Το φροϋδικό, βραβευμένο έργο της Λίλλιαν Χέλλμαν «Παιχνίδια στη σοφίτα» παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μ’ έναν εκλεκτό θίασο στο Θέατρο Χυτήριο - Σημείο Πολιτισμού σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν.

Αμερική – δύο αδελφές που ζουν μαζί ( μια και ποτέ τους δεν παντρεύτηκαν ) καλλιεργούν και συγχρόνως απεχθάνονται την εξάρτηση του αδερφού τους, Τζούλιαν, απ’ αυτές. Η μεγάλη έκπληξη έρχεται, όταν εκείνος ξαφνικά επιστρέφει σπίτι μ’ ένα μεγάλο χρηματικό ποσό το οποίο μυστηριωδώς έχει αποκτήσει συνοδευόμενος από τη συναισθηματικά ασταθή σύζυγό του Λίλυ, και την απόμακρη και αριστοκρατική μητέρα της Άλμπερτιν. Οι αδελφές Κάρρι και Άννα ξαφνικά διαπιστώνουν πως η θέση εξουσίας που πάντα κατείχαν πάνω του χάνει την ισορροπία της και η ζωή τους βυθίζεται στο χάος.

Κεντρικό θέμα της Χέλλμαν οι οικογενειακές σχέσεις – οι οποίες επανέρχονται διαρκώς στα έργα της·ωστόσο εδώ βασίζονται σ’ έναν ακραίο συναισθηματικό κανιβαλισμό. Δε μιλάμε πλέον γι’ αγάπη αλλά για κτητικότητα, όπου το αίσθημα ευτυχίας δύσκολα μπορεί ν’ ανθίσει. Ένα έργο μ’ έντονη κριτική απέναντι στις έμμονες προσκολλήσεις που δημιουργούν οι οικογενειακοί δεσμοί. Έτσι, τα «Παιχνίδια στη σοφίτα» γίνονται μια ιστορία για το τι συμβαίνει στους ενήλικες που ποτέ δεν ωριμάζουν, όταν ξαφνικά αφαιρείται η προστατευτική ασπίδα της αυταπάτης τους. Τα καλά κρυμμένα μυστικά εκτίθενται: απληστία, μοχθηρία και μίσος. Αυτά είναι τα πιο επικίνδυνα «παιχνίδια στη σοφίτα». Ό,τι ακολουθεί –το λαχάνιασμα του νυφικού πόθου, οι αμηχανίες της ανικανότητας, οι αποκαλύψεις της αιμομικτικής επιθυμίας– είναι τα στοιχεία αυτά που κάνουν το έργο μοναδικό.

Το Θέατρο Χυτήριο - Σημείο Πολιτισμού στήνει μια υψηλών προδιαγραφών παραγωγή και ο Αλέξανδρος Κοέν επιστρέφει στη Χέλλμαν ύστερα από τους επιτυχημένους «Ψιθύρους» (Θέατρα Αθηνών και Δημήτρης Χορν).

Μετάφραση-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν

Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ

Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

                          Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστιάννα Μαριόλη

^{Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά):}
Μαριάννα Κιμούλη, Γεωργία Μαυρογεώργη, Θεοδώρα Σιάρκου, Τζούλη Σούμα, Σόλων Τσούνης

Επικοινωνία-προβολή: Νταίζη Λεμπέση | ΤΗΛΈΦΩΝΟ 6908502631 | email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. |
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Καλλιτεχνική επιμέλεια φωτογραφιών: Μάριαμ Νίκου
 

Παραγωγή: ΒάσιαΠαναγοπούλου

Διάρκεια παράστασης: 85 λεπτά

από Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2022
κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή στις 19.00

τιμές εισιτηρίων:15 €  (κανονικό), 12 €  (φοιτητικό, ανέργων)

Προπώληση στο ticketplus.gr

To Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας, την Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Sólo Teatro παρουσιάζει το 11ο Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ Θεατρικών Αναλογίων που πραγματοποιείται στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης ,από 1/02 έως 22/02. Την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου , η συγγραφέας θα παραστεί στην θα παρουσίαση του τελευταίου έργου της στο Φεστιβάλ, ΡΙΤΑ. Σε μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σε σκηνοθετική επιμέλεια του Θοδωρή Βουρνά. Με τους ηθοποιούς: Πάρη Αλεξανδρόπουλο και Αντώνη Γιαννακό, (συμμετέχει και η Στέλλα Καράπτη)

