Εναλλακτικούς τρόπους ψάχνουν πλέον οι κάτοικοι στο Εδιμβούργο να γιορτάσουν την ετήσια «Νύχτα του Γκάι Φοκς» (Νύχτα των Πυροτεχνημάτων) στις 5 Νοεμβρίου, καθώς τα πατροπαράδοτα βεγγαλικά συνδέονται με θανάτους ζώων. Είναι μια εξέλιξη που ίσως πρέπει να τραβήξει και την ελληνική προσοχή καθώς τα πυροτεχνήματα είναι πολύ συχνά σε γιορτές, όπως την Ανάσταση.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει η Telegraph, το δημοτικό συμβούλιο υπό την ηγεσία των Εργατικών απαγόρευσε τα πυροτεχνήματα ενόψει της Νύχτας του Γκάι Φοκς προς ανάμνηση της αποτυχημένης «Συνωμοσίας της Πυρίτιδας» του 1605, καθώς υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι στρεσάρουν τα πάντα που ζουν σε κοντινό ζωολογικό κήπο.

Οι ζώνες ελέγχου πυροτεχνημάτων (Firework Control Zones – FCZ) απαγορεύουν τη χρήση πυροτεχνημάτων σε συγκεκριμένη περιοχή για τον περιορισμό της κακής χρήσης και την προστασία ζώων και ευάλωτων ανθρώπων.

Εισήχθησαν για πρώτη φορά από τον δήμο τον περασμένο Αύγουστο στο Μπαλέρνο, το Κάλτον Χιλ, το Νίντρι και το Σίφιλντ.

Την Πέμπτη 21 Αυγούστου, μέλη της δημοτικής επιτροπής πολιτισμού και κοινοτήτων ψήφισαν να παρατείνουν τη χρήση FCZ σε αυτές τις περιοχές για ακόμη δύο χρόνια και να εισαγάγουν ένα σύνολο νέων απαγορεύσεων σε Μόρεντουν, Γκρέισμαουντ, Λονγκστόουν, Σάιτχιλ και Κόρστορφιν.

Δύο πάντα έχασαν τη ζωή του

Η κίνηση χαιρετίστηκε από τη Βασιλική Ζωολογική Εταιρεία της Σκωτίας (RZSS), η οποία δήλωσε ότι δύο κόκκινοι πάντα – μητέρα και μικρό – μπορεί να πέθαναν από σοκ στον Ζωολογικό Κήπο του Εδιμβούργου κατά την εορταστική περίοδο του 2024.

Ο ζωολογικός κήπος βρίσκεται στην περιοχή Κόρστορφιν, η οποία πλέον θα καλύπτεται από την απαγόρευση.

Η Ρόξι, το μωρό πάντα πνίγηκε από τον ίδιο του τον εμετό στις 5 Νοεμβρίου και η μητέρα του, η Τζίντζερ, πέθανε πέντε μέρες νωρίτερα, σύμφωνα με ζωολόγους, αυτό θα μπορούσε να αποδοθεί στο στρες από τα πυροτεχνήματα.

Ο Μπεν Σάπλ, γενικός διευθυντής του ζωολογικού κήπου, είπε: «Είμαστε πολύ ευγνώμονες στον δήμο που δημιούργησε μια ζώνη αποκλεισμού πυροτεχνημάτων γύρω από τον Ζωολογικό Κήπο του Εδιμβούργου. Η Ρόξι δυστυχώς πνίγηκε με τα ίδια της τα αναγωγικά υγρά την περσινή Νύχτα του Γκάι Φοκς και είναι πολύ πιθανό αυτό να οφειλόταν στο στρες από τα πυροτεχνήματα. Οι δυνατοί κρότοι θα της ήταν απίστευτα τρομακτικοί και τα πυροτεχνήματα μπορεί επίσης να συνέβαλαν στον θάνατο της μητέρας της, της Τζίντζερ, πέντε μέρες νωρίτερα»

«Οι ζώνες αποκλεισμού πυροτεχνημάτων είναι ένα σημαντικό βήμα για την προστασία των ζώων σε ζωολογικούς κήπους, των κατοικίδιων, των αλόγων, της κτηνοτροφίας και της άγριας ζωής. Υποστηρίζουμε επίσης τα αιτήματα φιλανθρωπικών οργανώσεων για την ευημερία των ζώων να απαγορευτεί η πώληση πυροτεχνημάτων στο κοινό, ώστε σε οργανωμένες εκδηλώσεις να χρησιμοποιούνται μόνο drones ή φωτεινά σόου»  υπογράμμισε.

Επέκταση του μέτρου

Ο δήμος του Εδιμβούργου επέκτεινε τη λίστα των γειτονιών όπου απαγορεύονται τα πυροτεχνήματα, αφού ο θάνατος ενός μωρού κόκκινου πάντα και της μητέρας του συνδέθηκε με τους δυνατούς κρότους γύρω από τη Bonfire Night πέρυσι.

Η απαγόρευση, που θα ισχύει από το Χάλοουιν έως και τις 9 Νοεμβρίου, θα καλύπτει πλέον εννέα γειτονιές του Εδιμβούργου, αφού δοκιμάστηκε πέρυσι σε λίγες περιοχές της σκωτσέζικης πρωτεύουσας.

Τον Μάρτιο, οι κάτοικοι αυτών των περιοχών προσκλήθηκαν να υποβάλουν αίτηση ώστε η τοπική τους περιοχή να γίνει απαγορευμένη ζώνη, με αποτέλεσμα την επέκταση της απαγόρευσης.

Η αστυνομία αντιμετώπισε επίσης σοβαρά επεισόδια σε περιοχές της πόλης, μεταξύ των οποίων Νίντρι, Γκρέισμαουντ και Μόρεντουν, τη νύχτα της Bonfire πέρυσι.

Δημόσια διαβούλευση κατέδειξε «συντριπτική υποστήριξη» για την εισαγωγή των ζωνών, σύμφωνα με τον δήμο.

Η δημοτική σύμβουλος Μάργκαρετ Γκρέιαμ, υπεύθυνη για τον πολιτισμό και τις κοινότητες, δήλωσε: «Θέλουμε όλοι να μπορούν να απολαμβάνουν τη Νύχτα του Γκάι Φοκς με ασφάλεια και υπευθυνότητα και αυτές οι ζώνες αποτελούν μέρος των προσπαθειών μας για να το διασφαλίσουμε. Οι νέες ζώνες που εισάγονται βασίζονται σε αιτήματα της κοινότητας και απαντούν σε πραγματικές ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια ανθρώπων και ζώων σε αυτές τις περιοχές. Αυτό έρχεται επιπλέον των ζωνών που εισήχθησαν για πρώτη φορά πέρυσι, για τις οποίες διαπιστώσαμε πολύ θετικό αντίκτυπο. Είναι απλώς ένα από τα εργαλεία για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων των πυροτεχνημάτων αυτή την εποχή του χρόνου, και θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά με τους εταίρους μας για να εξετάζουμε διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης του ζητήματος».

