Σωματεία, σύλλογοι και φορείς των αναπήρων καλούν σήμερα το απόγευμα Πέμπτη 16 Γενάρη στις 7 μ.μ., στην οδό Λιοσίων 195, ενάντια στην απόφαση πλειστηριασμού σε οικογένεια με παιδί με ποσοστό αναπηρίας 67%.

«Δεν θα αφήσουμε να πετάξουν στον δρόμο οικογένεια με ανάπηρο παιδί! Κυβέρνηση – “doValue” – αγοραστές ακούστε το καλά: Το σπίτι του Σπύρου είναι σπίτι όλων!» αναφέρουν οι φορείς αλληλεγγύης ξεκαθαρίζοντας ότι θα επιμείνουν στην παύση οποιασδήποτε διαδικασίας έξωσης και στην κατοχύρωση του σπιτιού ξανά στην οικογένεια με ευθύνη της κυβέρνησης και της «doValue».

Ακόμα, διεκδικούν να απαγορευτούν οριστικά οι πλειστηριασμοί σπιτιών σε οικογένειες με άτομα με αναπηρία αλλά και κάθε λαϊκής οικογένειας.

Στην κινητοποίηση καλούν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ), ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, ο Εκπολιτιστικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Σεπολίων «Η Αναγέννηση», η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας, η Ομάδα Γυναικών Σεπολίων – Κολωνού (μέλος της ΟΓΕ) και η Επιτροπή Συνταξιούχων ΙΚΑ 4ης Δημοτικής Κοινότητας ενώ κάλεσμα συμμετοχής στη συγκέντρωση απευθύνει και η Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας (ΟΜΕ).

διήγηΜΑΣ

Μια παράσταση βασισμένη στη νουβέλα «Διήγημας» της Γιώτας Τεμπρίδου

Για το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό 
και στον έρωτα με όποι@ θέλουμε. 

 

Παράταση παραστάσεων στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός 
Σάββατο 18 και 25 Ιανουαρίου στις 19:00

 

Το θεατρικό έργο «διήγηΜΑΣ», που βασίζεται στη νουβέλα της Γιώτας Τεμπρίδου «Διήγημας», επιστρέφει στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός για δύο παραστάσεις. Πρωταγωνιστεί ένα τετραμελές ανσάμπλ ταλαντούχων ηθοποιών. 

Το «διήγηΜΑΣ» είναι μια παράσταση για τη βία κατά των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων, για τη γυναικοκτονία, τον βιασμό, τον σεξισμό, την τοξική αρρενωπότητα, τα καταπιεστικά έμφυλα στερεότυπα, για το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και στον έρωτα με όποι@ θέλουμε. 

Το «διήγηΜΑΣ» είναι μια εξομολόγηση τραυματικών εμπειριών, ένα ταξίδι σε επώδυνες αναμνήσεις αλλά και μια πορεία προς το coming out. Στην παράσταση όλα λέγονται χωρίς περιστροφές, στο στόχαστρο τίθενται καταστάσεις οικείες και τρομακτικές, η «αγία ελληνική οικογένεια» με το προβληματικό της πρόσωπο, ό,τι μας έχει εγκλωβίσει σε μια ανεπιθύμητη ζωή. 

Η λύτρωση έρχεται χάρη στην αναγνώριση των πραγματικών επιθυμιών μας, καθώς και χάρη στην αλληλεγγύη, αλλά και στην καταφυγή σε τρόπους επιβίωσης, όπως είναι η τέχνη. Στο «διήγηΜΑΣ» μοιραζόμαστε τα τραύματά μας και έτσι ερχόμαστε πιο κοντά, πενθούμε μαζί και απελευθερωνόμαστε από τον πόνο.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα της Δέσποινας Μπισχινιώτη

 

“Μήπως έφτασε η ώρα οι θηλυκότητες να μιλήσουν ανοιχτά για τη βία που έχουν υποστεί από την εθνοπατριαρχία; Η παράσταση «διήγηΜΑΣ» εκκινεί από μια αναταραχή και μας προ(σ)καλεί σε μια ανατροπή. Είναι η δική ΜΑΣ διήγηση, μια εξομολόγηση και μια σκοτεινή αναδρομή στα τραύματα της παιδικής, εφηβικής και ενήλικης ζωής κάθε θηλυκότητας. 

Με μια αφήγηση μοιρασμένη σε τέσσερις γυναικείες φωνές, το πρόσωπο που μέσω της μνήμης πραγματοποιεί αυτό το επώδυνο ταξίδι στα βιώματά του στρέφεται με πικρό χιούμορ προς καθετί οδυνηρό μέσα στην πατριαρχική ελληνική κοινωνία και αποδεσμεύεται από όσα το έχουν αλλοτριώσει φυλακίζοντάς το σε ανεπιθύμητες εμπειρίες και εγκλωβίζοντάς το σε ενέργειες συμμόρφωσης και πειθάρχησης στα έμφυλα στερεότυπα. 

Τελικά, αφού απαλλάσσεται με θάρρος από όλα τα άχθη και τις αγκυλώσεις της πατριαρχίας, φτάνει στην ωρίμανση και στη συνειδητοποίηση της queer ταυτότητάς του και των πραγματικών του επιθυμιών. 

Η παράσταση, που είναι φτιαγμένη από θραύσματα, από το μη ορατό και το προσωπικό, αποδομεί τον μύθο της ευτυχίας στο εθνοπατριαρχικό καθεστώς, ρίχνοντας φως στη βία των κοινωνικών δομών. Τοξική αρρενωπότητα, καταπίεση, φυσική και συμβολική βία κατά των γυναικών, ρατσισμός και σεξισμός, γυναικοκτονίες. Αφού ορίζονται οι τόποι της βίας, διερευνώνται οι σχέσεις μεταξύ ευαλωτότητας, χειραφέτησης και αλληλεγγύης, ενώ η χαρά ανακαλύπτεται στις ρωγμές και στις στρατηγικές της επιβίωσης. 

Στο «διήγηΜΑΣ» επί σκηνής παρακολουθούμε την αναμέτρηση του φεμινιστικού υποκειμένου με τα άρρητα που επιτέλους λέγονται και ακούμε μια κραυγή για το δικαίωμα της/του καθεμιάς/ενός στον αυτοπροσδιορισμό και στον έρωτα με όποι@ θέλει, μια κραυγή για το «είμαι ό,τι θέλω εγώ»”.

                                                                                                                        

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

Κείμενο: Γιώτα Τεμπρίδου
Θεατρική διασκευή – Σκηνοθεσία: Δέσποινα Μπισχινιώτη
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Δρακοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμού: Δέσποινα Μπισχινιώτη, Διογένης Γκίκας, Χριστίνα Φυλακτοπούλου

 

Χειρισμός φώτων & ήχου: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Φωτογραφίες & teaser προώθησης: Χρήστος Μπόης
Επεξεργασία φωτογραφιών & teaser: Μαριαλένα Μπόη

Φωτογραφίες παράστασης: Σούλα Μαρινούδη

Δημιουργία trailer: Θάνος Πάντσος 
Σχεδιασμός αφίσας: Αναστασία Δαφερέρα
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Παραγωγή: PT Theatrical Productions

Ευχαριστούμε τον Διογένη Γκίκα για τη δημιουργική συμβολή του και το παπαρούνα για την πολύτιμη συνεισφορά του στην υλοποίηση της παράστασης.

Παίζουν (αλφαβητικά): Mirela Jazxhi, Κατερίνα Μπέλεση, Δέσποινα Μπισχινιώτη, Μαριαλένα Μπόη

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Χώρος: Θέατρο Μικρός Κεραμεικός- Ευμολπιδών 13, Αθήνα 118 54
τηλ. 210 3454831
E-mail: mikroskerameikos@gmail.com

Ημερομηνίες και ώρες νέων παραστάσεων: Σάββατο 18 και 25 Ιανουαρίου στις 19:00
Διάρκεια: 75 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:
Προπώληση: 12€
Γενική είσοδος: 14€
Μειωμένο (μαθητικό, φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, 65+, ομαδικό [άνω των 10 ατόμων]): 10€
Εισιτήριο ΑμεΑ, ατέλειες: 5€

Προπώληση εισιτηρίων:
TICKETSERVICES
Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνικά: 210 7234567
Online: https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-dihgimas/?lang=el

Teaser παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=lqAMt-ISdto

Trailer παράστασης: https://youtu.be/I5aOoCyFXlg 

Η παράσταση κρίνεται κατάλληλη για άτομα ηλικίας άνω των 14 ετών.

H Αθηνά Αθανασίου, καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, γράφει στο Eteron για τη συναίνεση στον αφανισμό της Γάζας

• ΑΘΗΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

«Η συναίνεση στον αφανισμό της Γάζας έχει προκαλέσει μια τεράστια πληγή στην ηθική τάξη του κόσμου» (σ. 7). Η πρώτη πρόταση του βιβλίου είναι μια παραδοχή συνενοχής που κάνει τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη ακόμη πιο αφόρητη.

Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτή τη μαζική σφαγή που εκτυλίσσεται με απόλυτη ατιμωρησία. Τίποτα απ’ όσα έχουμε πει ή κάνει δεν φτάνει για να αποδώσει τη φρίκη που επιτρέπει να αξίζουν οι ζωές των άμαχων Παλαιστινίων χιλιάδες φορές λιγότερο από τις ζωές των άμαχων Ισραηλινών. Γι’ αυτό πρέπει να αποκαταστήσουμε τις λέξεις. Ειδικά όταν η στρατιωτική επιχείρηση φυσικής και πολιτισμικής εξόντωσης ενός λαού επισείει υποκριτικά τη συκοφαντική κατηγορία του αντισημιτισμού ταυτίζοντάς την με την κριτική στο Ισραήλ.

