Το Σάββατο 22 Απριλίου στις 7.30μμ στο Σύλλογο Ποντίων Ταύρου (οδός Χρ. Σμύρνης 24) θα παρουσιαστεί το βιβλίο της Ελευθερίας Κυφωνίδου. Τίτλος του «Ποντιακό Ζήτημα, Στρατηγικές επιλογές και αδιέξοδα, 1917-1922».
Τη βιβλιοπαρουσίαση συνδιοργανώνουν οι εκδόσεις ΙΣΝΑΦΙ και ο Σύλλογος Ποντίων Ταύρου
Σε νέα δυναμική διαμαρτυρία προχώρησε σήμερα το μεσημέρι πλήθος διαδηλωτών για την υπόθεση του κυκλώματος παιδοβιαστών στον Κολωνό με συγκέντρωση στο μετρό Κορυδαλλού και πορεία μέχρι τις φυλακές, όπου κρατείται εδώ και έξι μήνες η μητέρα του θύματος.
Ωστόσο, δέχτηκαν απρόκλητη επίθεση από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, οι οποίες επιχείρησαν να εμποδίσουν τη διαδήλωση να φτάσει στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Ένστολοι έριξαν χημικά, προπηλάκισαν άτομα και εξαπέλυσαν ύβρεις σε γυναίκες.
Μετά την ένταση η αστυνομία άφησε τελικά να περάσει η πορεία των αλληλέγγυων, που για ακόμα μία φορά καταδίκασαν την απουσία στήριξης στην 12χρονη και ζήτησαν την αποφυλάκιση της 37χρονης.
Η νέα πρόκληση της αστυνομίας έρχεται παρά τις σφοδρές αντιδράσεις για την τρίτη απόπειρα εκφοβισμού του κοριτσιού στο σπίτι όπου διαμένει εκτός Αθηνών, η οποία επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο ότι είχε μείνει εντελώς απροστάτευτο από τις αρχές.
Όμως, το παιδί δεν δίστασε να καταθέσει, για έκτη φορά, συμπληρωματικά στο Τμήμα Ανηλίκων της ΓΑΔΑ, όπου, σύμφωνα με τις πληροφορίες, υπέδειξε δέκα άτομα που την έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά. Με δεδομένο ότι έχουν ήδη προφυλακιστεί 18 κατηγορούμενοι και άλλοι δύο έχουν τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό, οι εμπλεκόμενοι φτάνουν ήδη τους τριάντα· αριθμός που καταρρίπτει τον βασικό ισχυρισμό του Ηλία Μίχου ότι δεν υπάρχει κύκλωμα μαστροπείας.
Τόσο οι συνήγοροι της 37χρονης όσο και της 12χρονης έχουν τονίσει επανειλημμένα πως εκείνη ξεκαθαρίζει ότι η μητέρα της δεν ήξερε τίποτα και δεν την εξέδιδε. Η δικηγόρος του παιδιού Αντωνία Λεγάκη σε πρόσφατες δηλώσεις της καταδίκασε τα σχόλια του υπουργού Δημόσιας Τάξης, που έχει αμφισβητήσει το θύμα, και τη στάση της πολιτείας, που «ο πρώτο πράγμα που κάνει είναι να πετάει τη μάνα φυλακή» επειδή ο Μίχος και άλλοι κατηγορούμενοι απορρίπτουν τις κατηγορίες της μαστροπείας και της κακοποίησης με τον βασικό κατηγορούμενο να ισχυρίζεται ότι είχε σχέση με την ανήλικη.
Θυμίζουμε ότι συνεχίζεται η καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη των πρώτων δικαστικών εξόδων και των άμεσων βιοτικών αναγκών της ανήλικης επιζώσας και της οικογένειάς της. Όποιος προτιμάει να συνεισφέρει απευθείας σε τραπεζικό λογαριασμό μπορεί να καταθέσει τη δωρεά του στο IBAN: GR5801710110006011040030321 (Τράπεζα Πειραιώς, δικαιούχος ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. ”Ο Αριστοτέλης”, αιτιολογία: «οικονομική ενίσχυση της 12χρονης από τον Κολωνό και τα ανήλικα αδέρφια της»).
Πηγή: efsyn.gr
Σφραγίζουμε τα κινητά και ακούμε μουσική…
Κύκλος Μουσικής Δωματίου TIME OFFLINE
στο Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός
Δευτέρα 24 Απριλίου | Ώρα έναρξης: 20.30
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών:
Πρώτη Σχολή της Βιέννης
Απόλλων Γραμματικόπουλος - Βιολί
Παναγιώτης Τζιώτης - Βιολί
Αγγέλα Γιαννάκη - Βιόλα
Ισίδωρος Σιδέρης – Βιολοντσέλο
Η Πρώτη Σχολή της Βιέννης συνιστά την κορωνίδα των συνθετών που αποτέλεσαν τους κύριους εκπροσώπους του κλασικισμού στη μουσική, τον Χάυντν, τον Μότσαρτ και τον Μπετόβεν. Πολλοί μουσικολόγοι μαζί με αυτούς εντάσσουν και τον Σούμπερτ.
Με αυτή τη συναυλία, το δημοφιλές όσο και δραστήριο «Κουαρτέτο Εγχόρδων Αθηνών» ολοκληρώνει το μεγαλεπήβολό του εγχείρημα των τελευταίων ετών, να παρουσιάσει το σύνολο των 16 κουαρτέτων του Μπετόβεν. Μαζί με το Όγδοο Κουαρτέτο του, το δυναμικό σύνολο προτείνει ακόμη δύο από τα πιο αγαπημένα κουαρτέτα των Μότσαρτ και Σούμπερτ.
Το πρώτο έργο της συναυλίας επρόκειτο να αποτελέσει το πρώτο μέρος του 12ου κουαρτέτου για έγχορδα του Σούμπερτ και το οποίο έμελλε να μείνει ανολοκλήρωτο. Ο Σούμπερτ ξεκίνησε τη σύνθεσή του το 1820 και μέχρι το θάνατό του είχε ολοκληρώσει μόνο το πρώτο μέρος, οπότε κι έμεινε γνωστό ως "Quartettsatz", σε ελεύθερη μετάφραση "Μέρος κουαρτέτου". Πρωτοπαρουσιάστηκε το Μάρτιο του 1867 στη Βιέννη μετά το θάνατο του συνθέτη.
Το δεύτερο έργο αποτελεί το τελευταίο από τα έξι κουαρτέτα που ο Μότσαρτ αφιέρωσε στο Χάυντν και συνοδεύεται από το χαρακτηρισμό "Διάφωνο", τον οποίο οφείλει στην αργή και γεμάτη τεταμένες και άλυτες φράσεις εισαγωγή του. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1785.
Το τρίτο έργο της συναυλίας εντάσσεται σε μία τριάδα έργων γραμμένα κατά παραγγελία του ρώσου πρέσβη κόμη Andreas Razumovsky τα οποία παρουσιάστηκαν το 1806 στη Βιέννη.
Σε κάθε ένα από τα τρία αυτά έργα εντοπίζονται ρώσικα μουσικά θέματα. Στο κουαρτέτο αρ. 8 το ρώσικο μουσικό θέμα εντοπίζεται στο τρίτο από τα τέσσερα μέρη του έργου, ένα θέμα που χρησιμοποίησαν στη συνέχεια και πολλοί άλλοι ρώσοι συνθέτες σε δικά τους έργα όπως ο Τσαϊκόφσκι στο ορχηστρικό Ιντερλούδιο "Η μάχη της Πολτάβας", και ο Μουσόργκσκυ στην όπερά του "Boris Godunov".
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Φραντς Σούμπερτ (1797-1828)
Μέρος κουαρτέτου σε ντο ελάσσονα, D. 703
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756–1791)
Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 19 σε ντο μείζονα, K.465
Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν (1770–1827)
Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 8 σε μι ελάσσονα, έργο 59 αρ. 2 "Ραζουμόφσκυ"
Συντελεστές:
Απόλλων Γραμματικόπουλος - Βιολί
Παναγιώτης Τζιώτης - Βιολί
Αγγέλα Γιαννάκη - Βιόλα
Ισίδωρος Σιδέρης – Βιολοντσέλο
TIME OFFLINE
Μια διαφορετική καλλιτεχνική εμπειρία καλούνται να βιώσουν, όσοι παρακολουθήσουν τον Κύκλο Μουσικής Δωματίου που διοργανώνεται από 18 Μαρτίου έως 20 Μαΐου στον παλαιότερο συναυλιακό χώρο της Αθήνας, τον ιστορικό Παρνασσό.
Το «TIME OFFLINE» παρουσιάζει μερικά από τα πιο δημοφιλή έργα που γράφτηκαν την περίοδο μεταξύ 18ου και 20ού αιώνα. Οκτώ συναυλίες από διαφορετικά μουσικά σύνολα, απ
Το κινητό σφραγίζεται στην είσοδο της αίθουσας και ο θεατής μπαίνει γνωρίζοντας ότι όσο διαρκεί η συναυλία δεν θα μπορεί να κάνει χρήση του τηλεφώνου του. Μπορούμε αλήθεια να το αντέξουμε;
Καλλιτεχνική Επιμέλεια κύκλου: Κώστας Τουρκάκης
Ιδέα - Σχεδιασμός concept: Στέλιος Παπαναστάσης
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Πληροφορίες
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: Πρώτη Σχολή της Βιέννης
24 Απριλίου 2023, ώρα έναρξης 20:30
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ: Πλ. Αγ. Γεωργίου Καρύτση 8, Αθήνα
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
10€ Α' Ζώνη (Πλατεία: 5-15) & Εξώστης
5€ Μειωμένο (Ανέργων, Φοιτητών, ΑμεΑ)
Προπώληση εισιτηρίων: TICKETSERVICES
Ταμείο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα (Στοά Πεσμαζόγλου) Τηλεφωνικά: 2107234567
Online: https://www.
