ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ
9ος ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

ΠΡΟΣΦΟΡΑ 12€-15€ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Εισιτήρια: https://www.viva.gr/tickets/theater/oi12enorkoi/ 

Κάθε ψηφοφορία των ενόρκων είναι μία μάχη,
που πρέπει όμως να την κερδίσουν με μοναδικό όπλο την αλήθεια!
Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους;
Και με τι «κόστος» για τον καθέναν από αυτούς;
Οι θυμωμένοι άντρες του Reginald Rose (12 Angry Men) έχοντας κερδίσει με πρωτόγνωρο τρόπο την αγάπη και την εμπιστοσύνη του κόσμου "συνεχίζουν ακάθεκτοι" να μετατρέπουν το θέατρο Αλκμήνη σε δικαστικό μέγαρο φέρνοντας τους θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους για 9η χρονιά.
Πολύτιμες προσθήκες στον φετινό θίασο οι ηθοποιοί Πήτερ Ραντλ και Αντώνης Βαρθαλίτης.

Η παράσταση έχει αποσπάσει βραβείο κοινού All4Fun και βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Μεταφραστών.
 

Υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957 ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για πατροκτονία. Η ζωή του βρίσκεται στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι τελικά ένοχο και η απόφασή τους θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος βρεθεί ένοχος, η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα μικρό δωμάτιο, άλλοτε συγκρούονται κι άλλοτε ταυτίζονται αντικατοπτρίζοντας τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.

Κείμενο: Reginald Rose
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, Νότης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά: David Negrin
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Υλοποίηση φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα, Κατερίνα Κωνσταντέλλου
Creative Agency: GRID FOX
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά)
Αντώνης Βαρθαλίτης, Τάσος Γιαννόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Βαγγέλης Κρανιώτης, Κωνσταντίνος Μπάζας, Παντελής Παπαδόπουλος, Τάσος Παπαδόπουλος, Πήτερ Ραντλ, Ορέστης Τρίκας, Βασίλης Φακανάς
Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Από 30 Σεπτεμβρίου 2023
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.30 & Κυριακή στις 18.00
Διάρκεια παράστασης: 105’ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων
Δύο θέσεις επί σκηνής: 22€ 
Πλατεία Α: 18€
Πλατεία Β: 15€
Κερκίδες: 12€
ΠΡΟΣΦΟΡΑ 12€-15€ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
(Η προσφορά ισχύει για αγορές έως και 29/09)

ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΝΕΩΝ ΑΥΛΩΝΑ (ΕΚΚΝΑ).

Εισιτήρια
⦁    https://www.viva.gr/tickets/theater/oi12enorkoi/ 
⦁    Καταστήματα PUBLIC
⦁    Στο ταμείο του θεάτρου (από τις 18.00)
⦁    Τηλεφωνικές κρατήσεις στο θέατρο (από τις 18.00) 2103428650

Πρόσβαση στο θέατρο
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8, Γκάζι (μετρό Κεραμικός)
Χάρτης: https://www.bing.com/maps?osid=77ce0545-25d5-411d-ac79-b9cf3028204d&cp=37.975299~23.705425&lvl=16&imgid=43cf97be-7fed-4a91-845c-c47239c78e12&v=2&sV=2&form=S00027 

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΑΜΕΑ

ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΟΙ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΙ
Κρατήσεις για θεατές που χρειάζονται υπέρτιτλους με κλήση ή sms στο 6930590839.
Οι θεατές που ενδιαφέρονται για τους υπέρτιτλους θα πρέπει να ενημερώνουν το ταμείο του θεάτρου κατά την προσέλευσή τους.
Σε συνεργασία με την Liminal www.liminal.eu

EVERY THURSDAY GREEK AND ENGLISH SURTITLES
Audience that need surtitles can book tickets via call or sms at 6930590839.
Τhe audience interested for surtitles should inform the box office of the theatre upon arrival.
In collaboration with Liminal www.liminal.eu 

Facebook Pages
https://www.facebook.com/theatreapriori/
https://www.facebook.com/12enorkoi/

Σημείωμα Κωνσταντίνας Νικολαΐδη
Φτάσαμε στον 9ο χρόνο ζωής της αγαπημένης μου παράστασης και σας ευχαριστούμε όλοι οι συντελεστές για την μακροχρόνια στήριξή σας. Το έργο του Reginald Rose συνεχίζει να στέκεται, δυστυχώς, επίκαιρο, μαχόμενο υπέρ της ελευθερίας. Υπέρ της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας της σκέψης, της ελευθερίας της ίδιας μας της ύπαρξης που πασχίζει να κρατηθεί ζωντανή. Μάχεται, επίσης, υπέρ της ευγένειας, της αποδοχής της διαφορετικότητας, του σεβασμού και της συγχώρεσης. Αξίες οι οποίες παρά του ότι μας αποκαλύπτουν συχνά την ευθραυστότητά τους, κατέχουν αδιαμφισβήτητα την ικανότητα να δυναμώνουν περισσότερο μέσα από κάθε πληγή τους. Αυτά είναι ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ για μένα.  Όσα μου ψιθυρίζουν και μου κραυγάζουν σε κάθε μας πρόβα και όσα επιθυμώ να ψιθυρίσουν και να κραυγάσουν σ’ εσάς σε κάθε παράσταση. 
 

 INFOWAR

25.11.17 19:03

Άρης Χατζηστεφάνου

Εδώ και μισό αιώνα επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η χρήση του όρου «φυσική καταστροφή» έχει στόχο να αποκρύψει τις ευθύνες του ανθρώπου και το γεγονός ότι κάθε καταστροφή αποτελεί ένα πολιτικό γεγονός. Κανένας όμως δεν φαίνεται να τους ακούει.

Εάν δεν με σκοτώσει η καταιγίδα, θα το κάνει η κυβέρνηση

R.E.M. - Houston

 Tι θα συνέβαινε εάν η μεγαλύτερη καταιγίδα όλων των εποχών έπληττε μια ερημική, ακατοίκητη περιοχή του πλανήτη; Απολύτως τίποτα. Εάν όμως η ίδια καταιγίδα χτυπούσε το κέντρο του Μανχάταν αρκετοί θα μιλούσαν για «φυσική καταστροφή», ενώ εάν έπληττε μια φτωχογειτονιά στο Πουέρτο Ρίκο ή στις φαβέλες της Βραζιλίας, το ίδιο ακριβώς φυσικό φαινόμενο θα ονομαζόταν «θεομηνία».

Η φαινομενικά απλουστευτική αυτή παρατήρηση επέτρεψε σε επιστήμονες, ήδη από τη δεκαετία του ’70, να ισχυριστούν ότι δεν υπάρχει τίποτα «φυσικό» σε μια καταστροφή. Η χρήση του συγκεκριμένου όρου, εξηγούν, έχει έναν και μοναδικό στόχο: να συγκαλύψει τα πολιτικά χαρακτηριστικά των καταστροφών και τις ευθύνες του ανθρώπου γι' αυτές. Η φράση «δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές» αποτέλεσε το σύνθημα της λεγόμενης Κριτικής Μελέτης των Καταστροφών (Critical Disaster Studies), ενός διεπιστημονικού πεδίου ερευνών που συγκεντρώνει από ιστορικούς και κοινωνιολόγους μέχρι μετεωρολόγους και γεωλόγους.

Αν και όλα αυτά θυμίζουν ένα απλό παιχνίδι λέξεων, στην πραγματικότητα βρίσκονται στην καρδιά μιας διαμάχης από την έκβαση της οποίας θα μπορούσαν να σωθούν ή να χαθούν εκατομμύρια ζωές τα επόμενα χρόνια.

