Από τον ΟΑΣΘ ανακοινώνεται ότι σήμερα Σάββατο, 8 Σεπτεμβρίου 2018 θα πραγματοποιηθούν κανονικά όλα τα προγραμματισμένα δρομολόγια.

Ωστόσο όπως έχει ανακοινωθεί από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης λόγω των συγκεντρώσεων που θα πραγματοποιηθούν στο κέντρο της πόλης θα ισχύσουν έκτακτες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις. Ανάλογα με τις υποδείξεις των αστυνομικών της Τροχαίας θα τροποποιηθεί και η διαδρομή των προγραμματισμένων δρομολογίων.

Υπενθυμίζεται στο επιβατικό κοινό ότι σύμφωνα με την ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης από ώρα 14.00΄ σταδιακά, ανάλογα με την εξέλιξη των εκδηλώσεων και μέχρι την ολοκλήρωση αυτών, δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία όλων των οχημάτων, στις παρακάτω οδούς του κέντρου της πόλης:

Λ. Στρατού, από Καυτανζόγλου μέχρι Πλατεία Χ.Α.Ν.Θ.

Γ΄ Σεπτεμβρίου, από Μ. Αλεξάνδρου μέχρι Αγίου Δημητρίου.

Βασ. Όλγας , από Μ. Μπότσαρη μέχρι Αγίας Τριάδος.

Βασ. Γεωργίου , από Αγίας Τριάδος μέχρι Μ. Ανδρόνικου.

Λεωφ. Νίκης , καθ’ όλο το μήκος της.

Κουντουριώτη , καθ’ όλο το μήκος της.

Κων/νου Καραμανλή , από Κατσιμίδη μέχρι Γ΄ Σεπτεμβρίου.

Εγνατία, από Λαγκαδά μέχρι Γ΄ Σεπτεμβρίου.

Εθν. Αμύνης, από Αγίου Δημητρίου μέχρι Πλατεία Λευκού Πύργου.

Τσιμισκή, καθ’ όλο το μήκος της.

Αγίου Δημητρίου, από Λαγκαδά μέχρι Στεφάνου Δραγούμη.

Αγίας Σοφίας , από Εγνατία μέχρι την πλατεία Αγίας Σοφίας, καθώς και περιμετρικά της πλατείας Αγίας Σοφίας.

Π. Μελά, καθ’ όλο το μήκος της.

Βενιζέλου, καθ’ όλο το μήκος της.

Μετά τη λήξη των συγκεντρώσεων τα δρομολόγια και σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τροχαίας τα δρομολόγια θα συνεχιστούν κανονικά, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση του ΟΑΣΘ.

Οι Πυξ Λαξ θα δώσουν μία και μοναδική συναυλία
στο PAOK SPORTS ARENA της Θεσσαλονίκης
την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου!
 
Όσοι έχουν προμηθευτεί εισιτήρια για το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου,
αυτά μεταφέρονται αυτόματα στις 7 Σεπτεμβρίου.
30 χρόνια Πυξ Λαξ
Ένα όνομα που έγινε σύνθημα!
Ένα σύνθημα που έγινε θρύλος!
 
Οι ΠΥΞ ΛΑΞ έρχονται,
με δύναμη από τα παλιά,
για να κάνουν στη Θεσσαλονίκη μια μεγάλη γιορτή!
 
Οι Πυξ Λαξ επιστρέφουν φέτος το καλοκαίρι
για να γιορτάσουν 30 απίστευτα χρόνια από την ίδρυσή τους.
Στήνουν μεγάλες συναυλίες-γιορτές, αφιερωμένες σε όλους εσάς,
τους χιλιάδες οπαδούς τους,
που κάνατε τους Πυξ Λαξ ό,τι ήταν, είναι και θα είναι για τη μουσική της χώρας μας.
Την πιο δημοφιλή και επιδραστική μπάντα στην ελληνική μουσική σκηνή.
 
Γιατί, «οι παλιές αγάπες» δεν χάνονται ποτέ και επιστρέφουν όταν τις χρειαζόμαστε,
για να μας δώσουν ξανά ζεστασιά και φως!
Τιμές εισιτηρίων
 
Στην ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ τα εισιτήρια κοστίζουν
Arena: 15 ευρώ
Τα VIP Α: 40 ευρώ
Τα VIP B: 30 ευρώ
 
Στο TAMEIO τα εισιτήρια θα κοστίζουν
Arena: 17 ευρώ
VIP A: 45 ευρώ
VIP B: 35 ευρώ
 
Η προπώληση συνεχίζεται
 
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
 
Θεσσαλονίκη 
Musicland
Μητροπόλεως 102
Τηλ. 2310264880
Stereodisc Record Shop
Αριστοτέλους 4
Τηλ. 2310262912
 
PAOK BC Store - PAOK Sports Arena
Πυλαία - Τηλ. 2315550760
 
Σε όλη την Ελλάδα
Δίκτυο καταστημάτων Public
www.ticketmaster.gr

Προσοχή:
Παρακαλούμε τους υποψήφιους αγοραστές
να αγοράζουν τα εισιτήρια τους μόνο από τα επίσημα σημεία προπώλησης
και όχι από ηλεκτρονικούς ή φυσικούς μεταπωλητές,
προκειμένου να αποφύγουν τυχόν υπερχρεώσεις.
(Για τις online αγορές υπάρχει 10% επιβάρυνση)

Αθήνα
Ticket House
Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς)
Τηλ.: 2103608366
www.tickethouse.gr
Οι ΠΥΞ ΛΑΞ θα εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη
στο PAOK Sports Arena
στις 7 Σεπτεμβρίου.
 
Μετά τη Θεσσαλονίκη
οι Πυξ Λαξ θα παίξουν στις 23 Σεπτεμβρίου
στο Θέατρο Βράχων στην Αθήνα.

Εξιτήριο από Ιπποκράτειο νοσοκομείο πήρε λίγο μετά τις 10 το πρωί ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, έπειτα από την επίθεση που δέχτηκε στον Λευκό Πύργο, στη διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων.

Ο κ. Μπουτάρης λόγω της αδιαθεσίας που ένιωθε μετά τη σωματική επίθεση σε βάρος του μεταφέρθηκε σε εφημερεύον νοσοκομείο της πόλης και οι γιατροί προχώρησαν στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις. Κρίθηκε προτιμότερο να παραμείνει το βράδυ για νοσηλεία και το πρωί επέστρεψε στο σπίτι του.

"Ήταν μια άθλια επίθεση, όμως είμαι καλά. Έχω άριστες σχέσεις με τους πόντιους και δεν πιστεύω πως οι επιτιθέμενοι ήταν από τον ποντιακό χώρο. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε τη Δευτέρα, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου", δήλωσε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, λίγες ώρες μετά την επίθεση που δέχτηκε στη διάρκεια των εκδηλώσεων για τη Γενοκτονία των Ποντίων. 

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος καταδικάζει την επίθεση που δέχθηκε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης στη διάρκεια των εκδηλώσεων για τη Γενοκτονία των Ποντίων.


Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος «καταδικάζει απερίφραστα» την επίθεση

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπιος Παυλόπουλος εξέφρασε, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ, τον αποτροπιασμό του και την απερίφραστη καταδίκη του για την φασιστικής -κατά την επιεικέστερη έκφραση- νοοτροπίας επίθεση εναντίον του δημάρχου της Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη από περιθωριακά στοιχεία.

Την επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης καταδίκασε ο πρωθυπουργός
Αυτοί που επιτέθηκαν στον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη, δεν είναι ούτε αγανακτισμένοι πολίτες, ούτε συγκεντρωμένο πλήθος. Είναι απλά ακροδεξιοί τραμπούκοι που πρέπει να βρεθούν άμεσα αντιμέτωποι με τις συνέπειες των πράξεών τους.

Δ. Τζανακόπουλος: Ντροπή για τη φασιστική επίθεση εναντίον του Γ. Μπουτάρη

"Ντροπή για τη φασιστική επίθεση που δέχτηκε ο Γιάννης Μπουτάρης σήμερα στη Θεσσαλονίκη. Να μην επιτρέψουμε στο σκοτάδι να καταπιεί το φως της δημοκρατίας", αναφέρει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, με ανάρτησή του στο twitter.

Με σημείο αναφοράς, αρχικά, το αεροδρόμιο «Μακεδονία» και στην πορεία τον Λευκό Πύργο, υποδέχτηκαν τα ξημερώματα της Κυριακής (13/5), οπαδοί του ΠΑΟΚ την αποστολή του «Δικεφάλου του Βορρά», που επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από την Αθήνα, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, στον τελικό στο ΟΑΚΑ, απέναντι στην ΑΕΚ (2-0, 12/5).

