Αυτό που συμβαίνει στην Αμερική εδώ και μερικές ώρες δείχνει και αυτό που είναι η Αμερική, τουλάχιστον σε κάποιο (υψηλό) επίπεδο. Διότι μπορεί εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να αναγκαστούν να απέχουν από την εργασία τους μια και το κράτος δεν μπορεί να αναλάβει την υποχρέωση της πληρωμής τους, αλλά η Αμυντική Διοίκηση Αεροδιαστήματος Βόρειας Αμερικής, το περίφημο NORAD, θα βρίσκεται στη θέση της για να ενημερώσει τους πολίτες πού ακριβώς θα βρίσκεται ο… Άγιος Βασίλης και ποια συγκεκριμένη πορεία θα διαγράψει με το έλκηθρό του το βράδυ των Χριστουγέννων. Από τη μια μεριά, λοιπόν, ο μύθος, ο κοινωνικός συναισθηματισμός, και από την άλλη μεριά οι πολιτικές διαπραγματεύσεις με τις οικονομικές τους προεκτάσεις, οι οποίες τον καθιστούν απαραίτητο. Τι συμβαίνει, όμως, και έφτασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτή την κατάσταση, η οποία δεν είναι και πρωτόγνωρη;

Για να είμαστε ακριβείς, το θέμα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2014, όταν, όπως παρατηρεί το Bloomberg, οι συνεργάτες του Ντόναλντ Τραμπ, υποψήφιου τότε για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, έψαχναν κάποιον τρόπο για να θυμάται να αναφέρει στις προεκλογικές του ομιλίες το μεταναστευτικό ως εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Ο Σαμ Νάνμπεργκ φαίνεται να πιστώνεται την ιδέα της κατασκευής ενός τείχους κατά μήκος των συνόρων των Η.Π.Α. με το Μεξικό, ως το παράδειγμα που θα κέρδιζε την προσοχή του Ντόναλντ Τραμπ αρκετά για να το αναφέρει με κάθε ευκαιρία. Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, όμως, αρχικά δεν ενθουσιάστηκε και πολύ με την ιδέα, αν και το «Τείχος» ενθουσίαζε τα συντηρητικότερα τμήματα των Ρεπουμπλικανών από την εποχή του νεότερου Τζορτζ Μπους, τουλάχιστον. Λίγους μήνες αργότερα, ο Τραμπ ανέφερε την ιδέα σε μία προεκλογική συγκέντρωση στην Άιοβα, όπου ο ενθουσιασμός του ακροατηρίου τον έπεισε για τη δύναμή της. Μάλιστα, πρόσθεσε ένα στοιχείο που μόνο ο έμπειρος κατασκευαστής μπορούσε να αξιοποιήσει, λέγοντας ότι «κανείς δεν χτίζει σαν τον Τραμπ». Κάπως έτσι, το χτίσιμο του τοίχου έγινε σήμα κατατεθέν της εκστρατείας του, κερδίζοντας την ψήφο σημαντικών συντηρητικών προσωπικοτήτων των media, για τις οποίες ο Αμερικανός πρόεδρος έχει αποδείξει πως τρέφει μεγάλη συμπάθεια.

