ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Αγ. Παρασκευή 21/01/2022 

Εφ’ όλης της ύλης για την Διοίκηση της ΕΡΤ 

«H αισιοδοξία είναι η παρηγοριά μικρών ανθρώπων σε μεγάλες θέσεις». 

Σκοτ Φιτζέρλαντ 

Συναδέλφισσες συνάδελφοι. 

Ακόμα μια φορά γινόμαστε μάρτυρες μιας εικονικής πραγματικότητας. 

Η διαπίστωση αυτή στρέφεται προς την Διοίκηση της Εταιρείας και προκύπτει μεταξύ άλλων, κυρίως από την τελευταία επιστολή με ημερομηνία 31/12/2021 προς τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Μια επιστολή που οι διοικούντες κρίνουν «αναγκαία» και την χαρακτηρίζουν- επειδή έτσι νομίζουν - «απ’ ευθείας επικοινωνία με όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ», ενώ στην ουσία πρόκειται για έναν χωρίς μέτρο και ουσία μονόλογο, ένα κείμενο που προσβάλει και υποτιμά τη νοημοσύνη μας.  

Οι κύριοι της Διοίκησης μας παρουσιάζουν ότι όλα είναι καλώς καμωμένα,  επιχαίρουν για την συνέχιση της υλοποίησης του «βαρύγδουπου» πενταετούς στρατηγικού και επιχειρησιακού τους σχεδίου,  αυτοδοξάζονται και αισιοδοξούν, ανίκανοι να κατανοήσουν από την απόσταση του 4^ου ορόφου τα πραγματικά  και ανυπέρβλητα προβλήματα και αγωνίες των εργαζομένων. Εμείς θα τους υπενθυμίσουμε οτι η αισιοδοξία έχει πολλές αναγνώσεις. Για την περίπτωσή τους, ταιριάζει το παραπάνω απόφθεγμα του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέρλαντ πως «η αισιοδοξία είναι η παρηγοριά μικρών ανθρώπων σε μεγάλες θέσεις». 

Αντίθετα για εμάς, τους πολλούς και απλούς εργαζόμενους ανθρώπους ανεξαρτήτως θέσης,  ταιριάζει καλύτερα η ρήση του Ερβιν Φίσσερ: «Η αισιοδοξία είναι το φυσικό παρακολούθημα του θάρρους και της επινοητικότητας αλλά και μερικές φορές γνώρισμα πείσμονος κρίσεως». Με άλλα λόγια, η ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τα δεδομένα της πραγματικότητας και να δημιουργείς τους όρους και τις προϋποθέσεις  να τα υπερβείς και να τ’ αλλάξεις. 

Ας δούμε καταρχήν λοιπόν περιεκτικά ποιά είναι η πραγματικότητα! 

Η Συνολική Εικόνα 

Η χώρα μας, οι εργαζόμενοι και οι πολίτες, διανύουμε αισίως τον 12 χρόνο σε καθεστώς δανειακών συμβάσεων και μνημονίων. Η έντεχνα βαπτισμένη ως μεταμνημονιακή περίοδος επιχειρεί να αποκρύψει οτι η Ελλάδα παραμένει μια χρεοκοπημένη χώρα, κυριολεκτικά μια δουλοπαροικία του χρέους, ή πεονίας όπως χαρακτηρίζει η επιστήμη από τις αρχές του 20ού αιώνα κάθε καθεστώς καταναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας που επιβάλλεται σε χώρες και λαούς για την εξυπηρέτηση των χρεών τους. Οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι και οι χιλιάδες εγκύκλιοι από το 2010 και μετά, και παρά τις διαβεβαιώσεις των εκάστοτε κυβερνώντων ότι είναι προσωρινοί και μεταβατικοί προκειμένου να ξεχρεώσουμε, ήρθαν για να μείνουν, επικαιροποιούνται συνεχώς και εγκαθίδρυσαν σταδιακά μια νέα κανονικότητα πάνω σε συγκεκριμένους άξονες που δεν επιτρέπεται να ξεχάσουμε: 

Την δραματική εσωτερική υποτίμηση των μισθών, της εργασίας, της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και την εκποίησή τους, την αποξήλωση  του κοινωνικού μισθού μέσω της κατάργησης δωρεάν δημοσίων αγαθών και παροχών που διαμοιράζονται κι αυτές σε ημέτερους, την καταστροφή του πρωτογενούς τομέα και της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, την μετατροπή συνολικά της ελληνικής οικονομίας σε μια πλατφόρμα φτηνών υπηρεσιών και ανείπωτης ανεργίας, όπου οι ευκαιρίες για την λεγόμενη ανάπτυξη υπάρχουν μόνο για τους κάθε λογής θεσμικούς επενδυτές που με την ανεξέλεγκτη κίνηση των  κεφαλαίων τους κερδοσκοπούν με το χρέος, τον ιδρώτα και την φτωχοποίηση της μεγάλης πλειοψηφίας. Στις κορυφώσεις της ανάλγητης αυτής πολιτικής συμπεριλαμβάνεται και το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013, ένα στρατηγικό χτύπημα στην ενημέρωση, τον πολιτισμό, την δημοκρατία. 

Η χώρα, η οικονομία της και οι εργαζόμενοι, έχουν δεσμευτεί χωρίς την θέλησή και την συμμετοχή τους σε μια συνεχή και ελεγχόμενη χρεοκοπία, ουσιαστικά σε μια αέναη υποβάθμιση της ίδιας τους της ζωής μέχρι το 2060 τουλάχιστον, σύμφωνα με τα δεδομένα του τελευταίου μνημονίου του 2015. Κι ενώ όλα αυτά τα μέτρα διαφημίζονται και προβάλλονται  ως πανάκεια και πως θα έφερναν θετικό αποτέλεσμα στην απομείωση του δημόσιου χρέους, του κύριου παράγοντα που μας υποχρέωσε σε βάναυσους κόπους και θυσίες, η πραγματικότητα αποδεικνύεται επίμονα πρόστυχη στην κατάρριψη των διαβεβαιώσεων και των πολιτικών που εφαρμόζονται: 

Το χρέος από 330 δις ευρώ και ποσοστό 146% του ΑΕΠ το 2010, έφτασε σήμερα παρά τα κουρέματα, την λεηλασία των Ταμείων (βλέπε PSI) και την συνολική εσωτερική υποτίμηση και φτωχοποίηση, να κυμαίνεται κοντά στα 390 δις ευρώ και ποσοστό 206% του ΑΕΠ. Και ο λογαριασμός ακόμα δεν έχει τελειώσει, αφού ο καινούργιος δανεισμός που επιβλήθηκε λόγω της Πανδημίας αναμένεται να εκτοξεύσει έτι περαιτέρω το δημόσιο χρέος το επόμενο διάστημα, σπρώχνοντας την ελληνική οικονομία, την εργασία και τους εργαζόμενους σε νέα βάρη, νέα μνημόνια που θα βαπτίζονται μεταμνημόνια ή και κατά το ελαφρύτερο επικοινωνιακά, αξιολογήσεις και ενισχυμένες εποπτείες. Το εξοργιστικό είναι οτι εν μέσω πανδημίας, σκληρών lockdown, νέας ανεργίας και κλεισίματος επιχειρήσεων κι ενώ οι κανόνες του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας έχουν ανασταλεί για το σύνολο των χωρών της ΕΕ, η ελληνική κυβέρνηση, κυριολεκτικά ως τοποτηρητής ξένων συμφερόντων, είναι η μόνη που αποδέχεται, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, την ενισχυμένη εποπτεία, τις Αξιολογήσεις από τους Θεσμούς και τους Εταίρους και την συνέχιση της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών. 

Τα λέμε όλα αυτά γιατί οι «άριστοι του επιτελικού κράτους» θέλουν να μας πείσουν, ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι κύρια και πρωταρχικά η βασική πηγή των προβλημάτων, δεν είναι το πραγματικό περιβάλλον στο οποίο καλούμαστε να επιβιώσουμε αλλά και το ιδιαίτερα σκοτεινό μέλλον που επιφυλάσσουν σε εμάς και τα παιδιά μας. 

Ειδικότερα για το σπίτι μας, την ΕΡΤ. 

Γράφτηκαν πολλά στην περίφημη «απ’ ευθείας επιστολή επικοινωνίας» της Διοίκησης προς τους εργαζομένους. Δώδεκα (12) σελίδες ψέματα και αερολογίες για να καλύψουν μια πραγματικότητα ,  δηλαδή τις τεράστιες αυξήσεις σε εαυτούς και ημέτερους και ότι την ΕΡΤ την έχουν κάνει φέουδό τους.  

Σπεύδουμε να ξεκαθαρίσουμε εξ ’αρχής, ότι είμαστε οι τελευταίοι που δεν επιθυμούμε τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, την τεχνολογική και ποιοτική αναβάθμιση των μέσων, τον ψηφιακό μετασχηματισμό και την μείωση της γραφειοκρατίας. Το ότι η ΕΡΤ κατάντησε ασθμαίνοντας να παρακολουθεί τις εξελίξεις αυτές, ας αναζητήσουν τις ευθύνες στους πρώην και νυν προϊσταμένους τους, που αποφάσισαν εν μία νυκτί να κλείσουν την ΕΡΤ, στερώντας από τον ελληνικό λαό για 2 ολόκληρα χρόνια την παρουσία της, την ανάπτυξη της και την δυνατότητα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης στο τεχνολογικό-ψηφιακό χώρο, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι δανειστές με το αίμα των εργαζομένων του δημόσιου τομέα αλλά και να πλιατσικολογήσουν - μονοπωλήσουν οι ιδιώτες καναλάρχες και τα ιδιωτικά συμφέροντα τις δημόσιες συχνότητες.  

 Όμως αδυνατούμε να κατανοήσουμε, πως μια τέτοιου είδους «πρόοδος», μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την αναβάθμιση, την αναγνώριση και την συμμετοχή του εργασιακού δυναμικού σε κάθε επίπεδο. Στοιχεία που βρίσκονται σε άμεση εξάρτηση με την εργασιακή ασφάλεια, την σταθερότητα των αποδοχών, την πρόσληψη εργαζομένων με ανελαστικές και μόνιμες συνθήκες και συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου αλλά και την κατοχύρωση των ήδη υπαρχόντων εργαζόμενων. Στοιχεία που καθιστούν απερίσπαστους και ασφαλείς τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες και τα καθήκοντα που τους αναλογούν. Μια ματιά στον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού, ο οποίος ασχολείται στο μεγαλύτερο μέρος του με τις πειθαρχικές διώξεις και παραπτώματα είναι ενδεικτικός του τρόπου που αντιλαμβάνονται οι συντάκτες του την αγαστή συνεργασία Διοίκησης – Εργαζομένων - εκπροσώπων τους και την ποιοτική αναβάθμιση της ΕΡΤ. 

Η αμεροληψία, ο πλουραλισμός και η εγκυρότητα αναζητούνται. 

Επαίρονται για τις έρευνες «ανεξάρτητων αρχών» που ανεβάζουν την ΕΡΤ στις προτιμήσεις του κοινού. Η μισή αλήθεια όμως είναι χειρότερη και από ολόκληρο ψέμα. Δεν μας είπαν, ότι η έρευνα του  Reuters Research Institute κατατάσσει την χώρα μας 3^η από το τέλος ανάμεσα σε 46 χώρες και τελευταία στη Νότια Ευρώπη, με τον χειρότερο δείκτη αξιοπιστίας στα ΜΜΕ. Και από αυτό δεν εξαιρείται ούτε η ΕΡΤ, αφού η περίφημη θριαμβολογία για την 3^η θέση, αφορά μόνο το 32% του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού που εμπιστεύονται γενικά τα ελληνικά κανάλια. Με άλλα λόγια  βρισκόμαστε στην 3^η θέση μόνο για το 1/3 του πληθυσμού. Σε κάθε περίπτωση, η πραγματικά ανεξάρτητη ηλεκτρονική πλατφόρμα  Alexa.com που μετράει σε πραγματικό χρόνο την επισκεψιμότητα – αναγνωσιμότητα των ηλεκτρονικών ιστοτόπων, δεν εμφανίζει πουθενά την ERTnews. (Σημ.: η ΠΟΣΠΕΡΤ το διέθεσε στην ΕΡΤ για αξιοποίηση και  υπέρ της ελευθεροφωνίας ). 

