ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στο ΑΓΡΙΝΙΟ


με θέμα:

«Στην εποχή της ευρωενωσιακής δικτατορίας …

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Για τη φτωχή αγροτιά,τη μικρή ιδιοκτησία,τον κόσμο της εργασίας»

με τον ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ

Τετάρτη 24/2, στην αίθουσα εκδηλώσεων ξενοδοχείου ΑLEXANDER, (Καλλέργη & Γληνού)
Ώρα 7.οο μ.μ

Η ‘’Επιτροπή Πολιτών για την αντι-ευρωενωσιακή χειραφέτηση’’ οργανώνει ανοικτή συζήτηση με τη συνδρομή του κ. Κώστα Λαπαβίτσα στις 24/2 στο Αγρίνιο. Προχωρούμε σε αυτή την πρωτοβουλία έχοντας τρείς βασικούς ισχυρισμούς και καλούμε όλους τους φίλους , συναγωνιστές και συμπολίτες μας να μετέχουν και να συμβάλουν με την εμπειρία τους στην κατεύθυνση ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών.

1. Το μαζικό ρεύμα δίκαιων διακηρύξεων αντιλιτότητας που εκπροσωπήθηκε από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδηγήθηκε στην αισχρή συνθηκολόγηση και στην υπογραφή του 3ου Μνημονίου κάτω από το βάρος στρατηγικού ελλείματος. Το υπερόπλο των δανειστών αποδείχτηκε ότι ήταν η έλλειψη συνεκτικού σχεδίου χειραφέτησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας από το ευρώ και τους μηχανισμούς του ευρωενωσιακού τερατουργήματος.

2. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η πιστή εφαρμογή του προγράμματος που συνυπέγραψε με τους δανειστές θα εξασφαλίσει ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση συνιστά την απόλυτη απάτη και διαστρέβλωση της πραγματικής κατάστασης ύφεσης και φτωχοποίησης του ελληνικού λαού.
Η εμμονή των λοιπών πολιτικών δυνάμεων ( Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ και παραπόταμοι) στον μνημονιακό και νεοφιλελεύθερο μονόδρομο αποτελεί πλέον κήρυξη πολέμου στις εργαζόμενες τάξεις της χώρας.

3. Η συγκρότηση πολιτικού και κοινωνικού ΜΕΤΩΠΟΥ στη βάση της χειραφέτησης της ελληνικής οικονομίας από τα δεσμά του χρέους και της Ο.Ν.Ε είναι μονόδρομος σωτηρίας για τις εργαζόμενες τάξεις. Πολιτικό και κοινωνικό ΜΕΤΩΠΟ με στόχο την προσέγγιση και κατάληψη της πολιτικής εξουσίας. Όχι μέτωπο διαμαρτυρίας ή μάταιης απόπειρας εξανθρωπισμού των μνημονιών εντός ευρωζώνης. Ενιαίο Μέτωπο των εργαζομένων και της Αριστεράς. Ενιαίο Μέτωπο των εργατών και υπαλλήλων με τους αγρότες και τη μικρή ιδιοκτησία της πόλης και του χωριού. Ενιαίο μέτωπο σήμερα και όχι αύριο γιατί ο κόσμος της εργασίας ρημάζει υπό το βάρος των μνημονιακών πολιτικών.
Ο κ. Κώστας Λαπαβίτσας είναι ο καταλληλότερος ώστε να γίνει αυτή η συζήτηση. Γιατί έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο στη νομιμοποίηση του ‘’άλλου δρόμου’’ στην ελληνική κοινωνία έξω από Μνημόνια και ευρωζώνη. Γιατί επέλεξε να μην ακολουθήσει την πλειοψηφία της ελληνικής διανόησης στη μνημονιακή αγέλη.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΑΝΤΙ-ΕΥΡΩΕΝΩΣΙΑΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ

Με πρωτοβουλία και κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για συντονισμό», έχει προγραμματιστεί ανοιχτή μεγάλη «Συνέλευση Αγώνα»την ερχόμενη Δευτέρα 22/2, στις 6.00 στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ (Νίκης 4-Σύνταγμα).

Με την απεργία στις 04.02 και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις η πρωτοβουλία επιμένει στη λογική για σύγκρουση για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο τερατούργημα και να μην έρθει στην Βουλή, ενάντια στις αποτυχημένες λογικές «κινητοποίηση όταν κατέβει» για την τιμή των όπλων.

Στο κάλεσμα της η «Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για συντονισμό», αναφέρει:

Με την απεργία στις 04.02 και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις την ίδια μέρα σε όλη την Ελλάδα και το διήμερο 13, 14/02 στην Αθήνα, δείξαμε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ να πάμε πίσω το αντιασφαλιστικό έκτρωμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, να υπάρξει ένα ρήγμα στην συνέχιση και κλιμάκωση της βάρβαρης μνημονιακής επίθεσης!

Για να έχουμε νίκη πρέπει εδώ και τώρα να κλιμακώσουμε τον αγώνα. Να πιάσουμε το νήμα των τελευταίων κινητοποιήσεων και να υπάρξουνε άμεσα νέοι αγωνιστικοί σταθμοί. Να μην αφήσουμε χρόνο στην κυβέρνηση να αντεπιτεθεί. Οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι στηρίζουν έναν πραγματικό αγώνα να μην έρθει ο Νόμος στην Βουλή. Να μην γυρίσουμε στις αποτυχημένες λογικές «κινητοποίηση όταν κατέβει» για την τιμή των όπλων.

Παράλληλα με το ασφαλιστικό η κυβέρνηση προετοιμάζεται πυρετωδώς και για τα υπόλοιπα ζητήματα της «πρώτης αξιολόγησης», τα «κόκκινα δάνεια», το υπερταμείο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας («νέο ΤΑΙΠΕΔ»), το νέο φορολογικό.

Για αυτούς τους λόγους η «Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου ιδιωτικού τομέα» καλεί: Εργατικά σωματεία, επιτροπές αγώνα αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, νεολαίας, συλλογικότητες σε κλάδους και γειτονιές, κάθε αγωνιστή και εργαζόμενο σε:

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓΩΝΑ Την ΔΕΥΤΕΡΑ 22.02 στην αίθουσα του ΤΕΕ (Νίκης 4, Σύνταγμα) στις 6.00 μμ
Για να συντονίσουμε τα επόμενα βήματα στην κλιμάκωση της πάλης για:

• Να μην περάσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα.

• Να συζητήσουμε τις μορφές οργάνωσης των εργαζόμενων και του λαού ώστε να οικοδομείται ένα πλατύ μέτωπο των αγωνιζόμενων στρωμάτων (εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας φτωχομεσαίων αγροτών, φτωχών αυτοαπασχολούμενων).

