Γράφει ο Μιχάλης Πολυχρόνης

Από ένα μικρό ψαροχώρι της Τυνησίας ξεκίνησε την πορεία του στη ζωή και την τέχνη ο διεθνούς φήμης ουτίστας, συνθέτης και βοκαλίστας Dhafer Youssef. Όπως όμως συμβαίνει αρκετά συχνά, σ’ αυτές τις μικρές κοινωνίες με τα ασφυκτικά κοινωνικά πλαίσια επιβιώνουν και μεταλαμπαδεύονται οι σπόροι αιώνων πολιτιστικής ύφανσης που σε δημιουργικά μυαλά νεότερων μετατρέπονται σε ακμάζουσα τέχνη που μπολιάζει το παρόν με στοιχεία ύψιστων δημιουργημάτων! Στην περίπτωση του μικρού Dhafer δε θα μπορούσε να γίνει με καλύτερο τρόπο!

Ο Dhafer bin Youssef bin Tahar Maarref γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1967 στο ψαροχώρι Teboulba της Τυνησίας. Το ευτύχημα ήταν ότι η οικογένειά του έφερε πίσω της γενεές μουεζίνηδων, δηλαδή ψαλτών που αν και οι περισσότεροι αυτοδίδακτοι, κατείχαν την τέχνη του τραγουδιού με περίσσεια δεινότητα. Η κουζίνα της μητέρας του ήταν το πρώτο δωμάτιο που ο νεαρός Dhafer άρχισε να τραγουδάει, αντιγράφοντας ό,τι άκουγε από το ραδιόφωνο. Ο χώρος όμως που του πυροδότησε το ταλέντο ήταν το τοπικό χαμάμ, και πιο συγκεκριμένα ο προθάλαμός του. Εκείνο το δωμάτιο είχε ένα μυστικό που έγινε αργότερα το σήμα κατατεθέν του. 

”Όταν μπαίνεις στον προθάλαμο στην ακουστική του ενυπάρχει μιαν αντήχηση, μια ηχώ! Και αυτό έγινε από τότε ένα πολύτιμο όργανο για μένα. Αυτό το εφέ, ούτε καν το ούτι. Σήμερα το χρησιμοποιώ ως μια δυνατότητα να με ταξιδεύει αλλού. Έγινε κάτι σαν το προσωπικό μου άρωμα αυτή η ηχώ (delay), όπως κάποιος κιθαρίστας χρησιμοποιεί το πεντάλ. Είναι ένας άλλος τρόπος σκέψης που γεννήθηκε από αυτό τον μικρό προθάλαμο στο χαμάμ. Πιστεύω πολύ στην προδιαγεγραμμένη μοίρα.  Μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα και δεν έχεις ιδέα γιατί, αλλά πρέπει να συμβούν επειδή έχεις έναν δρόμο να ακολουθήσεις. Η Μητέρα Φύση, ο Θεός ή κάτι άλλο σε βοηθά να το κάνεις. Απλά ανοίξτε τα μάτια και το μυαλό σας και μπορείτε να το λάβετε.” λέει σε μια συνέντευξή του ο συνθέτης.

Ο μουεζίνης τον προσέχει και συγκινημένος τον καλεί να ψάλλει κοντά του, στην προσευχή στο Τζαμί. Έτσι ξεκινά ο μικρός Dhafer μ’ ένα φθηνό πλαστικό μικρόφωνο.  Η πρώτη του συνάντηση με το κοινό μένει χαραγμένη για πάντα στην μνήμη του. Θα ακολουθήσει η πρώτη του επαφή με το ούτι, στο Κέντρο Νεότητας αλλά και το μπάσο και γενικότερα το groove στοιχείο, απόλυτα συνυφασμένο με το νεαρό της ηλικίας του. Δεν αργεί να ενταχθεί στην Εθνική Τυνησιακή Ορχήστρα (φυτώριο μεγάλων καλλιτεχνών όπου συναντούμε ανάλογες ορχήστρες σ΄όλες τις μουσουλμανικές και αφρικανικές χώρες) από τον Mesbah Souli.

Πολύ γρήγορα όμως αντιλαμβάνεται ότι οι δυνατότητες και οι προοπτικές που του δίνει το χωριό του είναι κάτι παραπάνω από περιορισμένες. Φεύγει για την πρωτεύουσα Τύνιδα στο μουσικό σχολείο Nahj Zarkoun. Κι εδώ όμως η χαμηλή ποιότητα σπουδών τον αφήνει ανικανοποίητο. Αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα. Αναχωρεί για την Βιέννη για να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές.

Το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας είναι το κατάλληλο για ένα ανήσυχο πνεύμα όπως το δικό του. Η ακαδημαϊκή εκπαίδευση δεν φαίνεται να τον συγκινεί πλέον και η τζαζ  και η ινδική μουσική έρχονται να του ανοίξουν νέους πνευματικούς ορίζοντες.  Γνωρίζει λοιπόν τον παίκτη της tabla, Jatinder Thakur που ”άνοιξε το σπίτι και την καρδιά του για μένα” όπως ομολογεί ο ίδιος. Τον μυεί στην ινδική μουσική. Θυμάται όταν πρωτακούει το δίδυμο Zakir Hussain και Father Allah Rakha: ”Αυτή ήταν η ΣΤΙΓΜΗ για μένα. Μετά ανακάλυψα την τζαζ και  ήταν εύκολο να την ερωτευτώ λόγω της ελευθερίας που προσφέρει” Ανακατεύεται με τοπικά γκρουπ και παίρνει γρήγορα μέρος σε αμέτρητα jam sessions σε τοπικά κλαμπ. Δεν αργεί φυσικά και το πρώτο του σχήμα Zeyrab με συνοδοιπόρο τον Αυστριακό κρουστό Gerhard Reiter.

Το πρώτο του demo τον τίτλο Musafir κυκλοφορεί το 1996 και το παρουσιάζει στο διάσημο κλαμπ της Βιέννης Porgy & Bess. Η επιτυχία εκείνης της βραδιάς του εξασφαλίζει πολλές ακόμη βραδιές στο ίδιο μέρος. Γίνεται λοιπόν και αφορμή να γνωρίσει ανάμεσα σε άλλους και τους μετέπειτα πιστούς φίλους και συνοδοιπόρους στην τέχνη, τον Γαλλο-Βιετναμέζο Nguyen Lee και τον Ιταλό τρομπετίστα Paolo Fresu.