Στην πραγματικότητα, η απώθηση κάθε κριτικής στο εθνοφυλετικό κράτος του Ισραήλ εξυπηρετεί μια ατζέντα: αυτήν της ακροδεξιάς που έχει ως ταυτοτικά της συστατικά τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία και την απο-ανθρωποποίηση της άλλης εθνοτικής ομάδας.

Έτσι εξηγείται η στενή σχέση ανάμεσα στον αντισημίτη Ούγγρο πρωθυπουργό και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, ή η συμμετοχή της Λεπέν σε πορεία κατά του αντισημιτισμού στο Παρίσι.  Αυτοί που ανακρίνοντας την πρυτάνισσα του Κολούμπια ρωτούσαν αν θέλει το πανεπιστήμιο να είναι «καταραμένο από το Θεό», καταγγέλλουν τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό της Χαμάς. Σήμερα, που η ακροδεξιά επιζητεί να γράφει την ιστορία, τις έννοιες, τα προγράμματα σπουδών, είναι στιγμή να υπερασπιστούμε την κριτική σκέψη και στάση από τον εκφοβισμό. Η υπεράσπιση του παλαιστινιακού λαού περνάει μέσα από τη συλλογική αντίσταση σ’ αυτόν τον εκφοβισμό.

Γραμμένο από κάποιον που βρέθηκε ο ίδιος στο στόχαστρο κακόβουλων επιθέσεων, το βιβλίο είναι μια πράξη αντίστασης στην κανονικότητα της λογοκρισίας και της αυτολογοκρισίας, είναι μια πράξη άρνησης συναίνεσης στον αφανισμό της Γάζας. Προσθέτει μια ακόμη φωνή στην παγκόσμια κοινότητα όλων εκείνων που τολμούν να υπερασπίζονται το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε μια δίκαιη και βιώσιμη ειρήνη, παρά τον εκφοβισμό ιδρυμάτων και κυβερνήσεων, την αστυνομική και νομική καταστολή, το καθεστώς λογοκρισίας και παραπληροφόρησης.

 

Παλαιστίνιοι θρηνούν τους νεκρούς τους στη Γάζα AP Photo

Όταν δυτικές κυβερνήσεις αμφισβητούν τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης εναντίον του πρωθυπουργού και του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, και όταν το διεθνές δίκαιο που δημιουργήθηκε από τις στάχτες του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου καταστρατηγείται τόσο κραυγαλέα, το βιβλίο του Didier Fassin απαντά σ’ αυτό το καθεστώς συνενοχής, χαρτογραφώντας πώς οι δυτικές κυβερνήσεις και ελίτ έχουν συναινέσει ή και υποστηρίξει ενεργά τη συντριβή της Γάζας, φιμώνοντας το δίκιο των Παλαιστίνιων αλλά και τις φωνές αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.

Η αναπαραγωγή του ισραηλινού αφηγήματος από τις δυτικές κυβερνήσεις απαιτεί την αποτροπή και την ποινικοποίηση κάθε κριτικής. Η έκκληση για κατάπαυση του πυρός ή μια δήλωση αλληλεγγύης στον άμαχο παλαιστινιακό λαό είναι αρκετή για να εγείρει την αποστομωτική κατηγορία του αντισημιτισμού.(Τόσο ειρωνικό: λες και ήταν ο αραβικός κόσμος και όχι η δυτική ευρωπαϊκή λευκή νεωτερικότητα που διέπραξε το ιστορικό έγκλημα του Ολοκαυτώματος).

Μαζί με τον αποδεκατισμό των όρων επιβίωσης στην Παλαιστίνη, καταστρέφονται οι λέξεις και οι έννοιες. Στενεύει ασφυκτικά ο χώρος του κριτικού λόγου. Επιβάλλεται μια γραμματική των γεγονότων που αποκρύπτει τον σταδιακό βίαιο αφανισμό των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών και απωθεί τη μνήμη της αποικιακής βίας που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός επί δεκαετίες, από τη Nakba του 1948.

Η ανιστορική γραμματική της “αυτοάμυνας”

Για το δυτικό μιντιακό μέινστριμ, η ιστορία ξεκινά με την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023. Η μακρά ιστορία ισραηλινής κατοχής, καταπίεσης, καταστολής και εκτοπισμού διαγράφεται. Αυτή η ανιστορική γραμματική αποκρύπτει ότι το μέτρο της αβίωτης συνθήκης που προϋπήρχε της 7ης Οκτωβρίου είναι ακριβώς το ότι οι ειρηνικές διαμαρτυρίες είχαν αποδειχθεί ανήμπορες να αναχαιτίσουν τη φονική ισραηλινή καταστολή και απαλλοτρίωση, όταν ο παλαιστινιακός λαός έχει εγκαταλειφθεί από τους πάντες και όταν καμιά ευθύνη δεν αναλαμβάνεται για την παράνομη επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Όχθη και τον ασφυκτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας.

Παλαιστίνιοι στα ερείπια της Γάζας  (AP Photo/Adel Hana)

Αλλά το δικαίωμα της αυτοάμυνας αναγνωρίζεται μονομερώς παρέχοντας στο Ισραήλ το προνόμιο να εξοντώνει με ασυλία. Σε μια αντιστροφή των θέσεων θύτη και θύματος, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση ονομάζεται «τρομοκρατία», ενώ η εποικιστική αποικιοκρατική βία αποκαλείται «δικαίωμα αυτοάμυνας». Παρά την επιχείρηση παραχάραξης, οι προθέσεις του Ισραήλ και του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος που το στηρίζει είναι πέρα για πέρα διαυγείς.

Όπως μας θυμίζει ο συγγραφέας, ο πρόεδρος της Βουλής του Ισραήλ ανήγγειλε ότι κοινός στόχος είναι «να αφανίσουμε τη Λωρίδα της Γάζας από προσώπου Γης»· και ένας απόστρατος επιτελάρχης εξήγησε ότι πρέπει να «κάνουμε τη Γάζα ένα μέρος όπου θα είναι αδύνατον να ζεις». Και το έκαναν, αφαιρώντας όχι απλώς το ιστορικό βάθος της αδικίας κατά των Παλαιστινίων αλλά και την ανθρώπινη υπόστασή τους.

Η αποανθρωποποίηση των Παλαιστινίων, βασισμένη στην αίσθηση πολιτισμικής και φυλετικής υπεροχής των αποικιοκρατών, γίνεται μηχανισμός αποποίησης ευθύνης για τον αφανισμό της Γάζας. Στρέφοντας την προσοχή στη συναυτουργία ως κρίσιμη διάσταση της ηθικοπολιτικής ιστορίας του παγκόσμιου παρόντος, ο Fassin εξερευνά τα γεωπολιτικά, οικονομικά και ιδεολογικά διακυβεύματα που διέπουν την ακραία ανισότητα των ζωών και των θανάτων μεταξύ των δύο πλευρών της σύγκρουσης.

Παλαιστίνιοι περιμένουν τη σειρά τους στη διανομή φαγητού στη Γάζα AP Photo/Hatem Ali

Αν και η τραυματική εμπειρία των Ισραηλινών μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου πρέπει να αναγνωριστεί, υποστηρίζει ο Fassin, το στρατιωτικό αποικιακό δόγμα του Ισραήλ αποπολιτικοποιεί την επίθεση της Χαμάς παρουσιάζοντάς την στρατηγικά σαν να στρεφόταν κατά των Εβραίων και όχι κατά των κατακτητών. Από εκεί απορρέει και η αυτονομιμοποίηση της ισραηλινής σφαγής Παλαιστίνιων αμάχων ως «ανθρώπινων ζώων».

Ας αναλογιστούμε την ανατριχιαστική δήλωση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν έχει «καμία εμπιστοσύνη» στην καταμέτρηση των παλαιστινιακών απωλειών. Απαντώντας σ’ αυτή την ύβρη, το υπουργείο Υγείας της Γάζας αναγκάστηκε να δημοσιεύσει το όνομα, την ηλικία και τον αριθμό ταυτότητας όλων των νεκρών της Γάζας που αναγνωρίστηκαν, επιβεβαιώνοντας έτσι τη συστημική ανισότητα στην ίδια την αναγνώριση της θνητότητας.

Στην πραγματικότητα, όμως, ακόμη και αυτοί οι αριθμοί υποεκτιμούν την πραγματική θνησιμότητα των Παλαιστίνιων. Αφενός επειδή το μέγεθος της καταστροφής κάνει αδύνατο να καταμετρηθούν όλα τα σώματα κάτω από τα ερείπια. Αφετέρου επειδή αυτό που διαφεύγει ακόμη και από αμερόληπτες στατιστικές είναι η επίμονη και βασανιστική κατάσταση πολιορκίας που είχε ήδη καταστήσει τη ζωή των Παλαιστίνιων αδύνατη. Είναι το καθεστώς του απαρτχάιντ και του κατακερματισμού των παλαιστινιακών κοινοτήτων, ένας εξαντλητικός πόλεμος χαμηλής έντασης, η οικοκτονία, η λιμοκτονία, και η απαλλοτρίωση γαιών, υποδομών και κοινοτήτων.

Είναι ο αργός θάνατος της βαθμιαίας συρρίκνωσης της παλαιστινιακής ύπαρξης σε αυτό που ο ΟΗΕ έχει αποκαλέσει «τη μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή στον κόσμο».