• Να αναπτύξουμε με οργανωμένο τρόπο την πάλη μας σε όλα τα μέτωπα που ανοίγει η κυβέρνηση. Για να ανατραπεί συνολικά η επίθεση.

• Να απαντήσουμε στους πολιτικούς εκβιασμούς της κυβέρνησης, με μια πολιτική που βάζει μπροστά τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα απέναντι στα συμφέροντα του κεφαλαίου, των δανειστών, της ΕΕ, του ΔΝΤ.

• Να εξασφαλίσουμε την μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων!

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 
για το συντονισμό

Την πρώτη τους απεργιακή κινητοποίηση, από το καλοκαίρι του 2014 που ίδρυσαν το Σωματείο τους (ΕΝΕΔΕΠ), πραγματοποιούν τη Δευτέρα 22 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ της ΣΕΠ ΑΕ (Cosco) στο λιμάνι του Πειραιά, καταγγέλλοντας τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και τις σοβαρές ελλείψεις σε μέτρα ασφαλείας.

Στους δυο προβλήτες, εργάζονται περίπου 1.200 άτομα, εκ των οποίων τα περίπου 900 ανήκουν σε εργολαβικές εταιρείες. Τη Δευτέρα πραγματοποιούν στάση εργασίας από τις 9 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι και κατά τη διάρκεια της στάσης θα κάνουν Γενική Συνέλευση προκειμένου να αποφασίσουν εάν θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους.

«Η στάση εργασίας αποτελεί μια απόφαση η οποία προήλθε μέσα από την ίδια την αναγκαιότητα της καθημερινότητας μας στη δουλειά και την συστηματική αδιαφορία των εργοδοτικών πλευρών, καθώς τα χρόνια και πολύ σοβαρά προβλήματα του κλάδου μας δεν έχουν λυθεί ακόμα και σήμερα», αναφέρεται σε ανακοίνωση της ΕΝΕΔΕΠ (Ένωση Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στις προβλήτες του Πειραιά).

Κύριο και βασικό αίτημά τους είναι η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας όπου θα αποτυπώνεται βασικός μισθός, επιδόματα, υπερωρίες, προσαυξήσεις αργιών με την συνταγματική και νόμιμη αρχή της ίσης μεταχείρισης, όπως αναφέρουν. Να σημειωθεί ότι μέχρι τώρα εργάζονται με ατομικές συμβάσεις.

Το δ.σ. του Σωματείου, σε ανακοίνωσή του, καταγράφει και μια σειρά άλλων αιτημάτων τα οποία αναδεικνύουν τις πολύ δύσκολες εργασιακές καταστάσεις που επικρατούν στις δυο προβλήτες.

Διεκδικούν:

• «Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Τα μηχανήματα έχουν συνεχώς προβλήματα που ενώ τα αναφέρουν όλοι δεν λύνονται, με αποτέλεσμα να προκύπτουν ακόμα και προβλήματα υγείας για τους χειριστές και τους οδηγούς. Δεν έχουν παραδώσει ρούχα ικανά να προστατεύσουν τους εργαζόμενους από τις καιρικές συνθήκες ούτε και άλλα μέσα όπως ειδικά διαμορφωμένα κλουβιά για τους εργαζόμενους στις προβλήτες. Οι εργατικές ομάδες να αποτελούνται από πέντε άτομα και όχι όποτε το θυμούνται οι εργοδότες.
  
  
• Τήρηση του διαλείμματος όπως έχει υποδείξει η Επιθεώρηση Εργασίας στις εργοδοτικές πλευρές. Όλοι οι εργαζόμενοι να παίρνουν το διάλειμμα τους, όχι όπως τώρα που δεν είναι καθορισμένο και μάλιστα κάποιοι το ζητιανεύουν.
  
  
• Παρουσία ασθενοφόρου στελεχωμένο με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό στο χώρο εργασίας σε 24ωρη βάση και όλη την εβδομάδα. Να μη μεταφερθεί ποτέ ξανά κανείς εργαζόμενος με ΙΧ σε νοσοκομείο.
  
  
• Ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά για όλους τους εργαζόμενους και αναγνώριση των όλων ειδικοτήτων μας. Να μην περάσει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο μας επηρεάζει άμεσα, καθώς εξαιρεί κλάδους από τα Βαρέα και ανθυγιεινά.
  
  
• Να γίνουμε εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης».
  
  

Να σημειώσουμε ότι τον Οκτώβριο του 2015 το ΔΣ του Σωματείου είχε επισκεφτεί τον Γ. Κατρούγκαλο με βασικό και πάλι το αίτημα για την υπογραφή ΣΣΕ. Τότε ο γ.γ. του υπουργείου τους είχε δηλώσει ότι άμεσα θα προχωρήσει η σύσταση τριμερούς επιτροπής προκειμένου να εξετάσει το θέμα της ΣΣΕ.

Οι εργαζόμενοι έχουν την υποστήριξη της ΟΜΥΛΕ και της Ένωσης Μονίμων και Δοκίμων Λιμενεργατών του ΟΛΠ.





Πηγή: efsyn.gr

Μια μη θρησκευτική, λαϊκή τελετή πρόκειται να οργανωθεί την ερχόμενη Τρίτη στο κάστρο Καστέλλο Σφορτσέσκο του Μιλάνο, για το στερνό «αντίο» συναδέλφων, πολιτών και χιλιάδων αναγνωστών στον διεθνούς φήμης συγγραφέα και σημειολόγο Ουμπέρτο Έκο.

Πρόκειται για επιθυμία του ίδιου του εκλιπόντος ο οποίος, όπως είπε ο Μάριο Αντεόζε, που είχε επιμεληθεί τα βιβλία του, «ήταν βαθιά λαϊκός, μη θρησκευτικός σ' όλη του τη ζωή».

Στο μεταξύ, η Eλισαμπέτα Σγκάρμπι, υπεύθυνη του εκδοτικού οίκου La nave di Teseo (Το πλοίο του Θησέα), στην ίδρυση του οποίου, πέρυσι, είχε πάρει μέρος και ο Έκο, έκανε γνωστό με συνέντευξή της στο ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ansa, ότι το τελευταίο βιβλίο του μεγάλου Ιταλού διανοούμενου πρόκειται να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Μάιο.

Πρόκειται για άρθρα και σχόλια τα οποία έγραψε από το 2000 μέχρι και το 2015, για το εβδομαδιαίο πολιτικό περιοδικό L'Espresso, με το οποίο και συνεργαζόταν σε μόνιμη βάση.

«Σε διάστημα 10 ετών, θέλω έχω καταφέρει να σώσω τη Συρία, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα είμαι ακόμα πρόεδρος» δήλωσε ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της ισπανικής εφημερίδας El Pais.

