Το Piperata.gr διά χειρός του υποφαινόμενου δημοσιογράφου – εκδότη έχει ήδη υποβάλει από 31 Ιουλίου 2020 εμπεριστατωμένη καταγγελία-αναφορά στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος αμέσως τη «χρέωσε» σε εφέτη εισαγγελέα (υποτίθεται υπό μορφή κατεπείγουσας έρευνας), με την οποία επιδιώκουμε να ξεκινήσει έρευνα για το αληθινό παρακράτος. Τους υψηλόβαθμους διεφθαρμένους της ΕΛ.ΑΣ, που ασφαλώς δεν είναι μόνοι στο κόλπο… Διαπλέκονται και καθοδηγούνται από επιχειρηματίες, πολιτικούς, εκκλησιαστικούς – και μαζί, μέσα στο κύκλωμα, βρίσκονται άνθρωποι της νύχτας: Δολοφόνοι, μπράβοι, μαφιόζοι, ναρκέμποροι κοκ.

…διά χειρός Πάρι Κουρτζίδη

Ο Γιώργος Καραϊβάζ, όπως κάθε ικανός, ειδικευμένος στο να κάνει διεισδυτικό ρεπορτάζ, ερευνητική – αποκαλυπτική δημοσιογραφία, δεν θα μπορούσε να έχει πηγές μόνο μέσα στα όποια υψηλά και χαμηλά κλιμάκια…

Κι αυτό, ο υποφαινόμενος το επιβεβαιώνει και το υπογράφει ως αναγκαίο κακό… Εκ των πραγμάτων «χτίζεις» και «φιλίες» με ανθρώπους που δεν θα επέλεγες σε διαφορετική περίπτωση, ειδικά αν κάποιοι από αυτούς (άγνωστο το γιατί) αποφασίζουν να γίνουν σύμμαχοι σου, προκειμένου να αποκαλύψεις τους από πάνω τους… Τα πραγματικά κεφάλια! Να φέρεις στο φως την πυραμίδα του όποιου κυκλώματος. Να αποκαλύψεις τα διεφθαρμένα αφεντικά. Τα σκάνδαλα, τα αμαρτωλά πεπραγμένα όλων τους! Τις βρωμιές τους, όπως λέει ο λαός.

Αν καταφέρεις να αποκτήσεις τέτοια ερείσματα, τότε μόνο θα ξέρεις όλη την αλήθεια, προκειμένου να συμβάλεις στην πλήρη εξιχνίαση κάθε μίας υπόθεσης, για την οποία κάνεις έρευνα. Τότε, όμως, θα ξέρεις πολλά και για πολλούς…

Το σημαντικό για το οποίο θα πρέπει να ελέγχεται και να απολογείται ένας δημοσιογράφος είναι αν τότε συνέχισε να κάνει καλά το λειτούργημα του. Τη δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά του: Να αποκαλύπτει τις όποιες πομπές, όσο ψηλά κι αν χτύπησε με το ρεπορτάζ του… Ο σκοπός του, τότε, θα αγιάσει τα μέσα, αρκεί να μη συμβιβάστηκε. Να μη δείλιασε. Να μη ξεπουλήθηκε. Αρκεί να συνέβαλε μέχρι τέλους στην ενημέρωση, την αποκάλυψη όλης της αλήθειας, κι όσο περνά από το χέρι του… στην απόδοση δικαιοσύνης.

Ο Γιώργος Καραϊβάζ, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, προσωπικά, μιλώντας όχι τώρα, αλλά σε ανύποπτο χρόνο, με πηγή την οποία εμπιστεύομαι και είναι σίγουρα σε θέση -«κλειδί», ήταν ένας τέτοιος ρεπόρτερ. Ήταν έντιμος και ασυμβίβαστος δημοσιογράφος. Όμως, έφθασε στο σημείο να ξέρει περισσότερα και απ’ αυτά που ο ίδιος είχε αποφασίσει να βρει όταν ξεκίναγε την έρευνα του… Έπεσε πάνω σε ανθρώπους που δεν ήταν μόνο αστυνομικοί. Που δεν ήταν μόνο άνθρωποι της νύχτας.

Με λίγα λόγια, βρέθηκε αντιμέτωπος με πολιτικούς, επιχειρηματίες, αλλά και με πρόσωπα υπεράνω κάθε υποψίας.

Το Piperata.gr, θα συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε ο Καραϊβάζ.

Για να μην πάει στράφι η θυσία του. Η έρευνα του. Η σύγκρουσή του. Άλλωστε, έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς, εδώ και πολλά χρόνια, με τη διαπλοκή και τη διαφθορά.

Μέσα από τέτοιους είδους ολομέτωπες συγκρούσεις, γεννήθηκε το Piperata.gr και ειδικά η στήλη αυτή. Τα «Πιπεράτα Παρασκήνια» διά χειρός του υποφαινόμενου.

Το κουβάρι στην έρευνα για το ποιος ήθελε νεκρό τον Καραϊβάζ, η στήλη ξεκινά να το ξετυλίγει… επιλέγοντας (καθόλου τυχαία) το παρακάτω δημοσιευμένο άρθρο, διά χειρός του ιδίου του αείμνηστου, στο bloko.gr την 29^η Ιουλίου 2020.

 Γνωρίζει η ΚΥΠ τους δολοφόνους των Παπαχρήστου- Μάλαμα;

«Όχι ρε φίλε… Οι τελευταίες λέξεις του Σπύρου Παπαχρήστου, πεσμένος αιμόφυρτος και ψυχορραγώντας, στο κατώφλι της ταβέρνας στην Παιανία. Και μπορεί να ήταν η “αγαπημένη” του φράση ως εκδήλωση απέναντι σε κάθε είδους ανακύψαντος συναισθήματος, εξακολουθεί ωστόσο να προκαλεί απορίες. Τι λες την ώρα του θανάτου σου;

Απορία δεύτερη. Έστειλε ο Καραγιάννης, στον οποίο αποδίδονται άνω της δεκάδας οργανωμένες παγίδες θανάτου με καλάσνικοφ και βαριά πιστόλια, πληρωμένο δολοφόνο με… 22άρι;

Για τον Δημήτρη Μάλαμα, τα έχουμε ήδη γράψει. Αλλαγή σκυτάλης στο σύστημα, αστυνομικοί συνοδοί που τον άφησαν ακάλυπτο και “απαλλοτριωμένα” κινητά.

1. Σε ποιον άραγε κατέληξαν τα 3 τηλέφωνα του, τα οποία πήραν οι αστυνομικοί;
2. Πώς και γιατί ενώ αποχωρούσε από το σύστημα, η ΚΥΠ τον “βρώμισε” κατά τη συντεχνιακή διάλεκτο, καθιστώντας τον στόχο για τις κάννες της μαφίας;
3. Μήπως με χαρακτήρα “αδιαβάθμητα” στην ίδια την ΚΥΠ;
4. Και φυσικά δεν μιλάμε για το όλον της ΚΥΠ. Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, έχετε την παραμικρή γνώση;
5. Πώς είναι δυνατό ν’ “αποσυρθούν” οι δύο βασικοί ερευνώμενοι, χωρίς ν’ αντιληφθείτε το παραμικρό;
6. Ποιος εάν όχι συγκεκριμένα συμφέροντα βόλευε η θανάτωση των δύο κεντρικών προσώπων της στενής παρακολούθησης σας;

Πάμε τώρα στην άλλη πτυχή. Υποτίθεται, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα τους, πως η ΚΥΠ είχε υπό ασφυκτικό έλεγχο, ηλεκτρονικό και με φυσική παρακολούθηση, Παπαχρήστο και Μάλαμα. Παρακάμπτουμε το γεγονός πως ειδικά ο Παπαχρήστος μέχρι ώρας θανάτου, είχε συστηματικές συναντήσεις με κορυφαίους πολιτικούς, εκκλησιαστικούς κοκ.

• Στη διάρκεια των φυσικών παρακολουθήσεων τους, δεν αντιλήφθηκαν κάποια ύποπτη κίνηση γύρω από αυτούς;
• Την ώρα του θανάτου τους, δεν είδαν τους βαλτούς δολοφόνους;
• Ποια πληροφοριακά δελτία συνέταξαν;
• Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, έχετε την παραμικρή γνώση;
• Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, είδατε ποτέ τον Παπαχρήστο;
• Σας φωτογράφισαν μαζί του, μαζί με στελέχη της ΕΛΑΣ, τις ώρες που κατανέματε τα οφίτσια και “διαφθείρατε” τους συνεργαζόμενους;
• Κύριοι Ρουμπάτη, Δενέκο και Λιούκα, πόσοι κατά καιρούς υπουργοί δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης ήταν ομοτράπεζοι σας με αμφιτρύονα τον Παπαχρήστο;
• Υπάρχουν φωτογραφίες;

Θέτουμε κάποια ερωτήματα, από τα οποία φυσικά δεν αναμένουμε απαντήσεις προς ημάς. Το δεδομένο όμως είναι πως θα κληθούν να δώσουν απαντήσεις στη δικαιοσύνη -στην οποία ειρρήσθω εν παρόδω υπήρχε που υπήρχε κλονισμός εμπιστοσύνης, πόσω μάλλον τώρα-, αλλά έστω κι έτσι, θα έχει ενδιαφέρον ν’ ακούσουμε τις απαντήσεις…

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για λογικές απορίες, στις οποίες απαιτούνται λογικές εξηγήσεις.