Από το πρώτο του solo άλπμουμ ”Malak” (1999) ως το τελευταίο του πόνημα ”Streets Of Minarets” (2023) ο Dhafer Youssef αριθμεί εννέα κυκλοφορίες με αξιόλογους πάντα και διαφορετικούς συνεργάτες απ’ όλο τον κόσμο που τρέφουν κι εκείνοι την ίδια περιέργεια να εξερευνήσουν τα γοητευτικά άγνωστα μονοπάτια της μουσικής: Zakir Hussain, L. Subramaniam, Dave Holland, Bill Laswell είναι μόνο μερικοί. Εκτός των επίσημων άλμπουμ, συμμετέχει καιι σε projects μουσικών απ’ όλο το κόσμο και οι συνεργασίες έρχονται και από τις 5 ηπείρους. Να υπενθυμίσουμε και τη μουσική που έχει γράψει για ταινίες όπως οι The Amazing Spider-Man, Luna και Gods and Kings.

Χαίρεται κάθε στιγμή και κάθε νέα συνάντηση. ”Για μένα κάθε άλμπουμ και συναυλία είναι ένα ταξίδι, καθώς είμαι ένας ταξιδιώτης που γυρίζει τον κόσμο μ’ ένα ούτι κι ένα σακίδιο στον ώμο αναζητώντας τις ρίζες και την έμπνευση. Το ταξίδι, η επαφή και η σύνδεση με τους ανθρώπους και η ζεύξη διαφορετικών πολιτισμών είναι συνέχεια παρόντα στη μουσική μου κι εκείνη αντικατοπτρίζει εμένα και το ταξίδι μου”

Ο Dhafer Youssef είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που βιώνουν μια βαθιά, ιερή σχέση με την τέχνη τους. ”Στα live εμπνέομαι από την στιγμή. Όταν τραγουδάω δεν σκέφτομαι. Αφήνω τον εαυτό μου να οδηγηθεί, χτυπάω την πόρτα του Αγνώστου” εξομολογείται και αρκεί να τον παρακολουθήσει κάποιος όταν ερμηνεύει για να νοιώσει αυτή την έκσταση που εκπέμπει.

Φυσικά το ούτι έχει κι αυτό μια ιδιαίτερη θέση στον κόσμο του δημιουργού. Κι αυτό όμως είναι ένα μέσο για να πει τη δική του ιστορία. ”Με το ούτι δεν προσπαθώ να δείξω ότι ντε και καλά θα πρέπει να έχει μια θέση στην τζαζ μουσική. Πρέπει να είναι δημιουργικό, χωρίς κλισέ και επίδειξη οριενταλισμού, τον οποίο μισώ, δηλαδή οι μουσικοί να πέφτουν στην παγίδα του, στην παγίδα του εξωτισμού”

Με το ούτι ο δεξιοτέχνης Dhafer έχει ιδιαίτερη σχέση επειδή έτυχε να γεννηθεί στην Τυνησία, όπως θα είχε με το μπάσο αν είχε την Αμερική για πατρίδα, ή την kora αν είχε γεννηθεί στην Κεντρική Αφρική. Κάθε πρωί που ξυπνάει το ”πρωϊνό” του είναι λίγες στιγμές δίπλα στο αγαπημένο του όργανο. ”Πιστεύω ότι η μουσική δεν είναι η φωνή ή το όργανο που παίζεις. Είναι περισσότερο αυτό που έχεις μέσα σου. Πρέπει λοιπόν να έχεις αυτοπεποίθηση και να έχεις μια ιστορία να πεις.”

Η μουσική του Dhafer είναι ένα πολύ καλά ισορροπημένο ζύγι τζαζ και παράδοσης, μοντέρνου και κλασικού, αρχετυπικού και ”αιμάτινου” ιδιώματος. Μπολιασμένα όλα τα κομμάτια με την μαγιά της τζαζ, εντούτοις δεν ξεφεύγουν σε μακροσκελείς αυτοσχεδιασμούς με αποτέλεσμα να μην κουράζουν τους πιο συντηρητικούς ακροατές. Από την άλλη η παράδοση είναι τόσο καλά τοποθετημένη ώστε να δίνει το στίγμα καταγωγής και έμπνευσης αλλά να κλείνει και το μάτι σ’ ένα πιο ανοιχτό και καλλιεργημένο διεθνές κοινό. Οι εκλεκτές συνεργασίες σε κάθε άλμπουμ εκπλήσσουν με το εύρος και το κύρος που προσδίδουν σε κάθε ηχογράφηση. Παρόλ’ αυτά ο χαρακτηριστικός ήχος του δημιουργού είναι εμφανής, απόδειξη πόσο, σπουδαίοι μουσικοί απ’ όλο τον κόσμο, σέβονται τη δουλειά του και ”υπηρετούν” κάθε φορά το όραμά του. Κι εκείνος όμως δίνει χώρο κάθε φορά για νέες ιδέες, νέες ενορχηστρώσεις και καινούριες πινελιές μέσα από τους συνεργάτες που επιλέγει. 

Ο Dhafer θεωρεί άλλωστε τον εαυτό του ένα σφουγγάρι που απορροφά τα πάντα στο δρόμο του. ”Αυτό που είναι σημαντικό για μένα είναι η μυστικιστική και όχι η θρησκευτική πλευρά της ερμηνείας. Νοιώθω σαν ένα μωσαϊκό των πάντων. Απολαμβάνω τη ζωή, ελεύθερος από κριτική. Κρατήστε το μυαλό σας ελεύθερο σαν ένα πουλί.  Γι’ αυτό τραγουδάω”.

Ο Miles Davis είναι ο ”μέντορας” του δημιουργού, αν και δεν τον είχε γνωρίσει. ”Μου άλλαξε τη ζωή, μ’ έκανε πραγματικά να ονειρεύομαι. Κάθε φορά που ολοκληρώνω ένα έργο φαντάζομαι εκείνον ως αρχηγό του γκρουπ. Εκείνον που δεν είχε όρια”

Η φωνή του Dhafer είναι από τη στόφα εκείνων που θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν πολλά είδη παραδοσιακής μουσικής απ’ όλο τον κόσμο, από ινδιάνικες τελετουργίες ως περσικά και σούφικα ιδιώματα. Χαρακτηριστικός ”συγγενής” του θα μπορούσε να είναι η περίπτωση του Stephan Micus, ενώ άνετα η μουσική του θα μπορούσε να συμπλεύσει με εκείνη των Iasis και όλης εκείνης της σκηνής που αναπτύχθηκε στα ‘90ς και ‘00ς με εμπλοκή του ελληνικού και μεσογειακού ηχοχρώματος σε jazz τοπία. Ποτέ όμως δεν είναι αργά μιας και σήμερα υπάρχουν Ελληνες μουσικοί που μπορούν να συμπλεύσουν με τον ”κόσμο” του Τυνήσιου δημιουργού.

