Μια καινούργια εκπομπή βγαίνει στον «αέρα» του ραδιοφώνου της ΕΡΤopen 106,7FM, το Σάββατο 31 Οκτωβρίου:
το "Στη δουλειά και στον αγώνα" (Work… Shop Matrix) με το Γιώργη Χρήστου.

Πρόκειται για μια εκπομπή με θέματα που αφορούν στον κόσμο της εργασίας: από την εργασιακή «ζούγκλα» που ενέσκηψε με τα μνημόνια, μέχρι τα δικαιώματα των εργαζομένων, την εργατική νομοθεσία, το ασφαλιστικό και φυσικά τις κινητοποιήσεις εργαζομένων και κινημάτων ενάντια στη βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών.

Πρώτο θέμα της εκπομπής το ασφαλιστικό και το μέλλον της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.

Η ΕΡΤopen είναι εδώ!
Συνεχίζουμε στους 106,7 στα FM στην Αττική.
Καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com.

Επίσης, το πρόγραμμά μας αναμεταδίδεται από το ραδιοφωνικό σταθμό του Σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 στη Βοιωτία, στη Φωκίδα και στη Βόρεια Πελοπόννησο.

Από το ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

Το ΝΠΔΔ Πολιτισμού & Αθλητισμού διοργανώνει κύκλο σεμιναρίων κινηματογράφου και παράλληλων δράσεων.

Πρόκειται για ένα σεμινάριο που απευθύνεται σε ενηλίκους και συνδυάζει τη Θεωρία και την Πρακτική Κινηματογράφου με διαλεκτικό τρόπο.  

Οι συμμετέχοντες θα παρακολουθήσουν Ιστορία, Αισθητική, Σενάριο και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσουν ταινίες μικρού μήκους [μια ταινία μυθοπλασίας (έως 7 λεπτά) και μια ταινία ντοκιμαντέρ (έως 10 λεπτά).]

Επίσης, Βασικές αρχές Διεύθυνσης Παραγωγής και Υποκριτικής Μπροστά και Πίσω από την Κάμερα, αλλά και Εικονοληψίας, Ηχοληψίας, Μοντάζ και Σκηνογραφίας.



Περιλαμβάνει: α) εισηγήσεις για τις σχολές, τα ρεύματα , τα κινήματα  

καθώς και τα είδη που δημιουργήθηκαν και έδρασαν      

στα 120 χρόνια ιστορίας του

                        β) γνωριμία με τους σημαντικούς δημιουργούς του

                               παγκόσμιου κινηματογράφου μέσα από προβολές

   γ) σχολιασμό και ανάλυση αποσπασμάτων από

       αντιπροσωπευτικές ταινίες

   δ) γνωριμία με τους σημαντικότερους θεωρητικούς του

       κινηματογράφου και τις θεωρίες που τον καθόρισαν.

   ε) κοινωνιολογία του κινηματογράφου, την μελέτη του    

         ως γενικότερο κοινωνικό φαινόμενο, ως Μέσο  

         Μαζικής Επικοινωνίας αλλά και ως προϊόν της    

         Βιομηχανίας καθώς και την επίδρασή του στους

         πολίτες της παγκόσμιας και ελληνικής κοινότητας





Τα σεμινάρια επιμελείται και παρουσιάζει

ο Γιάννης Καραμπίτσος (σκηνοθέτης, μοντέρ και κριτικός κινηματογράφου)



Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται δύο φορές την εβδομάδα.

1^η συνάντηση: Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 18.30

στον πολυχώρο cineALEKA (Γ΄Ορεινής Ταξιαρχίας 13, πλ. Γαρδένια)





Πληροφορίες – Δηλώσεις συμμετοχής

στα τηλ.: 210-7713802, 210-7481396

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΟΚΔΕ:
Την Τετάρτη 28/10 μετά την παρέλαση στην πόλη της Θήβας χρυσαυγίτες, μέλη της συνοδείας του φασίστα βουλευτή Βοιωτίας Καρακώστα, επιτέθηκαν πισώπλατα σε αντιφασίστα αγωνιστή. Είχε προηγηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά την κατάθεση στεφανιών στην οποία συμμετείχε μετά από πρόσκληση της δημοτικής αρχής και ο χρυσαυγίτης βουλευτής.

Η κίνηση αρκετών Δημάρχων και Περιφερειαρχών να καλούν την χρυσή αυγή σε παρελάσεις, καταθέσεις στεφανιών κλπ αποτελεί προσπάθεια για να ξεπλυθεί από τα εγκλήματα της η ναζιστική οργάνωση. Είναι μέρος μιας γενικότερης προσπάθειας, η χρυσή αυγή, να αποτελέσει μια «σοβαρή δύναμη», μια μελλοντική τσόντα των παλιών και νέων μνημονιακών.

Καταδικάζουμε την επίθεση στον συναγωνιστή από τη Θήβα και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε αυτόν. Καταδικάζουμε επίσης τις διάφορες “τοπικές αρχές” που κρύβονται πίσω από το γράμμα του νόμου και καλούν τους φασίστες της χρυσής αυγής σε τέτοιες εκδηλώσεις. Για να τιμήσουν τι άραγε;

Οι επιθέσεις αυτές της χρυσής αυγής δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο.  Η φασιστική αυτή οργάνωση περιμένει την ευκαιρία να ξαναεπιτεθεί με λύσσα σε μετανάστες και αγωνιστές. Είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από τα πογκρόμ εναντίον μεταναστών και τις δολοφονικές επιθέσεις με αποκορύφωμα τις δολοφονίες των Σ. Λουκμάν και Π. Φύσσα.

Δεν αρκεί «να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της», περιμένοντας να καταδικαστεί ο ναζισμός και ο φασισμός με δικαστικές αποφάσεις, όσο κι αν πρέπει να επιβάλλουμε την παραδειγματική τους τιμωρία και εκεί.