ΥΓ: Κατανοούμε πως με όλα όσα γράφουμε, απλώς… επιβαρύνουμε τη θέση μας. Ούτως ή άλλως και προφανώς γι αυτό μπήκαμε στη λίστα τους. Δεν θα αποχωρήσουμε οικειοθελώς με κανενός είδους συμβιβασμό ή υποστολή».

Η έρευνα συνεχίζεται… Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Όπως θα συνεχιστεί (όχι τυχαία) και η επιλογή των άρθρων – ρεπορτάζ του bloko.gr που θα βλέπουν ξανά το φως της δημοσιότητας, μέσα από το Piperata.gr και τη στήλη «Πιπεράτα Παρασκήνια». Μέχρι να συμβάλουμε αποτελεσματικά στον εντοπισμό και την αποκάλυψη των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας του Καραϊβάζ. 

Πηγή: piperata.gr

Στην πιο κρίσιμη συγκυρία για τα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση βάζει λουκέτο σε όλες τις γραμμές παραγωγής πυρομαχικών των ΕΑΣ στον Υμηττό

Ο επικοινωνιακός αντιπερισπασμός που επιχειρήθηκε στις 3 Απριλίου από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, για τη δημιουργία μιας -έτσι χωρίς πρόγραμμα-

υπουργούπολης, όπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία», στις  εγκαταστάσεις των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων στον Υμηττό (πρώην ΠΥΡΚΑΛ), δεν επιβεβαίωσε

μόνο την εμμονή για θυσία των δημόσιων χώρων προς όφελος των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών αλλά και την τεράστια ασέβεια και απαξίωση της αμυντικής βιομηχανίας της

χώρας.

• Από την Ντίνα Ιωακειμίδου

Μιας βιομηχανίας που αναπτύχθηκε, απασχολώντας χιλιάδες εργαζομένους υψηλής επιστημονικής και τεχνικής επάρκειας, με αναντικατάστατη τεχνογνωσία διεθνούς αναγνώρισης, ένας κλάδος πρώτης γραμμής, τόσο στην παραγωγή προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία όσο και στην πολύτιμη προσφορά της στην άμυνα της χώρας.

Πριν από 31 χρόνια ο τότε πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, απέλυε από την ΠΥΡΚΑΛ χίλιους εργαζομένους. Πριν από λίγες ημέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τη μακρά

πορεία της συρρίκνωσης και της απαξίωσης της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, δίχως αιδώ και τύψη, εξήγγειλε επί της ουσίας το κλείσιμο όλων των γραμμών παραγωγής

πυρομαχικών, κάνοντας λόγο για μετεγκατάσταση στο εργοστάσιο του Λαυρίου.

Χωρίς σχέδιο

Το γεγονός ότι δεν προηγήθηκε κανένας σχεδιασμός μετεγκατάστασης, κανένα κονδύλι, καμία οικοδομική δραστηριότητα στις εγκαταστάσεις του Λαυρίου και καμία εργασία υποδοχής του μηχανολογικού εξοπλισμού αλλά και διαβούλευση, όπως σημειώνουν οι εργαζόμενοι, επιβεβαιώνουν τις προθέσεις της κυβέρνησης.

Σήμερα η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει το απίστευτο πλιάτσικο που διενεργείται σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων και σε βάρος της ικανότητας της χώρας να

παράγει αμυντικό υλικό. Και αυτό την ώρα που η γειτονική Τουρκία διαθέτει 55 εθνικά εργοστάσια αμυντικής βιομηχανίας.

Ομως, εδώ αυτό που σαφέστατα προαλείφεται είναι η εκχώρηση παραγωγικών δραστηριοτήτων σε μεσάζοντες, με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης ή εκκαθάρισης των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων να βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι, πάντως, κάνουν λόγο για την απομύζηση της υψηλής τεχνογνωσίας σε μεσάζοντες. Μάλιστα, αναφέρουν και το παράδειγμα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, η οποία από προμηθευτής της πρώτης ύλης συνδιαλέγεται πλέον για την παραγωγή εξ ολοκλήρου του προϊόντος.

Εξάλλου, τον περασμένο Δεκέμβριο ο Θεόδωρος Σκυλακάκης στη Βουλή σημείωνε: «Η αμυντική βιομηχανία, για να υπάρξει και να πετύχει, χρειάζεται μια ριζική αλλαγή νοοτροπίας.

Προωθείται αυτό σε άλλες βιομηχανίες, στην περίπτωση της ΕΛΒΟ με την είσοδο ενός στρατηγικού επενδυτή. Το ίδιο γίνεται και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά».

Δραματική έκκληση προς ΥΠΕΘΑ

Στις 21 Μαρτίου το Σωματείο Εργαζομένων στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Υμηττού, αιφνιδιασμένο από τη διαρροή περί μετεγκατάστασης του συγκροτήματος, καθώς δεν είχε προηγηθεί καμία ενημέρωση και διαβούλευση, αποστέλλει εμπιστευτικό ενημερωτικό σημείωμα προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, τονίζοντας τα εξής:

«Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (Ε.Α.Σ. ΑΒΕΕ) είναι το αποτέλεσμα της ενοποίησης των εταιριών ΠΥΡ-ΚΑΛ και Ε.Β.Ο. Το παραγωγικό έργο της εταιρίας είναι:

1. Η παραγωγή – γόμωση πυρομαχικών μικρών – μεσαίων και μεγάλων διαμετρημάτων, των οποίων η κατασκευή μεταλλικών μερών γίνεται στο Συγκρότημα Εργοστασίων Υμηττού, και  η γόμωση στο Συγκρότημα Εργοστασίων Λαυρίου. Η παραγωγή των πυρομαχικών έχει τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία για την εταιρία (φτάνει και το 80%).

2. Η παραγωγή και η συντήρηση – αναβάθμιση όπλων και οπλικών συστημάτων, εργασίες οι οποίες πραγματοποιούνται στο Συγκρότημα Εργοστασίων Αιγίου και στο Συγκρότημα Εργοστασίων Μάνδρας.

Ο παράγοντας του ανθρώπινου δυναμικού είναι κεντρικό στοιχείο για τη βιωσιμότητα της εταιρίας και αυτό διότι για την παραγωγή των προϊόντων αμυντικού υλικού απαιτείται εξειδίκευση και τεχνογνωσία, στοιχεία τα οποία αποκτούνται με τη μακροχρόνια απασχόληση και τη συσσώρευση τεχνικών πληροφοριών και εμπειριών από τους παλαιότερους προς τους νεότερους εργαζομένους.

Άρα, με την αύξουσα πορεία αποχωρήσεων (λόγω κινητικότητας και συνταξιοδοτήσεων), γίνεται δραματική απώλεια συσσωρευμένης τεχνογνωσίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία των Ε.Α.Σ. στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον».

Το προσωπικό

Στο ενημερωτικό σημείωμα ακολούθως γίνεται αναλυτική αναφορά του μόνιμου προσωπικού (εργαζόμενοι αορίστου χρόνου) στα Εργοστάσια Υμηττού, Αιγίου, Μάνδρας και Λαυρίου, που, όπως τονίζεται, ανέρχονται σε 432 μαζί με το διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό της κεντρικής διοίκησης στον Υμηττό, ενώ οι εργαζόμενοι μέσω βιομηχανικών συνεργασιών προσδιορίζονται στους 117.

«Η απασχόληση», προστίθεται, «εργαζομένων μέσω βιομηχανικών συνεργασιών δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της διατήρησης της τεχνογνωσίας. Η οικονομική ρευστότητα της εταιρίας δεν επιτρέπει την έναρξη της παραγωγής των περισσότερων από τις παραπάνω υπογεγραμμένες παραγγελίες (για αγορά […] και βοηθητικών υλών) και σε συνδυασμό με το πρόβλημα προσωπικού δεν επιτρέπουν στην εταιρία να κάνει τον κύκλο παραγωγή – παραδόσεις – έσοδα. Αυτό σημαίνει οικονομική ασφυξία, αποδυνάμωση και απαξίωσή της (…) Εύλογη εν μέρει η δυσπιστία εκ μέρους στελεχών των ΕΕΔ ως προς τις έγκαιρες παραδόσεις, όπως μας αναφέρατε, αλλά εάν δεν υπάρξει πολιτική απόφαση στήριξης των Ε.Α.Σ., τα προβλήματα θα παραμείνουν και θα ενταθούν.

