Στις 24 & 25 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται στη Λισαβόνα η ετήσια Γενική Συνέλευση της Ευρωπαικής Ομοσπονδίας Θυμάτων Τροχαίων (FEVR).

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί συμβολή του SOS Τροχαία Εγκλήματα στη συζήτηση για την στρατηγική της Ομοσπονδίας για την πρόληψη των τροχαίων συγκρούσεων και την ανάγκη άμεσης υιοθέτησης του Vision Zero (Όραμα Μηδέν)

Tommaso Taraschi



Τρέχοντας και Πίνοντας.                                                                                          Ο Ευρωπαικός Δρόμος προς το  «Όραμα Μηδέν»;

Τα τελευταία χρόνια κάποιες φωνές ακούγονται στην Ευρώπη για το «Όραμα Μηδέν». Πολύ απασχολημένοι κυρίως με την «επίλυση» των οικονομικών προβλημάτων ή καλύτερα με την δημιουργία καινούργιων οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες μικρή σημασία δίνουν στον περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους.

Ενδεικτική γι αυτό είναι η παντελής έλλειψη προβληματισμού και ο αποκλεισμός από κάθε αρμοδιότητα πάνω στο θέμα, ιδιαίτερα στον τομέα της πρόληψης, των Ευρωπαικών Υπηρεσιών Υγείας, των αντίστοιχων εθνικών υπουργείων καθώς και του Ευρωπαίου Επιτρόπου Υγείας.

Η Ευρωπαική Ομοσπονδία Θυμάτων Τροχαίων (FEVR) σαν φωνή των θυμάτων οφείλει να διατυπώσει καθαρά την αντίθεση της στην έλλειψη μιας σταθερής μακρόχρονης πολιτικής βασισμένης σε υπαρκτές εμπειρίες που θα οδηγούσαν σε ένα δραστικό περιορισμό των τροχαίων συγκρούσεων.

Είναι, δυστυχώς, η μόνη που μπορεί να το κάνει μια και είναι απόλυτα ανεξάρτητη από την αυτοκινητοβιομηχανία και αντιπροσωπεύει τα θύματα της οδικής ανασφάλειας και όχι επαγγελματίες της οδικής ασφάλειας.

Παράλληλα με τις δραστηριότητες που έχουμε μέχρι σήμερα, για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης, τα ζητήματα της Έρευνας και της Δικαιοσύνης  και τις Μετά το Τροχαίο απαντήσεις των υπηρεσιών Υγείας,  η FEVR οφείλει να ανοίξει δυναμικά το μέτωπο «Όραμα Μηδέν» και να αντιπαρατεθεί με τις ψευδεπίγραφες χρήσεις του όρου. Αν και τα μέλη της FEVR γνωρίζουν την συνολικότερη αντίληψη και τις πολιτικές που κωδικοποιούνται μ αυτές τις δυο λέξεις, αντίληψη που οδήγησε στη δραστική-διαρκή μείωση των τροχαίων συγκρούσεων στη Σουηδία εδώ και δεκαετίες και στην Βόρεια Αμερική εδώ κα δύο χρόνια, η αντιπαράθεση μας πιστεύουμε πως θα πρέπει να ξεκινήσει από δύο συγκεκριμένα σημεία – κύριες αιτίες για τα περισσότερες θανατηφόρες συγκρούσεις στην Ευρωπαική Ήπειρο.

Τρέχοντας

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαικής Επιτροπής ( ΕΔΩ ) το 2016 δεν υπάρχουν ενιαία ανώτατα όρια ταχύτητας (αυτοκινητόδρομοι) στις Ευρωπαικές χώρες. Τα όρια ταχύτητος είναι:

140 km/h: Βουλγαρία, Πολωνία

130 km/h: Αυστρία, Γαλλία, Δανία, Ελλάδα, Ιταλία, Ολλανδία, Κροατία, Λιθουανία, Λουξεμβουργο, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχία,  Γερμανία (συνιστώμενη – όχι υποχρωτική, εκτος της Βάδης – Βυττεμβέργης: 120 km/h –υποχρεωτική)

120 km/h: Βέλγιο, Ελβετία, Ιρλανδία, Ισπανία,Πορτογαλία, Φινλανδία

112 km/h: Ηνωμένο Βασίλειο

110 km/h: Εσθονία, Σουηδία

100 km/h: Κύπρος, Νορβηγία

90 km/h:   Λετονία

80 km/h:   Λινχνεστάιν (δεν υπάρχουν αυτοκινητόδρομοι), Μάλτα

Το τρέξιμο  είναι  ο υπ αριθμόν ένα φονιάς στους δρόμους. Σ αυτό συμφωνούν το Ευρωπαικο Συμβούλιο για την Ασφάλεια των Μεταφορών (ETSC), η Ευρωπαική Επιτροπή και βέβαια ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Εμείς δεν συμφωνούμε απλά, το βεβαιώνουμε με τις ζωές αυτών που χάσαμε. Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων των οργανωσεων μας είναι θυματα παραβατων της ταχυτητας.

Μια μείωση κατά 5% της μέσης ταχύτητας θα οδηγούσε σε ένα περιορισμό των θανατηφόρων τροχαίων συγκρούσεων κατά 30% λέει ο Π.Ο.Υγείας (2016).

40% των οδηγών παραβιάζει τα όρια ταχύτητας στους Ευρωπαικούς δρόμους δήλωνε η Ευρωπαική Επιτροπή (2014)

Λοιπόν για ποιο πράγμα μιλάμε; Ή για να το θέσουμε διαφορετικά, εμείς μιλάμε για το ίδιο πράγμα με τις Ευρωπαικές Αρχές; Μπορουμε να περιορίσουμε τις σοβαρες τροχαίες συγκρούσεις ή να μιλάμε με θρασος και υποκρισία για «Όραμα Μηδέν» χωρις ένα κοινο Ευρωπαικό όριο ταχύτητος που θα επιτηρείται αυστηρά και θα προσεγγίζει αυτό που υπάρχει στη Σουηδία, και το Ηνωμένο Βασίλειο;

Η εβδομάδα οδικης ασφάλειας του ΟΗΕ το Μαίο του 2017 θα έχει σαν θέμα την ταχύτητα.

Νομίζουμε ότι θα πρέπει κάτι περισσότερο να πούμε από το να εκφράζουμε ευχές εναντια στο τρέξιμο όπως θα κάνουν οι Ευρωπαιοι αξιωματούχοι και ο εξαιρετικός κος Todt- αρχετυπική φιγούρα της επιθετικής οδήγησης*.

Πίνοντας

Προσφατα μια νεαρη και πετυχημένη συμφωνα με τα ΜΜΕ υπουργός της Σουηδίας  παραιτήθηκε γιατί οδηγούσε πάνω στη γεφυρα που ενώνει την Δανία με την Σουηδία ξεπερνώντας το όριο αλκοολ στο αίμα**.  Το όριο ήταν 0.2gr/L μια και το αλκοτεστ έγινε στη Σουηδικη πλευρά της γέφυρας. Αν είχε υποβληθεί σε αλκοτεστ στην Δανία απ όπου ξεκίνησε κανενα πρόβλημα δεν θα υπήρχε μια και εκεί το νομιμο όριο είναi 0.5gr/L.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (2015) δεν υπάρχουν ενιαία ανώτατα όρια αλκοόλ στο αίμα στις Ευρωπαικές χώρες. Τα όρια είναι αυτά που υπάρχουν στον πίνακα:

Τι εμποδίζει να τεθούν κοινά, χαμηλά όρια αλκοόλ στο αίμα σε όλες τις Ευρωπαικές χώρες; Το αλκοόλ δεν αποτελεί παράγοντα πρόκλησης σοβαρών τροχαίων συγκρούσεων; Ή η δράση του είναι διαφορετική από χώρα σε χώρα; Αν πράγματι δεν έχει επίπτωση στην οδήγηση ας σταματήσουμε να μιλάμε γι αυτό ή ας υιοθετήσουμε το όριο του 1.1gr/L το μεγαλύτερο που υπάρχει στον κόσμο, αυτό που ύπάρχει στα νησιά Cayman τον  παράδεισο της αυθαιρεσίας και του πλούτου.

