότης απείλησε πρώην εργαζόμενους που ζητούσαν τα δεδουλευμένα. Μάλιστα, φέρεται να άρπαξε από τον λαιμό εκπρόσωπο του Συνδικάτου που μετέβη στην επιχείρηση ως ένδειξη συμπαράστασης.
Το περιστατικό έγινε το περασμένο Σάββατο (01.04.2023), σε κατάστημα που στεγάζεται στην ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου σήμερα έχει προγραμματιστεί και κινητοποίηση, στις 7 το απόγευμα.δεδουλευ
Αρπαξε από το λαιμό εκπρόσωπο του Συνδικάτου
Συγκεκριμένα τρεις πρώην εργαζόμενοι της επιχείρησης -δύο κοπέλες και ένας νεαρός- παρουσία μελών του Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών – Επισιτιστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕΠΕ) ζήτησαν από τον εργοδότη τους να καταβάλλει το χρηματικό ποσό που τους χρωστάει, στο σύνολο σχεδόν 2.000 ευρώ.
Σύμφωνα με την καταγγελία, ένας εκ των εργοδοτών απάντησε με πρωτοφανή επιθετικότητα και έφτασε μάλιστα στο σημείο να πιάσει από τον λαιμό και να σύρει στη γωνία ένα μέλος της διοίκησης του ΣΕΤΕΠΕ, το οποίο νωρίτερα μπήκε στη μέση για να τον σταματήσει.
Ωστόσο ο εργοδότης δεν σταμάτησε ούτε εκεί, καθώς ο εργοδότης απείλησε φραστικά τους πρώην εργαζόμενους της επιχείρησης εκτοξεύοντας φράσεις όπως: «Θα δείτε τι θα πάθετε, θα πεθάνετε, θα πεθάνεις εσύ».
«Διπλή βία»
Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ, Γιώργος Μπρανίκας τόνισε στο ThessToday.gr ότι δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αντιθέτως, έκανε λόγο για καθημερινό φαινόμενο.
«Είναι διπλή η βία που δεχόμαστε στον Επισιτισμό: Από τη μία βλέπουμε εντατικοποίηση της ανασφάλιστης εργασίας, τον φόβο της απόλυσης και τα χαμηλά μεροκάματα και από την άλλη υπάρχουν περιπτώσεις συνάδελφοί μας να τρώνε ακόμη και ξύλο από εργοδότες για οποιοδήποτε λόγο, είτε επειδή θα κατέβουν στην απεργία, είτε επειδή θα ζητήσουν τα αυτονόητα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Νίνα Μαζάνη, η νέα και πολύ ταλαντούχα ερμηνεύτρια που μας συστήθηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούλιο μέσα από τη διασκευή του τραγουδιού «Η ΝΥΧΤΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑΣΕΜΙ,
επιστρέφει αυτή τη φορά με το καινούριο της single «Αυτό το Τραγούδι».
Το καινούριο της τραγούδι ταιριάζει σε όλες τις περιστάσεις που τα λόγια περισσεύουν και μόνο ένα τραγούδι μπορεί να περιγράψει τι αισθανόμαστε. Ένα τραγούδι – αφιέρωση για όλες τις ώρες, για όλες τις εποχές, για όλους!
Το τραγούδι που φέρει την υπογραφή του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου σε μουσική και στίχους, αποπνέει έναν γλυκό, «παιχνιδιάρικο» αέρα που θα μας συντροφεύσει για όλο το καλοκαίρι.
Το music video του «Αυτό το Τραγούδι» σε σκηνοθεσία Γιάννη Παπαδάκου, γεμάτο χρώματα, παιχνιδιάρικη διάθεση και χιούμορ, έρχεται να συμπληρώσει την ενέργεια του κομματιού.
Πέθανε σε ηλικία 112 ετών, η κυρά του αργαλειού Ιωάννα Πρωίου – Δημητριάδου, η οποία μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στη Νέα Ιωνία και την Ικαρία.
Είχε γίνει γνωστή στα πέρατα της γης, για την τέχνη της αλλά και για την ηλικία της. Δεδομένου ότι το νησί βρίσκεται ψηλά στη λίστα με τις περιοχές των μακροβιότερων σε ηλικία κατοίκων, στο κόσμο, η Ιωάννα Πρωίου, ήταν πρώτο θέμα σε αυτά τα ρεπορτάζ.
Είχε δώσει αμέτρητες συνεντεύξεις σε ξένα και ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Είχε απίστευτη οξύτητα πνεύματος και ευφράδεια λόγου και χιούμορ αστείρευτο. Μάλιστα μάλωνε όσους «περίεργους» ερχόταν να δουν αν ζει, με τη φράση «τι θέλετε και με καθυστερείτε, μια χαρά είμαι, αλλά έχω πολλή δουλειά στον αργαλειό μου και χασομερώ, άντε γεια σας».
Ποια ήταν
Η Ιωάννα Πρωίου Δημητριάδου, σύμφωνα με πληροφορίες από την ikariaki.gr, γεννήθηκε στις Ράχες Ικαρίας, το 1911 (θυμίζουμε ότι οι Τούρκοι από το νησί έφυγαν έναν χρόνο μετά). Ήταν το 12ο μεταξύ δεκατριών παιδιών. Η μητέρα της, Ευθυμία, γεννημένη το 1870, ήταν από τις καλύτερες υφάντρες του νησιού. Καλύτερη μαθήτρια της ήταν η μικρή Ιωάννα.
«Με μεγάλωσε η μητέρα μου κάτω από το αργαλειό. Είχε ένα σεντούκι ανοιχτό και μωρό που ήμουν με είχε απιθώσει στο ανοιχτό του καπάκι, που ήταν κοίλο. Με το ένα πόδι δούλευε στο αργαλειό και με το άλλο κούναγε εμένα. Εκεί με μεγάλωσε, μέσα στα χνούδια και τις κλωστές. Το πρώτο παιχνίδι που μου ‘δωσε στα χέρια για να μην κλαίω, ήταν μια κλωστή από ένα χοντρό μάλλινο νήμα. Εγώ έπαιζα με την χοντρή κλωστή, τράβαγα τα νήματα και τόσο ξελογιάστηκα που ξέχασα το κλάμα και μπόρεσε η μάνα μου να κάνει τη δουλειά της. Έφτιαχνε παραγγελίες υφαντά και ζούσαμε. Τότε ο κόσμος ντυνόταν με υφαντά – από πανάκια για μωρά, μέχρι εσώρουχα. Υφάσματα ρολό φτιάχναμε – για σεντόνια μέχρι ρούχα. Παίρναμε το μαλλί των ζώων, το κλώθαμε, γινόταν μαλακό και το υφαίναμε. Φτιάχναμε σκεπάσματα, φορέματα, πετσέτες, κοστούμια. Τα πάντα. Ότι μπορείς να φανταστείς. Αργότερα, υφαίναμε λινομέταξα. Και ήταν υγιεινά, γιατί ανέπνεαν, δεν είχαν χημικά. Τώρα βγαίνουν τόσες μελέτες που λένε τι κακά υφάσματα κυκλοφορούν. Τα διαβάζω και λέω, να, γιατί να μην ξαναγυρίσουν τα κορίτσια να μάθουν αυτή την τέχνη;».
