Εκτός κινδύνου, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ - ΜΠΕ, νοσηλεύεται στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, ο αστυνομικός που τραυματίστηκε έπειτα από έκρηξη εκρηκτικού μηχανισμού, που βρισκόταν μέσα σε μια κούτα και η οποία σημειώθηκε, στις 07:10, έξω από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου, στη συμβολή των οδών Σκουφά και Λυκαβηττού, στο Κολωνάκι.

   Όπως τόνισαν στο ΑΠΕ - ΜΠΕ αστυνομικές πηγές, έγινε τηλεφώνημα από νεωκόρο του ναού στην 'Αμεση Δράση για ύποπτη κούτα που βρισκόταν έξω από την εκκλησία. Στο σημείο έσπευσε περιπολικό και μόλις πλησίασε στο σημείο ο αστυνομικός εξερράγη ο εκρηκτικός μηχανισμός που είχε τοποθετηθεί μέσα στην κούτα, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και να διακομιστεί στο 401 με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

   Από την έκρηξη τραυματίστηκε ελαφρά στο πρόσωπο και ο νεωκόρος του ναού, ο οποίος διακομίστηκε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» για την παροχή πρώτων βοηθειών. 

   Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, δεν έγινε κάποιο προειδοποιητικό τηλεφώνημα για τον εκρηκτικό μηχανισμό. Η ευρύτερη περιοχή του Κολωνακίου έχει αποκλειστεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.






ΑΠΕ

Μια Αργεντινή η οποία είχε απαχθεί πριν από 32 χρόνια, όταν ήταν ακόμη 13 ετών, εντοπίστηκε στη Βολιβία, κατόπιν έρευνας που διενήργησαν από κοινού οι αρχές των δύο κρατών, ανακοίνωσε η αργεντίνικη χωροφυλακή.

Η 45χρονη γυναίκα είχε πέσει θύμα ενός δικτύου εμπορίας ανθρώπων, διευκρίνισε η χωροφυλακή σε ανακοίνωσή της.

Κατόπιν αιτήματος των δικαστικών αρχών της Αργεντινής, ειδική μονάδα δίωξης εγκλήματος της αστυνομίας της Βολιβίας συγκέντρωνε τους τελευταίους μήνες αποδεικτικά στοιχεία για την αγνοούμενη στο Μπερμέχο, μια μικρή πόλη στον απομακρυσμένο νότο της χώρας.

Με απόφαση της βολιβιανής δικαιοσύνης, αστυνομικοί επενέβησαν και απελευθέρωσαν τη σαρανταπεντάχρονη γυναίκα και τον γιο της.

Συνοδευόμενη από το παιδί της, μεταφέρθηκε στη Μαρ δελ Πλάτα, την πόλη από όπου κατάγεται, 400 χιλιόμετρα νότια του Μπουένος Άιρες, όπου ξαναβρέθηκε με την οικογένειά της, σύμφωνα με την ανακοίνωση.





ΑΠΕ

Ένα απίστευτο περιστατικό έξωσης περιγράφει πρώην δημοτικός σύμβουλος του δήμου Χανίων.

Σύμφωνα με την καταγγελία του Δημήτρη Βιριράκη, ιδιοκτήτης ακινήτου δεν δίστασε να «πετάξει» στον δρόμο μία τρίτεκνη φτωχή οικογένεια που του όφειλε τρία ενοίκια τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα.

Μάλιστα, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς – σύμφωνα πάντα με την καταγγελία – ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης ξήλωσε την εξώπορτα του διαμερίσματος για να τους βγάλει από το σπίτι.

Δείτε τι αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Βιριράκης με ανάρτησή του στο facebook:

https://web.facebook.com/viridim/posts/10157089893787287

Dimitrios Virirakis

Το ειδαμε κι αυτο! Ιδιοκτητης διαμερισματος στα Χανιά ξήλωσε χθες την εξωπορτα του διαμερισματος του,προκειμενου να εξωσει(βιαιως) την ενοικιαστρια ,μια φτωχη γυναικα με τρια παιδακια που του χρωστουσε νοικια….

Τετοιες βιαιες πρακτικες και αυτοδικιες ειναι τελειως καταδικαστεες, πόσο μαλλον αυτες τις ημερες των Χριστουγεννων και πιστευω η αστυνομια να κανει το καθηκον της και να συλλαβει αυτόφωρο τον βιαιο ιδιοκτητη προς παραδειγματισμο ολων…

Ελπιζω να μην χρειαστει να επανελθω με ονοματα και διευθυνσεις ,των εμπλεκομενων στην υποθεση προσωπων…


πηγή ://flashnews.gr/
://cretapost.gr/

Το ελληνικό εστιατόριο All Greek Street Food UK στο Μπέρμιγχαμ της Βρετανίας μπήκε στο στόχαστρο επίθεσης ρατσιστών την περασμένη βδομάδα.

Οι ιδιοκτήτες του κατήγγειλαν μέσω Facebook δύο διαδοχικά περιστατικά.

Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, η πρώτη επίθεση έγινε από άνδρα που έσπασε με κλωτσιές το τζάμι στην είσοδο του μαγαζιού. Δυο μέρες αργότερα κι ενώ το μαγαζί λειτουργούσε με κόσμο, ένας άλλος άνδρας αποφάσισε να ουρήσει στην πόρτα του εστιατορίου.

Οι ιδιοκτήτες αντέδρασαν, εκείνος απομακρύνθηκε αλλά επέστρεψε με ακόμη έναν άνδρα και μια γυναίκα. Οι τρεις τους επιτέθηκαν με βρισιές αλλά και σωματικά και τραυμάτισαν δύο υπαλλήλους.

"Παρά το άγχος, η ομάδα ανέκτησε την αισιοδοξία της, ψήνοντας και σερβίροντας σουβλάκι στον κόσμο. Όλοι εμείς στο All Greek Street Food UK είμαστε ενάντια στη βία και τον ρατσισμό, στηρίζουμε τη διαφορετικότητα, την ειρήνη και τη θετική αύρα. Μείνετε ασφαλείς, διασκεδάστε και ελάτε να γεμίσουμε τα πεινασμένα στομάχια σας με λίγο σουβλάκι", ήταν το μήνυμα που ανάρτησαν οι ιδιοκτήτες.

Πρόσθεσαν δε, πως το ρατσιστικό περιστατικό έχει καταγγελθεί στην τοπική αστυνομία.





πηγή ://tvxs.gr/

Σε ετοιμότητα τίθεται από σήμερα (Τετάρτη 26/12) έως το πρωί του Σαββάτου 29/12, λόγω του συνεχιζόμενου ψύχους, ο μηχανισμός προστασίας των αστέγων και η υπηρεσία Κοινωνικής Αλληλεγγύης του δήμου Αθηναίων.

Στο πλαίσιο αυτό παραμένει ανοιχτός ο ειδικά διαμορφωμένος θερμαινόμενος χώρος επί της οδού Σοφοκλέους 66, όπου θα βρίσκεται ειδικευμένο προσωπικό της υπηρεσίας Κοινωνικής Αλληλεγγύης του δήμου.

Παράλληλα, συνεργεία του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης πραγματοποιούν επιτόπιες παρεμβάσεις σε σημεία που βρίσκονται άστεγοι συμπολίτες μας διανέμοντας κουβέρτες, ρόφημα και ενημερώνοντάς τους για τη διαθέσιμη αίθουσα.

Για τη συνδρομή και τις αναφορές των πολιτών με σχετικά περιστατικά λειτουργούν όλο το 24ωρο οι τηλεφωνικές γραμμές 210 5246515 - 210 5246516 καθώς και ο τετραψήφιος τηλεφωνικός αριθμός του δήμου Αθηναίων 1595.

Χαμηλές θερμοκρασίες προβλέπει για σήμερα, 2η μέρα των Χριστουγέννων, η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Στα δυτικά και βόρεια αναμένονται λίγες νεφώσεις, αλλά στην υπόλοιπη χώρα θα έχουμε νεφώσεις με τοπικές βροχές η χιονόνερο. Χιονοπτώσεις θα σημειωθούν στα ορεινά της ανατολικής και νότιας χώρας καθώς και σε περιοχές της Εύβοιας, της ανατολικής Στερεάς και της ανατολικής Πελοποννήσου με χαμηλότερο υψόμετρο (ενδεικτικό υψόμετρο 400 μέτρα). Σταδιακά τα φαινόμενα θα εξασθενήσουν και θα περιοριστούν στην Κρήτη.

Οι άνεμοι θα πνέουν από βόρειες διευθύνσεις 5 με 7 και στο νοτιοανατολικό Αιγαίο 8 και πιθανώς 9 μποφόρ με βαθμιαία εξασθένηση.

Η θερμοκρασία θα είναι σε πτώση κυρίως στα ανατολικά. Παγετός, κατά τόπους ισχυρός θα σημειωθεί τις πρωινές και βραδινές ώρες στα κεντρικά και βόρεια ηπειρωτικά.

Μακεδονία, Θράκη
Καιρός: λίγες νεφώσεις παροδικά κατά τόπους αυξημένες κυρίως στη Χαλκιδική τις πρωινές ώρες, οπότε πιθανώς να εκδηλωθούν ασθενείς τοπικές βροχές η χιονόνερο και ασθενείς χιονοπτώσεις στα ορεινά αλλά και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο (ενδεικτικό υψόμετρο 300 με 500 μέτρα).
Άνεμοι: από βόρειες διευθύνσεις 4 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από -04 (μείον 4) έως 07 βαθμούς Κελσίου. στη δυτική Μακεδονία 4 με 6 βαθμούς χαμηλότερη.

Νησιά Ιονίου, Ήπειρος, δυτική Στερεάς, δυτική Πελοπόννησος
Καιρός: λίγες νεφώσεις πρόσκαιρα κατά τόπους αυξημένες.
Άνεμοι: βόρειοι βορειοανατολικοί 4 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από -01 (μείον 1) έως 11 βαθμούς Κελσίου. στην Ήπειρος κατά τόπους 4 με 6 βαθμούς χαμηλότερη.

Θεσσαλία, ανατολικής Στερεάς, Εύβοιας, ανατολικής Πελοπόννησος
Καιρός: νεφώσεις κατά τόπους αυξημένες κυρίως στα ανατολικά, όπου θα εκδηλωθούν τοπικές βροχές η χιονόνερο και χιονοπτώσεις στα ορεινά καθώς και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο (ενδεικτικό υψόμετρο 400 μέτρα) κυρίως στην Εύβοιας, την ανατολικής Στερεάς και την ανατολικής Πελοποννήσου.
Άνεμοι: από βόρειες διευθύνσεις 4 με 6 και στα ανατολικά τοπικά 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από -01 (μείον 1) έως 08 βαθμούς Κελσίου. στα βόρεια η ελάχιστη 4 με 6 βαθμούς χαμηλότερη.

