Μια λαοθάλασσα οργής ξεχύνεται αυτές τις μέρες στους δρόμους της Μινεάπολης των ΗΠΑ μετά τη δολοφονία από την αστυνομία, το απόγευμα της Δευτέρας 25/5, του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, που το βίντεο τον έχει καταγράψει τα τελευταία 9 λεπτά της ζωής του να παρακαλά τους αστυνομικούς να τον αφήσουν να αναπνεύσει…

Οι εικόνες από την Μινεάπολη μοιάζουν σαν η συνέχεια των γεγονότων του 2014 που ξέσπασαν με σύνθημα «Hands up – don‘t shoot» («Χέρια ψηλά – Μην πυροβολείτε») μετά την δολοφονία του 18χρονου μαύρου στο Μιζούρι, ο οποίος λίγο πριν πέσει νεκρός από τα πυρά του λευκού αστυνομικού εκτελεστή του, έχοντας τα χέρια ψηλά φώναζε: «Είμαι άοπλος, μην πυροβολείτε». Οσο για τις εικόνες από την δολοφονία του Φλόιντ είναι “ριμέικ” της δολοφονίας στη Νέα Υόρκη προ εξαετίας του Ερικ Γκάρνερ, από στραγγαλισμό από έναν αστυνομικό.

Χιλιάδες Αμερικανοί στέκονται και πάλι απέναντι στις «κάνες» ενός συστήματος εξουσίας και δικαιοσύνης που μετρά δεκάδες περιπτώσεις άγριας και αναίτιας δολοφονίας μαύρων πολιτών με αντίστοιχη ατιμωρησία ή με δήθεν “τιμωρία” των οργάνων της τάξης που ευθύνονται για αυτές τις δολοφονίες.

Ηδη από μέσον σχεδόν της δεύτερης θητείας του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ, που “θα άλλαζε τα πράγματα”, οι δημοσκοπήσεις ήταν αποκαλυπτικές: Το 53% των πολιτών απαντούσαν ότι οι φυλετικές σχέσεις επιδεινώθηκαν από τότε που στα ηνία του Λευκού Οίκου πέρασαν στα χέρια του Ομπάμα…

Η εκλογή του Ομπάμα είχε πανηγυριστεί το 2008 ως επιστέγασμα του τέλους μιας εποχής. Αναπτύχθηκε η θεωρία πως ο ρατσισμός, αυτό το «ιδεολογικό υπόβαθρο» του ιμπεριαλισμού της αποικιοκρατίας, η «θεωρητική δικαίωση» της υπερπόντιας ληστείας και φυσικά το συστατικό στοιχείο του σύγχρονου καπιταλισμού, που στηρίζεται στην (ανεξαρτήτως χρώματος) προλεταριοποίηση της «μαύρης» εργασίας 

και στο εργασιακό δουλεμπόριο εντός των συνόρων των αποικιοκρατών, εξέλειπε…

Αποδείχτηκε ότι δεν αρκεί ένας μαύρος Πρόεδρος για να μπει τέλος σε όλα αυτά. Γιατί πολύ απλά δεν άλλαξε τίποτα από τους υλικούς όρους που τα γεννούν. Ισα – ίσα: Επιδεινώθηκαν. Με δυο λόγια η Αμερική του Τραμπ είναι το κληροδότημα του Ομπάμα.

Βέβαια, οι θιασώτες του «αμερικανικού (και του εν γένει καπιταλιστικού) ονείρου» όταν ακούν για «υλικούς όρους» που διαμορφώνουν το κοινωνικό εποικοδόμημα σουφρώνουν τη μυτούλα τους από απέχθεια για τον «δογματισμό» που εκπέμπει μια τέτοια προσέγγιση.

Απαντάμε: Δεν υπάρχει απανθρωπιά που να εκδηλώνεται ως κοινωνικό φαινόμενο η οποία να μην έχει τη βάση της στους υλικούς όρους που καθορίζουν τη λειτουργία της εκάστοτε κοινωνίας. Εδώ, λοιπόν, όταν μιλάμε για τον ρατσισμό στην αμερικανική κοινωνία – της πάντα παρούσας Κου Κλουξ Κλαν και των ποικιλοτρόπως προστατευμένων «μπάτσων» που δολοφονούν με τόση ευκολία μαύρους – δεν πρόκειται για φαινόμενο που ερμηνεύεται με βάση τα εξατομικευμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του ενός εκάστου εκ των «μπάτσων» ή των δικαστών. Πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο.

Αυτό το «κάτι πολύ περισσότερο» ήταν που προφανώς οδήγησε το αμερικανικό περιοδικό «The Nation», από τη πρώτη στιγμή της δολοφονίας του 18χρονου μαύρου στο Φέργκιουσον, να γράφει: «Κανένας από όσους μιλήσαμε δεν πίστευε ότι ο αστυνομικός θα παραπεμφθεί. Κανένας δεν πίστεψε ότι το σύστημα που σκότωσε τον Michael Brown θα νοιαζόταν εκ των υστέρων για την αξία της ζωής του» (Κώστας Φουρίκος, www.toperiodiko.gr).

Το σύστημα «που σκότωσε τον Michael Brown» το 2014 και που παρείχε στο «The Nation» τη βεβαιότητα ότι δεν νοιάζεται για την αξία της ζωής των δολοφονημένων μαύρων, σύμφωνα με την έκθεση του «Pew Center», είναι αυτό:

·Στις ΗΠΑ υπάρχουν πάνω από 2,5 εκατομμύρια φυλακισμένοι, το 50% εκ των οποίων είναι μαύροι αν και το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού δεν ξεπερνά το 13%.

·Ο ένας στους 99 ενηλίκους στις ΗΠΑ, είναι φυλακισμένος. Όσον αφορά τις διακρίσεις, η πιθανότητα εγκλεισμού στη φυλακή κάποιου που δεν είναι λευκός εκτοξεύεται: Ανάμεσα στους μαύρους ο ένας στους 15 είναι έγκλειστος και ανάμεσα στους ισπανόφωνους φυλακισμένος είναι

ο ένας στους 36. Αν δηλαδή είσαι μαύρος ή 

ισπανόφωνος στις ΗΠΑ έχεις 6 φορές και 3 φορές, αντίστοιχα, περισσότερες πιθανότητες να βρεθείς στη φυλακή απ’ ό,τι αν ήσουν λευκός.

