Απόψε στις 21:00 στην ΕΡΤopen, στην εκπομπή του ΕΕΚ, καλεσμένος ο Γρηγόρης Δαφνής, μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας παρατηρητών των Τουρκικών εκλογών.

Κάθε απόγευμα Τρίτης από τις 7 μέχρι τις 8, συντονιζόμαστε στην πιο μαχητική συχνότητα των ερτζιανών, στους 106,7 της ΕΡΤοpen και στην εκπομπή «τι να κάνουμε;». Σήμερα θα ξεδιπλώσουμε τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, τις επιπτώσεις στα άτομα με αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις, καθώς και το μεγάλο θέμα του προσφυγικού. Στην συντροφιά μας, θα είναι ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Γιάννης Βαρδακαστάνης, ο εργατικός συντάκτης της Εφ.Συν. Τζώρτζης Ρούσσος, ο συντονιστής του presspublica.gr και πάντα μάχιμος ρεπόρτερ Χρήστος Ζέρβας και ο άνθρωπος που έχει βρεθεί σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές του κόσμου και γνωρίζει καλύτερα από όλους το προσφυγικό, ο δημοσιογράφος του Ε.Τ. Θανάσης Αργυράκης. Συντονιστείτε στους 106,7 ή μέσω του διαδικτύου, στην ιστοσελίδα ertopen.com.

Αυτή την Τρίτη θα ξεφύγουμε λίγο από τα "δικά μας" γιατί έχω τη χαρά και την τιμή να φιλοξενησω στην εκπομπή μια από τις πιο δυνατές γυναικείες φωνές της ελληνικής σκηνής.
Η Georgia Kefala των Μπλε θα έρθει στις 5μμ (αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων) στο στούντιο της ΕΡΤopen να τα πούμε λίγο πριν τη συναυλία της μπάντας στο Κύτταρο....

Η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κάτω της ηλικίας των 25 ετών βάσει της 6/2012 ΠΥΣ είναι αντισυνταγματική, γιατί έλαβε χώρα με ηλικιακό κριτήριο, οδηγώντας τους έτσι ευθέως σε έντονη μισθολογική διαφοροποίηση σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους μεγαλύτερης ηλικίας.

Η ως άνω, εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 1 παρ. 6 Ν. 4046/2012, ΠΥΣ, στο άρθρο 1 εδ. β' της οποίας ορίζεται η μείωση των αποδοχών κατά ποσοστό 32% για τους εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών, με την οποία, εισάγεται για πρώτη φορά στην ελληνική έννομη τάξη πρωτογενής κανόνας δικαίου, εκδόθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο κατά παράβαση του Συντάγματος και για το λόγο αυτό είναι μη εφαρμοστέα, σύμφωνα με την νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων.

 Ειδικότερα με το άρθρ, 1 παρ. 2 Ν. 4046/2012, ο οποίος ψηφίσθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ενεκρίθη το Μνημόνιο Συνεννόησης (Memorandum of Understanding) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδας, το οποίο αποτελείται από τα εξής επιμέρους Μνημόνια: α) Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, β) Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και γ) Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης. Τα παραπάνω μνημόνια επισυνάφθηκαν στο Ν. 4046/2012 ως παραρτήματα του και δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ υπ' αριθμ. 28/14.02.2012. Με το άρθρ. 1 παρ. 6 Ν, 4046/2012 ορίζεται ότι «οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο Ε παρ. 28 και 29 του Μνημονίου Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής και στο Κεφάλαιο 4... παρ. 4.Ι του Μνημονίου Συνεννόησης στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, τα σχέδια των οποίων εγκρίνονται κατά την παρ. 2 και προσαρτώνται ως παράρτημα V στον παρόντα νόμο, συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής. Με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου». Ακολούθως, με βάση την πιο πάνω εξουσιοδότηση του αρθρ. 1 παρ. 6 Ν. 4046/2012, ρυθμίζεται κάθε αναγκαίο ζήτημα που αφορά τη «Διασφάλιση της ταχείας προσαρμογής της αγοράς εργασίας και ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας». Με την ανωτέρω πράξη εξειδικεύονται θέματα, μεταξύ άλλων, που αφορούν τα νόμιμα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων και την αμοιβή των νέων ηλικίας κάτω των 25 ετών. Ειδικότερα στο άρθρο 1 της προδιαληφθείσας Π.Υ.Σ., ορίζονται τα ακόλουθα:

«1. Από 14.2.2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής» τα κατώτατα διαμορφωμένα άρια μισθών και ημερομισθίων της από 15.7.2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1.1.2012, μειώνονται κατά 22%. Από 14.2.2012 και μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής μειώνονται κατά 32% τα κατώτατα διαμορφωμένα όρια μισθών και ημερομισθίων της από 15.7.2010 ισχύουσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν κατά την 1.1.2012. για νέους, ηλικίας κάτω των 25 ετών. Τα μειωμένα κατά 32% κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων του προηγούμενου εδαφίου ισχύουν και για τους μαθητευόμενους της παρ. 9 του άρθρου 74 του Ν. 3863/2010 (Α 115).

Η παρ. 8 του άρθρου 74 του Ν. 3863/2010, το άρθρο 43 του Ν. 3986/2011 (Α' 152) καθώς και κάθε άλλη ρύθμιση που είναι αντίθετη με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, καταργούνται.

3 Η άμεση προσαρμογή στα νέα μειωμένα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων, όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.

4. Συμφωνίες των μερών που υπολείπονται των νέων μειωμένων κατώτατων μισθών και ημερομισθίων, όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους, είναι αυτοδικαίως άκυρες ως προς τον όρο αυτό.».

