Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 
Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.
Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.
Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών
 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]

«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

 

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Οι πολίτες θα μπορούν να επικοινωνούν με υπαλλήλους του e-ΕΦΚΑ μέσω Skype για την έκδοση της σύνταξής τους ώστε να κάνουν βήμα βήμα τη διαδικασία, ανακοίνωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Άδωνις Γεωργιάδης, νωρίτερα χτες (29.8.2023).

Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, ο Άδωνις Γεωργιάδης εξήγησε ότι η δυνατότητα επικοινωνίας των πολιτών με τους υπαλλήλους του e-ΕΦΚΑ μέσω Skype για την έκδοση της σύνταξής τους φέρνει νέα δεδομένα στην εξυπηρέτησή τους, μια δράση που είναι ήδη σε δοκιμαστική λειτουργία και θα ανακοινωθεί στην επερχόμενη ΔΕΘ.

Πιο αναλυτικά, όπως εξήγησε ο κ. Γεωργιάδης, ο ασφαλισμένος που υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης, θα λαμβάνει ένα e-mail και έναν λογαριασμό Skype του εισηγητή που είναι υπεύθυνος για την έκδοση της σύνταξής του. Έτσι, ο υπάλληλος του e-ΕΦΚΑ θα καθοδηγεί τον ασφαλισμένο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας έκδοσης αλλά και ο πολίτης θα μπορεί να επικοινωνεί μαζί του για περαιτέρω διευκρινίσεις και ενημέρωση.

«Άρα, για να δώσουμε στον συμπολίτη μας τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια και τη μεγαλύτερη δυνατή πρόσβαση στο σύστημα, θα μπορεί να βλέπει τον εισηγητή, μέσω της οθόνης» συμπλήρωσε ο κ. Γεωργιάδης.

Στόχος η έκδοση συντάξεων μέσα σε 1 μήνα

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, στόχος είναι οι συντάξεις να εκδίδονται σε έναν μήνα. Όπως είπε, στην παρούσα φάση, οι εκκρεμείς συντάξεις ανέρχονται σε 30.000, ενώ επιδίωξη είναι, μέχρι το τέλος του έτους, να μειωθούν σε 25.000 έως ότου μηδενιστούν.

Παράλληλα, ο κ. Γεωργιάδης ανέλυσε και κάποιες από τις βασικές διατάξεις του νέου εργασιακού νόμου, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.

Ειδικότερα, αναφορικά με τη δυνατότητα που θα έχουν οι εργαζόμενοι να απασχολούνται ταυτόχρονα σε δύο εργοδότες, ο υπουργός Εργασίας διευκρίνισε ότι θα προσμετρώνται κανονικά τα ένσημα στον ασφαλιστικό τους χρόνο και από τις δύο δουλειές.

Όπως αποσαφήνισε, «δεν θα παίρνει κάποιος γρηγορότερα σύνταξη, θα λαμβάνει, ωστόσο, υψηλότερη σύνταξη, καθώς θα αυξάνεται το ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης».

Κάθε λεπτό υπερωρίας θα πληρώνεται με την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας

Σχετικά με την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, ο κ. Γεωργιάδης δήλωσε ότι, σε έναν χρόνο, θα εφαρμόζεται σε όλη την αγορά εργασίας και, πλέον, ο εργαζόμενος θα πληρώνεται το κάθε λεπτό της υπερωρίας του.

Μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εργασίας τόνισε ότι στο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι απεργοί δεν επιτρέπεται να εμποδίζουν διά της βίας κάποιον που επιθυμεί να εργαστεί. «Είναι σεβαστό το δικαίωμα στην απεργία. Όμως, σεβαστό είναι και το δικαίωμα στην εργασία» υπογράμμισε ο κ. Γεωργιάδης.

Η έκθεση «ΤΑ ΛΑΪΚΑ: Παιχνίδια και αιγινήτικα κανάτια» παρουσιάζεται από τις 29 Αυγούστου έως τις 24 Σεπτεμβρίου σε επιμέλεια της αρχαιολόγου, ιστορικού τέχνης Ίριδος Κρητικού και της αρχιτέκτονος, υπεύθυνης του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών Μαίρης Βέργου στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Αίγινας στο πλαίσιο της εκθεσιακής διοργάνωσης της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αίγινας και του 14ου FISTIKI FEST.

Αφετηρία της έκθεσης είναι το σχέδιο Λαϊκά παιχνίδια, 1935, με μελάνι, κάρβουνο και άσπρο παστέλ σε χαρτί, του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα που ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη/Πινακοθήκη Γκίκα.

Το κύριο ιστορικό σώμα της έκθεσης βασίζεται σε αντικείμενα από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών, επιλεγμένα σε συνομιλία με το έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα από όπου πηγάζει και η ιδέα της έκθεσης στην Αίγινα, ενώ διακεκριμένοι εικαστικοί συνομιλούν με το συναρπαστικό αυτό μικροσκοπικό σύμπαν μέσω των έργων τους.

Είκοσι δύο μικροπαίχνιδα κατασκευασμένα από ευτελή υλικά -πηλό, τσίγκο, ύφασμα, χαρτί, γεμάτα χρώματα και φαντασία από τις δεκαετίες του 1930, του 1940 και του 1950 από τις συλλογές του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών, μαζί λίγα ακόμη παιχνίδια και αιγινήτικα κανάτια από ιδιωτικές συλλογές, πλαισιώνονται από παλαιότερα ή φιλοτεχνημένα για την έκθεση εικαστικά έργα, σε έναν οπτικό διάλογο που συμπληρώνει τον ιστορικό πυρήνα της έκθεσης.

Με αρχική αφετηρία το γοητευτικό εικονοποιητικό σύμπαν που απορρέει από το έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα «Λαϊκά παιχνίδια» (Σχέδιο με μελάνι, κάρβουνο και άσπρο παστέλ σε χαρτί, 1935, Μουσείο Μπενάκη – σύνθεση που αποτυπώνεται σε έξοχη έγχρωμη παραλλαγή του 1937 και σε έργο που ανήκει στην Εθνική Πινακοθήκη), όπου ένα παιδικό αριθμητήριο, μια ξύλινη κιθάρα, ένα πλουμισμένο με άνθη αιγινήτικο κανάτι, μια μάσκα από χαρτόνι, ένας ακροβάτης και άλλα ευτελή αθύρματα συνθέτουν έναν μαγικό πάγκο αναπόλησης και με την επιθυμία να συναρμολογηθεί έναν συναρπαστικό μικρόκοσμο μνήμης και παρελθούσης παιδικής ηλικίας, σχεδιάστηκε από τις επιμελήτριες μια διαδραστική εικαστική εγκατάσταση που παρουσιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του Λαογραφικού και Ιστορικού Μουσείου της Αίγινας, ως κεντρική εκθεσιακή εκδήλωση του 14ου Fistiki Fest.

Το εκθεσιακό αφήγημα, αντλώντας την έμπνευσή του από το έργο του Γκίκα, διατηρεί μια αυτοτελή εμβέλεια καθώς αποτελεί γενικότερα αποτελεί φόρο τιμής στα παλαιά συλλεκτικά πλέον χειροποίητα λαϊκά παιχνίδια των πάγκων και των πανηγυριών, από όπου δεν έλειπαν τα αιγινήτικα ζωγραφιστά κανάτια και οι πήλινες-σφυρίχτρες πουλάκια με τη γλυκιά λαλιά (λαλίτσες).

Φτιαγμένα από ευτελή υλικά όπως χαρτί, ύφασμα και πηλό, ξύλο και τσίγκο, τα λαϊκά παιχνίδια μάγεψαν πολλές γενιές παιδιών κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, τόσο ακουμπισμένα στους πάγκους της οδού Αιόλου –όπως αυτά που ξυπνούν τις αναμνήσεις και πυροδοτούν τις γλαφυρές περιγραφές του ζωγράφου, όσο και ως αντικείμενα πόθου σε πανηγύρια, ανοιχτές αγορές και μικρομάγαζα στην ελληνική επαρχία. Στην Αίγινα, στην οδό Αφαίας, τέτοια μικρομάγαζα με ετερόκλητα μαγικά αντικείμενα πώλησης στις σκονισμένες βιτρίνες, υπήρχαν μέχρι πρόσφατα.