Ο ναζισμός και ο φασισμός τσακίζεται με τους ταξικούς, διεθνιστικούς αγώνες των εργαζομένων. Με επιτροπές αυτοάμυνας, με ταξικό εργατικό μέτωπο και με την πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, τη βαρβαρότητα των Μνημονίων, τη σήψη και τον αμοραλισμό του πολιτικού σκηνικού, των κομμάτων που τα υπηρετούν, την ρατσιστική και ιμπεριαλιστική Ε.Ε.

29-10-2015

ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ  ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ  ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) καλεί τους εργαζόμενους και τα σωματεία – μέλη της να συμμετάσχουν μαζικά στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία που έχει κηρύξει στο Εμπόριο, ενάντια στη συνέχιση της εφαρμογής του μνημονιακού – αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου, που επιτρέπει την ελεύθερη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές και καταργεί την Κυριακή – Αργία για τους εργαζόμενους.

Όπως αποδείχθηκε, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον κλάδο, επιτάχυνε τα λουκέτα και τις απολύσεις, ανακατένειμε το τζίρο σε όφελος των μεγάλων αλυσίδων, των malls και των εκπτωτικών χωριών, διέλυσε τις εργασιακές μας σχέσεις, μας έκανε εργαζόμενους - λάστιχο χωρίς κανένα δικαίωμα ανάπαυσης και γιγάντωσε την ανασφάλιστη εργασία!

Εμείς επιλέγουμε να συνεχίσουμε αταλάντευτα και αποφασιστικά τον αγώνα μας για την κατοχύρωση της Κυριακής – Αργίας, ενάντια στην επιχειρούμενη πλήρη και χωρίς όρια απελευθέρωσή της.

Καλούμε την Κυβέρνηση, άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις, να προχωρήσει στην υλοποίηση των δεσμεύσεων της για την κατάργηση του Ν. 4177/13, την επαναφορά του θεσμικού πλαισίου απαγόρευσης του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές και τη νομοθετική κατοχύρωσης της Κυριακής – Αργίας.

Παλεύουμε, αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε.

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΑΙ 8, ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΥΕ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ & ΕΡΜΟΥ – ΩΡΑ 11.00 π.μ.

Από το Γιώργο Χαρίση

1. Με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου και όλων των προαπαιτουμένων που προηγήθηκαν και ακολουθούν,  γίνεται πλέον καθαρό σε όλο και περισσότερους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους ότι θα επιχειρηθεί η εφαρμογή όλων των εκκρεμοτήτων του 1ου και 2ου μνημονίου – που με τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός απέτρεψαν τα προηγούμενα χρόνια – και η ολοκλήρωση του σχεδίου της πλήρους φτωχοποίησης του λαού, της ολοκληρωτικής απαξίωσης της χώρας μας και η μεταφορά και στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης του ασιατικού μοντέλου των εργαζομένων χωρίς δικαιώματα και των κοινωνιών χωρίς κοινωνική προστασία.

Το πείραμα που ξεκίνησε το 2010, με την επίσημη πρώτη είσοδο του ΔΝΤ σε χώρα της Ευρωζώνης, συνεχίζεται και φαίνεται ότι βαδίζει προς την ολοκλήρωση του: η χώρα μας και ο ελληνικός λαός χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωο στην Ευρώπη, προκειμένου να διερευνηθούν οι αντοχές και οι αντιδράσεις του και να αξιοποιηθούν τα συμπεράσματα για τη γενίκευση των πούρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών σε όλη την Ευρώπη.

Οι εξελίξεις που είχαμε στη χώρα μας απ' τις εκλογές του Γενάρη του 2015 με τις ελπίδες που γέννησε στον ελληνικό λαό το αποτέλεσμα, οι συνεχείς υποχωρήσεις της κυβέρνησης στους δανειστές κατά το μεσοδιάστημα μέχρι το δημοψήφισμα στις 5 του Ιούλη, η υποταγή και η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης με τους δανειστές και η πλήρης απογοήτευση του λαού που αυτή επέφερε, μετά την ανάταση του μεγαλειώδους ΟΧΙ, χειροτέρεψαν σημαντικά τους όρους της πάλης για την ανατροπή της λιτότητας και για την απαλλαγή της χώρας μας από τα δεσμά της υποτέλειας και της επιτροπείας.

Το αίσθημα ελπίδας ότι μπορεί να καταργηθούν τα μνημόνια και να ανατραπούν οι μνημονιακές πολιτικές, μετατράπηκε στις 20 του Σεπτέμβρη σε ένα κλίμα ηττοπάθειας και μελαγχολίας, σε αναπαραγωγή διλημμάτων του παρελθόντος και στην εμπέδωση ενός αισθήματος ότι ο αντίπαλος είναι παντοδύναμος και ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, πράγμα που θα επιδράσει αρνητικά την επόμενη περίοδο στην ανάπτυξη των αγώνων και των κινητοποιήσεων των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα όμως ο ελληνικός λαός και οι εργαζόμενοι είναι πιο έμπειροι, γιατί γνωρίζουν ότι με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών η κατάσταση θα χειροτερεύει, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης διαφορετικής πολιτικής ή “παράλληλου” προγράμματος, αφού το μνημόνιο δεν είναι απλά μια δέσμη “κακών” και αντιλαϊκών μέτρων, αλλά ένα συνεκτικό πρόγραμμα που οδηγεί σε εσωτερική υποτίμηση, σε όξυνση των ταξικών αντιθέσεων και σε διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών, στην περιθωριοποίηση της χώρας, στην εκποίηση του δημοσίου πλούτου και στην μετατροπή της χώρας μας σε προτεκτοράτο και σε παρία της Ευρώπης.