Προβληματική από συνταγματική αλλά και κοινωνική σκοπιά είναι η ως άνω μείωση των κατώτατων μισθών - ημερομισθίων κατά 32 % για νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών. Η ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 2 Π .Υ. Γ. 6/28.02.2012, που εισάγει δυσμενή διάκριση σε βάρος των νέων ηλικίας κάτω των 25 ετών 32%, παραβιάζει, εκτός από τη συλλογική αυτονομία, και το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, καθώς και το άρθρο 22 παρ. 1 εδ. β Σ. για τη μισθολογική ισότητα (για την ίδια ή ίσης αξίας εργασία). Η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 Σ καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου, αλλά και την ισότητα του νόμου απέναντι σ’ αυτούς. Έτσι δεσμεύει και τον νομοθέτη, ο οποίος στη ρύθμιση ουσιωδώς ομοίως πραγμάτων, σχέσεων ή καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων δεν μπορεί να νομοθετεί με τρόπο που να στοιχειοθετεί διαφορετική μεταχείρισή τους με διακρίσεις ή εξαιρέσεις. Η συνταγματική αρχή της ισότητας δεσμεύει και το όργανο που θέτει κανόνες δικαίου να νομοθετεί κατά τρόπο που να μη δημιουργείται διαφορετική μεταχείριση.

Η προστασία της νεότητας, που τελεί υπό την προστασία του κράτους (αρθρ. 21 παρ. 3 1), επιβάλλει την ιδιαίτερη μέριμνα του νομοθέτη απέναντι στην κατηγορία των νέων εργαζομένων, που πλήττεται από την οικονομική κρίση και ανεργία, ενώ κανένας λόγος γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, την ύπαρξη του οποίου ελέγχουν πάντως τα δικαστήρια, δεν συντρέχει στην περίπτωση αυτή για την επιβολή μέτρων μισθολογικής και άρα και κοινωνικοασφαλιστικής ανισότητας, που υποθετικά, θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις δυνατότητες των νέων για εύρεση εργασίας. Άλλωστε, η ήδη εφαρμοσθείσα με βάση προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση μείωση έως 20% από τα κατώτατα όρια αποδοχών στους νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών δεν έχει οδηγήσει ούτε σε μείωση της ανεργίας ούτε σε αύξηση της απασχόλησης τους. Εξαιτίας της γενικευμένης μείωσης των αποδοχών των εργαζομένων και της χρήσης ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας, η υπάρχουσα ποσότητα εργασίας στην ελληνική οικονομία δεν αυξάνεται, αντιθέτως μειώνεται λόγω της παρατεταμένης ύφεσης, οπότε η εφαρμογή μέτρων αναδιανομής της μεταξύ όσων ζητούν εργασία, στην καλύτερη περίπτωση, θα οδηγήσει σε μια μικρή αύξηση της απασχόλησης των νέων σε βάρος των παλαιών εργαζομένων, των οποίων οι δυνατότητες εύρεσης εργασίας θα μηδενιστούν. Η αντίθεση, λοιπόν, στις συνταγματικές αρχές της ισότητας (άρθρα 4 παρ. 1 και 22 παρ. 1 εδ. β') είναι δεδομένη, αφού η ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 2 της Π.Υ.Σ. 6/2012 οδηγεί ευθέως σε έντονη μισθολογική διαφοροποίηση των νέων ηλικίας κάτω των 25 ετών σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι προαναφερόμενες συνταγματικές διατάξεις προστατεύουν το δικαίωμα σε ίση αλλά και δίκαιη αμοιβή, ώστε να εξασφαλίζει σε όλους τους εργαζομένους ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, ενώ επιβάλλει στο Κράτος να μην επιτρέπει τις παραβιάσεις, αλλά και να απέχει από την εισαγωγή άνισης μεταχείρισης που σχετίζεται με το νόμιμο ύψος αμοιβών και όρων εργασίας, όπως εν προκειμένω με την καθιέρωση διάκρισης με βάση την ηλικία, η οποία θα ήταν θεμιτή μόνο αν αντικειμενικά αποσκοπούσε στην προστασία των ευάλωτων αυτών ηλικιακών ομάδων και όχι στη μείωση του γενικά προβλεπόμενου κατώτατου ορίου προστασίας. Όπως γίνεται παγίως δεκτό, σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της ισότητας δεν μπορεί να γίνει ανεκτή διάκριση που εδράζεται σε στοιχεία τυχαία, άσχετα ή συγκυριακά, τα οποία, σε κάθε περίπτωση, δεν συνδέονται με ουσιαστικές διαφοροποιήσεις των επιμέρους περιπτώσεων. Στην προκειμένη περίπτωση σαφώς πρόκειται για θέσπιση τυχαίων και ατεκμηρίωτων διαφοροποιήσεων ως προς τη μεταχείριση των εργαζομένων, οι οποίοι διακρίνονται με βάση το τυπικό και συγκυριακό στοιχείο της ηλικίας τους και όχι με βάση το ουσιαστικό κριτήριο του είδους, της ποιότητας και της ποσότητας της εργασίας που παρέχουν.

Επίσης, σε τέτοιες περιπτώσεις διαφοροποιήσεων η νομολογία των δικαστηρίων ορθά επιμένει να ελέγχει τη συνάφεια των κριτηρίων διαφοροποίησης προς τον επιδιωκόμενο σκοπό της ρύθμισης. Ωστόσο από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει αρκούντως στενός αιτιακός ή λογικός σύνδεσμος της προστασίας της εθνικής οικονομίας με τη δραματική μείωση των ορίων των κατώτατων μισθών και ημερομισθίων. Πουθενά δεν τεκμηριώνεται με ποιον τρόπο - ειδικά η διαφοροποίηση αυτή - θεραπεύει επαρκώς και με τον πιο αποτελεσματικά τρόπο τον σκοπό του νόμου. Έτσι, η δυσμενής διαφοροποίηση του εργασιακού καθεστώτος ειδικά των νέων εργαζομένων παρίσταται εντελώς συγκυριακή και έχει χαλαρό και ασταθή δεσμό με τον επιδιωκόμενα σκοπό, με αποτέλεσμα τελικά οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις να έρχονται σε αντίθεση με το άρθρο 4 παρ. 1 Σ.

 Επιπρόσθετα, στο κοινοτικό δίκαιο έχουν διαπλαστεί δύο βασικές αρχές:

α) η αρχή της απαγόρευσης διακρίσεων μεταξύ εργαζομένων με κριτήριο το είδος της σύμβασης εργασίας ή το χρόνο σύναψης της (παλαιοί/νέοι, μερικής ή πλήρους απασχόλησης, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, έργου ή οποιασδήποτε άλλης σύμβασης) και

β) η αρχή της απαγόρευσης διακρίσεων με κριτήριο την ηλικία.