Eντολή κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών beach bar στην Ψαρού στη Μύκονο, δόθηκε χθες.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει η «Καθημερινή», το πρωτόκολλο εκδόθηκε σε συνέχεια ελέγχων και αυτοψιών που πραγματοποίησαν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος από τις 4 έως τις 11 Απριλίου, με τον ιδιοκτήτη να έχει δικαίωμα προσφυγής εντός δέκα ημερών κατά της απόφασης κατεδάφισης.
Μάλιστα, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι επιφάνειες που κατά τους επιθεωρητές πρέπει να κατεδαφιστούν ξεπερνούν τα 500 τετραγωνικά, ενώ παράλληλα, πρόστιμα επιβλήθηκαν χθες σε beach bar στον Πάνορμο, για πολεοδομικές παραβάσεις, με το ύψος των προστίμων να ξεπερνά τα 14 εκατ. ευρώ.
ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ
του ΒΑΣΙΛΙ ΣΙΓΚΑΡΕΦ
από την θεατρική ομάδα «ΑΘΩΟ ΣΩΜΑ»
σκηνοθεσία : Κατερίνα Σκουρλή
από 21 Απριλίου έως 14 Μαΐου στο Θέατρο Σφενδόνη
Η Θεατρική Ομάδα «ΑΘΩΟ ΣΩΜΑ» παρουσιάζει την παράσταση «Πλαστελίνη»του Βασίλι Σίγκαρεφ, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Σκουρλή για 12 παραστάσεις στο Θέατρο Σφενδόνη, από τις 21 Απριλίου έως και τις 14 Μαΐου 2023.
Η «Πλαστελίνη», είναι η ιστορία μιας κοινωνίας που θρέφει και θρέφεται με τη βία.
Η ιστορία μιας μακρινής, θαρρείς, δυστοπίας, γραμμένης το 2001, που μοιάζει αφόρητα πλέον με τα δελτία ειδήσεων του σήμερα.
Και όπως τότε, στη Ρωσία του νεαρού Σίγκαρεφ, έτσι και σήμερα, η πλαστελίνη σκληραίνει γοργά στα χέρια των παιδιών. Και πριν προλάβεις καν να ονειρευτείς, το ξύπνημα σε βρίσκει ανάμεσα σε ανθρώπους απελπισμένους και κυνικούς, που σε βλέπουν να ραγίζεις και να σπας μπροστά τους. Και αυτοί αποστρέφουν βιαστικά το βλέμμα τους και συνεχίζουν στο δρόμο τους.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Μαξίμ είναι ένα νεαρό αγόρι που ζει μαζί με την γιαγιά του σε έναν κόσμο γεμάτο απελπισμένους ανθρώπους, ανθρώπους που προσπαθούν να επιβιώσουν και να εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα τους –όχι τόσο το φαγητό τους, όσο την βότκα ή την δόση τους. Σε μια εξαθλιωμένη –οικονομικά και ηθικά– κοινωνία, όπου η βία και ο κυνισμός ολοένα και μεγαλώνει, σε μια –οποιαδήποτε– πόλη της Ρωσίας του 2001, που λίγο διαφέρει από τις πόλεις του 2023, ο Μαξίμ θέλει να καταφέρει να βρει έναν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης. Όπως πλάθει με την πλαστελίνη του αυτά που ονειρεύεται, έτσι προσπαθεί να χαράξει και έναν δρόμο που αξίζει να διαβείς.
Στην πορεία του συναντά ανθρώπους που προσπαθούν να τον εκμηδενίσουν ή να τον κάνουν όμοιο τους στερώντας του το δικαίωμα της άλλης επιλογής για την ζωή. Επιλέγει τον έρωτα και τον ηρωισμό, τα δύο κατεξοχήν εφηβικά όπλα για να πολεμήσει. Και φτάνει μέχρι το τέλος, μέχρι να αντικρύσει πρόσωπο με πρόσωπο την αλήθεια.
Σκηνοθετικό σημείωμα Κατερίνας Σκουρλή
Δουλεύοντας για παραπάνω από δεκαπέντε χρόνια με έφηβους μαζί με τον συνεργάτη μου Βαγγέλη Κυριακού, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μη συγκινηθώ από την ιστορία του Μαξίμ και να μη θελήσω –μοιραία– να τη μοιραστώ με όσους επιθυμούν να την ακούσουν –κάτι που μάλλον ήξερε καλά όταν μου πρότεινε να διαβάσω την «Πλαστελίνη».
Αισθάνομαι βαθιά προσωπική μου ανάγκη να αποτίσω φόρο τιμής σε όλους αυτούς τους έφηβους με τους οποίους συναντήθηκα, τους εφήβους που είδα από κοντά να παλεύουν για την επιβίωση τους μέσα σε μια κοινωνία που τους είχε επιβληθεί, μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν ήταν δική τους επιλογή, μέσα σε ένα σχολείο που δεν μπορούσε να τους ακούσει. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να βρούνε τον δρόμο τους, κάποιοι άλλοι ακόμα τον ψάχνουν.
Ο Μαξίμ ερωτεύεται και παλεύει για ένα ηρωικό τέλος, για ένα τέλος που ταιριάζει σε κάθε έφηβο που καλείται να ζήσει σε μια κοινωνία που δεν έχει επιλέξει, σε μια κοινωνία που δεν τον υπολογίζει, σε μια κοινωνία που εύκολα τον φορτώνει με ευθύνες άλλων.
Και κάπου εκεί έρχεται η δική μας κοινωνία, γεμάτη από βία και απελπισία, κυνισμό και εγκατάλειψη. Και καθιστά αναγκαία, για μένα, την παρουσίαση της «Πλαστελίνης». Έστω για αυτούς τους νέους που θέλουν να δουν τον κόσμο αλλιώς.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΚΙΝΗΣΗ: Κατερίνα Σκουρλή
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Γιώργος Κουτλής
ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: Βαγγέλης Κυριακού
ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Τίνα Τζόκα
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σπύρος Λιβάνης
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΣΜΩΝ: Δημήτρης Κασιμάτης- Σοφία Αδαμοπούλου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Μαρίνα Τσαπέκου
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Τζένη Φέζο
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ: Art Wood Creations ΜΟΝ. Ι.Κ.Ε.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κarol Jarek
ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Ευαγγελία Σκρομπόλα
ΠΑΙΖΟΥΝ: Δημήτρης Αποστολόπουλος, Σοφία Κουλέρα, Ναταλία Λουιζάκη, Λήδα Μανούσου Αλεξίου, Βίκτωρ Μπενουζίλιο, Χαρά Τζόκα
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ : Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, από 21 Απριλίου έως και 14 Μαΐου 2023
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21:00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90 λεπτά
Εισιτήρια
ΚΑΝΟΝΙΚΟ: 15€
ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ, ΑΝΕΡΓΩΝ: 12€
Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/
Τηλ κρατήσεων: 2107234567
Θέατρο Σφενδόνη, Μακρή 4, Αθήνα,
Η παράσταση ενδείκνυται για άτομα άνω των 13 ετών.
Κλεάνθης Γρίβας
21 Απριλίου 2023
Εάν «στην εποχή των ιδεολογιών πρέπει να ρυθμίζουμε τη δράση μας σύμφωνα με το έγκλημα», (Albert Camus), τότε δικαιωμένη είναι μόνο εκείνη η ηθική στάση που πυροδοτεί την ενεργητική εναντίωση στα εγκλήματα της εξουσίας ή αποτρέπει τη συμπαράταξη με το δήμιο.
Η τρομοκρατία που ασκούν οι δήθεν «ειδικοί» για την κλιματική αλλαγή μέσω των «προβλέψεών» τους (οι οποίες διαψεύδονται συνεχώς πανηγυρικά με την πάροδο του χρόνου), αποβλέπει στον έλεγχο μας
Σύμφωνα με τους Παγκοσμιοποιητές «η κλιματική αλλαγή είναι η υπ' αριθμόν 1 απειλή για την ανθρωπότητα, που απαιτεί ριζικές θυσίες στην ποιότητας ζωής και την πλήρη παραίτηση από την ιδιωτική ζωή και την ατομική ελευθερία. Γι’ αυτό και επιδιώκουν η κλιματική δράση, η υγεία και ο έλεγχος της ενέργειας να αντιμετωπίζονται όχι ως τρία ξεχωριστά ζητήματα, αλλά ως ένα». (Joseph Mercola, 7/4/2023 - PDF) Γιατί αυτό δίνει απεριόριστες εξουσίες στον Παγκόσμιο Οργανισμό Αρρώστιας και Διαφθοράς (ΠΟΥ) να κηρύσσει οποιαδήποτε στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης με τη δικαιολογία ότι αυτός ο λόγος έχει επίδραση στη δημόσια υγεία...