Περνάνε στην ιστορία

Όπως αναφέρει το βρετανικό δημοσίευμα, τα διάσημα πρωτοχρονιάτικα πυροτεχνήματα του Χόγκμενεϊ στο Εδιμβούργο ίσως επίσης περάσουν στην ιστορία λόγω ανησυχιών για την ευημερία των ζώων, δήλωσε τον περασμένο Ιανουάριο η νέα επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου.

Η Τζέιν Μίγκερ είπε ότι πιστεύει πως «οι εποχές που στέλνουμε εκρηκτικά στον ουρανό» πλησιάζουν στο τέλος τους και ότι εναλλακτικές λύσεις μπορούν να προσφέρουν μια «υπέροχη και ζεστή» εμπειρία στο κοινό.

Ως λόγους επικαλέστηκε τη ηχορύπανση και τη μέριμνα για τα ζώα -κατοικίδια, ζώα σε ζωολογικούς κήπους και όχι μόνο- καθώς και τον αντίκτυπο στους ανθρώπους για τους οποίους οι δυνατοί κρότοι μπορεί να είναι τραυματικοί.

Πηγή: In.gr

Ο Πάνος Βλάχος ζωντανά στο Θέατρο Βράχων με χωρίς πρόγραμμα.

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2025
Θέατρο Βράχων - Στην Σκιά των Βράχων
Ώρα έναρξης: 21:00

Αλέξανδρος Κούρος: drums - keyboards

Λάμπης Κουντουρόγιαννης: κιθάρα

Αντωνία Τσολάκη: μπάσο

Φοίβος Μποζάς: σαξόφωνο
Χρήστος Σπηλιόπουλος: τρομπόνι
Κώστας Φόρτσας: πνευστά

Βασίλης Γκορίτσας: keyboards - ακορντεόν

Επιμέλεια - σχεδιασμός ήχου: Νίκος Κωνσταντάκης και Γιώργος Τσατσούλης

Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Γραφιστικά: Φοίβος Μποζάς

Φωτογραφία αφίσας: Γιώργος Σπανός

Παραγωγή: Imaginart Live

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου

Ώρα έναρξης: 21.00

Θέατρο Βράχων - Στην Σκιά των Βράχων, Βύρωνας

Προπώληση εισιτηρίων: more.com

https://www.more.com/gr-el/tickets/music/panos-blaxos-theatro-braxon/

Early Birds: 13€

Προπώληση: 15€

Ταμείο: 18€

• JOHN THORNHILL

Η τεράστια επένδυση σε υποδομές τεχνητής νοημοσύνης που πραγματοποιείται σήμερα, πιθανότατα συνιστά την μεγαλύτερη και ταχύτερη ανάπτυξη μιας τεχνολογίας γενικής χρήσης στην ιστορία.

Φέτος και του χρόνου, οι Google, Amazon, Microsoft και Meta θα δαπανήσουν το ασύλληπτο ποσό των 750 δισ. δολαρίων σε data centres για να τροφοδοτήσουν τα μοντέλα AI τους, με τη Morgan Stanley να προβλέπει ότι οι συνολικές παγκόσμιες δαπάνες σε αυτόν τον τομέα θα φτάσουν τα 3 τρισ. δολάρια έως το 2029.

Όμως οι ανήσυχοι επενδυτές ρωτούν όλο και περισσότερο: ποια απόδοση θα έχει αυτή η τεράστια δαπάνη κεφαλαίου; Η ιστορία υποδηλώνει ότι έχουν δίκιο να είναι νευρικοί.

Λίγοι μελετητές είναι καταλληλότεροι για να τοποθετήσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη σε ιστορική προοπτική από την Carlota Perez, συγγραφέα του “Technological Revolutions and Financial Capital: The Dynamics of Bubbles and Golden Ages”.

Στο βιβλίο της, η Perez εντοπίζει πέντε μεγάλες τεχνολογικές επαναστάσεις: τη βιομηχανική επανάσταση στα τέλη του 18ου αιώνα· την επανάσταση του ατμού, του άνθρακα και των σιδηροδρόμων στη δεκαετία του 1830· την επανάσταση του χάλυβα και της βαριάς μηχανικής τη δεκαετία του 1870· την εποχή της μαζικής παραγωγής στις αρχές του 20ού αιώνα· και την επανάσταση της πληροφορικής που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970. Η Perez θεωρεί την AI ως προέκταση αυτής της πέμπτης τεχνολογικής επανάστασης.

Υποστηρίζει επίσης ότι αυτές οι επαναστάσεις ακολουθούν έναν αρκετά προβλέψιμο κύκλο. Μια αρχική φάση εγκατάστασης, οδηγεί σε πολλή δημιουργική καταστροφή και κοινωνική αναστάτωση, καθώς βιομηχανίες και περιοχές ανατρέπονται.

Αυτό συνήθως συνοδεύεται από υπερεπένδυση, χρηματοοικονομική μανία και χρηματιστηριακές φούσκες.

Ωστόσο, αυτές οι φούσκες είναι συχνά παραγωγικές, καθώς χρηματοδοτούν τη δημιουργία κρίσιμων υποδομών που επιτρέπουν την επακόλουθη μαζική ανάπτυξη της τεχνολογίας — όπως η κατασκευή σιδηροδρόμων ή δικτύων ηλεκτρισμού — και φέρνουν ευρύτερα οικονομικά οφέλη. Όσον αφορά την AI, παραμένουμε σε αυτήν τη ξέφρενη φάση εγκατάστασης.

Αυτό το σημείο ενισχύθηκε από μια έκθεση του Massachusetts Institute of Technology, η οποία ανησύχησε τους επενδυτές του χρηματιστηρίου αυτή την εβδομάδα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 95% των εταιρειών που ερεύνησαν δεν είχαν καμία απόδοση από τις επενδύσεις τους στην παραγωγική AI.

Ο Sam Altman, διευθύνων σύμβουλος της OpenAI, δεν ήταν ιδιαίτερα καθησυχαστικός όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει φούσκα στην AI. “Πιστεύω ότι ορισμένοι επενδυτές πιθανότατα θα χάσουν πολλά χρήματα”, απάντησε.

Μια συνταρακτική κατάρρευση — ή περισσότερες από μία καταρρεύσεις — επομένως φαίνεται πιθανή πριν φτάσουμε σε οποιαδήποτε χρυσή εποχή της AI.

“Δεν έχω δει ποτέ να έρχεται μια χρυσή εποχή χωρίς κατάρρευση”, μου λέει με άνεση η Perez.

Ακόμη πιο αισιόδοξα, προσθέτει ότι το σκάσιμο της φούσκας της AI, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες αναταράξεις, καθώς οι κεφαλαιαγορές δυσλειτουργούν.

