Η διεθνούς φήμης υψίφωνος Χριστίνα Πουλίτση και ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας σε ένα ρεσιτάλ αφιερωμένο στην Μαρία Κάλλας, για τα 100 χρόνια από την γέννηση της
Σάββατο 24 Ιουνίου, στις 21.00
Πλακάδα
Είσοδος ελεύθερη
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας παρουσιάζει το Σάββατο 24 Ιουνίου στις 21.00 στην Πλακάδα τη διεθνούς φήμης υψίφωνο Χριστίνα Πουλίτση και τον πιανίστα Δημήτρη Γιάκα σε ένα ρεσιτάλ αφιερωμένο στην Μαρία Κάλλας, για τα 100 χρόνια από την γέννηση της.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τις πιο αγαπημένες άριες του ιταλικού Μπελ κάντο, τις οποίες έχει σφραγίσει με την ερμηνεία της η Μαρία Κάλλας.
Η Χριστίνα Πουλίτση ως υπότροφος του οργανισμού, που η ίδια η Μαρία Κάλλας δημιούργησε για να στηρίξει νέους Έλληνες καλλιτέχνες στην τελειοποίηση των σπουδώντους, καθώς και των υποτροφιών "Αλεξάνδρα Τριάντη", σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Τεχνώντου Βερολίνου.
Έχοντας ως μέντορά της τον διάσημο Μαέστρο Ζούμπιν Μέτα, ξεκίνησε την καριέρα της μεδική του συστατική επιστολή στην Κρατική Όπερα της Δρέσδης,ενώ έκτοτε έχει εμφανιστεί σεμερικά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, θέατρο Μπολσόι στη Μόσχα, Όπερα της Ρώμης, Παρίσι, Βερολίνο, Αμβούργο, Βαρκελώνη, Τόκυο, Ζυρίχη, Σανγκάη, Σιάτλ κτλ.
Θεωρείται μία από τις καλύτερες ερμηνεύτριες του ρόλου της Βασίλισσας της Νύχτας στονκόσμο, ενώ έχει ερμηνεύσει με πολύ μεγάλη επιτυχία ρόλους του ιταλικού μπελά κάντο, όπως Λουτσία Ντι Λάμερμουρ στην πρώτη συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μετην Βασιλική Όπερα του Λονδίνου, Βιολέτα Βαλερί στο Αμβούργο, Τζίλντα στην Φλωρεντία, ΕΛΣ, Φεστιβάλ Αθηνών, Υπνοβάτιδα, Παμίρα κτλ, καθώς και γερμανικό και γαλλικό ρεπερτόριο, όπως Μανόν του Μασνέ στην ΕΛΣ και Κονστάντσε με την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Ισραήλ, Το αηδόνι του Στραβίνσκι κ.α.
Έχει συνεργαστεί με πολύ σημαντικούς μαέστρους, όπως ο Ζούμπιν Μέτα, Τζιαναντρέα Νοσέντα, Μικέλε Μαριότι, Κρίστιαν Τήλεμαν κ.τ.λ. και σκηνοθέτες Μπάρι Κόσκι, Κέιτι Μίτσελ, Ρομπέρτο Αμπάντο, Αρτούρο Μαρέλι κ.τ.λ.
Στα μελλοντικά της σχέδια συμπεριλαμβάνονται εμφανίσεις της με τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, το ντεμπούτο της ως Ελβίρα στους Πουριτανούς του Μπελίνι καθώς και η πρώτη της επίσημη ηχογράφηση στα Κάρμινα Μπουράνα του Κ. Ορφ με την Συμφωνική Ορχήστρα τουΛονδίνου υπό την διεύθυνση του Τζιαναντρέα Νοσέντα.
Το Φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, του Υπουργείου Τουρισμού και του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού με την πολύτιμη υποστήριξη χορηγών, φίλων και εθελοντών.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος Ιόνια Νησιά-ΕΣΠΑ 2014-2020 με φορέα υλοποίησης τον Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων.
Το πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κέρκυρας θα ανακοινωθεί και στην ιστοσελίδα: www.corfuif.gr
Ακολουθήστε το Διεθνές Φεστιβάλ Κέρκυρας στα SocialMedia:
Facebook
Instagram
Και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Youtube για να δείτε τα videos του Φεστιβάλ:
Info:
Τοποθεσία: Πλακάδα, Κέρκυρα
Ημερομηνία: Σάββατο 24 Ιουνίου 2023
Ώρα έναρξης εκδηλώσεων: 21.00
Γενικές πληροφορίες – Επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 0030 2661 200254
Είσοδος ελεύθερη
Στην άσκηση νέων διώξεων, σε πέντε φυσικά πρόσωπα, προχώρησαν ο Ειδικός Εφέτης Ανακριτής και ο Εισαγγελέας Εφετών Λάρισας για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει ο Αλέξης Κούγιας, ο οποίος εκπροσωπεί οικογένειες θυμάτων και τραυματιών, οι δικαστικές αρχές προχώρησαν σε διώξεις κατά «του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Δικτύου από 21/3/2017 έως 15/11/19, του γενικού διευθυντή της Γενικής Διευθύνσεως Δικτύου από 1/12/19 έως 1/6/2020, του διευθυντή της Διευθύνσεως Σιδηροδρομικών Συστημάτων από 1/4/17 έως 30/9/21, του διευθυντή της Διευθύνσεως Σιδηροδρομικών Συστημάτων από 1/10/21 έως σήμερα και του διευθυντή Συντήρησης Η/Μ συστημάτων και Ηλεκτροκίνησης από 1/10/21 έως σήμερα».
Όπως υπογραμμίζει ο γνωστός ποινικολόγος οι δύο δικαστικοί «έχουν επιτελέσει ένα εξαίρετο ανακριτικό έργο και έχουν συνεχίσει με την ίδια ακριβώς νομική συλλογιστική το ανακριτικό έργο του Εισαγγελέως Πλημ/κών Λαρίσης και της Ανακρίτριας».
Τα πέντε νέα φυσικά πρόσωπα που αντιμετωπίζουν τις ως άνω νέες κακουργηματικές διώξεις, δεν έχουν απολογηθεί μέχρι σήμερα και θα απολογηθούν τις επόμενες ήμερες, οπότε θα κριθεί εάν θα κρατηθούν προσωρινά ή αν θα μείνουν ελεύθεροι.
Πιο συγκεκριμένα, ερευνώνται για «το κακούργημα των επικίνδυνων παρεμβάσεων στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς με αποτέλεσμα τον θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, τη βαριά σωματική βλάβη μεγάλου αριθμού ανθρώπων και τη σημαντική βλάβη σε εγκαταστήσεις κοινής ωφελείας, καθώς επίσης για τα πλημμελήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, της βαριάς και της απλής σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή από υπόχρεο που λόγω του επαγγέλματος του είχε υποχρέωση να καταβάλει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή κατά συρροή».
Κατόπιν του μέχρι σήμερα ανακριτικού έργου έχουν αποδοθεί κατηγορίες για το κακούργημα των επικίνδυνων παρεμβάσεων στη συγκοινωνία μέσων σταθερής τροχιάς με αποτέλεσμα τον θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, τη βαριά σωματική βλάβη μεγάλου αριθμού ανθρώπων και τη σημαντική βλάβη σε εγκαταστήσεις κοινής ωφελείας, καθώς επίσης για τα πλημμελήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή, της βαριάς και της απλής σωματικής βλάβης από αμέλεια κατά συρροή από υπόχρεο που λόγω του επαγγέλματος του είχε υποχρέωση να καταβάλει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή κατά συρροή, σε συνολικά 12 φυσικά πρόσωπα.
Εκτός των ως άνω προσώπων που κατηγορούνται για τη διάπραξη σειράς κακουργημάτων, για τα οποία απειλούνται έως και ισόβιες καθείρξεις, ο Εισαγγελέας Εφετών Λάρισας και ο Ειδικός Εφέτης Ανακριτής έχουν ασκήσει ποινικές διώξεις για το αδίκημα της παραβάσεως καθήκοντος από κοινού και σε όλα τα μέλη της Επιτροπής για τη μετάταξη του σταθμάρχη, αλλά και στον πρόεδρο του ΔΣ και διευθύνοντα σύμβουλο του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος ΑΕ.
“Θυέστης” του Σενέκα
Θολωτός Τάφος του Ατρέα, Μυκήνες Παρασκευή 16 Ιουνίου
Απόδοση - Σκηνοθεσία Ηλίας Μαλανδρής
Μια ιστορική στιγμή για το Ελληνικό Θέατρο
Ο Θησαυρός του Ατρέα, ο Τύμβος στις Μυκήνες, το κορυφαίο Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς μεταμορφώθηκε σε Ναό της Τέχνης για πρώτη φορά στην ιστορία του το βράδυ της Παρασκευής 16 Ιουνίου 2023
Το βράδυ της Παρασκευής 16 Ιουνίου, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε απόδοση και σκηνοθεσία του Ηλία Μαλανδρή, ένα αριστουργηματικό κείμενο που αναβίωσε σε μορφή Ορατορίου, από έναν θίασο καταξιωμένων ηθοποιών και με πρωτότυπες συνθέσεις του Νίκου Ξανθούλη. Ένα ιστορικό πολιτιστικό γεγονός, που πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή της Εφορίας Αρχαιοτήτων Αργολίδος και αποτελεί το επιστέγασμα της επίμονης και χρόνιας προσπάθειας του θεατρολόγου, συγγραφέα και σκηνοθέτη Ηλία Μαλανδρή, για την ανασύνθεση και ανάδειξη άγνωστων κειμένων αρχαίων κλασικών συγγραφέων.
Ηπαράστασηπραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχήκορυφαίωνηθοποιών,όπωςο ΝικήταςΤσακίρογλου, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Γιάννης Βούρος, η Γεωργία Ανέστη, ο Νίκος Γκέλια, ο Κώστας Νικούλι, η Χρυσάνθη Γεωργαντίδου, ο Παύλος Λουτσίδης και σε μουσική σύνθεση και απόδοση Νίκου Ξανθούλη, με τραγουδιστές τον Νικόλα Καραγκιαούρη και τον Χάρη Αναστασόπουλο, ενώ σε μια κατατοπιστική προλογική ομιλία, η Δρ. Άννα Μαυρολέων εισήγαγε το κοινό στη μελέτη που υπαγόρευσε αυτόν τον τρόπο ερμηνείας. που όλοι οι ηθοποιοί απέδωσαν και η κορυφαία θεατρoλόγος Gonda Van Steen σε μια on line σύνδεση σχολίασε την μεταφορά του αρχαίου δράματος στο Ρωμαϊκό θέατρο.
Η ιστορία των Θυέστειων δείπνων, όπου ο εκδικητής Ατρέας υποχρεώνει τον αδερφό του Θυέστη να καταβροχθίσει τα ίδια τα παιδιά του, σηματοδοτεί την απαρχή της κατάρας του οίκου των Ατρειδών και αποτελεί τη μεταφορά του μύθου στο αρχαίο και ρωμαϊκό δράμα, όπως φαίνεται κι από τα αποσπασματικά κείμενα και έχει επηρεάσει τους Έλληνες και τους Λατίνους συγγραφείς που έχουν γράψει θεατρικά έργα με αυτή τη θεματική. Ωστόσο, μόνο αυτό το έργο έχει διασωθεί ολόκληρο ως τις μέρες μας.
Στον αρχαιολογικό χώρο του Θησαυρού του Ατρέα στις Μυκήνες, σε μια ιστορική πολιτιστική στιγμή, παρουσιάστηκε το εξαιρετικό αυτό έργο μέσα στον μαγευτικό θολωτό τάφο με την υπέροχη ακουστική, χωρίς την ενίσχυση μικροφώνων που αλλοιώνουν τον φυσικό ήχο. Έτσι, όσοι παρευρέθηκαν έγιναν μάρτυρες της παρουσίασης ενός έργου προπομπού των έργων φρίκης και τρόμου των Αρχαίων Ελλήνων
Τραγικών, ιδιαίτερα υψηλού σε δύναμη, με μια εξαιρετική ποιότητα λόγου του Λατίνου κορυφαίου συγγραφέα Λεύκιου Σενέκα, που οδήγησε σε εξαντλητικές και σπαρακτικές ερμηνείες τους ηθοποιούς.
Το τρομαχτικό αυτό έργο του Σενέκα, λόγω της εξαιρετικά ειδεχθούς αφήγησής του δεν παιζόταν για πολλά χρόνια στο θέατρο. Ο Ηλίας Μαλανδρής, ωστόσο, με μια ομάδα εξίσου αξιόλογων συντελεστών, το παρουσίασε για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, τον χειμώνα του 2021.
Η παράσταση που την παρακολούθησαν καθηγητές, αρχαιολόγοι, φοιτητές, κοινό και καλεσμένοι, κινηματογραφήθηκε για να προβληθεί από την κρατική τηλεόραση.
