Δικαστήριο της Τεχεράνης καταδίκασε τον γνωστό σκηνοθέτη Σαΐντ Ρουσταγί σε φυλάκιση έξι μηνών για την προβολή της ταινίας του «Η Λεϊλά και τα αδέρφια της» στο Φεστιβάλ των Καννών το 2022.

Η μεγάλου μήκους ταινία περιγράφει την ιστορία μίας φτωχής οικογένειας σε ένα Ιράν βυθισμένο στην οικονομική κρίση. Η προβολή του απαγορεύθηκε στο Ιράν μετά την κυκλοφορία του τον περασμένο χρόνο «λόγω της παραβίασης των κανόνων με την συμμετοχή του χωρίς άδεια στα φεστιβάλ των Καννών και του Μονάχου», σύμφωνα με τις ιρανικές αρχές.

«Το επαναστατικό δικαστήριο της Τεχεράνης καταδίκασε τους Σαΐντ Ρουσταγί και Τζαβάντ Νορουζμπέγκι, τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό της ταινίας "Η Λεϊλά και τα αδέρφια της" σε φυλάκιση έξι μηνών», έγραψε στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα Etemad που πρόσκειται στους μεταρρυθμιστές. Οι δύο τους κρίθηκαν ένοχοι για «συμβολή στην προπαγάνδα της αντιπολίτευσης κατά του ισλαμικού συστήματος» στο Ιράν.

Το δικαστήριο αποφάσισε ωστόσο ότι οι δύο καταδικασθέντες θα εκτίσουν το ένα εικοστό της ποινής τους, δηλαδή εννέα ημέρες, και το υπόλοιπο της ποινής θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα για πέντε χρόνια.

«Κατά τη διάρκεια της περιόδου της αναστολής, οι καταδικασθέντες θα πρέπει να απέχουν από δραστηριότητες που συνδέονται με το διαπραχθέν έγκλημα και δεν θα έχουν επικοινωνία με άτομα που δραστηριοποιούνται στον κινηματογραφικό τομέα».

Ο 34χρονος Σαΐντ Ρουσταγί είναι γνωστός και από την ταινία του 2021 «Ο Νόμος της Τεχεράνης», αστυνομική ταινία με θέμα την βιομηχανία των ναρκωτικών και την καταστολή της από το ιρανικό κράτος.

Για την ταινία «Η Λεϊλά και τα αδέρφια της» ο Ιρανός σκηνοθέτης τιμήθηκε με το βραβείο της επιτροπής της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογραφικού Τύπου τον Μάιο 2022.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Συγκεκριμένα, μια περαστική γυναίκα βρήκε σε έναν κάδο απορριμάτων, τρία γατάκια κλεισμένα σε χαρτόκουτο παπουτσιών το οποίο ήταν σφραγισμένο με σελοτεϊπ, επί της οδού Μετσόβειου Πολυτεχνείου με Ικάρων στη Ν. Ιωνία.

Όπως αναφέρει το taxydromos.gr η Φιλοζωϊκή Ομάδα Βόλου ειδοποιήθηκε χθες το απόγευμα, από τον αξιωματικό υπηρεσίας του Αστυνομικού τμήματος Βόλου, για το συμβάν.

Η κυρία που βρήκε τα γατάκια, τα φιλοξένησε για λίγο, έως ότου να βρεθεί άτομο για να τα αναλάβει.

Τα γατάκια είναι περίπου τριών εβδομάδων και η Φιλοζωική Ομάδα ευελπιστεί να καταφέρουν να επιβιώσουν.

Ήδη έχει γίνει καταγγελία του συμβάντος και μήνυση κατ’ αγνώστων.

Πέγκυ Μπαμπάθα

Με εκατομμύρια διαδικασίες της καθημερινής μας ζωής και της παγκόσμιας οικονομίας, να βασίζονται στη λειτουργία του διαδικτύου, μια πιθανή «απενεργοποίησή» του θα είχε σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην κοινωνία, επικοινωνία και εργασία μας, χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί ακόμα η πλήρης έκταση των συνεπειών. Θα μπορούσε τελικά να επιβιώσει ο κόσμος όπως τον ξέρουμε αν ξαφνικά σταματούσε να λειτουργεί η παγκόσμια μπλογκόσφαιρα;

Αν πάρουμε ως παράδειγμα για την πιθανή πραγματικότητα που εξετάζουμε, το Μανιπούρ της Ινδίας, τότε μάλλον όχι. Τρεις μήνες μετά την παύση του διαδικτύου στην περιοχή - εκούσιο διάταγμα της ινδικής κυβέρνησης -, η περιοχή μαστίζεται από φόνους, εμπρησμούς και βιασμούς με τουλάχιστον 180 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και περισσότερους από 60.000 να μένουν άστεγοι. Χωριά έχουν πυρποληθεί και γείτονες έχουν λιντσάρει άλλους γείτονες, καθώς οι αρχές αδυνατούν να ελέγξουν την κλιμακούμενη βία. Αυτό που οδήγησε την κυβέρνηση της Ινδίας να ρίξει την περιοχή στο απόλυτο διαδικτυακό σκοτάδι, ήταν το στρατιωτικό πραξικόπημα και ο εμφύλιος πόλεμος στη γειτονική Μιανμάρ, που πυροδότησε γενικότερες διαμαρτυρίες στην περιοχή.

Καθώς άρχισαν οι μάχες, στις 4 Μαΐου, η ινδική κυβέρνηση έκανε αυτό που κάνει ξανά και ξανά όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με εσωτερικές συγκρούσεις. Έκλεισε το διαδίκτυο. Η εθνική κυβέρνηση έχει την εξουσία να διατάξει τους παρόχους τηλεπικοινωνιών να σταματήσουν να παρέχουν σταθερό και κινητό διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας έναν νόμο έκτακτης ανάγκης. Το έκανε 84 φορές το 2022 και 106 φορές το 2021, σύμφωνα με την Access Now, μια μη κυβερνητική οργάνωση που παρακολουθεί τις διακοπές του διαδικτύου. Η αιτιολόγηση για αυτά τα κλεισίματα είναι ότι εμποδίζουν την παραπληροφόρηση να διαδοθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συμβάλλουν στην καταστολή των ταραχών.

Μια πιθανή παύση

Χωρίς ίχνος καταστροφολογίας, η αλήθεια είναι ότι το παράδειγμα της Μανιπούρ είναι αρκετά τρομακτικό και μας φέρνει μπροστά σε μια πραγματικότητα που σίγουρα δεν θα έμοιαζε με αυτή που βιώνει ο δυτικός κυρίως κόσμος τώρα. Με το διαδίκτυο να αποτελεί τεράστιο μέρος του παγκόσμιου συστήματος, η παύση του θα προκαλούσε ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι μπορούμε να διανοηθούμε. Το διαδίκτυο επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής μας. Εκτός από τους απογοητευμένους influencers των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το ζήτημα που θα ανέκυπτε θα ήταν πολύ πιο σοβαρό από το να μην υπάρχει πλέον Facebook, Instagram, Snapchat ή TikTok.

Σε μια πιθανή παύση του διαδικτύου η παγκόσμια οικονομία θα επέστρεφε στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930. Τα χρήματά μας θα ήταν πρακτικά άχρηστα και δεν θα είχαμε τρόπο να επικοινωνήσουμε με κανέναν. Η πρόσβαση στα ψηφιακά κεφάλαια μας θα ήταν αδύνατη, καθώς οι υπολογιστές που δημιουργούν αντίγραφα ασφαλείας των δεδομένων αυτών δεν θα λειτουργούν πλέον. Αν και θα εξακολουθούσαμε να έχουμε χαρτονομίσματα και αυτό θα επέφερε μια σχετική ανακούφιση, στην πραγματικότητα δεν θα είχαμε πρόσβαση στις τράπεζες, ακριβώς επειδή όλα τα αντίγραφα ασφαλείας είναι αποθηκευμένα σε ένα cloud με ψηφιακή πρόσβαση.

Στον ανεπτυγμένο κόσμο, οι περισσότερες χώρες έχουν δημιουργήσει ένα πολύπλοκο ασύρματο τηλεφωνικό δίκτυο που δομεί πλέον βασικούς πυλώνες της κοινωνίας. Αν το ίντερνετ έπαυσε τα τηλέφωνά μας θα σταματούσαν να λειτουργούν, όπως και τα σταθερά, τα οποία πλέον κάνουν ακόμη και κλήσεις μέσω διαδικτύου. Ουσιαστικά θα έπρεπε να ξαναμάθουμε και να εφαρμόσουμε όλα τα παλαιότερα συστήματα επικοινωνίας μας πριν από το διαδίκτυο, με αυτή την εκ νέου εκμάθηση να διαρκεί μήνες, ακόμη και χρόνια.

Η μετακίνηση θα ήταν επίσης αδύνατη, καθώς πολλά από τα σύγχρονα μέσα βασίζονται στα συστήματα ραντάρ και εύρεσης διαδρομών μέσω δορυφόρων, όπως αεροπλάνα, τρένα και πλοία. Ακόμα και τα σύγχρονα έξυπνα αυτοκίνητα και ηλεκτρικά οχήματα,όπως τα Tesla θα ήταν άχρηστα, αφού δεν θα ήταν δυνατή ούτε η φόρτισή τους. Ακόμη και με τα κανονικά βενζινοκίνητα και υβριδικά οχήματα, δεν θα μπορούσαμε να αντλήσουμε βενζίνη για το αυτοκίνητό μας, καθώς οι περισσότερες αντλίες λειτουργούν με το διαδίκτυο.

 

Ψυχαγωγία και ψυχική υγεία χωρίς «σύνδεση»

Το διαδίκτυο έχει επίσης αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έχουμε πρόσβαση στην ψυχαγωγία. Οι υπηρεσίες streaming όπως το Netflix και το Spotify έχουν γίνει απίστευτα δημοφιλείς, προσφέροντας μια τεράστια ποικιλία ταινιών, τηλεοπτικών εκπομπών και μουσικής σε χρήστες σε όλο τον κόσμο. Αν το διαδίκτυο εξαφανιζόταν, θα χάναμε την πρόσβαση σε αυτές τις υπηρεσίες και οι άνθρωποι θα έπρεπε να βρουν άλλους τρόπους να ψυχαγωγηθούν. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναβίωση των παραδοσιακών μορφών ψυχαγωγίας, όπως η ανάγνωση βιβλίων ή η παρακολούθηση DVD, αλλά θα σήμαινε επίσης σημαντική μείωση της ποικιλίας και της ευκολίας των επιλογών ψυχαγωγίας.

Μία από τις πιο ανησυχητικές επιπτώσεις ενός μπλακ άουτ στο διαδίκτυο θα ήταν στην κοινωνική μας ζωή. Για πολλούς ανθρώπους, οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Instagram έχουν γίνει κρίσιμο μέρος της κοινωνικής τους ζωής, επιτρέποντάς τους να συνδέονται με φίλους και συγγενείς σε όλο τον κόσμο. Χωρίς το Διαδίκτυο, αυτές οι συνδέσεις θα χάνονταν και οι άνθρωποι θα έπρεπε να καταφύγουν σε πιο παραδοσιακές μεθόδους κοινωνικοποίησης. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ιδιαίτερη πρόκληση για τους ανθρώπους που ζουν μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα και οι οποίοι βασίζονται στο διαδίκτυο για να παραμείνουν συνδεδεμένοι.

Η εξαφάνιση του διαδικτύου θα είχε όμως σημαντικό αντίκτυπο και στην ψυχική μας υγεία, αν σκεφτούμε ότι το διαδίκτυο έχει γίνει πηγή παρηγοριάς και ψυχαγωγίας για πολλούς ανθρώπους, παρέχοντας μια διέξοδο από το άγχος της καθημερινής ζωής. Χωρίς αυτό, οι άνθρωποι θα είχαν λιγότερες επιλογές για την αντιμετώπιση του άγχους και του στρες, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένα αισθήματα απομόνωσης και κατάθλιψης. Επιπλέον, το διαδίκτυο έχει καταστεί ως μια ζωτικής σημασίας πηγή πληροφοριών και υποστήριξης για τα άτομα με ψυχικές παθήσεις και η εξαφάνισή του θα μπορούσε να αφήσει τα άτομα αυτά να αισθάνονται ακόμη πιο μόνα και απομονωμένα.

