Αποδεκτή έγινε από το ΤΑΙΠΕΔ η προσφορά της Ferrovie Dello Stato Italiane για την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με τίμημα 45 εκατ. Ευρώ. Η Ferrovie ήταν η μοναδική εταιρεία που κατέθεσε δεσμευτική προσφορά στον τελευταίο διαγωνισμό.

Μετά τη θετική εισήγηση των συμβούλων για την εγκυρότητα της υποβληθείσας προσφοράς, τις αποτιμήσεις, που εκπόνησαν δύο διαφορετικοί ανεξάρτητοι αποτιμητές και τη θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, το ΤΑΙΠΕΔ, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση έκανε αποδεκτή την προσφορά και ανακήρυξε την Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. ως προτιμητέο επενδυτή για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Το ΤΑΙΠΕΔ ολοκληρώνει μία διαδικασία, που άρχισε πριν από τρία χρόνια και διασφαλίζει όχι μόνο τη βιωσιμότητα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξή της. Με την εξέλιξη αυτή ουσιαστικά «τίθενται οι βάσεις για το επιτυχές κλείσιμο του φακέλου κρατικών ενισχύσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το χρέος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ προς τον ΟΣΕ, ύψους άνω των 700 εκατ. ευρώ» αναφέρει η ανακοίνωση.

Όπως αναφέρεται «η Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A. αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη σιδηροδρομική εταιρεία στην Ευρώπη και αναμένεται να μεταγγίσει τεχνογνωσία και εμπειρία στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, εντάσσοντας την ελληνική εταιρεία στον πανευρωπαϊκό σιδηροδρομικό χάρτη».

Ο φάκελος του διαγωνισμού θα υποβληθεί άμεσα στο Ελεγκτικό Συνέδριο για προσυμβατικό έλεγχο, η σύμβαση αγοραπωλησίας μετοχών θα υπογραφεί μετά την έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η ολοκλήρωση της συναλλαγής τελεί υπό την αίρεση των εγκρίσεων από τις αρμόδιες αρχές.





Συνεδρίαση διοικητικών συμβουλίων ΠΕΠΕ και ΠΕΠ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Στο μεταξύ, την Παρασκευή 15/7, στις 12 το μεσημέρι, στον 9ο όροφο της Καρόλου (κεντρικό κτήριο ΟΣΕ),θα συνεδριάσουν απο κοινού τα δύο Σωματεία εργαζομένων στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να αποφασίσουν τις επόμενες ενέργειες τους, μετά μάλιστα και από το ξεπούλημα του Οργανισμού. Μετά τη συνεδρίαση, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση με τη διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.


πηγή ergasianet

OΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ.
ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;  

Μια βδομάδα μετά την άλωση της Δικαιοσύνης, όταν 20 στους 22 Αρεοπαγίτες της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου έκριναν (?) ότι το ΕΕΤΗΔΕ ( ή γνωστότερο ως «χαράτσι της ΔΕΗ» ) ήταν δήθεν συνταγματικά ορθό, αντίθετα με την πλειοψηφία του Δ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου και της Προέδρου του και πρώην Πρωθυπουργού, που επανέλαβε μειοψηφούσα πλέον την ορθότατη άποψή της ότι είναι αντισυνταγματικό να φορολογούνται ακόμη και περιουσιακά στοιχεία που δεν αποδίδουν εισόδημα ΠΡΟ(σ)ΚΑΛΕΙΤΑΙ η Ελληνική Δικαιοσύνη να ξεπλύνει το άγος της !!  

Την Τρίτη 5/7/16 το μεσημέρι, ακριβώς ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ περσινού Ελληνικού ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ από γνωστό δικηγόρο, που εκπροσωπεί αμεσοδημοκρατικές πρωτοβουλίες ΠΡΟΣΦΥΓΗ για αναγνώριση της αντισυνταγματικότητας και ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΠΟΥ το περιεχόμενό τους ταυτίζεται με τα προαπαιτούμενα που ερωτήθηκαν γι αυτά οι ‘Ελληνες και ΑΝΤΙΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!

Η αναγνωριστική αυτή προσφυγή απευθύνεται στο μόνο αρμόδιο (κατά το Σύνταγμα) για να κρίνει το κύρος και τα αποτελέσματα Δημοψηφίσματος Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 100 και θέτει την κορυφαία αυτή σύνθεση Αρεοπαγιτών –Συμβούλων Επικρατείας και Ελεγκτικού Συνεδρίου και Καθηγητών Νομικών Σχολών ενώπιον των ευθυνών τους απέναντι στη Σταύρωση του Ελληνικού Λαού ! Θα αποδείξουν ότι υπάρχουν Δικαστές και στην Ελλάδα ( ή μόνο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας?) ικανοί να ξεπεράσουν την ιππασία που τους επιβάλλει η υπόδουλη στους ξένους Εκτελεστική, μετά την Νομοθετική εξουσία ή θα μιμηθούν τον Πόντιο Πιλάτο ; Εις βάρους του Ελληνικού Λαού, που τους επιτρέπει να αυξάνουν από τα Ανώτατα Ειδικά Μισθοδικεία τους τις απολαβές που λαμβάνουν από το υστέρημά του μετά τον απάνθρωπο φορολογικό του στραγγαλισμό, που τον ευλόγησε ακόμη και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο ευλόγησε το ξεπούλημα του Ελληνικού σε μια λουξεμβουργιανή εταιρία ειδικού Σκοπού και μικρού κεφαλαίου, ακόμη και πρόσφατα και παρά το γεγονός ότι ουδέποτε απαντήθηκαν οι ενστάσεις του αμεσοδημοκρατικού Κινήματος που παρέστη στις δίκες που αδιαφανώς κύρωσαν την σύμβαση του Δημοσίου με την μοναδική τελικά συμμετέχουσα στον Διεθνή Διαγωνισμό εταιρία του Λάτση και κατάγγειλε και τα πρακτικά τους ως πλαστά! Ενώ το Συμβούλιο της Επικρατείας( ΣτΕ) αυτογελοιοποιήθηκε όταν η Ολομέλειά του έκρινε απαράδεκτη την αίτηση ακύρωσης που άσκησε το ίδιο Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας κατά του αντισυνταγματικού κλεισίματος της αρχικής ΕΡΤ για 29 βάσιμους λόγους επειδή αυτό είναι πολιτικό κόμμα και δεν δικαιούται ως κόμμα να προσφεύγει, ενώ το Δ’ Τμήμα του ίδιου Ανώτατου Δικαστηρίου ( ΣτΕ) απαγόρευσε την χρηματοδότησή του ιδίου κόμματος από όσα λαμβάνουν τα λοιπά 3 κόμματα του σχήματος που εξέλεξαν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Ευρωβουλευτή τον κ. Ν. Μαριά επειδή αυτό είναι Κίνημα- Συνασπισμός Κομμάτων και Κινήσεων Πολιτών? Και το θέμα αυτό τίθεται επίσης στη κρίση των Δικαστών του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου μαζί με την κρίση επί του πραγματικού νοήματος των αποτελεσμάτων του περσινού Δημοψηφίσματος , αφού το ίδιο Κίνημα παρέστη και αναγνωρίστηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε παρέμβασή του υπέρ του κύρους του Δημοψηφίσματος αυτού και έγινε δεκτή!  