Οι κιρσοί των κάτω άκρων είναι μια προχωρημένη μορφή φλεβικής ανεπάρκειας, με εμφανείς και διατεταμένες (πρησμένες) φλέβες (μεγέθους «ρεβιθιού» ή και πιο μεγάλο) κυρίως από το γόνατο και κάτω.
«Παλιότερα έχει χρησιμοποιηθεί και ο όρος «εσωτερικός φλεβίτης» αλλά η ονομασία αυτή δεν είναι πλέον αποδεκτή γιατί στους κιρσούς πρακτικά πάντα υπάρχουν εμφανείς φλέβες, στις κνήμες ή και στο μηρό. Ο λόγος για τον οποίο οι κιρσοί αποτελούν μια σημαντική πάθηση είναι ότι σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα θρόμβωσης, κυρίως επιφανειακής, ή ακόμα και πνευμονικής εμβολής» επισημαίνει ο κ. Ευάγγελος Νικολόπουλος Διευθυντής Αγγειοχειρουργός στο Metropolitan Hospital.
Ο χαρακτηρισμός των κιρσών ως «επιφανειακών» φλεβών, είναι σωστός;
«Συχνά, αναφορικά με τους κιρσούς ακούμε ότι πρόκειται για επιφανειακές φλέβες ή για ανεπάρκεια μικρού βαθμού.
Το πρώτο ισχύει και μάλιστα κυριολεκτικά -όντως οι κιρσοί είναι επιφανειακές φλέβες-αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και «αθώες». Λανθασμένα μερικοί ασθενείς μεταφράζουν το «επιφανειακές» ως ασήμαντο και αθώο πρόβλημα. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι και οι επιφανειακές αυτές φλέβες, οι ορατές δια «γυμνού οφθαλμού», μπορούν να οδηγήσουν σε περιστατικά θρόμβωσης, ενίοτε σοβαρά.
Όσον αφορά στον χαρακτηρισμό «μικρού βαθμού ανεπάρκεια», θα πρέπει να σημειωθεί ότι εφόσον υπάρχει φλεβική ανεπάρκεια στις σαφηνείς φλέβες και κιρσοί, τότε πρόκειται για νόσο, συνεπώς ο χαρακτηρισμός «μικρού βαθμού» δεν σχετίζεται με την ύπαρξη ή όχι της παθολογίας, όπως εσφαλμένα πιστεύεται», τονίζει ο ειδικός.
Σε κάθε περίπτωση, αναφορικά με τους κιρσούς και την αντιμετώπισή τους, είναι σημαντικό να απευθυνόμαστε σε ειδικό αγγειοχειρουργό και όχι σε ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Άλλωστε, μια θρόμβωση δεν είναι ποτέ «αθώα ή μικρή».
Πώς αντιμετωπίζονται οι κιρσοί των κάτω άκρων
«Η θεραπεία των κιρσών σήμερα έχει εξελιχθεί εντυπωσιακά. Στις μέρες μας έχουμε στη διάθεσή μας ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους, οι οποίες αφαιρούν τους κιρσούς κάτω από το δέρμα, επιτυγχάνοντας ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και ταυτόχρονα καταργούν την ανεπάρκεια. Οι κιρσοί των κάτω άκρων αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια των υπερήχων και τη χρήση σύγχρονων ενδαγγειακών τεχνικών με laser. Η ενδαγγειακή αντιμετώπιση με laser είναι η τεχνική που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια.
Προσφέρει στους ασθενείς εξαιρετικό όφελος και προστασία από τις θρομβώσεις με ταυτόχρονα πολύ απλό τρόπο και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία ή/και μέθη, μιας και συνοδεύεται από ελάχιστο ως μηδενικό πόνο. Δεν επιβάλλει παραμονή στο νοσοκομείο και ο ασθενής μπορεί, πολύ γρήγορα, να επιστρέψει στην εργασία του και στις καθημερινές του δραστηριότητες», καταλήγει ο κ. Νικολόπουλος.
λέει ο Γιώργος Γαλίτης στη Γιώτα Τσιμπρικίδου και στο #92 Artpodcast
Μετά από τόσα χρόνια πάνω στο σανίδι και υπογράφοντας τόσα κείμενα που κάνουν τους θεατές άλλοτε να γελούν και άλλοτε να χαμογελούν προβληματισμένοι, ο Γιώργος Γαλίτης αποκαλύπτεται...Τα παιδικά χρόνια με τις ιδιαιτερότητες που φέρει ένα ταλαντούχο πλάσμα, οι σπουδές, τα κείμενα, η γνωριμία με τον Χάρρυ Κλυνν , η σάτιρα, οι «Διαπλεκόμενοι» και η λαμπρή εποχή της επιθεώρησης..
Μιλάει για «Τα Ραδίκια ανάποδα» - την τόσο «δική του» παράσταση που μέσα από αυτήν ο κόσμος τον ξανά-ανακάλυψε, για το γοητευτικό παιχνίδι που παίζουν με τον Θανάση Κουρλαμπά και τον «Θάνατο του ΙβάνΊλίτς», αλλά και την περιοδεία με την παράσταση «Άντρες έτοιμοι για όλα».
Κι όταν η συζήτηση φτάνει στα σκίτσα και τις γελοιογραφίες, ο δημοφιλής ηθοποιός ξανά – συστήνεται μιλώντας για γεγονότα που έχουν δύναμη και για μια «Επιστροφή στην Κανονικότητα»
Δείτε τις φωτεινές ιδέες των μαθητών που ξεχώρισαν στον 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Generation Next
Η πυρασφάλεια, η προστασία του περιβάλλοντος και η κοινωνική ένταξη ατόμων με αναπηρία είναι τα προβλήματα με τα οποία ασχολήθηκαν οι ομάδες που απέσπασαν τα φετινά βραβεία.
Ο 6ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Generation Next του Ιδρύματος Vodafone ολοκληρώθηκε με εκατοντάδες μαθητές και μαθήτριες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να λαμβάνουν μέρος από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Για ακόμη μια χρονιά τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στον κόσμο του STEM, να δουλέψουν ομαδικά και να πειραματιστούν με την τεχνολογία, λύνοντας πραγματικά προβλήματα. Την πρώτη θέση απέσπασε η ομάδα «Ιπτάμενοι Πυροσβέστες», από το 5ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης, η οποία σχεδίασε το Fire Detecting Airplane. Οι μαθητές Νικόλαος Ευστρατίου και Ευάγγελος Ιορδάνου με υπεύθυνο καθηγητή τον Παναγιώτη Μανιάτη, προβληματισμένοι από τις συχνές δασικές πυρκαγιές στη χώρα μας, πρότειναν ως λύση τη δημιουργία ενός σμήνους μικρών ηλεκτρικών αυτόνομων αεροσκαφών, με σκοπό να εντοπίζονται έγκαιρα οι εστίες φωτιάς και να ενημερώνεται άμεσα η Πυροσβεστική Υπηρεσία. «Η πορεία μας στον διαγωνισμό ήταν μια αξέχαστη περιπέτεια, γεμάτη με προκλήσεις για μάθηση, μας ενίσχυσε ως ομάδα και μας άνοιξε νέους ορίζοντες» μας είπαν οι μαθητές με ενθουσιασμό, ενώ μάθαιναν πως κέρδισαν ένα τριήμερο ταξίδι επιστήμης στο Λονδίνο, με στόχο να συνεχίσουν να εξερευνούν τον κόσμο της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Στη δεύτερη θέση βρέθηκε η ομάδα “Robot Feelings” από το 1ο ΕΠΑΛ Δάφνης. Οι μαθητές Εμμανουήλ Γιατράκης και Γιώργος Τάλζι με υπεύθυνο καθηγητή τον Αριστείδη Τσιατούχα, «γνωρίζοντας ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα συναντήσει η ανθρωπότητα στο μέλλον είναι η έλλειψη νερού και γόνιμης γης» σκέφτηκαν να εφαρμόσουν την υδροπονική μέθοδο για την καλλιέργεια των φυτών και κατασκεύασαν ένα αυτοματοποιημένο θερμοκήπιο με σύστημα υδροπονίας, όπου τα φυτά αναπτύσσονται στο νερό αντί για το χώμα. Οι μαθητές αναγνωρίζουν πως το ότι «εργάστηκαν ομαδικά, έμαθαν να συνεργάζονται και να ερευνούν, να χρησιμοποιούν τα βιώματα τους ώστε να δίνουν λύση στα προβλήματα» είναι ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της εμπειρία τους από τη συμμετοχή τους στον Διαγωνισμό του Generation Next.
Την τρίτη θέση κατέκτησε η ομάδα “Ennuino” από τη Σύρο. Οι μαθητές Παναγιώτης και Σοφία Ζερβού, με υπεύθυνο καθηγητή τον Μανώλη Αργυρό ευαισθητοποιημένοι με το θέμα της ελλιπούς συμπερίληψης ατόμων με αναπηρία σκέφτηκαν «να ενώσουν την πολιτισμική κληρονομιά με την τεχνολογία και το παιχνίδι με την προσφορά βοήθειας προς τον συνάνθρωπο» και κατασκεύασαν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι κατάλληλο για άτομα με κινητικά προβλήματα, στο οποίο οι παίκτες συμμετέχουν δίνοντας φωνητικές εντολές. Παράλληλα με τον σχεδιασμό του επιτραπέζιου παιχνιδιού, η ομάδα σχεδίασε και μια μακέτα ενός ειδικά διαμορφωμένου χώρου δημιουργικής απασχόλησης για άτομα με αναπηρία.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Ανάπτυξης Ψηφιακών Δεξιοτήτων Generation Next υλοποιείται από το 2017 από τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό SciCo – Επιστήμη Επικοινωνία, την ακαδημαϊκή συμβολή της Ελληνογερμανικής Αγωγής και την υποστήριξη του Ιδρύματος Vodafone. Μέχρι σήμερα το Πρόγραμμα, με επίκεντρο την ψηφιακή πλατφόρμα www.generationnext.vodafone.gr, μετρά περισσότερους από 112.000 ωφελούμενους ενώ στο πλαίσιο του Πανελλήνιου Διαγωνισμού έχουν δημιουργηθεί 721 καινοτόμα projects μαθητών από 131 δήμους της χώρας.
Για περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα καθώς και τους νικητές, μπορείτε να επισκεφτείτε το www.generationnext.vodafone.gr
κθεση αφιερωμένη στον ποιητή, συγγραφέα, παιδαγωγό με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από το θάνατο του Ιάσονα Δεπούντη, προς τιμήν του σπουδαίου αυτού δημιουργού που συγκαταλέγεται στα κορυφαία ονόματα της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης. Ένα σημαντικό μέρος της έκθεσης επικεντρώνεται στη ζωή και το έργο του Ιάσονα Δεπούντη στην Ελβετία είτε ως εκπαιδευτικός και διευθυντής του Ελληνικού Σπιτιού στο χωριό Pestalozzi (Kinderdorf Pestalozzi) είτε ως ερευνητής και μεταφραστής του έργου σημαντικών προσωπικοτήτων της χώρας, είτε ως συγγραφέας.
«Η ανήσυχη ποίηση ενός ανήσυχου πνεύματος» | Ο Αλέξανδρος Αργυρίου, ιστορικός λογοτεχνίας, για το έργο του Ιάσ. Δεπούντη
Με αφορμή τα 15 χρόνια από τον θάνατο του ποιητή Ιάσονα Δεπούντη η Πολιτιστική Εταιρία ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ σε συνεργασία με τη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά διοργανώνουν έκθεση για τη ζωή και το έργο του μεγάλου αυτού δημιουργού, που συγκαταλέγεται στα κορυφαία ονόματα της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης.
Ιάσων Δεπούντης
Ο Ιάσων Δεπούντης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1919. Σπούδασε και εργάστηκε στην Αθήνα μέχρι το 1969, οπότε και εγκατέλειψε λόγω των τότε πολιτικών συνθηκών την Ελλάδα για να ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην Ελβετία. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1944 και παρέμεινε δημιουργικός, αντισυμβατικός και ανήσυχος μέχρι τον θάνατό του, το 2008 στη Ζυρίχη. Ως διανοούμενος, με βαθύ ενδιαφέρον για τις τέχνες και την επιστήμη, συνδέθηκε φιλικά και πνευματικά με τους Μιχάλη Κατσαρό, Νίκο Καρούζο, Νίκο Σπάνια, Νικόλαο Βεντούρα, Αλέξανδρο Αργυρίου, Νικηφόρο Βρεττάκο, Ιάννη Ξενάκη.
Η έκθεση θα παρακολουθήσει το πολυσχιδές έργο του ποιητή ακολουθώντας μία στοιχειώδη χρονολογική σειρά, εισάγοντας θέματα και μοτίβα, όπως αυτά εξελίσσονται μέσα στην πορεία του χρόνου. Ο Δεπούντης προσδιοριζόταν ως ποιητής, παρά το γεγονός ότι ασχολήθηκε εκτενώς με διάφορες μορφές του λόγου και της έκφρασης. Έγραψε μεταξύ άλλων πεζογραφήματα, δοκίμια, μελέτες, έκανε μεταφράσεις και κολάζ, όμως όλες αυτές οι μορφές υποτάσσονται τελικά σε μία μορφή απόδοσης, εκείνη της ποιητικής.