Οι πιο αρνητικές συνέπειες

Όλες αυτές οι εκτεταμένες και σημαντικές επιπτώσεις που θα είχε στη ζωή μας η απενεργοποίηση του διαδικτύου, δηλαδή η διακοπή των διαύλων επικοινωνίας μας, ο περιορισμός της πρόσβασης σε πληροφορίες, η διάλυση της οικονομίας και η μείωση της ποικιλίας των επιλογών ψυχαγωγίας και επιρροής της ψυχικής μας υγείας, θα προκαλούσαν τις ακραίες αντιδράσεις όλων μας. Η παύση της λειτουργίας του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα θα κατέστρεφε εντελώς τη σύγχρονη κοινωνία, οδηγώντας σε χάος, αναρχία και θάνατο. Σκεφτείτε να μην μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τηλεφωνικές κλήσεις έκτακτης ανάγκης. Το 100 δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί σε επείγοντα περιστατικά, επειδή δεν θα είχε υπολογιστή για να αρχειοθετήσει την κλήση μας, μια κλήση που μάλλον δεν θα περνούσε καν.

Πηγή: protothema.gr

Διακοπές στο Porto Salta
Κείμενα: Άγγελος Πυριόχος

Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου

Τελευταίες Παραστάσεις
μέχρι 26/8

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15
Από Κοινού Θέατρο
(Ευπατριδών 4, Κεραμεικός)

Παίζουν: 
Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη

Ηλεκτρονική προπώληση: Viva.gr 
https://www.viva.gr/tickets/theater/diakopes-sto-porto-salta/

Η απολαυστική επιθεώρηση, σε κείμενα Άγγελου Πυριόχου, με τον εξωτικό τίτλο «Διακοπές στο Porto Salta» ολοκληρώνει τον κύκλο της παρουσίασής της, στην όμορφη και δροσερή αυλή του θεάτρου Από Κοινού, το Σάββατο 26 Αυγούστου. 

Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου. Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη. Στο πιάνο επί σκηνής η Μαρίνα Ρούσσου.

H επιθεώρηση  ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ PORTO SALTA  έχει τη δομή της παλιάς επιθεώρησης αλλά είναι κάπως σαν new entry από την πίσω πόρτα. Έχει ζωντανή μουσική αλλά δεν έχει μπαλέτο. Ο Θίασος είναι από μόνος του τα Loli Bergere αλλά λίγο πιο λωλοί. Έχει σκηνικά τεραστίων διαστάσεων αλλά δυστυχώς δεν χώρεσαν στην σκηνή και τα έδωσαν σε άλλους πτωχούς θιάσους. Η υπόθεση αυτής της επιθεώρησης είναι μια σκοτεινή υπόθεση. Τόσο σκοτεινή που ούτε τα κανάλια, ούτε η αντιτρομοκρατική, ούτε καν ο πρωθυπουργός που δεν θα ξέρουμε ακόμα ποιος εξελέγη... την αντελήφθησαν. Επίσης που είναι αυτό το εξωτικό Porto Salta; Είναι νησί ; Είναι ευχή; Και γιατί πήγαν εκεί διακοπές; Πήγαν αυθορμήτως ή μήπως έπιασε η ευχή άλλων.  Είναι λίγο θρίλερ. Κάτι σαν το Ακρωτήρι του Φόβου αλλά στο Από Κοινού Θέατρο δεν παίζει ο Ντε Νίρο. Παίζουν η Ελένη Γερασιμίδου, ο Αντώνης Ξένος, η Αγγελική Ξένου και η Βάλια Τζιτζικάκη με τη Μαρίνα Ρούσσου να τους συνοδεύει με το πιάνο της. Σαλταρισμένοι όλοι. Τρία κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά ονειρεύονται μποστάνια στα μπαλκόνια αλλά απαγορεύονται. Και τα κρύα τα νερά πάνε σε ιδιώτες οπότε θα τους δίνουν water pass. Είναι συντετριμμένοι από τον θάνατο ενός τέως και θυμούνται τα βιβλιάρια προικός της Φρειδερίκης - ήταν όπως είναι το καλάθι της νοικοκυράς σήμερα. Τα δύο από τα τρία, σαν τα κρύα τα νερά, θέλουν να πάνε στη Μύκονο για δουλειά αλλά είναι πανάκριβη η δουλεία στα νησιά πλέον. Η μία εκ των δύο είναι δασκάλα και αναγκάζεται να κάνει μάθημα επαγγελματικού προσανατολισμού στη γενιά του τικ τοκ. Μια βέρα Αθηναία θυμάται τα παιδικά της χρόνια, τα σινεμά και τα θέατρα, περπατά στο σκοτεινό κέντρο και μονολογεί. Είναι πόλη η Αθήνα ή μήπως ξενοδοχείο. Και θα επιβιώνει πλέον ένας Έλληνας στο Athens Hotel. Μήπως πρέπει να μπει σε συμμορία; Να γίνει εκβιαστής; Να γίνει πολιτικός; Όλοι αυτοί εξορίζονται στο εξωτικό νησί Porto Salta για να μάθουν να φέρονται αλλά... πίσω έχει η κάλπη την ουρά. Αυτά και άλλα πολλά τραγούδια στην επιθεώρηση του Άγγελου Πυριόχου ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ PORTO SALTA...

Συντελεστές
Κείμενα: Άγγελος Πυριόχος
Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου
Μουσική σύνθεση τραγουδιού παράστασης: Φίλιππος Παχνιστής (σε στίχους Άγγελου Πυριόχου)
Σκηνικά-Κοστούμια: Από Κοινού
Χορογραφίες: Από Κοινού
Πιάνο: Μαρίνα Ρούσσου
Φωτισμοί: Γιώργος Ζιώγαλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Καραγάνης
Γραφίστας: Κωνσταντίνος Καραγάνης
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Καλπακίδου
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Βάλια Τζιτζικάκη
Τελευταίες Παραστάσεις:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15
μέχρι 26 Αυγούστου

Social Media Θεάτρου Από Κοινού:

⦁    https://www.facebook.com/apokoinoutheatro
 https://www.instagram.com/apokoinou4/?hl=el

Δείτε το trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=K5DrNgBtF4o 

Info:
Τοποθεσία: Από Κοινού Θέατρο, Ευπατριδών 4, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός) 
Ημερομηνία: Ημέρες και Ώρες παραστάσεων Αυγούστου: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο. Ώρα έναρξης: 21.15. Έως 26/8
Πληροφορίες - Κρατήσεις: Τηλ.: 211 4057249
Τιμές εισιτηρίων: 16€ κανονικό, 12€ μειωμένο. Πέμπτη: γενική είσοδος 10€. 
Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται μπύρα/αναψυκτικό 
Ηλεκτρονική προπώληση: Viva.gr 
https://www.viva.gr/tickets/theater/diakopes-sto-porto-salta/  
 

Αντώνης Ρηγόπουλος

Μετά τους σιδηρόδρομους και τα Τέμπη η κυβέρνηση εφαρμόζει και στις αερομεταφορές το εγκληματικό της δόγμα

«Πάμε κι όπου βγει». Το επίσημο δόγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτυπώθηκε για πρώτη φορά σε λέξεις όταν το είπε ο μηχανοδηγός του μοιραίου τρένου των Τεμπών λίγη ώρα πριν από τη θανατηφόρα σύγκρουση που στοίχισε τη ζωή σε 57 άτομα.

Η φράση μετατράπηκε σε σλόγκαν με σκοπό να δείξει ότι βασικές λειτουργίες στη χώρα έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Σήμερα το Documento αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει συνεπής στο εγκληματικό της δόγμα – όχι μόνο σε ό,τι αφορά τους σιδηρόδρομους, αλλά και στα αεροδρόμια της χώρας, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών και επισκεπτών. Το δόγμα «πάμε κι όπου βγει» μετατρέπεται πλέον σε… «πετάμε κι όπου βγει».

Σύμφωνα με έγγραφα που φέρνει στο φως της δημοσιότητας σήμερα το Documento, η Ελλάδα εγκαλείται από την ΕΕ επειδή δέκα ελληνικά αεροδρόμια παραμένουν χωρίς πιστοποίηση.

Επίσης, άλλα απόρρητα έγγραφα που δημοσιεύουμε σήμερα και που αφορούν όχι απλώς το δημόσιο συμφέρον, αλλά επί της ουσίας τη δημόσια ασφάλεια αποκαλύπτουν ότι όλες οι ελληνικές εταιρείες αερομεταφορών έχουν τεθεί σε προτεραιότητα για ελέγχους καθώς δεν συμμορφώνονται με τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων.

Σε εκτενή της απάντηση προς το Documento η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) επιβεβαιώνει πλήρως το ρεπορτάζ της εφημερίδας τόσο για το ζήτημα της μη πιστοποίησης των δέκα αεροδρομίων όσο και για την επιβολή κατά προτεραιότητα ελέγχων στις πτήσεις όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών. Στην απάντησή της η αρχή δικαιολογείται αναφέροντας ότι το πρόβλημα υπήρχε από το 2017.

Οπως αποδεικνύει το ρεπορτάζ του Documento, όμως, η παραμέληση της πιστοποίησης των αεροδρομίων κάθε άλλο παρά γραφειοκρατική αβλεψία αποτελεί, αφού πρακτικά μετατρέπει την αγορά αεροδρομίων σε μεγάλη επενδυτική ευκαιρία για επιχειρηματικούς ομίλους που έχουν στο παρελθόν ευεργετηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Χωρίς πιστοποίηση δέκα ελληνικά αεροδρόμια

Αποκαλυπτική για την απελπιστική κατάσταση των ελληνικών αεροδρομίων είναι η έκθεση της Δέσμης Παραβάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύτηκε στις 14 Ιουλίου.

Πρόκειται για την τακτική δέσμη αποφάσεων της ΕΕ για παραβάσεις κρατών που δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους και εναντίον των οποίων κινεί νομικές διαδικασίες.

Οπως αναφέρει η Κομισιόν στη φετινή της έκθεση, δέκα ελληνικά αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί «μη δεόντως πιστοποιημένα», ενώ συμπληρώνει ότι η χώρα μας δεν έχει παράσχει επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας.

Η έκθεση της Κομισιόν και το τελεσίγραφο

Συγκεκριμένα, η έκθεση της Κομισιόν αναφέρει:

«Η Επιτροπή καλεί την ΕΛΛΑΔΑ να συμμορφωθεί με τους ενωσιακούς κανόνες για τις πτητικές λειτουργίες και τα αεροδρόμια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινήσει διαδικασία επί παραβάσει με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής στην Ελλάδα [INFR(2023)2078], επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την επαλήθευση της συμμόρφωσης των αερομεταφορέων και τη διενέργεια εποπτικών δραστηριοτήτων όσον αφορά την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 965/2012], καθώς και επειδή δεν συμμορφώνεται με τους ενωσιακούς κανόνες σχετικά με την πιστοποίηση των αεροδρομίων [κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 και κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 139/2014]. Οσον αφορά τις πτητικές λειτουργίες, οι αρμόδιες αρχές των κρατών-μελών πρέπει να ελέγχουν τη συμμόρφωση των εμπορικών αερομεταφορέων με ορισμένες απαιτήσεις, για τις οποίες πρέπει να θεσπίσουν και να διατηρούν σύστημα διαχείρισης με ελάχιστο αριθμό ειδικευμένου προσωπικού. Ερευνες που διενεργήθηκαν από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) έδειξαν ότι η αρμόδια αρχή στην Ελλάδα (ΥΠΑ) δεν διενήργησε τις αναγκαίες επαληθεύσεις της συμμόρφωσης, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 965/2012 της Επιτροπής. Επιπλέον, 10 αεροδρόμια έχουν χαρακτηριστεί από την ΥΠΑ και τον EASA ως μη δεόντως πιστοποιημένα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1139. Επίσης, η Ελλάδα δεν παρέσχε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι σε τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια, τα οποία είναι ανοικτά για δημόσια χρήση, έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας». Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποστέλλει προειδοποιητική επιστολή στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να διορθώσει τις ελλείψεις που επισημάνθηκαν. Διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.

Σημειώνεται ότι το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί επίσημη μετάφραση της Κομισιόν, ωστόσο στο αγγλικό έγγραφο η αρχή που αναφέρεται ότι έχει χαρακτηρίσει τα αεροδρόμια ως «μη δεόντως πιστοποιημένα» είναι η HCAA (Hellenic Aviation Authority), δηλαδή η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και όχι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), όπως αναφέρεται στο μεταφρασμένο κείμενο, που το νέο αρκτικόλεξό της στα αγγλικά σύμφωνα με την ιστοσελίδα της είναι HASP (Hellenic Aviation Service Provider).

Από τα παραπάνω πάντως προκύπτει ξεκάθαρα ότι η Κομισιόν εγκαλεί επισήμως την Ελλάδα για τουλάχιστον τρία κεντρικά ζητήματα που άπτονται του κρίσιμου τομέα της ασφάλειας των αερομεταφορών: Συγκεκριμένα, η Ελλάδα α) δεν συμμορφώνεται ως προς τους ελέγχους ασφάλειας των αεροπορικών εταιρειών, β) δεν συμμορφώνεται ως προς την πιστοποίηση δέκα αεροδρομίων γ) δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις για το επίπεδο ασφάλειας τεσσάρων στρατιωτικών αεροδρομίων που χρησιμοποιούνται και ως πολιτικά.