Αξίζει να τονίσουμε, όμως, ότι η εταιρία μας προ μηνών έλαβε τα συγχαρητήρια στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για τις έγκαιρες παραδόσεις πυρομαχικών. Aναγκαίες είναι και οι παραγγελίες προϊόντων αμυντικού υλικού που έχουν ανάγκη οι Ε.Δ., προϊόντα που μπορούν να παραχθούν από τα Ε.Α.Σ. Σας προτείνουμε να προχωρήσετε στην υπογραφή τέτοιων παραγγελιών και θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι εφόσον υπάρξουν λύσεις ρευστότητας και επάρκειας προσωπικού, το αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει ποιοτικά και χρονικά τις απαιτήσεις του υπουργείου σας. Η πτήση drones (λόγω μετεγκατάστασης) σε μια έκταση με απόρρητο χαρακτήρα εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ορθότητα των πράξεών της! Οι κινήσεις (σ.σ.: μετεγκατάστασης) επίσης βρίσκονται σε πλήρη αντίφαση με την ορθή θέση που εκφράσατε, σύμφωνα με την οποία στην κρισιμότητα των καταστάσεων που βιώνουμε σε σχέση με τα εθνικά θέματα, εταιρίες σαν τα Ε.Α.Σ. πρέπει να έχουν μια συνεχή ροή εργασιών. Εάν η εταιρία αναζητεί έσοδα από αξιοποίηση ακινήτων της εταιρίας, αυτά μπορεί να προέρχονται από ακίνητα που δεν έχουν παραγωγικό έργον όπως είναι αυτό του πρώην ΚΕΒΟΠ στο Χαϊδάρι ή και αλλού».

Προσλήψεις ενοικιαζόμενων εργατών με εξωφρενικούς μισθούς, ενώ το μόνιμο προσωπικό συρρικνώνεται

Στις 26 Φεβρουαρίου η διοίκηση των ΕΑΣ εισηγείται και εγκρίνει τη διακήρυξη διαγωνισμού με κλειστή διαδικασία για τη σύναψη συμφωνίας-πλαίσιο που αφορά τη διάθεση βιομηχανικών εργατών (ενοικίαση εργαζομένων) και για τα τέσσερα εργοστάσια των ΕΑΣ. Ο αριθμός των εργατών και κάποιων γενικών καθηκόντων διοικητικών υπαλλήλων που απαιτείται προσδιορίζεται στους 204 και αφορά τεχνίτες, μηχανικούς συντήρησης, οξυγονοκολλητές, γενικών καθηκόντων παραγωγής και διοίκησης έργου.

Η σύμβαση ορίζεται για τρία έτη και ο προϋπολογισμός που εγκρίνεται ανέρχεται στα 26.000.000 ευρώ και συγκεκριμένα στα 25.953.200 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%. Στη συμφωνία-πλαίσιο παρέχεται η δυνατότητα στην αναθέτουσα Αρχή, δηλαδή στη διοίκηση των ΕΑΣ, «ανάλογα με τις ανάγκες της να αναθέσει στον ανάδοχο πρόσθετες υπηρεσίες με αντικείμενο όμοιο με αυτές της παρούσας διακήρυξης συνολικού προϋπολογισμού μέχρι του 30% του προϋπολογισμού της παρούσας διακήρυξης. Η ανάθεση θα γίνει το αργότερο μέχρι τη λήξη της συμφωνίας-πλαίσιο με μια η περισσότερες μονομερείς δηλώσεις της αναθέτουσας αρχής». 

Εν ολίγοις, εκ προοιμίου δηλώνεται ότι έχουμε τη δυνατότητα να αυξήσουμε το ποσό των 26.000.000 κατά 30% επιπλέον! «Η παροχή των υπηρεσιών θα χωριστεί σε επιμέρους συμβάσεις-υποέργα και θα συνάπτεται μια εκτελεστική σύμβαση μεταξύ της αναθέτουσας Αρχής και του αναδόχου για κάθε επιμέρους υποέργο που θα αφορά τη διάθεση ανθρωποχρόνου εξειδικευμένων βιομηχανικών εργατών κατά κανόνα ανά εργοστάσιο ετησίως», όπως ορίζεται στη σύμβαση. Και αυτό γιατί «το ανεκτέλεστο έργο και οι ανάγκες ενίσχυσης σε παραγωγικό προσωπικό (απαιτείται) προς αποφυγή δυσμενών συνεπειών (ποινικές ρήτρες, κίνδυνος έκπτωσης)».

Ενώ, λοιπόν, το μόνιμο προσωπικό των ΕΑΣ συρρικνώνεται, συνταξιοδοτείται και μετατάσσεται, προσλαμβάνονται ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι με εξωφρενικούς μισθούς. Ετσι, η διοίκηση προχωρά σε μια ακόμη ανάθεση σε εξωτερικό φορέα για τους μισθούς που πρέπει να λάβουν οι ενοικιαζόμενοι. «Λόγω της δραματικής υποστελέχωσης της Διεύθυνσης Προμηθειών κρίθηκε σκόπιμο η κατάρτιση του τεύχους της νέας διακήρυξης να ανατεθεί σε εξωτερικό φορέα». Και ανατέθηκε στην εταιρία REMACO A.E Σύμβουλοι Επιχειρήσεων.

Η REMACO λοιπόν, αφού έκανε γενική έρευνα αμοιβών και παροχών για το έτος 2019, κατέληξε στα εξής: «Ενας διοικητικός υπάλληλος γενικών καθηκόντων που τα καθήκοντά του είναι να λαμβάνει, αρχειοθετεί, συγκεντρώνει έγγραφα και να καταρτίζει τυπικές αναφορές και με προϋπηρεσία 2-3 έτη θα πρέπει να λαμβάνει μηνιαίο μισθό μεικτά 1.535 ευρώ. Ενας υπάλληλος γενικών καθηκόντων που αποθηκεύει και διανέμει τα προϊόντα και χειρίζεται ανυψωτικό όχημα, με απολυτήριο λυκείου και με προϋπηρεσία 1-3 έτη, θα πρέπει να λαμβάνει μηνιαίο μεικτό μισθό 1.527 ευρώ. Ενας τεχνίτης που βελτιώνει την παραγωγική διαδικασία με επισκευές,διατηρεί τα αρχεία συντήρησης των μηχανημάτων κ.λπ., με απολυτήριο λυκείου και με 1-2 χρόνια προϋπηρεσία, ο μηνιαίος μισθός που πρέπει να λαμβάνει ανέρχεται στα 1.661 ευρώ».

Για να καθορίσει τις μισθολογικές αποδοχές, η REMACO έκανε έρευνα, σύμφωνα με την εισήγηση της διοίκησης. Προφανώς τη διενήργησε στη Σουηδία γιατί οι μόνιμοι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ με 30 και 35 χρόνια προϋπηρεσία δεν υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ. Επίσης, οι μόνιμοι εργαζόμενοι λόγω ενιαίου μισθολογίου δεν λαμβάνουν 14 μισθούς, ούτε επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, όπως ορίζεται για τους ενοικιαζομένους. Το αν οι μισθοί αυτοί διοχετεύονται στους ενοικιαζομένους και όχι στους μεσάζοντες συνιστά ένα ενδιαφέρον ερώτημα.

Ποια είναι η εταιρία ΟΝΕΧ, που παίρνει όλες τις συμβάσεις

Στην εισήγηση της διοίκησης των ΕΑΣ για τον διαγωνισμό μέσω του οποίου θα προσληφθούν ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι γίνεται αναφορά στην εταιρία ΟΝΕΧ S.A. Και συγκεκριμένα για τις παλαιότερες συμβάσεις που έχουν υπογραφεί με την ΟΝΕΧ για «εξειδικευμένο προσωπικό για την υλοποίηση του προγράμματος παραγωγής».

Πράγματι η ΟΝΕΧ κατέχει δεσπόζουσα θέση στη συνεργασία της με την ΕΑΣ, καθώς επί σειρά ετών συνάπτει συμβάσεις που επιμερίζονται σε υπο-έργα Αιγίου, Λαυρίου και Υμηττού ενώ ακολούθως δίνονται συνεχείς παρατάσεις συμβάσεων, όπως τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο του 2020. Στην εισήγηση για τη νέα διαγωνιστική διαδικασία, ορίζεται πως οι υφιστάμενες συμβάσεις με την ΟΝΕΧ παρατείνονται αυτοδίκαια. Και συγκεκριμένα «μετά τη λήξη τους εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί η διαγωνιστική διαδικασία, για το χρονικό διάστημα μέχρι την ολοκλήρωσή της».

Η ΟΝΕΧ όμως δεν είναι μια τυχαία εταιρία. Στην ΟΝΕΧ έχουν περιέλθει τα Ναυπηγεία του Νεωρίου της Σύρου, ενώ υπήρξε και η συμφωνία για την πώληση του πλειοψηφικού

πακέτου των ναυπηγείων Ελευσίνας. Συμφωνία που εσχάτως επιβεβαιώθηκε ότι αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, όπως είχε αποκαλύψει η «δημοκρατία». Η ONEX S.A και η θυγατρική

της SKYCOM διέθεταν ενοικιαζόμενο προσωπικό και στα ΕΛΤΑ COURIER.

Μάλιστα, σύμφωνα με καταγγελίες των σωματείων εργαζομένων, «οι ενοικιαζόμενοι
με τις συμβάσεις του ενός μήνα αμείβονται με τον βασικό μισθό των 600 ευρώ, την ίδια στιγμή που τα ΕΛ.ΤΑ. και τα ΕΛ.ΤΑ. COURIER πληρώνουν τις εργολαβικές εταιρίες ενοικιαζόμενης εργασίας, όπως η ΟΝΕΧ και η θυγατρική της, 1.300 ευρώ ανά εργαζόμενο».