Πήλινα φτερωτά πουλιά και φιδάκια, τσίγκινα ζώα και κουδουνίστρες, σβούρες, κιθάρες, φλογέρες, ντέφια, μπάλες και βόλοι, φιγούρες σκιών, χαρτονένιες μάσκες ή κότσια, μετατρέπονται σε πολύτιμα θραύσματα ενός συναρπαστικού χειροποίητου και χρωματιστού κόσμου. Ενός κόσμου όπου τα ομαδικό παιχνίδι και ο αυτοσχεδιασμός με ευτελή μέσα, αποτελούσαν μια ευτυχή καθημερινότητα δρόμου και γειτονιάς.

Με την επιθυμία να συντεθεί έναν σπονδυλωτό πρωτότυπο εκθεσιακό κόσμο αποτελούμενο από τα φθαρτά συναισθητικά τεκμήρια μιας παρελθούσης ελληνικής παιδικής ηλικίας που σταδιακά χάνονται, σχεδιάστηκε ένα αφήγημα αποτελούμενο από συλλεκτικά αντικείμενα, αρχειακό φωτογραφικό υλικό και επίλεκτα έργα τέχνης.

Η γοητεία εξάλλου που τα παραδοσιακά λαϊκά παιχνίδια άσκησαν στον Γκίκα, εξακολουθεί να αποτυπώνεται στο έργο σημαντικών εν ζωή Ελλήνων ζωγράφων που αποτελούν ταυτόχρονα χαλκέντερους συλλέκτες παλαιών ελληνικών παιχνιδιών. Αντικείμενα από ιδιωτικές συλλογές καθώς και σχετικές εικαστικές αναπαραστάσεις και συνθέσεις, εμπλουτίζουν επίσης οργανικά την έκθεση.

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας γοητεύεται από τα ελληνικά λαϊκά παιχνίδια που βρίσκει στους πάγκους της οδού Αιόλου και συλλέγει κάποια από αυτά. Τα τοποθετεί στο πάτωμα ενός μαγαζιού, τα φωτογραφίζει και επιζωγραφίζει τη φωτογραφία. Σε αυτή τη σύνθεση βασίστηκε το σχέδιο του 1935 Λαϊκά παιχνίδια.

Ο αρχιτέκτονας και στενός του φίλος Δημήτρης Πικιώνης στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «το Τρίτο Μάτι» το 1935, γράφει για τα παιχνίδια της οδού Αιόλου: «στα περιφρονημένα τούτα παιχνιδάκια, που έχουν τις αρετές της γνήσιας τέχνης, μια ιδιαίτερη πνευματικότητα αναδίνεται από την αισθητική του σχήματος και του χρώματος, από τη γνήσια ηθογραφική ή σατιρική τους διάθεση, από τον έξυπνο μηχανισμό τους που θέλγει όχι μόνο το πνεύμα του παιδιού, μα και του καλλιτέχνη και επεξηγεί στην υποσημείωση: «οδός Αιόλου» είναι συμβολικός όρος, σημαίνει όλες εκείνες τις περιοχές, όπου το αίσθημα της λαϊκής παράδοσης έρχεται σε δημιουργική αντίθεση προς σύγχρονους όρους της ζωής, αντίθεση από την οποία γεννιούνται νέες, γνήσιες, λαϊκές μορφές.

Τα παιχνίδια που παρουσιάζονται στην έκθεση από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη Παιχνιδιών είναι ένα μικρό δείγμα των παιχνιδιών που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Ένα πήλινο πουλάκι, το γαϊδουράκι-νερουλάς με τα λιλιπούτεια αιγινήτικα κανάτια, ένα μικρό χειροποίητο υφασμάτινο γιο-γιό, οι τσίγκινες και οι πήλινες νεροσφυρίχτρες, η τσίγκινη συρόμενη πασχαλίτσα είναι κάποια από τα παιχνίδια που έδιναν χαρά στα παιδιά που τα έπαιρναν στα χέρια τους ως δώρο κυρίως τις γιορτές σε μια εποχή που τα παιχνίδια ήταν δυσεύρετα για τις λαϊκές τάξεις.

Πολλά από αυτά τα παιχνίδια ήταν αυτοσχέδια και τα κατασκεύαζαν τα ίδια τα παιδιά. Αυτά τα παιχνίδια γοήτευσαν και τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Μαζί με την ξεχωριστή αισθητική του και το ενδιαφέρον του για κάθε τι, τον οδήγησαν στη μαγεία της ζωγραφικής.

Παράλληλες δράσεις όπως ξεναγήσεις και εκπαιδευτικά εργαστήρια κατασκευής χειροποίητου παιχνιδιού για ενήλικες και παιδιά, πλαισιώνουν επίσης την έκθεση.

Cover photo ∗BOUA

Συντελεστές

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Γιάννης Αδαμάκης, Χριστίνα Αθανασούλα-Μαντζαβίνου, Δημήτρης Αμελαδιώτης, Νεκτάριος Αποσπόρης, Μάριος Βουτσινάς, Μαρία Γέρουλα, Τιμόθεος Γεωργίου, Κατερίνα Γιάννακα, Χριστίνα Δουζένη, Ιάσων Καραΐνδρος, Καλλιόπη Κοπανίτσα, Νάσος Κόκκινος, Τάσος Λιακόπουλος, Μαρία Λιναρδάκη, Τάσος Μαντζαβίνος, Λυδία Μαργαρώνη, Παναγιώτης Μαρίνης, Μηνάς Μαυρικάκης, Χριστίνα Μόραλη, Μάνος Μπατζόλης, Ρούλη Μπούα, Βασιλική Πανταζή, Βαγγέλης Πολύζος, Ράνια Ράγκου, Μιχάλης Σακαλής, Παναγιώτης Σαχτούρης, Νίκος Σκλαβενίτης, Μαρίνα Στελλάτου, Νίκος Στεφάνου, Μαρία Τοξαβίδη, Νίκος Τριανταφύλλου, Κυριακή Χριστακοπούλου

Τζώρτζης Ρούσσος

Από τη μια η Σκύλλα των πλειστηριασμών και από την άλλη η Χάρυβδη της αύξησης των επιτοκίων δανεισμού και του καταποντισμού των επιτοκίων καταθέσεων. Στη μέση μια ήσυχη υπήνεμη περιοχή που αφορά τον δανεισμό της ΝΔ που κυβερνά και εκείνον του ΠΑΣΟΚ που άλλαξε ΑΦΜ για να γλιτώσει από τα χρέη του… Αυτούς τους δύο ουδείς τους πειράζει, παρότι τα δάνειά τους σχεδόν αγγίζουν το 1 δισ. ευρώ. Σε όλη αυτήν τη δυστοπία κατά της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας τον κεντρικό ρόλο έχουν οι τράπεζες και οι «παραφυάδες» τους, τα όρνεα που έρχονται να κατασπαράξουν διά των πλειστηριασμών την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων.

Οι πλειστηριασμοί κάθε Αύγουστο παγώνουν. Αυτό που δεν αναμένεται να παγώσει είναι η προετοιμασία των servicers (Intrum, doValue, Cepal κ.ά.) που έχουν αναλάβει να μεταβιβάσουν συνολικά περί τα 700.000 ακίνητα που ανήκουν σε «κόκκινους» δανειολήπτες σε περίπου 50 σκοτεινά funds, ο ιδιοκτήτης των οποίων κρύβεται σε ιρλανδικά οχήματα ειδικού σκοπού που εμφανίζουν κεφάλαιο 100 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης έχει εγγράψει υπέρ αυτών των σκοτεινών όρνεων του τραπεζικού συστήματος εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου ύψους 18 δισ. ευρώ. Ολα αυτά για να σωθούν οι τράπεζες με τα προγράμματα «Ηρακλής» 1 και 2 και να πνιγεί η κοινωνία.

Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι η επίθεση των funds μπορεί να καθυστέρησε, αλλά την 1η Σεπτεμβρίου εκκινεί. Καθημερινά οι πυροσβέστες και οι αστυνομικοί «στο όνομα του ελληνικού λαού» θα πετούν στον δρόμο ανθρώπους. Οι λόγοι της καθυστέρησης είναι συγκεκριμένοι. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έστησε αυτό το καθεστώς μηδενικής προστασίας της πρώτης κατοικίας, έπρεπε να επανεκλεγεί.

Αφού τον περασμένο Φεβρουάριο οι «πρόθυμοι» αρεοπαγίτες έστρωσαν όλως παρατύπως το χαλί στους servicers, ακολούθως η «κακιά χώρα» εισήλθε σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, κυρίως λόγω της τραγωδίας των Τεμπών. Πώς λοιπόν θα υπηρετούνταν το αφήγημα της «σταθερότητας Μητσοτάκη», που έκρυβε κάτω από το χαλί τους επιθετικούς προσδιορισμούς «φορομπηχτική και υπερδανεισμένη», με τους δικαστικούς επιμελητές, τους πυροσβέστες και τους αστυνομικούς να πετούν από τα σπίτια τους τους «κόκκινους» δανειολήπτες;

Ολα αυτά ανέβαλαν την εκκίνηση της επίθεσης σε βάρος της κοινωνίας για τον Σεπτέμβριο. Μέχρι τώρα έχουν εγγραφεί συνολικά 197.440 παντός είδους πλειστηριασμοί (ακινήτων, κινητών πραγμάτων, ευπαθών προϊόντων κ.λπ.). Ας μείνουμε ωστόσο στο 2023 και στα ακίνητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία, έχουν εγγραφεί 10.087 πλειστηριασμοί ακινήτων, εκ των οποίων οι 4.304 αφορούν κατοικίες «κόκκινων» δανειοληπτών. Για να καταλάβουμε, το 42% των ακινήτων που εκπλειστηριάζονται έως το τέλος του 2023 αφορά κατοικίες. Είναι συνεπώς ευδιάκριτο ότι από την 1η Σεπτεμβρίου Πυροσβεστικό Σώμα και αστυνομία θα έχουν κύρια απασχόληση να πετούν ανθρώπους από τα σπίτια τους, πάντα στο «όνομα του ελληνικού λαού». Με απλούς υπολογισμούς προκύπτει ότι κάθε μέρα θα διεξάγονται περί τους 50 τέτοιους πλειστηριασμούς.

Μηδενική προστασία πρώτης κατοικίας

Από την άλλη, η πλευρά των δανειοληπτών δεν μπορεί να προστατευτεί. Γι’ αυτό φρόντισε ο Κυρ. Μητσοτάκης. Την ίδια περίοδο που έδινε γη και ύδωρ στις τράπεζες φρόντιζε να περάσει τον βρόχο στους δανειολήπτες. Ηταν τέλος του 2019 όταν στηνόταν το σκοτεινό τρίγωνο κυβέρνησης – τραπεζιτών – funds με τα προγράμματα «Ηρακλής» 1 και 2. Ηταν τέλος του 2019 όταν ο Κυρ. Μητσοτάκης αφαιρούσε την προστασία της πρώτης κατοικίας και κάθε άλλο νομικό όπλο υπεράσπισης των «κόκκινων» δανειοληπτών. Πλέον οι μόνοι που απολαμβάνουν κάποια μορφή προστασίας είναι οι ευάλωτοι δανειολήπτες. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να καταθέσουν ηλεκτρονικά αίτηση προπτώχευσης στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους. Με την αίτηση δηλώνουν ότι πρόκειται να πτωχεύσουν όταν τεθεί σε λειτουργία ο ιδιωτικός φορέας ακινήτων.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται η παγίδα. Αφενός θα πληρώνουν, αφετέρου θα χάσουν το σπίτι τους, που θα μεταβιβάζεται στον ιδιωτικό φορέα ακινήτων, και ακολούθως για να μένουν στο σπίτι τους θα πληρώνουν ενοίκιο! Ομως και σε αυτό το προπτωχευτικό στάδιο δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να εισέλθουν. Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει βάλει τέτοια φίλτρα που στην ουσία πετούν έξω τους ευάλωτους.

Ποιοι όμως θεωρούνται ευάλωτοι; Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, για να ενταχθείς στους ευάλωτους θα πρέπει το συνολικό εισόδημα να μην υπερβαίνει τις 7.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, προσαυξανόμενο κατά 3.500 ευρώ για κάθε επιπλέον μέλος του νοικοκυριού. Στη μονογονεϊκή οικογένεια για το πρώτο ανήλικο μέλος του νοικοκυριού ορίζεται προσαύξηση 7.000 ευρώ. Στα νοικοκυριά με απροστάτευτα τέκνα ορίζεται προσαύξηση 7.000 ευρώ για κάθε απροστάτευτο τέκνο.

Ολα αυτά μικρή σημασία έχουν για τους ευάλωτους που θα πρέπει να πληρώνουν για να μένουν στο σπίτι τους (που θα το έχουν χάσει) και θα καταβάλλουν ενοίκιο, διότι τα ποσά των επιδοτήσεων μόνο ως ψίχουλα μπορούν να χαρακτηριστούν. Ετσι λοιπόν το μέγιστο ποσό της επιδότησης δόσης για τα νοικοκυριά που πληρούν τα κριτήρια είναι 70 ευρώ ανά μήνα για τον αιτούντα και επιπλέον 35 ευρώ για κάθε επιπλέον μέλος του νοικοκυριού. Στη μονογονεϊκή οικογένεια χορηγείται επιπλέον προσαύξηση 35 ευρώ τον μήνα και στα νοικοκυριά με απροστάτευτο τέκνο επιπλέον προσαύξηση 35 ευρώ τον μήνα για κάθε τέκνο. Ως ανώτατο όριο της επιδότησης ορίζονται τα 210 ευρώ μηνιαίως, ανεξαρτήτως της σύνθεσης του νοικοκυριού.

Τα αισχρά κέρδη των ελληνικών τραπεζών

Από την άλλη, τις σάρκες της ελληνικής κοινωνίας τρώει η Χάρυβδη. Είναι τέτοια η απληστία των ελληνικών τραπεζών (συστημικών και μη) που δεν διστάζουν να αισχροκερδούν σε βάρος των δανειοληπτών που έχουν ενήμερα δάνεια. Δυστυχώς, εν τη απουσία– ή καλύτερα εν τη συνδρομή– της κυβέρνησης Μητσοτάκη το ελληνικό τραπεζικό σύστημα εκμεταλλεύεται τη συγκυρία της αύξησης των επιτοκίων δανεισμού που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και αισχροκερδεί ασύστολα σε βάρος καταθετών και δανειοληπτών.

Ας δώσουμε τα μεγέθη: τα επιτόκια καταθέσεων σε πραγματικούς μέσους όρους κυμαίνονται από 0,25-0,30%. Αντίθετα, τα επιτόκια δανεισμού σε μέσο όρο κυμαίνονται στο 5%, ενώ τα στεγαστικά έχουν διαμορφωθεί περίπου στο 6,5%. Αυτή η κατάσταση έχει δύο συνέπειες. Αφενός μειώνει την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών που έχουν πάρει δάνειο. Στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης υπό καθεστώς ακραίων πληθωριστικών πιέσεων υπάρχουν περιπτώσεις στεγαστικών δανείων που η μηνιαία δόση διπλασιάστηκε. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο δανειολήπτης που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να επιβιώσει βρίσκεται στη μέγγενη του «ή πεινάω ή πληρώνω τη δόση μου».