Η Κομισιόν μάλιστα στην έκθεση θέτει «τελεσίγραφο» προς την Ελλάδα, καλώντας τη να κινηθεί άμεσα και να διορθώσει τις ελλείψεις εντός δύο μηνών, ενώ σε αντίθετη περίπτωση προειδοποιεί ότι θα στραφεί στο επόμενο προβλεπόμενο επίπεδο πίεσης που είναι η «αιτιολογημένη γνώμη».

Θέτει δηλαδή ανοιχτά ζήτημα ασφάλειας σε σχέση με τουλάχιστον 14 ελληνικά αεροδρόμια, γεγονός που για πρώτη φορά αποτυπώνεται εγγράφως και δημοσίως.

Ποια είναι τα 10+4 επίμαχα αεροδρόμια

Σύμφωνα με την απάντηση της ΑΠΑ στο Documento, τα δέκα πολιτικά «μη δεόντως πιστοποιημένα» αεροδρόμια είναι τα εξής: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου, Χίου και Ηρακλείου. Τα τέσσερα στρατιωτικά αεροδρόμια που εξυπηρετούν και πολιτικές πτήσεις είναι τα αεροδρόμια Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Οπως επισημαίνει η αρχή, η εποπτεία των τεσσάρων αυτών αεροδρομίων ανήκει στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, με το οποίο βρίσκονται σε «στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας».

Στην απάντησή της η ΑΠΑ επισημαίνει ότι «παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά, τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017».

Να ελέγχονται όλες οι ελληνικές εταιρείες

Ωστόσο τα προβλήματα που εντοπίζει η Κομισιόν σε ό,τι αφορά τις αερομεταφορές στην Ελλάδα δεν περιορίζονται στα 14 αεροδρόμια που φαίνεται πως αντιμετωπίζουν ζήτημα ασφάλειας καθώς δεν είναι επαρκώς πιστοποιημένα με βάση τις αυστηρές ευρωενωσιακές επιταγές.

Σε απόρρητο έγγραφο που εξασφάλισε και δημοσιεύει σήμερα το Documento οι αρμόδιες ευρωπαϊκές υπηρεσίες καλούν τα κράτη-μέλη να ελέγχουν κατά προτεραιότητα τα αεροπλάνα όλων των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών, κάνοντας και πάλι λόγο για ζητήματα ασφάλειας που απορρέουν από το πλαίσιο πλημμελών ελέγχων που προβλέπεται στην Ελλάδα.

Το έγγραφο, που έχει ημερομηνία 8 Ιουνίου 2023, έχει δημιουργηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος SAFA (Αξιολόγηση της Ασφάλειας Ξένων Αεροσκαφών) του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και αποτελεί τον κατάλογο προτεραιοποίησης των «επιθεωρήσεων διαδρόμου» (ramp inspections) που θα πρέπει να εκτελούνται από τα κράτη-μέλη της ΕΕ σε αεροσκάφη και αεροπορικές εταιρείες.

Σύμφωνα με τον απόρρητο κατάλογο της SAFA που έχει διαμοιραστεί σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, «όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες» θα πρέπει από τον Ιούνιο του 2023 να ελέγχονται καθώς η EASA έχει «ανησυχίες για την αποτελεσματικότητα της επιτήρησης από την ελληνική Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας και την επάρκεια συγκεκριμένων αρχικών εγκρίσεων».

Στους λόγους για τους οποίους έχουν τεθεί σε τέτοιο καθεστώς όλες οι ελληνικές αεροπορικές εταιρείες αναφέρονται οι εξής δύο: α) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών από την τακτική ανάλυση SAFA που ενεργοποιήθηκαν από υψηλή αναλογία χειριστή» και β) «Ως αποτέλεσμα πληροφοριών σχετικά με σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια, που προκύπτουν από την ανάλυση αναφορών ασφάλειας (παλαιότερα γνωστές ως “βασικές αναφορές”)».

Εξαιρετικό ενδιαφέρον, σύμφωνα με ειδικούς που συμβουλεύτηκε το Documento, παρουσιάζει ότι η EASA φτάνει στο σημείο να θέτει υπό έλεγχο κατά προτεραιότητα ακόμη και ελληνικές εταιρείες που συμμετέχουν στη Star Alliance, δηλαδή την ομάδα μερικών από τις μεγαλύτερες αεροπορικές στον κόσμο, κι όλα αυτά, όπως αναφέρει το έγγραφο, λόγω της ανεπάρκειας των ελληνικών αρχών να επιτηρήσουν επαρκώς την τήρηση των αρχικών εγκρίσεων.

Είναι ενδεικτικό ότι στον συγκεκριμένο κατάλογο, που αφορά τις εταιρείες που έχουν έδρα χώρες της ΕΕ, ενώ αναφέρονται ονομαστικά συγκεκριμένες εταιρείες από κάθε χώρα, μόνο για τις περιπτώσεις της Βουλγαρίας και της Ελλάδας υπάρχει η ένδειξη «όλες οι εταιρείες». Ωστόσο στην περίπτωση της Βουλγαρίας εξαιρούνται τέσσερις εταιρείες, ενώ για τις υπόλοιπες που εντάσσονται στην προτεραιοποίηση των ελέγχων η αιτία δεν αφορά «σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια», όπως συμβαίνει με την περίπτωση της Ελλάδας.

Επιβεβαιώνοντας και αυτό το στοιχείο του ρεπορτάζ, η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento αναφέρει ότι «αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις».

Αξίζει να σημειωθεί ότι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες συμπεριλαμβάνονται σε συμπληρωματικό πίνακα της SAFA. Στον συγκεκριμένο πίνακα αναφέρονται ονομαστικά ορισμένες εταιρείες που έχουν έδρα χώρες τις οποίες η SAFA έχει θέσει συνολικά υπό επιτήρηση. Από την ΕΕ τέτοιες χώρες είναι μόνο η Ελλάδα και η Βουλγαρία, αλλά εκτός ΕΕ υπάρχουν δεκάδες που έχουν τεθεί υπό καθεστώς γενικού ελέγχου, όπως ενδεικτικά η Ουκρανία, η Μαδαγασκάρη, η Αίγυπτος, η Νιγηρία, η Βόρεια Κορέα, η Κίνα, το Ιράν και άλλες. Στον συμπληρωματικό κατάλογο υπάρχουν μεμονωμένες εταιρείες που θα αναφέρονταν στη λίστα των προτεραιοτήτων, αλλά τελικά παραλείφθηκαν επειδή καλύφθηκαν από την προτεραιοποίηση ολόκληρης της χώρας.

Οι τρεις ελληνικές αεροπορικές εταιρείες που αναφέρονται σε αυτό τον κατάλογο είναι η Lumiwings, η Life Line Aviation και η Air Mediterranean.

Μπίζνες με τις πιστοποιήσεις;

Τα δύο έγγραφα που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το Documento συνθέτουν πάντως ένα ιδιαίτερα προβληματικό πλαίσιο για την ασφάλεια των αερομεταφορών στην Ελλάδα.

Ωστόσο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Documento το ζήτημα των αεροδρομίων τα οποία η Ελλάδα φροντίζει να μη θέτει σε διαδικασία πλήρους πιστοποίησης φαίνεται πως έχει περισσότερο βάθος.

Συγκεκριμένα, τους τελευταίους μήνες έχει μπει στην τελική ευθεία η διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση 22 ελληνικών περιφερειακών αεροδρομίων κατά τα πρότυπα των 14 που προηγήθηκαν και πλέον λειτουργούν υπό τη διοίκηση της γερμανικής Fraport.

Ο διαγωνισμός θα αφορά την αξιοποίηση, αναβάθμιση και παραχώρηση της λειτουργίας των αεροδρομίων Αλεξανδρούπολης, Αράξου, Αστυπάλαιας, Χίου, Ιωαννίνων, Ικαρίας, Καλύμνου, Καρπάθου, Κάσου, Κοζάνης, Κυθήρων, Λέρου, Μήλου, Λήμνου, Νέας Αγχιάλου, Νάξου, Πάρου, Σητείας, Σκύρου, Σύρου, Καστοριάς και Καστελόριζου. Συνεπώς, τα 12 από τα 22 υπό ιδιωτικοποίηση αεροδρόμια βρίσκονται στη λίστα των 14 αεροδρομίων που επισημαίνει στην αναφορά της η Κομισιόν.

Ταυτόχρονα, πηγές του Documento «δείχνουν» προς την κατεύθυνση ενός πολύ γνωστού επιχειρηματία και στενού φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη ως τον βασικό «μνηστήρα» της αγοράς των αεροδρομίων.

Ο επιχειρηματίας πάντως δεν είναι «ξένος» στον χώρο των αερομεταφορών, καθώς είναι ιδιοκτήτης μεγάλης αεροπορικής εταιρείας, ενώ στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν έχει απασχολήσει έντονα την επικαιρότητα όταν έλαβε… γενναιόδωρη βοήθεια από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ετσι, η προοπτική πώλησης πολλών αεροδρομίων θέτει υπό διαφορετικό πρίσμα την επίμονη άρνηση της Ελλάδας να τα πιστοποιήσει, αφού αεροδρόμια που δεν φέρουν τις απαραίτητες ευρωπαϊκές πιστοποιήσεις έχουν εξ ορισμού χαμηλότερη εμπορική αξία, γεγονός που θα μπορούσε να αποτελεί ιδιαίτερα ευεργετική συγκυρία για τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς ομίλους.

Καμία απάντηση από τον Σταϊκούρα

Το Documento επιχείρησε να επικοινωνήσει και με το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αλλά και προσωπικά με τον υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα ζητώντας τη θέση τους επί των σημερινών αποκαλύψεων, ωστόσο δεν δόθηκε εγκαίρως καμία απάντηση.

Η απάντηση της ΑΠΑ στο Documento

Η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ) (ν. 4757/2020), αρμόδια μεταξύ άλλων για την εποπτεία θεμάτων ασφάλειας στην αεροπορία στη χώρα μας, παρέλαβε ανοιχτά θέματα ασφάλειας αεροδρομίων, όπως ενδεικτικά τα μη δεόντως πιστοποιημένα κρατικά αεροδρόμια, κάτι που οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές είχαν διαπιστώσει ήδη από τις αρχές του 2018, καθότι η προθεσμία χορήγησης πιστοποιητικών αεροδρομίου σε εφαρμογή σχετικών κανονιστικών διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρήλθε την 31η Δεκεμβρίου 2017. Στο πλαίσιο αυτό, από την έναρξη λειτουργίας της η ΑΠΑ έλαβε γνώση των ανωτέρω και είναι σε συνεχή επικοινωνία και συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Κινητικότητας και Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG MOVE), τον EASA και το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Σε πρόσφατη επιστολή της EE/EASA, και στο πλαίσιο της διαρκούς εποπτείας, αναφέρθηκαν θέματα ενίσχυσης της ασφάλειας και βελτίωσης της διαλειτουργικότητας σε 18 ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Δανία, Κύπρος, Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Ελβετία) συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Επιπροσθέτως αναφέρονται θέματα που αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα αναφορικά με τα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια για τα οποία η ΑΠΑ έχει εκκινήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες τόσο για την ενίσχυση της ασφάλειας όσο και για την πιστοποίηση, ενημερώνοντας αναλυτικά για τις ενδεδειγμένες ενέργειες τον αρμόδιο πάροχο υπηρεσιών ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας), γνωστοποιώντας αυτές και στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα. Τα δέκα μη δεόντως πιστοποιημένα αεροδρόμια υπό τη διαχείριση της ΥΠΑ είναι τα αεροδρόμια: Αλεξανδρούπολης, Ιωαννίνων, Καρπάθου, Κυθήρων, Λήμνου, Μήλου, Σητείας, Σύρου και Χίου καθώς και αυτό του αεροδρομίου Ηρακλείου. Τα τέσσερα αεροδρόμια τα οποία, αν και στρατιωτικά, εξυπηρετούν κινήσεις πολιτικών αεροσκαφών είναι τα αεροδρόμια: Αράξου, Καλαμάτας, Νέας Αγχιάλου και Σκύρου. Η ευθύνη εποπτείας των αεροδρομίων αυτών ανήκει στο ΓΕΑ (Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας), με το οποίο είμεθα σε στενή συνεργασία για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού με τον οποίο εξασφαλίζονται οι συνθήκες λειτουργίας για αεροδρόμια αυτής της κατηγορίας. Αναμένεται συντόμως να ενημερωθούν οι αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές με την παροχή των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι έχει επιτευχθεί το απαιτούμενο επίπεδο ασφάλειας και διαλειτουργικότητας με τα συστήματα της πολιτικής αεροπορίας. Αντιστοίχως αναφορικά με το θέμα της προτεραιότητας ελέγχων διαδρόμου (ramp inspections) σε όλες τις πτήσεις που ανήκουν σε αεροπορικές εταιρείες με έδρα την Ελλάδα, η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας είναι σε συνεχή ενίσχυση των ελέγχων που πραγματοποιεί με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό επιθεωρήσεων για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές απαιτήσεις.