2.Αυτές τις μέρες γινόμαστε μάρτυρες όλων των παραπάνω με την εξέλιξη των “διαπραγματεύσεων” και την αξιολόγηση της εφαρμογής των προαπαιτουμένων για την καταβολή της δόσης. Βιώνουμε τον πλήρη ευτελισμό της κυβέρνησης και σαν κινηματογραφική ταινία – σε επανάληψη - βλέπουμε τους δανειστές και τους υπαλλήλους τους να υπαγορεύουν το τι θα γίνει σ' αυτό τον τόπο, προκαλώντας τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού και καταρρακώνοντας την περηφάνια του, ενόςλαού που όλα τα προηγούμενα χρόνια πάλεψε σκληρά για να απαλλαγεί από την επιτροπεία.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση της αντίστασης του ελληνικού λαού και των συνδικάτων ενάντια στα νέα ακόμη πιο βάρβαρα  μέτρα που έρχονται. Σήμερα μπορεί νακυριαρχεί αμηχανία, μπορεί να φαίνεται δύσκολο να κινητοποιηθεί ο κόσμος, μετά την απογοήτευση και το αίσθημα ηττοπάθειας που επικρατεί, όμως επειδή θα ζήσει νέες περιπέτειες είναι σίγουρο ότι θα έχουμε κοινωνικές εκρήξεις. Χρέος μας ως Αριστερά και ως εργατικό κίνημα είναι να δώσουμε σ' αυτές  μια νέα πολιτική προοπτική και διέξοδο, που συμπυκνώνεται στην ανάγκη της εφαρμογής ενός νέου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, σε όφελος του λαού και του τόπου, για την αντιμετώπιση της ανεργίας και για την αποκατάσταση της διεθνούς θέσης της χώρας στη βάση της ισοτιμίας, της δικαιοσύνης και της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

Βασική παράμετρος για την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος και αναβάθμισης της διεθνούς θέσης της χώρας αποτελεί το σταμάτημα της εξυπηρέτησης ενός άδικου, παράνομου, ταξικού και επονείδιστου δημοσίου χρέους, η διαγραφή, τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, η διαγραφή κατά περίπτωση και η ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, η εθνικοποίηση  και ο  εργατικός-κοινωνικός έλεγχος του τραπεζικού συστήματος και η έξοδος από την ευρωζώνη, ως προϋπόθεση για την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος.

Αναφέρω τα παραπάνω, γιατί συνεχίζει να ισχύει αυτό που λέγαμε σ' όλη τη μνημονιακή περίοδο,  ότι δηλ. η επίλυση και των επιμέρους  κλαδικών ή άλλων προβλημάτων των εργαζομένων, προσκρούει στην μνημονιακή απαγορευτική λογική, όπου το επιμέρους συναρθρώνεται με το γενικό και αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο που δεν επιτρέπει επιμέρους υποχωρήσεις, γιατί οδηγούν στο συνολικό του ξήλωμα.

Αν ισχύει αυτό λοιπόν πρέπει να επιμείνουμε στην πολιτικοποίηση των αιτημάτων του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος και στην ανάγκη του περάσματος από μια αμυντική λογική που επικρατεί – να συγκρατήσουμε κάτι απ' αυτά που μας επέμειναν - σε μια επιθετική γραμμή διεκδίκησης ανατροπής της λιτότητας, αυξήσεων για τους εργαζόμενους, επαναφοράς εργατικών δικαιωμάτων, επαναρρύθμισης της “αγοράς” εργασίας και μείωσης του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών και δικαιωμάτων.

Για την επόμενη περίοδο δύο πράγματα αποτελούν τον αστάθμητο παράγοντα για το πώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα σε κοινωνικό επίπεδο. Το ένα είναι το εκρηκτικό πρόβλημα των κόκκινων δανείων και των πλειστηριασμών και το δεύτερο είναι οι νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, όπου αλλάζουν εντελώς τον χαρακτήρα του.

Το πρώτο γιατί αγγίζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, γιατί η απώλεια του σπιτιού τον ξεκόβει από το αίσθημα της ίδιας της ύπαρξής του, από τις παραδόσεις αιώνων της ελληνικής λαϊκής οικογένειας όπου οι κόποι μιας ζωής ήταν να φτιάξει ένα σπίτι για την ίδια και τα παιδιά της, “ένα κεραμίδι για να βάλει από κάτω το κεφάλι του”.

Το δεύτερο είναι το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, που αγγίζει όλη την κοινωνία και που επιφέρει ανατροπές όχι μόνο στους μελλοντικούς συνταξιούχους, αλλά σε όλους. Σ' αυτούς που συνταξιοδοτήθηκαν εντός του 2015 και σ' αυτούς που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν το επόμενο διάστημα και θα επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους αφού με τις συντάξεις ζουν χιλιάδες οικογένειες, οι γονείς συντηρούν τα άνεργα παιδιά τους και δίνουν ένα χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους.

Νομίζω ότι σ' αυτά τα δύο πεδία θα κριθούμε. Θα κριθεί το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά, γιατί αν ηττηθούμε δεν θα είναι μια παροδική ήττα, αλλά μια ήττα στην καρδιά της συνείδησης και της ύπαρξης του λαού μας, θα χάσει τον αυτοσεβασμό του, το αγωνιστικό του φρόνημα και την ελπίδα ότι μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του!

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που διάβασα προχθές σε ένα άρθρο του σ. Πέτρου Παπακωνσταντίνου στην iskra.gr ότι δηλ. “...οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας θα συμβάλουν ... στην περαιτέρω πτώση της αξίας της εργατικής δύναμης και στην αύξηση της “κινητικότητάς της”, καθώς ο εργαζόμενος χωρίς σπίτι θα είναι πιο “ελεύθερος” να δεχθεί δουλειές με απεχθείς όρους, μακριά από τον τόπο κατοικίας του, τις οποίες δεν θα δεχόταν εξίσου εύκολα όσο είχε τουλάχιστον στην κατοχή του το σπίτι του...” και ότι “...ακριβώς γι αυτό, η προώθηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας απειλεί να προκαλέσει μια πραγματική, ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη...”.

3. Στο ασφαλιστικό σήμερα όπως ειπώθηκε, δεν είναι μόνο ότι απλά αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, που η επαναφορά τους είναι εύκολη. Η ουσία είναι ότι αλλάζει ο πυρήνας του ασφαλιστικού συστήματος, καταργείται ο δημόσιος κοινωνικός και αναδιανεμητικός του χαρακτήρας και η αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, αποσύρεται το κράτος από την ευθύνη που έχει και αφήνει το έδαφος στον ιδιωτικό τομέα. Έχει δηλ. βαθιά ιδεολογικά και ταξικά χαρακτηριστικά.