Κυκλάδες, Κρήτη
Καιρός: νεφώσεις με τοπικές βροχές. χιόνια στα ορεινά κυρίως της Κρήτης.
Άνεμοι: βόρειοι 6 με 8 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 05 έως 10 βαθμούς Κελσίου.

Νησιά ανατολικού αιγαίου, Δωδεκάνησα
Καιρός: λίγες νεφώσεις παροδικά αυξημένες, με τοπικές βροχές και στα ορεινά των νησιών του βορείου αιγαίου πρόσκαιρες χιονοπτώσεις.
Άνεμοι: από βόρειες διευθύνσεις στα βόρεια 5 με 7, στα νότιας 7 με 8 και πιθανώς πρόσκαιρα 9 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 04 έως 10 βαθμούς Κελσίου. στα βόρεια 3 με 5 βαθμούς χαμηλότερη.

Αττική
Καιρός: νεφώσεις με τοπικές βροχές και χιονοπτώσεις στα ορεινά καθώς και σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο (ενδεικτικό υψόμετρο 500 μέτρα). τα φαινόμενα από το απόγευμα θα σταματήσουν.
Άνεμοι: από βόρειες διευθύνσεις 4 με 6 και πρόσκαιρα στα ανατολικά τοπικά 7 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από -01 (μείον 1) έως 07 βαθμούς Κελσίου.

Θεσσαλονίκη
Καιρός: λίγες πρόσκαιρες νεφώσεις.
Άνεμοι: βόρειοι βορειοδυτικοί 4 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από -03 (μείον 3) έως 06 βαθμούς Κελσίου.

Ζάκυνθος
Καιρός: λίγες παροδικές νεφώσεις.
Άνεμοι: βόρειοι βορειοανατολικοί 4 με 6 μποφόρ.
Θερμοκρασία: από 04 έως 10 βαθμούς Κελσίου.

Μία ασυνήθιστη για τα συνδικαλιστικά δεδομένα εκδήλωση έλαβε χώρα πρόσφατα, με πρωτοβουλία της Ένωσης Εργαζομένων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης του ΟΤΕ (ΕΕΤΕ – ΟΤΕ). Μία εκδήλωση που, από τη μία, αντικατοπτρίζει τους φόβους των εργαζομένων στην Ελλάδα, οι οποίοι σε ποσοστό 91%, πρώτοι απ’ όλους τους ερωτώμενους σε έρευνα του Pew Research (Ιούλιος 2015) Center, θεωρούν βέβαιο ή πολύ πιθανό ότι τα ρομπότ και οι υπολογιστές θα κάνουν τις περισσότερες από τις δουλειές που κάνουν σήμερα οι άνθρωποι. Είμαστε πάνω ακόμα και από τους Ιάπωνες που βιώνουν ήδη τεράστιες αλλαγές σε πολλές πτυχές της καθημερινής τους ζωής με την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης και των ρομπότ.

robots_greece.jpg

Από την άλλη, με την εκδήλωση για τις επιπτώσεις της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης στις εργασιακές σχέσεις, προέκυψαν πιο “πρακτικά” ζητήματα, όπως οι απαντήσεις που σήμερα πρέπει να δώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, ιδιαίτερα σε κλάδους όπως αυτός της επικοινωνίας και των νέων τεχνολογιών, απέναντι στα νέα “εργαλεία” παραβίασης των εργασιακών δικαιωμάτων. 

Πόσο κινδυνεύουν οι θέσεις εργασίας;

Το κλασικό ερώτημα που καλείται κάποιος να απαντήσει όταν η κουβέντα φτάνει στις επιπτώσεις της ρομποτικής και του αυτοματισμού είναι πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν και σε ποιους κλάδους.

Σύμφωνα με έρευνα του "McKinsey Global Institute", στην οποία έγινε αναφορά στην προαναφερθείσα εκδήλωση, ως το 2030 μέχρι και 800 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα χάσουν τις δουλειές τους και θα αντικατασταθούν από ρομπότ/ εφαρμογές αυτοματισμού, κάτι που δείχνει να επιβεβαιώνει τους φόβους των Ελλήνων. 

 Ωστόσο,  σπεύδει να καθησυχάσει η MacKinsey, “η αγορά εργασίας θα προσαρμοστεί και θα δημιουργηθούν νέα επαγγέλματα, όπως έχει φανεί και στο παρελθόν”. Παράλληλα, “το περιεχόμενο της εργασίας σε πολλές περιπτώσεις βελτιώνεται, καθώς καταργούνται μέσω της αυτοματοποίησης ορισμένες μονότονες και επικίνδυνες θέσεις εργασίας, ενώ οι συνθήκες εργασίας μπορούν ευκολότερα να προσαρμοσθούν στις προσωπικές συνθήκες των εργαζομένων, και μάλιστα των μεγαλύτερων σε ηλικία”, όπως τονίζει ο B. Waas στο συλλογικό τόμο "Νέες μορφές Απασχόλησης στην Ευρώπη". 

Απευθύναμε τη σχετική ερώτηση στον ομότιμο καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββα Ρομπόλη, ο οποίος έχει ασχοληθεί επισταμένα με το ζήτημα:

“Σύμφωνα με πρόσφατη(2018) μελέτη του ΟΟΣΑ, κατά το διάστημα των επόμενων δεκαετιών, στις 32 χώρες μέλη του, το 48% των σημερινών θέσεων εργασίας (μία στις δύο) είναι πιθανόν να αυτοματοποιηθούν. 

Πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της συγκεκριμένης μελέτης, το 23% (μία στις τέσσερις) όλων των σημερινών θέσεων  εργασίας ανήκει στην ομάδα υψηλού κινδύνου, δηλαδή ενδέχεται να  αυτοματοποιηθεί σε πολύ υψηλό ποσοστό (70%). Αντίθετα, το αντίστοιχο  ποσοστό στη Νορβηγία είναι μόνο 6%, στη Φιλανδία είναι 7% και στη Σουηδία  είναι 8%. Η εκτίμηση αυτή σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι των ανεπτυγμένων χωρών  φαίνεται ότι κινδυνεύουν λιγότερο από την αυτοματοποίηση (ρομπότ, τεχνητή νοημοσύνη, κλπ.)  σε σχέση με τους εργαζόμενους των υπανάπτυκτων ή αναπτυσσόμενων οικονομικά χωρών, δεδομένου  ότι στις ανεπτυγμένες οικονομίες η αυτοματοποίηση έχει ήδη ξεκινήσει σταδιακά τις τελευταίες  δεκαετίες.

Στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων, τα επαγγέλματα και οι κλάδοι παραγωγής που θα επηρεασθούν  από τις τεχνολογικές εξελίξεις της 4ης  βιομηχανικής  επανάστασης, σε χώρες αντίστοιχης παραγωγικής διάρθρωσης με την Ελλάδα, θα είναι αυτά με χαμηλό  επίπεδο εξειδίκευσης στους τομείς και κλάδους παραγωγής της μεταποίησης, της γεωργίας,  των κατασκευών, των υπηρεσιών καθαριότητας, της οδήγησης, των πωλήσεων, κ.α. Ταυτόχρονα, σύμφωνα  με τις εκτιμήσεις της μελέτης, είναι πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθούν εργασίες που απαιτούν υψηλό  μορφωτικό επίπεδο και υψηλό επίπεδο εξειδίκευσης” (υποσημείωση 1). 

otoe_digitalization2018_pdf.png

(Τηλεπικοινωνίες/ΜΜΕ με 67% και Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες με 62% είναι οι κλάδοι με τα υψηλότερα ποσοστά κινδύνου αποδιοργάνωσης από τις νέες τεχνολογίες)

Η θέση του εργαζόμενου είναι στο σπίτι;

Παραφράζοντας ένα γνωστό πατριαρχικό σλόγκαν, καλούμαστε επίσης να απαντήσουμε στα δεδομένα που δημιουργεί για τις εργασιακές σχέσεις η τηλεργασία, η εργασία δηλαδή εκτός του παραδοσιακού εργασιακού χώρου, φαινόμενο που δεν είναι καθόλου καινούργιο, αλλά σπάνια συζητείται σοβαρά σε επίπεδο σωματείων και συνδικάτων, καθώς το βάρος πέφτει στα πιο “δημοφιλή” ζητήματα της ρομποτικής και του πλήρους αυτοματισμού. 

Η διάσπαση του τόπου εργασίας δημιουργεί σοβαρές απειλές για την προστασία βασικών δικαιωμάτων, όπως το σταθερό ωράριο εργασίας, τόνισε στην εκδήλωση της ΕΕΤΕ – ΟΤΕ ο Κώστας Παπαδημητρίου, καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών και πρόεδρος της Εταιρείας Δικαίου της Εργασίας και Κοινωνικής Ασφαλίσεως (ΕΔΕΚΑ).

Η τηλεργασία στο σπίτι συνδέεται με την εξατομίκευση των συμβάσεων εργασίας και την ένταση της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου καθώς σε αρκετές περιπτώσεις συνδυάζονται με τη μερική απασχόληση, την αμοιβή με το κομμάτι και τη μη λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία του εργαζόμενου. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις, η τηλεργασία αποτελεί μέθοδο για την μετατροπή της μισθωτής απασχόλησης σε αυτοαπασχόληση με συνέπεια την ένταση της ανασφάλειας του τηλεργαζόμενου. 

Ήδη, στο πλαίσιο της “Gig Economy”, αυξάνεται ραγδαία στην Ευρώπη ο αριθμός όσων εργάζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες για περισσότερους εργοδότες και έξω από τις παραδοσιακές εργασιακές σχέσεις. Με την “ουμπεροποίηση” των εργασιακών σχέσεων καθιερώνεται μία άνευ προηγουμένου “ευελιξία”: Ο εργαζόμενος καλείται να είναι διαθέσιμος στην πλατφόρμα 24 ώρες το 24ωρο, ανά πάσα στιγμή και, ενώ διαθέτει σχεδόν όλο τον χρόνο του, αμείβεται μόνο για τις μικροεντολές ή αποστολές, που του ανατίθενται (υποσημείωση 2). 