Η ενημέρωση στην ΕΡΤ δυστυχώς συνεχίζει να είναι ουραγός και η κοινωνία της γυρίζει την πλάτη , τα αίτια γνωστά και χιλιοειπωμένα. 

Δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση η πραγματικότητα αυτή, αφού κοινή διαπίστωση είναι, ότι η διαχρονική μονοπώληση της ενημέρωσης σύμφωνα με το εκάστοτε κρατικό αφήγημα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η κατ’ ευφημισμό δημόσια τηλεόραση, συνεχίζει απτόητη να κυριαρχείται από την υπαγωγή της στον απόλυτο έλεγχο του επιτελικού κράτους και τον έλεγχο των δημόσιων μέσων ενημέρωσης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.  Πραγματικός ανοικτός δημόσιος διάλογος δεν διεξάγεται, η εκπροσώπηση συλλογικών και κοινωνικών φορέων, η πρόσβαση του κάθε πολίτη και ο κοινωνικός έλεγχος στην δημόσια τηλεόραση είναι απόλυτα ανύπαρκτοι.  

Δεν ξεχνάμε επίσης τις επίσημες καταγγελίες δημοσιογράφων για λογοκριμένα ρεπορτάζ, αλλά και τα έγγραφα – οδηγίες που δίδονται σε εργαζόμενους και βγήκαν στην δημοσιότητα, προκειμένου να αποκρυφθούν συγκεκριμένες ειδήσεις.  

Για τα Ραδιόφωνα 

Από τα πλέον παράδοξα του συγκεκριμένου κειμένου και η θριαμβολογία της Διοίκησης για όσα κατά τη γνώμη τους έγιναν ώστε να «αναβαθμίσουν» τα ραδιόφωνα. Με αύξηση κόστους στις εξωτερικές ραδιοφωνικές παραγωγές άνω του 65% (!!) σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, η Διοίκηση Ζούλα- Γαρμπρίτσου «μεταφράζει» κατά το δοκούν την  συγκυριακή και προσωρινή μικρή αύξηση των αριθμών ακροαματικότητας. Η οποία συνέβη εξαιτίας μεγάλων γεγονότων (Θάνατος Μίκη Θεοδωράκη, απαγόρευση μουσικών εκδηλώσεων, συναυλιών, άρα μεγαλύτερη στροφή του κοινού στο ραδιόφωνο κλπ) Αριθμοί που προφανώς με την παντελή έλλειψη σχεδιασμού θα επανέλθουν σε χαμηλότερα επίπεδα όπως δείχνει η σημερινή λ.χ. τοποθέτηση της ΕΡΑ στους σχετικούς πίνακες με την συνεχιζόμενη πτώση των ραδιοφώνων στην 7η θέση ( ΕΡΑ: 14,9% -1,4%
Τρίτο 90.9, Kosmos 93.6, ΕΡΑ Σπορ 101.8, Δεύτερο 103.7, Πρώτο 105.8.) 

Πηγή: etetradio.gr 15/1/2022 

Για ποιο λόγο ακριβώς λοιπόν πανηγυρίζει η Διοίκηση της ΕΡΤ;  

Μήπως για την απομάκρυνση ιστορικών παραγωγών και δημοσιογράφων από εκπομπές στο prime time στα ραδιόφωνα; Το εξοστρακισμό τους αλλού και την αντικατάστασή τους από ονόματα της «αγοράς»; Αλλά με τι ακριβώς απόδοση από αυτά τα «ονόματα»; Ας δώσουν στη δημοσιότητα αν τολμούν κι αυτούς τους αριθμούς. Τους προκαλούμε. 

Μήπως για την τοποθέτηση του «Ειδικού Συμβούλου» στα ραδιόφωνα, που παράλληλα είναι και διευθυντής προγράμματος σε άλλο ιδιωτικό σταθμό(!) ενώ η ΕΡΤ του έχει παραχωρήσει μάλιστα και όλους τους κωδικούς πρόσβασης στα συστήματα των υπολογιστών των μουσικών ραδιοφώνων και άρα και σε μεγάλο μέρος, του αρχείου της ΕΡΤ; Ας μας θυμίσουν πότε έχει ξαναγίνει αυτό. 

Μήπως για την απαξίωση, αποδυνάμωση και τελικά το κλείσιμο των Περιφερειακών Σταθμών, εις βάρος των τοπικών κοινωνιών, όπου Πομποί ήδη έχουν  παύσει, οι συχνότητες θα παραχωρηθούν, ενώ την ίδια στιγμή οι αποχωρήσεις εργαζομένων που συνταξιοδοτούνται δεν προβλέπεται να καλυφθούν από συμβάσεις εργασίας μόνιμου χαρακτήρα αλλά με λίγους και με  όρους εργολαβίας και εργασιακής γαλέρας; 

Μήπως για την λειτουργία και προνομιακή προβολή του «νέου» διαδικτυακού playlist σταθμού, που με την ύπαρξη του και μόνον με αυτόν τον τρόπο, αντιβαίνει στον πολιτιστικό ρόλο της ΕΡΑ; Ποιος τον λειτουργεί; Ποιος αποφασίζει ποια τραγούδια θα παιχτούν και πόσες φορές; ( Συχνότητα που η ΠΟΣΠΕΡΤ με νύχια και με δόντια την κράτησε ζωντανή 7 και πλέον χρόνια μέσω ΤΗΣ ΕΡΤΟΠΕΝ και που αντιπαρατέθηκε με κάθε λογής κοράκια συχνοτήτων και μεγαλόσχημους  ιδιοκτήτες  ΜΜΕ – αλλά ούτε λέξη και για αυτό). 

Μήπως για τις αγορές ραδιοφωνικών προγραμμάτων από εταιρείες (βλέπε: Θεατρικές παραστάσεις κ.α.) που θα μπορούσαν να παραχθούν με μια καλύτερη οργάνωση, εντός της ΕΡΤ και με το μισό κόστος από αυτό που υπάρχει τώρα; 

Μήπως για τη μηδενική εξωστρέφεια ως προς την κοινωνία που στήριξε αλλά και πληρώνει για την ΕΡΤ, αποκλείοντας κάθε νέα φωνή που ενοχλεί στις δημοσιογραφικές εκπομπές; 

Ανθρώπινο Δυναμικό 

Πρέπει να ομολογήσουμε όμως, ότι η Διοίκηση δεν αρέσκεται απλά και μόνο στον από καθ’ έδρας τρόπο άσκησης των καθηκόντων της αλλά πλέον διεκδικεί και μερίδιο από τον κλαδικό «συνδικαλιστικό» αγώνα των συναδέλφων καλλιτεχνών. Πως να εξηγήσει κανείς την φράση: «Στο 2021 η διοίκηση της ΕΡΤ πέτυχε την επίλυση σημαντικών εκκρεμοτήτων που απασχολούν εδώ και πολλά χρόνια μεγάλο μέρος του ανθρώπινου δυναμικού της.» Αναρωτιόμαστε αν πρέπει να πούμε ένα μόνο «ευχαριστούμε», ή να ονοματίσουμε κάποια στούντιο με τα ονοματεπώνυμα τους . 

Εμείς από την άλλη μεριά, δεν έχουμε κανέναν λόγο να μην χαιρετίσουμε την εξέλιξη αυτή. Η εξαίρεση των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων από τους αναπροσαρμοσμένους μνημονιακούς νόμους των μισθολογίων του δημόσιου τομέα, ήταν ακόμα και μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο γενικής υποβάθμισης της εργασίας, κατάφωρα άδικη. Δεν μπορούμε όμως να μην υπογραμμίσουμε, οτι ακόμα κι αυτή η ρύθμιση με την ΚΥΑ των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων, δημιουργεί νέες στρεβλώσεις και αδικίες, καθώς σε πολλούς συναδέλφους αν όχι στους περισσότερους μειώνει τον βασικό μισθό δημιουργώντας προσωπικές διαφορές οι οποίες και θα μειώνονται από οποιεσδήποτε μελλοντικές αυξήσεις των αποδοχών τους. 

Ειδικά για την ΣΣΕ, που εκκρεμεί εδώ και χρόνια  και κατά την φιλεύσπλαχνη Διοίκηση - επειδή οι εργαζόμενοι είμασταν καλά παιδιά, - μπορούσε πλέον να μεσολαβήσει στο Υπουργείο Οικονομικών για την ευόδωσή της, είχαν εξ’ αρχής αποκλειστεί από μέρους της στην διαπραγμάτευση με τα πρωτοβάθμια σωματεία οποιεσδήποτε αναφορές και συζητήσεις για πραγματικές μισθολογικές αυξήσεις και συναφή ζητήματα. Οι εν ισχύ μνημονιακοί νόμοι βλέπετε! Είναι πράγματι υποκριτικό και ψευδές για να μην πούμε τίποτα περισσότερο, η αναφορά στο Μήνυμα της Διοίκησης για «αυξημένες απολαβές». Έτσι βέβαια αντιλαμβάνονται την προπληρωμένη κάρτα. Με όρους επαιτείας, αφού η πραγματική δυναμική της εξαιρετικής αυτής προσφοράς, αντιστοιχεί σε πραγματική ωφέλεια για τον εργαζόμενο της τάξης του 1 (ένα) ευρώ ημερησίως. Αντίθετα, όχι μόνο δεν υπάρχουν αυξήσεις αλλά η πρόσθετη επιβάρυνση – κράτηση υπέρ του ΟΑΕΔ μειώνει περαιτέρω τους μισθούς μας. 

Ε…! Μην είμαστε και πλεονέκτες.! Είναι κι αυτή μια «συνετή αναπροσαρμογή», όπως ακριβώς ονομάζουν τις δικές τους πέρα από κάθε ηθική ,εξωπραγματικές και δυσθεώρητες αναμενόμενες αυξήσεις. Τις αυξήσεις των στελεχών που υπολείπονται του ιδιωτικού τομέα και που μάλιστα «θα αποτελέσουν πεδίο προσέλκυσης κι άλλων ικανών στελεχών» . Δηλαδή, η ανάγκη της ΕΡΤ είναι στην προσέλκυση στελεχών με παχυλούς μισθούς και απολαβές, χωρίς αδιάβλητες συνθήκες πρόσληψης, με αδιαφάνεια, ρουσφετολογία  νεποτισμό κλπ. Δεν είναι ανάγκη η πρόσληψη μόνιμων εργαζομένων που και οι ίδιοι αναγκάζονται να ομολογούν πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενδυνάμωσης παντού και ειδικά στους τομείς παραγωγής.  

Τι μας λέει με άλλα λόγια η Διοίκηση; Μα αυτό που προσπάθησε να περάσει και στην ΣΣΕ αυτολεξεί και με ειδική μνεία. Οτι η ΕΡΤ πρέπει πλέον να λειτουργεί απόλυτα σύμφωνα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Τόσο όσον αφορά την παραγωγική ανταγωνιστική διαδικασία της αγοράς, τα στελέχη αλλά και όσον αφορά τις προσλήψεις στο εργατικό δυναμικό της αφού όπως η ίδια ομολογεί, «επεκτάθηκε η δυνατότητα της ΕΡΤ για σύναψη συμβάσεων ορισμένου χρόνου» αφού όπως «όλοι  γνωρίζουμε» σα να είναι δεδομένο που δεν αλλάζει, «αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος κάλυψης των κενών θέσεων σε περιπτώσεις αποχώρισης  εργαζομένων.»  