Προθήκες με τεκμήρια από τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, όπου φυλάσσεται το έργο του ποιητή, καθώς και το αρχείο της οικογένειας Δεπούντη θα προβάλλουν το ευρύ φάσμα του έργου του Δεπούντη στην έκθεση της Δημοτικής Πινακοθήκης Δήμου Πειραιά και θα συνοδεύονται από εποπτικό υλικό, κατατοπιστικά πάνελ, πίνακες με εικαστικά έργα του ίδιου αλλά και του Νικολάου Βεντούρα (βλέπε παρακάτω), διάφορα προσωπικά αντικείμενα και βίντεο.
Η έκθεση θα αναδείξει μεταξύ άλλων την ιδιαίτερη σχέση του Ιάσονα Δεπούντη με τον χαράκτη Νικόλαο Βεντούρα (του οποίου θα παρουσιαστούν έργα με θέμα τον Πειραιά, που βρίσκονταν στην κατοχή του Ι. Δεπούντη) καθώς και με τον ποιητή και λογοτέχνη Νικηφόρο Βρεττάκο. Ο Βρεττάκος που διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος Πειραιά, έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας (1967 1970) στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι (Kinderdorf Pestalozzi) στο ελβετικό καντόνι του Άπεντσελ (Appenzell) και στάθηκε αφορμή να αναζητήσει και ο Δεπούντης καταφύγιο στην Ελβετία, όταν εγκατέλειψε την Ελλάδα, το 1969.
Η Ελβετία
Στην εκτενή ιστορική μονογραφία «Ελληνοελβετικοί Συσχετισμοί, Διάλογος με την Ιστορία», που εκδόθηκε το 2021 στη Ζυρίχη, ο συγγραφέας Ιγνάτιος Παπαδέλλης αφιερώνει ένα κεφάλαιο στον Ιάσονα Δεπούντη, συγκαταλέγοντάς τον «στους τρεις “εξέχοντες Έλληνες”, οι οποίοι άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους και τα πνευματικά τους βήματα στην Ελβετία»
Στο τμήμα του βιβλίου με τον τίτλο «Οι τρείς μεγάλοι καταξιωμένοι μας: Γεώργιος Παναγιωτίδης (1883-1975) – Ιάσων Δεπούντης (1919-2008) – Παύλος Τζερμιάς (1925-2016)» ο Ι. Παπαδέλλης γράφει στη συνέχεια: «Και όχι μόνο άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους, αλλά συγχρόνως αναγνωρίστηκαν και τοποθετήθηκαν στις συνειδήσεις μας ως “μέγιστοι πνευματικοί οδηγοί”, ως προσωπικότητες διεθνούς εμβέλειας, και ως το “καύχημα των Ελλήνων του εξωτερικού”. Μπορούμε δε να τους χαρακτηρίσουμε ως “Πρεσβευτές της Ελλάδος στην Ελβετία” και ως “αυθεντίες” ο καθένας στον τομέα του. Υπήρξαν ο συνδετικός κρίκος μεταξύ Ελβετίας και Ελλάδος. Εξεπροσώπησαν την πατρίδα μας στην “ξένη γη” με τον πιο αυθεντικό και άριστο τρόπο. Με συνέπεια και ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Με “υπερηφάνεια” γιατί υπήρξαν Έλληνες και “ευγνώμονες” προς την δεύτερη πατρίδα τους, την Ελβετία.» – Ιγνάτιος Παπαδέλλης, «Ελληνοελβετικοί Συσχετισμοί/Διάλογος με την Ιστορία», Ζυρίχη 2021, σ. 320.
Σημαντικό μέρος της έκθεσης θα εστιάζει στη ζωή και το έργο του Ιάσονα Δεπούντη στην Ελβετία:
– Στα 13 χρόνια που έζησε μαζί με τη σύζυγο του Αναστασία και τον γιο τους Δημήτρη εργαζόμενος ως παιδαγωγός, δάσκαλος και διευθυντής του Ελληνικού Σπιτιού στο χωριό Πεσταλότσι και μεγαλώνοντας 40 ελληνόπουλα στους πρόποδες των Άλπεων,
– Στην ενασχόλησή του με το έργο σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελβετίας, όπως ο Ανρί Ντυνάν (Henry Dunant), ο Γιόχαν Χάινριχ Πεσταλότσι (Johann Heinrich Pestalozzi), ο Πέτερ Μπίχσελ (Peter Bichsel) ή ο Κουρτ Μάρτι (Kurt Marti) -με τον τελευταίο υπάρχει αλληλογραφία-, έργα των οποίων μετέφρασε ο Δεπούντης στα ελληνικά,
– Στα κείμενά του για την ίδια την Ελβετία (π.χ. «Το κάλεσμα της Δημοκρατίας»), η χώρα που του πρόσφερε τη δυνατότητα να συγγράψει μεγάλο μέρος του έργου του μακριά από την τότε θλιβερή κατάσταση στην Ελλάδα,
– Στην ενεργό συμμετοχή του επί περίπου 20 χρόνια στην ελληνική κοινότητα της Ζυρίχης και τις ποικίλες δραστηριότητες που ανέπτυξε ως διανοούμενος στην ελβετική αυτή πόλη που αποκαλείται και «Αθήνα του ποταμού Λίματ» (Limmat-Athen): Διοργάνωσε εκθέσεις, έδωσε συνεντεύξεις και διαλέξεις κυρίως «διαπολιτισμικού χαρακτήρα» (όπως ο «Ελληνικός περίπατος στην πόλη της Ζυρίχης»), έλαβε μέρος σε ραδιοφωνικές εκπομπές πνευματικού ενδιαφέροντος, δημοσίευσε αναρίθμητα άρθρα σε περιοδικά της ομογένειας, στα οποία μεταξύ άλλων ανέλυσε τα κοινά μεταξύ των δύο λαών. Το 1992 τιμήθηκε από την Ομοσπονδία Συλλόγων και Κοινοτήτων των Ελλήνων Μεταναστών της Ελβετίας.
– Στο ενδιαφέρον που υπήρξε από ελβετικής πλευράς για το έργο του Δεπούντη: Άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Πρόσκληση, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του, να παρουσιάσει το έργο του στη φημισμένη «Λογοτεχνική Εστία» (Literaturhaus) της Ζυρίχης. Πρόσκληση, επίσης ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του, σε συνέντευξη μιας ώρας στην ίσως πιο ποιοτική εκπομπή της ελβετικής τηλεόρασης «Sternstunde».
-Τέλος, κάδρο με πορτρέτο, βιογραφικό σημείωμα και ποίημα του Ι. Δεπούντη, αναρτημένο από το 2009 ανάμεσα σε παρόμοια κάδρα αφιερωμένα στους Τόμας Μαν (Thomas Mann), Ρόμπερτ Μουζίλ (Robert Musil), Πάμπλο Νερούντα (Pablo Neruda), Έρμαν Έσσε (Hermann Hesse) στον χώρο της διαρκούς έκθεσης μονίμων εκθεμάτων στο «Σπίτι του Νίτσε» (Nietzsche-Haus) στο χωριό των Άλπεων Σιλς-Μαρία (Sils-Maria). Το ερευνητικό κέντρο «Σπίτι του Νίτσε» θεωρείται ένας ναός της διανόησης της κεντρικής Ευρώπης, που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Το ποίημα του Ιάσονα Δεπούντη στο «Σπίτι του Νίτσε» στη Σιλς-Μαρία. Βρίσκεται απέναντι από την είσοδο της κρεβατοκάμαρας του Νίτσε, η οποία έχει διατηρηθεί στην αυθεντική μορφή της.
Η έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, στην οποία πολλά εκθέματα θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό, βασίζεται σε παρουσίαση που διοργάνωσε ο Δήμος Κέρκυρας το 2016 στο ιστορικό Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου.
Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Από: 18/06/2023 Εως: 09/07/2023
Εγκαίνια: 21 Ιουνίου 2023 στις 19:30
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή, 9:00 π.μ. - 2:00 μ.μ.
Το μέγα σκάνδαλο της CambridgeAnalytica και τι συνέβη με την εκλογή Τραμπ και το Brexit
Τι λένε στους DataJournalists ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και ο Γιώργος Ρουσόπουλος, Ειδικός επιστήμονας της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα
Γιώργος Κυρίτσης, επιστήμων στην «Μηχανική Μάθηση: «Η Cambridge Analytica αξιοποίησε τα προσωπικά δεδομένα απ’ το Facebook με σκοπό την δημιουργία ψυχολογικών προφίλ των χρηστών».
Θωμάς Σιώμος, Πολιτικός επιστήμονας: «Να ρυθμιστούν τα όρια αυτών των πρακτικών, ώστε να μην στρεβλώσουμε την ελευθερία της βούλησης, της ψήφου. Αυτή είναι η «κόκκινη γραμμή».
Τι έγινε στην Ελλάδα με την αμφιλεγόμενη Palandir
Γράφουν Πάνος Κατσαχνιάς, Βασίλης Γαλούπης
Πριν από δέκα χρόνια μια άγνωστη τότε εταιρεία τεχνολογίας άνοιγε ησύχως κι απαρατήρητη τα γραφεία της στο Westferry Circus. Μια πενταετία μετά έβαζε λουκέτο διωκόμενη από το νόμο.
Η βρετανική Cambridge Analytica γινόταν η συμπρωταγωνίστρια, μαζί με το Facebook, στο μεγαλύτερο σκάνδαλο «βρώμικων» data της εποχής μας. Τον Ιούλιο του 2019 ανακοινωνόταν ότι στο Facebook επιβαλλόταν πρόστιμο 5 δισ. δολ. από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου των ΗΠΑ λόγω παραβιάσεων των προσωπικών δεδομένων.
Από τότε σηματοδοτήθηκε η έναρξη μιας νέας εποχής. Τα δεδομένα κάθε χρήστη στο διαδίκτυο «έχασαν» ξαφνικά την αθωότητά τους. Όλοι συνειδητοποίησαν ότι στα λάθος χέρια, όπως τα πυρηνικά, μπορούν να γίνουν ένα επικίνδυνο υπερόπλο. Και «χρυσάφι» για τον αθέμιτο επηρεασμό της κοινής γνώμης.
Οι Data Journalists ερευνούν τι συμβαίνει με τα Big Data όταν αυτά αξιοποιούνται πέρα από το ακόμα ανεπαρκές θεσμικό πλαίσιο στην ΕΕ. Με αφορμή το σκάνδαλο της Cambridge Analytica ερευνούμε και την ελληνική πραγματικότητα, συνομιλώντας με θεσμικούς φορείς και ειδικούς.
Ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ο Γιώργος Ρουσόπουλος, Ειδικός επιστήμονας της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ο Θωμάς Σιώμος, Πολιτικός επιστήμονας και ο Γιώργος Κυρίτσης, επιστήμων στην «Μηχανική Μάθηση» (Machine Learning Engineer), απαντούν σε μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων για τις προκλήσεις στην εποχή των «δεδομένων».
Το σκάνδαλο που σόκαρε ΗΠΑ και Βρετανία
Όλα ξεκίνησαν όταν οι New York Times και ο βρετανικός Observer ξεκίνησαν το 2018 μια σειρά δημοσιευμάτων με ντοκουμέντα για την Cambridge Analytica. Συνέδεσαν άμεσα την εταιρεία με την προεκλογική καμπάνια του Ντόναλντ Τραμπ το 2016, αποκαλύπτοντας ότι η εταιρεία απέκτησε παράνομα τα δεδομένα 50 εκατομμυρίων χρηστών του Facebook.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, που οδήγησαν στην πτώχευση της Cambridge Analytica, ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου του Cambridge, ονόματι Αλεξάντρ Κόργκαν, δελέασε 270.000 ανθρώπους για να πάρουν μέρος σε έρευνα με αντάλλαγμα μια μικρή αμοιβή.
Όταν αυτοί οι 270.000 χρήστες εγκατέστησαν την εφαρμογή (app) της έρευνας κοινοποίησαν κάθε είδους λεπτομέρειες για τους ίδιους, αλλά όχι μόνο. Ουσιαστικά, όμως, «παγιδεύτηκαν» και τα δεδομένα των «φίλων» τους με αποτέλεσμα ο αρχικός αριθμός (270.000) να φτάσει στα 50 εκατομμύρια χρήστες του Facebook. Έπειτα ο Κόργκαν πάσαρε τα δεδομένα αυτών των 50 εκατομμυρίων χρηστών στην Cambridge Analytica.
Πριν το 2015 οι κανονισμοί του Facebook επέτρεπαν ακόμα την συλλογή όλων των κοινωνικών συνδέσεων (“φίλων”, ακολούθων, κάθε σύνδεση στο δίκτυο) χωρίς την συγκατάθεση του κάθε χρήστη.