”Δε θα μπορούσα να είμαι μουσικός αν δεν μ’ ενδιέφερε η τζαζ αν και αγαπώ όλα τα είδη που μπορούν να με αγγίξουν  εφόσον γίνονται με αγάπη και πρωτοτυπία.  Εκείνο όμως που αγαπώ σ’ αυτήν είναι η ελεύθερη αυτοσχεδιαστική διαδικασία. Με την τζαζ πάνω στη σκηνή μπορείς να είσαι με οποιονδήποτε, να απολαμβάνεις κάθε οπτική γωνία της ζωής. Μπορεί να είναι αφροαμερικανοί, ευρωπαίοι, Νορβηγοί, Βραζιλιάνοι, Ινδοί και να δημιουργούν την ίδια γλώσσα ψάχνοντας παράλληλα νέες εκφάνσεις γι’ αυτήν. Κι αυτό αγαπώ σ’ αυτή την διαδικασία: όλοι καταλαβαίνουν ότι είμαστε εκεί για να εκπλαγούμε!”

Το website του Dhafer Youssef: https://dhaferyoussef.com/

Η Δισκογραφία του Dhafer Youssef: https://dhaferyoussef.com/music/

Social Media

https://www.facebook.com/dhaferyoussefofficiel

https://www.instagram.com/dhaferyoussef/

https://www.youtube.com/c/DhaferYoussefOfficial

https://www.tiktok.com/@dhaferyoussef

Dhafer Youssef – Spotify Playlist:

https://open.spotify.com/playlist/7bREqumAbFeyOUN7c9pCfj

Πηγή: www.folkradio.gr

Μια μακάβρια διάσταση – που εντοπίζεται στη Λάρισα – και όχι μόνο από την εποχή του κορονοϊού έρχεται στην επιφάνεια αυτές τις ημέρες και αναμένεται να κάνει την εμφάνισή της συχνότερα από δω και στο εξής.

Στο Νέο Κοιμητήριο της Λάρισας καταγράφονται περιπτώσεις στις οποίες ξεκίνησε η προσπάθεια εκταφής νεκρών, που είχαν δηλωθεί ως θύματα Covid-19, όμως σταμάτησαν στο ξεκίνημά τους, καθώς διαπιστώθηκε πως δεν έχει προχωρήσει η αποσύνθεση των σωμάτων.

Το εν λόγω θέμα απασχολεί όχι μόνο τον Δήμο Λαρισαίων, αλλά πολλούς άλλους Δήμους και θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τον κορεσμό των κοιμητηρίων, καθώς οι νεκροί που «έφυγαν» από κορονοϊό θα παραμείνουν για πολύ περισσότερο χρόνο από τον συνήθη εκτιμώμενο.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει για δύο λόγους.

Ο ένας είναι το γεγονός πως οι νεκροί βρίσκονται σε πλαστικούς σάκους. Πότε σε έναν, συχνά μέσα και σε δύο σάκους, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες είχαν τοποθετηθεί και σε τριπλό σάκο, όταν μεταφέρθηκαν από το νεκροτομείο. Αυτό, άλλωστε, ήταν μια οδηγία την οποία ακολουθούν νοσοκομεία και χωρίς καμία παρέμβαση από τα γραφεία κηδειών.

Ο δεύτερος λόγος είναι πως ακόμη και τα φέρετρά τους ήταν τυλιγμένα με πλαστικό σάκο. Στη συγκεκριμένη ενέργεια προχωρούσαν τα περισσότερα γραφείων κηδειών, κάτι που προφανώς το έκαναν για μεγαλύτερη ασφάλεια των συγγενών και φίλων, με στόχο τη μη εξάπλωση του ιού. Πόσο μάλλον στα πρώτα χρόνια που καταγραφόταν και μεγάλη άγνοια στον τρόπο διαχείρισης όλης της κατάστασης.

Όπως δημοσίευσε το onlarissa.gr, η εφημερίδα «Ελευθερία» ήρθε σε επικοινωνία τόσο με εργαζόμενους στο τμήμα κοιμητηρίων της Λάρισας όσο και με επαγγελματίες γραφείων τελετών, οι οποίοι επιβεβαίωσαν τα περιστατικά.

«Κάτι τέτοιο», είπαν, «θα γίνεται ακόμα πιο συχνά πλέον, διότι συμπληρώνονται οι τριετίες από τον θάνατο των πρώτων που δηλωνόταν πως ήταν από κορονοϊό».

Σύμφωνα με τον κανονισμό των κοιμητηρίων, στα τρία χρόνια από την ταφή ειδοποιούνται οι συγγενείς για την εκταφή και έχουν δικαίωμα να ζητήσουν παράταση έως και την πενταετία. Από εκεί και πέρα, όμως, μπορούν οι Υπηρεσίες του Δήμου να προχωρήσουν σε εκταφές.

«Είναι θέμα φυσικής, γι’ αυτό και δεν μπορεί να προχωρήσει η αποσύνθεση του σώματος. Σε κάποιες περιπτώσεις τα νάιλον είναι τόσα πολλά που δεν έχει αλλοιωθεί καν το φέρετρο. Σε άλλες πάλι, οι σάκοι είναι κλειστοί και δεν μπορεί να εισχωρήσει ο απαιτούμενος αέρας για να προχωρήσει η αποσύνθεση» λένε εργαζόμενοι.

Σε αυτές τις πρώτες περιπτώσεις που κάνουν την εμφάνισή τους, οι εργαζόμενοι ανοίγουν με προσοχή το καπάκι των φέρετρων και σκίζουν ελάχιστα τους πλαστικούς σάκους, με στόχο να προχωρήσει η αποσύνθεση των άψυχων σωμάτων.

Το Release Athens 2024 παρουσιάζει τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, το Σάββατο 29 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού. Ο σπουδαίος ερμηνευτής, ο οποίος έχει σημαδέψει την ελληνική δισκογραφία με τη φωνή και τα τραγούδια του, θα πραγματοποιήσει μια από τις μεγαλύτερες και πιο ξεχωριστές εμφανίσεις της πλούσιας καριέρας του.