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: «Ουμπεροποίηση και Εργασιακή Σκλαβιά»: Εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο

Ειδικά στην τηλεργασία στο σπίτι, όπως επισημαίνεται σε παλαιότερη μελέτη του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, μεταφέρεται μέρος του λειτουργικού κόστους της επιχείρησης στον εργαζόμενο, καθώς δεσμεύεται ένα τμήμα της κατοικίας του (χωρίς απαραίτητα να πληρεί τις ελάχιστες προϋποθέσεις (πυρασφάλεια, εργονομική διευθέτηση εξοπλισμών, καταλληλότητα φωτισμού) για εργασιακούς σκοπούς και επιβαρύνεται με το επιπλέον κόστος ηλεκτροδότησης, τηλεφώνων, υδροδότησης κ.α. Ταυτόχρονα , ο τηλεργαζόμενος δεν απολαμβάνει άλλων κοινωνικών - εργασιακών δικαιωμάτων όπως είναι η γονική άδεια, άδεια διακοπών, άδεια λόγω ασθένειας, υπερωρίες κλπ. Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι ο τηλεργαζόμενος απομονώνεται από τον εργασιακό του χώρο και τις συλλογικές διεργασίες που συντελούνται στους συμβατικούς εργασιακούς χώρους με συνέπεια να διέρχεται από διαδικασίες κοινωνικής απομόνωσης και αποξένωσης και να αποδεσμεύονται οι πρακτικές κοινωνικής συμβίωσης από τις εργασιακές πρακτικές (υποσημείωση 3). 

construction-workers-1517487_1280-860x484.jpg

Σε εξέλιξη η συζήτηση στον ΟΤΕ

Όπως αναφέρουν στο Left.gr μέλη των σωματείων του ΟΤΕ, είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας η Διοίκηση της επιχείρησης συμφώνησε με την Ομοσπονδία των εργαζομένων (ΟΜΕ - ΟΤΕ) να δημιουργηθεί μια επιτροπή για το θέμα της τηλεργασίας.

Ενώ οι διαβουλεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, η εργοδοσία έχει προχωρήσει σε μεμονωμένες περιπτώσεις στην εφαρμογή μιας μορφής εργασίας από το σπίτι που, ναι μεν δεν είναι υποχρεωτική, αλλά, επί της ουσίας καθίσταται υποχρεωτική λόγω των πιέσεων που ασκούνται στους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν ανοιχτό το e-mail τους για να απαντούν ως αργά το βράδυ.

Παράλληλα, ορισμένες τακτικές βάρδιες έχουν αντικατασταθεί από το “stand by”, την κατάσταση αναμονής ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων,  όταν αυτοί βρίσκονται σπίτι τους, κάτι που έχει ανοίξει κερκόπορτα για περαιτέρω ρευστοποίηση του ωραρίου τους. 

Το “strong key” ανοίγει παράθυρο αυθαιρεσίας

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με συνδικαλιστικά στελέχη του τραπεζικού κλάδου, συναντάμε εντός της σύμβασης εργασίας και των τραπεζών το “stand by”, την υποχρέωση δηλαδή των εργαζομένων στην πληροφορική να είναι κάποιες ημέρες του μήνα σε ετοιμότητα για εργασία, η οποία θα πληρωθεί (λιγότερο αν δεν χρειαστεί να παρέμβουν, περισσότερο αν τελικά εργαστούν από το σπίτι τους). 

Ωστόσο, μία από τις μεγάλες συστημικές τράπεζες οι “πληροφορικάριοι” της οποίας έχουν προμηθευτεί το περίφημο “strong key” για να συνδέονται από απόσταση στο σύστημα της τράπεζας, καταστρατηγεί την παραπάνω διαδικασία υποχρεώνοντάς τους να δουλεύουν εκτός του συμφωνημένου πλαισίου και απροειδοποίητα. 

Κάπως έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη απορρύθμιση του ωραρίου της συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων. Ασφαλώς, η απορρύθμιση ως προς βασικά εργασιακά δικαιώματα είναι ήδη καθεστώς για άλλες ομάδες τραπεζοϋπαλλήλων, όπως οι “ενοικιαζόμενοι” που αποτελούν πάνω από το 10% του συνολικού προσωπικού των τραπεζικών ιδρυμάτων. 

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ένα (αναγκαίο να κατοχυρωθεί) δικαίωμα που πρόσφατα αναγνωρίσθηκε στο γαλλικό δίκαιο: το δικαίωμα του εργαζομένου να αποσυνδέεται από το κινητό του τηλέφωνο όταν αποχωρεί από την εργασία του. Επανεμφανίζεται, λοιπόν, με τον τρόπο έστω αυτόν, o παραδοσιακός διαχωρισμός μεταξύ ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής, όσο και αν η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση δεν καθιερώνει με απόλυτο τρόπο το δικαίωμα, αλλά απλά επιβάλλει μια διαδικασία διαβούλευσης.

Ψηφιακή απεργοσπασία

Όπως είναι κατανοητό από τα παραπάνω, οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει το συνδικαλιστικό κίνημα είναι τεράστιες και σε αυτές πρέπει να συνυπολογίσουμε και την δυσκολία να προστατευθεί μία απεργία που δεν θα αφορά στον παραδοσιακό χώρο εργασίας.

Ήδη, άλλωστε, μαθαίνουμε ότι τράπεζες έχουν φτιάξει εφεδρικά τηλεφωνικά κέντρα, τα οποία θα χρησιμοποιούν σε περίπτωση απεργιακών περιφρουρήσεων στα ήδη υπάρχοντα κτίρια!

Με την ανάπτυξη, ωστόσο, των νέων τεχνολογιών, οι δυνατότητες “παράκαμψης” της απεργίας πολλαπλασιάζονται.

Τι γίνεται, για παράδειγμα, αν ο συνάδελφός μας συνεχίσει τη δουλειά, την ημέρα της απεργίας, από τον προσωπικό του υπολογιστή; Πώς η περιφρούρηση, αντί για την πύλη του εργοστασίου θα αποκλείσει τον... server της (οποιασδήποτε) μεγάλης εταιρεία τηλεπικοινωνιών;

Και, τελικά, πώς θα προκηρυχθεί απεργία αν δεν συνεννοηθούν μεταξύ τους οι σύγχρονοι νομάδες της εργασίας;

"Νέες μορφές απεργίας μπορούν να προκύψουν, όπως η ψηφιακή απεργία στην οποία γίνεται προσπάθεια να «καταληφθούν» εικονικά πεδία της εργοδοτικής πλευράς ή ακόμη να προκύψει αποχή χρηστών από το ψηφιακό πεδίο δραστηριοποίησης, ενώ η κοινότητα των εργαζομένων χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για να ασκήσει πιέσεις διαφόρων μορφών προς την εργοδοτική", γράφει ο A. Rota στο συλλογικό τόμο “Web e lavoro. Profili evolutivi e di tutela” (πηγή: ΙΝΕ - ΟΤΟΕ).

1200x800.jpg

Οι “εφευρετικοί” εργοδότες είναι πάντα ένα βήμα μπροστά

Παράλληλα, μολονότι νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει στην Ελλάδα (Ν.3846/2010), το έργο του Σ.ΕΠ.Ε. καθίσταται δύσκολο και απαιτούνται νέα εργαλεία.

Το πόσο αχαρτογράφητο, επί της ουσίας, είναι το πεδίο, αναδεικνύει πρόσφατη καταγγελία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ) για διαδικτυακή εταιρεία που αυτοαποκαλείται «διαδικτυακό κέντρο ξένων γλωσσών» και παρέχει μαθήματα μέσω Skype. Η ιστοσελίδα διαφημίζει την παροχή ιδιαίτερων μαθημάτων ενώ ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επιλέξει προς αγορά ένα από τρία πακέτα για τέσσερις ξένες γλώσσες: 1.Ιδιαίτερα μαθήματα, 2. Ομαδικά μαθήματα, 3. Γκρουπ προφορικών (κάθε πακέτο έχει διάφορα υποπακέτα). Οι τιμές κυμαίνονται από 44 έως και 108 ευρώ το μήνα για τα ιδιαίτερα μαθήματα, για το γκρουπ προφορικών φτάνουν τα 15 ευρώ το μήνα κατ’ άτομο, ενώ δεν  αναγράφονται τιμές για τα ομαδικά γκρουπ. Αν και πρόκειται για ελληνική ιστοσελίδα, στο ιδιωτικό συμφωνητικό που δίδεται στους εκπαιδευτικούς να υπογράψουν αναγράφεται ως εταιρική έδρα η …Γερμανία! Ο εκπαιδευτικός δεν θεωρείται εργαζόμενος, αλλά freelancer (επομένως, χωρίς δικαίωμα για σύμβαση εργασίας). 

Επιπλέον, στο συμφωνητικό αναγράφεται η υποχρέωση του εκπαιδευτικού για αυτασφάλιση (!).

“Επειδή τέτοιες εταιρείες είναι πλέον δεκάδες, είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα γιγαντιαίο σκάνδαλο με εκατομμύρια ευρώ μαύρου χρήματος να ρέουν στις τσέπες των «πονηρών» που βρίσκουν τρόπο, μέσα στο χάος του διαδικτύου, να παραβιάζουν κάθε νόμο”, τονίζει η ΟΙΕΛΕ που έχει στείλει ήδη τα στοιχεία στο υπουργείο Εργασίας “ελπίζοντας ότι θα αποτελέσουν το έναυσμα για μια εις βάθος διερεύνησης του φαινομένου και της θεσμοθέτησης όρων και κανόνων σε ένα αχαρτογράφητο και βαθιά παραβατικό τοπίο”. 

Το πλήγμα για τη δημοκρατία και οι προκλήσεις για τους εργαζόμενους

Ωστόσο, το δίλημμα που τίθεται δεν είναι μεταξύ τεχνολογικής εξέλιξης ή προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων και των θέσεων εργασίας. Το μείζον ζήτημα, στο οποίο καλούνται να παίξουν ρόλο και τα συνδικάτα στη χώρα μας και παντού, είναι υπό ποιους όρους και με ποιους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς θα συνεχιστεί η μετάβαση στην “4η βιομηχανική επανάσταση”. 

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Από τα ορυχεία του Λαυρίου, στην εποχή της ρομποτικής

Στην περίοδο, ασφαλώς, του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα, όπως τονίζει o κ. Ρομπόλης:

«Η εισαγωγή  των ρομπότ και των νέων τεχνολογιών  αυτοματισμού στην παραγωγική  διαδικασία, ουσιαστικά αποτελεί μία διαδικασία συρρίκνωσης της «ζωντανής  εργασίας» σε όφελος της «νεκρής εργασίας», η οποία, μεταξύ  των άλλων, επιβάλλει σημαντικές αλλαγές στην οργάνωση της  εργασίας, τις εργασιακές σχέσεις και τη δημοκρατία στους χώρους  παραγωγής. Κι αυτό γιατί με την επέκταση της «νεκρής» εργασίας αναπτύσσονται τυποποιημένα συστήματα ελέγχου της εργασίας, περιορίζοντας τόσο την αυτόνομη και  δημιουργική δραστηριότητα των εργαζομένων, όσο και τη δημοκρατική λειτουργία στους  χώρους παραγωγής. Με άλλα λόγια, ο αυτοματισμός στην παραγωγική διαδικασία συντελείται με όρους από-δημοκρατισμού και συρρίκνωσης των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, δεδομένης  της αύξησης της ανεργίας και της κάθε μορφής ευελιξίας, της μείωσης των μισθών και της συρρίκνωσης  των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων».