Λίγα λόγια για το έργο:

Ρίτα (Θα σκότωνες κάποιον που αγαπάς;) της Μάρτα Μπουτσάκα

Ο Τόνι και η Στέλλα είναι δυό αδέρφια. Η κτηνίατρος της σκυλίτσας του Τόνι, προτείνει να της γίνει ευθανασία. Εκείνος δε είναι σίγουρος για μια τέτοια απόφαση. Ωστόσο, η αδερφή του Στέλλα, πιστεύει πως αυτό είναι το σωστό. Απ την άλλη, στην περίπτωση της μητέρας τους δε γνωρίζουμε αν έχει την ίδια άποψη.

 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Γεννήθηκε το 1979 στη Βαρκελώνη. Σπούδασε Σκηνοθεσία και Δραματουργία στο Ινστιτούτο Θεάτρου της Βαρκελώνης. Από το πρώτο έργο της (L’olor sota la pell 2005) βραβεύτηκε την ίδια χρονιά και οι υποψηφιότητες όπως και οι διακρίσεις συνεχίζουν έως σήμερα σε κάθε βήμα της. Όπως για παράδειγμα στα έργα: Συγγνώμη (Plastilina) 2006-(Βραβείο Ciudad de Alcoi 2007, υποψήφια για το σημαντικότερο βραβείο νέων δραματουργών , ΜΑΧ2010. «Η χρονιά που θα έρθει θα είναι καλύτερη», που έγραψε μαζί με άλλες συγγραφείς, τιμήθηκε με το Βραβείο ΜΑΧ 2013 και το πιο πρόσφατο έργο της είναι η μαύρη κωμωδία Ρίτα (2019).

Πληροφορίες

15/02 , 18.00 στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, Μασσαλίας 22, Αθήνα Είσοδος Ελέυθερη
Κρατήσεις: hau.gr

Συντελεστές
Συγγραφέας: Marta Buchaca
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθετική επιμέλεια: Θοδωρής Βουρνάς
Παίζουν: Πάρης Αλεξανδρόπουλος,Αντώνης Γιαννακός, (συμμετέχει η Στέλλα Καράπτη) Βοηθός σκηνοθέτη: Στέλλα Καράπτη

  

2

 

 

H σουρεαλιστική - sold out - κωμωδία του Φεστιβάλ Αθηνών, που συζητήθηκε όσο καμία άλλη, προσθέτει μια επιπλέον παράσταση, λόγω μεγάλης προσέλευσης κοινού, την Κυριακή 13/2 στις 10:00 στο Αμφι-Θέατρο.

Μετά τη θερμή υποδοχή που έλαβε από κοινό και κριτικούς στο Φεστιβάλ Αθηνών 2021, ενταγμένη στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για την Ελληνική Επανάσταση, η σουρεαλιστική κωμωδία «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά», θα παρουσιαστεί για 15 μόνο παραστάσεις, από 27 Ιανουαρίου έως και 13 Φεβρουαρίου στο Αμφι-Θέατρο (Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 & Ανδριανού, Αθήνα).

 

 

 

Ένα μεικτό ελληνοτουρκικό ζευγάρι, η Σοφία και ο Φατίχ, δύο νέοι άνθρωποι που γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν ως φοιτητές σε μια ουδέτερη χώρα της Δύσης,  ιδρύουν μια επιχείρηση, ένα μπακλαβατζίδικο, στην ιστορική πόλη του Μεσολογγίου. Όταν όμως βρεθούν αντιμέτωποι με την παραδοσιακή εχθρότητα ανάμεσα στις δύο χώρες, αποφασίζουν να ανακηρύξουν την επιχείρηση τους σε ανεξάρτητο κράτος. Ένα ρομαντικό εγχείρημα, καταδικασμένο εξαρχής να αποτύχει.