Στις πρώτες 48 ώρες από το ξέσπασμα του σκανδάλου, το Facebook έχασε 65 δις δολάρια κεφαλαιοποίησης. Μεταξύ 16 – 21 Μαρτίου 2018 η αξία της μετοχής έπεσε κατά 9%. Το Κογκρέσο απαίτησε από τον Ζάκεμπεργκ να καταθέσει επισήμως.
Από την διαδικασία αποδείχθηκε ότι το Facebook γνώριζε από το 2015 για την συλλογή δεδομένων από την Cambridge Analytica, όμως δεν ειδοποίησε ποτέ τους χρήστες του. Τα δεδομένα των χρηστών χρησιμοποιήθηκαν από την Cambridge Analytica για στοχευμένη καμπάνια που βοήθησε τον Ντόναλντ Τραμπ τα 2016. Τον Σεπτέμβριο του 2018 έγινε γνωστό ότι το Κρεμλίνο είχε προωθήσει αναρτήσεις (free posts) σε 150 εκατομμύρια χρήστες του Facebook.
Η Cambridge Analytica τέθηκε άμεσα υπό λεπτομερείς επίσημους ελέγχους σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Στην Βρετανία έγινε αντικείμενο έρευνας για τον ρόλο που έπαιξε στο δημοψήφισμα για το Brexit και για το πώς ακριβώς συνδέεται με την Aggregate IQ, την εταιρία που χρησιμοποίησε η καμπάνια υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συμπεριλήφθηκε επισήμως στην έρευνα του ειδικού συμβούλου Ρόμπερτ Μιούλερ για πιθανή συμπαιγνία Ρωσίας – Τραμπ.
Η Cambridge Analytica ήταν μια εταιρία «πολιτικών ερευνών και ερευνών δεδομένων» με βάση στην Βρετανία. Ένας εκ των ιδιοκτητών της ήταν ο δισεκατομμυριούχος Ρόμπερτ Μέρσερ που τάχθηκε ενεργά υπέρ της νίκης του Ντόναλντ Τραμπ. Ο Στηβ Μπάνον, πρώην κορυφαίος σύμβουλος του Τραμπ, υπήρξε στο παρελθόν στέλεχος της Cambridge Analytica.
Μία ημέρα μετά την νίκη Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές, ο Αλεξάντρ Νιξ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, είχε δηλώσει: «Είμαστε ενθουσιασμένοι που η επαναστατική μας προσέγγιση στην επικοινωνία με βάση τα δεδομένα έπαιξε τόσο αναπόσπαστο ρόλο στην εκπληκτική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ».
Όπως αποκάλυψε ο Economist, άτομα που ήταν παρόντα στις παρουσιάσεις της Cambridge Analytica, ανέφεραν ότι τα στελέχη της εταιρείας παρουσίαζαν στους πιθανούς πελάτες χάρτες διαφόρων περιοχών του κόσμου, γεμάτους από τελίτσες, δείχνοντάς τους πώς τα ογκώδη δεδομένα στα οποία είχε πρόσβαση η εταιρεία θα χρησιμοποιούνταν για να ανιχνεύσουν τις τάσεις των καταναλωτών ή ψηφοφόρων. Το team της εταιρίας αυτοαποκαλούνταν ως «οι ανθρωπολόγοι της ψηφιακής εποχής».
Τα δεδομένα της Cambridge Analytica χρησιμοποιήθηκαν στοχευμένα για να επηρεαστεί υπέρ Τραμπ ένα κρίσιμο ψηφοφορικό σώμα 10-20 εκατ. ψηφοφόρων. Βάσει αυτών των data αποφασίστηκε ποιες πόλεις θα έπρεπε να επισκεφτεί ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών.
Στις ΗΠΑ, το περιοδικό Newsweek εντόπισε ένα θύμα της κλοπής data από την Cambridge Analytica. Επρόκειτο για έναν συνταξιούχο του Ναυτικού ονόματι Τζέφρι Ρούεστ. Όταν του έδειξαν τα ευρήματα που είχε συλλέξει από τον ίδιο εν αγνοία του η εταιρεία, εκείνος πάγωσε. «Είχαν όλο το ψυχολογικό μου προφίλ και τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σπιτιού μου. Τις έβαλα στο GPS locator και έδειξε την πόρτα στο σπίτι μου».
Ο Ρούεστ δήλωσε κατάπληκτος από τον όγκο των πληροφοριών που είχαν συγκεντρώσει για εκείνον οι αναλυτές. Όπως είπε στους δημοσιογράφους του Newsweek η μόνη ενασχόλησή του στο διαδίκτυο ήταν που γράφτηκε στο Facebook για να βλέπει φωτογραφίες των εγγονιών του!
Γιώργος Κυρίτσης
Γιώργος Κυρίτσης: Μας έδειξαν πως μπορούν να επηρεάσουν την έκβαση μια εκλογικής διαδικασίας
«Το σκάνδαλο Cambridge Analytica μάς δίδαξε σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων την αναγκαιότητα προσοχής των χρηστών αναφορικά με την εκχώρηση δεδομένων και τη δύναμη των social media να επηρεάσουν την έκβαση μια εκλογικής διαδικασίας», δηλώνει στους Data Journalists ο Γιώργος Κυρίτσης, επιστήμων στην «Μηχανική Μάθηση» (Machine Learning Engineer):
«Το σκάνδαλο τόνισε την ανάγκη ύπαρξης ισχυρότερης και αποτελεσματικότερης νομοθεσίας και πρακτικών προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όπως το GDPR στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι χρήστες οφείλουν να είναι πιο «υποψιασμένοι» για τους κινδύνους που συνδέονται με το μοίρασμα προσωπικών δεδομένων στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Το σκάνδαλο αυτό μας έδειξε ότι τα προσωπικά δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις ίδιες τις πλατφόρμες ή από τρίτες εταιρίες για στοχευμένη και πιο αποτελεσματική διαφήμιση. Μας έδειξε τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πόσο επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Η CambridgeAnalytica αξιοποίησε τα προσωπικά δεδομένα απ’ το Facebook με σκοπό την δημιουργία ψυχολογικών προφίλ των χρηστών. Ο στόχος ήταν η στοχευμένη πολιτική διαφήμιση».
Ο Γιώργος Κυρίτσης, με ειδίκευση στην Επιστήμη Δεδομένων (Data Science) και στην Χρηματοοικονομική Μηχανική (Financial Engineering), λέει πως «τα δεδομένα είναι το νέο «πετρέλαιο» και οι εταιρίες προσπαθούν να καταγράψουν όσο γίνεται μεγαλύτερο όγκο δεδομένων», ενώ τονίζει ακόμα πως «η καλύτερη νομοθεσία μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή τέτοιων φαινομένων στο μέλλον».
Προσθέτει επίσης ότι «με το ψυχολογικό προφίλ μπορείς στην ουσία να αποκωδικοποιήσεις τον χρήστη, να κατανοήσεις τις πολιτικές του απόψεις και προτιμήσεις. Συνεπώς με αυτή την πληροφορία μπορείς να κάνεις αποτελεσματική και στοχευμένη πολιτική διαφήμιση. Το πόσο εφικτό είναι αυτό εξαρτάται από το πόσο οι πλατφόρμες μοιράζονται αυτές τις πληροφορίες. Θέλω να πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε καλύτερο επίπεδο απ’ ό,τι ήμασταν στο παρελθόν».
Για να καταλήξει: «Αυτή η υποτιθέμενη κατοχή των ψηφιακών δεδομένων δίνει στον κάτοχο μια μορφή εξουσίας, καθώς έρχεται σε επαφή με τις προτιμήσεις, τις απόψεις και την ιδιωτική ζωή των ανθρώπων. Ο κάτοχος θα μπορούσε να επηρεάσει πολιτικά μέσω στοχευμένων πολιτικών διαφημίσεων, να εκμεταλλευτεί οικονομικά προωθώντας προϊόντα η υπηρεσίες που είναι κοντά με τα γούστα και τις προτιμήσεις και να παραβιάσει την ιδιωτική ζωή, καθώς διαθέτει πληροφορίες για τις δραστηριότητες και τις συνήθειές τους».
……
Θωμάς Σιώμος: Να ρυθμιστούν τα όρια – Υπάρχει «κόκκινη γραμμή»
Σύμφωνα με πολιτικούς επιστήμονες, αναλυτές, ειδικούς της επικοινωνίας και επαγγελματίες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (SocialMedia), σε μια «μετακρισιακή» εποχή όπως είναι αυτή που διανύει η Ελλάδα, μετά τα μνημόνια και την πανδημία του κορονοϊού, είναι δεδομένο ότι η πρόσφατη εκλογική επιτυχία της ΝΔ οφείλεται στην οικονομική (ωφελιμιστική) ψήφο, δηλαδή στα οικονομικά της προτάγματα και την επιλογή της συντριπτικής πλειοψηφίας να ψηφίσει βάση των συμφερόντων της και όχι βάση της ιδεολογίας της. Στον αντίποδα βρίσκεται η λεγόμενη ιδεολογική ψήφος, που προτάσσει την ιδεολογία ακόμη κι όταν αυτή δεν εξυπηρετεί το στενό προσωπικό συμφέρον.
Σε τι ποσοστό ίσχυσε αυτό στις εκλογές της 21ης Μαΐου και στο αποτέλεσμα που έβγαλε η κάλπη και σε τι ποσοστό αυτό οφείλεται στην αξιοποίηση -ή μη- από τα πολιτικά κόμματα, των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, με τα προσωπικά δεδομένα που συλλέγουν, μέσα από τις «φούσκες» και τους «χώρους αντήχησης» που δημιουργούν οι χρήστες δραστηριοποιούμενοι σ’ αυτά, παραμένει ζητούμενο προς συζήτηση.
Σε συνέχεια της προηγούμενης έρευνας εξετάζουμε με τη βοήθεια ειδικών, καθώς και του επικεφαλής της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων), πως τα προσωπικά δεδομένα είναι αξιοποιήσιμα σ’ ένα ευρύτερο εκλογικό αποτέλεσμα.
Υπάρχουν παραδείγματα εκλογικών διαδικασιών όπως είναι η πρώτη εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ για την Προεδρεία των ΗΠΑ και το δημοψήφισμα για το Brexit το 2016, που έγιναν με βασικό εργαλείο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και κατ’ επέκτασης της ψήφου τμήματος του εκλογικού σώματος, την ανάλυση προσωπικών δεδομένων που ήταν παραχωρημένα, ή αποκτημένα από πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
Ειδικοί όπως της εταιρίας Cambridge Analytica είχαν τη δυνατότητα να δουν ποιες ομάδες πολιτών αμφιταλαντεύονται ή έχουν συγκεκριμένα μοτίβα συμπεριφοράς και άρα θα ήταν πρόθυμα «αυτιά» προς το ένα ή το άλλο επιχείρημα. «Στοχοποιήθηκαν» -με την έννοια του targeting- οι ομάδες αυτές και οι συγκεκριμένοι χρήστες των SocialMedia, ώστε να τροφοδοτηθούν στη συνέχεια με το ανάλογο υλικό, ώστε να κλίνουν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Προς τον Τραμπ στην πρώτη περίπτωση και προς το Brexit στη δεύτερη. Η σχετική συζήτηση για την CambridgeAnalytica ξεκίνησε στους κόλπους της Ακαδημαϊκής κοινότητας για να περάσει στη συνέχεια και στο ευρύτερο κοινό, μέσα από δημοσιευμένες έρευνες του Guardian και των New York Times, αλλά και ντοκιμαντέρ στην πλατφόρμα του Netflix.
Ο Δρ. Θωμάς Σιώμος, Πολιτικός επιστήμονας ξεκαθαρίζει από την αρχή της συζήτησης ότι: «Δεν μπορούμε ν’ αποτρέψουμε εταιρίες που ασχολούνται, είτε με τη διαχείριση κρίσεων, είτε επικοινωνιακές να μην υπάρχουν. Όπως εταιρίες που κάνουν datamining, ή μελετούν και αναλύουν μοτίβα. Δεν πρέπει να δαιμονοποιήσουμε τις εταιρίες που ασχολούνται με τα BigData, με πρακτικές αξιοποίησης των δεδομένων που δίνει ο κόσμος μέσα από το κινητό του. Αυτή είναι μια «τεχνοφοβική» προσέγγιση. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Οι πρακτικές αυτές μειώνουν την «τυφλότητά» μας για το πως λειτουργούν οι κοινωνίες μας και είναι επιστημονικά αναγκαίες. Αυτό που χρειάζεται είναι να ρυθμιστούν τα όρια αυτών των πρακτικών, ώστε να μην στρεβλώσουμε την ελευθερία της βούλησης, της ψήφου. Αυτή είναι η «κόκκινη γραμμή». Αλλιώς, τα BigData θεωρούνται ο χρυσός του 21ου αιώνα».