Στην σύναψη πλαίσιο πάντως για τη διαγωνιστική διαδικασία των 26.000.000 ευρώ περιλαμβάνεται διάταξη που ορίζει: «Ο υποψήφιος για την παραδεκτή συμμετοχή του στην παρούσα διαδικασία πρέπει να πληροί σωρευτικά τα ακόλουθα κριτήρια τεχνικής ικανότητας:

1. Να έχει ολοκληρώσει προσηκόντως δυο έργα συναφή με το παρόν, δηλαδή δύο έργα με αντικείμενο τη διάθεση εξειδικευμένων βιομηχανικών εργατών εντός των τελευταίων τριών ετών πριν από την ημερομηνία διενέργειας του διαγωνισμού.

2. Να έχει ολοκληρώσει προσηκόντως έργα συναφή με το παρόν αθροιστικής αξίας παρασχεθεισών υπηρεσιών τουλάχιστον ίσης με το 20% του προϋπολογισμού της παρούσας συμφωνίας-πλαίσιο εντός του ίδιου παραπάνω χρονικού διαστήματος. Σε περίπτωση που ο υποψήφιος είναι ένωση ή κοινοπραξία, η ανωτέρω προϋπόθεση πρέπει να καλύπτεται από ένα τουλάχιστον μέλος της ένωσης ή κοινοπραξίας».

Τον περασμένο Φεβρουάριο 52 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν επερώτηση στη Βουλή για το θέμα των ΕΑΣ, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων πως «οι καταγγελίες προς την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων για στημένους διαγωνισμούς πληθαίνουν». Το ΚΙΝ.ΑΛ. παράλληλα διά του Βασίλη Κεγκέρογλου με ερώτησή του εξέφραζε την ανησυχία του Κινήματος Αλλαγής για την οικονομική και παραγωγική κατάσταση των ΕΑΣ.

Οταν δολοφονείται ένας δημοσιογράφος μέρα μεσημέρι η μοναδική αστυνομική πλευρά του θέματος πρέπει να είναι η διαλεύκανση της δολοφονίας. Αρνούμαι συνειδητά να μπω στη σεναριολογία για το ποιος μπορεί να είναι ο δολοφόνος και κυρίως στην ανήθικη διαδικασία που αναζητά «πόσο μπλεγμένος ήταν ο δημοσιογράφος».

Επί των ημερών του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον Ιούλιο του 2010, δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας. Επί ημερών του Χρυσοχοΐδη πριν από μερικούς μήνες έγινε απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου. Και επί ημερών του Χρυσοχοΐδη δολοφονήθηκε το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής ο Γιώργος Καραϊβάζ.

Δεν με αφορούν και δεν πρέπει να αφορούν κανέναν πολίτη οι προσπάθειες που γίνονται για να ενοχοποιηθεί ο νεκρός ή να δικαιολογηθεί η φρικιαστική πράξη. Οπως είχα γράψει όταν έγινε απόπειρα εναντίον του Χίου: «Αν σήµερα σιωπήσουμε επειδή ο Χίος είναι αυτός που είναι, αν αποδεχτούμε ότι το βεβαρυμένο παρελθόν του είναι η εξήγηση και η δικαιολογία για μια δολοφονία, τότε ανοίγει ο δρόμος για να δολοφονείται ο κάθε ανεπιθύμητος ή ενοχλητικός δημοσιογράφος. Απλώς το σύστημα θα έχει ως μοναδική διεκπεραιωτική υποχρέωση να ενοχοποιήσει όσο πρέπει αυτόν που θα εξοντώσει και η κοινωνία θα είναι θεατής και θα αποδέχεται».

Οταν δολοφονείται ένας δημοσιογράφος σημαίνει ότι το παρακράτος έχει επιβληθεί στο κράτος ή, ακόμη χειρότερα, ότι συμβαδίζουν. Ο πρωθυπουργός της χώρας και φυσικά ο κονκισταδόρος του Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχουν ακέραια την ευθύνη, γιατί μετατρέπουν τη χώρα σε Κολομβία της Μεσογείου την ώρα που επικαλούνται τον νόμο και την τάξη για να δέρνουν πολίτες. Το βαρύ έγκλημα όχι μόνο λειτουργεί όσο βασανίζονται νεαροί στη ΓΑΔΑ για να συμμορφωθούν, αλλά πυροβολεί ανεμπόδιστα δημοσιογράφους. Η βαρύτητα της δολοφονίας ενός δημοσιογράφου δεν σχετίζεται με ανωτερότητα του επαγγελματικού είδους της δημοσιογραφίας. Είναι απλώς η παραδοχή ότι τίποτε δεν ελέγχεται και κανένας δεν φοβάται.

Ο νόμος και η τάξη τους είναι σφιχταγκαλιασμένα με τις υπόγειες διαδρομές που συνδέουν το ποινικό έγκλημα και τη μαφία, με τους αρμούς της εξουσίας. Οταν δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας εφευρέθηκε μια «σέχτα». Ισως σήμερα δημιουργηθεί κάτι άλλο. Η ουσία είναι ότι οι δημοσιογράφοι αποτιμώνται ως αναλώσιμοι στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που αντιμετωπίζει τη δημοσιογραφία ως ενοχλητική και περιττή.

Βρισκόμαστε στον πάτο του βαρελιού, αν και το πρώτο που μου έρχεται ως διατύπωση είναι ότι βρισκόμαστε πια στον πάτο του φέρετρου. Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα στην οποία έγινε δολοφονία δημοσιογράφου είναι η Μάλτα, όταν ανατίναξαν τη συνάδελφο Δάφνη Γκαλιζία. Οι δολοφόνοι όμως συνελήφθησαν και η κυβέρνηση έπεσε. Στην Ελλάδα, όπου μεθοδεύσεις εναντίον των δημοσιογράφων ξεκινάνε από την προσπάθεια φίμωσης, τις διώξεις και τη δολοφονία χαρακτήρων, για να αφεθούν τελικώς σε χέρια πιστολέρο, οι δράστες είναι αθέατοι και ασύλληπτοι.
Θα βγουν δεκάδες αυτές τις μέρες να καταδικάσουν τη δολοφονία ως έσχατη και φρικτή τιμωρία, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς αποδέχονται ότι πρέπει να υπάρχει τιμωρία των δημοσιογράφων με άλλα μέσα.

Δημιουργούν κάθε μέρα στην κοινωνία την κουλτούρα ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να φοράνε γραβάτες και να αντιγράφουν επιτυχώς τα δελτία Τύπου των επιθυμιών τους. Η πραγματική δημοσιογραφία χαρακτηρίζεται ανεπιθύμητη και εχθρική. Η λογική αυτή είναι που στην έσχατη έκφρασή της πυροβολεί δημοσιογράφους. Αν μετατρέπεις τον δημοσιογράφο από υπερασπιστή της κοινωνίας σε μισητό εχθρό, τότε το αν κάποιοι θα επιλέξουν συμβόλαιο θανάτου για να τιμωρήσουν είναι θέμα χρόνου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ευθύνεται μόνο για την εχθρότητα που δημιουργεί εναντίον όσων δημοσιογράφων δεν γουστάρει. Είναι υπεύθυνος γιατί η χώρα έχει γίνει Κολομβία. Τα οικονομικά συμφέροντα εφορμούν με μεθόδους μαφίας στην κοινωνία. Μαφιόζοι και τοκογλύφοι αναλαμβάνουν διαγωνισμούς για την πανδημία. Εγκληματίες τριγυρνάνε με μηχανήματα και παρακολουθούν τηλέφωνα δημοσιογράφων, ενώ μια ιδιόμορφη Κόζα Νόστρα επιχειρεί να στραγγαλίσει οικονομικά ανεξάρτητες δημοσιογραφικές φωνές. Εχει μετατρέψει τους βουλευτές του σε κυνηγούς κεφαλών πολιτικών αντιπάλων μέσω προανακριτικών. Αυτή η επικίνδυνη πραγματικότητα παγιώνεται ως καθημερινότητα και κανονικότητα.

Η δολοφονία του Καραϊβάζ αποκαλύπτει με τον πιο άθλιο τρόπο πώς λειτουργεί το σύστημα. Τα μέσα ενημέρωσης δεν αφιέρωσαν παρά ελάχιστο χρόνο για τη δολοφονία του συναδέλφου τους. Οπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις του Γκιόλια και του Χίου, έχει επιλεγεί η τακτική της ψιθυρολογίας εναντίον του θύματος. Μα αν το θύμα ήταν «μπλεγμένο» και γι’ αυτό δολοφονήθηκε, τότε είναι ακόμη πιο αναγκαίο τα μέσα ενημέρωσης να αποκαλύψουν την αλήθεια. Ο Γιώργος Καραϊβάζ είχε ο ίδιος περιγράψει τις σχέσεις του με διάφορους περίεργους τύπους, ενώ φωτογράφιζε εχθρούς στον χώρο της νύχτας και της αστυνομίας. Δεν ακούγεται κουβέντα για όλα αυτά. Επικρατεί σιωπή, στην οποία οι ψίθυροι ακούγονται σαν κραυγές.