Συνεχίζεται το σφυροκόπημα στη Γάζα (AP Photo/Abed Khaled)

Αυτός ο ασύμμετρος πόλεμος απηχεί την περιγραφή του Frantz Fanon για το πώς «το ροκάνισμα της ύπαρξης των αποικιοκρατούμενων τείνει να κάνει τη ζωή … έναν ατελή θάνατο»1.Στον πυρήνα της εποικιστικής αποικιοκρατικής νεκροπολιτικής είναι η απο-ανθρωποποίηση των Παλαιστινίων: η μετατροπή τους σε αναλώσιμη ύλη που δεν μετριέται και δεν μετράει.

Μετά την επίθεση του 2014, κατά την οποία έχασε τον αδελφό του και άλλα μέλη της οικογένειάς του, ο Ρεφάτ Αλαρίρ είχε ιδρύσει το “We Are Not Numbers” (Δεν είμαστε αριθμοί), που στόχος του ήταν να διασώσει και να διαδώσει τις μαρτυρίες του αφανισμού της Γάζας έτσι ώστε να μην χαθούν κάτω από την απρόσωπη δημογραφία της γενοκτονίας. Γράφει: «Όταν μιλάμε για τους μάρτυρες, πρέπει να δηλώνουμε ότι τους σκότωσε η ισραηλινή κατοχή. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να αναφέρουμε τον ένοχο»².

Ήταν ο ποιητής και καθηγητής συγκριτικής λογοτεχνίας στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, που έγραψε το ποίημα «If I must die» λίγο πριν δολοφονηθεί στις 7.12.2024 από στοχευμένο ισραηλινό βομβαρδισμό σε ηλικία 44 χρονών. Με το ποίημα αυτό κλείνει το βιβλίο του ο Didier Fassin. Στο προλογικό σημείωμά του στο Η Γάζα Απαντά ο Ρεφάτ Αλαρίρ έγραφε: η Γάζα αφηγείται ιστορίες γιατί το γράψιμο είναι «ένα καθήκον προς την ανθρωπότητα και μια ηθική ευθύνη» (34). Η τρομακτική αριθμητική ασυμμετρία των ανθρώπινων απωλειών στα δύο στρατόπεδα αλλά και η τρομακτική υποτίμηση του παλαιστινιακού πένθους σε σχέση με το ισραηλινό συνθέτει μια ρατσιστική διακυβέρνηση που δεν καταστρέφει μόνο υποδομές αλλά και την ιστορία των εννοιών.

Εργαλειοποιώντας τον αντισημιτισμό, αποτρέποντας την κριτική

Αναλύοντας κριτικά την οπλοποίηση του αντισημιτισμού [weaponising antisemitism], δηλαδή την εργαλειακή επίκληση της γενοκτονίας των Εβραίων της Ευρώπης και του αντισημιτισμού για να νομιμοποιηθεί η σφαγή του πληθυσμού της Γάζας, ο Fassin παραθέτει τον Έντσο Τραβέρσο: «Ένας γενοκτονικός πόλεμος που διεξάγεται στο όνομα του Ολοκαυτώματος δεν μπορεί παρά να προσβάλλει και να απαξιώνει τη μνήμη αυτή, με αποτέλεσμα να νομιμοποιεί τον αντισημιτισμό».

Σωστά αναφέρει ότι, με βάση την παραχάραξη του αντισημιτισμού από το Ισραήλ, θα θεωρούνταν αντισημίτης ακόμη και ο Πρίμο Λέβι που ασκούσε κριτική στο ισραηλινό σχέδιο κατάκτησης της Παλαιστίνης στη βάση μιας εργαλειοποίησης της γενοκτονίας των Εβραίων της Ευρώπης. Πράγματι σήμερα πολιτικοί ιθύνοντες της Γερμανίας κατηγορούν για αντισημιτισμό τα παιδιά ή τα εγγόνια θυμάτων ή επιζώντων της γενοκτονίας των Εβραίων της Ευρώπης που διαπράχθηκε από τη χώρα τους, ενώ παράλληλα συναινούν στο σχέδιο καταστροφής των Παλαιστινίων της Γάζας.

Ο Fassin εύστοχα αναφέρεται σε σημαντικές ρωγμές στο ομοιογενές αφήγημα που σφετερίζεται την κατηγορία του αντισημιτισμού: η «Διεθνής Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος» έδωσε το 2016 έναν «ορισμό εργασίας» που διευκρινίζει ότι «το να ασκείται κριτική στο Ισραήλ όπως ασκείται κριτική σε οποιοδήποτε άλλο κράτος δεν μπορεί να θεωρηθεί αντισημιτισμός».

Την ίδια στιγμή, σε μια ακόμη απόπειρα ανεστραμμένης οπλοποίησης του τραύματος, το ισραηλινό κράτος προσεταιρίζεται τη ΛΟΑΤΚΙ+απελευθέρωση. Τον περασμένο Νοέμβριο, η κυβέρνηση του Ισραήλ δημοσίευσε δύο εικόνες από τη Γάζα: στη μία, ένας Ισραηλινός στρατιώτης μπροστά σε κτίρια που έχουν ερειπωθεί από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές κρατάει μια σημαία ουράνιου τόξου που έχει επάνω γραμμένη τη φράση: «Στο όνομα της αγάπης». Στη δεύτερη, ο στρατιώτης ποζάρει χαμογελαστός δίπλα σε ένα τανκ, κρατώντας μια ισραηλινή σημαία με ουράνιο τόξο. «Η πρώτη σημαία υπερηφάνειας που υψώθηκε ποτέ στη Γάζα», αναφέρει η λεζάντα³.

Παλαιστίνιος στη Γάζα AP

Αυτές οι εικόνες αποτελούν μέρος μιας μακροχρόνιας διεθνούς εκστρατείας που έχει ονομαστεί “pinkwashing” και αφορά τον υποκριτικό σφετερισμό των κουίρ διεκδικήσεων με σκοπό την αθωωτική σκιαγράφηση του Ισραήλ ως ανοιχτή φιλελεύθερη δημοκρατία, σε αντιπαράθεση με την υποτιθέμενα «εγγενώς» ομοφοβική παλαιστινιακή κοινωνία. Σ’ αυτή τη διαστρέβλωση, ισραηλινές και παλαιστινιακές ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες απαντούν: “You can’t pinkwash apartheid”, “No pride in genocide”.

Εδώ και έναν χρόνο, ένα πρωτοφανές κύμα καταστολής, λογοκρισίας και αυτολογοκρισίας σαρώνει πανεπιστήμια, πολιτιστικά ιδρύματα, δημόσιες εκδηλώσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις απαγορεύονται, διαλέξεις ακυρώνονται, κρατικές επιχορηγήσεις αποσύρονται, φοιτητές/φοιτήτριες διαγράφονται, πρυτάνεις ανακρίνονται δημόσια, κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας καταστέλλονται, διανοούμενοι και ακτιβίστριες διαπομπεύονται και απελαύνονται.

Στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ειρηνικές συγκεντρώσεις αλληλεγγύης με αίτημα την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα γίνονταν από το ξεκίνημα του πολέμου και απαντήθηκαν με πρωτοφανείς επεμβάσεις της αστυνομίας στους χώρους του πανεπιστημίου, συλλήψεις των ειρηνικών διαδηλωτών και μακαρθική καταστολή της ελευθερίας του λόγου. Αυτό το σαρωτικό κύμα λογοκρισίας διαμορφώνει τον ένα πόλο δημόσιου αυταρχισμού που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες -ο άλλος πόλος είναι η εκστρατεία της ακροδεξιάς για την κατάργηση των προγραμμάτων σπουδών φύλου και άλλων κριτικών επιστημολογιών, όπως η κριτική θεωρία της φυλής [critical race theory].

Η Γάζα και το φύλο είναι τα δυο επείγοντα μέτωπα των διαθεματικών αγώνων της εποχής μας για πολιτική ελευθερία και ισότητα.

«Το μέλλον, όμως, δεν έχει γραφτεί ακόμη», όπως γράφει ο Didier Fassin. Ο αγώνας συνεχίζεται για να σταματήσει η γενοκτονία, η κατοχή και η αποσιώπησή τους. Όπως γράφει η Sara Ahmed, “it takes a collective”.Μπροστά στο καθεστώς λογοκρισίας και καταστολής της κριτικής, είναι καθήκον μας να παίρνουμε το λόγο, να αντιμιλάμε, και να το λέμε δυνατά όπου και όπως μπορούμε: Δεν συνιστά αντισημιτισμό η υποστήριξη της απαίτησης του παλαιστινιακού λαού για δικαιοσύνη, ούτε η κριτική σε μια ακροδεξιά κυβέρνηση που καταπατά το διεθνές δίκαιο.

Αντίθετα, η εργαλειακή εκμετάλλευση του ναζιστικού Ολοκαυτώματος ως πρόσχημα για τη ρατσιστική βία και την εθνοφυλετική εξόντωση είναι μια μορφή αντισημιτισμού.

Παλαιστίνιοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους ενώ βρίσκεται σε ισχύ κατάπαυση πυρός EPA/MOHAMMED SABER

Το κράτος του Ισραήλ, με τη συμβολή και τη συνενοχή των δυτικών συμμάχων του, δολοφονεί τη δυνατότητα παλαιστινιακής ζωής, τη γη, το περιβάλλον, την κοινωνική μνήμη, την εκπαίδευση, τη λογοτεχνία, την ανθρωπιστική βοήθεια. Δολοφονεί τους μάρτυρες και την ίδια τη δυνατότητα της μαρτυρίας. Το ερώτημα του Fassin είναι πώς γινόμαστε μάρτυρες του αφανισμού και πώς η μαρτυρία μπορεί να γίνει ανάληψη ευθύνης αντί για συνενοχή.