Αντίθετα, προσθέτει ο Σάββας Ρομπόλης, «η εγκαθίδρυση συνθηκών εκδημοκρατισμού και διεύρυνσης  των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, κατά την περίοδο της μετάβασης της ευρωπαϊκής και  διεθνούς οικονομίας στον αυτοματισμό και τη ρομποτική, θα προϋπέθετε, κατά βάση, την προετοιμασία για οργάνωση της  παραγωγικής διαδικασίας (McKinsey, 2017) στην εβδομάδα των 32 ωρών και των 4 ημερών, καθώς και του ελεύθερου χρόνου εκατομμυρίων πολιτών, εφόσον θα καταργηθεί το 45% των σημερινών θέσεων εργασίας τα επόμενα 20 χρόνια, θα αυξηθεί η ανεργία, θα απωλεσθούν σημαντικά φορολογικά έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές, θα διευρυνθούν οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, κ.ο.κ.» 

«Στις  συνθήκες αυτές», καταλήγει, «οι επόμενες δύο δεκαετίες στην Ευρώπη θα καταγραφούν ως δεκαετίες «κοινωνικού πόνου και κοινωνικών αναταραχών», με ό,τι αυτό αρνητικά συνεπάγεται για την οικονομία και τη δημοκρατία στη γηραιά ήπειρο».

Το ερώτημα παραμένει αν η αυτοματοποίηση μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος των κοινωνικών αναγκών των πολλών. Αν είναι εφικτό οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν μικρότερο χρόνο εργασίας χωρίς μείωση μισθών, και δικαιότερη κατανομή εισοδήματος και πλούτου ώστε να αμβλυνθούν οι αρνητικές συνέπειες της αυτοματοποίησης της εργασίας.

Στον αντίποδα μιας τέτοιας προοπτικής θα συνεχίσουν, προφανώς, να βρίσκονται οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ως μείωση του εργάσιμου χρόνου θα εννοούν, αντί της πιο δίκαιης κατανομής της ανθρώπινης εργασίας, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων -ήδη αυτή έχει παγιωθεί σε πολλούς εργασιακούς χώρους- και την ένταση της ανισοκατανομής εισοδήματος. 

Το παιχνίδι παραμένει, λοιπόν, ανοιχτό και ο νεολουδιτισμός  σίγουρα δεν είναι καλός σύμβουλος για τον κόσμο της Εργασίας (υποσημείωση 4).

______________________________________________________________________________________________________________________________________

______________________________________________________________________________________________________________________________________

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

(1) Ένας κλάδος τον οποίο συνδέουμε συνήθως με τον κίνδυνο απώλειας θέσεων εργασίας είναι οι τράπεζες. Τα σύγχρονα κανάλια διάθεσης τραπεζικών προϊόντων και η αποδοχή τους από τις νέες γενιές πελατών, αλλάζουν τα τραπεζικά δίκτυα, συρρικνώνοντας ή περιορίζοντας σημαντικά τον αριθμό των τραπεζικών υποκαταστημάτων.

Στο πρόσφατο παρελθόν, οι αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές (ΑΤΜ) αναμενόταν να μειώσουν σημαντικά τον αριθμό των τραπεζικών υπαλλήλων, αναλαμβάνοντας ορισμένες από τις συνήθεις εργασίες τους. Πράγματι, στις ΗΠΑ, ο μέσος αριθμός τους μειώθηκε από 20 ανά κατάστημα το 1988 σε 13 το 2004. Αλλά αυτό μείωσε επίσης το κόστος λειτουργίας ενός τραπεζικού καταστήματος, επιτρέποντας στις τράπεζες να ανοίξουν περισσότερα υποκαταστήματα ως απάντηση στη ζήτηση των πελατών. Ο αριθμός των καταστημάτων των εμπορικών τραπεζών αυξήθηκε κατά 43% κατά την ίδια περίοδο, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων να αυξηθεί.

Ωστόσο, οι αναφορές στον ελληνικό Τύπο ότι η μείωση των τραπεζοϋπαλλήλων στη χώρα μας, λόγω και τη συρρίκνωσης των συναλλαγών που διενεργούνται στα γκισέ, θα φτάσει ακόμα και τις 10.000 την προσεχή τριετία, περιορίζοντας τις θέσεις στον κλάδο περίπου στις μισές σε σχέση με αυτές που υπήρχαν το 2010, προκαλούν ανησυχία.

Το ΙΝΕ της ΟΤΟΕ, σε μία αναλυτική μελέτη για τις επιπτώσεις των νέων τεχνολογιών στην απασχόληση, η οποία δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα (2018), συμπεραίνει μεταξύ άλλων ότι: “η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών δεν απειλεί άμεσα το σύνολο ή έστω ομάδες απασχολούμενων, παρά μόνο ίσως κάποια συγκεκριμένα καθήκοντα συγκεκριμένων θέσεων εργασίας. Στο πλαίσιο της προσωποποιημένης εξυπηρέτησης και των ειδικών χαρακτηριστικών της ελληνικής οικονομίας, οι θέσεις αυτές θα χρειαστεί τελικά να ενσωματώσουν άλλα, νέα και πιο απαιτητικά εργασιακά καθήκοντα, συνακόλουθα και τις απαραίτητες δεξιότητες”.

Πάντως, σήμερα, μεγαλύτερος κίνδυνος για τους εργαζόμενους στις τράπεζες είναι το outsourcing εργασιών (και η επακόλουθη εργολαβοποίηση μέρους του προσωπικού των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων), μέσω του οποίου καταστραγητούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα, όπως έχουμε αναδείξει αναλυτικά στον σχετικό φάκελο του Left.gr.

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ: Το «ΕΡΓΑΝΗ», ο «λαγός» και οι νέες προκλήσεις για τους εργαζόμενους

(2) Η εταιρεία Uber παράγει μια τεχνολογία η οποία συνδέει την προσφορά και τη ζήτηση αυτοκινήτων με οδηγό. Κάποιος που χρειάζεται να μεταφερθεί κάπου κατεβάζει την application και σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της κούρσας (τόπος, χρόνος, κόστος) επιλέγει έναν οδηγό. Οι οδηγοί δεν είναι υπάλληλοι της εταιρείας αλλά ανεξάρτητοι εργαζόμενοι που συνεργάζονται με την Uber. Οποιοσδήποτε διαθέτει ένα αυτοκίνητο και δίπλωμα οδήγησης μπορεί να γίνει οδηγός για την υπηρεσία χωρίς οποιαδήποτε άλλη προϋπηρεσία ή γνώση.

Οι οδηγοί πληρώνουν όλα τα έξοδα κίνησης και ανταγωνίζονται για τις περισσότερες κούρσες. Τα χρήματα όμως περνάνε όλα από την Uber η οποία αποφασίζει για τις μίνιμουμ τιμές αλλά και το ποσοστό που παρακρατεί. Φυσικά οι οδηγοί, εφόσον είναι ανεξάρτητοι εργαζόμενοι, δεν έχουν καμία από τις απολαβές των μισθωτών: το εισόδημα τους δεν είναι σταθερό αλλά εξαρτάται από τις ώρες εργασίας και τις τιμές που επιβάλει η Uber, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ασφάλεια για τα οχήματα τους και για τους ίδιους, δεν υπάρχουν φυσικά συλλογικές συμβάσεις. Το πιο στρατηγικό κομμάτι της δραστηριότητας είναι ο αλγόριθμος που συνδέει την προσφορά με τη ζήτηση και καθορίζει το κόστος των υπηρεσιών και την αμοιβή των οδηγών. Φυσικά από τη στιγμή που η εταιρεία ρυθμίζει τον αλγόριθμο χωρίς κανένα έλεγχο από τρίτο το κάνει με μοναδικό γνώμονα το δικό της συμφέρον. Κατά κάποιο τρόπο ο αλγόριθμος είναι το αφεντικό των οδηγών .

Η Uber επιβάλλει επίσης καθεστώς επιτήρησης και εκμετάλλευσης προσωπικών δεδομένων. Κάθε οδηγός της Uber υπόκειται σε συνεχή αξιολόγηση από την εταιρεία και από τους πελάτες στη βάση δεκάδων κριτηρίων (αν είναι γρήγορος, ευχάριστος, αν το αυτοκίνητο είναι καθαρό κλπ.) και εάν ο βαθμός πέσει κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο τότε η συνεργασία με την εταιρεία διακόπτεται. Η αξιολόγηση λόγω της μαζικής και συνεχούς της φύσης παίρνει τη μορφή επιτήρησης η οποία έχει άμεσο αντίκτυπο όχι μόνο στα έσοδα των οδηγών αλλά και στον τρόπο που αυτοί συμπεριφέρονται, ντύνονται, μιλούν και σκέφτονται. 

Μετά την ψήφιση του νόμου για τις μεταφορές που επιβάλλει πολύ αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας για τις εταιρείες διαμεσολάβησης μεταφορικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, η Uber αποφάσισε τον Απρίλιο του 2018 να αναστείλει τη λειτουργία της υπηρεσίας UberX, διατηρώντας ωστόσο την υπηρεσία UberTaxi.

«Για να φύγει κάποιος από την Ελλάδα θα πρέπει να έχει έδρα στην Ελλάδα, έστω ένα γραφείο. Να φορολογείται στην Ελλάδα, η Uber δεν έχει τίποτα. Από πού να φύγει;» είχε σχολιάσει τότε ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Το μοντέλο της Uber έχει αρχίσει να αναπτύσσεται σε διάφορους τομείς από εκατοντάδες εταιρείες: AirBnB για την ενοικίαση καταλυμάτων, Drivy για ενοικίασης οχημάτων, Postmates για ντελίβερι σε οτιδήποτε, TaskRabbit για οποιαδήποτε εργασία κλπ. Αφορά πλέον χιλιάδες εργαζόμενους και κυρίως αποτελεί μοντέλο για τις εργασιακές σχέσεις του 21ου αιώνα.

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: H Wolt επιχειρεί να φέρει την «ουμπεροποίηση» του delivery στην Αθήνα

(3) Μορφή τηλεργασίας αποτελεί και η νομαδική εργασία, η οποία έχει ρυθμισθεί σε κάποιο βαθμό από το ελληνικό δίκαιο (άρθρο 5 ν. 3846/2010).  Εκείνο που διακρίνει τη νομαδική εργασία από την τηλεργασία είναι ότι τα προβλήματα στην εν λόγω εργασιακή  εμφανίζονται με ιδιαίτερη ένταση. Η εργασία δεν γνωρίζει πλέον χρονικό και τοπικό περιορισμό, καθώς πρακτικά μπορεί να παρέχεται σε οποιοδήποτε τόπο και οποιαδήποτε χρονική στιγμή40. Η «περιχαράκωση» του τόπου και του χρόνου εργασίας τείνει να εξαφανισθεί. Η νομαδική εργασία αφορά, βεβαίως, κάποια διευθυντικά στελέχη, αλλά αφορά και μια μεγάλη ομάδα κοινών εργαζομένων, οι οποίοι χρήζουν προστασίας, ώστε δεν θα ήταν δυνατόν να εμπιστευθεί κανείς τη διαπραγματευτική ελευθερία τους.

Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι το 82% των στελεχών χρησιμοποιούν, στο πλαίσιο της εργασίας τους, κάποιο είδος κινητού ψηφιακού μέσου, όπως «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο (smartphone), notebook ή ηλεκτρονική ταμπλέτα. Η εμφάνιση των έξυπνων κινητών και των αντίστοιχων “τάμπλετ”, σε συνδυασμό με τη μείωση του κόστους των τηλεπικοινωνιών, αποτελεί, πάντως, μια εξέλιξη όχι απλά ποσοτικού χαρακτήρα, επιτρέποντας πλέον την ευρύτατη χρήση τους και στη συνέχεια τη νομαδική εργασία.

Στην περίπτωση της εν λόγω εργασίας, ο εργαζόμενος είναι αυτός που επιλέγει τον τόπο απασχόλησής τους. Εργάζεται επίσης όταν του ζητηθεί από τον εργοδότη ή όταν είναι προγραμματισμένο. Ασφαλώς μια τέτοια μορφή οργάνωσης της εργασίας εμφανίζεται ως μείζων αυτονομία, αφού θεωρητικά επιτρέπει καλύτερο συνδυασμό επαγγελματικής ζωής και προσωπικών επιθυμιών. Ο τόπος εργασίας, μάλιστα, οριακά ταυτίζεται με τόπο διακοπών. Απεγκλωβισμένος ο μισθωτός από συγκεκριμένο τόπο εργασίας, εργαζόμενος με τα κινητά ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, τα οποία του επιτρέπουν την άμεση μεταβίβαση πληροφοριών και δεδομένων, μπορεί θεωρητικά να ταξιδεύει και να αλλάζει τόπο εγκατάστασης χωρίς αυτό να επηρεάζει την εκπλήρωση των επαγγελματικών του υποχρεώσεων.

Με βάση τα παραπάνω χαρακτηριστικά και κυρίως με βάση τη διαπίστωση ότι ο εργαζόμενος απασχολείται με συνθήκες ευρύτερης αυτονομίας, προκύπτει το ερώτημα εάν αυτός βρίσκεται σε σχέση νομικής ή προσωπικής εξάρτησης, ώστε να εφαρμοσθεί το εργατικό δίκαιο. Βεβαίως, το ερώτημα έχει τεθεί και στην περίπτωση της τηλεργασίας, ως προς την οποία δίνεται η απάντηση ότι η εξάρτηση και η άσκηση διευθυντικού δικαιώματος δεν αποκλείονται με βάση τον παράγοντα της απόστασης. Πάντως, εν προκειμένω βρίσκει προνομιακή εφαρμογή το τεκμήριο  εξαρτημένης εργασίας, το οποίο ήδη έχει θεσπισθεί και στην έννομη τάξη μας (άρθρο 5 ν. 3846/2010).

Επίσης, προκύπτει μείζον ερώτημα ως προς τη μέτρηση του χρόνου εργασίας, δεδομένου ότι ο εργαζόμενος δε βρίσκεται σε συγκεκριμένο χώρο στη διάθεση και υπό την άμεση εποπτεία του εργοδότη. Ασφαλώς χρόνος εργασίας δεν είναι μόνο ο χρόνος που αποστέλλεται το ηλεκτρονικό μήνυμα, η προετοιμασία του οποίου απαιτείται πολλαπλάσιο χρόνο και υλοποιείται στον τόπο επιλογής του εργαζομένου. Προκύπτουν λοιπόν εν προκειμένω μείζονα ζητήματα εφαρμογής των, δημοσίας τάξεως, διατάξεων για το χρόνο εργασίας, τα οποία προκειμένου να επιλυθούν αποτελεσματικά απαιτούν και νομοθετική παρέμβαση, αλλά και διαπραγμάτευση ατομικού και συλλογικού χαρακτήρα.

Το σημαντικότερο, όμως, ζήτημα είναι η διείσδυση του επαγγελματικού στον ιδιωτικό βίο. Ο εργαζόμενος μπορεί να μην γνωρίζει πότε ακριβώς θα εργασθεί. Εργάζεται όταν ζητηθεί από την επιχείρηση, ακόμη και σε ώρα που μπορεί να μην είναι εκ των προτέρων γνωστή. Με άλλα λόγια, μπορεί να βρίσκεται σε συνεχή διαθεσιμότητα, δηλαδή ακόμη και αν δεν εκπληρώνει μια συγκεκριμένη εργασιακή υποχρέωση. Είναι προφανές ότι διαταράσσεται η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, ενώ η συνεχής χρήση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αποτελεί παράγοντα στρες, το οποίο ασφαλώς αποτελεί τη μείζονα σήμερα απειλή για τη υγεία των εργαζομένων . Έτσι, το διακύβευμα είναι όχι μόνο η ελευθερία του ιδιωτικού βίου, αλλά και η ψυχική υγεία του μισθωτού (πηγή: ΙΝΕ ΟΤΟΕ).

(4) Όπως καταλήγει μία ενδιαφέρουσα διάλεξη για την “εργασία και την εκμετάλλευση στην ψηφιακή εποχή” του  Νίκου Σμυρναίου, λέκτορα του Τμήματος Επιστημών Πληροφορίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου της Τουλούζ: [...] Αυτό όμως σημαίνει ότι πρέπει να καταθέσουμε τα όπλα και να αναδιπλωθούμε σε τεχνοφοβικές και “ασκητικές” θέσεις άρνησης του μοντέρνου; Η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι σαφώς και όχι. Όπως δείχνει το κίνημα ενάντια στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στη Γαλλία, τα ψηφιακά δίκτυα μπορούν να αποτελέσουν φορείς αυτο-οργάνωσης του κοινωνικού κινήματος με στόχο την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Επίσης η πληροφοριακή διαμεσολάβηση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης την οποία διευκολύνουν τα ψηφιακά δίκτυα εάν εφαρμοστεί σε μη εμπορευματοποιημένο πλαίσιο μπορεί να ταχθεί στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος εφαρμόζοντας εναλλακτικά μοντέλα παραγωγής και διάδοσης των “κοινών” (commons) ακόμα και σε συνθήκες κυριαρχίας του κεφαλαίου. Η αμυντική στρατηγική της αντίστασης στη λαίλαπα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού όμως δεν αρκεί.

Οι Srnicek και Williams στο πρόσφατο βιβλίο τους Inventing the Future υποστηρίζουν ότι το βασικό διακύβευμα για την Αριστερά και τον κόσμο της εργασίας στον 21ο αιώνα είναι το πως θα επανεπενδύσει την τεχνολογία με προοδευτικό, ουτοπικό περιεχόμενο και όραμα (16). Για παράδειγμα, με τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων, η γενίκευση της αυτοματοποίησης μέσω αλγόριθμων και ρομπότ έχει ως αποτέλεσμα τον αφανισμό της μισθωτής εργασίας και την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης πέρα από το κεϋνσιανικό κονσένσους. Αν όμως η τεχνολογική πρόοδος μπει στην υπηρεσία ενός ηγεμονικού σχεδίου υπέρ των πολλών το τέλος της μισθωτής εργασίας μπορεί να γίνει ορίζοντας χειραφέτησης και ελευθερίας. Αυτό ίσως αποτελεί και το κεντρικό ζητούμενο της εποχής μας.



πηγή ://left.gr/

Χριστούγεννα... Τέλος του χρόνου... Αναμονή για το Νέο Έτος... Και κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, αναρριχώνται στο προσκήνιο, ιστορίες αγάπης, κατανόησης, αλληλεγγύης και σεβασμού.

Ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην Γη εορτάζει την άφιξη του «Θεανθρώπου», τα παιδιά έχουν την τιμητική τους, οι παππούδες και οι γιαγιάδες αραδιάζουν ιστορίες απ΄ τα παλιά, τα δώρα κάθε λογής βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη...

Μία τέτοια ιστορία, φιλοξενεί σήμερα και το ΑΠΕ - ΜΠΕ. Μία ιστορία, τόσο αληθινή, όσο απίστευτη κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Μία ιστορία, που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι, όσο κι εάν προσπαθήσουμε να προγραμματίσουμε την ζωή μας, υπάρχει «στον αέρα» κάτι αντικειμενικά απροσδιόριστο, που καθορίζει πολλά περισσότερα απ΄ όσα νομίζουμε. Αλλοι το λένε μοίρα, άλλοι πεπρωμένο, άλλοι Θεό, άλλοι Αλλάχ, άλλοι Βούδα. Και άλλοι, απλά απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, την κάθε ημέρα, ζώντας στο έπακρο και «γεμάτα», τον -ανύπαρκτο- χρόνο που έχουν στην διάθεσή τους ως φυσική παρουσία, σ΄ αυτό το σύντομο πέρασμα από την Γη...

Είναι Κυριακή 7 Ιουνίου 1992. Τελευταία αγωνιστική του ισπανικού πρωταθλήματος και η Μπαρτσελόνα που υποδέχεται την Αθλέτικ Μπιλμπάο, θέλει νίκη και «γκέλα» της Ρεάλ Μαδρίτης για να πάρει τον τίτλο.
Ο Βούλγαρος άσος, Χρίστο Στόιτσκοφ, σκοράρει στο 36` και στο 49` και οι Καταλανοί του Γιόχαν Κρόιφ κατακτούν το πρωτάθλημα, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης γνωρίζει ηττα-σοκ στην Τενερίφη με 3-2.

Η «αρμάδα» του «Ιπτάμενου Ολλανδού», με ορισμένα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια, όπως οι Αντονι Θουμπιθαρέτα, Ρόναλντ Κούμαν, Μίκαελ Λάουντρουπ, Χοσέ Μαρία Μπακέρο, Χρίστο Στόιτσκοφ, Αϊτορ Μπεγκιριστάιν, Χούλιο Σαλίνας και Αμόρ, πανηγυρίζει μαζί με τα μέλη της ομάδας και χιλιάδες φιλάθλων στο «Καμπ Νου». Κάπου εκεί, βρίσκεται και ο 20χρονος Πεπ Γκουαρντιόλα, ένας πιτσιρικάς με ωριμότητα βετεράνου, ένας παίκτης που ανέδειξε ο ανυπέρβλητος Γιόχαν Κρόιφ. Ενας ποδοσφαιριστής που έμελλε να εξελιχθεί στον καλύτερο μαθητή του Ολλανδού δασκάλου.