Την προηγούμενη εβδομάδα, το αμερικανικό κογκρέσο χρειάστηκε να υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό, και ο πρόεδρος της χώρας απαίτησε να συμπεριληφθεί πρόνοια για τη χρηματοδότηση της κατασκευής του τείχους με 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα, σε παλαιότερη συνάντησή του με την ηγεσία των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία, ο πρόεδρος Τραμπ είχε πει πως θα ήταν τιμή του να οδηγήσει την αμερικανική κυβέρνηση σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο για το τείχος. Επειδή, όμως, τα κοινοβουλευτικά μαθηματικά είναι συνήθως λιγότερο δημιουργικά από τα οικονομικά μαθηματικά, και ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών κατάλαβε νωρίς ότι η συγκεκριμένη πρόνοια δεν συγκεντρώνει την απαραίτητη στήριξη σε κανένα σώμα του Κογκρέσου (ακόμα και τώρα που το κόμμα του πλειοψηφεί και στα δύο), ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να κάνει πίσω και να αποδεχθεί ένα νομοσχέδιο που δεν θα χρηματοδοτούσε την κατασκευή. Το πρόβλημα δεν ήταν στις συζητήσεις του ιδίου και των συνεργατών του με την ηγεσία των δύο κομμάτων στο Κογκρέσο, αλλά στην οργή εκείνων των προσωπικοτήτων των media, ειδικά του ραδιοφώνου, οι οποίες τον κατηγορούσαν για έλλειψη πεποιθήσεων και για προδοσία. Ο Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζει καλά ότι η εκλογική του βάση εντοπίζεται στα πλέον συντηρητικά τμήματα του εκλογικού σώματος, και εμπιστεύτηκε τα προβεβλημένα κοινοβουλευτικά στελέχη που τα εκπροσωπούν εντός του κόμματός του. Άκουσε, λοιπόν, όπως καταγράφει και το Politico, τον Μαρκ Μέντοουζ και τον Τζιμ Τζόρνταν, οι οποίοι εντάσσονται στο λεγόμενο House Freedom Caucus, την «Ομάδα Ελευθερίας της Βουλής των Αντιπροσώπων». Η συμβουλή τους, ενάντια στις διαπραγματεύσεις που κατά την ίδια περίοδο είχαν, σύμφωνα και με τις μέχρι τότε διαβεβαιώσεις του ίδιου του Αμερικανού προέδρου, ο Αντιπρόεδρος Πενς, ο εκτελών χρέη Επιτελάρχη του Λευκού Οίκου, και ο Τζάρεντ Κούσνερ, με τους Δημοκρατικούς, ήταν η άμεση και απόλυτη σύγκρουση, ειδικά εν όψει της αλλαγής ηγεσίας στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος Τραμπ θα έχανε όποια και αν ήταν η απόφασή του. Αν συμβιβαζόταν με τις προτάσεις των Δημοκρατικών, θα έχανε την εμπιστοσύνη της εκλογικής του βάσης. Οδηγώντας την κυβέρνηση σε χρηματοδοτικό αδιέξοδο χάνει σε επίπεδο ηγετικού προφίλ, αλλά και ως προς την εκτίμηση των πιο μετριοπαθών και κεντρώων ψηφοφόρων των Ρεπουμπλικανών. Όπως και να έχει, στις 3 Ιανουαρίου αναλαμβάνουν τον έλεγχο της Βουλής οι Δημοκρατικοί, οπότε και οι πιθανότητες αντιπαράθεσης αυξάνονται εκθετικά. Επιλέγοντας την σύγκρουση τώρα, ο Ντόναλντ Τραμπ δείχνει να αποφασίζει εκείνος για την κλιμάκωση, αν και η ισορροπία παραμένει λεπτή: Από τη μία θέλει να πιστωθεί την επίδειξη πυγμής, αλλά από την άλλη θέλει να χρεώσει στους Δημοκρατικούς το αδιέξοδο. Σε αυτό το κλίμα εντάσσονται οι αναρτήσεις του στο twitter, με τις οποίες προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από την περηφάνεια του για την παρούσα συνθήκη, τονίζοντας ότι η συνεχιζόμενη χρηματοδότηση της αμερικανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης εξαρτάται από τις ψήφους των Δημοκρατικών. Την ίδια ώρα γνωρίζει πολύ καλά αυτό που και ο επικεφαλής Δημοκρατικός στη Γερουσία τόνισε, όταν ο Τσακ Σούμερ είπε: «Κύριε Πρόεδρε, δεν θα έχετε το τείχος σας σήμερα, ούτε την άλλη εβδομάδα, ούτε όταν αναλάβουν την εξουσία οι Δημοκρατικοί, στις 3 Ιανουαρίου». Την Κυριακή το πρωί, ο Μικ Μαλβέινι, ο οποίος εκτός από εκτελών χρέη επιτελάρχη του Λευκού Οίκου είναι και επικεφαλής θεμάτων προϋπολογισμού, είπε στο Fox News ότι το αδιέξοδο μπορεί να συνεχιστεί μέχρι τις αρχές του επόμενου χρόνου. Είχε προηγηθεί η απόρριψη εκ μέρους των Δημοκρατικών πρότασης που αφορούσε ποσό για τη χρηματοδότηση του τείχους, το οποίο ήταν μικρότερο από τα 5,7 δισεκατομμύρια δολάρια που αρχικά ζητούσε ο πρόεδρος Τραμπ.