Από τις πλέον αναγνωρίσιμες προσωπικότητες του ελληνικού τραγουδιού, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου μετράει περισσότερα από 50 χρόνια σταθερής παρουσίας στη δισκογραφία και έχει αποκτήσει εκατομμύρια θαυμαστές, κάθε ηλικίας και από κάθε φάσμα της εγχώριας μουσικής σκηνής.

Από το 1972, που έκανε το ντεμπούτο του, μέχρι σήμερα, ο Παπακωνσταντίνου υπηρέτησε πιστά κάθε μορφή του ελληνικού τραγουδιού και συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές που γέννησε αυτός ο τόπος (Μάνος Λοΐζος, Θάνος Μικρούτσικος, Μίκης Θεοδωράκης, Τάσος Λειβαδίτης, Κώστας Καρυωτάκης, Νίκος Καββαδίας κ.α.). Δίσκοι όπως “Τα Αγροτικά” (1975), “Φοβάμαι” (1982), “Διαίρεση” (1984), “Χαιρετίσματα” (1987), “Σφεντόνα” (1992), “Θάλασσα στη Σκάλα” (1999) και άλλοι, αποτελούν σημεία αναφοράς και εξακολουθούν να εμπνέουν τις νεότερες γενιές, όπως αποδεικνύεται σε κάθε ζωντανή εμφάνισή του όπου προσελκύει κοινό κάθε ηλικίας.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, παρά την τεράστια ιστορία του, παρέμεινε αιώνια διψασμένος για τη συναυλιακή συνθήκη και διαθέσιμος να «μιλήσει» για το σήμερα, για όλα αυτά που μας συγκινούν και μας προβληματίζουν, για τον έρωτα, την κοινωνία, τους φόβους και τα όνειρά μας.

Το Σάββατο 29 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Release Athens 2024, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ζωντανά έναν από τους ελάχιστους, πραγματικούς ροκ σταρ που γέννησε η χώρα, ο οποίος σημάδεψε με τη φωνή και την ηλεκτρισμένη σκηνική του παρουσία κάθε εγχώριο μουσικόφιλο.

Follow Βασίλη Παπακωνσταντίνου:
Official Website
Facebook
Instagram
YouTube
Spotify

Η διάθεση των εισιτηρίων ξεκινάει άμεσα, προς 15€ και για συγκεκριμένο αριθμό. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 17€. Οι επόμενες φάσεις θα ανακοινωθούν στην πορεία.

Επίσης, διατίθεται περιορισμένος αριθμός VIP εισιτηρίων, με πρώτη τιμή τα 80€. Στη συγκεκριμένη κατηγορία περιλαμβάνονται οι εξής προνομιακές παροχές:

• Ξεχωριστή υπερυψωμένη περιοχή διαμορφωμένη με stands & stools για όλους
• Open-bar
• Προτεραιότητα πρόσβασης στο χώρο    
• Ιδιωτικό parking
• Ξεχωριστές τουαλέτες    
• Αναμνηστικό δώρο

Διάθεση εισιτηρίων:

Τηλεφωνικά στο 211770000
Online / releaseathens.gr + more.com
Φυσικά σημεία: https://www.more.com/el/physical-spots/

Όλες οι πληροφορίες (τιμές, πρόγραμμα, πρόσβαση) στο releaseathens.gr

Follow Release Athens:

Official Website
Facebook
Instagram
TikTok
YouTube
Spotify

Πάνω από 1.000 άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί κοντά στην Εκκλησία της Εικόνας της Μητέρας του Θεού στη Μόσχα για να αποχαιρετίσουν τον Αλεξέι Ναβάλνι, δήλωσε σήμερα σε livestream ο Λεονίντ Βόλκοφ, σύμμαχος του Ρώσου αντιφρονούντα.

Το Reuters δεν ήταν σε θέση να διασταυρώσει τον αριθμό των συγκεντρωμένων από ανεξάρτητη πηγή.

AP PHOTO

Εκπρόσωπος του Ναβάλνι δήλωσε επίσης ότι η σορός του παραδίδεται στους συγγενείς του από το νεκροτομείο ενόψει της κηδείας του. Η Κίρα Γιαρμίς, η εκπρόσωπός του, είχε προειδοποιήσει νωρίτερα για πιθανή καθυστέρηση στην τελετή διότι η σορός του δεν είχε παραδοθεί ακόμα στους δικούς του ανθρώπους.

Η νεκρώσιμη ακολουθία και η ταφή του Ναβάλνι, του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης, θα πραγματοποιηθούν σήμερα στη Μόσχα. Η Γιαρμίς, ανακοίνωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα στην πλατφόρμα Χ πως η ακολουθία θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 14:00 ώρα Μόσχας (13:00 ώρα Ελλάδας) στην Εκκλησία της Εικόνας της Μητέρας του Θεού στην περιοχή Μαρίινο όπου ζούσε ο Ναβάλνι. Ο Ναβάλνι θα ταφεί στη συνέχεια στο κοιμητήριο Μπορισόφσκογε, το οποίο βρίσκεται στην άλλη όχθη του ποταμού Μόσχοβα προς τον νότο, σύμφωνα με τη Γιαρμίς.

AP PHOTO

Η κηδεία του γίνεται εν μέσω αυστηρών μέτρων ασφαλείας και φόβων για ενέργειες καταστολής από τις αστυνομικές αρχές, δύο εβδομάδες μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ναβάλνι, σε ηλικία 47 ετών, σε αποικία κρατουμένων στην Αρκτική.

AP PHOTO

Το Κρεμλίνο απαγορεύει τις συγκεντρώσεις – Αδιανόητες δηλώσεις Πεσκόφ

Το Κρεμλίνο ανακοίνωσε σήμερα ότι οποιαδήποτε μη εξουσιοδοτημένη συγκέντρωση υποστήριξης στον εκλιπόντα αντιπολιτευόμενο ηγέτη Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος θα κηδευτεί σήμερα στη Μόσχα, θα συνιστά παραβίαση του νόμου.

AP PHOTO

Σε συνέντευξη που παραχώρησε τηλεφωνικώς, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ αρνήθηκε να κάνει αποτίμηση του Ναβάλνι ως πολιτικής προσωπικότητας και σημείωσε ότι δεν έχει τίποτε να πει στην οικογένεια του εκλιπόντος Ρώσου αντιφρονούντα.