Κάποια στιγμή, μέσα στον ...χαμό που επικρατεί, ο Γκουαρντιόλα δέχεται τα συγχαρητήρια ενός ζωντανού θρύλου του ισπανικού αθλητισμού, ο οποίος είναι ένθερμος υποστηρικτής της Μπάρτσα. Ο κορυφαίος πολίστας της εποχής και ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών, ο 31χρονος Μανουέλ Εστιάρτε, προσεγγίζει τον πιτσιρίκο μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να τον συγχαρεί.

Αυτή η στιγμή, αυτά τα λεπτά που ακολούθησαν την πρώτη συνάντηση των δύο αθλητών, θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηρισθούν «μαγικά». Σαν ένα αόρατο χέρι να «ευλόγησε» τους δύο άνδρες και να τους συνέδεσε με έναν δεσμό άρρηκτο για τη συνέχεια της ζωής τους...

Τα χρόνια που ακολούθησαν, Γκουαρντιόλα και Εστιάρτε συνέχισαν να κυριαρχούν στα παγκόσμια γήπεδα του... πράσινου και του... υγρού στίβου, διατηρώντας και αναπτύσσοντας μία διαπροσωπική σχέση, που αποδεικνύεται ιδιαίτερα ισχυρή, προϊόντος του χρόνου...

Ο Καταλανός αμυντικός μέσος, γεννημένος στις 18 Ιανουαρίου 1971, γέννημα-θρέμμα της Μπάρτσα (σ.σ. από 13 ετών στις ακαδημιες, ακολούθως στην Β` ομάδα και από το 1990 στην πρώτη ομάδα), κατέκτησε ως παίκτης (1990-2001, 263 συμμετοχές, έξι γκολ) έξι πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο UEFA και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες (1992, Βαρκελώνη). Εκλεισε την καριέρα του με 398 ματς και 21 γκολ, έπαιξε σε Ρόμα, Μπρέσια, Ντοράντος (Μεξικό) και Αλ Αχλί (Κατάρ), ενώ μέτρησε 47 διεθνείς συμμετοχές και 5 γκολ με την εθνική Ισπανίας κι επτά συμμετοχές με την εθνική Καταλονίας.

Ως προπονητής, ο Γκουαρντιόλα εργάσθηκε (2008-2012) στην Μπαρτσελόνα και κατέκτησε δύο Champions League, τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα, δύο ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και δύο Παγκόσμια Κύπελλα συλλόγων. Ακολούθησε η Μπάγερν Μονάχου (2013-2016) με τρία πρωταθλήματα, δύο κύπελλα κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων, ενώ από το 2016 εργάζεται στην Μάντσεστερ Σίτι, με την οποία έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και διεκδικεί το δεύτερο.

Ο Εστιάρτε γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1961, στην Μανρέσα. Αναδείχθηκε κορυφαίος πολίστας του κόσμου επτά (!) φορές (1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991 και 1992), κατέκτησε ένα χρυσό (1996, Ατλάντα) και ένα αργυρό (1992, Βαρκελώνη) Ολυμπιακό μετάλλιο, ένα χρυσό και δύο αργυρά μετάλλια σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τρία αργυρά μετάλλια σε Παγκόσμιο Κύπελλο και από ένα αργυρό (1991 στην Αθήνα) και χάλκινο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ολοκλήρωσε την παρουσία του στις πισίνες του κόσμου, με 1.561 τέρματα σε 580 συμμετοχές με το σκουφάκι της εθνικής Ισπανίας.

Το 2008 ο Γκουαρντιόλα, αποφασίζει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την προπονητική και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα. Προηγουμένως, έχει συμβουλευθεί τον Εστιάρτε, ζητώντας του να τον ακολουθήσει σ΄ αυτήν την μεγάλη πρόκληση. Ο Μανουέλ δεν το πολυσκέπτεται και οι δύο άνδρες αρχίζουν να συνεργάζονται σε επαγγελματικό επίπεδο, με τις γνωστές επιτυχίες την τελευταία δεκαετία.

«Δεν ξέρω εάν υπάρχουν άγγελοι. Κι΄ εάν υπάρχουν, δεν γνωρίζω εάν μας βοηθούν. Και φυσικά δεν ξέρω εάν υπάρχουν φύλακες-άγγελοι. Αλλά εάν υπάρχουν, πιστεύω ότι είσαι ένας απ΄ αυτούς», γράφει ο Γκουαρντιόλα απευθυνόμενος στον Εστιάρτε, όταν ο τελευταίος του ζήτησε να προλογίσει την αυτοβιογραφία του.

Το ποδοσφαιρικό έργο του Γκουαρντιόλα, άρχισε να γίνεται εμφανές στην Μπαρτσελόνα, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο. Οι διακρίσεις πολλές και σημαντικές. Και ο Εστιάρτε ήταν πάντοτε εκεί. Δίπλα του. Χωρίς να φαίνεται, στις πρώτες σειρές της δημοσιότητας. Όπως συνέβη και στην Μπάγερν Μονάχου, αλλά και όπως συμβαίνει στη σημερινή Μάντσεστερ Σίτι.

Σ΄ έναν «άτυπο» ρόλο τεχνικού διευθυντή, ο Εστιάρτε είναι ο άνθρωπος που απολαμβάνει την απόλυτη εμπιστοσύνη του Πεπ.
Σε μία σχέση αμφίδρομη, όπως υποχρεωτικά είναι όλες οι ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις, οι δύο άνδρες λειτουργούν ως ένα πρόσωπο και ταυτόχρονα, διατηρούν στο ακέραιο όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον, με γνώμονα το καλό της ομάδας. Χωρίς συμπλεγματισμούς, με αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση, με εκατέρωθεν αναγνώριση στο γνωστικό πεδίο. Ο Εστιάρτε είναι ο «συνδετικός κρίκος» που ενώνει παίκτες, τεχνικό επιτελείο και διοίκηση, σε μία αρμονική συνθήκη και με εξαιρετικά αποτελέσματα.

«Η προπόνηση μίας ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι μια μοναδική δουλειά και γι 'αυτό, πάνω απ΄ όλα εκτιμώ την αφοσίωση και την εμπιστοσύνη. Όταν υπάρξει κρίση, όταν συμβεί το αναπόφευκτο, πρέπει να ξέρεις ποιόν μπορείς να εμπιστευθείς», εξηγεί ο Γκουαρντιόλα στον Μάρτι Περαρνάου και στο βιβλίο «Pep Confidential» (σ.σ. Πεπ εμπιστευτικό). Δίνοντας έτσι την πραγματική εικόνα και τη σημαντικότητα της σχέσης που έχει αναπτύξει με τον Εστιάρτε.

«Ο Μανουέλ με βοηθά πάρα πολύ με πολλούς πρακτικούς τρόπους και είναι πάντα στην ευχάριστη θέση να αναλάβει μερικά από τα πιο ενοχλητικά μέρη της δουλειάς μου», προσθέτει ο Καταλανός τεχνικός και συνεχίζει: «Όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για εμένα, αλλά περισσότερο απ΄ οτιδήποτε, είναι η εμπιστοσύνη και η συναισθηματική υποστήριξη που έχω κερδίσει. Όταν περνάω μια δύσκολη περίοδο, ο Μανουέλ είναι εκεί για εμένα. Και είναι εκεί, για να απολαύσει και τις καλές στιγμές. Συχνά των ρωτώ: Μανουέλ, ποιά είναι η θέση σου, η άποψη σου γι΄ αυτό το ζήτημα; Και ξέρω ότι πάντα, θα λάβω μία ειλικρινή κι ευφυή απάντηση. Γνωρίζει κι ερμηνεύει άριστα τη γλώσσα του σώματος. Και ξέρει ακριβώς τι σημαίνει μια ιδιαίτερη ματιά ή μία χειρονομία. Οι πραγματικά σπουδαίοι, μοιράζονται αυτήν την ποιότητα, αυτήν τη διαίσθηση».

Και η αποθέωση του Πεπ για τον φίλο και συνεργάτη του, δεν σταματά εδώ: «Υπήρξε κορυφαίος αθλητής, ο καλύτερος. Και παρά το γεγονός ότι προερχόμαστε από διαφορετικά αθλήματα, έχουν πολλά κοινά. Ο Μανουέλ διαθέτει απίστευτο ένστικτο. Ξέρει αμέσως, εάν τα πράγματα πηγαίνουν καλά ή όχι. Αντιλαμβάνεται με εντυπωσιακή ταχύτητα την παραμικρή αλλαγή στην ατμόσφαιρα. Εάν υπάρχει μια διαρροή, θα το μάθει. Μετά από πέντε χρόνια συνεργασίας, έμαθε να φιλτράρει αυτό που μοιράζεται μαζί μου και τον αφήνω να αποφασίσει. Άλλοι αθλητές κάνουν τα πράγματα μηχανικά, αλλά για να είναι πραγματικά σπουδαίος κάποιος, χρειάζεται αυτήν την πρόσθετη ειδική ικανότητα. Αυτός είναι ο λόγος που τον χρειάζομαι και ένας από τους λόγους της εξαιρετικής φιλίας μας. Είναι ο Μαραντόνα της υδατοσφαίρισης. Εχει επιτύχει τα πάντα στο άθλημά του και παρ'όλα αυτά είναι ακόμη, ο πρώτος που σηκώνει τα μανίκια του και συνεχίζει να εργάζεται».

Τη δική του διάσταση, γι΄ αυτήν την άκρως αποτελεσματική και ουσιαστική συνεργασία, δίνει με τα ακόλουθα λόγια, ο Εστιάρτε: «Ο κόσμος με ρωτά, τι μπορεί να δώσει το ποδόσφαιρο σε κάποιον που έπαιξε υδατοσφαίριση. Και η απάντηση, είναι, πως προσπαθώ να βοηθήσω τον Πεπ, επειδή σε καθημερινή βάση μπορώ να δω ότι -αρκετές φορές- είναι μόνος του. Είναι το φορτίο που πρέπει να φέρει και προσπαθώ να τον βοηθήσω με όποιο τρόπο μπορώ, καθώς και την ομάδα».

Για όλους τους ποδοσφαιρόφιλους, ο Γκουαρντιόλα είναι ο μοναδικός γνήσιος «κληρονόμος» του Γιόχαν Κρόιφ. Ο μοναδικός ποδοσφαιράνθρωπος που δικαιούται να φέρει τον τίτλο του επιγόνου του «Ιπτάμενου Ολλανδού». Κάτι που επιβεβαιώνει ο Πεπ με κάθε ευκαιρία: «Ο Γιόχαν Κρόιφ ήταν ένα θαυμάσιο πρόσωπο. Αυτός είναι ο λόγος που είμαι εδώ τώρα. Όλα όσα πιστεύω προέρχονται από αυτόν. Η κληρονομιά του Γιόχαν ήταν και θα είναι, πάντα, παρούσα στη δουλειά μου ως προπονητής. Ποτέ δεν προσαρμόζουμε τον εαυτό μας σε αυτό που παίζουμε. Μέριμνά μας, είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να επιτεθούμε καλύτερα. Αυτό ήταν πάντα ξεκάθαρο, έχω ένα άγαλμα του Γιόχαν στο γραφείο μου για να μας θυμίζει τι έκανε. Είναι πάντα μαζί μας»...