«Αντί να φάω ξύλο, μου ‘δωσε θάρρος»
«Μόλις ξεπετάχτηκα, ανέβηκα κι εγώ στο αργαλειό. Εκεί μεγάλωσα, εκεί ζυμώθηκα. Μια φορά στα κρυφά, μπήκα στο αργαλειό και έτρεμε η ψυχή μου μην μπει η μάνα μου και μου φωνάξει πως της χαλάω το στημόνι. Την περίμενα να έρθει με χτυποκάρδι. Να σου την κι έρχεται. Ρίχνω μια ματιά, να δω πώς με κοίταζε. Και τη βλέπω χαμογελαστή! Και μου λέει “Ιωαννάκι, τα ποδαράκια σου είναι ακόμη κοντά. Να μεγαλώσεις λίγο και θα σε βάλω στο αργαλειό”. Αυτό μου ‘δωσε ζωή! Αντί να φάω ξύλο, μου ‘δωσε θάρρος. Η μάνα μου η Ευθυμία ήταν ξακουστή υφάντρα. Και εμένα διάλεξε από τις κόρες της για τη συνέχειά της. Από τα 15 μου ήμουν επαγγελματίας υφάντρα».
«Αν και έχω δώσει τα πάντα για το αργαλειό, πλέον χρειάζομαι βοήθεια. Έχω διαθέσει όλους μου τους πόρους για να εφοδιάσω τα αργαλειά, για να παίρνω τις πρώτες ύλες να μαθαίνουν τα κορίτσια. Μίλησα και στον δήμαρχο Ικαρίας πως τόσα χρόνια είμαι εθελόντρια και πως ότι είχα τα ξόδεψα εκεί με ευχαρίστηση και ποτέ δεν σκέφτηκα να πάρω επιδότηση, αλλά πλέον χρειάζεται να βοηθήσουν και άλλοι. Ψάχναμε, για παράδειγμα, έναν χώρο για να μπουν τα τρία αργαλειά και να μπορούν να μαθαίνουν οι νεότεροι. Σκέφτηκα ένα εγκαταλελειμμένο δωμάτιο, που ήταν σκουπιδότοπος, με σαβούρα, κοντά στο Δημοτικό σχολείο. Ο δήμαρχος βοήθησε, το καθαρίσαμε και το κάναμε το “Σπίτι του αργαλειού”».
Θυμηθείτε την παρουσίαση του χώρου της μέσα από το ertnws.gr όταν παρέδιδε μαθήματα ζωής και δημιουργίας στα 105 της χρόνια.
Το καινούργιο έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη παρουσιάζουν σε συνεργασία η Μαρία Αιγινίτου και ο Γιώργος Παλούμπης
Πρεμιέρα Τετάρτη 26 Απριλίου
Σε μία πρότυπη σωφρονιστική μονάδα στο ιδιόκτητο νησί του μεγάλου Έξαρχου οι κατάδικοι εκτίουν την ποινή τους απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης ξεκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Μέσα σ’ αυτήν την υπό όρους ελευθερία και το ειδυλλιακό περιβάλλον σιγοβράζουν πάθη, έριδες, συνομωσίες και προδοσίες.
Ο Γιάννης, παλιός τρόφιμος με βαριά αδικήματα στην πλάτη, μοιάζει να έχει λαμπρή ανταπόκριση στο πρόγραμμα. Η μεταστροφή μέσα του έχει συντελεστεί. Έχει αντιληφθεί πλήρως το κακό που στο παρελθόν προκάλεσε και τώρα προσπαθεί να το ξεπληρώσει προσφέροντας σε όλους γύρω του συμπαράσταση και αγάπη. Ο ίδιος ο Έξαρχος θα εκτιμήσει την πρόοδό του και θα του αναθέσει μια ευαίσθητη αποστολή: την φύλαξη και περιποίηση των ακριβών καλεσμένων του, οι οποίοι θα φιλοξενηθούν για λίγες μέρες στο νησί. Είναι ικανός, είναι έμπιστος. Όμως ένα ατύχημα, για το οποίο δεν ευθύνεται, θα συμβεί και τα πάντα στον παράδεισο ανατρέπονται. Όλοι θα του φορτώσουν το έγκλημα κι εκείνος θα το δεχτεί αδιαμαρτύρητα. Ο δρόμος για την εξιλέωση είναι μακρύς.
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις: Από Τετάρτη 26 Απριλίου έως Κυριακή 14 Μαΐου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Συγκλονίζει το βίντεο που έδωσαν στη δημοσιότητα οι αρχές των ΗΠΑ και αποτυπώνει τη στιγμή κατά την οποία ένας αστυνομικός πυροβολεί και σκοτώνει έναν 17χρονο αφροαμερικανό μέσα σε κλεμμένο αυτοκίνητο που ήταν σταθμευμένο. Το περιστατικό σημειώθηκε στις 18 Μαρτίου αλλά το βίντεο, από τις κάμερες που είναι τοποθετημένες στους αστυνομικούς, δόθηκε τώρα στη δημοσιότητα.
Ο ανήλικος Daleneo Martin, σύμφωνα με τη New York Post, φαίνεται να κοιμόταν μέσα στο παρκαρισμένο, αρχικά, αυτοκίνητο. Και όλα ξεκίνησαν όταν οι αστυνομικοί επιχείρησαν να το ελέγξουν όταν διαπίστωσαν πως ήταν κλεμμένο. Τότε, σύμφωνα πάντα με τη NY Post, μπήκαν στο αυτοκίνητο για να ξυπνήσουν τον ανήλικο που κοιμόταν.