Την μεγαλύτερη όμως εντύπωση προκαλεί η άκρα του τάφου σιωπή που επιβλήθηκε σε όλο τον Ελληνικό Τύπο και στα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επιρροής για τη σημαντική αυτή προσφυγή που θα μπορούσε να προκαλέσει, αν γίνει δεκτή μια απαγκίστρωση της χώρας μας από τα πλέον δυσβάστακτα μετά το Δημοψήφισμα Μνημόνια, παρά τη Συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων ανήμερα με την κατάθεσή της και την επέτειο του Δημοψηφίσματος και το γεγονός ότι πολλοί δημοσιογράφοι πολιτικού και δικαστικού ρεπορτάζ ενημερώθηκαν αυτοπρόσωπα από τον δικηγόρο που προσέφυγε! Ϊσως η αφίππευση της εκτελεστικής εξουσίας και από την τέταρτη λεγόμενη εξουσία είναι το βασικό ζητούμενο για τη Δημοκρατία και την Ελλάδα του μέλλοντός μας και όχι αν τα πανελλήνιας ακτινοβολίας τηλεοπτικά κανάλια θα είναι 4 ή 14;

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Από τον Αύγουστο του 2014 όταν ο άοπλος 18χρονος μαύρος Μάικλ Μπράουν – την στιγμή που προσπαθούσε να παραδοθεί – δεχόταν 6 σφαίρες από τον (λευκό) αστυνομικό στο Φέργκιουσον μέχρι την δολοφονία των Φιλάντο Καστίλε και Αλτον Στέρλινγκ την περασμένη βδομάδα σε Μινεζότα και Λουιζιάνα και τα γεγονότα στο Ντάλας, περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι – αφροαμερικανοί στην συντριπτική πλειοψηφία – έχουν πέσει νεκροί στις ΗΠΑ από τα πυρά αμερικανών αστυνομικών.

Κάθε μέρα στις ΗΠΑ τουλάχιστον 3 άνθρωποι κατά μέσο όρο δολοφονούνται από τις σφαίρες των αστυνομικών. Μόνο μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2016 έχουν καταγραφεί περισσότερα από 490 περιστατικά αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας στις ΗΠΑ – στην συντριπτική τους πλειοψηφία εναντίον μαύρων πολιτών.

Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ ο ρατσισμός στις ΗΠΑ είναι «δομικός και θεσμικός», συνιστά «κανονικότητα», οι ΗΠΑ «βρίσκονται μακριά από το να αναγνωρίζουν τα ίδια δικαιώματα σε όλους τους πολίτες τους» καθώς «ένας αφροαμερικανός στις ΗΠΑ έχει τις διπλάσιες πιθανότητες να δολοφονηθεί από αστυνομικό από εκείνες ενός λευκού».



Στις ΗΠΑ το κίνημα «Black Lives Matter» («Οι μαύρες ζωές αξίζουν») φουντώνει. Χιλιάδες Αμερικανοί πολίτες διαδηλώνουν καθημερινά απέναντι στις «κάννες» ενός συστήματος εξουσίας και δικαιοσύνης που απέναντι στις αναίτιες δολοφονίες μαύρων πολιτών επιδεικνύει την ατιμωρησία των οργάνων της τάξης που ευθύνονται για αυτές τις δολοφονίες.

Ήδη προ διετίας, στο μέσον της δεύτερης θητείας του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ, οι δημοσκοπήσεις κατακεραύνωναν τον Μπάρακ Ομπάμα. Το 53% των πολιτών απαντούσαν ότι οι φυλετικές σχέσεις επιδεινώθηκαν από τότε που τα ηνία του Λευκού Οίκου πέρασαν στα χέρια του. Σήμερα, στο τέλος της θητείας του,  ας θυμηθούμε:

Η εκλογή του Ομπάμα είχε πανηγυριστεί το 2008 ως επιστέγασμα του τέλους μιας εποχής. Αναπτύχτηκε, τότε, η θεωρία πως ο ρατσισμός, αυτό το «ιδεολογικό υπόβαθρο» του ιμπεριαλισμού της αποικιοκρατίας, η  «θεωρητική δικαίωση» της υπερπόντιας ληστείας και φυσικά το συστατικό στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού, που στηρίζεται στην (ανεξαρτήτως χρώματος) προλεταριοποίηση της «μαύρης» εργασίας και στο εργασιακό δουλεμπόριο εντός των συνόρων των αποικιοκρατών, εξέλιπαν…

Αποδείχτηκε, όμως, ότι δεν αρκεί ένας μαύρος Πρόεδρος για να μπει τέλος σε όλα αυτά. Γιατί πολύ απλά δεν άλλαξε τίποτα από τους υλικούς όρους που τα γεννούν. Ισα – ίσα: Επιδεινώθηκαν.