Όλοι φυσικά γνωρίζουν ότι αυτές οι διαφοροποιήσεις είναι εκφράσεις σε κάποιο βαθμό της παράδοσης αλλά  περισσότερο της πίεσης των lobbies της βιομηχανίας αλκοόλ. Αυτών των ίδιων που προσπαθουν με κάθε τρόπο να γίνουν χορηγοι στις συλλογικότητες που ασχολούνται με την Οδική Ασφάλεια.

Μπορούμε να μιλάμε σοβαρά για δραστικό περιορισμό των σοβαρών τροχαίων συγκρούσεων χωρις ένα κοινό ευρωπαικό όριο για την συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα στα επίπεδα που το θέτει ή Σουηδία ή και μικρότερο όπως το έχουν θεσπίσει άλλες χώρες;

Δυστυχώς και σ αυτό το θέμα μόνο η FEVR μπορεί  να πεί την αλήθεια.

Όρθιοι και μόνοι μες στην φοβερη ερημία του πλήθους.

Θα  πρέπει να διευκρινήσουμε δύο πράγματα:

α) Δεν έχουμε καμία διάθεση απομονωτισμού. Σαν Ομοσπονδία θα πρέπει να κατανοούμε πώς η δύναμη μας βρίσκεται στις εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες των νεκρών θυμάτων και στα εκατομμύρια των αναπήρων καιτ τις οικογένειες τους που έχει παράξει η βιομηχανία του τροχαίου εγκλήματος στην Ευρώπη. Ο λόγος μας για να τους συγκινήσει και να τους κινητοποιήσει πρέπει να είναι απόλυτα καθαρός. Ευκαριακές συμμαχίες με την μια ή την άλλη ομάδα επαγγελματιών της οδικής ασφάλειας που μιλανε για τις ανθρώπινες  ζωές θέτοντας στόχους περιορισσμού τω θανάτων σε ποσοστά παρά μια καποια προσκαιρη δημοσιότητα δεν έχουν καμιά αποτελεσματικότητα.

β) Θα έμοιαζε με ανέκδοτο, αν δεν είχε στοιχίσει τόσες ζωές και τόσο πόνο, ο ισχυρισμός των υπέρμαχων της αντίληψης πως ο δρόμος αποτελεί πεδίο ελευθερίας, αντίληψη που προωθείται από την αυτοκινητοβιομηχανία, και πως δεν μπορεί να θεσπίζονται όρια περιοριστικά της ελευθερίας για τους οδηγούς. Η ελευθερία του ενός δεν μπορεί να οδηγεί στο φόνο του άλλου. Ζήσαμε για δεκαετίες την νομιμοποίηση αυτής της κατάστασης την ασυδοσία στο δρόμο και την αμνήστευση των τροχαίων εγκλημάτων. Η οπτική των προτάσεων δεν έχει να κάνει με την καταστολή. Έχει να κάνει με την πρόληψη, την υπεράσπιση της ζωής και τα δικαιώματα των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου.

Καιρός να τελειώνουμε.

Και υπάρχει τρόπος.

Δεν θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα.

Το «Όραμα Μηδέν» αποτελεί σήμερα με βάση την παγκόσμια εμπειρία τη μονη ρεαλιστική βάση για να ξεκινήσουμε. Αλλά δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο τρέχοντας και πίνοντας.

SOS ΤΡΟΧΑΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ               20 Σεπτεμβρίου 2016

sostegr.wordpress.com

*για τον κο Todt, πρώην οδηγό αγώνων, στέλεχος της Formula 1 και ταυτόχρονα ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για την Οδική Ασφάλεια: ΕΔΩ και ΕΔΩ

** για την παραίτηση της υπουργού της Σουηδίας: ΕΔΩ

Δεύτερη Ευρωμεσογειακή Συνάντηση για την Οικονομία των Εργαζομένων
Καταλαμβάνουνε, αντιστεκόμαστε, παράγουμε


28-30 Οκτώβρη, Εργοστάσιο ΒΙΟΜΕ, Θεσσαλονίκη

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ, ΧΑΛΑΝΔΡΙ*

Στάθης Δρογώσης, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Θέμος Σkανδάμης, SOCIALWASTE

Από την Αργεντινή μέχρι την Τουρκία και το Κομπάνι, τα κατειλημμένα εργοστάσια και οι συνεργατικές επιχειρήσεις αποτελούν πράξη αντίστασης απέναντι στην απαξίωση της εργατικής δύναμης και την καταστροφή των παραγωγικών δομών, απάντηση στην ανεργία και την περιθωριοποίηση· ταυτόχρονα, αποτελούν πρόταση για την οικοδόμηση μιας διαφορετικής οικονομίας, εναλλακτικής στην οικονομία του καπιταλισμού: της οικονομίας των εργαζόμενων. Είναι μία ακόμα μορφή αγώνα βασισμένη στην αυτοδιαχείριση και στοχεύει στην υπεράσπιση των συμφερόντων όσων ζουν από την εργασία τους.


Στις 28, 29 και 30 Οκτώβρη ανακτημένες επιχειρήσεις, συνεργατικές και αλληλέγγυα κινήματα από την Ιταλία, την Ελλάδα, τη Βοσνία, την Κροατία, την Τουρκία, την Γαλλία, την Ισπανία, συναντιόμαστε στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη για να μιλήσoυμε για το παρόν που χτίζουμε και το μέλλον που ονειρευόμαστε. Ένα παρόν αντίστασης, ένα μέλλον χωρίς υποταγή και εκμετάλλευση.


http://euromedworkerseconomy.net/el/


*Λεωφορείο 402 Σταθμός Κατεχάκη - Πολύδροσο (στάση Κρίνων).

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού θεσμού «Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς»  που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή, θα μείνουν ανοικτοί οι πολιτιστικοί χώροι, τα Μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι της Αθήνας.

Το Σαββατοκύριακο 24-25 Σεπτεμβρίου η είσοδος στους αρχαιολογικούς χώρους και στα δημόσια αρχαιολογικά μουσεία της επικράτειας θα είναι ελεύθερη.

Ο φετινός θεσμός έχει θέμα τους διωγμούς, τη βία και την ανεκτικότητα.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει μουσική, χορός, θέατρο, εικαστικά, ψηφιακές τέχνες, γκράφιτι, εκθέσεις, κινηματογράφος, θεματικές ξεναγήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και βιωματικά εργαστήρια σε 45 χώρους, συνθέτουν ένα πλούσιο πρόγραμμα με δωρεάν είσοδο.

Σε τουλάχιστον 162 νεκρούς ανέρχεται μέχρι στιγμής ο θλιβερός απολογισμός από το ναυάγιο που συνέβη ανοιχτά της Αιγύπτου, με τους 450 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες, που βρέθηκαν στη θάλασσα, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ιταλία, όπως γράφει η "Αλ Αχράμ". Ανάμεσά τους, είναι πολλές γυναίκες και παιδιά.

Ο αριθμός των θυμάτων αυξήθηκε κατακόρυφα όταν οι Αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις περισυνέλεξαν τις τελευταίες ώρες τις σορούς τουλάχιστον 107 μεταναστών.

Οι αρχές εκφράζουν φόβους ότι οι αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί περαιτέρω.

Στο πλοίο που βυθίστηκε φαίνεται να επέβαιναν 300 άτομα περισσότερα από 150 που ήταν το επιτρεπτό.

Όλοι τους μείνανε επτά ώρες στη θάλασσα πριν τους ανακαλύψουν οι ομάδες διάσωσης.

Μέχρι τώρα έχουν διασωθεί 164 άτομα, εκ των οποίων 117 είναι Αιγύπτιοι και 43 από άλλες χώρες.