Αν κάποιος είναι για πολλά χρόνια χρήστης λοιπόν, των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, οι εταιρίες που τα διαχειρίζονται έχουν συλλέξει πάρα πολλά στοιχεία και πληροφορίες για τον ίδιο και την προσωπικότητά του. Ποιες ώρες τα χρησιμοποιεί, τι ακολουθεί, τι του αρέσει, με τι συμφωνεί και με τι όχι, σε τι είναι επιρρεπής. Ακόμη χειρότερα, αν είναι αναποφάσιστος για κάτι, ομαδοποιώντας τον με όμοιούς του, να τους κατευθύνει προς τη μια ή την άλλη επιλογή.Τα πάρα πολλά πλέον προσωπικά δεδομένα που έχουν συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να συγκεντρώνονται για τους χρήστες ξεχωριστά, από τα SocialMedia και την συμπεριφορά τους μέσα σ’ αυτά, καθώς και τις αναζητήσεις τους από τις αντίστοιχες ψηφιακές μηχανές, σε συνδυασμό πλέον με την τεχνητή Νοημοσύνη, μπορούν να στρεβλώσουν την ελεύθερη τους βούληση.
«Οι ψηφοφόροι δεν αποφασίζουν πια ανεξάρτητα»
Και η ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά και οι επαγγελματίες που ασχολούνται με την πολιτική επικοινωνία κατέληξαν στο συμπέρασμα από τα γεγονότα της περιόδου εκείνης, ότι αν συνεχίσουν να εφαρμόζονται ανεξέλεγκτα παρόμοιες πρακτικές, τότε μολύνεται το αίσθημα της αντιπροσωπευτικότητας της ψήφου. Δηλαδή, οι ψηφοφόροι δεν αποφασίζουν πια ανεξάρτητα, δεν αποφασίζουν δηλαδή, μ’ έναν τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελεύθερος, αλλά αποφασίζουν μ’ ένα τρόπο επιτακτικό, όπου κάποιος ή κάτι τους υποδεικνύει με τον τρόπο του (με την εμφάνιση συγκεκριμένων ειδήσεων, ή άλλων θεμάτων στο newsfeed) τι θα μπορούσαν να ψηφίσουν. Αυτό μολύνει ουσιαστικά τον πυρήνα της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας δυτικού τύπου που είναι και το μοναδικό δημοκρατικό πολίτευμα παγκοσμίως. Της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας όπου ο κόσμος αποφασίζει με καθολική ψήφο και ελεύθερη βούληση. Αφού δεν υπάρχει άλλο σύστημα που να ρυθμίζει τις δημόσιες υποθέσεις, είναι το μοναδικό σύστημα που εφαρμόζεται σήμερα, άλλοτε με ορθές πρακτικές κι άλλοτε με λάθη τα οποία συζητά η κοινότητα προκειμένου να διορθωθούν.
Αν μολυνθεί αυτός ο μοναδικός τρόπος που έχουμε στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης και του πολιτικού ανταγωνισμού, αν δηλαδή η δημοκρατία γίνει λιγότερο αντιπροσωπευτική ή λιγότερο ελεύθερη η ψήφος, τότε αρχίζει και μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο… Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό το «καμπανάκι» που χτύπησε με τα γεγονότα του 2016 σε ΗΠΑ και Βρετανία.
Επόμενα βήματα
Όταν οι νέες τεχνολογίες έρχονται να ρυθμίσουν πολύ σημαντικά πεδία της ζωής μας, ακολουθούν από μεριάς κοινωνιών τα επόμενα βήματα προκειμένου να καθοριστεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτές θα το κάνουν. Από το 1990 οπότε και άρχισε να διευρύνεται η χρήση των νέων τεχνολογιών σε ότι αφορά το ίντερνετ, τους Η/Υ και την επικοινωνία, όπου η διαδικτύωση άρχισε ν’ αφορά ολοένα και περισσότερους, για να φτάσει στο σημείο σήμερα ν’ αφορά σχεδόν το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού. Αφού το λεγόμενο «ψηφιακό χάσμα», ακόμα και σε υπανάπτυξη χώρες, όπως της Αφρικής για παράδειγμα, που δεν υπάρχει διαδεδομένο δίκτυο γρήγορου ίντερνετ ADSL όπως στην Ευρώπη και την Αμερική, είναι διαδεδομένη η χρήση smartphones κινητών και επικοινωνίας τους με το διαδίκτυο μέσω 4G ή 5G δικτύων.
Σε αυτό το σημείο ο κ. Σιώμος προσθέτει: «Προκειμένου να συζητάμε τη χρήση των προσωπικών μας Avatar (Προφίλ/Δεδομένα) για εκλογικούς σκοπούς, πρέπει να γνωρίζουμε σε ποια φάση βρισκόμαστε ως προς την Πολιτική Επικοινωνία. Από τη δεκαετία του ’50 και μετά ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτικών υποθέσεων έχουν μετατραπεί σε επικοινωνιακές υποθέσεις. Ακαδημαϊκά αυτό ονομάζεται η «4η Εποχή» της Πολιτικής Επικοινωνίας. Είμαστε σε μια εποχή που τα προεκλογικά πολιτικά γεγονότα δεν είναι πραγματικά πολιτικά γεγονότα, αλλά γεγονότα που γίνονται με γνώμονα το πως θα μπορούν να καλυφθούν μηντιακά, πως θα ανέβουν στα SocialMedia, πως θα γίνουν βιντεάκια κλπ. Αρχικά με τα παραδοσιακά μέσα -κυρίως τηλεόραση- και από το 2000 και με τη εισδοχή των νέων μέσων (NewMedia), καθιστώντας τον πολιτικό ανταγωνισμό μια επικοινωνιακή μάχη».
»Τα Social Media (Facebook, Twitter, Instagram, TikTok κλπ.) έχουν ακριβέστερη παραμετροποίηση, καλύτερο fine-tuning στα μηνύματα, είναι πιο φθηνά, αφού για παράδειγμα, δεν χρειάζονται πλέον οι μεγάλες φυσικές συγκεντρώσεις με τα εκατοντάδες πούλμαν κόσμου απ’ όλη τη χώρα και τις σκηνοθετικές ικανότητες ενός Τάσου Μπιρσίμ. Σήμερα, αρκούν 100 άνθρωποι, αφού η προεκλογική ομιλία δεν γίνεται για τους κατοίκους της συγκεκριμένης πόλης ή γειτονιάς, αλλά για τα Social Media με την Πανελλαδική/Παγκόσμια εμβέλειά τους. Γι’ αυτό και μόνοι αυτοί αρκούν, ώστε να γυριστεί – μονταριστεί επαγγελματικά το βίντεο που θ’ ανέβει π.χ. στο TikTok. Έτσι, με τους πόρους που εξοικονομούνται δημιουργούνται περισσότερα και καλύτερα βίντεο στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, πραγματοποιώντας για το λόγο αυτό, την κεντρική προεκλογική ομιλία στο Θησείο κι όχι στο Σύνταγμα. Επιπλέον, τα Social Media δεν αξιοποιούνται μόνο κατά τις προεκλογικές περιόδους, αλλά και στο ενδιάμεσο αυτών».
»Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της πρώτης περιόδου της «4ης Εποχής» της Πολιτικής Επικοινωνίας θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που τηλεοπτικοποίησε τον προεκλογικό ανταγωνισμό, ενώ της δεύτερης ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλτ Τραμπ, που χρησιμοποιώντας δύο λογαριασμούς στο Twitter (εκείνον του Προέδρου και τον προσωπικό του), επικοινωνούσε καθημερινά με 20 “τιτιβίσματα” κατά μέσο όρο την ημέρα. Πρακτική που έδινε στους ακόλουθους/οπαδούς του την ψευδαίσθηση της αμεσότητας στην επικοινωνία τους μαζί τους. Άλλωστε και σε αυτές τις εκλογές παρατηρήθηκε το φαινόμενο, πρόσωπα που είναι γνωστά λόγο της ιδιότητας τους μέσω της τηλεόρασης (ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, παρουσιαστές, μοντέλα, αθλητές) να έρχονται πολύ ψηλά σε σταυρούς, ακόμη και στην πρώτη τους εκλογική κάθοδο. Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα -αν και δεν την εμπιστευόμαστε- βλέπουμε ακόμη πολύ τηλεόραση».
Από τη δεκαετία του ’90 έως τώρα, που διανύουμε την 4η δεκαετία, της συμβίωσης μας με τον «ωκεανό» της πληροφορίας που μας δίνει το διαδίκτυο, πάντα οι κακές πρακτικές προηγούνται κατά την αρχική εμφάνιση των νέων τεχνολογιών. Τέτοια παραδείγματα ήταν οι λεγόμενες «φάρμες παραπληροφόρησης» -όπως αυτές που είχε στήσει ο Τραμπ στη Βόρεια Μακεδονία- το «hacking» και η εμπορία προσωπικών δεδομένων. Μετά έρχεται ο νομοθέτης «αγχωμένος» και «λαχανιασμένος», είτε σε εθνικό, είτε σε υπερεθνικό επίπεδο και ρυθμίζει το πλαίσιο. Σήμερα αυτό το βιώνουμε στην περίπτωση της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ).
«Το 2016 οι παρεμβάσεις στα Social Media γινόντουσαν “χειροκίνητα”, από 16χρονους στο Τέτοβο της Βόρειας Μακεδονίας ή στην Νότια Κορέα που παρήγαγαν fake news ή εφαρμογές παραπληροφόρησης. Σήμερα, με τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης τα ίδια πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα» υπογραμμίζει ο κ. Σιώμος.
Γιατί αν συνδυάσουμε την Κοινωνία της Πληροφορίας, την εκτεταμένη κοινωνική διασύνδεση, τα δίκτυα πληροφόρησης, την Τεχνητή Νοημοσύνη (νοήμονα οντότητα που στοχοποιεί τη βούληση του χρήστη, στρέφοντας τον προς συγκεκριμένη κατεύθυνση), αμέσως έχουμε μια «μόλυνση» σε εκτεταμένο βαθμό της ελεύθερης βούλησης ομάδων ψηφοφόρων. Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί -γνωρίζοντας τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών ακόμη και σε βάθος δεκαετιών- να προβάλει ή να αποκρύψει λόγους, ώστε αυτοί να καθοδηγηθούν στην ψήφο τους.
Όλο αυτό όμως σύμφωνα με τους Πολιτικούς επιστήμονες δημιουργεί μια μονομέρεια. Μέχρι πρότινος μια τέτοια κατάσταση ήταν προϊόν ελεύθερης βούλησης, αφού ο χρήστης επίλεγε με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει και δεν θεωρούνταν στρεβλωτικό. Με τα σημερινά δεδομένα όμως και την πρόσθεση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην εξίσωση, η οποία τεχνικά μπορεί να έχει πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα του καθενός -φτάνοντας σε όχι τόσο ακριβή συμπεράσματα σήμερα, αλλά που ολοένα θα βελτιώνονται- οδηγούμαστε στο σημείο εκείνο που θα μπορεί δυνητικά να κατευθύνει έναν αναποφάσιστο ψηφοφόρο.
Ακόμα και η τηλεοπτικοποιημένη προεκλογική περίοδος δεν στρεβλώνει την πραγματικότητα. Απλώς δίνει ένα ακόμη στοιχείο, ώστε κάποιος ν’ αποφασίσει. Η έλευση όμως της Τεχνητής Νοημοσύνης, σε συνδυασμό με την προσωποποιημένη πληροφόρηση των SocialMedia για τον κάθε ένα χρήστη τους ατομικά, δημιουργεί στρεβλωτικές συνθήκες.
«Στις εκλογές της 21ης Μαΐου, η ΝΔ ξόδεψε πολλαπλάσια από τον ΣΥΡΙΖΑ»
Σύμφωνα με τον κ. Σιώμο: «Ακόμα είμαστε στο αρχικό στάδιο, όπου τα πράγματα ακόμη δρουν ανεξέλεγκτα γι’ αυτό και βλέπουμε πολύ παράξενες εκλογικές συμπεριφορές, όπως φανερώνει και το πρόσφατο αποτέλεσμα στην Ελλάδα, με τις 20 μονάδες διαφορά του πρώτου από το δεύτερο κόμμα στις εκλογές της 21ης Μαΐου, που είχε να συμβεί από το 1974. Γεγονός που ως ένα βαθμό οφείλεται σε επικοινωνιακή δεινότητα. Όχι απαραίτητα στη χρήση νέων τεχνολογιών, ούτε σε χρήση στρεβλωτικών πρακτικών. Αλλά σε μια πολύ καλή και πιστή εφαρμογή τεχνολογικών δυνατοτήτων, καθόλα νόμιμων, που όταν εφαρμόζονται με τον σωστό τρόπο, φέρνουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Όπως για παράδειγμα, τη δυνατότητα χρήσης του TikTok, που την είχαν όλα τα πολιτικά κόμματα. Η ΝΔ όμως αξιοποίησε το συγκεκριμένο μέσο επαγγελματικά, με στοχευμένη απεύθυνση στην αισθητική του κοινού που το ακολουθεί. Ένα θέμα που φαίνεται ότι δεν τηρήθηκε, είναι το οικονομικό πλαφόν που υπάρχει και αφορά τα ποσά που μπορεί ένα κόμμα να ξοδέψει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κατά την προεκλογική περίοδο. Έτσι όταν ένα κόμμα εξαντλούσε το πλαφόν αυτό στο ΑΦΜ του, συνέχιζε μ’ εκείνα στελεχών του. Κι έτσι συνέχιζε η καμπάνια μέσα από προσωπικούς λογαριασμούς π.χ. του υπεύθυνου προεκλογικού σχεδιασμού του κόμματος. Εκεί ο Νόμος θα έπρεπε να έχει πρόβλεψη για κάτι τέτοιο, αλλά είμαστε στο αρχικό στάδιο ακόμα. Είναι λοιπόν κι αυτό αντικείμενο έρευνας: Το πως συνδέεται το αποτέλεσμα, με τα χρήματα που ξόδεψε ένα κόμμα για την προβολή του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κατά την προεκλογική του καμπάνια. Στην περίπτωση των εκλογών της 21ης Μαΐου, η ΝΔ ξόδεψε πολλαπλάσια από τον ΣΥΡΙΖΑ».