Όπως φαίνεται και στο οπτικο-ακουστικό υλικό, ένας από τους αστυνομικούς μπαίνει στο πίσω κάθισμα και ένας ανοίγει την πόρτα του οδηγού που κοιμάται ο 17χρονος επιχειρώντας να τον ακινητοποιήσουν. Τότε, ο ανήλικος ξυπνάει, το αυτοκίνητο ξεκινάει την πορεία του μόνο έναν αστυνομικό, που έχει προλάβει να μπει στο πίσω κάθισμα. Εκείνος του ζητάει να σταματήσει το αυτοκίνητο και μετά πυροβολεί, στο πίσω μέρος του σώματος.
Ο 17χρονος άφησε την τελευταία του πνοή επί τόπου.
Ακολουθούν σκληρές εικόνες, απομακρύνετε τα παιδιά από τις οθόνες:
Το ΦΟΥΓΑΡΟ υποδέχεται στο BLUE2 την ατομική έκθεση “homelandlandscapes” της Αιμιλίας Τσεκούρα, μίας από τις σημαντικότερες εικαστικούς της γενιάς της.
Τα έργα χαρακτηρίζονται από την ίδια ως «ιστορίες απομόνωσης από την εποχή του κορωνοϊού». Πρόκειται για τεκμήρια από την προσωπική της εμπειρία του πρόσφατου εγκλεισμού, κατά τον οποίο κλήθηκε να αντιμετωπίσει την αποκοπή από την καθημερινότητα. Το πρόγραμμα και η ζωή της ανατράπηκαν ξαφνικά και απόλυτα, όπως συνέβη με όλους μας, ενώ αυτή η ανατροπή βιώθηκε σε ένα περιβάλλον φόβου, αβεβαιότητας και ζόφου.
Πως όμως αντιμετωπίστηκε όλη αυτή η συγκυρία από έναν δημιουργικό νου; Η νέα αυτή ενότητα στη δουλειά της Αιμιλίας Τσεκούρα είναι μία περιήγηση σε ένα άκρως προσωπικό σύμπαν μέσα από έργα που θυμίζουν screenshots «ονειροδαισίας». Όπως λέει η ίδια, «μένοντας στο σπίτι ταξιδεύω μέσα από αντανακλάσεις, ζωγραφικές φωτεινές ακτίνες, απρόσμενα παιχνίδια του ήλιου. Αυτές οι ιστορίες σαν ένα κινούμενο παιχνίδι, δημιουργούν ένα εναλλακτικό σύμπαν. Μέσα σε αυτό το σύμπαν, με ψηφιακές τεχνικές δημιουργώ συνθέσεις, μοτίβα, avatars, έναν δικό μου νοητό κόσμο».
Η δημιουργός μοιράζεται μαζί μας στάσεις από μια καθημερινή διαδρομή του φαντασιακού της, όπως διαχειρίζεται τα οικεία τοπία του σπιτιού και τα εξυψώνει σε κοσμικά οικοσυστήματα, όπου κάθε λεπτομέρεια παίζει θεμελιώδη ρόλο. Ο πρωταγωνιστής σε όλα τα έργα είναι βέβαια το φως, όπως συλλαμβάνεται για μία στιγμή και εκλύεται ξανά σαν επιταχυντής της ανάτασης.
ΑΙΜΙΛΙΑΤΣΕΚΟΥΡΑ homeland landscapes
FOUGARO BLUE2
Τετάρτη έως Κυριακή από τις 12μμ
Μάρτιος - Σεπτέμβριος 2023
Εγκαίνια: Κυριακή 23 Απριλίου, 12.30 - 3.30 μμ
επιμέλεια
Φλωρίκα Π. Κυριακοπούλου
Αντώνης Ι. Κοντρογιάννης
Αιμιλία Τσεκούρα
Η Αιμιλία Τσεκούρα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ομάδα για την Επικοινωνία και τη Μάθηση στην Τέχνη, Αθήνα 1978-80, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μουσείου της Βοστόνης, 1980-84, και παράλληλα, στο Πανεπιστήμιο Tufts, όπου ολοκλήρωσε το πτυχίο Τεχνών και Επιστημών.
Μέσω της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, χρησιμοποιώντας τη θεραπεία μέσω της Τέχνης, αλλά και τη διδασκαλία για κατανόηση: Project Zero (TFU, Visual Thinking) του Harvard University, η Αιμιλία δίδαξε από το 1988 έως και το 2013 στο Κολλέγιο Αθηνών - Κολλέγιο Ψυχικού. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.
Οι έννοιες που την κινητοποιούν ξεκινούν από την ίδια της τη φύση και αποτυπώνονται αυτοβιογραφικά και εξπρεσιονιστικά: Η γυναίκα, η γυναίκα Θεά / Ειδώλιο, η γέννα, η γένεση, το ωοειδές, η αναγέννηση. Η φιλοσοφία της συνεχούς αλλαγής των πραγμάτων στη ζωή, τη φύση, την τέχνη, είναι πάντα η κύρια αρχή που καθορίζει το κάθε της έργο.
Στοιχείο της δουλειάς της έχει υπάρξει ο συμβολισμός και η μετάφραση της εικόνας σε αρχέτυπο. Το αυγό – η σφαίρα – το στρόγγυλο – το μηδέν ή «τίποτα» και οι αντανακλάσεις τους, η καρδιά, η σπείρα, οι γεωμετρίες της φύσης και πολλά άλλα γνώριμα σύμβολα και έννοιες εμφανίζονται με διάφορα πρόσωπα, μέσα και υλικά στη διάρκεια της δημιουργικής της πορείας.
Δημιουργεί στην Αθήνα και διδάσκει στα εργαστήρια εικαστικών του Φουγάρου στο Ναύπλιο, από το 2013.
27.03.2023 – Η GENESIS Pharma ανακοινώνει πως είναι πλέον διαθέσιμη στα ελληνικά μια νέα ηλεκτρονική πλατφόρμα ενημέρωσης για τη νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA), TOGETHER IN SMA, www.togetherinsma.gr. Την πλατφόρμα έχει αναπτύξει η διεθνής φαρμακευτική εταιρεία βιοτεχνολογίας Biogen.