Και όπως καταλαβαίνουμε όλοι εμείς που αγαπάμε αυτό το παιχνίδι, εκείνο το βράδυ της 7ης Ιουνίου 1992, δεν υπήρξε ούτε Θεός, ούτε Αλλάχ, ούτε οι τρεις μάγοι, ούτε αόρατο χέρι... Ήμασταν όλοι εμείς, που αναζητούσαμε τον άξιο διάδοχο... Τον άνθρωπο που θα μετέδιδε την γνώση στα νέα παιδιά, αυτόν που θα συνέχιζε να βάζει στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, τα αξιώματα του «Ιπτάμενου Ολλανδού»... Αυτόν που χωρίς δεύτερη σκέψη, δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο: «δεν ήξερα τίποτε για το ποδόσφαιρο, μέχρι που γνώρισα τον Γιόχαν Κρόϊφ»...

Και αφού... συνωμοτήσαμε, δώσαμε το χρίσμα στον 20χρονο πιτσιρικά, ο οποίος φρόντισε να μας επιβεβαιώσει πανηγυρικά... Μέχρι τον επόμενο... Γιατί οι δάσκαλοι της ζωής, όπως ο Γιόχαν Κρόιφ, πεθαίνουν μόνον όταν ξεχασθούν...

ΑΠΕ

1914, Παραμονή Χριστουγέννων. Δυτικό Μέτωπο, χαρακώματα Φλάνδρας, Βέλγιο

2^ο Τάγμα Ηνωμένου Βασιλείου «Γκόρντον Χαιλαντερ»

Η μάσκα τον έπνιγε. Δεν την άντεχε. Ήθελε να την κλωτσήσει και να την εκσφενδονίσει μακριά, απέναντι στο χαράκωμα των Γερμανών. Ακόμη και στην προπαίδευση, πριν τον στείλουν στο μέτωπο, όταν οι εκπαιδευτές, του ούρλιαζαν να βάλει τη μάσκα, εκείνος πάγωνε. Κρύος ιδρώτας έλουζε τη σπονδυλική του στήλη, η ανάσα του γινόταν γρήγορη και κοφτή, η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή και η όραση του θόλωνε.

«Τη μάσκα θα τη φοράς ακόμη και όταν κοιμάσαι, ακόμη και όταν κατουράς, ακόμη και όταν γαμάς» ούρλιαζε μέσα στο αυτί του ο λοχίας Τζέισον Μπακ «Θα σου σώσει τη ζωή. Ακούς σκατόπαιδο;» Και ο Άντριου Χολμς άκουγε, αφού η φωνή του λοχία εκπαιδευτή, κόντευε να σπάσει τα τύμπανα του. Άκουγε αλλά ακόμη και τώρα στο μέτωπο, 8 μήνες από τότε που έκανε τη βασική εκπαίδευση, τη μάσκα δεν την είχε φορέσει ούτε μια φορά. Και ας ήταν οι Γερμανοί στα 300 μέτρα. Ευτυχώς ποτέ δεν είχαν ρίξει αέρια.

Ο Άντριου μόλις είχε τελειώσει τη βάρδια του. Είχε βαρεθεί να στέκεται όρθιος μέσα στο χαράκωμα και να κοιτάζει με τις ώρες απέναντι τους Γερμανούς. Γνώριζε τα πάντα για εκείνους. Κάθε τους κίνηση. Το ίδιο και οι απέναντι. Ήξερε πότε είχε σκοπιά ο «καθρέπτης» του, ποιος κάπνιζε, ποιος ήταν νευρικός, ποιος έκλαιγε, ποιος φώναζε, ποιος δεν φορούσε εκείνο το γελοίο κράνος με το καρφί στην κορυφή του. Τους είχε δώσει και ονόματα, αφού ήταν η μοναδική του παρέα τόσους μήνες στο μέτωπο: «Ο Έρικ, ο Τόμας, ο Όγκουστ…»

Ανάμεσα στα χαρακώματα υπήρχε μια τεράστια γυμνή, φαλακρή έκταση η οποία είχε σκεπαστεί από μια απόκοσμη ομίχλη. Το κρύο ήταν αβάσταχτο. Λάσπες, μεγάλοι κρατήρες από βόμβες που είχαν εκραγεί, και πτώματα. Άθαφτα πτώματα, και από τις δυο πλευρές, σε αφύσικες στάσεις, τα περισσότερα με τα μάτια ανοιχτά.

Ο νεαρός μπήκε μέσα στο αμπρί, έβαλε καυτό τσάι στη μεταλλική του τσάσκα και βγήκε πάλι έξω. «Εεεε Νικ» φώναξε στο φίλο του Νικ Κόλλινς που είχε τώρα σκοπιά, «πρόσεχε τους Φρίτσηδες απέναντι, έρχονται Χριστούγεννα και το μόνο που θέλω είναι να γράψω γράμμα στους δικούς μου». Ο Άντριου πήγε στο βάθος του χαρακώματος του, έβγαλε το κράνος του και κάθισε επάνω του. Η βαριά του χλαίνη ακουμπούσε στο παγωμένο χώμα. Ξεδίπλωσε από την εσωτερική του τσέπη ένα επιστολόχαρτο, από αυτά που μοιράζει ο στρατός, έβρεξε το μολύβι με τη γλώσσα του, ζέστανε με την αναπνοή του τα δάχτυλα του, και ξεκίνησε να γράφει. Η αναθεματισμένη μάσκα που κρεμόταν από τη ζώνη του, τον εμπόδιζε. Έβρισε για άλλη μια φορά από μέσα του.

«Αγαπητοί μου γονείς, τις άγιες αυτές ημέρες των Χριστουγέννων, η σκέψη μου βρίσκεται μαζί σας» είχε προλάβει μόνο να γράψει, όταν μια φωνή διέκοψε τις σκέψεις του.

«Οι Γερμανοί, οι Γερμανοί».

Ο Άντριου δίπλωσε το χαρτί, σηκώθηκε φόρεσε το κράνος του και πήρε το ακουμπισμένο σε κάτι σακιά με άμμο, τουφέκι του. Ένα Lee- Enfield, το οποίο είχε παγώσει από το κρύο. Έτρεξε προς το μέρος του σκοπού και φίλου του Νικ. Από κάθε σημείο του χαρακώματος αγουροξυπνημένοι Άγγλοι φαντάροι, έβγαιναν με τα όπλα στα χέρια. Κάποιοι βγήκαν με αφρούς ξυρίσματος στα μάγουλα. Όλοι τους έβριζαν. Όλα έδειχναν πως δέχονται επίθεση.

Οι στρατιώτες του 2^ου τάγματος, σε λίγα λεπτά είχαν πάρει θέσεις στο χαράκωμα. Με το μάτι στο σκοπευτικό και το δάχτυλο στη σκανδάλη, ήταν έτοιμοι να πυροβολήσουν. Επικράτησε μια εκκωφαντική σιωπή. Μια σιωπή που τεντώνει τα νεύρα. Ακουγόταν μόνο ο αέρας και στο βάθος οι ψιθυριστές βρισιές του φαντάρου Άντριου Χολμς: «Γερμαναράδες, δε θα μας αφήσουν να κάνουμε Χριστούγεννα. Δεν έχουν το θεό τους.»

Και τότε, κάποιος ξέσπασε σε γέλια: «Μα τι κάνουν; Δεν είμαστε καλά. Στολίζουν δέντρο μέσα στα χαρακώματα. Μας κοροϊδεύουν;» Πραγματικά, από την άλλη πλευρά των χαρακωμάτων, οι Γερμανοί δεν ετοιμάζονταν για κάποια επίθεση. Η κινητικότητα μέσα στο χαράκωμα τους, που είδε ο Άγγλος σκοπός Νικ Κόλλινς, δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά Χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες. Δεν ήταν πολεμικές προπαρασκευές.

Οι Άγγλοι έτριβαν τα μάτια τους. Οι Γερμανοί δεν στόλιζαν μόνο ένα δέντρο, αλλά πολλά. Σε διάφορα σημεία του χαρακώματος τους. Είχαν ξεμυτίσει, είχαν πάει στο διπλανό δάσος και είχαν κόψει δέντρα τα οποία τώρα στόλιζαν με μικρές μπάλες. Στα κλαδιά κρεμούσαν και αυτοσχέδια φαναράκια. Όσοι σημάδευαν κάποιο κεφάλι Γερμανού που εξείχε από το χαράκωμα, σταμάτησαν να το κάνουν, λες και το πνεύμα των Χριστουγέννων φώλιασε στις καρδιές των αντιπάλων. Από το Γερμανικό χαράκωμα ακούστηκε κάτι σαν τραγούδι.

Εκατοντάδες στρατιώτες που φορούσαν ακόμη τα γελοία κράνη με το καρφί στην κορυφή, τραγουδούσαν το παραδοσιακό Γερμανικό τραγούδι των Χριστουγέννων:

«O Tannenbaum, o Tannenbaum,

Wie true sind deine Blätter!

Du grünst nicht nur zur Sommerzeit,

Nein, auch im Winter, wenn es schneit.

O Tannenbaum, o Tannenbaum,

Wie treu sind deine Blätter!

Οι καλογυαλισμένες μπότες του ταγματάρχη Μαικλ Σμολφουτ, έτριξαν επάνω στο παγωμένο χώμα καθώς βγήκε από το αμπρί του και προχωρούσε στο χαράκωμα. «Τι κάνουν αυτοί απέναντι;» είπε και έστριψε με μαεστρία το κοκκινόχρωμο λεπτό μουστάκι του. Ο επιλοχίας Άρθουρ Κλαρκ χωρίς να πάρει το βλέμμα του από τις γραμμές των Γερμανών του απάντησε: «Έχουν τρελαθεί οι Φρίτσηδες, κύριε, τραγουδάνε το Ω Έλατο, ω Έλατο». Ο Άντριου Χολμς την ίδια στιγμή, ένιωσε μια απίστευτη νοσταλγία για το ζεστό του σπίτι και τους γονείς του. Συντονίστηκε στο ρυθμό των απέναντι και άρχισε να σιγοτραγουδάει και εκείνος:

«O Christmas Tree, O Christmas Tree,

Your branches green delight us!

They are green when summer days are bright,

They are green when winter snow is white.

O Christmas Tree, O Christmas Tree,

Your branches green delight us!»

