Την παραίτηση του υφυπουργού Πολιτισμού Ν. Γιατρομανωλάκη, ξεκαθαρίζοντας πως αρνούνται να προσέλθουν σε συνάντηση μαζί του, ζητούν οι σπουδαστές της Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου, αφήνοντας αιχμές για τη στάση του υπουργείου τόσο στο θέμα του Δ. Λιγνάδη όσο και στην υπόθεση του Δ. Κουφοντίνα.

Μεταξύ άλλων στην επιστολή του προς τον Ν. Γιατρομανωλάκη ο Σύλλογος Σπουδαστών/τριών Σχολής Δραματικής Τέχνης Εθνικού Θεάτρου σημειώνει ότι δεν κατανοεί τον λόγο της συνάντησης που τους ζητήθηκε στις 22/2 και τονίζει ότι «ένας υφυπουργός δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι έκανε «απλώς» τη δουλειά του, όταν γύρω του συμβαίνουν σημεία και τέρατα». 

«Ένας άνθρωπος με πολιτική εξουσία δεν κάνει ποτέ απλώς τη δουλεά του. Οφείλει να επαναπροσδιορίζει την πολιτική του τοποθέτηση και εντέλει να επιλέγει με ποιους συμπορεύεται και ποια συνείδηση έχει. Θέση μας είναι ότι, για τους παραπάνω λόγους ο κ. Γιατρομανωλάκης θα πρέπει να παραιτηθεί, όπως και σύσσωμη η ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού», συμπληρώνεται στην επιστολή.


Πηγή: efsyn.gr

Παρέμβαση σε κτήριο του Υπουργείου Πολιτισμού πραγματοποιεί αυτή την ώρα ομάδα ατόμων για τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.

Συγκεκριμένα οι αλληλέγγυοι άνοιξαν ένα πανό το οποίο γράφει: «Υπερασπίζεστε παιδεραστές, δολοφονείτε αγωνιστές».

Όπως αναφέρεται στον ιστότοπο indymedia για την παρέμβαση:

“Γίνεται μεγάλη προπαγάνδα για κάποιο πολιτισμό που δε τον βλέπω. Είδα σημαντικές προσωπικότητες. Αλλ'αυτό δε σημαίνει ότι είδα και πολιτισμό. Την ανυπαρξία πολιτισμού, άλλωστε, αποδεικνύει και η ύπαρξη υπουργείου Πολιτισμού... Τα υπουργεία Πολιτισμού είναι μία κληρονομιά απολυταρχικών καθεστώτων. Παλαιότερα δεν υπήρχε υπουργείο Πολιτισμού. Υπήρχε υπουργείο Παιδείας. Από την ώρα που τα απολυταρχικά καθεστώτα ανακαλύψαν τη σημασία του πως να καθοδηγούν και πως να επιβάλλουν πολιτισμό, έφτιαξαν και ομώνυμο υπουργείο.

Με πρώτο διδάξαντα τον Γκαίμπελς...” (Μάνος Χατζιδάκης)“

Δύο κόσμοι σε σύγκρουση ”Είναι αλήθεια ότι προερχόμαστε από δυο διαφορετικούς κόσμους.

Δυό κόσμοι οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης μεταξύ τους χωρίς διάθεση ανακωχής. Δύο κόσμοι τους οποίους χωρίζει μια άβυσσος διαφορετικών αξιών, πρακτικών, προτύπων, λογικών, συμπεριφορών. Από την μια πλευρά είναι ο κόσμος της εξουσίας, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας. Ένας κόσμος βουτηγμένος στο αίμα, την καταπίεση, την λήθη, την υποκρισία, με τα ψεύτικα χαμόγελα στις δεξιώσεις να καλύπτουν φρικτά εγκλήματα.Από την άλλη πλευρά είναι ο κόσμος των καταπιεσμένων, των αδύναμων, των φτωχών, των κολασμένων. Ο κόσμος της αντίστασης, της αλληλεγγύης, του αγώνα και της δικαιοσύνης. Είμαστε εμείς που αναγνωρίζουμε τα κατάλοιπα και τις αντιφάσεις που κουβαλάμε από τον κόσμο της εξουσίας και τα πολεμάμε. Τόσο μέσα μας όσο και εξωτερικά. Ο κόσμος που δεν χάνει την συλλογική μνήμη του, που δεν σταμάτησε και δεν θα σταματήσει να ζητάει τον λογαριασμό για τα διαρκή εγκλήματα του κράτους και του κεφαλαίου σε βάρος της τάξη του.Ας μιλήσουμε για το "ηθικό πλεονέκτημα" του αστικού κόσμου…Εδώ και εβδομάδες σύσσωμη η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθούσε να συγκαλύψει πολιτικά και ποινικά την υπόθεση του παιδοβιαστή Λιγνάδη με τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρη Μαρκόπουλο να φτάνει στο σημείο να μιλάει για προσπάθεια δημιουργίας θέματος “εκ του μη όντος”. Ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Ταραντίλης έλεγε πως ο παιδοβιαστής Λιγνάδης παραιτήθηκε για “προσωπικούς λόγους’’ η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη προσπάθησε να το κρύψει την ανάμιξή της και ανακάλυψε ότι ο παιδοβαστής Λιγνάδης είναι επικίνδυνος μετά από τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας.Όταν έστω και πρόσκαιρα η σαπίλα του συστήματος βγαίνει στην επιφάνεια είναι γνωστή η συνέχεια. Ο Λιγνάδης θα παρουσιαστεί ως “μεμονωμένο περιστατικό”, η κυβέρνηση θα τον καταδικάσει και θα δηλώσει εξαπατημένη. Την ίδια στρατηγική εξάλλου εφάρμοσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μετά την αποκάλυψη ότι ο πρώην βουλευτής της και προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού Νίκος Γεωργιάδης ασελγούσε σε ανήλικα αγόρια. Αφού πρώτα τον απομάκρυνε μέχρι να αποσυρθεί το θέμα από την δημοσιότητα στην συνέχεια φρόντισε να τον υπερασπιστεί ηθικά και πολιτικά.