Η νέα πλατφόρμα έχει στόχο να βοηθήσει τους ασθενείς και τους φροντιστές τους να αποκτήσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις σύγχρονες επιλογές φροντίδας και ολιστικής διαχείρισης της SMA, να αναπτύξουν το δικό τους πλάνο φροντίδας σε συνεργασία με τον γιατρό τους, αλλά και να αντλήσουν πληροφορίες και συμβουλές για τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς τους. Συγκεντρώνει όλες τις επιστημονικές πληροφορίες για τη νόσο, τα συμπτώματα και τη διάγνωσή της καθώς και τα σύγχρονα επίσημα πρότυπα ολιστικής φροντίδας, σε ειδικές ενότητες για βρέφη/παιδιά και ενήλικες. Περιλαμβάνει, επίσης, προτάσεις, πρακτικές συμβουλές και εύχρηστα εργαλεία καθημερινότητας που ποικίλλουν από τη διατροφή, την άσκηση, τη φυσιοθεραπεία μέχρι και τον υποστηρικτικό εξοπλισμό, συνδυάζοντας την τεχνογνωσία ειδικών επιστημόνων αλλά και εμπειρίες πραγματικών φροντιστών υγείας και ασθενών.
Η νωτιαία μυϊκή ατροφία (SMA) είναι μια σπάνια γενετική, κληρονομική νευρομυϊκή νόσος1, που εκδηλώνεται σε διαφορετικές ηλικίες - τη βρεφική, τη νεανική ηλικία ή και την ενήλικη ζωή- ανάλογα με τον τύπο της και εμφανίζει ένα μεγάλο εύρος βαρύτητας συμπτωμάτων2. Είναι μια χρόνια, εξελικτική, πολυσύνθετη νόσος και κάθε άτομο επηρεάζεται διαφορετικά στην πορεία της ζωής του. Γι΄αυτό και οι σύγχρονες διεθνείς οδηγίες φροντίδας ακολουθούν μια πολυεπιστημονική προσέγγιση και ένα εξατομικευμένο πλάνο συνολικής διαχείρισης, το οποίο προσαρμόζεται στην πάροδο του χρόνου ανάλογα με την πορεία της νόσου3.
Ο Δρ. Γιώργος Καραχάλιος, Νευρολόγος, Διευθυντής Τομέα Νευρολογίας της GENESIS Pharma δήλωσε σχετικά: «Η πρόοδος στην αντιμετώπιση και τη συνολική διαχείριση της SMA είναι πραγματικά πολύ μεγάλη. Η πλατφόρμα TOGETHER IN SMA αποτυπώνει αυτήν την πρόοδο, συγκεντρώνει εύληπτα όλη την επιστημονική γνώση για τo νόσημα, αλλά και την πολύτιμη προσωπική εμπειρία ασθενών και φροντιστών. Δημιουργήθηκε από την Biogen και υποστηρίχθηκε από την εταιρεία μας στην Ελλάδα, με σκοπό να βοηθήσει όσους ζουν με SMA να αναπτύξουν, σε συνεργασία με τον γιατρό τους, ένα προσωπικό σύγχρονο πλάνο ολιστικής θεραπευτικής προσέγγισης και καθημερινής υποστήριξης και με την ελπίδα να διευκολύνει ουσιαστικά το απαιτητικό ταξίδι ζωής με την SMA».
Σχετικά με τη GENESIS Pharma: Η GENESIS Pharma υπήρξε μια από τις πρώτες φαρμακευτικές εταιρείες σε ευρωπαϊκό επίπεδο με εξειδίκευση σε προϊόντα φαρμακευτικής βιοτεχνολογίας και είναι σήμερα η μεγαλύτερη μεταξύ των ελληνικών εταιρειών που εξειδικεύονται σε καινοτόμα φάρμακα, βάσει κύκλου εργασιών. Μέσω των μακροχρόνιων στρατηγικών συνεργασιών της με μερικές από τις κορυφαίες διεθνείς φαρμακευτικές εταιρείες που πραγματοποιούν σημαντικές επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη θεραπειών αιχμής, η GENESIS Pharma έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό χαρτοφυλάκιο καινοτόμων και υψηλής θεραπευτικής αξίας φαρμακευτικών προϊόντων για περισσότερες από 30 σοβαρές και σπάνιες ασθένειες. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια από τις πλέον εξειδικευμένες εταιρείες στην Ελλάδα στην πολλαπλή σκλήρυνση, διαθέτει πρωτοποριακές θεραπείες για σπάνια γενετικά νοσήματα, αλλά και για σπάνιες αιματολογικές κακοήθειες και ογκολογικά νοσήματα. Δραστηριοποιείται, επίσης, στη δερματολογία, τη ρευματολογία, τη νεφρολογία, τη γαστρεντερολογία και την καρδιολογία.
Περισσότερα στο www.genesispharma.com
Στοιχεία επικοινωνίας για τα ΜΜΕ:
GENESIS Pharma
ΠΗΓΕΣ
Lunn MR, Wang CH. Spinal muscular atrophy. Lancet. 2008;371(9630):2120-2133.
Kolb SJ, Kissel JT. Spinal muscular atrophy. Arch Neurol. 2011;68(8):979-984.
Mercuri E, et al. Diagnosis and management of spinal muscular atrophy: Part 1: Recommendations for diagnosis, rehabilitation, orthopedic and nutritional care. Neuromuscul Disord 2018;28(2):103-115.
Η Δάφνη ξέρει…
Όπου υπάρχει δερματάκι ειδικός είναι μόνο ο Δερματολόγος.
Κανείς άλλος!
Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα της καμπάνιας της
Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας
για την Παιδοδερματολογία, που απευθύνεται σε γονείς, που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το δέρμα των παιδιών τους κάθε ηλικίας.
Αθήνα, 1 Απριλίου 2023. Η Ελληνική Δερματολογική & Αφροδισιολογική Εταιρεία τη φετινή χρονιά, ενισχύει το πλάνο της με καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του πληθυσμού με νέα θεματολογία διευρύνοντας έτσι το κοινό που στοχεύει να φτάσουν τα μηνύματά της.
Έτσι, για πρώτη φορά μιλάει για την Παιδοδερματολογία.
Η καμπάνια, που θα διεξαχθεί όλο τον Απρίλιο, θα μιλήσει στους γονείς για τα θέματα που αφορούν στο δέρμα των νεογέννητων, των βρεφών, των παιδιών ή των εφήβων τους, για τα οποία εκείνοι συχνά δεν γνωρίζουν που θα πρέπει να απευθυνθούν.
Προκειμένου να τους ενημερώσουμε και να τους εκπαιδεύσουμε πως σε περιπτώσεις δερματολογικών προβλημάτων και παθήσεων, για να αποφύγουν ταλαιπωρίες με λάθος διάγνωση και λάθος θεραπεία, θα πρέπει να απευθύνονται αποκλειστικά στον ειδικό, που όπως όλοι γνωρίζουμε ο ειδικός για τις παθήσεις του δέρματος είναι μόνο ο Δερματολόγος, σχεδιάστηκε μία καμπάνια με ευχάριστο, δροσερό και ανάλαφρο ύφος, όπως ταιριάζει και στην κατηγορία, και με κεντρικό μήνυμα “H ΔΑΦΝΗ ΞΕΡΕΙ…”. Όπου η Δάφνη, είναι ένα μικρό, χαριτωμένο κοριτσάκι, που… γνωρίζει τελικά περισσότερα από κάποιους ενήλικες και ξέρει σε ποιόν πρέπει να απευθυνθεί.