Η καταστροφή, σύμφωνα με αυτή την άποψη, επέρχεται όταν ένα φυσικό φαινόμενο συναντά έναν ανθρώπινο πληθυσμό, ενώ το μέγεθός της εξαρτάται από τρεις παράγοντες: τις υποδομές που θα επιτρέψουν στους ανθρώπους να αντεπεξέλθουν στο φυσικό φαινόμενο, την πρόσβαση των ασθενέστερων στους μηχανισμούς διάσωσης και την ικανότητά τους να ανοικοδομήσουν τις περιοχές που επλήγησαν.

Η περίπτωση του τυφώνα «Κατρίνα» τo 2005 έδωσε νέα πνοή σε αυτή τη θεώρηση των φυσικών φαινομένων καθώς έφερε στο προσκήνιο τα ταξικά χαρακτηριστικά καταστροφών που σημειώνονταν στην καρδιά του καπιταλιστικού κόσμου.

Τα φτωχότερα στρώματα της Νέας Ορλεάνης έχτισαν τα σπίτια τους σε ζώνες υψηλού κινδύνου, όπου τους οδήγησε η ανέχεια και το «αόρατο χέρι» του Real Estate, και τελικά πνίγηκαν όταν υποχώρησαν τα φράγματα, τα οποία δεν είχαν συντηρηθεί ακριβώς επειδή βρίσκονταν σε περιοχές όπου κατοικούσαν φτωχοί.

Ακόμη και εκεί, όμως, τα μεσαία στρώματα διέθεταν την οικονομική άνεση να εγκαταλείψουν έγκαιρα την πόλη, ενώ οι απόλυτα φτωχοί βρέθηκαν στις ταράτσες των σπιτιών τους να περιμένουν εναέρια μέσα διάσωσης – τα οποία δεν έρχονταν γιατί εκτός από φτωχοί είχαν την ατυχία να είναι και μαύροι.

Οσο για την ανοικοδόμηση, είτε καθυστέρησε για χρόνια είτε ήρθε με τη μορφή εργολάβων που ιδιωτικοποίησαν βασικές κοινωνικές υπηρεσίες (νοσοκομεία, σχολεία κτλ) και προχώρησαν σε gentrification μεγάλων περιοχών απομακρύνοντας και τους τελευταίους κατοίκους που είχαν επιβιώσει από τον τυφώνα.

Παρακολουθώντας τη συνολική εικόνα μιας τέτοιας καταστροφής συνειδητοποιούμε πόσο απλουστευτική είναι η προσέγγιση που αποδίδει όλη την ευθύνη στους «ασυνείδητους» κατοίκους που χτίζουν τα σπίτια τους σε επικίνδυνες περιοχές.

Κανένας δεν θέλει να ζει σε ένα μπαζωμένο ρέμα εάν έχει την οικονομική δυνατότητα να το αποφύγει και αν το κράτος τον έχει προειδοποιήσει για τους κινδύνους, εξασφαλίζοντάς του παράλληλα το θεμελιώδες δικαίωμα της στέγασης. «Οι φτωχοί που ζουν σε πιο επικίνδυνα σπίτια», εξηγούσε ο ιστορικός Τζέικομπ Ριμς, «θυμίζουν μια γυναίκα που αναγκάζεται, για οικονομικούς και πολιτισμικούς λόγους, να συγκατοικεί με κάποιον που την κακοποιεί».

Ενα φυσικό φαινόμενο, υποστηρίζει ο ίδιος στο βιβλίο του «Disaster Citizenship» («Πολίτης της Καταστροφής»), δεν είναι ρατσιστικό ή ταξικό, αλλά όταν συναντά μια ανθρώπινη κοινωνία και μετατρέπεται σε καταστροφή συνήθως αναπαράγει και ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες.

Ο κανόνας λοιπόν «όπου φτωχός και η μοίρα του» είναι συνήθως επαρκής για να προβλέψει το μέγεθος της καταστροφής που θα επιφέρει ένα φυσικό φαινόμενο. Σε τελική ανάλυση, όμως, όλα εξαρτώνται από το οικονομικό σύστημα που κυριαρχεί σε κάθε περιοχή και πώς αυτό διανέμει στους πολίτες τους πόρους που έχει στη διάθεσή του. Πρόσφατη έκθεση του Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής (Center for International Policy) στις ΗΠΑ ανέφερε ότι ένας πολίτης έχει 15 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει από τυφώνα ίδιου μεγέθους στις ΗΠΑ σε σχέση με την Κούβα.

Η Κούβα κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον πλανήτη στην εκπαίδευση και προετοιμασία του πληθυσμού αλλά και στις ταχύτερες μαζικές εκκενώσεις ολόκληρων περιοχών. Οι Αρχές είναι εφοδιασμένες με ειδικούς καταλόγους πολιτών με κινητικά προβλήματα και εγκύους, τους οποίους ενημερώνουν αρκετές ημέρες πριν από την έλευση του τυφώνα.

Ακόμη και εκεί, βέβαια, η ανοικοδόμηση των πληγεισών περιοχών ξεκινά από τα θέρετρα, καθώς αποτελούν τη βασική πηγή συναλλάγματος από την οποία εξαρτάται η οικονομία της χώρας – και τελικά η ικανότητά της να επιβιώσει από το επόμενο φυσικό φαινόμενο.

Κάθε καταστροφή είναι λοιπόν ένα πολιτικό γεγονός.

Διαβάστε

Disaster Citizenship (University of Illinois Press, 2016)

Ο ιστορικός Τζέικομπ Ριμς εξηγεί τους μηχανισμούς με τους οποίους ένα φυσικό φαινόμενο αναπαράγει τα ταξικά χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας.

Πηγή: efsyn.gr

Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 12, Αθήνα
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2103428650

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ
Χρήστου Λιακόπουλου

Δεύτερη χρονιά επιτυχίας

Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 7 Οκτωβρίου 
Και κάθε Σάββατο στις 7 μ.μ. 

Μετά την επιτυχημένη πορεία, επί τέσσερα συνεχή χρόνια, του πρώτου θεατρικού του μονολόγου «Αυτοκράτωρ Αδριανός», ο Χρήστος Λιακόπουλος, ύστερα από τρία χρόνια έρευνας, σκέψης και προετοιμασίας, επανέρχεται με το νέο έργο του «Προμηθέας Εσταυρωμένος». Η παράσταση, που θα παρουσιαστεί για δεύτερη συνεχή χρονιά, λόγω επιτυχίας, στο Θέατρο Αλκμήνη από το Σάββατο 7 Οκτωβρίου, στοχεύει να καταδείξει τον συνεχή αγώνα του ανθρώπου για ελευθερία απέναντι, πρωτίστως, στον ίδιο του τον εαυτό και ακολούθως σε κάθε μορφή αυταρχικής εξουσίας. Όπως επίσης και τη μέγιστη ένδειξη αγάπης που φτάνει ως την αυτοθυσία.
Ο θεατής ταυτίζεται με τον ήρωα και δια φόβου και ελέους οδηγείται στην ψυχική κάθαρση, ενώ ταυτόχρονα ενθαρρύνεται να υπερβεί τον προηγούμενο εαυτό του και ν’ αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και προκλήσεις της ζωής με περισσότερο θάρρος και αυτοπεποίθηση.