Πηγή: documentonews.gr

Με 42 ταινίες, 30 από τις οποίες σε πανελλαδική, διεθνή και παγκόσμια πρεμιέρα, το 8ο Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου παρουσιάζει ένα πρόγραμμα Κυρίως και μicro διαγωνιστικών τμημάτων με δουλειές που περιλαμβάνουν τις πιο σύγχρονες θεματικές.

Από τις 20 έως τις 27 Αυγούστου, στο Καστελλόριζο, ένα κινηματογραφικό σκηνικό από μόνο του, νεότεροι και καταξιωμένοι κινηματογραφιστές απ’ όλον τον κόσμο σχολιάζουν την πραγματικότητα, ανατρέπουν βεβαιότητες και φαντάζονται το μέλλον σε ένα line up συναρπαστικών ταινιών μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους.

Όπως δήλωσε η Ειρήνη Σαρίογλου, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ: «Το Beyond Borders, μέσα στα οκτώ χρόνια πορείας του, προσπαθεί να συμβάλλει ουσιαστικά με μια διαφορετική ματιά, να ”βλέπει” πέρα από τα σύνορα, να παρατηρεί και να αφουγκράζεται τον κόσμο όλο χωρίς παρωπίδες και στεγανά, μετατρέποντας με τον τρόπο αυτόν το Καστελλόριζο, το μικρό παράδεισο με τη σπουδαία ιστορία και την απαράμιλλη ομορφιά, σε σημείο αναφοράς καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, σε έναν τόπο συνάντησης, αλληλεγγύης, κατανόησης και συμφιλίωσης των λαών».

Οι ταινίες του φετινού φεστιβάλ επικεντρώνονται σε θεματικές, όπως ο πόλεμος, η προσφυγιά και οι μετακινούμενοι πληθυσμοί, η αποικιοκρατία, το φύλο και η σεξουαλικότητα, η δικαιοσύνη και η έλλειψή της, οι συνθήκες εργασίας, η τεχνολογία και οι προκλήσεις της, η ζωή και ο κόσμος όπως τον ξέραμε κι όπως αλλάζει.

Όπως σχολιάζει ο Michel Noll, πρόεδρος της συνδιοργανώτριας Ecrans des Mondes και Διευθυντής Διεθνούς Ανάπτυξης του φεστιβάλ: «Τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά ντοκιμαντέρ υπόκεινται αναγκαστικά στους μεταβαλλόμενους καιρούς που ζούμε. Ένας από τους στόχους τους είναι ακριβώς να γίνουν μάρτυρες των χαρακτήρων, συμβάντων και τόπων μέσα στο χρόνο των αφηγήσεών τους.

Όσο παρακολουθούμε στην παγκόσμια πολιτική αρένα, την άνοδο της ακροδεξιάς και των οπισθοδρομικών εθνικών απομονώσεων που τη συνοδεύουν, χαίρομαι που βλέπω ότι στον πολιτιστικό και κοινωνικό στίβο υπάρχει μια τάση για μεγαλύτερη ενότητα. Μετά τη δραματική εμπειρία του κόβιντ και καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, οι ειρηνικές πολιτιστικές και κοινωνικές ανταλλαγές, η μετανάστευση και οι συνέπειές της γίνονται το θέμα πολύ δυνατών ντοκιμαντέρ. Από τις φετινές επιλογές του Beyond Borders φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να δούμε τι έχουμε κοινό κι όχι τι μας χωρίζει».

Το Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά τη Δευτέρα 21 Αυγούστου με την προβολή του πολυαναμενόμενου ντοκιμαντέρ ”We Will Not Fade Away”, της Ουκρανής βραβευμένης σκηνοθέτριας Alisa Kovalenko που ακολουθεί τα όνειρα πέντε εφήβων στην εμπόλεμη Ουκρανία και συνεχίζει με το «Scenes with My Father», της Ολλανδο-Κροάτισσας σκηνοθέτριας Biserka Šuran σε ελληνική πρεμιέρα που αναβιώνει σκηνές από την πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και με το ”Radji”, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, των Georg Götmark & John Erling Utsi που σχολιάζει τις συγκρούσεις για τη γη και τα σύνορα στο βορειότερο τμήμα της Σουηδίας και της Νορβηγίας.

Την Τρίτη 22 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με την ταινία ”Roofless Dreams” του δημοσιογράφου, πολεμικού ανταποκριτή και ντοκιμαντερίστα Σωτήρη Δανέζη που ακολουθεί για 13 μήνες πέντε ανθρώπους που ζουν υπό την απειλή του άστεγου, στους δρόμους της Αθήνας και ακολουθούν τα «Φύλλα καπνού» των Στάθη Γαλαζούλα & Ελίζας Καβαλαράκη που ξεδιπλώνουν τις μνήμες γυναικών καπνεργατριών, καθώς και η ελληνική πρεμιέρα του ”Holy Dilemma”, των Ούγγρων Julianna Ugrin και Márton Vízkelety, όπου παρακολουθούμε έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα που μετά από πολλά χρόνια μυστικής διπλής ζωής, αποφασίζει να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του.

Την Τετάρτη 23 Αυγούστου το ανθρώπινο πνεύμα υπερνικά τον πόλεμο, όπως θα δούμε στην ταινία ”When Spring Came to Bucha” των Mila Teshaieva & Marcus Lenz, ενώ στο «Uncanny me» που προβάλλεται σε ελληνική πρεμιέρα, η Katharina Pethke ασχολείται με ψηφιακούς τρισδιάστατους κλώνους και στη διεθνή πρεμιέρα της ”Audrey Napanangka” της αυστραλιανής Penelope McDonald παρακολουθούμε τη ζωή μιας οικογένειας walpiri που ταξιδεύει εκπαιδεύοντας η ίδια τα παιδιά της.

Την Πέμπτη 24 Αυγούστου τη σκυτάλη παίρνουν οι Μαρία Λούκα και Μυρτώ Πατρσαλίδου με το «Πένθος – Αυτοί που μένουν», μια συνομιλία μες τις οικογένειες του Σαχζάντ Λουκμάν, του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου. Στο ”Underdog” της Ολλανδής Mariëtte Faber που επίσης κάνει διεθνή πρεμιέρα στο Καστελλόριζο παρακολουθούμε μια κτηνίατρο που αναζητά με τα εκπαιδευμένα σκυλιά της, ανθρώπους που έχουν χαθεί αλλά παρεμποδίζεται από τις αρχές, ενώ στην ελληνική πρεμιέρα του ”Hours of Ours”, του Ταϊλανδού Komtouch Napattaloong, ακολουθούμε τις περιπέτειες μιας οικογένειας από το Σουδάν που αναζητά άσυλο στην Μπανγκόκ.

Την Παρασκευή 25 Αυγούστου παρακολουθούμε σε Παγκόσμια πρεμιέρα το «Μια ιστορία τεσσάρων μειονοτήτων» του ισραηλινού David Deri με οικογένειες Μουσουλμάνων, Εβραίων Υπερ-Ορθόδοξων, Εβραίων Θρησκευόμενων Έποικων και Εβραίων Κοσμικών ομοφυλόφιλων, απολαμβάνουμε μια χαμένη, αδημοσίευτη συζήτηση για τον κινηματογράφο ανάμεσα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στην ταινία «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Νίκος Παναγιωτόπουλος:

Ο καθένας και η μουσική του», των Αντώνη Κόκκινου & Γιάννη Σολδάτου και μαθαίνουμε τον πραγματικό ρόλο του Στρατιωτικού Λογοκριτή στο ”The Soldier’s Opinion” του βραβευμένου Ισραηλινού σκηνοθέτη Assaf Banitt.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου, τελευταία μέρα του διαγωνιστικού, Ελληνική πρεμιέρα κάνει η ταινία ”Dead Weight”, του Ιταλού Francesco Del Grosso που διηγείται την ιστορία του Angelo Massaro, πρωταγωνιστή μιας από τις πλέον περιβόητες δικαστικές πλάνες στα χρονικά της Ιταλίας, ακολουθεί το ”What Remains on the Way”, των Jakob Krese & Danilo Do Carmo που αφηγείται την ιστορία μιας ανύπαντρης μητέρας και των τεσσάρων παιδιών της, καθώς προσπαθούν να φτάσουν στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ και κλείνουμε με την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας ”The hidden children of colonization”, του Dominique Regueme που πραγματεύεται την ιστορία απομάκρυνσης και εξορίας χιλιάδων πολυφυλετικών παιδιών κατά τη διάρκεια του βελγικού αποικισμού στο Κονγκό, τη Ρουάντα και το Μπουρούντι.

Το μicro Διαγωνιστικό τμήμα ξεκινά την Πέμπτη 24 Αυγούστου με την ελληνική πρεμιέρα της ”Geamăna”, του βραβευμένου Γερμανού σκηνοθέτη Matthäus Wörle, για το ομώνυμο εγκαταλειμμένο ρουμανικό χωριό στα βουνά Apuseni. Συνεχίζουμε με το ”Morning Routine”, του Ρουμάνου Robert Kocsis επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, που παρακολουθεί έναν νεαρό σκηνοθέτη στην αναζήτηση του επόμενου ντοκιμαντέρ του για τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Ελληνική πρεμιέρα κάνει και το ”Un robot à soi”, της καναδής Anne Gabrielle Lebrun Harpin, που με την επαναχρησιμοποίηση διαφημίσεων και τηλεοπτικών αρχείων, εξετάζει τη σχέση μεταξύ γυναικών και τεχνολογίας, καθώς και το ”Back”, του Σύρου Yazan Rabee που μοιράζεται τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη πολλών Σύρων που έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους, αλλά και η ”Angelique”, της Elisabeth Kratzer, με την ιστορία της 73χρονης τρανς Angelique Nagel.

Το «Κάλεσμα των φάρων» του Κωνσταντίνου Ποταμιάνου περιγράφει την ιστορία της ανακαίνισης των δύο νοτιότερων φάρων της χερσαίας Ευρώπης, ενώ το ”Every Sunday” της κύπριας σκηνοθέτριας Καίτης Παπαδήμα, ακολουθεί μια ομάδα Φιλιππινέζων οικιακών βοηθών στην Κύπρο, οι οποίες ετοιμάζονται για έναν διαγωνισμό ομορφιάς που διοργανώνει η τοπική τους κοινότητα. Η Παρασκευή 25 Αυγούστου ξεκινά με την ταινία ”Bitter September” της Σοφίας Φαραντάτου σε ελληνική πρεμιέρα για τη διαχείριση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ελληνική πρεμιέρα και για το ”Do you get me?” του Otto Lazić-Reuschel που παρακολουθεί τον Mohamed Taychen Chakir που έφυγε από το Μαρόκο για την Ευρώπη σε ηλικία 12 ετών, όπως και για το ”Karam Camera” των Liam LoPinto, Shaimaa Al Sabti & Hana Barhum με την ιστορία δύο Σύρων προσφύγων που ξεκινούν το ταξίδι τους ως κινηματογραφίστριες, αλλά και για το ”Waiting Working Hours”, του Βέλγου Ben De Raes που δίνει φωνή στους ανασφάλιστους ξένους εργάτες της οδού Diksmuidelaan στις Βρυξέλλες.

Σε παρόμοια θεματική και η ταινία ”Not go gentle”, του Σλοβένου Sasha Ihnatovich για τους μετανάστες που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Στο ”Will you look at me?” του κινέζου Shuli Huang παρακολουθούμε μια εξομολογητική συζήτηση ανάμεσα σε έναν νεαρό σκηνοθέτη και τη μητέρα του.

Σε διεθνή πρεμιέρα η ταινία ”Grandpa’s stories” του Ούγγρου Dániel Nagy, όπου ένας ερασιτέχνης κινηματογραφιστής παππούς, προσπαθεί να διηγηθεί τραγικές σκηνές από τον 20ό αιώνα στο εγγόνι του, ενώ η ”Abeille” της τυνήσιας Mouna Ben Hammed σε ελληνική πρεμιέρα διηγείται την ιστορία μια γυναίκας από την Υποσαχάρια Αφρική που παλεύει για να επιβιώσει στην Τυνησία παρά τις αδικίες.