Οι θιασώτες του «αμερικανικού (και του εν γένει καπιταλιστικού) ονείρου» όταν ακούν για «υλικούς όρους» που διαμορφώνουν το κοινωνικό εποικοδόμημα σουφρώνουν τη μυτούλα τους από απέχθεια για τον «δογματισμό» που εκπέμπει μια τέτοια προσέγγιση.

Απαντάμε: Δεν υπάρχει απανθρωπιά που να εκδηλώνεται ως κοινωνικό φαινόμενο η οποία να μην έχει τη βάση της στους υλικούς όρους που καθορίζουν τη λειτουργία της εκάστοτε κοινωνίας.

Εδώ, λοιπόν, όταν μιλάμε για τον ρατσισμό στην αμερικανική κοινωνία – της πάντα παρούσας Κου Κλουξ Κλαν, των Τραμπ και των δικαστικά προστατευμένων «μπάτσων» που δολοφονούν με τόση ευκολία μαύρους – δεν πρόκειται για φαινόμενο που ερμηνεύεται με βάση τα εξατομικευμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του ενός εκάστου εκ των «μπάτσων» ή των δικαστών. Πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο.

Αυτό το «κάτι πολύ περισσότερο» ήταν που προφανώς οδήγησε το αμερικανικό περιοδικό «The Nation», από τη πρώτη στιγμή της δολοφονίας του 18χρονου μαύρου στο Φέργκιουσον, να γράφει: 

«Κανένας από όσους  μιλήσαμε δεν πίστευε ότι ο αστυνομικός θα παραπεμφθεί. Κανένας δεν πίστεψε ότι το σύστημα που σκότωσε τον Michael Brown θα νοιαζόταν εκ των υστέρων για την αξία της ζωής του» (Κώστας Φουρίκος, www.toperiodiko.gr).



Το σύστημα «που σκότωσε τον Michael Brown», που εκτελεί μαύρους κατά τη διάρκεια τροχαίων ελέγχων όπως τον Καστίλε, που δολοφονεί πλανόδιους πωλητές όπως ο Στέρλινγκ και που παρείχε στο «The Nation» τη βεβαιότητα ότι δεν νοιάζεται για την αξία της ζωής των δολοφονημένων μαύρων, σύμφωνα με την έκθεση του «PewCenter», είναι αυτό:

• Στις ΗΠΑ υπάρχουν πάνω από 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι, το 50%  εκ των οποίων είναι μαύροι αν και το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού δεν ξεπερνά το 13%.
• Ο ένας στους 99 ενηλίκους στις ΗΠΑ, είναι φυλακισμένος. Όσον αφορά τις διακρίσεις, η πιθανότητα εγκλεισμού στη φυλακή κάποιου που δεν είναι λευκός εκτοξεύεται: Ανάμεσα στους μαύρους ο ένας στους 15 είναι έγκλειστος και ανάμεσα στους ισπανόφωνους φυλακισμένος είναι ο ένας στους 36. Αν δηλαδή είσαι μαύρος ή ισπανόφωνος στις ΗΠΑ έχεις 6 φορές και 3 φορές, αντίστοιχα, περισσότερες πιθανότητες να βρεθείς στη φυλακή απ’ ό,τι αν ήσουν λευκός.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία που αφορούν ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό, μεταξύ 35 – 39 ετών φυλακισμένη είναι η μια στις 355 λευκές γυναίκες, αντίθετα στις μαύρες γυναίκες φυλακισμένη είναι η μία στις 100.
• Το 80% των εκτελέσεων της ποινής του θανάτου στις ΗΠΑ αφορά σε μαύρους.
• Οι μαύροι είναι 10 φορές πιθανότερο να φυλακιστούν για υποθέσεις ναρκωτικών, απ’ ό,τι οι λευκοί, παρότι οι δύο φυλετικές ομάδες συμμετέχουν ισόποσα σε σχετικά αδικήματα.
• Το 60% των μαύρων ζουν σε γκέτο και σε περιοχές που έχουν επιλεγεί για την απόρριψη απορριμμάτων.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία για τη φτώχεια, το ποσοστό των μαύρων που ζουν σε συνθήκες κάτω του ορίου της φτώχειας είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των λευκών.
• Το προσδόκιμο ζωής του μαύρου πληθυσμού στις ΗΠΑ υπολείπεται κατά 6 χρόνια του προσδόκιμου ζωής που αφορά στο λευκό πληθυσμό.
• Η αναλογία του εισοδήματος μιας μέσης οικογένειας λευκών στις ΗΠΑ προς μια μέση οικογένεια μαύρων είναι 2 προς 1.
• Ενώ το 20% των παιδιών στις ΗΠΑ (ένα στα πέντε παιδιά – ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο στον ανεπτυγμένο κόσμο) ζει μέσα στη φτώχεια, το μεγαλύτερο μερίδιο παιδιών σε φτώχεια είναι μαύροι (37%) και ισπανόφωνοι (35%), έναντι 15% των λευκών παιδιών.
• Στον 21^οαιώνα (StateofworkingAmerica 2000-01, «EconomicPolicyInstitute») στο Νότο των ΗΠΑ, το 25% του πληθυσμού ζει κάτω από όριο της φτώχειας, ενώ ειδικά τα παιδιά και οι νέοι ζουν στην εξαθλίωση σε ποσοστά πάνω από 35%.
• Στον κόσμο της «δημοκρατίας», σύμφωνα με μελέτη των Πανεπιστημίων Κορνέλ και Ουάσιγκτον, εννιά στους δέκα μαύρους Αμερικανούς, δηλαδή το 91%, το οποίο φτάνει στην ηλικία των 75 ετών, έχει περάσει τουλάχιστον ένα χρόνο της ώριμης ηλικίας του σε συνθήκες φτώχειας.
• Στις ΗΠΑ οι ποινές για τα ίδια αδικήματα που υπέπεσαν και λευκοί είναι κατά 15% αυστηρότερες αν ο ένοχος είναι μαύρος.
• Η πιθανότητα να πυροβοληθεί μαύρος από την αστυνομία στις ΗΠΑ είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη απ΄ότι λευκός.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο προφανές, λοιπόν: Στις ΗΠΑ υπάρχει ένα… μικρό προβληματάκι φυλετικών διακρίσεων.

