ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΟ ΦΡΑΧΤΗ - ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Ενάντια στη ρατσιστική Ευρώπη-Φρούριο

Κατερίνα Θωίδου

Θανάσης Καμπαγιάννης

Γιώργος Πίττας

Σελίδες 120, τιμή 6 €

Είναι πραγματικά δυνατό να πετύχουμε την ανατροπή της πολιτικής της Ευρώπης-Φρούριο; Να ανοίξουν τα κλειστά σύνορα, να πέσουν οι φράχτες, να σταματήσουν οι πνιγμοί στο Αιγαίο και να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες; Υπάρχει περίπτωση να βγει ποτέ κανείς νικητής σε μια μάχη με τις κυρίαρχες πολιτικές των «παντοδύναμων» εταίρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πώς παλεύουμε σήμερα το προσφυγικό ζήτημα;

Αυτά και άλλα ερωτήματα απασχολούν εκατομμύρια κόσμο που κάθε μέρα θλίβεται να βλέπει άνδρες, γυναίκες και παιδιά να χάνονται στα νερά της Μεσογείου και συμμετέχει στα κινήματα αλληλεγγύης.

Τις απαντήσεις επιχειρούν να δώσουν οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου. Ο Θανάσης Καμπαγιάννης σκιαγραφεί την πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο και την προσαρμογή της κυβέρνησης Τσίπρα στις πιέσεις της, αναλύοντας τις βασικές παραμέτρους των νέων προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών που είναι περισσότερο από ποτέ αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων. Η Κατερίνα Θωίδου περιγράφει το πρωτοφανές κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και την Ευρώπη, που ζητάει “σύνορα ανοιχτά για την εργατιά”. Και ο Γιώργος Πίττας εξετάζει με ποιες πολιτικές και ποιες ιδέες χρειάζεται να είναι οπλισμένο αυτό το κίνημα για να μπορέσει να βάλει φραγμό στην ανθρωπιστική καταστροφή και τις ρατσιστικές πολιτικές.

Δείτε σε βίντεο τις ομιλίες του Γιώργου Τσιάκαλου (καθηγητή ΑΠΘ) και του Θανάση Καμπαγιάννη (πολιτική αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής) στη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου

www.marxistiko.gr

"Είναι εξευτελιστικό η Ελλάδα να εφαρμόζει τις αυθαίρετες μνημονιακές εντολές των Βρυξελλών και οι «εταίροι» μας να παραβιάζουν το ευρωπαϊκό δίκαιο για το προσφυγικό σε βάρος μας"

Ο Α. Αλαβάνος, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤopen και απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις για το προσφυγικό, μεταξύ άλλων ανάφερε και τα εξής:

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ένα ακόμα τομέα εκτός της οικονομίας αποδεικνύει, με πολύ πικρό τρόπο και έντονα αισθητό στην Ελλάδα, τον επικίνδυνο προσανατολισμό, την πλήρη ανικανότητά και την ανικανότητά της να συγκροτήσει μια υπεύθυνη, δίκαιη και δημοκρατική κοινή πολιτική: στο προσφυγικό. Όσες και όσοι έχουν την άποψη ότι «με την παρουσία μας στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μπορεί να υποφέρουμε από τις εξοντωτικές συνθήκες των μνημονιακών προγραμμάτων, τουλάχιστον όμως έχουμε εξασφαλισμένη την γεωστρατηγική μας ασφάλεια», ας το ξανασκεφτούν. Ας δουν ότι ακριβώς η ανερμάτιστη πολιτική των Βρυξελλών βαθμιαία ρίχνει και την Ελλάδα μέσα στη δίνη της γεωστρατηγικής κρίσης στη Συρία, το Ιράκ μέχρι και το απόμακρο Αφγανιστάν. Οι αρνητικές συνέπειες των διάφορων επικίνδυνων και αποδιοργανωμένων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χώρα μας μάλιστα αρχίζουν να συμπλέκονται και να αλληλοτροφοδοτούντια, όπως δείχνουν η εμπλοκή της πορείας των προσφύγων με τα μπλόκα από τον δίκαιο αγώνα των αγροτών στις εθνικές οδούς ή οι πιθανές επιπτώσεις στον τουρισμό των νησιών λόγω των σκηνών που προβάλλουν όλα τα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως σε μια χώρα που η τουριστική προσέλευση προσφέρει μια ανάσα στην διαλυμένη από τα ευρωπαϊκά μνημόνια οικονομία της.

Ασφαλώς η Ελλάδα ως χώρα δεν φέρει καμμία ευθύνη για αυτή την ασυγκράτητη κίνηση πληθυσμών από την Ανατολή προς τη Δύση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όμως φέρει ασυγχώρητες ευθύνες για την προχειρότητα και κυρίως την ασυγχώρητη καθυστέρηση αντιμετώπισης του προσφυγικού κύματος. Η εξέλιξη είχε διαφανεί ήδη ότι λαμβάνει διαστάσεις πλημμυρίδας από τις πρώτες μέρες του 2015. Είχε προειδοποιήσει για αυτό επισήμως η αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και πολλές άλλες διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το δρομολόγιο ήταν σαφές, περνούσε μέσα από την Ελλάδα κι αυτό διαφαίνονταν εξαρχής γιατί οι μετακινήσεις μέσω Ιταλίας ήταν λιγότερες από το ένα δέκατο των μετακινήσεων μέσω Ελλάδας. Αντί να αντιδράσει εγκαιρα και συγκροτημένα η κυβέρνηση Τσίπρα εδώ κι ένα χρόνο, τον χειμώνα και την άνοιξη του 2015 το πέρασε ρίχνοντας την τράπουλα για να δει τι πολιτική θα ακολουθήσει για τα μνημόνια. Το καλοκαίρι το πέρασε με το δημοψήφισμα, που θα μπορούσε να έχει ιστορική σημασία, αλλά το αποτέλεσμά του το πέταξε την επόμενη μέρα στο καλάθι των αχρήστων και με τις εκλογές μόνο και μόνο για να έχει μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ κι όχι με τους κεντρώους ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι. Μόνο το χειμώνα του 2016 ξύπνησε αλλά αυτή η αφύπνιση έγινε πολύ αργά, ανοργάνωτα και χωρίς ακόμα και σήμερα συγκροτημένες προτάσεις.