Η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του, ενώ ο Κυρανάκης και άλλοι αξιωματούχοι της ΝΔ παρευρίσκονταν στο ακροατήριο σε όλη την διάρκεια της δίκης, ως απολογητές των διεθνών κυκλωμάτων trafficking και σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων.Ήταν αναμενόμενο πως και σε αυτή την περίπτωση , όπως και στην περίπτωση των καταγγελιών της Μπεκατώρου, η πολιτική ελίτ και ο δημοσιογραφικός αντίλαλος της, θα επιχειρούσε να εμφανιστεί, έστω και καθυστερημένα, ως σταυροφόροι μιας διαδικασίας κάθαρσης, και να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από το εκρηκτικό κύμα του ελληνικού metoo. Γεγονός κορυφαίας υποκρισίας, καθώς τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι χρόνια, βασικό στοιχείο της κυρίαρχης τηλεοπτικής κουλτούρας είναι η διαρκής κακοποίηση, ο κανιβαλισμός και ο εξευτελισμός ανθρώπων ενώπιον του τηλεοπτικού κοινού, χωρίς αυτό να προβληματίσει ποτέ τις διάφορες πολιτικές περσόνες που στο όνομα του πολιτισμού, μιλούν τώρα για κάθαρση.

Εξάλλου δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου καταγγελίες μέσα στον ίδιο χώρο έχουν μείνει στο σκοτάδι είτε λόγω φόβου απόλυσης, είτε επειδή οι καταγγέλουσες λόγω της ταξικής θέσης τους, ή της χαμηλής ιεραρχικής κατάταξης στο καλλιτεχνικό στερέωμα, δεν είχαν την δυνατότητα να τις δημοσιοποιήσουν.Η αναγκαστική λοιπόν αποκαθήλωση της προσωπικότητας Λιγνάδη, η έκθεση του ενώπιον της ποινικής δικαιοσύνης, ό,τι κι αν αποφέρει αυτή, σε καμία περίπτωση δεν ξεπλένει όλο αυτό το σύστημα που γνώριζε, συγκάλυπτε ή υποβοηθούσε ενδεχομένως, τις αποτρόπαιες πράξεις του βασικού εκπροσώπου της αριστείας και της δεξιάς εστέτ υψηλής αισθητικής στον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτική και η οικονομική ελίτ αποφασίζει να εκθέσει κάποιον δικό της, προκειμένου να διαχωριστεί από κραυγαλέες περιπτώσεις “σκανδάλων” που έχουν απασχολήσει τη δημόσια σφαίρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της νεότερης ιστορίας η περίπτωση υψηλότατου στελέχους του Πασόκ (Τσοχατζόπουλος), ο οποίος αποτέλεσε τον αποδιοπομπαίο τράγο, η θυσία του οποίου εξυπηρέτησε το ξέπλυμα του συνόλου της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που βαρύνονταν με δεκαετίες συστηματικής διαφθοράς.Ας μιλήσουμε για ορισμένες στιγμές συγκάλυψης των εγκλημάτων της αστικής τάξης…Η κυβέρνηση αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της, ενώ την ίδια ώρα, ηθικολογεί ακατάπαυστα για αγωνιστές όπως ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Ένας επαναστάτης που είχε το θάρρος και το σθένος να αναλάβει την ευθύνη για την πολιτική του διαδρομή, χωρίς ίχνος μεταμέλειας, και να την υπερασπιστεί με αξιοπρέπεια. Έτσι, η πολιτική ηγεσία την στιγμή που χτίζει ένα καθεστώς εξαίρεσης και ειδικής μεταχείρισης σε βάρος του φυλακισμένου αγωνιστή εγκολπώνει στις τάξεις του: παιδεραστές, εφοπλιστές μεγαλέμπορους ναρκωτικών, φασίστες και νοσταλγούς της χούντας.

Ο βουλευτής της Ν.Δ Νίκος Γεωργιάδης καταδικάστηκε μόλις σε 28 μήνες με αναστολή για κατά συρροή και κατ εξακολούθηση ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων έναντι αμοιβής στη Μολδαβία. Η υπόθεση του Noor 1 που αφορά την μεγαλύτερη ποσότητα διακίνησης ηρωίνης στον κόσμο παραμένει ανεξιχνίαστη και περιλαμβάνει 9 θανάτους μαρτύρων, 3 παραιτήσεις ανακριτών και 3 εξαιρέσεις δικαστών. Είναι πια ευρέως γνωστό ότι η μαφία στην χώρα διοικείται μέσα από τα αστυνομικά γραφεία υψηλόβαθμων αξιωματικών και τα πολυτελή γραφεία επιχειρηματιών και κάθε λογής “αρίστων” της οικονομικής ελίτ. Με χιλιάδες σελίδες δικογραφιών να λιμνάζουν μέχρι να συγκαλυφθούν στα ανακριτικά και εισαγγελικά γραφεία, όπως χαρακτηριστικά στην περίπτωση των κυκλωμάτων trafficking που είχαν βιτρίνα τους τη γνωστή αλυσίδα φούρνων “Χωριάτικο”.Αυτές είναι μερικές μόνο από τις σύντομες εικόνες του κόσμου τους. Γιατί το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα δεν έχει τελειωμό. Γιατί οι κοινωνικές ανισότητες διαμορφώνουν ένα σύμπλεγμα καταπίεσης με defacto ταξικούς και πατριαρχικούς όρους.Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραπάνω ισχυρισμού αποτέλεσε ο στιγματισμός και η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών από το δίδυμο Λοβέρδου – Χρυσοχοϊδη. Οι οροθετικές παρουσιάστηκαν ως μια υγιειονομική βόμβα που έπρεπε πάση θυσία να εξουδετερωθεί προς δήθεν όφελος της κοινωνίας. Πολλές από αυτές τις γυναίκες οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία και την ψυχολογική εξόντωση.