Μια ακόμη πλευρά που πρέπει να πάρουμε υπόψη είναι ότι όσο χειροτερεύει το ασφαλιστικό σύστημα, όσο οι παροχές του μετατρέπονται σε προνοιακές και όσο μεγαλώνει και παγιώνεται ένα αυξημένο ποσοστό ανεργίας και διευρύνεται η μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία, τόσο θα ενισχύεται η άποψη μέσα στους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στις νέες γενιές ότι δεν χρειάζεται να γίνονται κρατήσεις για την κοινωνική ασφάλιση και ότι είναι καλύτερα να έχει κάποιος ένα ιδιωτικό συμβόλαιο.

Η παγίωση μιας τέτοιας άποψης σημαίνει την παραίτηση από κάθε διεκδίκηση και κυρίως την ακούσια υιοθέτηση των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων απόψεων που δεν θα περιορίζονται απλά μόνο στον συγκεκριμένο τομέα, αλλά διαμορφώνουν τη συνείδηση της επιλογής του ατομικού έναντι του συλλογικού, της προσωπικής επιλογής και επιτυχίας έναντι της συλλογικής δράσης και διεκδίκησης, του ιδιωτικού έναντι του δημόσιου και κοινωνικού και σε τελευταία ανάλυση την ιδεολογική ήττα της Αριστεράς και των συνδικάτων.

Το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αξιοποιήσει την νέα πραγματικότητα έτσι όπως διαμορφώνεται σήμερα και να προσπαθήσει να αντιτάξει, απέναντι στις πολιτικές της διάλυσης του ασφαλιστικού συστήματος, ένα ευρύτερο μέτωπο υπεράσπισής του. Η συμπίεση προς τα κάτω έφερε την πλειοψηφία των συνταξιούχων στην ίδια αφετηρία. Λίγοι πλέον είναι αυτοί που ανήκουν στα συνταξιουχικά «ρετιρέ» και άρα πολλοί είναι εν δυνάμει οι συνταξιούχοι που μπορεί να κινητοποιηθούνε, ενώ το γεγονός της ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων, μπορεί να γίνεται για καλυφθούν μαύρες τρύπες των ταμείων και να αποψιλωθούν αυτά που δίνουν υψηλότερες παροχές, όμως ταυτόχρονα διαμορφώνουν και μια μεγάλη δύναμη που έχει ενιαία συμφέροντα, τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπαγγελματίες, που μπορεί να διαμορφώσει ένα ενιαίο και δυναμικό μέτωπο διεκδίκησης και υπεράσπισης του συστήματος του ασφαλιστικού συστήματος.

Είναι επομένως επιβεβλημένο να δημιουργηθεί και ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα των συνταξιούχων, που θα ξεπερνά τις υπάρχουσες συνταξιουχικές οργανώσεις, που στην πλειοψηφία τους είναι οργανώσεις παραγόντων και συντεχνιών ή στενά κομματικά ελεγχόμενες, ενταγμένες στους σχεδιασμούς του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, με αποτέλεσμα να μη δημιουργείται ένα πλατύ κίνημα, που είναι αναγκαίο σήμερα. Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ στο χώρο των συνταξιούχων πρέπει να κινηθούν στην κατεύθυνση της υπέρβασης αυτής της κατάστασης, να αξιοποιήσουν τις αλλαγές που έγιναν στη συνδικαλιστική νομοθεσία το καλοκαίρι, επί υπουργίας Στρατούλη, με την επέκταση του ν.1264/1982, για τον εκδημοκρατισμό των σωματείων τους και κυρίως στη συγκρότηση ενιαίων συνταξιουχικών οργανώσεων ανεξάρτητα ταμείου ασφάλισης.

Όσον αφορά τα εργασιακά, οι αλλαγές που συντελέστηκαν και θα συνεχίσουν συντελούνται στην «αγορά» εργασίας στη χώρας μας, οδηγούν σε πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι ήδη τεράστιες και διαφαίνονται μεγαλύτερες με ένα σταθερά αυξανόμενο ποσοστό ανεργίας και ειδικά στους νέους, με μια δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου του λαού, με μεγάλα κύματα μετανάστευσης εργατικού και ειδικά επιστημονικού δυναμικού της χώρας στο εξωτερικό, με την σταδιακή «βαλκανοποίηση» της αγοράς εργασίας στη χώρα μας, με μισθούς και συντάξεις της τάξης των 400 €, χωρίς κοινωνική ασφάλιση και κοινωνικά αγαθά, κι εργαζόμενους στο έλεος των εργοδοτών.

Για το συνδικαλιστικό κίνημα αυτό αποτελεί μια μεγάλη κι ιδιαίτερης σημασίας πρόκληση. Πρέπει κατ’ αρχήν να κινηθεί έξω από τα «επίσημα» και μέχρι στιγμής γνώριμα όριά του και να απευθυνθεί σε όλους αυτούς τους εργαζόμενους, που αποτελούν το αντικείμενο της περίφημης «ευελιξίας» και των “βέλτιστων πρακτικών”. Οι εργαζόμενοι αυτοί είναι εκτός «οπτικής» των επίσημων συνδικάτων και της ΓΣΕΕ, αλλά και οι ίδιοι λόγω της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της κινητικότητας, του γεγονότος ότι δουλεύουν σε εργολαβίες ή είναι ενοικιαζόμενοι, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, των μεγάλων διαστημάτων της ανεργίας, αλλά και της έλλειψης της ελκυστικότητας των συνδικάτων δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σ' αυτά.

Αυτοί οι εργαζόμενοι είναι η μεγάλη πλειοψηφία, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, είναι οι εργαζόμενοι αυτοί που αποτελούν και την «ψυχή» ενός κινήματος «βάσης» κι όχι ενός κινήματος «κορυφής».