Σήμερα επικεντρώνονται περισσότερο σε κερδοσκοπικά παιχνίδια, όπως τα crypto, παρά σε παραγωγικές επενδύσεις, ενώ το παγκόσμιο χρέος ανέρχεται σε περισσότερο από τριπλάσιο του GDP. “Αυτό θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει εφαλτήριο για γιγαντιαία αστάθεια”, λέει.

Αξίζει όμως οι επενδυτές να εξετάσουν πώς αυτή η τεχνολογική επανάσταση μπορεί να διαφέρει από τους προηγούμενους κύκλους. Είναι σίγουρα η πρώτη επανάσταση που καθοδηγείται εξίσου από το software όσο και από το hardware. Αυτό αλλάζει ορισμένες χρηματοοικονομικές δυναμικές, καθώς οι εταιρείες λογισμικού μπορούν να αναπτυχθούν ταχύτερα και να γίνουν παγκόσμιες εν μία νυκτί.

Το ChatGPT της OpenAI, χρησιμοποιείται από 700 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε εβδομάδα, λιγότερο από τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Αν όμως η ψηφιακή παγκοσμιοποίηση αυξάνει τις ευκαιρίες, μεγεθύνει επίσης τους κινδύνους. Δείτε πώς το φθηνότερο μοντέλο AI της Κίνας, το DeepSeek, συντάραξε τους επενδυτές αμερικανικών τεχνολογικών μετοχών.

Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα διαφορά, ωστόσο, είναι σε ποιο βαθμό οι σημερινές εταιρείες AI, θα ωφεληθούν οι ίδιες από τα οικονομικά κέρδη που συμβάλλουν να απελευθερωθούν. Η τεχνολογία επιταχύνει τις εξελίξεις σε πολλούς τομείς: βιοτεχνολογία, ρομποτική και επιστήμη υλικών, για παράδειγμα.

Οι εταιρείες AI θα μπορούσαν κάλλιστα να εκμεταλλευτούν το τεχνολογικό τους πλεονέκτημα για να γίνουν σημαντικές στους τοε υγειονομικής περίθαλψης, ανακάλυψης φαρμάκων ή αυτόνομων αυτοκινήτων.

Σε ποιο βαθμό μπορούν να μεταμορφωθούν σε εταιρείες γενικής χρήσης και να αποκομίσουν τους καρπούς της χρυσής εποχής;

Ένα ακόμη σημαντικό μάθημα, ωστόσο, πρέπει να αντληθεί από τις προηγούμενες επαναστάσεις, προσθέτει η Perez. Για να εισέλθει σε μια χρυσή εποχή, η κοινωνία των πολιτών πρέπει να διαμορφώσει την επανάσταση σύμφωνα με τους δικούς της στόχους.

Έτσι, για παράδειγμα, οι παλαιότεροι πολιτικοί δημιούργησαν αντιμονοπωλιακές αρχές για να τιθασεύσουν τις υπερβολικά ισχυρές εταιρείες και καθιέρωσαν κράτη πρόνοιας για να μετριάσουν τις αναταράξεις στην αγορά εργασίας.

Η Perez υποστηρίζει ότι οι σημερινές δυσλειτουργικές χρηματοοικονομικές αγορές, η συγκέντρωση εταιρικής ισχύος, η άνοδος του λαϊκισμού και η απειλή της κλιματικής αλλαγής, έχουν φέρει τον κόσμο σε ένα νέο σημείο καμπής. Πώς πρέπει να ανταποκριθούμε είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου της.

Ωστόσο, όπως έγραψε κάποτε ο ιστορικός AJP Taylor για τις επαναστάσεις του 1848 στην Ευρώπη, οι χώρες μπορούν μερικές φορές να φτάσουν σε σημεία καμπής — και να αποτύχουν να στρίψουν.

Πηγή: news247.gr / FT

Στο Σινέ Παράδεισος, η κιθάρα δίνει φωνή στο σινεμά του χθες.

Το Guitarte Ensemble

ντύνει την εμβληματική βωβή ταινία

 του Στέλιου Τατασόπουλου, «Κοινωνική Σαπίλα»

«Μια οργανική μετα-όπερα, ένα μουσικό σχόλιο πάνω στο κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο της ταινίας»

 Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου | Ώρα: 20.30

 Σινέ Παράδεισος, Κορυδαλλός

Το Guitarte Ensemble δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, το φημισμένο κιθαριστικό σύνολο που ίδρυσε και διευθύνει ο Νίκος Χατζηελευθερίου με συνεργάτες το Χρήστο Φάκλαρη και τη Μαρία Παπαμιχαήλ έχει ταράξει τα νερά της κλασικής κιθάρας στην Ελλάδα, με καινοτόμες προσεγγίσεις που διασχίζουν τα όρια της μουσικής και συνομιλούν με το θέατρο σκιών, την ποίηση, τον σύγχρονο χορό, το video art, ακόμα και τη μουσική για παιδιά.

Κάθε εμφάνισή του είναι μια ανοιχτή πρόσκληση σε πειραματισμό, σε νέες φόρμες αφήγησης και δημιουργικής έκφρασης.

Αυτή τη φορά, το Guitarte Ensemble ανταποκρίνεται στην πρόσκληση του Δήμου Κορυδαλλού και της τοπικής Κινηματογραφικής Λέσχης (Σινέ Παράδεισος – Δημοτικός Κινηματογράφος Κορυδαλλού) και παρουσιάζει μια συναυλία-παράσταση που συνοδεύει ζωντανά την προβολή της βωβής ταινίας του μεσοπολέμου «Κοινωνική Σαπίλα» (1932) του Στέλιου Τατασόπουλου, σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Η ταινία  αποκαταστάθηκε και παραχωρήθηκε από την Ταινιοθήκη της Ελλάδας.

Ένα μουσικό παλίμψηστο πάνω στην εικόνα

Σε μια εποχή που η σχέση ήχου και εικόνας είναι αυτονόητη, το Guitarte Ensemble ξαναπιάνει το νήμα από την αρχή. Επαναφέρει τη μουσική στη ρίζα του σινεμά –εκεί όπου κάθε ήχος δεν συνοδεύει απλώς, αλλά ερμηνεύει, φωτίζει και ανατρέπει το νόημα της εικόνας.

Μέσα από ένα πρωτότυπο ηχητικό «παζλ», οι μουσικοί του Guitarte Ensemble συνθέτουν ένα μουσικό ρεύμα που διατρέχει την ταινία σε πραγματικό χρόνο: διασκευές έργων των Bach, Handel, Schoenberg και Britten συνομιλούν με λαϊκά και παραδοσιακά μοτίβα, φλερτάρουν με αυτοσχεδιασμούς και κινηματογραφικά «κλισέ», για να δημιουργήσουν μια οργανική μετα-όπερα, ένα τολμηρό μουσικό σχόλιο πάνω στο κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο της ταινίας.