Αντίστοιχο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση με το ξενοδοχείο στο Κρανίδι όπου σεξεργάτριες προσφύγισσες διαπομπεύτηκαν ως υγειονομικές βόμβες κορονοϊού. Κανείς δεν αναρωτήθηκε τι κατάληξη είχαν αυτές οι γυναίκες και υπό ποιες συνθήκες βρίσκονταν σε αυτό το ξενοδοχείο.“Ο Λιγνάδης δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα των προσώπων που στελεχώνουν το σύστημα”Ο Λιγνάδης δεν αποτελεί ένα τυχαίο πρόσωπο στο σύστημα εξουσίας. Είναι ίσως ο βασικός εκπρόσωπος της μεταμοντέρνας εθνικοφροσύνης στον χώρο της τέχνης συντασσόμενος δημόσια με το πρόσφατο ακροδεξιό κίνημα μακεδονομάχων. Ήταν ένας από τους βασικούς ομιλητές σε πρόσφατο συνέδριο κατά της “τρομοκρατίας”, το οποίο οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Χρυσοχοίδη, όπου κατηγορούσε τις πολιτικοποιημένες μορφές τέχνης ως πεδία υποστήριξης της “τρομοκρατίας”.Αν ο Λιγνάδης δεν είχε αποκαλυφθεί θα ήταν με σιγουριά ένας από τους εγχώριους υποστηρικτές του τρομονόμου που ποινικοποιεί ακόμα και την μουσική και τις αντιεξουσιαστικές μορφές τέχνης. Θα συμφωνούσε με την φυλάκιση του ισπανού ράπερ Πάμπλο Χασέλ, για τις φυλακίσεις μουσικών και καλλιτεχνών στην Γερμανία και την Τουρκία. Θα ήταν ένας από αυτούς που θα έβγαζαν μπροστά η Μενδώνη και ο Μητσοτάκης για να υπερασπιστούν τους αντιτρομοκρατικούς νόμους φίμωτρο και την πολλαπλή καταπίεση στο εργασιακό περιβάλλον του καλλιτεχνικού κλάδου.Όμως είναι γνωστό ότι η ελεύθερη και δημιουργική έκφραση αποτελούσε πάντα όπλο των καταπιεσμένων, πηγή έμπνευσης, τρόπο επικοινωνίας και διασκέδασης, εργαλείο ενδυνάμωσης και όξυνσης της σκέψης και πιο πολύ από όλα τρόπο για να την παλεύουμε. Είναι η έμπρακτη δημιουργία ενός διαφορετικού πολιτισμού και κουλτούρας, μιας αλλιώτικης αφήγησης μέσα στο υπάρχον.Για αυτό και εκατοντάδες προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό χώρο έχουν εκφράσει δημοσίως την υποστήριξη τους στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.

Όχι απαραίτητα διότι ταυτίζονται πολιτικά με τον σύντροφο, αλλά γιατί αναγνωρίζουν ότι οι πολιτικές και οι μηχανισμοί που τον σακατεύουν κάθε μέρα σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου είναι οι ίδιες που συγκαλύπτουν σήμερα τους παιδοβιαστές και τα κυκλώματα τους, που αύριο θα προσπαθήσουν να φιμώσουν κάθε ελεύθερη φωνή έκφρασης, που χτες ισοπέδωσαν εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις για τις οποίες χύθηκε αίμα αγωνιστών και αγωνιστριών.Γιατί όσο και αν τα ΜΜΕ θέλουν να μας παρουσιάσουν απλώς ως υποστηρικτές του Κουφοντίνα ο κόσμος της αλληλεγγύης και της αντίστασης ξέρει τι πραγματικά είμαστε.

Είμαστε οι φοιτήτες/-ριες που δεν θέλουν να δουν τις σχολές τους να γεμίζει με αστυνομία και που διαδηλώναμε για την απόσυρση του νομοσχεδίου – έκτρωμα της Κεραμέως όλο το προηγούμενο διάστημα. Είμαστε οι εργάτες/ριες που παλεύουμε μέσα από τα σωματεία μας τις αντεργατικές πολιτικές του κεφαλαίου που μας θέλουν σύγχρονους σκλάβους στις γαλέρες των αρίστων. Είμαστε οι μετανάστες/ριες που βρίσκονται φυλακισμένες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του ελληνικού κράτους και βιώνουμε στο πετσί μας τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές της Ευρώπης - Φρούριο. Είμαστε οι κρατούμενοι θύματα της θανατοπολιτικής της Σοφίας Νικολάου και παλεύουμε να ανατρέψουμε τις σωφρονιστικές πολιτικές που μας δολοφονούν κάθε μέρα.

Είμαστε οι καλλιτέχνες που αναγκαζόμαστε να ζούμε υπό το καθεστώς της ανασφάλιστης εργασίας με απλήρωτες εργατοώρες, να αναπαράγουμε την σάπια κουλτούρα τους έχοντας πλέον και τους τρομονόμους πάνω από το κεφάλι μας.Είμαστε όλοι και όλες που αναγνωρίζουμε ότι η απεργία πείνας του πολιτικού κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα δεν αποτελεί μια μεμονωμένη υπόθεση, αλλά συνδέεται άμεσα με όλα τα ανοιχτά κοινωνικά μέτωπα. Η βάρβαρη κατασταλτική επίθεση που δεχόμαστε είναι κοινή και μας απειλεί όλους και όλες. Έτσι κοινός οφείλει να είναι και ο αγώνας για μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.Για αυτό αποφασίσαμε να μπούμε στο συγκεκριμένο υπουργείο όπου συνδέεται με την συγκάλυψη κατά συρροή βιασμών/κακοποιήσεων/ εξευτελισμών για να καταγγείλουμε την επερχόμενη δολοφονία του απεργού πείνας από την κυβέρνηση δολοφόνων της Νέας Δημοκρατίας, να απαιτήσουμε να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του, να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στα αιτήματα των εργαζομένων στον χώρο του πολιτισμού και να αναδείξουμε το κοινό νήμα που συνδέει τα ειδεχθή εγκλήματα της εξουσίας.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΠΛΟ ΧΑΣΕΛΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ GRUP YORUM

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΛΑΔΙΚΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο ΑΜΠΙΓΙΕΡ   του Ρόναλντ Χάργουντ

Οι θεατρικές επιχειρήσεις Λεμπέση  - σε συνεργασία με το Θεατροκίνημα - ανοίγουν το ιστορικό τους αρχείο και παρουσιάζουν σε online streaming στις 12,13 και 14 Μαρτίου, την παράσταση θρύλο « Ο Αμπιγιέρ » του Ρόναλντ Χάργουντ, που ήρθε για να μείνει, με μία πλειάδα κορυφαίων συντελεστών, που ο καθένας στο είδος του σημείωσαν και σημειώνουν μεγάλες επιτυχίες.

