Η αναίδειατου όμως μας αφορά. Και μας ενδιαφέρει. Διότι είναι στοιχείο της πολιτικής του ταυτότητας και της ταξικής του καταγωγής.


  Μετά τον Γιώργο Παπανδρέου, που κι αυτός ήταν …εξόριστος, εμφανίστηκε,  ως άλλος αντιστασιακός(!), να μας πει ότι σε ηλικία 6 μηνών ήταν πολιτικός κρατούμενος… Η αναίδεια του κυρίου Μητσοτάκη συνίσταται στο γεγονός ότι αυτά τα λέει σε μια χώρα (στην οποία θέλει να γίνει πρωθυπουργός), όπου:

  Υπάρχει μια τοποθεσία που λέγεται Γιούρα– απέχει αρκετά από το Παρίσι. Εκεί, στα Γιούρα, σε συνθήκες «φιλόξενες», η τάξη που πολιτικά εκπροσωπεί  ο κύριος  Μητσοτάκης έστελνε 12χρονα και 13χρονα παιδιά.

  Υπάρχει μια τοποθεσία που λέγεται φυλακές Αβέρωφ. Εκεί η τάξη του κυρίου Μητσοτάκη «φρονημάτιζε» εκατοντάδες παιδιά. Μάλιστα, τα πολιτικά ανδρείκελα  εκείνων των εποχών είχαν την «καλοσύνη» για την διασφάλιση των ανέσεων των παιδιών να έχουν δύο θαλάμους κράτησης.
Ο ένας «υποδεχόταν» τα μωρά έως δύο ετών. Ο άλλος τα παιδιά από δύο έως πέντε ετών.


  Υπάρχει μια τοποθεσία που λέγεται Ωρωπός. Εκεί, στις φυλακές, το πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας που υπηρετεί ο Μητσοτάκης, έστελνε μανάδες μαζί με τα παιδιά τους.

  Υπάρχει μια περιοχή που λέγεται Τρίκερι. Πάνω από 230 ήταν τα παιδιά (ανάμεσα τους και 70 μωρά) που γνώρισαν τη «στοργή» του καθεστώτος που άλλοτε το υπηρετούσαν «Λαϊκά  Κόμματα»  και ΕΡΕ και σήμερα  «Νέες Δημοκρατίες».


  Ο τόπος που θέλει να τον κυβερνήσει αυτό το «εξαμηνίτικο εξόριστο» που ακούει στο όνομα Μητσοτάκης, είναι σπαρμένος από φυλακές και εξορίες. Τις έφτιαξε η τάξη των προυχόντων και των πολιτικών της εκπροσώπων για να «αναμορφώνει» μωρά, παιδιά , γυναίκες και άντρες.

  Είναι προφανές ότι αυτά ο Μητσοτάκης δεν τα διδάχθηκε στο Χάρβαρντ. Δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν τα γνωρίζει κιόλας. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το θέμα.

  Γνωρίζουν, εντούτοις ασχημονούν. Αρκετές φορές δεν το κάνουν καν από πρόθεση. Πολύ απλά οι άνθρωποι είναι  «αλλού».

  Αυτό το «αλλού» κάθε άλλο παρά τους αθωώνει. Εδώ δεν ισχύει το «αθώος λόγω βλακείας». Εδώ, ίσα – ίσα, έχουμε μια καταφανή απόδειξη της λουδοβίκειας αντίληψης που τρέφουν για την ύπαρξη τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι κατασκευασμένοι από ανώτερα υλικά.  Έτσι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους.  Βλέπετε η συνείδηση τους καθορίζεται από το γεγονός ότι είναι και συμπεριφέρονται ως μέλη της άρχουσας τάξης.

  Συνεπώς, αυτό που είπε ο Μητσοτάκης το πιστεύει. Και το εννοεί.  Όντως νομίζει ότι ήταν «κρατούμενος». Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό του, διότι μέχρι εκεί φτάνει η αντίληψη της τάξης του για το τι σημαίνει αντίσταση. Διωγμός. Θυσίες. Για αυτούς στέρηση είναι ό,τι αλλάζει τους συνήθεις τρόπους της καλοπέρασης τους.  

  Και είναι κι αυτό ασφαλές δείγμα ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την Ελλάδα με όρους τουρισμού. Σχετίζονται με τους κατοίκους της με όρους αφέντη- ιθαγενή. Και φυσικά αντιλαμβάνονται την Ιστορία της σαν ένα υποκεφάλαιο της προσωπικής και οικογενειακής τους βιογραφίας. 