Σύμφωνα με δημοσιογράφους του AFP, εκατοντάδες Ρώσοι έχουν συγκεντρωθεί σήμερα κοντά στην εκκλησία στη Μόσχα, όπου θα τελεστεί η νεκρώσιμη ακολουθία για τον επικριτή του Κρεμλίνου και όπου έχουν αναπτυχθεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Μεγάλη ουρά έχει σχηματιστεί μπροστά στην εκκλησία αυτή στην νοτιοανατολική Μόσχα, με κάποιους με δάκρυα στα μάτια και άλλους με λουλούδια να περιμένουν για να αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής στον εκλιπόντα.

Οι ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί έχουν εγκαταστήσει μεταλλικά κιγκλιδώματα σε όλον τον τομέα.

“Απλά μια υπενθύμιση ότι έχουμε νόμο ο οποίος πρέπει να τηρείται. Οποιεσδήποτε μη εξουσιοδοτημένες συγκεντρώσεις θα γίνουν κατά παράβαση του νόμου, και αυτοί που θα μετάσχουν σε αυτές θα λογοδοτήσουν –ξανά βάσει της τρέχουσας νομοθεσίας”, σημείωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

Αναστάτωση σε πολλούς Έλληνες του εξωτερικού έχει προκαλέσει διαφημιστικό μέιλ από την νυν ευρωβουλευτή και υποψήφια ξανά της ΝΔ Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου. Πολλοί τη ρωτούν, δημόσια και ιδιωτικά, πώς βρήκε τα στοιχεία τους, κατηγορώντας την ότι δεν έχει σεβαστεί το νόμο προστασίας των προσωπικών δεδομένων (GDPR).

Αρχικά οι παραλήπτες νόμιζαν ότι τα στοιχεία έχουν ληφθεί από τις κατά τόπους κοινότητες, αλλά η μαζική αποστολή του μηνύματος σε Έλληνες ψηφοφόρους από διαφορετικές χώρες οδηγούν σε κάτι πιο «κεντρικό».

Η αγανάκτηση αυξάνεται καθώς οι παραλήπτες του ηλεκτρονικού μηνύματος εκτιμούν ότι τα στοιχεία τους έχουν δοθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών, δηλαδή κεντρικά: σε Έλληνες που έχουν εγγραφεί για την επιστολική ψήφο τώρα, αλλά και για όσους είχαν ψηφίσει στο εξωτερικό στις προηγούμενες εκλογές.

Πάντως, η Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου είναι η μόνη υποψήφια που χρησιμοποίησε αυτά τα δεδομένα. «Η κίνηση αυτή υποσκαπτει και την προσπάθεια της κυβέρνησης για την προώθηση της επιστολικής ψήφου», είπε στην «Εφ.Συν.» χαρακτηριστικά Έλληνας του εξωτερικού. 

Πηγή: efsyn.gr

Ο Δον Ζουάν βγαίνει ή καλύτερα τον υποχρεώνουμε να βγει από τον κονιορτό του Χρόνου για να τον δείξουμε όπως είναι τώρα. Το τώρα δεν είναι ούτε το χθες ούτε το αύριο. Πρόκειται, περισσότερο, για μία απόλυτη «α-χρονία», ελεγχόμενη, παρόλα αυτά, από το παρόν όπου λαμβάνουν χώρα οι καταστάσεις, τις οποίες βιώνουμε, παρατηρούμε και μελετούμε.

Ο Δον Ζουάν ανυψώνεται στο επίπεδο των αρχετύπων και λειτουργεί δυναμικά μέσα στον χώρο και στο περιβάλλον της επικαιρότητας. Είναι μία πρωτεϊκή μορφή, ένας χαμαιλέοντας, ιδιαίτερα αυστηρός, ιδιαίτερα ευέλικτος στη δύναμή του να μεταλλάσσεται.

Ο Μολιέρος σκέφτεται βαθιά τον θρύλο του Δον Ζουάν, εκείνου δηλαδή του Ισπανού, μεγάλου, δόλιου αριστοκράτη άρχοντα, εμμονικού ως προς την κατάκτηση του γυναικείου φύλου.

Εραστής, μοναχικός και αναίσθητος, ο Δον Ζουάν ακολουθεί τον δρόμο του γνωρίζοντας πως είναι ένας από αυτούς που προτιμά ο Χάρος που απαιτεί τον οβολό του. Ο Δον Ζουάν τον προκαλεί, καθώς του προσφέρει στη θέση του ένα χρυσό λουδοβίκειο. Και για την αγάπη της ανθρωπότητας, δεν επιμένει στην ανταλλαγή. Ο Ουρανός βρίσκεται αρκετά μακριά, κρυμμένος πίσω από τα σύννεφα. Ο ζητιάνος γυρίζει την πλάτη στον μεγάλο άρχοντα. Ο Δον Λουί, ο πατέρας του αμετανόητου, αφήνει τα καυτά του δάκρυά να κυλήσουν στο μάγουλό του, ενώ η Ελβίρα, κακοποιημένη από τη μοίρα της, κάθεται στην «πέτρα της υπομονής» περιμένοντας πάντα αυτό που πάντα ξεφεύγει.

Ο Σγκαναρέλ βρίσκεται σε κατάσταση κλαυσίγελου ξεσηκώνοντας από τον τάφο τους όλους τους νεκρούς ποιητές για να χαιρετήσουν την ημέρα που ξημερώνει. Το αύριο έχει ήδη έρθει...

Ένα μικρό ποιητικό ντελίριο, και στη συνέχεια ένας προβληματισμός γύρω από το αρχέτυπο. Ο Δον Ζουάν μπορεί άραγε να γεράσει;

Η Μαρίκα Θωμαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία Αρχαιολογία και Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ειδικεύτηκε στη Σημειολογία του θεάτρου. Είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Θεωρίας και Σημειολογίας του θεάτρου και υπήρξε Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μελέτες της προωθούν θεωρητικά τη θεατρολογία με σαφή κατεύθυνση προς την παραστασιολογία ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξης.

Η Μαρίκα Θωμαδάκη είναι ιδρύτρια και πρόεδρος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και Διευθύντρια έκδοσης του περιοδικού «Θεατρογραφίες». Είναι κριτικός θεάτρου της Ελλάδας και του εξωτερικού και συνεργάζεται με ξένα Πανεπιστήμια και Διεθνή Κέντρα μελέτης του θεάτρου. Επί σειρά ετών δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Αβινιόν (Γαλλία). 