Με τις ρυθμίσεις της Π.Υ.Σ. 6/2012 δημιουργείται διαφορετικό, δυσμενέστερο, καθεστώς, για τους νέους μέχρι 25 ετών και παραβιάζονται και οι κοινοτικοί κανόνες που απαγορεύουν τις διακρίσεις (άμεσες ή έμμεσες) με κριτήριο την ηλικία, αφού για τους νέους μέχρι 25 ετών εργαζομένους δημιουργείται εργασιακό καθεστώς πολύ δυσμενέστερο από αυτό των παλαιών. Λόγω δε της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου έναντι των εθνικών ρυθμίσεων, οι αναφερόμενες ρυθμίσεις της ως άνω Π.Υ.Σ. αντίκεινται στις Οδηγίες 2000/43/Ε.Κ. και 2000/78/Ε.Κ.

Στην προκείμενη περίπτωση, κατά την οποία αποδέκτης της εξουσιοδότησης θα έπρεπε, να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όχι το Υπουργικό Συμβούλιο, ο Ν. 4046/2012 όχι μόνο δεν θέτει το πλαίσια και τις γενικές κατευθύνσεις υπό τις οποίες καλείται να ενεργήσει η διοίκηση με την έκδοση κανονιστικής πράξης, αλλά δεν περιέχει κανέναν κανόνα δικαίου. Ο νόμος απλώς παραπέμπει σε κεφάλαια των «Μνημονίων», τα οποία προσαρτήθηκαν ως παράρτημα V σ' αυτόν, με την πρόβλεψη ότι «συνιστούν πλήρεις κανόνες δικαίου άμεσης εφαρμογής». Τα δύο δε «Μνημόνια» δεν περιέχουν κανόνες δικαίου, αλλά απλές προγραμματικές διακηρύξεις, που από τη φύση τους δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση κανονιστικής δέσμευσης, παρά την παραπομπή σ' αυτά του νόμου.

Ειδικά ως προς το πρώτο από αυτά, έχει ήδη κριθεί εξάλλου, ότι δεν αναγνωρίζει αρμοδιότητες σε όργανα διεθνών οργανισμών, ούτε θεσπίζει άλλους κανόνες δίκαιου και δεν έχει άμεση εφαρμογή, αλλά για να πραγματοποιηθούν οι εξαγγελλόμενες μ' αυτό πολιτικές, πρέπει να εκδοθούν σχετικές πράξεις από τα αρμόδια, κατά το Σύνταγμα, όργανα του Ελληνικού Κράτους (νόμοι ή κανονιστικές διοικητικές πράξεις κατ' εξουσιοδότηση νόμου. Συνεπώς οι διατάξεις του άρθρ. 1 της Π.Ύ.Ε, 6/28.02.2012 που ενδιαφέρουν εν προκειμένω, με τις οποίες εισάγονται για πρώτη φορά στην ελληνική έννομη τάξη πρωτογενείς κανόνες δικαίου, εκδόθηκαν από τη διοίκηση κατά παράβαση των άρθρ. 26 και 43 §2 του Συντάγματος και για το λόγο αυτόν είναι μη εφαρμοστέες.

Περαιτέρω σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 4 της από 9.1.2012 Εθνικής Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας «για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στα πάσης φύσεως Εμπορικά Καταστήματα όλης της χώρας, των επιχειρήσεων που είναι μέλη του ΣΕΛΠΕ, που κατατέθηκε στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με αριθμό 2/26.1,2012 <α> έναρξη ισχύος την 1.1.2010, η ανωτέρω Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, αφορά τους εργαζόμενους που απασχολούνται στα πάσης φύσεως εμπορικά καταστήματα, όλης της χώρας που είναι μέλη του ΣΕΛΠΕ και αφορά, μεταξύ άλλων, και την ειδικότητα των πωλητών, οι βασικοί μισθοί και τα ημερομίσθια των υπαγομένων στην παρούσα μισθωτών, όπως έχουν διαμορφωθεί την 31.1.2009, με βάση τις ρυθμίσεις της από 30.7.2008 ΣΣΕ, παραμένουν ως έχουν για τα έτη 2010, 2011 και 2012.

Σε σχετική υπόθεση που κρίθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια, η ενάγουσα προσλήφθηκε ως εργαζόμενη (υπάλληλος) στην εναγομένη επιχείρηση, η οποία έχει ως αντικείμενο την εμπορία τροφίμων (χονδρική και λιανική- super market), με την ειδικότητα της πωλήτριας, αρχικά με δίμηνη σύμβαση πρόσληψης, ήτοι από 01.08.2009 έως και 30.09.2009 οπότε ήταν ηλικίας 21 ετών, μετέπειτα δε ήτοι από 10.2009 με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου. Ως προς τις αποδοχές της από τότε που προσλήφθηκε προβλεπόταν μισθός σύμφωνα με τις διατάξεις των Εμπορικών Επιχειρήσεων καταβαλλόμενος την 15η ημέρα κάθε μήνα, ενώ η συλλογική σύμβαση βάσει της οποίας αμειβόταν αρχικά είναι η Σ.Σ.Ε. Π.Κ, 103/05.08.2008, η οποία ίσχυσε για τα έτη 2008 και 2009. Μετά τη λήξη της, η ανωτέρω σύμβαση έπαψε να παράγει έννομα αποτελέσματα ως συλλογική σύμβαση και οι όροι της παρέμειναν ως απλοί ενοχικοί όροι στην ατομική σύμβαση της ενάγουσας, με βάση την οποία εξακολουθούσα να αμείβεται. Ακολούθως, στις 09.01.2012 υπογράφηκε μεταξύ του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ), μέλος του οποίου ήταν η εναγόμενη επιχείρηση και της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, μέλος της οποίας ήταν το Σωματείο εργατοϋπαλλήλων Ιδιωτικού τομέα Ν. Πιερίας, το οποίο αντίστοιχα ήταν μέλος του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης, που είναι επίσης μέλος της Γ.Σ.Ε.Ε., η Εθνική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας «Για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στα πάσης φύσεως Εμπορικά Καταστήματα όλης της χώρας, των επιχειρήσεων που είναι μέλη του ΣΕΛΠΕ», με έναρξη ισχύος την 01.01,2010, και βάσει το άρθρο 2 και τίτλο Κατώτατα όρια αποδοχών ορίζονταν τα παρακάτω: «Οι βασικοί μισθοί και τα ημερομίσθια των υπαγομένων στην παρούσα μισθωτών, όπως έχουν διαμορφωθεί την 31.12.2009, με βάση τις ρυθμίσεις της από 30.7.2008 Σ.Σ.Ε., παραμένουν ως έχουν για τα έτη 2010, 2011 και 2012».