Από την άλλη, υφίσταται μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας. Είναι προφανές ότι όταν αυξάνονται οι ανελαστικές δαπάνες (δάνεια κ.λπ.) το μέσο ελληνικό νοικοκυριό πρέπει από κάπου να περικόψει. Ετσι περικόπτονται η ψυχαγωγία, η ένδυση κ.λπ., γεγονός που προκαλεί πρόβλημα στις εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Από εκεί και πέρα ο φαύλος κύκλος έχει ανοίξει και περιμένουμε τα αποτελέσματα. Πάντως διάφοροι φορείς, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, έχουν προ πολλού σημάνει την καμπάνα για ένα νέο κύκλο «κόκκινων» δανείων.

Πηγή: documentonews.gr

Θέατρο «ΠΡΟΒΑ»
Παιδική Σκηνή

24 χρόνια παραστάσεις & δραστηριότητες για παιδιά
ΝΙΚΙ ΠΟΝΤΙΚΙ Ο ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ
Του Αντώνη Ζιώγα

Στην παιδική σκηνή του θεάτρου «ΠΡΟΒΑ» Ηπείρου 39 για την σεζόν 2023 – 2024  ανεβαίνει από τις 24 Σεπτεμβρίου το νέο έργο του Αντώνη Ζιώγα «ΝΙΚΙ ΠΟΝΤΙΚΙ - Ο ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ»
Πρόκειται για ένα έργο του σημαντικού και έμπειρου συγγραφέα - σκηνοθέτη Αντώνη Ζιώγα, με διακρίσεις για το συγγραφικό του έργο κι επί πολλά έτη συνεργάτη του θεάτρου «ΠΡΟΒΑ». Την σκηνοθεσία υπογράφει ο ίδιος. Οι ηθοποιοί παλιοί και νέοι συνεργάτες του θεάτρου «ΠΡΟΒΑ» παίζουν, τραγουδούν ζωντανά σε μουσικές επιλογές της Κοραλίας Τσόγκα, στίχους του Αντώνη Ζιώγα και μουσική σύνθεση του Υάκινθου Μάινα.    

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η ποντικοοικογένεια Ντίκι-Κίνα-Νίκι Ποντίκι, ζει ανάμεσά μας. Ο μπαμπάς Νίκι είναι εφευρέτης κι όνειρό του είναι να παρασκευάσει το μαγικό φίλτρο της αορατότητας για να σώσει την ποντικοκοινωνία από την απειλή της φοβερής και τρομερής ροζ γατούλας. Κανένας ποντικός δεν τολμά να πλησιάσει το θρυλικό λημέρι της, στο οποίο εκτελεί χρέη τυροφύλακα, διότι όσοι το επιχείρησαν στο παρελθόν δεν επέστρεψαν ποτέ. Όταν ο Νίκι καταφέρνει κι εφευρίσκει το μαγικό του φίλτρο, ο Γκάφι ο γκαφατζής σκύλος και κολλητός του φίλος από γκάφα, αντί για γάλα, ταΐζει το μωρό του Νίκι και της Κίνα με αυτό. Κι η σπαρταριστή περιπέτεια ξεκινά όταν οι δύο φίλοι αντιλαμβάνονται ότι ο αόρατος πλέον Ντίκι έχει τρυπώσει στο λημέρι της τρομερής και φοβερής ροζ γατούλας. Τι συνέπειες θα έχει η συνάντησή τους μαζί της; Θα καταφέρουν να γλιτώσουν από τη φοβερότητα και την τρομερότητά της; Σε τι βαθμό μπορεί το κοινό να βοηθήσει σ’ αυτό; Οι θεατές θα παρακολουθήσουν ζωντανά επί σκηνής με τη μέθοδο interactive ένα ‘κόμικ’ που θίγει αβίαστα και με διασκεδαστικό τρόπο μείζονα θέματα της εποχής όπως ζωοφιλία, διαφορετικότητα, ενσυναίσθηση, αυτοθυσία, συγχωρητικότητα, επιμονή, με ναυαρχίδα όλων των αξιών τον άρρηκτο δεσμό της φιλίας .  

Συντελεστές

Κείμενο / σκηνοθεσία: Αντώνης Ζιώγας
Σκηνικά / κουστούμια: Μιχάλης Σδούγκος
Μουσική επιμέλεια: Υάκινθος Μάινας
Στίχοι τραγουδιών: Αντώνης Ζιώγας
Χορογραφίες : Σταυρούλα Ρόιδου
Διεύθυνση Θεάτρου: Μαίρη Ραζή
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Αλίκη Δανάλη
Φωτογράφος παράστασης: Γιώργος Πανιγυρόπουλος
Δημιουργικό: Βασίλης Κουκμήσης
Κατασκευή σκηνικού: Διονύσης Καταρέλος
Γραμματεία:  Ελένη Στρατιώτη

Διανομή: Νίκι Ποντίκι: Μιχάλης Νάκος
Κίνα Ποντικίνα Σύζυγος του Νίκι: Matwali Κωνσταντίνα Κουτουλάκη
      Γκάφη Γκαφατζής σκύλος : Τάσος Μπίμης
      Φοβερή και τρομερή ρόζ γατούλα: Matwali - Κωνσταντίνα Κουτουλάκη

ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ
Αχαρνών και Ηπείρου 39, 104 39 Αθήνα 

Τηλέφωνα επικοινωνίας : 210 8818326 – 210 8818117
 Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
            theatro.prova@gr

Παραστάσεις από 24 Σεπτεμβρίου
Κυριακή - 11:30 π.μ.
Διάρκεια: 70΄ λεπτά
Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ

Πρωινές παραστάσεις καθημερινώς στο θέατρο Πρόβα με μειωμένη ομαδική τιμή 6 ευρώ.
 Παραστάσεις στο χώρο του Σχολείου 8 ευρώ ανά άτομο.

Περισσότερες πληροφορίες, ομαδικές κρατήσεις, οργάνωση παραγωγής: Φένια Γεωργακοπούλου.

Προπώληση εισιτηρίων

www.viva.gr 
Ticket service
Ταμείο θεάτρου

Σας ενημερώνουμε ότι ξεκίνησαν οι εγγραφές για την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Μαίρης Ραζή «Η ΠΡΟΒΑ»  με πρωινά και απογευματινά τμήματα, με ανανεωμένο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Τa Εργαστήριa για παιδιά, εφήβους και ενήλικες ξεκινάει τον Σεπτέμβριο.

Απαραίτητη κράτηση θέσεων.