  Εκεί ακριβώς έγκειται η αναίδεια τους. Η αναίδεια τους συνιστά έκφραση της απόστασης που τους χωρίζει από την πραγματική Ελλάδα. Τους καημούς της, τις τραγωδίες της, το μεγαλείο των κανονικών ανθρώπων της. Για αυτούς η Ελλάδα δεν είναι παρά ένας τόπος που η σχέση τους μαζί της είναι ότι γεννήθηκαν για να τον κυβερνήσουν. Δικαιωματικά.

  Θα το ξαναπούμε: Η συμπεριφορά τους πολύ λιγότερο οφείλεται στα προσωπικά τους γνωρίσματα απ’ ότι με τα πολιτικά και ταξικά  τους χαρακτηριστικά. 

  Είναι η τάξης τους που είναι «αλλού». Ωστόσο βρίσκεται εδώ. Θρονιασμένη πάνω στην καμπούρα του ελληνικού λαού. Του λαού, που δεν ξέρουμε πότε, αλλά σε αυτόν εναπόκειται να τους στείλει -οψέποτε το αποφασίσει -εκεί που τους αξίζει: «Αλλού». Κι αυτούς και την τάξη τους και την αναίδεια τους και τον λουδοβικισμό τους.

  Υ.Γ: Ακούσαμε ότι, για να δικαιωθεί ο ισχυρισμός του Μητσοτάκη ότι υπήρξε «έξι μηνών πολιτικός κρατούμενος», επιχειρήθηκε συσχέτιση των λεγομένων του με την υπόθεση Μπελογιάννη. Αλλά κατόπιν πληροφορηθήκαμε πως το ευφυές αυτό εγχείρημα ανήκει στον κύριο Χωμενίδη.
Οπότε το θέμα στερείται, πάραυτα, οποιασδήποτε σημασίας

Ημέρα πένθους κηρύχθηκε η σημερινή στο Αφγανιστάν λόγω της χθεσινής αιματηρής τρομοκρατικής επίθεσης στην Καμπούλ από τρεις βομβιστές αυτοκτονίας κατά τη διάρκεια μεγάλης διαδήλωσης από μέλη της σιϊτικής μειονότητας Χαζάρα.

Τουλάχιστον 83 είναι οι νεκροί και 231 οι τραυματίες, σύμφωνα με το νεότερο βαρύ απολογισμό της επίθεσης.

Οι τραυματίες μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρα στα γειτονικά νοσοκομεία, ενώ ο αριθμός των νεκρών αναμένεται να αυξηθεί.

Ορισμένοι πέρασαν τη νύχτα στον τόπο της επίθεσης, υπό το φως των κεριών.

Ξαγρύπνησαν και προσευχήθηκαν ανάμεσα σε μια λίμνη αίματος και τα συντρίμμια από την επίθεση στην πλατεία ΝτεχΜαζάνγκ που μετονομάστηκε σε «πλατεία Μαρτύρων» από τον πρόεδρο Ασράφ Γάνι ως φόρος τιμής στους νεκρούς, μέλη κυρίως της σιιτικής μειονότητας Χαζάρα.

Η διπλή επίθεση αυτοκτονίας πραγματοποιήθηκε στο σημείο όπου διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για μια διαδρομή γραμμής ηλεκτρικού ρεύματος που αποκλείει την επαρχία Μπαμιάν, προπύργιο των Χαζάρα, επί μακρόν παραμελημένο από την κεντρική κυβέρνηση.

Μπροστά στο νοσοκομείο Ιστικμπάλ, το πλησιέστερο στον τόπο της επίθεσης, τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα από συγγενείς των θυμάτων που ζητούν να ενημερωθούν.

Στο γειτονικό τζαμί Μαζαρί, οι αρχές έχουν απλώσει μια τεράστια αφγανική σημαία, τη σημαία που μετέφεραν χθες οι διαδηλωτές. Προσωπικά αντικείμενα των νεκρών είναι συγκεντρωμένα στο σημείο αυτό: παπούτσια, ρούχα, σάλια, όλα ματωμένα που περιγράφουν την οδύνη και την απόγνωση, απέναντι στον θάνατο ενός αδελφού, ενός φίλου.