Με βάση τα ανωτέρω, οι συνολικές μηνιαίες μικτές αποδοχές της ενάγουσας ανέρχονταν σε 1.027,35 ευρώ, βάσει των οποίων οι συνολικές καθαρές μηνιαίες αποδοχές αυτής, ανέρχονταν σε 799,94 ευρώ και ίσχυαν μέχρι τη λήξη της Εθνικής Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, της οποίας ο χρόνος παράτασης ισχύος της, η λεγόμενη μετενέργεια των ενοχικών όρων της, με βάση το Ν. 4046/2012 θα είχε τρίμηνη διάρκεια, δηλαδή μέχρι την 31.03.2013. Αποδείχθηκε, ωστόσο, ότι η εναγόμενη, χωρίς προηγούμενη συμφωνία και σύναψη νέας ατομικής σύμβασης με την ενάγουσα, βάσει της οποίας (συμφωνίας) και μόνο θα ήταν δυνατή η μεταβολή των όρων της, προέβη κατά μήνα Μάρτιο του 2012 σε μείωση των αποδοχών της ενάγουσας κατά ποσοστό 32 % με βάση των υπ' αριθμ. 6/28.02.2012 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου και την δημοσιευθείσα κατόπιν και με αφορμή την ανωτέρω Π.Υ.Σ., υπ' αριθμ. 4601/304 και με ημερομηνία 12.03.2012 ερμηνευτική Εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κατά παράβαση των συμφωνημένων με την οικεία συλλογική σύμβαση εργασίας, στην οποία υπαγόταν, η ενάγουσα. Ειδικότερα, το σύνολο των μικτών μηνιαίων αποδοχών της ανέρχεται πλέον σε 562,06 ευρώ, βάσει των οποίων οι συνολικές καθαρές μηνιαίες αποδοχές αυτής ανέρχονται σε 469,31 ευρω. Ήτοι, για οκτώ (8) μήνες, δηλ. από τον μήνα Μάρτιο του 2012 έως και τον Οκτώβριο του 2012, καταβλήθηκαν σ' αυτήν συνολικά μικτές αποδοχές μειωμένες κατά 3.722,40 ευρώ και συνεπώς καταβλήθηκαν σ’ αυτήν αναλόγως μηνιαίες καθαρές αποδοχές μειωμένες κατά 2,645,04 ευρώ. Πέραν της, κατά παράβαση των όρων αμοιβής και εργασίας, μείωσης των αποδοχών της ενάγουσας, όπως αυτοί ίσχυαν με βάση την από 9.1.2012 Εθνική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που εξακολουθούσε να ισχύει, πρέπει να σημειωθεί ότι η μείωση των αποδοχών της βάσει της 6/2012 Π.Υ.Σ. είναι αντισυνταγματική, γιατί έλαβε χώρα με ηλικιακό κριτήριο, αφού η ενάγουσα, κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα, ήταν ηλικίας κάτω των 25 ετών, οδηγώντας αυτήν ευθέως σε έντονη μισθολογική διαφοροποίηση σε σύγκριση με τους συναδέλφους της μεγαλύτερης ηλικίας. Περαιτέρω η εκδοθείσα κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 1 παρ. 6 Ν. 4046/2012 Π.Υ.Σ., στο άρθρο 1 εδ. β' της οποίας ορίζεται η μείωση των αποδοχών κατά ποσοστό 32% για τους εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών, με την οποία εισάγεται για πρώτη φορά στην ελληνική έννομη τάξη πρωτογενής κανόνας δικαίου, που εκδόθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο κατά παράβαση των άρθρ. 26 και 43 παρ. 2 του Συντάγματος και για το λόγο αυτό είναι μη εφαρμοστέα. Επομένως, η εναγόμενη όφειλε να εφαρμόσει τις διατάξεις των άρθρων της από 9.1.2012 Εθνικής Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, στην οποία υπαγόταν η ενάγουσα και εξακολουθούσε να ισχύει και όχι αυτές του άρθρου 1 εδ. β' της Π.Υ.Σ. Με βάση τα ανωτέρω, πρέπει να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 3.722,40 ευρώ με το νόμιμο τόκο, για τα ποσά που αφορούν σε διαφορές μηνιαίων μικτών τακτικών αποδοχών, από την πρώτη ημέρα κάθε αμέσως επομένου εκείνου που αφορούν μήνα.





Πηγή: legalaction.gr

Βραδιά αφιερωμένη στο ποικίλο μουσικό ύφος της Σμύρνης και της Πόλης η Τρίτη 3 Νοεμβρίου, στο «Πέραν, το καφέ αμάν της πόλης», στις 22.30΄, με κυρίως στοιχείο της τον αυτοσχεδιασμό φωνής (μανέδες) και οργάνων (ταξίμια).

Από τις αρχέγονες μέχρι τις μεταγενέστερες προπολεμικές μελωδίες, ανωνύμων ή επωνύμων συνθετών, παρουσιάζεται μία ενδεικτική επιλογή τραγουδιών προσανατολισμένη στο ρεπερτόριο που επί σειρά ετών ερμηνεύει μοναδικά Γιάννης Νιάρχος. Μαζί του ο Κλέαρχος Κορκόβελος στο κύμβαλο, ο Γιάννης Ζαρίας στο βιολί και ο Χρήστος Αγγελόπουλος στο ακορντεόν και το πολίτικο λαούτο.