Κι έτσι είναι καταλυτικά δραστική η συμμετοχή της Διοίκησης και κάθε μνημονιακής Διοίκησης στην συρρίκνωση, την εσωτερική αποδόμηση και την μετατροπή της ΕΡΤ σε μια κατ’ όνομα δημόσια τηλεόραση, όπου η άρση της μονιμότητας, οι πολλαπλές ταχύτητες εργαζομένων, η εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, το παραγόμενο έργο, θα μονοπωλείται και θα προσαρμόζεται από τις ανάγκες της αγοράς, των κάθε λογής μικρών και μεγάλων συμφερόντων, ακολουθώντας τελικά την ήδη συντελούμενη ιδιωτικοποίηση του Κράτους, πέρα και έξω από τον ιδρυτικό και θεμελιώδη ρόλο της στην εξυπηρέτηση του πολίτη και του δημόσιου συμφέροντος. 

Πανδημία και Ψηφιακός μετασχηματισμός 

Η ΠΟΣΠΕΡΤ έχει τοποθετηθεί πολλάκις για το ζήτημα της κρατικής διαχείρισης της Πανδημίας και την αναγκαστική εναρμόνιση της ΕΡΤ με την πολιτική αυτή. Λέμε πολιτική, γιατί από την αρχή πιστεύαμε οτι η κρατική διαχείριση, η κατασταλτική μεθοδολογία, τα κάθε είδους μέτρα και περιορισμοί, το λιγότερο είχαν να κάνουν με την πραγματική αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, και το περισσότερο με την επιβολή ενός συστήματος κοινωνικοπολιτικού ελέγχου, υποχρεωτικοτήτων, κοινωνικού διαχωρισμού και διχασμού, το οποίο  τελικά όχι μόνο δεν έφερε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αλλά συνετέλεσε μαζί με την κατάρρευση του ΕΣΥ, να καταστεί η χώρα ουραγός ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ, με περισσότερους θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού.  

Η χώρα μας μπήκε σε αυτή την περιπέτεια με ένα ήδη κατεστραμμένο μνημονιακά εθνικό σύστημα υγείας, με ανύπαρκτη την πρωτοβάθμια φροντίδα, και παρ’ όλα αυτά στον φετινό προϋπολογισμό προβλέπεται περαιτέρω μείωση του ΕΣΥ κατά 320 εκατομμύρια ευρώ. Η ίδια η πραγματικότητα, η εξέλιξη της πανδημίας με τις συνεχείς μεταλλάξεις και παραλλαγές, αποδεικνύουν περίτρανα την απόλυτη αποτυχία στην διαχείριση και τις επιλογές στον τρόπο αντιμετώπισης. Κι αυτό δεν είναι κάτι που αυθαίρετα υποστηρίζουμε εμείς, καθώς οι προσωπικές εμπειρίες του κάθε πολίτη αναφορικά με το αλαλούμ της διασποράς της νόσου που αυταπόδεικτα παρακολουθούμε δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. 

Συνεπώς θα συνιστούσαμε στην Διοίκηση να κατεβάσει τους τόνους σχετικά με τις προτροπές και τις διαπιστώσεις της και ν’ αντιληφθεί επιτέλους οτι η ταύτιση και η έμμεση υπεράσπιση της κρατικής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης την εκθέτει ανεπανόρθωτα. Ο κατάπτυστος διαχωρισμός εργαζομένων και η εξαιρετική εγρήγορση και οίστρος στην παραγωγή προστίμων σε όσους κατά την Διοίκηση δεν σωφρονίστηκαν και μάλιστα στο ήδη επιβεβλημένο για όλους μας καθεστώς οικονομικής δυσχέρειας, αποτελεί όνειδος. 

Αναφορικά με τον ψηφιακό μετασχηματισμό επισημαίνουμε, ότι κάθε εργαλείο αποκτά χαρακτήρα στην αδιαμφισβήτητη χρησιμότητά του, ανάλογα με τον τρόπο που κανείς το χρησιμοποιεί. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός για την ώρα, βρήκε την μέγιστη εφαρμογή και  

χρησιμοποιείται όχι για να διευκολύνει την εργασία, να βοηθήσει  στην πάταξη της γραφειοκρατίας, να παράξει απτά αποτελέσματα στο παραγόμενο έργο, αλλά για να διαχωρίσει, να δυσκολέψει με αυθαίρετο τρόπο, να αποδιοργανώσει πολλές φορές ζωτικές κι εύρυθμες λειτουργίες του τρόπου παραγωγικότητας των εργαζομένων και πολύ φοβόμαστε να καταχραστεί. Αποκορύφωμα σε αυτή την τακτική, είναι όπως έχει πέσει στην αντίληψή μας και θα διερευνηθεί περαιτέρω, η έκθεση των ευαίσθητων ιατρικών και προσωπικών δεδομένων πέραν της ΕΡΤ και σε ιδιωτικούς φορείς χωρίς την απαραίτητη συναίνεση.  

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι. 

Στην εποχή του άσπρου – μαύρου ,του αυταρχισμού και του φαίνεσθαι ,αυτή η διοίκηση σέρνει πρώτη τον χορό, διεκδικώντας επιπλέον  τα πρωτεία από τον Χανς Κριστιαν Αντερσεν. Αν μέτρο δράσης της και πράξης της αποτελεί η καλή διαγωγή στους πολιτικούς προϊσταμένους της, η παρουσίαση ωραιοποιημένων αλλά αυθαίρετων αριθμών, η επιτάχυνση της μετατροπής της ΕΡΤ σε μια απρόσωπη με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια εταιρεία και η ολοένα και περισσότερη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού της, αντίστοιχο μέτρο δράσης και πράξης για εμάς αποτελεί η πραγματική εργασιακή, οικονομική και κοινωνική κατάσταση που βιώνει ο συνάδελφος, ο εργαζόμενος, ο πολίτης. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι τα οικονομικά βάρη, τα κάθε λογής χρέη, τώρα πλέον και η τερατώδης ακρίβεια στην ενέργεια και στα είδη διατροφής με τον τεχνητό στασιμοπληθωρισμό, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα μη βιώσιμου οικογενειακού και ατομικού προγραμματισμού, μία κυριολεκτική ασφυξία στις ζωτικές μας ανάγκες, που ξεπερνά κατά πολύ τους όρους επιβίωσης. Χωρίς να υπερβάλουμε, ο μισθός μας έχει χάσει την πραγματική του έννοια, της στήριξης μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, των επιλογών και των επιθυμιών μας, κι έχει μετατραπεί σε επιδότηση των χρεών μας. 

Να σταματήσει η επισφαλής εργασία μέσω εργολαβιών και συμβάσεων έργου. Μονιμοποιήσεις σε όλους όσους το δικαιούνται που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τέρμα η ρουσφετοκρατία, ισονομία για όλους. Με υποχρεώσεις και δικαιώματα για ένα εργασιακό περιβάλλον που θα είναι όλοι ευχαριστημένοι και δεν θα ψάχνουν ..ευκαιρία για να φύγουν από την ΕΡΤ, γιατί το παρόν και το μέλλον τους δεν είναι αντάξιο της προσφοράς τους και των προσδοκιών τους . 

Είναι αδήριτη ανάγκη, η ενότητά μας να προκύψει από την συνειδητοποίηση των ταυτόσημων κοινωνικών προβλημάτων αλλά και των κοινών συμφερόντων μας, που βρίσκουν έδαφος και πραγματώνονται μέσα από το κοινό εργασιακό μας σπίτι, την ΕΡΤ. Η ενίσχυση των πρωτοβάθμιων σωματείων, με την μαζική συμμετοχή, την κοινή δράση, την κατανόηση των προβλημάτων των διαφορετικών ειδικοτήτων και κλάδων μεταξύ μας, αποτελεί το κλειδί της ενότητας και συμπαράταξης για τους αγώνες που έρχονται. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, η ΠΟΣΠΕΡΤ στηρίζει τις κινητοποιήσεις που ανακοίνωσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Μηχανικών & Τεχνικών  ΕΡΤ (ΠΑ.ΣΥ.ΜΗ.ΤΕ) 

Η ΠΟΣΠΕΡΤ από τον θεσμικό της ρόλο ως το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο όλων των εργαζομένων, με την κατανόηση της ιδιαιτερότητας και των αναγκών κάθε κλάδου αλλά χωρίς διαχωρισμούς, παλεύει διαχρονικά για ένα ολοκληρωμένο μισθολόγιο ειδικά για την ΕΡΤ και είναι εδώ για να εγγυηθεί την ενότητα δημιουργώντας τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Με αυτή την αισιοδοξία πορευόμαστε. 

Οι καιροί, ού μενετοί. 

Απειλές για τη ζωή του δέχεται ο ακτιβιστής Ηλίας Γκιώνης αφότου έκανε τις αποκαλύψεις για τον βιασμό της 24χρονης Γεωργίας και το κύκλωμα μαστροπείας που φέρεται να κρύβεται πίσω από την υπόθεση, το οποίο δρα πολλά χρόνια και εμπλέκεται σε εμπορία ανθρώπων, τζόγο, ναρκωτικά, όπλα ακόμη και πορνογραφικά site με ανηλίκους!

Ο ακτιβιστής που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη θυμάτων σεξουαλικής βίας, μέσω του προφίλ του στα social media, προβαίνει σε αποκαλύψεις και φέρνει στο φως της δημοσιότητας υποθέσεις που ήταν άγνωστες.

«Είμαι ένας ερασιτέχνης και κάνω μια έρευνα. Δεν έχω κάποιο στοιχείο και ούτε έχω τις άκρες για να μπορέσω να διεξάγω μια έρευνα που θα βοηθήσει τόσο τις Αρχές της Ελλάδας και της Κύπρου» δήλωσε στην ΕΡΤ.

Ο ίδιος επανέλαβε ότι λόγω αυτής του της δράσης δέχεται απειλές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο τηλέφωνό του με εκφράσεις όπως «τι νούμερο τσιμέντο φοράς στα πόδια» και απειλές ότι «αρχίζω να μοιάζω με τον δολοφονημένο Γιώργο Καραϊβάζ».

Όπως είπε «είναι μεγάλο το κύκλωμα στο οποίο εμπλέκονται και αστυνομικοί από όλες τις πόλεις που έχουν αναφερθεί (σ.σ. σε Ελλάδα και Κύπρο) ενώ προειδοποίησε ότι αν «αύριο – μεθαύριο εγώ βρεθώ δολοφονημένος, τα στοιχεία θα αποκαλυφθούν».

Απαντώντας σε ερώτηση για την έκταση που έχει πάρει η καταγγελία του για κύκλωμα μαστροπείας που φτάνει μέχρι την Κύπρο δήλωσε πως είναι επιφυλακτικός ως προς τη συνεργασία του με τις αρμόδιες Αρχές. «Υπάρχουν άτομα στην αστυνομία της Κύπρου που έχουν πλοκάμια παντού και δεν μπορώ να εμπιστευτώ. Δεν ξέρω τι άλλο έχουμε να δούμε τις επόμενες ημέρες». Σύμφωνα με τον ίδιο κανείς εκπρόσωπος της αστυνομίας δεν τον κάλεσε για να του παράσχει βοήθεια ή προστασία. 

Ένας πρώην στρατιωτικός της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας υποστηρίζει ότι «βασανίστηκε από την υπηρεσία επειδή ήταν ομοφυλόφιλος», τη δεκαετία του 1980.

Ο Simon Hinchley-Robson εντάχθηκε στη RAF (Πολεμική Αεροπορία της Βρετανίας) το 1980. Έξι χρόνια αργότερα εργαζόταν ως μάγειρας στο RAF Bawdy στο Pembrokeshire, όταν κάποια στιγμή αρρώστησε.

Λόγω υψηλού πυρετού και ξαφνική απώλεια βάρους, ζήτησε να κάνει τεστ για τον HIV. Η RAF το θεώρησε ως απόδειξη ότι ο Hinchley-Robinson ήταν ομοφυλόφιλος – μέχρι το 2000, οι queer άνθρωποι απαγορευόταν να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις.