Η σφαγή αυτή είναι η χειρότερη επίθεση που έχει σημειωθεί στην Καμπούλ μετά την αμερικανική εισβολή και την εκδίωξη των Ταλιμπάν το 2001, η πλέον πολύνεκρη τα τελευταία 15 χρόνια και η μεγαλύτερη που έχει διαπράξει το ΙΚ στην πρωτεύουσα αυτή των 5 εκατ. κατοίκων.

Η ένταση παραμένει μεγάλη στο κόσμο που κατηγορεί τους οργανωτές της διαδήλωσης όπως και την αστυνομία για την ανικανότητά τους να εγγυηθούν την ασφάλεια της κινητοποίησης.

Χθες βράδυ ο πρόεδρος της χώρας έδωσε εντολή για τη συγκρότηση επιτροπής που θα διεξαγάγει "εκτενή" έρευνα για την επίθεση. Δεσμεύτηκε "να εκδικηθεί για τα θύματα τους δράστες της επίθεσης, όπου κι αν βρίσκονται" και "να τιμωρήσει τους ενόχους, εντός ή εκτός της κυβέρνησης".

Για τις δέκα επόμενες ημέρες το υπουργείο Εσωτερικών έχει απαγορεύσει οποιαδήποτε συγκέντρωση ή πορεία, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπός του.



πηγή tvxs

O Ρώσος λάτρης της περιπέτειας Φεντόρ Κονιούκοφ κατέρριψε το ρεκόρ του γύρου του κόσμου πετώντας με αερόστατο, μόνος, ανακοίνωσε η ομάδα του. Ο συντονιστής της πτήσης, Τζον Ουάλινγκτον, εξήγησε ότι ο Κονιούκοφ, που είχε αρχίσει το ταξίδι του από το Νόρθαμ της δυτικής Αυστραλίας στις 12 Ιουλίου, κατάφερε να ολοκληρώσει τον περίπλου του ομαλά πάνω από τη δυτική Αυστραλία χθες το πρωί. "Το ρεκόρ κατερρίφθη, χωρίς καμιά αμφιβολία", δήλωσε προσθέτοντας ότι ο Κονιούκοφ οδήγησε το αερόστατό του έως ακριβώς το σημείο της αναχώρησής του. 


Το ταξίδι του διήρκησε 11 ημέρες, δύο μέρες λιγότερο από το τελευταίο ρεκόρ που κατείχε ο Αμερικανός Στιβ Φόσετ, ο οποίος είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, μόνος, σε 13 ημέρες το 2002.  Τη στιγμή που ο Κονιούκοφ κατέρριψε το ρεκόρ, βρισκόταν ακριβώς πάνω από το Νόρθαμ, σε ύψος σχεδόν 6.000 μέτρων και ταξίδευε με ταχύτητα 60 χλμ. την ώρα. "Τον συμβουλέψαμε να συνεχίσει την πτήση για άλλη μια ώρα ώστε να βρει ένα ασφαλέστερο έδαφος να προσγειωθεί, μακριά από τους λόφους και τις γραμμές του ηλεκτρικού ρεύματος", δήλωσε ο φίλος του, αεροπόρος και εκατομμυριούχος Ντικ Σμιθ.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο 64χρονος εξερευνητής πετούσε σε ύψος 10.000 μέτρων και είχε να αντιμετωπίσει ακραίες θερμοκρασίες, όπως κάτω από 56 βαθμούς Κελσίου, με συνέπεια να παγώνουν οι μάσκες οξυγόνου και το νερό, σύμφωνα με το αυστραλιανό τηλεοπτικό δίκτυο ABC.
 Ο Κονιούκοφ πέταξε συνεπώς πάνω από την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Ειρηνικό Ωκεανό, τη Νότια Αμερική, το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και τον Νότιο Ωκεανό.

Την προεδρική φρουρά που αποτελείται από 300 άτομα σκοπεύει να διαλύσει ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κυβερνά χωρίς συνταγματικούς περιορισμούς και προαναγγέλει αναδιάρθρωση στις ένοπλες δυνάμεις και τις υπηρεσίες πληροφοριών. 

Παρά τις αυστηρές προειδοποιήσεις από Ε.Ε. και ΗΠΑ για πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε χθες σε συνέντευξή του: «Αν ο λαός μου, η χώρα μου, ζητεί συνεχώς τη θανατική ποινή, εάν οι εκπρόσωποι του λαού μου στο κοινοβούλιο λένε ναι, λυπάμαι, πρέπει να σεβαστώ αυτό το αίτημα».