Πέρα από αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι αυτό που κυριαρχεί αυτή την στιγμή σε ένα σημαντικό τμήμα εργαζομένων είναι το κλίμα ηττοπάθειας και αναμονής, μπορεί ίσως κι έκπληξης και σοκ από την σφοδρότητα των μέτρων που εξαγγέλλονται και ψηφίζονται. Το κλίμα αυτό θα φέρει τα συνδικάτα μπροστά σε αντικειμενικές δυσκολίες για αυτό και είναι απόλυτη ανάγκη να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η κατάσταση αυτή προκειμένου να μπορούν να οργανωθούν κινητοποιήσεις απέναντι στα μέτρα.

Οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕτου συνδικαλιστικού κινήματος, κυρίως σε επίπεδο ΓΣΕΕ, προσπαθούν να επιβεβαιωθούν για την τακτική της δικαιολόγησης επί της ουσίας των μνημονιακών μέτρων τα προηγούμενα χρόνια και να αξιοποιήσουν τις υποχωρήσεις της σημερινής κυβέρνησης και τη συνομολόγηση του 3ου μνημονίου ως δικαίωση των επιλογών τους! Πρόκειται για ηγεσίες που έχουν περάσει με το μέτωπο των ταξικών μας αντιπάλων – φάνηκε πολύ καθαρότερα με την επιλογή του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, μαζί με τον ΣΕΒ και την ντόπια και ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ελίτ - και που σήμερα είναι φανερό επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους προνομιακή σχέση με τις επιλογές της κυβέρνησης, αφού αυτές διαθέτουν το know-how και του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συνδιαχείρισης.

Το ΠΑΜΕσυνεχίζει την ίδια διασπαστική και ανθενωτική τακτική του, ανατροφοδοτώντας την αναποτελεσματικότητα των αγώνων και την ηττοπάθεια, δεν λειτουργεί με τους όρους και τις ανάγκες την μαζικότητας και της διεύρυνσης του αγωνιστικού-διεκδικητικού μετώπου, αλλά με τις ανάγκες και τις κομματικές προτεραιότητες και ιεραρχήσεις, μεταθέτοντας την επίλυση των επιμέρους προβλημάτων και την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών στο σοσιαλιστικό αύριο, που όλο και θα απομακρύνεται με την πολιτική του.

Η διαφορετική στάση που φαίνεται να έχει το τελευταίο διάστημα έχει περισσότερο έναν τακτικό χαρακτήρα, για να προσεταιριστεί κάποιες δυνάμεις που είναι δυσαρεστημένες, παρά μια διάθεση επανακαθορισμού της δράσης του με στόχο την ενότητα και την κοινή δράση εντός των συνδικάτων.

Με τις δυνάμεις των ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ πρέπει να δούμε δυνατότητες κοινής δράσης μέσα στα συνδικάτα ή σε πρωτοβουλίες συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών, αντικρούοντας παράλληλα και απόψεις που ενυπάρχουν στις γραμμές τους, που πολλές φορές προσομοιάζουν με αυτές του ΠΑΜΕ ή στην επιλογή των μορφών πάλης, που πολλές φορές δεν παίρνουν υπόψη τις πραγματικές ανάγκες και τις δυνατότητες του κινήματος.

Άρα, την επόμενη περίοδο θα πρέπει να δούμε, πέρα από την αξιοποίηση διαφοροποιήσεων, λόγω οξύτητας των προβλημάτων, και τη δυνατότητα για εκδήλωση κεντρικών κινητοποιήσεων, την προώθηση του συντονισμού από τα κάτω, μέσα από συντονιστικές επιτροπές, συντονισμούς πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών, αξιοποιώντας την θετική εμπειρία του παρελθόντος και αποφεύγοντας την αναπαραγωγή και μεταφορά της γραφειοκρατικής και παραταξιακής λειτουργίας που υπάρχει στην ηγεσία του σ.κ και στη βάση.

Ο συντονισμός από τα κάτω πρέπει να γίνεται με όρους κινήματος, συλλογικήςκαι δημοκρατικήςσυμμετοχής των μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων, που θα μας διαφοροποιεί από την κυρίαρχη αντίληψη της ανάθεσης και της παραταξιοποίησης με μια κουλτούρα ενεργούς συμμετοχής και δράσης των ίδιων των εργαζομένων.

Μεγάλη προσοχή χρειάζεται επίσης για να μην οδηγούνται επιμέρους κλαδικοί αγώνεςσε αδιέξοδο και απογοήτευση, γιατί η εμπειρία μας και από την προηγούμενη περίοδο δείχνει ότι για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών δεν αρκεί η κινητοποίηση ενός κλάδου ή μιας κοινωνικής ομάδας, αλλά συντονισμένοι πανεργατικοί – παλλαϊκοί αγώνες.

Αυτή η επισήμανση δεν σημαίνει ότι δεν πρωτοστατούμε και δεν ενισχύουμε επιμέρους *αγώνες, αντίθετα πρέπει να παίρνουμε όλα τα μέτρα για την ενημέρωση και τον-συντονισμό των εργαζομένων, την ανάδειξη των επιπτώσεων των μνημονιακών πολιτικών και σε άλλα στρώματα της κοινωνίας, με στόχο τη διεύρυνση του μετώπου των διεκδικήσεων.

Κατά συνέπεια, οι μορφές πάληςπου κάθε φορά θα επιλέγονται είναι ανάγκη να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και τις διαθέσεις των εργαζομένωνκαι για το λόγο αυτό η ενημέρωση και η επαφή με τους εργαζόμενους, η ανάδειξη της οξύτητας των προβλημάτων και της διεξόδου από τη μέγγενη των μνημονιακών πολιτικών, πρέπει να ενταθεί μέσα στους χώρους δουλειάς.

Την επόμενη περίοδο,  τα ζητήματα στα οποία θα πρέπει να υπάρξουν κινητοποιήσεις είναι: Το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, η υπερφορολόγηση των αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας, η αντιμετώπιση της ανεργίας, οι ιδιωτικοποιήσεις, τα εργασιακά και τα θέματα της υπεράσπισης της λαϊκής κατοικίας.

