Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης: Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ στο Κύτταρο! "Ζήτω το Πένθος"
Τετάρτη, 13/10/2021 - 16:58
|
|
|
|
|
|
κάθε Δευτέρα & Τρίτη στο Θέατρο Κιβωτός
Ουτεσίτελνι .«…και στο παιχνίδι δε χωράνε συναισθηματισμοί. Το παιχνίδι δεν το ενδιαφέρει τίποτα. Φέρε τον πατέρα μου να παίξει χαρτιά μαζί μου και θα σου τον γδύσω. Αν δεν μπορείς, μην παίζεις! Εδώ είναι όλοι ίσοι.»
Η αδρεναλίνη της κομπίνας, η μαεστρία και η αρρώστια του τζόγου, η κάψα να εξαπατήσεις τους πάντες, αλλά να μην εξαπατηθείς εσύ ο ίδιος και η εμμονή του ανθρώπου για την επικράτηση απέναντι στον οποιονδήποτε «δίπλα», κυριεύουν την πένα του Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ κάπου στο 1836, για να γράψει μια δαιμονισμένη μυστήρια κωμωδία, που ακούει στο όνομα «Οι παίχτες».
Σ’ ένα απομακρυσμένο πανδοχείο της Ρωσίας, καταφτάνει ένας δεινός χαρτοπαίχτης, απατεώνας, και πλαστογράφος. Στόχος του, να βρει τα επόμενα θύματά του, και να τα «γδάρει». Αλλά δε θα είναι τόσο απλή υπόθεση. Στο ίδιο πανδοχείο διαμένουν δύο εξίσου δεινοί κομπιναδόροι, που γυρεύουν το ίδιο ακριβώς πράγμα με τον πρώτο: ένα λαχταριστό, αθώο και, φυσικά, κεφαλαιούχο θύμα. Οι δύο συναντούν τον ένα και σύντομα ενώνουν τις δυνάμεις τους, οδηγώντας την παράσταση σε ένα πανδαιμόνιο γεμάτο μπλόφες, ρίσκο, ανταγωνισμούς, συμμαχίες, εκπλήξεις κι ανατροπές, καθώς στο παιχνίδι μπαίνουν σιγά-σιγά όλοι οι παράξενοι ένοικοι που τριγυρνούν σ’ αυτό το μικρό και ήσυχο πανδοχείο.
Στη σκηνή του θεάτρου Κιβωτός, από τον Οκτώβριο του 2021, θα δούμε τους "Παίχτες" να ζωντανεύουν από μια παρέα νέων ηθοποιών, τους Γιάννη Νιάρρο, Βασίλη Μαγουλιώτη, Ηλία Μουλά, Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο, Γιώργο Τζαβάρα και Γιώργο Μπουκαούρη, guest star τον Χρήστο Στέργιογλου και σκηνοθεσία του Γιώργου Κουτλή. Ζωντανή μουσική, αφηνιασμένοι ρυθμοί και σκοτεινό χιούμορ σε μια παράσταση - οφθαλμαπάτη, μια φαρσοκωμωδία καταστάσεων, για την τέχνη της εξαπάτησης: Παράσταση ή πραγματικότητα, ηθοποιός ή ρόλος, θύτης ή θύμα, αλήθεια ή ψέμα, όλα συγχέονται και τελικά, το μόνο που μένει είναι το παιχνίδι.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία - μετάφραση - διασκευή: Γιώργος Κουτλής
Δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης Μαγουλιώτης
Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Χορογραφία: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιάκωβος Μηνδρινός
Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης
Παίζουν: Γιάννης Νιάρρος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Ηλίας Μουλάς, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Γιώργος Τζαβάρας και Γιώργος Μπουκαούρης, guest star ο Χρήστος Στέργιογλου
Διαφήμιση – Social Media: Renegade Media / Βασίλης Ζαρκαδούλας
Παραγωγή: ΤΕΧΝΗΧΩΡΟΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Πρεμιέρα: Δευτέρα 25 Οκτωβρίου στις 21:00
Ωρες παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00
Εισιτήρια:17€ κανονικό,
15€ φοιτητικό, ΑΜΕΑ, ανέργων, άνω 65 ετών
Προπώληση στη viva.gr:
https://www.viva.gr/tickets/theater/oi-paixtes/
Διεύθυνση: Θέατρο Κιβωτός, Πειραιώς 115, Αθήνα 118 54
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 34 27 426
Ακολουθήστε μας:
Μια κίνηση
του τρυφερού χεριού σου
έσβησε μεμιάς όλο το μαύρο.
Γιάννης Ρίτσος, Πρωινό άστρο
Το Θέατρο Τέχνης προτείνει φέτος ένα ρεπερτόριο όπου κυριαρχεί τοελληνικό κείμενο είτε με πρωτότυπα έργα,είτε με κείμενα που εμπνέονται από ιστορικά/κοινωνικά γεγονότα ή το έργο/τη ζωή ξένων και Ελλήνων δημιουργών. Έτσι θα δούμε (με χρονική σειρά) νέα έργα των: Ηρώς Μπέζου, Λένας Κιτσοπούλου, Γιάννη Καλαβριανού, ΓιώργουΜπλάνα, ΓιώργουΒαλαή, Ιόλης Ανδρεάδη-Άρη Ασπρούλη, Βασίλη Μαυρογεωργίου). Το κλασικό κείμενο εκπροσωπείται φέτος από τρία εμβληματικά έργα των Σαίξπηρ, Ανούιγ και Ξενόπουλου.
Το Υπόγειο απευθύνεται φέτος και σε ένα νεότερο ηλικιακά κοινό, με τέσσερις διαφορετικές παραγωγές κλασικών ξένων και σύγχρονων ελληνικών κειμένων, ενώ στη Φρυνίχου συναντάμε μόνο ελληνικά κείμενα και μουσικές παραστάσεις («Στην οδό Φρυνίχου», «Παράξενη κοπέλα») ή παραστάσεις με έντονο το μουσικό στοιχείο(«Ποπολάρος», «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα»).
Να σημειωθεί ότι προγραμματίζονται επίσης μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις (ομιλίες, συναυλίες, εκπαιδευτικά προγράμματα) που ξεκινούν από τον Δεκέμβριο του ’21 και θα είναι αφιερωμένες στα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης αλλά καιστο ρεμπέτικο τραγούδι, καθώς καιστα 80 χρόνια από την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης(1942). Τα εκπαιδευτικά προγράμματα θα συνδεθούν με το ρεπερτόριο, τους δημιουργούς και τις θεματικές της σεζόν. Αναλυτικό πρόγραμμα όλων των παράλληλων δράσεων και εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί τον Νοέμβριο.
Όσον αφορά στην Παιδική Σκηνή, για αυτή την ιδιαίτερη, μεταβατική για όλους μας και ειδικά για το παιδικό κοινό σεζόν, το Θέατρο Τέχνης προτείνει μια μουσική παράσταση («Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα») ειδικά σχεδιασμένη για να παρουσιάζεται σε σχολεία και σε κάθε είδους χώρους εκδηλώσεων. Η παράσταση,αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλύτερα σε σχέση με την πανδημία, αναμένεται να ενταχθεί στον προγραμματισμό του Θεάτρου Τέχνης από την περίοδο των Χριστουγέννων ενώ μέχρι τότε μπορεί να προσκαλείται από ομάδες, σχολεία κτλ.
Τέλος, το Θέατρο Τέχνης θα παρουσιάσει με την υποστήριξη του ΥΠΟΟΑ καιψηφιακό ρεπερτόριογια την σεζόν 2021-22,«ανεβάζοντας» τα έργα που διακρίθηκαν στον web και audio διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το 2021 με θέμα «Και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά». Το ψηφιακό ρεπερτόριοθα συμπληρωθεί από δύο audio έργα που θα αρχίσουν να διατίθενται σε podcastsαπό τον Νοέμβριο ( “Τα ρούχα του Αυτοκράτορα» για παιδιά, «Το Γεφύρι της Άρτας και οι Λυγερές του Κάτω Κόσμου» για εφήβους/ενήλικο κοινό) και μια web παράσταση που ζωντανεύει το λόγο και τις ιστορίες τριών «θαρραλέων» γυναικών που πρώτες ασχολήθηκαν με το θέατρο κατά τα χρόνια της Επανάστασης(«Η δική της επανάσταση»).
Το φετινό πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης επιθυμεί να λειτουργήσει όπως η κίνηση ενός «τρυφερού χεριού» που θέλει να απαλύνει τον πόνο, να σβήσει το «μαύρο» που σκεπάζει τη ζωή μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ενόςχεριού που μας καλεί να το κρατήσουμε, να το σφίξουμε προκειμένου να βρεθούμε και πάλι όλοι μαζί. Από κοντά. Ζωντανά. Και να ονειρευτούμε τον κόσμο από εδώ κι εμπρός.
Από Οκτώβριο-Νοέμβριο στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ
«Ο Ποπολάρος», Γρηγορίου Ξενόπουλου
Για πρώτη φορά, η θεατρική διασκευή του διηγήματος με ζωντανή μουσική.