Στη σύμπραξη αυτή συμμετέχει ο συνθέτης και κιθαριστής Αντώνης Νταχλί, ο οποίος υπογράφει δύο πρωτότυπες συνθέσεις, ειδικά γραμμένες για το πρότζεκτ, καθώς και τον σχεδιασμό συνοδευτικού ψηφιακού ήχου.

Από την «Εκδρομή» του Μαμαγκάκη στον Τατασόπουλο

Μετά τη θρυλική «Εκδρομή» του Νίκου Μαμαγκάκη για την ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου (1966), η κιθάρα επανέρχεται στο κινηματογραφικό ρεπερτόριο. Αυτή τη φορά όχι μεμονωμένη, αλλά ως πολυφωνικό σώμα ντύνοντας μουσικά μια βωβή ελληνική ταινία του μεσοπολέμου, την «Κοινωνική Σαπίλα» του Στέλιου Τατασόπουλου.

Οι έξι κιθαριστές του Guitarte –Νίκος Χατζηελευθερίου, Χρήστος Φάκλαρης, Μαρία Παπαμιχαήλ, Αλέξανδρος Καζάζης, Νίκος Μακρής και  ο συνεργαζόμενος  Αντώνης Νταχλί– φέρνουν στη σκηνή όχι μόνο την τεχνική αρτιότητα, αλλά και τη βαθιά συνθετική εμπειρία που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα.

Η μουσική πρόταση δεν επιχειρεί να εικονογραφήσει απλώς την ταινία, αλλά να τη μεταγράψει σε έναν άλλο αισθητικό και συναισθηματικό κώδικα. Πρόκειται για έναν ζωντανό σχολιασμό, που υπογραμμίζει αλλά και ανατρέπει, που ακολουθεί αλλά και ξαφνιάζει.

Μια ταινία από το χθες – εξαιρετικά επίκαιρη σήμερα

Η «Κοινωνική Σαπίλα» (1932) του Τατασόπουλου θεωρούνταν χαμένη έως τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε και αποκαταστάθηκε από την Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Θεωρείται η πρώτη ελληνική ταινία κοινωνικού ρεαλισμού, μια ωμή καταγραφή της φτώχειας, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης και του ταξικού αγώνα στις αρχές του 20ού αιώνα.

Ένας φτωχός φοιτητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ντίνος Βρισθένης (Στέλιος Τατασόπουλος), έχει εγκαταλείψει τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών και βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας. Καταφέρνει να προσληφθεί ως ηθοποιός σε ένα θίασο, όπου γνωρίζει και ερωτεύεται την πρωταγωνίστρια Νίκη (Δανάη Γρίζου). Όταν αυτή ενδίδει σε ένα βιομήχανο που της υπόσχεται λαμπρό μέλλον, ο Ντίνος, απογοητευμένος, εγκαταλείπει το θέατρο. Η φτώχεια θα τον οδηγήσει στις γραμμές του προλεταριάτου και θα γίνει καπνεργάτης προκειμένου να κερδίσει τα απαραίτητα προς το ζην. Εκεί, έρχεται αντιμέτωπος με την εκμετάλλευση των εργατών, συμβάλλει στην ίδρυση του συνδικάτου και ηγείται του αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, αδιαφορώντας για τις ανηλεείς διώξεις της αστυνομίας. Φυλακίζεται και όταν βγαίνει απαρνείται το παρελθόν του και αποφασίζει να πολεμήσει την κοινωνική σαπίλα.

INFO

Προβολή της βωβής ταινίας «Κοινωνική Σαπίλα»

με ζωντανή μουσική από τους Guitarte Ensemble

Σινέ Παράδεισος | Κορυδαλλός (Αγ. Γεωργίου και Ζάππα 4)

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου | 20:30

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Στο ταμείο του Κινηματογράφου (την ημέρα της εκδήλωσης)

Προπώληση: ticketservices.gr

Γενική είσοδος: 12,00 € | Θα προσφερθεί ποτήρι κρασί, ευγενική προσφορά του Δήμου Κορυδαλλού.

 Guitarte Ensemble | Κινηματογραφική Λέσχη Κορυδαλλού | Δήμος Κορυδαλλού | Ταινιοθήκη της Ελλάδος 

Η Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ.) καταγγέλλει την προβοκατόρικη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. για υποτιθέμενες συλλήψεις ατόμων σε κτίρια των προσφυγικών για διακίνηση ναρκωτικών, ξεκαθαρίζοντας πως κανένας δεν συνελήφθη στα κτίρια των προσφυγικών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της συνέλευσης:

«Αθήνα, 21 Αυγούστου

Χθές, η αστυνομία εξέδωσε προβοκατόρικο δελτίο τύπου και τα μέσα το αναπαρήγαγαν αναφερόμενα σε 3 συλλήψεις που πραγματοποιήθηκαν μέσα σε κτήρια των Προσφυγικών για διακίνηση ναρκωτικών με παραπλανητικά δημοσιεύματα. (Link παρακάτω)

Ως Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι καμία από τις συλλήψεις αυτές δεν έγινε στο χώρο ή σε κτήρια των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αντίθετα γνωρίζουμε ότι η μία σύλληψη πραγματοποιήθηκε μετά από εισβολή της αστυνομίας στο κτήριο του ΟΚΑΝΑ που βρίσκεται απέναντι από τα Προσφυγικά.

Αστυνομία και καθεστωτικά ΜΜΕ εσκεμμένα προβάλλουν ότι οι ναρκέμποροι κρύφτηκαν στα κτήρια των Προσφυγικών.

Με αυτόν τον τρόπο, η αστυνομία από τη μία εμφανίζεται ως δύναμη καταστολής, «παράγοντας έργο» για την πάταξη του ναρκεμπορίου, ενώ από την άλλη, διαμορφώνει το κατάλληλο αφήγημα και κλίμα για να φαίνεται ότι μπορεί να μπαίνει όποτε θέλει στον χώρο και τα κτήρια της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών και ότι τα ίδια τα κτήρια αποτελούν καταφύγιο για τις ναρκομαφίες.

Η ανακοίνωση αυτή, έρχεται μετά από 20 μέρες παρεμβάσεων και περιφρούρησης της Κοινότητας ενάντια στις ναρκομαφίες και το ναρκεμπόριο που χρόνια τώρα προσπαθούν να στήσουν έξω από τον ΟΚΑΝΑ και με ευθύνη του. Επίσης λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της Κοινότητας για το Άνοιγμα Δομής φιλοξενίας ασθενών και συγγενών του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Αγ.Σάββας η οποία έρχεται να απαντήσει στις πραγματικές ανάγκες τους. (https://theuntold.gr/anoigei-xenonas-gia-karkinopatheis-kai-syngeneis-asthenon-sta-prosfygika/). Ανακοίνωση που λαμβάνει μεγάλης κοινωνικής απήχησης κι ενδιαφέροντος. (https://athens.indymedia.org/post/1637314/)

Η αστυνομία εμφανίζεται να κυνηγά φαινομενικά το ναρκεμπόριο στην περιοχή, την ίδια στιγμή που οι πιάτσες στήνονται μπροστά στα μάτια τους. Το αφήγημα της «αντιεγκληματικής πολιτικής» λειτουργεί ως στάχτη στα μάτια, την ώρα που τα κυκλώματα δρουν ανενόχλητα, υπό την προστασία ή με τη συνενοχή του ίδιου του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού.
Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου η συνεργασία του παρακράτους με τις ναρκομαφίες αποτέλεσε όπλο καταστολής ενάντια στα ριζοσπαστικά κινήματα, στους αυτοοργανωμένους χώρους και στις κοινότητες που αντιστέκονται.