Μια ομάδα «ερευνητών» καλείται επί σκηνής να αναδομήσει την ιστορία του μικροσκοπικού αυτού έθνους, τη γέννηση, τις συγκρούσεις και την κληρονομιά του. Με άξονα μια σειρά από φανταστικές, σουρεαλιστικές και κωμικές καταστάσεις, δύο νέοι ανθρώποι προσπαθούν να απαλλαγούν από το βάρος αιώνιων στερεοτύπων εχθρότητας και να εφεύρουν για τον εαυτό τους μια νέα ταυτότητα.

Η «Δημοκρατία του Μπακλαβά» είναι ένα απρόσμενα ξεκαρδιστικό θεατρικό ψευδοντοκιμαντέρ, που αν και αντλεί έμπνευση από τα ιστορικά γεγονότα του 1821, τοποθετείται στο σύγχρονο, ψηφιακά διασυνδεδεμένο, κόσμο μας διερευνώντας ζητήματα ταυτότητας και πολιτικής οργάνωσης, μέσα από το φίλτρο του σήμερα.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Δημοκρατία του Μπακλαβά ήταν ένα ψηφιακό μικρο έθνος, εγκατεστημένο αρχικά στην μαρτυρική πόλη του Μεσολογγίου.

 

Ιδρύθηκε από τον επιχειρηματία Fatih Demir και την μαθηματικό Σοφία Παπαδάκη. Οι δυό τους αναδείχθηκαν πρόεδρος και αντιπρόεδρος του νέου κράτους στην πρώτη διακήρυξη ανεξαρτησίας. Η Δημοκρατία του Μπακλαβά είχε τη δική της κυβέρνηση, νόμισμα και δημόσιες υπηρεσίες. Ωστόσο, ποτέ δεν αναγνωρίστηκε επίσημα ως κυρίαρχο κράτος από καμία χώρα του κόσμου. Θεωρήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση τέχνασμα για να συγκεντρώσει χρήματα από τουρίστες, αποφεύγοντας την εθνική φορολογία και καταλήφθηκε από τις ελληνικές αστυνομικές δυνάμεις στις 26 Ιουλίου της επόμενης χρονιάς της ίδρυσής της.

 

Από την πρώτη στιγμή της κατάλυσής της, η ιστορία της «Δημοκρατίας του μπακλαβά» έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας ντοκιμαντέρ. Σήμερα αποτελεί το ελντοράντο για τους φανατικούς μεταλλευτές κρυπτονομισμάτων,καθώς ένα μεγάλο πόσο βρίσκεται ακόμα θαμμένο στις στάχτες της. 

 

 

Η «Δημοκρατία του Μπακλαβά» ανάμεσα σε άλλες προτάσεις δείχνει την κατεύθυνση στην οποία θα κινηθεί τα επόμενα χρόνια το ελληνικό νεανικό θέατρο. (…)Πρόκειται για μια πρόταση γεμάτη χαρά και δημιουργικότητα, με ηθοποιούς που φανερά διασκεδάζουν και παράλληλα νιώθουν την αίσθηση της αποστολής αλλά και το θέατρο ως χώρο συνάντησης και ανταλλαγής (Κατερίνα Μαυρογεώργη, Cem Yigit Üzümoglu, Γιώργος Κατσής, Gary Salomon). Εχει μαζί ρυθμό, ενέργεια (η χορογραφία της Ζωής Χατζηαντωνίου, η μουσική του Παναγιώτη Μανουηλίδη) και μερικές πολύ κωμικές όσο και στοχαστικές στιγμές. 

Γρηγόρης Ιωαννίδης | ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ |30.08.2021

 

Τελευταία ευκαιρία αύριο να απολαύσετε τη Δημοκρατία του Μπακλαβά - ό,τι καλύτερο είδα ως τώρα στο Φεστιβάλ Αθηνών. Έσκισε ο Aνέστης Αζάς- αλλα δεν θα τα κατάφερνε χωρίς μια τόσο εκπληκτική ομάδα, εμφανώς αφοσιωμένη στο εγχείρημα. Μπράβο σε όλους. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και προλάβετε...