Με θερμές ιαχές, καπνογόνα και τον Ιβάν Σαββίδη να γίνεται πρώτος αποδέκτης αποθέωσης, άρχισε το... πανηγυρικό κλίμα στο αεροδρόμιο της συμπρωτεύουσας.

Οι ποδοσφαιριστές, ακολούθως, εισέπραξαν το εγκάρδιο καλωσόρισμα από τους εκατοντάδες υποστηρικτές του συλλόγου, έχοντας, μάλιστα, όπως και ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, θέση στην οροφή του λεωφορείου που μεταφέρει, σε κάθε υποχρέωσή τους, τους «ασπρόμαυρους».

Η αποστολή των κυπελλούχων, στη συνέχεια, συνοδευόμενη από μηχανοκίνητη πομπή, μετακινήθηκε από το αεροδρόμιο στο Λευκό Πύργο, με τους παίκτες και τον Ιβάν Σαββίδη, πάντα σε κοινή θέα, στην οροφή του λεωφορείου, όπου συνεχίστηκε η αποθεωτική υποδοχή της από οπαδούς. 

Συνθήματα για την κατάκτηση του τροπαίου, αλλά και για παίκτες και για τον διοικητικό επικεφαλής της ΠΑΕ, ξεχωριστά, αποτέλεσαν χαρακτηριστικά του σκηνικού, με τους ποδοσφαιριστές και τον Ιβάν Σαββίδη, από την πλευρά τους, να κρατούν το Κύπελλο και να ακολουθούν το ρυθμό των οπαδών. 

Δρόμοι που έχουν μετατραπεί σε "ποτάμια", κυκλοφοριακά προβλήματα, συνθέτουν την εικόνα του κέντρου της Θεσσαλονίκης και άλλων περιοχών του πολεοδομικού συγκροτήματος, εξαιτίας της ισχυρής καταιγίδας που έπληξε την πόλη νωρίς το μεσημέρι την Πέμπτη 10 Μαΐου 2018.

Η καταιγίδα, εκτός από ισχυρή νεροποντή έφερε και χαλαζόπτωση. Κεντρικοί δρόμοι μετατράπηκαν μέσα σε λίγα λεπτά σε λίμνες, δημιουργώντας προβλήματα στη μετακίνηση των οχημάτων και των πεζών. To νερό υπερχειλίζει στα πεζοδρόμια, ενώ σε διάφορα σημεία στο κέντρο της πόλης σημειώνονται διακοπές ρεύματος.



Πάνω από 300 κλήσεις για άντληση υδάτων από πλημμυρισμένα ισόγεια και υπόγεια σπίτια και καταστήματα είχε δεχτεί μέχρι τις 2 μετά το μεσημέρι η Πυροσβεστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης, μετά την ισχυρή καταιγίδα, συνοδευόμενη από χαλαζόπτωση, που ξέσπασε γύρω στις 12.30 το μεσημέρι στο κέντρο της πόλης.

Λόγω του μεγάλου όγκου των υδάτων, που μετέτρεψαν τους δρόμους σε ποτάμια και προκάλεσαν κυκλοφοριακό κομφούζιο, ιδίως στην παραλιακή οδό Λεωφόρο Νίκης, πλημμύρισαν ο Λευκός Πύργος και όλα τα υπόγεια του δήμου Θεσσαλονίκης, όπως γνωστοποίησαν η αρμόδια αντιπεριφερειάρχης, Βούλα Πατουλίδου και ο υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας του δήμου, Θωμάς Ψαράς.

Στο μεταξύ, διεσώθη σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες η γυναίκα που είχε παρασυρθεί από χείμαρρο στις Συκιές, στην οδό Μεσολογγίου, ενώ ολοκληρώθηκε και ο απεγκλωβισμός τεσσάρων ατόμων στη γέφυρα των Αγίων Πάντων, όπου εξαιτίας της υψηλής στάθμης του νερού, είχαν ακινητοποιηθεί αυτοκίνητα.

Στο κέντρο της πόλης σημειώθηκαν διακοπές ηλεκτροδότησης, ενώ λόγω των αστραπών που έπεσαν στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" της Θεσσαλονίκης, διεκόπη για λόγους ασφαλείας επί επτά λεπτά ο ανεφοδιασμός των αεροσκαφών με καύσιμα και σημειώθηκαν μικρές καθυστερήσεις στις πτήσεις, αλλά αυτή τη στιγμή το αεροδρομιο λειτουργεί κανοννικά.







ΑΠΕ

Από τις 10 έως τις 31Μαΐου θα δέχονται οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί του δήμου Θεσσαλονίκης αιτήσεις εγγραφής για τη νέα σχολική περίοδο 2018-2019.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί του δήμου Θεσσαλονίκης θα δέχονται και προνήπια. Επομένως θα φιλοξενήσουν παιδιά ηλικίας από 6 μηνών έως και 4,5 ετών (παιδιά που γεννήθηκαν από 01/ 01/ 2014 έως και 28/ 02/ 2018).

Τα απαραίτητα δικαιολογητικά εγγραφής είναι:

Α. Έντυπα της Διεύθυνσης Παιδικών Σταθμών:

-Αίτηση εισαγωγής συμπληρωμένη από τους γονείς του παιδιού.

-Ατομική κάρτα υγείας του παιδιού συμπληρωμένη από παιδίατρο, συνοδευόμενη από φωτοτυπία εμβολίων.

-Υπεύθυνη δήλωση των γονέων περί αποδοχής του Κανονισμού Λειτουργίας του Παιδικού Σταθμού και περί καταβολής των τροφείων .

-Υπεύθυνη δήλωση των γονέων στην περίπτωση μη κατάθεσης της φορολογικής δήλωσης έτους 2017.

-Δήλωση παραλαβής παιδιού από γονέα ή κηδεμόνα.

Β. Άλλα δικαιολογητικά:

-Εκκαθαριστικό σημείωμα εφορίας (2018) ή υποβληθείσα φορολογική δήλωση (Ε1 -2018) που αφορά εισοδήματα του 2017.

-Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.

-Βεβαίωση εργασίας γονέων ή οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό εργασίας ή ανεργίας.

-Λογαριασμός ΔΕΚΟ η οποιοδήποτε άλλο δικαιολογητικό που αποδεικνύει την κατοικία στο Δήμο Θεσσαλονίκης.








ΑΠΕ

Ο ματωμένος Μάης του '36 στη Θεσσαλονίκη
 ένας σημαντικός σταθμός της ιστορίας του ελληνικού εργατικού κινήματος

Αναδημοσίευση από ://www.rizospastis.gr/

Μετά τη σφαγή, λίγα λουλούδια...

Το βράδυ της 9ης Μάη του 1936 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς έδωσε διαταγή ένα σύνταγμα στρατού από τη Λάρισα να μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη και μοίρα του στόλου να καταπλεύσει στο λιμάνι της πόλης προς αντιμετώπιση των εργατών που βρίσκονταν σε απεργία. Ταυτόχρονα, προέβη σε δηλώσεις με τις οποίες δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρερμηνειών αναφορικά με τις προθέσεις του¹: «Κατέστη φανερόν - τόνισε - ότι οι σκοποί οι επιδιωκόμενοι από τους διευθύνοντας την απεργιακήν κίνησιν είναι πολιτικοί, ανατρεπτικοί. Αν ήσαν οικονομικοί θα εδέχοντο οι ιθύνοντες τας δύο εργατικάς ομοσπονδίας την λύσιν, την οποίαν η κυβέρνησις επέβαλε εις τους καπνεμπόρους, και η οποία όχι μόνον καθορίζει κατώτατον ημερομίσθιον 90 δραχμών, αλλά προβλέπει και περί μέσου ημερομισθίου 100 περίπου δραχμών... Η κυβέρνησις δε θα εμποδίση βεβαίως το δικαίωμα της απεργίας από εκείνους οι οποίοι το έχουν, αλλά δε θα επιτρέψη διατάρραξιν της τάξεως. Οσοι το επιχειρήσουν, θα συναντήσουν το κράτος του νόμου».Το πόσο σεβόταν το δικαίωμα της απεργίας ο Μεταξάς αλλά και τι εσήμαινε το κράτος του νόμου, οι εργάτες της Θεσσαλονίκης το ένιωσαν στο πετσί τους εκείνες τις μέρες. Το διαπίστωσε επίσης ολόκληρος ο ελληνικός λαός λίγους μήνες αργότερα, όταν επιβλήθηκε το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου με ηγέτη του τον Ιωάννη Μεταξά. Αν αξίζει όμως μια παρατήρηση για την προαναφερόμενη δήλωση του, τότε οφείλουμε να σημειώσουμε πως αυτή η δήλωση είναι μια δήλωση καρμπόν που εκφέρεται, πανομοιότυπα, πάντοτε από τα χείλη του εκάστοτε πρωθυπουργού ή υπουργού, στο πλαίσιο του αστικού καθεστώτος - με δικτατορική ή κοινοβουλευτική μορφή διακυβέρνησης - όταν αυτό το καθεστώς βρίσκεται αντιμέτωπο με εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτές είναι πετυχημένες. Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα το θέμα μας κι ας δούμε πώς φτάσαμε στην απεργία των εργατών στη Θεσσαλονίκη το Μάη του '36, αλλά και στις απειλές, λόγω και έργω, του επίδοξου δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά.