Το Σάββατο 26 Αυγούστου οι προβολές ξεκινούν με το «Ξύπνησα 18» της Βέρας Ιόνας Παπαδοπούλου, όπου έξι ασυνόδευτοι νέοι/ες μιλούν για τη ζωή στην Ελλάδα, καθώς αλλάζει και δυσκολεύει απότομα στα 18. Σε ελληνική πρεμιέρα το ”Glimmer” του Ken Rischard για την κατάρρευση της χαλυβουργίας στο Λουξεμβούργου, όπως και το ”The Roundabout”, της Ισπανίδας Carmen Tortosa που περιγράφει μια τυπική μέρα στις ζωές δύο Μαροκινών μεταναστών δίπλα σε έναν κυκλικό κόμβο, καθώς και το ”Why?” του Ουκρανού Natxo Leuza που θέτει τα αναπάντητα ερωτήματα κάθε πολέμου, αλλά και το ”One never kills for love”, της Manon Testud όπου παρακολουθούμε μια φεμινιστική ομάδα που γράφει συνθήματα στους τοίχους του Μόντρεαλ ενάντια στη συστημική βία που υφίστανται οι γυναίκες και οι μειονότητες.

Το ”Scars”, της Καναδής Alex Anna, επίσης σε ελληνική πρεμιέρα, είναι ένα αφοπλιστικά ειλικρινές πορτρέτο της προσωπικής πάλης της ίδιας της σκηνοθέτριας με την κατάθλιψη και τον αυτοτραυματισμό. Ακολουθεί σε Παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία ”Future comes at the right time”, των Elena Bongiorno, Sofia Merelli, Martina Tamburini & Gabriele Umidon που αφηγείται την ιστορία του νιγηριανού Nelson και της διαφυγής του στην Ιταλία, έπειτα από μία βίαιη επίθεση λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού και οι προβολές του μicro κλείνουν με τη ”Vidisova” του Γιώργου Παναγόπουλου που ακολουθεί τον κύριο Τάσο να ξαναχτίζει το σπίτι των παιδικών του αναμνήσεων, σε ένα μικρό χωριό που κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κάτοικοί του τη δεκαετία του ’60, προκειμένου να επιδοτηθούν ως σεισμόπληκτοι και να χτίσουν ένα νέο χωριό.

Στα δύο διαγωνιστικά τμήματα απονέμονται συνολικά 11 βραβεία: Βραβείο Καλύτερου Ιστορικού, Καλύτερου Κοινωνικού και Καλύτερου Πολιτικού Ντοκιμαντέρ, όλα με τη χορηγία της ΕΡΤ, Βραβείο Καλύτερου Ελληνικού Ντοκιμαντέρ με χορηγία του ΕΚΚ, Ειδικό Βραβείο Μεσογειακής Φιλίας με χορηγία του ΕΚΟΜΕ, Ειδικό Βραβείο «Οδυσσέας» με χορηγία της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, Βραβείο FIPRESCI, Βραβείο #ThisisEU Ευρωπαϊκές Αξίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, και Χρυσός, Αργυρός και Χάλκινος Φοίνικας μicro με υποστηρικτή το γερμανικό κρατικό κανάλι ZDF/Phoenix και την ΕΡΤ.

Τη φετινή κριτική επιτροπή του επίσημου διαγωνιστικού τμήματος απαρτίζουν οι: Wolfgang Bergmann (Εκτ. Διευθυντής ARTE Γερμανίας, Πρόεδρος της Επιτροπής), Εύα Στεφανή (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Karin Jurschick (Σκηνοθέτρια/Ακαδημαϊκός), Σταύρος Παπαγεωργίου (Σκηνοθέτης/Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival) και Jordan Paterson (Σκηνοθέτης/Παραγωγός).

Στην κριτική επιτροπή FIPRESCI συμμετέχουν οι κριτικοί Senem Erdine (Altyazi, Τουρκία), Davide Magnisi (CineCritica, Ιταλία) και Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος (LIFO, MEGA TV, COSMOTE TV), ενώ η κριτική επιτροπή του μicro αποτελείται από τους/τις: Peter Arens (Υπεύθυνο του προγράμματος Ιστορίας και Επιστήμης, ZDF Γερμανική Ραδιοτηλεόραση, Πρόεδρο της Επιτροπής), Pelin Esmer (Σκηνοθέτρια), Marcin Malatynski (Ακαδημαϊκό/Παραγωγό), Αφροδίτη Καϊράκη (Ακαδημαϊκό) και Πάνο Δενδραμή (Σκηνοθέτη/Καθηγητή Κινηματογράφου).

Εκτός Διαγωνιστικού, στο Πανόραμα, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ταινίες, όπως το ”Queen Lear” της Τουρκάλας Pelin Esmer για μια θεατρική ομάδα αγροτισσών από την ορεινή Νότια Τουρκία, τον «Κινύρα: Ιερεύς Κτίλος Αφροδίτας» του Κύπριου Σταύρου Παπαγεωργίου για το σημαντικότερο μυθικό πρόσωπο της αρχαίας ιστορίας της Κύπρου, το ”Death of Pharaoh Anwar Al Sadat and the Holy Warriors” του Γερμανού Wilfried Huismann για τον διάδοχο του Nasser και Πρόεδρο της Αιγύπτου που προσπάθησε να σπάσει το τείχος της εχθρότητας μεταξύ δύο λαών που διεκδικούσαν την ίδια γη, την ταινία «Ο Τζέιμς Μποντ στη γραμμή θανάτου του Βερολίνου» των Jean-Christoph Caron & Ali Soozandeh, για τα γεγονότα του Ψυχρού πολέμου που ενέπνευσαν τον δημιουργό του Μποντ, Ίαν Φλέμινγκ, το ”Why we fight” των Alain Platel & Mirjam Devriendt για το πώς ο χορός εκφράζει τη βία που ξεσπά ως σωματική αντίδραση, όταν δεν έχουμε λόγια και τρόπους να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας.

Το Πανόραμα συνεχίζει με τις ταινίες ”On this Land” των Giuseppe Cederna & Simone Corallini για το μη καθολικό νεκροταφείο στο Testaccio, γνωστό και ως κοιμητήριο των ποιητών, όπου αναπαύονται μεταξύ άλλων οι Shelley, Keats, Gregory Corso, Antonio Gramsci και Joyce Lussu. Ακολουθούν το αγαπημένο ”Mediterraneo” του Gabriele Salvatores, ο «Αποχαιρετισμός-Η μνήμη του τόπου» του Σταύρου Ψυλλάκη για τον αγώνα επιβίωσης του αντάρτη Γιώργου Λιονάκη, το «The Investigator» του Viktor Portel για τον Vladimír Dzuro, τον πρώτο Τσέχο εγκληματολογικό ερευνητή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, το ”Vienna Calling” του Philipp Jedicke για τη νεανική underground μουσική σκηνή της Βιέννης.

Το ”Lac-Mégantic-This is not an accident” του Philippe Falardeau ερευνά μια από τις χειρότερες τραγωδίες τρένων μεταφοράς πετρελαίου στην ιστορία, που πυροδοτήθηκε από εταιρική και πολιτική αμέλεια, ενώ το ”Writing Bethune: ep 3 ‘Spain & The Fight Against Fascism’ (1936-1937)” του Jordan Paterson αποκαλύπτει μια νέα προοπτική για τον αμφιλεγόμενο Καναδό γιατρό, που εξακολουθεί να καθορίζει την πολιτική σχέση μεταξύ Κίνας και Βόρειας Αμερικής.

Το ”Fortunate Son” του Τόνυ Ασημακόπουλου είναι ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ από τον γιο Ελλήνων μεταναστών που ζουν στον Καναδά που γνώρισε τον σκληρό κόσμο των ναρκωτικών, ενώ στην «Πατρίδα Αξέχαστη Μικρά Ασία» της Ειρήνης Σαρίογλου, η Βασιλική Ράλλη αφηγείται την τραγική ιστορία της οικογένειάς της που το 1922 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Μοσχονήσι της Μικράς Ασίας, και ξεκίνησε τελικά μια νέα ζωή στην απέναντι ακτή. Τέλος η ταινία «Βενιζέλος, αγώνας για τη Μικρά Ασία» του Νίκου Νταγιαντά παρακολουθούμε την ιστορία του μεγάλου πολιτικού μέσα από δραματοποιημένες σκηνές, σπάνια αρχεία και συνεντεύξεις.

Στην Τελετή Έναρξης του φεστιβάλ την Κυριακή 20 Αυγούστου θα προβληθεί το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Το Γελαστό Παιδί» του Άλαν Γκίλσελαν (Ιρλανδία, 2022), που ξετυλίγει το νήμα της αλήθειας πίσω από το γνωστό τραγούδι που γράφτηκε από τον έφηβο επαναστάτη Μπρένταν Μπίαν ως φόρος τιμής σ’ έναν άλλο θρυλικό επαναστάτη, τον Μάικλ Κόλινς, αλλά γνώρισε μια σπουδαία δεύτερη ζωή ως αριστερός ύμνος της αντίστασης στη Χούντα, μεταφρασμένο από τον ποιητή Βασίλη Ρώτα και μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη.

Με πρωτότυπη μουσική της Ελένης Καραΐνδρου και με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων, όπως η Μαρία Φαραντούρη, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Ροβήρος Μανθούλης και ο Παντελής Μπουκάλας, η ταινία αφηγείται τις αναπάντεχες μεταμορφώσεις ενός τραγουδιού, αλλά και την πολυτάραχη Ιστορία δύο λαών. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με τη συναυλία της Φωτεινής Δάρρα, για πρώτη φορά στο νησί, που μαζί με τον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Παπαχριστούδη και τον τραγουδιστή Κώστα Τριανταφυλλίδη θα παρουσιάσουν ένα πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο με τα «Τραγούδια που πέρασαν τα σύνορα».

Στην Τελετή Λήξης στις 27 Αυγούστου θα προβληθεί η ταινία ”Tricks on the Dead” του Jordan Paterson (Καναδάς-Γαλλία, 2015), μέσω της οποίας εξιστορείται και απλώνεται το νήμα του πρώτου μαζικού μεταναστευτικού ρεύματος των Κινέζων εργατών στην Ευρώπη. Το Φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με τη συναρπαστική παρέα της Ελένης Τσαλιγοπούλου, του Γιώργου Ανδρέου και της Κορίνας Λεγάκη που παντρεύουν τα ηχοχρώματα της Ανατολής και της Δύσης σε ένα «Μουσικό αφιέρωμα μνήμης».

Κινηματογραφικά προγράμματα

Φυσικά, όπως και κάθε χρόνο, θα πραγματοποιηθούν επιμορφωτικά σεμινάρια (masterclasses) με κορυφαίες φυσιογνωμίες από την κινηματογραφική και τηλεοπτική βιομηχανία, όπως ο Jean Christoph Caron, επικεφαλής του τμήματος Ντοκιμαντέρ του Phoenix, που με το ”The True History Behind Pop-Culture Heroes”, εξερευνά τις λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας των ηρώων που ενέπνευσαν τον James Bond και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, η καθηγήτρια Αφροδίτη Καϊράκη που θα ασχοληθεί με τις ταινίες «Μαγική Πόλη» και «Συνοικία το όνειρο» και την αναπαράσταση των προβλημάτων των προσφύγων μέσα από αυτές και ο Giuseppe Cederna, ηθοποιός, συγγραφέας και πρωταγωνιστής της ταινίας Mediterraneo που θα συνδυάσει τις αναμνήσεις του από την ταινία με προσωπικά βιώματα και αναμνήσεις από το ίδιο το Καστελλόριζο.

Τέλος ο Σταύρος Παπαγεωργίου, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του AEI Cyprus Film Festival, θα μοιραστεί με το κοινό μυστικά και ευκαιρίες για τις δυνατότητες κινηματογραφικών συμπαραγωγών στην Κύπρο, ενώ ο Wolfgang Bergmann θα μοιραστεί μαζί μας μυστικά για μια επιτυχημένη συμπαραγωγή με τον κολοσσό ARTE.

Αναπόσπαστο τμήμα του Φεστιβάλ είναι και το διήμερο Audiovisual Pitching Lab, όπου παρουσιάζονται σε προβολές 12 projects απ’ όλον τον κόσμο που συζητώνται με κορυφαίους επαγγελματίες από το χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, οι οποίοι συμβάλουν έτσι καθοριστικά στη διαμόρφωση και στην υλοποίηση του μελλοντικού κινηματογραφικού γίγνεσθαι. Head Moderator είναι η Claudia Schreiner (Documentary Campus Masterschool, Γερμανία), ενώ η κριτική επιτροπή αποτελείται από προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές/ριες σχολών κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, του Μονάχου, της Πράγας και του Τελ Αβίβ.