·Σύμφωνα με τα στοιχεία που αφορούν ειδικά στο γυναικείο πληθυσμό, μεταξύ 35 – 39 ετών φυλακισμένη είναι η μια στις 355 λευκές γυναίκες, αντίθετα στις μαύρες γυναίκες φυλακισμένη είναι η μία στις 100.

·Το 80% των εκτελέσεων της ποινής του θανάτου στις ΗΠΑ αφορά σε μαύρους.

·Οι μαύροι είναι 10 φορές πιθανότερο να φυλακιστούν για υποθέσεις ναρκωτικών, απ’ ό,τι οι λευκοί, παρότι οι δύο φυλετικές ομάδες συμμετέχουν ισόποσα σε σχετικά αδικήματα.

·Το 60% των μαύρων ζουν σε γκέτο και σε περιοχές που έχουν επιλεγεί για την απόρριψη απορριμμάτων.

·Σύμφωνα με τα στοιχεία για τη φτώχεια, το ποσοστό των μαύρων που ζουν σε συνθήκες κάτω του ορίου της φτώχειας είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το ποσοστό των λευκών.

·Το προσδόκιμο ζωής του μαύρου πληθυσμού στις ΗΠΑ υπολείπεται κατά 6 χρόνια του προσδόκιμου ζωής που αφορά στο λευκό πληθυσμό.

·Η αναλογία του εισοδήματος μιας μέσης οικογένειας λευκών στις ΗΠΑ προς μια μέση οικογένεια μαύρων είναι 2 προς 1.

·Ενώ το 20% των παιδιών στις ΗΠΑ (ένα στα πέντε παιδιά – ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο στον ανεπτυγμένο κόσμο) ζει μέσα στη φτώχεια, το μεγαλύτερο μερίδιο παιδιών σε φτώχεια είναι μαύροι (37%) και ισπανόφωνοι (35%), έναντι 15% των λευκών παιδιών.

·Στον 21οαιώνα (State of working America 2000-01, «Economic Policy Institute») στο Νότο των ΗΠΑ, το 25% του πληθυσμού ζει κάτω από όριο της φτώχειας, ενώ ειδικά τα παιδιά και οι νέοι ζουν στην εξαθλίωση σε ποσοστά πάνω από 35%.

·Στον κόσμο της «δημοκρατίας», σύμφωνα με μελέτη των Πανεπιστημίων Κορνέλ και Ουάσιγκτον, εννιά στους δέκα μαύρους Αμερικανούς, δηλαδή το 91%, το οποίο φτάνει στην ηλικία των 75 ετών, έχει περάσει τουλάχιστον ένα χρόνο της ώριμης ηλικίας του σε συνθήκες φτώχειας.

Οσον αφορά τις συνθήκες σε περίοδο πανδημίας, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά: Ενώ το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού των ΗΠΑ κινείται στο 13%, στα θύματα λόγω του

κορωνοιού το 60% και πλέον είναι Αφροαμερικανοί.

Στα μέσα της πανδημίας είχε υπολογιστεί ότι στο Σικάγο οι Αφροαμερικανοί αποτελούν το 30% του πληθυσμού, αλλά τα θύματα στην μεγαλούπολη λόγω της πανδημίας ήταν Αφροαμερικανοί κατά 70%, στο Ιλινόι ο μαύρος πληθυσμός είναι το 14%, οι θάνατοι, όμως, Αφροαμερικανών ανέρχονταν στο 41% του συνόλου, στο Μιλγουόκι οι μαύροι αποτελούν το 26% του πληθυσμού, στα θύματα, όμως, ξεπερνούσαν το 80%.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο προφανές, λοιπόν: Στις ΗΠΑ υπάρχει ένα… μικρό προβληματάκι φυλετικών διακρίσεων. Αλλά οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ – και παντού – δεν είναι αυτοφυείς. Δεν προκύπτουν γενικώς και αορίστως. Δεν είναι ανεξάρτητες από το συνολικό οικονομικό και κοινωνικό κάδρο. Έχει σημασία αν το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται είναι ευεπίφορο να τις καλλιεργήσει και τι το κάνει ευεπίφορο.

Σε παλιότερο σημείωμα για το ίδιο θέμα είχαμε αναφερθεί στον τρόπο που τοποθετήθηκε στο ζήτημα της δολοφονίας του Μπράουν το 2014 ένας θρύλος του αμερικανικού μπάσκετ, το άγαλμα του οποίου δεσπόζει στο στάδιο των Λέικερς στο Λος Αντζελες, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Είχε γράψει:

«Και εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: Ταξικός πόλεμος».

Υπάρχει τέτοιος «ταξικός πόλεμος» στις ΗΠΑ ή είναι αποκύημα της φαντασίας του Τζαμπάρ; Υπάρχει “ταξικός πόλεμος” όταν την ίδια στιγμή που την περίοδο της πανδημίας οι άνεργοι στις ΗΠΑ ανήλθαν στο αστρονομικό αριθμό των 40 εκατομμυρίων ανθρώπων, την ίδια στιγμή, την ίδια περίοδο, μέσα στην πανδημία, οι 600 δισεκατομμυριούχοι της Αμερικής έγιναν κατά 434 δισ. δολάρια πλουσιότεροι;;; Υπάρχει “ταξικός πόλεμος” όταν την περίοδο του λοκντάουν που χάθηκαν εκατομμύρια θέσεις εργασίας, την ίδιο αυτό διάστημα οι Μπέζος, Γκέιτς, Ζούκεμπεργκ, Μπάφετ και Ελισον αύξησαν τις περιουσίες τους κατά 76 δις;

Οσα ακολουθούν είναι μερικές μόνο εκφάνσεις, προ πανδημίας, του «ταξικού πολέμου» για τον οποίο μιλούσε ο Τζαμπάρ και οι συνέπειες που έχει – ανεξαρτήτως χρώματος – στον αμερικανικό λαό:

·Μια οικογένεια στις ΗΠΑ, η οικογένεια Γουόλτον της αλυσίδας πολυκαταστημάτων Walmatt κατέχει τόσο πλούτο όσον έχουν αθροιστικά… 100 εκατομμύρια φτωχοί Αμερικανοί.