Η ταξική πάλη στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '30

Τμήμα από τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση του Μάη στη Θεσσσαλονίκη

Το πρώτο μισό της δεκαετίας του '30, στην Ελλάδα, χαρακτηρίζεται από οξύτατες κοινωνικοπολιτικές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις που τελική κατάληξη θα έχουν την εγκαθίδρυση της μεταξικής δικτατορίας. Επρόκειτο για μια πορεία που δεν ήταν αναπόφευκτη αν κρίνουμε από τη σκοπιά των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, αλλά ούτε και εύκολη αν εξετάσουμε τα πράγματα από τη σκοπιά των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Προς αυτή την κατεύθυνση ευνοούσε η παγκόσμια οικονομική κρίση του καπιταλισμού 1929 - 1933, η χρεοκοπία του αστικού κοινοβουλευτισμού και η άνοδος του φασισμού, έμμεσα ή άμεσα, η κυριαρχία δηλαδή των πιο αντιδραστικών τμημάτων της χρηματιστικής ολιγαρχίας ως απάντηση των αστικών τάξεων σε αυτή την κρίση αλλά και για την αντιμετώπιση του ανερχόμενου εργατικού - επαναστατικού κινήματος.Στο εξεταζόμενο διάστημα και πριν ο Μεταξάς εγκαθιδρύσει το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, η Ελλάδα γνώρισε σημαντικές αλλά αποτυχημένες απόπειρες επιβολής δικτατορικού καθεστώτος από τον χώρο του Κέντρου (Κίνημα Πλαστήρα το 1933, το Κίνημα των Βενιζελικών της 1ης Μάρτη 1935), ενώ ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού κόσμου, η λεγόμενη δεξιά και ακροδεξιά δουλεύοντας πιο μεθοδικά κατάφερε να επιτύχει την παλινόρθωση της μοναρχίας το Φθινόπωρο του 1935, αλλά και να θέσει ισχυρά θεμέλια για μια επιτυχημένη επιβολή πραξικοπήματος.

Λίγο πριν γενικευθεί η χρήση των όπλων. Με τις αντλίες ρίχνουν νερό στους απεργούς

Το 1935 παρουσιάζεται επίσης σοβαρή ανάπτυξη του απεργιακού κινήματος που συνοδεύεται από παλλαϊκά συλλαλητήρια. Σε 200.000 φτάνουν οι απεργοί εργάτες μέχρι τον Οκτώβρη του χρόνου εκείνου, χωρίς να υπολογίζονται οι μήνες Μάρτης - Απρίλης. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των αγώνων, που αγκαλιάζουν όλα σχεδόν τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, είναι η αποφασιστικότητα και το πείσμα των εργαζόμενων μαζών, που φτάνουν ακόμη και σε ανοιχτή σύγκρουση με τους εργοδότες και την αστυνομία. Το 1935 σημαδεύεται επίσης με το ματοκύλισμα δεκάδων εργατών και αγροτών².Με την αυγή του 1936, ο ελληνικός λαός έζησε κορυφαία ιστορικά γεγονότα. Στις 26 Γενάρη η χώρα οδηγήθηκε σε εκλογές. Η Βενιζελική παράταξη - το λεγόμενο Κέντρο - που κατέβηκε στις εκλογές με 5 διαφορετικά κόμματα (Κόμμα Φιλελευθέρων, Δημοκρατικός Συνασπισμός, Πανδημοκρατική Ενωσις Κρήτης, Αγροτικό Σοφιανόπουλου και Νεοφιλελεύθεροι) συγκέντρωσε συνολικά 574.655 ψήφους και 142 έδρες. Η αντιβενιζελική παράταξη - η λεγόμενη Δεξιά και ακροδεξιά - πήρε μέρος στις εκλογές με τα κόμματα Λαϊκό, Λαϊκή Ριζοσπαστική Ενωσις, Κόμμα Ελευθεροφρόνων (Μεταξάς) και Εθνικόν Μεταρρυθμιστικόν Κόμμα και συγκέντρωσε 602.840 ψήφους και 143 έδρες. Το ΚΚΕ, που δημιούργησε με το Αγροτικό Κόμμα του Βογιατζή το Παλλαϊκό Μέτωπο, σημείωσε επιτυχία καθώς συγκέντρωσε 73.411 ψήφους και εξέλεξε 15 βουλευτές. Η επιτυχία αυτή αποκτούσε ξεχωριστή σημασία, δεδομένου ότι κανένα κόμμα δε συγκέντρωνε την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και το Παλλαϊκό Μέτωπο μπορούσε να παίξει ένα είδος ρυθμιστικού ρόλου κάτι και το οποίο έγινε με την υπογραφή, στις 19/2/1936, του γνωστού συμφώνου Σκλάβαινα - Σοφούλη. Βάσει των όρων της συμφωνίας, το Παλλαϊκό Μέτωπο αναλάμβανε την υποχρέωση να ψηφίσει τους Φιλελεύθερους για το προεδρείο της Βουλής και να δώσει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση που θα σχημάτιζε ο Σοφούλης. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση θα ακύρωνε αναδρομικά τη διάταξη του εκλογικού νόμου που αφαιρούσε τα εκλογικά δικαιώματα από όσους είχαν καταδικαστεί για παράβαση του «ιδιώνυμου», θα καταργούσε τις επιτροπές ασφάλειας, θα έδινε αμνηστία στον Ν. Ζαχαριάδη, στον Β. Βερβέρη και στον Β. Νεφελούδη, καθώς και σε όλους τους πολιτικούς κατάδικους, τους φυλακισμένους και τους εξόριστους, θα διέλυε όλες τις φασιστικές οργανώσεις, θα καθιέρωνε σαν μόνιμο εκλογικό σύστημα την αναλογική, θα ελάττωνε, μέσα σε δυο μήνες, την τιμή του ψωμιού, θα απαγόρευε την προσωποκράτηση για οφειλές προς το Δημόσιο μέχρι τρεις χιλιάδες δραχμές, θα καθιέρωνε πεντάχρονο χρεοστάσιο χωρίς όρους για τα χρέη των αγροτών στις τράπεζες και στους ιδιώτες και θα προχωρούσε στην άμεση εφαρμογή των Κοινωνικών Ασφαλίσεων³.

Αγωνιστές με υψωμένες γροθιές, στην πρωτομαγιάτικη απεργία του '36, στη Θεσσαλονίκη

Τελικά, αυτό το σύμφωνο δεν τηρήθηκε με ευθύνη του Κόμματος των Φιλελευθέρων του Θ. Σοφούλη που υπαναχώρησε, υποστηρίζοντας μαζί με το δεξιό Λαϊκό Κόμμα τη λύση Δεμερτζή.Η υπαναχώρηση των Φιλελευθέρων ήταν επιβεβλημένη από τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούσε ο χώρος του Κέντρου, δεδομένου ότι ήταν τέτοιες οι συνθήκες εκείνη την περίοδο που η συμμαχία με το Παλλαϊκό Μέτωπο ευνοούσε το λαϊκό κίνημα, η πάλη του οποίου γνώριζε πραγματική έκρηξη. Στους πρώτους μήνες του '36, το απεργιακό κίνημα της εργατικής τάξης αλλά και των μεσαίων στρωμάτων σημείωσε πρωτοφανή άνοδο απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας. Μόνο στο τρίμηνο Γενάρη - Μάρτη απήργησαν πάνω από 200 χιλιάδες εργάτες, ενώ σε μια σειρά πόλεις (Δράμα, Καβάλα, Σέρρες, Ξάνθη κλπ.) πραγματοποιήθηκαν πετυχημένες απεργίες με τοπικού χαρακτήρα αιτήματα. Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι αγρότες μιας σειράς επαρχιών (Ηρακλείου, Δωρίδας κλπ.) συγκροτούσαν συλλαλητήρια, ενώ οι επαγγελματίες των πόλεων κατέβαιναν σε απεργίες. Σ' αυτές τις παλλαϊκές κινητοποιήσεις το «παρών» έδωσε και η σπουδάζουσα νεολαία. Ολόκληρο το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, οι φοιτητές των πανεπιστημίων και όλων των άλλων σχολών βρίσκονταν σε απεργία, απαιτώντας πανεπιστημιακές και γενικότερα δημοκρατικές ελευθερίες⁴.