Μέσω των παραπάνω προγραμμάτων και δράσεων, το Φεστιβάλ στέκεται έμπρακτα δίπλα σε νέες και νέους δημιουργούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν το κινηματογραφικό τους όραμα με την αρωγή κορυφαίων επαγγελματιών. Φέτος έδωσε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στη διάσταση της κατάρτισης και της εξέλιξης, δημιουργώντας ένα πρωτοποριακό Δίκτυο και συμπράττοντας με πολλές από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές σχολές της της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Μέσης Ανατολής:

Η σύμπραξη αυτή περιλαμβάνει ενδεικτικά τη συμμετοχή ολοκληρωμένων ταινιών στη μicro διαγωνιστική σκηνή, μέσω της οποίας οι διακριθείσες ταινίες θα προβάλλονται στo Phoenix – ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα ντοκιμαντέρ, τη συμμετοχή στο Pitching Lab και την επιτροπή του, τη συμμετοχή στη διεθνή ομάδα σπουδαστριών/ών κινηματογράφου με στόχο την εκμάθηση των σταδίων παραγωγής (documentary studio), τη συμμετοχή στις ομάδες προγραμματισμού του Φεστιβάλ, κ.ά.

Επιπλέον, υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), Klaus Eder, θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια των προβολών και σε καθημερινή βάση, η δράση Critics’ Corner, κατά την οποία τρία διακεκριμένα μέλη της FIPRESCI θα συνομιλούν με τους επαγγελματίες, αλλά και με το κοινό, για τις ταινίες που προβλήθηκαν το προηγούμενο βράδυ στα διαγωνιστικά τμήματα του Φεστιβάλ.

Και επειδή ο κινηματογράφος είναι ιστορίες, καινοτομώντας για ακόμα μια φορά στη φετινή διοργάνωση θεσμοθετήθηκε το «Beyond Storytelling»: Ένα κινηματογραφικό εργαστήρι με τη συμμετοχή φοιτητών/ριών από το συνεργαζόμενο δίκτυο κινηματογραφικών σχολών, που θα επικεντρώνεται κάθε χρόνο σε ένα θεματικό πυρήνα συνυφασμένο με το Καστελλόριζο και θα «μυεί» τα μέλη του σε όλα τα στάδια της κινηματογραφικής παραγωγής, από το development έως το post production παράγοντας μια ταινία τεκμηρίωσης μικρού μήκους.

Φέτος το εργαστήριο πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και το Πανεπιστήμιο Queen’s του Kingston (Καναδάς), υπό την καθοδήγηση του ακαδημαϊκού Uri Cohen και της σκηνοθέτριας Danae Elon.

Διατηρώντας τους δεσμούς εξωστρέφειας και συνέργειας με παγκόσμιους πολιτιστικούς φορείς, η 8η έκδοση του Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει εκπροσώπους από ένα τιμώμενο ΜΜΕ, ένα τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα και ένα τιμώμενο κινηματογραφικό φεστιβάλ: Τιμώμενο ΜΜΕ θα είναι το μεγαλύτερο κρατικό κανάλι της Γερμανίας, το ZDF, τιμώμενο ακαδημαϊκό ίδρυμα η Σχολή Κινηματογράφου του Μονάχου, από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες κινηματογραφικές σχολές της Ευρώπης, ενώ τιμώμενο φεστιβάλ θα είναι το Φεστιβάλ Αρχαιολογικού, Εθνογραφικού και Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Κύπρου (AEI Cyprus Film Festival). Φέτος επίσης εισάγεται για πρώτη φορά ο θεσμός της τιμώμενης χώρας που για το 2023 θα είναι ο Καναδάς.

Παράλληλες Πολιτιστικές Δράσεις του Φεστιβάλ

Εκτός από την παραγωγή και την προώθηση της κινηματογραφικής τέχνης, που αποτελεί πρωταρχικό και κύριο στόχο του Beyond Borders, το Φεστιβάλ κάθε χρόνο διοργανώνει παράλληλες πολιτιστικές δράσεις, ώστε να αναδείξει το πλέον ακριτικό μέρος της χώρας μας σε ένα σημείο παγκόσμιας πολιτιστικής συνάντησης.

Την εβδομάδα προβολών και μεταξύ των διαλειμμάτων, το πρόγραμμα θα διανθίζεται από μουσικά ιντερλούδια, των Δήμου Βουγιούκα και Δημήτρη Κουφογιώργου, από τον κόσμο του αργεντίνικου Tango και της Valse Musette, τις μουσικές παραδόσεις των Βαλκανίων και την Ελληνική μουσική, τα οποία εμπνέονται από το εγχώριο και διεθνές μουσικό κινηματογραφικό ρεπερτόριο και συνδυάζουν άλλοτε τους ήχους του ακορντεόν και της κλασικής κιθάρας κι άλλοτε το μαντολίνο και το πιάνο.

Ταυτόχρονα, καθ’ όλη την εβδομάδα διεξαγωγής του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν εργαστήρια για μεγάλους και μικρούς, όπως: «Cin(e)περίληψη στην τάξη» -βιωματικό κινηματογραφικό εργαστήρι από το ΕΚΟΜΕ και τους Δημήτρη Παπαχαραλάμπους και Ματούλα Παπαδημητρίου, Μακραμέ (κομποδετική)-Δημιουργία αντικειμένων και κοσμημάτων από την Κλεοπάτρα Αρσενικού, Παραδοσιακοί χοροί της Δωδεκανήσου από τον Νίκο Τζέλλο, Εργαστήρι ζυμαρικών από τον Άρη Λιοκάτη, αλλά και Υποβρύχιος καθαρισμός με την περιβαλλοντική οργάνωση i-Sea.

Παράλληλα θα πραγματοποιηθεί εικαστική έκθεση της Γεωργιάννας Νταλάρα στην υπαίθρια Αγορά του νησιού και έκθεση γλυπτικής του εικαστικού Αλέξανδρου Ζυγούρη, ενώ καθημερινά ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Παύλος Μεθενίτης θα συντονίζει απογευματινές βιβλιοπαρουσιάσεις με θέματα ιστορικής, λογοτεχνικής και κινηματογραφικής εμβέλειας. Κεντρική βιβλιοπαρουσίαση του φεστιβάλ θα αποτελέσει η νέα έκδοση του ΙΔΙΣΜΕ σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Γενεύης που προσεγγίζει την Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από μάτια δυτικών πηγών, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Στο πάνελ θα συμμετέχουν οι ακαδημαϊκοί Matteo Compagnolo, Ειρήνη Σαρίογλου, Peter Arens και ο εκτελεστικός διευθυντής του ARTE Γερμανίας, Wolfgang Bergmann.

Το Φεστιβάλ τα τελευταία 3 χρόνια τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Διοργάνωση: Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔΙΣΜΕ) σε συνεργασία με την γαλλική Ecrans des Mondes και σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Πλατινένιος χορηγός του Φεστιβάλ είναι η ΔΕΗ. Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ), της Βουλής των Ελλήνων, της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), της Ελληνικής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης (ΕΡΤ), του Δήμου Μεγίστης, της Πρεσβείας της Γερμανίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Αυστραλίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αθήνα και του Τσέχικου Κέντρου Αθήνας.

 

Ο νέος Ποινικός Κώδικας αθωώνει ακόμη και εκείνους που καταδικάστηκαν επειδή εισέπρατταν παράνομα συντάξεις συγγενών τους (κατά κανόνα του πατέρα ή της μητέρας τους) οι οποίοι είχαν αποβιώσει και εσκεμμένα δεν δήλωσαν τον θάνατό τους στις αρμόδιες αρχές, ενώ την ίδια στιγμή η ετήσια ζημιά στα ασφαλιστικά ταμεία από τις συντάξεις-μαϊμού αγγίζει περίπου τα 450 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με επίσημα χείλη.

Από το 2011 έχει ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου για να αποκαλυφθούν τα πρόσωπα τα οποία εισέπρατταν παράνομα 120.000 συντάξεις συγγενών αποβιωσάντων οι οποίοι δεν είχαν δηλώσει τον θάνατό τους. Ετσι μπορούσαν να εισπράττουν τις συντάξεις τους, καθώς ήταν συνδικαιούχοι σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς.

Αιμορραγία Ταμείων

Η ετήσια ζημία των ασφαλιστικών ταμείων εκτιμήθηκε ότι άγγιζε το 1,5 δισ. ευρώ. Η δε οικονομική αιμορραγία του ασφαλιστικού συστήματος συνεχιζόταν αδιάλειπτα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσουν διεξοδικοί έλεγχοι. Αποκαλύφθηκαν τα πρόσωπα και έγιναν καταλογισμοί των παρανόμως καταβληθέντων-εισπραχθέντων συντάξεων, ενώ παράλληλα ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις.

Από τους ελέγχους που πραγματοποίησαν το ΙΚΑ και ο ΟΓΑ το 2012 εντοπίστηκαν 328 άτομα στα οποία καταβαλλόταν η σύνταξη ενώ είχαν φύγει από τη ζωή πριν από 10, 18 ή ακόμα και 40 χρόνια. Συγκεκριμένα, υπήρχε ασφαλισμένος του ΙΚΑ που είχε γεννηθεί το 1910, απεβίωσε στις 18/7/1972 και από τότε και επί 40 και πλέον χρόνια του καταβαλλόταν κανονικά η σύνταξη, την οποία ενθυλάκωνε κάποιος στενός συγγενής του.

Τα χρόνια πέρασαν και οι έλεγχοι εν μέρει απέδωσαν. Το 2013 το ποσό που επιστράφηκε στα ασφαλιστικά ταμεία από τους συγγενείς των αποβιωσάντων συνταξιούχων που εισέπρατταν παράνομα τις συντάξεις ως αχρεωστήτως καταβληθείσες ανήλθε στα 13,6 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα.

Ζημία 420 εκατ. ευρώ τον χρόνο

Το ίδιο έτος ο τότε υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης ενώπιον της Βουλής επισήμανε ότι τουλάχιστον 420 εκατ. ευρώ τον χρόνο κοστίζουν στα ασφαλιστικά ταμεία οι συντάξεις-μαϊμού. Σύμφωνα με τον υπουργό, διαπιστώθηκε ότι τα Ταμεία κατέβαλαν 51.551 συντάξεις σε μη δικαιούχους.

Κατά όσων παράνομα εισέπρατταν συντάξεις, πλέον των καταλογιστικών πράξεων για τα συνολικά ποσά που παράνομα εισέπρατταν, ασκήθηκαν και ποινικές διώξεις για το κακουργηματικό αδίκημα της κατ’ εξακολούθηση απάτης.

Από 1-7-2019 ήρθε η εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μετέτρεψε το αδίκημα της κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση απάτης από κακούργημα σε πλημμέλημα εφόσον το ποσό δεν υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα όσοι καταδικάστηκαν επειδή εισέπρατταν παράνομα συντάξεις συγγενών τους οι οποίοι είχαν αποβιώσει εδώ και χρόνια να αθωώνονται, σε εφαρμογή του επιεικέστερου νόμου (Ποινικού Κώδικα), εφόσον το ποσό που ενθυλάκωσαν ήταν μικρότερο των 120.000 ευρώ.

Τους αρεοπαγίτες τους απασχόλησε περίπτωση συνταξιούχου η οποία απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 1999. Ωστόσο, ο γιος της δεν δήλωσε τον θάνατό της και επί 161 μήνες (Μάρτιος 1999 έως και Απρίλιος 2014) εισέπραττε την πολεμική σύνταξη που ελάμβανε η μητέρα του εν ζωή, επωφελούμενος παράνομα 64.660 ευρώ.

Οπως αναφέρεται στην αρεοπαγιτική απόφαση, ο γιος «απέκρυψε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το γεγονός του θανάτου της μητέρας του, παραπλανώντας έτσι τους υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου, οι οποίοι και δεν έδωσαν εντολή για τη διακοπή καταβολής της σύνταξης». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, συνεχίζουν οι δικαστές, «την καταβολή της σύνταξης στον τραπεζικό λογαριασμό που διατηρούσε η αποβιώσασα στην Εμπορική Τράπεζα και στον οποίο ήταν συνδικαιούχος ο κατηγορούμενος και συνέχισε να αναλαμβάνει τα χρηματικά ποσά, προσποριζόμενος έτσι παράνομο περιουσιακό όφελος ανερχόμενο στο ποσό των 64.660 ευρώ, με αντίστοιχη περιουσιακή ζημία του κράτους».

Τελικά, εκείνος καταδικάστηκε από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση 4 ετών, μετατρέψιμη προς 3 ευρώ την ημέρα για το αδίκημα της απάτης κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση. Στη συνέχεια προσέφυγε στον Αρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η καταδικαστική για εκείνον εφετειακή απόφαση.