Γιώργος Βουδικλάρης

 

Το έργο σε κερδίζει με την αφηγηματικότητα του και ακόμη περισσότερο χάρη στη σκηνική δύναμη των περφόρμερ. Οι αλλαγές των ρόλων και των εικόνων από τους τέσσερις ηθοποιούς εντυπωσιάζουν και το εγχείρημα του «ντοκιμαντέρ» πετυχαίνει χάρη στην λαμπερή τους παρουσία.

Ingo Starz | Theater der Zeit | Τεύχος Νοεμβρίου 2021

 

(…) Η Δημοκρατία του Μπακλαβά δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση παράστασης, αλλά κάτι που δεν με πειράζει να συνηθίσω είναι η έκπληξη του μια παράσταση να ξεπερνάει τις προσδοκίες σου και τελικά να ξεχνιέσαι και να μπαίνεις σ’ ένα άλλο σύμπαν. Η παράσταση του Ανέστη Αζά ήταν πασπαλισμένη από αγάπη και … φιστίκι.

Αναστάσης Πινακουλάκης | texnes – plus | 28.07.2021

 

 

Ο Ανέστης Αζάς επιδίδεται στο αμιγώς πολιτικό θέατρο. Κι έτσι να συνεχίσει. Το χιούμορ είναι το κλειδί που του έλειπε μέχρι τώρα. Ας το αξιοποιήσει στο έπακρο. Δεν υπάρχει λαϊκό θέατρο χωρίς διονυσιασμό και αντικαταθλιπτική Τέχνη χωρίς βακχεία (έστω κι επί σκηνής – ο άνθρωπος είναι μιμητικό ον και θεραπεύεται κυρίως δια της ομοιοπαθητικής)

Κωνσταντίνος Μπούρας | γράφειν | 27.07.2021

 

«Η Δημοκρατία του Μπακλαβά», μια ψηφιακή Νεφελοκοκκυγία με πολύ δόση χιούμορ και πικρής αλήθειας για τους δαίμονες που κατατρώνε τις σάρκες του νεόκοπου κράτους της Ελλάδας, είναι μια ιδανική αφορμή για καλό θέατρο και με πολλές επερωτήσεις για την πραγματικότητα που βιώνουμε και το μέλλον που θέλουμε να κατασκευάσουμε, ως πολίτες του κόσμου. 

Nάγια Παπαπάνου | Boem radio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς

Κείμενο: Γεράσιμος Μπέκας, Μιχάλης Πητίδης, Ανέστης Αζάς

Βοηθός σκηνοθέτη- Δραματουργική Συνεργασία: Μιχάλης Πητίδης

Σκηνογραφία: Ελένη Στρούλια

Συνεργασία στησκηνογραφία: Ζαΐρα Φαληρέα

Προσαρμογή Σκηνικών για το Αμφιθέατρο:David Negrin, Γεώργιος Κολιός

Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα

Φώτα: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Προσαρμογή φωτισμών για το Αμφιθέατρο: Δήμητρα Αλουτζανίδου

Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης

Χορογραφία: Ζωή Χατζηαντωνίου

Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος

Φωτογραφίες Παράστασης: Πηνελόπη Γερασίμου

Διεύθυνση Παραγωγής: Κωστής Παναγιωτόπουλος

 

Ηθοποιοί: Cem Yigit Üzümoglu, Κατερίνα Μαυρογεώργη, Γιώργος Κατσής, Gary Salomon

 

*Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους 

 

Μία παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών 2021 σε συμπαραγωγή της „Projector“AMKE με την „ΛΥΚΟΦΩΣ“ ΑΜΚΕ.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

Τελευταίες παραστάσεις

Πέμπτη 10/2 στις 21.00

Παρασκευή 11/2 στις 21.00

Σάββατο 12/2 στις 17.00 & 21.00

Κυριακή 13/2 στις 18.00 & 22.00 (έξτρα παράσταση)

 

Εισιτήρια: 17-15- 12 (Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ)

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/i-dimokratia-tou-mpaklava/?eventid=7095&showid=46724

 

Χώρος : Αμφι- Θέατρο (Αγγελικής Χατζημιχάλη 15 & Ανδριανού, Αθήνα)

Τηλέφωνο θεάτρου: 

Διάρκεια: 100 λεπτά.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται στην Αθήνα από 11/2

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00
(εκτός από 27/2).