Κατά τη γνώμη μου η Ελλάδα θα πρέπει επειγόντως να κινηθεί στις παρακάτω κατευθύνσεις τόσο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και προς τη διεθνή κοινότητα:

Πρώτο, να θέσει το αίτημα ώστε η συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στη Συρία που αποφασίσθηκε να συνοδευθεί εξαρχής με συγκεκριμένα μέτρα που θα αποσκοπούν στην ανακοπή της μαζικής εξόδου, όπως δημιουργία ασφαλών ζωνών διαβίωσης και προσωρινών κατασκηνώσεων στο εσωτερικό της χώρας, η ομαλή εξασφάλιση τροφής και υγειονομικής περίθαλψης, η ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας, η αναζωπύρωση της στοιχειώδους οικονομικής δραστηριότητας ώστε να αρχίσουν να ανοίγουν θέσεις εργασίας. Η μείωση του αριθμού των προσφύγων με την εκτόνωση των αιτιών επιτόπου έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία από τη δίκαιη κατανομή ενός ανεξέλεγκτου και ασυγκράτητου αριθμού εισερχομένων.

Δεύτερο, η προώθηση της ιδέας – που εκφράσθηκε κάποια στιγμή από την Μέρκελ, ναι από την Μέρκελ, κι όχι από την ελληνική κυβέρνηση – να οργανωθούν με ευρωπαϊκή οικονομική στήριξη στην Τουρκία και μάλιστα κοντά στις διόδους εισόδου στα νότια σύνορά της προσωρινά κέντρα εγκατάστασης, όπου θα γίνεται η καταγραφή των προσφύγων και μετά η οργανωμένη μετακίνησή τους κατευθείαν στους τόπους προορισμού, πχ αεροπορικά, που δεν απαιτεί την οδική μετακίνησή τους μέσω σειράς κρατών που τώρα διασχίζουν, από τα νότια Βαλκάνια μέχρι τις βαλτικές χώρες.

Τρίτο, η νόμιμη με βάση το διεθνές δίκαιο απαίτηση της Ελλάδας να εφαρμόσουν όλες η χώρες της Ε.Ε. τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης του 1951 που προβλέπει την ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων και το Τροποποιητικό Πρωτόκολλο του 1967 που επέκτεινε την ιδιότητα του πρόσφυγα σε όλο τον κόσμο. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν υπογράψει τα σχετικά κείμενα και η στάση των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων τα παραβιάζει κατάφωρα. Είναι εξευτελιστικό για την Ελλάδα να εφαρμόζει πειθήνια τις καταστροφικές για την κοινωνία και την οικονομία της εντολές των Βρυξελλών και την ίδια στιγμή μια σειρά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παραβιάζουν σχεδόν αδιαμαρτύρητα σε βάρος μας τις βασικές αρχές ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου σε ένα ανθρωπιστικό μάλιστα θέμα.

Τέταρτο, η απαίτηση για την εφαρμογή των ποσοστώσεων στην κατανομή των προσφύγων που θα κατανέμει το βάρος της μαζικής προσφυγικής παρουσίας σε όλα τα κράτη, ώστε να μη εμφανίζονται ακραία φαινόμενα χωρών – στρατοπέδων προσφύγων, όπως γίνεται με σήμερα με την Ελλάδα και έχει συμβεί σε ένα βαθμό σε προηγούμενες φάσεις με την Ιταλία ή την Μάλτα.

Πέμπτο, η άρνηση από την Ελλάδα στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα. Δεδομένου ότι για την Τουρκία σημεία της ελληνικής επικράτειας θεωρούνται γκρίζες ζώνες, η παρέμβαση του ΝΑΤΟ σε αυτή την ευαίσθητη περιοχή μπορεί να περιπλέξει το εθνικό με το προσφυγικό, που ήδη επηρεάζει το οικονομικό. Αν θέλει το ΝΑΤΟ να προσφέρει, μπράβο του, ας συμβάλλει με τις τεράστιες υποδομές του και τις οικονομικές του δυνατότητες στην κατασκευή οργανωμένων σταθμών προσωρινής παραμονής προσφύγων που έχουν ήδη φτάσει μέχρι την δυτική ακτή της Τουρκίας.

Τέλος, σε σχέση με τον ελληνικό λαό που δέχεται τις πιέσεις από την ανεξέλεγκτη ροή και συγκέντρωση των προσφύγων στην πατρίδα του, χρειάζεται να κρατήσουμε αυτές τις δύσκολες στιγμές νηφαλιότητα, ψυχραιμία, ανθρωπιστική διάθεση και προθυμία για αλληλεγγύη, που όντως ήδη εκφράζεται από το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας. Και μικρή υπομονή: το πρόβλημα στην Ελλάδα εξελίσσεται τόσο ακραία, που δεν είναι δυνατό να αργήσει να επιλυθεί.-

Η ΕΡΤopen είναι εδώ!
Συνεχίζουμε στους 106,7 στα FM στην Αττική.
Καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com .
Επίσης, το πρόγραμμά μας αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο και από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 με το παρακάτω πρόγραμμα:


Ραδιοφωνικό Πρόγραμμα Πέμπτη 25-2-2016


08:00-09.30  Σύνδεση με Ραδιοφ.Σταθμό Εύβοιας Δημήτρης Μπατσακούτσας Η ΕΡΤopen ανοιχτή ως παράθυρο στην κοινωνία !
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πολύ μακριά από τις υποσχέσεις που απλόχερα μοίραζε στους συμπατριώτες του, ο βρετανός πρωθυπουργός, χαρακτηρίζοντάς τις μάλιστα ως κόκκινες, απαραβίαστες γραμμές για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ, βρίσκονται οι υποχωρήσεις που αναγκάστηκε να κάνει στο πλαίσιο της συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που τελείωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής.