Έργα της: Σημειωτική του ολικού θεατρικού λόγου, 1993. Θεατρολογία και Αισθητική, Προς μία θεωρία της ενεργειακής θεατρικότητας, 1995. Θεατρολογικοί προβληματισμοί, 1996. Lorenzaccio de Musset : Syntaxe dramatique et discours politique, 1999. La dramaturgie de Koltès, 2001. Θεατρικός αντικατοπτρισμός: Εισαγωγή στην παραστασιολογία, 2001. «Η επανάσταση των νεκρών» του Τάκη Αντωνίου: Το «θέατρο» του Αθέατου Λόγου, 2001. Essais sur le tragique, 2002. Φιλοσοφία του σημείου και χάος. Το πείραμα της θεατρικής μεταφοράς, 2003. Φωτοσκιάσεις των Αρχετύπων: Αναζητώντας το τελικό αίτιο στην Τέχνη και στο Θέατρο, 2010. Relire Dom Juan de Molière, 2014. Theodoros Terzopoulos. Magicien de l’espace : “Briser le miroir”, 2017. Η δραματουργία του Koltès: μια σημειολογική προσέγγιση, 2022. Λεξικό θεωρίας και σημειολογίας του θεάτρου, 2023.

ξαναδιαβάζοντας τον Δον Ζουάν του Μολιέρου

Συγγραφέας: Μαρίκα Θωμαδάκη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Αναστασία Μπάρτζη

Επιμέλεια: Αθηνά Δ. Μιράσγεζη

σειρά: πρώτο κουδούνι

ISBN: 978-960-87033-9-1

τιμή: 13,21 ευρώ + ΦΠΑ

σχήμα: 14Χ21

σελίδες: 232

εκδόσεις ΕΥΡΥΔΙΚΗΗ

τηλ.: 210 5226652

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

www.eurydicebooks.gr

Οι Τρεις Αδελφές
(στη σπηλιά της Εκάτης)

Σκηνοθεσία Δημήτρης Τσιάμης  

Από Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου
BIOS (Πειραιώς 84, Αθήνα) 

Η παράσταση Οι Τρεις Αδελφές (στη σπηλιά της Εκάτης) προσεγγίζει το έργο του Α.Τσέχωφ και τη διαδρομή των ηρωίδων του ως μια διαβατήρια τελετή. Συνδέει τα τσεχωφικά πρόσωπα με διαφορετικές εκδοχές του αρχέτυπου των τριών γυναικών αδελφών (Τρεις Μάγισσες, Τρεις Μοίρες, Τρεις Χάριτες) καθώς και με την τρίμορφη Εκάτη, και διερευνά τη σχέση μας με το χρόνο και το πεπρωμένο, με το νόημα της ζωής και την αναζήτηση της ευτυχίας, με τη θηλυκή αρχή, το άγνωστο και το μυστικό. 

Οι Τρεις Αδελφές ασφυκτιούν σε ένα τόπο και σε ένα παρόν που δεν τους επιτρέπει να υπάρξουν ολοκληρωμένες, να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους και να ζήσουν. Αδυνατούν να συμφιλιωθούν με το χρόνο που περνάει, τη νεότητα και την ομορφιά που χάνονται και τη μνήμη που εξασθενεί. Ονειρεύονται την ευτυχία και ελπίζουν να τη βρουν σε κάποια μελλοντική επιστροφή στη δική τους γη της επαγγελίας, στη Μόσχα. Οι συνθήκες της ζωής τους όμως όλο και χειροτερεύουν και τις οδηγούν σε μια σκληρή δοκιμασία, σε μια δύσκολη μετάβαση και στη συνειδητοποίηση πως «η ευτυχία δεν είναι τόπος».

Η παράσταση Οι Τρεις Αδελφές (στη σπηλιά της Εκάτης) εστιάζει στην πνευματική διαδρομή των τσεχωφικών τριών γυναικών, στις εσωτερικές συγκρούσεις και στις πολλαπλές μεταμορφώσεις τους.  Ένας άνδρας τις συνοδεύει στην κατάβαση τους στην «σπηλιά της Εκάτης» και τις στηρίζει στο πέρασμα τους από το σκοτάδι στο φως και στον αναγεννημένο τους εαυτό. Η φιλοσοφία του για το σκοπό της ζωής και οι προφητείες του για ένα μέλλον φωτεινό εμπνέουν στις τρεις γυναίκες μια νέα στάση ζωής με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις μελλοντικές γενιές.

Οι Τρεις Αδελφές, ως φυσικά, μεταφυσικά ή μυθολογικά όντα, είναι πάντα τρεις μυστηριώδεις αδελφές συνδεδεμένες μεταξύ τους με έναν τρόπο αινιγματικό και μία ισχυρή θηλυκή δύναμη. Γυναίκες που συνεργάζονται και ενεργούν ως μία ύπαρξη για έναν κοινό σκοπό. Οι Τρεις Αδελφές της παράστασης εξέρχονται από τη «σπηλιά της Εκάτης» με μία καινούρια γνώση, με πίστη, αλλά και με τη δύναμη να επηρεάσουν το πεπρωμένο τους.  

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία/ δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Τσιάμης
Εικαστική σκηνογραφία/κοστούμια: Μαίρη Ζυγούρη
Επιμέλεια κίνησης: Ελένη Χατζηγεωργίου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Θεώνη Σιδεράκου, Λουκάς Παπουτσής
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης/ Επεξεργασία εικόνας: Μαίρη Ζυγούρη
Video Trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Μάιρα Γραβάνη, Αλίκη Στενού, Δημήτρης Τσιάμης

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου έως Κυριακή 7 Απριλίου 2024

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια παράστασης: 90’

Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 14€
Μειωμένο: 10€

Προπώληση εισιτηρίων: MORE.COM 
http://5vrseh.ttu.cc

Bios 
Πειραιώς 84, 10435, Αθήνα
http://pireos84.bios.gr/
Πληροφορίες και τηλ. κρατήσεων: 2103425335

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΨΙΝΗ

Ως νομικό εργοδοτικό επιχείρημα και για την απόλυση συνδικαλιστών αξιοποιείται από εργοδότες η διάταξη του εργασιακού νόμου (4808/2021), αποκαλούμενου και νόμου Χατζηδάκη, που θεσπίζει την υποχρεωτική εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των μελών τους στο Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων (ΓΕΜΗΣΟΕ). Πρόκειται για το μητρώο του οποίου η συνταγματικότητα ή μη αναμένεται να κριθεί σε Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ύστερα από την προσφυγή του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας και του σωματείου εργαζομένων της εταιρείας ACS.