Στη συνέχεια συνελήφθη από την RAF, μετά την έξοδό του από ένα νοσοκομείο. Αυτό που ακολούθησε, σύμφωνα με την μαρτυρία του Hinchley-Robson που διάβασε ο βουλευτής, Clive Efford, στο κοινοβούλιο την περασμένη εβδομάδα, ήταν «η πιο φρικτή και απαίσια εμπειρία που κανείς δεν θα έπρεπε να ζήσει ποτέ.

Ο Hinchley-Robson έμεινε σε μια αίθουσα ανακρίσεων για τέσσερις ημέρες και υπέστη «μια σειρά βασανιστηρίων επειδή ήταν ομοφυλόφιλος».

«Μου αρνήθηκαν να φάω, μου αρνήθηκαν τον ύπνο και μου έδωσαν μόνο μικρές ποσότητες νερού. Αμέσως με έψαξαν, μου ζήτησαν να γδυθώ και με έψαξαν… εσωτερικά», είπε ο Efford, σύμφωνα με το ITV. «Είπαν ότι αυτή ήταν η διαδικασία».

Ο Hinchley-Robson ισχυρίζεται ότι του ζητήθηκε να κατονομάσει οποιονδήποτε άλλο υπάλληλο με τον οποίο είχε σχέση.

Όταν αρνήθηκε, «τα ιατρικά γάντια συνέχισαν και υπέστη και πάλι αυτό που μπορώ να πω μόνο ότι ήταν βιασμός, ενώ με έψαξαν ξανά», έγραψε.

Κάθε τέσσερις ώρες γινόταν μια αλλαγή βάρδιας, κάτι που σήμαινε και νέα έρευνα.

Τελικά, ο Hinchley-Robson εκδιώχθηκε από την υπηρεσία. Ήταν 21 ετών τότε.

Η κυβέρνηση προσκάλεσε τον Efford, ο οποίος διάβασε τη μαρτυρία του Hinchley-Robinson, να υποβάλει αίτηση για την αποκατάσταση της σύνταξης θύματος.

Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις σήμερα είναι ένα πιο φιλόξενο μέρος.

Ο Efford είπε στο ITV ότι «σοκαρίστηκε από την απάντηση της κυβέρνησης» και ότι είχε έναν «τόνο κατανόησης και μεταμέλειας».

Επίσης, «προέτρεψε» όσους βρίσκονται σε παρόμοιες θέσεις μιλήσουν για τις εμπειρίες τους.

Ο Hinchley-Robinson είπε στον τηλεοπτικό σταθμό ότι ήλπιζε η κυβέρνηση «να εμφανιστεί και να πει ότι έκανε λάθος».

«Το μόνο που ήθελα ήταν να αποκατασταθεί η σύνταξή μου», δήλωσε.

«Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που θα έχουν περάσει ακριβώς το ίδιο. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα άτομα που γνωρίζω, από το Γιβραλτάρ μέχρι πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, που πέρασαν κάτι παρόμοιο και δυστυχώς αυτοκτόνησαν. Και θέλω δικαιοσύνη και για αυτούς».

Ο Hinchley-Robson δεν είναι ο μόνος πρώην στρατιωτικός της RAF που έχει μιλήσει για την ομοφοβία κατά τη διάρκεια του χρόνου που υπηρετούσε. Ο βετεράνος της RAF, Ντέιβιντ Μπόννεϊ, φυλακίστηκε το 1993 επειδή είχε μια «σύντομη σχέση» με άλλον άνδρα.

Πηγή: avmag.gr

«Ήδη από το τέλος του δεύτερου κύματος είχα εφιάλτες, κρίσεις πανικού, αϋπνία, απότομες διακυμάνσεις στη διάθεσή μου. Η προσωπική μου ζωή είχε καταρρεύσει. Σκεφτόμουν την αυτοκτονία», διηγείται ο Ζοάν Πονς Λαπλάνα, πρώην νοσηλευτής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της Βρετανίας.

Αυτός ο 46χρονος Καταλανός ζει εδώ και είκοσι χρόνια κοντά στο Σέφιλντ, στη βόρεια Αγγλία, και ήδη είχε περάσει ένα burn out πριν την πανδημία της covid-19. Η μεγάλη ένταση στη δουλειά του στη διάρκεια των κυμάτων της επιδημίας τον ώθησε, όπως και χιλιάδες άλλους εργαζόμενους στο NHS, να παραιτηθεί για να προστατεύσει την ψυχική του υγεία. 

Περίπου 33.000 υγειονομικοί του NHS παραιτήθηκαν από τον Ιούλιο ως τον Σεπτέμβριο του 2021, εκ των οποίων οι 7.000 αναζητούσαν καλύτερη ισορροπία στη ζωή τους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Πρόκειται για αριθμό σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με το τελευταίο τρίμηνο του 2019, λίγο πριν το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης. 

Οι πολλές εφημερίες, ο ασφυκτικός εξοπλισμός, ο κίνδυνος μόλυνσης και μετάδοσης του κορωνοϊού στην οικογένειά του εξάντλησαν τον νοσηλευτή. 

«Είδα έναν ασθενή στην ηλικία μου να αποχαιρετά μέσω ενός τάμπλετ την κόρη του που είχε την ίδια ηλικία με τη δική μου. Λίγα λεπτά αργότερα πέθανε. Άρχισα να ονειρεύομαι τα μάτια του ασθενή. Η ψυχολόγος μου διέγνωσε μετατραυματικό στρες», θυμάται. 

Ο Ζοάν αποχώρησε μια μέρα την ώρα της σύσκεψης του προσωπικού και δεν επέστρεψε ποτέ. Τώρα εργάζεται σε ένα πρόγραμμα εύρεσης εργασίας σε άτομα με αναπηρίες ή που προέρχονται από υποβαθμισμένες περιοχές. 

Συσσώρευση εφημεριών

Ο Ακσάι Ακουλουάρ δεν έχει ακόμη παραιτηθεί από τη θέση του χειρουργού στην ανατολική Αγγλία, αλλά σκέφτεται να πάει να εργαστεί αλλού: στη Νέα Ζηλανδία ή την Αυστραλία όπου οι μισθοί είναι καλύτεροι, ή στη γενέτειρά του την Ινδία.

Καταγγέλλει τις πολλές εφημερίες. «Σιγά σιγά επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής σου, τη διαθεσιμότητά σου απέναντι στην οικογένειά σου. Αρχίζεις να νιώθεις το burn out, να εργάζεσαι λιγότερο αποδοτικά», εξηγεί ο Ακουλουάρ που είναι και εκπρόσωπος της Ένωσης Γιατρών Βρετανίας. 

Σύμφωνα με έρευνα του συνδικάτου Unison, περισσότερα από τα δύο τρίτα των υγειονομικών υπέστησαν burn out στη διάρκεια της πανδημίας και περισσότεροι από τους μισούς εργάστηκαν περισσότερες από τις ώρες που προβλέπουν τα συμβόλαιά τους. Αποτέλεσμα: περισσότεροι από τους μισούς αναζητούν άλλη εργασία. 

«Από το NHS έλειπαν ήδη πριν τον κορωνοϊό περίπου 100.000 άνθρωποι», έπειτα από μια δεκαετία λιτότητας. «Η πανδημία αύξησε την πίεση στους υγειονομικούς και πολλοί από αυτούς δεν αντέχουν άλλο», υπογραμμίζει η Σάρα Γκόρτον, υπεύθυνη του Unison. 

Λόγω της έλλειψης προσωπικού, που επιδεινώθηκε από την εξάπλωση του παραλλαγμένου στελέχους Όμικρον του κορωνοϊού, η βρετανική κυβέρνηση έστειλε πολλές εκατοντάδες στρατιωτικούς για να ενισχύσουν τα νοσοκομεία και τις υπηρεσίες των ασθενοφόρων. 

Ο Μπιλ Πάλμερ, του Nuffiled Trust, αποκαλύπτει μια τάση παραιτήσεων που παρουσιάζει αύξηση από το 2016, αλλά διακόπηκε στη διάρκεια του πρώτου έτους της πανδημίας: «Oι άνθρωποι ένιωθαν υποχρεωμένοι να κάνουν υπομονή και ήταν πιο δύσκολο να βρουν δουλειά αλλού». 

Σαν νούμερο

Επισημαίνει ότι εδώ και έξι μήνες οι παραιτήσεις αυξάνονται. Κάποιοι επικαλούνται την υποχρέωση που έχουν οι εργαζόμενοι σε οίκους ευγηρίας ή κάποια άλλα ιδρύματα να εμβολιαστούν κατά της covid-19, όμως πολλοί αναφέρονται στην πίεση που υφίστανται στις υποστελεχωμένες υπηρεσίες και στο αίσθημα ότι δεν τους εκτιμούν. 

Ο Άλεξ νοσηλευτής σε ψυχιατρικό νοσοκομείο είδε το φόρτο εργασίας του να αυξάνεται κατά 25% στη διάρκεια της πανδημίας. «Αισθανόμουν ότι με αντιμετώπιζαν σαν έναν νούμερο. Άρχισα να νιώθω αποκαρδιωμένος», εξηγεί. 

Αποφάσισε να παραιτηθεί και πλέον εργάζεται για μια οργάνωση που βοηθά θύματα της σύγχρονης δουλείας και της ενδοοικογενειακής βίας. 

Στα παραϊατρικά επαγγέλματα που δεν απαιτούν τόσα πολλά προσόντα, ο χαμηλός μισθός αποτελεί ακόμη έναν λόγο αποχώρησης, την ώρα μάλιστα που άλλοι τομείς αυξάνουν τους μισθούς. 

Το Brexit έχει περιπλέξει τα δεδομένα, διότι είναι πιο δύσκολο να αντικαθίστανται όσοι παραιτούνται από το NHS, όπου εργάζονται πολλοί αλλοδαποί, εξαιτίας των πιο περίπλοκων και κοστοβόρων διαδικασιών για τους μετανάστες.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, οι παραιτήσεις επιδεινώνουν την παροχή υπηρεσιών υγείας στη Βρετανία, οι οποίες έχουν επιβαρυνθεί ιδιαίτερα από την πανδημία με αριθμό ρεκόρ ασθενών να αναμένουν για να υποβληθούν σε θεραπεία, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση ατυχήματος ή σοβαρής ασθένειας. 

'' ΑΚΥΡΩΣΤΕ ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΝΟΣΗΣΗΣ, ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ'' ...
Το Ευρωπαικό Δίκτυο Ασθενων covid και η Πανελλήνια Ομάδα Εργαζομένων Υγειονομικών θέτουν προ των ευθυνων τους Πλεύρη και Γκάγκα .

Ανακοίνωση/Επιστολή Ε.Δ.Α.Κ. -Π.Ο.Ε.Υ προς Υπουργό Υγείας κ.Πλεύρη.

Κοινοποίηση: Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας κα.Γκάγκα

Η μετάλλαξη Όμικρον επιβεβαιώνει αυτό που σημείωνε εξαρχής της πανδημίας το επιστημονικό συμβούλιο του ΕΔΑΚ – ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΟΒΙΝΤ αλλά και η Π.Ο.Ε.Υ. (Πανελλήνια Ομάδα Εργαζομένων Υγειονομικών), ότι η φυσική εξέλιξη μιας ιογενούς πανδημίας είναι η μετατροπή της σε ενδημική μορφή, όπως εξάλλου συνέβαινε και στο παρελθόν σε αντίστοιχες πανδημίες/επιδημίες από κορωνοϊούς. Με βάση τα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα, ο SARS-CoV-2 έχει εισέλθει πλέον στην ενδημική φάση, καθώς χαρακτηρίζεται από υψηλότατη μεταδοτικότητα αλλά χαμηλή λοιμογόνο δράση, προκαλώντας συμπτώματα κοινής λοίμωξης ανωτέρου αναπνευστικού, γεγονός με το οποίο θα πρέπει στο εξής να συμβιώνουμε. Η αλλαγή στις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου COVID-19 από την παραλλαγή Δέλτα προς την Όμικρον είναι χαρακτηριστική, καθότι η νόσος πλέον προσβάλλει το κατώτερο αναπνευστικό σε ποσοστό κατά 96% λιγότερο, με αποτέλεσμα έκδηλα λιγότερες σοβαρές λοιμώξεις, νοσηλείες, διασωληνώσεις και θανάτους, όπως διαφαίνεται από τα στατιστικά στοιχεία όλων των ανεπτυγμένων χωρών.