Ο Αμπιγιέρ (Τhe dresser ) του Ρόναλντ Χάργουντ  ανέβηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας τη  σεζόν 1989 -90 στο θέατρο Αθήναιον – νυν Τζένη Καρέζη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, με Σερ τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Νόρμαν τον Νικήτα Τσακίρογλου και Λαίδη την Ελένη Χατζηαργύρη. Σημείωσε τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία και η παράσταση έμεινε στην ιστορία του θεάτρου.

Ο συγγραφέας εμπνεύστηκε το έργο από την εμπειρία του ως Αμπιγιέρ στο πλάι του κορυφαίου Άγγλου ηθοποιού Σερ Ντόναλντ Γούλφιτ. Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Λονδίνο στις 6 Μαρτίου 1980 με τον Freddie Jones  ως Σερ και τον  Tom Courtenay ως Νόρμαν.

Είναι ένα έργο χαρακτήρων, που περιγράφει την ιδιόμορφη σχέση ανάμεσα σε ένα βετεράνο διάσημο σαιξπηρικό ηθοποιό και τον αφοσιωμένο Αμπιγιέρ του.

Ο Σερ είναι ένας δύστροπος άνθρωπος, που ηγείται σε περιοδεύοντα θίασο στην Αγγλία , κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αμπιγιέρ ( Νόρμαν ) είναι ο αφοσιωμένος βοηθός του, που για 15 χρόνια τον φροντίζει σχολαστικά και τον γεμίζει αυτοπεποίθηση με σκοπό ο Σερ  να μην ακυρώνει τις παραστάσεις λόγω των  ανασφαλειών του.

Παρακολουθούμε τον κόσμο του θεάτρου μέσα από την σχέση εξάρτησης που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στους δυο τους. Γινόμαστε μάρτυρες καταστάσεων που κατακλύζονται από έντονα συναισθήματα. Αφοσίωση,  εγωισμός, αχαριστία, απόρριψη, εγκατάλειψη, μοναξιά.

Για την ιστορία : Το θέατρο Αθήναιον ( νυν Τζένη Καρέζη )  έπιασε φωτιά εκείνη  την περίοδο. Η ζημιά ήταν πολύ μεγάλη.  Ήταν προσωπικό στοίχημα και υπόσχεση του Γιώργου Λεμπέση στη Τζένη Καρέζη ότι το θέατρο θα λειτουργήσει ξανά μέσα σε δύο εβδομάδες. Σύσσωμο το Ελληνικό Θέατρο ήταν εκεί από το πρωί έως το βράδυ, προκειμένου να ανοίξει ξανά το θέατρο. Τα ρούχα της παράστασης δεν είχαν καεί, όμως το σκηνικό του Διονύση Φωτόπουλου  έπρεπε να γίνει από την αρχή εξαιτίας της πυρκαγιάς. Το θέατρο άνοιξε ξανά τις πόρτες του και υποδέχτηκε το κοινό μέσα σε δύο εβδομάδες , σε μία βραδιά με ελεύθερη είσοδο, που προλόγισε η Τζένη Καρέζη, ως οικοδέποινα του θεάτρου, με  μεγάλη συγκίνηση και θερμά χειροκροτήματα. Ήταν γιορτή και χαρά για όλο το Ελληνικό Θέατρο.

Διανομή

Σερ :  Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Νόρμαν :  Νικήτας Τσακίρογλου

Λαίδη :  Ελένη Χατζηαργύρη

Τζέφρευ: Τίμος Περλέγκας

Ιρένε : Ελένη Κούρκουλα

Ματζ : Ελευθερία Σπανού

Όξενμπυ : Φώτης Θωμαίδης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση : Μαρλένα Γεωργιάδη

Σκηνοθεσία : Βασίλης Παπαβασιλείου

Σκηνικά- Κοστούμια : Διονύσης Φωτόπουλος

Φωτισμοί : Ανδρέας Μπέλλης

Μουσική – ηχητική επιμέλεια : Ιάκωβος Δρόσος

Βοηθός σκηνοθέτη Γιάννης Μπίμης

Βοηθός σκηνογράφου : Λιλή Πεζανού

Φωτογραφίες : Studio Κλεισθένης

Τηλεσκηνοθεσία : Κυριάκος Καλαματιανός

Τρέιλερ παράστασης : Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Παραγωγή Γιώργος και Νινέττα Λεμπέση

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ \ ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ ΩΡΑ 20.00

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ ON DEMAND

Προπώληση εισιτηρίων:  https://www.viva.gr/tickets/theatre/streaming/o-ampigier/

Οι πρόσφυγες μαθητές στο σχολείο και στην τοπική κοινωνία - Πόσο έτοιμοι είμαστε; Ποιες δυνατότητες μένουν ακόμα αναξιοποίητες;

Διαδικτυακή ανοιχτή συζήτηση στo πλαίσιo του έργου “Σχολεία για Όλους - Συμπερίληψη Παιδιών Προσφύγων στα Ελληνικά Σχολεία”

Παρασκευή 5 Μαρτίου  | 18:00 - 19:30

Eίσοδος δωρεάν μέσω της πλατφόρμας zoom

Συνομιλητές: Γκέλη Αρώνη, Γιώργος Μαυρομμάτης, Γιώργος Σιμόπουλος  και Λήδα Στεργίου

Συντονιστής: Άγγελος Βαλλιανάτος

Οι επόπτες επιμορφωτές του προγράμματος “Σχολεία για Όλους – Συμπερίληψη Παιδιών Προσφύγων στα Ελληνικά Σχολεία”, Γκέλη Αρώνη και Άγγελος Βαλλιανάτος, προσκαλούν άλλους τρεις ειδικούς της εκπαίδευσης για να συζητήσουν τις δυνατότητες και τις προοπτικές που εγείρονται στην εκπαίδευση μαθητών προσφύγων στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα.