*Στις 13 και 20/2 και 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Η παράσταση του έργου του Φραντς Κάφκα «Αναφορά για μια Ακαδημία», που παρουσιάζεται από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, μετά από την επιτυχημένη παρουσίασή της σε Καβάλα και Θεσσαλονίκη, επιστρέφει στην Αθήνα!

Από την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00 (εκτός από 27/2) συνεχίζει πορεία της στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος».

Λίγα λόγια για το έργο

Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*

“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”

Ηράκλειτος

Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.

Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.

Σάββας Στρούμπος

*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνική εγκατάσταση: Σπύρος Μπέτσης

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Κοστούμια: Σάββας Στρούμπος, Ρόζυ Μονάκη

Ηχητικό τοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

 

 

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

 

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημερομηνία: Κάθε Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00 (εκτός από 27/2). *Στις 13 και 20/2 και 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο

Διάρκεια παράστασης: 70’

Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση:

TICKET SERVICES

- τηλεφωνικά: 2107234567

- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
- online: www.ticketservices.gr

https://www.ticketservices.gr/event/frants-kafka-anafora-gia-mia-akadimia-theatro-attis/

Η διοργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ Ανθρώπων Στιγμές ανακοινώνει τις παραστάσεις πουεπιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στο θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλήςαπό τις 16 έως και τις 27 Φεβρουαρίου του 2022.

 

 

*Η σελίδα του Φεστιβάλ στο Facebook

*Η σελίδα Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής στο Facebook

Και ενώ διανύουμε τον δεύτερο μήνα του 2022, οι εκκρεμότητες στις μισθοδοσίες των πενταετών πυροσβεστών καλά κρατούν. Εκκρεμότητες μάλιστα των περασμένων μηνών. 

Πριν λίγες ημέρες ενημερώθηκαν ότι τελικά  στα μέσα Φλεβάρη ! θα πιστωθεί στη μισθόδοσια τους η χρηματική αποζημίωση που αφορά στις νυχτερινές ώρες εργασίας, εξαιρέσιμης αργιών και υπερωριακής εργασίας μόνο αυτής του Νοεμβρίου 2021! Παράλληλα με τα εκτός έδρας υπερωριών Οκτωβρίου του 2021 σε πενταετείς 9 περιφερειών.

Αναρωτιόμαστε αν και πότε η κυβέρνηση Μητσοτάκη «θυμάται» να είναι συνεπής στους ήρωες του καλοκαιριού ( όπως η ίδια τους βαφτίζει με περισσή ευκολία συχνά - πυκνά) αφήνοντας τους  να περιμένουν τα δεδουλευμένα τους από μήνα σε μήνα. Άραγε όταν αρχίσει η αντιπυρική περίοδος θα τους έχει εξοφλήσει ;;;

Μαρία Κωνσταντοπούλου

Η άρση όλων των μέτρων αναμένεται από το τέλος του μήνα – Καταργείται και η αυτοαπομόνωση ακόμη κι όταν κάποιος διαγνωστεί θετικός – Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι να «ζει με τον Covid»

Σε μια αναπάντεχη κίνηση προχώρησε σήμερα ο Μπόρις Τζόνσον που ανακοίνωσε την άρση όλων των περιορισμών κατά του κορωνοϊού από το τέλος του μήνα.

Η δραματική ανακοίνωση για την κατάργηση των μέτρων, ακόμη και της καραντίνας για όσους είναι θετικοί στον κορωνοϊό, έγινε στη Βουλή των Κοινοτήτων. Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Βρετανός πρωθυπουργός θα παρουσιάσει την πλήρη στρατηγική του. Ωστόσο, ανέφερε ότι όσο συνεχίζονται οι ενθαρρυντικές τάσεις, οι περιορισμοί μπορούν να αρθούν τέσσερις εβδομάδες νωρίτερα απ ότι αρχικά προτάθηκε.
 