Οι εργάτες στήνουν οδοφράγματα

Τη μεγάλη άνοδο των εργατικών και λαϊκών αγώνων φανερώνει και η αντίδραση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους. Ο απολογισμός της κρατικής τρομοκρατίας σε βάρος των λαϊκών μαζών, για τους μήνες Γενάρη, Φλεβάρη, Μάρτη και Απρίλη του 1936 που έδωσε στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία της οργάνωσης ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ είναι αποκαλυπτικός⁵. Το Γενάρη του '36, σε ολόκληρη την Ελλάδα έγιναν 117 συλλήψεις, 18 φυλακίσεις, 37 εξορισμοί, 33 τραυματισμοί, 1 δολοφονία, 38 βασανισμοί, 13 απαγορεύσεις συνεδρίων και συγκεντρώσεων, 1 αστυνομική έρευνα, 4 διαλύσεις σωματείων και 3 κατασχέσεις.Το Φλεβάρη έγιναν 129 συλλήψεις, 91 φυλακίσεις, 6 εξορισμοί, 23 τραυματισμοί, 2 δολοφονίες, 17 βασανισμοί, 3 απαγορεύσεις συνεδρίων και συγκεντρώσεων, 14 αστυνομικές έρευνες και 3 κατασχέσεις.

Το Μάρτη έγιναν 198 συλλήψεις, 225 φυλακίσεις, 12 εξορισμοί, 17 τραυματισμοί, 1 δολοφονία, 36 βασανισμοί, 5 απαγορεύσεις συνεδρίων και συγκεντρώσεων, 2 αστυνομικές έρευνες και 1 κατάσχεση.

Τον Απρίλη του '36 έγιναν 198 συλλήψεις, 32 φυλακίσεις, 44 εξορισμοί, 35 τραυματισμοί, 1 δολοφονία, 34 βασανισμοί, 15 απαγορεύσεις συνεδρίων και συγκεντρώσεων, 19 αστυνομικές έρευνες και 470 κατασχέσεις.

Το σκηνικό, που δείχνει με ποια κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα φτάσαμε στα γεγονότα του Μάη στη Θεσσαλονίκη ολοκληρώνεται, αν προσθέσουμε τις πολιτικές εξελίξεις σε κεντρικό επίπεδο.

Ενας νεκρός στο δρόμο κοντά στο «Αλκαζάρ»

Στις 5 Μάρτη του 1936 ο Βασιλιάς Γεώργιος - χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίσταση από τα αστικά κόμματα - διόρισε τον Ιωάννη Μεταξά στη θέση του υπουργού των Στρατιωτικών. Επίσης, καθολική ήταν από τον μονάρχη και τον αστικό πολιτικό κόσμο η στήριξη της κυβέρνησης Δεμερτζή, στην οποία ο Μεταξάς κατείχε και τη θέση του αντιπροέδρου. Λίγες βδομάδες αργότερα, στις 27 Απρίλη του ιδίου έτους, και αφού ο Δεμερτζής είχε αποδημήσει εις κύριον, τα αστικά κόμματα έκαναν το Μεταξά πρωθυπουργό, δίνοντάς του ψήφο εμπιστοσύνης και τρεις μέρες αργότερα η Βουλή αποφάσισε τη διακοπή των εργασιών της μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη, δίνοντας στον μετέπειτα δικτάτορα και στην κυβέρνηση του ημιδικτατορικές εξουσίες. Αποτέλεσμα ήταν, από τα τέλη Απρίλη του '36 να εγκαθιδρυθεί στη χώρα ένα ιδιότυπο καθεστώς που αργότερα πολύ εύστοχα ονομάστηκε «καθεστώς της 3 1/2 Αυγούστου»⁶. Σε καθεστώς, λοιπόν «3 1/2 Αυγούστου» - που ήθελε να γίνει «4η Αυγούστου» - έγιναν τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Ας τα παρακολουθήσουμε.Ο ματωμένος Μάης του '36

Τετάρτη 29 Απρίλη 1936. Δώδεκα χιλιάδες καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης - εκ των οποίων περίπου το 70% γυναίκες - αυτή τη μέρα δεν πιάνουν δουλιά, αλλά κατεβαίνουν σε απεργία, ύστερα από απόφαση του συνδικαλιστικού τους φορέα, της Πανελλήνιας Καπνεργατικής Ομοσπονδίας (ΠΚΟ). Κυριότερο αίτημά τους⁷ έχουν την αύξηση των ημερομισθίων στις 120 - 135 δραχμές με την εφαρμογή της σύμβασης του 1924⁸. Η απεργία ξεκινάει από τις 9.30 το πρωί. Τα καπνομάγαζα κλείνουν και οι απεργοί κατευθύνονται αρχικά στα γραφεία της Ομοσπονδίας και στη συνέχεια στον κινηματογράφο «Πάνθεον», όπου έχουν συγκέντρωση, για να συζητήσουν και να αποφασίσουν τα μέτρα που πρέπει να λάβουν για την περιφρούρηση του αγώνα τους. Εξω από τον κινηματογράφο, η αστυνομία με ισχυρές δυνάμεις δείχνει τα δόντια της, έτοιμη, ανά πάσα στιγμή να επιδοθεί στο ...θεάρεστο έργο της.

Από τη μεγάλη διαδήλωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Ελευθερίας για την άγρια δολοφονία των εργατών

Οι απεργοί αγνοούν την προκλητική αστυνομική παρουσία, εκλέγουν Κεντρική Επιτροπή Αγώνα και στις 12.30 το μεσημέρι η Επιτροπή κάνει παράσταση στον γενικό Διοικητή Μακεδονίας Κ. Πάλλη με το υπόμνημα των αιτημάτων των καπνεργατών. Την ίδια μέρα ξεσπά η απεργία στο Βόλο και τις Σέρρες.Πολύ γρήγορα, η απεργία επεκτείνεται και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Την Πέμπτη 30 Απρίλη στην απεργία κατεβαίνουν τα Σωματεία καπνεργατών στην Καβάλα και στη Δράμα. Το Σάββατο 2 Μάη θα προστεθούν τα Σωματεία Αγρινίου, Κομοτηνής, Σάμου, Σιδηροκάστρου, Προσοτσάνης, Νιγρίτας, Ξάνθης, Λαγκαδά, Σιάτιστας, Καρδίτσας, Πειραιά κ.ά. Την Τρίτη 5 Μάη - 7η μέρα της απεργίας, κατεβαίνουν σε συμπαράσταση στη Θεσσαλονίκη οι κλωστοϋφαντουργοί, οι χαρτεργάτες, οι τσαγκαράδες και οι λαστιχάδες. Στις 6 Μάη το μεσημέρι μέλη φασιστικών οργανώσεων τους οποίους χρησιμοποιεί το κράτος πυροβολούν και τραυματίζουν τον καπνεργάτη Κώστα Σαμιώτη 20 χρονών.

Την επομένη, 7 Μάη, το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης καλεί την εργατική τάξη σε επιφυλακή για 24ωρη απεργία συμπαράστασης. Εν τω μεταξύ, η εργατική τάξη της Ελλάδας συμπαραστέκεται στους απεργούς. Οι πιο μαζικές ομοσπονδίες του Ηλεκτρισμού, Δέρματος, Οικοδόμων, Επισιτισμού, Ιματισμού, Κουρέων, Αρτεργατών, Φυματικών, το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο Αθήνας, με τηλεγραφήματά τους προς τη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας τονίζουν ότι αν δε λυθούν τα δίκαια αιτήματα των Καπνεργατών, των τσαγκαράδων και υφαντουργών και σε περίπτωση που εφαρμοστούν τα τρομοκρατικά μέτρα που εξαγγέλθηκαν, η εργατιά όλης της χώρας θα κατέβει σε πανελλαδική απεργία. Αυτή τη μέρα φτάνει στη Θεσσαλονίκη, επιστρέφοντας από το Βελιγράδι, ο πρωθυπουργός της χώρας και μετέπειτα δικτάτορας Ι. Μεταξάς, ο οποίος σε κοινή σύσκεψη που είχε με τον Γενικό Διευθυντή και τον Σωματάρχη του Γ΄ Σώματος Στρατού δίνει το «πράσινο φως» για την καταστολή της απεργίας.