Πριν δούμε αναλυτικά πώς η έλλειψη χρηματοδότησης επηρεάζει την αμερικανική κυβέρνηση, έχει σημασία το πολιτικό κλίμα που διαμορφώνει, αλλά και αυτό που φανερώνει. Ο πρόεδρος Τραμπ αποξενώνει για άλλη μια φορά σημαντικούς του συμμάχους, όπως τον Μιτς ΜακΚόνελ, τον επικεφαλής της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας στη Γερουσία, ο οποίος έχασε σημαντικό μέρος του κύρους του, όταν οι συμφωνίες που έκανε με Γερουσιαστές στο κόμμα του, αλλά και στο κόμμα των Δημοκρατικών ακυρώθηκαν εκ των πραγμάτων από την αλλαγή στάσης του προέδρου Τραμπ και την επιστροφή του στην απαίτηση χρηματοδότησης του τείχους. Είναι χαρακτηριστικό πως ο ΜακΚόνελ, όπως τονίζει το Politico, σταμάτησε να διαπραγματεύεται με τους συναδέλφους του, και άφησε την Γερουσία να λύσει την συνεδρίασή της για τις γιορτές χωρίς να διακινδυνεύσει μια αβέβαιη παρασκηνιακή συμφωνία ή μια αβέβαιη φανερή ψηφοφορία. Είχε προηγηθεί η εμφατική του άρνηση να επιδιώξει την επιθυμία του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος ζητούσε τον περιορισμό της πλειοψηφίας που απαιτείται στη Γερουσία για την υπερψήφιση νομοσχεδίων, από τις 60 στις 51 ψήφους. Ακόμα σημαντικότερο είναι το γενικότερο επιχείρημα που διατυπώνει το Bloomberg, όταν παρατηρεί πως, παραδόξως, αυτή η επίδειξη ισχύος από τον πρόεδρο Τραμπ πραγματοποιείται μια στιγμή κατά την οποία η δύναμή του έχει κλονιστεί: Η παραίτηση του υπουργού Αμύνης Τζέιμς Μάτις, η αρνητική πορεία του χρηματιστηρίου και η έρευνα του ειδικού κατηγόρου Ρόμπερτ Μάλερ αφαιρούν σημαντικά χαρτιά από το φύλλο του Ντόναλντ Τραμπ.