Χαρακτηριστική είναι η υποχώρηση του απέναντι στο αίτημα περιορισμού των κοικοινοτικού κεκτημένου σε ό,τι αφορά τις παροχές που δικαιούνται οι μετανάστες και τα παιδιά τους, ακόμη κι αυτά που δε ζουν κοντά τους, αναδείχθηκαν χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία. Να σημειωθεί, κάτι που είναι ελάχιστα γνωστό, ότι αυτή τη στιγμή περίπου 100.000 παιδιά στην Πολωνία απολαμβάνουν κρατικών επιδομάτων από τους γονείς τους, που ζουν και εργάζονται εκτός των πολωνικών συνόρων. Η ίδια δηλαδή ομάδα χωρών που πιέζει για το σφράγισμα των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στη συζήτηση για το προσφυγικό, όταν η συζήτηση πέρασε στη Μεγάλη Βρετανία επιτίθονταν εν σειρά στον Κάμερον που ήθελε κι αυτός να σηκώσει τα δικά του οικονομικά τείχη ζητώντας να εξαιρεθεί από την υποχρέωση χορήγησης επιδομάτων στους κοινοτικούς μετανάστες… Εξ ίσου μεγάλη σημασία στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων που διήρκεσαν 30 ώρες είχαν τρία ακόμη θέματα, πέραν αυτών που σχετίζονται με τη διαφύλαξη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής: Το πρώτο, και σημαντικότερο θέμα αφορά την εξαίρεση της βρετανικής χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας από τους κανόνες ρύθμισης και εποπτείας που έχει επιβάλλει η ΕΕ. Παρότι η Γαλλία επέμενε μέχρι τέλος να μην υπάρξει καμιά εξαίρεση, στο τέλος ο Κάμερον εξασφάλισε τη δημιουργία μηχανισμών («φρένα κινδύνου») που θα ενεργοποιούνται όποτε τίθεται σε κίνδυνο η αυτονομία του Σίτι. Το δεύτερο θέμα των διαπραγματεύσεων αφορούσε τις συνθήκες της ΕΕ. Ο Κάμερον δεν ήθελε τίποτε λιγότερο, όπως δήλωνε, από την εκ βάθρων αλλαγή των συνθηκών έτσι ώστε οι εξαιρέσεις που αφορούν τη Μεγάλη Βρετανία να ενσωματωθούν στο πρωταρχικό δίκαιο.

Το αίτημά του έπεσε στο κενό, μετά τη σφοδρότατη αντίδραση χωρών όπως η Πορτογαλία και το Βέλγιο που επικαλέστηκαν τις χρονοβόρες κι απρόβλεπτες …πολιτικά διαδικασίες επικύρωσης που θα έπρεπε να δρομολογηθούν. Το τελευταίο θέμα στην ατζέντα των συζητήσεων σχετιζόταν με τη διασφάλιση της βρετανικής εθνικής ανεξαρτησίας, που αναμφίβολα θα κυριαρχήσει στην πολιτική αντιπαράθεση εν όψει του δημοψηφίσματος που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθεί στις 23 Ιουνίου. Στο κείμενο των συμπερασμάτων, το οποίο αποτελεί τη συμφωνία του Λονδίνου με την ΕΕ για να υπερασπιστεί την παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ, υπάρχει σαφής αναφορά στην «ειδική κατάσταση» και το δικαίωμα της Αγγλίας «να μη δεσμεύεται σε μελλοντική πολιτική ολοκλήρωση».

Προφανώς τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν είναι για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ…Πολύ μακριά από τις υποσχέσεις που απλόχερα μοίραζε στους συμπατριώτες του, ο βρετανός πρωθυπουργός, χαρακτηρίζοντάς τις μάλιστα ως κόκκινες, απαραβίαστες γραμμές για την παραμονή της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ, βρίσκονται οι υποχωρήσεις που αναγκάστηκε να κάνει στο πλαίσιο της συνόδου Κορυφής της ΕΕ, που τελείωσε αργά το βράδυ της Παρασκευής. Χαρακτηριστική είναι η υποχώρηση του απέναντι στο αίτημα περιορισμού των κοικοινοτικού κεκτημένου σε ό,τι αφορά τις παροχές που δικαιούνται οι μετανάστες και τα παιδιά τους, ακόμη κι αυτά που δε ζουν κοντά τους, αναδείχθηκαν χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία. Να σημειωθεί, κάτι που είναι ελάχιστα γνωστό, ότι αυτή τη στιγμή περίπου 100.000 παιδιά στην Πολωνία απολαμβάνουν κρατικών επιδομάτων από τους γονείς τους, που ζουν και εργάζονται εκτός των πολωνικών συνόρων. Η ίδια δηλαδή ομάδα χωρών που πιέζει για το σφράγισμα των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στη συζήτηση για το προσφυγικό, όταν η συζήτηση πέρασε στη Μεγάλη Βρετανία επιτίθονταν εν σειρά στον Κάμερον που ήθελε κι αυτός να σηκώσει τα δικά του οικονομικά τείχη ζητώντας να εξαιρεθεί από την υποχρέωση χορήγησης επιδομάτων στους κοινοτικούς μετανάστες… Εξ ίσου μεγάλη σημασία στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων που διήρκεσαν 30 ώρες είχαν τρία ακόμη θέματα, πέραν αυτών που σχετίζονται με τη διαφύλαξη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής:

Το πρώτο, και σημαντικότερο θέμα αφορά την εξαίρεση της βρετανικής χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας από τους κανόνες ρύθμισης και εποπτείας που έχει επιβάλλει η ΕΕ. Παρότι η Γαλλία επέμενε μέχρι τέλος να μην υπάρξει καμιά εξαίρεση, στο τέλος ο Κάμερον εξασφάλισε τη δημιουργία μηχανισμών («φρένα κινδύνου») που θα ενεργοποιούνται όποτε τίθεται σε κίνδυνο η αυτονομία του Σίτι. Το δεύτερο θέμα των διαπραγματεύσεων αφορούσε τις συνθήκες της ΕΕ. Ο Κάμερον δεν ήθελε τίποτε λιγότερο, όπως δήλωνε, από την εκ βάθρων αλλαγή των συνθηκών έτσι ώστε οι εξαιρέσεις που αφορούν τη Μεγάλη Βρετανία να ενσωματωθούν στο πρωταρχικό δίκαιο. Το αίτημά του έπεσε στο κενό, μετά τη σφοδρότατη αντίδραση χωρών όπως η Πορτογαλία και το Βέλγιο που επικαλέστηκαν τις χρονοβόρες κι απρόβλεπτες …πολιτικά διαδικασίες επικύρωσης που θα έπρεπε να δρομολογηθούν. Το τελευταίο θέμα στην ατζέντα των συζητήσεων σχετιζόταν με τη διασφάλιση της βρετανικής εθνικής ανεξαρτησίας, που αναμφίβολα θα κυριαρχήσει στην πολιτική αντιπαράθεση εν όψει του δημοψηφίσματος που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθεί στις 23 Ιουνίου. Στο κείμενο των συμπερασμάτων, το οποίο αποτελεί τη συμφωνία του Λονδίνου με την ΕΕ για να υπερασπιστεί την παραμονή της Αγγλίας στην ΕΕ, υπάρχει σαφής αναφορά στην «ειδική κατάσταση» και το δικαίωμα της Αγγλίας «να μη δεσμεύεται σε μελλοντική πολιτική ολοκλήρωση». Προφανώς τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν είναι για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ…