«Η Συρία θα πηγαίνει καλύτερα και εγώ θα είμαι εκείνος που έσωσε την χώρα του» ανέφερε για να προσθέσει: «Εάν ο λαός της Συρίας επιθυμεί να βρίσκομαι εγώ στην εξουσία, θα βρίσκομαι εκεί και εάν δεν το επιθυμεί δεν θα βρίσκομαι».

Ο Μπασάρ αλ Άσαντ τόνισε επιπλέον ότι «αναμφίβολα, η υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν είναι απαραίτητη» προκειμένου οι κυβερνητικές δυνάμεις να καταγράψουν πρόοδο έναντι των δυνάμεων της αντιπολίτευσης. «Έχουμε ανάγκη από αυτήν τη βοήθεια για έναν απλό λόγο, (τουλάχιστον) 80 χώρες υποστηρίζουν τους τρομοκράτες με διαφορετικούς τρόπους. Ορισμένοι απευθείας, με χρήματα, με υλικοτεχνική βοήθεια, με όπλα ή μαχητές. Άλλοι προσφέρουν μια πολιτική στήριξη σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς», υποστήριξε.




Πηγές: Γαλλικό πρακτορείο, Sputnik , naftemporiki

Των ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ*
και ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ**



Στο θέμα της φορολόγησης των αγροτών, παρατηρείται έντονη συσκότιση και στρεψοδικία από διάφορους κυβερνητικούς ‘κύκλους’, για να αποφευχθεί να δοθεί μία σαφής απάντηση στο αν οι αγρότες μπορούν να επιβιώσουν στοιχειωδώς με το νέο προβλεπόμενο σύστημα. Η ποσοτική εφαρμογή των δεδομένων σύμφωνα με το νέο σύστημα φορολόγησης λογιστικού εισοδήματος, με βάση την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων όπου όλοι οι αγρότες αντιμετωπίζονται ως ατομικοί επιχειρηματίες, είναι σαφής. Εφόσον τα φορολογικά και ασφαλιστικά ποσοστά είναι αυτά που προβλέπονται από το σχέδιο νόμου, τότε αν Ψ τα μικτά λογιστικά κέρδη οποιουδήποτε αγρότη (πριν τις ασφαλιστικές εισφορές, που εκπίπτουν μόνο αν πληρωθούν εμπρόθεσμα αφού έχουν πληρωθεί όλα τα άλλα κόστη) ο φόρος και οι εισφορές συνολικά είναι: 0,2Ψ [20% ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη] + 0,07Ψ [7% εισφορές για περίθαλψη] + (0,26 Χ 0,73)Ψ [26% για φόρο εισοδήματος, όπου 0,73Ψ είναι το φορολογητέο καθαρό εισόδημα μετά την αφαίρεση εισφορών] +  0,25 Χ (0,26 Χ 0,73)Ψ [το 25% είναι η 100% προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά που συμψηφίζεται με την προκαταβολή προηγούμενου έτους στο 75%] +650 [το χαμηλότερο τέλος επιτηδεύματος]= 0,507Ψ + 650.  

Συμπερασματικά κάθε αγρότης, ασχέτως μεγέθους παραγωγής, τζίρου και λογιστικών κερδών θα πληρώσει άνω του 50% !!!!! των μεικτών εισοδημάτων του συν 650 ευρώ  ως τέλος επιτηδεύματος (ως μεικτά νοούνται τα εισοδήματα προ ασφαλιστικών εισφορών, δηλαδή ότι απομένει τελικά για ατομικές δαπάνες κάθε είδους, εκτός της παραγωγικής δραστηριότητάς του ως επαγγελματία, ενώ οι ασφαλιστικές εισφορές θα εκπίπτουν για τον υπολογισμό του φόρου μόνο αν πληρωθούν εμπρόθεσμα, αφού έχουν πληρωθεί όλα τα άλλα κόστη). 
Προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια ότι φορολογούνται με το ΙΔΙΟ πολύ υψηλό ποσοστό ΟΛΟΙ οι αγρότες, κάτι που σημαίνει ότι μόνο από ένα μέγεθος τζίρου και κερδών και πάνω θα έχουν ένα διαθέσιμο εισόδημα, μετά από φόρους και εισφορές, για να επιβιώσουν. Θεωρώντας ως όριο οικογενειακής επιβίωσης το ποσό των 12.000 ευρώ, για μια αγροτική πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης 4μελή οικογένεια με 2 παιδιά, πρέπει να ισχύει το Ψ – 0,507Ψ – 650 >= 12.000 (το απομένον για επιβίωση μετά την επιβολή κάθε είδους φορολόγησης και εισφοράς). Λύνοντας την απλή εξίσωση, προκύπτει ότι θα επιβιώσουν μόνο οι τετραμελής αγροτικές οικογένειες με δηλωμένα λογιστικά κέρδη από περίπου 25.672 ευρώ και πάνω, όταν το μέσο δηλωθέν αγροτικό εισόδημα είναι 2.500 ευρώ*1. Άρα όντως οδηγούνται στον αφανισμό οι μικροί και η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών και επιβιώνουν οι μεγάλοι, με το πρόσχημα ότι επιτέλους φορολογούνται και αυτοί ειδικά οι ‘μεγαλοαγρότες’ (κάτι που αν όντως συνέβαινε δεν θα θεωρούνταν κακό).

Κατανοώντας ότι δεν ταυτίζονται τα δηλωθέντα με τα πραγματικά εισοδήματα, υποθέτουμε ότι όταν ο μέσος αγρότης δηλώνει 2.500 ευρώ υποκρύπτει εισοδήματα, που μαζί με τις αφορολόγητες επιδοτήσεις του δίνουν έναν συντελεστή επί 2 με μέγιστο το 4 στο συνολικό του εισόδημα από γεωργικές εργασίες, δηλαδή το πραγματικό συνολικό ετήσιο μέσο εισόδημά του κυμαίνεται μεταξύ 5.000 και 10.000 ευρώ, με δεδομένο ότι η μάζα των αγροτικών επιδοτήσεων δεν υπερβαίνει τις 2.000 ευρώ για τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών*2,*3. Φυσικά το νέο σύστημα, ως σύνηθες,  θα έχει ΚΑΙ τη δυνατότητα φορολόγησης με τεκμήρια*2, «τιμωρώντας» με ακόμα υψηλότερο φόρο την αληθινή ή θεωρητική (και άδικα καταλογιζόμενη) απόκρυψη εισοδήματος, ώστε η καταγραφή των λογιστικών κερδών θα είναι πια συνήθως κοντά στην πραγματικότητα, ως προτιμητέα.  