Ο αριθμός των μαθητών προσφύγων αυξήθηκε γεωμετρικά τα τελευταία χρόνια. Οι τοπικές κοινωνίες αντιμετώπισαν το θέμα με ποικίλους τρόπους. Τα σχολεία κλήθηκαν να διαχειριστούν το ζήτημα και να συντελέσουν ώστε οι νέες μαθήτριες και οι νέοι μαθητές τους να αποκτήσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες που χρειάζονται ώστε να ζήσουν δημιουργικά και να συμπεριληφθούν ισότιμα στην ευρωπαϊκή κοινωνία.

Δεν είναι καινούργιο το ζήτημα της ετερότητας του μαθητικού δυναμικού στα σχολεία. Παράλληλα, η θεωρία και η πράξη της παιδαγωγικής και της διδακτικής έχουν προχωρήσει πολύ ως προς την αναγνώριση και την αντιμετώπιση των ποικίλων και ιδιαίτερων εκπαιδευτικών αναγκών κάθε μαθητή στο σχολείο.

Το διαδικτυακό αυτό «στρογγυλό τραπέζι» ενδιαφέρει εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, επαγγελματίες που εργάζονται στον τομέα μέριμνας και συμπερίληψης προσφύγων, ακαδημαϊκούς, γονείς και μέλη της ευρύτερης σχολικής και τοπικής κοινότητας. Οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν τα ερωτήματά τους γραπτά στο τέλος της συζήτησης.

To έργο “Σχολεία για Όλους – Συμπερίληψη Παιδιών Προσφύγων στα Ελληνικά Σχολεία” είναι ένα καινοτόμο, τριετές πρόγραμμα που θέτει ως  στόχο την ενίσχυση του σχολικού δημοκρατικού πολιτισμού. Προσφέρει επιμόρφωση και διαρκή υποστήριξη σε διευθυντές/διευθύντριες και εκπαιδευτικούς σχολείων με τάξεις υποδοχής, καθώς και στους γονείς των μαθητών για θέματα που αφορούν στη δημοκρατική ιδιότητα του πολίτη, τη συμπερίληψη στο εκπαιδευτικό περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το έργο "Σχολεία για Όλους" υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος «Τοπική Ανάπτυξη και Μείωση της Φτώχειας», με φορέα υλοποίησης το Ευρωπαϊκό Κέντρο Wergeland  (EWC) και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ).

Το πρόγραμμα «Τοπική Ανάπτυξη και Μείωση της Φτώχειας» στην Ελλάδα, ύψους 6,5 εκ. ευρώ, χρηματοδοτείται από τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (EEA Grants) 2014 – 2021. Το πρόγραμμα φιλοδοξεί να συμβάλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και τη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Ο Διαχειριστής Επιχορήγησης για το πρόγραμμα “Άσυλο και Μετανάστευση” στην Ελλάδα είναι η ΣΟΛ Crowe σε συνεργασία με την HumanRights360. 

Περισσότερες πληροφορίες: https://www.asylumandmigration-eeagrants.gr

Πληροφορίες

Παρασκευή 5 Μαρτίου  | 18:00 - 19:30

Eίσοδος δωρεάν μέσω της πλατφόρμας zoom

Fb event

Περισσότερα για το έργο "Σχολεία για Όλους" στην ιστοσελίδα και στη σελίδα Facebook.

Eπικοινωνία: Δώρα Κατσαμώρη | d.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

                        Δάφνη Ανέστη | Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Λίγα λόγια για τους ομιλητές

Γκέλη Αρώνη

Η Γκέλη Αρώνη είναι Προϊσταμένη της Μονάδας Ένταξης και Υποστήριξης των Ασυνόδευτων Ανηλίκων στην Ειδική Γραμματεία Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Από το 2016 έως το 2020 διετέλεσε Προϊσταμένη του Αυτοτελούς Τμήματος Συντονισμού και Παρακολούθησης της Εκπαίδευσης των Προσφύγων του Υ.ΠΑΙ.Θ. Είναι διδάκτωρ Κοινωνικής Ψυχολογίας και εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής με οργανική θέση στο Δημοτικό Σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Π. Φαλήρου. Είναι εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής. Είναι μέλος της ομάδας των εποπτών επιμορφωτών στο πλαίσιο υλοποίησης του έργου “Σχολεία για Όλους - Συμπερίληψη Παιδιών Προσφύγων στα Ελληνικά Σχολεία”

Γιώργος Μαυρομμάτης

O Γιώργος Μαυρομμάτης γεννήθηκε στη Κομοτηνή το 1965 και μεγάλωσε εκεί. Έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως με μαθητές που είχαν γλώσσα και πολιτισμό διαφορετικό από τον κυρίαρχο. Σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής Μειονοτικής και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του ΤΕΕΠΗ – ΔΠΘ.

Γιώργος Σιμόπουλος

Ο Γιώργος Σιμόπουλος εργάζεται ως σύμβουλος εκπαίδευσης στο γραφείο της UNICEF στην Ελλάδα. Το πεδίο εμπλοκής του σχετίζεται με την ανάπτυξη μεθοδολογιών και εργαλείων και την υποστήριξη εκπαιδευτικών και σχολείων σε ζητήματα διαπολιτισμικής – συμπεριληπτικής εκπαίδευσης και διδασκαλίας της δεύτερης γλώσσας.

Λήδα Στεργίου

Η Λήδα Στεργίου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διαπολιτισμικής Αγωγής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με την εκπαίδευση προσφύγων, έχει συνεργαστεί με φορείς τυπικής και μη τυπικής εκπαίδευσης και έχει συγγράψει με τον Γιώργο Σιμόπουλο ένα βιβλίο σχετικά με το ζήτημα αυτό (Μετά το κοντέινερ, 2019).