αναδημοσίευση από το prin

του Άρη Χατζηστεφάνου

Σε «παγκόσμιο πόλεμο» εσωτερικής καύσης, έχει μετατραπεί τις τελευταίες εβδομάδες η σύγκρουση στη Συρία. Καθώς τουλάχιστον πέντε χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία, Τουρκία, Ιράν, Σαουδική Αραβία) εμπλέκονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, στο στρατιωτικό σκέλος των εξελίξεων η μόνη ασφαλής πρόβλεψη είναι ότι ακόμη και ένα τυχαίο περιστατικό θα μπορούσε πλέον να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις με τρομακτικές συνέπειες σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.

Καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, η Γαλλία και οι ΗΠΑ ακύρωσαν στην πράξη την πρόταση ψηφίσματος που είχε καταθέσει η Ρωσία στα Ηνωμένα Έθνη για τον τερματισμό των χερσαίων επιχειρήσεων, που πραγματοποιεί η Τουρκία στα βόρεια σύνορα της Συρίας, και το σεβασμό της συριακής εδαφικής ακεραιότητας.

Η απόρριψη της ρωσικής πρότασης φέρνει ακόμη πιο κοντά το ενδεχόμενο έναρξης χερσαίων επιχειρήσεων εναντίον του Άσαντ γεγονός που θα δοκιμάσει και τα όρια της ρωσικής εμπλοκής στο πλευρό του καθεστώτος. Πολλές φορές στο παρελθόν η Μόσχα έχει αναγκαστεί να αναδιπλωθεί απέναντι στις αντιδράσεις της Δύσης εγκαταλείποντας συμμάχους της, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη Σερβία του Μιλόσεβιτς. Αυτή τη φορά όμως φαίνεται ότι ο Πούτιν έχει λάβει σαφείς εντολές από την οικονομική ελίτ της χώρας του να αποτρέψει τη μετατροπή της Συρίας σε απόλυτο προτεκτοράτο των ΗΠΑ – εξέλιξη που μεταξύ άλλων θα ανοίξει και νέους διαδρόμους για την μεταφορά ενεργειακών αποθεμάτων του Περσικού Κόλπου στην Ευρώπη. Οι γεωπολιτικές σκοπιμότητες μεταφράζονται ήδη σε φρικαλεότητες από την πλευρά όλων των εμπλεκομένων που απομακρύνονται από τον «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων» που πραγματοποιούσαν μέχρι σήμερα και συμμετέχουν με δικές τους στρατιωτικές δυνάμεις. Την ώρα που ο Μπαράκ Ομπάμα καταδίκαζε τη ρωσική στρατιωτική εμπλοκή καταγγέλλοντας βομβαρδισμούς σχολείων και νοσοκομείων, αμερικανικά μαχητικά ισοπέδωναν έναν… φούρνο τη Βόρεια Συρία σκοτώνοντας τουλάχιστον 15 άτομα που είχαν σχηματίσει ουρά για να αγοράσουν λίγο ψωμί. Την ίδια ώρα η Τουρκία με πρόσχημα τη βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα, την οποία αποδίδει στους Κούρδους μαχητές της βόρειας Συρίας, κλιμακώνει τις επιθέσεις με πυραύλους τύπου Χοκ – και όχι μόνο με όλμους, όπως έκανε το προηγούμενο διάστημα. Διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι η Τουρκία άνοιξε και πάλι τα συνοριακά της περάσματα για να εισέλθουν στη Συρία ακραίοι ισλαμιστές μαχητές με βαρύ οπλισμό που φτάνει ακόμη και τα άρματα μάχης. Παράλληλα η Δαμασκός καταγγέλλει ότι μαζί τους εισήλθαν και ομάδες ειδικών δυνάμεων του τουρκικού στρατού.
Από την πλευρά της η Σαουδική Αραβία, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση ομάδων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα (και συναποτέλεσαν τον ISIS) φέρεται να επιστρέφει πιο δυναμικά στον παραδοσιακό της ρόλο επιταχύνοντας τον εξοπλισμό κάθε στρατιωτικής ομάδας που δηλώνει πρόθυμη να πολεμήσει τις δυνάμεις του Άσαντ. Πρόκειται για την πρακτική εφαρμογή της άτυπης συμμαχίας στην οποία είχαν συμφωνήσει εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο η Άγκυρα με το Ριάντ.