Το ενδεχόμενο της ανάκλησης της θανατικής ποινής για τους πραξικοπηματίες και της παράτασης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που τέθηκε σε ισχύ σε όλη τη χώρα μετά την αποτυχημένη απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος, άφησε ανοιχτό ο Τούρκος πρωθυπουργός.

«Ο στόχος μας είναι ότι δεν πρέπει να παραταθεί, αλλά αν προκύψει η ανάγκη ασφαλώς και θα παραταθεί», σημείωσε χθες ο Μπιναλί Γιλντιρίμ.

Συνελήφθη ο ανιψιός του Γκιουλέν

Οι τουρκικές αρχές κρατούν τον ανιψιό του Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Αγκυρα κατηγορεί ότι ενορχήστρωσε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.

Ο Μοχάμεντ Σαΐτ Γκιουλέν συνελήφθη και είναι πιθανόν να του απαγγελθούν κατηγορίες για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, σύμφωνα με το πρακτορείο  ειδήσεων. 

Επίσης, συνελήφθη ένας από τους βασικούς συνεργάτες του μουσουλμάνου ιεροκήρυκα, που περιγράφεται ως δεξί χέρι του Γκιουλέν.

Ο Χαλίς Χανζί, εισήλθε, κατά τα φαινόμενα, στην Τουρκία δύο μέρες πριν την απόπειρα του πραξικοπήματος, υποστήριξε στους δημοσιογράφους ο αξιωματούχος.

Ο Ερντογάν κατηγορεί τον Φετουλάχ Γκιουλέν ότι έχει οικοδομήσει «κράτος εν κράτει» και ότι συνωμοτεί για να ανατρέψει την τουρκική κυβέρνηση, κατηγορίες που αρνείται ο 75χρονος ιεροκήρυκας που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ.



πηγή efsyn

Oι ''Μουσικές Αναμνήσεις'' την Κυριακή 24 Ιουλίου στις 10 το βράδυ στην ERTOPEN....... με αφιέρωμα στον Άκη Πάνου.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα FM στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία και διαδικτυακά στο www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.
Για την συμμετοχή σας στην εκπομπή μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα: 
210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Στις 23 Ιουλίου 1974 η επτάχρονη δικτατορία της 21ης Απριλίου, υπό το βάρος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, κατέρρευσε.

Οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός της χώρας, επικεφαλής της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουλίου. Από την ημέρα αυτή αρχίζει η εποχή της «Μεταπολίτευσης».

Η γενική επιστράτευση που κηρύχτηκε στις 21 Ιουλίου, μία ημέρα μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ήταν χαώδης και ανοργάνωτη και κατέδειξε την τραγική κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός Στρατός, μετά από επτά χρόνια δικτατορίας. Η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, που ήταν υποχείριο του «αόρατου δικτάτορα» Δημητρίου Ιωαννίδη, ήταν ανίκανη να πάρει σοβαρές αποφάσεις. Έτσι, η προσφυγή στους πολιτικούς ήταν μονόδρομος για τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας.

Το πρωί της 23ης Ιουλίου, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι αρχηγοί του Στρατού, αντιστράτηγος Ανδρέας Γαλατσάνος, Ναυτικού, αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης και Αεροπορίας, αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου, σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη διατύπωσαν την άποψη ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στους πολιτικούς. Στη συνέχεια, ο Γκιζίκης κάλεσε τον Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος, χωρίς αυτός να αντιδράσει.

Στις 2 μετά το μεσημέρι κλήθηκαν σε σύσκεψη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σημαίνουσες πολιτικές προσωπικότητες της προδικτατορικής περιόδου. Στη σύσκεψη συμμετείχαν οι αρχηγοί των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων Παναγιώτης Κανελλόπουλος της ΕΡΕ και Γεώργιος Μαύρος της «Ενώσεως Κέντρου», καθώς και οι Ευάγγελος Αβέρωφ, Σπύρος Μαρκεζίνης,Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Στέφανος Στεφανόπουλος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς και Ξενοφών Ζολώτας.
Η δικτατορία της 21ης Απριλίου είχε ήδη καταρρεύσει.


Η άφιξη Καραμανλή στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Στη σύσκεψη αποφασίστηκε ο σχηματισμός πολιτικής κυβέρνησης υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο οποίος έλαβε προθεσμία έως τις 8 το βράδυ να ανακοινώσει τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου.