Άγγελος Βαλλιανάτος

Ο Άγγελος Βαλλιανάτος είναι διδάκτωρ Θεολογίας του Ε.Κ.Π.Α. και εκπαιδευτικός ΠΕ01. Από το 2003 ως το 2018 εργάστηκε ως Σχολικός Σύμβουλος στην Αθήνα. Είναι επιμορφωτής ενηλίκων σε εκπαιδευτικά προγράμματα εκπαιδευτικών και στα εκπαιδευτικά προγράμματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Wergeland. Ο Άγγελος συμμετέχει ως συντονιστής της ομάδας των εποπτών επιμορφωτών στο πλαίσιο υλοποίησης του έργου “Σχολεία για Όλους - Συμπερίληψη Παιδιών Προσφύγων στα Ελληνικά Σχολεία”.

Για να γνωρίσει κανείς τις υπερασπιστικές μεθόδους του Αλέξη Κούγια, αρκεί να γνωρίσει πώς υπερασπίστηκε τον δολοφόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο πρώτος του στόχος ήταν να κουρελιάσει τη μνήμη του θύματος και την υπόληψη της οικογένειάς του, καθώς και την υπόληψη των άλλων παιδιών, που θα μπορούσαν να καταθέσουν ως αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας.

«Τα παιδιά αυτά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας» είπε από την πρώτη στιγμή, πριν ακόμη γίνει η κηδεία του θύματος. Παρόλο που αμέσως το σχολείο του Γρηγορόπουλου εξέδωσε ανακοίνωση που διέψευδε τους ισχυρισμούς του Κούγια, εκείνος δεν άλλαξε τακτική ως το τέλος της δίκης, επινοώντας ψεύδη με τα οποία όπλιζε το χέρι του Κορκονέα ξανά και ξανά. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μία φορά από τον Κορκονέα και άπειρες από τον Κούγια στη διάρκεια της διαδικασίας.

Επόμενος στόχος του, μετά τη σπίλωση της μνήμης του θύματος και της οικογένειάς του ήταν η οικονομική εξάντληση της οικογένειας Γρηγορόπουλου και η παρεμπόδιση των μαρτύρων να καταθέσουν. Ο Κούγιας ισχυρίστηκε πως αν γινόταν η δίκη στην Αθήνα, κινδύνευε η ζωή του πελάτη του. Και ενώ οι δίκες της Χρυσής Αυγής έγιναν στην Αθήνα, οι δίκες του Κορκονέα έγιναν στην Άμφισσα και στη Λαμία, με επακόλουθο την τεράστια αύξηση των εξόδων λόγω των μετακινήσεων και των διανυκτερεύσεων πολλών ατόμων. Βεβαίως η απόσταση καθιστούσε προβληματική και την παρουσία των μαρτύρων. Εγώ, προσωπικά, αναγκάστηκα να διασχίσω χαράματα με πολύ χιόνι και αλυσίδες την Αράχωβα, για να είμαι στις 8 το πρωί στην Άμφισσα. Μήπως, μια και κινδύνεψε η ζωή του Λιγνάδη μία φορά, κινδυνέψει και δεύτερη; Μήπως η δίκη γίνει στα Ιωάννινα;

Ο άλλος τρόπος αύξησης του κόστους της δίκης ήταν η παράτασή της με κάθε τεχνητό μέσο. Με απουσίες και καθυστερήσεις και με καθημερινές αγωγές εναντίον των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, που κατέθετε στο δικαστήριο, και με διαμαρτυρίες που υπαγόρευε προς τη γραμματέα του δικαστηρίου. Οι αντεγκλήσεις και οι ενστάσεις συνεχείς, ώστε να καθυστερήσει η απόφαση του δικαστηρίου και να απομακρυνθεί χρονικά από την τέλεση του κακουργήματος, ώστε να έχουν εκτονωθεί οι αντιδράσεις της κοινωνίας και να είναι πιο χειραγωγήσιμοι οι ένορκοι.

Το άλλο του δόλιο μέσο είναι η τρομοκράτηση και η παγίδευση των μαρτύρων και η προσπάθειά του να βάλει στο στόμα τους λόγια που ούτε έχουν πει, ούτε έχουν εννοήσει.

Όταν επρόκειτο να καταθέσω εγώ, επί ώρες ξιφουλκούσε με σαθρά επιχειρήματα, ώστε να αποτρέψει την εξέτασή μου ως μάρτυρα. Όταν απέτυχε να το καταφέρει πιάστηκε από το ότι έδωσα πολιτικό όρκο και με ρωτάει. «Είδα ότι δεν δώσατε θρησκευτικό όρκο, στο σχολείο σας κάνετε ορκωμοσία;» «Γιατί, απάντησα, γίνεται ορκωμοσία σε κάποιο σχολείο;». Η ερώτηση «κάνετε ορκωμοσία στο σχολείο σας;» μοιάζει βλακώδης. Όμως τέτοιες είναι οι ερωτήσεις του Κούγια. Αποβλέπουν στον να σε μπερδέψουν, να σου προκαλέσουν αμφιβολίες και ενοχές και μετά να σε κατευθύνει όπου θέλει. Εκείνη την ώρα η λέξη ορκωμοσία χάνει τη σημασία της. Εσύ αισθάνεσαι πως για να ρωτάει η σωστή απάντηση είναι το ναι, οπότε χάνεται η αξιοπιστία σου ως μάρτυρα. Μετά θα σε ρωτήσει πότε κάνετε ορκωμοσία και μετά έχει κερδίσει το παιχνίδι.