Πληροφορίες στο 210-8818326 και στο site www.prova.gr

                     Σημείωμα του συγγραφέα  << Αντώνη Ζιώγα >>

 «Νίκι Ποντίκι ο Εφευρέτης» είναι μία παράσταση η οποία απευθύνεται σε ολόκληρη την οικογένεια. Κύριος σκοπός της είναι να διασκεδάσει μικρούς και μεγάλους φίλους, δίνοντας τη δυνατότητα στους πρώτους να παρακολουθήσουν και ταυτόχρονα να συμμετάσχουν και να παίξουν σε μια ξεκαρδιστική ιστορία και στους δεύτερους να θυμηθούν πώς ήταν όταν υπήρξαν παιδιά και διαβάζανε τις σπαρταριστές περιπέτειες των κόμικ δεδομένο του ότι η γραμμή της παράστασης θυμίζει καρτούν. Άλλωστε η λέξη ‘παιδί’ προέρχεται από το ρήμα ‘παίζω’ οπότε είναι άκρως σημαντικό να προσφέρει ένα έργο απευθυνόμενο σε παιδιά άφθονο γέλιο και παιχνίδι. Παράλληλα, επειδή το θέατρο από τη γέννησή του έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα, δε θα μπορούσε ο «Νίκι Ποντίκι ο Εφευρέτης» να αποτελέσει εξαίρεση. Με έμμεσο και κυρίως με αβίαστο τρόπο φιλοδοξεί στα εβδομήντα λεπτά της παρουσίασης οι θεατές να βγουν από την αίθουσα όχι απλά χαρούμενοι αλλά σοφότεροι και πιο ανθρωπινοί. Η περιπέτεια του Νίκι, του Γκάφι, της Κίνα και του Ντίκι αλλά κι η μεταξύ τους σχέση δεν πραγματεύεται μια απλή ιστοριούλα με ζωάκια όπως μπορεί ίσως να ισχυριστεί κάποιος σε ένα πρώτο επίπεδο. Πρόκειται για μια προσωποποιημένη αναπαράσταση του σύγχρονου κοινωνικού κι οικογενειακού ιστού. Το μπούλιγκ που δέχεται ο Γκάφι από τα υπόλοιπα κουτάβια, επειδή είναι αφελής και γκαφατζής αλλά βρίσκει στοργή κι αγάπη στο πρόσωπο του κολλητού του φίλου του Νίκι του ποντικού, τα πειράματα που υφίσταται η Κίνα η ποντικίνα, στα οποία αντικατοπτρίζεται η εκμετάλλευση των ζώων, η σχέση του ζευγαριού που αναπτύσσεται μεταξύ τους αλλά και με το παιδί τους, σχέση που βιώνει η σύγχρονη οικογένεια, η απειλή της φοβερής και τρομερής ροζ γατούλας κι ο τρόπος που την αντιμετωπίζουν η οποία αποτελεί επίσης μια προσωποποιημένη σχέση του ανθρώπου με τους φόβους του, αλλά κι η δύναμη της θέλησης, οι στόχοι κι η επίτευξή τους, η αυτοθυσία, η αγάπη, η φιλία, η παρεξήγηση κι η συγχώρεση, είναι μερικά από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται η συγκεκριμένη παράσταση, μέσα από την αθωότητα του παιχνιδιού και της διασκέδασης. Επιπροσθέτως το θέατρο ΠΡΟΒΑ με σεβασμό κι αγάπη στον άνθρωπο, τα ζώα και τη φύση, παρουσιάζει τον «Νίκι Ποντίκι τον Εφευρέτη» για να υμνήσει την αξία του δικαιώματος της ύπαρξης.           
 

Την παρέμβαση του Αρείου Πάγου προκάλεσαν οι εικόνες ανηλίκων να μαστιγώνουν γαϊδουράκια κατά τη διάρκεια αγώνων στην Κώμη Λέσβου.

Η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αναστασία Μασούρα, αρμόδια για την εποπτεία και τον συντονισμό του έργου των υπευθύνων εισαγγελέων σε θέματα προστασίας ζώων, με παραγγελία της στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης ζητεί τη διενέργεια επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για το θέμα που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, μέσα από βίντεο που μεταδόθηκε. Μάλιστα, η ανώτατη εισαγγελική λειτουργός απέστειλε στον αρμόδιο εισαγγελέα «δημοσιεύματα και οπτικοακουστικό υλικό του ηλεκτρονικού Τύπου σχετικά με αγώνες ταχύτητας με γαϊδουράκια με ανήλικους αναβάτες, που έλαβαν χώρα στην Κώμη Λέσβου».

Στο πλαίσιο της έρευνας θα διερευνηθεί «το ενδεχόμενο τελέσεως τυχόν αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, όπως κακοποίηση ζώων και βασανισμό αυτών (άρθρα 24, παρ. 1, περ. α΄ και β΄ σε συνδυασμό με το άρθρο 34, παρ. 2 του Ν. 4830/2021) και παραμέληση εποπτείας ανηλίκων (άρθρο 360 Π.Κ.)».

ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Ευμολπιδών 13
Τηλ.: 6982121385
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ
https://www.ticketservices.gr/event/oi-mousikes-bradies-tou-mikrou-kerameikou/

O Μικρός Κεραμεικός οργανώνει από την Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου έως την Κυριακή 1η Οκτωβρίου μουσικές βραδιές παρουσιάζοντας και το μουσικό στίγμα του νέου αυτού χώρου πολιτισμού στην καρδιά του Κεραμεικού.
Τζαζ, easy listening, μουσική για κινηματογράφο, τραγουδοποιοί αλλά και  πειραγμένη  κλασική είναι το μενού αυτών των συναυλιών.

Pied à Terre
feat LIEBER PANOS & STEFANIA MOROSINI
«'Ηρθες Αργά»
Παρασκευή 15 & Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2023

Στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου το jazz trio των Pied à Terre παρουσιάζει σε μια ιδιαίτερη βραδιά δυο εξαιρετικές φωνές την Steania Morosini και τον Lieber Panos, όπου η Δανάη συναντά την Nina Simone και τον Frank Sinatra σε ένα ημερολόγιο του ελληνικού και διεθνούς ερωτικού τραγουδιού των 30s και 40s.

Προπώληση εισιτηρίων: 
https://www.ticketservices.gr/event/pieda-terre-mikros-kerameikos/?lang=el

PIVERT
Chamber Jazz Trio
Η κλασική μουσική... αλλιώς!
Παρασκευή 22 & Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023

Ο Γιώργης Χριστοδούλου μετά τον Αττίκ και την Καντάδα έχει ένα νέο project μοναδικό στην Ελλάδα. Οι PIVERT δηλαδή ο Alfred Ruci φλάουτο, ο Σταύρος Παργινός βιολοντσέλο και ο Βledhi Telha κλασική κιθάρα παίζουν με την δική τους jazz μουσική παιδεία κλασικά γνωστά σε όλους μας θέματα με τον Γιώργη να διηγείται αλλά και να τραγουδά, όπου χρειάζεται, μικρές νυχτερινές ιστορίες για τον Σάτι, τον Ντεμπισί, τον Μότσαρτ, αλλά και τον Αττίκ... Σπάνιο και μοναδικό στις 22 και 23 Σεπτεμβρίου.

Μπορείτε να ακούσετε τους Pivert κάνοντας click εδώ

Προπώληση εισιτηρίων: 
https://www.ticketservices.gr/event/pivert-chamber-jazz-trio/

ΕΥΣΤΑΘΙΑ
29 & 30 Σεπτεμβρίου 2023
ώρα έναρξης: 21.00
Η Ευσταθία δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Τραγουδοποιός, θεατρικός συγγραφέας είναι η επίτιμη προσκεκλημένη στις πρώτες μουσικές απόπειρες του Μικρού Κεραμεικού. Επέλεξε με το μοναδικό ακουστικό της τρίο των Xάρη Μπότση πλήκτρα, Γιώργο Βεντούρη κοντραμπάσο και φωνητικά και Μελίνας Ντελίκου τραγούδια από όλη της την καριέρα και από το τελευταίο της άλμπουμ “Γένους Θρυλικού”.

Προπώληση εισιτηρίων:
https://www.ticketservices.gr/event/eystathia-mikros-kerameikos/?lang=el

The Stroryville Ragtimers 
play Woody Allen
music and songs from his movies
Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023

Οι Storyville Ragtimers δεν είναι μια νέα ορχήστρα jazz. Δουλεύουν  αρκετά χρόνια μαζί και έχουν εκδώσει ήδη μια δισκογραφική δουλειά. Λατρεύουν το swing, το dixieland και τους γρήγορους ρυθμούς. Λατρεύουν και τον Woody Allen και τις ταινίες του και κυρίως τις μουσικές που επιλέγει να τις ντύνει. Αυτή η βραδιά θα είναι ιδιαίτερη και το soundtrack της θα σας μείνει αξέχαστο. Την 1 Οκτωβρίου.

Προπώληση εισιτηρίων: 
https://www.ticketservices.gr/event/the-storyville-ragtimers/

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Eπιμέλεια προγράμματος: Βασίλης Κωνσταντουλάκης
Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Ήχος: Θοδωρής Χριστοδούλου
Visuals/ graphics: Aλεξανδρα Μπαϊράμογλου
Γραφιστική επιμέλεια: Χαρά Παπουτσάκη, Γιάννης Ρούσος
Social media: Νίκος Μπόβολος
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

«ΜΙΚΡΟΣ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6982121385

Το απόλυτο πανδαιμόνιο επικράτησε στα αεροδρόμια της Βρετανίας και της Ιταλίας εν μέσω τουριστικής περιόδου, λόγω των «τεχνικών προβλημάτων» που ανακοίνωσαν χτες Δευτέρα οι Εθνικές Υπηρεσίες Εναέριας Κυκλοφορίας της Βρετανίας (NATS).