·Κατά τον Στίγκλιτς, το 95% των κερδών που παράχθηκαν από το «μοντέλο Ομπάμα» από το 2009 μέχρι το 2012 στις ΗΠΑ κατέληξαν στο πλουσιότερο 1% του πληθυσμού, και κατά τον Κρούγκμαν από αυτά τα κέρδη το 60% πήγε στους μεγιστάνες που αποτελούν το μόλις 0,1% του πληθυσμού.

·Το 1% των πλουσίων μεταξύ του αμερικανικού πληθυσμού (περί τα 2,5 εκατομμύρια) έχουν τόσο εισόδημα όσο τα 100 φτωχότερα εκατομμύρια.

·Το 1% των πλούσιων Αμερικανών κατέχει πάνω από το 40% του πλούτου της χώρας.

·Το 1% κατέχει το 50% των μετοχών, των ομολόγων και των αμοιβαίων κεφαλαίων στη χώρα.

·Σύμφωνα με την Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ,

ο πλούτος που κατέχει το 20% των πλουσιότερων Αμερικανών φθάνει στο 93% του συνολικού πλούτου της χώρας. ‘Η αντίστροφα, το υπόλοιπο 80% του πληθυσμού κατέχει μόλις το 7% του πλούτου.

·Περίπου 55 εκατομμύρια Αμερικανοί (σύμφωνα με την Εθνική Ακαδημία Επιστημών) ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των των οποίων 15,5 εκατομμύρια είναι παιδιά. Περίπου 100 εκατομμύρια, δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν σοβαρή οικονομική δυσπραγία.

·Υπάρχουν 50 εκατομμύρια Αμερικανοί που δεν έχουν ασφάλεια υγείας, 50 εκατομμύρια που σιτίζονται με κουπόνια σίτισης.

·Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερ», μερικούς μήνες πριν τους «Δίδυμους Πύργους» ένα στα έξι παιδιά στις ΗΠΑ δεν είχε φαγητό.

·Ο μέσος όρος των εσόδων των ανώτερων εισοδηματικά τάξεων στις ΗΠΑ είναι κατά 400 φορές μεγαλύτερος από το μέσο όρο των αποδοχών των εργαζόμενων στρωμάτων.

·Τα ετήσια έσοδα του Μπιλ Γκέιτς ισούνται με το άθροισμα των εισοδημάτων 1 εκατομμυρίου μέσων νοικοκυριών των ΗΠΑ.

·Τα διευθυντικά στελέχη των επιχειρήσεων, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, είδαν την «ψαλίδα» του «7 προς 1» που χώριζε τις αποδοχές τους από τους μισθούς των εργατών, να διευρύνεται στο «110 προς 1».

·Ενας μέσος εργαζόμενος στις ΗΠΑ πρέπει να εργαστεί επί ένα μήνα για να κερδίσει όσα ένας διευθύνων σύμβουλος σε μια ώρα.

·Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης των ΗΠΑ (πέρα από τη γενική εφαρμογή της μερικής

απασχόλησης) ισοδυναμεί με μια αύξηση του χρόνου που εργάζεται κατά 21%, αλλά η αγοραστική της δύναμη βαίνει μειούμενη.

·Στις ΗΠΑ ο αριθμός των ανέργων και των υποαπασχολούμενων ανέρχεται στο 27%

Αυτός είναι ο ταξικός πόλεμος για τον οποίο μιλάει ο Τζαμπάρ.

Ο φόνος, λοιπόν, που κάνει την οργή να ξεχειλίζει στις ΗΠΑ δεν ήταν από “αμέλεια”. Ο σαδισμός των μηχανισμών καταστολής δεν είναι “αμέλεια”. Οταν η ανισότητα, οι διακρίσεις, η εκμετάλλευση κάνουν τη ζωή τόσο “φτηνή” δεν είναι αμέλεια. Είναι ταξικός πόλεμος. Αμείλικτος και μονομερής.

Να γιατί επιμένουμε: Εκδήλωση αυτού του ταξικού πολέμου που μαίνεται και που τον έχει εξαπολύσει η τάξη των ισχυρών, είναι ο ρατσισμός, η φυλετική διάκριση, ο «χρωματισμός» της φτώχειας και της αδικίας.

Να γιατί επιμένουμε: Πάνω σε αυτή τη «τη διάσπαση της κοινωνίας σε ασυμφιλίωτες εχθρικές τάξεις», όπως έγραφε ο Λένιν, είναι που η Αστυνομία, ο Στρατός, η Εθνοφρουρά και η Δικαιοσύνη επιβάλλουν την «τάξη» εκείνης της τάξης που κατέχει την εξουσία.

Να γιατί επιμένουμε: Είναι οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις που έχουν ακριβώς την ιδιότητα να αναζητούν στον αδύναμο τον πιο αδύναμο.

Να γιατί επιμένουμε: Οι «από πάνω» για να συντηρούν την κοινωνική και ταξική ανισότητα πάντα θα προσπαθούν να κρατούν τους «από κάτω» όχι μόνο καταπιεσμένους, αλλά και διασπασμένους λόγω χρώματος, φυλής, θρησκείας, αφού έτσι – μέσω της διάσπασης των «από κάτω» – συντηρείται και διαιωνίζεται η καταπιεστική κυριαρχία των «από πάνω».

Να γιατί επιμένουμε: Στα κηρύγματα και τις νουθεσίες των «από πάνω» για “εθνική ενότητα”, ειδικά όταν έπονται των απροσχημάτιστων εγκλημάτων της τάξης τους, μια ενδιαφέρουσα απάντηση θα ήταν:

Δουλειά και αξιοπρέπεια, ελευθερία και φαγητό, εργασία και ελεύθερος χρόνος, στέγη και δικαιοσύνη, μόρφωση και έρωτας για την ομορφιά της ζωής.

Τι πιο ανθρώπινο όραμα, τι πιο «απλή» διεκδίκηση για την οποία θα άξιζε οι «από κάτω» να φτιάξουν τη δική τους κοινωνική

συμμαχία, πέρα από φυλή, χρώμα ή θρησκεία,

απειθαρχώντας στη συμμαχία των ανά τη Γη λευκών, μαύρων και κίτρινων ταξικών τους δολοφόνων, αδιαφορώντας για τις νουθεσίες τους;

Διαβάστε την ανοιχτή επιστολή - καταγγελία γονιών που τα παιδιά τους προσήχθησαν στο Αστυνομικό Τμήμα γιατί έκαναν το "έγκλημα" να παίζουν μπάσκετ στο προαύλιο κλειστού σχολείου.