Επί του πρακτέου, το χρηματοδοτικό αδιέξοδο σημαίνει πως το ¼ της αμερικανικής κυβέρνησης δεν μπορεί να λειτουργήσει (τα υπόλοιπα ¾ καλύπτονται από παλαιότερα νομοσχέδια, τα οποία εγγυώνται τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους μέχρι και τον Σεπτέμβριο). Τα τμήματα της κυβέρνησης που επηρεάζονται περιλαμβάνουν τα υπουργεία Γεωργίας, Εμπορίου, Εθνικής Ασφαλείας, Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Εξωτερικών, Μεταφορών, και Οικονομικών. Σε σύνολο 800.000 εργαζομένων, περίπου 380.000, όπως υπολογίζουν οι New York Times, θα αναγκαστούν να απέχουν από την εργασία τους ώστε να μην έχουν δικαίωμα οικονομικών αξιώσεων, ενώ οι υπόλοιποι, ως απαραίτητο προσωπικό, θα κληθούν να εργαστούν χωρίς εγγύηση πληρωμής, αν και σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις ανάλογου αδιεξόδου, το αμερικανικό Κογκρέσο είχε υπερψηφίσει την εκ των υστέρων πληρωμή τους. Η υποχρέωση αποχής από την εργασία τους δημιουργεί πλήθος προβλημάτων. Για παράδειγμα, όπως σχολιάζει η Washington Post, το υπουργείο Εσωτερικών σκοπεύει να ειδοποιήσει μέσω e-mail τους εργαζόμενους σε αυτό για το αν έχουν αξιολογηθεί ως απαραίτητο προσωπικό ή όχι. Το εντυπωσιακό πρόβλημα είναι πως οι εργαζόμενοι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν πρέπει να ελέγχουν τα εργασιακά τους e-mail όταν η κυβέρνηση βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, τα ταχυδρομεία, ο στρατός και τα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας δεν θα επηρεαστούν. Άλλωστε, η κυβέρνηση έχει κάποια πείρα πια: Μόνο επί της παρούσας σύνθεσης, με τους Ρεπουμπλικανούς να ελέγχουν και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, αυτή είναι η τρίτη φορά που ξεμένει από χρήματα. Κάπως έτσι, λοιπόν, ενώ διάφορα εθνικά πάρκα θα είναι κλειστά, ενώ τόσα υπουργεία ψάχνονται να βρουν ποιοι εργαζόμενοι τους είναι απαραίτητοι και ποιοι όχι, το σίγουρο είναι ότι το NORAD θα παρακολουθεί την πορεία του Άγιου Βασίλη.

Πηγή: ΕΡΤ

Σε περιστατικό βίας εναντίον διανομέα φαγητού, αναφέρεται η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Επισιτισμό -Τουρισμό.

Όπως αναφέρει η ομοσπονδία: «Ο SHAKIL CHAUDHRY MOHAMMAD εργαζόταν σε επισιτιστική επιχείρηση στο Περιστέρι ως διανομέας, υποασφαλισμένος σε σχέση με τη πραγματική απασχόληση (από 29/08/2017 έως 24/09/2018 και ωράριο εργασίας έξι ώρες το λιγότερο έως 12 ώρες το ανώτερο ημερησίως).

Όταν διαπίστωσε ότι τα ελάχιστα ένσημα που τον ασφάλιζαν δεν επαρκούσαν για την ανανέωση της άδειας παραμονής κατέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας και έκτοτε άρχισε ο Γολγοθάς του. Απολύθηκε από τον εργοδότη, αλλά και από την επόμενη επιχείρηση όταν «ενημερώθηκαν» ότι είχε καταγγείλει τον προηγούμενο.

Δέχονταν απειλητικά μηνύματα να προσέλθει να υπογράψει ότι δήθεν εξοφλήθηκε και να αποσύρει την καταγγελία του. Κατάφερε να βρει μια ακόμη εργασία και τη Παρασκευή τη νύχτα τον έστειλαν με παραγγελία σε μια διεύθυνση που του επισημάνθηκε να μη χτυπήσει το κουδούνι και να πατήσει τη κόρνα του δικύκλου.

Αντί για τους παραλήπτες της παραγγελίας βγήκαν από αυτοκίνητο δύο μπράβοι που του ζήτησαν να υπογράψει τις απαιτήσεις του αφεντικού, αρνήθηκε και αντί φιλοδωρήματος δέχθηκε ανηλεή χτυπήματα.

Πέρασε τη νύχτα στο νοσοκομείο και έπεται η συνέχεια για την αναγκαία ποινική διαδικασία».

Tέλος, η ομοσπονδία τονίζει ότι: «Ενημερώσαμε ήδη το γραφείο του Ειδικού Γραμματέα του ΣΕΠΕ και θα καταθέσουμε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα.

Η ΠΟΕΕΤ καταγγέλλει τη βία και εκμετάλλευση που επικρατεί στον Επισιτισμό. Τα επιδόματα εορτών και αδείας είναι άγνωστη έννοια, τακτοποιούνται μόνο ασφαλιστικά και όπου καταβάλλονται λόγω τραπεζικής μισθοδοσίας, οι εργαζόμενοι εκβιάζονται να επιστρέφουν τα χρήματα πίσω στους εργοδότες.