Αλλά οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ – και παντού – είναι αυτοφυείς; Προκύπτουν γενικώς και αορίστως; Είναι ανεξάρτητες από το συνολικό οικονομικό και κοινωνικό κάδρο; Έχει σημασία αν το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται είναι ευεπίφορο να τις καλλιεργήσει και τι το κάνει ευεπίφορο;

Στο ζήτημα της δολοφονίας του 18 χρονου Μπράουν, είχε τοποθετηθεί ένας θρύλος του αμερικανικού μπάσκετ, το άγαλμα του οποίου δεσπόζει στο σταδιο των Λέικερς στο Λος Αντζελες, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Είχε γράψει:

 «Και εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: Ταξικός πόλεμος».

Υπάρχει τέτοιος «ταξικός πόλεμος» στις ΗΠΑ ή είναι αποκύημα της φαντασίας του Τζαμπάρ; Αναδημοσιεύουμε μερικές μόνο εκφάνσεις του «ταξικού πολέμου»για τον οποίο μιλάει ο Τζαμπάρ και τις συνέπειες που έχει – ανεξαρτήτως χρώματος – στον αμερικανικό λαό:

• Μια οικογένεια στις ΗΠΑ, η οικογένεια Γουόλτον της αλυσίδας πολυκαταστημάτων Walmatt κατέχει τόσο πλούτο όσον έχουν αθροιστικά… 100 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί.
• Κατά τον Στίγκλιτς, το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το «μοντέλο Ομπάμα» από το 2009 μέχρι το 2012 στις ΗΠΑ κατέληξαν στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού, και κατά τον Κρούγκμαν από αυτά τα κέρδη το 60% πήγε στους μεγιστάνες που αποτελούν το μόλις 0,1% του πληθυσμού.
• Το 1% των πλουσίων μεταξύ του αμερικανικού πληθυσμού (περί τα 2,5 εκατομμύρια) έχουν τόσο εισόδημα όσο τα 100 φτωχότερα εκατομμύρια.
• Το 1% των πλούσιων Αμερικανών κατέχει πάνω από το 40% του πλούτου της χώρας.
• Το 1% κατέχει το 50% των μετοχών, των ομολόγων και των αμοιβαίων κεφαλαίων στη χώρα.
• Σύμφωνα με την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ο πλούτος που κατέχει το 20% των πλουσιότερων Αμερικανών φθάνει στο 93% του συνολικού πλούτου της χώρας. ‘Η αντίστροφα, το υπόλοιπο 80% του πληθυσμού κατέχει μόλις το 7% του πλούτου.
• Περίπου 55 εκατομμύρια Αμερικανοί (σύμφωνα με την Εθνική Ακαδημία Επιστημών) ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των των οποίων 15,5 εκατομμύρια είναι παιδιά. Περίπου 100 εκατομμύρια, δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν σοβαρή οικονομική δυσπραγία.
• Υπάρχουν 50 εκατομμύρια Αμερικανοί που δεν έχουν ασφάλεια υγείας, 50 εκατομμύρια που σιτίζονται με κουπόνια σίτισης.
• Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερ», μερικούς μήνες πριν τους «Δίδυμους Πύργους» ένα στα έξι παιδιά στις ΗΠΑ δεν είχε φαγητό.
• Ο μέσος όρος των εσόδων των ανώτερων εισοδηματικά τάξεων στις ΗΠΑ είναι κατά 400 φορές μεγαλύτερος από το μέσο όρο των αποδοχών των εργαζόμενων στρωμάτων.
• Τα ετήσια έσοδα του Μπιλ Γκέιτς ισούνται με το άθροισμα των εισοδημάτων 1 εκατομμυρίου μέσων νοικοκυριών των ΗΠΑ.
• Τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, είδαν την «ψαλίδα» του «7 προς 1» που χώριζε τις αποδοχές τους από τους μισθούς των εργατών, να διευρύνεται στο «110 προς 1».
• Ενας μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ πρέπει να εργαστεί επί ένα μήνα για να κερδίσει όσα ένας διευθύνων σύμβουλος σε μια ώρα.
• Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης των ΗΠΑ (πέρα από τη γενική εφαρμογή της μερικής απασχόλησης) ισοδυναμεί με μια αύξηση του χρόνου που εργάζεται κατά 21%, αλλά η αγοραστική της δύναμη βαίνει μειούμενη.
• Στις ΗΠΑ ο αριθμός των ανέργων και των υποαπασχολούμενων ανέρχεται στο 27%, ο αριθμός αυτών που ζουν σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας διπλασιάστηκε από το 2000 έως το 2013 και από τα 7,2 εκατομμύρια ανήλθε στα 13,8 εκατομμύρια ενώ από το 1980 οι μισθοί έχουν αυξηθεί μόλις κατά 8% σε σχέση με την αύξηση της παραγωγικότητας που αυξήθηκε κατά 63%.