Εν τω μεταξύ, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, που προέκρινε τη λύση Καραμανλή, ήλθε σε επαφή με τον πρώην πρωθυπουργό, που ζούσε αυτοεξόριστος στο Παρίσι από το 1963, και του ζήτησε να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατό στην Ελλάδα. Στις 6:30 το απόγευμα, ο Αβέρωφ, με υπόδειξη του Γκιζίκη, τηλεφώνησε στον Κανελλόπουλο και του ανακοίνωσε την άρση της εντολής που του είχε ανατεθεί.

Στις 8 το βράδυ επαναλήφθηκε η σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς και επικυρώθηκε η απόφαση για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ντ’ Εστέν διέθεσε πάραυτα το προσωπικό του αεροπλάνο για την άμεση επιστροφή του Καραμανλή, ο οποίος αφίχθη στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 2 το πρωί της 24ης Ιουλίου κι έγινε δεκτός από ένα τεράστιο πλήθος πολιτών, που τον χαιρετούσε κυριολεκτικά ως ελευθερωτή.

Στις 4 το πρωί, της 24ης Ιουλίου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίστηκε πρωθυπουργός από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη.

Το μεσημέρι της ίδιας μέρας ορκίστηκε το πρώτο κλιμάκιο της κυβέρνησής του, αποτελούμενο από πολιτικά πρόσωπα της δεξιάς και του κέντρου. Ο Καραμανλής δίσταζε να συμπεριλάβει στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» πολιτικούς της Αριστεράς, για να μην προκαλέσει τους σκληροπυρηνικούς χουντικούς, που κατείχαν ακόμα καίρια πόστα στον κρατικό μηχανισμό. Στις 26 Ιουλίου συμπληρώθηκε η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, με την ορκωμοσία του δευτέρου κλιμακίου της κυβέρνησης.

Αμέσως μετά ανακοινώθηκαν τα πρώτα μέτρα για την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος: κατάργηση του στρατοπέδου της Γυάρου, απόλυση όλων των κρατουμένων, αμνήστευση όλων των πολιτικών αδικημάτων και απόδοση της ιθαγένειας στους πολίτες από τους οποίους την είχε στερήσει η δικτατορία του 1967.
Στις άμεσες επιδιώξεις της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας συμπεριλαμβάνονταν η αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας και η διαμόρφωση κλίματος εθνικής ενότητας, η αποδιοργάνωση του πλέγματος εξουσίας της δικτατορίας και η αποκατάσταση του πολιτικού ελέγχου στο στράτευμα, η προετοιμασία για τη διενέργεια εκλογών και η αντιμετώπιση της κρίσης στην Κύπρο.


πηγή sansimera

Είκοσι χρόνια από τη θυσία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού, η οποία έχει ως βασικό στόχο τη διατήρηση της μνήμης της θυσίας τους, διοργανώνει και φέτος εκδηλώσεις με την Πορεία Ελευθερίας Μοτοσικλετιστών.

Στην «Πορεία Ελευθερίας» συμμετέχουν 42 άντρες και γυναίκες με 30 μηχανές, ενώ μαζί τους είναι η κόρη του Τάσου Ισαάκ, Αναστασία, και η αδελφή του Άντρη.
Πραγματοποιείται επί είκοσι χρόνια και φέτος ξεκίνησε από το Βερολίνο και την Πύλη του Βραδενβούργου στις 16 Ιουλίου, πέρασε από την Πράγα, την Βουδαπέστη, την Σόφια και το Βελιγράδι, έφτασε στην Ελλάδα, και μετά από στάσεις σε Θεσσαλονίκη και Μαγνησία, χτες πέρασε από την Αθήνα, όπου αντιπροσωπεία της έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