Οι συνθήκες υποκόσμου που βιώνουν οι εργαζόμενοι είναι όνειδος για μια ευνομούμενη πολιτεία, οι υπηρεσίες του Κράτους οφείλουν να στηρίξουν τον κόσμο της εργασίας».


Πηγή ΕΡΤ

Τη διεκδίκηση της υλοποίησης των διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών για την κάλυψη των κενών στη δημόσια εκπαίδευση, δηλώνει ότι συνεχίζει η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας.

Η ΔΟΕ δεν έμεινε ικανοποιημένη από τις σχετικές ανακοινώσεις του Υπουργού Παιδείας στις 20 Δεκεμβρίου, ημέρα που οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών είχαν κινητοποίηση έξω από το Υπ. Παιδείας και που η συνάντησή τους με τον κ. Γαβρόγλου τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.

Η ΔΟΕ αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή της (διαβάστε το πλήρες κείμενο) που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 24/12: «Ο Υπουργός Παιδείας και η κυβέρνηση ανακοίνωσαν την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου ένα σύστημα διορισμών και προσλήψεων αναπληρωτών στην εκπαίδευση το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την εκπαιδευτική κοινότητα. Ταυτόχρονα υποσχέθηκαν , πέρα από τους 4.500 διορισμούς στην Ειδική Αγωγή, ακόμη 10.500 σε βάθος τριετίας, αν επανεκλεγούν, διορισμούς που βρίσκονται κάτω από τις πραγματικές ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης.

Το σύστημα που ανακοινώθηκε, ουσιαστικά απαξιώνει την προυπηρεσία και το πτυχίο και οδηγεί σε ένα αέναο κυνήγι τίτλων και προσόντων με όρους ανισότητας».







πηγή ΕΡΤ

Το ηφαίστειο της Αίτνας, το υψηλότερο και ενεργότερο ηφαίστειο της Ευρώπης, εξερράγη χθες Δευτέρα, με αποτέλεσμα να υψωθεί μια τεράστια στήλη τέφρας στον ουρανό και οι αρχές να κλείσουν το αεροδρόμιο της Κατάνιας στις ανατολικές ακτές της Σικελίας.

Περί τις 130 μικρές σεισμικές δονήσεις σημειώθηκαν στο ηφαίστειο πριν και μετά την έκρηξη, γύρω στις 10:00 το πρωί ώρα Ελλάδας. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ιταλίας, η μεγαλύτερη δόνηση είχε μέγεθος 4 βαθμών.

Προς το παρόν δεν υπάρχουν πληροφορίες για τυχόν τραυματίες.

Η τελευταία μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου σημειώθηκε το 1992.

Πηγή:ΕΡΤ, Ρόιτερς, ΑΠΕ

Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών, καθώς και των μελών του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.) της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, το σύστημα αποσκοπεί στην κάλυψη, υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, των οργανικών κενών αλλά και των λειτουργικών αναγκών της εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις αρχές της αξιοκρατίας, της ισότητας και της διαφάνειας.

Στο πλαίσιο αυτό το υπουργείο καλεί όλους τους πολίτες και κυρίως τους εκπαιδευτικούς και τα λοιπά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας να υποβάλουν τα σχόλια, τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις τους, τα οποία θα ληφθούν υπόψη για τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου που θα κατατεθεί στη Βουλή.

Η διαβούλευση θα διαρκέσει έως τις 4 Ιανουαρίου 2019. 

Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, ο διορισμός των 15.000 εκπαιδευτικών έχει προγραμματιστεί ως εξής: 4.500 στην Ειδική Εκπαίδευση τη σχολική χρονιά 2019-2020, 5.250 τη σχολική χρονιά 2020-2021 και 5.250 τη σχολική χρονιά 2021-2022.