πηγή  ΑΠΕ

Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν σκοτωθεί από τους βομβαρδισμούς στις ανταρτοκρατούμενες, ανατολικές συνοικίες του Χαλεπιού, έφτασε τους 91, όπως ανέφερε ο Χάμζα αλ Χάτιμπ, ο διευθυντής ενός τοπικού νοσοκομείου, μιλώντας στο πρακτορείο Ρόιτερς.

Νωρίτερα μια στρατιωτική πηγή είπε ότι είναι σε εξέλιξη μια νέα επιχείρηση στο ανατολικό Χαλέπι, προσθέτοντας ότι θα συνεχιστεί "για κάποιο διάστημα" και θα περιλαμβάνει πιθανότατα και μια χερσαία επέμβαση στην πόλη.

Οι καταστροφές στην πόλη είναι τεράστιες, πολλά κτίρια έχουν γκρεμιστεί και οι διασώστες, η οργάνωση "Λευκά Κράνη" που πρόσκειται στους αντάρτες, δεν διαθέτουν πλέον παρά μόνο 2.000 λίτρα ντίζελ, όπως ανέφεραν στο Γαλλικό Πρακτορείο. Για τον λόγο αυτό στο εξής θα μοιράζουν με το δελτίο τα καύσιμα και θα επιλέγουν το πού θα επέμβουν για να σώσουν ανθρώπους που έχουν εγκλωβιστεί στα συντρίμμια





πηγή ΑΠΕ

Ο κύβος ερρίφθη. Με διαδικασία fast track (την Παρασκευή το νομοσχέδιο κατατίθεται στη Βουλή και την Τρίτη ψηφίζεται) η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιείται κατά 100%. Η Ομοσπονδία εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ, αντιδρώντας, προχωρά στις πρώτες της κινήσεις κατά του ξεπουλήματος της εταιρείας. Έτσι, κήρυξε τρίωρες στάσεις εργασίας τη Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη, από 12.00-15.00 και 15.00-18.00, με συγκέντρωση στο κτήριο της Λαοδικείας στις 12:00 και συμβολική κατάληψη του κτηρίου. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει πορεία στη Βουλή και θα επιδοθεί ψήφισμα στο Πρόεδρο της Βουλής.


Στο προσχέδιο του νομοσχεδίου που είδε το φως της δημοσιότητας χθες στο Κεφάλαιο Β και το άρθρο 2 αναφέρεται ότι στο Παράρτημα του νόμου 4389/2016 οι επιχειρήσεις που μεταβιβάζονται στον ΕΔΗΣ – ομάδα Β είναι: ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ΕΛΒΟ, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και ΔΕΗ. «Οι μετοχές των δημοσίων επιχειρήσεων αυτών μεταβιβάζονται στον ΕΔΗΣ αυτοδικαίως και χωρίς αντάλλαγμα».

H ΕΥΔΑΠ (αλλά και η ΕΥΑΘ) ιδιωτικοποιείται κατά παράβαση του Συντάγματος όπως κρίθηκε και διά της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ 1906/2014 για την ΕΥΔΑΠ καθώς όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους μεταβιβάζονται στο Υπερ-ταμείο που όπως αναφέρεται στο άρθρο 184 παρ.4 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται».

Η μεταβίβαση των δύο εταιριών στην θυγατρική του νέου Υπέρ-Ταμείου, που σκοπό έχει «την επαύξηση της αξίας και την βελτίωση της απόδοσης των περιουσιακών του στοιχείων καθώς και την δημιουργία εσόδων» θα οδηγήσει:

• στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση του συλλογικού αγαθού του νερού

• στην αύξηση των τιμολογίων και στην παραμέληση επενδύσεων στις υποδομές και τα δίκτυα

• στην αύξηση του αριθμού πολιτών που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο απώλειας του ανθρωπίνου δικαιώματος για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ στις 3 /8/2010 (A/RES/64/292)

• στην απώλεια ελέγχου του σχεδιασμού της υδατικής πολιτικής της χώρας με δεδομένη την στρατηγική σημασία και την τεχνογνωσία των δύο μεγαλύτερων εταιριών ύδρευσης της χώρας.

• στη σύναψη αδιαφανών συμβάσεων που όπως έχει αποδειχθεί στο Βερολίνο και αλλού είναι εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος καθώς περιέχουν όρους όπως εγγυήσεις κερδών κ.α.

Όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ σε μια ιστορική στιγμή , ενωμένοι σαν γροθιά, θα αποτρέψουμε την υπαγωγή της εταιρείας στο υπερταμείο, υπερασπιζόμενοι το δίκιο της κοινωνίας και την ακεραιότητα της αξιοπρέπειας μας…

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ! Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Στην συνεδρίασή της την Πέμπτη 22/9 το πρωί το ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ εξέδωσε ομόφωνα ψήφισμα και καλεί το προσωπικό εν’ όψει της επικείμενης ιδιωτικοποίησης του νερού (ένταξη στο Υπερταμείο) σε κινητοποίσεις.

Συγκεκριμένα αποφάσισε:

• Παρασκευή 23-9-2016: Συγκέντρωση του προσωπικού στις 10:30 στο Αμφιθέατρο του Περισσού για ενημέρωση.

• Δευτέρα 26-9-2016: Κήρυξη τρίωρων στάσεων εργασίας 12:00-15:00 και 15:00-18:00 με συγκέντρωση στο κτήριο της Λαοδικείας στις 12:00 και συμβολική κατάληψη του κτηρίου. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει πορεία στη Βουλή και θα επιδοθεί ψήφισμα στο Πρόεδρο της Βουλής.

Η ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ βρίσκεται σε συνεννόηση με τους φορείς που εμπλέκονται για την ένταξη τους στο Υπερταμείο για κοινές δράσεις.

ΤΟ ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ

Όλα τα χρόνια είναι η σταθερή θέση όλων των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ ενάντια στην οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης του νερού. Άποψη την οποία έρχεται να επιβεβαιώσει και το ΣτΕ.

Η Κυβέρνηση με τη μεταφορά της ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο οδηγεί στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της εταιρείας καθώς θα παραδώσει τη διαχείριση του νερού στους ιδιώτες κερδοσκόπους.

Καλούμε τα κόμματα της Βουλής έστω και τελευταία στιγμή να σταματήσουν το έγκλημα που πάνε να διαπράξουν εις βάρος του ελληνικού λαού και να καταψηφίσουν την ένταξη της ΕΥΔΑΠ στο Υπερταμείο.

Όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ δηλώνουμε ότι θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να μη περάσει το νερό στους ιδιώτες.

Πηγή: sekes-eydap.gr

Από τον Νίκο Νικολέτο

Ο Wittgenstein υποστήριξε, πριν έναν αιώνα περίπου, ότι τα όρια της γλώσσας μας είναι τα όρια του κόσμου μας. Ήτοι, η γλώσσα είναι σκέψη, συλλογισμός, είναι η ισχύς του μυαλού μας, του είναι μας. Αυτό το γνωρίζουν όλες οι εξουσίες της οικουμένης, ανεξαρτήτως εποχής.

Το γνωρίζουν και έχουν ενορχηστρώσει τον αγώνα της ισοπέδωσης της γλώσσας και της κριτικής αντίληψης, μέσω της εφιαλτικής συρρίκνωσης του λεξιλογίου, των εκφράσεων, του δικού μας πολυτονικού. Η γλώσσα δέχεται επίθεση σκοπίμως. Αυτό συνεπάγεται επίθεση στη σκέψη, επίθεση στον άνθρωπο που επιμένει να αντιδρά σκεπτόμενος.

Η σύγχρονη μαζοποιημένη ”γλώσσα” των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει αντικαταστήσει την λέξη με την εικόνα, με το σύμβολο. Έχει παραγκωνιστεί το νόημα της λέξης, που σημαίνει πως έχει παραγκωνιστεί και η ανάγκη για διατύπωση της σκέψης, μια και η λέξη είναι σκέψη.