Ο Γιάννης Νιάρχος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από το 1992 ασχολείται με το παραδοσιακό, σμυρναίικο, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Παίζει κιθάρα, μπουζούκι, μπαγλαμά και ούτι. Το 2002 συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ του Παναγιώτη Κουνάδη «Γεια σου περήφανη και αθάνατη εργατιά» για την ΕΡΤ. Από το 2003 έχει παίξει και τραγουδήσει σε διάφορες ταβέρνες με διάφορες κομπανίες παραδοσιακό, σμυρναίικο, ρεμπέτικο και λαϊκό πρόγραμμα. Με την Απόδημη Κομπανία έχει ταξιδέψει τρεις φορές στην Αυστραλία όπου έπαιξε και τραγούδησε σε συναυλίες και φεστιβάλ στην Μελβούρνη, Αδελαϊδα, Μπρίσμπεην και Καμπέρα. Από τον Μάρτιο του 2013 συμμετέχει, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας, στην ομάδα χοροθεάτρου CIE MPTA, που αποτελείται από Βέλγους, Γάλλους, Έλληνες και Τυνήσιους χορευτές και μουσικούς, με παραστάσεις σε Βρυξέλλες, Αθήνα, Λυών, Παρίσι, Σάο Πάολο κ.α.

Ο Κλέαρχος Κορκόβελος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979 . Διδάχτηκε αρχικά σαντούρι και στη συνέχεια κύμβαλο κοντά στον μουσικό, δάσκαλο και οργανοποιό Αλέξανδρο Γκαραβέλη (1914 – 2001). Aνακάλυψε, μελέτησε και ερεύνησε την τεχνική και την ιστορία ενός οργάνου με μεγάλη παρουσία στην ελληνική μουσική από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η έρευνα της τεχνικής και της ιστορίας του παλαιού αυτού οργάνου στην Ελλάδα τον ωθεί, από το 2001 ως σήμερα, να ταξιδεύει και να διδάσκεται συνεχώς κοντά σε Ούγγρους και Ρουμάνους δεξιοτέχνες (Leonard Iordache, γιο του μεγαλύτερου Ρουμάνου δεξιοτέχνη Τοni Iordache [1924 - 2001], Οkros Oszkar, σολίστα της διεθνούς φήμης εκατονταμελούς ορχήστρας τσιγγάνικων βιολιών της Βουδαπέστης, και άλλους).

Ο Γιάννης Ζαρίας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Επί μακρά σειρά ετών δραστηριοποιείται ως βιολιστής στο χώρο του ρεμπέτικου, της λαϊκής, παραδοσιακής, έντεχνης και, γενικότερα, της ελληνικής μουσικής. Είναι διπλωματούχος κλασικού βιολιού. Σπούδασε τζαζ μουσική στο ConservatoriumvanAmsterdam της Ολλανδίας. Είναι διδάκτορας της ειδίκευσης βιολιού του τμήματος Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, καθώς, επίσης, διδάσκων βιολιού στο ίδιο τμήμα. Ακόμη, είναι απόφοιτος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχ/κών και Μηχ/κών Η/Υ του Ε.Μ.Π.

Ο Χρήστος Αγγελόπουλος ασχολείται από την ηλικία των επτά ετών με τη μουσική, ως ετεροδίδακτος είτε αυτοδίδακτος σε διάφορα όργανα και μουσικές προσανατολισμένες στην ελληνική παράδοση, καθώς και διάφορων λαών.




Είσοδος: 3 ευρώ/άτομο.

Πληροφορίες-Κρατήσεις: 210-25.33.896

Το ΜΕΤΑ - ΟΤΑ όπως και στις 14/7/2015 καλούσε «…όλους τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα και τον ελληνικό λαό να μη συναινέσουν στη νέα λεηλασία των δικαιωμάτων τους και να αγωνιστούν για την ανατροπή της λιτότητας και των νεοφιλελεύθερων - αντεργατικών πολιτικών…» και «…να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι την πλήρη δικαίωση των ελπίδων και των οραμάτων τους…». Σας καλεί και τώρα να αντισταθούμε στο νέο μνημόνιο και στις απαιτήσεις των δανειστών, για την αποτροπή των νέων βάρβαρων μέτρων, τα οποία θα οδηγήσουν σε περαιτέρω φτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, αλλά και σε μεγαλύτερη περιθωριοποίηση της χώρας μας.

           Με το ν/σ για τα προαπαιτούμενα που ψηφίστηκε στη βουλή, επιχειρείται νέα φοροεπιδρομή στα εισοδήματα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, με τη διατήρηση και επέκταση του ΕΝΦΙΑ ακόμα και σε αυτούς που έχουν μηδενικό εισόδημα, την κατάργηση θετικών ρυθμίσεων της προηγούμενης περιόδου για τους ασφαλισμένους, την αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και εισφορών, τη μείωση των συντάξεων, ενώ η εξαίρεση των εργαζομένων στους Ο.Τ.Α. από τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ) που σημαίνει αύξηση των ορίων και την αλλαγή των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης των εργαζομένων σ’ αυτά τα επαγγέλματα αποτελεί ένα από τα 49 προαπαιτούμενα.

Είναι πολύ βασικό να κατανοήσουμε το νέο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό που προτείνουν οι «θεσμοί» και η κυβέρνηση,γιατίοι ανατροπές που συντελέστηκαν το καλοκαίρι στο ασφαλιστικό φαίνεται ότι δεν έχουν γίνει ακόμα κατανοητές σ’ όλο τους το βάθος από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

Έχουμε δραματικές μειώσεις συντάξεων, αύξηση εισφορών και ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, πάγωμα της κρατικής χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων, κατάργηση των νόμων που ψηφίστηκαν το πρώτο 7μηνο του 2015 (νόμος Στρατούλη), σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με τις παροχές, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, κατάργηση όλων των φόρων υπέρ τρίτων που είναι συνδεδεμένα με τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων από την 31η Οκτωβρίου, οι οποίες σε συνδυασμό με τις περικοπές των δαπανών για την υγεία και την πρόνοια, οδηγούν όχι μόνο τους συνταξιούχους σε απόγνωση, αλλά και το σύνολο των ασφαλισμένων σε δυσχερή θέση.

Αυτή η πολιτική στο συνταξιοδοτικό και στο ασφαλιστικό, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει τα ουσιαστικά προβλήματά του, αφού η κύρια φιλοσοφία της στηρίζεται στην ίδια νεοφιλελεύθερη συνταγή δηλ της περικοπής των παροχών και της μετατροπή του δημόσιου, κοινωνικού και αναδιανεμητικού του χαρακτήρα σε κεφαλαιοποιητικό και όχι στην ανάγκη της εξεύρεσης νέων πόρων και αντιμετώπισης της ανεργίας, της μαύρης και αδήλωτης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα οδηγήσει στην «είσοδο» της ιδιωτικής ασφάλισης, ενώ χιλιάδες συνταξιούχοι θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται δραματικά, οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν μέχρι τα 67 μπορεί και πιο πάνω, ενώ οι συντάξεις τους θα μετατραπούν σε προνοιακά επιδόματα.