Προφανέστατα η λογική είναι ο εξαναγκασμός του αγρότη να πληρώσει περισσότερα και από αυτά που δεν δηλώνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είτε με τον τεκμαρτό υπολογισμό είτε με τον λογιστικό και τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και φόρο, τον οδηγείς στα όρια της μη επιβίωσης, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενου κόστους παραγωγής και ζωής και μη ελέγχου τιμών των παραγόμενων προϊόντων του (που είναι οι βασικότεροι λόγοι επιδότησης των αγροτών σε όλες τις αναπτυγμένες κοινωνίες). Θεωρώντας ότι για τους μικρούς και μικρομεσαίους αγρότες τα εισοδήματα, έστω και τα αποκρυπτόμενα, είναι τα διαθέσιμα για την προσωπική και επαγγελματική τους επιβίωση,εξαναγκάζεις τον μικρό και μικρομεσαίο αγρότη να αποχωρήσει από το αγροτικό επάγγελμα, όπου ακόμα και βραχυπρόθεσμα πλέον με αυτές τις αλλαγές θα επιβιώσουν οι μεγαλύτεροι ‘παίκτες’,  κάτι που είναι σαφής και ξεκάθαρη επιλογή της ΕΕ για την συγκεντροποίηση της παραγωγής και του κεφαλαίου σε λίγους, ως τη μόνη απάντηση στην ενδημική παγκόσμια καπιταλιστική κρίση  και κατ’ επέκταση κρίση της ΕΕ και της ευρωζώνης.  

Επίσης οι επιδοτήσεις για την πλειοψηφία των αγροτών, παρά τους γνωστούς μύθους για το αντίθετο, είναι ιδιαίτερα χαμηλές  αφού σύμφωνα με στοιχεία του 2011 το 57% των δικαιούχων έλαβαν χρηματικές επιδοτήσεις από 0 έως 2.000 ευρώ/έτος και ένα άλλο 17,6% από 2.000 έως 5.000 ευρώ/έτος  (σύνολο 75% των δικαιούχων)*3. ‘Επίσης οι σχετικοί κοινοτικοί πόροι για την Ελλάδα ανέρχονταν στην προηγούμενη περίοδο 2007-2013 στα 2,22 δισ. ευρώ/έτος (2013), ενώ την περίοδο 2014-2020 θα μειωθούν κατά 12% (σε σταθερές τιμές) για να φτάσουν το 2020 περίπου 1,95 δισ. ευρώ/έτος’*3. ‘Σε γενικές γραμμές από αυτούς τους πόρους της ΚΑΠ, στους μικρούς και μεσαίους αγρότες κατέληγε ένα μικρό μόνο μέρος. Αν δούμε την κατανομή των πόρων αυτών στην Ελλάδα ανά κλίμακα π.χ. για το 2011 (δεν διαφέρει ουσιαστικά από χρονιά σε χρονιά), θα διαπιστώσουμε ότι το 74,6% από το σύνολο των δικαιούχων παίρνει μέχρι 5.000 ευρώ και αντιστοιχεί στο 17% των συνολικών πόρων. Συνεπώς, το μεγαλύτερο ποσοστό των επιδοτήσεων κατευθύνεται στους λίγους, μεγαλοκληρούχους και μεταποιητές, ενώ αντίστοιχη είναι και η εικόνα σε επίπεδο ΕΕ, όπου υπολογίζεται ότι το 80% των επιδοτήσεων αποδίδεται στο 20% των αγροτών και το υπόλοιπο 20% στο 80% των αγροτών’*3. Σαφώς λοιπόν οι επιδοτήσεις είναι χαμηλές και θα συνεχίσουν να είναι ακόμη χαμηλότερες, συγκριτικά με αυτές του 2011, ενώ φυσικά επιμερίζονται ως ποσά ανάλογα με το είδος του παραγόμενου προϊόντος και σε ευθεία αναλογία, ανάλογα με το μέγεθος, με την παραγωγή και κυρίως τα δηλωμένα στρέμματα του κάθε αγρότη, ενώ η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ αποσυνδέει πλήρως τις επιδοτήσεις από την παραγωγή.  

Ο φτωχός αγρότης θα είναι σαφώς χειρότερα από έναν, ήδη εξαθλιωμένο, φτωχό μισθωτό ιδιωτικό υπάλληλο των 500 ευρώ/μήνα με ετήσιο καθαρό εισόδημα 7.000 ευρώ, από το οποίο έχουν ήδη αφαιρεθεί στην πηγή οι ασφαλιστικές εισφορές του και θα πληρώσει ως φόρο εισοδήματος 0 ευρώ. Ο αντίστοιχος, επίσης εξαθλιωμένος, αγρότης με 7.000 ευρώ εισόδημα, αναγκαστικά λόγω νομοθεσίας, ως δηλωμένα ‘κέρδη’ προ ασφαλιστικών εισφορών,  θα καταβάλει 4.150 ευρώ, δηλαδή 3.500 ευρώ φόρο και ασφαλιστικές εισφορές συν 650 ευρώ επιτηδεύματος  και θα του απομείνουν 2.850 ευρώ για ΕΝΦΙΑ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, οικογενειακές δαπάνες διαβίωσης κλπ, ενώ θα λάβει κατά μέσο όρο 2.000 ευρώ επιδότηση, έχοντας ως τελικό ποσό 4.850 ευρώ συνολικά, μετά από κάθε φόρο και εισφορά, για την ικανοποίηση των λοιπών και βιοτικών αναγκών του, όντας σε κατάσταση σαφώς χειρότερη από την περίπτωση του φτωχού εξαθλιωμένου μισθωτού.  

Θεωρητικά ο μισθωτός, του παραδείγματός μας, των 7.000 ευρώ/έτος λαμβάνει κανονικά τις ροές εισοδημάτων του ενώ ο αντίστοιχος αγρότης, τον οποίο αντιμετωπίζουν ως ‘επιχειρηματία’ με τα 7.000 ευρώ ‘κέρδη’ , εισπράττει συνήθως με μεγάλη καθυστέρηση τις πληρωμές από τους χονδρέμπορους και τις επιδοτήσεις και υπάρχει και ρίσκο να μην τις λάβει καν, με αποτέλεσμα η καθαρή παρούσα αξία των εισοδημάτων του να μειώνεται περισσότερο από ότι του μισθωτού. Ταυτόχρονα αναλαμβάνει και ρίσκο ρευστότητας, γιατί πρέπει να ξαναγοράσει αναγκαστικά κάποιες βασικές  πρώτες ύλες κάθε νέου κύκλου εργασιών για την παραγωγή, ενώ συνήθως ταυτόχρονα εκκρεμούν και προστίθενται σταθερά και απειλητικά οι μόνιμοι-έκτακτοι ατομικοί φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ, δόσεις εξυπηρέτησης παλιών τραπεζικών δανείων, ρυθμίσεις χρεών στο Δημόσιο κλπ. Βέβαια στην πραγματικότητα, τα πάντα είναι υπό διάλυση, λόγω των ‘μνημονιακών’ πολιτικών, και ο μισθωτός συνήθως πληρώνεται με σημαντική ως μεγάλη καθυστέρηση. Με την εφαρμογή αυτής της φορολογικής πολιτικής, καταστρέφεται συνειδητά το ανθρώπινο κεφάλαιο στον αγροτικό κλάδο που είναι ένας κλάδος στρατηγικής σημασίας, από κάθε άποψη, και προστίθεται στα άλλα συντελεσθέντα κοινωνικά εγκλήματα.  