Στους 429 ανέβηκε ο αριθμός των νεκρών από το τσουνάμι στην Ινδονησία, που προκλήθηκε από την έκρηξη ηφαιστείου στο Στενό του Σοντ το Σάββατο, δήλωσε ο Σουτόπο Πούρβο Νουγκρόχο, εκπρόσωπος της υπηρεσίας αντιμετώπισης καταστροφών της Ινδονησίας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Σύμφωνα με τον νεότερο απολογισμό των αρμόδιων αρχών, οι τραυματίες ανέρχονται σε 1.485 ενώ αγνοούνται ακόμα 154 άνθρωποι.

Η επίθεση σε ένα από τα κυριότερα κτιριακά συγκροτήματα της κυβέρνησης του Αφγανιστάν στην Καμπούλ, το οποίο κατέλαβαν εξ εφόδου ένοπλοι και το κράτησαν για πάνω από επτά ώρες, είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 43 άνθρωποι, ανακοίνωσε σήμερα το αφγανικό υπουργείο Υγείας, γεγονός που σημαίνει ότι πρόκειται για μια από τις πιο πολύνεκρες επιθέσεις που έχουν διαπραχθεί στην εμπόλεμη χώρα φέτος.

Η επίθεση της Δευτέρας ακολούθησε την πληροφορία -- η οποία δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επίσημα -- πως ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σχεδιάζει να αποσυρθούν περίπου 7.000 από τους 14.000 στρατιωτικούς των ΗΠΑ που βρίσκονται στο Αφγανιστάν το τρέχον διάστημα, ενδεχόμενο για το οποίο εξέφρασε ικανοποίηση ένας από τους ηγέτες των Ταλιμπάν.

Δεν έχει υπάρξει ανάληψη της ευθύνης για την ενέργεια αυτή, που κλείνει μια εξαιρετικά αιματηρή χρονιά για το Αφγανιστάν.

Ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Ζαμπιουλάχ Μουτζάχιντ όμως δήλωσε ότι το ισλαμιστικό κίνημα «δεν είχε καμία ανάμιξη» σε αυτή την επίθεση, κάτι που μάλλον αφήνει να εννοηθεί πως επρόκειτο για ενέργεια του αφγανικού βραχίονα του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ).

Συνολικά, η επίθεση και η πολιορκία στο κτιριακό συγκρότημα όπου στεγάζονται τα υπουργεία Δημοσίων Έργων και Κοινωνικών Υποθέσεων κράτησε πάνω από επτά ώρες. Σε αυτήν, πέραν των 43 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, τραυματίστηκαν άλλοι 10 και πλέον, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, ο Ουάχιντ Ματζρόχ.

Οι ένοπλοι εισέβαλαν στο συγκρότημα αφού αρχικά βομβιστής-καμικάζι ανατίναξε όχημα παγιδευμένο με εκρηκτικά στην είσοδό του ενώ άλλοι αντάλλασσαν πυρά με άνδρες των σωμάτων ασφαλείας. Κατατρομοκρατημένοι δημόσιοι λειτουργοί άρχισαν να τρέχουν για να σωθούν, άλλοι πήδαγαν από παράθυρα. Όμως εκατοντάδες άλλοι βρέθηκαν παγιδευμένοι μέσα στο κτιριακό συγκρότημα ενώ μαίνονταν σφοδρές ανταλλαγές πυρών και ακούγονταν αλλεπάλληλες εκρήξεις.

Τουλάχιστον τέσσερις δράστες, ανάμεσά τους ο βομβιστής - καμικάζι, σκοτώθηκαν, ενώ πάνω από 350 άνθρωποι διασώθηκαν στην επιχείρηση των αρχών.

Στη συντριπτική τους πλειονότητα τα θύματα ήταν άμαχοι, που πληρώνουν ούτως άλλως το πιο βαρύ τίμημα τα δεκαεπτά χρόνια της τρέχουσας φάσης της σύρραξης στο Αφγανιστάν, η οποία άρχισε με την αμερικανική επέμβαση στα τέλη του 2001 για να εκδιωχθούν οι Ταλιμπάν από την εξουσία.