Όταν κυβερνήσεις και θεσμοί προσπαθούν να μας εμποδίσουν από το να συγκεντρωνόμαστε διεκδικώντας μια ελεύθερη Παλαιστίνη, είναι καθήκον μας να υπερασπιζόμαστε συλλογικά την κριτική γλώσσα. Να μοιραζόμαστε λέξεις, έννοιες, αλληλεγγύη. Και να επιμένουμε να λέμε τις ιστορίες που διαφορετικά θα έμεναν ανείπωτες.

Frantz Fanon, A Dying Colonialism. Boston: Grove Atlantic, 1994, p. 128.

ΡεφάτΑλαρίρ (επιμ). Η Γάζα Απαντά. Μτφρ. Βικτώρια Λέκκα. Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 2024 [2013].

Emma Graham-Harrison, “‘No pride in occupation’: Queer Palestinians on ‘pink-washing’ in Gaza conflict”, The Guardian, 16.06.2024. 

*H Αθηνά Αθανασίου είναι καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Διευθύντρια του Εργαστηρίου Ανθρωπολογικής Έρευνας στο ίδιο Τμήμα

Τηλεφώνησε ο γιος σου

Και οι δυο είναι μόνες. Και οι δύο έχουν γιους. Η μία φροντίζει την άλλη. Η μία μιλάει πολύ η άλλη σχεδόν καθόλου.

 Το αστείο και τρυφερό έργο ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ των Ιγνάθιο δελ Μοράλ και Μαργαρίτα Σάντσεθ ανεβαίνει από τον Φεβρουάριο κάθε Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, σε σκηνοθεσία Μαριτίνας Πάσσαρη, με την Μαριλένα Μακρή και την ίδια στους ρόλους.

 

Υπόθεση

Η Χούλια, μητέρα ενός γιου που ζει στη Σουηδία, εργάζεται ως γηροκόμος της Τερέζας, μιας ηλικιωμένης γυναίκας που σταδιακά χάνει τη μνήμη της. Και οι δύο λαχταρούν την επαφή με τους γιους τους, βρίσκοντας ακόμα και σε ένα τηλεφώνημα μια μικρή ανάσα χαράς. Ωστόσο, ο γιος της Τερέζας απομακρύνεται, θεωρώντας πως η μητέρα του δεν τον αναγνωρίζει πια, ενώ ο γιος της Χούλια επιστρέφει από τη Σουηδία μόνο για να φύγει ξανά, χωρίς να ξαναφτιάξει τη σχέση με τη μητέρα του.

Όταν ο γιος της Τερέζας φεύγει για την Κούβα χωρίς να την αποχαιρετήσει, οι δύο γυναίκες, μόνες και εγκαταλελειμμένες, βρίσκουν στήριγμα η μία στην άλλη. Η Χούλια θα εξακολουθήσει να πηγαίνει σινεμά και να διηγείται τις ταινίες στην Τερέζα ενώ ονειρεύεται μια κρουαζιέρα στα νησιά παρέα με την ηλικιωμένη φίλη της.

 

Με χιούμορ, τρυφερότητα και βαθιά ευαισθησία, το έργο φωτίζει την εγκατάλειψη των ηλικιωμένων και τη μοναξιά των φροντιστών, εναλλάσσοντας θλίψη και γέλιο. Περισσότερο από μια ιστορία για την τρίτη ηλικία, εξετάζει πολυδιάστατα σύγχρονα θέματα: τις σχέσεις των παιδιών με τους ηλικιωμένους γονείς, την αμηχανία μπροστά στην αρρώστια, την ασυνεννοησία ανάμεσα στις γενιές, αλλά και τη θεραπευτική αξία της αφήγησης ιστοριών (εδώ από τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο) ως μια από τις τελευταίες χαρές της ζωής.

 

Σημείωμα της σκηνοθέτριας

«Γνώριζα το έργο εδώ και καιρό, αλλά η ιδέα ενός “κλειστού” μονολόγου με άφηνε αδιάφορη. Πρόσφατα, επιστρέφοντας στο κείμενο, ανακάλυψα ότι αν θεωρήσει κανείς ότι η επικοινωνία ανάμεσα στις δυο γυναίκες είναι πραγματική, ανοίγεται μια ολόκληρη θεατρική δυναμική πάνω στις δυσκολίες της σχέσης τους και στην ταύτισή τους. Αυτή η νέα οπτική με συγκίνησε βαθιά.

 

Μετά το περσινό Α.Κ.Α., που εστίαζε στη νεότητα και τον κόσμο που έρχεται, το Τηλεφώνησε ο γιος σου, μας δίνει τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε το θέμα των γηρατειών και τον κόσμο που φεύγει, με ελαφρότητα κι ευαισθησία. Είναι μια καινούρια πρόκληση. Το θέατρο που αγαπάμε οφείλει να συγκινεί και να αφυπνίζει, να βάζει ερωτήματα. Ποιος έχει πραγματικά απαντήσεις για την άνοια ή το Αλτσχάιμερ, πώς επιδρά στην προσωπικότητα ο χρόνος που ανελέητα κυλά; Πότε πεθαίνει κανείς; Όταν σταματά να αναπνέει, όταν σκοτώνει το παρελθόν του ή όταν χάνει τις αναμνήσεις του; »

 

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Ιγνάθιο δελ Μοράλ είναι θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Άρχισε την καριέρα του στο θέατρο το 1977 ως ηθοποιός με διαφόρους θιάσους και ανεξάρτητες ομάδες, αν και από το 1990 ασχολείται αποκλειστικά με τη γραφή (θεατρική και σεναρίων).

Από τα θεατρικά του έργα ξεχωρίζουν:

 

La Gran Muralla (Το μεγάλο τείχος)

Soledad y ensueño de Robinsón Crusoe (Μοναξιά και όνειρα του Ροβινσόνα Κρούσου)

Historias Para-Lelas (σε συνεργασία με τη Margarita Sánchez) (Ελληνικός τίτλος: Ιστορίες πείνας, μετάφραση Μαρία Χατζηεμμανουήλ)

Dias de Calor (Ζεστές μέρες)

La Mirada del Hombre Oscuro (Το βλέμμα του μελαμψού άντρα, μετ. Μαρία Χατζηεμμανουήλ, Εκδόσεις ΚΟΑΝ, 2006)

Rey Negro (Μαύρος βασιλιάς)

Páginas Arrancadas del Diario de P. (Σκισμένες σελίδες από το ημερολόγιο του Π.)

Fugadas (Ριπές του ανέμου)

Una del Oeste (Μια απ’ τη Δύση)

Un día de Espías o el caso del Repollo con Gafas (Μια μέρα κατασκόπων ή η υπόθεση του λάχανου που φόραγε γυαλιά)

Que no se entere nadie… hasta que pasen las elecciones (Να μην το πάρουν είδηση … πριν γίνουν οι εκλογές, Μετ. Μαρία Χατζηεμμανουήλ)

La Noche del Oso (Η νύχτα της αρκούδας)

Te ha llamado tu hijo (Τηλεφώνησε ο γιος σου, μετ. Μαρία Χατζηεμμανουήλ)

Presas (σε συνεργασία με τη Verónica Fernández) (Φυλακισμένες, μετ. Μαρία Χατζηεμμανουήλ)

Mientras Dios Duerme (Ενώ ο Θεός κοιμάται)

El Viaje a Ninguna Parte (Το ταξίδι στο πουθενά, διασκευή για το Θέατρο του ομώνυμου μυθιστορήματος του Φερνάντο Φερνάν Γκόμεθ), ανέβηκε στο CDN (Centro Dramático Nacional) της Μαδρίτης με μεγάλη επιτυχία τον Φεβρουάριο-Απρίλιο 2014.

Ahmed en el Laberinto (Ο Αχμέτ στον λαβύρινθο)

Βραβεία

Βραβείο παιδικού θεάτρου με θέμα το περιβάλλον, Ayto de Badajoz 1982 για το έργο “La Gran Muralla”

Βραβείο της Ένωσης Ισπανών Θεατρικών Συγγραφέων για Το βλέμμα του μελαμψού άντρα, 1992.

Βραβείο Cabildo Insular της Gran Canaria για το έργο Dias de Calor

Βραβείο Hogar Sur de Teatro de Comedia για το έργο Να μην το πάρουν είδηση… πριν γίνουν οι εκλογές

Βραβείο Carlos Arniches 2002 για το έργο La Noche del Oso

Βραβείο Batefuego de Oro του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τη συνολική συνεργασία του στις εκστρατείες υπέρ της προστασίας των δασών από τις πυρκαγιές (με θεατρικά του έργα)

Βραβείο του Α’ τουρνουά δραματουργίας που διοργανώθηκε στη Μαδρίτη τον Μάιο του 2017 με τη συμμετοχή 8 σημαντικών δραματουργών (μεταξύ αυτών ο Σέρτζι Μπελμπέλ και η Μάρτα Μπουτσάκα) για το έργο του La lástima (Ο οίκτος).

Βραβείο του διαγωνισμού του εκδοτικού οίκου Delya (Κάντιθ-Ισπανία) για το έργο του Όλοι αγαπούσαμε τον Άλμπερ.

Έργα του έχουν μεταφραστεί στην καταλανική, την αγγλική, την ελληνική, την τσεχική, τη γαλλική, την ιταλική, τη σουηδική, τσεχική, ρουμανική και φλαμανδική γλώσσα και έχουν παρασταθεί σε χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής.