Όταν πρόκειται για μεγάλα και περίπλοκα ζητήματα δημόσιας πολιτικής, όπως ο πόλεμος, οι ασθένειες και η οικονομία, οι διεφθαρμένοι διαχειριστές της εξουσίας μας λένε ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε τους επίσης διεφθαρμένους «ειδικούς» του Τίποτα, που τα συμπεράσματα και οι προβλέψεις τους διαψεύδονται κατ’ εξακολούθηση διαρκώς και ότι ο ρόλος μας ως πολίτες είναι να συμμετέχουμε ως ψηφοφόροι μια φορά κάθε 4 ή 5 χρόνια στην φαρσοκωμωδία των εκλογών.
Από την εξουσιαστικά προσχεδιασμένη τραγωδία της εργαστηριακής κατασκευής ενός ιού-Frankenstein και της σκόπιμης διαφυγής-εκτόξευσής του στον παγκόσμιο πληθυσμό, που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία ως δικαιολογία για την καταστροφή της οικονομίας και της κοινωνίας με την επιβολή της Κατάστασης Ανάγκης με κήρυξη μιας Fake-πανδημίας και των φρικαλέων «αντιμέτρων» για την δήθεν αντιμετώπιση του ιού-φάντασμα (lockdown, υποχρεωτικός εμβολιασμός με θανατηφόρα δήθεν «εμβόλια», κράτηση κατ’ οίκον, κλείσιμο επιχειρήσεων και σχολίων, «κοινωνική» απόσταση και πλήθος άλλων μέτρων που διάβρωσαν τις κοινωνικές σχέσεις) προέκυψε το μέγιστο μάθημα ότι οι τσαρλατάνοι «ειδικοί» της δημόσιας υγείας δεν είχαν ιδέα για τι μιλούσαν, όταν επαναλάμβαναν παραληρηματικά το «εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε, εμβολιαστείτε».
Και όταν ο ακατανίκητος συνδυασμός ιδιοτέλειας, άγνοιας και βλακείας που χαρακτηρίζει τους καθεστωτικούς «ειδικούς» στο χώρο της υγείας άρχισε (από το 2021) να πνίγεται στο αίμα των θυμάτων τους, οι άνθρωποι άρχισαν αρχικά να υποψιάζονται και εν συνεχεία να καταλαβαίνουν τον ρόλο των «ειδικών», που δεν πρέπει να τους εμπιστευόμαστε καθόλου.
Και τότε ακριβώς, στις 22 Μαρτίου 2021, περιοδικό The Atlantic Magazine στην Ουάσιγκτον δημοσίευσε ένα άρθρο με τον ανησυχητικό υπότιτλο: «Οι ειδικοί είχαν μια δύσκολη χρονιά. Αλλά πρέπει να τους εμπιστευόμαστε». [https://www.theatlantic.com/ideas/archive/2021/03/the-experts-had-a-rough-year-we-still-have-to-trust-them/618344/ ]
Οι συνεργαζόμενες συμμορίες του WEF (Νταβός), του ΟΗΕ, του ΠΟΥ, οι κυβερνήσεις-ανδρείκελά τους και οι προπαγανδιστές-φερέφωνά τους, συνεχίζουν να απαιτούν να εμπιστευόμαστε τους «ειδικούς» του Τίποτα, επειδή τα θανατηφόρα «εμβόλια»-COVID δεν είναι το μόνο βιοόπλο που έστρεψαν εναντίον της ανθρωπότητας.
Το άλλο μεγα-όπλο που στρέφουν εναντίον της ανθρωπότητας είναι η διαβόητη ατζέντα για την κλιματική αλλαγή, η πιο φιλόδοξη εν εξελίξει προσπάθεια για την ανακατασκευή του ανθρώπινου πολιτισμού σε όλη την καταγεγραμμένη ιστορία. Και ο μόνος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν διαδηλώνουν μαζικά στους δρόμους εναντίον αυτού του επικείμενου Ολοκαυτώματος, είναι ότι πολλοί εξακολουθούν να εμπιστεύονται τους «ειδικούς» του Τίποτα.
• Στις 16 Μαρτίου 2023, η ανεκπαίδευτη Σουηδή μαθήτρια Greta Thunberg (Γκρέτα Τούνμπεργκ) που εγκατέλειψε το (βαρετό) σχολείο της για να αναδειχθεί σε Ζαν Ντ’ Αρκ της κλιματικής αλλαγής στον κόσμο, φρονίμως ποιούσα διέγραψε ένα tweet που είχε γράψει τον Ιούνιο του 2018.
Greta Thunberg (το διαγραφέν tweeter του Ιουνίου 2018):
«Ένας κορυφαίος επιστήμονας του κλίματος [ένας καθηγητής του Χάρβαρντ] προειδοποιεί ότι η κλιματική αλλαγή θα εξαφανίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα εκτός και αν σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε ορυκτά καύσιμα τα επόμενα πέντε χρόνια». [δηλαδή, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εξαφανιστεί το… 2023].
• Στις 21 Μαρτίου 2023, η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι απένειμε το πτυχίο της Θεολογίας στην Ζαν Ντ’ Αρκ της κλιματικής αλλαγής Greta Thunberg, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της ως κορυφαίας προπαγανδίστριας και θεολόγου αυτής της εκστρατείας.
Η Greta Thunberg έκανε το λάθος να προστεθεί στην ατέλειωτη ουρά των «ειδικών του Τίποτα», οι οποίοι κάνουν συνεχώς λάθος επί πολλές δεκαετίες στις «προβλέψεις» τους τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για το κλίμα, όπως τεκμαίρεται από την πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Ανταγωνιστικών Επιχειρήσεων.
• Το 1969, οι New York Times προωθούσαν την κλιματική υστερία μέσω ενός «ειδικού» που ονομάζεται Paul Ehrlich:
«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αν δεν είμαστε εξαιρετικά τυχεροί, όλοι θα εξαφανιστούν σε ένα σύννεφο μπλε ατμού σε 20 χρόνια», [δηλαδή το… 1989] έλεγε ο επιστήμονας Paul Ehrlich το 1969, κοιτώντας τη μαγική σφαίρα.
Αλλά, μετά από 53 χρόνια, το 2023, ο Paul Ehrlich (90 ετών σήμερα) εξακολουθεί να δημοσιεύει βιβλία και να μας προειδοποιεί από την εκπομπή "60 Minutes", ότι «όλοι θα πεθάνουμε». Και για πάνω από 50 χρόνια, οι συνάδελφοί του «ειδικοί» τον παίρνουν στα σοβαρά…
Η ΛΕΣΧΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ (1968)
Τον Απρίλιο του 1968, με πρωτοβουλία του Ιταλού βιομήχανου Aurelio Peccei και του σκωτσέζου επιστήμονα Alexander King, συναντήθηκαν στη Ρώμη 36 Ευρωπαίοι οικονομολόγοι, επιστήμονες και πολιτικοί, για να συζητήσουν τα προβλήματα της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού, της εξάντλησης των μη-ανανεώσιμων φυσικών πόρων, της αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ζούσαν στα όρια της φτώχειας και άλλα συναφή, «πέρα από πολιτικές ή ιδεολογίες».(!)
Έτσι, συγκροτήθηκε η διαβόητη Λέσχη της Ρώμης, ένας οργανισμός ανάλογος με την συνωμοτική Λέσχη Bilderberg που είχε ιδρυθεί το 1954 με στόχο την εναρμόνιση των οικονομικών και αμυντικών πολιτικών των χωρών των δύο ακτών του Ατλαντικού ωκεανού και με την Τριμερή Επιτροπή που . ιδρύθηκε το 1974, με τον ίδιο στόχο για τις χώρες των ακτών του Ειρηνικού.
Σ’ αυτές τις τρεις ομόλογες «λέσχες» συμμετέχουν ως μόνιμα διευθυντικά μέλη ανώτατοι εκπρόσωποι της οικονομικής και πολιτικής ελίτ τα οποία περιβάλλονται από τους κατ’ έτος εναλλάξιμους προσκεκλημένους στις ετήσιες συνόδους τους (πρόθυμους yes man/women) από το χώρο της πολιτικής, της οικονομίας, της τεχνολογίας, της άμυνας, των πανεπιστημίων και της προπαγάνδας (ΜΜΕ).
Αυτοί οι τρεις οργανισμοί, που μεταξύ τους υπάρχει αλληλοδιείσδυση (μηχανισμοί «περιστρεφόμενων θυρών»), λειτουργούσαν ως οιωνοί οργανισμοί παγκόσμιας διακυβέρνησης, μέχρι τη στιγμή που ο ρόλος τους άρχισε να υποβαθμίζεται από την εμφάνιση και ενδυνάμωση της συμμορίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum – WEF) με ισόβιο επικεφαλής τον σκοτεινό Klaus Schwab.