Σκηνοθεσία-μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ
Από 14 Οκτωβρίου έως 12 Δεκεμβρίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Από την ομάδα ΟΠΕRA
H παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Το διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ο ποπολάρος» πρωτοδημοσιεύθηκε το 1913 με τίτλο «Ο αντάρτης». Σε αντίθεση με την μεταγενέστερη διασκευή του από το συγγραφέα για το θέατρο, όπου η προσαρμογή, κατά τα ειοθώτα της εποχής και τη συνήθη πρακτική του Ξενόπουλου, είναι δραστική (μετατόπιση του θεματικού άξονα στην ιστορία αγάπης έναντι της πολιτικο-κοινωνικής ανατομίας, μετατροπή του τέλους σε happy-end), ακολουθώντας την πεπατημένη που σχετίζεται με την εμπορική απήχηση, το διήγημα αξιοποιεί το ειδύλλιο μεταξύ της ΚοντεσσίναςΈλδας και του ποπολάρου ΖέππουΠεμπονάρη στο επίπεδο της πλοκής και όχι του θέματος. Ο Ξενόπουλος αξιοποιεί τις ιδιαιτερότητες της ζακυνθινής κοινωνίας για να διαπραγματευθεί, όχι απλώς το διαχωρισμό μεταξύ τάξεων, αλλά την εσωτερίκευση αυτής της στεγανοποίησης από τα ίδια τα πρόσωπα, και μάλιστα στη συνθήκη μιας ήδη μεταβατικής εποχής, που εγκυμονεί την ανατροπή ακριβώς αυτών των στεγανών. Η Ομάδα ΟΠΕRΑ αξιοποιώντας την εικοσαετή πλέον εμπειρία της στο μουσικό θέατρο παρουσιάζει μια νέα σκηνική εκδοχή του «Ποπολάρου» σε διασκευή της Έλσας Ανδριανού, η οποία επικεντρώνεται, τόσο στην αναλογία της σημερινής ταξικής διαστρωμάτωσης, όσο και στην αφομοίωση των παντός είδους στεγανών περιχαρακώσεων που λειτουργούν ως εσωτερική επιταγή σε μια εποχή ακραίας ατομικιστικής απομόνωσης και ψευδαισθητικής επικοινωνίας. Οι πέντε ερμηνευτές-ηθοποιοί αναλαμβάνουν τη σκηνική αφήγηση του διηγήματος λειτουργώντας ως «χορός», μέσα από τον οποίο προκύπτουν τα βασικά πρόσωπα του διηγήματος. Η μουσική της παράστασης αξιοποιεί την πλούσια επτανησιακή μουσική παράδοση σε μια σύγχρονη μουσική εκφορά.
Διασκευή Έλσα Ανδριανού
Σκηνικά-Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου
Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία Ελεάνα Τσίχλη
Ερμηνεύουν
Ζέππος Γιάννης Καράμπαμπας
Έλντα Ιφιγένεια Καραμήτρου
Μαρινέρης Παντελής Δεντάκης
Μαρινέραινα Μαρία Παρασύρη
Κόντε Ντιμάρας Νίκος Αλεξίου
«Οι Ναυαγοί», Ηρώς Μπέζου
Το πρώτο έργο της Ηρώς Μπέζου για τρία πρόσωπα, τρεις δυνατές ερμηνείες.
Σκηνοθεσία: Ηρώ Μπέζου-Γιάννης Παπαδόπουλος
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη στις 9μμ
Από 18 Οκτωβρίου έως 11 Ιανουαρίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Ένας νεαρός δημοσιογράφος επισκέπτεται το απομονωμένο σπίτι ενός καταξιωμένου συγγραφέα με σκοπό να του πάρει συνέντευξη. Σύντομα οι δύο άνδρες αντιλαμβάνονται ότι έχουν ασκήσει καθοριστική επίδραση ο ένας στην ζωή του άλλου. Στο σπίτι όμως δεν είναι μόνοι. Μαζί με τον οικοδεσπότη ζει και η ανήλικη κόρη του. Ο έρωτας των δύο νέων έχει γεννηθεί πολύ πριν γνωριστούν και οι τρεις ήρωες θα βρεθούν σε ένα χρωματιστό λούναπαρκ με τις ίδιες τους τις λέξεις για παιχνίδια. Μέσα από τις λέξεις παλεύουν να κοιταχτούν, να αγαπήσουν, να "βγούν στη ζωή".
Σκηνικά-κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Εκτέλεση παραγωγής: TooFarEastProductions
Παίζουν: Σοφία Κόκκαλη, Γιάννος Περλέγκας, Μιχάλης Τιτόπουλος
«Μακμπέθ», Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Μια νέα προσέγγιση του σκοτεινού αριστουργήματος του Σαίξπηρ.
Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ., Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ.
Από 4 Νοεμβρίου έως 30 Ιανουαρίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ
Από την ομάδα «Εν τώ άμα»
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Ο ΣΑΙΞΠΗΡ, στον Μάκμπεθ λέει το φοβερό, προφητικό και δυστοπικό: "δεν μπορεί να συμβεί χειρότερη αρρώστια στον άνθρωπο, απ' το όλες οι αισθήσεις του να γίνουν όραση". Και είναι φοβερό το πώς συνδέει αυτήν την αρρώστια με τη διαφθορά της εξουσίας ως το νούμερο ένα και πρώτο αίτιο πρόκλησης της. Ο άνθρωπος - όραση είναι ο άνθρωπος που δεν ακούει δεν μυρίζει, δε γεύεται δεν αγγίζει. Είναι ένας πεντακάθαρος φονιάς...
Μετάφραση: Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά- κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας
Ηχητικό τοπίο: Αλέκος Βασιλάτος
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθοί σκηνοθεσίας: Κυβέλη Δραγούμη, Μάγδα Καυκούλα, Νικόλας Λαμπάκης
Παίζουν: Θάνος Τοκάκης, Εύη Σαουλίδου, Κώστας Κουτσολέλος, Κώστας Ξυκομηνός, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος.
«Στην οδόΦρυνίχου»
Μια μουσική παράσταση με τον Θοδωρή Βουτσικάκησερεπερτόριο με βάση την
« Όμορφη Ζωή» των Piovani – Νικολακοπούλου –Βουτσικάκη αλλά και αγαπημένες στιγμές της ελληνικής μουσικής δημιουργίας και του διεθνούς ρεπερτορίου.
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Μόνο για 6 παραστάσεις
Δευτέρα/Τρίτη: 15-16, 22-23, 29-30 στις 9μμ.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Το Θέατρο Τέχνης φιλοξενεί για πρώτη φορά το Θοδωρή Βουτσικάκη σε μια μουσική παράσταση που ανθολογεί η Λίνα Νικολακοπούλου. «Στην οδό Φρυνίχου» το τραγούδι πρωταγωνιστεί και ζεσταίνει τα σώματα μας σε έναν ιστορικό και ηλεκτρισμένο θεατρικό χώρο. Τα εμπνευσμένα τραγούδια της Όμορφης Ζωής των Piovani – Νικολακοπούλου - Βουτσικάκη θα φωτίσουν για 6 παραστάσεις το Θέατρο Τέχνης και μαζί με αγαπημένες στιγμές της ελληνικής μουσικής δημιουργίας αλλά και του διεθνούς ρεπερτορίου θα χαράξουν μια διαδρομή, όπου ερμηνευτές και ακροατές θα συναντηθούν ξανά στα σοκάκια της Αθήνας, για να μοιραστούν όσα μας ενώνουν, σήμερα.
Παίζουν οι μουσικοί:
Νεοκλής Νεοφυτίδης, πιάνο
Βασίλης Ραψανιώτης, βιολί
Από Δεκέμβριο-Ιανουάριο στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ
«Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα», Γιάννη Καλαβριανού
Ένα νέο έργο με αφορμή τη νουβέλα«ΜίχαελΚόλχαας» του Χάινριχ Φον Κλάιστ
Σκηνοθεσία:ΓιάννηςΚαλαβριανός
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 9μμ.