Εφιπποι χωροφύλακες, με γυμνά τα σπαθιά, ενώ δίπλα τους οι απεργοί προσπαθούν να τους μιλήσουν

Σε λίγες ώρες, η συμπρωτεύουσα θα ζούσε μια από τις ηρωικότερες και τραγικότερες σελίδες της ιστορίας της.Στις 8 Μάη, λίγο πριν το μεσημέρι, εφτά χιλιάδες απεργοί της Θεσσαλονίκης κατευθύνθηκαν προς τη γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος, για να απαιτήσουν την άμεση επίλυση των αιτημάτων τους. Δυνάμεις έφιππης και πεζής χωροφυλακής προσπάθησαν να τους σταματήσουν, χωρίς όμως να το πετύχουν. Τότε άρχισαν να πυροβολούν κατά του άοπλου πλήθους, που ύστερα από το πρώτο σοκ ανασύνταξε τις δυνάμεις του κι άρχισε να στήνει οδοφράγματα. Την ίδια ώρα, άλλη διαδήλωση από τρεις χιλιάδες περίπου εργάτες, που κατευθυνόταν επίσης προς το διοικητήριο, δέχτηκε κι αυτή επίθεση από τους χωροφύλακες. Οι εργάτες κατάφεραν να σπάσουν τις ζώνες των χωροφυλάκων και να ενωθούν με τους συναδέλφους τους στα οδοφράγματα.

Μέσα σε λίγη ώρα τα νέα είχαν φτάσει σε κάθε σημείο της πόλης κι ο κόσμος κατέβαινε από τις συνοικίες προς το κέντρο για να βοηθήσει τους αγωνιζόμενους εργάτες. Οι αρχές τρομοκρατήθηκαν. Ο Διοικητής της φρουράς Θεσσαλονίκης έδωσε διαταγή στο στρατό να χτυπήσει τους διαδηλωτές αλλά οι φαντάροι δεν υπάκουσαν. Τρεισήμισι ώρες κράτησαν οι οδομαχίες και τελικά οι διαδηλωτές υποχώρησαν. Πολλοί εργάτες είχαν τραυματιστεί αλλά η αγανάκτηση το λαού ήταν στο κατακόρυφο. Το βράδυ, πολλά σωματεία της Θεσσαλονίκης (αυτοκινητιστές, λιμενεργάτες, οικοδόμοι, τροχιοδρομικοί κ.ά.) κήρυξαν απεργία. Η κυβέρνηση σε απάντηση προχώρησε στην έκδοση διατάγματος επιστράτευσης των τροχιοδρομικών και των σιδηροδρομικών και διέταξε το Γ΄ Σώμα Στρατού να λάβει εξαιρετικά μέτρα προς εξασφάλιση της τάξης⁹.

«Η αστυνομία - έγραφε ο «Ρ» αναφερόμενος στα γεγονότα της 8ης Μαΐου¹⁰ - έδειξε σήμερα καθαρά πως παίζει το ρόλο του υπηρέτη του καπνεμπορικού και του άλλου κεφαλαίου. Με αγριότητα και βανδαλισμούς επιτέθηκε κατά των άοπλων καπνεργατών και καπνεργατριών, των υφαντουργών, των μικρών κοριτσιών (12 ως 15 χρόνων) και τους ματοκύλισε. Επί 3 1/2 ώρες η Θεσσαλονίκη βρισκότανε χτες σε κατάσταση μάχης, μεταξύ των δυνάμεων της αστυνομίας και ενός μέρους της εργατικής τάξης. Η στάση της αστυνομίας έχει εξεγείρει όλο το λαό».

Την επομένη, 9 Μαΐου, η απεργία στη συμπρωτεύουσα είχε γενικευτεί. Μαζί με τους εργάτες κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας και οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι φοιτητές. «Την πρωίαν της 9ης Μαΐου - γράφει ο Γρ. Δαφνής¹¹ - απήργησαν εις ένδειξιν αλληλεγγύης οι λιμενεργάται, αρτεργάται, μυλεργάται, εργάται πλεκτηρίων και άλλων κλάδων, έτσι που το σύνολο των απεργούντων εργατών εις Θεσσαλονίκην ανήλθε εις 25.000 περίπου. Οι δε έμποροι και επαγγελματίαι έκλεισαν τα καταστήματά των. Ολόκληρος δηλαδή ο λαός της Θεσσαλονίκης, ο εργαζόμενος, ενεφανίζετο ηνωμένος εις την κατά των κυβερνητικών μέτρων διαμαρτυρίαν».

Ετσι οι χωροφύλακες από νωρίς το πρωί άρχισαν τις επιθέσεις εναντίον εργατικών συγκεντρώσεων. Η πρώτη σοβαρή σύγκρουση έγινε μεταξύ χωροφυλακής και απεργών αυτοκινητιστών στην οδό Εγνατίας. Οι χωροφύλακες χτύπησαν στον ψαχνό και σε λίγο έπεσε ο πρώτος νεκρός απεργός: ήταν ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. «Το πλακόστρωτο και οι γύρω δρόμοι βάφονται με αίμα. Παντού ακούγονται αγκομαχητά των πληγωμένων και οι κατάρες του πλήθους ενάντια στους φονιάδες. Γίνεται διαδήλωση με το νεκρό εργάτη πάνω σε μια πόρτα μπροστά προς το Διοικητήριο, από το οποίο απουσιάζει ο Διοικητής, όχι, όμως και οι χωροφύλακες που το φυλάνε πάνοπλοι. Την ίδια ώρα οι καμπάνες σε όλες τις συνοικίες κτυπάν συναγερμό, ο λαός ξεχύνεται στους δρόμους και κατηφορίζει προς το Κέντρο. Πορείες με υψωμένες τις γροθιές ενώνονται με τους απεργούς, ενώ κόκκινα λάβαρα βαμμένα από το αίμα των δολοφονημένων εργατών ανεμίζουν. Οι πρώτοι νεκροί: Β. Σταύρου, Ιντο Σενόρ, Γ. Πανόπουλος, Αγλαμίδης, Σαλβατόρ Ματαράσο, Δημ. Λαϊλάνης, Σ. Διαμαντόπουλος, Γιάννης Πιτάρης, Ευθύμης Μάνος, Μανώλης Ζαχαρίου, Αναστασία Καρανικόλα»¹².

Οι μαζικές δολοφονίες διαδηλωτών αντί να κάμψουν τη λαϊκή αντίσταση, τη θεριεύουν προκαλώντας νέα κύματα οργής και αγανάκτησης. Ολη η πόλη έχει ξεσηκωθεί ενώ οι στρατιώτες παραβαίνουν τις διαταγές, αρνούνται να σηκώσουν όπλο κατά του λαού και συγκρούονται με τους χωροφύλακες.

Το μεσημέρι ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού διατάσσει τους χωροφύλακες να κλειστούν στα αστυνομικά τμήματα, δίνει εντολή σε αξιωματικούς του στρατού να αναλάβουν τη Διοίκηση των αστυνομικών τμημάτων, και βγάζει ανακοίνωση που απαγορεύει κάθε συγκέντρωση ακόμα και λίγων ατόμων σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο, ενώ κλείνει και τα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης. Το γεγονός αυτό αντί να δράσει καταπραϋντικά οξύνει ακόμη περισσότερο τα πνεύματα. Στις 5 μ.μ. πραγματοποιείται νέα λαϊκή συγκέντρωση στη διασταύρωση των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου χωρίς να υπάρξουν επεισόδια. Οι συγκεντρωμένοι εκδίδουν ψήφισμα το οποίο λέει:

«Απας ο λαός της Θεσσαλονίκης συγκεντρωθείς εις παλλαϊκήν συγκέντρωσιν και ακούσας των ρητόρων, αποφασίζει:

1) Εκφράζει τον αποτροπιασμόν και την αγανάκτησίν του διά τους δολοφόνους.

2) Διαδηλώνει τη συμπάθειάν του προς τους αγωνιζόμενους απεργούς.

Και ζητεί: 1) Παραίτησιν της κυβερνήσεως.

3) Αμεσον σύλληψιν του διευθυντού της Αστυνομίας Ντάκου και την αντικατάστασιν του Γενικού Διοικητού Πάλλη.

4) Επίλυση όλων των αιτημάτων των απεργών και ακύρωσιν της αποβολής του φοιτητή Καββαδία.

5) Απελευθέρωσιν όλων των συλληφθέντων.

6) Απόδοσιν των θυμάτων εις τα εργατικά Σωματεία προς κήδευσιν.

7) Να επιτραπεί αύριον η τέλεσις παλλαϊκού μνημοσύνου.