Το κείμενο της καταγγελίας των γονιών:

Με αφορμή ένα πρωτάκουστο περιστατικό για την πόλη μας, θα θέλαμε να υψώσουμε μια κραυγή αγανάκτησης και αγωνίας για τα παιδιά μας.

Δυστυχώς, η πόλη μας στο νότιο τμήμα της στερείται ανοικτών δημόσιων αθλητικών χώρων. Ιδιαίτερα δε αυτή την περίοδο που τα αθλητικά κέντρα είναι κλειστά και η λειτουργία των διαφόρων γυμναστικών συλλόγων υπό αναστολή, η ανάγκη χρήσης ανοικτών αθλητικών χώρων γιγαντώθηκε. Τα παιδιά της πόλης μας συχνά αναγκάζονται να «εισβάλλουν» στους γνώριμους και ασφαλείς για αυτά προαύλιους χώρους των σχολείων της περιοχής τους, προκειμένου να παίξουν και να αθληθούν στις υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις. Τα προαύλια σε πολλά σχολεία της πόλης μας το απόγευμα είναι γεμάτα από τους ανήλικους «εισβολείς».

Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Από τα παιδικά μας χρόνια όλοι μας θυμόμαστε σε κάποιο κομμάτι της ζωής μας να πηδάμε τα κάγκελα του σχολείου, ή να τρυπώνουμε από κάποιους επιμελώς «ξεχασμένους» χαλασμένους φράχτες, προκειμένου να βρεθούμε με συμμαθητές μας και να παίξουμε, χρησιμοποιώντας τις δυσεύρετες αθλητικές εγκαταστάσεις.

Τι πιο φυσικό από αυτό και για τα δικά μας παιδιά; Πού αλλού μπορούν να πάνε ειδικά αυτή την περίοδο, όταν όλοι μας τα προτρέπουμε να σηκωθούν από τον καναπέ και τις οθόνες, να βγουν να παίξουν και να αθληθούν, να κάνουν παρέα και να συναναστραφούν με τους φίλους και συμμαθητές τους;

Νομικά, η είσοδος στο προαύλιο χώρο ενός κλειδωμένου σχολείου είναι παράνομη. Τα παιδιά που μπαίνουν για να παίξουν, πολλές φορές νουθετούνται από περίοικους ή τους διευθυντές των σχολείων να μην ξαναμπούν γιατί η παρουσία τους εκεί σε ώρες μη λειτουργίας του σχολείου απαγορεύεται, θυμίζοντας ότι μπορεί να κληθεί η αστυνομία και να υποστούν συνέπειες. Ειδικά στα σχολεία του νότιου τμήματος της πόλης μας υπάρχουν αρκετοί περίοικοι που ενοχλούνται από τη φασαρία των παιχνιδιών των παιδιών και απειλούν τα παιδιά ότι θα καλέσουν την αστυνομία να τα διώξει από τα προαύλια.

Όποιοι και αν είναι οι λόγοι όσων δεν θέλουν τα παιδιά στα προαύλια των σχολείων τα απογεύματα, τίποτα δεν μπορεί κατά τη γνώμη μας να δικαιολογήσει την επιμονή ενός διευθυντή σχολείου στην προσαγωγή ανήλικων παιδιών 13 και 14 ετών στο αστυνομικό τμήμα, γιατί έπαιζαν σε ένα σχολικό προαύλιο χώρο το απόγευμα. Αν και θα αρκούσε μια απλή παρατήρηση ή σύσταση για να αδειάσει το σχολείο από τα παιδιά που έπαιζαν (το επαναλαμβάνουμε έπαιζαν, δεν βανδάλιζαν, δεν έσπαγαν, δεν προξενούσαν φθορές), η μορφή της καταγγελίας και η επιμονή του διευθυντή ανάγκασε την αστυνομία να προσάγει τα παιδιά στο αστυνομικό τμήμα με δύο περιπολικά. Φυσικά τα παιδιά που προσήχθησαν ήταν αυτά που δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα, δεν το έσκασαν και δεν κρύφτηκαν, θεωρώντας ότι δεν είχανε κάνει κάτι κακό.

Πώς να εξηγήσουμε στα παιδιά μας ποιο ήταν αυτό το σοβαρό αδίκημα που διέπραξαν για να καταγγελθούν και να οδηγηθούν στο αστυνομικό τμήμα τη στιγμή που με πολύ απλοϊκό και αφοπλιστικό τρόπο απορούν «μα εμείς απλώς παίζαμε, πού αλλού μπορούμε να πάμε να παίξουμε μπάσκετ;». Πρέπει να τους αποδείξουμε ότι τα σχολεία τους δεν είναι ο φυσικός χώρος συναναστροφής τους, η ασφαλής κοινωνική τους κυψέλη, αλλά ο χώρος στον οποίο επιτρέπεται η παραμονή τους μόνο εντός σχολικού ωραρίου, σε πείσμα όσων προσπαθούμε να τους διδάξουμε τόσα χρόνια για το τι σημαίνει ένα σχολείο πέρα από το μάθημα ;

Προς τιμήν του ο αρμόδιος αντιδήμαρχος έφτασε επί τόπου στο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να μην υπάρξει συνέχεια στο παράλογο συμβάν. Και παρόλο που μάλλον δεν υπάρχει νομική συνέχεια στο θέμα, αυτό που έμεινε χαραγμένο σε αυτά τα παιδιά και στους γονείς τους είναι η εικόνα των παιδιών να μπαίνουν στα περιπολικά και να μεταφέρονται στο αστυνομικό τμήμα για το αδίκημα που διέπραξαν : Έπαιζαν μπάσκετ με τους συμμαθητές τους στο προαύλιο του σχολείου.

Ευχαριστούμε κε διευθυντά για το σπουδαίο μάθημα που διδάξετε στα παιδιά μας. Να είστε σίγουρος ότι θα τους μείνει αξέχαστο.