Η γλώσσα μπήκε στον Προκρούστη και από πολυσήμαντη ανθρώπινη λειτουργία μετατρέπεται σε εργαλείο παραγωγής. Μέσα από την απλούστευση της καταργούνται τα συναισθήματα και οι εκδηλώσεις του πνεύματος, η σκέψη απονευρώνεται, η φαντασία (ο κόσμος μας) σκοτώνεται μέσα από συνθήματα και έτοιμα σχήματα.

Έτσι η γλώσσα παύει να είναι επικίνδυνη για την εξουσία. Αυτό στοχεύουν, να νεκρώσουν το μυαλό μας και να μας μετατρέψουν όλους σε θεραπαινίδες τους, σε οπαδούς και θεατές. Ένα καταπληκτικό μεθοδευμένο έγκλημα από όλους τους φορείς της εξουσίας. Όπως ακριβώς σκιαγραφείται και στο δυστοπικό έργο ”1984”. Το λεξικό ολοένα συρρικνώνεται, η νόηση ολοένα εξανεμίζεται, η αντίσταση ολοένα υποχωρεί.

Πρόκειται για μια υποταγή που υφίσταται με λανθάνοντα τρόπο, είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτη, μα αποτελεσματική. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο σκεπτόμενος άνθρωπος αποτελεί είδος προς εξαφάνιση, ενώ ο καταναλωτής και ο πολεμοχαρής ακμάζουν. Ο άνθρωπος από ον ερωτικά προσκείμενο στη φύση και στους άλλους ανθρώπους, γίνεται έρμαιο των αγαθών και υπηρεσιών, νούμερο σε στατιστικά δεδομένα, μονάδα σε συντελεστές παραγωγής, στρατιώτης ετοιμοπόλεμος, γίνεται αντικείμενο.

Είμαι απαισιόδοξος, γιατί παρατηρώ την κοινωνία μου.

• Tractatus Logico-Philosophicus(L.Wittgenstein)
• Χαμογέλα, ρε..Τι σου ζητάνε(Χρόνης Μίσσιος)
• 1984(G.Orwell)
• Άκου ανθρωπάκο(W.Reich)

πηγή nostimonimar

Ένα νεοφιλελεύθερο παραμύθι (αλλά μια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία).

0. Game Theory
Το 1944 κυκλοφορεί το βιβλίο Θεωρία Παιγνίων και Οικονομική Συμπεριφορά [Theory of Games and Economic Behavior] γραμμένο από τον οικονομολόγο Oskar Morgenstern και τον μαθηματικό John von Neumann. Με αυτό το βιβλίο ο von Neumann έμεινε στην ιστορία των μαθηματικών ως ο πατέρας της Θεωρίας Παιγνίων [Game Theory], η οποία βρήκε εφαρμογή κυρίως στην οικονομική επιστήμη.

1. The Manhattan Project

Την εποχή που θεμελιώνει τη Θεωρία Παιγνίων ο von Neumann δουλεύει ήδη στο Σχέδιο Μανχάταν [The Manhattan Project] (1942-1946). Το Σχέδιο Μανχάταν ήταν ένα σχέδιο έρευνας και ανάπτυξης της Ατομικής Βόμβας, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Δημιουργήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, με τη συνεργασία του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά. Το Σχέδιο Μανχάταν ήταν υπό τη διεύθυνση του Αμερικανικού Στρατού και κόστισε περίπου 26 δισεκατομμύρια δολάρια (με σημερινές ισοτιμίες).

2. Cold War

Η επιτυχία του Σχεδίου Μανχάταν με τη ρίψη των Ατομικών Βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι θα οδηγήσει στην παράδοση της Ιαπωνίας, στη νίκη των Συμμάχων, και σταδιακά στην έναρξη του Ψυχρού Πολέμου [Cold War] και την ίδρυση, το 1947, της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών [The United States Atomic Energy Commission (AEC)]. Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ήταν ένας οργανισμός που ιδρύθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών για την ανάπτυξη και τον έλεγχο της ατομικής επιστήμης και τεχνολογίας σε καιρό ειρήνης. Ο von Neumann από το Σχέδιο Μανχάταν προωθήθηκε στην Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, και καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου μέχρι το τέλος της ζωής του (1957) θα ασχοληθεί με την ανάπτυξη της Βόμβας Υδρογόνου, και τη σχεδίαση Ψυχροπολεμικών Στρατηγικών. Σχεδόν το σύνολο του επιστημονικού έργου του von Neumann σχετίζονταν άμεσα με την ανάπτυξη της Ατομικής Βόμβας και αργότερα με την ανάπτυξη της Βόμβας Υδρογόνου, καθώς και με τη χάραξη της Στρατηγικής του Ψυχρού Πολέμου. Ο von Neumann υπήρξε σύμβουλος της CIA (Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών [Central Intelligence Agency]), του Αμερικανικού Στρατού, και της RAND Corporation.

3. RAND Corporation

Η RAND Corporation είναι σήμερα μία μη κερδοσκοπική δεξαμενή σκέψης για την παγκόσμια πολιτική, και αρχικά δημιουργήθηκε το 1948 από την Douglas Aircraft Company με στόχο την έρευνα, την ανάλυση και τον προγραμματισμό των μελλοντικών όπλων του Αμερικανικού Στρατού. Σήμερα χρηματοδοτείται από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ, από Πανεπιστήμια, από τη Βιομηχανία Υγειονομικής Περίθαλψης, και από Ιδιώτες. Η οργάνωση συνεργάζεται με άλλες κυβερνήσεις, ιδιωτικά ιδρύματα, διεθνείς οργανισμούς και εμπορικές οργανώσεις σε μια σειρά από μη-στρατιωτικά ζητήματα. Επίσημος στόχος της RAND είναι, σήμερα, η διεπιστημονική και ποσοτική επίλυση προβλημάτων μέσω της μεταφοράς θεωρητικών εννοιών από τα μαθηματικά, την οικονομία και τις φυσικές επιστήμες σε νέες εφαρμογές, σε άλλους τομείς.

4. Non-Cooperative Games & Nash Equilibrium

Σύμβουλος της RAND υπήρξε από το 1950 και άλλος ένας σπουδαίος μαθηματικός που ασχολήθηκε με την Θεωρία Παιγνίων, ο Νομπελίστας John Forbes Nash, Jr. Το 1950 ο Nash έλαβε το διδακτορικό του από το Princeton με τη διδακτορική του διατριβή να τιτλοφορείται Μη-Συνεργατικά Παίγνια [Non–Cooperative Games]. Στη διατριβή αυτή ο Nash αποδεικνύει πως υπάρχει πάντοτε μια Ισορροπία Nash [Nash Equilibrium] σε κάθε Μη-Συνεργατικό Παίγνιο. Ένα Μη-συνεργατικό Παίγνιο προϋποθέτει όλοι οι Παίκτες (Παράγοντες) να είναι:

1. πλήρως ορθολογικά άτομα, ικανά να αλλάζουν τη στρατηγική τους,
2. πλήρως ενημερωμένα για τη στρατηγική ισορροπίας των υπολοίπων, και
3. να ανταγωνίζονται με μοναδικό σκοπό να μεγιστοποιήσουν το προσωπικό τους όφελος.

Σε ένα τέτοιο Μη-Συνεργατικό Παίγνιο υπάρχει πάντοτε ένα χρονικό σημείο, κατά το οποίο κανένας παίχτης δεν έχει λόγο να αλλάξει τη στρατηγική του, και αυτή η κατάσταση ονομάζεται Ισορροπία Nash. Το καλοκαίρι του 1950 ο Nash ξεκίνησε να εργάζεται για την RAND, όπου το έργο του στη Θεωρία Παιγνίων τον κατέστησε τον κορυφαίο ειδικό στη στρατηγική του Ψυχρού Πολέμου, στον οποίο ειδικευόταν τότε η RAND, εφαρμόζοντας τη Θεωρία Παιγνίων στη Στρατιωτική και Διπλωματική Στρατηγική.