Δηλώνει:

ότι θα συνεχίσει την απεργίαν μέχρις της πλήρους επιλύσεως όλων των αιτημάτων και αναθέτει εις τον Διοικητήν του Γ. Σ. Στρατού τη διαβίβασιν του παρόντος ψηφίσματος εις την κυβέρνησιν».

Το βράδυ της 9ης Μαΐου ο λαός της Θεσσαλονίκης είναι η πραγματική εξουσία στην πόλη. «Οι αρχές είχαν ουσιαστικά καταλυθεί. Οι συνοικισμοί όλοι είχαν καταληφθή από τους διαδηλωτάς», γράφει ο επιμελητής του ημερολογίου του Ιωάννη Μεταξά, Π. Σιφναίος¹³. Και ο Γρ. Δαφνής συμπληρώνει: «Τη νύκτα της 9ης προς 10η Μαΐου, ούτε ο Γενικός Διοικητής, ούτε ο Σωματάρχης, ούτε καμία άλλη αρχή ημπορούσε να ασκήση εξουσίαν! Ητο εκτός πάσης αμφιβολίας ότι ο λαός της Θεσσαλονίκης ήτο κύριος της καταστάσεως»¹⁴. Μπρος σε αυτή την κατάσταση ο Μεταξάς δεν έκρυψε τον τρόμο του και διέταξε - όπως προαναφέραμε - να κινηθεί το Σύνταγμα Λαρίσης προς τη Θεσσαλονίκη και μοίρα του Στόλου να καταπλεύσει προς την πόλη¹⁵. Ηθελε προφανώς να σπείρει τον τρόμο και να δείξει πως ήταν αποφασισμένος για όλα, αλλά τα πράγματα δεν οδηγήθηκαν σε νέα σύγκρουση δεδομένου ότι η απεργία λύθηκε με συμβιβασμό που επιτεύχθηκε σε κεντρικό επίπεδο στον οποίο συνέβαλε και η Ενωτική ΓΣΕΕ με επικεφαλής τον Κ. Θέο¹⁶.

Αντί επιλόγου

Η βάρβαρη δολοφονική επίθεση εναντίον του λαού της Θεσσαλονίκης προκάλεσε έκρηξη κι απεργιακές κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα¹⁷. Το απεργιακό αυτό ξέσπασμα το Μάη του '36, η κυβέρνηση του Μεταξά και ο αστικός πολιτικός κόσμος το απέδωσαν, κατά τη συνήθη πρακτική σε... κομμουνιστικό δάκτυλο. «Το 1936 - γράφει ο Mark Mazower¹⁸ εξηγώντας αυτή την ερμηνεία των γεγονότων - καθώς δυνάμωνε η εργατική διαμαρτυρία, τα μεγάλα πολιτικά κόμματα αρχικά περιθωριοποιήθηκαν και κατόπιν ωθήθηκαν στην υποστήριξη της αντικομμουνιστικής καταστολής». Αναμφίβολα το ταξικό τους συμφέρον δεν μπορούσε να τα οδηγήσει σε άλλο δρόμο. Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική. Κανένα εργατικό κίνημα και καμία απεργία δε θα μπορούσε να υπάρξει αν δεν υπήρχαν πραγματικά προβλήματα που μάστιζαν τους εργαζόμενους. «Η εργατική αναταραχή - έγραφαν οι ιθύνοντες της βρετανικής πρεσβείας σε μία έκθεσή τους, με ημερομηνία 27/5/1936, για τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης - οφείλεται περισσότερο σε πραγματική δυσαρέσκεια για τα μόνιμα κακά παρά σε κομμουνιστική προπαγάνδα. Στη ρίζα του κακού βρίσκεται η μεγάλη οικονομική αθλιότητα που επικρατεί στα κατώτερα στρώματα και ειδικά στις εργαζόμενες τάξεις»¹⁹.

Τα γεγονότα του Μάη του '36 με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη θα μπορούσαν πιθανότατα να αποτελέσουν και την αρχή του τέλους της διακυβέρνησης του τόπου από τον Μεταξά αν τα αστικά κόμματα ανταποκρίνονταν στις σχετικές εκκλήσεις του ΚΚΕ, το οποίο σε απόφαση της ΚΕ του προφητικά τόνιζε²⁰: «Ο δολοφόνος Μεταξάς, εκπρόσωπος των πιο τρομοκρατικών, πλουτοκρατικών κύκλων, του βασιλιά και της φασιστικής στρατοκρατίας, επιταχύνει τις προσπάθειές του για να εγκαθιδρύσει στην Ελλάδα μοναρχοφασιστική δικτατορία». Δυστυχώς το ΚΚΕ δεν εισακούστηκε κι έμεινε μόνο του ως το τέλος να αγωνίζεται για να αποτρέψει το μοιραίο, την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας. Το αποτέλεσμα της στάσης των αστικών κομμάτων, ήταν να λυθούν τα χέρια του Μεταξά κι αυτών που τον στήριζαν. Υπό αυτές τις συνθήκες έχει απόλυτο δίκιο ο Γρ. Δαφνής όταν σημειώνει:ι «Τα αιματηρά γεγονότα της Θεσσαλονίκης θα δώσουν την πρώτη δικαιολογίαν διά την κατάλυσιν του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος». Ο ίδιος συγγραφέας προσθέτει ότι στις 10 Μαΐου ο Μεταξάς συζήτησε και συμφώνησε με τον Γεώργιο Γλύξμπουργκ για την επιβολή της δικτατορίας²¹.

Σχετικά πάντως με τη στήριξη που βρήκε ο Μεταξάς στα αστικά κόμματα της εποχής, πιο αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι πολυτιμότερη, για να επιβάλει εντέλει τα σχέδιά του, ήταν αντικειμενικά η στήριξη που του παρείχε το βενιζελικό κόμμα των Φιλελευθέρων. «Ο Σοφούλης - γράφει ο Γ. Ανδρικόπουλος ²²- αν και απέφυγε να αναφερθεί στην εξαθλίωση το λαού, καταδίκασε ωστόσο με μεγάλη οξύτητα ...την απάνθρωπον συμπεριφοράν του κράτους και των οργάνων του..., ...τας τσαρικάς σφαγάς. Ταυτόχρονα συνέχιζε να υποστηρίζει την κυβέρνηση Μεταξά... Το κόμμα των φιλελευθέρων είχε, για πρώτη φορά στην ιστορία του, βρεθεί μπροστά σε μια τέτοια κρίση. Τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης έδειχναν ότι η πολιτική του έναντι του Μεταξά αποδοκιμαζόταν από το λαό... Για να κερδίσει το έδαφος που είχε χάσει έπρεπε να κάνει στροφή προς τα αριστερά και να εγκαταλείψει τον Μεταξά. Αλλά την αναδίπλωση έκανε αδύνατη, πρώτο η πεποίθηση της ηγεσίας του ότι ο Μεταξάς αντιπροσώπευε τη μόνη ελπίδα επαναφοράς στο στρατό των απότακτων αξιωματικών, δεύτερο η βαθύτατα συντηρητική του φύση που απέτρεπε συνεργασία με ριζοσπαστικές δυνάμεις».

Χωρίς αμφιβολία τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης σηματοδοτούσαν μια περίοδο στην πολιτική ζωή της χώρας όπου το κέντρο βάρους των εξελίξεων, έστω και ελαφρά, μετατοπιζόταν από τα κέντρα συνωμοσίας στις οργανώσεις του λαού. Το ΚΚΕ μάλιστα, εναπόθετε - και δίκαια έπραττε - όλες τις ελπίδες για προοδευτικές εξελίξεις στη χώρα σ' αυτό το γεγονός. Την Ελλάδα²³, έλεγε, «ο παλλαϊκός απελευθερωτικός αγώνας θα τη σώσει». Ομως αυτό που για το ΚΚΕ ήταν σωτηρία της χώρας, προκαλούσε πανικό σε κάποιους άλλους. Η είσοδος του λαού στο προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων ήταν ένα γεγονός που όπως γράφει ο Ανδρικόπουλος²⁴ «δεν πέρασε απαρατήρητο από τις στήλες του Τύπου - βενιζελικού και αντιβενιζελικού - που άρχισε να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου». Η αστική τάξη και οι πολιτικοί εκπρόσωποί της είχαν την εμπειρία να καταλάβουν πως ο λαός στο προσκήνιο ήταν η μέγιστη και η κύρια απειλή για τα συμφέροντά τους. Επρεπε να λάβουν τα μέτρα τους. Και τα έλαβαν λίγο αργότερα με την επιβολή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.

Παραπομπές:

1. Μεταξά: «Το προσωπικό του Ημερολόγιο», εκδόσεις Γκοβόστη, τόμος Δ΄ σελ. 214

2. «Ο ηρωικός Μάης της Θεσσαλονίκης του '36 - χρονικό», εκδόσεις Σ.Ε. σελ. 22-23

3. Βλέπε ολόκληρο το σύμφωνο: «Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις Σ.Ε., τόμος 4ος, σελ. 342-343.