Από 13 Δεκεμβρίου-22 Φεβρουαρίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Από την ομάδα Sforaris
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Το κείμενο της παράστασης είχε ως αφορμή τη νουβέλα «ΜίχαελΚόλχαας», του Χ. Φ. Κλάιστ. Μεταφερόμαστε στον 16ο αιώνα, όταν ένας φιλήσυχος και νομοταγής πολίτης, ο εκτροφέας αλόγων ΜίχαελΚόλχαας, ξεκινά από το χωριό του στο Βρανδεμβρούργο, για να πουλήσει στη γειτονική Σαξονία, τα άλογα που με πολύ κόπο εξέθρεψε. Ο νέος ηγεμόνας της Σαξονίας, Βέντσελ Φον Τρόνκα, έχει κλείσει τον δρόμο και ζητά πια άδεια διέλευσης και χρήματα. Ο Κόλχαας που δεν έχει την άδεια, προτείνει να τον αφήσουν να περάσει για μία φορά και να φέρει την άδεια επιστρέφοντας. Φεύγει, αφήνοντας ως εγγύηση τα δύο καλύτερα άλογά του. Όταν επιστρέφει, βρίσκει τα άλογα εξαθλιωμένα και σε κακή κατάσταση, αφού τα έχουν υποχρεώσει σε καθημερινές, εξαντλητικές εργασίες, και τον φίλο του και φροντιστή τους, βίαια χτυπημένο. Ο Κόλχαας ζητά να αποζημιωθεί. Ο ηγεμόνας τον ταπεινώνει, τον διώχνει και σκοτώνει τη γυναίκα του. Ο Κόλχαας προσπαθεί με κάθε έννομο τρόπο να δικαιωθεί. Το Κράτος, ο Νόμος και η Εκκλησία αδιαφορούν. Ο Μαρτίνος Λούθηρος, που έχει μόλις τοιχοκολλήσει τις 95 θέσεις της Προτεσταντικής Εκκλησίας στον Καθεδρικό Ναό της Βιτεμβέργης, τον καλεί να σταματήσει. Ο Κόλχαας νιώθοντας τεράστια απογοήτευση, αποφασίζει να πάρει τον Νόμο στα χέρια του και πυρπολεί τη Βιτεμβέργη. Το μέτρο και η λογική γρήγορα καταλύονται. Διάφοροι άνθρωποι, απογοητευμένοι από την αδικία που βιώνουν καθημερινά, συντάσσονται δίπλα του και φτιάχνουν έναν μικρό στρατό που καίει, δολοφονεί και λεηλατεί. Ο ηγεμόνας προτείνει έστω και αργά, να τον αποζημιώσει. Όμως, ο Κόλχαας δεν αρκείται πια σε αυτό. Ο στόχος του είναι πλέον ο ίδιος ο ηγεμόνας και η υπόθεση δύο αλόγων απειλεί να διαλύσει μία ολόκληρη χώρα.Το κείμενο είναι μια ελεύθερη μεταφορά της νουβέλας. Ο Κλάιστ έβαλε στο κέντρο της τη δύναμη που μπορεί να αποκτήσει η φωνή του ενός, αλλά και τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει μια λογική απαίτηση, δίνοντάς μας ένα από τα σημαντικότερα έργα της γερμανικής γλώσσας. Ο Κόλχαας αδικήθηκε, αλλά μετατράπηκε κυριολεκτικά σε τρομοκράτη. Το θέμα του νομοταγούς πολίτη που παρανομεί, της φύσης της εξουσίας και τα ζητήματα των κοινωνικών εκρήξεων και τις ριζοσπαστικοποίησης πολιτών, ανοίγουν και πάλι τη συζήτηση για τα ηθικά όρια μιας εξέγερσης, κάνοντας τον ΜίχαελΚόλχαας τον πιο σύγχρονο Ευρωπαίο ήρωα αυτή τη στιγμή.
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλους
Βοηθός σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου
Προετοιμασία ηθοποιών: Αλεξία Μπεζίκη
Εκτέλεση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Παίζουν:Γιώργος Γλάστρας, Χριστίνα Μαξούρη, Μάνος Πετράκης, Γιώργο Σαββίδης
“Cry”, Λένας Κιτσοπούλου
Μετάκληση τουάπαιχτου στην Ελλάδα έργουτης “Cry”, σε παραγωγή τουThéâtreSaint-Gervais και τηςCompagnieBleuenHautBleuenBas (Γενεύη)
Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 5ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Μόνο για 5 παραστάσεις:5,6,7,8,9 Ιανουαρίου στις 9μμ
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Τα θέματα συζήτησης είχαν επιλεγεί προσεκτικά. Όλοι ήταν αποφασισμένοι να «περάσουν καλά». Τότε πώς και γιατί «ξέφυγε» έτσι η βραδιά; Πώς χύθηκε όλο αυτό το αίμα; Παντού;Στην κόψη του ξυραφιού, το Cry (κλάμα…; κραυγή...;) διερευνά καταρχάς τα όρια της ευγένειας. Τι συμβαίνει όταν η ευγένεια μας οδηγεί να ανεχτούμε καταστάσεις που δεν αντέχουμε; Πότε ακριβώς πεθαίνει η ευγένεια και γεννιέται η βία; Μια πρώτη εκδοχή του Cry ανέβηκε το 2017 στην Γενεύη, ύστερα από ανάθεση του Θεάτρου Saint-Gervais και της θεατρικής εταιρίας BleuenHautBleuenBas με έδρα την Ελβετία, στην Λένα Κιτσοπούλου σε συνεργασία με την Άννα Λεμονάκη στη δραματουργία και στη διανομή. Στις 3 Δεκεμβρίου 2021, η νέα εκδοχή του Cry ανεβαίνει στη Γενεύη με ανανεωμένη διανομή και έρχεται στη Φρυνίχου στις 3 Ιανουαρίου 2022, μόνο για 5 παραστάσεις.
Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Λεμονάκη
Σκηνογραφία: Λένα Κιτσοπούλου
Φωτισμοί: RenatoCampora
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Ηχητική επιμέλεια: SamuelSchmidiger
Επιστημονικός συνεργάτης: ThomasJammet
Επικοινωνία: YolandaHerradi
Παραγωγή: BleuenHautBleuenBas
Παίζουν: Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Άννα Λεμονάκη, ΠωλίνΟυγκέ
«Παράξενη κοπέλα», Γιώργου Μπλάνα
Ένα πρωτότυπο «ρεμπέτικο μιούζικαλ» με αφορμή τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και με έμπνευση τη ζωή και το έργο της Μαρίκας Νίνου
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία: Μαριάννα Κάλμπαρη
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη 6.30μμ, Κυριακή 8μμ., Πέμπτη έως Σάββατο 9μμ.
Από 14 Ιανουαρίου-1 Μαρτίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
1922: Μια «παράξενη κοπέλα» γεννιέται πάνω σε ένα καράβι γεμάτο πρόσφυγες από τη Σμύρνη που καίγεται. Με αυτό το καράβι, με όλα τα καράβια που κατέφτασαν από την πολύπαθη Σμύρνη, ταξίδεψε όχι μόνο ένας ολόκληρος κόσμος και μια κουλτούρα που έμελλε να αναδιαμορφώσει τη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά και ένα μοναδικό μουσικό είδος: το ρεμπέτικο. Ένα είδος που ξεκίνησε από το «περιθώριο», για να «νομιμοποιηθεί» από τον Γιώργο Χατζιδάκι, με την περίφημη διάλεξή του στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Ένα είδος που αγαπήθηκε και αγαπιέται ακόμα. Γιατί όπου υπάρχει καϋμός, υπάρχει ρεμπέτικο. Κι ας έχει πεθάνει ως είδος, όπως ισχυρίστηκε ο παθιασμένος μελετητής του, Ηλίας Πετρόπουλος…
Το έργο εμπνέεται από πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα για να συνθέσει μια μυθοπλασία που έχει ως θέμα την ελεγεία του έρωτα αλλά και του ίδιου του ρεμπέτικου. Μια ιστορία γύρω από μια παθιασμένη, ταλαντούχα τραγουδίστρια που σώθηκε από τη φωτιά της Σμύρνης, για να «καεί» από την τρελή λαχτάρα της να ζήσει τον απόλυτο έρωτα, την μεγάλη επιτυχία, την άπιαστη ευτυχία. Η παράσταση θα πλαισιωθεί από μια σειρά εκδηλώσεων και συναυλιών που θα λάβουν χώρα και στις δύο σκηνές του Θεάτρου Τέχνης τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και θα έχουν ως θέμα τους την καταστροφή της Σμύρνης αλλά και το ρεμπέτικο. Το πρόγραμμα των παράλληλων εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί με το αναλυτικό δελτίο τύπου της παράστασης.
Σκηνικά-κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου
Εικαστικό: Χριστίνα Κάλμπαρη, Εφήμερα, κιμωλία σε μαυροπίνακα, 2007
Πρωταγωνιστούν: Βερόνικα Δαβάκη, Γιάννος Περλέγκας κ.ά.
ΑπόΦεβρουάριο-Μάρτιοστο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ
«Αντιγόνη», Ζαν Ανούιγ
Μετά το επιτυχημένο «Ρίτερ, Ντένε, Βος», η σκηνοθέτις προσεγγίζει ένα από τα ωραιότερα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για την εξουσία.
Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη έως Σάββατο στις 9μμ
Από 4 Φεβρουαρίου έως 17 Απριλίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ
Από την ομάδα KART
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Σε ακραίες καταστάσεις της Ιστορίας, σαν αυτή που ζούμε τώρα, κατά τις οποίες συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές, των οποίων την επίγνωση ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε πριν ολοκληρωθούν, σε αυτά τα Απότομα Περάσματα-Μεταλλάξεις του ιστορικού ανθρώπου, το πλαίσιο και η ανάγκη για το Συλλογικό ΣΥΝΘΛΙΒΟΥΝ τα άτομα, αλλά και το δημόσιο χαρακτήρα τους. Περνάμε απότομα στον καθηλωμένο τεχνολογικά, πολιτικά άνθρωπο, που ενώ απολαμβάνει δημόσιο λόγο, τον στερείται, όπως στερείται δημοκρατίας και ελέγχου του εαυτού και του βίου του. Πόσω δε μάλλον των ατομικών ελευθεριών και της ιδιωτικότητάς του, την στιγμή που 'ηθελημένα' βρίσκεται εκτεθειμένος μαζί με όλους, στα μάτια όλων. Η διαφορά του έργου του Ανούιγ με τη σοφόκλεια τραγωδία, είναι ότι ο Ανούιγ βγάζει το Θεό από τη μέση, δεν υπάρχει εδώ το Ανώτερο Ον. Στέκεται στην αντιπαράθεση του ανθρώπου, ως μονάδα, με την εξουσία.