• Το 1972, δημοσιεύθηκε η πασίγνωστη Έκθεση της Λέσχης της Ρώμης με τίτλο Τα Όρια στην Ανάπτυξη (The Limits to Growth) που εκπονήθηκε από ομάδα επιστημόνων του ΜΙΤ (Donella Meadows, Dennis Meadows, Jorgen Randers και William Behrens). Η Έκθεση προκάλεσε σοκ, προφητεύοντας την καταστροφή του βιομηχανικού πολιτισμού, απ’ αφορμή τη δράση ενός συνδυασμού παραγόντων, ανάμεσα στους οποίους κεντρική θέση κατείχε η «προφητεία» της εξάντλησης των πρώτων υλών που είναι αναγκαίες για τη βιομηχανική παραγωγή. Το δυστοπικό αυτό μανιφέστο προειδοποιούσε ότι εάν η κατανάλωση των εν χρήσει πρώτων υλών παραμείνει σταθερή στους ρυθμούς του 1972, τότε (διαβάζετε γελώντας ή κλαίγοντας):
«Ο χρυσός θα εξαντληθεί σε 21 χρόνια, ο υδράργυρος σε 41, ο άργυρος σε 42, ο χαλκός σε 48, το φυσικό αέριο σε 49, ο ψευδάργυρος σε 50, το αλουμίνιο σε 61, ο μόλυβδος σε 64, κλπ. Και μόνο 4 στοιχεία, το κάρβουνο, ο σίδηρος, το κοβάλτιο και το χρώμιο, θα ξεπεράσουν τον ένα αιώνα, αλλά ποτέ τους δύο».
Παράλληλα, σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, «το έτος 2030 ολόκληρος ο κόσμος θα υποφέρει από δραματικά προβλήματα λόγω έλλειψης οξυγόνου, ενώ το έτος 2050 το πόσιμο νερό θα λείπει απ’ τα 70% των κατοίκων του πλανήτη μας».
Φάση Α: 1970–1990
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ… ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ
Στην πρώτη φάση της Επιχείρησης (1970-1990), η κλιματική αλλαγή σήμαινε μια νέα εποχή των παγετώνων, και όχι μια υπερθέρμανση του πλανήτη, (όπως λανσαρίστηκε μετά το 2001):
• Το 1970, η Boston Globe ανέφερε:
«Οι επιστήμονες προβλέπουν μια νέα εποχή των παγετώνων μέχρι τον 21ο αιώνα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να εξαφανίσει τον ήλιο και να προκαλέσει μια νέα εποχή παγετώνων το πρώτο τρίτο του επόμενου αιώνα». [δηλαδή, μια εποχή παγετώνων μέχρι το… 2033]
• Το 1972, το τμήμα επιστημών του Πανεπιστημίου Μπράουν έστειλε μια επιστολή στον Λευκό Οίκο στην οποία δήλωναν ότι:
«Ανησυχούμε βαθιά για το μέλλον του κόσμου επειδή αυτή η εποχή των παγετώνων εμπίπτει στην κατηγορία των διεργασιών που προκάλεσαν την τελευταία Εποχή των Παγετώνων στο πλανήτη».
• Το 1974, ο Guardian ανέφερε ότι:
«Οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι δείχνουν ότι η νέα εποχή των παγετώνων έρχεται γρήγορα» και η αναφορά παρέθετε μια ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
• Το 1977, ο ηθοποιός Leonard Nimoy –ο οποίος δεν ήταν ειδικός στην επιστήμη, αλλά είχε πρόσβαση στην τηλεόραση– γύρισε ένα βίντεο, διακηρύσσοντας:
Leonard Nimoy (1977): Εάν είμαστε απροετοίμαστοι για την επόμενη πρόοδο, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι πείνα και θάνατος σε πρωτοφανή κλίμακα σε όλη την ιστορία. Αυτό που μας λένε τώρα οι επιστήμονες είναι ότι η απειλή μιας εποχής των παγετώνων δεν είναι τόσο μακρινή όσο πίστευαν κάποτε. Κατά τη διάρκεια της ζωής των εγγονιών μας, το αρκτικό κρύο και το αέναο χιόνι θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα περισσότερα από τα κατοικήσιμα μέρη του πλανήτη μας σε μια πολική έρημο».
Δηλαδή, προαναγγέλλονταν πείνα και θάνατος σε πλανητική κλίμακα σε μια εποχή παγετώνων…
Φάση Β: 1990-2023
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ… ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 1980, που έγινε φανερό ότι η εποχή των παγετώνων δεν κατέφτανε, οι «ειδικοί» αποφάσισαν ότι η απειλή που εμπεριέχονταν στην Κλιματική Αλλαγή δεν ήταν το πολύ κρύο, αλλά η πολλή ζέστη. Δηλαδή, η «υπερθέρμανση του πλανήτη».
• Το 1989, το Associated Press δημοσίευσε ότι:
«Ένας ανώτερος περιβαλλοντικός αξιωματούχος του ΟΗΕ δήλωσε ότι ολόκληρα έθνη θα μπορούσαν να εξαλειφθούν από το πρόσωπο της γης με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, εάν η τάση της υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν αντιστραφεί μέχρι το έτος 2000»!!! Αλλά, η «προφητεία» δεν επαληθεύτηκε.
• Το 1989, ένας «ειδικός» για το κλίμα, ο Jim Hansen, εξήγησε σε έναν δημοσιογράφο του Salon ότι:
«Μέσα σε 20 ή 30 χρόνια, [δηλαδή, μέχρι το… 2009] ο αυτοκινητόδρομος West Side, κατά μήκος του ποταμού Hudson στο Μανχάταν, θα είναι υποβρύχιος». Αλλά, δυστυχώς γι’ αυτόν, σήμερα ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος εξακολουθεί να είναι ακόμα κανονικός αυτοκινητόδρομος.
• Τον Μάρτιο του 2000, η εφημερίδα Independent είχε ένα άρθρο που εξηγούσε ότι οι χιονοπτώσεις ανήκουν πλέον στο παρελθόν:
«Το χιόνι αρχίζει να εξαφανίζεται από τις ζωές μας». Το άρθρο ανέφερε έναν «εμπειρογνώμονα» για το κλίμα, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «τα παιδιά απλά δεν πρόκειται να μάθουν τι είναι το χιόνι».
• Το 2004, και ενώ ο πολιτισμός υπήρχε ακόμα, ο Guardian προέβλεψε ότι:
«Oι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις θα βυθιστούν κάτω από την ανερχόμενη στάθμη των θαλασσών καθώς η Βρετανία θα βυθιστεί σε ένα κλίμα της Σιβηρίας μέχρι το 2020». (!!!)
Κάτι που όχι μόνο δεν συνέβη αλλά και που είναι λογικά παράλογο, δεδομένου ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν παράγει συνήθως κλίμα… Σιβηρίας.
Τελικά, οι «Ειδικοί» του Τίποτα δεν μπορούν να αποφασίσουν τί θα συμβεί: Ο άνθρωπος θα είναι ένα λείψανο της Εποχής των Παγετώνων ή της Εποχής της υπερθέρμανσης του πλανήτη; Θα εξαφανιστούμε από την υπερβολική ψύξη ή την υπερβολική ζέστη; Θα παγώσουμε ή θα καούμε;
Και περίπου εκείνη τη στιγμή, για να ξεπεράσουν το αδιέξοδό τους, οι «Ειδικοί του Τίποτα» της Κλιματικής Αλλαγής, αποφάσισαν ότι: «Δεν θέλουμε να κολλήσουμε στις λεπτομέρειες. Θα κάνει πολύ ζέστη; Θα κάνει πολύ κρύο; Δεν θέλουμε να το πούμε. Κάτι κακό πρόκειται να συμβεί, οπότε θα το ονομάσουμε μόνο κλιματική αλλαγή».
• Το 2006, ο Al Gore κυκλοφόρησε το διαβόητο ντοκιμαντέρ του Μια Ανεπιθύμητη Αλήθεια (An Inconvenient Truth). Μετά από 15 χρόνια από την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ, μπορούν να ελεγχθούν οι ισχυρισμοί που προβάλλει σ’ αυτό. Στο τρέιλερ λέει:
Al Gore (2006): «Αν κοιτάξετε τα 10 πιο καυτά χρόνια που έχουν μετρηθεί ποτέ, όλα έχουν σημειωθεί κατά τα τελευταία 14 χρόνια και το θερμότερο έτος ήταν το 2005. Αυτή είναι η Παταγονία πριν από 75 χρόνια και η Παταγονία σήμερα. Αυτό είναι το όρος Κιλιμάντζαρο πριν από 30 χρόνια και το ίδιο όρος πέρυσι. Μέσα μέσα σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχουν άλλα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο».
Ο Al Gore δήλωσε επίσης ότι «δεν θα υπάρχει πάγος στην Αρκτική», και παραθέτοντας τα λόγια «ερευνητών» και «ειδικών» για το κλίμα, εξήγησε ότι «ο Βόρειος Πόλος θα είναι απαλλαγμένος από πάγους το καλοκαίρι μέχρι το 2013 λόγω της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη». (!!!)
Βέβαια, χρειάζεται υπερβολικό θράσος και αδιαντροπιά για να κάνει μια τόσο «ακριβή» πρόβλεψη. Ένας αξιοπρεπής άνθρωπος ύστερα από μια σωρεία (μόνο αποτυχημένων) «προβλέψεων», μάλλον θα αποσύρονταν από το προσκήνιο. Αλλά ο Al Gore δεν αποσύρθηκε. Αντιθέτως συνεχίζει να κάνει αποτυχημένες «προβλέψεις», και σε αυτό τον βοηθούν όλα τα συστημικά μέσα «ενημέρωσης». Γιατί; Όταν όλα τα συστημικά μέσα συνωμοτούν για να αποκρύψουν τα ψεύδη, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν συμβαίνει κάτι άλλο εδώ.