Συντελεστές:
Κείμενο, σκηνοθεσία, φωτισμοί, κοστούμι, αντικείμενα σκηνής, μουσική επιμέλεια: Χρήστος Λιακόπουλος
Επεξεργασία ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς
Δημιουργία - επιμέλεια εικαστικών: Τζουλιάννα Νίκα
Κατασκευή κοστουμιού: Βάνια Αλεξάντροβα
Βοηθός σκηνοθέτη, φωτογραφίες: Τζένη Κουκίδου
Φωνή μητέρας: Σάρα Τερζή
Επικοινωνία - δημόσιες σχέσεις: Αντώνης Κοκολάκης

Σκηνοθεσία και μοντάζ video trailer: Χρήστος Λιακόπουλος
Εικονοληψία: Τζένη Κουκίδου
Ηλεκτρονική επεξεργασία video trailer: Τζένη Κουκίδου, Τζουλιάννα Νίκα
Ήχος video trailer - ηχητικού spot: Σπύρος Αραβοσιτάς

Προμηθέας ο Χρήστος Λιακόπουλος

Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023
Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο στις 7 μ.μ.
Προπώληση εισιτηρίων:
Ticket services: 
https://www.ticketservices.gr/event/promitheas-estavromenos-theatro-alkmini/
και στο ταμείο του θεάτρου

Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 10 €   
Άνεργοι, ατέλειες: 8 €      
Ισχύουν ειδικές τιμές για γκρουπ

Διάρκεια: 75’
 

Μείωση κατά 1,9% σημείωσε η βιομηχανική παραγωγή στη χώρα τον Ιούλιο εφέτος, ενώ η παραγωγή των μεταποιητικών βιομηχανιών κινήθηκε ανοδικά κατά 0,8%.

Όπως ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, ο γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής παρουσίασε μείωση 1,9% τον Ιούλιο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Ιουλίου 2022, έναντι αύξησης 6,8% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2022 με το 2021.

Η εξέλιξη αυτή προήλθε από τις ακόλουθες μεταβολές των δεικτών των επιμέρους τομέων βιομηχανίας:

Από τη μείωση:

* Κατά 11,4% του δείκτη παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.

2. Από την αύξηση:

* Κατά 0,8% του δείκτη μεταποίησης. Στην αύξηση αυτή συνέβαλε, κυρίως, η άνοδος στην παραγωγή βασικών φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων (33,5%), στην κατασκευή λοιπού εξοπλισμού μεταφορών (21,1%), στην παραγωγή προϊόντων καπνού (5%), στις άλλες μεταποιητικές δραστηριότητες (1,8%) και στη βιομηχανία τροφίμων (1,6%).

* Κατά 2,4% του δείκτη παροχής νερού.

* Κατά 8,5% του δείκτη ορυχείων- λατομείων.

Σε μέσα επίπεδα το 7μηνο, ο γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 0,6% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη της περιόδου Ιανουαρίου- Ιουλίου 2022.

Ενώ, ο εποχικά διορθωμένος γενικός δείκτης παρουσίασε αύξηση 2,2% τον Ιούλιο 2023 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Ιουνίου 2023.

Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 

Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.

Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.

Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών

 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]
«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Η οργή που έχει ξεσηκώσει ο άδικος θάνατος του Αντώνη Καργιώτη, στο λιμάνι του Πειραιά, ορισμένες ημέρες πριν, εκφράζεται μέσα από διαδηλώσεις κόσμου και κοινωνικά “μηνύματα” από άκρη σε άκρη στην χώρα και ειδικά στην Κρήτη. Λίγες ώρες μετά την κηδεία του που έγινε το μεσημέρι της Παρασκευής στην πατρίδα του, τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου, άγνωστοι πέταξαν μπογιές έξω από τα γραφεία της ΑΝΕΚ στο κέντρο των Χανίων απέναντι από τη Δημοτική αγορά, βάφοντας τα τζάμια και την ταμπέλα της εταιρείας. Το βράδυ της Πέμπτης πολίτες είχαν συγκεντρωθεί στο λιμάνι της Σούδας για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο του Αντώνη Καριώτη, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει ο απόπλους του πλοίου “Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Υπενθυμίζεται ότι, υπάρχει απορρόφηση της ΑΝΕΚ από την Attica Group, εταιρία στην οποία ανήκει και το Blue Horizon μέλη του πληρώματος του οποίου έσπρωξαν στην θάλασσα από τον καταπέλτη του πλοίου, τον 36χρονο.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία,

ο Παγκράτιος Πολιτιστικός και Περιβαλλοντικός Σύλλογος Καμαρίου Θήρας σε συνδιοργάνωση με το Santo Wines, τον Σύλλογο Μεσαγωνιατών Θήρας «Παναγία η Επισκοπή» και τον Σύλλογο Εξωγωνιατών Θήρας «ο Άγιος Χαράλαμπος»

σας προσκαλούν σε μια μαγευτική, βραβευμένη και καθηλωτική θεατρική παράσταση στον έξω από τον αύλειο χώρο

 του ιστορικού βυζαντινού Ναού Παναγίας Επισκοπής Θήρας

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023, ώρα: 20:00

Ελεύθερη είσοδος για το κοινό

Για Πρώτη φορά στην Ιστορία του ιστορικού βυζαντινού Ναού Παναγίας Επισκοπής Θήρας, θα  παρουσιαστεί η παράσταση «ΤΟ ΔΑΚΡΥ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ για την ΣΜΥΡΝΗ» στον έξω από τον αύλειο χώρο του ιστορικού βυζαντινού Ναού Παναγίας Επισκοπής Θήρας, προ του Ναού.

Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές για το Ελληνικό θέατρο!!!.

Η παράσταση που άγγιξε τις καρδιές των θεατών και των θεατρολόγων/κριτικών, μέσα από διθυραμβικά σχόλια και κριτικές, οι οποίες της χάρισαν συνεχόμενα sold out επι δύο έτη, τόσο στο Θέατρο Αλκμήνη όσο και σε Φεστιβάλ στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση των Παγκράτιου Πολιτιστικού και Περιβαλλοντικού Συλλόγου Καμαρίου Θήρας, Συλλόγου Μεσαγωνιατών Θήρας «Παναγία η Επισκοπή» και με την συνδιογάνωση με το Santo Wines, και τον Σύλλογο Εξωγωνιατών Θήρας «ο Άγιος Χαράλαμπος», θα  παρουσιαστεί στον έξω από τον αύλειο χώρο του ιστορικού βυζαντινού Ναού Παναγίας Επισκοπής Θήρας, προ του Ναού, την Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023, ώρα: 20:00 με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Το θεατρικό αυτό έργο είναι μία πρόταση που συνθέτει δύο τόσο διαφορετικές πτυχές της Ιστορίας. Αυτή του Θείου Δράματος, και συγκεκριμένα την πορεία Του Ιησού προς τον Γολγοθά και τον μαρτυρικό διωγμό των Ελλήνων, και όχι μόνο, από την πολύπαθη Σμύρνη. Για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του θεάτρου η Μητέρα Θεού ενσαρκώνεται στην σκηνή, σε μια καθηλωτική παράσταση, με  απόλυτο σεβασμό, από μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της Ελληνικής θεατρικής σκηνής την Γεωργία Ζώη Η σπουδαία τραγουδοποιός Κατερίνα Κόρου συμπρωταγωνιστεί και ερμηνεύει σμυρναίικα τραγούδια και εκκλησιαστικούς ύμνους. 

Υπό την αιγίδα:

ΤΗΣ ΑΡΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ Α.Ε.