Πιο συγκεκριμένα για τα Προσφυγικά, η Κοινότητα είναι αυτή που εδώ και δεκαπέντε χρόνια εκδίωξε τις πιάτσες και στάθηκε εμπόδιο σε κάθε είδους μαφία που επιχείρησε να πάρει χώρο στη γειτονιά κι έξω από τον ΟΚΑΝΑ.

Στην πραγματικότητα, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις και παρεμβάσεις της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών, ο ΟΚΑΝΑ δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για τους θεραπευόμενούς/ες του εντός και εκτός του κτηρίου με το διαχρονικό αφήγημα ότι δεν είναι αρμόδιος.
Αντί να δημιουργήσει ένα ουσιαστικό πλαίσιο υποστήριξης και φροντίδας, η μόνη “λύση” που προτείνει είναι η απραξία ή η προσφυγή στην αστυνομία – επιλογή που επιτείνει την καταστολή και σε καμία περίπτωση δεν οδηγεί σε επίλυση.

Η Κοινότητα θα παραμείνει σε περιφρούρηση και επιφυλακή και η κάθε προβοκάτσια θα παίρνει την απάντηση που της αναλογεί.

ΕΞΩ ΟΙ ΝΑΡΚΟΜΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΞΙΚΟΦΟΒΙΑ

Η ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (ΣΥ.ΚΑ.ΠΡΟ.)»

Το Φεστιβάλ Φιλίππων ταξιδεύει στην Εθνική Λυρική Σκηνή

 12-16 Σεπτεμβρίου

Παραστάσεις 12-13-14 στην ΕΛΣ

15-16 Σεπτεμβρίου (παράσταση εν πλω Πειραιάς- Αίγινα)

To ΔΗΠΕΘΕ ΚΑΒΑΛΑΣ και η Εθνική Λυρική Σκηνή, μετά το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψαν, παρουσιάζουν την πρώτη τους συμπαραγωγή στην πρωτοποριακή δράση «Το Φεστιβάλ Φιλίππων Ταξιδεύει στην Εθνική Λυρική Σκηνή». Στο πλαίσιο αυτής της ενέργειας, οι τέσσερις νέες παραγωγές του φετινού 68ου Φεστιβάλ Φιλίππων — όλες παραγγελίες του θεσμού, που διοργανώνεται από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας - σε νέους δημιουργούς, θα ταξιδέψουν στην Αθήνα υπό τη σκέπη της ΕΛΣ.

Τρεις από τις παραστάσεις ((ΔΕΝΤΡΟ)², TΟ ΑΛΑΘΗΤΟ ΜΙΑΣ (1) ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ(Σ), ΠΕΤΡΑ+ΝΗΜΑ+ΚΑΡΔΙΑ=) θα παρουσιαστούν σε εναλλακτικούς χώρους της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, φέρνοντας το κοινό σε άμεση επαφή με site-specific δημιουργίες ενώ η τέταρτη παραγωγή ((ΟΛΑ)^V ΟΣΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ <ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ) θα παρουσιαστεί εν πλω, στη διαδρομή Πειραιάς–Αίγινα, μετατρέποντας το πλοίο σε σκηνικό χώρο και το ταξίδι σε εμπειρία.

Με έμπνευση από το έργο και τη ζωή του Χρόνη Μίσσιου στον οποίο είναι αφιερωμένη η φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ, και με οδηγό την παράδοξη εξίσωση της γενναιοδωρίας 8-3=11, οι παραστάσεις χρησιμοποιώντας ως πρωτογενή υλικά το λόγο, τη μουσική και την performance, φιλοδοξούν να αναπτύξουν μια ξεχωριστή σύνδεση τόσο με τον εκάστοτε χώρο, όσο και με το κοινό που θα αποτελέσει τον τελικό αποδέκτη του μηνύματος.

Aναλυτικά, οι παραγωγές του Φεστιβάλ Φιλίππων που θα παρουσιαστούν έχουν ως εξής:

(Δέντρο)²

Η παράσταση (Δέντρο)², εμπνευσμένη από τη ζωή και το έργο του Χρόνη Μίσσιου, φέρνει στη σκηνή δύο νέους ανθρώπους -ένα αγόρι και ένα κορίτσι- παγιδευμένους σε διαφορετικούς τόπους, χρόνους και εγκλεισμούς. Σε έναν κόσμο όπου η φαντασία και η πραγματικότητα συγχέονται, οι ήρωες συζητούν, συγκρούονται και αναζητούν την ελευθερία, διαπραγματευόμενοι τη μνήμη, το σώμα, τη ζωή, τον θάνατο και την ίδια την έννοια της ελευθερίας.

Παρασκήνιο ΕΛΣ - ΚΠΙΣΝ
12, 13, 14 Σεπτεμβρίου 2025 • Ώρα έναρξης: 18.00

Σύλληψη, σκηνοθεσία: Βασίλης Αποστολάτος • Μουσική: Μιχάλης Παρασκάκης • Δραματουργία: Ζωή Ξανθοπούλου • Σκηνικά, σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Αποστολάτος | Ερμηνεύουν: Δανάη-Αρσενία Φιλίδου, Αναστάσης Γεωργούλας
*Ευχαριστούμε τον Αλέξανδρο Σταυρόπουλο για την πολύτιμη βοήθεια του

Tο αλάθητο μιας (1) μαργαρίταΣ
Κάθε σπόρος έχει τη δύναμη να γίνει δέντρο

Εμπνευσμένη από το λογοτεχνικό έργο και τη ζωή του Χρόνη Μίσσιου, η παράσταση Το αλάθητο μιας (1) μαργαρίταΣ -ανάθεση του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας- αφηγείται τη μικρή ιστορία ενός μεγάλου ανθρώπου, ενός ρομαντικού αγωνιστή. Με εργαλεία το σώμα, τη φωνή και την τεχνολογία, τέσσερις αφηγητές και ένας μουσικός μεταφέρουν στη σκηνή θραύσματα αγώνων, ονείρων και ματαιώσεων. Μια ρομαντική ιστορία μιας παλιάς εποχής που μοιάζει με τη δική μας.