Μετά την ορκωμοσία άρχισε να με ρωτάει αν κάνουμε προσευχή στο σχολείο και αν είμαι παντρεμένος. Βέβαια το αν είμαι παντρεμένος, ανύπαντρος, διαζευγμένος η χήρος δεν έχει καμιά σχέση με τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Το ξέρει αυτό. Αλλά μέσα στην προσωπική μου ζωή μπορεί να υπάρχει κάτι που δεν θέλω να αποκαλυφθεί και η σκέψη αυτή να μου προκαλεί σύγχυση και να με καθιστά ευάλωτο. Όταν του είπα ότι είμαι παντρεμένος με την ίδια σύζυγο από το 1972 κι ότι έχω παιδιά κι εγγόνια κυριολεκτικά μαράζωσε. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και η πρόεδρος μού έλεγε «μην απαντάτε», παρόλο που εγώ ήθελα να απαντήσω σε όλες. Κάποια στιγμή είπα στην πρόεδρο: «Σας παρακαλώ μη με προστατεύετε. Έχω τεράστια εμπειρία από έφηβους».

Η εξέτασή μου κράτησε πολλή ώρα, αλλά δεν θα μπω στην ουσία της κατάθεσής μου, γιατί θεωρώ πως είναι εκτός θέματος. Άλλωστε ολοκλήρωσε λέγοντας ότι λέω ψέματα και να μη ληφθούν υπόψη όσα είπα.

Ας δούμε όμως πώς συμπεριφέρεται και με τη νέα υπόθεση που ανέλαβε. Οι μέθοδοι δεν άλλαξαν.

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες ψεύδονται. Όμως μέσα στα τόσα ψέματα που λένε, γιατί δεν μετακινούν και τις χρονολογίες, ώστε να μην έχει παραγραφεί τίποτε;

-Λέει ότι οι καταγγέλλοντες είναι επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι. Κάτι αντίστοιχο με το αυτά τα παιδιά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας. Δεν μας είπε όμως πώς είναι τα δικά μας παιδιά και πώς τα άλλα. Αφήνει να δώσουμε ό,τι σημασία θέλουμε και όποια σημασία τον βολεύει. Το ίδιο ισχύει και με το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι, που μπορεί να αποκτήσει διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τη σύγχυση που θέλει να προκαλέσει. Το επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι μπορεί να είναι μια ανοησία αντίστοιχη με το κάνετε ορκωμοσία, αλλά μπορεί να εξυπηρετήσει πολλαπλά.

Και βέβαια οι απειλές για μηνύσεις άρχισαν με πρώτη υποψήφια να μηνυθεί τη Μενδώνη. Και η πρώτη αίτηση αναβολής έχει γίνει καθώς και άλλες κωλυσιεργίες.

Και με τον ίδιο τρόπο που πρόφερε τη λέξη Εξάρχεια τότε, τώρα λέει Σουηδία, Αιγύπτιος, μια κυρία.

Δεν έχω καμιά αμφιβολία για το σθένος των καταγγελλόντων και των μαρτύρων. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι με ένα φου θα σπάσουν αυτή τη χωρίς τεκμήρια σαπουνόφουσκα ρητορικής.

Αυτό που όμως με ανησυχεί είναι το κόστος της δίκης.

Πρέπει να σκεφτούμε πώς όλη αυτή η αθλιότητα δεν αφορά μόνο τα θύματα, μόνο αυτούς τους νέους άνδρες, που δεν διαθέτουν μάλλον τα οικονομικά μέσα, για να ανταποκριθούν σε μια τέτοια δίκη. Αφορά όλους μας, αφορά όλη την κοινωνία και όλοι μαζί πρέπει να συμβάλουμε οικονομικά, αν υπάρξει ανάγκη.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τοποθετούνται συνεχώς κατά της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στον Δ. Κουφοντίνα ο οποίος βρίσκεται στην 48η ημέρα απεργίας πείνας και η κατάστασή του είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Μεταξύ αυτών και ο  Γιάννης Αγγελάκας, ο οποίος  με μια σύντομη δήλωση του στέκεται στο πλευρό του απεργού πείνας:

«Ο κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας δεν πρέπει να πεθάνει. Η ντροπή θα πέσει πάνω σε όλους μας. Άλλωστε ένα κράτος εκδικητής δεν ξέρεις πότε θα στραβοκοιτάξει κι εσένα».

Μια πρωτότυπη δράση βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και λίγη ώρα στο Facebook, με χρήστες του μέσου κοινωνικής δικτύωσης να παρεμβαίνουν μέσω σχολίων στον λογαριασμό της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου για τον Δημήτρη Κουφοντίνα.

Οι χρήστες, χωρίς να χρησιμοποιούν καθόλου επιθετικό τόνο, ζητούν από την Πρόεδρο, η οποία δεν έχει κάνει καμία δήλωση για το ζήτημα, να παρέμβει και με το θεσμικό της ρόλο και ως νομικός ώστε να μην έχει η Ελλάδα τον πρώτο νεκρό από απεργία πείνας.

Ανάμεσα στις παραινέσεις και εκκλήσεις προς την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, πάντως, υπάρχουν και διαμαρτυρίες προς τους διαχειριστές της σελίδας, καθώς αρκετά σχόλια σβήνονται, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ούτε υβριστικά ούτε προσβλητικά.

Υπενθυμίζεται ότι εδώ και ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια εκστρατεία λογοκρισίας στο Facebook με πολλούς χρήστες να καταγγέλλουν ότι αναρτήσεις τους που σχετίζονται με τον αγώνα του Δημήτρη Κουφοντίνα «κατεβαίνουν» και προφίλ δέχονται ποινές. Δεν είναι λίγοι άλλωστε εκείνοι που χρησιμοποιούν, πλέον, είτε τα αρχικά του ονόματος του απεργού πείνας είτε δεν κάνουν αναφορά σε αυτό για να μην έχουν την ίδια αντιμετώπιση.

Πατήστε πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση. 

«Να σταματήσουν αμέσως κάποιοι να εκθέτουν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας»

Τις διαγραφές σχολίων χρηστών του Facebook στο προφίλ της Κ. Σακελλαροπούλου σχολίασε ο Νίκος Φίλης χαρακτηρίζοντας απαράδεκτη αυτή την πρακτική, η οποία εκθέτει την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αναλυτικά:

Εδώ και λίγη ώρα έχω γίνει αποδέκτης παραπόνων πολιτών οι οποίοι διαμαρτύρονται ότι διαγράφονται τα σχόλιά τους στη σελίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Facebook. Με τον τρόπο αυτό χιλιάδες πολίτες επέλεξαν να ζητήσουν την παρέμβασή της, ώστε να μην έχει η χώρα μας το θλιβερό προνόμιο να πεθάνει ένας φυλακισμένος από απεργία πείνας και δίψας.