Με την Υποστήριξη:

ΔΑΠΠΟΣ ΘΗΡΑΣ

SEA JETS

VENETSANOS WINERY

HOTEL MAKARIOS

Η παράσταση προτείνεται από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών από το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας

Παραγωγή : Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ”ΔΙΩΝΗΣ-ΑΙΝΙΓΜΑ – Γεωργία Ζώη

Λίγα λόγια για την παράσταση:

Μία γυναίκα, η Ελπίδα, προσπαθεί να βρει τον χαμένο της γιό μέσα στις φλόγες της Σμύρνης. Μία άλλη γυναίκα με έναν νεαρό άντρα της παρουσιάζονται και γίνονται αρωγοί της. Η Ελπίδα δεν μπορεί να κατανοήσει εκείνες τις τραγικές στιγμές που ζει ότι μπροστά της βρίσκονται η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης, ο μαθητής Του. Παρότι εγκλωβισμένη στον προσωπικό της Γολγοθά, η Ελπίδα θα καταλήξει να ακολουθήσει την Παναγία σε ένα διαφορετικό οδοιπορικό όταν πια όλα γύρω της θα είναι χαμένα για την ίδια. Η Παναγία θα της δείξει την Οδό του Μαρτυρίου του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά. Θα της παρουσιάσει την άκρα πικρία της Μητρός μπροστά στο πέρασμα του Υιού της. Εκεί η Ελπίδα θα κατανοήσει ότι το δράμα Του εμπεριέχεται στο προσωπικό δράμα του καθενός μας ξεχωριστά. Η μεγαλοσύνη της Παναγίας θα της διδάξει ότι η καρτερία και η συγχώρεση είναι αρετές σπουδαιότερες και ισχυρότερες του πόνου. Μπροστά από τα μάτια της Ελπίδας θα παρελάσουν πρόσωπα του Θείου Δράματος, αλλά και της Καταστροφής της Σμύρνης. Ο Άγιος Ιωάννης, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο Ιούδας, ο Πόντιος Πιλάτος, η Μοιχαλίδα, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Νουρεντίν Πασάς, αλλά και απλοί άνθρωποι θα παρουσιαστούν και θα μιλήσουν για τα δρώμενα, ενώ ταυτοχρόνως το υμνολόγιο και τα λόγια των Ευαγγελίων της Εκκλησίας και η προφορική μας παράδοση θα πλαισιώνουν τους λόγους των ηρώων.

Σκοπός της παράστασης:

Ο σκοπός της συγκεκριμένης παράστασης δεν είναι άλλος από το να μπορέσει και ο πιο απλός θεατής να προσεγγίσει μία τόσο σημαντική και εξαιρετικά επίκαιρη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας, από μία πλευρά διαφορετική. Η Σμύρνη, όσο και αν ακουστεί κοινότυπο, δεν αποτελεί ουδεμία εξαίρεση από τις υπόλοιπες πόλεις του Ελληνισμού, που στα χρόνια του Οθωμανικού ζυγού υπέστησαν διωγμούς, καταστροφές, σφαγές, εξανδραποδισμούς και υποδουλώσεις. Από τη Βασιλεύουσα έως την πρόσφατη μαρτυρική Κύπρο ο κατάλογος των πόλεων είναι αμέτρητος. Η παρουσία όμως της χριστιανικής πίστεως και των ιερέων της, υπήρξε αρωγός βασικός και ουσιώδης. Ήταν το στοιχείο αυτό, που μαζί με το φρόνημα του λαού κράτησαν ψηλά την αντοχή, την ελπίδα, την καρτερία και την υπομονή των διωχθέντων. Έτσι λοιπόν, με την παρουσία της στο έργο, η Παναγία, που αντιπροσωπεύει για όλους τους χριστιανούς στη Γη, το μέγιστο παράδειγμα υπομονής και εγκαρτέρησης, προστρέχει ως η απόλυτη και πανταχού παρούσα, «μάνα», να παρηγορήσει τα παιδιά της. Τα παιδιά της, αυτά που στο πρόσωπο της Ελπίδας, της Σμυρνιάς μάνας, υποφέρουν και στενάζουν την αποφράδα εκείνη ημέρα της Καταστροφής της Σμύρνης. Η νοητή μεταφορά της Ελπίδας, από την Παναγία και τον Άγιο Ιωάννη, στην Οδό του Μαρτυρίου, υποδεικνύει και επισημαίνει τη μέγιστη στιγμή του ανθρώπινου γένους. Τη στιγμή που ο άνθρωπος ως ελεύθερο ον, κατά Θεού παραχώρηση αλλά και προσωπική επιλογή, αποφασίζει να «σκοτώσει» τον Αθάνατο και Έναν δημιουργό του. Μπροστά λοιπόν σε αυτό το Θείο Δράμα η Ελπίδα κατανοεί ότι η Καταστροφή της Σμύρνης δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ακόμα μία τραγική στιγμή της απώλειας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ουσιαστικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μία αναβίωση μετά από τέσσερις αιώνες του Λειτουργικού Δράματος που εμφανίστηκε στο Μεσαίωνα και άκμασε μέχρι και το 16ο αιώνα. 

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
ΓΕΩΡΓΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΡΟΥ
ΑΝΝΑ ΜΩΡΑΙΤΟΥ
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΟΛΚΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΡΜΑΡΟΥ
ΡΑΦΑΗΛ ΜΑΚΡΗΣ (β’ διανομή ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΑΠΑΛΙΑΡΗΣ)

Εκκλησιαστικοί ύμνοι:
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΟΛΚΟΣ

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΡΟΥ 
ΓΕΩΡΓΙΑ ΖΩΗ 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία: Μενέλαος Β. Τζαβέλλας

Κείμενο: Θανάσης Ν. Σταυρόπουλος

Διδασκαλία Εκκλησιαστικών ύμνων: Σταύρος Βόλκος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρετή Τσιαμπόκαλου
Σκηνικά/επιμέλεια κοστουμιών: Μενέλαος Τζαβέλλας

Ήχος και Φώς: Χρήστος Φιοράντης

Φωτογραφίες: Μάνος Βλαστός – Ευάγγελος Κάλλοου

Γραφιστική επιμέλεια αφίσας: Αντιγόνη Παναγιωτοπούλου
Διεύθυνση και Οργάνωση παραγωγής: ΔΙΩΝΗΣ – ΑΙΝΙΓΜΑ 
Μουσική Επιμέλεια:  Μενέλαος Β. Τζαβέλλας
Hair stylist – Makeup artist: Ευσταθία Τζαβέλλα

Παραγωγή : Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ”ΔΙΩΝΗΣ-ΑΙΝΙΓΜΑ”

ΈΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΛΕΙΟ ΧΩΡΟ

 ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΝΑΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΘΗΡΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023,

ΩΡΑ: 20:00

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

Διάρκεια: 90’λεπτα (χωρίς διάλειμμα)

H Γεωργία Ζώη που ερμηνεύει με απόλυτο σεβασμό τον ρόλο της Παναγίας, γράφει για το έργο:

Έχει ειπωθεί, από την Παράδοσή μας, ότι η Παναγία, είναι παρούσα σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας!!

Η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, ήταν παρούσα και στην Άλωση της Πόλης. 

Η Παναγία, η Μήτηρ Θεού, για μία ακόμα φορά είναι παρούσα και στην καταστροφή της Σμύρνης! Είναι παρούσα και σε αυτό το τόσο συγκλονιστικό γεγονός της πρόσφατης Ιστορίας μας.

Αυτό ακριβώς πραγματεύεται και το δικό μας έργο. 

Η Παναγία επισκέπτεται τη Σμύρνη. Εκεί θα εξελιχθεί μία ιστορία παράλληλη των γεγονότων. 