Νομοθετικό πλαίσιο
Εδώ να τονίσουμε ότι δεν υπάρχουν εθνικές πολιτικές. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα ομάδες εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διερευνούν το πεδίο, καταλήγουν σε προτάσεις, αυτές αρχικά συζητιούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ψηφίζεται μια Οδηγία, πηγαίνει πίσω στην Ομάδα Εργασίας, συγκεκριμενοποιούνται οι άξονές της και διοχετεύεται στα εθνικά Κοινοβούλια τα οποία και πρέπει να την ενσωματώσουν στις εθνικές τους Νομοθεσίες. Στις ΗΠΑ υπάρχουν Επιτροπές της Γερουσίας, όπου με βάση κοινωνικές ομάδες, ή πρωτοβουλίες των κομμάτων, καλούν σε αυτές τους ειδικούς, ενημερώνονται για το πεδίο και στη συνέχεια παίρνουν πρωτοβουλίες, τις οποίες προωθούν στο Κογκρέσο, ώστε να γίνουν Ομοσπονδιακοί Νόμοι. ΗΠΑ και ΕΕ εναρμονίζουν τις πολιτικές τους για ν’ ακολουθήσει το ίδιο και με τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη, όπως για παράδειγμα η Κίνα, η Αυστραλία και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, μετά από διαβουλεύσεις.
Έτσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Πέμπτη 15 Ιουνίου 2023 ενέκρινε ένα πλαίσιο λειτουργίας, ώστε να ρυθμιστούν τέτοιες υποθέσεις. Άνθρωποι με εμπλοκή στη δημιουργία, ανάπτυξη και χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης, με παρεμβάσεις τους και προς την Γερουσία των ΗΠΑ ζητούν τη δημιουργία νομοθετικού πλαισίου, καθώς και την υπογραφή διεθνών συμφωνιών, παρομοιάζοντας την ως «πυρηνικό όπλο» για το οποίο αν δεν καθοριστεί άμεσα η χρήση και λειτουργία του, θα καταστεί αναπόφευκτα μοιραίο για την ανθρωπότητα.
Στοίχημα να μην μετατραπεί σε «ζούγκλα» η κοινωνία
Αν η νέα τεχνολογία μπορεί -όπως έχει αποδειχθεί με την πρώτη εκλογή Τραμπ και το Brexit- και κάποιος το επιθυμεί, να μολύνει την πολιτική -και όχι μόνο- βούληση των ψηφοφόρων, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο σήμερα να συμβεί ξανά με τη χρήση και των δυνατοτήτων που μας προσφέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη. Έχοντας δηλαδή πλέον την εμπειρία ως ανθρωπότητα, δεν θα πρέπει να το αφήσουμε να εξελιχθεί ως πρακτική, ώστε να έρθουμε στη συνέχεια να το αντιμετωπίσουμε, όταν η ζημιά όμως θα έχει ήδη γίνει. Όταν οι δημοκρατικές κοινωνίες θα μπορούν να καθοριστούν από πρόσωπα που έχουν την οικονομική δύναμη και πρόσβαση, ώστε να χρησιμοποιούν τέτοια εργαλεία προς όφελός τους, ενώ δεν είναι άξιοι για τεθούν επικεφαλής τους, ή δεν εκφράζουν το συλλογικό καλό.
Η δημόσια συζήτηση έχει ανοίξει κι αυτό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Η χρήση της πρωτοπόρας τεχνολογίας πάντα τρέχει πιο γρήγορα από τις ίδιες τις κοινωνίες. Κι αυτό γιατί ως συλλογικότητες, οι διαδικασίες που απαιτούνται προκειμένου να παρθεί μια απόφαση και να χαραχθεί μια στρατηγική είναι χρονοβόρες. Ενώ συνήθως, πρώτα μαθαίνουν από τα λάθη τους και μετά πράττουν (Try&Errormethod). Έτσι, όπως παραδείγματος χάρη συνέβη και στις περιπτώσεις των κρυπτονομισμάτων και της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αρχικά καταγράφεται ένας μεγάλος βαθμός ελευθερίας και αστάθειας, όταν παραβατικές και στρεβλωτικές πρακτικές μπορούν να είναι πολύ διευρυμένες, για να ακολουθήσει στην συνέχεια, από διεθνής οργανισμούς και κράτη, η νομοθέτηση του πλαισίου λειτουργίας.
Οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν έναν ελεγκτικό χαρακτήρα. Η Εκτελεστική (Νομοθετική) εξουσία είναι που μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. Γι’ αυτό και το πολιτικό προσωπικό πρέπει να είναι ενήμερο πάνω σε τέτοια θέματα, συνομιλώντας για το λόγο αυτό με την επιστημονική ακαδημαϊκή κοινότητα και δρώντας προνοητικά. Όχι απαγορευτικά, ή ως «Μεγάλος Αδερφός». Η τεχνολογία ήρθε για να μείνει. Άρα και με Social Media θα πορευτούμε και με datamining και προσωπικά δεδομένα θα παραχωρήσουμε. Το στοίχημα είναι η ανθρώπινη κοινωνία να μην μετατραπεί σε «ζούγκλα».
Προσωπικά δεδομένα και προστασία
Ο έλεγχος, η εφαρμογή, αλλά και η προσαρμογή του Νομοθετικού πλαισίου λειτουργίας είναι μια συνεχής διαδικασία σε ότι αφορά τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και τα προσωπικά δεδομένα.
Η μεγάλη αλλαγή για τα προσωπικά δεδομένα συντελέστηκε την 25η Μαΐου του 2018, με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων της ΕΕ (GeneralDataProtectionRegulation – GDPR), που είναι το αποτέλεσμα εργασίας τεσσάρων ετών της ΕΕ για την προσαρμογή της ευρωπαϊκής Νομοθεσίας ως προς την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Μια από της μεγάλες αλλαγές που έφερε ήταν και ο «Μηχανισμός Συνεργασίας & Συνεκτικότητας». Κατανοώντας η ΕΕ ότι προκειμένου ν’ αντιμετωπίσει μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες -ανεξαρτήτως αντικειμένου- οι όποιοι κανόνες θα πρέπει να είναι κοινοί και να εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο από τις Ανεξάρτητες Αρχές κάθε Κράτους-Μέλους της προκειμένου να έχουν αποτέλεσμα. Αυτό επιτρέπει στην ΕΕ να ασκεί έλεγχο τόσο στις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στα SocialMedia, όσο και γενικότερα στις εταιρίες που παρέχουν ψηφιακά τις υπηρεσίες τους, όπως είναι η Google, η Amazon, η Apple κ.α. Μιας και όλες αυτές διαχειρίζονται ένα τεράστιο όγκο δεδομένων που συλλέγουν από τους χρήστες/φυσικά πρόσωπα που διαβιούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο έλεγχος για την τήρηση ή μη των κανόνων αυτών γίνεται από την Ανεξάρτητη Αρχή του Κράτους-Μέλους στο οποίο ασκεί την κύρια δραστηριότητα της η εκάστοτε εταιρία, μιας και αναφερόμαστε σε μεγάλες πολυεθνικές. Όπως π.χ. η Meta (Facebook, Instagram), η Microsoft (LinkedIn) και το Twitterπου βρίσκονται στην Ιρλανδία, ή όπως η Amazonπου βρίσκεται στο Λουξεμβούργο, για φορολογικούς και νομικούς κυρίως λόγους. Οπότε και ο έλεγχος γίνεται μέσω της Επικεφαλής Εποπτικής Αρχής -όπως ονομάζονται- της Ιρλανδίας στην συγκεκριμένη περίπτωση, με βάση όμως τις κεντρικές οδηγίες – κανόνες, που έχουν συμφωνηθεί μαζί με τα υπόλοιπα 26 Κράτη-Μέλη, καθώς και τρεις ακόμη χώρες του λεγόμενου «Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου» (Νορβηγία, Ισλανδία, Λιχτενστάιν).
Γιώργος Ρουσόπουλος
Το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων» (EuropeanDataProtectionBoard – EDPB), είναι ένα ανεξάρτητο όργανο της ΕΕ που καθοδηγεί τις Ανεξάρτητες Αρχές Προστασίας Δεδομένων των 27+3 χωρών. Ο Δρ. Γιώργος Ρουσόπουλος, Ειδικός επιστήμονας της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αναφερόμενος στα SocialMedia τονίζει ότι: «Ήταν ένα από τα πρώτα ζητήματα που απασχόλησε τον συγκεκριμένο φορέα. Το με ποιόν τρόπο δηλαδή, μπορεί μια εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης να επεξεργάζεται προσωπικά δεδομένα. Και γι’ αυτό εξέδωσε και συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Γεγονός που επιπλέον, χρησιμεύει ως καθοδήγηση και για τις εταιρίες, σχετικά με το πως να ερμηνεύουν τον Γενικό Κανονισμό της ΕΕ» («Guidelines 8/2020 onthetargetingofsocialmediausers»). PDF «Guidelines 8/2020 onthetargetingofsocialmediausers»
Από τα πρώτα επίσης κείμενα που βγάζει η ΕΕ σύμφωνα με τον κ. Ρουσόπουλο είναι και εκείνο για την αντιμετώπιση των λεγόμενων «Deceptivepatterns» ή «Darkpatterns» («Σκοτεινά πρότυπα»), τους τρόπους δηλαδή, που χρησιμοποιούν οι εταιρίες για να υφαρπάξουν τη συγκατάθεση των χρηστών («Guidelines 03/2022 ondeceptivedesignpatternsinsocialmediaplatforminterfaces: howtorecogniseandavoidthem»). PDF «Guidelines 03/2022 ondeceptivedesignpatternsinsocialmediaplatforminterfaces: howtorecogniseandavoidthem»
Ο κ. Κωνσταντίνος Μενουδάκος, πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αναφορικά με τις καταγγελίες ξεκαθαρίζει ότι: «Υπεύθυνη Αρχή είναι εκείνη της χώρας στην οποία έχει την έδρα της η εταιρία.
Κωνσταντίνος Μενουδάκος
Στην περίπτωση όμως που η καταγγελία γίνεται από πολίτη άλλου Κράτους-Μέλους της ΕΕ, τότε εμπλέκεται και η αντίστοιχη Αρχή. Τέλος, ζητά ως προς το τελικό πόρισμα της, τη σύμφωνη γνώμη και των υπολοίπων Εποπτικών Αρχών. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε η υπόθεση παραπέμπεται προς επίλυση στο “Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων”, όπου τα μέλη ψηφίζουν».
Συμπληρώνοντας ο κ. Ρουσόπουλος, αναφέρει ένα από τα βασικά πρώτα ζητήματα του Facebook, που ήταν ο ισχυρισμός της εταιρίας, ότι όταν κάποιος εγγραφόταν ως χρήστης του, στην πράξη συμβάλλεται. Άρα οποιαδήποτε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων γίνεται μετά, είναι επειδή ο χρήστης έχει συμβληθεί. Με τις εμπλεκόμενες με το ζήτημα Εποπτικές Αρχές να διαφωνούν, ήρθε το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Προστασίας Δεδομένων» ν’ αποφανθεί ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό. Το Facebook θα περιορίζεται μόνο στα προσωπικά δεδομένα για την εκτέλεση της σύμβασης. Άρα, π.χ. η στοχευμένη διαφήμιση δεν μπορεί να είναι κομμάτι της σύμβασης.
Τι έγινε στην Ελλάδα με την αμφιλεγόμενη Palandir
Στις 16 Δεκεμβρίου 2020 το Vouliwatch έφερνε στην ελληνική επικαιρότητα το θέμα της Palandir και υπέβαλλε αίτηση κατάθεσης εγγράφων στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής ζητώντας τη σύμβαση συνεργασίας της αμερικανικής εταιρίας με το Ελληνικό Δημόσιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Λίγες ημέρες πριν, στις 7 Δεκεμβρίου, είχε δημοσιευθεί Δελτίο Τύπου της εταιρίας Palantir στην ιστοσελίδα businesswire στο οποίο ανακοινωνόταν ότι πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη του Πρωθυπουργού και του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης με τον συνιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της αμερικανικής εταιρίας, Alex Karp και το στέλεχος της Palantir, Josh Harris.