Ως σεναριογράφος συνεργάζεται τακτικά σε τηλεοπτικές σειρές όπως: Farmacia de Guardia, Ay Señor, Señor, El Comisario, El Síndrome de Ulises, ενώ εδώ και 5 χρόνια προΐσταται της ομάδας σεναριογράφων μιας από τις δημοφιλέστερες σειρές της ισπανικής τηλεόρασης Cuénta me cómo pasó (Πες μου πώς έγινε), που παίζεται από το 2000 συνεχώς επί 19 χρόνια στην RTVE. “

 

Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΣ

ΜΑΡΙΤΙΝΑ ΠΑΣΣΑΡΗ

Ξεκίνησε ως ηθοποιός στο θέατρο (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΗΝΗ, ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ, ΔΗΠΕΘΕ

ΠΑΤΡΑΣ κ. α.), στον κινηματογράφο (Απεταξάμην, Οι δρόμοι της αγάπης είναι

νυχτερινοί, σκην Φρίντα Λιάππα, Το άρωμα της βιολέτας, σκην. Μαρία Γαβαλά, Τα

κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, σκην. Νίκος Νικολαΐδης, κ.ά.) και στην τηλεόραση.

Γρήγορα ασχολήθηκε με το σενάριο σε τηλεταινίες (Τα ξαδέρφια, σκην. Νίκος

Κουτελιδάκης, Ιδανικό Μοντέλο, σκην. Δημήτρης Βερνίκος) ή ταινίες (Τα χρόνια της

μεγάλης ζέστης, σκην. Φρίντα Λιάππα, 1990, Αύριο θα ΄ναι αργά, σκην. Λάγια

Γιούργου, 2002 κ.ά.).

Μαζί με τον Νίκο Σαββάτη υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία της μεγάλου μήκους

ταινίας Η γυναίκα που επιστρέφει (1994). Οι μικρού μήκους ταινίες της, Πρώτη φορά

(2007), Τι ώρα θα γυρίσεις; (2010, Ειδικό Βραβείο Φεστιβάλ Δράμας, Υποψήφιο για α’

βραβείο μικρού μήκους Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου), Σπίτι με κήπο (2015,

Διεθνές βραβείο Bridges), Λευκή Νύχτα (2022, Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη Ε.Ε.Σ.,

Cinematic Achievement award, Festival Opseis 2023) έχουν παιχτεί σε φεστιβάλ,

κινηματογράφους και τηλεόραση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Σκηνοθετεί στο θέατρο: Η Πριγκίπισσα Τίτο κι εγώ,της Κλαίρης Μιτσοτάκη, (ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΤΡΙΠΟΛΗΣ, 2001), Το δόντι του εγκλήματος του Σαμ Σέπαρντ (Κ.Θ.Β.Ε., 2002), Νεκρή

φύση σε χαντάκι του Φάουστο Παραβιντίνο, (Εκδήλωση Χορικότητα, ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΑΘΗΝΩΝ, 2007), Ελαφροΐσκιωτοι διασκευή Μ.Πάσσαρη, από το ομώνυμο

διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΙΛΙΠΠΩΝ-ΘΑΣΟΥ, 2011), Να ζεις

του Γιάννη Δούμου (ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ, 2014), Η παράλειψη της οικογένειας Κόλεμαν

του Κλαούντιο Τολκατσίρ (ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ, 2016-2017), Ο Καναδάς

είναι ένα συναίσθημα που δεν μοιάζει με καλοκαίρι σε ελληνικό νησί της Μ.

Πάσσαρη, βασισμένο σε διήγημα της Άλις Μονρό (Θέατρο ΜΠΙΠ, 2018), Κομμώτριες της Μ. Πάσσαρη (ΘΕΑΤΡΟ 104, 2019), Σφαγή της Λιουίζα Κουνιγιέ (ΘΕΑΤΡΟ Studio Μαυρομιχάλη, 2022), Οι κόρες του ηφαιστείου της Μ. Πάσσαρη, βασισμένο στην ομώνυμη συλλογή

διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου, (Εντευκτήριο ΑΣΥΛΟ ΑΝΙΑΤΩΝ, 2022-2023), Α.Κ.Α. του Ντάνιελ Μέγιερ (ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, 2024) κ.ά.

Παράλληλα παίζει και διδάσκει υποκριτική. Από το 2009 ως το 2013 διετέλεσε

αναπληρώτρια διευθύντρια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Από το 2015 ως το

2018 ήταν υπεύθυνη θεάτρου της ομάδας αποφυλακισμένων στην ΕΠΑΝΟΔΟ.

Για δέκα χρόνια παρουσίαζε μια από τις πιο γνωστές βραδινές εκπομπές στο Β’

πρόγραμμα της Ε.Ρ.Τ. (Σκάλα για τ΄αστέρια, Νύχτα είναι θα περάσει). Εργάστηκε και σε

άλλα προγράμματα, όπως επίσης ως ντι τζέι, μεταφράστρια, βοηθός σκηνοθέτη κ.ά.

Δημοσίευσε άρθρα για τον κινηματογράφο και διηγήματα σε περιοδικά κι εφημερίδες. Η

εργασία της στη δραματουργία την ώθησε στη συγγραφή πρωτότυπων θεατρικών έργων.

Τα έργα της Κομμώτριες και Η θέα μετά τη στροφή (Α.Κ.Α. Ruby Tuesday) έχουν διακριθεί στον διαγωνισμό EURODRAM του 2022 και 2024 αντίστοιχα.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

Συγγραφέας: Ιγνάθιο δελ Μοράλ και Μαργαρίτα Σάντσεθ

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία/ δραματουργία: Μαριτίνα Πάσσαρη

Σκηνικά /Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη

Πρωτότυπη μουσική /Ηχητικό περιβάλλον: Στάθης Ιωάννου

Κίνηση: Αλίκη Καζούρη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λένα Μπαμπασάκη

Βοηθός παραγωγής: Έφη Ψυχογιού

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση

Παίζουν: Μαριλένα Μακρή, Μαριτίνα Πάσσαρη.

Θέατρο: Μικρός Κεραμεικός, Ευμολπιδών 13

 

Κάθε Σάββατο στις 18.30 και Κυριακή στις 21.25

Πρεμιέρα Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2025. Για λίγες παραστάσεις.

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: https://www.ticketservices.gr/event/mikros-kerameikos-tilefonise-o-gios-sou/?lang=en

 

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ

Early Bird 8€ (για αγορές έως και 20/12)

 

Στο προσκήνιο έχει εισέλθει η κινεζική εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης RedNote, καθώς περισσότερο από μισό εκατομμύριο χρήστες του TikTok «μετακινήθηκαν» στην πλατφόρμα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πιθανή επικείμενη απαγόρευση της εφαρμογής στις ΗΠΑ.

Γνωστή με το κινεζικό της όνομα «Xiaohongshu» στην Κίνα, η πλατφόρμα είναι μια δημοφιλής εφαρμογή lifestyle, όπου οι χρήστες καταγράφουν τη ζωή τους και δημοσιεύουν συμβουλές και προτάσεις τους.

Τι είναι αυτή η εφαρμογή;

Το RedNote θεωρείται συχνά ως μια τοπική προσαρμογή του Instagram στην Κίνα. Το κινεζικό του όνομα Xiaohongshu μεταφράζεται στα αγγλικά ως «Little Red Book», μια φράση που παραδοσιακά αναφέρεται σε μια συλλογή από ρητά του Κινέζου ηγέτη, Μάο Τσετούνγκ.

Θεωρείται ευρέως γνωστή ως η «μηχανή αναζήτησης» στην Κίνα για διάφορες προτάσεις, με τα πιο δημοφιλή θέματα στην εφαρμογή να καλύπτουν θεματολογία, όπως η ομορφιά, η μόδα, τα ταξίδια και το φαγητό.

Οι χρήστες της στην Κίνα είναι κυρίως νέοι και γυναίκες. 

Η διεπαφή της διαφέρει από το TikTok ή το Instagram στο ότι εμφανίζει ταυτόχρονα πολλαπλές αναρτήσεις - είτε βίντεο, είτε φωτογραφίες, είτε κείμενα μεγαλύτερης διάρκειας. 

Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε συζητήσεις, να μοιράζονται τις αναρτήσεις τους, να καλούν ο ένας τον άλλον και να αγοράσουν προϊόντα. Η πλατφόρμα έχει δεχθεί πρόσφατα μεγάλη ώθηση από τις πωλήσεις μέσω livestreaming. 

Από το 2023, είχε περισσότερους από 300 εκατομμύρια μηνιαίως ενεργούς χρήστες, σύμφωνα με αναφορές κινεζικών μέσων ενημέρωσης.

Σε ποιον ανήκει η RedNote;

Η εφαρμογή ιδρύθηκε από τη Μιράντα Κου, τη σημερινή πρόεδρό της, και τον Τσάρλγουιν Μάο, τον διευθύνοντα σύμβουλό της, το 2013 στη Σαγκάη.

Αρχικά ονόμασαν την εφαρμογή «Hong Kong Shopping Guide» και απευθύνονταν σε Κινέζους τουρίστες που αναζητούσαν συστάσεις εκτός της ηπειρωτικής χώρας. 

Η RedNote θεωρείται ως πιθανή υποψήφια για IPO. Στους μετόχους περιλαμβάνονται οι κινεζικοί τεχνολογικοί «κολοσσοί»: Alibaba και Tencent, ο κρατικός επενδυτής Temasek της Σιγκαπούρης, καθώς και οι εταιρείες επιχειρηματικών κεφαλαίων GSR Ventures, DST Global και GGV Capital.