Θα σας περιμένουμε να βαδίσουμε παρέα μέσα στα μαρτυρικά γεγονότα της Καταστροφής της Σμύρνης, καθώς και σε ένα άλλο μέρος, σε αυτό της Οδού του Μαρτυρίου του Θεανθρώπου, με οδηγό μας την Παναγία. Αυτήν την μέγιστη Μητέρα που θα κρατήσει από το χέρι και την ηρωίδα μας την Ελπίδα, με τον τρόπο που μόνο μία μάνα όπως Αυτή μπορεί και ξέρει να κάνει, μεταλαμβάνοντάς της, την υπέρτατη θυσία Του.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (Συγγραφέας) 

Μου ζητήθηκε από τον σκηνοθέτη, Μενέλαο Τζαβέλλα να γράψω ένα επετειακό θεατρικό έργο για τα 100 χρόνια από την Καταστροφή της Σμύρνης. Το πρόβλημα που με απασχόλησε ήταν ότι τη θεατρική περίοδο 2022-23, πολλοί συγγραφείς θα καλούντο να γράψουν κάτι ανάλογο. Το θέμα της «Σμύρνης» είναι γνωστό στο Ελληνικό κοινό και έχει παρουσιαστεί με πολλές και διαφορετικές μορφές (μελέτες, βιβλίο, μυθιστόρημα, θέατρο κλπ.). Το να γράψω λοιπόν μία παράθεση ιστορικών γεγονότων με το όποιο μυθοπλαστικό πλαίσιο μού ήταν σχεδόν αδιάφορο συγγραφικά. Έπρεπε να αναζητηθεί από εμένα ένας άλλος, κάπως καινούργιος τρόπος για να ειπωθούν τα γεγονότα των ημερών εκείνων. Έτσι κατέληξα σε μία πεποίθηση για τις ημέρες εκείνες, που είχα πάντα. Ότι πέρα από την ιστορικότητα των στιγμών, η Καταστροφή της Σμύρνης εμπεριείχε και μία τρόπο τινά «θρησκευτικότητα». Επέλεξα λοιπόν να ενσωματώσω σε αυτό το τόσο καθοριστικό γεγονός της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, ένα απείρως σπουδαιότερο. Αυτό της πορείας προς τη Σταύρωση του Θεανθρώπου. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ανθρώπινο δράμα που να μη συμπεριλαμβάνεται, να μην «εσωκλείεται» σε αυτό του Θείου Δράματος. Έτσι δημιουργήθηκε μία θεατρική συνθήκη παρουσιάζοντας τον παραλληλισμός των ζωών και των γεγονότων της Σμύρνης με αυτών των γεγονότων προς τη Σταύρωση.

Καλή θέαση.

Δήλωση του σκηνοθέτη Μενέλαου Τζαβέλλα 

 Πάντα ήθελα να σκηνοθετήσω μια Θρησκευτική και Ιστορική παράσταση. Έτσι είπα την ιδέα στον  συγγραφέα Θανάση Σταυρόπουλο και  δημιουργήσαμε την παράσταση μας ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ – ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ που είναι ένας φόρος τιμής στα χιλιάδες θύματα από την καταστροφή της μάνας Σμύρνης. Μια Ιστορία που 100 χρόνια μετά ζούμε ξανά κοντά μας, δίπλα μας …Λαός που ξεχνάει το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει!!

 Παραθέτουμε ενδεικτικά σχόλια και κριτικές :

Ο Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ 

Άριστη ηθοποιία, για την άριστη παρουσίαση, για όλη την σοβαρή προσέγγιση καθώς το συγκεκριμένο θεατρικό έργο, όπως είπε, ήταν υψηλού και κυρίως διδακτικού επιπέδου.

Μητροπολίτης Παροναξίας κ. κ. Καλλίνικος

Η παράσταση αποτελεί ένα Θρησκευτικό γεγονός

“Ένας ΥΜΝΟΣ για την ΠΑΝΑΓΙΑ μας και για την ΣΜΥΡΝΗ. Η παράσταση αποτελεί ένα Θρησκευτικό γεγονός. Μια εμπνευσμένη και καλά κουρδισμένη παράσταση που οδηγεί τον θεατή λέξη προς λέξη ενδοσκοπικά στη λύση του δράματος. Κρατά το κοινό σε μια εγρήγορση. Η ερμηνεία της κα Γεωργίας Ζώη σε αυτό τον απαιτητικό ρόλο θαυμάσια. Η στιγμή που κλείνει τα μάτια και ακινητοποιείται μπροστά στο θείο δράμα, κόβει την ανάσα, κάνοντας μας να μην ξέρουμε ποιο θα είναι το ξέσπασμά της και με πόση ένταση.

Αρχιμανδρίτης Δημήτριος: 

Ύμνοι και Μελωδίες αφιερωμένες στη Μητέρα του Θεού

“Ύμνοι και Μελωδίες αφιερωμένες στη Μητέρα, τη Μητέρα του Θεού και τη μάνα του καθενός μας την Παναγίας μας. Μια εξαιρετική παράσταση”

Γιώργος Πατούλης, Περιφερειάρχης Αττικής: 

Συγκίνηση, ευρηματικότητα και δράση…

“Μια εξαιρετική παράσταση παρακολούθησα. Με συγκίνηση, ευρηματικότητα και δράση καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο να μεταφέρει την ιστορία της Σμύρνης στο κοινό.  Εύγε σε όλους!”

Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου – Βουλευτής Ν. Ηλείας: 

Οι συγκλονιστικές ερμηνείες καθήλωσαν τον κόσμο. Η Σκηνοθεσία της παράστασης από τον Σκηνοθέτη Μενέλαο Τζαβέλλα, με καταγωγή από την Ηλεία, μετέφερε τους θεατές πίσω στο χρόνο ζωντανεύοντας επί σκηνής την ιστορία της Σμύρνης και το Θείο Δράμα. Πολλά μπράβο σε όλους τους συντελεστές”