Σκηνικά – φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη
Μουσική: Λόλεκ
Παίζουν: Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Τσορτέκης, ΚίττυΠαϊταζόγλου, ΑντριάναΑνδρέοβιτς, Δημήτρης Μάμιος
«Κόκκαλο», Ιόλης Ανδρεάδη&Άρη Ασπρούλη
Mια ποιητική γκρανγκινιόλ τελετουργία βασισμένη στη ζωή και το έργο του ΑντονένΑρτώ
Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Δευτέρα/Τρίτη στις 9 μμ.
Από 14 Φεβρουαρίου έως 12 Απριλίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΥΠΟΓΕΙΟ
Από τον πολιτιστικό οργανισμό «Ρέον»
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Για να υπάρξεις χρειάζεται απλώς να αφεθείς.
Αλλά για να ζήσεις, πρέπει να είσαι κάποιος.
Πρέπει να έχεις ένα κόκκαλο.
Και να μη φοβάσαι να το δείξεις
- ακόμα και αν χρειαστεί να χάσεις τη σάρκα σου για αυτό.
ΑντονένΑρτώ
Ο επιδραστικότερος διανοητής, καλλιτέχνης και θεωρητικός του σύγχρονου θεάτρου επιστρέφει στη σκηνή με τη μορφή περφόρμερ. Ένας περφόρμερ που κουβαλά μέσα του όλες τις εκδοχές του εαυτού του: ο καλλιτέχνης Αρτώ, ο ιδιοφυής Αρτώ, ο επαναστάτης Αρτώ, ο σκηνοθέτης, ο ερωτευμένος, ο αναθεωρητής, ο έγκλειστος, ο ποιητής, ο παραληρηματικός, ο επιθετικός, ο επιληπτικός, ο αυτοκαταστροφικός, ο τοξικομανής Αρτώ, ο Αρτώ των 51 ηλεκτροσόκ μέσα σε έναν χρόνο, ο Αρτώ που πίστευε ότι έρχονται στον ύπνο του και του δηλητηριάζουν τα όνειρα κάνοντας μάγια, ο Αρτώ που έπεσε σε κόμμα και ξύπνησε όταν τον έβαζαν στο νεκροτομείο, ο «παράφρων» Αρτώ για τον οποίο ο Λακάν θριαμβολογούσε πως «επιτέλους θεραπεύτηκε και δεν θα χρειαστεί να ξαναγράψει τίποτα πια». Ο περφόρμερ-Αρτώ φέρνει την ψυχή του στο προσκήνιο, την ξεγυμνώνει και την τραγουδά. Την απαγγέλει. Σε ένα ονειρικό τοπίο μνήμης ανασύρει θραύσματα από φράσεις, εικόνες, ποιήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, διαλέξεις και επιστολές και με το ρυθμό της μουσικής ακολουθεί την κάθοδο μιας βαθιάς και ανείπωτης εξομολόγησης. Συνθέτει με τρόπο βαθιά προβοκατόρικο την τελική του ετυμηγορία απέναντι στον σύγχρονο καθωσπρεπισμό, βγάζοντας τη γλώσσα στην υποκρισία της πολιτικής ορθότητας και επαναφέροντας το θέατρο της σκληρότητας στη θέση που του ανήκει: στις φλογισμένες καρδιές των εξεγερμένων.
Το καστ και οι συντελεστές θα ανακοινωθούν.
Artwork: Παναγιώτης Ανδριανός
«Δράκος», Γιώργου Βαλαή
Mια μεταγραφή αποσπασμάτων και αναφορών από την ομώνυμη ταινία, το σύμπαν του βιβλίου 2666 του RobertoBolaño και την έκρηξη του κινήματος #MeToo.
Δραματουργία-σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 28ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 8.30μμ, Τετάρτη 9.30μμ
Από 28 Φεβρουαρίου έως 19 Απριλίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Από την OnePlantproductions
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Η παράσταση Δράκος είναι μια μεταγραφή αποσπασμάτων και αναφορών από την ομώνυμη ταινία, το σύμπαν του βιβλίου 2666 του RobertoBolaño και την έκρηξη του κινήματος #MeToo. Η μεταγραφή αυτή θα χρησιμοποιήσειέναπολύ μικρό ποσοστό γεγονότων, αφηγηματικώναλληλουχιών και διαλόγωναπό τις αρχικές αναφορές της, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναιέναεντελώςπρωτότυποέργο. Το κίνημα #MeToo έχει οδηγήσει σε ένα πρωτοφανές κύμα ελευθερίας λόγου για τις γυναίκες που έχουν νιώσει τη σεξουαλική βία ή τη σεξουαλική παρενόχληση. Οι αποκαλύψεις τέτοιων υποθέσεων, από το Hollywood και την Ευρώπη μέχρι την Αθήνα έγιναν καθημερινότητα και καταρρίπτουν όλο και περισσότερο τον τρόπο με τον οποίο δεχόμασταν μια κρυμμένη βία που υπήρχε γύρω μας. Οι ετεροχρονισμένες καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και η παγκόσμια κατακραυγή εναντίων των ανθρώπων που χρησιμοποίησαν βία ή εξουσία για να έρθουν σε επαφή ή να παρενοχλήσουν σεξουαλικά κάποιους, καθώς και όλοι εμείς που συμφωνούμε με την δημόσια διαπόμπευση αυτών των ανθρώπων δεν καταφέρνουμε να απαντήσουμε σε κάποιες βασικές ερωτήσεις. Γιατί τόσοι πολλοί άντρες κακοποιούν γυναίκες; Γιατί υπάρχει αυτή η μακρά παράδοση από άντρες που βιάζουν γυναίκες, άντρες ή μικρά παιδιά; Πως μια κοινωνία μπορεί να αντιμετωπίσει την αλλαγή των ρόλων μεταξύ των φύλων που συμβαίνει αυτή τη στιγμή;
Σκηνογραφία, Κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Κίνηση: Γιάννης Νικολαΐδης
Μουσική: TBC
Ηθοποιοί: Γιώργος Βαλαής, Κατερίνα Ζησούδη, Μάγδα Καυκούλα, Θοδωρής Πεντίδης, κ.α.
«Μοτέλ», Βασίλη Μαυρογεωργίου
Το πρώτο έργο πάνω στο θεματικό κύκλο «Η βία παντού», που θα απασχολήσει θεατρικούς συγγραφείς στους οποίους το Θέατρο Τέχνης ανέθεσε να δημιουργήσουν έργα για τη φετινή και την επόμενη σεζόν.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
ΠΡΕΜΙΕΡΑ 4ΜΑΡΤΙΟΥ
Παραστάσεις: Τετάρτη στις 6.30μμ, Κυριακή στις 8μμ, Πέμπτη-Σάββατο στις 9μμ
Από 4 Μαρτίου έως 17 Απριλίου
ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ-ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΟΟΑ
Σ’ ένα φτηνό, μοναχικό Μοτέλ διαπράχθηκε ο φόνος μιας γυναίκας. Ο δράστης διέφυγε και το δωμάτιο της δολοφονίας μοιάζει πια σαν να είναι βγαλμένο από θρίλερ. Ο ιδιοκτήτης του Μοτέλ, προσλαμβάνει έναν άνθρωπο που κάνει ένα περίεργο επάγγελμα, περιπλανιέται από τόπο σε τόπο, και αναλαμβάνει να επαναφέρει σε λειτουργική κατάσταση χώρους όπου έχουν γίνει άγρια εγκλήματα. Σ’ αυτή τη δουλειά γίνεται βοηθός του η κόρη του ιδιοκτήτη - ένα κορίτσι είκοσι χρονών, λίγο διαφορετικό από τα άλλα - που ο κόσμος την αντιμετωπίζει ως “περίεργη” ή “ανισσόροπη”. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα τους γίνεται σταδιακά όλο και πιο ουσιαστική, πέρα από κάθε σύμβαση. Καθώς καθαρίζουν κι επισκευάζουν το χώρο, καταλήγουν να “καθαρίζουν” τις ιστορίες τους και να “επισκευάζουν” τα τραύματά τους.Το νέο έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου διερευνά τις σχέσεις των φύλων, τη συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στα κοινωνικά στερεότυπα και τις ταυτότητες που μας βασανίζουν μέσα από “ταμπέλες” που μας φοράνε οι άλλοι.Άραγε η έννοια της επούλωσης βασίζεται σε κάτι που “χτίζεται” μεταξύ των ανθρώπων ή μοιάζει με μια ταπετσαρία που σκεπάζει τους “λεκέδες” ενός εγκλήματος με σκοπό να ξεχαστούν για να προχωρήσουμε παρακάτω;
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Κουστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Κίννηση: Πάρης Μαντόπουλος
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός: Καλή Βοϊκλή
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου
Παίζουν: Νίκος Αλεξίου, Ιωάννα Μαυρέα, Μαριάννα Κάλμπαρη, Χρήστος Σαπουντζής κ.ά.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
«Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα»
Μια νέα διασκευή- θεατρική προσαρμογή του γνωστού παραμυθιού «Τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα»του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Το πανέξυπνο, αγαπημένο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε μια ολοκαίνουργια θεατρική διασκευή με πολλή μουσική, χορό και τραγούδια που ερμηνεύονται ζωντανά από τους ηθοποιούς.Ένα έργο- καθρέφτης της εποχής μας, εποχής του φαίνεσθαι και της παντοδυναμίας της εικόνας. Μια παράσταση που έμμεσα προτρέπει τα παιδιά να σταθούν κριτικά απέναντι στην υποκρισία και τη ματαιοδοξία εκτιμώντας την αξία της ειλικρίνειας, της καθαρότητας, της απλότητας.Με αφορμή τους περιορισμούς που έθεσε η πανδημία σχετικά με την επίσκεψη των σχολείων σε θεατρικούς χώρους, η παράσταση σχεδιάστηκε ειδικά για να ταξιδεύει και εκτός θεατρικής σκηνής και να παίζεται σε χώρους σχολείων αλλά και κάθε είδους αίθουσες εκδηλώσεων.