• Μέχρι το 2006, το NBC News ενημέρωσε τον κόσμο ότι:
«Ένας κορυφαίος ερευνητής του κλίματος των ΗΠΑ λέει ότι ο κόσμος έχει ένα περιθώριο 10 ετών [μέχρι το… 2016] για την ανάληψη αποφασιστικής δράσης κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη και την αποτροπή της καταστροφής».
Φυσικά, μέχρι την προβλεπόμενη ημερομηνία τους δεν συντελέστηκε αυτό που προέβλεπε ο εν λόγω «κορυφαίος ερευνητής του κλίματος».
• Το 2008, το Associated Press ανέφερε ότι σύμφωνα με έναν κορυφαίο επιστήμονα της NASA:
«Σε 5 έως 10 χρόνια [δηλαδή από το 2013 έως το 2018] η Αρκτική θα είναι απαλλαγμένη από πάγους κατά το καλοκαίρι».
Φυσικά, δεν συνέβη αυτό που προέβλεψε ο «κορυφαίος ερευνητής της NASA».
Αλλά, επειδή κανείς δεν λογοδότησε για τις τρομοκρατικές προβλέψεις του, το κακό συνεχίστηκε ανεμπόδιστα.
• Το 2009, ο John Kerry, σημερινός τσάρος του κλίματος, και Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου Biden για το Κλίμα, επικαλείται την ίδια ανεκδοτολογική «επιστήμη» του κλίματος, μεταξύ άλλων και στις συναντήσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
John Kerry (2009): «Έχετε θαλάσσιο πάγο, ο οποίος λιώνει με ρυθμό που πλέον ο Αρκτικός Ωκεανός εκτίθεται όλο και περισσότερο. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι σε 5 χρόνια, θα έχουμε το πρώτο καλοκαίρι στην Αρκτική χωρίς πάγο» (!!!). [φυσικά, το 2013, δεν είχαμε κανένα «το πρώτο καλοκαίρι χωρίς πάγο στην Αρκτική»]
Ο John Kerry είναι ένας άνθρωπος που δεν δούλεψε ποτέ στη ζωή του. Ασχολήθηκε μόνο με την πολιτική. Ποτέ δεν έκανε κάτι χρήσιμο. Δεν είναι επιστήμονας, ερευνητής ή ειδικός σε κάτι. Αλλά υποδύεται τον «ειδικό» επειδή έχει πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ενισχύουν τους ισχυρισμούς του.
Είναι περίεργο ότι η «πρόβλεψη» του John Kerry που μόλις παρατέθηκε, βρίσκεται σε αντίθεση με τη ανάλογη κλιματική πρόβλεψη του τότε αφεντικού-του Barak Obama, μόλις ένα χρόνο νωρίτερα (2008).
Barak Obama (2008): «Εάν είμαστε πρόθυμοι να πιστέψουμε, να παλέψουμε και να δουλέψουμε γι’ αυτό, τότε είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα μπορούμε να κοιτάξουμε τα παιδιά μας και να τα πούμε ότι αυτή ήταν η στιγμή που αρχίσαμε να παρέχουμε φροντίδα στους άρρωστους και καλές δουλειές για τους άνεργους. Αυτή ήταν η στιγμή που η άνοδος της στάθμης των ωκεανών άρχισε να επιβραδύνεται και ο πλανήτης μας άρχισε να επουλώνεται».
Στην πραγματικότητα, δεν ήρθε ποτέ ούτε η παγκόσμια θεραπεία που υποσχέθηκε ο Obama στην αρχή της πρώτης του θητείας ούτε και η παγκόσμια καταστροφή.
Εδώ, αξίζει να αναφερθεί ο Neil deGrasse Tyson, ένας άλλος μεγάλος «προγνωστικός», που δήλωσε με θράσος ότι μέχρι το 2014, το Άγαλμα της Ελευθερίας θα είναι περίπου… υποβρύχιο, εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Neil deGrasse Tyson: «Ξέρετε τι λέω στους ανθρώπους; Αυτό τους ξυπνά πραγματικά. Εδώ στη μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης, τους λέω, ξέρετε ότι αν χάσουμε τους πάγους, πόσο ψηλά θα ανέβαινε η στάθμη του νερού; Νομίζετε, ίσως μερικά πόδια. Όχι, θα έφτανε στον αγκώνα του Αγάλματος της Ελευθερίας, εκείνου που κρατά τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Εκεί θα είναι η ίσαλος γραμμή».
Φυσικά, η ανοητολογική «προφητεία» του Tyson διαψεύστηκε παταγωδώς. Σήμερα, εν έτει 2023, το Άγαλμα της Ελευθερίας δεν το επισκεπτόμαστε … υποβρυχίως. Αλλά, ο Neil Degasse Tyson εξακολουθεί να προβάλλεται ως «επιστήμονας».!!!
Όπως γράφει ο έγκυρος σχολιαστής δημοσιογράφος Tucker Carlson του Fox News:
«Φυσικά το κλίμα αλλάζει. Πάντα αλλάζει. Στην πραγματικότητα, το τοπίο στο οποίο ζούμε τώρα διαμορφώνεται από την κλιματική αλλαγή. Οι παγετώνες είναι προϊόν της κλιματικής αλλαγής. Το κλίμα αλλάζει και δεν σταματά ποτέ να αλλάζει. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν την προκαλέσαμε εμείς, που δεν μπορούμε να την ελέγξουμε σε μεγάλο βαθμό, και που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ελέγξουμε. Και στην οποία υπάρχουν θετικά και αρνητικά.
Παρεμπιπτόντως, εάν η Γη όντως θερμαίνεται θα μπορούσε να είναι κάτι καλό, γιατί θα αυξηθούν καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε μέρη όπως ο Καναδάς και η Βόρεια Ευρώπη. Έτσι, όπως όλα σ’ αυτή τη ζωή, είναι μια εξέλιξη που εμπεριέχει θετικά και αρνητικά στοιχεία. Αλλά όταν ακούτε μόνο τα αρνητικά, πρέπει να ξέρετε ότι αυτό δεν είναι επιστήμη . Είναι χειραγώγηση. Αυτά δεν είναι αναφορές των ειδικών. Είναι απειλές».
Ενώ ο Τζο Μπάιντεν δηλώνει:
Πρόεδρος Biden: «Αυτή είναι η κλιματική αλλαγή. Είναι κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, ένας σαφής και παρών κίνδυνος. Η τελευταία έκθεση για το κλίμα, δεν είναι τίποτα λιγότερο από έναν “κόκκινο κωδικό για την ανθρωπότητα”. Επιτρέψτε μου να το ξαναπώ, ένας κόκκινος κωδικός για την ανθρωπότητα».
Φυσικά, ο πρόεδρος Biden και οι λοιποί της κουστωδίας των «Ειδικών του Τίποτα» αποφεύγουν επιμελώς να εξηγήσουν τί σημαίνει «Κόκκινος Κωδικός για την ανθρωπότητα».
Όπως όλοι οι «Ειδικοί» του Τίποτα, έτσι και οι «ειδικοί» της Κλιματικής Αλλαγής, αποφεύγουν να δίνουν πολλές λεπτομέρειες, επειδή απλούστατα όλες οι προβλέψεις τους αποδεικνύονται λανθασμένες διαρκώς, όπως επιβεβαιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Η επιχείρηση κατατρομοκράτησης στην οποία συμμετέχουν δεν έχει να κάνει με τη σωτηρία της Γης. Έχει να κάνει με τον έλεγχο μας. Kι αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε».
ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ: ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ – ΥΓΕΙΑ - ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Όπως αποκαλύπτεται από επιφανείς «Ειδικούς του Τίποτα», στόχος είναι να εκτοξεύσουν εναντίον μας το τριπλο υπερόπλο «της κλιματικής δράσης, της υγείας και του ελέγχου της ενέργειας, που πρέπει να αντιμετωπίζονται όχι ως τρία ξεχωριστά ζητήματα, αλλά ως ένα». (Joseph Mercola, 7/4/2023 - PDF) Γιατί αυτό δίνει απεριόριστες εξουσίες στον Παγκόσμιο Οργανισμό Αρρώστιας και Διαφθοράς (ΠΟΥ) να κηρύσσει οποιαδήποτε στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης με τη δικαιολογία ότι αυτός ο λόγος έχει επίδραση στη δημόσια υγεία...