Τι έγινε λοιπόν; Σκοτώθηκε δημοσιογράφος και οι δημοσιογράφοι θεωρούν για κάποιο λόγο δικαιολογημένο αυτό που έγινε; Δεν θυμώνουν; Δεν φοβούνται; Θα αφήσουν απλώς τη ζωή να προσπεράσει το νεκρό σώμα του συναδέλφου τους; Θα αρκεστούν στους ψιθύρους; Δεν επιθυμούν την αλήθεια; Δεν νιώθουν απειλή;

Οταν σκοτώνονται δημοσιογράφοι μέρα μεσημέρι η εγκληματικότητα εκτός από βαρύτητα αποκτά και οσμή. Οταν σκοτώνονται δημοσιογράφοι και δεν τους σκοτώνει κάποιος τρελός η δημοκρατία έχει σαπίσει και οι άνθρωποι γύρω της καλούνται να ζήσουν με την αποφορά. Είναι ο έσχατος ευτελισμός της νομιμότητας. Και μάλλον ο δολοφόνος ξέρει ότι δεν κινδυνεύει όπως πρέπει να κινδυνεύει όποιος πυροβολώντας τον δημοσιογράφο κινητοποιεί εκείνους που θέλουν να διαλευκάνουν το έγκλημα.

Οταν δολοφονείται δημοσιογράφος δεν έχουμε έγκλημα, έχουμε πιστοποίηση μιας επικίνδυνης πραγματικότητας.

ΥΓ.: Επειδή ρωτάνε αναγνώστες μετά τη δολοφονία του Καραϊβάζ αν το Documento, στο οποίο εργάζονται 100 άνθρωποι, οι οποίοι μάλιστα έχουν δεχτεί απειλές, φρουρείται, η απάντηση είναι «όχι». Οι αστυνομικοί δεν φτάνουν, πρέπει να φρουρήσουν τον Μένιο Φουρθιώτη και την εφημερίδα του.

Πηγή: documentonews.gr

Το δημοσιογραφικό ανάστημα του Γιάννη Κουρτάκη (αν δεν τον γνωρίζετε είναι κάποιος κύριος που συναντάται συνήθως σε φωτογραφίες με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και είναι εκδότης

δωροεφημερίδας) είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ τη ΝΔ , εδώ και μέρες. Ο τρόπος που την απασχολεί δεν είναι ούτε ο καλύτερος, ούτε ο κολακευτικότερος. Το μισό

υπουργικό συμβούλιο, φαίνεται να είναι στο στόχαστρο του εκδότη, με το άλλο μισό να δηλώνει θεωρητικά ικανοποιημένο για τη συνεχή προώθησή του, αλλά με

πολλούς αστερίσκους. Και αυτό γιατί το να σε προωθεί ο Κουρτάκης όπως λένε, όχι μόνο δεν έχει αντίκρισμα λόγω μικρής δυναμικής των Κουρτακομέσων, αλλά σε εκθέτει και

στους υπόλοιπους.

Το κακό όμως όπως λένε έχει παραγίνει, σε βαθμό που ακόμη και ο φίλος του Κουρτάκη στο Μαξίμου και πρωθυπουργικός ανιψιός, όχι μόνο δεν του απαντάει στο

τηλέφωνο αλλά δεν ποστάρει ούτε όσα γράφει στα site του. Παρεμπιπτόντως τα Κουρτακο-site αυξάνονται και πληθύνονται για να μπορέσουν να απορροφήσουν (και να

δικαιολογήσουν) την κρατική διαφήμιση που εισρέει. Έχουν ενδιαφέρον και οι συνέταιροι του Κουρτάκη οι οποίοι πατάνε γερά στις Τράπεζες και σε βουλευτές του κυβερνώντος

κόμματος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Στους εχθρούς του Κουρτάκη συγκαταλέγονται η εταιρεία συμβούλων και συμβουλών V+O, στην οποία μέτοχος είναι ο Θωμάς Βαρβιτσιώτης (της γνωστής οικογενείας).

Φαίνεται πως τόσο η συγκεκριμένη εταιρεία με πρόσβαση στην κυβέρνηση, όσο και ο διευθυντής της Καθημερινής, έχουν εκφραστεί ανοιχτά για το δημοσιογραφικό ανάστημα του

Κουρτάκη κατά καιρούς, πράγμα που έχει προκαλέσει τη μήνη του. Κατ’ άλλους, η αντιπάθεια είναι μεταβατική, δηλαδή προέρχεται από τη δυσφορία που εκφράζει ο ανιψιός του

πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης για τη V+O και τον Αλέξη Παπαχελά. Θα σας γελάσω για το ποια είναι η προέλευση της σύγκρουσης μεταξύ τους, αλλά ο Κουρτάκης

βρίσκεται στο βάλτο με τα βουβάλια και δεν το γνωρίζει κιόλας.

Στο φύλλο του Σαββάτου, προχώρησε σε δύο δημοσιεύματα με τα οποία έχει κάνει άνω κάτω το Μαξίμου. Στο ένα εμφανίζει τον Παπαχελά ότι προωθεί και στηρίζει τον Μιχάλη

Χρυσοχοϊδη σε αντίθεση με το Γρηγόρη Δημητριάδη που προωθεί τον υφυπουργό του, Λευτέρη Οικονόμου. Όλα αυτά εν μέσω Φουρθιωτιάδας και ερωτημάτων για ποιος κάλυπτε

το «μάνατζερ Τζούλιας». 
 
 

Ο Κουρτάκης όμως τα έκανε ακόμη χειρότερα σε άλλο δημοσίευμα, στο οποίο αποκαλύπτει πως η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» του Μαυρίδη, στήθηκε ουσιαστικά

με εντολή Μητσοτάκη και της V+O του Βαρβιτσιώτη. Και όταν λέει στήθηκε, φυσικά δεν εννοεί την ιδέα. Γράφει συγκεκριμένα:

«Μια φορά και έναν καιρό στο γραφείο ενός αρχηγού κόμματος (Μητσοτάκης), ένας δημοσιογράφος και μια διαφημιστική εταιρεία, η V+O, είχαν αποφασίσει να γίνουν και εκδότες.

Κάπως έτσι είχε προκύψει η επιτυχημένη (ανέστειλε προσφάτως την κυκλοφορία της) εφημερίδα “Φιλελεύθερος”. Στόχος να δημιουργηθεί ένα Μέσο που θα αποτελεί το “Ευαγγέλιο”

του προέδρου Κυριάκου. Παρά το γεγονός ότι ξοδεύτηκαν κάτι εκατομμύρια (προφανώς σε ευρώ), το εγχείρημα δεν κατάφερε να συναντήσει την απήχηση του αναγνωστικού

κοινού». 

Όπως είναι γνωστό, ο Μαυρίδης και ο Φιλελεύθερός τους, πήραν άφθονο χρήμα πριν και μετά τη λίστα Πέτσα, παρότι μηδαμινής κυκλοφορίας. Προφανώς λοιπόν ο

Κουρτάκης αποκαλύπτει πως ο Μητσοτάκης δημιούργησε μια εφημερίδα για να γίνει Μωυσής, τσιτάχ και όλα τα σχετικά με χρηματοδότηση πάλι με εντολή του.

Το δημοσίευμα του Κουρτάκη, ισοδυναμεί με ομολογία για στήσιμο και χρηματοδότηση ενός Μέσου από τον πρωθυπουργό. Την εποχή μάλιστα που στήνουν

Προανακριτική για να κατηγορήσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι προσπάθησαν ακριβώς να δημιουργήσουν φιλικά Μέσα Ενημέρωσης. Στο Μαξίμου πάντως

ακούγεται για τον «χρήσιμο ηλίθιο» που τελικώς θα τους κάψει. 

 
Πηγή: documentonews.gr

Ελλάδα 2.0

Κυβέρνηση που καλύπτει παιδεραστές.

Συγκαλύπτει τροχαία ατυχήματα εξαφανίζοντας στοιχεία από τις κάμερες ασφαλείας και απειλεί αυτόπτες μάρτυρες.

Δολοφονίες δημοσιογράφων που έχουν στοιχεία για την διαφθορά, με τον ίδιο υπουργό προστασίας του πολίτη, τόσο το 2010 όσο και το 2021, πρώτο θέμα σε όλα τα ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης ενώ εδώ δεν υπάρχει πουθενά.
Αναφορές και καταγγελίες σε όλο τον κόσμο για την αστυνομική βία και διαμαρτυρίες από διεθνείς οργανισμούς. Οι ΕΔΕ που γίνονται καταλήγουν στο συμπέρασμα ό,τι είναι μεμονωμένα περιστατικά, η βία που χρησιμοποιείται είναι αναγκαία και οι 13χρονοι πέφτουν και σπάνε τα χέρια τους μόνοι τους.

Όσοι συλλαμβάνονται αφού έχουν δεχθεί σωματική κακοποίηση στην συνέχεια τους φορτώνουν με κατηγορίες για κακουργήματα.
Βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ.
Σεξουαλικές παρενοχλήσεις και τραμπουκισμοί σε κοπέλες.