Το νέο ειδικό μισθολόγιο που πρέπει να εφαρμοστεί από τις αρχές του 2016 κινείται στην ίδια κατεύθυνση με το προηγούμενο, με παγωμένη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη, αξιολόγηση δομών κι εργαζομένων, υποχρεωτική κινητικότητα κ.λπ.

Το καλοκαίρι και μέσα σε μια νύχτα πουλήθηκαν 14 αεροδρόμια της χώρας και τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης είναι σε άμεση σειρά προτεραιότητας, μαζί με τον ΟΔΙΕ, το Ελληνικό και τον Αστέρα Βουλιαγμένης, τη ΔΕΗ κ.λπ. Αυτά που έχουν υπογραφεί από την κυβέρνηση στο κείμενο της συμφωνίας, αλλά και στο 3^ο μνημόνιο, με εξέχουσα την πρόθεση της να προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, οδηγούν σε εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών του λαού και της χώρας.

Οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές, ακόμη και με την μορφή των μακροχρόνιων μισθώσεων και των ΣΔΙΤ, θα έχουν επιπλέον σαν αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών σε βασικά δημόσια αγαθά όπως η ενέργεια, το νερό και οι μεταφορές και τον αποκλεισμό ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας από την παροχή αυτών των αγαθών.

Η πλειοψηφία των αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εκμεταλλευόμενοι παλαιότερα μνημονιακά μέτρα   προχωρούν σε ιδιωτικοποιήσεις που έχουν πάρει πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας.

Αυτά που έχουν ψηφιστεί και αυτά που απαιτούν οι δανειστές, και είναι τώρα υπό διαπραγμάτευση, χρειάζεται να αποτελέσουν άμεσα αιτήματα πάλης των συνδικάτων, είτε για να μην εφαρμοστούν και καταργηθούν στην πράξη, είτε να αποτραπούν με τους αγώνες και την αντίσταση των εργαζομένων.

Δεν υπάρχουν περιθώρια ή πολυτέλεια χρόνου για εφησυχασμό ή ανάθεση, ούτε αυταπάτες για ισοδύναμα μέτρα και παράλληλα προγράμματα αν αυτά δεν πάρουν την έγκριση της επιτροπείας των «θεσμών». Μόνη λύση είναι ο δικός μας αγώνας.

Το ΜΕΤΑ – ΟΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕ – ΟΤΑ η ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 έχει χαρακτηριστεί ως Πανελλαδική Ημέρα Κατάληψης ΟΛΩΝ των Δημαρχείων, αλλά και άλλων υπηρεσιών των Ο.Τ.Α. (Γκαράζ, Κ.Α.Π.Η., Παιδικοί Σταθμοί κ.λπ.), από τις 10.00 το πρωί έως τη 1.00 το μεσημέρι, προκειμένου να ενημερωθούν αναλυτικά για τα νέα μέτρα οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, Συγκεντρώσεις κ.λπ. και να προετοιμαστεί με τον καλύτερο τρόπο η αντίδρασή μας και η συμμετοχή στις κάθε μορφής κινητοποιήσεις.

Συμμετέχουμε Δυναμικά και Μαζικά στην

24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

την ΠΕΜΠΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015.


Η ανακοίνωση της ΠΟΕ - ΟΤΑ για την Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Τρίτη, 3 Νοέμβρη, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), νέα Ανοιχτή Συνέλευση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης.
- Δράσεις, παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της ΒΙΟΜΕ και προετοιμασία της πανελλαδικής κινητοποίησης στις 25-26/11 στη Θεσσαλονίκη για τη ματαίωση κάθε απόπειρας για έξωση από το εργοστάσιο.


- Συμμετοχή του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της περιόδου και στην γενική απεργία στις 12/11.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Στις 20/7/1995, πριν από 20 χρόνια έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών ο Ερνέστ Μαντέλ, ένας από τους σημαντικότερους μαρξιστές θεωρητικούς μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και ηγέτης της τροτσκιστικής 4ης Διεθνούς.

–
Την Τετάρτη 4 Νοέμβρη, ώρα 18:30, στη Νομική σχολή, αίθουσα 13, 7ος όροφος (είσοδος από Μασσαλίας), η Ο.Κ.Δ.Ε. πραγματοποιεί Πολιτική Εκδήλωση, με θέμα:

«Ερνέστ Μαντέλ: Η ζωή και το έργο του. Η συμβολή του στην Μαρξιστική Οικονομία, σε θέματα Επαναστατικής Στρατηγικής και Τακτικής και στην οικοδόμηση της 4ης Διεθνούς»

–

Με ομιλητές τους:

Γιάννη Τόλιο (Διδάκτωρ οικονομικών) 

Νίκο Γιαννόπουλο (Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα)

Σωφρόνη Παπαδόπουλο (Στέλεχος της Ο.Κ.Δ.Ε.)