Ο Μάο έχει προσωπική περιουσία περίπου 18 δισ. γιουάν (2,5 δισ. δολάρια), ενώ ο Κου έχει περιουσία 12 δισ. γιουάν, σύμφωνα με τον κατάλογο πλουσίων της Hurun της Κίνας.

Έχει παγκόσμιες φιλοδοξίες;

Η εφαρμογή χρησιμοποιείται κυρίως από Κινέζους και ενώ οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν τη γλώσσα της εφαρμογής, το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου μέχρι σήμερα είναι στα Μανδαρινικά κινέζικα. 

Η εισροή χρηστών του TikTok φαίνεται να αιφνιδίασε τη RedNote. Δύο πηγές που γνωρίζουν την εταιρεία δήλωσαν ότι προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να συντονίσουν το αγγλόφωνο περιεχόμενο και να δημιουργήσουν εργαλεία μετάφρασης αγγλικών - κινέζικων.

Η RedNote διατηρεί μόνο μία έκδοση της εφαρμογής της, αντί να τη χωρίζει σε υπερπόντιες και εγχώριες εφαρμογές. Αντίθετα, η Tencent διατηρεί υπερπόντιες και εγχώριες εκδόσεις της εφαρμογής WeChat, ενώ η ByteDance διαθέτει επίσης μια έκδοση του TikTok για την ηπειρωτική Κίνα που ονομάζεται Douyin, εν μέρει για να συμμορφωθεί με τους κανόνες της κινεζικής κυβέρνησης για τη μετριοπάθεια. 

Η εταιρεία επιθυμεί να εκμεταλλευτεί την ξαφνική έξαρση της προσοχής, καθώς τα στελέχη τη βλέπουν ως μια πιθανή πορεία για την επίτευξη παγκόσμιας δημοτικότητας παρόμοιας με αυτή του TikTok, ανέφεραν οι πηγές.

Η RedNote δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό.

«Κάθε παιδί αξίζει μια ευκαιρία στη ζωή και η εκπαίδευση είναι το πρώτο βήμα προς αυτό το μέλλον». Η Ελληνίδα σκηνοθέτρια και θεατρική παραγωγός Κωνσταντίνα Νικολαΐδη και ο Ουγκαντέζος ακτιβιστής Θεόδωρος Λουίμα συνεχίζουν το πολύτιμο φιλανθρωπικό έργο τους στηρίζοντας ορφανά παιδιά της Αφρικής. Η φιλία της Κωνσταντίνας με τον Θεόδωρο γεννήθηκε το 2011 στην Αθήνα κατά την διάρκεια της εθελοντικής τους δράσης στα Special Olympics. Τότε ήταν που μοιράστηκαν το κοινό τους όραμα για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της Αφρικής. Το όραμα αυτό οδήγησε στην ίδρυση του σχολείου Saint Agnes το οποίο τα τελευταία 12 χρόνια παρέχει μόρφωση, σίτιση και φαρμακευτική περίθαλψη σε ορφανά παιδιά της πόλης Λούκαγια της Ουγκάντα. Το σχολείο δεν είναι μόνο ένα εκπαιδευτικό κέντρο αλλά και ένα ασφαλές καταφύγιο για εκατοντάδες παιδιά που έχουν ανάγκη υποστήριξης. Η πολυετής δράση του σχολείου είναι εφικτή με την οικονομική στήριξη φίλων, εθελοντών και χορηγών απ' όλον τον κόσμο και είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτή η πολύτιμη βοήθεια να συνεχιστεί και να μεγαλώσει, ώστε ακόμα περισσότεροι μαθητές να ενταχθούν στο σχολείο. Σας καλούμε να σταθείτε δίπλα μας σε αυτόν τον αγώνα και να γίνετε μέρος της προσπάθειάς μας.

Κάθε δωρεά είναι άκρως σημαντική.

Για περισσότερες πληροφορίες ή για να κάνετε τη δωρεά σας ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: https://a-priori.gr/uganda/

Με εκτίμηση, Η ομάδα του Saint Agnes Nursery and Primary School of Ugnada

Παραπομπή έξι αστυνομικών για βασανιστήρια, επικίνδυνη σωματική βλάβη και κάκωση της υγείας του και άλλα αδικήματα προτείνει η εισαγγελέας Πρωτοδικών προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου για την υπόθεση του Βασίλη Μάγγου. Παράλληλα ωστόσο, προτείνει να διαταχθεί η αποβολή από την παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας των γονέων του Βασίλη, Γιάννη Μάγγου και Αικατερίνης - Ευδοξίας Μουρτζοπούλου.

Όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο πατέρας του, Γιάννης Μάγγος: «Η Εισαγγελέας προτείνει την παραπομπή έξι αστυνομικών της αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας (τέσσερις της ΟΠΚΕ και δύο της Υπ. Ασφάλειας Βόλου), γιατί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους: α) υπέβαλαν σε βασανιστήρια τον Βασίλειο Μάγγο με σκοπό να τον τιμωρήσουν, (η παραπάνω κατηγορία είναι κακουργηματικού χαρακτήρα), β) προέβησαν στην τέλεση της αξιόποινης πράξης της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία. Ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού και κατόπιν συναπόφασής τους, προκάλεσαν σωματική κάκωση και βλάβη της υγείας του, γ) τον κατέστησαν αβοήθητο, μολονότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψουν το αποτέλεσμα αυτό, δ) ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού και κατόπιν συναπόφασης, τον κατακράτησαν χωρίς τη θέλησή του και του στέρησαν την ελευθερία της κίνησής του.

Η Εισαγγελέας προτείνει όμως «να διαταχθεί η αποβολή από την παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας του Ιωάννη Μάγγου και της Αικατερίνης-Ευδοξίας Μουρτζοπούλου», «δηλαδή ότι οι δικηγόροι μας δεν θα έχουν δικαίωμα να μιλήσουν στο δικαστήριο», αναφέρει.

Αναλυτικά:

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΓΓΟΥ

Ολοκληρώθηκε η πρόταση της Εισαγγελέως Πρωτοδικών προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου για την υπόθεση του παιδιού μας Βασίλειου Μάγγου.

Η Εισαγγελέας προτείνει την παραπομπή έξι αστυνομικών της αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας (τέσσερις της ΟΠΚΕ και δύο της Υπ. Ασφάλειας Βόλου), γιατί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους: α) υπέβαλαν σε βασανιστήρια τον Βασίλειο Μάγγο με σκοπό να τον τιμωρήσουν, (η παραπάνω κατηγορία είναι κακουργηματικού χαρακτήρα), β) προέβησαν στην τέλεση της αξιόποινης πράξης της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία. Ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού και κατόπιν συναπόφασής τους, προκάλεσαν σωματική κάκωση και βλάβη της υγείας του, γ) τον κατέστησαν αβοήθητο, μολονότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να αποτρέψουν το αποτέλεσμα αυτό, δ) ενεργώντας με πρόθεση, από κοινού και κατόπιν συναπόφασης, τον κατακράτησαν χωρίς τη θέλησή του και του στέρησαν την ελευθερία της κίνησής του.

Η Εισαγγελέας προτείνει όμως “να διαταχθεί η αποβολή από την παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας του Ιωάννη Μάγγου και της Αικατερίνης-Ευδοξίας Μουρτζοπούλου”, δλδ. ότι οι δικηγόροι μας δεν θα έχουν δικαίωμα να μιλήσουν στο δικαστήριο.

-Ως γνωστόν τον Φεβρουάριο του 2023, κατόπιν προσφυγής μας, προέκυψε η Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, με την οποία παραγγέλθηκε διενέργεια συμπληρωματικής εξέτασης για τις αξιόποινες πράξεις των αστυνομικών.

Όταν ολοκληρώθηκαν από τον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Βόλου η παραγγελθείσα κύρια ανάκριση καθώς και οι απολογίες των κατηγορουμένων, στάλθηκαν κατόπιν προς τον Εισαγγελέα για γνωμοδότηση, με τις κατηγορίες: α) των βασανιστηρίων κατά συναυτουργία, β) της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία, γ) της έκθεσης κατά συναυτουργία και δ) της παράνομης κατακράτησης κατά συναυτουργία.

Η Εισαγγελέας έκρινε ότι προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής των κατηγορουμένων και πρότεινε την παραπομπή τους με τις παραπάνω κατηγορίες. Επίσης να διαταχθεί η εξακολούθηση των περιοριστικών όρων, δηλαδή της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της καταβολής χρηματικής εγγύησης.

Αναμένεται τώρα η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου για την παραπομπή τους στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφέρειας του Εφετείου Λάρισας.

Θεωρούμε σημαντικό να τονίσουμε επιπλέον, ότι το 2021 εκδόθηκε Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για την υπόθεση του Βασίλειου Μάγγου, το οποίο ήταν καταπέλτης κατά των αστυνομικών. Από την συμπληρωματική ΕΔΕ που διενεργήθηκε κατόπιν των επισημάνσεων του Συνηγόρου, προέκυψαν νεότερα αποδεικτικά στοιχεία εις βάρος των κατηγορουμένων.

Σημειωτέον ότι ο Συνήγορος του Πολίτη, ως Εθνικός Μηχανισμός Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας, συμπεριέλαβε το 2021 στην ετήσια ειδική έκθεσή του την υπόθεση του παιδιού μας Βασίλειου Μάγγου ως περιστατικό αστυνομικής βίας.