Θεωρητικά, η απόρριψη από την Ουάσιγκτον και το Παρίσι, του ρωσικού ψηφίσματος θα σήμαινε τη σφυρηλάτηση ενός ενιαίου μετώπου των «δυτικών» απέναντι στη Ρωσία με αιχμή του δόρατος τον τουρκικό στρατό. Το μίσος για τον Άσαντ όμως, δεν αποτελεί όπως φαίνεται επαρκή συγκολλητική ουσία για να διατηρήσει ένα ενιαίο μέτωπο των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, που κινούνται με διαφορετικές ταχύτητες και από διαφορετικές διαδρομές για την επίτευξη του ίδιου στόχου. Η Άγκυρα εξοργίστηκε από την άρνηση της Ουάσιγκτον να εντάξει το κουρδικό YPG και το πολιτικό του σκέλος PYD στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο φόβο της είναι πλέον ότι καθώς οι κουρδικές δυνάμεις ελέγχουν σχεδόν το 15% των εδαφών της Συρίας, οι ΗΠΑ θα ανεχθούν μια de facto κυριαρχία των Κούρδων της Συρίας στα βόρεια της χώρας στο πρότυπο των Κούρδων του βορείου Ιράκ. Η τηλεφωνική συνομιλία διάρκειας μιάμισης ώρας που είχε ο Μπαράκ Ομπάμα με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντικατοπτρίζει πιθανότατα το χαμηλότερο σημείο στο οποίο έχουν βρεθεί οι σχέσεις των δυο χωρών εδώ και δεκαετίες. Η εποχή όπου η Ουάσιγκτον εργαζόταν χέρι – χέρι με την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία στήνοντας ένα μέτωπο τζιχαντιστών απέναντι στη Δαμασκό (και κατ’ επέκταση την Τεχεράνη) ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Τόσο η Τουρκία όσο και η Σαουδική Αραβία συνειδητοποιούν ότι μετά την προσέγγιση ΗΠΑ-Ιράν και την άρση του εμπορικού αποκλεισμού δεν αποτελούν πλέον τους αναντικατάστατους συμμάχους του αμερικανικού ιμπεριαλισμού την περιοχή. Η αντιπαράθεση με τη Ρωσία μπορεί να ενισχύσει και πάλι τους μεταξύ τους δεσμούς στο επόμενο διάστημα αλλά δεν μπορεί να καλύψει πλήρως το χάσμα που προέκυψε στις μεταξύ τους σχέσεις.

Η είδηση πάντως στην οποία ελάχιστοι έδωσαν σημασία ο τελευταίο διάστημα ήταν ο απολογισμός των εχθροπραξιών για το συριακό λαό. Ένας στους δέκα Σύρους είναι πλέον νεκρός και περίπου 11 εκατομμύρια ζουν σαν πρόσφυγες ή εσωτερικά εκτοπισμένοι. Η φτώχεια έφτασε πλέον το 85% του πληθυσμού και η ανεργία κινείται κοντά στο 60%. Εάν ο Τζορτζ Μπους έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που ισοπέδωσε το Ιράκ, ο Μπαράκ Ομπάμα και οι ευρωπαίοι σύμμαχοι του θα μπορούν να υπερηφανεύονται ότι εξαφάνισαν τη Συρία.



από το prin

του Γιώργου Δελαστίκ

Αποκλείεται ο «εισαγόμενος» εμφύλιος στη Συρία να μετεξελιχθεί σε πόλεμο παγκοσμίων διαστάσεων. Παρά την ανάμιξη της Ρωσίας στο πλευρό του Άσαντ, παρά την με διάφορα προσχήματα προώθηση ασήμαντων δυνάμεων του ΝΑΤΟ ανατολικότερα, δεν υπάρχει περίπτωση να προκύψει ένας μεγάλος πόλεμος με στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσίας – πόσω μάλλον παγκόσμια σύρραξη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι και στη χώρα μας, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό.

Παρά τις υλακές της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας που ζητούν …«συμμαχική χερσαία επιχείρηση» υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ – δηλαδή των ΗΠΑ! – προκειμένου να ανατραπεί ο Άσαντ, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η πραγματική έγνοια της Άγκυρας συνίσταται στην αποτροπή ίδρυσης ενός ημιαυτόνομου, ίσως και ημιανεξάρτητου κουρδικού κράτους στη Συρία. Όσο για τη Σαουδική Αραβία, αυτή αγωνιά μην τυχόν και χάσει την πρωτοκαθεδρία ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ μετά την αποκατάσταση των σχέσεων της Ουάσιγκτον με την Τεχεράνη. Αυτό όμως θα συμβεί οπωσδήποτε ό,τι και να κάνουν οι Σαουδάραβες, δεδομένου ότι καμιά σύγκριση δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα στις δύο χώρες. Το Ιράν υπερτερεί στα πάντα, τόσο από πλευράς πληθυσμιακής όσο και κυριότερο από πλευράς εθνικής συνοχής. Η Σαουδαραβία είναι ένα τεχνητό κράτος που ιδρύθηκε λιγότερο από …εκατό (!) χρόνια πριν. Ένα κράτος φύλαρχων και φυλών που μόνο η εξαγορά από την οικογένεια των Σαούντ το κρατάει τυπικά ως ενιαίο κράτος, σε συνδυασμό με την απόλυτη μοναρχία και τη θρησκευτική τρομοκρατία. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι εννοούμε, αρκεί να πούμε ότι μόλις το 1925, ο ιδρυτής του κράτους αυτού Ίμπν Σαούντ απόσπασε τη Μέκκα και τη Μεδίνα, τους ιερούς τόπους του Ισλάμ!
Η Σαουδαραβία είναι ίσως το μοναδικό κράτος στον κόσμο που …«φουσκώνει» τον πληθυσμό του για να εντυπωσιάσει τους γείτονές του! Δηλώνει πληθυσμό 32 εκατομμύρια.

Σε πλήρη αντίθεση με τη Σαουδαραβία, το Ιράν είναι μια αυτοκρατορία πoυ διαρκεί περισσότερα από …τέσσερις χιλιάδες(!) χρόνια, με 80 εκατομμύρια πληθυσμό και φυσικά πραγματική εθνική συνοχή. Όσο για τον Ερντογάν δεν ξέρει τι λέει, καθώς σταδιακά συνειδητοποιεί πόσο μοιραίο λάθος εκ μέρους του ήταν η κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στη Συρία προ τριμήνου, η οποία συνεπέφερε πλήρη ρήξη στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Ο Πούτιν μίλησε για «προδοσία» και έχει δίκιο. Ενώ η Μόσχα στήριξε ποικιλοτρόπως τον Ερντογάν, όταν αυτός προσπαθούσε να χειραφετηθεί από την αμερικανική πολιτική επιρροή, εισέπραξε από την Τουρκία την κατάρριψη μέσα στη Συρία του πολεμικού αεροσκάφους Σουχόι.