Έτσι πληρώνουν ΟΛΟΙ το ίδιο πολύ υψηλό ποσοστό εισοδήματος και από ένα εισόδημα και κάτω, που αφορά τους περισσότερους, δεν θα μπορούν να επιβιώσουν. Εκεί που έπρεπε να υπάρχει γενικό αφορολόγητο ποσό για τα χαμηλά εισοδήματα, χαμηλότερος φόρος στα μεσαία εισοδήματα και υψηλότερος φόρος στα μεγάλα εισοδήματα, υπάρχει ΙΔΙΟΣ ΦΟΡΟΣ για όλους. Μια δίκαιη αναδιανεμητική φορολογική πολιτική, βασιζόμενη στις γενικές αρχές της Δημόσιας Οικονομικής, θα επέβαλε πέραν του γενικού αφορολόγητου για όλους, ανεξαρτήτως προέλευσης και πηγής του εισοδήματος, προσδιοριζόμενου σε ένα ποσό απαραίτητο για τη διαβίωση, και προοδευτική φορολόγηση στη συνέχεια, για το επιπλέον ποσό, με αρκετές κλίμακες στα ποσοστά επιπλέον φορολόγησης. Η ακραία νεοφιλελεύθερη λογική, αντιμετωπίζει μικροεπαγγελματίες και αυτοπασχολούμενους ως μεγάλες επιχειρήσεις και επιχειρηματικούς ομίλους, με δυνατότητες αυτοχρηματοδότησης, αποθέματα και κεφάλαια, προσβλέποντας στην όξυνση και μεγέθυνση της εισοδηματικής ανισοκατανομής.

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές της ΕΕ, συντείνουν στην εξαθλίωση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και μετατροπή τους σε μισθωτούς   πολυεθνικών επιχειρήσεων και ομίλων υψηλής συγκέντρωσης κεφαλαίου, με περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα και υψηλή ανασφάλεια, ως το κυρίαρχο εργασιακό και παραγωγικό μοντέλο. Η επιμονή επιβολής καταστροφικών ‘μεταρρυθμίσεων’, που ουσιαστικά απορυθμίζουν την αγορά εργασίας, καταργώντας εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών, υπηρετείται από τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση που αποδεικνύεται στην πράξη πιο αποφασισμένη και αποτελεσματική από τις προηγούμενες εθελόδουλες ‘μνημονιακές’ κυβερνήσεις. Η επιλογή αφανισμού των μικρών και μικρομεσαίων αγροτών θεωρείται σκόπιμη, απαραίτητη για την επιβίωση κυρίως των μεγάλων αγροτών, που ουσιαστικά είναι εποχιακοί μεγαλο-εργοδότες επιχειρήσεων υψηλής έντασης εργασίας, και λίγων μεγάλων εταιρειών αγροτικής εκμετάλλευσης που θα έχουν πρόσβαση σε Ελληνικά και Ευρωπαϊκά κεφάλαια.  Κάτι τέτοιο έχει ήδη συμβεί σε άλλες χώρες της ΕΕ και είναι πιθανό, μετά την επίτευξη του επιθυμητού τους στόχου, η επαναφορά των φορολογικών και ασφαλιστικών ποσοστών στα πρότερα επίπεδα, για τους γνωστούς λόγους της δήθεν “ανταγωνιστικότητας και φορολογικής δικαιοσύνης”.

Οι υπολογισμοί βασίζονται στο φετινό εισόδημα του 2016 που θα φορολογηθεί το 2017 ή στο εισόδημα του 2017 με φορολόγησή του το 2018 ή το μέγιστο στο εισόδημα του 2018 με αποπληρωμή φορολογικών υποχρεώσεων το 2019, σύμφωνα με άλλες πηγές, ανάλογα με το πότε θα οριστικοποιηθούν οι προβλεπόμενες φορολογικές και ασφαλιστικές ‘μεταρρυθμίσεις’ ουσιαστικού θανάτου για την πλειοψηφία των αγροτών. Όταν η προκαταβολή φόρου σταθεροποιηθεί στο 100%, το συνολικό ποσοστό εισφορών και φόρων θα είναι λίγο κάτω από το 50% για τα υψηλότερα εισοδήματα και αρκετά πάνω από το 50% για τα χαμηλότερα και από 60% και πάνω για τα εισοδήματα κάτω των 5.000 ευρώ λόγω τέλους επιτηδεύματος. . Είναι πασιφανές ότι η τωρινή κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ ακολουθεί και εφαρμόζει τις πολιτικές της ΕΕ, σκληρότερα από ότι έπραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις,  που αντιμετώπιζαν σθεναρές κοινωνικές αντιδράσεις.

*1 ΑΓΡΟΤΙΚΑ: Εως 5.000 εισόδημα δηλώνει το 90% των αγροτών με μέσο όρο ετήσιο εισόδημα μόλις 2.510,80 ευρώ

*2 Φορολογικός-Λογιστικός κόμβος ενημέρωσης Taxheaven: ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΑΓΡΟΤΩΝ- 2015

*3 Μανωλάκου Διαμάντω : ‘Η νέα ΚΑΠ 2014-2020’, Κομμουνιστική Επιθεώρηση 2/2014, διαθέσιμο στοhttp://www.komep.gr/2014-teyxos-2/h-nea-kap-2014-2020

* Άνεργος οικονομολόγος (πτυχιούχος λογιστικής και χρηματοοικονομικής, μεταπτυχιακό δίπλωμα στα οικονομικά) και μπλόγκερ, website: www.everythingispolitics.wordpress.com



** Οικονομολόγος (πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, 2ετές μεταπτυχιακό διοίκησης επιχειρήσεων στην τραπεζική/χρηματοοικονομική, μεταπτυχιακός φοιτητής oικονομικών και διοίκησης μονάδων υγείας) – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων (2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα πληροφοριακά συστήματα), email:  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., website:www.kallinikosnikolakopoulos.blοgspot.com

ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΕΙ ΤΟ BREXIT

Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ... 5 ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αργά το βράδυ της Παρασκευής, ύστερα από πολύωρες διαπραγματεύσεις, η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. κατέληξε σε συμφωνία πάνω στις αλλαγές που είχε ζητήσει ο Ντέιβιντ Κάμερον αναφορικά με το καθεστώς της Βρετανίαςστην Ένωση. Ο Βρετανός πρωθυπουργός εμφανίστηκε ικανοποιημένος με τη συμφωνία, υποστηρίζοντας ότι προσφέρει στη χώρα του ένα «ειδκό καθεστώς», που «συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία και των δύο κόσμων»- δηλαδή, και μέσα στην Ε.Ε., και έξω, όπου μας συμφέρει. Σήμερα, θα υποβάλει τη συμφωνία για έγκριση στο υπουργικό του συμβούλιο και αναμένεται να προκηρύξει το δημοψήφισμα που έχει υποσχεθεί για παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ε.Ε. Το δημοψήφισμα θα πραγματοποιηθεί, πιθανότατα, τον Ιούνιο και ο Ντέιβιντ Κάμερον έχει ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία του υπέρ της παραμονής.