Απευθείας αναθέσεις δεκάδων εκατομμύριων ευρώ σε εταιρείες "Φαντάσματα" με ίδρυση μόλις λίγους μήνες πριν.

Άρνηση ενίσχυσης της δημοσίας υγείας ενώ καθημερινά πεθαίνουν ασθενείς επειδή δεν υπάρχουν ΜΕΘ και προσωπικό.

Απειλές και απολύσεις στο υγειονομικό προσωπικό επειδή βγαίνουν και λένε την αλήθεια.

Καταστροφή της Οικονομίας με εξάμηνο συνεχές lockdown χωρίς κανένα σχέδιο. Δεκάδες επιχειρήσεις οδηγούνται σε λουκέτο.

Θα μπορούσε να είναι σενάριο σειράς για το Netflix. Δεν είναι όμως. Είναι η πραγματικότητα. 

 
Άγγελος Αληγιάννης.

Ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος, ένας ιδιαίτερα ταλαντούχος ηθοποιός, που αγαπάει, υπερασπίζεται και εκπροσωπεί την τέχνη του άξια, θα δώσει συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ την Τρίτη στις 11:00π.μ. στο ραδιόφωνο του ΕΡΤopen 106.7 fm και www.ertopen.com
Στη διάρκεια της πορείας του, ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος έχει βραβευτεί στο London Greek Film Festival ως καλύτερος ηθοποιός για την ερμηνεία του στην ταινία «Το Γάλα».

Με τις επιδόσεις του ως ένας σχιζοφρενής νεαρός Ρώσος μετανάστης κέρδισε τους κριτές, και ήταν υποψήφιος για το βραβείο Male Lead από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Το 2012 πρωταγωνίστησε στην επιτυχημένη παράσταση του Αριστοφάνη «Νεφέλες» στο Φεστιβάλ Επιδαύρου . Το 2013, ερμήνευσε τον Ρομπέρτο Ορσίνι, στην 3η σεζόν της σειράς του Showtime "The Borgias».

Πρόσφατα τον συναντήσαμε στην online streaming παράσταση «Με την σιωπή». Μία βραβευμένη θεατρική παράσταση του Αλεχάντρο Κασόνα, σε σκηνοθεσία : Νίκος Καραγέωργος, που χάρισε στην Μίρκα Παπακωνσταντίνου το πρώτο βραβείο γυναικείας ερμηνείας και στον Προμηθέα Αλειφερόπουλο την πρώτη του υποψηφιότητα ως καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού στα βραβεία Αθηνοράματος.

Ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος έχει βρει στην υποκριτική το μέρος για να παίζει το αγαπημένο του παιχνίδι, το παιχνίδι ρόλων. Του ευχόμαστε να συνεχίσει για πολλά ακόμη χρόνια να παίζει το δικό του αγαπημένο παιχνίδι και να μας χαρίζει μοναδικές ερμηνείες όπως μόνο εκείνος γνωρίζει.


Συντονιστείτε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ Open στους 106.7 στα fm και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα της www.ertopen.com/radio ή στο www.live24.gr

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας:
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Πέθανε σε ηλικία 64 ετών η βετεράνος δημοσιογράφος του δικαστικού ρεπορτάζ. Έννυ Μαγιάση. 

Γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία στην Ελβετία, καθώς και Δημοσιογραφία σε ιδιωτικές σχολές στην Αθήνα.

To 1979 άρχισε να εργάζεται ως ρεπόρτερ στην ΥΕΝΕΔ, έως το 1982, οπότε μετέβη στην εφημερίδα «Βραδυνή» ως υπεύθυνη του δικαστικού ρεπορτάζ και παρέμεινε στη θέση αυτή έως το Απρίλιο του 1989, που ανεστάλη η έκδοση της εφημερίδας.

Από τον Μάιο του 1989, που ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για τη λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού «MEGA», έως το 2001 εργάστηκε στο δικαστικό ρεπορτάζ του σταθμού. Στη συνέχεια και έως τη συνταξιοδότησή της κάλυπτε το δικαστικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84». Είχε διατελέσει, επίσης, μέλος του Δ.Σ. της ΕΡΤ Α.Ε.

Όπως τονίζεται και στην ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, «η Έννυ Μαγιάση στην ενεργό επαγγελματική της δράση υπήρξε μία έμπειρη και καταξιωμένη δικαστική ρεπόρτερ, που εργάστηκε με επαγγελματικότητα και δυναμισμό επί πολλά χρόνια, αφήνοντας το δικό της στίγμα στο χώρο. Διακρίθηκε για το ήθος της, τη συναδελφικότητά της και την εντιμότητά της, ιδιότητες που την ανέδειξαν στη συνείδηση των συναδέλφων, οι οποίοι την εξέλεξαν δύο φορές  ως Β’ Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, με μεγάλο αριθμό ψήφων. Κατά το διάστημα της ενασχόλησής της με τα κοινά υπήρξε πολύ δραστήρια, ενώ χειρίστηκε με ιδιαίτερη ευγένεια και ευαισθησία τα προβλήματα των συναδέλφων».

Ένα φιλί από την Αθήνα, για μια πόλη με συναισθήματα. Το Ίδρυμα Ωνάση παρουσιάζει την τοιχογραφία «Το φιλί» του Ηλία Παπαηλιάκη στην πλατεία Αυδή.

Η Αθήνα συνιστά τον πυρήνα των δράσεων του Ιδρύματος Ωνάση:οσυνδυασμός πόλης και πολιτισμού, ο πολίτης ως δημιουργός και ο δημιουργόςως πολίτης για μια πόλη με συναισθήματα.Με μια σειρά από υπαίθρια έργα που διεγείρουν τη σχέση τωνκατοίκων και των επισκεπτών με το περιβάλλον, την τοποθεσία, το χθες και, κυρίως, το σήμερα της πόλης, το Ίδρυμα Ωνάση επιδιώκει να αναδείξει μια εκ νέου σύνδεση, έναν «συντονισμό» με την πόλη, με αναφορά στις έννοιες της περιπλάνησης και της συνάντησης, της χαράς και της ενσυναίσθησης.

Η σειρά έργωνOnAthensπου διαπερνούν τον ιστό της πόλης, αναγεννώντας σε τοίχους σπουδαία έργα σύγχρονωνΕλλήνων ζωγράφων σε μεγάλη κλίμακα, εγκαινιάζεται με την τοιχογραφία«Το φιλί» του ΗλίαΠαπαηλιάκη στην πλατεία Αυδή. Ένα βαθιά ανθρωποκεντρικό, εύκολα κατανοητό και, ταυτόχρονα, σύνθετοέργο, «Το φιλί» (2019) μετατρέπεται σε μια σύγχρονητοιχογραφία για μια σύγχρονη πόλη.Δύο φιγούρες και ένα φιλί που ενώνει τους Αθηναίους και τους επισκέπτες, ως μια εικόνα τόσο συντροφική και οικεία που κάνει την καρδιά της πόλης να χτυπά πιο δυνατά.

Το Ίδρυμα Ωνάση «εκθέτει»από σήμερα το έργο του Παπαηλιάκη ως μια τοιχογραφία στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο, στοκέντρο της Αθήνας, απέναντι από τη Νέα Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).«Το φιλί»εκπέμπει ζωή και αισιοδοξία και «ασπάζεται» από σήμερα περαστικούς και κατοίκους, τονίζοντας την αξία της ανθρώπινης επαφής, ακόμη και σε καιρούς απομόνωσης, όπως αυτή που διανύουμε. Το έργο του διεθνώς αναγνωρισμένου Έλληνα καλλιτέχνη που κοσμεί τον τοίχο της πολυκατοικίας στην οδό Γιατράκου,σε διάσταση 22 μέτρων, επιδιώκει να προσφέρει αισθητική απόλαυση στον πυκνό ιστό της πόλης και δίνει σε όλους μας την αφορμή να ακουμπήσουμε κάπου το βλέμμα μας και να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας, μόλις σταθούμε μπροστά του.

Για τη νέα αυτή πρωτοβουλία, η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, αναφέρει: «Το Ίδρυμα Ωνάση προτείνει μια σειρά έργων για να ακουμπάμε και να ξεκουράζουμε το βλέμμα μας. Έργα παρηγορητικά που έρχονται ως παύση. Σε γειτονιές που έχουν ανάγκη από ανάσες. Έργα που δεν λειτουργούν μόνο διακοσμητικά, αλλά εγείρουν συναισθήματα και συζητήσεις, που έρχονται για να φωτίσουν κόγχες και σημεία τα οποία ίσως να μη προσέχαμε ποτέ. Έργα σύγχρονα που συντονίζονται με το παρόν. Άλλωστε, αυτό σημαίνει σύγχρονος πολιτισμός. Πολιτισμός συγχρονισμένος με τους καιρούς, τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Αυτή την περίοδο, έχουμε ανάγκη από τρυφερότητα, από αισιοδοξία, από την άρρητη συνάντηση των ανθρώπων, με σημείο επαφής την ίδια την επαφή και το συναίσθημα. Ξεκινάμε με “Το φιλί” του Ηλία Παπαηλιάκη, ενός καλλιτέχνη με μεγάλη διαδρομή, με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο, έργα του οποίου ανήκουν και στη συλλογή του Ιδρύματος Ωνάση. Και ξεκινάμε στην πλατεία Αυδή, μια πλατεία όπου όλοι μας έχουμε συναντηθεί για να δούμε φίλους, για να γελάσουμε, για να εξομολογηθούμε προσωπικές ιστορίες. Εκεί, στο κέντρο του Μεταξουργείου, σε μια περιοχή με ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου, μια περιοχή που ενώνει την αρχαία με την παλιά Αθήνα και τη σύγχρονη πολιτισμική Αθήνα, μια περιοχή που έχουν δοθεί πολλά φιλιά και σύντομα ελπίζουμε θα ξαναδοθούν.