Αεροπλάνα καθηλωμένα στο έδαφος, επιβάτες εξαντλημένοι κοιμούνται στο πάτωμα. Κάποιοι περίμεναν για ώρες μέσα στο αεροπλάνο χωρίς φαγητό και νερό, ώσπου τελικά πληροφορούνται πως η πτήση τους ακυρώθηκε… για την επόμενη εβδομάδα. Πολλοί εκφράζουν την οργή τους για τα επιπλέον έξοδα που καλούνται να πληρώσουν.

Παρόλο που τα συστήματα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας επανήλθαν από το απόγευμα, δε συμβαίνει το ίδιο και με την κανονικότητα, καθώς πάνω από 1.500 πτήσεις έχουν ακυρωθεί. Μάλιστα, ο Βρετανός υπουργός Μεταφορών, Μαρκ Χάρπερ εκτιμά πως θα χρειαστούν ημέρες για την ομοαλοποίηση των πτήσεων και απέκλεισε την κυβερνοεπίθεση.

Την ίδια ώρα αίσθηση έχει προκαλέσει το δημοσίευμα των Times ότι για το χάος στα βρετανικά αεροδρόμια ευθύνεται το λάθος μιας γαλλικής αεροπορικής εταιρίας, με τη Νταουνινγκ Στριτ να επιβεβαιώνει ότι το σενάριο διερευνάται. Το πόρισμα αναμένεται σε λίγες ημέρες, ενώ το κόστος της διακοπής υπολογίζεται σε εκατομμύρια.
 

Ανταπόκριση: Ευδοξία Λυμπέρη

Πηγή: ertnews.gr

Το μπαρόκ φεστιβάλ της πόλης επιστρέφει.

 

Από 28 Σεπτεμβρίου έως 1η Οκτωβρίου 

στο Θέατρο Χώρος στο Βοτανικό

 

 

Τέσσερις μουσικές παραστάσεις, δεκαέξι διακεκριμένοι μουσικοί, ένα ταξίδι στον κόσμο του παράδοξου και της υπερβολής. 

Το Athens Baroque Festival επιστρέφει από 28 Σεπτεμβρίου έως 1 Οκτωβρίου 2023 και υπόσχεται στο αθηναϊκό κοινό μουσικές εμπειρίες υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, στο θέατρο Χώρος στο Βοτανικό.

Με προσκεκλημένους μουσικούς από όλη την Ευρώπη και όχι μόνο, ανάμεσά τους ο ερμηνευτής - θρύλος της παλαιάς μουσικής Lee Santana, η διακεκριμένη σοπράνο με έδρα τη Γερμανία Μαρία Παλάσκα, ο μπάσο - βαρύτονος και σκηνοθέτης Γρηγόρης Πυριαλάκος,  τα σύνολα ELIKΩN Ensemble, Canto Soave και Ensemble Diverse and Bizarre, το μοναδικό αυτό στο είδος του φεστιβάλ υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της βιολονίστριας Αναστασίας Μηλιώρη, επικεντρώνεται στη μουσική του μπαρόκ και την ιστορική της ερμηνεία με όργανα εποχής.

Το Athens Baroque Festival είναι ένα διεθνές μουσικό φεστιβάλ που, από το Σεπτέμβριο του 2017, διοργανώνεται σε σύγχρονους χώρους της Αθήνας.  

Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία συνόλων και έχει φιλοξενήσει καταξιωμένους μουσικούς με διεθνή αναγνώριση, αλλά και νέους ταλαντούχους Έλληνες μουσικούς που ασχολούνται με αυτό το είδος, θέλοντας να προσφέρει βήμα και να ενισχύσει την πολυφωνία.

Η μουσική του μπαρόκ με το τεράστιο ρεπερτόριό της και τα αρχέγονα χαρακτηριστικά που τη διέπουν, αποτελεί μία πανανθρώπινη γλώσσα που συνεχίζει να εμπνέει και να συγκινεί τους μουσικούς και το κοινό ακόμα και σήμερα, όπως μας συγκινεί και μας αφορά η αρχαία τραγωδία, το ελισαβετιανό θέατρο, η κρητική λογοτεχνία της Αναγέννησης ή το δημοτικό τραγούδι.

Οι μουσικές του μπαρόκ υπόσχονται στον ακροατή - θεατή ένα ταξίδι στον κόσμο των μεγάλων αντιθέσεων και των ακατέργαστων ήχων, όπου τίποτα δεν είναι τέλειο και όλα είναι υπέροχα.

 

ATHENS BAROQUE FESTIVAL 2023 | ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 

Πέμπτη 28 Σεπτέμβρη, 21:00

“Obligato”

μουσική για φλάουτο τραβέρσο & τσέμπαλο με αφετηρία τον J. S. Bach 
 

ELIKΩN Ensemble

Αντιγόνη Τσάλλα, φλάουτο τραβέρσο

Αλέξης Μαστιχιάδης, τσέμπαλο

Δεν είναι σύνηθες στις μουσικές συνθέσεις του 18ου αιώνα ένα πληκτροφόρο όργανο να αντιμετωπίζεται ισότιμα με ένα μελωδικό όργανο. Ο J. S. Bach όμως κατάφερε να αναδείξει με τον πιο μοναδικό τρόπο, τόσο το τσέμπαλο όσο και το φλάουτο τραβέρσο, μέσα από τις σονάτες του. Ακολουθώντας μετέπειτα αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο γραφής, οι συνθέτες J. J. Quantz και J. A. Scheibe μετέγραψαν δύο ξεχωριστές τρίο σονάτες ειδικά για το συγκεκριμένο συνδυασμό οργάνων. 

Οι δύο μουσικοί του ELIKΩN Ensemble (Αντιγόνη Τσάλλα, Αλέξης Μαστιχιάδης) είναι αφιερωμένοι στην ιστορική ερμηνεία της μουσικής του μπαρόκ, αλλά παράλληλα πειραματίζονται με τη σύγχρονη μουσική δημιουργία. Οι συνεργασίες τους περιλαμβάνουν σύνολα παλαιάς μουσικής στην Ολλανδίακαι την Κροατία (Musica Poetica, De Swaen, the Bach Orchestra of the Netherlands, Il Concerto Barocco, Contrasto Αrmonico) και στην Ελλάδα (Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, Armonia Atenea). Η δισκογραφική τους δραστηριότητα περιλαμβάνει συνεργασίες με εταιρείες όπως η DECCA, η MDG και η Brilliant Classics. 

 

Παρασκευή 29 Σεπτέμβρη, 21:00

“Vita Segreta, Musica Segreta”

μουσική για αντισυμβατικές γυναίκες

 

Canto Soave

Νατάσσα Αγγελοπούλου, σοπράνο

Μάιρα Μηλολιδάκη, σοπράνο

Έφη Μηνακούλη, μέτζο σοπράνο / θεόρβη

Κατερίνα Κτώνα, τσέμπαλο

 

17ος αιώνας, Adriana Basile - η Σειρήνα του Posillipo. Laura Peverara, Anna Guarini και Livia D’Arco, το περίφημο Concerto delle Donne. Ο Οίκος των Μεδίκων, οι Αυλές των D’ Este και των Gonzaga, η Accademia degli Unisoni.
Μέσα από επιστολές, ημερολόγια και ποιήματα το σύνολο Canto Soave αναζητά τα μυστικά των ταλαντούχων γυναικών που τόλμησαν να ζήσουν και να δημιουργήσουν, συχνά ενάντια στους κοινωνικούς κανόνες της εποχής τους. 