5. Mutually Assured Destruction (MAD)

Η πιο χαρακτηριστική συμβολή της Θεωρίας Παιγνίων στο έργο της RAND Corporation, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ήταν η ανάπτυξη από τον von Neumann του δόγματος της πυρηνικής αποτροπής μέσω Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής [nuclear deterrence by Mutually Assured Destruction (MAD)], που αναπτύχθηκε υπό την καθοδήγηση του τότε Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Robert McNamara. Η Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή (MAD), ήταν ένα δόγμα Στρατιωτικής Στρατηγικής και εθνικής πολιτικής ασφάλειας, σύμφωνα με το οποίο, μια πλήρους κλίμακας χρήση των Όπλων Μαζικής Καταστροφής από δύο αντιτιθέμενες πλευρές, θα προκαλέσει την πλήρη εξόντωση τόσο του εισβολέα όσο και του αμυνόμενου. Βασίζεται στη θεωρία της αποτροπής, όπου η απειλή για χρήση, σε τεράστια κλίμακα, Όπλων Μαζικής Καταστροφής εναντίον του εχθρού, αποτρέπει τη χρήση αυτών των όπλων από τον εχθρό. Η στρατηγική αυτή είναι εφαρμογή της Ισορροπίας Nash, σύμφωνα με την οποία, καμία πλευρά, τη στιγμή που είναι υπερ-οπλισμένη με Όπλα Μαζικής Καταστροφής, δεν έχει κανένα κίνητρο για να ξεκινήσει μια σύγκρουση, αλλά και κανένα κίνητρο για να αφοπλιστεί.

6. Thermonuclear War

Στρατηγικός επικεφαλής της RAND, την εποχή που ο von Neumann διατύπωνε, με τη χρήση της Ισορροπίας Nash, το δόγμα της πυρηνικής αποτροπής μέσω Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής (MAD), ήταν ο Herman Kahn, ο οποίος οραματίστηκε μια “νικηφόρα” πυρηνική ανταλλαγή μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ και την κατέγραψε το 1960 στο βιβλίο του Περί Θερμοπυρηνικού Πολέμου [On Thermonuclear War]. Στο βιβλίο αυτό, ο Kahn επισημαίνει πως “Ήταν δύσκολο για τους ανθρώπους, στις αρχές του 1950, να διακρίνουν μεταξύ δύο εκατομμυρίων θανάτων και εκατό εκατομμυρίων θανάτων. Σήμερα, μετά από μια δεκαετία μελέτης αυτών των προβλημάτων, μπορούμε να κάνουμε τέτοιου είδους διακρίσεις, ίσως μάλιστα πολύ καθαρές. Οι περισσότεροι από τους λαμβάνοντες αποφάσεις και από τους σχεδιαστές που έχουν αντιμετωπίσει τις προοπτικές ενός Θερμοπυρηνικού Πολέμου θα είναι μεν δύσκολο να διακρίνουν μεταξύ μηδέν και δύο εκατομμυρίων θανάτων, αλλά θα είναι πολύ εύκολο να διακρίνουν μεταξύ δύο εκατομμυρίων και εκατό εκατομμυρίων θανάτων”. Βέβαια στο ίδιο βιβλίο σε έναν πίνακα που περιγράφει μια ενδεχόμενη κατάσταση όπου υπάρχουν μέχρι και εκατόν εξήντα εκατομμύρια θάνατοι, αναρωτιέται: μήπως τότε “οι επιζώντες θα ζηλεύουν τους νεκρούς”;

7. Megadeath: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb

Η προσωπικότητα του Kahn αποτέλεσε το μοντέλο για τον ημιπαράφρονα σχιζοφρενή κρυφοναζιστή επιστήμονα Dr. Strangelove στην ταινία Dr. Strangelove: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) του Stanley Kubrick. Παράλληλα, το Oxford English Dictionary αποδίδει τον όρο Διανοούμενοι του Μεγαθανάτου [Megadeath Intellectuals] στην ομάδα των στοχαστών που περιβάλλουν τον Herman Kahn της RAND Corporation. Όρο από τον οποίο πιθανότατα εμπνεύστηκε το όνομά της η Thrash Metal μπάντα Megadeth με τους εύγλωττους τίτλους των δύο πρώτων τους άλμπουμ: Killing Is My Business… and Business Is Good! και Peace Sells… but Who‘s Buying?

8. Neoclassical Economics

Η Θεωρία Παιγνίων, που θεμελίωσαν οι στρατηγικοί σχεδιαστές του Ψυχρού Πολέμου John von Neumann και John Nash, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και βασικό θεωρητικό μαθηματικό πυλώνα των Νεοκλασικών Οικονομικών [Neoclassical Economics]. Τα Νεοκλασικά Οικονομικά βασίζονται σε τρεις βασικές προϋποθέσεις-προκείμενες:

1. Οι άνθρωποι έχουν ορθολογικές προτιμήσεις μεταξύ των αποτελεσμάτων, τα οποία μπορούν να προσδιοριστούν και να συνδεθούν με μια τιμή.
2. Τα άτομα επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν το όφελός τους και οι επιχειρήσεις να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
3. Οι άνθρωποι ενεργούν ανεξάρτητα, έχοντας πλήρη γνώση των σχετικών πληροφοριών.

9. Chicago School-Chicago Boys, Neoliberalism & Free Market

Δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε την απόλυτη ταύτιση των τριών προκειμένων των Νεοκλασικών Οικονομικών με τις αντίστοιχες τρεις προκείμενες της Θεωρίας Παιγνίων. Κι αν σε κάποιους οι προκείμενες αυτές φαίνονται μη-αληθείς ή αμφισβητήσιμες, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος των Νεοκλασικών Οικονομικών και της Σχολής του Σικάγο [Chicago School (of Economics)], ένας από τους πιο επιδραστικούς οικονομολόγους του τέλους του 20ού αιώνα, ο Νομπελίστας Milton Friedman, απαντάει: “Οι θεωρίες πρέπει να κρίνονται από την ικανότητά τους να προβλέπουν και όχι από τον ρεαλισμό των προκειμένων τους”. Ο Milton Friedman υπήρξε ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Chicago, που αποτέλεσε τον “πατέρα” των λεγόμενων Chicago Boys, μιας ομάδας Νεοφιλελεύθερων [Neoliberal] Χιλιανών οικονομολόγων, υπέρμαχων της Ελεύθερης Αγοράς [Free Market].

10. Augusto Pinochet & Milton Friedman

Με το Στρατιωτικό Πραξικόπημα στη Χιλή το 1973, που οδήγησε στην αυτοκτονία τον σοσιαλιστή ηγέτη Salvador Allende, που δημοκρατικά εκλέγονταν συνεχώς από το 1952, την εξουσία πήρε ο στρατηγός Augusto Pinochet. Ο Pinochet, ο οποίος βασάνισε και σκότωσε χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους και αντιφρονούντες, είχε (λόγω του Ψυχροπολεμικού Αντικομμουνισμού) την υποστήριξη των ΗΠΑ και της θαυμάστριας του Friedman, Margaret Thatcher. H Thatcher, που θα χαρακτηρίσει τρομοκράτη τον φυλακισμένο από το εθνικιστικό ρατσιστικό καθεστώς του Apartheid, Nelson Mandela, αντίθετα θα ευχαριστήσει (το 1982) τον Pinochet επειδή είναι “ο άνθρωπος που έφερε τη Δημοκρατία στη Χιλή”.