-Την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2025 δικάζονται στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου τρεις αστυνομικοί κατηγορούμενοι για επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συναυτουργία. Οι ίδιοι όμως αστυνομικοί καθώς και άλλοι τρεις θα δικαστούν στο μικτό ορκωτό Εφετείο Λάρισας (εφόσον το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφανθεί για την παραπομπή τους) για τις κατηγορίες, που αναφέρονται παραπάνω. Μεταξύ αυτών είναι και η κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία. Μετά και την πρόταση της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Βόλου, θεωρούμε ότι είναι λογικό αίτημα η απόσυρση της υπόθεσης από το Ακροατήριο του Μονομελούς.

-Η συμπαράσταση της κοινωνίας, η αλληλεγγύη του κινήματος που σηκώνει στους ώμους του την υπόθεση του παιδιού μας Βασίλειου, μας δίνει κουράγιο και δύναμη να προχωρήσουμε και να συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας.

“Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, δεν θα ξεχαστεί τι κάναν στο Βασίλη”.

 

Μονόκλινο σε Μπουάτ

Μια παράσταση που θα σας χαλάσει σίγουρα τη διάθεση.

 

Πώς μοιάζουν στ’ αλήθεια τα «τέρατα»; Πόσος πόνος μπορεί να κρύβεται σε μια αρρώστια με το εξωτικό όνομα Καζαμπλάνκα; Μπορεί να είναι κακοποιητικός ένας γοητευτικός επαναστάτης φιλόσοφος; Είναι η κατάθλιψη σαν μπουάτ με τραγούδια για κουλτουριάρηδες;

Μια γυναίκα παλεύει μανιασμένα με τους δαίμονες της, κακοποίηση, βιασμό, αυτοάνοσο, αναπηρία, ψυχική νόσο κι έναν έρωτα που τη σημάδεψε κυριολεκτικά. Όπλα της το χιούμορ, η ειρωνεία, ο αυτοσαρκασμός και οι γυναίκες της ζωής της, η μητέρα, η γιαγιά, η ψυχολόγος, οι φίλες της. Η ηρωίδα κατεβαίνει και τα επτά επίπεδα της προσωπικής της κόλασης, για να αναδυθεί σε μια εποχή νέων νικών. Το μαύρο εναλλάσσεται με το εκτυφλωτικό λευκό, το φως με το σκοτάδι. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης, όπου το προσωπικό γίνεται συλλογικό και η ατομική εξέγερση συναντάται με την κοινωνική. Το βίωμα της ηρωίδας γίνεται σημείο αναφοράς για κάθε γυναίκα που έχει βιώσει οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση, για κάθε άνθρωπο που παλεύει με την αρρώστια, τον αποκλεισμό και το στίγμα.

Το βιβλίο της Όλγας Στέφου «Μονόκλινο σε Μπουάτ» ζωντανεύει στη σκηνή Intermedia του θεάτρου Αλκμήνη σε σκηνοθεσία Άννας Χατζησοφιά.

Πρεμιέρα 18 Ιανουαρίου 2025 και κάθε Σάββατο 9.30 μμ και Κυριακή 9 μ.μ.

 

Με τις: Ιφιγένεια Καραμήτρου, Τζίνη Παπαδοπούλου, Ελένη Φίλιππα.

Κείμενο: Όλγα Στέφου

Σκηνοθεσία: Άννα Χατζησοφιά

Σκηνικά-κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά

Μουσική: Σταύρος Καρτάκης

Φωτισμοί: Διονύσης Γαγάτσος

Εικαστικά παράστασης: Γιώργος Γαλίτης

Δημιουργία Τρέιλερ: Thanos Angelis / Παντελής Κονσολάκης 

Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Νταϊόγλου

Creative Agency: GridFox

Παραγωγή: The artists

Δημόσιες σχέσεις: Νταίζη Λεμπέση

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr https://www.ticketservices.gr/event/alkmini-monoklino-se-mpouat/

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ERTOPEN

Ένα κύμα εμπρηστικών επιθέσεων σαρώνει τη Ρωσία, με στόχους ΑΤΜ κρατικών τραπεζών, αστυνομικά οχήματα, ταχυδρομεία και κυβερνητικά κτίρια. Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι δράστες δεν ταιριάζουν στο προφίλ του αντιπολιτευόμενου ακτιβιστή  ή του «μπαχαλάκια», αλλά είναι φιλήσυχοι πολίτες, κυρίως ηλικιωμένοι.

Το φαινόμενο έχει απασχολήσει το Κρεμλίνο, που κάνει λόγο για επιχειρήσεις δολιοφθοράς και ψυχολογικού πολέμου από την Ουκρανία. Η αιτία είναι ότι οι περισσότεροι εμπρηστές που συλλαμβάνονται, αναφέρουν ότι εξωθήθηκαν στην πράξη αυτή από διαδικτυακούς απατεώνες που τους υπόσχονταν χρήματα ή τους εκβίαζαν παγιδεύοντας τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο Τass, oι απόπειρες εμπρησμού πύκνωσαν στο τέλος του χρόνου, με δεκάδες επιθέσεις σε μεγάλες πόλεις στη Ρωσία, κυρίως στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη, σε διάστημα λίγων ημερών.

Πλάνα στα social media

Τα πλάνα που κυκλοφόρησαν στα social media, δείχνουν τους επίδοξους εμπρηστές να χρησιμοποιούν τα κινητά τους για να βιντεοσκοπήσουν τα αποτελέσματα της ενέργειάς τους. Πολλές απόπειρες ήταν αποτυχημένες, ενώ τα μέσα που χρησιμοποιούσαν ήταν ερασιτεχνικά, από αυτοσχέδιες μολότοφ μέχρι βεγγαλικά. Η πλειονότητα των  συλληφθέντων ήταν συνταξιούχοι, ανέφερε το Τass. Όσοι οδηγούνται στη δικαιοσύνη αντιμετωπίζουν σοβαρές κατηγορίες για τρομοκρατικές ενέργειες και τιμωρούνται με αυστηρές ποινές φυλάκισης.

 

Η υπηρεσία ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσοπονδίας  FSB έχει προειδοποιήσει στο παρελθόν τους Ρώσους ότι Ουκρανοί απατεώνες, που υποδύονται τους υπεύθυνους ασφάλειας,  τηλεφωνούν στους ηλικιωμένους – μέσω εφαρμογών στο κινητό –  ζητώντας τους να πραγματοποιήσουν εμπρηστικές επιθέσεις με αντάλλαγμα χρηματικά ποσά ή για να ανακτήσουν πρόσβαση σε μπλοκαρισμένους λογαριασμούς.

Δεν υπήρξε καμία αντίδραση από το Κίεβο στο κύμα των εμπρηστικών επιθέσεων ούτε στις κατηγορίες ότι ενορχηστρώνονται από το ουκρανικό έδαφος.

 

 

Συνταξιούχοι «τρομοκράτες»

O Economist προσπάθησε να ερμηνεύσει το περίεργο αυτό φαινόμενο, ξεκινώντας με την υπόθεση του Αλεξάντερ Νικφόροφ, ο οποίος κατηγορείται για τρομοκράτης.  Ο ηλικιωμένος άντρας συνελήφθη σε προάστιο της Πετρούπολης, επειδή μεταξύ 20 και 21 Δεκεμβρίου επιχείρησε να κάψει τρία διαφορετικά ΑΤΜ, τη μία φορά ανεπιτυχώς,  χρησιμοποιώντας μια εφημερίδα λουσμένη με οινόπνευμα, βιντεοσκοπώντας τη δράση του με smartphone.

Ο κύριος Νικιφόροφ ισχυρίζεται ότι δεν ενεργούσε με πολιτικά κίνητρα, αλλά υπό τις οδηγίες άγνωστων τηλεφωνικών απατεώνων.

Η διαφορά με το 2022

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία αντιμετωπίζει εμπρηστικές επιθέσεις από τότε που ξεκίνησε την στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022. Τον πρώτο χρόνο του πολέμου, τα γραφεία στρατολόγησης και τα αστυνομικά τμήματα ήταν συχνοί στόχοι. Σύμφωνα με έρευνα της Mediazona, ενός ανεξάρτητου ρωσικού φορέα μέσων ενημέρωσης, μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί 280 εμπρηστικές επιθέσεις. Αλλά αν το πρώτο κύμα επιθέσεων είχε τα χαρακτηριστικά διαμαρτυρίας κατά του πολέμου ή κατά της επιστράτευσης, αυτό δεν ισχύει πλέον. Οι τελευταίες επιθέσεις, οι οποίες κορυφώθηκαν το δεύτερο μισό του Δεκεμβρίου, είναι μάλλον αποτέλεσμα χειραγώγησης και εξαναγκασμού. Οι δράστες, συχνά συνταξιούχοι, ισχυρίζονται ότι εξαπατήθηκαν για να μεταφέρουν μεγάλα ποσά μετρητών, πριν πειστούν ότι πρέπει να κάψουν ΑΤΜ για να ανακτήσουν τα χρήματά τους.