Αίθουσα Ορχήστρας ΕΛΣ - ΚΠΙΣΝ
12, 13, 14 Σεπτεμβρίου 2025 • Ώρα έναρξης: 19.30

Ομάδα Rodez
Κείμενο: Χρόνης Μίσσιος • Σκηνοθεσία: Σόνια Καλαϊτζίδου, Μάριος Κρητικόπουλος • Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Rodez • Μουσική, μουσικός επί σκηνής: Νικήτας Κίσσωνας • Κινησιολογία, χορογραφία: Νικόλας Χατζηβασιλειάδης • Σκηνικό, σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Αποστολάτος • Κοστούμια: Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη | Ερμηνεύουν: Νίκος Γιαλελής, Μάριος Κρητικόπουλος, Ανθή Σαββάκη, Ηλέκτρα Σαρρή

Πέτρα + Νήμα + Καρδιά =
Μια σκηνική ονειροφαντασία με αφορμή το Παγγαίο

Ένα υβρίδιο σύγχρονου χορού, θεάτρου και περφόρμανς, που ανασυνθέτει μύθους, έθιμα και οικολογικές αφηγήσεις της περιοχής. Η παράσταση αντλεί υλικό από το συλλογικό φαντασιακό του Παγγαίου - τη διονυσιακή παράδοση, την παρουσία του Ορφέα, τις μεταμορφώσεις του τοπίου και τα τοπικά έθιμα όπως των Αράπηδων και της Μπάμπως. Δύο ερμηνευτές και ένας χορός γυναικών υφαίνουν μια νέα σκηνική μυθολογία, όπου το ανθρώπινο συνυπάρχει με το μη ανθρώπινο.

Παρασκήνιο ΕΛΣ - ΚΠΙΣΝ
12, 13, 14 Σεπτεμβρίου 2025 • Ώρα έναρξης: 21.00

Σύλληψη, σκηνοθεσία, κείμενα, σχεδιασμός φωτισμών: Μιχάλης Αγγελίδης • Πρωτότυπη μουσική, ηχητικός σχεδιασμός: Νίκος Σωτηρέλης • Σκηνικά, κοστούμια, ειδικές κατασκευές: Αφροδίτη Ψυχούλη | Ερμηνεύουν: Μιχάλης Αγγελίδης, Δημήτρης Γαλανάκης

(Όλα) όσα αφήνουμε πίσω < για ένα αύριο που δε θα έρθει ποτέ
Μια εν πλω παράσταση / εμπειρία για τις επιθυμίες που δεν έπιασαν λιμάνι

 Πάνω στο πλοίο που συνδέει τον Πειραιά με την Αίγινα θα ζωντανέψει μια ξεχωριστή παράσταση, με έμπνευση από τις αλήθειες που εκφράζονται στο έργο του Χρόνη Μίσσιου. Μια ωδή σε όσα δεν τολμήσαμε: στις επιθυμίες που μείνανε μισοειπωμένες, στις λέξεις που δε βρήκαν ποτέ στόμα για να ειπωθούν, στα βλέμματα που στράφηκαν αλλού. Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο ταξίδι, αλλά για μια βιωματική εμπειρία εν πλω.

15, 16 Σεπτεμβρίου 2025 • Ώρα έναρξης: 19.00

Σύλληψη, σκηνοθεσία: Μάριος Κακουλλής • Κείμενο, συνεργάτιδα δραματουργός: Έρι Κύργια • Μουσική: Ανδρέας Βαλαχής • Κινησιολογία: Χάρης Κούσιος | Ερμηνεύουν: Συμεών Κωστάκογλου, Αναστάσης Γεωργούλας, Γιώργος Ζιάκας, Θοδωρής Βράχας, Σπύρος Μπόσγας 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Τοποθεσίες:
Αίθουσα Ορχήστρας & Παρασκήνιο ΕΛΣ – ΚΠΙΣΝ

Πλοίο στη γραμμή Πειραιάς–Αίγινα

⏳ Διάρκεια: 70 λεπτά ανά παράσταση

Εισιτήρια:
– Μεμονωμένη παράσταση (εκτός ferry boat): €10
– Ενιαίο εισιτήριο για τις τρεις παραστάσεις στην ΕΛΣ: €20

Προπώληση:
Το Φεστιβάλ Φιλίππων ταξιδεύει στην ΕΛΣ – TicketServices.gr

*Μέγας Δωρητής ΕΛΣ: Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)

H λειψυδρία είναι ορατή και στην τεχνητή λίμνη της Τάκας στην Αρκαδία.

Φωτογραφίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποτυπώνουν τη νέα πραγματικότητα, καθώς η λειψυδρία χτυπά εντόνως και την περιοχή των χωριών Στρίγκου, Βουνού, Κανδάλου και λοιπών οικισμών του τέως δήμου Τεγέας. Η λίμνη της Τάκας, σιγά σιγά, στεγνώνει και έχει ήδη σημάνει συναγερμός, αφού η στάθμη των νερών της, έχει υποχωρήσει αισθητά και τα λιγοστά, στάσιμα νερά, βγάζουν μία απόκοσμη εικόνα.

Πολλοί μιλούν για την ανάγκη κήρυξης του δήμου Τρίπολης, όσον αφορά την εκεί περιοχή, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ο ταμιευτήρας, παρουσιάζει μεγάλη συρρίκνωση στο απόθεμά του. Άγνωστο παραμένει, εάν η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί, αφού και οι βροχές των υπόλοιπων εποχών, είναι λίγες. Θα πρέπει να τονιστεί, ότι, εκκρεμεί το μεγάλο έργο των αρδευτικών δικτύων της λίμνης Τάκας, μετά και την επικαιροποίηση των τευχών δημοπράτησης.

Η λίμνη Τάκα, είναι προστατευόμενη περιοχή. Ανήκει σε ειδική ζώνη διατήρησης, σύμφωνα με την ταμπέλα ενημέρωσης από τον Οργανισμό του Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Ανήκει στο Ευρωπαικό Οικολογικό Δίκτυο Νατούρα 2000.

Επαναλήψεις παραστάσεων στα

Αθηναϊκά Θέατρα

Θεατρική περίοδος 2025-2026 

Θέατρο Αλίκη Αμερικής 4, Αθήνα

Μπαμπάδες με Ρούμι 4^ος χρόνος

των Θανάση Παπαθανασίου + Μιχάλη Ρέππα

Πρεμιέρα Τετάρτη 1^η Οκτώβριου

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/aliki/mpampades-me-roumi-3os-xronos/

«Μπαμπάδες με ρούμι» η θρυλική νεοελληνική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου + Μιχάλη Ρέππα συνεχίζεται με απίστευτη φόρα για 4^η χρονιά, στο Θέατρο Αλίκη από την Τετάρτη 1^η Οκτώβριου!

Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Θανάσης Ευθυμιάδης, Σοφία Βογιατζάκη, Αντιγόνη Νάκα και η Κωνσταντίνα Μιχαήλ.