Οι αρεοπαγίτες σε εφαρμογή του νέου Ποινικού Κώδικα έπαυσαν οριστικά την σε βάρος του ποινική δίωξη λόγω παραγραφής (πλημμέλημα πλέον). Οπως σημειώνεται στην απόφαση του Ζ' Ποινικού Τμήματος, το αδίκημα της απάτης κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση «είναι πλέον πλημμέλημα, λαμβανομένου υπόψη του ύψους της προκληθείσας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου ζημίας (64.660 ευρώ)» και σε συνδυασμό με το ότι «ήδη έχει παρέλθει χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την οκταετία (σ.σ.: από την τέλεση του αδικήματος), έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο της πράξης αυτής λόγω παραγραφής».

Διευκρινίζουν οι αρεοπαγίτες ότι με τον παλαιό Ποινικό Κώδικα «το έγκλημα της απάτης χαρακτηριζόταν ως κακούργημα α) αν ο υπαίτιος διέπραττε απάτες κατ’ επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερέβαιναν το ποσό των 30.000 ευρώ, β) αν διέπραττε απάτη από την οποία το όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερέβαινε συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ».

Μετά τον νέο Ποινικό Κώδικα «η κακουργηματική μορφή της απάτης εδράζεται πλέον σε συγκεκριμένο χρηματικό κριτήριο και ειδικότερα στο παράνομο περιουσιακό όφελος του υπαίτιου, με αντίστοιχη περιουσιακή ζημία του παθόντα, το οποίο πρέπει να υπερβαίνει το χρηματικό ποσό των 120.000 ευρώ, ενώ απαλείφθηκε η επιβαρυντική περίσταση της κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τελέσεως του εγκλήματος», καταλήγει ο Αρειος Πάγος.

Για δέκατη έβδομη χρονιά, το Μουσικό Χωριό μεταμορφώνει το πηλιορείτικο χωριό του Αγίου Λαυρεντίου σε έναν τόπο καλλιτεχνικής συμβίωσης, μουσικής μέθεξης και εκπαίδευσης, μέσα σε ένα φυσικό και αρχιτεκτονικό περιβάλλον απαράμιλλης ομορφιάς.

Διοργανώνεται από την αστική, μη κερδοσκοπική εταιρεία arTree με την υποστήριξη της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, την Τοπική Κοινότητα Αγίου Λαυρεντίου καθώς και την αρωγή του ΥΠΠΟΑ.

Φέτος, από τις 18 Αυγούστου έως τις 9 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν 17 συμβιωτικά εργαστήρια, τα οποία θα συντονίζονται από 24 καλλιτέχνες, μουσικούς, εκπαιδευτικούς και επιστήμονες του ήχου, των σωματικών τεχνών και του θεάτρου. Οι δράσεις αυτές εκτείνονται στις δύο τελευταίες εβδομάδες του Αυγούστου, σε δύο περιόδους με πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα φέρνοντας σε επαφή τις τέχνες του ήχου με το ανθρώπινο σώμα και τις σωματικές τέχνες, την τεχνολογία, τη μουσική παραγωγή, το θέατρο, τον χορό, τον λόγο, τον διαλογισμό, τον λαϊκό μουσικό πολιτισμό και τον αυτοσχεδιασμό.

Κατά την 1η εβδομάδα του Σεπτέμβρη το Μουσικό Χωριό θα φιλοξενήσει το Εργαστήριο Φωνητικής Έρευνας με τον Σπύρο Σακκά. Όπως κάθε χρονιά, με αφορμή τα παραπάνω, θα πραγματοποιηθούν ζωντανές παρουσιάσεις και αυθόρμητα δρώμενα με ελεύθερη είσοδο για όλους.

Με μεγάλη ανυπομονησία, χαρά και προσδοκία για φυσική συνύπαρξη, προσκαλούμε σπουδαστές και επαγγελματίες από το χώρο της μουσικής και των παραστατικών τεχνών, ερευνητές των ανθρωπιστικών επιστημών και εκπαιδευτικούς, να συμμετέχουν ενεργά στα συμβιωτικά εργαστήρια, τις συλλογικές δράσεις, τις διαλέξεις και τα residencies του καλοκαιριού.

Επίσης, περιμένουμε, ως επισκέπτες, όλους τους φίλους – φιλότεχνους που επιθυμούν να μοιραστούν μαζί μας την καλλιτεχνική συνύπαρξη και ώσμωση που κάθε καλοκαίρι αγκαλιάζεται από τους ανθρώπους του Αγίου Λαυρεντίου.

Α Περίοδος | 18 – 24 Αυγούστου

Unfolding Paths
Εργαστήριο τζαζ και δημιουργικού αυτοσχεδιασμού για όλους τους μουσικούς
Συντονισμός: Παντελής Καραγεώργης (Βοστώνη/ΗΠΑ)

Από την πρόθεση στο έργο
Συνειδητοποιώντας ένα μονοπάτι στη μουσική δημιουργία
Συντονισμός: Λευτέρης Μουμτζής, Dave De Rose

Εργαστήριο Τεχνικής Αλεξάντερ για μουσικούς και καλλιτέχνες παραστατικών τεχνών
Συντονισμός: Θοδωρής Ζιάρκας

Dervish in Progress
Eργαστήριο Στροβιλισμού
Coordination: Ziya Azazi

«Άνθρωπος στη θάλασσα (Μέρος Β’) ή η Μηχανή της Ποίησης»
Εργαστήριο υποκριτικής
Συντονισμός: Μιχάλης Σιώνας

Εφέ: ένας γνωστός άγνωστος κόσμος
Εργαστήριο για τη χρήση των εφέ με ηλεκτρικά και ακουστικά όργανα ή και χωρίς αυτά
Συντονισμός: Γιάννης Αναστασάκης

Διαλογισμός σε Κίνηση και Ακινησία
Εισαγωγή στην ταντρική πρακτική «Μπούτα Σούντι Σάντανα»
Συντονισμός: Γιώργος Φωτιάδης, Μαριάννα Αστρακά

Εργαστήριο Ελεύθερου Φωνητικού Αυτοσχεδιασμού
Συντονισμός: Σαβίνα Γιαννάτου

Β Περίοδος | 25 – 31 Αυγούστου

”Nefes” φωνητικό σύνολο
Εκδοχές πολυφωνίας με ό,τι ήχο παράγει η ανθρώπινη φωνή
Συντονίστρια: Έλενα Μουδίρη Χασιώτου

Πολυρυθμική φωνή και ρυθμική απαγγελία
Εργαστήριο κρουστών και αφήγησης
Συντονισμός: Michael Afolayan

Εργαστήριο Κουκλοθεάτρου ενηλίκων
Box – Theater // Θέατρο του κουτιού
(Δημιουργία κουκλοθεατρικής σκηνής αναδιπλούμενη για παράστασης μικρής κλίμακας)
Συντονισμός: Katarína Caková (Katanari)

Η Μουσική Σύνθεση στην Πράξη
Συντονισμός: Περικλής Λιακάκης
με την συνεπικουρία του οργανικού συνόλου in residence MV ensemble

Το Πολυφωνικό Σώμα: ένας Ακτινοβόλος Αφηγητής
Εργαστήριο για το σωματικό θέατρο και τη φωνή
Συντονισμός: Julianna Bloodgood & Rafał Habel

Μουσική Ομάδα – Agios Lavrentios Dance Orchestra
Εργαστήριο – coaching για ομάδες – σύνολα πνευστών, εγχόρδων και κρουστών οργάνων
Συντονισμός: James Wylie, Fausto Sierakowski

Εργαστήριο για τον Οργανικό Μακάμ Αυτοσχεδιασμό (ταξίμι)
Συντονισμός: Μιχάλης Κουλουμής

Η Τέχνη του Μανέ
Συντονισμός: Γιάννης Διονυσίου

3 – 9 Σεπτεμβρίου

Κέντρο Φωνητικών Τεχνών – Εργαστήριο Φωνητικής Έρευνας
Η φωνή πέραν των σημερινών ορίων
Συντονισμός: Σπύρος Σακκάς, Νατάσσα Ζούκα, Ταξιάρχης Χάνος

Δείτε το πρόγραμμα εδώ

Νέος γύρος ελλείψεων σε φάρμακα βρίσκεται σε εξέλιξη στην εγχώρια αγορά. Αντιβιοτικά, ηπαρίνες, ορμόνες, ινσουλίνες, αντιφλεγμονώδη, φάρμακα για αναπνευστικές νόσους, επιληψία, υπέρταση, καρδιαγγειακές νόσους βρίσκονται στον μακρύ κατάλογο του ΕΟΦ, που περιλαμβάνει περίπου 277 κωδικούς.

Ενας κατάλογος που μεταφράζεται σε μεγάλη ταλαιπωρία για τους πολίτες, οι οποίοι κάνουν αγώνα δρόμου από κατάστημα σε κατάστημα αναζητώντας τα φάρμακά τους, όπου και όταν αυτά είναι διαθέσιμα. Παράλληλα όμως το θέμα της μη επάρκειας των φαρμάκων πυροδοτεί αντιπαραθέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών (φαρμακευτικές εταιρείες, φαρμακαποθήκες, φαρμακοποιοί), την ώρα που η ηγεσία του υπουργείου Υγείας προσπαθεί να προετοιμαστεί για το φθινοπωρινό κύμα ελλείψεων, που αναμένεται εντονότερο.

Στο πλαίσιο αυτό ο υπουργός Υγείας Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στηρίζει και παρακολουθεί στενά την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Αρχής Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Καταστάσεων Εκτακτης Υγειονομικής Ανάγκης (HERA) για κεντρική προμήθεια αντιβιοτικών, όπως έγινε με τα εμβόλια για τον κορωνοϊό και τα αντιιικά φάρμακα. Σε πρώτη φάση είναι ζητούμενο να εξασφαλιστεί η δραστική ουσία αμοξυκιλλίνη, η οποία είναι σε έλλειψη επί μήνες στην Ευρώπη.

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλαιότερα, που οι ελλείψεις φαρμάκων τους θερινούς μήνες αποτελούσαν όντως εποχικό πρόβλημα λόγω της πρόσκαιρης διαταραχής της εφοδιαστικής αλυσίδας που προκαλούσαν οι καλοκαιρινές διακοπές, τώρα το κύμα των ελλείψεων κάνει λιγότερο ή περισσότερο αισθητή την εμφάνισή του όλο τον χρόνο. Η επίδραση της πανδημίας του κορωνοϊού στην παγκόσμια παραγωγική και εφοδιαστική αλυσίδα των φαρμάκων είναι ο πλέον ορατός λόγος για το πρόβλημα των ελλείψεων, αλλά όχι ο μόνος, στη χώρα μας.

Πινγκ πονγκ ευθυνών

Στην Ελλάδα οι ελλείψεις που κατά καιρούς καταγράφονταν αφορούσαν μερικές δεκάδες φάρμακα, για τα οποία συνήθως ο ΕΟΦ αποφάσιζε απαγόρευση εξαγωγών. Οι χαμηλές τιμές των φαρμάκων στην ελληνική αγορά προβάλλονται σταθερά από τις φαρμακευτικές εταιρείες ως λόγος που ευνοεί τις παράλληλες εξαγωγές, τις οποίες νομίμως κάνουν οι φαρμακαποθηκάριοι (χονδρέμποροι, είτε ιδιώτες είτε συνεταιρισμοί φαρμακοποιών). Οι φαρμακαποθηκάριοι, πάλι, αρνούνται ότι η εξαγωγική δραστηριότητά τους δημιουργεί ελλείψεις, υποστηρίζοντας ότι εξάγουν εφόσον καλυφθεί η ελληνική αγορά, και με τη σειρά τους δείχνουν τις φαρμακευτικές εταιρείες ως αρχή του προβλήματος.

Ειδικότερα, αναφέρουν ότι οι πολυεθνικές φαρμακευτικές έχουν μειώσει δραστικά τις εισαγόμενες ποσότητες φαρμάκων στην προσπάθειά τους να μειώσουν τις μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις τους, ιδίως τις επιστροφές χρημάτων μέσω clawback και rebate, που σχετίζονται με τις ποσότητες φαρμάκων που διαθέτουν. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν αρνούνται ότι η δημόσια υποχρηματοδότηση της φαρμακευτικής δαπάνης προκαλεί προβλήματα - μεταξύ άλλων οδηγεί σε επιστροφές που αγγίζουν το 47% της συνολικής δαπάνης του κράτους για τα φάρμακα των πολιτών του, κάτι που σημαίνει ότι τα μισά φάρμακα τα δίνουν δωρεάν.