Οι γονείς των παιδιών που παρανόμησαν””

πηγή www.lamiareport.gr 

Οι Γερμανοί είναι πλέον οι νέοι κατακτητές της Κρήτης. Μετά από μάχες 10 ημερών, το νησί έχει πέσει στα χέρια τους. Αυτοί έχουν πέσει έξω στους υπολογισμούς τους, καθώς ο σχεδιασμός τους ήταν να το καταλάβουν μέσα σε λίγες μόλις ώρες.

Το τίμημα της επιχείρησης είναι πολύ ακριβό. Χιλιάδες αλεξιπτωτιστές και άνδρες του στρατού τους έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί βαριά.  Η αντίσταση των άοπλων Κρητικών, μαζί με τις λίγες δυνάμεις των Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών, έχουν καταφέρει να αποδεκατίσουν το σώμα αλεξιπτωτιστών, καταρρίπτοντας και πάνω από 200 αεροπλάνα.

Με την κατάληψη του νησιού, απ’ το οποίο οι σύμμαχοι αποχωρούν από τις 28 μέχρι τις 31 Μαΐου αφήνοντας μόνο τον πληθυσμό, οι Γερμανοί άρχισαν τα αντίποινα και την εκδίκηση για την αντίσταση που συνάντησαν. Στο μικρό χωριό του νομού Χανίων Κοντομαρί, κοντά στο Μάλεμε, θέτουν σε εφαρμογή το πρώτο τους απάνθρωπο σχέδιο.

Στις 2 Ιουνίου περικυκλώνουν το χωριό, συγκεντρώνουν στην πλατεία όλους τους κατοίκους και στη συνέχεια μεταφέρουν 26 άνδρες, ηλικίας 18-50 ετών, σε ένα λιόφυτο.
Ο επικεφαλής του αποσπάσματος ανθυπολοχαγός Χορστ Τρεμπς, τους ανακοινώνει ότι θα εκτελεστούν ως αντίποινα για το θάνατο Γερμανών στρατιωτών.

Είχε βρεθεί κι ένα ματωμένο σακάκι Γερμανού στο χωριό, αλλά μάλλον αυτή ήταν απλώς μια αφορμή για το μαζικό έγκλημα…

Γερμανοί εξετάζουν ένα σακάκι με αίμα, κρίνοντας ένοχο το χωριό…

Ο Τρεμπς δίνει το σύνθημα και η εκτέλεση αρχίζει. Συνολικά πέφτουν αμέσως νεκροί 24 άνδρες. Δύο καταφέρνουν να τρέξουν, προσπαθώντας να διαφύγουν, πληγωμένοι βαριά. Ξεφεύγουν, αλλά μόνο ο ένας διασώζεται τελικά.

Ο Τρεμπς λίγο μετά παρασημοφορήθηκε, για τη «γενναιότητά» του να ξεκληρίσει ένα χωριό αμάχων…

Ο Τρεμπς (αριστερά) στο Κοντομαρί

Δυο μήνες μετά παρασημοφορείται!

Η θηριωδία, η πρώτη στην Κρήτη και από τις πρώτες των Ναζί σε όλη την Ευρώπη, απαθανατίστηκε στιγμή προς στιγμή. Ο ανταποκριτής προπαγάνδας της Βέρμαχτ, Φραντς Πήτερ Βέιξλερ βρισκόταν μαζί με το απόσπασμα όταν μπήκε στο χωριό και φωτογράφισε τα πάντα. Οι φωτογραφίες – απόδειξη του μαζικού εγκλήματος- φυλάχτηκαν καλά στα αρχεία του γερμανικού στρατού μέχρι το 1980, όταν εντοπίστηκαν και δημοσιοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τον Έλληνα δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο, χωρίς να είναι γνωστό το χωριό της τραγωδίας, που βρέθηκε μετά από δημοσιογραφική, και πάλι, έρευνα.

Σήμερα αναδημοσιεύουμε μερικές από τις φωτογραφίες, όπως διατηρούνται στα αρχεία του γερμανικού στρατού. Στο κάτω μέρος κάθε μιας αναγράφεται το αρχείο, το όνομα του φωτογράφου και η ημερομηνία της λήψης.

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΕΛΑΙΩΝΑ

ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ…

ΕΤΟΙΜΟΙ, ΠΥΡ…

ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ… ΑΛΛΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ. ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΓΛΙΤΩΝΕΙ

Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ…

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ…

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ παρουσιάζει τη νέα έκδοση «Περιβάλλον και Υγεία» του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), σύμφωνα με την οποία περισσότεροι από 8.500 θάνατοι θα μπορούσαν να προληφθούν ετησίως στη χώρα μας, εάν μειώνονταν οι συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Όπως υπογραμμίζουν οι επικεφαλής των ερευνών, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «η προστασία της δημόσιας υγείας συντελείται και μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος».

Η έκδοση στηρίχθηκε στις έρευνες «Επιδράσεις στην υγεία από την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ελλάδα» της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ε.Κ. Κατσουγιάννη, και «Κλιματική Αλλαγή και Υγεία» του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με επικεφαλής τον καθηγητή Ν. Μιχαλόπουλο και δίνεται στη δημοσιότητα εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος (05/06), αναδεικνύοντας με επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο αφενός τη σύνδεση της κατάστασης του περιβάλλοντος με την υγεία των πολιτών και αφετέρου την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις έρευνες και με βάση τα συνιστώμενα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) επίπεδα, 6.487 θάνατοι μπορούν να αποδοθούν στην έκθεση μικροσωματιδίων (ΡΜ2.5) ετησίως στα αστικά και ημιαστικά κέντρα, με τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγραφής να αφορούν στους πληθυσμούς της Αθήνας (58%) και της Θεσσαλονίκης (13%) και 2.115 θάνατοι στις αγροτικές περιοχές, όπου η συγκέντρωση πληθυσμού είναι μεν μικρότερη σε σχέση με τα αστικά κέντρα, η μέση ηλικία τους όμως είναι μεγαλύτερη, δηλαδή υπάρχουν περισσότεροι ηλικιωμένοι άνθρωποι, που είναι πιο ευάλωτοι στις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις του διοξειδίου του αζώτου (ΝΟ2) αντιστοιχούν σε 160 θανάτους.

«Όπως φαίνεται από την έρευνα, η ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί πολύ περισσότερους θανάτους ακόμα και από πανδημίες όπως αυτή του Covid-19», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του ΕΚΠΑΑ, Πέτρος Βαρελίδης.