Θέατρο Μικρό Παλλάς Αμερικής 2 Στοά Σπύρου Μήλιου Σύνταγμα

Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής

των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου

Πρεμιέρα Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2^ος χρόνος

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/mikro-pallas/i-deksia-i-aristera-kai-o-kyr-pantelis/

 Με περισσότερους από 34.000 θεατές τον πρώτο χρόνο της παρουσίασής της στο κοινό, η σπαρταριστή κωμωδία «Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής» του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Σταμάτης Φασουλής στο Μικρό Παλλάς, συνεχίζει ακάθεκτη για δεύτερη χρονιά!

Μαζί του στην σκηνή : Ελένη Καστάνη, Γιώργος Δεπάστας, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Γιώργος Βουρδαμής, Απόστολος Καμιτσάκης, Γιώργος Κορομπίλης, Μαρία Καραβά.

Θέατρο Λαμπέτη Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, Αθήνα 2^ος χρόνος

Η ληστεία της συμφοράς (The Comedy About a Bank Robbery)

Henry Lewis, Jonathan Sayer και Henry Shields

Πρεμιέρα Τετάρτη 1η Οκτωβρίου

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/lampeti/i-listeia-tis-symforas/

Τα Αθηναϊκά Θέατρα παρουσιάζουν για 2^η συνεχόμενη χρονιά την ξέφρενη κωμωδία «Η Ληστεία της Συμφοράς» (The Comedy About a Bank Robbery) σε μία παραγωγή υψηλών προδιαγραφών με υπέροχα σκηνικά, κοστούμια, ειδικά εφέ, ακροβατικά, ζωντανή μουσική, που όλα είναι… λάθος!

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νικορέστης Χανιωτάκης.

Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά) : Ιωάννης Απέργης, Κατερίνα Γερονικολού, Παναγιώτης Γουρζουλίδης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Θάνος Μπίρκος, Αρετή Πασχάλη, Θάνος Σκόπας, Γιάννης Στεφόπουλος, Γιώργος Χρανιώτης.

ΘΕΑΤΡΟ ΜΙΚΡΟ ΧΟΡΝ Αμερικής 10, Aθήνα

Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. 2^ος χρόνος

Λένα Κιτσοπούλου

ΜΟΝΟ ΓΙΑ 12 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Πρεμιέρα Δευτέρα 6 Οκτωβρίου

https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/mikro-horn/m-a-i-r-o-y-l-a/

Μετά την μεγάλη προσέλευση του κοινού (10 χιλιάδες θεατές) στον συγκλονιστικό μονόλογο Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. της Λένας Κιτσοπούλου τον περασμένο θεατρικό χειμώνα, η παράσταση επαναλαμβάνεται για 2^η χρονιά, στο θέατρο Μικρό Χορν, από τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου.

Πρωταγωνιστεί η Μαρία Σολωμού. Σκηνοθετεί η Φρόσω Λύτρα.

Την μετατροπή της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας σε σχέδιο όπως εκείνο του Τραμπ αναδεικνύει εκτενές ρεπορτάζ της Washington Post, περιγράφοντας τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης προσφύγων και μεταναστών στην χώρα μας.

Το νέο ελληνικό «μοντέλο» εκτυλίσσεται πίσω από έναν φράχτη ύψους τριών μέτρων με συρματόπλεγμα στην κορυφή, στην άκρη της Αθήνας, όπου φυλακισμένοι μετανάστες περιγράφουν τις δυσμενείς συνθήκες.

Ντυμένοι στα μαύρα φρουροί περιπολούν την περίμετρο του κέντρου κράτησης όπου μετανάστες που διασώθηκαν πρόσφατα στη θάλασσα αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, σύμφωνα με δικηγόρους ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι μετανάστες στεγάζονται μέσα σε πρόχειρους θαλάμους σε μεταλλικά κοντέινερ. Στρώματα λερωμένα, τουαλέτες χωρίς καπάκια ή πόρτες, έντομα στους θαλάμους, χαλασμένα κλιματιστικά παρά τον καύσωνα, συνθέτουν ένα απάνθρωπο καθεστώς διαβίωσης ανθρώπων που διασώθηκαν από τη θάλασσα και αντιμετωπίζονται σαν εγκληματίες, αναφέρει η Washington Post.

Οι Έλληνες αξιωματούχοι αρνήθηκαν αίτημα της εφημερίδας για επίσκεψη στο στρατόπεδο κράτησης και δεν απάντησαν σε αίτημα σχολιασμού για τις καταγγελλόμενες συνθήκες.

«Είναι μια πολύ δύσκολη ζωή», είπε ένας 31χρονος από την Υεμένη σε μια από τις εγκαταστάσεις, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή φοβάται αντίποινα από τις αρχές.

Όπως επισημαίνει η Washington Post, για την Ελλάδα, μια πύλη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 μελών, η μακροχρόνια φυλάκιση προσφύγων και μεταναστών θα μπορούσε σύντομα να γίνει ο νέος κανόνας της μεταναστευτικής πολιτικής.

Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο που υιοθετεί η χώρα μας, όσοι ζητούν άσυλο δεν θα διαμένουν πλέον σε ανοιχτές δομές, αλλά σε κλειστά κέντρα κράτησης σαν την Αμυγδαλέζα.

Οι αιτούντες θα παραμένουν κρατούμενοι όσο διαρκεί η εξέταση του αιτήματός τους. Όσοι γίνουν δεκτοί θα αποφυλακίζονται, ενώ οι απορριφθέντες – που σήμερα ξεπερνούν το 50% – θα αντιμετωπίζουν το δίλημμα: ή «εθελοντική» επιστροφή στην πατρίδα ή ποινές φυλάκισης 2 έως 5 ετών και πρόστιμα έως 10.000 ευρώ.

Ο νέος υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης δήλωσε άλλωστε ανοιχτά: «Η πολιτική του προέδρου Τραμπ είναι μια καλή πολιτική. Η Ευρώπη λέει πλέον: ως εδώ».

Αλλαγή κατεύθυνσης στην Ευρώπη

Η Ελλάδα ωστόσο δεν είναι η μόνη που έχει αυστηροποιήσει τους κανόνες. Σήμερα, με αξιοσημείωτη εξαίρεση την Ισπανία οι χώρες στην Ευρώπη γίνονται όλο και πιο εχθρικές προς τη μετανάστευση.

Η Γερμανία έχει κάνει στροφή, εγκαινιάζοντας νέες συνοριακές περιπολίες και φιλοξενώντας μια σύνοδο ευρωπαϊκών χωρών στις Βαυαρικές Άλπεις τον περασμένο μήνα, για να στηρίξει αυστηρότερους κανόνες για τη μετανάστευση. Τον περασμένο μήνα, η κάτω βουλή στην Ολλανδία ενέκρινε δύο νόμους που μειώνουν τη διάρκεια των προσωρινών αδειών ασύλου, αναστέλλουν την έκδοση νέων και περιορίζουν την οικογενειακή επανένωση.