Η παράσταση σχεδιάζουμε να ενταχθεί κανονικά στον προγραμματισμό του θεάτρου κατά την περίοδο των εορτών και εφόσον φυσικά το επιτρέψουν οι συνθήκες. Μέχρι τότε, μπορεί να προσκαλείται και να παίζεται σε μη θεατρικούς χώρους, τηρώντας αυστηρά το υγειονομικό πρωτόκολλο.
ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ σε χώρους σχολείων, εκδηλώσεων κτλ: 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η έναρξη παραστάσεων στο θέατρο θα ανακοινωθεί τον Νοέμβριο.
Θεατρική διασκευή: Εύα Στυλάντερ
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Χαλκούτσου
Σκηνοθεσία, στίχοι, μουσική: Κωνσταντίνος Ευστρατίου
Σκηνικά, κοστούμια, κατασκευές: Μυρτώ Κοσμοπούλου
Κατασκευές κοστουμιών: Μάρθα Χαραλαμπίδου
Γραφιστική επιμέλεια σκηνικού: Εύα Ανδρονικίδου
Παίζουν: Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Ιωάννα Μπιτούνη, Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος
Για παιδιά έως 12 ετών.Για πληροφορίες – κρατήσεις: 210-8665144, 210-8674657
(Δευτ - Παρ 9.30-13.30) Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
ΨΗΦΙΑΚΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ 2021-22
Το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ συνεχίζει με την υποστήριξη του ΥΠΟΟΑ τις διαδικτυακές δράσεις που εγκαινίασε κατά την περίοδο της καραντίνας, μέσα από παραγωγές που σχεδιάζονται αποκλειστικά ή ειδικά για διαδικτυακή χρήση.
Έτσι προγραμματίζεται, παράλληλα με τις παραστάσεις της ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ που θα παρουσιάζονται σε χώρους σχολείων, αιθουσών εκδηλώσεων κτλ.,
η διάθεση της audio εκδοχής του έργου «Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα» σεδιασκευή-ραδιοσκηνοθεσία Εύας Στυλάντερ και μουσική Κωνσταντίνου Ευστρατίου, προκειμένου το έργο να είναι προσβάσιμο μέσω podcast σε όλους τους μικρούς φίλους του Θεάτρου Τέχνης, όπου κι αν βρίσκονται. Στην audio εκδοχή, τους ρόλους ερμηνεύουν νέοι ηθοποιοί-σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ audio παράστασης: 1η Νοεμβρίου
Σε audio μορφή θα παρουσιαστεί και η παράσταση «Το Γεφύρι της Άρτας και οι Λυγερές του Κάτω Κόσμου», που έκανε πρεμιέρα στο ιστορικό γεφύρι της Άρτας τον Ιούλιο 2021 στο πλαίσιο της διοργάνωσης του ΥΠΟΟΑ «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός». Η ραδιοσκηνοθεσία είναι του Θοδωρή Αμπαζή που υπογράφει και τη μουσική της παράστασης. Ερμηνεύουν οι : Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα.
Σαντούρι: Στέλλα Αραμπατζόγλου( σαξόφωνο), Ιωάννα Ρήγα (σαντούρι)
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ : 25 Νοεμβρίου, ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών
Την ίδια μέρα θα κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα και η αποκλειστικά web παράσταση «Η δική της επανάσταση» (κείμενο-σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη) που δίνει φωνή στις θαρραλέες γυναίκες που έγραψαν και σκηνοθέτησαν θέατρο στα χρόνια της Επανάστασης. Παίζουν αλφαβητικά οι ηθοποιοί και οι χορευτές-ακροβάτες:
Βερόνικα Δαβάκη, ΝώνταςΔαμόπουλος, Λένα Κιτσοπούλου, Νέστωρ Κοψιδάς, Αντιγόνη Λινάρδου, Δημήτρης Μαγγίνας, Ιωάννα Μαυρέα, Μαριλένα Μόσχου, Λένα Παπαληγούρα, Δημήτρης Πασσάς, Χριστίνα Σουγιουλτζή, καθώς και ο μουσικός Κλέων Αντωνίου. Η web παράσταση επιχορηγήθηκε από την Περιφέρεια Αττικής.
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ : 25 Νοεμβρίου, ημέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών
Το ψηφιακό ρεπερτόριο θα συμπεριλάβει τα έργα που διακρίθηκαν στον web και audio διαγωνισμό που προκήρυξε το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τη σεζόν 2020-21 με θέμα «και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά». Υπήρξαν πολλές συμμετοχές με πολλά ενδιαφέροντα κείμενα. Τα έργα που διακρίθηκαν και πρόκειται να «ανέβουν» ψηφιακά από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ θα ανακοινωθούν με ειδικό δελτίο τύπου την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 2021-22
Προγραμματίζονται μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις (ομιλίες, συναυλίες, εκπαιδευτικά προγράμματα) που ξεκινούν από τον Δεκέμβριο του ’21 με κύριους θεματικούς άξονεςτα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης, το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά και τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1942).
Τα φετινά εκπαιδευτικά προγράμματα θα συνδεθούν με όλα τα παραπάνω αλλά και με το ίδιο το ρεπερτόριο, τους δημιουργούς και τις θεματικές της σεζόν.
Αναλυτικό πρόγραμμα όλων των παράλληλων δράσεων και εκδηλώσεωνθα ανακοινωθεί από το ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ τον Νοέμβριο.
* Το Θέατρο Τέχνης θα λειτουργήσει ως covidfree χώρος. Για την είσοδο στον χώρο είναι απαραίτητη η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης τελευταίου εξαμήνου.
Οπότε, θα πρέπει να γυρίσουμε τα ρολόγια μια ώρα πίσω.
«Σας υπενθυμίζουμε ότι, την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2021, λήγει η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/84 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της EE 19/01/2001, σχετικά με τις διατάξεις για τη θερινή ώρα. Οι δείκτες των ρολογιών πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα πίσω, δηλαδή από 04:00 π.μ. σε 03:00 π.μ..».
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε αποφασίσει πως η αλλαγή ώρας πρέπει να σταματήσει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2021 για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλουν να διατηρήσουν μόνιμα τη θερινή ώρα, ενώ για τα κράτη-μέλη που επιθυμούν τη χειμερινή ώρα, η αλλαγή θα γίνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου 2021, δηλαδή φέτος στις 31 Οκτώβρη.
Στις 26 Μαρτίου 2019, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη θέση σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής να σταματήσει η πρακτική της αλλαγής ώρας, υποστηρίζοντας το τέλος των αλλαγών στην ώρα μέχρι το 2021, οπότε και η κάθε χώρα καλείται να επιλέξει εάν οι δείκτες των ρολογιών θα παραμείνουν στη θερινή ή τη χειμερινή.
Ωστόσο, η οριστική απόφαση για το πότε η πρόταση της Επιτροπής θα αποκτήσει νομική ισχύ, εξαρτάται από το Συμβούλιο της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το Συμβούλιο της ΕΕ δεν έχει οριστικοποιήσει ακόμη τη θέση του.
Μιλώντας στην ιρλανδική ηλεκτρονική έκδοση The Journal, η Ιρλανδή ευρωβουλευτής Ντέιρντρε Κλουν είπε ότι «η πρόταση δεν προχωρά προς το παρόν και έχει φρενάρει».
Η Κλουν υποστηρίζει εδώ και καιρό την κατάργηση των αλλαγών ώρας στην ΕΕ και θέλει οι χώρες να παραμένουν στη θερινή ώρα όλο το χρόνο. «Εάν οι χώρες επέλεγαν το θερινό ωράριο, θα είχαμε πιο φωτεινά βράδια όλο το χρόνο. Αλλά τον χειμώνα, τα πρωινά θα ήταν πιο σκοτεινά από τα γνωστά σε όλους μας χειμερινά πρωινά».
Η κ. Κλουν υποστήριξε ακόμα ότι «το Κοινοβούλιο συμφώνησε με την πρόταση και την ψηφίσαμε, αλλά τα κράτη μέλη έπρεπε να συμφωνήσουν και υπήρχε διχασμός».
Η θερινή ώρα άλλαζε πάντα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου (μία ώρα μπροστά) για το καλοκαίρι και την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου (μία ώρα πίσω) για το χειμώνα (χειμερινή ώρα). Ήταν το 1976, όταν με αφορμή την πετρελαϊκή κρίση, «όπου αποφασίστηκε στην Ευρώπη η καθιέρωση της θερινής ώρας με στόχο την εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός για τις ώρες εργασίας και την εξοικονόμηση ενέργειας».
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, όταν τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά. Στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε, επειδή στις 28 Ιουλίου 1916 στις 04:00 ώρα, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν τεθεί 25 λεπτά μπροστά κατά την εισδοχή της ζώνης ώρας που είχε αποφασιστεί παγκοσμίως.