Απείλησε η Άγκυρα στην αρχή με μονομερή τουρκική εισβολή. Κατάλαβε όμως ο Ερντογάν τι ηλιθιότητα κυριολεκτικά θα αποτελούσε κάτι τέτοιο, με τη ρωσική πολεμική αεροπορία να δρα στους συριακούς ουρανούς. Χιλιάδες νεκροί Τούρκοι στρατιώτες και δεκάδες πολεμικά τουρκικά αεροπλάνα από τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 και S-400 θα πλήρωναν το λογαριασμό, καθώς μάλιστα υπάρχει ανεπιβεβαίωτη ισχυρή φήμη ότι τους S-300 και τους S-400 της Συρίας χειρίζονται Ρώσοι και όχι Σύριοι. Στη συνέχεια, ο Ερντογάν ζήτησε «συμμαχική χερσαία εισβολή», η οποία αποκλείεται να γίνει λόγω των συμφερόντων των ΗΠΑ προς τα οποία μια τέτοια εισβολή θα ήταν εντελώς αντίθετη. Σιγά μην κάνουν πόλεμο στη Συρία οι Αμερικανοί για να δουν να ανατρέπεται αμέσως ο φιλοαμερικανός πρόεδρος Ροχανί του Ιράν και να ανακαταλαμβάνουν την εξουσία οι σκληροπυρηνικοί! Έτσι έγινε και το 2003. Είχαν επικρατήσει στην προεδρία του Ιράν ο Ραφσανζανί και ο Χαταμί, εντελώς φιλοαμερικανοί για τα ιρανικά δεδομένα.
Μάλιστα ο Χαταμί είχε επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές του 2001 με πλειοψηφία 77%.

Μόλις όμως έγινε η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, τα πάντα άλλαξαν εκ βάθρων. Στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2005 νίκησε ο σκληροπυρηνικός Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, επικρατώντας άνετα του πιο επιφανούς αμερικανόφιλου αντιπάλου του, του πρώην πρόεδρου Χασεμί Ραφσανζανί. Το 2009 ο Αχμαντινετζάντ σάρωσε και τον επίσης φιλοαμερικανό για τα ιρανικά δεδομένα Χουσεΐν Μουσαβί, τον οποίον υποστήριξαν και ο Ραφσανζανί και ο Χατάμι. Μέσα σε μία εβδομάδα, ο Ερντογάν άλλαξε Τρίτη φορά θέση. Ζήτησε αυτή τη φορά τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» μέσα στο συριακό κράτος! Αυτή τη φορά μάλιστα είχε και την υποστήριξη της Μέρκελ, η οποία καίγεται για το προσφυγικό εν όψει εκλογών σε τρία γερμανικά κρατίδια.

Πέρυσι, τον Ιούλιο του 2015, η αμερικανική εφημερίδα Ουάσιγκτον Ποστ, είχε δημοσιεύσει πληροφορίες για τη δημιουργία μιας ντε φάκτο «ζώνης ασφαλείας» στη βόρεια Συρία, κατόπιν συμφωνίας ΗΠΑ και Τουρκίας. Χαρακτηριστικό του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η τουρκική πολιτική είναι το γεγονός ότι φέτος η Άγκυρα ζητάει λιγότερο από τη μισή από τη «ζώνη ασφαλείας



από το prin

Νίκος Μπογιόπουλος

Η «εταιρεία» που κράτη – μέλη της (Αυστρία) πρωτοστατούν στο κλείσιμο των ελληνικών συνόρων και μετατρέπουν την Ελλάδα σε «Αλκατράζ» προσφύγων, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» που οι επίτροποί της και οι πρόεδροί της αναφωνούσαν «καλό κουράγιο Έλληνες» όταν με τις αποφάσεις τους βύθιζαν τον ελληνικό λαό στα Τάρταρα για να κλείσουν τις μαύρες τρύπες των γαλλογερμανικών και των ελληνικών τραπεζών, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» που δεν αναγνωρίζει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και που ταγοί της όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο, σε συνέντευξη στην γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», δήλωνε ότι «στα ελληνοτουρκικά σύνορα διασφαλίζονται και τα γερμανικά σύνορα» και ότι «στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει πλέον το επιχείρημα περί εθνικής κυριαρχίας», λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» που η ηγέτιδα δύναμή της, η Γερμανία, σε συνεννόηση με την Τουρκία, φέρνει το ΝΑΤΟ των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» που καθιστά τη θάλασσα της Ελλάδας σε υγρό νεκροταφείο για αμέτρητους «Αιλάν», τους οποίους πριν πνίξει στο Αιγαίο τους βομβαρδίζει στις χώρες τους, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» που οι μηχανισμοί της (ESM) επιβάλλουν την αέναη παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα (σσ: μόλις χτες ξεκίνησαν οι διαδικασίες για υπογραφή νέου Μνημονίου μεταξύ Ελλάδας – ΔΝΤ!), λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» υπό την επιτήρηση της οποίας η Ελλάδα, είτε με μπλε, είτε με πράσινους είτε με ροζ κυβερνώντες, ξεπουλάει τα τιμαλφή της δημόσιας περιουσίας προς δόξα «επενδυτών» και «κορακιών», λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» υπό την αξιολόγηση της οποίας 6 εκατομμύρια Έλληνες ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, 700.000 παιδιά σε καθεστώς επισιτιστικής ανασφάλειας, 1,5 εκατομμύριο Έλληνες στην ανεργία, 500.000 Έλληνες σε συνθήκες στεγαστικής ανασφάλειας και 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι αναμένουν την χαριστική βολή του Ασφαλιστικού, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» υπό τους «θεσμούς» της οποίας πορεύεται η Ελλάδα των πλειστηριασμών, του ΕΝΦΙΑ, της μείωσης στο μισό του επιδόματος θέρμανσης, των εκατοντάδων χιλιάδων «λουκέτων», της μετανάστευσης των νέων παιδιών και της φοροληστείας, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» εντός της οποίας η Ελλάδα μετρά τους δείκτες της αγροτικής και βιομηχανικής της αποσάθρωσης, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» των Μνημονίων, της στυγνής λιτότητας, των 120 εκατομμυρίων φτωχών και των 30 εκατομμυρίων ανέργων, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Η «εταιρεία» της ανακήρυξης τραπεζιτών στις θέσεις εκλεγμένων πρωθυπουργών, της αναβίωσης του φασισμού, της ανοικτής συνεργασίας με ναζιστές (Ουκρανία), της αναβίωσης πρακτικών «Νταχάου» όπως η κατάσχεση των τιμαλφών των προσφύγων, λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτή είναι η «μοίρα» της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ από την εποχή του «ανήκομεν εις της Δύσιν» του Καραμανλή μέχρι τα «η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ δεν αμφισβητείται» του Τσίπρα.