«Κάθε χρόνο διοργανώνεται μια πορεία με μηχανές σε πόλεις της Κύπρου, προς το Παραλίμνιο όπου γίνεται το ετήσιο μνημόσυνο των Ισαάκ και Σολωμού.
Το σημαντικό είναι ότι φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη θλιβερή επέτειο της δολοφονίας των παιδιών, οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το οδοιπορικό από το Βερολίνο έως τη Λευκωσία για να μεταφέρουμε το μήνυμα της ελευθερίας και να ενημερώσουμε τον κόσμο για το ότι η Κύπρος παραμένει κατεχόμενη, αλλά και για τη θυσία των δύο ηρώων μας», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νικόλας Ιωαννίδης και προσέθεσε: «Πριν 20 χρόνια είχε ξεκινήσει κάτι αντίστοιχο από το Βερολίνο και πάλι. Οι μοτοσικλετιστές ήθελαν να δείξουν ότι ενώ μπορούν να κινηθούν ελεύθερα σε ολόκληρη την Ευρώπη, αυτό δεν μπορούσε να γίνει και ακόμη δεν μπορεί να γίνει στην Κύπρο. Το Βερολίνο είναι ένα σύμβολο, διότι ήταν μια πόλη διαιρεμένη η οποία ενώθηκε, ένα σύμβολο για την ημικατεχόμενη Λευκωσία, την τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης», τόνισε ο κ. Ιωαννίδης.


Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού

Η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού» έχει συσταθεί από μια ανεξάρτητη ομάδα νέων ανθρώπων από το 2008, έχοντας ως βασικό στόχο τη διατήρηση της μνήμης της θυσίας των Ισαάκ – Σολωμού και την ανάδειξη στην κοινωνία μας των μηνυμάτων που πηγάζουν μέσα από τη θυσία δύο συνανθρώπων μας.
Επιπλέον, στοχεύει στη συνέχιση του θεσμού της πορείας των μοτοσικλετιστών ως συμβολικού μέσου διεκδίκησης του δικαιώματός μας στη ζωή και στο σεβασμό της ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, τα οποία στερούμαστε στην Κύπρο λόγω της τουρκικής εισβολής και κατοχής της πατρώας γης.

Αποκορύφωμα των πορειών των μοτοσικλετιστών αποτέλεσε η αντικατοχική πορεία που διοργανώθηκε το 1996, Κύπριοι και ξένοι μοτοσικλετιστές ξεκίνησαν από το Βερολίνο με στόχο να τερματίσουν στην Κερύνεια. Με την απαγόρευση από τις κατοχικές αρχές της ελεύθερης πρόσβασης προς την κατεχόμενη Κερύνεια, οι μοτοσυκλετιστές διαδήλωσαν σε διάφορα σημεία όπως στο Σοπάζ και στη Δερύνεια.
Ο τουρκικός στρατός έδειξε για μια ακόμη φορά το σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπό του, δολοφονώντας άνανδρα τον Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού. Μετά τις δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού το κίνημα των μοτοσικλετιστών εξασθένησε αλλά δεν εξαφανίστηκε.

Η νεολαία και η κοινωνία μας γενικότερα έχει ανάγκη από το σύστημα αρχών και αξίων που μας δίδαξαν οι δύο ήρωες. Πιστεύουμε ότι αποτελεί καθήκον όλων όπως η μνήμη των ηρώων μας και τα μηνύματα του αλτρουισμού, του ηρωισμού και της αυτοθυσίας τους, να τιμώνται με σοβαρότητα, σεβασμό και υπευθυνότητα, μακριά από οποιεσδήποτε εθνικιστικές εξάρσεις και σκοπιμότητες.

Σκοπός μας

Δεν μπορεί να είναι άλλος από τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην τουρκική κατοχή, τη διατήρηση της μνήμης των ηρώων μας και τη μεταλαμπάδευση των μηνυμάτων της θυσίας τους.

Ως τέτοια, αντιλαμβανόμαστε την αγάπη για την ελευθερία της πατρίδας, τη διατήρηση της εθνικής αξιοπρέπειας και της τιμής, τον αλτρουισμό, την ανιδιοτελή προσφορά στην κοινωνία.

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης του επί κοντώ, Κατερίνα Στεφανίδη, με άλμα στα 4.80μ. κατέλαβε την πρώτη θέση στο "Diamond League" του Λονδίνου, ενώ δεύτερη αναδείχθηκε η αθλήτρια της Κούβας, Γιαρισλέι Σίλβα (4.72μ.) και τρίτη η Νεοζηλανδή Ελίζα ΜακΚάρτνεϊ (4.62μ.).

Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας για την 26χρονη Ελληνίδα αθλήτρια πριν από την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. 

Αυτή ήταν η 4η νίκη για τη Στεφανίδη στα "Diamond League", που προηγείται και στην γενική κατάταξη με 40 βαθμούς και την ακολουθούν η Σίλβα με 24 και η Μπούχλερ με 19.