–



–

Λίγα Λόγια για τη Ζωή και το Έργο του Ερνέστ Μαντέλ

Ο Ερνέστ Μαντέλ μεγάλωσε σε οικογένεια επαναστατών μαρξιστών εργατών και από τα 15 του εντάχθηκε στην οργανωμένη ταξική πάλη. Το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου τον βρήκε έγκλειστο σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, μετά από αλλεπάλληλες συλλήψεις και αποδράσεις από τις ναζιστικές αρχές κατοχής. Μεταπολεμικά ηγήθηκε του βελγικού τμήματος της 4ης Διεθνούς και σύντομα αναδείχθηκε στην ηγεσία της. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα κινήματα υπεράσπισης της αντιαποικιακής επανάστασης της Αλγερίας, του Βιετνάμ, της Κούβας, κ.α. Το 1963-64 δέχθηκε πρόσκληση από τον Τσε Γκεβάρα για να συμβάλλει στην οικοδόμηση του νεαρού κουβανέζικου εργατικού κράτους και της οικονομίας του, που οδήγησε σε στενή φιλία. Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην γενική απεργία που συγκλόνισε το Βέλγιο το 1960-61, το 1968 τον βρήκε στα φλεγόμενα οδοφράγματα του Παρισιού. Το επαναστατικό κύμα του 1965-75, για το οποίο η πολιτική συμβολή του υπήρξε ανεκτίμητη, του χάρισε και πολλά «παράσημα» με συλλήψεις, διώξεις, απελάσεις και απαγορεύσεις εισόδου από τα κράτη του Βελγίου, της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Δυτικής Γερμανίας, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Σουηδίας αλλά και της ΕΣΣΔ, της Κίνας, της Ανατολικής Γερμανίας κ.α. Προβλέποντας τις εξελίξεις του 1989-91, με την περεστρόικα και την πτώση της ΕΣΣΔ, έκανε έγκαιρες αναλύσεις για την εξέλιξη των αντιφάσεων των σταλινικών καθεστώτων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν σταμάτησε να γυρνά τον πλανήτη δίνοντας διαλέξεις για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού αλλά και για την επικείμενη κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Ένας Κορυφαίος Μαρξιστής Οικονομολόγος

Ο Ερνέστ Μαντέλ δίδασκε Πολιτική Οικονομία στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών, ενώ τιμητικές διακρίσεις τού έγιναν από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και από τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Το 1962 ολοκλήρωσε την «Μαρξιστική Πραγματεία της Οικονομίας», όπου συμπληρώνει τις βασικές μαρξιστικές θέσεις με νέα ευρήματα των κοινωνικών επιστημών. Ακολούθησε η «Γέννηση των Οικονομικών Θεωριών του Κ. Μαρξ». Σ” αυτά θα βασιστεί το κολοσσιαίο έργο του «Ύστερος Καπιταλισμός», που είναι μέχρι σήμερα η πληρέστερη μελέτη της εξέλιξης του μεταπολεμικού καπιταλισμού, του μακρού κύματος ανάπτυξης που ακολούθησε τον πόλεμο και του περάσματος στο μακρύ κύμα κάμψης.

Ένας Κορυφαίος Θεωρητικός του Επαναστατικού Μαρξισμού

Αν και τα οικονομικά έργα τού χάρισαν καθολική αναγνώριση, δεν άφησε κανέναν τομέα της επαναστατικής πολιτικής χωρίς να συμβάλλει στην ανάπτυξή του. Το θεωρητικό του έργο είναι τεράστιο σε όγκο (εξέδωσε πάνω από 2.000 άρθρα και 30 βιβλία σε διάφορες γλώσσες). Έγραψε για: τις μορφές κυριαρχίας της αστικής τάξης, τον φασισμό, την επαναστατική στρατηγική, την ιστορία, την φιλοσοφία, την αστική και εργατική γραφειοκρατία και πολλά ακόμα.

Ένα Πρότυπο Επαναστάτη

Ο Ερνέστ Μαντέλ άφησε μια τεράστια κληρονομιά, θεωρητική αλλά και πολιτική, πρακτική και ηθική, στην 4η Διεθνή, στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα, σε κάθε αγωνιστή που αναζητά απαντήσεις στα γιγάντια προβλήματα της εποχής μας. Υπήρξε πρότυπο ακούραστης αφοσίωσης στην υπόθεση του σοσιαλισμού και λαμπρής αισιοδοξίας για το κομμουνιστικό μέλλον της ανθρωπότητας.

Ακινητοποιημένα θα μείνουν την Τρίτη 3 Νοέμβρη, από τις 21:00 μέχρι τη λήξη της κυκλοφορίας το μετρό, ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος και το τραμ, λόγω στάσης εργασίας των εργαζομένων τους. Οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς καταγγέλλουν «την κακοδιαχείριση στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή ακόμα και την ολιγωρία των υπευθύνων για την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα τα μέσα σταθερής τροχιάς».

Τα Σωματεία Ηλεκτροδηγών και λοιπών εργαζομένων στη ΣΤΑΣΥ (ΣΗΕΚ), Ηλεκτροδηγών Τραμ Αττικής (ΣΗΤΑ), Σύλλογος εργαζομένων Τραμ (ΣEΤ) και Ένωση εργαζομένων ΗΣΑΠ σε κοινή ανακοίνωση τους σημειώνουν ότι στο νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης που αποτελεί και παράρτημα του τελευταίου νόμου (4337/15), δεν υπάρχει κάποιο στρατηγικό σχεδιασμό, ούτε ποσοτικά στοιχεία - προβλέψεις ή στόχοι - που να «δείχνουν» το όφελος που θα προκύψει.

Αντιθέτως, όπως αναφέρουν, από τα στοιχεία που περιγράφει, όπως υποστηρίζουν, το βέβαιο είναι οι «περικοπές δαπανών» και «προσωπικού» που θα προκύψουν από πιθανές συγχωνεύσεις υπηρεσιών, θα δημιουργήσουν ανάγκες που θα καλυφθούν από εργολάβους. Προφανώς επίσης, η «οικονομία κλίμακας» που ενδεχομένως προκύψει, θα χρησιμοποιηθεί ως αμοιβή του όποιου εξωτερικού - διεθνούς συμβούλου που θα αναλάβει «τη δουλειά» του σχεδιασμού.

Επιπλέον, αναφορά γίνεται στα προβλήματα των "ελλείψεων σε τροχαίο υλικό στην Γραμμή 1 καθώς και στο χρονίζον πρόβλημα της παραλαβής των συρμών 3ης σειράς στο Μετρό".

Σημειώνεται πως κανονικά θα λειτουργεί ο προαστιακός σιδηρόδρομος.

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΣΤΑΣΥ (ΣΗΕΚ)
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΤΡΑΜ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΗΤΑ)
ΣΥΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΑΜ (ΣEΤ)
ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΣΑΠ

---

Παρ’ όλες τις περικοπές μισθών που έχουν εφαρμοστεί, οι οποίες έχουν φθάσει σε ποσοστό άνω του 50%, παρ’ όλο που ψηφίστηκε ειδικός νόμος για την αναδιάρθρωση και εξυγίανση των συγκοινωνιών (3920/11), παρ’ όλο που υπήρξε ενοποίηση των εταιρειών τεσσεράμισι χρόνια μετά, είναι μάλλον βέβαιο ότι όλες οι θυσίες πάνε χαμένες. Αυτό εκτός των άλλων, προκύπτει και από το γεγονός ότι οι αστικές συγκοινωνίες περιλαμβάνονται και πάλι στο 3^ο κατά σειρά μνημόνιο, για λόγους που η ευθύνη σε καμία περίπτωση δε βαρύνει τους εργαζόμενους αλλά τις διοικήσεις που είχαν - λόγω και της 19μηνης επιστράτευσης - αυτοκρατορικά δικαιώματα να διοικούν με πλήρη ασυδοσία.