Στην αρχή μόνος του, σε λίγα δευτερόλεπτα μαζί με τον φίλο του τον Νικ και πολύ γρήγορα όλοι οι Άγγλοι στο χαράκωμα τους «σιγόνταραν» τους Γερμανούς απέναντι στο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.

«Άντριου, τι κάνεις;» Φώναξε από πίσω του, ο ταγματάρχης που με δυσκολία προσπαθούσε να συγκρατήσει ένα γελάκι. Ο Χολμς γύρισε και του απάντησε: «Μιας που τραγουδάνε και εκείνοι και αφού ξημερώνουν Χριστούγεννα, είπα να τραγουδήσω και εγώ κύριε» Ο Μαικλ Σμολφουτ τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια, έγνεψε το κεφάλι του. «Τι διάολο, Χριστούγεννα έχουμε» μονολόγησε. Ο Χολμς ξαναγύρισε με πρόσωπο προς τους Γερμανούς: «μα πως διατηρεί μέσα στη λάσπη τόσο καλά γυαλισμένες τις μπότες του;» σκέφτηκε και συνέχισε μαζί με όλους να τραγουδάει.

Οι Γερμανοί εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων του 1914, «αιφνιδίασαν» μέσα σε λίγα λεπτά και δεύτερη φορά τους Άγγλους. «Τα κιάλια, φέρτε μου τα κιάλια, Κάτι κάνουν, κάτι κουνάνε. Η αναθεματισμένη ομίχλη με εμποδίζει να δω καλά», ψιθύρισε ο επιλοχίας Άρθουρ Κλαρκ και ένας φαντάρος του έδωσε τα κιάλια. «Παιδιά έχουν σηκώσει λευκή σημαία. Δύο, όχι τρεις από δαύτους έχουν βγει ακάλυπτοι χωρίς όπλα από το χαράκωμα και μας κουνάνε λευκή σημαία. Μην πυροβολήσει κανείς» …

Γερμανικό χαρακώματα Φλάνδρας, Βέλγιο. Παραμονές Χριστουγέννων 1914

Ο λοχαγός και ο λοχίας του 5ου τάγματος των Ουσάρων με την γκριζοπράσινη στολή Feldrock, που είχε προμηθευτεί εσχάτως, ο Γερμανικός στρατός, βρισκόντουσαν στη μέση ενός κύκλου από δεκάδες στρατιώτες μέσα στο χαράκωμα. Είχε αρχίσει να πέφτει πυκνό χιόνι, αλλά κανείς δεν κουνιόταν. «Λοιπόν, είμαστε όλοι σύμφωνοι; Θα βγούμε εμείς και άλλος ένας εθελοντής με λευκή σημαία. Είναι παραμονές Χριστουγέννων. Δεν θα περάσουμε τα Χριστούγεννα μας με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Ας κάνουμε έστω και μια ημέρα ανακωχή»

Οι Γερμανοί φαντάροι και αξιωματικοί, στο χαράκωμα, έγνεψαν όλοι καταφατικά. Μια μέρα ειρήνης μέσα στον πόλεμο δεν θα ήταν άσχημη για κανέναν. Μόνο ένας υποδεκανέας, κοντός, με μαύρο στριφτό μουστάκι, με αεικίνητα μάτια γεμάτα οργή σαν κάποιο αγρίμι, βρισκόταν έξω από τον κύκλο και δε συμμετείχε.

Με Αυστριακή προφορά μίλησε με κοφτές εκφράσεις, ενώ σταγόνες από σάλια έβγαιναν από το στόμα του. Όλοι γύρισαν τα κεφάλια τους να τον ακούσουν: «Αυτό που κάνετε είναι απαράδεκτο. Θα το αναφέρω να το ξέρετε. Εδώ είναι στρατός δεν είναι η κομμούνα των Παρισίων να παίρνουμε από κοινού αποφάσεις. Αυτά θα μας καταστρέψουν».

Οι φαντάροι τον άκουσαν, οι περισσότεροι χαμογέλασαν με τον γραφικό υποδεκανέα που δεν είχε να επιδείξει και κάποιο ανδραγάθημα, ή κάποια ηρωική συμπεριφορά και ύστερα γύρισαν πάλι μέσα στον κύκλο τους και συνέχισαν την κουβέντα. Η απόφαση είχε ληφθεί.

Πνεύμα Χριστουγέννων

Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1914 στα χαρακώματα της Φλάνδρας, οι Γερμανοί έκαναν το πρώτο βήμα. Αφού στόλισαν δέντρα, αφού έψαλλαν τραγούδια, βγήκαν από τα χαρακώματα, έφτασαν στη ζώνη που χώριζε τους αντίπαλους στρατούς και που αποκαλούσαν όλοι, «no man’s land» και άρχισαν να φωνάζουν προς τους Άγγλους «Merry Christmas». Και σαν από θαύμα και οι Άγγλοι άρχισαν να απαντάνε και να εύχονται στους Γερμανούς.

Ήταν ανεπίσημες εκεχειρίες, που οι ανώτατες διοικήσεις τόσο των Άγγλων όσο και των Γερμανών είχαν απαγορεύσει. Οι φαντάροι βγήκαν από τα χαρακώματα, συναντήθηκαν, αγκαλιάστηκαν με κάποιο δισταγμό αρχικά, και στη συνέχεια αντάλλαξαν δώρα, ευχές.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων είχε κάνει το θαύμα του. Γερμανοί και Άγγλοι βοήθησαν ο ένας τον άλλον να θάψουν τους νεκρούς τους και την ημέρα των Χριστουγέννων όχι μόνο δεν έπεσε μια τουφεκιά, αλλά έφαγαν μαζί, ήπιαν μαζί, μίλησαν ο ένας άγνωστος στον άλλο για τις οικογένειες τους, για τους φόβους, για τα όνειρα τους, αντάλλαξαν τσιγάρα και σοκολάτες ενώ λίγο μετά το μεσημέρι φαντάροι και αξιωματικοί διοργάνωσαν και έπαιξαν και έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Στο τέλος της μέρας τραγούδησαν μαζί τα κάλαντα και ο καθένας επέστρεψε στο χαράκωμα του. Σε λίγες ώρες θα ήταν πάλι εχθροί.

26 Δεκεμβρίου, Γερμανικά χαρακώματα, Φλάνδρας.

Ο υποδεκανέας με το τσιγκελωτό μουστάκι, έτριβε τα χέρια του. Περπατούσε και φούσκωνε σαν γάλος και ειρωνευόταν τους φαντάρους του, που είχαν συμμετάσχει στην εκεχειρία. Οι προτάσεις που έβγαιναν από το στόμα του ήταν κοφτές, γεμάτες οργή και καθώς μιλούσε πετούσε σάλια: «Λοιπόν πουλάκια μου, διασκεδάσατε μαζί με τους Άγγλους; Γίνατε οι κοκότες τους; Σε λίγη ώρα αυτά που ξέρατε θα τα ξεχάσετε. Το πυροβολικό μας ξεκινάει μπαράζ, στα χαρακώματα τους. Φορέστε τις μάσκες σας τώρα γιατί το πανηγύρι που θα ξεκινήσει θα είναι απερίγραπτο.»

Ο Πρώσος λοχίας Έρνστ Μπράουν, αγριοκοίταξε τον κοντό υποδεκανέα του: «Ότι έγινε έγινε, Αδόλφε, σταμάτα πια να είσαι έτσι. Πρέπει να είχες δύσκολα παιδικά χρόνια εεε;» τον ειρωνεύτηκε. «Όλοι μαζί γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα. Δεν προδώσαμε την πατρίδα μας.» Το Γερμανικό πυροβολικό είχε ήδη ξεκινήσει το μπαράζ του. Η γη σειόταν και έτρεμε καθώς οι οβίδες έσκαγαν μπροστά από τα χαρακώματα των Άγγλων. Ο Ερνστ μερικά χρόνια αργότερα θα μετάνιωνε πικρά που μίλησε έτσι στον υποδεκανέα του.

Αγγλικά χαρακώματα, 26 Δεκεμβρίου 1914

Ο Άντριου Χόλμς, είχε ένα χαζό χαμόγελο αποτυπωμένο στα χείλη του. Είχε περάσει τα Χριστούγεννα με τους εχθρούς του και είχε περάσει καλά. Τώρα πάλι πόλεμος. Ο Άντριου είχε γνωρίσει τους φαντάρους απέναντι, είχε αστειευτεί μαζί τους, τους είπε τα παρατσούκλια που τους είχε «κολλήσει» στη σκοπιά, και είχαν γελάσει όλοι μαζί. Τώρα είχε καθίσει πάλι επάνω στο κράνος του μέσα στο παγωμένο χώμα του χαρακώματος για να τελειώσει το γράμμα στους γονείς του. Γύρω του έσκαγαν βόμβες. Οι Γερμανοί είχαν ξεκινήσει μπαράζ με το πυροβολικό τους.

Δεν τον ένοιαζε όμως:

«Αγαπητοί μου γονείς, τις άγιες αυτές ημέρες των Χριστουγέννων, η σκέψη μου βρίσκεται μαζί σας. Είμαι καλά στην υγεία μου και το ίδιο επιθυμώ και για εσάς. Χθες συνέβη κάτι απίστευτο. Αυτό που είδαν τα μάτια μου είναι ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα πράγματα που μπορεί να δει άνθρωπος. Γύρω στις 10 το πρωί είδα να κατεβαίνουν προς το μέρος μας Γερμανοί στρατιώτες και να κουνούν τα χέρια τους. Ήμασταν έτοιμοι να ανοίξουμε πυρ, όταν καταλάβαμε πως ήταν άοπλοι. Τότε τους πλησιάσαμε κι εμείς. Σε λίγο η ουδέτερη ζώνη είχε γεμίσει από άνδρες που ο ένας χαιρετούσε τον άλλον και αντάλλασσαν ευχές για τα Χριστούγεννα. Το ίδιο έκανα κι εγώ…»

Τη ροή του γραψίματος διέκοψαν οι φωνές των άλλων στρατιωτών. Ένα ουρλιαχτό τρύπησε τα αυτιά του: «Μάσκες. Φορέστε μάσκες. Αέρια!!!» Ο Άντριου σηκώθηκε να δει. Μια πράσινη ομίχλη είχε απλωθεί στο χαράκωμα. Τον κατάπιε αμέσως. «Μουστάρδα» σκέφτηκε και έκανε να πιάσει τη μάσκα του. Δεν πρόλαβε. Οι πνεύμονες του κάηκαν σε δευτερόλεπτα. Το ίδιο και το δέρμα του. Ύστερα από δυο ημέρες, όταν καθάρισε η ατμόσφαιρα στο χαράκωμα, οι συνάδελφοι του, βρήκαν το πτώμα του. Στο χέρι του κρατούσε ακόμη το τσαλακωμένο γράμμα που έγραφε στους δικούς του..





πηγή : // topontiki //