«Δώσαμε στον Κάμερον κάτι για να μπορεί να κάνει την εκστρατεία του», δήλωσε κυνικά η Άνγκελα Μέρκελ μετά το τέλος της συνόδου. Η αλήθεια είναι ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν γύρισε στο Λονδίνο με άδεια χέρια. Εντάξει, η ρητή εξαίρεση της Βρετανίας από την πρόβλεψη για «ολοένα και στενότερη Ένωση» είναι καθαρά συμβολική, αν και τα σύμβολα έχουν την αξία τους εν όψει της μάχης του δημοψηφίσματος. Ωστόσο, ο Κάμερον εξασφάλισε και τρεις πολύ χειροπιαστές και σημαντικές δεσμεύσεις από τους εταίρους του- και οι τρεις σε αντιδραστική κατεύθυνση, από τη σκοπιά των συμφερόντων των Ευρωπαίων εργαζομένων:

Πρώτον, τη δυνατότητα της Βρετανίας να κόβει για τέσσερα χρόνια τα κοινωνικά επιδόματα πουεισπράττουν μετανάστες από άλλες χώρες- μέλη της Ε.Ε. διακωμωδώντας κάθε έννοια ισοτιμίας καιελεύθερης μετακίνησης. Η Βρετανία θα έχει τη δυνατότητα να κάνει χρήση αυτού του μέτρου για επτά χρόνια από τη στιγμή που θα αρχίσει να το εφαρμόζει.

Δεύτερον, την προστασία του City του Λονδίνου, δηλαδή της βρετανικής, χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας, από τις όποιες μελλοντικές αποφάσεις της ευρωζώνης για στενότερη τραπεζική και οικονομική ένωση.

Και τρίτον- ένα σπουδαίο ζήτημα, που δεν έχει συζητηθεί καθόλου στην Ελλάδα- τη δέσμευση των 28για πλήρη εφαρμογή της εσωτερικής αγοράς (δηλαδή, για την απόλυτη, νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση) στον τομέα των υπηρεσιών. Πρόκειται για επιστροφή στο πνεύμα της αρχικής οδηγίας Μπολκενστάιν, που είχε ξεσηκώσει τους Ευρωπαίους εργαζομένους και είχε παίξει καταλυτικό ρόλο στο «ΟΧΙ» του γαλλικού λαού σε ένα άλλο προδομένο δημοψήφισμα.

Με αυτές τις «κατακτήσεις», ο Ντέιβιντ Κάμερον προσδοκά βάσιμα ότι θα εξασφαλίσει την υποστήριξητων κυριότερων οικονομικών και εκδοτικών ομίλων για να κερδίσει το δημοψήφισμα. Πριν από τη συμφωνία των Βρυξελλών, οι δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων να είναι φανατικά υπέρ του «ΟΧΙ», αντίστοιχο κλάσμα να είναι φανατικά υπέρ του «ΝΑΙ» και τους μισούς ψηφοφόρους να μην έχουν ακόμη καταλήξει, σταθμίζοντας τα υπέρ και τα κατά όχι με ιδεολογικά, αλλά με πραγματιστικά κριτήρια.

Σ’αυτό το φόντο, είναι πολύ πιθανό ο Ντέιβιντ Κάμερον να κερδίσει το δημοψήφισμα, ιδίως αν εξασφαλίσει- όπως μέχρι τώρα φαίνεται- την υποστήριξη ισχυρών παραγόντων των Συντηρητικών, όπως η υπουργός Εσωτερικών Τερέζα Μέι και ο δήμαρχος Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον. Από τα επιφανή στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, μόνο ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ τάσσεται μαχητικά υπέρ του ΟΧΙ. Ενδεχόμενη ήττα του Κάμερον στο δημοψήφισμα θα οδηγούσε ταχύτατα σεδιπλή απόσχιση- της Βρετανίας από την Ε.Ε. και της Σκωτίας από τη Βρετανία. Ένας πραγματικόςεφιάλτης και για τις Βρυξέλλες και για το Λονδίνο.

Σε κάθε περίπτωση, η χθεσινή σύνοδος κορυφής ανάδειξε για μία ακόμη φορά τον πραγματικό χαρακτήρα της Ε.Ε. ως «καρτέλ» των μεγάλων δυνάμεων που μπορούν να διεκδικούν ό,τι τους καπνίσει και να παζαρεύουν μεταξύ τους τις τύχες των υπόλοιπων εθνών. Με τα μικρά κράτη να καταδικάζονται σε ρόλο άβουλου κομπάρσου, που είναι υποχρεωμένος να υπογράψει ό,τι του φέρουν για υπογραφή, με αντάλλαγμα μια θέση στην αναμνηστική φωτογραφία ηγετών και ηγετίσκων.

Με την ευκαιρία, είναι να γελούν κάθε πικραμένου ΣΥΡΙΖαίου τα χείλη με τους λιβανωτούς των φίλα προσκείμενων μέσων ενημέρωσης στον Αλέξη Τσίπρα για τη μεγαλοφυή κίνησή του να κάνει τονδύσκολο στο κοινό ανακοινωθέν, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα ελληνικά σύνορα θα μείνουνανοιχτά και ότι δεν θα μας πετάξουν έξω από τη Σένγκεν. Όσοι έχουν ελάχιστη επαφή με τα των Βρυξελλών γνωρίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας απλώς πήρε μια ασφαλή θέση πίσω από τις χώρες που για διάφορους λόγους αντιπαρατέθηκαν στον Κάμερον (οι χώρες του Βίζενγκραντ γιατί έχουν τους περισσότερους μετανάστες στη Βρετανία, το Βέλγιο που ακολουθεί τη γαλλική γραμμή για μεγαλύτερη ενοποίηση κ.α.)- για να εξασφαλίσει τελικά τί; Ότι τα σύνορα θα μείνουν ανοικτά μέχρι τις... 5 Μαρτίου, οπότε θα γίνει η κρίσιμη σύνοδος Ε.Ε.- Τουρκίας! Ακόμη κι αν πάρει κανείς υπ΄όψιν ότι αυτή η χρονιά είναι δίσεκτη, άρα ο Φλεβάρης έχει μια μέρα παραπάνω, ε, δεν πρόκειται δα και για τόσο μεγάλο πολιτικό κατόρθωμα...