 

 

Ουκρανικός δάκτυλος

Η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία για την ασυνήθιστη εκστρατεία, επικαλούμενη τόσο τα κίνητρα όσο και τα μέσα. Πράγματι, η Ουκρανία είναι παγκόσμιος ηγέτης στη βιομηχανία της τηλεφωνικής απάτης, με εκατοντάδες σκοτεινά τηλεφωνικά κέντρα που λειτουργούν από πόλεις όπως το Κίεβο και το Ντνίπρο (πρώην Νντιπνοπετρόφσκ). Εδώ και πάνω από μία δεκαετία, από τότε που οι ουκρανικές διωκτικές αρχές διέκοψαν κάθε συνεργασία με τη Ρωσία μετά την πρώτη εισβολή στην Ουκρανία, οι Ρώσοι πολίτες αποτελούν πρωταρχικούς στόχους της εγκληματικής δραστηριότητας. Το γεγονός ότι η Ουκρανία είναι δίγλωσση και το υψηλό επίπεδο διαφθοράς στη Ρωσία, που οδηγεί σε μαζική διάθεση δεδομένων προς πώληση στο darkweb, καθιστούν τις απάτες αυτού του τύπου ιδιαίτερα επικερδείς.

Πηγή από την αστυνομία της Ουκρανίας αναφέρει ότι τέτοια τηλεφωνικά κέντρα μπορεί να έπαιξαν ρόλο στο τελευταίο κύμα επιθέσεων. «Έχουν εξειδικευμένους ψυχολόγους που μπορούν να χειραγωγήσουν τους ευάλωτους», λέει. «Έχουν ως κύριο κίνητρο τα μετρητά, αλλά μπορεί περιστασιακά να υπηρετούν και την πατρίδα».

Ορισμένες πηγές στις μυστικές υπηρεσίες, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι υπάρχει άμεση κρατική εμπλοκή. «Οι ειδικές υπηρεσίες της Ουκρανίας βρίσκονται επί ποδός», λέει ένας από αυτούς. «Πρόκειται για μια επιχείρηση ρουτίνας». Η ίδια πηγή υποβαθμίζει την άποψη ότι οι εμπρηστές της Ρωσίας δεν ήξεραν τι έκαναν. «Όταν οι άνθρωποι συλλαμβάνονται, λένε οτιδήποτε, ότι ήπιαν κάτι, ότι τους τάισαν κάτι ή ότι τους έκαναν ένεση με κάτι. Αλλά μπορείς να πείσεις μια γιαγιά να πετάξει μια μολότοφ σε ένα στρατιωτικό γραφείο ή όπου αλλού θέλεις -αν η τιμή σου είναι σωστή».

Πώς απάντησε η Ρωσία

Η μέθοδος της τηλεφωνικής εξαπάτησης ή χειραγώγησης δεν είναι προνόμιο μόνο των Ουκρανών.  Τον περασμένο χρόνο οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποίησαν κατά πάσα πιθανότητα παρόμοιες μεθόδους για να διεξάγουν μια εκστρατεία εμπρησμών κατά ουκρανικών στρατιωτικών οχημάτων. Σύμφωνα με την αστυνομική υπηρεσία της Ουκρανίας, 341 οχήματα πυρπολήθηκαν μόνο το 2024.  Η ίδια ουκρανική πηγή υποστηρίζει ότι οι δράστες ήταν ως επί το πλείστον αφελείς και όχι ιδεολογικά καθοδηγούμενοι. Τις περισσότερες φορές, είχαν ως κίνητρο υποσχέσεις για αμοιβές περίπου 1000 δολάρια, σε μετρητά που σπάνια παραδίδονταν. Συνολικά κατηγορήθηκαν 184 άτομα.

Οι ρωσικές αρχές δεν έχασαν χρόνο για να απαντήσουν στην προφανή ουκρανική επιχείρηση. Μπλόκαραν την προβολή βίντεο στο youtube, ενώ ανακοίνωσαν ότι θα απαγορεύσουν τα τηλεφωνήματα μέσω διαδικτύου. Όμως ακόμα και αν η Ρωσία εμμέσως αναγνωρίζει ότι οι συνταξιούχοι εμπρηστές ήταν θύματα μιας εξελιγμένης εκστρατείας χειραγώγησης, αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως ελαφρυντικό στο δικαστήριο. Μόνο το 0,26% των κατηγορουμένων αθωώνεται. Ο κ. Νικοφόροφ και οι εκατοντάδες σαν κι αυτόν που θα κατηγορηθούν για τρομοκρατικά εγκλήματα έχουν έτσι λίγες πιθανότητες να αποφύγουν μια σοβαρή ποινή φυλάκισης.

 

Ειδήσεις Σήμερα:

Άνοιγμα Συμμετοχών - Νέα κατηγορία : Διαγωνισμός Χορωδιών – Νέα Δισκογραφικά Συμβόλαια -Διευκρινίσεις Κατηγοριών

Το T.M.F.- Thessaloniki Music Festival, είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι η αποδοχή που έχει το εγχείρημά μας, ώστε να διοργανώσουμε ένα νέο θεσμό στη Θεσσαλονίκη, χρήζει αξιοσημείωτης αποδοχής.

Σας ενημερώνουμε ότι ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΑΝΟΙΞΑΝ. Μπορείτε να κάνετε registration στο παρακάτω σύνδεσμο https://contaste.pro/gre/75570?register

Σας ενημερώνουμε ότι ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΑ στα voucher σπουδών που θα απονεμηθούν στις κατηγορίες των instrumental αλλά και των μαθητών ωδείων, με τον όρο να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα ωδεία με τα οποία έλαβαν μέρος στο T.M.F, θα δοθούν 2 ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ, τα οποία θα περιλαμβάνουν τη παραγωγή και κυκλοφορία. Ένα συμβόλαιο θα απονείμει η δισκογραφική εταιρεία Real Music και ένα η εταιρεία παραγωγής του Thessaloniki Music Festival, η Inspire Productions

Και τα δυο συμβόλαια αφορούν, τραγούδι με δημιουργό-συνεργάτη της εκάστοτε εταιρείας, ηχογραφήσεις mix master αλλά και δημιουργία video clip και επίσημη κυκλοφορία σε όλα τα διαδικτυακά καταστήματα.

 

Στο T.M.F, εντάσσεται έπειτα από ζήτηση πολλών ωδείων, ξεχωριστός διαγωνισμός Χορωδιών

Στο ρόλο της Κριτικής Επιτροπής για τις Χορωδίες θα είναι οι κκ

Σταύρος Μπερής  ο οποίος έχει την Καλλιτεχνική Διεύθυνση της Χορωδίας Εμπορικής Τράπεζας

τη διεύθυνση της Μικτής Χορωδίας του Δήμου Παπάγου-Χολαργού

αλλά και την διεύθυνση της Χορωδία του Δήμου Αθηναίων

Μίνα Πολυχρόνου η οποία έχει πρωταγωνιστήσει σε πολυάριθμες παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ενώ Ως μαέστρος χορωδιακών συνόλων, έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με την Παιδική Χορωδία του Δήμου Αμαρουσίου καθώς και την Μεικτή Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Φιλύρα.

Βάγια Παπαγιαννοπούλου η οποία έχει διευθύνει πάνω από διακόσιες παραστάσεις μεταξύ των οποίων παιδικές όπερες, ορατόρια και λειτουργίες από το 2019 δημιούργησε την Κοινοτική Χορωδία Ενηλίκων στη σχολή Μωραΐτη. Από το 2020 είναι υπεύθυνη φωνητικών συνόλων στο El Sistema Greece.

 

Στις κατηγορίες ΧΟΡΩΔΙΩΝ θα υπάρξουν χρηματικά έπαθλα στις 3 Υψηλότερες Βαθμολογίες

1η υψηλότερη βαθμολογία: 900€

2η υψηλότερη βαθμολογία: 400€

3η υψηλότερη βαθμολογία: 200€

 

Προσθετικά στην υψηλότερη βαθμολογία κάθε κατηγορίας θα απονεμηθεί τιμητικό δίπλωμα, χρυσό κύπελλο και στουντιακή ηχογράφηση ενός ηχογραφήματος η οποία θα κυκλοφορήσει επίσημα από την Inspire Productions. Η ημέρα της ηχογράφησης θα ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια των απονομών.

ΔΙΕΥΚΡΙΝIΣΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

Σε ότι αφορά τις μαθητικές κατηγορίες, μπορούν να λάβουν όλοι οι σπουδαστές, οι οποίοι θα ενταχθούν στην κατηγορία της ηλικιακής τους ομάδας έτσι ώστε να αποφεύγεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για όλους τους σπουδαστές. Μια εμπειρία που θα τους κάνει δυνατότερους. Όσοι βαθμολογηθούν 70-79,99% θα πάρουν χάλκινο μετάλλιο, όσοι βαθμολογηθούν με 80-89.99% θα πάρουν ασημένιο μετάλλιο, ενώ όσοι βαθμολογηθούν από 90% και πάνω θα γίνουν κάτοχοι, χρυσού μεταλλίου. Στόχος μας είναι να δώσουμε ώθηση στα νέα μικρά ταλέντα, ώστε να συνεχίσουν δυναμικότερα τις σπουδές τους, να τα γνωρίσουμε και να έχουμε μια όμορφη εμπειρία. Δεν είναι αυτοσκοπός η διάκριση ή η νίκη, ιδίως στις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες. ΝΙΚΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. Αυτό είναι το moto μας και αυτή η διαφορά μας.

Οι φωνητικές κατηγορίες, είτε solo, είτε duet, είτε group, αυτόματα παίρνουν υποψηφιότητα για τα δισκογραφικά συμβόλαια. Σε περίπτωση που κάποιος νικητής δε θέλει να κάνει χρήση του συμβολαίου τότε αυτό θα πηγαίνει στον αμέσως επόμενο στη κατάταξη.

Αν νικητής κάποιου δισκογραφικού συμβολαίου είναι ανήλικος, τότε απαιτείται η έγγραφη συγκατάθεση του γονέα ή κηδεμόνα .

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο site του T.M.F – Thessaloniki Music Festival

https://www.thessmusfest.com