11. Margaret Thatcher & Ronald Reagan

Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή: Στη Χιλή του Pinochet θα εφαρμοστούν για πρώτη φορά οι Νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ελεύθερης Αγοράς, με τον Milton Friedman και τα Chicago Boys να εφαρμόζουν το Chile Project που είχε οργανωθεί ήδη από τη δεκαετία του 1950 από το State Department των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη συνέχεια, στο Ηνωμένο Βασίλειο η Thatcher (1979) και στις ΗΠΑ ο ηθοποιός γουέστερν ταινιών Ronald  Reagan (1980) θα εφαρμόσουν με τη σειρά τους τη Νεοφιλελεύθερη Πολιτική της Σχολής του Σικάγο που οδηγεί στην Ελεύθερη Αγορά και την Ισορροπία Nash.

12. Anti-Communist Paranoid Schizophrenia

Η ιστορία μας θα κλείσει με μια “λεπτομέρεια” από τη ζωή του John Forbes Nash, Jr. Ο Nash το 1959 διαγνώστηκε με Παρανοϊκή Σχιζοφρένεια, με ένα από τα συμπτώματα να είναι η πίστη του Nash πως οι άντρες που φοράνε κόκκινες γραβάτες αποτελούν μέρος μιας κομμουνιστικής συνομωσίας εις βάρος του. Ενώ μετά την “θεραπεία” του, ο ίδιος θα πει πως “πίστευα πως το προσωπικό στο πανεπιστήμιό μου, το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, και αργότερα το σύνολο της Βοστώνης μου συμπεριφέρονταν περίεργα. […] Άρχισα να πιστεύω πως ήμουν ένας άνθρωπος με μεγάλη θρησκευτική σημασία, και άκουγα φωνές όλη την ώρα. Άρχισα να ακούω κάτι σαν τηλεφωνήματα στο κεφάλι μου, από ανθρώπους που αντιτίθενται στις ιδέες μου. […] Άρχισα να βλέπω παντού κρυπτο-κομμουνιστές“.

13. So Long Sucker & Fuck your Buddy

Ο Nash συμπεριφερόταν περίεργα ήδη από την εποχή που ήταν φοιτητής και έφερνε σε αμηχανία συμφοιτητές και φίλους. Ο LloydShapley (μαθηματικός και οικονομολόγος) πρότεινε (το 1950) να φτιάξουν μαζί με τον Nash και τους Melvin Hausner (μαθηματικός) και Martin Shubik (οικονομολόγος) ένα παιχνίδι όπου θα μπορούσε ο Nash να διοχετεύσει τις “άτακτες” παρορμήσεις του με έναν πιο πνευματικά εποικοδομητικό τρόπο. Στο παιχνίδι αυτό είναι απαραίτητο κάθε παίχτης να σχηματίσει συμμαχίες για να κερδίσει, αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Για να κερδίσει κάποιος θα πρέπει σε κάποιο σημείο να προδώσει τον συμπαίκτη-σύμμαχό του. Η περιγραφή του παιχνιδιού είναι σαφής: “Ένα παιχνίδι διαπραγματεύσεων, συμμαχιών και πισώπλατων μαχαιρωμάτων“.

Όταν το παιχνίδι τελικά εκδόθηκε το 1964 ονομάζονταν Γειά Χαρά Κορόιδο [So Long Sucker], αλλά όταν το έπαιζαν μεταξύ τους οι φίλοι (μαθηματικοί και οικονομολόγοι) χρησιμοποιούσαν το όνομα που είχε δώσει ο σημερινός κάτοχος Νόμπελ Οικονομικών, John Forbes Nash, Jr.: Γάμα τον Σύντροφό σου [Fuck your Buddy].

Προτάσεις για διάβασμα:

• John von Neumann, Oskar Morgenstern, Theory of Games and Economic Behavior, Princeton University Press, 1944

• Giorgio Israel, Ana Millan Gasca, The World as a Mathematical Game: John von Neumann and Twentieth Century Science, Science Networks. Historical Studies, 2009

• Paul Erickson (2010) Mathematical models, rational choice, and the search for Cold War culture, Isis, 2010, 101:386–392

• Richard Rhodes, The Making of the Atomic Bomb, Simon & Schuster, 1987

• RAND Corporation, http://www.rand.org/about/history.html

• John Nash (1951) Non-Cooperative Games, The Annals of Mathematics, Second Series, Volume 54, Issue 2 (Sep., 1951), 286-295, JSTOR, 2002,http://www.lsi.upc.edu/~ia/nash51.pdf

• Sylvia Nasar, A Beautiful Mind: a biography of John Forbes Nash jr., Simon Schuster, 1998

• J J O’Connor and E F Robertson May (2002) John Forbes Nash, The MacTutor History of Mathematics archive, http://www-history.mcs.st-and.ac.uk/Biographies/Nash.html

• Henry D. Sokolsk (επιμ.) (2004) Getting MAD: Nuclear Mutual Assured Destruction, It’s Origins and Practice,http://www.strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/pub585.pdf

• Herman Kahn, On Thermonuclear War. Princeton University Press, 1960

• Αναφορά για Dr. Strangelove

The Independent, Wednesday 19 December 2007, http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/tv/reviews/the-week-in-radio-the-think-tank-for-unthinkable-thoughts-765975.html

• Dr. Strangelove: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) σκηνοθεσία Stanley Kubrick, σενάριο Stanley Kubrick, Terry Southern,βασισμένο στο βιβλίο του Peter George (1958) Red Alert

• Bonus: Η τελευταία σεκάνς της ταινίας, με τον Dr. Strangelove να σηκώνεται από το αναπηρικό καρότσι και να αναφωνεί λίγο πριν την ενεργοποίηση της Σοβιετικής Doomsday Machine που θα καταστρέψει με πυρηνικά τις ΗΠΑ: “Mein Führer! I Can Walk!”, http://www.youtube.com/watch?v=so8NQficzZg

• Bonus: Megadeth (1986) Peace Sells… (but Who’s Buying?)

http://www.youtube.com/watch?v=GD6gKjtpkFM

• Philip Mirowski, Dieter Plehwe (επιμ.) The Road from Mont Pelerin: The Making of the Neoliberal Thought, Collective, Harvard University Press, 2009

• Αναφορά για Thatcher που ευχαριστεί τον Pinochet

BBC Online Network, αναφερόμενο στο 1982, Friday, March 26, 1999 Published at 19:49 GMT, http://news.bbc.co.uk/2/hi/304516.stm

• Melvin Hausner, John Nash, Lloyd Shapley, and Martin Shubik (1964) So Long Sucker – A Four-Person Game,

ftp://ftp.kanga.nu/users/claw/odd/games/Contrib/SoLongSucker.pdf

• Αναφορά για Fuck your Buddy

Σελ. 102, σημείωση 28, συνέντευξη του Melvin Hausner (2-6-1996) στην Sylvia Nasar, Sylvia Nasar, A Beautiful Mind: a biography of John Forbes Nash jr., Simon  Schuster, 1998


πηγή nostimonimar
Από Διογένης ο σκύλος

Κίνημα Δεν Πληρώνω-Ενιαίο Μέτωπο


Ζει και βασιλεύει το ασύδοτο και διαπλεκόμενο κράτος των μεγαλοεργολάβων των εθνικών μας δρόμων επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Σε μία δίκη παρωδία στα δικαστήρια της Λαμίας, η πρόεδρος και η εισαγγελέας της έδρας παρουσιάστηκαν σαν αποφασισμένες από καιρό, καταδικάζοντας με προκλητικό τρόπο και “επικίνδυνη” επιχειρηματολογία τους διωκόμενους αγωνιστές του κινήματος ενάντια στα διόδια σε 5 μήνες φυλάκιση με αναστολή.

Το αδίκημα για το οποίο επιβλήθηκε η ποινή στους αγωνιστές είναι η διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών από πρόθεση. Η απόφαση αυτή είναι βγαλμένη από τα κιτάπια άλλων εποχών καθώς κατ’ ουσίαν ποινικοποιεί το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία. Μεταξύ των αγωνιστών που καταδικάστηκαν ήταν και η Μαρία Λεκάκου, ιατρός και ιδρυτικό μέλος του Κινήματος Δεν Πληρώνω.