    Αλλά, μετά από όλα αυτά, γιατί «δεν αμφισβητείται»; Για λογαριασμό τίνος παρουσιάζουν σαν «αδιαμφισβήτητα» τα δεσμά που αλυσοδένουν τη χώρα  σ’ αυτή την «εταιρεία»; Για ποιού τα συμφέροντα το αστικό πολιτικό σύστημα και κάθε λογής μνημονιακός κολαούζος, άλλος ανοιχτά κι άλλος πιο συγκαλυμμένα, «σουσουδίζει»: «Μένουμε Ευρώπη».

    Είναι φανερό: Για να πιπιλίζουν το μυαλό του ελληνικού λαού, δεκαετίες τώρα κι από το πρωί μέχρι το βράδυ, υπέρ αυτής της αθλίας «εταιρείας», κάποια συμφέροντα εξυπηρετούνται. Είναι φανερό ότι κάποιοι από αυτή τη σχέση κερδίζουν.

    Προφανώς δεν είναι τα λαϊκά στρώματα που κερδίζουν. Αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να υφίστανται ολημερίς την τρομοκρατία, τους εκβιασμούς, τις απειλές ότι έξω από την «εταιρεία» θα πάθουμε «καταστροφή».     

    Όμως, τα πάντα γύρω μας φωνάζουν ότι η καταστροφή είναι εδώ. Παρούσα. Απροσμέτρητη. Και ότι έχει τη σφραγίδα μιας «εταιρείας» που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Τα πάντα γύρω μας, από τον συνοριακό αποκλεισμό των προσφύγων μέχρι τον κοινωνικό αφανισμό των κατοίκων του τόπου μας, βοούν: Μετά από την εμπειρία 35 χρόνων παραμονής στην ΕΕ, η έξοδος από την ΕΕ, όχι με τους όρους του Σόιμπλε, αλλά με όρους ανατροπής όλου του συστήματος της κυριαρχίας των μονοπωλίων προκύπτει ως αναγκαία προϋπόθεση αναδημιουργίας της Ελλάδας προς όφελος του λαού της, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της.

    Τα πάντα γύρω μας βοούν: Η συγκρότηση μιας Ελλάδας που τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο επίπεδο των διεθνών της σχέσεων η πυξίδα θα είναι το κοινό όφελος και όχι η υποταγή στο δίκιο του ισχυρού, περνάει από την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Ορισμένοι αντί στην παραπάνω θέση να αντιτείνουν πολιτικό αντίλογο, βαφτίζουν «ρεαλισμό» τον άλλοτε απροσχημάτιστο και άλλοτε ραφιναρισμένο ραγιαδισμό.

    Τι κάνουν; Λες και η τρισχιλιόχρονη Ιστορία αυτού του τόπου ξεκίνησε μόλις το 2002 έξω από το ΑΤΜ που οι Σημίτης – Παπαδήμος κουνούσαν το ευρώ, λες και πρόκειται για έγκλημα καθοσιώσεως να ζητάς την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ευρωΚολοσσαίο, παίρνουν ύφος εισαγγελέα και μας εγκαλούν: «Δηλαδή, τι ζητάτε, να στραφεί ο λαός ενάντια στην ΕΕ αλλά και ενάντια στα πολιτικοοικονομικά της στηρίγματα εντός και εκτός Ελλάδας;». 

    Απαντάμε χωρίς φόβο και με πάθος: Μα, ναι! Ακριβώς αυτό λέμε!

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Η ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΣΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΑΡΧΙΚΗΣ ΠΥΓΜΗΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής της ΛΑ.Ε, μιλώντας στους δημοσιογράφους του Πύργου της Ηλείας, σε σχέση με την εισαγγελική απόφαση για διώξεις των αγροτών, έκανε την παρακάτω δήλωση:  

«Πίσω από την εισαγγελική απόφαση για διώξεις σε βάρος των αγροτών, στο όνομα της παρακώλυσης συγκοινωνιών, βρίσκεται το αποκρουστικό πρόσωπο της μεταλλαγμένης νεομνημονιακής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος κάνει επίδειξη άθλιας αυταρχικής πυγμής, καταστολής και διώξεων σε βάρος του αγωνιζόμενου αγροτικού κόσμου. Η παραδομένη κυβέρνησηΤσίπρα αντί να επιδείξει πυγμή στους πιστωτές νεοαποικιοκράτες και το γερμανικό κατεστημένο, κάνει επίδειξη αυταρχικής δύναμης και αστυνομοκρατίας απέναντι στους αγρότες.  

Η χώρα δεν πρόκειται να μετατραπεί σε μνημονιακή δικτατορία, ούτε σε χούντα του ευρώ. Ο ελληνικός λαός θα υπερασπιστεί τη δημοκρατία, τα δημοκρατικά δικαιώματα του και την επιβίωση και το μέλλον των παιδιών του.  

Οι αγρότες ξέρουν ότι αν εγκαταλείψουν τα μπλόκα, χωρίς να νικήσουν, θα εγκαταλείψουν στη συνέχεια και τα χωράφια τους αφήνοντας πίσω τους μια χώρα καθημαγμένη και ερειπωμένη. Δεν θα εγκαταλείψουν, όμως, οι αγρότες τα χωράφια τους, αλλά θα φύγει άρον άρον και νύχτα η νεομνημονιακή κυβέρνηση και το παλαιομνημονιακό πολιτικό κατεστημένο».

ΜΕ ΑΥΤOΦΩΡΗ ΣYΛΛΗΨΗ ΑΠΕΙΛΟYΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΡOΤΕΣ  

Με αυτόφωρη σύλληψη στα μπλόκα απειλούνται οι αγρότες μετά την παρέμβαση της εισαγγελέωςτου Αρείου Πάγου για τους αποκλεισμούς των δρόμων.  