Αυτός είναι ο «ταξικός πόλεμος» για τον οποίο μιλούσε ο Τζαμπάρ. Συνεπώς:

Συμπέρασμα πρώτο: Εκδήλωση αυτού του ταξικού πολέμου που μαίνεται και που τον έχει εξαπολύσει η τάξη των ισχυρών, είναι ο ρατσισμός, η φυλετική διάκριση, ο «χρωματισμός» της φτώχειας και της αδικίας.

Συμπέρασμα δεύτερο: Πάνω σε αυτή τη «τη διάσπαση της κοινωνίας σε ασυμφιλίωτες εχθρικές τάξεις», όπως έγραφε ο Λένιν, είναι που η Αστυνομία, ο Στρατός, η Εθνοφρουρά και η Δικαιοσύνη επιβάλλουν την «τάξη» εκείνης της τάξης που κατέχει την εξουσία.

Συμπέρασμα τρίτο: Είναι οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις που έχουν ακριβώς την ιδιότητα να αναζητούν στον αδύναμο τον πιο αδύναμο.

Συμπέρασμα τέταρτο: Οι «από πάνω» για να συντηρούν την κοινωνική και ταξική ανισότητα πάντα θα προσπαθούν να κρατούν τους «από κάτω» όχι μόνο καταπιεσμένους, αλλά και διασπασμένους λόγω χρώματος, φυλής, θρησκείας, αφού έτσι – μέσω της διάσπασης των «από κάτω» – συντηρείται και διαιωνίζεται η καταπιεστική κυριαρχία των «από πάνω».  

Συμπέρασμα πέμπτο: Στα κηρύγματα των «από πάνω» όπως τα απανωτά διαγγέλματα Ομπάμα που ζητούν από τα θύματα να κάνουν «υπομονή»και να επιδείξουν πνεύμα «συμφιλίωσης», απέναντι στις παρόμοιες νουθεσίες όλων των «Ομπάμα» ανά τη Γη περί «φρονιμάδας», μια ενδιαφέρουσα απάντηση θα ήταν:

Δουλειά και αξιοπρέπεια!Ελευθερία και φαγητό!Εργασία και ελεύθερος χρόνος!Στέγη και δικαιοσύνη! Μόρφωση, ισότητα και έρωτας για την ομορφιά της ζωής!

Τι πιο ανθρώπινο όραμα, τι πιο «απλή» διεκδίκηση για την οποία θα άξιζε οι «από κάτω» να φτιάξουν τη δική τους κοινωνική συμμαχία. Πέρα από φυλή, χρώμα ή θρησκεία.

Να πορευτούν στο δικό τους κοινό πολιτικό βήμα. Απειθαρχώντας στη συμμαχία των ανά τη Γη λευκών, μαύρων και κίτρινων Ομπάμα και αδιαφορώντας για τις νουθεσίες τους.

Όχι με όρους αυτοδικίας και Ντάλας αλλά με όρους ενός πλατιού και γι΄αυτό ακατανίκητου κινήματος με σημαία:«Οι μαύρες, οι λευκές, οι κίτρινες, όλες οι ζωές, αξίζουν». Και – φυσικά – με σταθερό πολιτικό και θεωρητικό προσανατολισμό.

Τέτοιον που δεν θα επιτρέπει ο ρατσισμός ή ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός να υποβιβάζονται στην κατηγορία του «ναρκισσισμού των μικρών διαφορών» – όπως έλεγε ο Φρόυντ – ώστε οι διάφορες καθεστωτικές αναλύσεις, όσο πιο δακρύβρεχτες είναι, τόσο περισσότερο να ξεστρατίζουν το βλέμμα από το πραγματικό πεδίο του εγκλήματος–από τον μαινόμενο ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ.


*Πηγή imerodromos

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΠΕΝΕΝ:

Σε μια πρωτοφανή και αντιδημοκρατική ενέργεια προέβη το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πατρών/Α΄ Λιμενικό Τμήμα Ρίου ποινικοποιώντας την νόμιμη συνδικαλιστική δράση της ΠΕΝΕΝ και με τον τρόπο αυτό θέτει ευθέως σε αμφισβήτηση τα δημοκρατικά δικαιώματα όπως είναι αυτό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και της απρόσκοπτης συνδικαλιστικής δράσης!!

Αφορμή για την δίωξη και την κλήση σε απολογία του Γ.Γ της ΠΕΝΕΝ Νίκου Κροκίδη αποτέλεσε η απεργία που είχε κηρύξει η ΠΝΟ στις 6-7/5/2016 και ο Γ.Γ της ΠΕΝΕΝ επικεφαλής κλιμακίου της Ένωσης μετέβη από την Πάτρα στην Πορθμειακή γραμμή Ρίου – Αντιρρίου με σκοπό να συμβάλει στην επιτυχία αλλά και στην περιφρούρηση της απεργίας.

Η Λιμενική αρχή στηριζόμενη σε πληροφόρηση των τοπικών πλοιοκτητών αυθαίρετα και με τρόπο ξένο με την ιδιότητα και τον ρόλο της αποφάνθηκε ότι δήθεν οι Ναυτεργάτες δεν απεργούσαν και ότι ο Γ.Γ της ΠΕΝΕΝ παραβίασε το άρθρο 292  του Ποινικού Κώδικα περί παρακώλυσης συγκοινωνίας!!!

Η δίωξη αυτή, όπως και άλλες σε βάρος στελεχών της ΠΕΝΕΝ αλλά και δεκάδων Ναυτεργατών τα τελευταία χρόνια, είναι ενταγμένη στα πλαίσια της τρομοκράτησης που οργανώνει η κυβέρνηση και το εφοπλιστικό κεφάλαιο για να υποτάξει την αγωνιστική θέληση των αγωνιζόμενων Ναυτεργατών και να νομιμοποιήσει την ασυδοσία και την αυθαιρεσία τους που οργιάζει στον χώρο της Ναυτιλίας!