Η παραλλαγή Όμικρον παρουσιάζει μεταδοτικότητα πάνω από 105% αυξημένη σε σχέση με τη Δέλτα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, καθώς και πολλαπλάσια ικανότητα ανοσιακής διαφυγής, με αποτέλεσμα την πρακτική εκμηδένιση της προστασίας των εμβολίων στην πρόληψη νόσησης και μετάδοσης. Η μεγάλη μεταδοτικότητα σταθμίζεται από την ηπιότερη νόσηση. Η θνησιμότητα ευτυχώς έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι όσο θα ήταν ευκταίο, και σε αυτό συμβάλλει κυρίως η έλλειψη υγειονομικού προσωπικού, η οποία οδηγεί σε κάκιστες συνθήκες νοσηλείας και συνεπώς σε θανάτους, όχι μόνο για τους πάσχοντες από COVID-19, αλλά και για όλα τα περιστατικά, κάτι το οποίο παρατηρείται και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, όπως πχ. στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον ίδιο τον Δρ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, Γενικό Διευθυντή του ΠΟΥ, κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης Τύπου:
«Τα νοσοκομεία είναι πλέον υποστελεχωμένα, και γεμάτα ασθενείς, γεγονός που οδηγεί και σε θανάτους που θα μπορούσαν να προληφθούν· όχι μόνο από τον κορονοϊό, αλλά και από άλλες ασθένειες, αλλά και τραυματισμούς για τους οποίους οι ασθενείς δεν μπορούν να λάβουν την έγκαιρη ιατρική φροντίδα».1

Επιπρόσθετα, τα νέα δεδομένα δείχνουν πως η τεχνητή ανοσία μέσω των εμβολίων δεν είναι εφικτή πλέον διότι η παραλλαγή Όμικρον διαφεύγει των εμβολίων αυτών (υπολογίζεται έως και 3 φορές μεγαλύτερη συχνότητα νόσησης εμβολιασμένων σε
σχέση με τη Δέλτα). Σχετικές προδημοσιεύσεις και δημοσιεύσεις υπάρχουν πλέον άφθονες και διαρκώς προστίθενται2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18.

Όσον αφορά την φυσική ανοσία που διαθέτουν οι νοσήσαντες και αναρρώσαντες από COVID-19, οι παραπάνω μελέτες/δημοσιεύσεις δείχνουν πως υπάρχει κυτταρική ανοσία που προστατεύει ικανώς και από την Όμικρον. Μάλιστα, ακόμα και στην περίπτωση ανοσιακής διαφυγής της παραλλαγής Όμικρον και πρόκλησης επανανόσησης, βάσει των πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων, η νόσος θα χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από ελαφρά και ήπια συμπτώματα τυπικά λοιμώξεως ανωτέρου αναπνευστικού (ελαφρύς βήχας, πονοκέφαλος, δεκατική κίνηση) και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα προκύψει ανάγκη για νοσηλεία.

Εν όψει όλων αυτών των εξελίξεων, ανεπτυγμένα κράτη του δυτικού κόσμου έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται την ΜΗ ΠΡΟΣΦΟΡΟΤΗΤΑ των υπαρχόντων μέτρων (πιστοποιητικών κλπ) και εξετάζουν την κατάργησή τους (βλ. πρόσφατες ανακοινώσεις Ηνωμένου Βασιλείου), όπως και την κατάργηση του διαχωρισμού των πολιτών.

Στην περίοδο αυτή της πανδημίας, το κράτος έχει πολλαπλασιάσει τις απαιτήσεις για προληπτικούς διαγνωστικούς ελέγχους. Εντούτοις όμως, τα μοριακά test ανίχνευσης του SARS-CoV-2 (PCR) καθώς και τα test ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου (Rapid) εξακολουθούν να μην καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας καθημερινά να ζημιώνονται και οικονομικά με δυσβάσταχτα και αθροιζόμενα κόστη, ενώ την ίδια στιγμή πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους κανονικά.

Την ίδια στιγμή επίσης σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) ζητάει το αυτονόητο, συνταγογράφηση των μοριακών τεστ (RT-PCR) και χαμηλό κόστος για το κράτος19.

Συνεπώς, και για τους παραπάνω λόγους ζητούμε ΑΜΕΣΑ από την κυβέρνηση και τον υπουργό κ.Πλεύρη:

⦁ Την επαναφορά των υγειονομικών σε αναστολή την κρίσιμη αυτή στιγμή, ώστε να βελτιωθεί η στελέχωση και η λειτουργία των νοσοκομείων, καθώς και οι συνθήκες νοσηλείας, ώστε να αποσοβηθούν περαιτέρω κίνδυνοι στην υγεία και τη ζωή των νοσηλευόμενων πολιτών. Άλλωστε η απαίτηση περί εμβολιασμού των υγειονομικών ως απαραίτητη προϋπόθεση εργασίας επιστημονικά δεν ευσταθεί.

⦁ Την ακύρωση των πιστοποιητικών νόσησης.

⦁ Την ακύρωση των πιστοποιητικών εμβολιασμού και της όποιας υποχρεωτικότητας για αυτά.

⦁ Την ένταξη των μοριακών τεστ για Covid (RT-PCR) καθώς και των τεστ ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου του Covid (Rapid) στις συνταγογραφούμενες εξετάσεις, ώστε να απαλλαγούν με τον τρόπο αυτό εκατομμύρια συμπολίτες μας (ασθενείς και μη), από το πάγιο (πλέον) αυτό κόστος.

⦁ Να ξεκινήσει ενημέρωση των πολιτών μέσω των ΜΜΕ σχετικά με την ενδυνάμωση του ανοσιακού συστήματος και την σημασία συγκεκριμένων πρωτοκόλλων πρωτοβάθμιας περίθαλψης όπως η πρόσληψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων, (βιταμίνη C και D, B12, Ψευδάργυρος) ώστε να αποφύγουν ή να είναι σε θέση να καταπολεμήσουν την νόσηση από την μετάλλαξη Όμικρον, έστω και αν αυτή είναι με ελαφρά συμπτώματα, όπως όλα πλέον δείχνουν κ.α.

⦁ Να καθιερωθεί η γενικευμένη εφαρμογή των εννέα φαρμακευτικών σκευασμάτων (αντιικά, ανοσοθεραπείες) τα οποία καθ’ ομολογία του κ. Σχοινά Μαργαρίτη είναι εγκεκριμένα για άμεση χρήση. Η εμμονική θέσπιση των συγκεκριμένων εμβολίων ως μοναδικού τρόπου αναχαίτισης της πανδημίας βρέθηκε να είναι κατώτερη των προσδοκιών μας .

⦁ Να γίνει επέκταση στις άδειες ειδικού σκοπού για όσο υπάρχει ανάγκη και όχι μόνο για πέντε ημέρες διότι η πληθώρα των κρουσμάτων στα σχολεία εξαναγκάζει πολλούς γονείς να απουσιάζουν από την εργασία ώστε να φροντίσουν τα παιδιά τους, κάτι που τώρα δεν μπορούν να το κάνουν χωρίς να χρησιμοποιήσουν ημέρες από την κανονική τους άδεια ή να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών.

⦁ Τέλος, θα πρέπει η κυβέρνηση να μεριμνήσει για την προμήθεια επιπλέων δόσεων μονοκλωνικών αντισωμάτων αφού αποδεδειγμένα έχουν σώσει/βοηθήσει αρκετούς ασθενείς ενώ τώρα που δεν υπάρχουν διαθέσιμα παρατηρούμε αύξηση των νεκρών καθημερινά.

Οι ασθενείς και οι υγειονομικοί όπως και όλοι οι συμπολίτες μας, δεν πρέπει να είναι εκβιαζόμενοι και σε καμία περίπτωση με το πιστόλι του εξαναγκαστικού εμβολιασμού στο κεφάλι, ειδικά τώρα που έχουμε την ανάγκη όλων, σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα που η κυβέρνηση δείχνει να μην αντιλαμβάνεται.

Για το ΕΔΑΚ

Ο Πρόεδρος Δ.Σ. | Το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΔΑΚ
Παναγιώτης Φίλος | Κ.Αρβανίτης - Δ.Γάκης – Δ.Κούβελας – Γ.Μέτσιος

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ | Π.Ο.Ε.Υ.

Αναφορές:

https://www.ethnos.gr/health/article/190317/koronoiosdeneinaiaplatapragmatahmetallaxhomikroneinai10525piometadotikhapodeltaexoyngonatiseitasysthmataygeiasanatonkosmokaianthropoipethainoyn
⦁ https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.30.21268565v1
⦁ World Health Organization. Classification of Omicron (B.1.1.529): SARS-CoV-2 Variant of Concern [Internet]. 2021 [cited 2021 Dec 15]. Available from:
<https://www.who.int/news/item/26-11-2021-classification-of-omicron-(b.1.1.529)-sars-cov- 2-variant-of-concern>
⦁ Ikemura N, Hoshino A, Higuchi Y, Taminishi S, Inaba T, Matoba S. SARS-CoV-2 Omicron variant escapes neutralization by vaccinated and convalescent sera and therapeutic monoclonal antibodies. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 14 [cited 2021 Dec 15];2021.12.13.21267761. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.13.21267761v1
⦁ Schubert M, Bertoglio F, Steinke S, Heine PA, Ynga-Durand MA, Zuo F, et al. Human serum from SARS-CoV-2 vaccinated and COVID-19 patients shows reduced binding to the RBD of SARS-CoV-2 Omicron variant in comparison to the original Wuhan strain and the Beta and Delta variants. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 13 [cited 2021 Dec 15];2021.12.10.21267523. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.10.21267523v1
⦁ Gardner BJ, Kilpatrick AM. Estimates of reduced vaccine effectiveness against hospitalization, infection, transmission and symptomatic disease of a new SARS-CoV-2 variant, Omicron

⦁ (B.1.1.529), using neutralizing antibody titers. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 12 [cited 2021 Dec 15];2021.12.10.21267594. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.10.21267594v2
⦁ Dejnirattisai W, Shaw RH, Supasa P, Liu C, Stuart AS, Pollard AJ, et al. Reduced neutralisation of SARS-COV-2 Omicron-B.1.1.529 variant by post-immunisation serum. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 11 [cited 2021 Dec 15];2021.12.10.21267534. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.10.21267534v1
⦁ Rössler A, Riepler L, Bante D, Laer D von, Kimpel J. SARS-CoV-2 B.1.1.529 variant (Omicron) evades neutralization by sera from vaccinated and convalescent individuals. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 11 [cited 2021 Dec 15];2021.12.08.21267491. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.08.21267491v1
⦁ Wilhelm A, Widera M, Grikscheit K, Toptan T, Schenk B, Pallas C, et al. Reduced Neutralization of SARS-CoV-2 Omicron Variant by Vaccine Sera and Monoclonal Antibodies. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 13 [cited 2021 Dec 15];2021.12.07.21267432. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.07.21267432v4
⦁ Lu L, Wing-Yee Mok B, Chen L, Man-Chun Chan J, Tak-Yin Tsang O, Hoi-Shiu Lam B, et al. Neutralization of SARS-CoV-2 Omicron variant by sera from BNT162b2 or Coronavac vaccine recipients. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 14 [cited 2021 Dec 15];2021.12.13.21267668. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.13.21267668v1
⦁ Ikemura N, Hoshino A, Higuchi Y, Taminishi S, Inaba T, Matoba S. SARS-CoV-2 Omicron variant escapes neutralization by vaccinated and convalescent sera and therapeutic monoclonal antibodies. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 14 [cited 2021 Dec 15];2021.12.13.21267761. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.13.21267761v1
⦁ Lopez Bernal J, Andrews N, Gower C, Gallagher E, Simmons R, Thelwall S, et al. Effectiveness of Covid-19 Vaccines against the B.1.617.2 (Delta) Variant. New England Journal of Medicine [Internet]. 2021 Aug 12 [cited 2021 Dec 15];385(7):585–94. Available from:
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/nejmoa2108891