από την iskra

Παρά τις διακηρύξεις κατά καιρούς από τη σημερινή κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ανεργίας, τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΑΕΔ (Ιανουάριος 2016) έρχονται να καταδείξουν πως «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν», αποδεικνύοντας ότι τα μνημόνια και οι μνημονιακές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ακολουθεί, οδηγούν στην περαιτέρω εξαθλίωση των εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας και στη διάλυση της οικονομίας.

Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ δείχνουν ένα πράγμα: ότι ο «εφιάλτης» της ανεργίας ζει και βασιλεύει. Οι άνεργοι το μήνα Ιανουάριο αυξήθηκαν κατά 2,76%, με το 51% εξ αυτών να βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας και παραγωγικής διαδικασίας για διάστημα άνω των 12 μηνών, ενώ το ποσοστό που αναζητούν εργασία στις ηλικίες 20-54 ανέρχεται συνολικά στο 89,77%!!!

Το πιο παραγωγικό εργατικό δυναμικό της χώρας, αυτό που υποτίθεται μπαίνει στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση και αυτό που βρίσκεται λίγα χρόνια πριν από το τέλος του ασφαλιστικού του βίου, ουσιαστικά, είναι εκτός αυτής με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σύνταξή του και το νέο κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό, που θέλουν να «εγκαταστήσουν» κυβέρνηση και δανειστές.

Όσον αφορά στην αναζήτηση εργασίας, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, παρατηρείταιμείωση των ποσοστών στην κατηγορία εκείνων που είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας πέρα από τους 12 μήνες (μακροχρόνια άνεργοι), πράγμα που «μεταφράζεται» σε απογοήτευση και κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και σε νέα μετανάστευση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας (άνω των 200.000 ατόμων). Μην ξεχνάμε πως σύμφωνα με τα στοιχεία άνω του 50% του νέου επιστημονικού της χώρας έχει ήδη οδηγηθεί εκτός συνόρων.

Ο «εφιάλτης» της ανεργίας στην Ελλάδα των μνημονίων συμβαδίζει με αυτόν του εργασιακού μεσαίωνα: που ξεκινά από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας με τους μισθούς – μπουρμπουάρ, την απληρωσιά, την εργοδοτική τρομοκρατία, τη μαύρη εργασία, την καταπάτηση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα και φτάνει μέχρι τα προγράμματα της «κοινωφελούς δουλείας» που σχεδίασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει «ρετουσαρισμένα» η σημερινή κυβέρνηση στο δημόσιο τομέα.

Στα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί και η ομολογία των δανειστών μέσω της επιτρόπου Απασχόλησης, ότι «ηνομοθεσία της ΕΕ δεν καθορίζει το δικαίωμα σε μόνιμες συμβάσεις», δηλαδή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση λέει όχι στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, πράγμα που δείχνει τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό των μνημονίων και των μνημονιακών κυβερνήσεων.

Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, τύπου «παράλληλα προγράμματα» για την αντιμετώπιση της φτώχειας, τα εκβιαστικά διλήμματα, τύπου «μονόδρομος τα μνημόνια, αλλιώς καταστροφή και πτώχευσης της χώρας», δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν: υπηρετούν ξεκάθαρα τονεοφιλελευθερισμό, την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου και των οικονομικών ελίτ που θησαυρίζουν ακόμα και στην κρίση!

Σε όλα αυτά, το σύνολο του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να σταθεί απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα, που μεγάλωσε και γιγαντώθηκε στα χρόνια του μνημονίου και δυστυχώς εξακολουθεί να μένει άθικτο, να ζει και να βασιλεύει και σήμερα με τη συγκατάθεση και της σημερινής κυβέρνησης.

Μοναδικός δρόμος διαφυγής του λαού μας από τη μέγγενη των μνημονίων και των δανειστών είναι η απαλλαγή της χώρας μας από τα μνημόνια, η διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η εθνικοποίηση και ο κοινωνικός-εργατικός έλεγχος των τραπεζών και η σύγκρουση με τις πολιτικές της ΕΕ και των δανειστών.

Ταυτόχρονα χρειάζονται μέτρα για τη φορολόγηση του πλούτου και του μεγάλου κεφαλαίου, τη φοροελάφρυνση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την επανάκτηση από το δημόσιο των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων, καθώς και η εφαρμογή ενός προοδευτικού - ριζοσπαστικού προγράμματος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος του λαού και του τόπου, για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και η ανεργία.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες στην ένταση, στην κλιμάκωση και στο συντονισμό των αγώνων για να μην περάσει τοαντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που θα ανοίξει και το δρόμο στα νέα αντεργατικά μέτρα που σχεδιάζονται να ακολουθήσουν και θα αφορούν κυρίως στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας.

Βαθαίνουν οι ρωγμές στο «ευρωπαϊκό οικοδόμημα», μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, που ολοκληρώθηκε (19/2) το βράδυ, με «κύριο μενού» το Brexit και το προσφυγικό.


Μετά από πολύωρα παζάρια, ο Κάμερον απέσπασε ένα «ειδικό καθεστώς» για τη Βρετανία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καμία μελλοντική αλλαγή σε ευρωπαϊκές συνθήκες δεν θα θέσει σε κίνδυνο την εξαίρεση της Βρετανίας από αναφορές σε ολοένα μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. «Πιστεύουμε ότι (...) προσφέραμε στον Ντέιβιντ Κάμερον ένα πακέτο με το οποίο μπορεί να κάνει εκστρατεία στη Βρετανία ώστε η Βρετανία να παραμείνει εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης», είπε η Μέρκελ σε δημοσιογράφους μετά το τέλος της διήμερης Συνόδου Κορυφής.

Για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο των Φώκλαντς το βρετανικό υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε Σάββατο, με τον Κάμερον να εισηγείται το «ναι» στο δημοψήφισμα για την παραμονή στην ΕΕ. Η ευρωσκεπτικιστική εκστρατεία «Vote Leave» απέρριψε αμέσως την «ρηχή συμφωνία του Κάμερον», την οποία χαρακτήρισε δυσμενή για τη Βρετανία. Το ίδιο και ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ, ο πρώην αρχηγός των Συντηρητικών και νυν υπουργός Εργασίας Ίαν Ντάνκαν Σμιθ και άλλα κυβερνητικά στελέχη, που θα επιχειρήσουν να εκφράσουν την σκληρή πτέρυγα των Τόρις που θέλει μια «ανεξάρτητη Βρετανία» και θα υποστηρίξει το «όχι», στη μάχη του δημοψηφίσματος στις 23 Ιουνίου.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν οριακό προβάδισμα όσων τάσσονται υπέρ της αποχώρησης. Αν δεν δεχτούν την πρόταση οι Βρετανοί και την καταψηφίσουν, τότε αυτή θα αποσυρθεί και οποιαδήποτε περαιτέρω διαπραγμάτευση θα ξεκινήσει από μηδενική βάση.