4. Δημήτρη Σάρλη: «Η πολιτική του ΚΚΕ στον αγώνα κατά του μοναρχοφασισμού», Αθήνα 1975, σελ. 383-384.

5. «Ριζοσπάστης» 21/4/1936.

6. Φ. Γρηγοριάδη: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909-1940», εκδόσεις Καπόπουλος, τόμος 4ος, σελ. 134-136.

7. Συνολικά για τα αιτήματα των καπνεργατών βλέπε: «Ο ηρωικός Μάης της Θεσσαλονίκης του '36 - χρονικό», εκδόσεις Σ.Ε. σελ. 22-23.

8. Η σύμβαση αυτή που είχε ονομαστεί και «σύμβαση Παπαναστασίου», προέβλεπε ότι ο μέσος όρος του ημερομισθίου των καπνεργατών θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε 8 χρυσές δραχμές. Αυτό σήμαινε ότι το 1936 οι καπνεργάτες έπρεπε να παίρνουν ημερομίσθιο 140-150 δραχμών. Πληρώνονταν όμως με 40-50 δρχ. που με κάποιες επιμέρους αυξήσεις έφταναν τις 75-80. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας της μεγάλης ανεργίας, πολλοί καπνεργάτες δούλευαν τζάμπα (κυρίως γυναίκες) έχοντας συμφωνήσει με τα αφεντικά να τους κολλάνε μόνο τα ένσημα στο ΤΑΚ (Ταμείο Ασφάλισης Καπνεργατών) για να μην χάνουν το δικαίωμα της περίθαλψης. (Σπ. Λιναρδάτου: «Πώς εφτάσαμε στην 4η Αυγούστου», εκδόσεις Θεμέλιο, 1965, σελ. 207-208).

9. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις Ικαρος 1955, τόμος Β΄, σελ. 423.

10. «Ριζοσπάστης», 9 Μάη 1936.

11. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις Ικαρος 1955, σελ. 424.

12. «Οι Καπνεργάτες και ο Μάης του '36», έκδοση «ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΩΝ-ΤΡΙΩΝ Ν. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», σελ. 43 .Βλέπε αναλυτικά για το μακελειό: «Ρ», Κυριακή 10/5/1936 και «Ο ηρωικός Μάης της Θεσσαλονίκης του '36 - χρονικό», εκδόσεις Σ.Ε. σελ. 39- 51. Για τον αριθμό των νεκρών υπάρχει διχογνωμία. Θεωρείται πως ήταν περισσότεροι αλλά δε βρέθηκαν τα στοιχεία τους. Λέγεται ότι η αστυνομία προχώρησε σε μυστική ταφή νεκρών για να αποφευχθεί η έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης που θα προκαλούσε η γνωστοποίηση των συνολικών στοιχείων γύρω από το μακελειό.

13. Ι. Μεταξά: «Το προσωπικό του Ημερολόγιο», εκδόσεις Γκοβόστη, τόμος Δ΄ σελ. 213.

14. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις Ικαρος 1955, τόμος Β΄ σελ. 425-426.

15. Σπ. Μαρκεζίνη: «Πολιτική Ιστορία της Συγχρόνου Ελλάδος», εκδόσεις Πάπυρος, τόμος 4ος, σελ. 304-307.

16. Η Κ.Ε. του ΚΚΕ άσκησε οξυτάτη κριτική στην Ενωτική ΓΣΕΕ και στον Κ. Θέο γι' αυτή τη συμβιβαστική πρακτική (Βλέπε: «Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις Σ.Ε., τόμος 4ος, σελ. 375- 376).

17. «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ», εκδόσεις Σ.Ε. σελ. 298-299.

18. Mark Mazower: «Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου», έκδοση του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, σελ. 371.

19. Βλέπε ολόκληρη την έκθεση: Γ. Ανρικόπουλου: «Οι ρίζες του ελληνικού φασισμού», εκδόσεις ΔΙΟΓΕΝΗΣ, σελ. 73-77.

20. «Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις Σ.Ε., τόμος 4ος, σελ. 373.

21. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις Ικαρος 1955, τόμος Β΄ σελ. 422-423.

22. Γιάννη Ανδρικόπουλου: «Η Δημοκρατία του Μεσοπολέμου», εκδόσεις Φυτράκη, σελ. 221.

23. «Το ΚΚΕ - Επίσημα κείμενα», εκδόσεις Σ.Ε., τόμος 4ος, σελ. 372.

24. Γ. Ανδρικόπουλου, στο ίδιο, σελ. 217.


Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις ισχύουν από σήμερα 2 Απριλίου έως και τις 04/04/2018 και από τις 06:00 καθώς πραγματοποιούνται ειδικές μεταφορές υπέρβαρων και ογκωδών φορτίων από το Λιμάνι Θεσσαλονίκης προς το ορυχείο της Δ.Ε.Η. στην Πτολεμαΐδα. Η Διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης έχει ανακοινώσει τις ακριβείς ρυθμίσεις κατά τη διάρκεια των ειδικών μεταφορών:

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις για τις 2, 3 και 04/04/2018 από ώρα 06:00 έως την έξοδο από το Νομό Θεσσαλονίκης για κάθε ημέρα:

-Θα διακόπτεται τμηματικά και ανάλογα με τη κίνηση των εν θέματι ειδικών μεταφορών η κυκλοφορία όλων των οχημάτων στα ακόλουθα οδικά τμήματα:

Οδός 26ης Οκτωβρίου (ρεύμα προς έξοδο πόλης) από το ύψος της συμβολής της με την οδό Ν.Κουντουριώτη έως το κυκλικό κόμβο Κ.Τ.ΕΛ.Η διακοπή της κυκλοφορίας αφορά μόνο το ρεύμα πορείας της 26ης Οκτωβρίου προς δυτικά. Η κυκλοφορία των οχημάτων με κατεύθυνση προς Δυτικά θα διεξάγεται μέσω της Δυτικής Εισόδου.

Κυκλικός Κόμβος Κ.Τ.Ε.Λ. - Έξοδος για Αθήνα - είσοδος στη Ν.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Αθηνών (Α.Θ.Ε). Η διακοπή της κυκλοφορίας αφορά τον αποκλεισμό των οχημάτων σε όλες τις οδούς που καταλήγουν στο κυκλικό κόμβο Κ.Τ.Ε.Λ.

Εσωτερική Περιφερειακή οδός (ρεύμα προς Ανατολικά). Η διακοπή της κυκλοφορίας αφορά τον αποκλεισμό του παράδρομου (και στα δύο ρεύματα πορείας) της Εσωτερικής Περιφερειακής οδού από το ύψος της συμβολής της με τη Συμμαχική Οδό έως το ύψος της συμβολής της με την οδό Πόντου καθώς και τον αποκλεισμό της Εσωτερικής Περιφερειακής Οδού (ρεύμα προς ανατολικά) από το ύψος του Κόμβου Κ16 έως το ύψος της συμβολής της με την οδό Θερίσου.

Συμμαχική Οδός (είσοδος από την Εσωτερική Περιφερειακή Οδό).Η διακοπή της κυκλοφορίας αφορά τον αποκλεισμό της Συμμαχική Οδού (και στα δύο ρεύματα πορείας) από το ύψος της Εσωτερικής Περιφερειακής Οδού έως το ύψος της συμβολής της με την Ε.Ο. Θεσσαλονίκης Εδέσσης. Επισημαίνεται ότι κατά την είσοδο της ειδικής μεταφοράς από την Εσωτερική Περιφερειακή Οδό (ρεύμα προς Ανατολικά) στη Συμμαχική Οδό θα διακοπεί η κυκλοφορία όλων των οχημάτων στη Εσωτερική Περιφερειακή Οδό (ρεύμα προς Δυτικά) στη συμβολή της με την οδό Θερίσου.

Κάθετος άξονας Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε. (και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας). Η διακοπή της κυκλοφορίας αφορά τον αποκλεισμό του κάθετου άξονας Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε. (και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας) ως εξής:

-Από τον κόμβο του κάθετου άξονας Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε. με την Ν.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Αθηνών στον κλάδο προς Αθήνα.

-Από τον κόμβο του κάθετου άξονας Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε με την Ν.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Αθηνών στον κλάδο προς Θεσσαλονίκη.

-Από το κόμβο της Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Εδέσσης με το κάθετο άξονα Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε. στο κλάδο προς Θεσσαλονίκη.