Η τηλεδιάσκεψη είχε ως θέμα την επέκταση της συνεργασίας της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Palantir στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σύμφωνα με το Vouliwatch «κατά την έρευνα που πραγματοποιήσαμε στις πλατφόρμες ανάρτησης των δημοσίων συμβάσεων Διαύγεια και Προμηθέας δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε πουθενά σχετική σύμβαση ή συμβάσεις».
Η Palantir Technologies είναι μια αμερικάνικη εταιρία που ασχολείται με την ανάλυση, επεξεργασία, αποθήκευση και «εξόρυξη» (data-mining) δεδομένων σε όλο τον κόσμο, με βασικά τους προϊόντα τα λογισμικά Gotham και το Foundry.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ίδιας της εταιρίας και σχετικά δημοσιεύματα σε διεθνή site (Bloomberg, NYTimes) o τεχνολογικός γίγαντας βοηθά κυβερνήσεις και τις Αρχές να διαχειρίζονται τεράστια όγκο δεδομένων.
Το Vouliwatch ανέφερε πως «περισσότερες από δώδεκα χώρες – συμπεριλαμβανομένης όπως φαίνεται και της Ελλάδας – χρησιμοποιούν το λογισμικό τους Foundry για διασύνδεση δεδομένων (data integration) στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την πανδημία του Covid-19».
Με το θέμα ασχολήθηκε και η Deutsche Welle παρουσιάζοντας εκτενές ρεπορτάζ του γερμανικού Der Spiegel στις 3 Απριλίου 2021, χαρακτηρίζοντας την εταιρεία ως «μια από τις πιο αμφιλεγόμενες στον κόσμο»:
«Το λογισμικό της εταιρείας θα βοηθούσε τους Ευρωπαίους να καταγράφουν την εξάπλωση του ιού και να εντοπίζουν ελλείψεις σε νοσοκομεία (…) Ορισμένες χώρες δέχτηκαν με χαρά την προσφορά, συμπεριλαμβανομένων της Ολλανδίας και της Ελλάδας. Ο ελληνικός πληθυσμός είναι γηραιότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και το σύστημα υγείας δεν είναι πολύ στιβαρό. Η προσφορά της Palantir ήταν χρήσιμη για την κυβέρνηση. Η Αθήνα και η αμερικανική εταιρεία συμφώνησαν εν κρυπτώ σχετικά με τους τρόπους συνεργασίας. Η σύμβαση δεν υποβλήθηκε σε διαγωνισμό και δεν ελέγχθηκε βάσει του νόμου περί προστασίας δεδομένων, κάτι που θα ήταν φυσιολογικό για αντίστοιχες διαδικασίες. Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας έγιναν γνωστές μόνο οκτώ μήνες αργότερα, έπειτα από σχετική κοινοβουλευτική ερώτηση».
Όπως σημείωνε το ρεπορτάζ αναφορικά με τη δράση της στην ΕΕ «η Palantir εστίασε στην αντιμετώπιση μιας αδυναμίας πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων: το έλλειμμα ψηφιοποίησης των υπηρεσιών τους». Και κατέληγε: «Ως αντάλλαγμα για την υπόσχεση περιορισμού της πανδημίας με τη βοήθεια λογισμικού, η εταιρεία έλαβε, όπως φαίνεται, εκτεταμένη πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα από την ελληνική κυβέρνηση (…) Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται ότι κοινοποίησε δεδομένα ασθενών στην Palantir. Στο μεταξύ τερματίσθηκε κάθε συνεργασία με την εταιρεία και διαγράφηκαν όλα τα δεδομένα που είχαν συλλεχθεί. Η Palantir ανακοίνωσε ότι σε καμία περίπτωση δεν αφαίρεσε δεδομένα».
Το νέο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Ολύμπια, Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου «Μαρία Κάλλας», που ξεκινά τον Σεπτέμβριο, εγκαινιάζοντας τη σεζόν 2023-2024, παρουσιάστηκε χθες σε ειδική εκδήλωση στο δημαρχείο της πόλης, από τον Κώστα Μπακογιάννη, Δήμαρχο Αθηναίων, και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου, Ολιβιέ Ντεκότ.
Σε συνέχεια της επιτυχημένης χρονιάς, κατά τη διάρκεια της οποίας το Ολύμπια υποδέχθηκε περισσότερους από 30.000 θεατές και έγινε μέλος του «Opera Europa», του κορυφαίου οργανισμού για το λυρικό θέατρο στην Ευρώπη, το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας φέρνει από τις 27 Σεπτεμβρίου ακόμη περισσότερες επιτυχημένες παραγωγές στο ιστορικό κτίριο της οδού Ακαδημίας.
Το νέο πρόγραμμα που υπογράφει ο Ολιβιέ Ντεκότ και διοργανώνει ο Οργανισμός Αθλητισμού, Πολιτισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) καθιστά το Δημοτικό Μουσικό Θέατρο και πάλι σημείο διεθνούς πολιτιστικής συνάντησης στην «καρδιά» της Αθήνας, θέτοντας στο επίκεντρο τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων: Τη Συμφωνική Ορχήστρα, τη Χορωδία, το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής και τη Big Band. Προβεβλημένοι Έλληνες ερμηνευτές, σολίστες και μαέστροι διεθνούς εμβέλειας, συνθέτουν το πρόγραμμα της νέας σεζόν που αναμένεται συναρπαστική.
Στόχος για τη νέα σεζόν είναι να ενταχθούν στο πρόγραμμα περισσότερες παραγωγές όπερας. Μέσα σε αυτήν θα πραγματοποιηθούν τρεις μεγάλες σκηνικές παραστάσεις λυρικού θεάτρου, τρεις όπερες σε συναυλιακή μορφή, ένα γκαλά όπερας και πολλές συναυλίες που θα έχουν στο επίκεντρο τη φωνή, με τη συμμετοχή διεθνών καλλιτεχνών που εμφανίζονται στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου.
Σε δήλωσή του, ο κ. Μπακογιάννης, τόνισε: «Αυτή θα είναι ακόμη μία εξαιρετική χρονιά για τον πολιτισμό της Αθήνας. Από τον Σεπτέμβριο, η σκηνή του «Ολύμπια» θα λάμψει με πιο πολλές και «δυνατές» παραγωγές στις οποίες, όπως κάθε φορά, πρωταγωνιστούν καταξιωμένοι καλλιτέχνες της ελληνικής και διεθνούς σκηνής. Σε συνέχεια της πολύ επιτυχημένης προηγούμενης περιόδου, ο Δήμος Αθηναίων ετοιμάζεται με το ίδιο όραμα και με ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό να προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό ένα καθηλωτικό πρόγραμμα διεθνούς ακτινοβολίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Ολύμπια, Ολιβιέ Ντεκότ, ο οποίος για μία ακόμη φορά επιμελήθηκε με αφοσίωση το πρόγραμμα του Δημοτικού μας Θεάτρου. Καλούμε όλες τις Αθηναίες και τους Αθηναίους να «κλείσουν» και φέτος τις θέσεις τους στο αγαπημένο θέατρο της οδού Ακαδημίας για να απολαύσουν μερικές από τις καλύτερες παραστάσεις της πόλης».
Από την πλευρά του, ο κ. Ντεκότ, ανέφερε: «Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Ολύμπια, Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου «Μαρία Κάλλας» που υπογράφω για τρίτη χρονιά, είναι φέτος, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σεζόν, εστιασμένο στην κατεύθυνση που θα θέλαμε: Ανοιχτό προς όλα τα είδη μουσικής δημιουργίας και τέχνης, έχοντας πάντα, όμως, στο επίκεντρο το λυρικό θέατρο. Ευχαριστώ πολύ όλους εκείνους τους καλλιτέχνες, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μου να συμμετάσχουν σε παραγωγές του Ολύμπια. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για τη νέα συνεργασία μας με το Διεθνές Φεστιβάλ Χέντελ του Γκέτινγκεν, αλλά και με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Έως ότου αρχίσει η νέα καλλιτεχνική περίοδος, σας καλούμε να μείνετε μαζί μας μέσα από το κανάλι μας στο YouTube. Το περιεχόμενό του ανανεώνεται, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία και δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αφήνουμε το δικό μας στίγμα με πολλές από τις μαγικές παραγωγές που έχουμε διοργανώσει τα τελευταία χρόνια».
Ο Δήμος Αθηναίων πραγματοποιεί την πρώτη βασική διεθνή λυρική συμπαραγωγή του με το Internationale Händel-Festspiele Göttingen, το παλαιότερο φεστιβάλ μπαρόκ μουσικής, παγκοσμίως, αφιερωμένο στον Χέντελ.
Ο κορυφαίος Έλληνας μαέστρος με διεθνή λάμψη, Γιώργος Πέτρου, καλλιτεχνικός διευθυντής του γερμανικού φεστιβάλ, διευθύνει και σκηνοθετεί την όπερα «Σεμέλη», που γνώρισε τεράστια επιτυχία από κοινό και κριτικούς, τον περασμένο Μάιο. Η Ελβετίδα σοπράνο Marie Lys, το νέο αστέρι της μπαρόκ σκηνής, στον ομώνυμο ρόλο και ένα εξαιρετικό καστ διακεκριμένων καλλιτεχνών, συμπράττουν με τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων και τη Χορωδία Δωματίου Αθηνών.
Η «Σταχτοπούτα» του Rossini, σε σκηνοθεσία Ροδούλας Γαϊτάνου, αναβιώνει στο Ολύμπια σε μουσική διεύθυνση του Γερμανού μαέστρου Nikolas Nägele, εξειδικευμένου στο bel canto, και στον ομώνυμο ρόλο τη νέα μέτζο-σοπράνο Svetlina Stoyanova, τακτική προσκεκλημένη, μεταξύ άλλων, του Teatro alla Scala και της Wiener Staatsoper, η οποία ηγείται ενός διεθνούς καστ αποτελούμενου από σολίστ που εξειδικεύονται στα έργα του Rossini.
Η νέα λυρική παραγωγή του Δήμου Αθηναίων, η δημοφιλής οπερέτα«Οι Απάχηδες των Αθηνών», θα παρουσιαστεί με διπλό καστ εξαιρετικών Ελλήνων τραγουδιστών και ηθοποιών, συμπεριλαμβανομένης της Ζωζώς Σαπουντζάκη ως guest. Τη Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία Δήμου Αθηναίων θα διευθύνει ο Κορνήλιος Μιχαηλίδης που πρόσφατα θριάμβευσε στο Teatro Real της Μαδρίτης, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου.
Παράλληλα, στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται και όπερες που παρουσιάζονται σε συναυλιακή μορφή, όπως το αριστούργημα του Bellini «I puritani» που ολοκληρώνει το αφιέρωμα του 2023 στη Μαρία Κάλλας, με τους πρωταγωνιστικούς ρόλους να ερμηνεύονται από ένα συναρπαστικό κουαρτέτο ερμηνευτών, ανάμεσα στους οποίους είναι η Ελληνίδα σοπράνο Χριστίνα Πουλίτση και ο Αμερικανός τενόρος John Osborn, που εμφανίζεται σε όλα τα μεγάλα λυρικά θέατρα του κόσμου. Ο Γάλλος αρχιμουσικός Alphonse Cemin διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στην πρώτη συνεργασία της με το Θέατρο Ολύμπια.
Η όπερα «Medgé» του Σπύρου Σαμάρα, παρουσιάζεται για πρώτη φορά με ορχήστρα στην Ελλάδα με τη συνεργασία της Φιλαρμόνια Ορχήστρας Αθηνών, σε μουσική διεύθυνση και νέα ενορχήστρωση του Βύρωνα Φιδετζή, στο πρωτότυπο γαλλικό λιμπρέτο του Paul Milliet.
Άλλη μία πανελλήνια πρώτη παρουσίαση είναι η όπερα «Πηνελόπη» του Fauré με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το Ολύμπια, καθώς και ένα λαμπερό καστ Γάλλων και Ελλήνων ερμηνευτών, ανάμεσα στους οποίους η μεγάλη δραματική σοπράνο Catherine Hunold. Μαζί με τον αρχιμουσικό Pierre Dumoussaud επιστρέφουν μετά τον θρίαμβο τους στην «Αδελφή Βεατρίκη» του Δημήτρη Μητρόπουλου, στο Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας.
Σπουδαίοι ερμηνευτές, όπως η Γαλλίδα σοπράνο Catherine Hunold, ο Ρώσος τενόρος Dmitry Korchak και ο Ιταλός μπάσος Riccardo Fassi, συμπράττουν με τη Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία Δήμου Αθηναίων υπό την μπαγκέτα του Ιταλού μαέστρου Alessandro Bonato, που θριάμβευσε πέρυσι στη Musikverein της Βιέννης, σε μία μοναδική συναυλία αφιερωμένη στους Ιταλούς συνθέτεςπου συνέθεσαν αριστουργηματικά έργα στη γαλλική γλώσσα.
Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων θα παρουσιάσει και ένα πλούσιο συμφωνικό ρεπερτόριο υπό τη διεύθυνση του μόνιμου μαέστρου της, Ανδρέα Τσελίκα: Δύο μοναδικές συναυλίες που θα μεταφέρουν στο κοινό τον παλμό της φλογερής ισπανικής μουσικής με σολίστ τον βαρύτονο Pablo Gálvez και τον βιολονίστα Χριστόφορο Πετρίδη, αλλά και μία συναρπαστική μουσική βραδιά με τίτλο «Θάλασσα» και σολίστ την Emmanuelle Bertrand, μία από τις σημαντικότερες τσελίστες, διεθνώς.
Ο Γιώργος Πέτρου διευθύνει τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων στη μεγαλειώδη «Τέταρτη Συμφωνία» του Anton Bruckner. Με αφορμή τον εορτασμό του Πάσχα, η Συμφωνική Ορχήστρα και η Χορωδία Δήμου Αθηναίων, ερμηνεύουν στο πλαίσιο του κύκλου Fauré το εμβληματικό Requiem του συνθέτη, με τη συμμετοχή της σοπράνο Βασιλικής Καραγιάννη και του βαρύτονου Παύλου Πανταζόπουλου, υπό τον Ισραηλινό μαέστρο Yuval Zorn.
Η Φιλαρμονική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Βύρωνα Φιδετζή συνεχίζει τη συνεργασία της με το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας και παρουσιάζει μία συναυλία αφιερωμένη σε σπουδαία έργα του διεθνούς ρεπερτορίου που οφείλουν την ύπαρξή τους στον Σαίξπηρ, με τη σοπράνο Χριστίνα Πουλίτση.
Το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής Δήμου Αθηναίων και ο μαέστρος του, Άγγελος Ηλίας, αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα αφιερώματα στην έντεχνη ελληνική δημιουργία, φιλοξενώντας σπουδαίους ερμηνευτές όπως οι Βασίλης Λέκκας, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Θοδωρής Κοτονιάς, Σαββέρια Μαργιολά, Θοδωρής Βουτσικάκης, Βασίλης Προδρόμου, Νίκος Πλιός και Μπέττυ Χαρλαύτη. Τις συναυλίες έντεχνης μουσικής έρχεται να συμπληρώσει το μοναδικό αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο με τον Χρήστο Θηβαίο και τη Μαρία Παπαγεωργίου και η συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη με τραγούδια από το παγκόσμιο θέατρο σε ποίηση Bertolt Brecht.
Η Big Band Δήμου Αθηναίων, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Σάμι Αμίρη, συμπράττει με μία πλειάδα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, Νίκος Χατζητσάκος, Ελένη-Ερμίνα Σοφού, Δημήτρης Τσάκας, Δημήτρης Καλαντζής, Αθηνά Ρούτση, Τέρη Βακιρτζόγλου, Philipp Weiss, Ειρήνη Κωνσταντινίδη, Δημήτρης Κασσαβέτης, Μάνος Θεοδοσάκης, Marianna Seas, Dat Funk και μας καλεί να ταξιδέψουμε στον μαγικό κόσμο της τζαζ, αλλά και σε μία συναρπαστική συναυλία αφιερωμένη στο flamenco με τον διεθνή σαξοφωνίστα και ενορχηστρωτή Bernard van Rossum για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η Χορωδία Δήμου Αθηναίων θα χαρίσει στο κοινό μία μοναδική συναυλία με παραδοσιακά τραγούδια από την Ευρώπη, αλλά και ένα αφιέρωμα στην πλούσια αφρικανική μουσική παράδοση, σε μουσική διεύθυνση Σταύρου Μπερή.
Στο πλαίσιο του κύκλου Fauré, μετά το Requiem και την «Πηνελόπη», η σοπράνο Julie Fuchs μάς προσκαλεί σε ένα αφιέρωμα σε έργα του συνθέτη, συνοδεία του πιανίστα Alphonse Cemin.
Κάτι που αναμφισβήτητα αξίζει μία θέση στην πολιτιστική ατζέντα με τις καλύτερες στιγμές της σεζόν που έρχεται είναι και η παρουσία του Jo Nesbo στην Αθήνα. Ο Δήμος Αθηναίων και ο ΟΠΑΝΔΑ, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Μεταίχμιο και τη Νορβηγική Πρεσβεία στην Αθήνα, υποδέχονται στο Ολύμπια τον διάσημο συγγραφέα.
Το νεανικό κοινό του Θεάτρου θα απολαύσει την επόμενη σεζόν την πρωτότυπη μουσική παράσταση STILL!, των Σταύρου Σταύρου, Θοδωρή Οικονόμου, Κώστα Σιλβέστρου και Παναγιώτη Τοφή, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2021 στη Λευκωσία, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκωσίας, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές, ενώ ήδη έχει περιοδεύσει σε χώρες όπως η Αρμενία, η Τυνησία και η Λιθουανία.
Το Θέατρο Ολύμπια θα φιλοξενήσει, επίσης, μία μουσική εκδήλωση με τη συμμετοχή του τραγουδιστή Θανάση Βούτσα, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στο κοινωφελές έργο της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης «Panos & Cressida 4 life» προς ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητάς της, αλλά και την προβολή της κλασικής ταινίας του Fritz Lang «Μetropolis» συνοδεία ζωντανής μουσικής, σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος και τη συμμετοχή της Babylon Orchester Berlin, υπό τον Στέφανο Τσιαλή.
Η Δημοτική Αθηναϊκή Χορωδία και Μαντολινάτα Εξαρχείων-Νεαπόλεως «Ο Διονύσιος Λαυράγκας» και η Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα θα πραγματοποιήσουν ένα μουσικοχορευτικό αφιέρωμα στις tango μελωδίες Ελλήνων συνθετών.
Μέσα στο 2024, ο διεθνής χαρακτήρας του Ολύμπια ενισχύεται χάρη στο πρόγραμμα ¡Viva España!, έναν κύκλο εκδηλώσεων αφιερωμένων στην Ισπανία, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα και το Ινστιτούτο Θερβάντες. Σε αυτόν, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται η καταπληκτική παράσταση χορού «Sonoma», εμπνευσμένη από τον Luis Buñuelαπό την καταλανική ομάδα La Veronal, η οποία έχει προσκληθεί δύο φορές στο περίφημο Cour d’honneur du Palais des papes του Φεστιβάλ της Αβινιόν και έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο.
Ράπισμα στις ελληνικές Αρχές, σχετικά με το πολύνεκρο ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου, αποτελεί η τοποθέτηση της ειδικής εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για θέματα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Μαίρη Λόλορ.
Σε άρθρο της η Μαίρη Λόλορ, στο Social Europe, επισημαίνει ότι η τραγωδία στην Πύλο που στοίχησε τη ζωή τόσων ανθρώπων, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Η ειδική εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ότι «το ναυάγιο ήταν προϊόν πολιτικών αποφάσεων. Ενώ η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων μέσω της Frontex, της υπηρεσίας συνόρων και ακτοφυλακής της, έχουν ρίξει την ευθύνη για την καταστροφή στους λαθρεμπόρους, δεν είναι ο λόγος που οι άνθρωποι επιλέγουν να ξεκινήσουν εξαιρετικά επικίνδυνες διαδρομές με την ελπίδα να φτάσουν στην ΕΕ.
Εφόσον δεν υπάρχουν ασφαλείς, νόμιμες και προσβάσιμες διαδρομές για τους ανθρώπους όταν ξεφεύγουν από τις συγκρούσεις ή όταν επιδιώκουν να επαννενωθούν με τους αγαπημένους τους ή να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, θα υπάρχει μια επιχείρηση για λαθρέμπορους. Μόνο τα κράτη μπορούν να ανοίξουν αυτές τις διαδρομές. Επιλέγουν να μην το κάνουν.»
Αναλυτικά το άρθρο που υπογράφει η Μαίρη Λόλορ:
“Στις 14 Ιουνίου, στα ανοιχτά της Ελλάδας, βυθίστηκε ένα αλιευτικό σκάφος που μετέφερε εκατοντάδες ανθρώπους που ήθελαν να έρθουν στην Ευρώπη. Κατά τη στιγμή που γράφονται αυτές οι πληροφορίες, 104 άνθρωποι έχουν διασωθεί, 81 πτώματα έχουν βρεθεί και έως και 500 άνθρωποι παραμένουν αγνοούμενοι.
Το τι ακριβώς συνέβη εξακολουθεί να αποκαλύπτεται—από ερευνητές δημοσιογράφους και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (HRD)—αλλά ορισμένα πράγματα είναι ήδη ξεκάθαρα.
Είναι σαφές ότι αυτή η τραγωδία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Οι ελληνικές αρχές ειδοποιήθηκαν για τον κίνδυνο του σκάφους από την ομάδα ακτιβιστών Alarm Phone ώρες πριν ανατραπεί.
Η Ελληνική Ακτοφυλακή βρισκόταν σε επαφή με τους επιβάτες του πλοίου και είχε υποχρέωση βάσει του διεθνούς δικαίου να επέμβει, δεδομένου του ξεκάθαρου συνωστισμού και του μη αξιόπλοου του πλοίου.
Είναι σαφές ότι η καταστροφή ήταν προϊόν πολιτικών αποφάσεων. Ενώ η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταξύ άλλων μέσω της Frontex, της υπηρεσίας συνόρων και ακτοφυλακής της, έχουν ρίξει την ευθύνη για την καταστροφή στους λαθρεμπόρους, δεν είναι ο λόγος που οι άνθρωποι επιλέγουν να ξεκινήσουν εξαιρετικά επικίνδυνες διαδρομές με την ελπίδα να φτάσουν στην ΕΕ.
Εφόσον δεν υπάρχουν ασφαλείς, νόμιμες και προσβάσιμες διαδρομές για τους ανθρώπους όταν ξεφεύγουν από τις συγκρούσεις και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ή όταν επιδιώκουν να επανενωθούν με τους αγαπημένους τους ή να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, θα υπάρχει μια επιχείρηση για λαθρέμπορους. Μόνο τα κράτη μπορούν να ανοίξουν αυτές τις διαδρομές. Επιλέγουν να μην το κάνουν.
Είναι σαφές ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της είναι διατεθειμένα να δεχτούν τους θανάτους ανθρώπων στα σύνορα της Ευρώπης. Αυτό δεν είναι το πρώτο ναυάγιο στην άκρη της ΕΕ. Τον Οκτώβριο του 2013, τουλάχιστον 400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν δύο πλοία βυθίστηκαν στα ανοικτά των ακτών της Λαμπεντούζα της Ιταλίας. Σε απάντηση, ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, είπε ότι «πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να δεχτεί να πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι στα σύνορά της.
Η ιταλική κυβέρνηση ξεκίνησε το Mare Nostrum, μια επιχείρηση έρευνας και διάσωσης που διέσωσε περισσότερους από 150.000 ανθρώπους, αλλά τερματίστηκε μετά από μόλις ένα χρόνο. Από τότε, περισσότεροι από 24.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο, 18.380 κατά μήκος της κεντρικής διαδρομής της”.
Καμία λογοδοσία
“Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ικανότητα έρευνας και διάσωσης της ΕΕ έχει μειωθεί και η αλληλεγγύη, μεταξύ άλλων μέσω της έρευνας και διάσωσης πολιτών, έχει κατασταλεί. Ενώ οι λεγόμενοι λαθρέμποροι διώκονται, δεν υπάρχει καμία ευθύνη για αυτές τις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτά δεν είναι ατυχήματα. Παράλληλα με τις συστηματικές απωθήσεις, είναι εγκλήματα που διαπράττονται ατιμώρητα.
Σε ολόκληρη την ΕΕ και στα σύνορά της, οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αρνούνται να αποδεχθούν αυτήν την κατάσταση αναλαμβάνουν εδώ και χρόνια δράση σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο. Το έργο τους σώζει ζωές και προστατεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ωστόσο καταστέλλεται, υπονομεύεται και παρεμποδίζεται από τα κράτη, ενώ οι ίδιοι ποινικοποιούνται, σπιλώνονται και απειλούνται”.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
“Η ΕΕ έχει τοποθετήσει τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία σε ένα παράδειγμα ασφάλειας και ελέγχου, με ελάχιστο ή καθόλου χώρο για εξέταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτό είναι σαφές στην πρόσφατη συμφωνία των κρατών μελών για το νέο κανονισμό σχετικά με το άσυλο, η οποία, εάν γίνει νόμος, θα παγιώσει ορισμένες από τις πιο προβληματικές πτυχές του υφιστάμενου συστήματος ασύλου της ΕΕ—ιδίως τους κανόνες του Δουβλίνου που συνδέουν τα αιτήματα ασύλου με τον τόπο εισόδου και τη χρήση διαδικασιών στα σύνορα—προσθέτοντας παράλληλα νέους κανόνες που αποσκοπούν να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να έρθουν στο μπλοκ και να διευκολύνουν τις επιστροφές”. Πηγή: www.rosa.gr