Η Ευτέρπη Κουτζαμάνη με παραγγελία της προς τους εισαγγελείς Εφετών και Πρωτοδικών της χώρας ζητεί να εφαρμοστεί η αυτόφωρη διαδικασία για όσους κλείνουν τους δρόμους διαπράττοντας το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών.  

Η Εισαγγελική Παραγγελία αναφέρει:  

«Προς τους κ.κ. Εισαγγελείς Εφετών της Χώρας και δι' αυτών στους κ.κ. Εισαγγελείς Πρωτοδικών της περιφέρειας τους.  

Το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται το φαινόμενο του αποκλεισμού της κυκλοφορίας σε δημόσιες οδούς από τους συμμετέχοντες κ.λπ. στις κινητοποιήσεις των αγροτών. Η συμπεριφορά αυτή, όπως γνωρίζετε, συνιστά κατ' αρχάς την αξιόποινη πράξη της παρακώλυσης συγκοινωνιών (άρθρο 292 ΠΚ, όπως ισχύει).  

Η πρόβλεψη του εγκλήματος αυτού, το οποίο διώκεται αυτεπαγγέλτως, έγινε για την προστασία της εύρυθμης λειτουργίας των κάθε είδους συγκοινωνιακών εγκαταστάσεων, που προορίζονται για κοινή χρήση, ενδιαφέρουν το κοινωνικό σύνολο και θεωρούνται κοινωνικά αγαθά σημαντικής αξίας.  

Θεωρώ υποχρέωσή μου, να υπομνήσω σε εσάς το αυτονόητο καθήκον σας για παρέμβασή σας, με τη συνδρομή των αστυνομικών αρχών, με σκοπό, αφενός τη βεβαίωση του πιο πάνω εγκλήματος, ενδεχομένως δε και άλλων εγκλημάτων, και αφετέρου την εξακρίβωση των στοιχείων των δραστών.  

Η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου».




αναδημοσίευση από την iskra

Όταν παραβιάζεις τους κανόνες, τον κόκκινο σηματοδότη, το όριο ταχύτητας, το stop- όταν οδηγείς μεθυσμένος και μιλάς στο κινητό, μάλλον δεν δίνεις την εικόνα του ανθρώπου με καλές προθέσεις. Είσαι ένας δημόσιος κίνδυνος.  Από πότε η πολιτεία παραιτείται από την επιβολή κάποιας τιμωρίας σε παραβάτες ζωτικών κανόνων που προκάλεσαν το θάνατο ανθρώπων;
(κυρίως νέων σύμφωνα με τις στατιστικές).

……………………………………………………………………………..

Δημιουργείται το ερώτημα: γιατί αυτή η μεταχείριση δεν αφορά σε καμιά άλλη συμπεριφορά χαρακτηρισμένη από τον νόμο σαν παραβατική; Όλοι οι άλλοι  τρόποι ανθρωποκτονίας ακόμη και με την συνοδεία των σχετικών ελαφρυντικών «εν βρασμώ ψυχής», «φόνος λόγω ηθικής βλάβης» κ.λ.π. επισύρουν ανάλογες ποινές. Αλλά και οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζεται σαν έγκλημα από την Δικαιοσύνη επισύρει κάποια ποινή που ικανοποιεί το περίφημο «περί δικαίου αίσθημα» του κοινωνικού ανθρώπου.

Η ζωή ευτελίζεται όταν η αφαίρεση της, δεν είναι κολάσιμη.




ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ: ΕΔΩ



sostegr.wordpress.com
www.soste.gr

μαζί τους ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΟΣ 
και ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΗΣ

2+2 τραγουδοποιοί(για παν ενδεχόμενο)

Μόλις 15 χρόνια πέρασαν από το κοινό ντεμπούτο τους στην σκηνή του Club και ο Μανώλης και ο Στάθης, τραγουδοποιοί-φίλοι και ιστορικοί σύμμαχοι από τον περασμένο αιώνα μοιράζονται ξανά το ίδιο πάλκο!
Μαζί με δύο συναδέλφους και συνοδοιπόρους, τον Οδυσσέα και τον Βαγγέλη συνθέτουν το ιδανικό κουαρτέτο και ένα αυτοδύναμο-αυτοδιαχειριζόμενο μουσικό σχήμα από δημιουργούς εκτελεστές.

Η όλο και πιο ελλειμματική τους μνήμη, η ανακύκλωση των λαθών, η διαρκής διάψευση των μεγάλων προσδοκιών (που ποιος ξέρει γιατί έτρεφαν) αλλά και οι σωτήριές τους εμμονές κι επιμονές δημιουργούν την σεναριακή βάση αυτής της παράστασης. Με άλλα λόγια τα ίδια τα τραγούδια τους...
Κι όλα μοιάζουν να γίνονται για πρώτη φορά κι ας έχουν συμβεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν...

Στην πράξη τώρα τα πράγματα είναι απλά:
Ο Μανώλης παίζει κιθάρα, μαντολίνο, φυσαρμόνικα και κρυφτό.
Ο Στάθης παίζει πιάνο, ακορντεόν και σκάκι.
Ο Βαγγέλης παίζει μπάσο, όλα τα παραπάνω και πρέφα.
Ο Οδυσσέας παίζει τύμπανα και αυτό τα λέει και τα λύνει όλα.
Επίσης βέβαια τραγουδούν(με τον τρόπο του ο καθένας)άλλοτε συμπληρωματικά κι άλλοτε ανταγωνιστικά μπαίνοντας ο ένας μέσα στην σκιά του άλλου με το θράσος της συνάφειας.
Ο αγώνας αμφίρροπος αλλά στο τέλος κερδίζει πάντα ο καλύτερος, δηλαδή η μουσική...

Μανώλης Φάμελλος «Γύρω απ’τον Ήλιο» :
https://www.youtube.com/watch?v=EppSuzodPGk&feature=youtu.be
Στάθης Δρογώσης «Όπως Στην Αρχή»:
https://www.youtube.com/watch?v=aX6jOf0cqgE

Ώρα Έναρξης 22:00 (Αυστηρά!!!)
Τιμή Εισόδου: 12 € με μπύρα ή κρασί
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥClub
Φραντζή και Θαρύπου 35-37 , Νέος Κόσμος,www.stn.gr 
τηλ.: 210 9226975