Έτσι η διαφορά σε σχέση με το φως του Ήλιου που καθορίζει και τον πραγματικό χρόνο γινόταν πολύ μεγάλη, κυρίως στα δυτικά τμήματα της χώρας και περισσότερο στη Κέρκυρα.
Τα επόμενα χρόνια είχε υιοθετηθεί μια απλή μετατόπιση της ώρας έναρξης λειτουργίας δημόσιων υπηρεσιών και καταστημάτων κατά μισή ώρα, στη χειμερινή περίοδο.
Το THE ΤΑΝΚ THEATRE της Νέας Υόρκης για πρώτη φορά στην Ελλάδα
WHEN WE WENT ELECTRONIC
της Caitlin Saylor Stephens
Σκηνοθεσία
Μeghan Finn
ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΕΣ
Ιάκχου 16 στο Γκάζι,τηλ2103474312
6 & 7 Νοεμβρίου 2021
Η παράσταση παρουσιάζεται στα αγγλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Προπώληση https://www.ticketservices.gr/event/when-we-went-electronic-theatro-roes
Το νεοϋρκέζικο «TheTanκ», ένα από τα επιδραστικότερα off-off θέατρα του Μανχάταν, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, για να παρουσιάσει στις 5 & 6 Νοεμβρίου στο Θέατρο Ροέςτο έργο “Whenwewentelectronic” που αποθέωσαν οι TheNewYorkTimes,σε σκηνοθεσία της καλλιτεχνικής διευθύντριας του θεάτρουMeghanFinn.
When we went electronic / λίγα λόγια για την παράσταση
Σχολείο τέλος! Βράδια αποφοίτησης 2011. Δύο κορίτσια «MadeinUSA», νεαράμοντέλα τηςAmericanApparel, αναζητούν τη χαμένη τους μνήμη μετά από ένα «τραγικά» διασκεδαστικό πάρτι.Καθώς όμως αρχίζουννα τους συμβαίνουν πολύ περίεργα πράγματα, τα κορίτσιααμφισβητούν σιγά-σιγά την αυθεντικότητα της προσωπικής τους σύνθεσης, τωνυλικών από τα οποία οι ίδιες είναι φτιαγμένες,για να φτάσουν στο τέλος να αναρωτηθούν αν ό,τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ ήταν όντως αληθινό. Ίσως τελικάτο προηγούμενο βράδυνα μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι». Ναι αυτό ακριβώς, ίσως να μην ήταν «ένα-ακόμα-πάρτι».
Κείμενο: Caitlin Saylor Stephens
Σκηνοθεσία: Meghan Finn
Τραγούδια: Sarah Frances Cagianese& Caitlin Saylor Stephens
Σκηνογραφία: Skye Morse-Hodgeson
Φωτισμοί: Sarah Johnston
Κοστούμια: Sharné van Ryneveld
Fight/Intimacy Director: David Anzuelo
Stage Manager:Hayley Kuhlmann
ΥπεύθυνοςΠαραγωγής: Hayley Kuhlmann
Ηχητικόςσχεδιασμός: AnthonyDean
Γραφείο Επικοινωνίας στην Νέα Υόρκη: MattRossPR
Υπεύθυνος Επικοινωνίας στην Ελλάδα: Άρης Ασπρούλης
Παίζουν
Brittany: Madelyn Robinson
Bethany: Drita Kabashi
Διαβάστε εδώ την κριτική των TheNewYorkTimes, του Theaterscene.net και του OnstageBlog για την παράσταση.
Official website: https://thetanknyc.org/when-we-went-electronic
6 & 7 Νοεμβρίου | Ώρα 21.15
Εισιτήρια: 17 ευρώ, 20 ευρώ &15 ευρώ (μειωμένο / φοιτητικό)
ΦωτογραφίεςσευψηλήανάλυσηàWhenWeWentElectronic_2018 - Dropbox
~.~
WHEN WE WENT ELECTRONIC
A New Play by Caitlin Saylor Stephens
Directed by Meghan Finn
Songs by Caitlin Saylor Stephens and Sarah Frances
The Tank Theater, one of the most influential off-off Broadway theaters, is coming to Greece for the first time, to present the critically acclaimed by The New York Times performance "When we went electronic", directed by the theatre's artistic director Meghan Finn, on November 6th and 7th at Roes Theatre.
When we went electronic / the plot
Schools Out. Its 2011. Two Made in USA. American Apparel® models search for their missing memory after a tragically fun night. But when really weird stuff starts happening, the girls begin to question the syntheticness of their own materials and if what they think happened was really real. Maybe last night wasn’t such a party after all. Literally.
When We Went Electronic
By: Caitlin Saylor Stephens
Directed By: Meghan Finn
Songs By: Sarah Frances Cagianese& Caitlin Saylor Stephens
Cast
Brittany: Madelyn Robinson
Bethany: Drita Kabashi
Crew
Original Production Scenic Design: Skye Morse-Hodgeson
Lighting Design: Sarah Johnston
Costume Design: Sharné van Ryneveld
Fight/Intimacy Director: David Anzuelo
Stage Manager:Hayley Kuhlmann
Press Agent: Matt Ross PR
Production Manager: Hayley Kuhlmann
Original Production Sound Design: Anthony Dean
Publicity Manager in Greece: Aris Asproulis
RECOMMENDATIONS
“ This play is a whirlwind of thought and emotion. Is it corny to call it "electric?" I was energized and excited through my entire first reading. A definite must. ”
Caridad Svich:18 Nov. 2018
“ a world of pain and anomie, rebellion and almost friendship, a story of women torn from themselves, at the root, and trying to somehow re-member who they are. written with verve and go-for-broke-ness in every way. ”
Jonathan O'Neill:18 Nov. 2018
“ WHEN WE WENT ELECTRONIC is haunting and heartbreaking. Using powerful imagery to repeatedly deconstruct and reconstruct her characters, Stephens implores us to listen to, recognize, and talk about the real pain behind what's synthetic. ”
Emma Goldman-Sherman:2 Nov. 2018
“ Saw this at The Tank and really enjoyed the madness of it, the language, the strangeness, the music, the lighting, the electronic world of the play, the set and how they used it destroying so much of it, and I particularly loved the American Apparel display case and how they inhabited it and the photography because so much of this is about women as objects on display and how we objectify ourselves - truth, and the reality that we might not want that much of it, literally. ”
PRESS
INTERVIEW: Culturebot
REVIEW: The New York Times
REVIEW: Theaterscene.net
REVIEW: Onstage Blog
PRESS RELEASE: Broadway World
Official website: https://thetanknyc.org/when-we-went-electronic
The show is presented in English with Greek surtitles.
Tickets: https://www.ticketservices.gr/event/when-we-went-electronic-theatro-roes/?lang=en
HD photos àWhenWeWentElectronic_2018 - Dropbox
ΕΝΑΡΞΗ: ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Το Από Μηχανής Θέατρο παρουσιάζει το νέοσυγκλονιστικό θεατρικό μονόλογο του Βασίλη Ρίσβα «ΛΕΙΠΕΙΣ..» σε σκηνοθεσία Μπέσυς Μάλφα και ερμηνεία Ράνιας Παπαδάκου από τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.
Ένα έργο τρυφερό,συγκινητικό, με χιούμορ που θα καθηλώσει το κοινό με την αλήθεια του!
ΗΕλπίδα.Γυναίκαχωρίςηλικία.Γυναίκαμεόλεςτιςηλικίεςνασημαδεύουντοβλέμματηςκαιτοκορμίτης.Μικρόκορίτσι,έφηβη,ενήλικη.Μεέναπαρόνστοιχειωμένοαπόπαρελθόνταχρόνο.
Φοβισμένη,απελπιστικάμόνηκαιτελικάαπόεπιλογήκρυμμένηστηναθέατηπλευράτηςπόλης.Της κάθεπόλης, σεκάθε χώρα.
ΗΕλπίδαδενέχεικαταγωγή,δενέχειεθνικότητα.Είναιαπόεκείναταπλάσματαπουνιώθουντηζωήωςβαρύφορτίο.Απεγνωσμέναδενπαύουν στιγμή ναζητούν βοήθειααλλάκανείςδεν είναιικανόςνατουςτηνπροσφέρει.Γιαναεπιβιώσουν,ταμπουρώνονταιπίσωαπόμιαπλασματικήπραγματικότητακαιβρίσκουνκαταφύγιοστηντρέλα.
Είναιεκείναταπλάσματαπουτα«πιάνει»ηπεριφερειακήμαςόρασηφευγαλέα,καθώςαποτραβιούνταιστησκιά.Πουταπροσπερνάμεότανβρεθούντυχαίαστονδρόμομαςκαιποτέδεντακοιτάμεσταμάτια.
Πουαδιαφορούμεγιατηνύπαρξήτουςήακόμαχειρότεραοιπιοευαίσθητοιαπόμας,θλίβονταιαπότηνύπαρξήτους.Πουμόνοότανπρωταγωνιστήσουνσταδελτίαειδήσεωνκαισταπρωτοσέλιδατωνεφημερίδωντότεδιεκδικούνμεεπιτυχίατηνπροσοχήμας.ΚιόπωςλέειηΕλπίδα:«Οφόβοςείναιίδιοςγιαόλαταπλάσματα.Ηδιαχείρισή τουδιαφέρει».
Ερμηνεύει η Ράνια Παπαδάκου.