«Στον ρόλο της μαυροντυμένης μάνας όλων η κυρία Γεωργία Ζώη. Της ταιριάζει όλο αυτό γάντι. Είναι χαροκαμένη, είναι όμως χαλύβδινη. Μιλά, τραγουδά, γονατίζει και ακουμπά το κεφάλι της στο πάτωμα. Δεν της αξίζει να τυραννιέται. Τρομερή επικοινωνία με τους υπόλοιπους ηθοποιούς επί σκηνής, τρομερή μεταδοτικότητα. Στον ρόλο της Ελπίδας συναντάμε την κυρία Άννα Μωραΐτου. Γλυκύτατη παρουσία, ο ορισμός της αρχόντισσας κυράς. Κι εκείνη ισορροπεί με άνεση, ανάμεσα σε πρόζα και τραγούδι. Έτσι κι αλλιώς, το ίδιο το κείμενο είναι δοσμένο ποιητικά. Και το έμμετρο στοιχείο είναι που κάνει τις στιχομυθίες ακόμα πιο εντυπωσιακές. Είναι που κάνει τους μονολόγους ακόμα πιο σπαραχτικούς.» Την ευθύνη για τη συγγραφή του κειμένου φέρει ο κύριος Θανάσης Σταυρόπουλος και πραγματικά είναι άξιος συγχαρητηρίων. Παίρνει δύο άσχετα μεταξύ τους θέματα και τα κάνει να τέμνονται τόσο καλαίσθητα, που είναι να απορείς για την έμπνευση και τον οίστρο. Δεν το πιστεύεις αν δεν το δεις και όταν πια το δεις, τότε πλέον… Η μίξη αυτή, της καταστροφής της Σμύρνης και του Θείου Πάθους, σε συνδυασμό με τη χρήση κάποιων εκκλησιαστικών ύμνων, όπως το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» για παράδειγμα, είναι τροφή για τα μάτια και τα αυτιά, πόσο μάλλον για την ψυχή. Και δεν το εξετάζω με γνώμονα το ότι είμαστε Ορθόδοξοι. Το βλέπω καθαρά καλλιτεχνικά. Όταν ο κύριος Βόλκος ξεκίνησε να ψέλνει τον εν λόγω ύμνο – επιμένω στη χρήση της λέξης «ύμνος», θεωρώ ότι είναι σχεδόν επιβεβλημένη – μας τσάκισε συναισθηματικά. Πρόκειται ίσως για το πιο ωραίο σημείο – ή ένα από τα πιο ωραία, αν θέλετε, σημεία – στο ευαγγέλιο, από λογοτεχνικής άποψης, με λόγια που μόνο ένας τεράστιος ποιητής θα μπορούσε να συλλάβει. Η κυρία Ευτυχία Αργυροπούλου είναι πειστικότατη στον ρόλο της Αϊσέ. Κάτι από Λωξάντρα, κάτι από τις κυράδες τις «παλιές», που είχαν τα σπίτια τους πεντακάθαρα και γεμάτα υπέροχες μυρωδιές, που μαγείρευαν για έναν λόχο και χόρταιναν δύο. Μαζί τους οι κύριοι Κωνσταντίνος Νιάρχος, Χρήστος Ιντζέογλου και οι κυρίες Άννα Μωραΐτου και Ιωάννα Μαρμαρού, που δένουν άψογα μεταξύ τους και με την υπόλοιπη ομάδα και προσφέρουν ένα έργο που απλά δεν θέλεις να τελειώσει. Και βάλτε κατά νου ότι η παράσταση είναι βαριά, είναι πέτρα που δεν σ’ αφήνει να ανέβεις στην επιφάνεια να ανασάνεις, είναι κόμπος στον λαιμό και ίσως και κάτι παραπάνω. Είναι όμως τόσο καλά δομημένη, που πλέον αντιπαρέρχεσαι το κλειστοφοβικό του πράγματος και εστιάζεις στη λόγια πλευρά, που είναι μοναδική. Ο κύριος Μενέλαος Τζαβέλας σκηνοθετεί με περίσσιο πάθος και με τρόπο που κάνει την παράσταση να λάμπει. “Keysmash Κωνσταντίνος Κούλης”

Παρακολουθώντας την εκπληκτική αυτή παράσταση στο θέατρο «ΑΛΚΜΗΝΗ», θαύμασα:

Την υπερθρησκευτικότητα τού ποιητικού κειμένου

Την σεμνή, διακριτική, αποστεωμένη, σχεδόν βυζαντινή σκηνοθεσία, που φώτιζε τα ουσιώδη νοήματα και παρέλειπε τα δευτερεύοντα

Την ερμηνεία τής πολύπειρης Γεωργίας Ζώη στο παν-δύσκολο (σχεδόν αδύνατο) ρόλο της Παναγίας

Τις ερμηνείες όλων των καλλιτεχνών, που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους προκειμένου να μας μεταλαμπαδεύσουν την ανιδιοτελή οικουμενική Φιλότητα που συνέχει το σύμπαν (και που πρώτοι οι Ορφικοί κατανόησαν τη θεμελιώδη σημασία της στην κοσμική Αρμονία – εκείνη που υποδήλωσε ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης-Πλάτων και άλλοι σοφοί). Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι οι μαθητές και σπουδαστές γιατί ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ανεξαρτήτως θρησκεύματος και θεολογικών πεποιθήσεων. «Κωνσταντίνος Μπούρας»

Για άλλη μια φορά η Γεωργία Ζώη μας εξέπληξε ευχάριστα! Συγκλονιστική η ερμηνεία που ανταποκρίθηκε υπέρ του δέοντος στο ρόλο της Παναγίας! Καθηλωτικη παράσταση γεμάτη συναίσθημα που συνοδευόταν από έμμετρο λόγο! «Αθηνόραμα»

Στην κατάμεστη αίθουσα του θέατρο , επικρατούσε απόλυτη σιωπή, σαν να πάγωσε ο χρόνος, και τον λόγο ειχαν οι μοναδικές ερμηνείες αυτών άριστων ηθοποιών .Μια παρασταση με σκηνοθετική άποψη !!!!!!!Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΡΟΥ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΠΛΗΞΗ !!!!!!!!! «Αθηνόραμα»

Το Δάκρυ ….Είναι μια θεατρική εμπειρία, σε ένα άμεσο θέατρο Μια εξαιρετική παράσταση με εκπληκτικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς της παράστασης «Αθηνόραμα»

Συγκλονιστική παράσταση – Παρακολούθησα την παράσταση &Το δάκρυ της Παναγίας-ένας ύμνος για τη Σμύρνη& στο θέατρο Αλκμήνη. Μια εξαιρετική παράσταση, αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή Οι συγκλονιστικές ερμηνείες καθήλωσαν το κοινό . Η Σκηνοθεσία της παράστασης μετέφερε τους θεατές πίσω στο χρόνο ζωντανεύοντας επι σκηνής την Ιστορία της Σμύρνης και το Θείο Δράμα Πολλά μπράβο σε όλους τους συντελεστές Όλοι μας συγκινηθήκαμε. Απολαύσαμε με την ψυχή μας ενα εξαίρετο κείμενο άρτια δομημένο, με σωστά ελληνικά, χωρίς ασυνταξίες, ενα κείμενο που βοηθά τους ηθοποιούς στον μέγιστο βαθμό να αναδείξουν το υποκριτικό τους ταλέντο. Απολαύσαμε επίσης και μια άριστη σκηνοθεσία Και όταν λέω άριστη, εννοώ άριστη! Απολαύσαμε φυσικά και ερμηνείες…Παναγιά μου ερμηνείες! “Aθηνόραμα»

«Το Δάκρυ της Παναγίας… Ένας Ύμνος για την Σμύρνη» που δημιουργήθηκε με αφορμή την επέτειο της Μικρασιατικής καταστροφής είναι μια άκρως εντυπωσιακή και πρωτότυπη παράσταση Όταν τον ρόλο της Παναγίας όμως αναλαμβάνει να ενσαρκώσει η Γεωργία Ζώη, μια από τις καλύτερες ηθοποιούς της ελληνικής θεατρικής σκηνής, έρχεται ένα αποτέλεσμα που δικαιώνει, γιατί η Γεωργία Ζώη μεταμορφώνεται με ευκολία σε κάθε χαρακτήρα που καλείται να ερμηνεύσει με την εκφραστική και κινησιολογική της ικανότητα. Δίπλα της στο ρόλο του Ιωάννη ένας άλλος εξαιρετικός ηθοποιός ο Σταύρος Βόλκος ήταν απόλυτος αρωγός να στέκει πανάξια δίπλα στην Μητέρα του Θεού, τόσο με το παρουσιαστικό του και την κινησιολογία του αλλά ακόμα περισσότερο με την υψηλή τεχνική της εκπληκτικής φωνής του του που κατά γενικήν και καθολικήν ομολογίαν εμάγεψε το κοινό. Και φυσικά είναι και μια άλλη κυρία του θεάτρου, η Ευτυχία Αργυροπούλου που αφήνει το στίγμα της σε διπλό ρόλο αυτόν της Τουρκάλας Αισέ, αλλά και της Μαρίας της Μαγδαληνής στο δεύτερο μέρος εκείνο του Θείου δράματος γεμάτο συμβολισμούς. Η Άννα Μωραίτου, σύμβολο της «Ελπίδας», ο Κωνσταντίνος Νιάρχος στον διπλό ρόλο του Χρυσοστόμου Σμύρνης και του Ιούδα, ο Πέτρος Τσαπαλιάρης στον διπλό ρόλο του Νουρεντίν Πασά και του Πόντιου Πιλάτου, η Ιωάννα Μαρμάρου ως Μοιχαλίδα έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και δημιούργησαν ένα σύνολο που σε παρέσυρε με την ροή της δραματουργίας. Ένα σύνολο που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο ο Μενέλαος Τζαβέλλας σε μια σκηνοθετική προσέγγιση, από τις καλύτερες του, οδηγώντας τον θεατή στην τελική ώρα χωρίς περιττά στοιχεία, επικεντρώνοντας στα κατ’ εξοχήν μηνύματα που ήθελε να δώσει η παράσταση, με την βοήθεια φυσικά του ξεκάθαρου και δυνατού κειμένου του Θανάση Σταυρόπουλου. «The look Γιάννης Ζαμπατής»