«Είναι μια αλλαγή κατεύθυνσης» στη μετανάστευση, είπε η Γιασμίν Σλόουτχες, αναπληρώτρια διευθύντρια του Migration Policy Institute Europe, ενός think tank.

Αντιμετωπίζοντας χαμηλά ποσοστά απελάσεων – μόνο περίπου 1 στους 4,5 αιτούντες άσυλο επαναπατρίζεται — η ΕΕ έχει πλέον ως αποστολή να επιταχύνει την επιστροφή των μεταναστών, των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε ή ακόμα και να τους απαγορεύσει εξαρχής την είσοδο.

Σε αντίθεση με τους πρόσφυγες, που δικαιούνται άσυλο επειδή προσπαθούν να ξεφύγουν από πόλεμο, λιμό ή άλλες απειλητικές για τη ζωή τους συνθήκες, οι «παράτυποι» μετανάστες είναι τυπικά εκείνοι που αναζητούν καλύτερες οικονομικές συνθήκες χωρίς να διατρέχουν άμεσο κίνδυνο. Ωστόσο, τα όρια δεν είναι καθαρά με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων να καταγγέλλουν λάθη επί της διαδικασίας, που καταλήγουν στην απέλαση μεταναστών και στην εκ νέου έκθεσή τους σε επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης.

Την ίδια στιγμή, πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ολοένα και περισσότερο την ιδέα της κράτησης μεταναστών που περιμένουν αποφάσεις επαναπατρισμού ή ασύλου εκτός των συνόρων της Ένωσης, με τη συζήτηση να περιστρέφεται πλέον στη δημιουργία εξωτερικών κέντρων κράτησης, δηλαδή εκτός των συνόρων της ΕΕ.

Ήδη η Ιταλία προωθεί την ίδρυση δύο δομών στην Αλβανία, ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο εξετάζεται ακόμη και η δημιουργία τέτοιων δομών στη Λιβύη.

Όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ της Washington Post, σε συνέντευξή του, ο Θάνος Πλεύρης, ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης, δήλωσε ότι ο ίδιος και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί του συζήτησαν πρόσφατα τη δημιουργία κέντρων κράτησης στη Λιβύη – όπου ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών έχουν κατηγορήσει τις τοπικές αρχές για παράνομες δολοφονίες, σεξουαλική κακοποίηση και βασανιστήρια μεταναστών.

Επικίνδυνη η νέα μεταναστευτική πολιτική της χώρας

Η Ελλάδα εδώ και χρόνια προσπαθεί να καταπολεμήσει τα κύματα μετανάστευσης, με την ακτοφυλακή της να κατηγορείται για παράνομα pushbacks και για την αποτυχία της στην πρόληψη πολύνεκρων ναυαγίων στα χωρικά της ύδατα όπως αυτό της Πύλου.

Ωστόσο, ο νέος νόμος περί μετανάστευσης – που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα μετά από μια αύξηση των αφίξεων στο νησί της Κρήτης – επιδιώκει να κατοχυρώσει το μήνυμα «μείνετε έξω» προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Όσον αφορά το νέο κύμα αφίξεων μεταναστών που σημειώθηκε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στην Γαύδο, το ρεπορτάζ περιγράφει τις συνθήκες στις οποίες βρέθηκαν εκτεθειμένοι χιλιάδες διασωθέντες στο αυτοσχέδιο κέντρο κράτησης στο Ηράκλειο της Κρήτης και επισημαίνει ότι οι αφίξεις στην Κρήτη συνολικά κατά τους πρώτους επτά μήνες του έτους ξεπέρασαν τις 10.000 – μια τετραπλάσια αύξηση σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

Πολλοί από τους μετανάστες προέρχονταν από την Αίγυπτο, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν και προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τη φτώχεια, με σχετικά αδύναμες αιτήσεις ασύλου, σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές. Ωστόσο, οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι άλλοι, που διέφυγαν από τον πόλεμο και τη βία στο Σουδάν και την Υεμένη, πιθανότατα είχαν πολύ πιο ισχυρές υποθέσεις.

Οι μετανάστες που έφτασαν από τις 14 Ιουλίου και μετά — όταν τέθηκε σε ισχύ η αναστολή των αιτήσεων ασύλου στην Ελλάδα — δεν έμειναν στην Κρήτη, αλλά μεταφέρθηκαν γρήγορα στο κέντρο κράτησης – φυλακή της Αμυγδαλέζας κοντά στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη δομή στη βόρεια Ελλάδα.

Η Τζούλια Ζέλβενσκα, επικεφαλής νομικής υποστήριξης και δικαστικών διαφορών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους, μια συμμαχία ΜΚΟ, δήλωσε ότι η αναστολή του ασύλου, την οποία έπραξε και η Ελλάδα, παραβιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ο οποίος αναγνωρίζει το δικαίωμα στο άσυλο.

H Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), επίσης, εξέφρασε «σοβαρή ανησυχία» για την αναστολή του ασύλου στην Ελλάδα.

Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, επιμένει ότι οι περισσότεροι δεν δικαιούνται άσυλο και υποστηρίζει ότι η πολιτική «αποτροπής» είναι αναγκαία.

«Θέλω να φύγω. Δεν θέλω να μείνω σε αυτή τη φυλακή»

Στην Αμυγδαλέζα, στο περιφραγμένο κέντρο κράτησης που άνοιξε το 2012, οι μετανάστες επιτρέπεται να κρατούνται για έως και 18 μήνες. Ωστόσο, νομικοί υποστηρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια, οι νεοαφιχθέντες, μόλις καταγραφούν ως αιτούντες άσυλο, μεταφέρονται σχετικά γρήγορα σε λιγότερο περιοριστικά στρατόπεδα.

Για τους νέους κατοίκους της Αμυγδαλέζας, ωστόσο, αυτό δεν ισχύει πλέον.

Η παραμονή τους εδώ μπορεί να παραταθεί για χρόνια, εάν ψηφιστεί ο νέος νόμος και οι απορριφθέντες αιτούντες αρνηθούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι δικηγόροι χαρακτηρίζουν την πολιτική μη πρακτική, λέγοντας ότι η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να φυλακίσει τόσους πολλούς μετανάστες.

Μετανάστης από την Υεμένη, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από μια ζώνη συγκρούσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των ανταρτών Χούθι, δήλωσε ότι αυτός και άλλοι μετανάστες απογοητεύτηκαν όταν συνειδητοποίησαν ότι είχαν διακινδυνεύσει τη ζωή τους και τις οικονομίες τους για να φτάσουν στην Ελλάδα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν ότι δεν τους επιτρεπόταν να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου.

«Νόμιζα ότι θα με ανάγκαζαν να μείνω για 3 έως 5 ημέρες και μετά θα με άφηναν ελεύθερο», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη στην Washington Post.

«Δεν είχα ιδέα. Ξαφνιάστηκα. Θέλω να φύγω. Δεν θέλω να μείνω σε αυτή τη φυλακή» πρόσθεσε.