Μάρτυρες κατηγορίας ήταν ένα στέλεχος της εταιρίας Κεντρική Οδός Α.Ε. και ένας αστυνομικός της τοπικής τροχαίας που τα τελευταία χρόνια έχει ως αποκλειστική αποστολή την προστασία των συμφερόντων των μεγαλοεργολάβων (σημειωτέον ότι η τοπική Τροχαία συστεγάζεται με τα γραφεία της Εταιρίας).

Οι σκοτεινές εποχές της ποινικοποίησης των διαδηλώσεων και των πολιτικών κινητοποιήσεων επανέρχονται και μάλιστα με μία κυβέρνηση μέλη της οποίας διατράνωναν στο πρόσφατο παρελθόν την αμέριστη υποστήριξή τους στο κίνημα ενάντια στα διόδια και συμμετείχαν και σε πολλές από τις δράσεις του.

Δε μας φοβίζουν!

Θα νικήσουμε!

Κίνημα Δεν Πληρώνω-Ενιαίο Μέτωπο

Κλειτοριδεκτομή

Ιφιγένεια Κοντού

Θυμάστε το «Λουλούδι της Ερήμου»; Η αυτοβιογραφία της Σομαλής καλλονής Waris Dirie  [ηθοποιός, μοντέλο, συγγραφέας και ακτιβίστρια] κυκλοφόρησε το 1998 κι έγινε ταινία το 2011. Η γενναία Waris Dirie ήταν η πρώτη που μίλησε τόσο ανοιχτά για το βάρβαρο έθιμο-ταμπού. Μεμιάς, ο δυτικός κόσμος ανακάλυψε την κλειτοριδεκτομή.

Πριν από λίγες μέρες, ο Αιγύπτιος βουλευτής Elhamy Agina εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι οι γυναίκες θα έπρεπε να υποβάλονται σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων ώστε να μην προκαλούν τους άντρες. Έτσι οι Αιγύπτιοι θα συγκεντρώνονται καλύτερα σε πιο σοβαρά θέματα γιατί είναι – λέει – και λαός επιρρεπής στα ερωτικά. [Έχει επιχείρημα].

Πού το θυμήθηκε το βάρβαρο αυτό έθιμο ο Αιγύπτιος βουλευτής; Μα δεν είχε ξεχαστεί και ποτέ... Απλώς τώρα άλλαξε όνομα. Πριν από μερικά χρόνια  όταν  το Λουλούδι της Ερήμου φύτρωσε ξαφνικά στα βιβλιοπωλεία και τις κινηματογραφικές αίθουσες, η επέμβαση-εφιάλτης για εκατομμύρια κορίτσια, λεγόταν κλειτοριδεκτομή. Τώρα [πιο σωστά] λέγεται: Ακρωτηριασμός/Εκτομή των Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων. Στα Αγγλικά: Female Genital Mutilation/Cutting [FGM].



Τι ακριβώς είναι το FMG;

Η φωτογραφία με τα κομμένα και κακοραμμένα τριαντάφυλλα που προέρχεται από μια διαφημιστική καμπάνια της Διεθνούς Αμνηστίας παρουσιάζει αρκετά ωραιοποιημένη την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τέσσερις  τύποι FMG ανάλογα με το ποιο μέρος από τα γεννητικά όργανα του κοριτσιού κόβεται και τι επεμβάσεις ακολουθούν τον ακρωτηριασμό. Η κλειτοριδεκτομή είναι ένας μόνο τύπος ακρωτηριασμού [ο τύπος 1], υπάρχουν και άλλοι χειρότεροι, ακόμη πιο επώδυνοι, ακόμη πιο επικίνδυνοι και πιο βασανιστικοί για  την υπόλοιπη ζωή του κοριτσιού.

Τις περισσότερες φορές, οι επεμβάσεις αυτές γίνονται από κάποιες ηλικιωμένες γυναίκες της τοπικής κοινότητας, χωρίς  ιατρικά εργαλεία [πιθανόν με ένα ξυράφι ή ένα μαχαίρι], χωρίς στοιχειώδεις κανόνες απολύμανσης και χωρίς καν να χρησιμοποιείται αναισθητικό. Μαρτυρίες κοριτσιών που υπέστησαν τέτοια επέμβαση μιλούν για τρομερούς πόνους, ακατάσχετη αιμορραγία και ανεκδιήγητα γιατροσόφια  για να σταματήσει να τρέχει το αίμα  όπως: γάλα, λάδια και σκόνες αμφιβόλου προελεύσεως. Είναι θαύμα το πώς επιζούν 5χρονα κι 8χρονα κορίτσια από τέτοιες φρικτές  επεμβάσεις... Μόνο σε ελάχιστες χώρες όπως στην Αίγυπτο [σε ποσοστό 77%], στο Σουδάν [κατά 55%] ή στην Κένυα [κατά 41%] , οι γονείς καταφεύγουν σε ειδικούς υγείας [όχι απαραίτητα γιατρούς] για να φέρουν σε πέρας τον ακρωτηριασμό.



Δεν είναι ένα βάρβαρο αφρικανικό – μουσουλμανικό έθιμο; 

Οι περισσότεροι αυτό πιστεύουν: ότι η κλειτοριδεκτομή συνδέεται αποκλειστικά με τον μουσουλμανισμό. Κι όμως, η ίδια  παραδοσιακή τελετουργία συναντάται σε πολλές θρησκείες: σε κάποιες κοινότητες κοπτών χριστιανών, αρκετών ανιμιστών και ειδωλολατρών ιθαγενών, προτεσταντών ακόμη και καθολικών. Στο Νίγηρα για παράδειγμα, το 55% των χριστιανών κοριτσιών και γυναικών έχουν υποστεί ακρωτηριασμό σε σχέση με μόλις το 2% των μουσουλμάνων κοριτσιών και γυναικών. [!]

Το απαιτεί το Κοράνι; Όχι. Ούτε βέβαια η Αγία Γραφή.

Άρα; Από πού στην ευχή προέρχεται το έθιμο;

Οι ρίζες  του είναι αρκετά βαθιές...Χάνονται κάπου ανάμεσα στη σημιτική και την αιγυπτιακή παράδοση... Τον 5ο αιώνα π.Χ. – λέει ο Ηρόδοτος – οι Φοίνικες, οι Χετταίοι και οι Αιθίοπες έκαναν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια τους. Όχι όμως οι αρχαίοι έλληνες που μιλούσαν υποτιμητικά για όσους λαούς υιοθέτησαν το έθιμο από τους Αιγυπτίους. Κανένας λαός πάντως δεν μπορεί να διεκδικήσει το copyright. Το έθιμο παρατηρήθηκε εκτός από την Αφρική,  στις Φιλιππίνες, σε φυλές του Αμαζονίου, στους Ίνκας του Μεξικού, στους Αβορίγινες της Αυστραλίας.

Τι εννοείς ξεπερνά τα σύνορα της Μαύρης Ηπείρου;

Ίσως να πλανάται η εντύπωση ότι σήμερα πλέον, αυτή φρικτή τελετουργία αφορά μερικές μόνο χώρες της Μαύρης Ηπείρου. Οι έρευνες όμως, έχουν άλλη γνώμη: Δεν μιλάμε μόνο για έναν περιορισμένο αριθμό γυναικών σε μερικές μόνο φυλές αλλά για 200 εκατομμύρια γυναίκες! Στην Αφρική,  σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής καθώς και στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Απίστευτο αλλά τα λουλούδια της ερήμου φυτρώνουν παντού. Σε όλο τον κόσμο!

Στην Αφρική, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι διαδεδομένος  σε 29 χώρες: Αίγυπτο, Αιθιοπία, Ερυθραία, Γκάμπια, Γκάνα, Γουινέα, Γουινέα-Μπισάου, Ζάμπια, Κένυα, Κονγκό, Λιβερία, Μάλι,  Μαυριτανία, Μπενίν, Μπουργκίνα Φάσο, Νιγηρία, Νίγηρα, Καμερούν, Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, Τσαντ, Ακτή Ελεφαντοστού, Σενεγάλη, Σιέρρα Λεόνε, Σομαλία, Σουδάν, Τανζανία, Τόγκο, Ουγκάντα, Τσιμπουντί.