Αυτό το επιχείρημα παρουσίασε, μεταξύ άλλων, η νομική πλευρά του Πειραϊκού Φαρμακευτικού Συνεταιρισμού Π.Ε. (ΠΕΙΦΑΣΥΝ) προκειμένου να πείσει τη δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ότι δικαίως απολύθηκε συνδικαλιστικό στέλεχος παρά το γεγονός ότι προστατεύεται από την εργατική νομοθεσία, η οποία επιτρέπει απόλυση συνδικαλιστή μόνο για σπουδαίο λόγο που «δεν μπορεί να έχει ως απώτερη αφορμή τη συνδικαλιστική ιδιότητα» (Γ. Λεβέντης, Συλλογικό εργατικό δίκαιο, 3η έκδοση, 2023).

Μόνο που η πρωτοδίκης επί των Εργατικών Διαφορών δεν πτοήθηκε. Και κατά την εκδίκαση της αγωγής του απολυθέντος Εμμ.Γ. κατά του συνεταιρισμού, στον οποίο εργαζόταν επί πολλά έτη, απέρριψε την εργοδοτική επιχειρηματολογία, αναγνώρισε την καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ενάγοντος και υποχρέωσε τον φαρμακευτικό συνεταιρισμό να επαναπροσλάβει τον απολυμένο συνδικαλιστή. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με την απόφαση επέβαλε χρηματική ποινή 100 ευρώ για κάθε ημέρα άρνησης και 1.796 ευρώ μέχρι την πλήρη εξόφλησή του.

Το δικαστήριο συνεδρίασε στις 20 Δεκεμβρίου και σε αυτό πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των εργαζόμενου συνδικαλιστή έκανε το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ).

Αρνηση

Τη μη αναγνώριση του κλαδικού Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) ως ισότιμου συνδικαλιστικού διαπραγματευτή για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας στην Teleperformance Ελλάδας, γιατί αρνείται να εγγραφεί στο ΓΕΜΗΣΟΕ, ζήτησε χθες στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και η νομική πλευρά που εκπροσωπούσε την πολυεθνική εταιρεία. Ωστόσο, στο δικαστήριο που προκάλεσε η ίδια η εταιρεία κατά του συνδικάτου, επιχειρώντας να κόψει το νήμα που μπορεί να συνδέσει συνδικαλιστικά όλες τις εταιρείες στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, το κομβικό θέμα ήταν εάν και πώς ένα κλαδικό σωματείο μπορεί να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους σε έναν κομβικής σημασίας κλάδο, στον οποίο οι εργαζόμενοι χειρίζονται σύγχρονα προγράμματα νέων τεχνολογιών.

Το νομικό γραφείο Πίκουλα, που εκπροσωπεί την Teleperformance Ελλάδας, υποστήριξε ότι δεν πρόκειται παρά για έναν τηλεπικοινωνιακό πάροχο στον οποίο οι εργαζόμενοι κάνουν αμιγώς τηλεφωνική επικοινωνία «βάσει ενός manual» στο οποίο έχουν εκπαιδευτεί.

Το επιχείρημα αυτό που απαξιώνει και το εξειδικευμένο προσωπικό της εταιρείας αντέκρουσε το συνδικάτο αλλά και οι μάρτυρες, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις σύνθετες και υψηλής τεχνολογικής υφής διαδικασίες στις οποίες εισέρχονται ανάλογα με το πρότζεκτ στο οποίο εργάζονται κάθε φορά. Υπό την πίεση των ερωτήσεων η νομική πλευρά της εταιρείας αποδέχτηκε εν τέλει το αυτονόητο, ότι δηλαδή είναι μια πολυεθνική που στην Ελλάδα απασχολεί χιλιάδες υπαλλήλους, οι οποίοι εξυπηρετούν πελάτες μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων ανά την υφήλιο, μεταξύ των οποίων οι Apple και Microsoft στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Τους εργαζόμενους, που είχαν συγκεντρωθεί έξω από τη δικαστική αίθουσα, ενημέρωσε ο Αλ. Περράκης, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, ενώ ιδιαίτερα αποφασισμένος για την θετική έκβαση του αγώνα των εργαζομένων ήταν και Φεράτ Τουμ, πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του νεοϊδρυθέντος επιχειρησιακού σωματείου στην Teleperfomance.

Πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ του ΣΕΤΗΠ έκαναν η ΓΣΕΕ και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας. Η απόφαση εκκρεμεί.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

  Θεόφιλος
ένα έργο εμπνευσμένο από τη ζωή του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ
σε σκηνοθεσία της Όλιας Λαζαρίδου

FOUGARO GALLERY

Μάρτιος 2024
 

Το FOUGARO ARTCENTER στο Ναύπλιο υποδέχεται στη FOUGARO GALLERY την πρώτη παρουσίαση της πρωτότυπης παράστασης «Θεόφιλος», σε σκηνοθεσία της Όλιας Λαζαρίδου, τον Μάρτιο του 2024, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. 

Η παράσταση, σε συμπαραγωγή της ΑΝΘΟΣ-ΦΟΥΓΑΡΟ ΑΜΚΕ και της ΝΕΡΑ ΕΙΔΑ ΑΜΚΕ, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα λαϊκού ζωγράφου, δανειζόμενη στοιχεία λαϊκού θεάματος, με άρωμα τσίρκου και μουσικές που την κάνουν προσιτή σε κοινό κάθε ηλικίας. 