Συντελεστές:
Κείμενο: Βασίλης Ρίσβας
Σκηνοθεσία: Μπέσυ Μάλφα
Σκηνικά-κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα
Πρωτότυπη Μουσική: Σκιαδαρέσες
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βατζώλης Ανδρέας
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Γραφιστική επιμέλεια: Gridfox.gr
INFO: Μια παραγωγή του Από Μηχανής Θεάτρου
ΚΑΤΩ ΣΚΗΝΗ
Έναρξη:Δευτέρα 15 Νοεμβρίου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Δευτέρα & Τρίτη 21:00
Τιμές Εισιτηρίων:
Κανονικό:15€
Μειωμένο (Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ):12€
Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.viva.gr/tickets/festival/theater/leipeis/
Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 5232097
Το θέατρο είναι covid free.
Κατά την είσοδο των θεατών στον χώρο του θεάτρου,
θα γίνεται έλεγχος του πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης και ταυτοποίηση.
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
Εmail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Από Μηχανής Θέατρο
www.amtheater.gr
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τκ 10436
Τηλέφωνο: 210 5232097
Προπώληση:viva.gr
Ώρες ταμείου και επικοινωνίας: Καθημερινά 11:00-15:00 &17:00-22:00
info@amtheater.gr
Μια συλλογικότητα γυναικών - καλλιτεχνών προς αναζήτηση τρυφερών όπλων.
Ένα σύνολο περιπλανώμενων καλλιτεχνικών πρακτικών.
Η γυναικεία κοινότητα του Handle with Care ταξιδεύει προς τη θάλασσα και το βουνό υποστηρίζοντας την ανατροπή του ανθρωποκεντρισμού υπέρ όλων των έμβιων και μη, όντων και την πλουραλιστική υποστήριξη της συνύπαρξης(co-existence). Η ομάδα Handle with Care, αυτήν την περίοδο, 02-17 Οκτωβρίου, βρίσκεται στη Βαμβακού Λακωνίας, ακολουθώντας τις πρακτικές της στο φυσικό τοπίο που περιβάλλει το χωριό, αλλά και μέσα στο ίδιο το χωριό και την κοινότητά του, όπου φιλοξενείται από την ομάδα VamvakouRevival, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Αναβίωσης του χωριού, που υλοποιείται με την υποστήριξη από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Η ηθική της φροντίδας μας καλεί να οραματιστούμε και να γιορτάσουμε τη συλλογική ενδυνάμωση που αμφισβητεί την κοινωνικά ορισμένη φροντίδα βάσει φύλου και αποδιδόμενη στη γυναίκα.
Πρακτικές και οράματα φροντίδας, θηλυκότητα και οικειότητα εξετάζουν τις συνθήκες και πιθανότητες δημιουργίας μακριά από θέατρα, στούντιο, γκαλερί, τοίχους και τετράγωνα. Από το άδειο, πάμε στο γεμάτο. Από το ήσυχο, στο θορυβώδες. Από το μονόχρωμο, στο πολύχρωμο. Από το ιδιωτικό, στο δημόσιο. Από το ασφαλές, στο απρόσμενο. Από το σκοτάδι, στο φως και πάλι στο σκοτάδι.
Την Παρασκευή15 Οκτωβρίου, 15.00-18.00, και το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021, 11:00-14:00, το Handle with Care και η Vamvakou Revival μας καλούν να φτάσουμε ως τον Πάρνωνα, στην Πλατεία της Βαμβακούς, όπου θα λάβει χώρα μια χορευτική έκθεση σηματοδοτώντας τη λήξη του προγράμματος φιλοξενίας. Οι επισκέπτες της Βαμβακούς θα βρεθούν σε ένα σταυροδρόμι εσωτερικών και εξωτερικών/ φυσικών τοπίων, χορών, ιστοριών, παιχνιδιών, μυστικών, φωνών…
Πώς αλλάζει η θέαση ενός χορευτικού σώματος σε ένα εξωτερικό περιβάλλον; Πώς αλλάζει η θέαση του περιβάλλοντος που μας «περιέχει» χρόνια, μέσω του βλέμματος μιας επισκέπτριας; Με ποιον τρόπο επιλέγουμε να συν-υπάρχουμε ανάμεσα στις
war-hungover* καρδιές μας;
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ιδέα, σύλληψη, καλλιτεχνική διεύθυνση: Άρια Μπουμπάκη
Χορογραφία: Άρια Μπουμπάκη
(με τη συμβολή των συντελεστών του έργου)
Ερμηνευτές: Παγώνα Μπουλμπασάκου, Χριστίνα Reinhardt, Κατερίνα Κώτσου, Anouk Arra, Άρια Μπουμπάκη
Sound artist: Anouk Arra
Tαινία: ΝεφέληΣαρρή
Φωτογραφίες: Σοφία Δρακοπούλου
Παραγωγή: Σερεντίπιτι ΑΜΚΕ
Οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Κώτσου
Τύπος & Επικοινωνία: Μαρία Κωνσταντοπούλου
Οι συμμετέχουσες στο πρότζεκτ έχουν υποβληθεί σε διαγνωστικό τεστ για τον covid-19 και στις πρόβες, αλλά και τη χορευτική έκθεση τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας για τον κορονοϊό.
Λίγα λόγια για το Handle with Care
Το ταξίδι στη Βαμβακού είναι ο δεύτερος σταθμός της κοινότητας του Handle with Care και έπεται του ταξιδιού στη Μήλο, όπου πραγματοποιήθηκε επίσης χορευτική έκθεση τον Σεπτέμβριο του 2021.
Στην Αθήνα, τον μήνα Δεκέμβριο θα ακολουθήσει η προβολή μίαςμικρού μήκους ταινίας μυθοπλασίας της Νεφέλης Σαρρή που ως μέλος της HWC κοινότητας δίνει τη δική της ματιά πάνω στις περιπλανώμενες πρακτικές της γυναικείας συλλογικότητας.
Η χορευτική έκθεση Handle with Care πραγματοποιείται με την οικονομική ενίσχυση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Στη Μήλο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη των Festival International de Théâtre de Milos & Seajets.
Η ομάδα ευχαριστεί τους: Δήμο Μήλου, Solal Forte, Δανάη Τεζαψίδου, Ραλλού Αβραμίδου, Alfonso Gallardo, Πολιτιστικό Σύλλογο Ζεφυρίας.
Λίγα λόγια για τη Vamvakou Revival
Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη Σπάρτη και την Τρίπολη, στις πλαγιές του Λακωνικού Πάρνωνα και σε υψόμετρο 903 μ., βρίσκεται ένα μικρό γραφικό χωριό, η Βαμβακού. Μια ομάδα νέων με καταγωγή και ισχυρούς δεσμούς με το χωριό θέλησε να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία και την πορεία του τόπου, δημιουργώντας, το 2018, τον οργανισμό Vamvakou Revival, ο οποίος υλοποιεί την πρωτοβουλία Αναβίωσης της Βαμβακούς, έχοντας την ηθική και οικονομική υποστήριξη από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Οι δύο Οργανισμοί μοιράζονται τα τελευταία χρόνια ένα κοινό όραμα που είναι η πλήρης αναζωογόνηση του τόπου, με εφόδια την ιστορία, το ανθρώπινο κεφάλαιο και τον φυσικό πλούτο της περιοχής. Όραμα είναι η δημιουργία ενός χωριού «πρότυπου» βασισμένο στη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου με πρωτεύοντα στόχο την επιστροφή μόνιμων κατοίκων. Βασικό όχημα αποτελεί η δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης και η εξασφάλιση σύγχρονων συνθηκών διαβίωσης, ώστε σε μερικά χρόνια η Βαμβακού να σφύζει και πάλι από ζωή με οικογένειες, παιδιά, και το πρώτο κουδούνι του σχολείου να χτυπήσει ξανά.
Nα αποσύρει τις προτεινόμενες τροποποιήσεις στο άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα, για τη διάδοση ψευδών ειδήσεων ζητούν από την κυβέρνηση οι έξι οργανώσεις της Ταχείας Απάντησης της Ελευθερίας των Μέσων (Media Freedom Rapid Response – MFRR) σε κοινό τους κείμενο. Η αόριστη διατύπωση του νόμου και η επιβολή προστίμων «θα υπονομεύσουν την ελευθερία του Τύπου και θα επιφέρουν ένα πάγωμα της ελευθερίας έκφρασης σε μια στιγμή που η ανεξάρτητη δημοσιογραφία είναι ήδη υπό πίεση στην Ελλάδα» όπως αναφέρουν, ενώ σημειώνουν ότι «η μόνη χώρα που προχώρησε σε τέτοια νομοθεσία ήταν η Ουγγαρία, η οποία ποινικοποίησε τη διάδοση της παραπληροφόρησης που θεωρείται ότι υπονομεύει τον αγώνα των αρχών κατά του κορονοϊού με πρόστιμα και ποινές φυλάκισης».
Συγκεκριμένα, οι ΜΚΟ ARTICLE 19, European Centre for Press and Media Freedom (ECPMF), European Federation of Journalists (EFJ), Free Press Unlimited (FPU), International Press Institute (IPI) και OBC Transeuropa (OBCT) υπογραμμίζουν στην ανακοίνωσή τους ότι με τον νέο νόμο «αντί να βελτιώσει το ήδη υπάρχον άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο είναι ήδη προβληματικό, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη θα κάνει ένα σημαντικό βήμα προς τα πίσω εάν τελικά ψηφιστεί αυτός ο νόμος και θα στείλει ένα ανησυχητικό μήνυμα για τη δέσμευση της κυβέρνησης στην ελευθερία των Μέσων ενημέρωσης».