Διαπίστωσα προσωπικά ότι είναι πολλοί οι καταγγέλλοντες και οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες. Είναι απαράδεκτο να σβήνονται σχόλια που με κόσμιο και πολιτισμένο τρόπο διατυπώνουν ανθρωπιστική έκκληση προς την κυρία Σακελλαροπούλου, να συνδράμει και να ασκήσει την επιρροή της για να σωθεί η ζωή του Δ. Κουφοντίνα.

Από τις αναρτήσεις πολιτών που διαβάζω διαφαίνεται η ελπίδα αλλά και η μεγάλη εκτίμησή τους προς το πρόσωπο της Προέδρου. Παρ' όλα αυτά κάποιοι άφρονες διαγράφουν τις απόψεις των πολιτών και τολμούν να την εκθέτουν με αυτόν τον δημοκρατικά ανάρμοστο τρόπο.

Είμαι βέβαιος ότι αυτή η απρέπεια προς τους πολίτες δεν γίνεται με πρωτοβουλία της Προέδρου ούτε των εξαίρετων άμεσων συνεργατών της. Την παρακαλώ να επιληφθεί του θέματος. Να μη διαγράφονται τα σχόλια των πολιτών που ζητούν κάτι που και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πιθανότατα, συμμερίζεται ως αυτονόητο και θα κρίνει εκείνη το χρόνο και τον τρόπο της παρέμβασής της. Αρκεί μόνο να μην είναι πολύ αργά.  
 

Πηγή: efsyn.gr

Έναν νέο νόμο περί φαρμάκων και ιατροτεχνολογικών προϊόντων θέσπισε το Ηνωμένο Βασίλειο, που έχει σχεδιαστεί για να αποτρέψει την είσοδο ανθρώπινων ιστών και οργάνων στο Ηνωμένο Βασίλειο από το εξωτερικό. Είναι η πρώτη νομοθετική πράξη της βρετανικής κυβέρνησης σε απάντηση των εγκλημάτων αρπαγής οργάνων υπό το καθεστώς του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (CPC).

Ο Λόρδος Φίλιπ Χαντ, πρώην υπουργός Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου και πρώην επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας, κατέθεσε την πρόταση στη Βουλή των Λόρδων τον Ιούνιο του 2020 για την πρόληψη της συνέργειας στην αναγκαστική αφαίρεση οργάνων εντός της βρετανικής ιατρικής βιομηχανίας. Είναι η πρώτη φορά που το Ηνωμένο Βασίλειο θεσπίζει νομοθεσία για την καταπολέμηση της αναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα. Στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στην Κίνα και στον υπόλοιπο κόσμο ότι η Βρετανία δεν θα ανεχτεί τέτοια ειδεχθή εγκλήματα. 
 
 
 

Κατά τη διάρκεια συζήτησης στην «Άνω Βουλή», αρκετοί Λόρδοι υποστήριξαν το νέο νόμο. Τόσο ο Λόρδος Χαντ όσο και άλλοι βουλευτές αναφέρθηκαν στα ευρήματα του «China Tribunal», ενός ανεξάρτητου δικαστηρίου στο Λονδίνο που ασχολείται με την αναγκαστική κλοπή οργάνων στην Κίνα.

Ο Χαντ κάλεσε τη βρετανική κυβέρνηση να ασκήσει πίεση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) να λάβει σοβαρά υπόψη αυτά τα γεγονότα. Μετά από 18μηνη έρευνα, το δικαστήριο είχε καταλήξει στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα τον Ιούνιο του 2019, ότι η κρατική αναγκαστική αφαίρεση οργάνων από πολιτικούς κρατούμενους στην Κίνα εξακολουθεί να λαμβάνει χώρα «σε σημαντικό βαθμό» εδώ και χρόνια.

Παρά τα νέα και αδιάσειστα στοιχεία που επιβεβαιώνουν τα συνεχιζόμενα εγκλήματα αρπαγής οργάνων, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας είχε αρνηθεί όλους τους ισχυρισμούς σχετικά με αυτό. Βασιζόμενο στη στήριξη του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας, τον οποίον ελέγχει απόλυτα, εξακολουθεί να διαπράττει ανενόχλητο και μαζικά αυτό το ειδεχθές έγκλημα κατά του κινεζικού λαού και όχι μόνον.

Η έρευνα του China Tribunal διεπίστωσε ότι η αγορά ανθρώπινων οργάνων και ιστών είναι ένα έργο που χρηματοδοτείται από το κινεζικό κράτος και στο οποίο, σε πολλές περιπτώσεις, τα θύματα είναι πρόσωπα που διώκονται για την πίστη τους, βασανίζονται στη συνέχεια και τα όργανά τους αφαιρούνται, ενώ αυτά βρίσκονται εν ζωή.

Πηγή: Pronews.gr 

 

 

Μετά τη κατακραυγή που προκάλεσαν οι χθεσινές της δηλώσεις για την υπόθεση Λιγνάδη, όταν η Ιωάννα Μάνδρου επιχείρησε να μεταφέρει την ευθύνη στους γονείς των ανήλικων θυμάτων που καταγγέλλουν ότι υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση, η ίδια αναφέρθηκε ξανά σήμερα στον σκηνοθέτη.

Στη σημερινή της δήλωση η δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ αναφέρθηκε στον τρόπο που η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία «μπέρδεψε το μυαλό» του.

Η Μάνδρου ανέφερε συγκεκριμένα ότι: «Ο Λιγνάδης βίωνε βαθιά μέσα του αυτά που η αρχαία ελληνική γραμματεία μας έχει δώσει. Τα βίωνε ως πραγματικότητα. Και κάπου εκεί το πράγμα είχε μπερδέψει στο μυαλό του και είχε βάλει σε δοκιμασία τόσα παιδιά που τώρα τι να πούμε…».