Δύσκολη παράσταση και ένα ακόμα στοίχημα για την κυρία Γεωργία Ζώη, που μας ταξίδεψε, τόσο με την ερμηνεία της όσο και με την απίστευτη φωνή της και στους εκκλησιαστικούς ύμνους.. Επίσης, μαγεύτηκα από τη φωνή του &Αποστόλου Ιωάννη&. Πρωτότυπη και μοναδική ιστορία, με θρησκευτική πνοή και ύμνους, που σου αφήνει περιθώρια να σκεφτείς την πορεία των ανθρώπων· για μένα, κυρίως, την πορεία της εξουσίας των ανθρώπων. «Sin Web Radio»

«Κοιτάξτε, είναι ένα θέμα αυτό το οποίο έχει τεθεί το παρελθόν στο τραπέζι και ιδίως μετά τους σεισμούς του 1995 στην Κοζάνη – Γρεβενά, όπου ήταν 20 – 30 οικισμοί που έπαθαν σημαντικές βλάβες, από 10 – 20 σπίτια ο κάθε οικισμός, και κάναμε μία προσπάθεια συνένωσης αυτών των οικισμών τότε, προκειμένου να πάνε σε ασφαλείς περιοχές και να είναι οι οικισμοί πιο δυναμικοί, με τα σχολεία τους κλπ. Εν μέρει απέδωσε, εν μέρει δεν απέδωσε. Και γιατί; Γιατί συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή είναι άνθρωποι οι οποίοι είναι δεμένοι με το χώρο, είναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν. Βεβαίως, αυτό μπορεί να επιχειρηθεί σε κάποιες οικιστικές μονάδες μικρές, προκειμένου να γίνουν πιο δυναμικές, πιο ασφαλείς καταρχήν γιατί αυτό είναι το κυριότερο και στη συνέχεια να δούμε την όλη διαδικασία. Είναι θέματα σχεδιασμού, ανάπτυξης και είναι το κυρίαρχο θέμα που μπαίνει και στη θεωρία διαχείρισης καταστροφών». 

Παρόλα αυτά, είπε ότι: «Τελικός στόχος είναι να καταστήσουμε τις περιοχές οι οποίες έχουν πληγεί πιο ανθεκτικές στα επόμενα φαινόμενα», κάτι που φυσικά δεν έχει γίνει εδώ και δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει αρκετά ακραία περιστατικά παρόμοιου χαρακτήρα.

Η «φύση» ο βασικός φταίχτης;

Ο καθηγητής έκανε λόγο για «φαινόμενο χιλιετίας», παρομοιάζοντάς το με τον «Ιανό» (2021), υιοθετώντας ουσιαστικά μία αφήγηση που θέλει «τη φύση» και «το καιρικό φαινόμενο» να είναι ο βασικός παράγοντας της τελεσμένης καταστροφής και όχι η κυβερνητική αδιαφορία για την πρόληψη και την προστασία απέναντι σε ακραία φαινόμενα: «Μετά από αυτό το ακραίο φυσικό φαινόμενο που ήταν ένα φαινόμενο χιλιετίας και με το δεδομένο ότι μέσα σε τέσσερα χρόνια εκδηλώθηκαν δύο φαινόμενα χιλιετίας, είχαμε και τον “Ιανό” πριν τρία χρόνια υπάρχει μία γενική εν πάση περιπτώσει σκέψη και προβληματισμός για το πώς θα μπορέσουμε να δομήσουμε την επόμενη μέρα. Βεβαίως προέχει. αυτό που γίνεται σήμερα η διάσωση των πολιτών, η ανακούφιση από την ταλαιπωρία και η ταχεία επάνοδος στην κανονικότητα, αλλά υπάρχουν διάφορα θέματα. Και αυτά τα θέματα είναι τα θέματα της τροφοδοσίας και της υποστήριξης αυτού του πληθυσμού άμεσα, πράγμα το οποίο έχει δρομολογηθεί. Είναι τα θέματα της ενημέρωσης και της πληροφόρησης, είναι τα θέματα της κοινωνικής συνδρομής, είναι τα θέματα της προσωρινής ή ημιμόνιμης κατοικίας, Είναι όλα αυτά που θα βελτιώσουν τις συνθήκες των συμπολιτών μου γιατί κατάγομαι από την Καρδίτσα και αυτά έχουν δρομολογηθεί. Από εκεί και πέρα όμως μπαίνουν θέματα υποδομών, μπαίνουν θέματα επαναφοράς και ανάπτυξης περιοχής σε διάφορα επίπεδα».

Σε ερώτηση για τη γεωεδαφολογική αλλαγή που ενδεχομένως να έχει γίνει στη Θεσσαλία ο κ. Λέκκας τόνισε ότι: «Είναι ένα θέμα καθαρά περιβαλλοντικό, είναι ένα θέμα καθαρά αγροτικό, ένα θέμα που αγγίζει και άλλες παραμέτρους, δεν είναι μονάχα οικονομικό κλπ. Θεωρώ ότι ως προς το περιβαλλοντικό σκέλος όλη αυτή η διαδικασία εντάσσεται μέσα στις φυσικές διεργασίες η οποία για το γεωλογικό χρόνο είναι φυσιολογικές. Δηλαδή ο Θεσσαλικός κάμπος διαμορφώθηκε από τεράστια τέτοια γεγονότα τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς εμείς βλέπουμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον σήμερα, αλλά τις βλέπουμε κάτω από τη δική μας οπτική, την οπτική της ζωής των πενήντα των εκατό χρόνων το πολύ. Όμως είναι ένα φαινόμενο καθαρά περιβαλλοντικό, που διαμόρφωσε τον θεσσαλικό κάμπο, που τον έκανε τόσο παραγωγικό και που είναι αυτός που είναι σήμερα με τη μεγάλη ανάπτυξη. Από κει και πέρα όμως, πρόσκαιρες επιπτώσεις θα υπάρχουν στην παραγωγή, στην αγροτική παραγωγή, η οποία καταστράφηκε, η οποία θα δυσκολευτεί αμέσως μετά να ανακάμψει γιατί έχουμε τα φερτά υλικά τα οποία σκεπάζουν το γόνιμο έδαφος».

Εκτός από το ύψος της βροχής καθοριστικό ρόλο παίζουν όπως επεσήμανε ο κ. Λέκκας «η υδρολογική λεκάνη, η ανάπτυξη των ρευμάτων, είναι ο τύπος ανάπτυξης των ρεμάτων, τα γεωλογικά κριτήρια, είναι οι χρήσεις γης, είναι ο προσανατολισμός του πρανούς. Είναι πάρα πολλά θέματα τα οποία ουσιαστικά επιτρέπουν να αναπτυχθούν καταστροφικά φαινόμενα. Και δεν είναι μόνο η έντονη βροχόπτωση σαν βροχόπτωση, είναι τα πλημμυρικά φαινόμενα, είναι η διάβρωση, είναι η κατολίσθηση, οι θαλάσσιες πλημμύρες[…] Η κάθε περιοχή πρέπει να μελετάται διαφορετικά. Έχουμε αναπτύξει τεχνογνωσία πάνω σε αυτό, έχουμε κάνει αρκετές προσπάθειες σε αρκετές περιοχές της χώρας».