Στο περίφημο νέο σχέδιο αναδιάρθρωσης που αποτελεί και παράρτημα του τελευταίου νόμου (4337/15), δεν αφορά κάποιο στρατηγικό σχεδιασμό, ούτε αναφέρονται ποσοτικά στοιχεία - προβλέψεις ή στόχοι - που να «δείχνουν» το όφελος που θα προκύψει. Αντιθέτως, από τα στοιχεία που περιγράφει, το βέβαιο είναι οι «περικοπές δαπανών» και «προσωπικού» που θα προκύψουν από πιθανές συγχωνεύσεις υπηρεσιών, θα δημιουργήσουν ανάγκες που θα καλυφθούν από μεγαλοεργολάβους. Προφανώς επίσης, η «οικονομία κλίμακας» που ενδεχομένως προκύψει, θα χρησιμοποιηθεί ως αμοιβή του όποιου εξωτερικού – διεθνούς συμβούλου που θα αναλάβει «τη δουλειά» του σχεδιασμού, μια και στην «Ψωροκώσταινα» δεν υπάρχουν ικανοί τεχνοκράτες ειδικευμένοι στο αντικείμενο. Ακόμα και να υπάρχουν ποιός να τους ανακαλύψει όταν όλα αυτά τα χρόνια με το καθεστώς «ημετέρων», το οποίο οικοδομήθηκε στις συγκοινωνίες, η μαζική περιθωριοποίηση ικανών και πεπειραμένων στελεχών έχει καταστεί κανόνας.

Είναι αυταπόδεικτο πως για όλα αυτά την ευθύνη φέρουν οι επικεφαλής των φορέων, οι οποίοι με τις ενέργειές τους δρουν καταστροφικά για τις επιχειρήσεις που διοικούν. Στη ΣΤΑΣΥ πχ ενώ είναι υπαρκτό το δραματικό πρόβλημα σχετικά με τα οργανικά κενά που υπάρχουν σε τομείς της «1ηςΓραμμής», δηλαδή στη Λειτουργία καθώς και στη συντήρηση, αντί να γίνουν ενέργειες για την στελέχωση των τομέων που είναι η κινητήριος δύναμη των μετακινήσεων, η Διοίκηση επιλέγει να αναβαθμίζει και να τοποθετεί υπαλλήλους με προσωρινή ανάθεση καθηκόντων, τις περισσότερες φορές μόνο και μόνο για να λαμβάνουν τα επιδόματα ευθύνης που προκύπτουν «εκ της θέσεως».

Σημειώνουμε με αφορμή όλα αυτά την ολιγωρία - αν και νομικά υπήρχε η δυνατότητα - να συμπληρωθεί το οργανόγραμμα της ΣΤΑΣΥ με τον ακριβή αριθμό οργανικών θέσεων ανά διοικητική μονάδα, την περιγραφή θέσεων εργασίας, πράγματα αυτονόητα αλλά και ενοχλητικά όταν θέλεις να βολεύεις ημετέρους.

Δεν αναφερόμαστε στα προβλήματα των ελλείψεων σε τροχαίο υλικό στην Γραμμή 1, στο χρονίζον πρόβλημα της παραλαβής των συρμών 3ης σειράς στο Μετρό κτλ. κτλ.

Επειδή λοιπόν τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού και επειδή για όλα αυτά έχουν ενημερωθεί όλοι οι αρμόδιοι (Διοίκηση Εταιρείας, Πολιτικοί προϊστάμενοι κ.ά.), τα ως άνω ΔΣ των Σωματείων, αποφάσισαν για την πραγματοποίηση μίας (1) προειδοποιητικής Στάσης Εργασίας, την Τρίτη 3/11/15 από τις 21:00 έως τη λήξη της κυκλοφορίας, καταγγέλλοντας με αυτόν τον τρόπο την κακοδιαχείριση ή ακόμα και την ολιγωρία των υπευθύνων για την κατάντια των Μέσων

ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΣΥΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Και απεργοσπάστης και με τον φράχτη στον Έβρο ο Γ.Μουζάλας !

Σε απαράδεκτη παρέμβαση υπέρ των εφοπλιστών προχώρησε ο υπουργός Μετανάστευσης Γ.Μουζάλας ζητώντας να ανασταλεί η απεργία της ΠΝΟ με πρόσχημα την μεταφορά των προσφύγων! Και αυτά την ίδια μέρα που δηλώνει ότι είναι επικίνδυνο να πέσει ο φράχτης στον Έβρο όταν πνίγηκαν δεκάδες βρέφη, παιδιά και ι γυναίκες στο Αιγαίο!

Την ώρα που η κυβέρνηση βάζει στο πάγκο του χασάπη τις συντάξεις , τα εργασιακά δικαιώματα και την ασφάλεια όλων μας, παριστάνει ότι ενδιαφέρεται για τους πρόσφυγες.

Αλήθεια, ζήτησε ποτέ από τους εφοπλιστές να μεταφέρουν δωρεάν τους πρόσφυγες ή ναυλώνονται καράβια ακόμη και με πιο ακριβό εισιτήριο για τους πρόσφυγες;

Προχώρησε σε αίτημα προς τοη Τουρκία για να παραλαμβάνουν τα καράβια από τα λιμάνια της και να μην αφήνονται στους θαλασσοπνίχτες διακινητές;

Γιατί άραγε τις μέρες που προηγήθηκαν της απεργία αραίωσαν τα δρομολόγια από τα νησιά που έχουν πολλούς πρόσφυγες σε αναμονή; Προφανώς για να παίξουν το χαρτί του εκβιασμού των απεργών!

Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο αγώνα των ναυτεργατών μέχρι τη νίκη, μέχρι η κυβέρνηση των φραχτών και των μνημονίων να υποχωρήσει!