H παράσταση Vita Segreta, Musica Segreta εξερευνά την αθέατη ζωή τους, με επίκεντρο την φωνητική μουσική που γράφτηκε για τις διάσημες τραγουδίστριες και τα σπουδαία γυναικεία φωνητικά σύνολα που ψυχαγωγούσαν τους ευγενείς στις αυλές της Φλωρεντίας, της Φερράρα,της Μάντοβα και της Βενετίας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει άριες, ντουέτα και τρίο των L. Luzzaschi, C. Monteverdi, L. Rossi αλλά και των συνθετριών F. Caccini και B. Strozzi. 

Το σύνολο Canto Soave ειδικεύεται στην φωνητική μουσική της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Η καθεμία από τις καλλιτέχνιδες που το αποτελούν διαγράφει εδώ και χρόνια την δική της ξεχωριστή πορεία στο χώρο της κλασικής μουσικής και του μουσικού θεάτρου, υπηρετώντας ένα ευρύ φάσμα ρεπερτορίου και αισθητικής. Με εμφανίσεις στο Cotsen Hall της Γενναδίου Βιβλιοθήκης, στο θέατρο του Αμερικάνικου Κολλεγίου Ελλάδος, στον κύκλο συναυλιών του Τρίτου Προγράμματος «Τρίτη και Τρεις στο Τρίτο», στην Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στη σειρά Γέφυρες, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, κ.ά. Έχουν στο ενεργητικό τους το CD με τίτλο Vita Segreta Musica Segreta που κυκλοφόρησε από την FM Records και παρουσιάστηκε στο Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τον Φεβρουαρίου του 2019. 

 

Σάββατο 30 Σεπτέμβρη, 21:00

“Cantando con vihuela de mano”

η ισπανική Αναγέννηση & η σεφαραδίτικη παράδοση συναντούν το σύγχρονο τραγούδι

Μαρία Παλάσκα, σοπράνο / σύλληψη, επιλογή ποιημάτων

Lee Santana, vihuela / σύνθεση

Μια ιδιαίτερη μουσική παράσταση με βασικούς άξονες τον Ισπανό συνθέτη του 16ου αιώνα Luis de Milán, τον σύγχρονο Αμερικανό συνθέτη και λαουτίστα Lee Santana, τη Vihuela, τη Σεφαραδίτικη παράδοση και τη σύγχρονη γυναικεία σοπράνο φωνή.     
Η νihuela - παραδοσιακό ισπανικό όργανο - ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής το 15ο και 16ο αιώνα στην Ισπανία και ιδιαιτέρως αγαπητή μεταξύ των Εβραίων της Ισπανίας. Ο Luis de Milán ήταν o βιρτουόζος αυτού του οργάνου με την περίφημη μέθοδό του Libro de musica de vihuela de mano - El Maestro (Valencia, 1536). 

Χρησιμοποιώντας αυτό το όργανο ο Lee Santana μελοποιεί σεφαραδίτικα λαϊκά ποιήματα από τη Θεσσαλονίκη, γραμμένα στη Ladino, εμπνεόμενος από τον Luis de Milán, και καταθέτοντας τη δική του συνθετική γραφή με σαφής αναφορές στη τζαζ. 

O ερμηνευτής - θρύλος της παλαιάς μουσικής Lee Santana, έχει παίξει σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ παλαιάς μουσικής με πολλά από τα πιο γνωστά μουσικά σύνολα ( Freiburg Baroque Orchestra, The Harp Consort, Hesperion XX, Musica Fiata), αλλά και με το δικό του συγκρότημα «Los Otros». Η δουλειά του ως σολίστ, ως κοντινουίστα και ως συνθέτη αποτυπώνεται σε περισσότερες από 60 παραγωγές CD. 

Η διακεκριμένη σοπράνο Μαρία Παλάσκα με έδρα τη Γερμανία έχει στο ενεργητικό της πάνω από 15 οπερατικούς ρόλους. Η φωνητική και ερμηνευτική της ευελιξία καλύπτει ένα ρεπερτόριο από τον Claudio Monteverdi έως τον Wolfgang Rihm. Αγαπήθηκε από το Αθηναϊκό κοινό μέσα από παραγωγές όπως η Σαλώμη του Stradella (Φεστιβάλ Αθηνών) και ο Ορφέας του Monteverdi (Μέγαρο Μουσικής) με τους Latinitas Nostra, όπως επίσης η La Bohème και ο Μαγικός Αυλός - Εθνική Λυρική Σκηνή. 

 

Κυριακή 1 Οκτώβρη, 21:00

“La Dirindina – Η Μαθητευόμενη Τραγουδίστρια”

κωμική όπερα σε δύο μέρη

 

Μουσική: Domenico Scarlatti

Libretto: Girolamo Gigli

 

Σκηνοθεσία, διδασκαλία ρόλων, επιμέλεια σκηνικών και κοστουμιών, μετάφραση, υπερτιτλισμός: Γρηγόρης  Πυριαλάκος

Μουσική προετοιμασία: Φοίβος Φίλκας

 

Dirindina: Μαρία Σβάρνα

Don Carissimo: Γρηγόρης Πυριαλάκος

Liscione: Δημήτρης Γρηγόρης Καλογιάννης

 

Ensemble Diverse and Bizarre

Αναστασία Μηλιώρη, μπαρόκ βιολί

Κίρα Σαπλαχίδου, φλάουτο τραβέρσο

Νικολέτα Χατζοπούλου, βιόλα ντα γκάμπα

Σεβαστιανός Μοτορίνος, τσέμπαλο

 

Η όπερα La Dirindina είναι ένα κωμικό ιντερμέτζο του Domenico Scarlatti.            
Λίγο πριν από την πρεμιέρα της για το Καρναβάλι του 1715 στο Teatro Capranica στη Ρώμη,απαγορεύθηκε και αποσύρθηκε μετά από την λογοκρισία που δέχθηκε από το Βατικανό.
Ο λόγος ήταν το σκανδαλώδες λιμπρέτο του αξιότιμου αλλά ασεβούς και σατιρικού Τοσκανού θεατρικού συγγραφέα Girolamo Gigli, που αποκάλυπτε τις υποκρισίες της «καλής κοινωνίας» της εποχής, ειδικά σε ό,τι αφορούσε στη θέση της γυναίκας, το θέμα του γάμου, των αμβλώσεων, την ματαιοδοξία, κ.α. Η εκτύπωση του λιμπρέτου απαγορεύθηκε, αλλά ένα αντίγραφο ανακαλύφθηκε από τον Giovanni Battista Martini (διάσημος ως δάσκαλος τόσο του J. C. Bach όσο και του Mozart), ο οποίος τελικά συνέβαλε στη μουσική έκδοση που εκτελείται σήμερα. Το έργο ανακαλύφθηκε εκ νέου και επιμελήθηκε πιο πρόσφατα από τον μουσικολόγο Francesco Degrada και μια πρώτη ηχογράφηση έγινε από τον Riccardo Muti στη Νάπολη το 1968. 

Ο μπάσο - βαρύτονος και σκηνοθέτης Γρηγόρης Πυριαλάκος έχει στο ενεργητικό του πάνω από 15 οπερατικούς ρόλους και πολυάριθμες συμμετοχές σε ρεσιτάλ και θεατρικά έργα. Έχει σκηνοθετήσει, μεταφράσει και κάνει τη μουσική διδασκαλία στις όπερες "La Dirindina" του D. Scarlatti, "La Canterina" του J. Haydn, "The Old Maid and the Thief" και "The telephone' του G. C. Menotti, "Hansel and Gretel" του E. Humperdinck, "Yolka" του Α. Rebikof, "La Voix humaine",”The Italian Lesson” του L. Hoiby, "Before breakfast" του T. Pasatieri, "Der kanarienvogel kantate" δραματοποιημένη κοσμική καντάτα του G. P. Telemann, “La Princesse Jaune” του C. Saint Saëns και " Little red riding hood" του Seymour Barab - τις περισσότερες σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση. 