Η ψυχοσύνθεση του Θεόφιλου βρίσκεται πολύ κοντά στην παιδική. Δεν είναι τυχαίο που στη ζωή του οι καλύτεροι φίλοι του ήταν τα παιδιά. Τα οργάνωνε, τα έντυνε και μαζί έφτιαχναν υπαίθριες παραστάσεις με έργα που έκανε ο ίδιος. Το παράδειγμα της ζωής του μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο μάθημα για τα σημερινά «διαφορετικά» παιδιά που μπορεί να υποστούν την ενδοσχολική βία.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η ζωή του Θεόφιλου είναι ένα παραμύθι. Συναρπαστικό μα και διδακτικό. Σε αυτήν συνυπάρχουν η παιδική αφέλεια και η ειλικρίνεια με τη σοβαρότητα και τη σοφία μεγάλου δασκάλου. Ο Θεόφιλος, ο ταπεινός αυτός περιπλανώμενος ζωγράφος, που έχουν εξυμνήσει ο Ελύτης, ο Σεφέρης και τόσοι άλλοι, στα μάτια  του κόσμου - που τον άκουγε να λέει και να κάνει παράδοξα πράγματα - ήταν ένας σαλός. Τον περιγελούσαν και του έκαναν χοντρά αστεία. Τη χλεύη του κόσμου, τα πειράγματα και τις ειρωνείες για τη διαφορετικότητά του τα αντιμετώπιζε ζωγραφίζοντας ακατάπαυστα κι αφήνοντας το έργο του να μιλήσει γι’ αυτόν. Δεν απελπίστηκε, δεν δείλιασε, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική ποτέ! Αυτό ήταν και το μυστικό του όπλο, όπως λέει και στο έργο, κάποια στιγμή. Αποτελεί σπάνιο παράδειγμα αστείρευτης δημιουργικότητας.

Όλια Λαζαρίδου

Θεόφιλος

Μάρτιος 2024
FOUGARO GALLERY

Κείμενο: Σαμσών Ρακάς

Σκηνοθεσία:  Όλια Λαζαρίδου

Παίζουν: Αιμιλιανή Σταυριανίδου, Αριάδνη Κωνσταντακοπούλου

Σκηνικά – κοστούμια: Κατερίνα Γιάννακα

Φωτισμός: Θωμάς Οικονομάκος
 

Ημερομηνίες παραστάσεων
Παρασκευή 22 Μαρτίου | 8μμ
Κυριακή 24 Μαρτίου | 7μμ
Σάββατο 30 Μαρτίου | 8μμ
Κυριακή 31 Μαρτίου | 7μμ

Πρωινές παραστάσεις για σχολεία θα δοθούν επίσης
στις 20|21|22 και 27|28|29 Μαρτίου στις 11πμ
Η παράσταση διαρκεί 70 λεπτά
 

Εισιτήρια

Κανονικό εισιτήριο - 14€
Φοιτητικό εισιτήριο - 12€
Μαθητικό εισιτήριο / έως 18 ετών - 8€

Όλια Λαζαρίδου

Αποφοίτησε από την σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Στα πρώτα της βήματα στο Θέατρο Τέχνης σαν ηθοποιός, έπαιξε σε τραγωδίες και στον Υπηρέτη δύο αφεντάδων του Γκολντόνι σε σκηνοθεσία Γ. Λαζάνη.

Συνεργάστηκε επίσης με την Έλλη Λαμπέτη στο έργο Φιλουμένα Μαρτουράνο σε σκηνοθεσία Μ. Μπολονίνι. Με το θίασο Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου στο έργο Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ; σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν, με τον οποίο την επόμενη χρονιά συνεργάστηκε ξανά στο Εθνικό Θέατρο στο έργο του Μπέρναρ Σω Το σπίτι του Σπαραγμού. Το 1986 έφυγε στη Γαλλία όπου παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή του Α. Vitez. Στη συνέχεια επέστρεψε και έχει συνεργαστεί με τους περισσότερους από τους παλαιότερους αλλά και από τους νεότερους  σκηνοθέτες του Θεάτρου μας σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπως οι Τερζόπουλος, Βογιατζής, Χουβαρδάς, Παπαϊωάννου.

Έχει σκηνοθετήσει πέντε θεατρικά έργα, έχει εκδώσει τρία βιβλία ποίησης κι έχει βραβευτεί τρεις φορές για ερμηνείες της σε ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου

Σάλος έχει δημιουργηθεί γύρω από τον αξιωματούχο που έδωσε την εντολή για το μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος των Τεμπών, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν ή και να εξαφανιστούν στοιχεία από το τραγικό συμβάν. Σε δηλώσεις της, η Μαρία Καρυστιανού εξηγεί πως προέκυψε το μπάζωμα του χώρου πριν γίνει οποιαδήποτε έρευνα από τις αρχές.

Συγκεκριμένα, η ίδια αναφέρει ότι έστειλε εξώδικο στον πρώην περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, καθώς είχε μάθει ότι το μπάζωμα έγινε από την περιφέρεια. Στη συνέχεια, έλαβε γραπτή απάντηση από τον Κώστα Αγοραστό, ο οποίος ανέφερε πως «ακολουθούσε εντολές» και ότι αυτές ήρθαν από τον κ. Τριαντόπουλο μετά από δύο συνεδριάσεις που έγιναν για να καταλήξει στην απόφαση του.

Τι κατήγγειλε η Μαρία Καρυστιανού

Όπως εξηγεί και στο βίντεο, «εγώ έστειλα ένα εξώδικο στον κ. Αγοραστό και έλαβα μία απάντηση γραπτή, η οποία ανέφερε ότι «Εγώ ακολουθούσα εντολές και ότι οι εντολές ήρθαν από τον κύριο Τριαντόπουλο, έγιναν δύο συνεδριάσεις και μου δόθηκε αυτή η εντολή.»»

Στην συνέχεια, ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι «αυτό το έγγραφο υπάρχει στην δικαιοσύνη και δεν έχει γίνει τίποτα;» και απαντάει η μητέρα ενός εκ των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος «Τίποτε!»

Τι απάντησε ο Κώστας Αγοραστός

Ο Κώστας Αγοραστός διαψεύδει τους συγγενείς των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος. Σύμφωνα με το aftodioikisi.gr, το οποίο επικαλείται επικοινωνία που είχε με τον πρώην περιφερειάρχη, ο ίδιος ανέφερε: «Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, δεν ενέπλεξα τον κ. Τριαντόπουλο.»

Κατόπιν τούτου, ο κ. Αγοραστός ερωτήθηκε αν διαψεύδει την Μαρία Καρυστιανού και εκείνος επέμεινε ότι: «Σας είπα, ότι τίποτα δεν ισχύει από όσα λέγονται. Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω, ούτε να σχολιάσω».

Τέλος, όταν ζητήθηκε η θέση του για το τραγικό συμβάν και η εικόνα που ο ίδιος έχει για το τι έγινε την επόμενη μέρα του δυστυχήματος, ο πρώην περιφερειάρχης ανέφερε: «Θα αποδειχτούν όλα εν καιρώ.»