• Στις 22 Σεπτεμβρίου 2020, η βρετανίδα καθηγήτρια οικονομικών Mariana Mazzucato προειδοποίησε ότι «Στο εγγύς μέλλον, ο κόσμος μπορεί να χρειαστεί να καταφύγει ξανά σε lockdown — αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσει μια κλιματική έκτακτη ανάγκη». (Project-syndicate.org September 22, 2020 )
• Στις 27 Δεκεμβρίου 2020, ο υπουργός Υγείας της Γερμανίας Karl Lauterbach, διακήρυξε ότι «η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής θα απαιτήσει περιορισμούς στην προσωπική ελευθερία, παρόμοιους με αυτούς που εφαρμόζονται για την ισοπέδωση της καμπύλης του COVID». (Welt December 27, 2020 ) και
• Μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 2022, οι συνεργαζόμενες συμμορίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και του Παγκόσμιου Οργανισμός Υγείας (WHO / ΠΟΥ) που λειτουργούν ήδη ως όργανα Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, έχουν επίσης δημοσιεύσει πλήθος άρθρων που δηλώνουν την πρόθεσή τους «να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή κλειδώνοντας την κοινωνία». ( Center for the Preservation of Humanity September 8, 2022)
Πηγές
• Tucker Carlson https://www.foxnews.com/opinion/tucker-carlson-climate-now-state-religion
Tucker Carlson: Το Κλίμα είναι τώρα η Κρατική Θρησκεία μας
• Tucker Carlson https://www.foxnews.com/opinion/tucker-carlson-climate-change-experts-bullying-helping-earth-controlling-us
• Joseph Mercola https://media.mercola.com/ImageServer/Public/2023/April/PDF/energy-vehicle-of-control-war-on-carbon-pdf.pdf
• https://tigerdoor.ru/el/buildings/maloe-oledenenie-nastupaet-klimaticheskii-haos-prihodit-malyi/
• Συν αυτές που αναφέρονται στο τέλος της ανάρτησης.
ΑΝΑΠΤΥΞΙΟΦΡΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Απόσπασμα από το Κλεάνθης Γρίβας: Αναπτυξιοφρένεια και Καταστροφή. Δημοσιεύθηκε στην εφημ. Θεσσαλονίκη, 21/2/1986 και περιλαμβάνεται στο Κλεάνθης Γρίβας Η Εξουσία της Βίας, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 1987.
Ο βιομηχανικός πολιτισμός και το μοντέλο της «διαρκούς ανάπτυξης» στο οποίο στηρίζεται, βρίσκεται στην εποχή μας αντιμέτωπος με την αυτοαναίρεσή του. Γιατί απλούστατα, η επιδίωξη της διαρκούς ανάπτυξης σε κάθε κλειστό σύστημα είναι αδύνατη και αδιανόητη γιατί οδηγεί στην έκρηξή του. Και, δυστυχώς για τα άπληστα αρπακτικά που κατέχουν την εξουσία και τον πλούτο, ο πλανήτης Γη είναι ένα κλειστό σύστημα.
To 1972 δημοσιεύθηκε η Έκθεση της Λέσχης της Ρώμης με τίτλο Τα Όρια στην Ανάπτυξη (The Limits to Growth) που εκπονήθηκε από ομάδα επιστημόνων του ΜΙΤ (Donella Meadows, Dennis Meadows, Jorgen Randers και William Behrens) που προκάλεσε σοκ, προφητεύοντας την καταστροφή του βιομηχανικού πολιτισμού, από τον συνδυασμό ορισμένων παραγόντων, ανάμεσα στους οποίους κεντρική θέση κατείχε η προφητεία της εξάντλησης των πρώτων υλών που είναι αναγκαίες για τη βιομηχανική παραγωγή. Αυτό το δυστοπικό μανιφέστο προειδοποιούσε ότι εάν η κατανάλωση των εν χρήσει πρώτων υλών παραμείνει σταθερή στους ρυθμούς του 1972, τότε:
«Ο χρυσός θα εξαντληθεί σε 21 χρόνια, ο υδράργυρος σε 41, ο άργυρος σε 42, ο χαλκός σε 48, το φυσικό αέριο σε 49, ο ψευδάργυρος σε 50, το αλουμίνιο σε 61, ο μόλυβδος σε 64, κλπ. Και μόνο 4 στοιχεία, το κάρβουνο, ο σίδηρος, το κοβάλτιο και το χρώμιο, θα ξεπεράσουν τον ένα αιώνα, αλλά ποτέ τους δύο».
Παράλληλα, σύμφωνα με την ίδια Έκθεση, «το έτος 2030 ολόκληρος ο κόσμος θα υποφέρει από δραματικά προβλήματα λόγω έλλειψης οξυγόνου, ενώ το έτος 2050 το πόσιμο νερό θα λείπει απ’ τα 70% των κατοίκων του πλανήτη μας».
Μπροστά στην έσχατη κρίση του βιομηχανικού πολιτισμού που θεός του είναι η επιδίωξη της διαρκώς διευρυνόμενης αναπαραγωγής του κέρδους πάση θυσία, ο κοινός λόγος των «δεξιών» και των «αριστερών» φορέων της αναπτυξιακού παραλογισμού, επιμένει να προτείνει ως φάρμακο την ίδια την αρρώστια, αυτοεξαντλούμενος στο τρίπτυχο «ορθολογικότητα, προγραμματισμός, εκσυγχρονισμός».
Εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα των καρτεσιανών ιδεολογημάτων («κατάκτηση και κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση»), οι «δεξιοί» και «αριστεροί» διαχειριστές ή επίδοξοι διαχειριστές της εξουσίας, όντες απόλυτα σύμφωνοι μεταξύ τους ως προς το σκοπό («βιομηχανική ανάπτυξη με κάθε θυσία») και διαφωνώντας μόνο με τον τρόπο (οι μεν με «ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής» και «ιδιωτική πρωτοβουλία», οι δε με «κρατική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής» εμπνεόμενοι από το λενινιστικό «σοσιαλισμός ίσον σοβιέτ συν εξηλεκτρισμός»), θρηνολογούν την ενδεχόμενη «απώλεια του τρένου της τεχνολογικής επανάστασης» και επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν τα άλυτα προβλήματα που απορρέουν από την βιομηχανική «ανάπτυξη» με μεγαλύτερη «ανάπτυξη», ανεξαρτήτως τρόπου, μέσου και τιμήματος.
Και αυτό ακριβώς είναι που κάνει ολοφάνερο το γεγονός ότι η καθολική κρίση του βιομηχανικού πολιτισμού είναι ταυτόχρονα και ολική κρίση της πολιτικής του διαχείρισης (συντηρητικής ή «προοδευτικής»).
Αν είναι σωστή η διαπίστωση ότι η σημερινή κρίση οφείλεται στην υπερανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής, στην επιστήμη και την τεχνολογία ως υπηρετικά εργαλεία της εξουσίας που κάνουν δυνατή αυτή την παραγωγή και στην απόλυτη κυριαρχία της ιδεολογίας της «απεριόριστης ανάπτυξης», τότε γίνεται φανερό ότι για το ανθρώπινο είδος υπάρχουν δυο και μόνον εναλλακτικές προοπτικές:
Από τη μια μεριά, η εμπέδωση σε πλανητική κλίμακα ενός καθολικού τεχνοφασισμού, που είναι θεμελιώδης προϋπόθεση τόσο για τη λειτουργία του βιομηχανικού μοντέλου «ανάπτυξης», όσο και για τη διασφάλιση της μονοπωλιακής κατοχής των αποθεμάτων των πρώτων υλών (συμπεριλαμβανομένου και του ουρανίου) σε συνδυασμό με τη διατήρηση του μοντέλου ζωής μιας κυρίαρχης παρασιτικής μειοψηφίας (πράγμα που σε συνθήκες σπανιότητας, συνεπάγεται τη δραστική συμπίεση του βιοτικού επιπέδου της τεράστιας πλειοψηφίας των ανθρώπων).
Κι απ’ την άλλη μεριά, η εμπέδωση μιας αυτορρυθμιζόμενης συμβίωσης των ανθρώπων η οποία είναι δυνατή μόνο σε πλαίσια αμεσο-δημοκρατικών μορφών κοινωνικής οργάνωσης που αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση τόσο για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών όλων των κατοίκων αυτού του πλανήτη, όσο και για την εξασφάλιση των υλικών προϋποθέσεων της επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.
Ανάμεσα στις δύο εναλλακτικές, η λογική επιλογή είναι προφανής και έγκειται στον ολοκληρωτικό αναπροσανατολισμό του σημερινού μοντέλου του βιομηχανικού πολιτισμού, με την πλήρη ανατροπή των υφισταμένων εξουσιαστικών σχέσεων, τον επανακαθορισμό της έννοιας των «ανθρώπινων αναγκών» και την αναγωγή όλων των υπαρχόντων αποθεμάτων πρώτων υλών σε παγκόσμια κληρονομιά, που ή έλλογη χρήση τους θα πρέπει να εξασφαλίζει την μεταβίβασή τους στους μεταγενέστερους.
Σίγουρα μια τέτοια ριζική ανατροπή είναι αφάνταστα δύσκολη αλλά όχι αδύνατη εάν γίνει κοινή συνείδηση ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη εφικτή λύση στο πρόβλημα του επαπειλούμενου ολοκληρωτικού αφανισμού που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Έτσι μέσα από ύστατο δίλημμα που θέτει στον άνθρωπο το αδιέξοδο του βιομηχανικού πολιτισμού (ή «ανάπτυξη», καθολικός εκφασισμός και ολοκληρωτικός αφανισμός ή άμεσο-δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας και επιβίωση), μοναδική δυνατή ρεαλιστική απάντηση αποδεικνύεται η ουτοπία.