⦁ Andrews N, Stowe J, Kirsebom F, Toffa S, Rickeard T, Gallagher E, et al. Effectiveness of COVID-19 vaccines against the Omicron (B.1.1.529) variant of concern. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 14 [cited 2021 Dec 15];2021.12.14.21267615. Availablefrom:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.14.21267615v1
⦁ Armstrong BG, Gasparrini A, Tobias A. Conditional Poisson models: A flexible alternative to conditional logistic case cross-over analysis. BMC Medical Research Methodology [Internet]. 2014 Nov 24 [cited 2021 Dec 16];14(1):1–6. Available from:
https://bmcmedresmethodol.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2288-14-122
⦁ Grabowski F, Kochańczyk M, Lipniacki T. Omicron strain spreads with the doubling time of 3.2—3.6 days in South Africa province of Gauteng that achieved herd immunity to Delta variant. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 9 [cited 2021 Dec 15];2021.12.08.21267494. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.08.21267494v1
⦁ Khoury DS, Steain M, Triccas J, Sigal A, Davenport MP, Cromer D. Analysis: A meta-analysis of Early Results to predict Vaccine efficacy against Omicron. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 14 [cited 2021 Dec 15];2021.12.13.21267748. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.12.13.21267748v1
Pulliam JRC, Schalkwyk C van, Govender N, Gottberg A von, Cohen C, Groome MJ, et al. Increased risk of SARS-CoV-2 reinfection associated with emergence of the Omicron variant in South Africa. medRxiv [Internet]. 2021 Dec 2 [cited 2021 Dec 15];2021.11.11.21266068. Available from:
https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2021.11.11.21266068v2
⦁ Hall VJ, Foulkes S, Charlett A, Atti A, Monk EJM, Simmons R, et al. SARS-CoV-2 infection rates of antibody-positive compared with antibody-negative health-care workers in England: a large, multicentre, prospective cohort study (SIREN). The Lancet [Internet]. 2021 Apr 17 [cited 2021 Dec 15];397(10283):1459–69. Available from:
http://www.thelancet.com/article/S0140673621006759/fulltext

https://www.isathens.gr/syndikal/10258-kostos-pcr.html

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ΕΔΑΚ ή τα εξής links: 
Facebook: https://www.facebook.com/evropaiko.diktio.asthenon.covid
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCnb-DKbjaHT6bh4DouPkoNw

Η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Υπουργείου Πολιτισμού» δημοσιοποίησε ένα άρθρο-σχόλιο που αποτελεί κόλαφο για τις πρακτικές που έχει υιοθετήσει το υπουργείο, οι οποίες οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας.

Με μια ασυνήθιστη ορολογία, αλλά και με ασυνήθιστα πλούσια σε στοιχεία δημοσίευση, αποκαλύπτονται τα ενδότερα των έσω του υπουργείου, καθώς και η προδιάθεση να παραδοθεί άνευ όρων και ελέγχου ο αρχαιολογικός πλούτος σε χέρια ιδιωτών «χορηγών».

Δημοσιεύεται αυτούσια αυτή η επιστολή-άρθρο και διατηρείται ο τίτλος και οι μεσότιτλοι που οι συντάκτες του άρθρου επέλεξαν. Διαβάστε παρακάτω το άρθρο:

Όταν η Λίνα Μενδώνη στις προγραμματικές της δηλώσεις το 2019 μιλούσε για «αυτοχρηματοδότηση του πολιτισμού» και «πλήρη αξιοποίηση της συνεργασίας με τα Κοινωφελή Ιδρύματα» ήταν σαφές –τουλάχιστον στους γνώστες– τι εννοούσε. Μια πολιτική που επί δεκαετίες (10 χρόνια ήταν η ίδια ΓΓ του ΥΠΠΟΑ) φρόντισε να παραχωρήσει όλο τον σύγχρονο πολιτισμό στα κάθε λογής «Ιδρύματα» και «ευεργέτες» (Λαμπράκης, Ωνάσης, Λάτσης, Κωστόπουλος κ.ά.), με τους εξής τρόπους: 1) Την αλλαγή θεσμικής υπόστασης των δημόσιων φορέων σύγχρονου πολιτισμού (όλοι είναι ΝΠΙΔ πλέον), με διοικήσεις διορισμένες από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία (πλην 2 εξαιρέσεων που επιλέχτηκαν με ανοιχτό διαγωνισμό μόλις το 2021), με σκανδαλώδες αποκορύφωμα της πρακτικής αυτής τον διορισμό Λιγνάδη. 2) Την υποχρηματοδότηση (ή τη χρηματοδότηση από τις «λίστες» των «κολλητών») της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας, από το βιβλίο ως τα εικαστικά. 3) Την περιθωριοποίηση όλων των αρμόδιων Διευθύνσεων του ΥΠΠΟΑ που ασχολούνταν με τον Σύγχρονο Πολιτισμό, ώστε να μην παράγουν πολιτική και να ακυρώνεται ο εποπτικός τους ρόλος.

Φοβού τους χορηγούς και δωρεές φέροντας

Για να φτάνουμε σήμερα η Λυρική να έχει παραδοθεί στο Ίδρυμα Νιάρχος, η Εθνική Πινακοθήκη να έχει μια τεράστια ταμπέλα που αντί να γράφει «Ίδρυμα Αλεξάνδρου Σούτσου» ή έστω «δαπάναις του Έλληνα και Ευρωπαίου φορολογούμενου», γράφει με τεράστια γράμματα «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» και οι καλλιτέχνες να παρακαλάνε να δουλέψουν στη Στέγη του Ωνασείου για να 'χουν στον ήλιο μοίρα.

Αυτό το «μοντέλο» έπρεπε πάση θυσία να επεκταθεί και στην πολιτιστική κληρονομιά. Για πολλά χρόνια το έδαφος προετοιμαζόταν, με τις άοκνες προσπάθειες της Λ. Μενδώνη αλλά και της Λ. Κονιόρδου, μέσα από τη στήριξη που παρείχαν στο σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ του Στ. Μπένου (το οποίο και συνέβαλε βέβαια και στην αναβάθμιση της καριέρας του Ιδρυτή του, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…). Από το 2019 και μετά, όμως, υπάρχει ένας διακηρυγμένος στόχος: η ιδιωτικοποίηση των πάντων. Κι αν η νομοθεσία για την πολιτιστική κληρονομιά είναι πιο αυστηρή, κανένα πρόβλημα: μεγάλα και μικρά Ιδρύματα μπορούν να «μοιραστούν» μεταξύ τους Μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, είτε για να βάλουν την ταμπέλα τους, είτε για να απαλλαγούν από τον ΦΠΑ, μοιράζοντας τις δουλειές μεταξύ των εταιρειών τους, είτε για να δώσουν δουλειά στους κολλητούς τους, είτε για να πατήσουν πόδι στη διοίκηση των αρχαιολογικών Μουσείων, τα οποία προορίζονται από την κυβέρνηση να μετατραπούν σε Νομικά Πρόσωπα με διορισμένα ΔΣ…

Πώς πατάνε πόδι; Με το μανδύα της «δωρεάς» που -με τις πλάτες της υπουργού Λ. Μενδώνη και του γ.γ. Γ. Διδασκάλου- μετατρέπεται σε «δεσποτεία». Κι αν η νομοθεσία δεν το επιτρέπει, ποιος θα φέρει αντίρρηση; Αν η αρμόδια Υπηρεσία «τολμήσει» να ψελλίσει κάτι, θα υποστεί το «κατσάδιασμα» της πολιτικής ηγεσίας - πολύ πιθανό να μετακινηθεί και όποιος υπάλληλος δεν είναι συνεργάσιμος.

Έτσι ακριβώς συνέβη με τη «δωρεά» του Ιδρύματος Ωνάση στην Ακρόπολη, με τα γνωστά αποτελέσματα του «τσιμεντώματος», αλλά και της «ταμπέλας» που είχε συμφωνηθεί - επ’ ωφελεία τόσο του Ιδρύματος όσο και της Υπουργού Πολιτισμού (ευτυχώς βέβαια μετά την κατακραυγή, τελικά το όνομα της Μενδώνη δεν θα μπει σε ταμπέλα στον αρχαιολογικό χώρο. Θα αντιπροτείναμε, πάντως, να αναγραφεί με μεγάλα γράμματα πάνω στα τσιμέντα, ως «ανάληψη ευθύνης»). Ουσιαστικά μέσω της «δωρεάς» το Ίδρυμα Ωνάση και η τεχνική εταιρεία του (ΑΡΙΟΝΑ) έκαναν ό,τι γούσταραν πάνω στην Ακρόπολη, και η Υπουργός με τον ΓΓ πίεζαν την ΥΣΜΑ και την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών να τα δέχονται όλα χωρίς να βγάλουν κιχ!

Πολλοί μνηστήρες για την Πηνελόπη (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο)

Όταν πριν από ένα μήνα διαφημίστηκε σε όλα τα κανάλια η «δωρεά» της οικογένειας Λαιμού για την αρχιτεκτονική μελέτη της υπόγειας επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και της «σύνδεσής του με το ΑΚΡΟΠΟΛ και το ΕΜΠ» (μυστήριο τι σημαίνει αυτό, μαζί με το μυστήριο πώς έχουν μούτρα να μιλάνε για το ακόμη κλειστό ΑΚΡΟΠΟΛ, αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση), κανείς μα κανείς από τους δημοσιογράφους που το εκθείασαν δεν θυμήθηκαν ότι, δύο χρόνια πριν, είχαν εκθειάσει με τον ίδιο τρόπο τη χορηγία του Ιδρύματος Νιάρχος για το ίδιο θέμα, στην οποία είχε μάλιστα αναφερθεί ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις το 2019! Νέα συνήθεια αυτή, να εξαγγέλλονται χορηγίες και μετά να… εξαφανίζονται. Αλλά σάμπως θα βρεθεί κανένας δημοσιογράφος να ρωτήσει την Υπουργό για όλα αυτά στα φιλικά κανάλια που συχνάζει; Όχι βέβαια! Ούτε βέβαια στα ερωτήματα που έθεσε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων για το θέμα αυτό απάντησε κάτι η Υπουργός.