Είναι σαφές και αυτονόητο ότι η αντιδημοκρατική και αυταρχική στάση της κυβέρνησης και των οργάνων της θα πέσει στο κενό και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να πτοήσουν ούτε την ΠΕΝΕΝ ούτε τα στελέχη της αλλά ούτε και τους Ναυτεργάτες και τον κλάδο μας που ήταν και θα παραμείνουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στις καταστροφικές και βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές παλιές και νέες.

Αποτελεί ντροπή και κατάντημα του αίσχιστου είδους για την ψευτοαριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την θλιβερή πολιτική ηγεσία του ΥΕΝ τα όργανα και οι υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας να πρωτοστατούν στην άσκηση διώξεων αλλά και να αναπαράγουν τις ίδιες θεωρίες για την υπονόμευση των δίκαιων αγώνων των εργαζομένων που επί σειρά ετών χρησιμοποιούσε το παλιό αστικό πολιτικό κατεστημένο όπου η στόχευσή του ήταν ότι οι αγώνες αντιμετωπίζονται με αυταρχισμό και στοχοποιούνται ως εχθρική κίνηση σε βάρος τους για αυτό πρέπει να ποινικοποιούνται για να διασφαλίζεται η εργασιακή ειρήνη αλλά και να εμπεδώνεται η εργοδοτική αυθαιρεσία!!    

Η πάλη και οι αγώνες της εργατικής τάξης και των συνδικάτων δεν είναι παράνομοι, αντίθετα παράνομες είναι οι πολιτικές που κατακρεουργούν τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και οδηγούν τον λαό στην φτώχεια και την εξαθλίωση .

Σημειώνουμε ότι ανάλογη δίωξη ασκήθηκε και σε βάρος του τοπικού αντιπροσώπου της ΠΝΟ στην Πάτρα.



Με εντολή Διοίκησης

Ο Πρόεδρος                                           Ο  Γεν. Γραμματέας

Νταλακογεώργος Αντώνης                   Κροκίδης Νικόλαος

«Αποτελεί όνειδος για την Ελλάδα, πράξη εχθρική προς τους λαούς της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και υπονομευτική για τον κόσμο της εργασίας όλων των χωρών – μελών το γεγονός ότι η Ελλάδα συμφώνησε και τελικά έδωσε θετική ψήφο στην για πρώτη φορά επιβολή κυρώσεων για υπερβολικά ελλείμματα κατά της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.

Οι όποιες αρχικές επιφυλάξεις του Ε. Τσακαλώτου στο Ecofin αποδείχθηκαν κινήσεις για τα μάτια του κόσμου και εσωτερικής κατανάλωσης.

Η κυβέρνηση Τσίπρα – Τσακαλώτου, αφού εξοντώνει με τα μνημόνια και τη λιτότητα τον ελληνικό λαό, επιπίπτει τιμωρητικά και κατά άλλων χωρών και λαών της ευρωζώνης, γιατί δεν υποκύπτουν σε ένα είδος μνημονιακών περιοριστικών δημοσιονομικών δεσμεύσεων, οι οποίες θα έχουν σκληρές συνέπειες σε βάρος τους.

Η νεομνημονιακή Ελλάδα του Τσίπρα εξελίσσεται σε δορυφόρο του Σόιμπλε, τα δίνει όλα, υπακούει και συμφέρει».

Συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Υγείας προγραμματίζει για την Πέμπτη 17 Ιούλη, στις 13.30, το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» (ΣΕΝΕ).
Σύμφωνα με το Σωματείο, στη συγκεντρωση θα συμμετάσχουν και εργαζόμενοι από τα νοσοκομεία Αττικόν, ΚΑΤ, ΨΝΑ και Άγιος Σάββας.

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, μονιμοποίηση των επικουρικών, των εργολαβικών και όσων εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας, ενώ απαιτούν «να φύγουν οι εργολάβοι από τα νοσοκομεία και να σταματήσει το αίσχος των ατομικών συμβάσεων».

Επιπλέον ζητούν: πρόσληψη μόνιμου προσωπικού σε όλους τους κλάδους, έκτακτη επιχορήγηση του νοσοκομείου από τον κρατικό προϋπολογισμό, άμεση πληρωμή χωρίς καθυστέρηση των δεδουλευμένων και να «σταματήσουν οι απειλές και οι εκβιασμοί από την εργοδοσία».

Του Σ. Χ.

Η αίτηση, την οποία άσκησε ο Όμιλος Μαρινόπουλου, για την υπαγωγή τεσσάρων εταιρειών του στην κατάσταση της ελεγχόμενης πτώχευσης, που έχει επικρατήσει να αποκαλείται «υπαγωγή στο άρθρο 99» είναι η τελευταία πράξη των ιδιοκτητών του Ομίλου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε κατάσταση ημιθανή.

 Η αίτηση έρχεται να επισφραγίσει το σύνολο των ενεργειών των ιδιοκτητών του Ομίλου, στις οποίες προχώρησαν για να διαφυλάξουν τις ατομικές τους περιουσίες, γεγονός που επαληθεύτηκε από την ανακοίνωση του δικηγορικού γραφείου που έχει αναλάβει την υπεράσπιση εργαζομένων του, για την μεταφορά της ακίνητης περιουσίας τους σε fund του Κατάρ ιδιοκτησίας τους.

Η τελευταίες αυτές νομικές ενέργειες λειτουργούν αντικειμενικά εκβιαστικά βασιζόμενες στη λογική που μετά την εξέλιξη στην παγκόσμια οικονομία από την πτώση της Lehman Brothers κυριαρχεί στην παγκόσμια ελίτ: «πολύ μεγάλος για να πεθάνει».

 Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται, με ομήρους τους χιλιάδες εργαζόμενους, το σύνολο της ζημιάς να μεταφερθεί στις πλάτες των χιλιάδων μικρομεσαίων προμηθευτών, των εργαζομένων και του λαού γενικότερα, μια και οι τράπεζες θα αναζητήσουν νέα ανακεφαλαιοποίηση για να καλύψουν αυτές τις ζημιές.

 Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δρώντας ακριβώς όπως είχαν δράσει σε ανάλογες περιπτώσεις οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, κατ' αρχήν σιωπά και υποκρίνεται ότι ψάχνει να βρει λύση για τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους προμηθευτές, που προφανώς είναι ανέφικτη στο πλαίσιο των μνημονίων και της ΕΕ.

 Από αυτή τη σκοπιά η περίπτωση της αντιμετώπισης των συνεπειών από την πτώχευση του Μαρινόπουλου είναι αφορμή και ανάγκη για να δοκιμαστούν θέσεις, προτάσεις και πρωτοβουλίες του εργατικού κινήματος στην κατεύθυνση της δημιουργίας κοινωνικών συμμαχιών και της συγκέντρωσης δυνάμεων για την εφαρμογή ενός αριστερού μεταβατικού προγράμματος.

 Η λύση της κρατικοποίησης και λειτουργίας υπό εργατολαϊκό έλεγχο δεν μπορεί να λειτουργήσει στις τωρινές συνθήκες. Πρωταρχικά, λόγω των υπερβολικά μεγάλων χρεών, κύρια προς τους προμηθευτές. Δεν είναι τυχαία η στάση του Σκλαβενίτη, που δεν συνέπραξε στη διαδικασία δημιουργίας νέας εταιρείας, προφανώς για τα μεγάλα ανοίγματα που βρήκε και που καθιστούν τη λειτουργία των καταστημάτων αδύνατη.

 Η κύρια συνθήκη για να επαναλειτουργήσουν τα καταστήματα υπό οιονδήποτε έλεγχο είναι να γεμίσουν τα ράφια τους με καταναλωτικά προϊόντα από τους χιλιάδες αυτούς προμηθευτές ή και άλλους. Ποιος όμως από τους παλιούς θα μπορεί ή και θα θέλει να μπει σε μια τέτοια δοκιμασία όταν θα έχει οδηγηθεί σχεδόν σε χρεοκοπία και αυτός, και ποιος από νέους προμηθευτές θα δεχτεί να προμηθεύσει με το δεδομένο των μεγάλων οφειλών του ομίλου, όταν θα μπορεί να προμηθεύσει τις άλλες αλυσίδες καταστημάτων που θα του εξασφαλίζουν μεγαλύτερη βεβαιότητα πληρωμής;

 Από αυτή την άποψη η δημιουργία μετώπου μεταξύ εργαζομένων στον όμιλο και στους χιλιάδες μικρομεσαίους προμηθευτές και τους εργαζόμενούς τους μπορεί να έχει κατ' αρχήν αμυντικό χαρακτήρα, να απευθύνεται και να απαιτεί από την κυβέρνηση μέτρα και από πολιτική σκοπιά να καταδεικνύει το αδιέξοδο της ακολουθούμενης από την κυβέρνηση πολιτικής.

 Να αξιωθεί:

 1.- άμεση κάλυψη των ανέργων εργαζομένων με επίδομα ανεργίας στο ύψος του μισθού τους για όσο διάστημα δεν θα εργάζονται.

 2.- ενίσχυση των μικρομεσαίων προμηθευτών που ζημιώνονται από την πτώχευση του ομίλου Μαρινόπουλος από τις Τράπεζες στο ύψος της ζημιάς τους με αναστολή είσπραξης ανάλογης οφειλής τους από αυτές ή μακροχρόνια εξόφληση (σε 15 χρόνια ενδεικτικά).

 3.- επιστροφή του ΦΠΑ που έχει εισπράξει το κράτος από τα τιμολόγια που δεν εξοφλήθηκαν από τον όμιλο, αλλά αυτός έχει καταβληθεί από τη μικρομεσαία επιχείρηση, με ταυτόχρονη δέσμευσή της ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία απόλυση για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο ετών.

 4.- κοινή προσπάθεια του μετώπου εργαζομένων και μικρομεσαίων  επιχειρήσεων, στο πλαίσιο του αστικού νομικού καθεστώτος για τη διάρρηξη των μεταβιβάσεων των ακινήτων της επιχείρησης στο fund του Κατάρ με ταυτόχρονη κατάληψη του συνόλου της ακίνητης αυτής περιουσίας και διαχείρισής της  από το πιο πάνω μέτωπο, αλλά και την επιδίωξη παραδειγματικής τιμωρίας των ιδιοκτητών και όλων.

 Στο βαθμό που αυτό το μέτωπο πετύχει να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και σημαντικό κομμάτι των μικρομεσαίων προμηθευτών και των εργαζομένων τους, είναι δυνατό να επιδιωχθεί η επαναλειτουργία της αλυσίδας των καταστημάτων υπό τον έλεγχο αυτού του μετώπου, το οποίο μπορεί να αξιώσει την μη καταβολή των χρεών από τις Τράπεζες και την αναζήτηση της ικανοποίησής τους από την προσωπική περιουσία των ιδιοκτητών του ομίλου, επιδιώκοντας επίλυση και των υπόλοιπων νομικών προβλημάτων που αντικειμενικά υπάρχουν ή και θα ανακύπτουν.