Το σύνολο παλαιάς μουσικής Ensemble Diverse and Bizarre αποτελείται από νέους, πολύπλευρους μουσικούς και ασχολείται από το 2017 μέχρι σήμερα με την ιστορική ερμηνεία της μουσικής του μπαρόκ. Έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις στην Εναλλακτική Σκηνή του Ιδρύματος Νιάρχος, στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, στο Θέατρο Σφενδόνη, στην Αίθουσα Φίλιππος Νάκας, σε περιοδεία στα νησιά την Πάτμο, τη Ρόδο, την Κω, τη Λέρο υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και στη Finska Kyrkan της Στοκχόλμης. 

 

Athens Baroque Festival 2023

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Αναστασία Μηλιώρη

Με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας

 

Παραγωγή: clé d’ ut ouverte

Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

28 Σεπτεμβρίου - 1 Οκτωβρίου 2023 

Ώρα έναρξης: 21:00 

 

Θέατρο Χώρος

Διεύθυνση: Πραβίου 6 - 8, Αθήνα 11855, Βοτανικός

Τηλέφωνο: 2103426736

Χάρτης: https://goo.gl/maps/XSnpawqZYgXFxLJP7

 

Τιμές εισιτηρίων

Γενική είσοδος: 15€

Φοιτητές, άνεργοι, άνω των 65 ετών, ΑΜΕΑ, παιδικό (έως 12 ετών): 8€

Πακέτο για όλο το φεστιβάλ (4 παραστάσεις): 45€

 

Προπώληση εισιτηρίων: www.ticketservices.gr/event/athens-baroque-festival-2023

 

Website:

https://athensbaroquefestival.com/

 

Social media:

https://www.facebook.com/AthensBaroqueFestival

https://www.instagram.com/athensbaroquefestival

 

Ζωντανά ηχητικά αποσπάσματα:       
https://youtu.be/gsRF1Gu-eFU

https://youtu.be/xUy-ahvy-V8

https://youtu.be/DD3eP-2HPCs

Βίβιαν Στεργίου

 

Το φετινό καλοκαίρι ήταν μπουνιά. Και το περσινό. Και πολλά καλοκαίρια, εδώ και καιρό. Καμένες πρασινάδες σε έκταση που δεν τη συλλαμβάνει το μυαλό. Τρομακτική, απάνθρωπη ζέστη. Ανάσες-πονοκέφαλος.

Ανοίγω τα παράθυρα, φέτος, πέρσι, κάμποσα καλοκαίρια πια, και νιώθω πως δεν αερίζω το σπίτι, το βρωμίζω. Χρώμα ουρανού: γκρι-κίτρινο. Μια αιωρούμενη δυσωδία. Φωλιές, πουλιά, ελάφια που γίνονται λείψανα ενός ζαλισμένου πολιτισμού. Ειδήσεις για ανθρώπους περιτριγυρισμένους από κόλαση. 

Κάθε προσπάθεια να φανταστεί κανείς το πλήγμα σε όλη του την έκταση μοιάζει με μίζερη, κουτσή σπουδή ενσυναίσθησης-το ξόρκι του προνομιούχου ή πλέον απλώς του τυχερού. Από την άλλη, αξίζει να προσπαθήσει να σκεφτεί κανείς λίγο περισσότερο το ίδιο το ελληνικό καλοκαίρι, την ιδέα του, όπως ήταν, αυτό που σήμαινε παραδοσιακά στο κεφάλι των Ελλήνων κι αυτό στο οποίο μεταμορφώνεται.

Μερικοί χρειάζεται να το περάσουν όλο δουλεύοντας σεζόν ή σε άλλες υπηρεσίες, αποκομμένοι από την παραγωγή προϊόντων, υλικών ή του πνεύματος, σε μονότονες δουλειές και σκληρές συνθήκες εκμετάλλευσης. Άλλοι ζουν σ’ ένα χαντάκι μεταξύ λαμπερής ζωής και φτώχειας ή υπερκόπωσης. Από τη μία, όλοι δουλεύουν πολύ και σκληρά και μισούν τον καπιταλισμό μ’ αυτόν τον ακαταμάχητα κουλ τρόπο της Σάλι Ρούνι. Από την άλλη, όλοι πασχίζουν να ποστάρουν δυο-τρεις φωτογραφίες απ’ το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, τα Κύθηρα, από κάποιο πάρτι ή γάμο όπου παριστάνουν τους συγκινημένους και ίσως και να είναι λίγο. 

Και γύρω μας ο κόσμος καταρρέει. Κανονικά, με κρότο. Με χαμένα δάση, ουρλιαχτά πτηνών, ζώων και προσώπων, σβησμένα ρυάκια, μολυσμένες λίμνες. Η οποιαδήποτε έκθεση στις ειδήσεις είναι κι αυτή ένα πλήγμα. Το καλοκαίρι μάς φτύνει στα μούτρα με στάχτες και μπουκιές πορτοκαλί αέρα. Οι ολιγοήμερες διακοπές είναι τσουχτερές. Ξεπληρώνονται με ακόμη περισσότερες ώρες στη δουλειά, με ακόμη περισσότερο σφίξιμο.

Ας δεχθώ ότι μπορούν όπως όπως αρκετοί άνθρωποι να πάνε διακοπές, παρόλο που μάλλον δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η ζωή των ανθρώπων δεν είναι οι διακοπές τους. Είναι οι πηχτές ώρες της καθημερινότητας. Η δουλειά που κάνεις, το λεωφορείο που παίρνεις για να μεταβείς στη δουλειά, τα δεντράκια στο πάρκο όπου ανανεώνεις τις δυνάμεις σου για τη δουλειά, οι τιμές των λαχανικών και του κρέατος, η στέγη απ’ όπου εργάζεσαι και ξεκινάς τη μέρα σου, ο αέρας που ανασαίνεις το πρωί στο μπαλκόνι. Το πώς νιώθεις μέσα στον κόσμο κάθε μέρα.

Η καθημερινότητα στην Αττική το καλοκαίρι είναι ένα πλήγμα. Μια διαρκής υποχώρηση προσδοκιών. Είναι λες κι η ίδια η καθημερινότητα υπηρετεί την ιδέα των διακοπών ντόπιων και ξένων. Λες κι όλοι ζουν για εκείνες τις λίγες ημέρες στην Ανάφη, για να παρέχουν υπηρεσίες ή να τις καταναλώνουν. Είναι λες και βγάζουν από το οπτικό τους πεδίο την καθημερινότητα, για να μπουν σ’ ένα δικό τους κουκούλι, για να συνεχίσουν να πηγαίνουν στη δουλειά με τα λεωφορεία έτσι όπως είναι τώρα και να κάνουν τις δουλειές με τις περιβαλλοντικές συνθήκες έτσι όπως είναι τώρα. Είναι λες κι όλη η χρονιά είναι μια αναποτελεσματική απόπειρα να συμβιβαστεί κάνεις με το γεγονός της ζωής του εδώ, με τους χώρους όπου αυτή συμβαίνει, με τους όρους που επικρατούν πραγματικά. 

Το καλοκαίρι είναι ένα πλήγμα και μετά τελειώνει. Κι αυτό ως την επόμενη χρονιά και τη μεθεπόμενη σε μια διαρκή μετατόπιση προς τα εμπρός της περιόδου της καύσης των δασών, των ζώων και των προσώπων μέχρι να μην υπάρχει περίοδος ησυχίας και η επιτάχυνση να διεισδύσει πλήρως στις αντιδράσεις και τα συναισθήματα.

Να κρατάνε επιτέλους όλα λιγότερο: ο χρόνος ενόχλησης από τη καύση, ο θρήνος, η αγωνία (ας καούν πια), η ανατριχίλα από την ίδια την ιδέα πως κάποιοι άνθρωποι όντως καίγονται, η φρίκη όταν έρχεσαι αντιμέτωπος μ’ αυτήν, τα δευτερόλεπτα ώσπου να διώξεις την αίσθηση πως κάτι σαπίζει και ζέχνει κι εμείς όλο αυτό το εισπνέουμε.

Το καλοκαίρι είναι ένα πλήγμα στη βαθύτατη ανάγκη μας να νιώθουμε ασφαλείς.

Εικονογράφηση: Loukia Kattis

Πηγή: kathimerini.gr