Η καμπάνια προβάλλεται στα social media – Facebook, Instagram και για πρώτη φορά, στο πιο νεανικό και επίκαιρο μέσο, το Tik Tok – μέσω των οποίων θα ταξιδέψει ψηφιακά σε όλη την επικράτεια με videos, posts, reels και stories. Παράλληλα θα τρέξει σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καθώς και με συνέντευξη του Προέδρου της ΕΔΑΕ σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή. Επίσης θα διανεμηθεί δωρεάν έντυπο, που περιγράφει τα πιθανά προβλήματα και τις ασθένειες, που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι γονείς με το δέρμα του παιδιού τους από τη μέρα που γεννιέται μέχρι και την ενηλικίωσή του. Το κανάλι του YouTube και η σελίδα στο Facebook της ΕΔΑΕ θα φιλοξενήσουν επίσης την καμπάνια. Και τέλος, η καμπάνια της Παιδοδερματολογίας και όλες οι σχετικές πληροφορίες θα υπάρχουν στον ιστότοπο της ΕΔΑΕ.
Η καμπάνια διεξάγεται με την ευγενική υποστήριξη των:
Χορηγός: FREZYDERM
Yποστηρικτές: SANOFI, LEO και MENARINI.
“Η Παιδοδερματολογία, αυτός ο πολύ σημαντικός τομέας, που ανήκει στη ειδικότητα της Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας, αντιμετωπίζει και θεραπεύει όλα τα δερματικά προβλήματα και τις νόσους για τα παιδιά από την πρώτη μέρα που γεννιούνται μέχρι και την εφηβεία τους, όπως το τοξικό ερύθημα του νεογνού, οι μικρές ή μεγάλες αγγειακές κηλίδες, τα λεγόμενα birthmarks, η γνωστή «νινίδα», η οστρακιά, οι μυρμηκιές, η μολυσματική τέρμινθος, η ατοπική δερματίτιδα, η ψωρίαση, η ακμή κ. ά.”, επισημαίνει με αφορμή την έναρξη της καμπάνιας ο κύριος Ιωάννης Μπάρκης, Πρόεδρος της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας. Και συνεχίζει λέγοντας ”είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι γονείς ότι, όπως ακριβώς για τους ενήλικες, έτσι και για τα παιδιά σε περιπτώσεις δερματολογικών προβλημάτων και
παθήσεων θα πρέπει να απευθύνονται στον μοναδικά υπεύθυνο για το δέρμα ιατρό, δηλαδή τον Δερματολόγο”
Και σημειώνει ο κ. Μπάρκης “Η έγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση είναι προς όφελος του νεαρού ασθενούς, γιατί δεν χάνεται πολύτιμος χρόνος, που σε κάποιες περιπτώσεις σημαίνει επιπλέον ταλαιπωρία και εκ νέου θεραπεία.”
Κλείνει δε τονίζοντας “Και για παιδιά, κάθε ηλικίας, όπου υπάρχει δέρμα ειδικός είναι μόνο ο Δερματολόγος. Κανείς άλλος! Η Δάφνη ξέρει… Εσείς; ”
Για Περισσότερες πληροφορίες:
Μοσχούλα Παπαγεωργαντά – Υπεύθυνη Επικοινωνίας ΕΔΑΕ
m: +30 6944229723
e: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
w: www.edae.gr
Από την Τζένη Τσιροπούλου Φωτογραφίες: Ιλίρ Τσούκο
Ο φωτογράφος Ιλίρ Τσούκο μόλις προσγειώθηκε στην Αθήνα. Με καταγωγή από την Αλβανία και έχοντας ζήσει 18 χρόνια στην Ελλάδα, σήμερα μοιράζει τη ζωή του μεταξύ Τιράνων και Βερολίνου.
Βρίσκεται στην Ελλάδα για την έκθεση φωτογραφίας του που φιλοξενείται από 1-29 Απριλίου στον χώρο space52 στην πλατεία Αμερικής.
Η έκθεση έχει τίτλο “Life in Limbo” - στην καθολική θεολογία “λίμπο” ονομάζεται ο προσωρινός τόπος των ψυχών ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο.
Η φωτογραφία-πόστερ της έκθεσης απεικονίζει δύο αγόρια στα ύδατα μιας πισίνας. Το ένα σώμα βουλιάζει. Το νερό είναι ατάραχο, δεν βρίσκει αντίσταση. Το σώμα δίπλα του διατηρεί ακόμα κάποιον έλεγχο. Οι μύες μοιάζουν ακόμα ζωντανοί. Θα κρατηθούν; Θα αναδυθούν;
Το πόστερ της έκθεσης.
Αυτά είναι μόνο δύο αγόρια από τους δεκάδες χιλιάδες Αφγανούς πρόσφυγες που οι Αμερικάνοι έβγαλαν από το Αφγανιστάν μόλις οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία.
Η Αλβανία καλωσόρισε πάνω από 2.000 από αυτούς ως ένας ενδιάμεσος σταθμός πριν τον τελικό προορισμό τους στις ΗΠΑ και τον Καναδά.
Εδώ και 18 μήνες όμως οι ζωές τους αιωρούνται, αγκιστρωμένες σε ένα εκκρεμές αβεβαιότητας. Όχι σε ένα λασπωμένο καμπ σαν τη δική μας Μόρια, αλλά σε μια πεντάστερη “χρυσή φυλακή”.
ΤΟ ΑΕΡΟΠΛAΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ EΦΤΑΣΕ ΠΟΤE ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜO ΤΟΥ
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στις 14 Απριλίου 2021, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ανακοινώνει στην υφήλιο ότι μέχρι και την 11η Σεπτεμβρίου θα έχουν αποχωρήσει από το Αφγανιστάν και οι τελευταίοι Αμερικανοί στρατιώτες.Στις 15 Αυγούστου του ίδιου χρόνου, οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν επαρχίες της χώρας για να εισβάλουν τελικά στην πρωτεύουσα Καμπούλ. Οι ακραίοι ισλαμιστές με τα τουρμπάνια και τα καλάσνικοφ, μετά από 20 χρόνια ενός ατέλειωτου πολέμου, ξαναπαίρνουν την εξουσία στα χέρια τους.