Έπειτα αναφέρουν τα παραδείγματα της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας που ενώ πέρασαν ανάλογες τροποποιήσεις αναγκάστηκαν να τις αποσύρουν εξαιτίας της έντονης αντίδρασης των ευρωπαϊκών θεσμών. Σημειώνουν ωστόσο ότι «η μόνη χώρα που προχώρησε σε τέτοια νομοθεσία ήταν η Ουγγαρία, η οποία ποινικοποίησε τη διάδοση της παραπληροφόρησης που θεωρείται ότι υπονομεύει τον αγώνα των αρχών κατά του κορονοϊού με πρόστιμα και ποινές φυλάκισης».
Οι αλλαγές και οι ενστάσεις
Το άρθρο 191 προτείνεται να αλλάξει ως εξής:
Οι αλλαγές και οι ενστάσεις
Το άρθρο 191 προτείνεται να αλλάξει ως εξής:
«1. Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο πραγματικός ιδιοκτήτης ή εκδότης του μέσου με το οποίο τελέστηκαν οι πράξεις των προηγούμενων εδαφίων.
Οι οργανώσεις που συνυπογράφουν το κείμενο αναγνωρίζουν τον αντίκτυπο που έχουν στην κοινωνία και την οικονομία οι ψευδείς ειδήσεις και η διασπορά θεωριών συνωμοσίας. Όμως δεν θεωρούν ότι οι σκληροί νόμοι που δίνουν το δικαίωμα σε ρυθμιστικές αρχές και ελεγκτές να αποφασίζουν για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα καθώς και η επιβολή βαριών προστίμων στον Τύπο είναι η σωστή απάντηση στο πρόβλημα και ότι η αλλαγή θα καταλήξει να προκαλέσει περισσότερη ζημιά παρά όφελος. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι «όπως έχει παρατηρηθεί και σε άλλες χώρες, η υποκειμενική ερμηνεία τόσο ασαφώς διατυπωμένων νόμων μπορούν να ανοίξουν την πόρτα στην λογοκρισία της έγκυρης δημοσιογραφίας».
Όπως έχει υπογραμμίζει στο Tvxs.gr η Μαρίνα Ρήγου, επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών«Ο κίνδυνος της λογοκρισίας υφίσταται, ειδικά από κακοδιατυπωμένες νομικές διατάξεις, ή από την ερμηνεία τους. Η συγκεκριμένη διατύπωση στο σχέδιο νόμου εύκολα θα μπορούσε να εκπέσει σε λογοκρισία αφού ένας αντιπολιτευτικός λόγος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι κλονίζει την εμπιστοσύνη του κοινού. Μια κριτική παρουσίαση κυβερνητικών πολιτικών σε ζητήματα άμυνας ή σε ζητήματα υγείας, μπορεί να προκαλέσει ανησυχία. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν κυβερνητικές πολιτικές που μπορεί να προκαλούν φόβο ή ανησυχία. Εάν αυτό εντοπίζεται και επισημαίνεται, τότε η άμυνα είναι η υπαγωγή αυτού του λόγου στις ψευδείς ειδήσεις. Ο Donald Trump έκανε ακριβώς αυτό, γι’ αυτό άλλωστε και το Collins ανέδειξε σε λέξη της χρονιάς τις ψευδείς ειδήσεις».
Μετάφραση Μ.Στυλιανού
Αυτή την εβδομάδα η χονδρική τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας έχει υπερβεί το ψυχολογικό φράγμα των 200 ευρώ ανά μεγαβατώρα στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν και η ημερήσια τιμή επηρεάζει επί του παρόντος μόνο το 15% της ενέργειας που πωλείται, δεδομένου ότι η υπόλοιπη είναι συμφωνημένη για σχεδόν δώδεκα μήνες από τον περασμένο χειμώνα σε πολύ χαμηλότερες τιμές, αποτελεί ένδειξη μελλοντικού κινδύνου. Χιλιάδες συμβάσεις θα πρέπει να αναθεωρηθούν με τεράστιες αυξήσεις τιμών τους επόμενους τρεις μήνες, όταν λήξουν οι κλεισμένς συμβάσεις.
Η τιμή του υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) έχει εκτοξευτεί στα 34 δολάρια/mmbtu παραδοτέο τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Σε συγκρίσιμους ενεργειακούς όρους θα ήταν περίπου 197 δολάρια ανά βαρέλι ισοδύναμου πετρελαίου, σύμφωνα με τη Morgan Stanley. Εν τω μεταξύ, η τιμή του φυσικού αερίου (NBP) έχει αυξηθεί περισσότερο από 200% το 2021.
Η τιμή των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 έχει αυξηθεί περισσότερο από 1.000% από το 2017 και περισσότερο από 200% το 2021.
Αυτή η έννοια, η οποία είναι ένας κρυφός φόρος για τον οποίο οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρόκειται να εισπράξουν περισσότερα από 21 δισεκατομμύρια ευρώ το 2021, αυξάνει την πληθωριστική αύξηση.
Αυτά τα έκτακτα φορολογικά έσοδα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τον μετριασμό των αυξήσεων των τιμών στους λογαριασμούς των καταναλωτών και την αποφυγή μιας ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη που θα βυθίσει την ανάκαμψη.
Δύο βασικοί παράγοντες εξηγούν την αύξηση των τιμών της ενέργειας και στους δύο υπάρχει ευθύνη των κυβερνήσεων:
Το αναγκαστικό κλείσιμο της οικονομίας αποτελεί βασικό παράγοντα για την κατανόηση της ζημίας που προκαλείται στις αλυσίδες εφοδιασμού, και
Αυτό, σε συνδυασμό με την πολιτική απόφαση να επιβληθεί ένα ευμετάβλητο και ασυνεχές ενεργειακό μείγμα, έχει αφήσει την Ευρώπη πολύ πιο εξαρτημένη και εκτεθειμένη στις διακυμάνσεις των τιμών του φυσικού αερίου.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας λειτουργούν το 20% του χρόνου και όταν δεν λειτουργούν, η μόνη εγγύηση προσφοράς είναι η χρήση φυσικού αερίου, κάτι που τείνει να συμβεί καθώς αυξάνεται η ζήτηση στην Ασία και η τιμή του έχει εκτοξευθεί στα ύψη.
Φυσικά, η ζήτηση είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι, στο φυσικό αέριο, όπως και στον άνθρακα, δεν υπάρχει πρόβλημα εφοδιασμού. Υπάρχει, στην πραγματικότητα, πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα.
Υπό κανονικές συνθήκες, η τιμή του φυσικού αερίου και του CO2 θα μετριαστεί μόλις η φυσική επίδραση τερματισθεί -τον Ιούνιο-, αλλά ξεχνάμε τις καταστροφικές επιπτώσεις του νομισματικού και κυβερνητικού παρεμβατισμού.
Η αύξηση των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 οφείλεται άμεσα στη φορολογική απληστία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες περιόρισαν μαζικά την παροχή αυτών των δικαιωμάτων, έτσι ώστε να αυξηθεί η τιμή. Επιπλέον, η αύξηση πολλών αγαθών και υπηρεσιών οφείλεται άμεσα στη μαζική αύξηση της προσφοράς χρήματος το 2020, πολύ πάνω από τη ζήτηση για χρήματα, δημιουργώντας πληθωρισμό με πολιτικό διάταγμα.
Δεν καταλαβαίνω πώς η δημοσιονομική αδηφαγία ορισμένων κυβερνήσεων τις τυφλώνει σε δύο σημαντικούς κινδύνους:
Οι πιο προσεκτικές εκτιμήσεις προειδοποιούν ότι η ενεργειακή κρίση μπορεί να αφήσει έως και το 25% των επιχειρήσεων (μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ΜΜΕ) στην Ευρώπη σε πτώχευση – δεδομένου ότι για αυτές η ενέργεια είναι το 33% του κόστους τους – και να διαβρώσει έως και το 1,5% της ανάπτυξης της ευρωζώνης, η οποία είναι ήδη φτωχή ούτως ή άλλως.
Ευρώπη χρειάζεται ένα ισορροπημένο και μη ιδεολογικό ενεργειακό μείγμα και μια ανταγωνιστική ενεργειακή μετάβαση, όπου είναι απαραίτητο να υπάρχει πυρηνική ενέργεια και φυσικό αέριο ως εφεδρικό, όπου η τεχνολογία και ο ανταγωνισμός οδηγούν την ανταγωνιστικότητα.
Επιπλέον, η Ευρωζώνη δεν μπορεί να δημιουργεί μηχανισμούς απομύζησης που καταστρέφουν την αγοραστική δύναμη των μισθών και των αποταμιεύσεων των πολιτών και στη συνέχεια να κατηγορεί άλλους για τον πληθωρισμό.
Αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι περισσότερος ανταγωνισμός, τεχνολογία και καινοτομία και λιγότερος παρεμβατισμός. Αυτή η ενεργειακή κρίση δεν θα είναι σφάλμα της αγοράς, αλλά του ιδεολογικού πείσματος των πολιτικών που αγνοούν τους οικονομικούς συντελεστές.