Η τελική επιλογή ανάμεσα στη μια ή την άλλη εναλλακτική λύση θα εξαρτηθεί από τη συνειδητή ενεργητική παρέμβαση του ανθρώπου ως ιστορικού υποκειμένου ή από την παθητική παραδοχή του ρόλου του ως ιστορικού αντικειμένου και τη συνακόλουθη μοιρολατρική αποδοχή του «μέλλοντος» που του επιφυλάσσει η εξουσία.
Στη διαμόρφωση της τελικής απόφασης, και, κατά συνέπεια, της τελικής επιλογής, ουσιαστικό ρόλο μέλλει να παίξει η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους, οι έννοιες της ουτοπίας και του ρεαλισμού ταυτίζονται: Ουτοπία γίνεται η διεκδίκηση του ρεαλισμού, και ρεαλισμός η διεκδίκηση της ουτοπίας.
Κλεάνθης Γρίβας
21 Φεβρουαρίου 1986
Πηγές: The Limits to Growth, 1972, Chelsea Green Publ. ▪ Κ. Καστοριάδης: Υπάρχει σοσιαλιστικό μοντέλο ανάπτυξης; και Σκέψεις πάνω στην «ανάπτυξη» και την ορθολογικότητα. ▪ Φ. Κάπρα: Κρίσιμη καμπή. ▪ Μ. Μποσκέ: Οικολογία και Πολιτική. ▪ Κ. Γκρούλ: Ένας πλανήτης λεηλατείται, Αθήνα, Νότος, 1982. ▪ Π. Σάμουελ: Οικολογία, Αθήνα, Βέργος, 1973 ▪ Ρ. Ντυμόν: Η ουτοπία ή ο θάνατος, Αθήνα, Ράππας, 1973]
Με την σχεδόν επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, πασχαλιάτικα, έπεσαν και τα πρώτα «βεγγαλικά» για το πως θα πορευθούμε μέχρι τις εκλογές της 21 Μαΐου 2023.
Με Καϊλήδες, με Γεωργούληδες, με Χρονοπούλου, με πολύ #me too, «δικαιωματισμό», με τα «γκομενιλίκια» των επιφανών, τις βίλες και τις διαστροφές τους, καθώς και τις εκατέρωθεν καταγγελίες.
Με πολλά θεάματα από την κλειδαρότρυπα, αλλά χωρίς καθόλου άρτον!
Αυτό είναι το «πολιτικό» σύστημα και αυτό μόνον μπορεί να προσφέρει.
Ένα πολιτικό σύστημα, μονοθεματικό, υποτελές σε ξένους πάτρωνες, σε απόλυτη παρακμή, σε πλήρη αναντιστοιχία με τα ζέοντα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας, διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι, ολοένα και πιο σάπιο και έτοιμο να καταρρεύσει.
Μια κατάρρευση, που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να αποφύγει, με τον μόνον τρόπο που γνωρίζει καλά να κάνει. Με τον αποπροσανατολισμό από τα πραγματικά επίδικα της περιόδου, φτώχεια, ανεργία, πληθωρισμό, υπερχρέωση, καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνικά θέματα σε παρόξυνση και την απόλυτη χρεοκοπία, πολιτική, κοινωνική, ηθική, οικονομική. Με την προσπάθεια ακόμη μεγαλύτερου εκμαυλισμού της κοινωνίας. Και φυσικά με την καταστολή κάθε αντίδρασης και τη φίμωση από τα ΜΜΕ κάθε αποκλίνουσας φωνής, που πασχίζει για την ανάδειξη και την επίλυση των προβλημάτων, που ταλανίζουν λαό και χώρα.
Οι εκλογές όμως φθάνουν, κι ας υποτιμούν πολλοί τις δυνατότητες, που αυτές μπορεί να ανοίξουν.
Ας αποφύγουμε τις παγιδεύσεις και τον εκβιασμό της «κυβερνησιμότητας».
Στο χέρι όλων μας είναι, να κλείσουμε μάτια και αυτιά απέναντι στις σειρήνες του αποπροσανατολισμού, έτσι ώστε οι εκλογές αυτές να αποτελέσουν ένα big bang πραγματικής αναγέννησης του τόπου, εξοστρακίζοντας τους άφρονες και τους διεστραμμένους.
Αθήνα, 18 Απριλίου 2023
Το Γραφείο Τύπου της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Παιδική σκηνή
του θεάτρου Φούρνος.
2022-2023
ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 2,5 ΕΩΣ 6,5 ΕΤΩΝ
«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ»
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΩΣ 7 ΜΑΙΟΥ
Για 8η χρονιά
Το Αγόρι με τα Μπλε Μαλλιά
Κάθε Κυριακή στις 11:30
Για παιδιά από 3,5 έως 6,5 ετών
Η παράσταση που ταξίδεψε μέχρι το Λονδίνο με δύο sold out παραστάσεις και δέχτηκε δωρεά από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» συνεχίζεται στο θέατρο Φούρνος για 8η χρονιά.
Ο Άτρο, από το Ατρόμητος,είναι ένα καλοκάγαθο αγόρι. Είναι πολύ γλυκός και
έξυπνος αλλά είναι λίγο δειλός και ντροπαλός και το γεγονός ότι έχει μπλε μαλλιά σε μία πόλη που όλοι έχουν κόκκινα μαλλιά τον κάνει διαφορετικό. Ο καλύτερος του φίλος είναι ο Μέρμπερ, που του είχε χαρίσει η γιαγιά του όταν ήταν μωρό. Όταν ο Άτρο χάνει τον Μέρμπερ στο δάσος των Σχημάτων και των Χρωμάτων, αναγκάζεται για να τον βρει να ξεπεράσει τους φόβους του. Μέσα στο δάσος θα περάσει πολλές περιπέτειες αλλά θα γνωρίσει και πολλούς νέους φίλους που θα τον βοηθήσουν να βρει τον Μέρμπερ. Μία παράσταση με πολύ τραγούδι για την αντιμετώπιση των φόβων μας, της διαφορετικότητας και τη δύναμης της φιλίας.
Κείμενο-σκηνοθεσία Ελεάννα Σαντοριναίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίκα Τσουδερού
Σκηνικά: Ευγένιος Αρβανιτάκης - Σοφιαλένα Ξεζωνάκη
Πρωτότυπη μουσική: Βαγγέλης Χατζηγιάννης, Δημήτρης Σιφάκης
Βοηθός σκηνικών: Αλέξης Χατζηγιάννης
Κούκλες-Επιμέλεια Κοστουμιών Άννα Σαντοριναίου
Φωτογραφίες - poster: Χρήστος Συμεωνίδης
Έντυπο υλικό: Αλεξάνδρα Σφύρα
Τεχνικός υπεύθυνος –φώτα: Αποστόλης Τσατσάκος
Ταμείο- επικοινωνία: Αριάδνη Φυτοπούλου
Παίζουν Μιχάλης Ψαλίδας, Ευγενία Μαραγκού, Ματίνα Δημητροπούλου
Διάρκεια παράστασης 55’
Τιμή εισιτηρίου: 10€
Εκπαιδευτικά οφέλη της παράστασης
«Το Αγόρι Με τα Μπλέ Μαλλιά», είναι μία παράσταση για παιδιά 3-6,5 ετών. Μιλά για τις περιπέτειες ενός μικρού αγοριού το οποίο είναι διαφορετικό από όλους του υπόλοιπους κατοίκους της μικρής του πόλης. Εάν και η διαφορετικότητά του εντοπίζεται μόνο στο γεγονός ότι έχει μπλε μαλλιά σε μία πόλη που όλοι έχουν κόκκινα, αυτό είναι ικανό ώστε να αποκλείεται από τις παρέες στο σχολείο και να νιώθει μόνος του. Ο Άτρο, το αγόρι, ντρέπεται για τα μαλλιά του, και η μόνη συντροφιά που έχει είναι ένα μικρό κουκλάκι που με την φαντασία του ζωντανεύει. Όταν αυτό χαθεί, ο φοβητσιάρης και ντροπαλός Άτρο πρέπει να αντιμετωπίσει τους φόβους του και να τον (ψάξει) αναζητήσει. Σε ένα δάσος που κάθε πλάσμα είναι διαφορετικό τα μπλε μαλλιά του δεν φαντάζουν πρόβλημα, και καθώς ο Άτρο μπαίνει πιο βαθιά μέσα στο δάσος αναζητώντας τον φίλο του, δημιουργεί καινούριες αναπάντεχες φιλίες που δεν βασίζονται στην εξωτερική εμφάνιση αλλά στην αλληλεγγύη και αλληλοϋποστήριξη σε έναν κοινό σκοπό.
Η ιστορία εάν και απλή στην δομή της για να είναι κατανοητή σε παιδιά μικρής ηλικίας, θέτει ζητήματα που απασχολούν την κοινωνική (σχολική) ζωή των παιδιών.
- Bullying
- Ξεπερνάω τους Φόβους μου
15 ΧΡΟΝΙΑ
Μήλα Ζάχαρη Κανέλα
Κάθε Σάββατο στις 17:30
Για παιδιά από 2,5 έως 5,5 ετών
Η παράσταση που αγαπήθηκε πολύ από χιλιάδες θεατές συνεχίζει να προσφέρει τα μηνύματα και τις «γεύσεις της», ανανεωμένη για 15η χρονιά.