Το τελικό κείμενο της Συνόδου είναι ένα «σουρωτήρι συμβιβασμών», όπου η κάθε πλευρά μπορεί να αναγνωρίσει τον  εαυτό της, ώστε να καθησυχαστούν οι ανησυχίες για τα  διαλυτικά φαινόμενα στην ΕΕ.

Η Βρετανία θα αποκτήσει το ρατσιστικό δικαίωμα να αρνείται την καταβολή διαφόρων επιδομάτων σε εργαζόμενους από άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ για τα πρώτα τέσσερα χρόνια της παραμονής τους στην επικράτειά της. Παράλληλα, θα αποκτήσει τη δυνατότητα να εφαρμόζει αυτό το μέτρο για τουλάχιστον επτά χρόνια από την ημερομηνία της εφαρμογής του.

Για το «μεγάλο αγκάθι» της ιδιαίτερης μεταχείρισης του Σίτυ, έναντι άλλων οικονομικών κέντρων της Ευρώπης, προβλέπεται η «δίκαιη αντιμετώπιση» των χρηματοπιστωτικών και οικονομικών διευθετήσεων ανάμεσα στην Ευρωζώνη και τα κράτη - μέλη της Ε.Ε., που δεν ανήκουν στην οικονομική και νομισματική ένωση.

Όμως, το κείμενο τονίζει επίσης την ανάγκη να εφαρμόζονται «ισότιμοι όροι ανταγωνισμού» στο ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την τραπεζική. Ο Ολάντ, στις δηλώσεις του στάθηκε στο ότι ο Κάμερον «αποδέχθηκε την ισότητα των χρηματοοικονομικών κέντρων» και την εφαρμογή κοινών κανόνων σε αυτά.

Το βάθος της οικονομικής κρίσης, έχει οξύνει τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και τις τάσεις εθνικής αναδίπλωσης σε μια σειρά κράτη της ΕΕ. Όλο και μεγαλύτερα τμήματα των αρχουσών τάξεων της Ευρώπης, δεν βλέπουν πια τον εαυτό τους στο «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι». Οι εθνικοί ανταγωνισμοί, σε συνδυασμό με την όξυνση της προσφυγικής τραγωδίας, απειλούν να τινάξουν στον αέρα τα θεμέλια της ΕΕ.

Προσφυγικό

Στο δεύτερο μεγάλο ζήτημα, το προσφυγικό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε ρόλο επαίτη, κατάφερε να εξασφαλίσει από τους ισχυρούς της ΕΕ την «ακεραιότητα της Σένγκεν» για…μόλις 15 μέρες. Δηλαδή μέχρι τις 6 Μάρτη, οπότε και θα διεξαχθεί η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των «28» με τη συμμετοχή της Τουρκίας. Η ομάδα Βίζεγκραντ (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία) και η Αυστρία, προσωρινά δέχτηκαν να μη συνδράμουν στο κλείσιμο των συνόρων της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας με την Ελλάδα, αλλά οι ενδείξεις ότι η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί σε πανευρωπαϊκό κρατητήριο για πρόσφυγες και μετανάστες, ήταν έντονη στους διαδρόμους των Βρυξελλών.   

Ταυτόχρονα, στο κείμενο συμπερασμάτων για το προσφυγικό, κυριάρχησε η «ικανοποίηση» για την κατασταλτική συνεργασία ΝΑΤΟ-Frontex στο Αιγαίο, με στόχο την «αναχαίτιση» των προσφυγικών ροών και την στρατιωτικοποίηση των ευρωπαϊκών συνόρων. Κείμενο το οποίο εκθείασε στις δηλώσεις του και ο Α. Τσίπρας.

Το διευθυντήριο των ευρωπαϊκών οικονομικών και πολιτικών ελίτ, απειλεί να μετατρέψει ολόκληρη την ήπειρο σε μια φυλακή μαζικής φτώχειας και ρατσιστικού μίσους, θρέφοντας έτσι τους «επιμέρους εθνικισμούς» και τις ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις. Οι συντονισμένοι αγώνες των ευρωπαϊκών λαών, ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και του αυταρχισμού και ένα ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο ανατροπής του αντιδραστικού τέρατος της ΕΕ από τη σκοπιά των εργαζομένων, αποτελεί πλέον ιστορικό στοίχημα για την Αριστερά.

Μία ημέρα μετά την είδηση της αποφυλάκισης του Γιώργου Ρουπακιά, η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του Παύλου Φύσσα που δολοφονήθηκε από τον Γιώργο Ρουπακιά, υποστήριξε πως δεν περίμενε πως θα περνούσαν περίπου 2,5 χρόνια χωρίς να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα.


«Κανείς δεν περίμενε ότι θα περνούσαν 30 μήνες και δεν θα είχε γίνει τίποτα. Κανείς δεν το περίμενε και κανείς δεν ρωτάει πώς αντέχουμε», είπε και ζήτησε από τους αρμόδιους να «σκύψουν το κεφάλι και να δουν με σοβαρότητα το θέμα», δήλωσε η Μάγδα Φύσσα στο Mega.

«Ο ίδιος είναι κατ' ομολογία δολοφόνος. Πώς βγαίνει έξω; Ας μου εξηγήσει κάποιος αυτούς τους νόμους», διερωτήθηκε.

Παράλληλα, έκανε λόγο για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του γιου της, επισημαίνοντας πως «δεν ήταν ένας τυχαίος φόνος».

«Φυσικά και έχω παράπονα. Χάσαμε έναν λεβέντη για το τίποτα. Ήθελαν να μας δείξουν τη δύναμή τους και ποιοι είναι», συμπλήρωσε.

«Να σκύψουν το κεφάλι τους οι αρμόδιοι αυτοί που έχουν σχέση με την υπόθεση, να δώσουν άδειες να μπορεί να συνεχιστεί η δίκη, δεν γίνεται να παραμείνει έτσι αυτό. Πρέπει να συνεχιστεί, τουλάχιστον τώρα, να κάνουν κάτι. Δεν ξέρω ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά, αλλά θα έπρεπε να το δουν λίγο διαφορετικά», υπογράμμισε η κ. Φύσσα.



από το tvxs