Η Λίνα Μενδώνη αρκέστηκε να αναφερθεί στις δηλώσεις της ως εξής: «Της εκπόνησης της μελέτης αρχιτεκτονικού προσχεδίου έπρεπε να προηγηθούν η μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας, καθώς και η ρύθμιση διάφορων άλλων θεσμικού χαρακτήρα θεμάτων». Ποιος έκανε τη «μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας»; Μια βρετανική εταιρεία που την πλήρωσε το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, αλλά η Υπουργός δεν κάνει ούτε μια αναφορά, ούτε ένα ευχαριστώ βρε αδερφέ, όπως συνηθίζει – τι παίχτηκε άραγε; Τι προβλέπει αυτή η Μελέτη; Καμία αναφορά επίσης! Παρότι «διέρρευσε» ότι η Μελέτη παραδόθηκε τον Φεβρουάριο 2021, η Υπουργός τηρεί αιδήμονα σιωπή… 

Έχει εγκριθεί αυτή η Μελέτη; Ούτε αυτό έχει γίνει. Ξέρουμε τι λέει η γεωτεχνική μελέτη για την περιοχή της υπογειοποίησης, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ένα υπόγειο έργο (ας θυμηθούμε τι συνέβη με την υπόγεια επέκταση της Πινακοθήκης και τα υπόγεια ύδατα); Όχι, δεν έχει παρουσιαστεί πουθενά. Και πάμε τώρα στο ερώτημα των 293 εκ. ευρώ: Τι κόστος προβλέπει για το σύνολο του έργου αυτή η Μελέτη; Είναι αλήθεια ότι προβλέπει κοντά στα 300 εκ. ευρώ (όταν η κατασκευή της Πινακοθήκης, με όλες τις υπερκοστολογήσεις, κόστισε 60 εκ. ευρώ); Κι αν πρόκειται για έργο 300 εκ. (700 εκ. ευρώ κόστισε το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, για να έχουμε τάξη μεγέθους) που αφορά την «αναγέννηση» του κέντρου της Αθήνας (όπως η ίδια η Υπουργός έχει πολλάκις δηλώσει), δεν οφείλει αυτό να παρουσιαστεί στους πολίτες τους οποίους αφορά και οι οποίοι θα το πληρώσουν;

Οι διάδρομοι της Μπουμπουλίνας βοούν ότι το 2010-11, όταν η πρόταση της υπόγειας επέκτασης και οι μελέτες είχαν εκκινήσει από το ίδιο το ΕΑΜ, είχε υπολογιστεί κόστος 80 εκ. ευρώ και η Λ. Μενδώνη τότε, ως ΓΓ του ΥΠΠΟΑ , «έκοψε» το έργο ως «ακριβό» (μπορεί βέβαια να το «έκοψε» και από την απέχθεια που είχε πάντα για ένα Μουσείο στο οποίο έχουν εργαστεί οι πιο σημαντικοί αρχαιολόγοι κάθε γενιάς, υπερασπιζόμενοι με πάθος την προστασία των αρχαιοτήτων και την παραγωγή επιστημονικού έργου – ποιος ξέρει;). Αν ισχύει αυτό, πώς γίνεται ένα έργο 80 εκ. ευρώ που κόβεται ως «ακριβό», να προωθείται 10 χρόνια αργότερα από το ίδιο πρόσωπο με κόστος 300 εκ. ως «έργο πνοής» για τη χώρα; Η συνέχεια της υπόθεσης αυτής μπορεί να είναι διαφωτιστική για το ερώτημα αυτό…

Πάμε λοιπόν στην ΑΜΚΕ της οικογένειας Νικολάου και Ειρήνης Λαιμού, που κατά δήλωση της Υπουργού, η δωρεά της είναι «το πρώτο, αλλά καθοριστικό, βήμα στην έναρξη του έργου της επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, το οποίο θα συμβάλει ουσιαστικά στην αναγέννηση της ευρύτερης αυτής περιοχής του ιστορικού κέντρου της Αθήνας». Η συγκεκριμένη ΑΜΚΕ της οικογένειας Νικολάου και Ειρήνης Λαιμού δημιουργήθηκε ένα χρόνο πριν κάνει αυτή τη δωρεά (Νοέμβριος 2020). Πρόεδρός της είναι ο αρχιτέκτονας Θωμάς Δοξιάδης, ανιψιός της Ειρήνης Λαιμού, που έχει αναλάβει πολλές «δουλειές» του Κ. Μπακογιάννη, όπως ο Μεγάλος Περίπατος (αυτή η μεγάλη επιτυχία που ακυρώθηκε από το ΣτΕ αλλά ταλαιπωρεί ακόμη την Αθήνα!), ο λόφος του Στρέφη (τον οποίο ο Μπακογιάννης θέλει να ιδιωτικοποιήσει), η Ακαδημία Πλάτωνος (όπου εμπλέκεται και το ΥΠΠΟΑ με Προγραμματική Σύμβαση). Και βέβαια έχει αναλάβει τμήμα του έργου και στην «επένδυση» του Ελληνικού - του μεγαλύτερου σκανδάλου δημόσιας γης από τη μεταπολίτευση και μετά (που, όπως πρόσφατα έγινε γνωστό, η ΛΑΜΔΑ θα το χωρίσει και θα το πουλήσει για οικόπεδα!).

Τι προβλέπει η Υπουργική Απόφαση της Λ. Μενδώνη για αυτή τη δωρεά; Απλά πράγματα: η ΑΜΚΕ (δηλαδή ο Θωμάς Δοξιάδης) θα αναλάβει να κάνει τον διαγωνισμό για την αρχιτεκτονική Προμελέτη της υπόγειας επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, να διαλέξει 10 αρχιτεκτονικά γραφεία του εξωτερικού (και μόνο!) που θα κληθούν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, να ορίσει τα μισά μέλη της Επιτροπής που θα επιλέξει την καλύτερη πρόταση και θα απονείμει το βραβείο (την Επιτροπή των «ειδικών» θα παρακολουθεί και ο ΓΓ του ΥΠΠΟΑ Γ. Διδασκάλου, για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η απόφαση των «ειδικών» θα έχει και πολιτική έγκριση - κάτι σαν τις αποφάσεις της Επιτροπής των «ειδικών» για την πανδημία δηλαδή…). Ο όρος με τα «αρχιτεκτονικά γραφεία του εξωτερικού» -όρος ντροπιαστικός για τον τεχνικό κόσμο της χώρας, που υποβιβάζεται σε απλό «συνεργάτη» των αρχιτεκτονικών γραφείων εξωτερικού- δεν θα μπορούσε βεβαίως να μπει αν ο διαγωνισμός γινόταν με τους όρους του Ν. 4412 από το ίδιο το ΥΠΠΟΑ! Δεν ήταν λοιπόν ότι δεν μπορούσε το ΥΠΠΟΑ να βρει τα 650.000 ευρώ για να κάνει αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το ΕΑΜ, είναι ότι η κυβέρνηση δεν ήθελε να ακολουθήσει τις νόμιμες διαδικασίες.

Τώρα πώς μια ΑΜΚΕ με πρόεδρο έναν αρχιτέκτονα μηχανικό που συνεργάζεται με την Λ. Μενδώνη και τον Κ. Μπακογιάννη θα κάνει έναν αντικειμενικό «διαγωνισμό», αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα. Αν βέβαια δούμε το όνομα του ξένου αρχιτέκτονα που θα αναδειχθεί νικητής του διαγωνισμού, θα ξέρουμε και πόσο… αντικειμενικά ήταν τα κριτήρια. Θα μπορούσε ας πούμε – εντελώς αντικειμενικά πάντα, εννοείται – να είναι ένας από τους δύο ξένους αρχιτέκτονες που είδε κατ’ ιδίαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως γράφει και το (φίλιο) ρεπορτάζ, «Με δεδομένη την εξαγγελία του Πρωθυπουργού – ήδη στην πρώτη του ομιλία – ότι θα αναγεννηθεί το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, σε συνδυασμό με τις νέες δηλώσεις της Λίνας Μενδώνη ότι η παρέμβαση στο Μουσείο θα φέρει ανάπλαση της ευρύτερης περιοχής από την Ομόνοια ως την Κυψέλη, δημιουργεί σκέψεις – ή καλύτερα σε αυτό το στάδιο προσδοκίες – ότι θα μπορούσε να έχει ρόλο ο Ζαν Νουβέλ σε αυτή τη διαδικασία».

Εμείς θα κρατήσουμε την «ανάπλαση από την Ομόνοια ως την Κυψέλη», γιατί αυτό εξηγεί πολλά. Μαζί με την (ανεξήγητη χωρικά, εξηγήσιμη πολιτικά) απόφαση να χωροθετηθεί ο σταθμός Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων, αντί να χωροθετηθεί σε οπτική επαφή με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα μουσεία του κόσμου. Μαζί με το κόστος των 300 εκ. ευρώ, μαζί με την εμπλοκή του Θωμά Δοξιάδη, όλα έρχονται και δένουν γλυκά: δεν την έπιασε την κυβέρνηση ο πόνος για την επέκταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, βεβαίως.

Ξεκινούν ένα μεγάλο (και καλοπληρωμένο) έργο με το οποίο θέλουν να αναπλάσουν συνολικά την περιοχή από τα Εξάρχεια ως την Κυψέλη (gentrification και real estate λέγεται και το 'χουμε δει στου Ψυρρή, στο Γκάζι και στο Μεταξουργείο), να αλλάξουν χρήση στο Πολυτεχνείο (γιατί «ενοχλεί» και η μνήμη και η χρήση), να μοιράσουν λεφτά για μελέτες σε «άριστους» (οι άριστοι μόνο σε άριστους αναθέτουν απευθείας, τι νομίζατε;) και όλα αυτά με το «πρόσχημα» της (αναγκαίας) επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Δεν είναι τυχαίο που το ΕΑΜ είναι το πρώτο στη λίστα Μουσείο που θέλει η κυβέρνηση να μετατρέψει σε Νομικό Πρόσωπο με διορισμένο ΔΣ και να «ξεφορτωθεί» με κάθε τρόπο το επιστημονικό του δυναμικό που αντιστέκεται σε αυτή την καταστροφική για το αρχαιότερο Μουσείο της χώρας προοπτική.

Ο Λασκαρίδης που «έχεζε πάνω στον Πρωθυπουργό», η εισαγγελική έρευνα που αγνοείται και το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων

Ο εφοπλιστής Πάνος Λασκαρίδης τα τελευταία δύο χρόνια έχει απασχολήσει το πανελλήνιο με δύο υποθέσεις. Η πρώτη ήταν η παράνομη ανέλκυση μιας αρχαίας άγκυρας και ενός ιστορικού κανονιού από τον βυθό των Αντικυθήρων τον Αύγουστο 2020, την οποία μάλιστα υπερασπίστηκε στη βάση του… Συντάγματος. Η δεύτερη φορά ήταν με τις δηλώσεις του στο ντοκιμαντέρ «Black Trail»  του δημοσιογραφικού οργανισμού EIC (European Investigative Collaboration) για το πόσο «χεσμένο» έχουν τον Πρωθυπουργό οι εφοπλιστές, τον Μάιο 2021.

Όλα αυτά δεν εμπόδισαν καθόλου τη Λ. Μενδώνη να συνεχίζει να έχει ισότιμο συνομιλητή τον εφοπλιστή Πάνο Λασκαρίδη και στις 14/12/2021 και να υπογράψει έγκριση της δωρεάς του Ιδρύματός του για το… Μουσείο Εναλίων στο Σιλό στον Πειραιά (για την εκπόνηση Προμελέτης). Φαίνεται όμως ότι για αυτή τη δωρεά δεν είναι και τόσο… περήφανη, γιατί ξέχασε το Γραφείο Τύπου του ΥΠΠΟΑ να βγάλει ανακοίνωση, όπως έχει κάνει με τις άλλες δωρεές. Γιατί άραγε;

Κι άλλο ένα, πιο σοβαρό ερώτημα: στις 17/1/2022, δηλαδή μόλις ένα μήνα (!) μετά την έγκριση της χορηγίας, η Προμελέτη μπήκε για έγκριση στο Συμβούλιο Μουσείων! (ιδού η ημερήσια διάταξη)

Πώς γίνεται μέσα σε ένα μήνα να έχει εκπονηθεί ήδη αρχιτεκτονική, στατική, Η/Μ, μουσειογραφική προμελέτη και τροποποίηση του κτηριολογικού προγράμματος του Σιλό; Όχι βέβαια! Τι έχει συμβεί; Πολύ απλά είχαν αναθέσει στον Λασκαρίδη να πληρώσει για τη μελέτη και να τη δουλέψει πολύ καιρό πριν, χωρίς καμία απόφαση, έτσι… παράνομα! Και πώς αλλάζει μια αρχιτεκτονική πρόταση που ήρθε πρώτη σε ανοιχτό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό; Λογικά με νέο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, θα έλεγε κάποιος, αλλά αυτά είναι για άλλες χώρες, στις οποίες υπάρχει λίγη τσίπα. Στη δική μας χώρα αλλάζει χωρίς καμία ανακοίνωση, με απόφαση και τεχνικό γραφείο που επιλέγει ο χορηγός! Άλλωστε εδώ έχουμε άλλη μια πρωτοτυπία: το ΥΠΠΟΑ να προσπαθεί να φτιάξει Μουσείο με αρχαιολογικά ευρήματα σε κτίριο που ανήκει στην COSCO και δεν έχει παραχωρηθεί στο ΥΠΠΟΑ, όπως ρητά προέβλεπε η Υπουργική Απόφαση του 2019. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για την κ. Μενδώνη, οι χορηγοί να τα 'χουν καλά μεταξύ τους…