Το έργο μας Μήλα Ζάχαρη Κανέλλα απευθύνεται σε μικρά παιδιά είναι διαδραστικό και μιλάει για τη δύναμη της θέλησης, την αξία της ανταλλαγής , την αλληλοϋποστήριξη και τη δύναμη της αισιοδοξίας.
Μια γιαγιά αποφασίζει να φτιάξει μια μηλόπιτα για να την πάει στα εγγονάκια της όμως τι απελπισία διαπιστώνει ότι αντί για μήλα έχει ροδοκόκκινα κεράσια ! Τι να κάνει; Αποφασίζει να βρει κάποιον που θα αντάλλασσε τα κεράσια της με τα μήλα που ήθελε. Στην πορεία διαπιστώνει ότι αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο. Ξεκινάει μια διαδρομή όπου έρχεται σε επαφή με διαφορετικούς ήρωες ώσπου να καταφέρει να πετύχει τον στόχο της και να αποδείξει ότι όταν θέλουμε πολύ κάτι μπορούμε να το καταφέρουμε.
Ένα διαδραστικό παραμύθι για μικρά παιδιά βασισμένο σε λαϊκή αγγλική ιστορία για μια ευχάριστη πρώτη επαφή με το θέατρο .
Επιμέλεια-Διασκευή : Ελεάννα Σαντοριναίου
Προσαρμογή διαλόγων : Ευγενία Μαραγκού
Κούκλες : Άννα Σαντοριναίου
Σκηνικά : Χρήστος Συμεωνίδης
Μουσική πρωτότυπη : ABC (Alternative Blues
Company)
Φωτογραφίες: Χρήστος Συμεωνίδης
Έντυπο υλικό: Αλεξάνδρα Σφύρα
Τεχνικός υπεύθυνος –φώτα: Αποστόλης Τσατσάκος
Ταμείο- επικοινωνία: Αριάδνη Φυτοπούλου
Παίζουν : Ευγενία Μαραγκού ,Ματίνα Δημητροπούλου
Διάρκεια της παράστασης 50’
Τιμή εισιτηρίου : 10€
Εκπαιδευτικά οφέλη της παράστασης
Η παράσταση «Μήλα Ζάχαρη Κανέλα» δείχνει με απλό τρόπο στο παιδί την έννοια της ανταλλαγής, της αλληλεγγύης και προσφοράς. Έννοιες που το βοηθάνε να αποκτήσει συναίσθηση και κατανόηση.
Η θέληση της Γιαγιάς να βοηθήσει ξεπερνάει την δικιά της ανάγκη να φτιάξει μηλόπιτα. Το γεγονός ότι τελικά βρίσκει μήλα και κάνει την μηλόπιτα, δείχνει στα παιδιά ότι οι καλές πράξεις ανταμείβονται και με το παραπάνω. Επιπρόσθετα η παράσταση προσφέρει μία καλή αφορμή για αριθμητικά παιχνίδια όπου τα παιδιά μπορούν να μετράνε μήλα και κεράσια.
Σας ευχαριστούμε πολύ
Θέατρο Φούρνος
Μαυρομιχάλη 168 Αθήνα
210.6460748
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. www.fournos-culture.gr
Νέο «σεισμό» στο χώρο της ναυτιλίας προκαλεί η είδηση ότι οι ιταλικές αρχές εντόπισαν στη Βενετία πλοίο bulker ελληνικών συμφερόντων φορτωμένο με κοκαΐνη αξίας 150 εκατ. ευρώ.
Το έγκυρο TradeWindsnews.com δημοσιεύει την είδηση λέγοντας ότι οι αρχές εντόπισαν την κοκαΐνη σε 570 δέματα, βάρους 850 κιλών, στο πλοίο Atlas το οποίο ανήκει στην εταιρεία Laskaridis Shipping που διοικεί ο Παναγιώτης Λασκαρίδης το οποίο έχει σημαία Λιβερίας.
Π. Λασκαρίδης
Τα πακέτα εντοπίστηκαν, σύμφωνα με την αστυνομία, στους αγωγούς εξαερισμού του πλοίου που έπλεε ανοικτά της πόλης της Βενετίας.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, κανένας από τους ναυτικούς δεν συνελήφθη αλλά γίνονταν συνεχείς έρευνες στο πλοίο, έρευνες οι οποίες είχαν ξεκινήσει από την Τρίτη.
Σύμφωνα με το νηολόγιο, το πλοίο είχε ξεκινήσει από τη Σάντος της Βραζιλίας στις 23 Μαρτίου, έφτασε στις 17 Απριλίου ανοικτά της Βενετίας και παρέμεινε αγκυροβολημένο εκεί το πρωί της Παρασκευής.
Το στίγμα του πλοίου από το Marine Traffic
Στο δημοσίευμα που συνοδεύεται και από βίντεο, τονίζεται ότι τα πλοία που μεταφέρουν εμπορευματοκιβώτια γίνονται συχνά στόχος λαθρεμπορίου ναρκωτικών, όμως, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από συμμορίες και χωρίς να το γνωρίζουν οι ναυτικοί και οι πλοιοκτήτες.
Τον προηγούμενο μήνα, η Europol ανακοίνωσε πως τουλάχιστον 200 τόνοι κοκαΐνης έχουν μεταφερθεί μέσω των δύο πιο πολυσύχναστων λιμανιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εγκληματικές συμμορίες, που «εξασφάλισαν μοναδικούς κωδικούς εμπορευματοκιβωτίων από πληροφοριοδότες».
Έκθεση αποκαλύπτει ότι συγκεκριμένη τακτική ολοένα και αυξάνεται από το 2018 όταν το λιμάνι του Ρότερνταμ ανακάλυψε ότι τα εμπορευματοκιβώτια έλειπαν, βρέθηκαν σε λάθος μέρη ή είχαν πεταχτεί.
Τα καρτέλ ναρκωτικών πληρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε διεφθαρμένα πρόσωπα προκειμένου να δώσουν τα μοναδικά στοιχεία ενός κοντέινερ που εκχωρείται μόλις γίνει η πληρωμή για τη μεταφορά. 
Η συγκεκριμένη πρακτική είναι γνωστή ως «PIN code fraud», δηλαδή η απάτη του κωδικού PIN, καταλήγει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα, Il Fatto Quotidiano, οι ερευνητές της οικονομικής αστυνομίας δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η ανακάλυψη των 850 κιλών κοκαΐνης την Πέμπτη να συνδέεται με αυτό που συνέβη στα ανοιχτά της Σικελίας πριν από μερικές ημέρες.
Συγκεκριμένα, η ιταλική αστυνομία πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη κατάσχεση ναρκωτικών, συνολικά 2 τόνους κοκαϊνης που επέπλεαν στα ανοικτά της Κατάνιας.
Ηταν συσκευασμένα σε 1.600 μικρά πακέτα, τα οποία ήταν αδιάβροχα και δεμένα με σημαδούρες για να μπορεί να τα βρει η συμμορία. Η συνολική αξία των ναρκωτικών ξεπερνά τα τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ.
Και εκείνο το παράνομο φορτίο είχε μεταφερθεί μέχρι την συγκεκριμένη περιοχή από εμπορικό πλοίο και στην συνέχεια θα έπρεπε να φτάσει μέχρι την ξηρά με μικρά ταχύπλοα των διακινητών.
Στην περίπτωση της Βενετίας ο μηχανισμός των ιταλικών δυνάμεων της Πολεμικής Αεροπορίας και του Ναυτικού έδειξε ότι διαθέτει πολύ πιο γρήγορα αντανακλαστικά και ανακάλυψε τα ναρκωτικά μέσα στο πλοίο.
Η Joanna Drigo και ο Δημήτρης Μπαλογιάννης
στον Ορφέα στην Κυψέλη!
Πέμπτη 11 Μαΐου
Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στη φωτογράφιση των καλλιτεχνών που ανήκουν στην Antelma music. Δύο τραγουδοποιοί με πολλά κοινά στοιχεία, που έκαναν πολύ καιρό παρέα και αποφάσισαν να μοιραστούν την ίδια σκηνή.
Ο Δημήτρης Μπαλογιάννης με την εκπληκτική κιθαριστική και τραγουδιστική του ικανότητα και η Joanna Drigo με την εξαιρετική αποτύπωση των ανθρώπινων σχέσεων στα τραγούδια της, θα συμπράξουν στη ζεστή και συμπαθέστατη σκηνή του Ορφέα, στην Φωκίωνος Νέγρη της Κυψέλης, την Πέμπτη 11 Μαΐου.
Ο Δημήτρης και η Joanna θα εμφανιστούν μαζί, παρουσιάζοντας και τα δικά τους τραγούδια (Θα ανέβω να σε βρω, Θα προτιμούσα, Αλλεργία στις δεσμεύσεις) και ενώνοντας παράλληλα και τους εξαιρετικούς μουσικούς και συνεργάτες τους Φώτη Καραογλάνη στην ηλεκτρική κιθάρα, Αντώνη Δούνια στα τύμπανα, Δημήτρη Πατρώνα στο ηλεκτρικό μπάσο και Στέφανο Κωνσταντινόπουλο στα πλήκτρα.
Πέμπτη 11 Μαΐου
Orfeas Live Cafe Bar Restaurant
Φωκίωνος Νέγρη 25
Αθήνα, Κυψέλη
Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμή εισόδου: 8 ευρώ
Τηλέφωνο για κρατήσεις 2108668544, 6939187511