Στην Ασία, σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες σε: Πακιστάν, Ινδία, Ινδονησία, Σρι-Λάνκα, Μαλαισία. Στη Μέση Ανατολή: στο Ομάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ, το Ιράν, ακόμη και στο Ισραήλ.
Στη Νότια Αμερική, σε κοινωνίες της Κολομβίας, του Εκουαδόρ και του Περού.

Στον πολιτισμένο δυτικό  κόσμο, πληθυσμοί μεταναστών που εγκαταστάθηκαν στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Μεγάλη Βρετανία, συνεχίζουν  να τηρούν το ματωμένο έθιμο στα κρυφά παρόλο που οι χώρες που ζουν, το απαγορεύουν αυστηρά. Μερικοί στέλνουν τα κορίτσια τους από την Αγγλία στην Αίγυπτο δήθεν για διακοπές κι εκεί τα περιμένει η πιο δυσάρεστη έκπληξη της ζωής τους.

Στην Ελλάδα; Τι γίνεται; Σε έρευνα που έγινε πριν από δέκα χρόνια, πολύ πριν από το κύμα προσφύγων που κατέκλυσε τη χώρα, βρέθηκαν τουλάχιστον 1.239 γυναίκες που είχαν υποστεί ακρωτηριασμό, οι μισές από αυτές στην Αθήνα.



Τι συντηρεί αυτή την ελεεινή παράδοση;

Οι λόγοι είναι πολλοί.

Κοινωνικο-πολιτισμικοί. Είναι μέρος της κουλτούρας και της παράδοσης των λαών, θεωρείται η ηλικιακή μετάβαση του κοριτσιού που από παιδί γίνεται γυναίκα. [Ναι, στα 8 του. Ή στα 10-12 του χρόνια...].

Κοινωνικο-οικονομικοί. Αν το κορίτσι δεν υποστεί ακρωτηριασμό, δεν μπορεί να παντρευτεί, άρα θα συνεχίσει να γίνεται βάρος στην οικογένειά  της που θα χάσει την προίκα που θα δινε ο γαμπρός. Από την άλλη, οι κομπογιαννίτες που κάνουν αυτές τις επεμβάσεις, βγάζουν ένα καλό εισόδημα από τις «υπηρεσίες» τους.

Θρησκευτικοί. Μπορεί να μην το απαιτεί ούτε καν να το αναφέρει το Κοράνι, αλλά ποιος το έχει διαβάσει για να προβάλει αντίρρηση; Ό,τι μεταφέρεται από την προφορική παράδοση θεωρείται δόγμα.
Λόγοι αισθητικής και υγείας. Οξύμωρο σίγουρα αλλά, μετά από τόσα χρόνια, αυτό είναι το πρότυπο ομορφιάς για τα κορίτσια, τα όργανα που αφαιρούνται θεωρούνται βρώμικα... άρα ο ακρωτηριασμός γίνεται και για λόγους καλαισθησίας και υγιεινής [!].

Ας μην κρυβόμαστε όμως...Ο πιο σημαντικός λόγος είναι η επιβολή του ανδρικού φύλου πάνω στο γυναικείο μέσω του ελέγχου της γυναικείας σεξουαλικότητας. Με την επέμβαση, διασφαλίζουν την παρθενία του κοριτσιού και αργότερα την αποκλειστικότητα. [Το σεξ γίνεται τόσο επώδυνο που καμία γυναίκα δεν θέλει πλέον να το κάνει]. Είναι χαρακτηριστική η παροιμία που λέγεται στην Αφρική: «τρεις φορές  πονάει η αγάπη: όταν σε κόβουν, όταν παντρεύεσαι κι όταν γεννάς». [Η αγάπη...]

Τι κάνουν επιτέλους οι οργανώσεις υγείας;

Οργανώσεις όπως οι actionaid και άλλες κάνουν τεράστιο έργο όχι μόνο με τις καμπάνιες ενημερώσης αλλά και με κατά τόπους κέντρα υποδοχής και υποστήριξης κοριτσιών που το σκάνε για να γλιτώσουν από την επέμβαση-εφιάλτη. Το διαδίκτυο βρίθει από ιστοσελίδες και στις περισσότερες [ αν όχι σε όλες ] υπάρχει ένα support  για όποιον μπορεί  και θέλει να υποστηρίξει την προσπάθεια. Το έργο όμως που κάνουν δεν είναι εύκολο.

Εκτός από τις παγιωμένες αντιλήψεις, τις παραδόσεις, την άγνοια και τη δυσειδαιμονία, οι παγκόσμιες οργανώσεις έχουν απέναντί τους και κάποιους επιστήμονες που υποστηρίζουν με τον τρόπο τους το έθιμο της ντροπής. Ολοένα και συχνότερα, δίπλα στον όρο FGM φιγουράρει πλέον και ο όρος: medicalization. [Στα ελληνικά η αντίστοιχη λέξη είναι: ιατρικοποίηση.  Όπως κι αν αποδοθεί, εννοεί ότι η τελετουργία γίνεται πλέον από γιατρούς μέσα σε χειρουργεία ].

Ναι, υπάρχουν γιατροί που θεωρούν σωστό να προσφέρουν τις ιατρικές υπηρεσίες τους για να κάνουν τέτοιες επεμβάσεις. Με το πρόσχημα ότι προλαμβάνουν χειρότερη ζημιά  και μεγαλύτερους κινδύνους ή επειδή και οι ίδιοι είναι υποστηρικτές του εθίμου λόγω καταγωγής ή πεποιθήσεων. Ή απλώς επειδή βλέπουν το κέρδος πίσω κάθε τέτοια «ιατρική» πράξη.

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι στις ΗΠΑ, κάποιοι «γιατροί» υποστηρίζουν ότι η επέμβαση αυτή – αφού γίνεται για λόγους αισθητικής ή βελτίωσης της γυναικείας ψυχολογίας –  θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται  όπως μια αυξητική στήθους! Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας [WHO] αγωνίζεται να μην περάσει αυτή η άποψη, επικαλείται μάλιστα τον όρκο του Ιπποκράτη [ψιλά γράμματα].

Γίνεται να αφήσουμε μια μερίδα γιατρών να «νομιμοποιήσει» το χειρότερο - για το γυναικείο φύλο - έθιμο στην ιστορία της ανθρωπότητας; Γίνεται να ακούμε προτάσεις σαν αυτή του Αιγύπτιου βουλευτή και να σφυρίζουμε αδιάφορα;  Πρόκειται για  παιδιά που σημαδεύονται για πάντα και καταδικάζονται σε πόνους και προβλήματα υγείας για όλη τους τη ζωή. Πρόκειται επίσης για το παλιό, πολύ παλιό παιχνίδι της επιβολής του αρσενικού πάνω στο θηλυκό μέσω της σεξουαλικής βίας και της κακοποίησης. Πρόκειται για μια μορφή έμφυλης βίας πιο επώδυνη από τον βιασμό.

Όσο αποστρέφουμε το βλέμμα όταν κάποιοι ετοιμάζουν τη λεπίδα, τόσο καλλιεργούμε το έδαφος για να φυτρώσουν κι άλλα... Λουλούδια της Ερήμου. Αυτό θέλουμε;



Petition για να σταματήσει το έθιμο στην Ινδία: https://www.change.org/p/end-female-genital-mutilation-in-india

Περισσότερες πληροφορίες:

http://ikee.lib.auth.gr/record/135690/files/GRI-2015-13648.pdf
http://www.endfgm.eu/
http://www.unfpa.org/resources/female-genital-mutilation-fgm-frequently-...
http://www.unfpa.org/sites/default/files/pub-pdf/who_rhr_10-9_en.pdf

πηγή tvxs