Στρατιωτικά αεροσκάφη βγάζουν άρον-άρον διπλωμάτες από τη χώρα ενώ χιλιάδες άνθρωποι απελπισμένοι, προσπαθούν να εγκαταλείψουν πάση θυσία το Αφγανιστάν συρρέοντας στο αεροδρόμιο της Καμπούλ. Τα ανθρώπινα πλήθη ξεχειλίζουν από τα φωτογραφικά καρέ που φτάνουν καθημερινά και σ’ εμάς.
Μέχρι εδώ όμως, η ιστορία είναι γνωστή.
Πτήσεις τσάρτερ αμερικανικών οργανώσεων με εκατοντάδες γυναίκες, άνδρες και παιδιά από το Αφγανιστάν απογειώθηκαν για να διαφύγουν από τους Ταλιμπάν με προορισμό τις ΗΠΑ. Επρόκειτο κυρίως για ντόπιους που είχαν συνεργαστεί με τον ΝΑΤΟικό στρατό και Δυτικές οργανώσεις. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι πολλά από αυτά τα αεροπλάνα δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Το ταξίδι για το αμερικανικό όνειρο έμεινε μετέωρο και χιλιάδες άνθρωποι ξέμειναν σε χώρες που επρόκειτο να είναι απλώς ένα τράνζιτ.
Μία από τις πιο μικρές και φτωχές χώρες του ΝΑΤΟ, η Αλβανία, ήταν από τις πρώτες που διαμήνυσε ότι οι Αφγανοί είναι καλοδεχούμενοι “εφόσον βρέθηκαν στο πλευρό του ΝΑΤΟ” και γιατί “30 χρόνια πριν, οι Αλβανοί ήταν στη θέση των Αφγανών”.
Τα τσάρτερ άρχισαν να προσγειώνονται στα Τίρανα. Έμενε να βρεθεί το πού θα μείνουν. Τα τουριστικά καταλύματα που αδειάζουν τον χειμώνα έμοιαζαν ως η καλύτερη λύση.
Συγκεκριμένα, τον Σεπτέμβριο του 2021 το πεντάστερο Rafaelo Resort με τα 657 δωμάτια, στην πόλη Shëngjin της Αδριατικής Θάλασσας, άνοιξε τις πόρτες του στους Αφγανούς, με το αζημίωτο φυσικά (30 δολάρια άτομο/ημέρα, με το κόστος να αναλαμβάνουν οι αμερικανικές οργανώσεις).
Ο χρόνος είχε αρχίσει και πάλι να μετράει από την αρχή. ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΟΙ “ΚΑΤΟΙΚΟΙ”
Ο Ιλίρ Τσούκο πήγαινε επί σχεδόν έναν χρόνο στο ξενοδοχείο και έμενε για καιρό μαζί με τους πρόσφυγες προκειμένου να μπορέσει να αποτυπώσει με την κάμερά του όλες τις προφανείς αντιφάσεις του τοπίου και των ανθρώπων αλλά και τα βαθύτερα, αντιφατικά συναισθήματα των ανθρώπων.
Ο φωτογράφος Ιλίρ Τσούκο.
“Πολλοί από αυτούς δεν ήξεραν καν πού είναι η Αλβανία, δεν είχαν ιδέα πού βρίσκονταν πάνω στον χάρτη. Στην αρχή ήταν ευγνώμονες γιατί μια χώρα είχε ανοίξει τις πόρτες της γι’ αυτούς αλλά και γιατί οι εικόνες που είχαν δει μέχρι τότε από συμπατριώτες τους στην Ευρώπη ήταν σε καμπ με άθλιες συνθήκες” λέει ο φωτογράφος στο Magazine.
“Λίγους μήνες μετά, επιστρέφοντας και πάλι στο ξενοδοχείο, βρήκα ανθρώπους τελείως αλλαγμένους”.
Γυναίκα που προσεύχεται.
Στην άλλη γραμμή της βιντεοκλήσης είναι ένα χαμογελαστό αγόρι. Μου ζητάει να μιλήσει με άλλο όνομα γιατί φοβάται μην θέσει σε κίνδυνο τα μέλη της οικογένειάς του που έμειναν πίσω στο Αφγανιστάν.
“Σπούδαζα πολιτικός μηχανικός. Τα αδέρφια μου δούλευαν ως μεταφραστές σε αμερικανικές οργανώσεις οπότε μόλις οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία, βρεθήκαμε στο στόχαστρο. Αν είχα μείνει πίσω, η ζωή μου θα ήταν υπό συνεχή απειλή. Θα έπρεπε να αλλάζω συνέχεια σπίτια, πόλεις…” λέει ο Αλί* στο Magazine.
“Ήμασταν περίπου 300 άνθρωποι σε εκείνο το αεροπλάνο. Εγώ ήμουν με το γκρουπ όσων δούλευαν για την Google και το YouTube. Μας είχαν πει ότι θα πηγαίναμε για λίγο σε μια τρίτη χώρα και μετά στην Αμερική” θυμάται ο 22χρονος που σήμερα μετράει 17 μήνες στο Rafaelo Resort.
“Το δωμάτιο είναι καλό, το φαγητό είναι καλό. Το σώμα μας είναι γερό αλλά πνευματικά και ψυχικά έχουμε καταρρεύσει. Οι οικογένειές μας έχουν σκορπίσει. Πέρασαν τόσοι μήνες χωρίς να έχουμε ιδέα για το τι θα γίνει με τις ζωές μας, πού θα πάμε μετά”.
Το δωμάτιο είναι καλό, το φαγητό είναι καλό. Το σώμα μας είναι γερό αλλά πνευματικά και ψυχικά έχουμε καταρρεύσει.
Γεμίζει τον χρόνο του παρακολουθώντας καθημερινά 3 με 4 ώρες μαθήματα αγγλικών.
“Μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να είμαστε ενεργοί, να θέτουμε συνεχώς στόχους. Πώς να είναι, λοιπόν, αυτό το συναίσθημα που ξαφνικά σε αναγκάζουν να παραιτηθείς; Και σκέψου ότι ανάμεσά τους υπάρχουν βουλευτές, καθηγητές πανεπιστημίου, άνθρωποι που ήταν πετυχημένοι. Το μισό τους μυαλό είναι πίσω στο Αφγανιστάν και το άλλο μισό είναι στην Αμερική” λέει ο φωτογράφος, Ιλίρ Τσούκο, που είναι πια φίλος με πολλούς από τους Αφγανούς.