Τέλος κληθείς να σχολιάσει τον φονικό σεισμό στο Μαρόκο ο Ευθύμιος Λέκκας εξέφρασε τον φόβο ότι τα θύματα θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 1.000 και ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επηρεάσει τον ελληνικό χώρο.

Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες που μεταδίδουν ξένα ειδησεογραφικά μέσα μετά τον καταστροφικό σεισμό 6,8 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ στο Μαρόκο. Κτίρια πέφτουν σαν τραπουλόχαρτες, ενώ κραυγές αγωνίας ακούγονται και άνθρωποι προσπαθούν να προστατευθούν από τα χαλάσματα.

Χαρακτηριστικός είναι και οι σειρήνες που ηχούν κινητοποιώντας τους πολίτες, οι οποίοι τρέχουν  έξω στον δρόμο. 

Ο αριθμός των θυμάτων είναι 820 ενώ οι Αρχές θεωρούν βέβαιο ότι θα αυξηθεί τις επόμενες ώρες.  

Σύμφωνα με πληροφορίες, δεκάδες μετασεισμοί έχουν σημειωθεί,  οι οποίοι δεν ξεπερνούν τα 5 Ρίχτερ. Οι επιστήμονες, λένε, ότι δεν επίκειται τσουνάμι.

Από τον καταστροφικό σεισμό, που ισοπέδωσε την ιστορική πόλη του Μαρακές, έχει επηρεαστεί σοβάρα η ηλεκτροδότηση και σε πολλά σημεία είναι χωρίς ρεύμα αλλά και ίντερνετ με αποτέλεσμα οι επικοινωνίες να είναι δύσκολες.

Πολίτες της χώρας, μαρτυρούν ότι δεν είναι συνηθισμένοι σεισμοί τέτοιου μεγέθους και δηλώνουν τρομοκρατημένοι. «Ήταν ένα εφιαλτικό βράδυ» αναφέρει και προσθέτει πως ο σεισμός ήταν ξαφνικός και καταστροφικός.

Την ίδια ώρα, σεισμολόγοι αναφέρουν ότι πρόκειται για έναν από τους ισχυρότερους σεισμούς του αιώνα. Δεκάδες είναι τα κτίρια που έχουν υποστεί ζημιές, ειδικότερα στην παλιά πόλη του Μαρακές.

Εκατοντάδες είναι οι τραυματίες. Για την φροντίδα τους, μάλιστα, γίνεται έκκληση για αιμοδοσία καθώς οι ανάγκες είναι αυξημένες στα νοσοκομεία.

Δείτε βίντεο από τον καταστροφικό σεισμό:

Παγκόσμια συγκίνηση - Τα μηνύματα των ηγετών

Ο πρόεδρος της Eπιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης Μούσα Φάκι Μαχάματ εξέφρασε σήμερα «τον μεγάλο του πόνο» και τα συλλυπητήριά του προς τον λαό του Μαρόκου, μετά τον φονικό σεισμό που έπληξε τη χώρα προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 632 ανθρώπων.

«Ενημερώθηκα με μεγάλο πόνο για τις τραγικές επιπτώσεις του σεισμού που έπληξε το βασίλειο του Μαρόκου. Εκφράζω τα βαθιά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην Αυτής Μεγαλειότητα τον βασιλιά Μοχάμεντ Στ’, στον μαροκινό λαό και στις οικογένειες των θυμάτων», επεσήμανε ο Μούσα Φάκι Μαχάμαντ στην πλατφόρμα X.

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε σήμερα «συντετριμμένος λόγω του φρικτού σεισμού στο Μαρόκο» και προσέφερε τη βοήθεια της χώρας του.

«Είμαστε όλοι συντετριμμένοι μετά τον φρικτό σεισμό στο Μαρόκο. Η Γαλλία είναι έτοιμη να βοηθήσει», έγραψε στο X στη διάρκεια της πτήσης του προς το Νέο Δελχί όπου θα συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής της G20.

Από την πλευρά της η Γαλλίδα υπουργός Εξωτερικών Κατρίν Κολονά εξέφρασε την «αλληλεγγύη» της με «το Μαρόκο και τον μαροκινό λαό» μετά τον «φρικτό» σεισμό.

Ο Ισπανός υπηρεσιακό πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ εξέφρασε επίσης τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες που επλήγησαν από την «τραγωδία».

«Όλη μου η αλληλεγγύη και η υποστήριξη στον λαό του Μαρόκου μετά από αυτόν τον φρικτό σεισμό», ανέφερε στο X. «Η Ισπανία βρίσκεται στο πλευρό των θυμάτων αυτής της τραγωδίας και στις οικογένειές τους», σημείωσε.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απηύθυνε τις ευχές του για «ανάκαμψη σε όλους τους Μαροκινούς που επλήγησαν από τον καταστροφικό σεισμό που σημειώθηκε στο Μαρόκο, μια χώρα φίλη και αδελφή. Μακάρι ο Θεός να λυπηθεί όσους έχασαν τη ζωή τους και εύχομαι γρήγορη ανάρρωση στους τραυματίες. Υποστηρίζουμε τους Μαροκινούς αδελφούς μας αυτή τη δύσκολη ημέρα».

«Η Τουρκία είναι έτοιμη, όπως πάντα, να προσφέρει κάθε είδους βοήθεια για να κλείσουν οι πληγές» του Μαρόκου, διευκρίνισε σε ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείου Εξωτερικών.

Ο ΟΗΕ είναι έτοιμος να βοηθήσει τη μαροκινή κυβέρνηση «στις προσπάθειές της να συνδράμει τους πληγέντες», δήλωσε ο εκπρόσωπος Στεφάν Ντιζαρίκ.

Στο μεταξύ ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι, οικοδεσπότης της συνόδου της G20 που ξεκίνησε σήμερα, εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στους συγγενείς των θυμάτων του σεισμού. «Εξαιρετικά συγκλονισμένος από τις απώλειες ανθρώπινων ζωών από τον σεισμό στο Μαρόκο», έγραψε στην πλατφόρμα X, προσθέτοντας: «αυτή την τραγική ώρα οι σκέψεις μου είναι με τον λαό του Μαρόκου. Συλλυπητήρια σε όσους έχουν χάσει συγγενείς τους».

Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς απηύθυνε επίσης μήνυμα συλλυπητηρίων μετά τον «καταστροφικό» σεισμό, ενώ έκανε λόγιο για «φρικτά νέα από το Μαρόκο».

Από την πλευρά της η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ σχολίασε ότι «μαζί με τον λαό του Μαρόκου, θρηνούμε τα θύματα του φρικτού σεισμού. Οι σκέψεις μας είναι με αυτούς και όσους αναζητούν εγκλωβισμένους αυτές τις ώρες και δίνουν μάχη για τη ζωή των πολλών τραυματιών».

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στον «φίλο λαό» του Μαρόκου, επεσήμανε το Κρεμλίνο σε ανακοίνωσή του.

«Στη Ρωσία συμμεριζόμαστε τον πόνο και το πένθος του φίλου λαού του Μαρόκου», τόνισε ο Πούτιν σε μήνυμά του προς τον βασιλιά της χώρας Μοχάμεντ Στ’, ενώ εξέφρασε και «τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια για τις τραγικές συνέπειες του καταστροφικού σεισμού».