Όλη η διαδικασία ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων υπήρξε υποδειγματική. Αυτό που μας συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η θετική στάση των ενοίκων της ίδιας της πολυκατοικίας. Η συνάδελφός μας, Μαρία Βασαριώτου, υπεύθυνη παραγωγής για το έργο, ήταν παρούσα στις συνελεύσεις της πολυκατοικίας και έζησε αυτό που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως “αληθινή αθηναϊκή στιγμή”.

Περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε όσους κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας, εκείνους που τους αρέσει να τριγυρίζουν και να πλανώνται στην πόλη, εκείνους που –όταν τελειώσει όλο αυτό– θα κανονίζουν για ένα ποτό στο Μεταξουργείο, να δίνουν ραντεβού μπροστά στο “Φιλί”. Όπως συμβαίνει και με το “Φιλί” του Ροντέν στο κτίριο της Στέγης. Ελπίζουμε πως κάποιοι θα φιληθούν εδώ για πρώτη φορά.»

Όπως σημειώνει ο Ηλίας Παπαηλιάκης: «Το έργο εκφράζει μια ιδιαίτερη και μοναδική στιγμή δύο ανθρώπων. Ο έρωτας, η επιθυμία, η τρυφερότητα, η εγγύτητα, η αναγνώριση του άλλου είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύομαι με λίγες γραμμές. Η παρουσίαση του έργου στον δημόσιο χώρο, στοχεύει στην ενίσχυση του διαλόγου για μια πόλη πρόσφορη στη συνεύρεση και στη συνάντηση. Μια πόλη με συναισθήματα.»

Ο ιστορικός τέχνηςΧριστόφορος Μαρίνος, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ, σχολιάζει για το έργο: «Το φιλί που παριστάνει αυτή η τοιχογραφία είναι μια εικόνα οικουμενική, με την οποία μπορούν να ταυτιστούν όλοι, ανεξαιρέτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Ο δημόσιος χώρος της Αθήνας εμπλουτίζεται με ένα σημαντικό έργο τέχνης που προωθεί τον διάλογο, τη συντροφικότητα, την ιδέα της συνεύρεσης και της συνύπαρξης. Η λιτότητα των γραμμών που συνθέτουν “Το φιλί” παραπέμπει στις ανάγλυφες συνθέσεις του Γιάννη Μόραλη στο ξενοδοχείο Χίλτον, ενώ η αμεσότητα της εικόνας και του μηνύματος που αυτή μεταδίδει μαγνητίζει τα βλέμματα των περαστικών. Όπως κάθε φιλί στην ιστορία της τέχνης (του Rodin, του Klimt, του Brancusi, του Warhol και άλλων καλλιτεχνών που στο παρελθόν καταπιάστηκαν με αυτό το θέμα), έτσι και η τοιχογραφία του Παπαηλιάκη στέλνει ένα ενωτικό μήνυμα και οξύνει τις αισθήσεις μας. Μνημειώνει μια ιδιωτική στιγμή που ενίοτε είναι και δημόσια – ειδικά μεταξύ των νέων. “Το φιλί” του Παπαηλιάκη είναι ένα έργο βαθιά ανθρωποκεντρικό, εύκολα κατανοητό και ταυτόχρονα σύνθετο, αμφίσημο, μεστό νοημάτων. Είναι ένα σύγχρονο έργο για μια σύγχρονη πόλη. Η Αθήνα σήμερα έχει ανάγκη από έργα που να εκπέμπουν αισιοδοξία, ζωντάνια και ευδαιμονία. Έργα τα οποία δεν είναι απλώς διακοσμητικά, αλλά δίνουν αφορμή για αναστοχασμό και συζήτηση. Η τοιχογραφία του Παπαηλιάκη μάς δείχνει τον δρόμο, δίνοντας το παράδειγμα μιας φρέσκιας προσέγγισης για τη δημόσια τέχνη της Αθήνας.»

Ο Ηλίας Παπαηλιάκης διακρίθηκε από νωρίς για το ιδιαίτερο ζωγραφικό του ιδίωμα. Για μια υπαινικτική ζωγραφική που αρχικά αντλούσε ερεθίσματα από την ιστορία της τέχνης και τους μεγάλους ζωγράφους, για να συνθέσει αφηγήσεις που ενίοτε απηχούσαν απειλητικά προαισθήματα. Τα έργα του εκκινούν από μια περιεκτική, γραμμική ζωγραφική, μια λιτή προσέγγιση,που όμως πλημμυρίζει από δύναμη και συναίσθημα. Το έργο του παραμένει διακριτό, είτε παρουσιάζει τη δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, είτε εκπροσωπεί τη χώρα σε διοργανώσεις όπως η 49η Μπιενάλε Βενετίας ή η documenta 14.

Η τοιχογραφία του Παπαηλιάκη είναι το πρώτο από μία σειρά έργων μεγάλης κλίμακας σε ανάθεση και παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση. Έργατα οποία δίνουν διάρκεια στη στιγμή που το βλέμμα μας πέφτει πάνω τους και μαςξανασυστήνουν την πόλη που αγαπάμε, μια πόλη με συναισθήματα. Η πόλη ως καλλιτέχνης και όλοι εμείς ο καμβάς της.

 

Συντελεστές

Ηλίας Παπαηλιάκης, ζωγράφος

Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ

Project Manager Ιδρύματος Ωνάση: Μαρία Βασαριώτου

Εκτέλεση Παραγωγής: UrbanAct

Υλοποίηση: Life In Colour

Ανάθεση &Παραγωγή: Ίδρυμα Ωνάση

Σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Το έργο αποτελεί μεταφορά του πίνακα που εκτίθεται στην ατομική έκθεση του Ηλία Παπαηλιάκη «Τα θεωρητικά αντικείμενα: Έργα 2017-2020», στη Δημοτική Πινακοθήκη, που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ).

Λίγα λόγια για τον Ηλία Παπαηλιάκη

Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1970. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1990-1996). Το 1998 βραβεύτηκε με το 1ο βραβείο του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου. Το 2001 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 49η Μπιενάλε της Βενετίας. Το 2001, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης οργάνωσε αναδρομική έκθεση με έργα του από την περίοδο 1998-2001. Το 2009, το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού (παράρτημα Βερολίνου) οργάνωσε αναδρομική έκθεση με έργα του, που ανήκουν σε γερμανικές συλλογές, από την περίοδο 2005-2009. Το 2013 ήταν υποψήφιος για το βραβείο ΔΕΣΤΕ. Το 2017 συμμετείχε στηνdocumenta 14 (Κάσελκαι Αθήνα). Το 2018 συμμετείχε στην 6η Μπιενάλε της Αθήνας, με τίτλο ANTI. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δίδαξε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου της Πάτρας ως εντεταλμένος διδάσκων από το 2009 έως το 2019. Το 2020, η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων φιλοξένησε την έκθεσή του, «Τα θεωρητικά αντικείμενα: Έργα 2017-2020».

Λίγα Λόγια για την UrbanAct

Η UrbanΑct (μέλη και συνεργάτες) έχει ενεργή παρουσία στην Ελλάδα από το 1998. Ο κύριος στόχος της είναι η προώθηση της τέχνης και των τεχνικών της δημόσιας τοιχογραφίας (streetart κ.ά.) με δράσεις που πραγματοποιούνται κυρίως στον δημόσιο χώρο. Η UrbanAct υλοποιεί οργανωμένα προγράμματα δημόσιων τοιχογραφιών, όπως τα «Ζωγραφίζοντας Σχολικά Κτίρια», «Χρώμα στα Νοσοκομεία» κ.ά., φεστιβάλ τοιχογραφιών, με τη συμμετοχή επώνυμων καλλιτεχνών, εικαστικές εκθέσεις και εκδόσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το Ίδρυμα Ωνάση στην πόλη