-Από το κόμβο της Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Εδέσσης με το κάθετο άξονα Ευζώνων του Αυτοκινητόδρομου Α.Θ.Ε. στο κλάδο προς Έδεσσα.

-Η κυκλοφορία των οχημάτων θα διεξάγεται από την Ε.Ο. Θεσσαλονίκης - Εδέσσης.

Θα απαγορευθεί η στάση και η στάθμευση όλων των οχημάτων κατά μήκος της εν λόγω κίνησης της ειδικής μεταφοράς.

Η Διεύθυνση Τροχαίας παρακαλέι τους οδηγούς να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσοχή, να συμμορφώνονται με τις πινακίδες σήμανσης και τις υποδείξεις των τροχονόμων, προς αποφυγή τροχαίων ατυχημάτων και δημιουργίας κυκλοφοριακών συμφορήσεων.

Προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην Εγνατία Οδό από Θεσσαλονίκη προς Κοζάνη

Προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην Εγνατία Οδό, με κατεύθυνση, ισχύουν μέχρι και τις 4 Απριλίου, σύμφωνα με απόφαση της αστυνομικής διεύθυνσης Ημαθίας, λόγω ειδικής μεταφοράς υπέρβαρων και ογκωδών φορτίων από το λιμάνι Θεσσαλονίκης προς το ορυχείο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.

Ειδικότερα, πρωινές ώρες σήμερτα, αύριο και της 4ης Απριλίου, κατά την κίνηση των υπερμεγεθών φορτηγών που εκτελούν τη μεταφορά των φορτίων, θα διακοπεί η κυκλοφορία όλων των οχημάτων από τον ανισόπεδο κόμβο Βέροιας (253ο χιλιόμετρο) έως και τον ανισόπεδο κόμβο Πολυμύλου (227ο χιλιόμετρο) της Εγνατίας Οδού, στην κατεύθυνση προς Κοζάνη.

Κατά τη διάρκεια των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, η κίνηση των επιβατικών οχημάτων θα διεξάγεται από την παλαιά Εθνική Οδό, στο οδικό τμήμα Βέροια - Πολύμυλος, ενώ τα οχήματα μικτού βάρους άνω των 3,5 τόνων, θα εκτρέπονται μέσω της επαρχιακής οδού Βέροιας - Νάουσας.

ΚΑΤΩ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ – ΕΞΩ Η Eldorado

ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

–

Συγκέντρωση: Τρίτη 27 Μάρτη – 6μμ – ΚΑΜΑΡΑ

–

Η ελληνική πραγματικότητα συνεχίζει να εξελίσσεται κάτω απ’ τον ζυγό των μνημονίων. Δεν υπάρχει προοπτική για έξοδο στις αγορές, έξοδο από τα μνημόνια, όσο κυβερνάνε οι εντολοδόχοι της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. οι οποίοι έκλεισαν την 3^η αξιολόγηση, ετοιμάζουν και το κλείσιμο της 4^ης με περεταίρω μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα κλπ. Τα αρπακτικά της Ε.Ε. , χεράκι- χεράκι με την δωσίλογη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, κοιτάν πως θα αρπάξουν και θα ξεπουλήσουν και την τελευταία σπιθαμή γης και τον δημόσιο πλούτο(ΔΕΗ,ΕΛΒΟ,ΟΛΘ κλπ.)Εφαρμόζουν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς καταληστεύοντας τη λαϊκή περιουσία, χτυπάν τους εργατικούς αγώνες με κάθε τρόπο , βγάζουν στην «παρανομία» τον συνδικαλισμό και τα εργατικά σωματεία, επαναφέρουν ένα άτυπο «ιδιώνυμο» καταδικάζοντας ανθρώπους για τα πιστεύω και τις κοινωνικές τους συναναστροφές (π.χ. Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάννα). Η αστική δικαιοσύνη, αποκούμπι αυτής της ξεδιάντροπης κυβέρνησης, δεν είναι τυφλή· είναι ανοιχτομάτα και βαθιά ταξική! Έχει στραμμένο το βλέμμα της συνεχώς πάνω στους εργατικούς, κοινωνικούς και φοιτητικούς αγώνες, κυνηγά κάθε φωνή αντίστασης. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να τους εμπιστευόμαστε!
Να υπενθυμίσουμε πως μία απ’ τις σημαντικότερες διακηρύξεις/ υποσχέσεις του Τσίπρα, για να υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού το 2015, ήταν η θέση του για την εξορυκτική δραστηριότητα στην Χαλκιδική και μάλιστα των μεταλλείων της Eldorado στις Σκουριές. Χαρακτηριστική φράση μετά απ’ το «θα σκίσουμε τα μνημόνια», ήταν η «25 Γενάρη βγαίνουμε κυβέρνηση, 26 Γενάρη η Eldorado φεύγει!». Τρία χρόνια μετά, όχι μόνο η εταιρεία δεν έχει φύγει, αλλά συνεχίζει ανεμπόδιστη από πλευράς του κράτους το καταστροφικό της έργο, με μόνο μοχλό αντίστασης ό,τι έχει απομείνει απ’ τα πιο αποφασισμένα στοιχεία του κινήματος. Κατακρεουργήθηκε ένα ολόκληρο βουνό, κυνηγήθηκε η ζωή κι εκατοντάδες αγωνιστές σύρθηκαν και συνεχίζουν να σέρνονται στα δικαστήρια σαν εγκληματίες.
Κι ενώ όσοι αντιστέκονται περνούν από δίκες με δυσβάσταχτα δικαστικά έξοδα, η κυβέρνηση, πιστή στις ντιρεκτίβες της Ε.Ε., παραπέμπει την εταιρεία στην διαιτησία. Το ΣτΕ αποποιούμενο των ευθυνών του, αποχώρησε από την διαδικασία εξέτασης των αδειών της Eldorado. Σε καθεστώς- στημένης- διαιτησίας μεταξύ κράτους κι εταιρείας ήδη γνωρίζουμε τους νικητές και τους χαμένους. Από το «την επόμενη των εκλογών, φεύγει η εταιρεία», η συζήτηση τώρα στρέφεται γύρω όχι από την –παράνομη- αδειοδότηση, αλλά στο πόσες άδειες θα δοθούν. Η Διαιτησία, σύμφωνα με τον υπουργό Γ. Σταθάκη, αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τρεις μήνες, ωστόσο υπάρχει πιθανότητα επίσπευσης. Το επίμαχο ζήτημα είναι η μεταλλουργική μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί στις Σκουριές, και ειδικότερα η επιτόπου δοκιμή σε ημιβιομηχανική κλίμακα της μεθόδου της ακαριαίας τήξης (flash smelting) που προβλέπεται στη σύμβαση. Δεν περιλαμβάνεται στο αντικείμενο της Διαιτησίας η εγκατάσταση της Ολυμπιάδας, η αδειοδότηση της οποίας έχει ολοκληρωθεί σε ποσοστό 100%. Τα εργατικά ατυχήματα στην εταιρεία δίνουν και παίρνουν, τα τοξικά απόβλητα διαρρέουν στο δρόμο σε κατοικημένες περιοχές, καταστρέφεται ο πραγματικός πλούτος της περιοχής (τουρισμός, γεωργία, ιχθυοκαλλιέργεια, αλιεία, μελισσοκομεία κλπ.),γεμίζει καρκινογόνες ουσίες το υπέδαφος κι ο υδροφόρος ορίζοντας κι οδηγούνται στον αφανισμό ολόκληρες περιοχές.
Τέτοια «ανάπτυξη» δεν τη θέλουμε! Τα κέρδη τους κοστίζουν τις ζωές όλων μας. Οι εργαζόμενοι ,οι άνεργοι, οι νεολαίοι κι όλα τα φτωχά, λαϊκά στρώματα, δεν έχουμε κανέναν λόγο να δείχνουμε ανοχή απέναντι στις εταιρείες που εμπορεύονται το θάνατό μας και στις κυβερνήσεις τους. Δεν έχουμε λόγο να δείχνουμε καμιά εμπιστοσύνη στο αστικό κράτος κι τη δικαιοσύνη τους. Να τελειώνουμε με τα μνημόνια και όλο το βάρος της οικονομικής κρίσης που έχει μετακυληθεί στις πλάτες μας όλα αυτά τα χρόνια. Να τελειώνουμε με τον βάρβαρο καπιταλισμό που μας εξοντώνει. Συνεχίζουμε στον μόνο δρόμο που ξέρουμε, των αγώνων και της αυτοοργάνωσης μας, ως μόνη λύση σωτηρίας, και του περιβάλλοντος. Μόνο μέτρο των προβλημάτων είναι οι ανάγκες μας και μόνη λύση του προβλήματος είμαστε εμείς.

–

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ



  ΟΚΔΕ