Η υπεράσπιση των βασικών αγαθών της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας πρέπει να πάρει ευρύτερο χαρακτήρα, γιατί το θέμα δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους σ’ αυτούς τους τομείς, αλλά πρωτίστως τους χρήστες αυτών των υπηρεσιών και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Η μεγάλη γενική απεργιακή κινητοποίηση στις 12 του Νοέμβρη θα παίξει καθοριστικό ρόλο, καθώς είναι η πρώτη μετά τις εκλογές, σε μια στιγμή ραγδαίας υλοποίησης των προαπαιτουμένων και του 3ου μνημονίου, με κύρια αιχμή το ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς και τα κόκκινα δάνεια.

Καθήκον μας λοιπόν και το επόμενο διάστημα είναι να οργανώσουμε την αντίσταση των εργαζομένων και να οικοδομήσουμε ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίεςγια την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη χώρα μας και την Ευρώπη, για την ακύρωση των μνημονίων και τη σύνδεση της συνδικαλιστικής  πάλης με τον αγώνα για τη διαγραφή του χρέους, το δημόσιο ιδιοκτησία και τον κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών, για τη φορολόγηση του πλούτου και τηνπαραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος του λαού και του τόπου.

Εισήγηση του γραμματέα του ΜΕΤΑ Γιώργου Χαρίση, ΜΑΧΩ/ΜΕ – 29/10/2015



ergasianet

Την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου, στις έντεκα το βράδυ, στο «Πέραν το καφέ αμάν της πόλης» θα βρίσκεται ο Σόλων Λέκκας, παρέα με την Κατερίνα Τσιρίδου, σε ένα ρεμπέτικο πρόγραμμα, που «ευαγγελίζεται» τον Μάρκο Βαμβακάρη, μέσω του οποίου επιβεβαιώνεται ότι το ρεμπέτικο αποτελεί οργανική και αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Ο Μάρκος μπορεί να θεωρηθεί «γέφυρα» ανάμεσα στο σμυρναίικο και το ρεμπέτικο τραγούδι. Έτσι, οι ερμηνείες τους, αυθεντικές και άμεσες, αποτελούν δέσμευση για να διατηρηθεί ανόθευτος ο διαχρονικός παραδοσιακός μας πλούτος.

Μαζί τους ο Σπύρος Γκούμας στο μπουζούκι και το τραγούδι, ο Δημήτρης Γκίνης στο ακορντεόν και ο Νίκος Πρωτόπαπας στην κιθάρα και το τραγούδι.





Είσοδος: 5 ευρώ/άτομο.

Πληροφορίες-Κρατήσεις: 210-25.33.896

Απόψε* στις 8 στην ΕΡΤopen στην εκπομπή "Σήμα Αλερτ" που παρουσιάζει ο Νίκος Κλέτσας, καλεσμένοι ο Τάσος Αναστασιάδης μέλος της συντονιστικής επιτροπής του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ, ο Γιάννης Τσαλίμογλου λιμενεργάτης και ο Τάκης Τερζόγλου μελος Δ.Σ. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών. Θα μας ενημερώσουν για ολα τα θέματα που θα συζητηθουν στην Πανελλαδική συνέλευση εργατικής αντίστασης που οργανώνει ο Συντονισμός ενάντια στα κλεισίματα τις διαθεσιμότητες, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εργαλαβίες την Κυριακή 1 Νοέμβρη, στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ στην Ακαδημίας 20, με το σύνθημα "Το νέο μνημόνιο δεν θα περάσει - Οργανώνουμε τους χώρους μας - Δυναμώνουμε την αντίσταση".


Συντονιστείται με την ενημέρωση στην ΕΡΤopen στην εκπομπή  "Σήμα Αλέρτ" από το ραδιόφωνό σας στους 106,7 στα fm στην Αττική ή διαδικτυακά στο: www.ertopen.com

Επίσης, το πρόγραμμά μας αναμεταδίδεται από το ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία. 


*Οι ακροατές μπορούν κατά τη διάρκεια της εκπομπής να στέλνουν τα ερωτήματά τους από το κινητό τους τηλέφωνο, γράφοντας 1Π , αφήνοντας ένα κενό, μετά το μήνυμά τους και αποστολή στο 54045 ή να τηλεφωνούν στο 210 6002910.

Σε συνέχεια του δήθεν ψηφίσματος συνέλευσης δημοσιογράφων ΕΡΤ και για να αποφύγουμε την παραπληροφόρηση και τη διαίρεση του προσωπικού, η ΠΟΣΠΕΡΤ τονίζει ότι : Μέχρι σήμερα και για όσες φορές έχουν γίνει εκλογές με ευθύνη της για Εκπροσώπους Εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο, ποτέ δεν έχει αμφισβητηθεί – ούτε κατ’ ελάχιστο - το κύρος των εκλογών αυτών.

Σήμερα ζούμε όμως μια πρωτοφανή σπίλωση διαδικασιών και ευνοϊκών ρυθμίσεων, σε μια μερίδα εργαζομένων, σε όλα τα επίπεδα, μισθολόγιο, ιεραρχία, πολυθεσία κλπ, που μετατρέπει με ευθύνη τους και τη συνδρομή της πολιτείας, τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ σε πατρικίους και πληβείους.

Εκτός αυτών, οι φωτογραφικές διατάξεις για την ίδια μερίδα εργαζομένων, που δεν έχουν τελειωμό, άλλη μια χαριστική ρύθμιση είναι η εκλογή κατ’ επιλογή ενός οπωσδήποτε δημοσιογράφου, χωρίς να αποκλείονται και δύο, στο Δ.Σ. της ΕΡΤ.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ ήταν αυτή που άλλαξε με επιμονή τη διάταξη του αρχικού σχεδίου νόμου, που ήθελε να διορίζεται ο ένας εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΡΤ από τον Υπουργό! και ο εκπρόσωπος των δημοσιογράφων από την ΠΟΕΣΥ. Έτσι σήμερα έχουμε ανάδειξη εκπροσώπων μέσα από καθολικές εκλογικές διαδικασίες.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ έχει καθήκον να διαφυλάσσει την ομαλότητα, με την αξιοπιστία της, για κάθε εκλογική διαδικασία, ακόμα και αν διαφωνεί με τους φωτογραφικούς νόμους, που άλλωστε ο καθένας έχει δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη για να τους ακυρώσει.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ τονίζει προς όλους ότι κατά την εκλογή των εκπροσώπων, θα εφαρμοστούν οι νόμοι που διέπουν αυτές τις εκλογές (δηλαδή ο νόμος 3965/11, αρθρ.14, 4324/15, αρθρ.7) για το μέρος που την αφορά και βέβαια δεν έχει πρόθεση, όπως το κάνει πάντα, να υποκαταστήσει την Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή στην οποία θα προεδρεύουν δύο δικαστικοί αντιπρόσωποι.