 Φορέας ξεκινήματος των ενεργειών για την όλη προσπάθεια μπορεί να γίνει η ταξική κίνηση που μπορεί να ενεργοποιήσει εργαζόμενους, πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και δευτεροβάθμιες οργανώσεις, καθώς και ενώσεις των προμηθευτών ακόμα και να συμβάλει στο να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας των εργαζομένων και αντίστοιχος των μικρομεσαίων προμηθευτών.

Μέσα από μια τέτοια διαδικασία είναι πιθανό, ανάλογα και με την εξέλιξη των γενικότερων συσχετισμών του κινήματος, να σωθούν θέσεις εργασίας και να δημιουργηθούν συνθήκες συνεταιρικοποίησης της δραστηριότητας μικρομεσαίων επιχειρήσεων - κίνηση που μπορεί τελικά να συμβάλει στη δημιουργία πολιτικού μετώπου για την εφαρμογή ενός προγράμματος σωτηρίας του λαού και των εργαζομένων από τη λιτότητα και τη γενικότερη πολιτική της ΕΕ.

Σ.Χ.


πηγή sxedio-b.gr

Σε οκτώ παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, καθώς και σε έξι παραβάσεις του FIR Αθηνών, προχώρησαν έξι τουρκικά αεροσκάφη την Τετάρτη, στο κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο.

Δύο από τα τουρκικά μαχητικά ήταν οπλισμένα, ενώ δεν σημειώθηκαν εμπλοκές.

Δύο από τις παραβιάσεις ήταν οι υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών πάνω από της νήσους Παναγιά και Καλόγεροι.

Τα αεροσκάφη, τέσσερα εκ των οποίων πετούσαν σε σχηματισμό και δύο ακόμη μεμονωμένα, αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες.







πηγή naftemporiki.gr

Τον τελευταίο χρόνο το προσφυγικό ζήτημα έχει αποκτήσει κεντρικά χαρακτηριστικά μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα. Η αντιπροσφυγική πολιτική διαχείριση του ζητήματος από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.), κλιμακώθηκε αποφασιστικά μετά τη συμφωνία με την Τουρκία. Αποτροπή, φυλακίσεις, επαναπροωθήσεις, επανεισδοχές, απελάσεις, είναι η πολιτική που κυριαρχεί. Η πολιτική της Ε.Ε. σηματοδοτεί μια συνολική αντιδημοκρατική στροφή στο όνομα της ασφάλειας από τους «ξένους».

H Α.Δ.Ε.Δ.Υ. στάθηκε πάντοτε αλληλέγγυα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Πάλεψε και συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στις πολιτικές διακρίσεων και εξανδραποδισμού τους, τον ρατσισμό και τον φασισμό.

Ειδικά σήμερα, αγωνιζόμαστε ενάντια στις πολιτικές της Ευρώπης – «Φρούριο» που κλείνει ολοένα και περισσότερο τα σύνορά της στα θύματα των πολέμων και της φτώχειας και εντείνει τον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία για να συγκαλύψει το πραγματικό έγκλημα που είναι οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, η στρατιωτική εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας στη Συρία και η πολιτική «αποτροπής» με τους εκατοντάδες πνιγμένους στο Αιγαίο.

Η ενίσχυση των δυνάμεων της Frontex και γενικά των «μέτρων ασφάλειας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όχι μόνο για τους πρόσφυγες, αλλά και η εμπλοκή του ΝΑΤΟ επιδεινώνουν την κατάσταση αστάθειας στο Αιγαίο, θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια  και την ειρήνη στην περιοχή και εμπλέκουν τη χώρα μας στους πολεμικούς ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Στην Ελλάδα, οι εκατόμβες των πνιγμένων προσφύγων και μεταναστών στο Αιγαίο με τη διατήρηση του φράχτη στον Έβρο, συμπληρώθηκαν με την επαναλειτουργία γιγαντιαίων στρατοπέδων συγκέντρωσης, ενώ παράλληλα εκτυλίσσεται μια πρωτοφανής επιχείρηση ποινικοποίησης του κινήματος αλληλεγγύης.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. είναι ενάντια σε αυτές τις πολιτικές καταστολής και ρατσισμού που αποτελούν την άλλη πλευρά των δυσβάστακτων μνημονίων, της σκληρής λιτότητας, των δραματικών περικοπών στις κοινωνικές υπηρεσίες και της διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης για να αποπληρωθεί το χρέος.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί στη συγκέντρωση και διαδήλωση αντίστασης και αλληλεγγύης, που διοργανώνουν αντιρατσιστικές, προσφυγικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, συλλογικότητες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και σωματεία, την Πέμπτη, 14 Ιουλίου 2016 και ώρα στις 6:30 μ.μ. στην Ομόνοια. Θα ακολουθήσει πορεία προς το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης  (Γ.Γ. Μεταναστευτικής Πολιτικής), τη Βουλή και τα γραφεία της Ε.Ε.

Διεκδικούμε:

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Το κάλεσμα σε  PDF

Ένοπλη επίθεση, με τρεις τραυματίες, σημειώθηκε λίγο πριν τις 17:00 στην οδό Ζήνωνος, στην Ομόνοια.

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία της αστυνομίας, άγνωστος προσέγγισε τους παθόντες και τους πυροβόλησε με πιστόλι, με αποτέλεσμα οι δύο να τραυματιστούν στα πόδια και ο τρίτος στα πλευρά. Οι τραυματίες διακομίστηκαν με ασθενοφόρα στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

Από τη μέχρι στιγμής ενημέρωση προκύπτει ότι η κατάσταση του τραυματία που έχει δεχθεί σφαίρα στα πλευρά κρίνεται σοβαρή. Στον τόπο της επίθεσης και στο νοσοκομείο βρίσκονται αστυνομικοί της Ασφάλειας, οι οποίοι ερευνούν την υπόθεση, ενώ φαίνεται πως ο ένας από τους τραυματίας ήταν απλώς διερχόμενος από το σημείο.