Όπως επισημαίνει, «κατά τη διάρκεια της λήψης των περιοριστικών μέτρων διαπιστώθηκε μείωση κατά 1/3 της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που σίγουρα έχει μία θετική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία», προσθέτοντας ότι «σημασία έχει να δούμε στο τέλος του έτους ποιά είναι η μέση τιμή της ετήσιας ρύπανσης».

Όπως έκανε γνωστό ο κ. Βαρελίδης, το ΕΚΠΑΑ βρίσκεται σε φάση ανάθεσης μελέτης για τη διεξοδική έρευνα όσον αφορά τα επίπεδα της μείωσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά τη διάρκεια των μέτρων που ελήφθησαν εξαιτίας της πανδημίας.

Η καθηγήτρια βιοστατιστικής και επιδημιολογίας του ΕΚΠΑ, Κλέα Κατσουγιάννη δηλώνεις το ΑΠΕ-ΜΠΕ: Για τα αποτελέσματα της έρευνας, «εκτιμήθηκε ο αποδοτέος αριθμός θανάτων και εισαγωγών επειγόντων περιστατικών στην βραχυχρόνια και μακροχρόνια έκθεση στα αιωρούμενα ατμοσφαιρικά σωματίδια και σε αέριους ρύπους για τα αστικά κέντρα και κατά περιφέρεια και αστικότητα».

Όπως αναφέρει η καθηγήτρια, «το κύριο πρόβλημα ρύπανσης είναι οι υψηλές συγκεντρώσεις σωματιδίων, ενώ το διοξείδιο του αζώτου και το όζον είναι σχετικά υψηλά και ενδεχομένως να αποτελέσουν αυξανόμενο πρόβλημα το μέλλον» και προσθέτει: «Οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων θα οφεληθούν σημαντικά αν οι συγκεντρώσεις των ρύπων μειωθούν στα επίπεδα που συνιστώνται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας».

Όσον αφορά τα ενδεχόμενα οφέλη από τα μέτρα μείωσης της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η κ. Κατσούγιαννη εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «θα έχουν προληφθεί ορισμένοι θάνατοι και άλλα προβλήματα υγείας από την μείωση τουλάχιστον της βραχυχρόνιας έκθεσης».

Ωστόσο, σχετικά με την επίδραση της έκθεσης στην εξέλιξη του COVID-19, επισημαίνει ότι «είναι πιθανό ότι μακροχρονίως εκτεθειμένα στη ρύπανση άτομα γίνονται πιο ευάλωτα, λόγω της μεγαλύτερης πιθανότητας εμφάνισης χρόνιων αναπνευστικών νοημάτων, στις συνέπειες του κορονοϊού».

Αν και «η πλήρης αποτίμηση τους θα γίνει όταν θα είναι όλα τα απαραίτητα δεδομένα διαθέσιμα, σίγουρα πάντως οι παρεμβάσεις για την επιδημία θα οδηγήσουν σε συμπεράσματα σχετικά με τα πιθανά οφέλη από την μείωση της έκθεσης στους επικίνδυνους ρύπους», τονίζει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.

Οι συνέπειες της Κλιματικής Αλλαγής

Ως προς την επίδραση της κλιματικής αλλαγής στην υγεία των πολιτών τα αποτελέσματα της έρευνας προβλέπουν σύμφωνα με τις πλέον μετριοπαθείς προβλέψεις, ότι ο αριθμός ημερών με ισχυρή θερμική επιβάρυνση για τον πληθυσμό της Αθήνας αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στο εγγύς μέλλον (2021-2050), με περαιτέρω αύξηση μέχρι τα τέλη του 21ου αιώνα, σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1961-1990.

Μάλιστα, το δυσμενέστερο κλιματικό σενάριο προβλέπει ότι ο αριθμός των ωρών με μεγάλη δυσφορία στην περιοχή της Αθήνας πρόκειται να αυξηθεί σε ποσοστό που υπερβαίνει το 150% στο απώτερο μέλλον (2071-2100), σε σχέση με την τελευταία 30ετία του 20ου αιώνα (1971-2000).

Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής περιβαλλοντικής Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Μιχαλόπουλος, «τα αποτελέσματα της μεγάλης πλειοψηφίας των κλιματικών μοντέλων, συμφωνούν στο ότι η Νότια Ευρώπη αναμένεται να είναι από τις περιοχές του πλανήτη που θα πληγούν ιδιαίτερα από τα ισχυρά κύματα ζέστης, ενώ διαπιστώνεται και ισχυρή τάση για άνοδο της ξηρασίας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Κατά συνέπεια και η Ελλάδα είναι από τις χώρες οι οποίες θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή για την αντιμετώπιση πιθανών ακραίων περιστάσεων που μπορεί να πλήξουν καίρια την υγεία των πολιτών αλλά και τομείς της οικονομικής δραστηριότητας».

Σύμφωνα με τον κ. Μιχαλόπουλο, που είναι επίσης διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών, Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου, «στην έκθεση του ΕΚΠΑΑ, περιγράφονται αναλυτικά οι πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία του πληθυσμού της χώρας, τους οποίους μπορεί να επιφέρει η αναμενόμενη κλιματική αλλαγή, λόγω θερμικής καταπόνησης και λόγω της πιθανής μετάδοσης ασθενειών μέσω κουνουπιών φορέων».

Όπως εξηγεί ο καθηγητής, «αυτή η επιλογή έγινε καθώς οι πιθανές άμεσες επιπτώσεις στην υγεία που μπορεί να προκύψουν λόγω των επιδράσεων της κλιματικής αλλαγής στους δύο αυτούς τομείς, μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρές και γενικευμένες σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού».

Ποια είναι τα μέτρα που απαιτούνται για τον περιορισμό του φαινομένου; Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη, «η προώθηση της ηλεκτροκίνησης και της βιώσιμης κινητικότητας είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό μέτρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου της ρύπανσης. Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα προβλέπει επίσης πολύ σημαντικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών CO2, καθώς επίσης και η προώθηση του βιοαερίου για την αξιοποίηση των αποβλήτων, η ενίσχυση των ΑΠΕ, η αναβάθμιση του κτηριακού αποθέματος της χώρας, αλλά και ο καθορισμός τομεακών πολιτικών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή (π.χ. γεωργία τουρισμός κλπ), για τις οποίες απαιτούνται εθνικά μέτρα».