Πολλοί εκτιμούν ότι η άρση των απαγορεύσεων θα βελτιώσει την εικόνα του Τζόνσον, που έχει πληγεί μετά το σκάνδαλο Partygate και τις αποκαλύψεις για πάρτι εν μέσω περιορισμών στην Ντάουνινγκ Στριτ. Την ίδια ώρα, τα κρούσματα κορωνοϊού φαίνεται ότι υποχωρούν, ενώ ο αριθμός των θανάτων δεν έφτασε σε ανησυχητικά επίπεδα.

Ο Μπόρις Τζόνσον ανέφερε ότι θα παρουσιάσει τη στρατηγική του, που προβλέπει τη «ζωή με τον Covid».

Με δεδομένα τα τρέχοντα ενθαρρυντικά στοιχεία, «η προσδοκία μου είναι ότι θα μπορέσουμε να τελειώσουμε τους τελευταίους εγχώριους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της νομικής υποχρέωσης αυτοαπομόνωσης, εάν κάποιος διαγνωστεί θετικός, ένα μήνα νωρίτερα», είπε. Οι κανονισμοί επρόκειτο να λήξουν στην Αγγλία στις 24 Μαρτίου.
 

Η Μαρία Κουρή η αντιπεριφερειάρχης Ψηφιακής Διακυβέρνησης είναι καλεσμένη στην εκπομπή «ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» την Τετάρτη στις 18:00 στην ΕΡΤopen www.ertopen.com

Mε την αντιπεριφερειάρχη θα συζητήσουμε για τον στρατηγικό στόχο για την υλοποίηση της «ψηφιακής Περιφέρειας» και την παροχή των ψηφιακών υπηρεσιών εξυπηρέτησης των πολιτών.

Η Μαρία Κουρή επισημαίνει ότι: «Η Περιφέρεια Αττικής με την παροχή 241 ψηφιακών παροχών έχει καταφέρει να είναι πρωτοπόρα στο τομέα Ψηφιακής Εξυπηρέτησης και συμβάλει έμπρακτα στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και των επιχειρήσεων».

Με όσα λέω εδώ για τον κατασταλτικό ρόλο τής ιατρικής δεν αντιτίθεμαι στην "πολιτικοποίηση της ιατρικής" γενικώς, αλλά σε μια ορισμένη πειθαρχική πολιτική της λειτουργία· και πιστεύω ακράδαντα την ίδια στιγμή ότι αν μια ιατρική είναι όντως θεραπευτική, ενέχει κατ' ανάγκη μια ορισμένη πολιτική διάσταση, χειραφετησιακή και απελευθερωτική. Το πρόβλημα δεν είναι οι πολιτικές χρήσεις τής ιατρικής, ως εάν η ίδια ήταν ένα ουδέτερο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με καλό ή με κακό τρόπο, για καλούς είτε για κακούς σκοπούς. Οι πολιτικές σημασίες για τις οποίες μιλώ και οι οποίες διακυβεύονται στην άσκηση της ιατρικής δεν ανάγονται κατ' αρχήν σε προθέσεις αλλά είναι ενθηκευμένες στο ίδιο το επιστημολογικό μοντέλο, δηλαδή στη μορφή τής εκάστοτε ιατρικής. Η συζήτηση που αναλαμβάνω αφορά πρωτίστως αυτό το βαθύτερο επίπεδο, τα ιατρικά μοντέλα και τις πολιτικές σημασίες που είναι εγγεγραμμένες στη δομή τους, τις οποίες προσπαθώ να φέρω στο φως και να καταστήσω ρητές - και μόνο δευτερευόντως, εν είδει προέκτασης των πρώτων, τις πολιτικές χρήσεις τής ιατρικής και τον εγκληματικά κερδοσκοπικό χαρακτήρα των φαρμακευτικού καρτέλ και της βιομηχανίας υγείας.
Η καρδιά τής αντιμαχίας των θεραπευτικών προσεγγίσεων στον σύγχρονο κόσμο έγκειται στο πώς θα σηματοδοτηθεί κεντρικά η αρρώστια: εξωγενής εισβολή ή κατάρρευση της έμφυτης ανοσοποιητικής ικανότητας; Η βαρύτητα της απάντησης είναι τεράστια, διότι από την οπτική που θα υιοθετηθεί απορρέουν άκρως διαφορετικές, και δραματικά αποκλίνουσες, θεραπευτικές στρατηγικές, με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο στη ζωή τού ατόμου όσο και στην οργάνωση της κοινωνίας. Αν είμαστε υποχρεωμένοι να διαλέξουμε χρειαζόμαστε ένα κριτήριο. Και το κριτήριο αυτό είναι κατ' ανάγκη πολιτικό, με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου: αφορά σε τελευταία ανάλυση την πολιτική έναντι της φύσης που είμαστε διατεθειμένοι ν' ασκήσουμε, συνυπολογίζοντας και όλες τις επιπτώσεις της στον ατομικό και συλλογικό βίο. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε συνεπώς για μια θεραπευτική συναρμόσιμη με μια ριζοσπαστική οικολογική σκοπιά· και μοντέλα μιας τέτοιας θεραπευτικής μάς προσφέρουν πολλές από τις λεγάμενες (ελλείψει καλύτερου όρου) "εναλλακτικές θεραπείες" που διεκδικούν μεγάλο μερίδιο δημοτικότητας στις μέρες μας - στις οποίες περιλαμβάνω την ψυχανάλυση, για λόγους που θα προσπαθήσω να εξηγήσω. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός, ο αρχηγέτης της Επτανησιακής Σχολής, είναι μια από τις κορυφαίες πνευματικές φυσιογνωμίες του Νεώτερου Ελληνισμού. Τον Μάιο του 1823, σε μια περίοδο ιδιαίτερης έξαρσης της Ελληνικής Επανάστασης, έγραψε το εκτεταμένο ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερία», οι δύο πρώτες στροφές του οποίου, σε μουσική Νικολάου Μάντζαρου, αποτελούν τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στις 8 Απριλίου του 1798 στη Ζάκυνθο, ως εξώγαμο τέκνο του κόντε Νικόλαου Σολωμού και της υπηρέτριάς του Αγγελικής Νίκλη.

Σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και το 1808 έφυγε για σπουδές στην Ιταλία, με τη συνοδεία του ιταλού δασκάλου του Ρώσση. Επτά χρόνια αργότερα πήρε το απολυτήριο από το Λύκειο της Κρεμόνας και γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Πάβιας, απ' όπου πήρε το πτυχίο της Νομικής. Παράλληλα με τις σπουδές στη νομική, για την οποία ουδέποτε ενδιαφέρθηκε, άρχισε να γράφει στίχους στην ιταλική γλώσσα, ενώ ήρθε σε επαφή με διαπρεπείς φιλοσόφους, φιλολόγους και αξιόλογους εκπροσώπους της λογοτεχνικής κίνησης της εποχής.

Το 1818 επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου παρέμεινε για δέκα χρόνια. Εκεί άρχισε να γράφει τα πρώτα του αξιόλογα στιχουργήματα στα ελληνικά. Το πρώτο εκτενές ελληνικό ποίημά του και πλέον γνωστό είναι ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν, απόσπασμα του οποίου καθιερώθηκε ως Εθνικός μας Ύμνος. Λίγο αργότερα, συνέθεσε το λυρικό ποίημα Εις τον θάνατο του Λορδ Μπάυρον και ακολούθησαν Η καταστροφή των Ψαρών, Η Φαρμακωμένη, Ο Λάμπρος, Εις Μοναχήν, Ο Κρητικός, Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι, Ο Πορφύρας.

Στα τέλη του 1828 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κέρκυρα, συνεχίζοντας την ενασχόλησή του με την ποίηση σχεδόν απομονωμένος. Δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα, γιατί, όπως υποστηρίζεται, «δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνημα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής».

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1849 παρασημοφορήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος, διότι «με την ποίηση του διέγειρε τα αισθήματα του λαού στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία».

Πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου του 1857 στην Κέρκυρα, ύστερα από αλλεπάλληλες εγκεφαλικές συμφορήσεις. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν αρχικώς σ' ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου.

Πηγή: sansimera.gr