Η επίθεση αυτή ήταν η πιο φονική από τον περασμένο μήνα, όταν βομβιστής-καμικάζι έπληξε χώρο λατρείας με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 55 άνθρωποι.

Η προοπτική της αποχώρησης μεγάλου μέρους των δυνάμεων των ΗΠΑ βύθισε στην αβεβαιότητα το σπαρασσόμενο από τον πόλεμο Αφγανιστάν. Καθώς η κατάσταση στον τομέα της ασφάλειας επιδεινώνεται, ο πρόεδρος της χώρας Άσραφ Γάνι αντικατέστησε την Κυριακή τους υπουργούς Άμυνας και Εσωτερικών με δύο αδιάλλακτους αντιπάλους των Ταλιμπάν. Μετά την επίθεση της Δευτέρας, δήλωσε ότι οι αντικυβερνητικοί μαχητές επιτίθενται σε πολιτικούς στόχους για να «κρύψουν» το γεγονός ότι «ηττώνται στο πεδίο της μάχης».

Αλλά η αποφασιστικότητα που προσπαθεί να προβάλει ο Γάνι δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση στο πεδίο. Από τον Ιανουάριο έχουν γίνει 22 επιθέσεις μόνο στην πρωτεύουσα Καμπούλ, στις οποίες σκοτώθηκαν 510 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι χίλιοι και πλέον.

Στον απολογισμό των θυμάτων της Δευτέρας θα πρέπει να προστεθούν τα τουλάχιστον 12 στελέχη των αφγανικών ένοπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας που έχασαν τη ζωή τους σε επιθέσεις στις επαρχίες Φαριάμπ (βόρεια) και Νανγκαρχάρ (ανατολικά), όπως δήλωσαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι σήμερα.




ΑΠΕ

Θλίψη προκάλεσε στον χώρο του Πολιτισμού η είδηση του θανάτου του ηθοποιού Γιώργου Μοσχίδη, σε ηλικία 87 ετών. Ηθοποιός, εργάτης του θεάτρου για περισσότερο από μισό αιώνα και με αρκετές κινηματογραφικές ταινίες στο ενεργητικό του, είχε γεννηθεί στην Καβάλα το 1931 και ξεκινήσει την καριέρα του ως ηθοποιός με περιοδεύοντες θιάσους (τα «μπουλούκια», όπως τα έλεγε ο ίδιος).

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Θεσσαλονίκης και έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση το 1952 στο έργο «Ρομάντζο» του Ε. Σέλντον με τον θίασο Μαίρης Αρώνη – Βάσως Μανωλίδου. Ακολούθησαν περισσότερες από 350 συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις – (στο Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης ανάμεσα σε άλλα) συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους θεατράνθρωπους (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, παραγωγούς). Είχε συμμετάσχει σε 43 κινηματογραφικές ταινίες, (πρώτη εμφάνιση το 1958 στην ταινία του Λαμπρινού «Διακοπές στην Αίγινα») – τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές παραγωγές και ένα cd «Χάριν λόγου» με αναγνώσεις Ελλήνων ποιητών. Δίδαξε στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου, Γ. Θεοδοσιάδη και «Βεάκη».

Συμμετείχε στους συνδικαλιστικούς αγώνες του Σ.Ε.Η. και υπήρξε γενικός γραμματέας του (1975).

Είχε τιμηθεί με το Βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης» για τη συνολική του προσφορά στο θέατρο, είχε αποσπάσει το Βραβείο Β’ ανδρικού ρόλου στην ταινία «Χάππυ Νταίη» του Παντ. Βούλγαρη (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης – 1976), και το Βραβείο Β’ ανδρικού ρόλου στην τηλεοπτική σειρά «Η αγάπη άργησε μια μέρα» (1998).

Μεταξύ άλλων, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και το Θέατρο Τέχνης, ενώ συμμετείχε και σε παραστάσεις αρχαίου δράματος και αττικής κωμωδίας.

AΠΕ