Το Ίδρυμα Ωνάση πιστεύει στην ανάγκη της δημόσιας τέχνης στην καθημερινή ζωή της πόλης ως ένα έναυσμα για να την επανακατακτήσουμε και να την αγαπήσουμε ακόμα πιο πολύ. Ενδεικτικό είναι ότι η πρώτη καλλιτεχνική παραγωγή της Στέγης ήταν οι «Εικαστικοί Διάλογοι», το 2010, όταν 14 νέα οπτικοακουστικά έργα σύγχρονων καλλιτεχνών τοποθετήθηκαν σε δημόσιους χώρους της πόλης: σε πλατείες, πεζόδρομους και στάσεις του μετρό. Η δράση αυτή επαναλήφθηκε άλλες δύο φορές, το 2012 και το 2013, αλλά δεν ήταν η μόνη. Το φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης FastForwardFestival, από το 2014 μέχρι το 2019, τοποθέτησε τις δράσεις του σε δημόσιους χώρους της Αθήνας, όπως στο Πεδίον του Άρεως, την πλατεία Συντάγματος, την πλατεία Ομονοίας, την πλατεία Κοτζιά και το Λιμάνι του Πειραιά, ενώ αποτέλεσε πολλές φορές έναυσμα για περιπάτους σε γειτονιές της Αθήνας, όπως στην Κυψέλη, τα Εξάρχεια και τον Κολωνό. Το Ίδρυμα Ωνάση έχει επίσης διοργανώσει εικαστικές εκθέσεις και μουσικά events «εκτός των τειχών», ξεκινώντας από τη γειτονιά της Στέγης στον Νέο Κόσμο, το Δουργούτι, το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το ΕΜΣΤ και προχωρώντας στη Διπλάρειο Σχολή στο κέντρο της Αθήνας, στο Μουσείο της Ακρόπολης, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στο Ωδείο Αθηνών, στο Μέγαρο Υπατία, στο Α΄ Κοιμητήριο της Αθήνας, αλλά και στη Στοά Σπυρομήλιου, στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.

https://www.onassis.org/el/news/the-onassis-foundation-presents-the-kiss-mural-by-ilias-papailiakis-at-avdi-square

 

Το θέατρο Πορεία, κλείνοντας πάνω από έναν χρόνο αναγκαστικής αναστολής λειτουργίας, συνεχίζει να προσφέρει τις παραστάσεις του διαδικτυακά, έχοντας υλοποιήσει τη δική του πλατφόρμα αναμετάδοσης παραστάσεων: Πορεία ondemand.

Προσθέτουμε λοιπόν τρεις ακόμα εμβληματικές παραστάσεις του θεάτρου Πορεία, την Ευρυδίκητης SarahRuhl σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, την  Αγριόπαπια του Χένρικ Ίψενσε σκηνοθεσία ΔημήτρηΤάρλοου και τις Τρεις Αδερφέςτου ΑντόνΤσέχωφ σε σκηνοθεσία και δραματουργία ΔημήτρηΤάρλοου, δίνοντας σας την ευκαιρία να τις παρακολουθήσετε από το σπίτι, οποιαδήποτε ώρα εσείς επιλέξετε.

Ήδη διαθέσιμα στην οndemandπλατφόρματου θεάτρου μας είναι ο Γιούγκερμαν του Μ. Καραγάτση σε διασκευή Στρατή Πασχάλη και σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, η Μεγάλη Χίμαιρα του Μ. Καραγάτση σε διασκευή Στρατή Πασχάλη και σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, σε νέα κινηματογράφηση του περασμένου Νοεμβρίου, το Ευχαριστημένο, βασισμένο στο μυθιστόρημα της Μαρίνας Καραγάτση σε διασκευή Έρις Κύργια και σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοουκαι το Θείο Τραγί του Γιάννη Σκαρίμπα σε σκηνοθεσία και σύλληψη Άρη Μπινιάρη.

Οι θεατές που αγαπάνε το καλό θέατρο, μπορούν να παρακολουθήσουνμερικές από τις σημαντικότερες παραστάσεις μας, κινηματογραφημένες ειδικά για θέαση ondemandαπό πολλές κάμερες και με συναρπαστικό μοντάζ, που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον και φωτίζει πτυχές των παραστάσεων που ενδεχομένως να μην πρόσεχε κανείς αλλιώς. Μέσα στις προσφερόμενες επιλογές είναι οι αγγλικοί ή οι ελληνικοί υπότιτλοι για ξενόγλωσσους ή άτομα με προβλήματα ακοής.

Όλο το πρόγραμμα των παραστάσεων βρίσκεται στην πλατφόρμαΠορεία ondemand:

SarahRuhl

ΕΥΡΥΔΙΚΗ

Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

Η Ευρυδίκη της SarahRuhl σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, μία από τις σημαντικότερες παραστάσεις της τελευταίας δεκαετίας για το θέατρο Πορεία, με πολλά βραβεία και εξαιρετικές κριτικές, θα προβληθεί στην ondemand πλατφόρμα σε νέα κινηματογράφηση από τις 16 έως τις 19 Απριλίου 2021.

Προαγορά εισιτηρίων: από 9/4 έως 18/4

Διαθέσιμο για προβολή: από 16/4 έως 19/4

 

 

Χένρικ Ίψεν

Η ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

 

Η Αγριόπαπια του Χένρικ Ίψεν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, μια παράσταση για τον ρόλο του ζωτικού ψεύδους στη ζωή των ανθρώπων αλλά και τη σχέση του ανθρώπου με την φύση, που απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές και θεατρικά βραβεία θα προβληθεί στην ondemand πλατφόρμα του θεάτρου Πορεία από τις 10 έως τις 26 Απριλίου 2021.

Προαγορά εισιτηρίων: από 9/4 έως 25/4

Διαθέσιμο για προβολή: από 10/4έως26/4

 

*Η  παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

AντόνΤσέχωφ

ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ

Σκηνοθεσία - Δραματουργία: Δημήτρης Τάρλοου

 

Οι Τρεις Αδερφές, το κλασικό αριστούργημα του Α. Τσέχωφ, μέσα από την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Τάρλοουπου καθοδήγησε 15 ηθοποιούς σε προσωπικά ρεσιτάλ, επιστρέφει στην ondemand πλατφόρμα του θεάτρου Πορεία από τις 10Απριλίου έως τις 10Μαΐου 2021.

Προαγορά εισιτηρίων: από 9/4 έως 9/5

Διαθέσιμο για προβολή: από 10/4 έως 10/5

 

*Η  παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

Μ. Καραγάτση

Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ

Διασκευή: Στρατής Πασχάλης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

 

Η Μεγάλη Χίμαιρα  του Μ. Καραγάτση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου η παράσταση - σταθμός του θεάτρου Πορεία επανέρχεται σε on demand προβολή από τις 15 Μαρτίου έως τις 16 Μαΐου 2021. Πρόκειται για το αγαπημένο μυθιστόρημα της ελληνικής λογοτεχνίας, που μετατράπηκε με την καθοριστική συμβολή του ποιητή και μεταφραστή Στρατή Πασχάλη σε μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες των τελευταίων δεκαετιών.

Προαγορά εισιτηρίων: έως 16/5

Διαθέσιμο για προβολή: από 15/3 έως 16/5

 

*Η  παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

Μ. Καραγάτση

ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ

Διασκευή: Στρατής Πασχάλης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

 

Ο Γιούγκερμαν, το εμβληματικό μυθιστόρημα  του Μ. Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου και διασκευή Στρατή Πασχάλη, μετά από 2 χρόνια επιτυχίας και 70.000 θεατές επιστρέφει στην on demand πλατφόρμα του θεάτρου Πορεία.

Προαγορά εισιτηρίων: έως 23/5

Διαθέσιμο για προβολή: από 2/4 έως 24/5

 

*Η  παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

Μαρίνας Καραγάτση

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟ

Διασκευή: ΈριΚύργια

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

 

Το Ευχαριστημένοτης Μαρίνας Καραγάτση, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου που αγαπήθηκε από το κοινό και απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές θα προβληθεί στην ondemand πλατφόρμα του θεάτρου Πορεία από τις 5 Μαρτίου έως τις 30 Μαΐου 2021.

Η διασκευή του μυθιστορήματος, που μετατρέπει τους απολογητικούς, απολογιστικούς και συγχωρητικούς μονολόγους σε πλήρες θεατρικό έργο και που υπογράφει η ΈριΚύργια, μας μεταφέρει στο σπίτι της οικογένειας του συγγραφέα Μ. Καραγάτση.

Προαγορά εισιτηρίων: έως 30/5

Διαθέσιμο για προβολή: από 5/3 έως 30/5

 

*H παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

Γιάννη Σκαρίμπα

ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΡΑΓΙ

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Το Θείο Τραγί, η μουσικοθεατρική παράσταση του Άρη Μπινιάρη με τον λόγο του Γιάννη Σκαρίμπα σε μια ηλεκτρική και δυναμική αφήγησηεπιστρέφει σε on demand προβολή από τις 19 Μαρτίου έως τις 30 Μαΐου 2021.

Προαγορά εισιτηρίων: έως 30/5

Διαθέσιμο για προβολή: από 19/3 έως 30/5

 

*H παράσταση διαθέτει δυνατότητα επιλογής υποτίτλων στα ελληνικά ή τα αγγλικά.

Αποκτήστε εισιτήριο για τις livestreaming και τις ondemand παραστάσεις μας μπαίνοντας στο www.poreiatheatre.com

Περισσότερες πληροφορίες για τις ondemand παραστάσεις: https://poreiatheatre.com/video-on-demand/

 

 

Info

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΕΙΑ

www.poreiatheatre.com

 

 

ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΤΑΜΕΙΟΥ

210 8210991, 210 8210082

Τετάρτη με Κυριακή 17:00-20:00