“Δεν θα ξεχάσω όταν πήγα στο Αφγανιστάν για δημοσιογραφική αποστολή που οι περισσότεροι μού ζητούσαν να τους φέρω μια σημαία της χώρας τους”.
Αντρόγυνο που ποζάρει.
Ο 35χρονος Mohammad Zafar Jaamay είναι ένας ακόμα “κάτοικος” του Rafaelo Resort.
Η κόρη του είναι 18 μηνών και έχει ζήσει όλη της τη ζωή σε αυτή την ενδιάμεση στάση.
“Δίδασκα αγγλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο στην Καμπούλ και παράλληλα δούλευα για μια αμερικανική οργάνωση. Είχα μια πολύ ωραία και άνετη ζωή στο Αφγανιστάν. Σπίτι, δουλειά, υλικά αγαθά, όνειρα για το μέλλον. Θα ξεκινούσα το διδακτορικό μου τον Σεπτέμβρη. Οι Ταλιμπάν σού επιβάλλουν να τους υπακούς τυφλά ενώ εγώ θέλω να είμαι ένας άνθρωπος ελεύθερος, ανεξάρτητος” λέει στο Magazine.
“Εγώ ήμουν περίπτωση ‘p2’. Άνηκα δηλαδή στην κατηγορία ‘priority 2’ γιατί δούλευα για οργάνωση που χρηματοδοτούνταν από την αμερικανική κυβέρνηση. Αυτό σήμαινε ότι ήμουν στις ομάδες άμεσης προτεραιότητας για μετεγκατάσταση στις ΗΠΑ. Θα έπρεπε μετά από έναν-δύο μήνες να έχουμε φύγει από εδώ” εξηγεί ο Jaamay.
Η αβεβαιότητα, η ματαίωση και η εξαναγκασμένη παθητικοποίηση σε αυτή τη “χρυσή φυλακή”, όπως την λένε οι πρόσφυγες, είναι αυτό που αποτυπώνεται άλλωστε και στις περισσότερες φωτογραφίες του Ιλίρ Τσούκο.
Ο φωτογράφος όμως ξεχωρίζει μια άλλη, διαφορετική.
“Αν πρέπει να αφηγηθώ την ιστορία μέσα από μια φωτογραφία, τότε αυτή είναι σίγουρα τα παιδιά που παίζουν μέσα σε ένα μαύρο φόντο. Έχω μεγαλώσει με τη φράση, ‘Ό,τι κάνουμε το κάνουμε για εσάς. Αν είστε εσείς χαρούμενοι, είμαστε κι εμείς”. Βλέποντας αυτά τα παιδιά, θυμήθηκα και τους δικούς μου γονείς που ήταν μετανάστες στην Ελλάδα. Αυτή η ανεμελιά των παιδιών είναι η μοναδική δύναμη που έχει απομείνει στους γονείς”.
"Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΕΝ ΕΒΡΙΣΚΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΝΑ ΠΕΙ «ΝΑΙ, ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!»"
Οι Αφγανοί με τους οποίους συνομιλώ εκφράζουν αυθόρμητα την ευγνωμοσύνη τους για την αλβανική κοινωνία. Αναρωτιέμαι αν όντως υπήρξε τόση μεγάλη αποδοχή ή αν νιώθουν την ηθική υποχρέωση να μιλήσουν ευγενικά για τη χώρα που τους φιλοξενεί.
“Δεν υπάρχει αλβανική οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον ένα μέλος της μετανάστη κάπου. Υπάρχει μια έντονη κοινή εμπειρία με αυτούς τους ανθρώπους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχε έρθει ένας ξένος δημοσιογράφος να κάνει ρεπορτάζ για τους Αφγανούς στην Αλβανία. Ρώτησε τουλάχιστον 15 ντόπιους, ευελπιστώντας ότι έστω κι ένας θα εκφράσει δυσαρέσκεια, θα περιγράψει ένα πρόβλημα. Δεν έβρισκε με τίποτα. Ίσως να παίζει ρόλο το ότι γνώριζαν ότι πρόκειται για μια προσωρινή διαμονή. Ή ίσως να είχαν διαφορετική στάση αν επωμιζόταν τα έξοδα το αλβανικό κράτος. Αλλά σίγουρα επιδρά θετικά και η κοινή εμπειρία της μετανάστευσης” λέει ο Ιλίρ Τσούκο.
“Μια ντόπια έχει ένα μικρό μαγαζάκι που το καλοκαίρι φτιάχνει πίτσες. Επειδή το μέρος είναι αμιγώς τουριστικό και τον χειμώνα δεν κινείται τίποτα, έδωσε το μαγαζί της σε δύο κορίτσια 20 χρονών για να το δουλεύουν τον χειμώνα και να φτιάχνουν αφγανικό φαγητό για την κοινότητα. Απέναντι από το ξενοδοχείο, ένας Αλβανός έχει ένα περίπτερο και το δούλευε μαζί με τρεις Αφγανούς. Πώς δυο άνθρωποι που δεν μιλούν καμία κοινή γλώσσα καταφέρνουν να δουλέψουν μαζί ένα ταμείο και να συνεργαστούν; Δεν είναι περίεργο; Μάλλον επειδή οι άνθρωποι, αν θέλουν, μπορούν”.
Κάποιοι επινόησαν τρόπους να μην σπαταληθούν άσκοπα οι μήνες τους στο τουριστικό θέρετρο.
Άλλοι όμως το βιώνουν με θλίψη και ποικίλες ψυχοσωματικές συνέπειες. Προσπαθούν να μάθουν να ξαναονειρεύονται και κάποια καλά νέα που έφτασαν πρόσφατα, βοηθούν σε αυτό. Οι φάκελοι με τις εξατομικευμένες υποθέσεις των 650 Αφγανών που έχουν απομείνει στην Αλβανία, εξετάζονται αυτή την περίοδο από τον Καναδά και τις ΗΠΑ.
“Εφόσον δεν προκύψουν αμφιβολίες κατά την εξέταση του φακέλου τους, προβλέπουμε ότι όλοι θα μεταφερθούν στην Αμερική μέσα στους επόμενους 3-4 μήνες. Αμφιβολίες ανακύπτουν όταν κατά τη διερεύνηση του φακέλου τους κρίνεται ότι αποτελούν εν δυνάμει δημόσιο κίνδυνο για την ασφάλεια της χώρας. Αυτό σημαίνει σχέσεις με τους Ταλιμπάν, να εμφανιστούν τα αποτυπώματά τους σε κάποια βάση δεδομένων ή απλώς ένα οικογενειακό όνομα, ένα επίθετο, που μας κινεί τις υποψίες και πρέπει να διερευνηθεί καλύτερα” λέει στο Magazine, υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας, αμερικανική πηγή που βρίσκεται κοντά στις συγκεκριμένες υποθέσεις.
“ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ”
Ο Mustafa Noorzai μόλις γιόρτασε τα 22α γενέθλιά του. Ήταν κι αυτός ένας από τους Αφγανούς που είχαν μείνει κολλημένοι στο Rafaelo Resort για αρκετούς μήνες και τελικά τα κατάφερε. Τώρα ζει μια νέα ζωή στον Καναδά. Ίσως όχι τυχαία, νιώθοντας πια ασφαλής στον τελικό του προορισμό, είναι ο μόνος από τους συνεντευξιαζόμενους που επιθυμεί να σχολιάσει την κατάσταση με μια πιο πολιτική χροιά.
“Δεν ντρέπομαι να το πω. Καμία χώρα δεν έχει δικαίωμα να εισβάλλει σε μια άλλη χώρα. Μπορείς να κάνεις μπίζνες ή να έχεις διπλωματικές σχέσεις αλλά μέχρι εκεί. Προκάλεσαν εμφύλιο πόλεμο στο Αφγανιστάν. Σιχαίνομαι τον πόλεμο. Έχω ζήσει όλη μου τη ζωή μέσα στον πόλεμο. Όσο για τους Ταλιμπάν, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι μέρος της αφγανικής κοινωνίας. Πρέπει να νιώσουν την πίεση από τον αφγανικό λαό και να ακούσουν τα αιτήματά του. Εγώ θέλω να μορφωθώ, να δυναμώσω και να βοηθήσω την πατρίδα μου” λέει ο νεαρός στο Magazine.
Στον Καναδά είναι πολύ αργά, περασμένες 2 το βράδυ. Ο Μustafa πρέπει να κλείσει γιατί το πρωί έχει μάθημα στο πανεπιστήμιο. Στην Αλβανία, ο Αλί* μόλις έχει ξυπνήσει για να περάσει άλλη μια μέρα στο ξενοδοχείο.
“Σήμερα κάποιοι Αφγανοί φεύγουν από το Rafaelo. Πετάνε για Αμερική. Μόλις κλείσουμε το τηλέφωνο θα πάω να τους χαιρετήσω. Προσεύχομαι ότι μια μέρα θα είμαι στη θέση τους.”
*Το όνομα έχει αλλαχθεί κατόπιν παράκλησης του συνεντευξιαζόμενου για λόγους προστασίας.
Ποδόσφαιρο στην πισίνα.
“Life in Limbo”- Φωτογραφίες: Ιλίρ Τσούκο Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 1-29 Απριλίου και διεξάγεται στον χώρο space52. Επιμέλεια έκθεσης: Adela Demetja Η έκθεση υποστηρίζεται από το Heinrich Boll Stiftung-Θεσσαλονίκη και το Αλβανικό Κέντρο Φωτογραφίας. Η επίσκεψη στον χώρο τις υπόλοιπες ημέρες πραγματοποιείται κατόπιν ραντεβού με τον χώρο.
Στις περιπτώσεις αυτές οι απατεώνες στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα σε άγνωστούς τους ανθρώπους και δημιουργούν σχέσεις μαζί τους με στόχο να τους ξεγελάσουν αργότερα και να τους αποσπάσουν χρήματα.
Το πρόσχημα είναι συχνά το ρομαντικό ενδιαφέρον και η συζήτηση καταλήγει σε επενδυτικές ευκαιρίες, που συνήθως περιλαμβάνουν κρυπτονομίσματα. Σύμφωνα με στοιχεία τής Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου των ΗΠΑ, οι ρομαντικές απάτες κόστισαν στα θύματα περίπου 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022.
Σχεδόν 70.000 άτομα κατήγγειλαν ένα τέτοιο έγκλημα με μέση αναφερόμενη απώλεια τα 4.400 δολάρια. Ένα θύμα έχασε έως και 2,5 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ όταν έπεσε θύμα απάτης για επενδύσεις σε κρυπτονομίσματα.
Την ίδια ώρα απάτες σημειώνονται και σε βιομηχανική κλίμακα, με πολλαπλά θύματα. Μόνο το 2021 χάθηκαν 429 εκατομμύρια δολάρια από αυτές τις απάτες.
Οι διαδικτυακές υπηρεσίες μετάφρασης που έχουν φτάσει σε υψηλό επίπεδο ποιότητας και μπορούν εύκολα να βοηθήσουν στη δημιουργία ηλεκτρονικών απατών σε πολλές γλώσσες, και πιο πρόσφατα το ChatGPT, βοηθούν τους απατεώνες να δημιουργήσουν ακόμα πιο πειστικά μηνύματα, ανοίγοντας την πόρτα σε διεθνείς εκστρατείες.
Η εταιρεία ESET που ειδικεύεται στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, εξέδωσε συμβουλές για να αποφύγουμε να πέσουμε θύμα απάτης pig butchering. Συστήνεται να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε ανεπιθύμητα μηνύματα και να μην εμπιστευόμαστε κάποιον που μόλις γνωρίσαμε στο διαδίκτυο.
Επίσης, να μην συζητάμε την οικονομική μας κατάσταση με άγνωστα άτομα στο διαδίκτυο και να είμαστε προσεκτικοί όταν λαμβάνουμε επενδυτικές συμβουλές από αγνώστους.
Επίσης, σύμφωνα με το FBI, τα ακόλουθα θα πρέπει να μας εφιστούν την προσοχή:
Όταν επικοινωνεί μαζί μας μια επαφή έπειτα από μεγάλο χρονικό διάστημα ή ένας άγνωστος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όταν η διεύθυνση URL της επενδυτικής πλατφόρμας δεν ταιριάζει με τη διεύθυνση της επίσημης ιστοσελίδας μιας δημοφιλούς αγοράς/ανταλλακτηρίου κρυπτονομισμάτων, αλλά μοιάζει πολύ (typosquatting).
Όταν λαμβάνουμε προειδοποιήσεις ότι η επενδυτική εφαρμογή που έχουμε κατεβάσει είναι ”μη αξιόπιστη” ή δυνητικά επικίνδυνη.
Όταν η επενδυτική ευκαιρία ακούγεται πολύ καλή για να είναι αληθινή.