Στο πινγκ πονγκ των ευθυνών για τις ελλείψεις φαρμάκων οι φαρμακοποιοί δείχνουν τις φαρμακαποθήκες υποστηρίζοντας ότι η απαγόρευση των εξαγωγών επιλύει το πρόβλημα, εφόσον για τα περισσότερα σκευάσματα για τα οποία ισχύει η απαγόρευση εξαγωγής ομαλοποιείται σταδιακά η διάθεσή τους στο ελληνικό φαρμακείο. Οι ίδιοι αρνούνται τις αιτιάσεις των χονδρεμπόρων ότι γίνονται «επιχειρήσεις-σκούπα» στα φαρμακεία εν γνώσει τους, ότι δηλαδή πωλούν φάρμακα που προορίζονται για παράνομες εξαγωγές, και επίσης υπερασπίζονται σθεναρά τον κοινωνικό ρόλο των συνεταιρισμών φαρμακαποθηκών που λειτουργούν καλύπτοντας το 46% της εγχώριας αγοράς.

Παρεμβάσεις

Μετά την πανδημία οι ελλείψεις φαρμάκων εντάθηκαν, με την τελευταία απόφαση του ΕΟΦ να είναι ενδεικτική περιέχοντας 227 σκευάσματα, οδηγώντας το υπουργείο Υγείας σε πιο δραστικά μέτρα για την ομαλοποίηση της αγοράς. Απαγόρευση εξαγωγών, υποχρεωτική δήλωση πωλήσεων και αποθεμάτων από τις φαρμακαποθήκες μέσω ειδικής πλατφόρμας στον ΕΟΦ, αύξηση αποθεμάτων στις φαρμακευτικές, χορήγηση μόνο με ηλεκτρονική συνταγογράφηση συγκεκριμένων φαρμάκων στα φαρμακεία και ενθάρρυνση της συνταγογράφησης γενοσήμων στους γιατρούς συνθέτουν το πλέγμα των μέτρων που ενεργοποίησε τον περασμένο Ιούνιο το υπουργείο Υγείας.

Στα χαρτιά έμεινε το μέτρο που προωθούσε η προηγούμενη ηγεσία να αυξηθούν οι τιμές σε πολύ φθηνά και δημοφιλή φάρμακα ώστε να μην αποσύρονται από την αγορά, όπως συμβαίνει τώρα, καθώς η υποκατάστασή τους γίνεται από φάρμακα πολλαπλάσιας αξίας.

Οι εμπλεκόμενοι φορείς υποστηρίζουν ότι οι παρεμβάσεις είναι στη σωστή κατεύθυνση και ζητούν από τον ΕΟΦ να εντείνει τον έλεγχο. Ωστόσο, παραμένουν στα χαρακώματα υπερασπιζόμενοι καθένας τον ρόλο του στην τροφοδοσία της αγοράς, και επισημαίνοντας προβλήματα κυρίως σε ό,τι αφορά τη στάση των... άλλων πλευρών της φαρμακευτικής αλυσίδας.

Ετσι, η τελευταία απαγόρευση παράλληλων εξαγωγών που ανακοίνωσε ο ΕΟΦ προ δύο εβδομάδων προκάλεσε την ικανοποίηση των φαρμακοποιών και την αντίδραση των φαρμακαποθηκάριων, όπως αποτυπώθηκε στις σχετικές ανακοινώσεις των εκπροσώπων τους.

Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) επιδοκίμασε την απόφαση του ΕΟΦ γιατί «έλαβε υπόψη και τις αναφορές των ελλείψεων για 120 φαρμακευτικά σκευάσματα τα οποία απουσιάζουν από τα φαρμακεία μας, με αποτέλεσμα τη διαρκή και έντονη ταλαιπωρία των Ελλήνων ασθενών».
 

«Ο ΕΟΦ αυτοαναιρείται και υποβαθμίζει τον κομβικό του ρόλο στην προστασία της δημόσιας υγείας, θέτοντας σε απαγόρευση πάνω από 40 φαρμακευτικά προϊόντα τα οποία διαθέτουν πληθώρα γενοσήμων», αντέταξε στην ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκάριων (ΠΣΦ).

Μάλιστα υπενθυμίζει με νόημα ότι η πρώτη ανακοίνωση του ΕΟΦ, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργού Υγείας, κ. Χρυσοχοΐδη, όριζε σαφώς ότι δεν υφίσταται έλλειψη σε προϊόντα που διαθέτουν γενόσημα. Ωστόσο, πλέον, απαγορεύεται η εξαγωγή τουλάχιστον 56 φαρμάκων τα οποία διαθέτουν δεκάδες γενόσημα, πολλά από τα οποία παράγονται από ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες. Η τελευταία απαγόρευση του ΕΟΦ, κατά πληροφορίες, προκάλεσε τη διαμαρτυρία και ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών θεωρώντας ότι εγείρονται ζητήματα ανταγωνισμού όταν προστατεύεται η εγχώρια κυκλοφορία φαρμάκου που έχει γενόσημα.

Ο ΕΟΦ, ωστόσο, ο καθ’ ύλην αρμόδιος οργανισμός, εμμένει στην τάση της απαγόρευσης και κατηγορείται από τους φαρμακαποθηκάριους ότι εποπτεύει μεμονωμένους κρίκους και όχι το σύνολο της φαρμακευτικής αλυσίδας. Οπως π.χ. τους ίδιους, που πλέον τους υποχρεώνει να δηλώνουν ηλεκτρονικά τα αποθέματά τους. Την ίδια στιγμή, δεν ελέγχει τις φαρμακευτικές εταιρείες σε ό,τι αφορά τις μειωμένες, όπως καταγγέλλεται, ποσότητες φαρμάκων που εισάγουν και διαθέτουν στην Ελλάδα, ούτε τα φαρμακεία ως προς το σκέλος των συνταγών που εκτελούν.

Πηγή: protothema.gr

Τουλάχιστον δύο νεκροί και δεκάδες τραυματίες είναι ο μέχρι στιγμής γνωστός απολογισμός των βίαιων συγκρούσεων που σημειώθηκαν σε πολυάριθμες συνοικίες της λιβυκής πρωτεύουσας κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι και τις πρωινές ώρες σήμερα μεταξύ των πιο ισχυρών φατριών της Τρίπολης, στο χειρότερο ξέσπασμα ένοπλης βίας που έχει βιώσει η πόλη από τις αρχές του χρόνου, αναγκάζοντας το μοναδικό πολιτικό αεροδρόμιο της πρωτεύουσας να αναστείλει την εναέρια κυκλοφορία.

Πυκνός καπνός υψωνόταν πάνω από τμήματα της πόλης νωρίς σήμερα και πυρά βαρέων όπλων ακουγόταν σε δρόμους, τόνισε δημοσιογράφος του Reuters. Κάτοικοι και τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν μάχες σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας.

Οι συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ της «Ταξιαρχίας 444» και της «Δύναμης αλ Ράντα» («αποτροπής») σε πολλές περιοχές στα ανατολικά προάστια της πόλης, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας αξιωματούχος του υπουργείου Εσωτερικών. Μια πηγή σε νοσοκομείο έκανε λόγο για δύο νεκρούς και πάνω από 30 τραυματίες.

Μια ιατρική μονάδα που συνδέεται με το υπουργείο Άμυνας ανέφερε στο Reuters ότι ανασύρθηκαν τρία πτώματα από τις συνοικίες Φουρνάζ, Αϊν Ζάρα και Ταρίκ Σοκ.

Το υπουργείο Υγείας απηύθυνε έκκληση στους πολίτες να δώσουν αίμα για να βοηθήσουν τους τραυματίες. Ο Ουσάμα Αλί, εκπρόσωπος της υπηρεσίας ασθενοφόρων, ανέφερε ότι 19 άνθρωποι τραυματίστηκαν και 26 οικογένειες απομακρύνθηκαν από μια περιοχή που επλήγη από συγκρούσεις.

Οι δύο παρατάξεις αυτές αμφότερες στήριξαν την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) κατά τη διάρκεια σύντομων μαχών που ξέσπασαν πέρσι.

Πώς διαμορφώθηκε η κατάσταση μετά την ανατροπή του Καντάφι

Η Λιβύη βιώνει ένα μικρό χρονικό διάστημα ειρήνης μετά την εξέγερση του 2011, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ, που ανέτρεψε το καθεστώς το Μουαμάρ Καντάφι. Δύο αντίπαλες κυβερνήσεις διεδικούν την εξουσία: η ΚΕΕ στην Τρίπολη, υπό τον Αμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά και η άλλη στα ανατολικά, με τη στήριξη του Χαλίφα Χάφταρ, του ηγέτη του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (ΛΕΣ).

Μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί για την επίτευξη μας βιώσιμης πολιτικής επίλυσης και ένοπλες φατρίες έχοντας αποκτήσει επίσημο καθεστώς και χρηματοδότηση συνεχίζουν να ασκούν επιρροή.

Πέρυσι, φατρίες που στηρίζουν την κυβέρνηση στην ανατολική Λιβύη, επιχείρησαν ανεπιτυχώς να εκδιώξουν τον Ντμπεϊμπά, σε μια μέρα σφοδρών συγκρούσεων στην Τρίπολη. Σποραδικές μάχες σημειώθηκαν επίσης φέτος την πόλη Ζαουίγια, δυτικά της πρωτεύουσας.

Γιατί ξέσπασαν οι νέες συγκρούσεις

Οι χθεσινοβραδινές «εντάσεις ξεκίνησαν» με την ανακοίνωση της «σύλληψης από την Δύναμη αλ Ράντα του του αρχηγού της Ταξιαρχίας 444», ανέφερε ο αξιωματικός του υπουργείου Εσωτερικών, προσθέτοντας η πρόσβαση στο αεροδρόμιο Μιτίγκα παρέμενε κλειστή μέχρι σήμερα το πρωί. 

Τοπικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι τεθωρακισμένα οχήματα αναπτύχθηκαν χθες το βράδυ σε πολλές γειτονιές ανατολικά και νότια της Τρίπολης μετά τη σύλληψη του αρχηγού της «Ταξιαρχία 444» Μαχμούντ Χάμζα στο αεροδρόμιο Μιτίγκα, που βρίσκεται σε περιοχή που ελέγχεται από τη «Δύναμη αλ Ράντα».

Σφοδρές ανταλλαγές πυρών από βαρέα και ελαφρά όπλα ξέσπασαν στο Αΐν Ζάρα, ένα ανατολικό προάστιο της Τρίπολης, προτού επεκταθούν σε άλλες περιοχές κοντά στο αεροδρόμιο και το Πανεπιστήμιο της Τρίπολης, στο ανατολικό τμήμα της πρωτεύουσας, το οποίο ανακοίνωσε την αναστολή των μαθημάτων.

Η διοίκηση του αεροδρομίου Μιτίγκα, το μόνο πολιτικό αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα, ανέστειλε την εναέρια κυκλοφορία, και οι πτήσεις εκτράπηκαν προς το αεροδρόμιο στη Μισράτα, 200 χλμ ανατολικότερα, ενώ αεροσκάφη που ήταν σταθμευμένα στον διάδρομο προσγείωσης-απογείωσης στο Μιτίγκα, απομακρύνθηκαν.

Ένας κάτοικος της συνοικιας Ταρίκ Σοκ της νότιας Τρίπολης τόνισε ότι άκουγε μάχες όταν πήγε για ύπνο στη 1:30 τα ξημερώματα και πιο έντονες όταν ξύπνησε στις 7:30 το πρωί.

«Ακούμε σφοδρές ανταλλαγές πυρών από νωρίς το πρωί. Η οικογένειά μου ζει στην συνοικία Χαλάτ Φουρζάν περίπου 7 χιλιόμετρα μακριά και ακούνε και αυτοί συγκρούσεις», είπε.

Βίντεο σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία το Reuters δεν μπόρεσε να εξακριβώσει αμέσως, δείχνει κατοίκους της πρωτεύουσας να κλείνουν δρόμους με φλεγόμενα λάστιχα.

Για την «Ταξιαρχία 444» και τη «Δύναμη αλ Ράντα»

Η «Ταξιαρχία 444» εξαρτάται από το υπουργείο Άμυνας και φημίζεται ότι είναι η πιο πειθαρχημένη. Ελέγχει τα νότια προάστια της Τρίπολης αλλά και τις πόλεις Ταρχούνα και Μπανί Ουαλίντ, μαζί και τον έλεγχο οδικών αξόνων που συνδέουν την πρωτεύουσα με το νότιο τμήμα της χώρας.

Η «Δύναμη αλ Ράντα» είναι μια ισχυρή πολιτοφυλακή που αστυνομεύει την λιβυκή πρωτεύουσα και συλλαμβάνει τόσο τζιχαντιστές όσο και κοινούς εγκληματίες. Παρουσιάζεται ως φορέας ασφαλείας ανεξάρτητος από τα υπουργεία Εσωτερικών και Άμυνας και ελέγχει και το κεντρικό και ανατολικό τμήμα της Τρίπολης καθώς και την αεροπορική βάση Μιτίγκα, το πολιτικό αεροδρόμιο και μια φυλακή.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