Πόσα χρήματα έδωσε άραγε ο Πάνος Λασκαρίδης και γιατί δεν αναφέρεται στην Απόφαση της Μενδώνη; Άραγε με πόσα χρήματα θα μας εμφανιστεί ως «μέγας ευεργέτης», για ένα Μουσείο που θα κατασκευαστεί εξ ολοκλήρου με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και του ελληνικού λαού; Άραγε θα θέλει να βάλει το όνομά του σε όλο το Μουσείο ή θα αρκεστεί σε μία μόνο αίθουσα «Πάνου Λασκαρίδη»; Άραγε θα κάνει δωρεά κάποια «συλλογή» ενάλιων αντικειμένων (για την οποία μπορεί να προορίζονταν και τα αντικείμενα που ανέλκυσε παράνομα;), κατά το πρότυπο της «δωρεάς» της Συλλογής Μητσοτάκη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων;

Το ότι σε όλο αυτό το διάστημα η υπόθεση της παράνομης ανέλκυσης διερευνάται από δύο εισαγγελείς, άλλωστε, δεν πτόησε ούτε την Υπουργό Πολιτισμού Λ. Μενδώνη ούτε την τότε αναπληρώτρια προϊσταμένη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Α. Δελλαπόρτα (και ως «επίτιμη» σήμερα διορισμένη πλέον στο γραφείο της κ. Μενδώνη σε ρόλο συμβούλου) να συναντηθούν μαζί του σε πολύ καλό κλίμα –όπως ο ίδιος ο εφοπλιστής φρόντισε να διαρρεύσει.

Το τι σημαίνει αυτό για την εισαγγελική έρευνα ίσως το μάθουμε κάποτε, ίσως και ποτέ. Φαίνεται πάντως ότι ο 5ος όροφος της Μπουμπουλίνας διαθέτει γερό πλυντήριο…

Το Ίδρυμα των «Λεβέντηδων» και το Μουσείο της Δήλου

Θυμάται κανείς μια φωτογράφιση της Ασπασίας Λεβέντη και του Νίκου Αλιάγα στη Δήλο το μακρινό 2014; Αν δεν τη θυμάστε, να σας τη θυμίσουμε –τέτοιες στιγμές εθνικού μεγαλείου δεν πρέπει να χάνονται στη λήθη!

Τότε που η χώρα μαστιζόταν από τα μνημόνια και τις περικοπές, η οικογένεια Ασπασίας και Γιώργου Λεβέντη (επιχειρηματίες της ευρύτερης ελληνοκυπριακής οικογένειας Δαυίδ-Λεβέντη, της 3Ε, Coca Cola και άλλων εταιρειών) έφτιαξε ένα Ίδρυμα στο Λονδίνο, το International Foundation for Greece για να βοηθήσουν την έρμη την πατρίδα. Βέβαια, για να βοηθήσουν την πατρίδα τους, θα μπορούσαν να πληρώνουν απλώς τους φόρους τους, αλλά κι αυτό είναι άλλη υπόθεση. Έβαλαν και τιμητικό μέλος του Ιδρύματος τον Αντώνη Σαμαρά, τότε πρωθυπουργό, οπότε ποιος να τους ζητήσει φόρους; Δηλωμένος στόχος του Ιδρύματος ήταν η δωρεά για να φτιαχτεί νέο Μουσείο στη Δήλο. Και να τα πρωτοσέλιδα για τη φοβερή δωρεά που θα κάνει η Ασπασία Λεβέντη, και να τες και οι άδειες για φωτογράφιση στη Δήλο, και να φωτογραφίες και συναντήσεις με τη Μενδώνη (2014) και μετά με τον Ξυδάκη (2015), ο οποίος όμως δεν… ενέδωσε στη συνεργασία. Μια άλλη λεπτομέρεια βέβαια είναι ότι το Ίδρυμα δεν είχε σκοπό να βάλει λεφτά δικά του, αλλά να μαζέψει χρήματα από συναυλίες και γκαλά. Και μάλιστα συναυλίες στο Ηρώδειο, με παραχώρηση από το ΥΠΠΟΑ, για να γίνουν οι μελέτες και μετά… τα συνήθη: να επωμιστεί το δημόσιο το βάρος της κατασκευής ενός Μουσείου με τα σχέδια που θα είχε εγκρίνει η κ. Ασπασία Λεβέντη. Παρά τα ταρατατζούμ το 2014-2015, μετά υπήρξε σιωπή. Λεφτά δεν μαζευτήκανε. Τελικά εξαφανίστηκε και το Ίδρυμα και ο σκοπός του από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Επειδή όμως οι καλοί ποτέ δεν χάνονται, το 2019 μαζί με την Υπουργό Μενδώνη επανεμφανίστηκε και η κ. Ασπασία Λεβέντη. Τον Σεπτέμβρη 2019 το Ηρώδειο παραχωρήθηκε στο IFG για συναυλία για τους «σκοπούς» του Ιδρύματος.

Αυτοψία στη Δήλο: Λίνα Μενδώνη με Ασπασία Λεβέντη, Βασίλη και Ευαγόρα Λεβέντη

Τον Σεπτέμβριο 2021 πραγματοποιήθηκε αυτοψία της Λ. Μενδώνη μαζί με την κ. Λεβέντη στη Δήλο για να αναθερμανθεί το θέμα της χορηγίας. Στην αυτοψία συμμετείχαν και οι Βασίλης και Ευαγόρας Λεβέντης, μέλη του ΔΣ του IFG. Στις 5/1/2022 η Λίνα Μενδώνη ανήρτησε απόφαση έγκρισης αυτής της χορηγίας. Περιέργως, ούτε για αυτή την απόφαση ενημέρωσε με Δελτίο Τύπου η Υπουργός, που κατά τα άλλα είναι «υπερήφανη» για τη σύμπραξή της με τον ιδιωτικό τομέα και τα Ιδρύματα. Γιατί άραγε;

Το θέμα δεν είναι απλώς μια αποτυχημένη δωρεά που προφανώς ως τώρα εξυπηρέτησε μόνο τους σκοπούς προβολής του ίδιου του Ιδρύματος και τίποτε άλλο. Ούτε ότι η «δωρεά» δεν είναι του «Ιδρύματος» αλλά το ποσό θα συγκεντρωθεί (ίσως γιατί στη φωτό θα δείτε ότι είναι ακόμη στο 0) με crowdfunding, με την υποστήριξη του ελληνικού δημοσίου ουσιαστικά.

Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι δύο από τους συνιδρυτές και μέλη του ΔΣ (trustees) του εν λόγω Ιδρύματος είναι οι Βασίλης και Ευαγόρας Λεβέντης. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2022 μια 24χρονη κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη κατήγγειλε τον βιασμό της σε σουίτα ξενοδοχείου από 3 επιχειρηματίες, εκ των οποίων κατονόμασε τον έναν, τον 27χρονο Β.Λ., που συνελήφθη κιόλας στις 2 Ιανουαρίου (αλλά αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους). Πρόκειται για μια πολύ δύσοσμη υπόθεση, καθώς φαίνεται ότι η 24χρονη αποκάλυψε ένα κύκλωμα με επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης που έβρισκαν κοπέλες για να «διασκεδάσουν» (έτσι έγραψε ένας από τους εμπλεκόμενους στο Instagram!) γόνους επιχειρηματικών οικογενειών που επισκέπτονταν τη συμπρωτεύουσα.

Ο Μάνος Παπαδόπουλος, της επιχείρησης «Αχίλλειον» στη Θεσσαλονίκη, με δημόσια ανάρτησή του στο Instagram (την οποία ανακάλεσε αργότερα), παραδέχτηκε ότι όντως έγιναν όλα αυτά, ενώ ως σχετιζόμενα με την υπόθεση παρέθεσε τα ονόματα του Βασίλη και του Ευαγόρα Λεβέντη (και κάποιων άλλων, βλ. φωτογραφία). Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι ίδιοι δεν έχουν ακόμη διαψεύσει την εμπλοκή τους. Χιλιάδες χρήστες και χρήστριες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προσπαθούν να αναδείξουν το θέμα, για να μη θαφτεί, όπως γίνεται σε περιπτώσεις που εμπλέκονται μεγαλοεπιχειρηματίες.

Επαναλαμβάνουμε ότι οι Βασίλης και Ευαγόρας Λεβέντης είναι συνιδρυτές και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (trustees) του ευαγούς Ιδρύματος IFG, του οποίου τη δωρεά αποδέχτηκε η Λίνα Μενδώνη στις 5/1/2022 (μετά την καταγγελία του βιασμού και μετά την πρώτη δημοσιοποίησή της…), χωρίς να βγάλει Δελτίο Τύπου όπως συνηθίζει.

Από τη θέση της ως Υπουργού, η Λίνα Μενδώνη μπορεί να ρωτήσει τους εισαγγελείς και να μάθει τα ονόματα των εμπλεκόμενων σε αυτή τη δικογραφία. Βέβαια και για τον Λιγνάδη μπορούσε, αλλά προτίμησε να μιλά για «ανθρωποφαγία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης» και για «τεκμήρια αθωότητας» – προτού καταλήξει ότι ο Λιγνάδης είναι ένας «επικίνδυνος άνθρωπος». Και βέβαια υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας για κάθε εμπλεκόμενο σε ποινική υπόθεση, αυτό όμως αφορά τη μεταχείρισή του από τις δικαστικές αρχές. Δεν αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, που έχει υποχρέωση να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ εδώ και τώρα την απόφαση της Μενδώνη και να αναστείλει οποιαδήποτε συνεργασία με το Ίδρυμα που έχει αυτούς τους ιδρυτές. Σε διαφορετική περίπτωση, απλώς ξεπλένει κατηγορούμενους για βιασμό. Όπως άλλωστε έκανε και με τον Λιγνάδη για καιρό…

Πηγή: zougla.gr

Στο έλεος του χιονιά έχει παραδοθεί ένα μεγάλο κομμάτι της Μέσης Ανατολής, με τον υδράργυρο να υποχωρεί σε «πολικά» επίπεδα και τις χιονοθύελλες να προκαλούν σοβαρά προβλήματα, ενώ σε κάποιες περιοχές έχουν καταγραφεί ακόμη και θάνατοι από το κρύο. 

Η επέλαση του χιονιά έχει προκαλέσει, όμως, μεγάλα προβλήματα και στους προσφυγικούς καταυλισμούς των εκτοπισμένων Σύριων, με τις χιονοθύελλες να καταστρέφουν σκηνές και τις πολικές θερμοκρασίες να κάνουν πολύ δύσκολη τη ζωή, όπως καταγγέλλει η οργάνωση CARE και επιβεβαιώνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs – OCHA). 

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, έχουν πολλαπλασιαστεί πλέον τα περιστατικά υποθερμίας ενώ καταγραφεί ακόμη και θάνατοι μικρών παιδιών στους καταυλισμούς. Ένα τρίχρονο και ένα πεντάχρονο παιδί έχασαν τη ζωή τους τη Δευτέρα βόρεια του Χαλεπίου στη Συρία, όταν η σκηνή τους έπιασε φωτιά η οποία ξεκίνησε από κάποια σόμπα, ενώ ακόμη ένα παιδί έχασε τη ζωή του σε άλλο καταυλισμό εντός της Συρίας όταν η σκηνή του κατέρρευσε λόγω της χιονόπτωσης.