Όσον αφορά την κατ’ επίφαση Γενική Συνέλευση που έγινε στο γραφείο Γενικού Διευθυντή, με τη συμμετοχή πέντε – έξι διευθυντών και αρχισυντακτών και ενημέρωση δύο τριών ακόμη και την ανυπόγραφη υποτιθέμενη ανακοίνωσή τους, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι «αιδώς Αργείοι».

Εδώ ταιριάζει γάντι «για δες ποιοι μιλάνε», οι σφετεριστές των αγώνων των εργαζομένων για να πάρουν τις αμειβόμενες θεσούλες τους στην ιεραρχία, με χαριστικές αναφορές στο ΓΚΠ, στο κατ’ επίφαση οργανόγραμμα που το έχουν κόψει και ράψει στα μέτρα τους.

Άλλωστε είναι οι ίδιοι που έχουν διαγράψει παντελώς όλες τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, των αγωνιζόμενων εργαζόμενων που μιλούσαν για αυτοδιαχείριση, για αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια. Οι ίδιοι είναι αυτοί που αποποιούνταν αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων στην τηλεόραση, λέγοντας το αμίμητο «ότι οι αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων απηχούν απόφαση της στιγμής!!!» άρα χωρίς καμία ισχύ.

Οι καθ’ ύλην σφουγγοκωλάριοι κυβερνήσεων και διοικήσεων που έχουν το θράσος να μιλούν για συνδιοίκηση όταν αμείβονται στην ΕΡΤ μόνο για αυτές τις υπηρεσίες τους και για να σπιλώνουν, να λοιδορούν, να απειλούν, για να έχουν λόγο ύπαρξης.

Αυτοί οι νεόκοποι οραματιστές του ραγιαδισμού που θέλουν να επιβάλλουν στους εργαζόμενους, τολμούν να μιλούν ότι θα προσφύγουν στην δικαιοσύνη, να υποστηρίξουν ότι προέρχονται από την άρια φυλή και έχουν όλα τα δικαιώματα που επιθυμούν ανεξάρτητα αν είναι δίκαια, δημοκρατικά και συνταγματικά.

Αυτοί που δεν έχουν καταγγείλει ποτέ καμία διοίκηση, ούτε την έχουν στείλει στα δικαστήρια μέχρι σήμερα, σε αντίθεση με τη σημερινή ΠΟΣΠΕΡΤ που μετά από καταγγελίες, προσφυγές ή και μηνύσεις της στη δικαιοσύνη, αλλά και συνεχή παρουσία σε δίκες προηγούμενων διοικήσεων, έχει καταφέρει – και αυτό φαίνεται από τις δικαστικές αποφάσεις (ακυρώσεις αποφάσεων διοικητικών συμβουλίων, εφετειακές ποινές ετών κλπ) – να αναδείξει ότι είναι ο πραγματικός ελεγκτής της νομιμότητας και της διαφάνειας. Και συνεχίζουμε στην ίδια τακτική. Η λάσπη είναι γνωστό από που προέρχεται και τι εξυπηρετεί. Όλοι γνωριζόμαστε.

Η παραπληροφόρηση και οι απειλές που γίνονται από εσάς σε συναδέλφους μέσω τηλεφωνικών ή προσωπικών επαφών και η κρυφή γκεμπελίστικη τακτική σας, δεν θα σας σώζει συνεχώς, όσο κι αν θέλετε να χαϊδεύετε τα αυτιά των εντολοδόχων σας για κάποια ψιλοεπιδόματα που παίρνετε για να χάσετε την αξιοπρέπειά σας.

Δεν παραδειγματιζόσαστε από τις Γενικές Συνελεύσεις της ΕΡΤ3 και τις αποφάσεις τους, που είναι άξιες αναφοράς για την αγωνιστικότητα και την ενότητα και που έχουν όλα αυτά που εσείς δεν έχετε.

Ίσως γιατί δεν είστε άξιοι.

Ανακοίνωση της Ενωτικής Ριζοσπαστικής Παρέμβασης στην ΟΤΟΕ

Η διοίκηση της τράπεζας Πειραιώς επιδίδεται από χρόνια σε πρωταθλητισμό παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων και σε διώξεις παρατάξεων και συνδικαλιστών που αντιδρούν στις συνθήκες γαλέρας που έχουν επιβληθεί.

Ιδιαίτερη προτίμηση και στόχευση "απολαμβάνει" η ¨Συνδικαλιστική Συνεργασία" του Συλλόγου Υπαλλήλων τ. Γενικής Τράπεζας και το στέλεχός της, μέλος του δ. σ., σ. Διονύσης Γεωργούλης που κατάγγειλαν μεταξύ άλλων α) το αδιάκοπο κυνηγητό της ατομικής στοχοθεσίας, β) την εκτέλεση καθηκόντων από εργαζόμενους θυγατρικών και μερικές φορές από θέση προϊσταμένων ενώ δεν είναι τραπεζοϋπάλληλοι, γ) τις άθλιες συνθήκες υγιεινής σε μαζικούς χώρους εργασίας και δ) τη μη χορήγηση επιδόματος βρεφονηπιακού σταθμού και γονικών αδειών.