Σχολιάζοντας την επικείμενη μετεξέλιξη του ΕΚΠΑΑ σε Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής αλλαγής, με βάση τις προβλέψεις του νέου περιβαλλοντικού νόμου, ο κ. Βαρελίδης, τη χαρακτήρισε ως ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ενίσχυση τoυ ρόλου και του κύρους του.

Τέλος, όπως επισημαίνει στον πρόλογο της έκδοσης η πρόεδρος του ΔΣ ΕΚΠΑΑ, Ζωή Βροντίση, «οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις περιβαλλοντικής προστασίας αντιμετωπίζουν το περιβάλλον και τη φύση ως εμπόδιο ευημερίας. Αντίθετα η έκδοση αυτή τονίζει ότι η λήψη ουσιαστικών μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας είναι μέρος της λύσης».

Γράφουν ιστορία η Spacex του Έλον Μάσκ και η ΝΑSA μετά την απόλυτα επιτυχημένη εκτόξευση το Σάββατο 30/5/2020 στις 22:22, από το Κέιπ Κανάβεραλ, που παρακολουθείτε απευθείας από το ert.gr, μέσω της τηλεόρασης της NASA.

Η διαστημική κάψουλα Dragon Crew με τους δύο Αμερικανούς αστροναύτες, έφτασε στις 17:16 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο ύψος των συνόρων Κίνας και Ιαπωνίας.

Η αποστολή αυτή, στην οποία συμμετέχουν οι αστροναύτες της NASA Νταγκ Χάρλεϊ και Μπομπ Μπένκεν είναι ιστορική, καθώς είναι η πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση που εκτοξεύεται από αμερικανικό έδαφος, από το 2011.

Aξίζει να σημειωθεί ότι η SpaceX, είναι η πρώτη ιδιωτική εταιρεία στην οποία εμπιστεύθηκε η Nasa μία τόσο πολύτιμη αποστολή.

Αναλυτικά

Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο που έφθασε χιλιόμετρα μακριά στις ακτές της Φλόριντα, ένας πύραυλος Falcon 9 της εταιρείας SpaceX του Ελον Μασκ απογειώθηκε στις 15.22 τοπική ώρα (22.22 ώρα Ελλάδος) και τα πρώτα λεπτά της πτήσης εκτυλίχθηκαν χωρίς προβλήματα, σύμφωνα με την απευθείας αναμετάδοση της αποστολής της NASA.

Ο πρώτος όροφος του πυραύλου αποκολλήθηκε όπως ήταν προγραμματισμένο έπειτα από πτήση δύο λεπτών, καθώς ο πύραυλος πετούσε με ταχύτητα 4000χλμ/ώρα, ενώ ο δεύτερος όροφος εξακολουθούσε να προωθεί την κάψουλα Crew Dragon προς τον προορισμό της, τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Με επιτυχία στέφθηκε και η αποκόλληση της κάψουλας, που αναμένεται να φτάσει το απόγευμα της Κυριακής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

To CNN αναφέρει ότι οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν το γεγονός εργάστηκαν κάτω από αυστηρές πολιτικές και οδηγίες κοινωνικής απόστασης σχετικά με τη χρήση μάσκας.

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς παρακολούθησαν την εκτόξευση αναφέρει το CBS, ενώ «η εκτόξευση ξεκίνησε σε μια νέα εποχή στα εμπορικά διαστημικά ταξίδια και επαναφέροντας τις Ηνωμένες Πολιτείες στην επιχείρηση εκτόξευσης αστροναυτών σε τροχιά από το έδαφος των ΗΠΑ για πρώτη φορά σε σχεδόν μια δεκαετία».

Όπως τονίζει η New York Times: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες άνοιξαν μια νέα εποχή διαστημικών ταξιδιών στον άνθρωπο το Σάββατο, καθώς μια ιδιωτική εταιρεία ξεκίνησε για πρώτη φορά τους αστροναύτες σε τροχιά, σχεδόν μια δεκαετία μετά την αποχώρηση της κυβέρνησης από το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων»..

Πηγή: ΕΡΤ με στοιχεία από ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, Reuters
Φωτογραφίες: NASA TV

Οι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αγγλία που “ προστατεύονταν” από την πανδημία covid-19 επειδή είχαν κριθεί εξαιρετικά ευάλωτοι θα μπορούν από τη Δευτέρα να βγαίνουν από το σπίτι τους, για πρώτη φορά έπειτα από 10 εβδομάδες, ανακοίνωσε χθες Σάββατο η κυβέρνηση της Βρετανίας.

Το Λονδίνο επεσήμανε ότι αυτά τα 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούν να βγαίνουν εκτός σπιτιού με άλλα μέλη της οικογένειάς τους με τα οποία ζουν μαζί, τηρώντας πάντα τους κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης. Όσοι ζουν μόνοι τους, θα μπορούν να συναντώνται έξω με ένα άτομο από άλλο νοικοκυριό.

“ Δεν υποτιμώ το πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να μένετε στο σπίτι τις τελευταίες 10 εβδομάδες και θέλω να εξάρω την υπομονή σας”, τόνισε ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον σε ανακοίνωσή του.

Ωστόσο οι ευάλωτοι πολίτες εξακολουθούν να κινδυνεύουν από τον κορονοϊό και η βρετανική κυβέρνηση διευκρίνισε ότι θα πρέπει να βγαίνουν από το σπίτι τους μία φορά την ημέρα, και όχι για να πάνε στην εργασία τους ή στα καταστήματα, ενώ θα πρέπει να αποφεύγουν τους χώρους που έχει συνωστισμό και δεν μπορούν να τηρούν τους κανόνες της κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Όσοι πάσχουν από σοβαρά προβλήματα υγείας θα συνεχίσουν να λαμβάνουν υποστήριξη, όπως παραδόσεις τροφίμων, φαρμάκων και τηλεφωνήματα για τον έλεγχο της κατάστασής τους.

Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας δήλωσε σήμερα ότι θα ζητήσει από το κοινοβούλιο να συμφωνήσει σε μια τελευταία παράταση δύο εβδομάδων του lockdown, μέχρι τις 21 Ιουνίου, μετά την οποία η κυβέρνηση δεν θα επιβάλλει πλέον περιορισμούς στις μετακινήσεις των πολιτών, αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας El Pais.