Ως αποτέλεσμα της επιβεβλημένης αντίδρασης, με ανακοίνωση, από τη ¨Συνδικαλιστική Συνεργασία" για τα παραπάνω νοσηρά φαινόμενα, η διοίκηση της τράπεζας επέβαλλε αποκλεισμό επικοινωνίας στο σ. Δ. Γεωργούλη με αφαίρεση της χρήσης της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας εμποδίζοντας την εκτέλεση και των στοιχειωδών υπηρεσιακών αρμοδιοτήτων του.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΤΟΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Γιατί το προεδρείο του Συλλόγου της τ. Γενικής Τράπεζας επιδεικνύει, τουλάχιστον, ολιγωρία στη δίωξη του σ. Γεωργούλη και δεν έχει προκαλέσει έκτακτο δ. σ. ενώ έχει ενημερωθεί τουλάχιστον 10 ημέρες ή θεωρεί πως τα καταγγελλόμενα δεν συνιστούν κρίσιμες παραβιάσεις για όλο τον κλάδο;

Τι θα κάνουν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ (δεν ρωτάμε τους original εργοδοτικούς) στην ΟΤΟΕ για την αντιμετώπιση τόσο της δίωξης όσο και των δύο κορυφαίων ζητημάτων, της ατομικής στοχοθεσίας και εκτέλεσης τραπεζικών καθηκόντων από μη τραπεζικούς; Η Ομοσπονδία θα αντιμετωπίσει την αμφισβήτηση και απαξίωση του επαγγέλματος ή θα επιτρέψει να εντείνεται το υπαρξιακό ερώτημα για την αναγκαιότητα ύπαρξης της;
Το ίδιο ερώτημα απευθύνεται προς όλους τους συλλόγους στην τράπεζα Πειραιώς με την επισήμανση για την επίδειξη της στοιχειώδους αλληλεγγύης σε συνδικαλιστές που διώκονται και στις μνημονιακές και μονίμως εργοδοτικές επιδιώξεις για κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Τι θα γίνει με τα στελέχη της ΔΑΚΕ στο Σύλλογο της τ. Γενικής που πρόσφατα καλούσαν τη διοίκηση της Γενικής (!) να πάρει μέτρα κατά των συναδέλφων και μελών του δ.σ του συλλόγου, με την πλήρη κάλυψη του επικεφαλής της Γενικού Γραμματέα στην ΟΤΟΕ (!!!);
Τι θα γίνει με την τακτική της Πειραιώς να επιβάλλει περιορισμούς στην ενημέρωση των συναδέλφων με αποκλεισμούς όπως συμβαίνει τόσο με τον Σύλλογο της πρ. Αγροτικής (ΣΕΤΑΠ) με τον σύλλογο της πρ. Κύπρου (ΣΕΥΤΠΕ) όσο και με την «Ενωτική συναδελφική Κίνηση» παράταξη που ανήκει στον Σύλλογο της Πειραιώς (ΣΕΤΠ).

Η Ενωτική Ριζοσπαστική Παρέμβαση στην ΟΤΟΕ σε περίπτωση αδράνειας των οργάνων της Ομοσπονδίας θα αναλάβει πρωτοβουλία προς τη διοίκηση της τράπεζας Πειραιώς για την άμεση παύση της δίωξης του σ. Δ. Γεωργούλη, την τήρηση των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων των συναδέλφων, την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την απομάκρυνση των υπευθύνων της Διεύθυνσης Ανθρωπίνου Δυναμικού της Τράπεζας.

Επίσης θα απευθυνθούμε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, για την ανάληψη της ευθύνης που της αναλογεί, αφού έχει περιέλθει σε γνώση της το σύνολο παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας.


ergasianet.gr

Η κυβέρνηση δεν ανανέωσε την παράταση της υπουργικής απόφασης. Απελευθερώνονται από τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου όλες οι πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης. Η απόφαση γνωστοποιήθηκε στις τράπεζες.

Στην απελευθέρωση από την προσεχή Δευτέρα 2 Νοεμβρίου όλων των πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης όπως οι πλειστηριασμοί προχώρησε η κυβέρνηση.

Η απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, με την οποία δεν παρατείνεται εκ νέου η κοινή υπουργική απόφαση που ανέστειλε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης αρχικά ως την 30ή Σεπτεμβρίου και εν συνεχεία ως την 31η Οκτωβρίου, γνωστοποιήθηκε στις τράπεζες. Πρακτικά δηλαδή θα μπορούν να προχωρήσουν εξώσεις και κάθε είδους αναγκαστικές εκτελέσεις
(σ.σ. δεν αφορά πρώτη κατοικία που προστατεύεται).

Κατά συνέπεια από Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015 γίνονται όλες οι πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης.

Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη διάταξη η ισχύς της οποίας δεν παρατείνεται προέβλεπε την αναστολή έως 31 Οκτωβρίου διενέργειας κάθε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης, ιδίως τη διενέργεια πλειστηριασμών, κατασχέσεων, εξώσεων και προσωπικών κρατήσεων.

Για το ίδιο διάστημα, δηλαδή μέχρι τις 31 Οκτωβρίου έχει ανασταλεί η υποχρέωση έκδοσης και κατάθεσης, εκ μέρους των δικηγόρων ή των διαδίκων, γραμματίων καταβολής, δικαστικών ενσήμων, εισφορών, ή άλλων, πάσης φύσης, παραβόλων και εξόδων σχετικά με την άσκηση και εκδίκαση ενδίκων βοηθημάτων και ενδίκων μέσων ενώπιον δικαστικών αρχών ή την εκπροσώπηση από συνήγορο ενώπιον αυτών.

Επίσης, για το ίδιο χρονικό διάστημα, είχε ανασταλεί η υποχρέωση καταβολής πάσης φύσης εγγυοδοσιών ή εφάπαξ ή σε δόσεις χρηματικών ποσών από μετατροπή στερητικής της ελευθερίας ποινής, εφόσον η σχετική υποχρέωση γεννήθηκε ή η συμπλήρωση της προθεσμίας εκπλήρωσής της ανέκυψε στο διάστημα της τραπεζικής αργίας ή και μετά τη λήξη της.

Στην ίδια απόφαση προβλεπόταν πως οι υπόχρεοι κατά νόμο, υποχρεούνται να καταβάλλουν τα ποσά που αναφέρονται ενώπιον της αρμόδιας αρχής, εντός πέντε εργασίμων ημερών από τη λήξη του χρονικού διαστήματος της αναστολής, δηλαδή στις 6 Νοεμβρίου.


Πηγή: euro2day.gr