Ο Πέδρο Σάντσες είπε στους αρχηγούς των τοπικών κυβερνήσεων στη διάρκεια τηλεδιάσκεψης ότι αυτό θα είναι το τελευταίο lockdown στη χώρα καθώς έχουν μειωθεί δραματικά τα ποσοστά μόλυνσης.

Ο αριθμός των νεκρών από την COVID-19 στη χώρα αυξήθηκε χθες κατά τέσσερις φθάνοντας σε 27.125, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας, γεγονός που δείχνει μια δραματική μείωση των θανάτων από την νόσο καθώς η Ισπανία αρχίζει να θέτει την επιδημία υπό έλεγχο.

Ο αριθμός των κρουσμάτων αυξήθηκε στη διάρκεια της νύχτας κατά 271 φθάνοντας τα 239.228.

Μια από τις περισσότερο πληγείσες χώρες από την πανδημία η Ισπανία έθεσε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στις 14 Μαρτίου, μέτρο το οποίο στην αρχή περιελάμβανε την επιβολή αυστηρής καραντίνας που προέβλεπε ότι οι πολίτες επιτρεπόταν να βγαίνουν από το σπίτι τους μόνο για να αγοράσουν τρόφιμα, να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια ή να μεταβούν στην εργασία τους για τις περιπτώσεις που δεν ήταν εφικτή η τηλεργασία.

Τα παιδιά αρχικά δεν επιτρεπόταν να βγαίνουν καθόλου από το σπίτι.

Τώρα οι περιορισμοί χαλαρώνουν σταδιακά.

Παρά την αντίθεση στην τελευταία παράταση της καραντίνας από κόμματα της δεξιάς και τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για τον λόγο αυτόν σε όλη τη χώρα, ο Σάντσες κατέληξε σε συμφωνία με το αυτονομιστικό καταλανικό κόμμα Esquerra Republicana de Catalunya (ERC), το οποίο θα του εξασφαλίσει ότι η κυβέρνηση μειοψηφίας της οποίας ηγείται θα καταφέρει να περάσει το μέτρο στη βουλή.

Το ERC, το οποίο διαθέτει 13 βουλευτές, επανέλαβε χθες ότι θα απόσχει από την ψηφοφορία, όπως είπε ένα υψηλόβαθμο στέλεχός του, γεγονός που θα επιτρέψει στην αριστερή κυβέρνηση να περάσει την πρόταση.

Το ERC ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι αποφάσισε να απόσχει "με την προϋπόθεση ότι θα είναι η τελευταία παράταση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης".

Εκατοντάδες πολίτες εμπόδισαν την κυκλοφορία και συγκρούστηκαν με αστυνομικούς χθες στο κέντρο της Ρώμης κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων ενάντια στην κυβέρνηση την οποία επικρίνουν για τη διαχείριση αντιμετώπισης της πανδημίας.

Πρόκειται για τα «πορτοκαλί γιλέκα», που υποστηρίζουν ότι ο «ιός δεν υπάρχει» και διαδήλωσαν χθες και στο Μιλάνο, με επικεφαλής τον Αντόνιο Παπαλάρντο, νυν πολιτικό και πρώην επικεφαλής των καραμπινιέρων.

Σήμερα έντονη ήταν η παρουσία ακροδεξιών στην κινητοποίηση, αλλά διαδηλωτές αρνήθηκαν να ταυτιστούν με μια πολιτική πλευρά.

Σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο Ανατολού, κουνώντας εθνικές σημαίες και φορώντας μάσκες με τα χρώματά της, οι διαδηλωτές προσπάθησαν να φτάσουν στην πλατεία κοντά στο κοινοβούλιο στην ιταλική πρωτεύουσα, αλλά μπλοκαρίστηκαν από την αστυνομία.

Ακολούθησε ένταση με ομάδα συγκεντρωμένων να καταφεύγει στη λύση της καθιστικής διαμαρτυρίας μπροστά από το κυβερνητικό κτίριο. «Μας εμποδίζουν, αλλά δεν θα φύγουμε», φώναξαν διαδηλωτές που έμειναν στη μέση του δρόμου.

«Μας σκοτώνουν. Σκοτώνουν ανθρώπους που δούλεψαν όλη τους τη ζωή και τώρα δεν τους έχουν μείνει χρήματα », δήλωσε μια 33χρονη γυναίκα από την Τεργέστη που αρνήθηκε να πει το όνομά της.  

Στη γειτονική χώρα οι νεκροί έφτασαν τους 33.340, αφού το προηγούμενο 24ωρο ακόμα 111 άνθρωποι κατέληξαν, ενώ συνολικά τα κρούσματα ανέρχονται στα 232.664.

Η πανδημία του νέου κορονοϊού έχει μέχρι στιγμής στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 369.086 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο από τον Δεκέμβριο του 2019 που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Κίνα, σύμφωνα με την καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου (AFP) με βάση επίσημες πηγές.

Περισσότερα από 6.075.070 κρούσματα του νέου κορονοϊού έχουν καταγραφεί επισήμως σε 196 χώρες και εδάφη από τα οποία τουλάχιστον 2.502.600 θεωρείται σήμερα ότι έχουν ιαθεί.

Η χώρα που έχει πληγεί περισσότερο είναι οι ΗΠΑ με 103.781 νεκρούς από τον Φεβρουάριο που σημειώθηκε ο πρώτος θάνατος.

Ακολουθεί η Βρετανία (38.376 νεκροί), η Ιταλία (33.340 νεκροί), η Βραζιλία (28.834 νεκροί) και η Γαλλία (28.771 νεκροί).

Η Κίνα (εξαιρουμένου του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο), απ΄όπου ξεκίνησαν τα κρούσματα, έχει καταγράψει 4.634 νεκρούς.

Χθες η Ρουάντα ανακοίνωσε τον πρώτο νεκρό από covid-19 στο έδαφός της.

Σήμερα στην Ευρώπη ο συνολικός αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 177.780, στις ΗΠΑ και στον Καναδά σε 177.780 , στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική 50.631, στην Ασία 16.134, στην Μέση Ανατολή 9.437, στην Αφρική 4.056 και στην Ωκεανία 132.


ΑΠΕ