Στο Diamond League του Λονδίνου αγωνίστηκε και ο Κώστας Δουβαλίδης στα 110μ. εμπόδια.
Ο πρωταθλητής μας ήταν δεύτερος στην 2η προκριματική σειρά με 13.46 και λίγο αργότερα τερμάτισε τρίτος στον τελικό με 13.54.
Νικητής της κούρσας ήταν ο Γάλλος Ντιμίτρι Μπασκού (13.20) και δεύτερος ο Γερμανός Γκρέγκορ Τράμπερ (13.45).

Toυ Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας ΑΠΘ

Πρίν από αρκετούς μήνες κάποιος(α) μαθητευόμενος(η) -υποθέτω- γεωλόγος στην υπηρεσία της Ελληνικός Χρυσός με τίμησε με την παρατήρηση πως ένας μαθητής μου (ο τώρα καθηγητής Κώστας Παπαζάχος) παρεμβαίνει στα θέματα των φραγμάτων στις Σκουριές με άρθρα που είναι κατά πολύ πληρέστερα και επιστημονικότερα από τις δικές μου φιλότιμες ίσως αλλά ατελείς κατά τη γνώμη του παρεμβάσεις σε άλλα θέματα που σχετίζονται με τα πεπραγμένα της Ελληνικός Χρυσός. Τι πιο τιμητικό και αισιόδοξο από την διαπίστωση πως ο μαθητής ξεπερνάει τον καθηγητή του! Τιμητικό και για τον μαθητή αλλά και για τον καθηγητή. Και ασφαλώς συμφωνώ και εγώ με τη διαπίστωση της πληρότητας και επιστημονικότητας των παρατηρήσεων του καθηγητή Κ. Παπαζάχου σε ό,τι αφορά τα φράγματα στις Σκουριές. Και καμαρώνω τον μαθητή μου.

Σε άλλες περιπτώσεις εν τούτοις δεν αισθάνομαι το ίδιο περήφανος για τις παρεμβάσεις άλλων γεωλόγων, νεαρών ή όχι, δικών μου μαθητών ή όχι. Για κάποιες δε αισθάνομαι πλήρη απογοήτευση και εύχομαι, τουλάχιστον αυτό, οι παρεμβαίνοντες να μην έχουν υπάρξει δικοί μου μαθητές.

Πρόσφατα διάβασα μια, σύντομη είναι αλήθεια, παρέμβαση κάποιου γεωλόγου από το Στρατώνι, ο οποίος αναφερόμενος στο θέμα των καθιζήσεων που παρατηρούνται στη Στρατoνίκη γράφει τα εξής:

«Να κοιτάξουν και στο Στρατώνι, στη θέση ‘’Ελιές’’. Και εκεί, είχαμε καθίζηση και άνοιγμα του εδάφους στον ίδιο χρόνο. Στον τόπο αυτόν δεν έχουμε φουρνέλα η άλλη υπόγεια δραστηριότητα.

Κοινό χαρακτηριστικό και των δυο περιοχών είναι ότι επίκεινται στο ρήγμα του Στρατωνίου.

Είναι ένας χώρος με πολλά έγκοιλα, προϊόντα εξαλοίωσης (καολίνη) και κυρίως την διέλευση και κυκλοφορία υδάτων σε μεγάλες ποσότητες.

Η αίτια του φαινομένου που παρουσιάστηκε και στις δυο περιοχές είναι η αύξηση του νερού που προέκυψε από τις έντονες βροχοπτώσεις των προηγουμένων ετών.

Η αυξομείωση των υδάτων εντός του ρήγματος και η ύπαρξη του ‘’λιπαρού’’ Καολίνη, προκάλεσαν τις καθιζήσεις..»

Θέλω να πιστεύω πως η παραπάνω πρόταση -επιπέδου σχολιασμού καφενείου μεταξύ άσχετων- είτε δεν αποδόθηκε σωστά είτε είναι προϊόν ενός άγριου σφαγιασμού της σαφήνειας και της πληρότητας στο βωμό της τηλεγραφικής συντομίας.

Ο χώρος με τα πολλά «έγκοιλα», προϊόντα «εξαλλοίωσης (καολίνη)», η «διέλευση και κυκλοφορία υδάτων σε μεγάλες ποσότητες» οι «έντονες βροχοπτώσεις προηγουμένων ετών», το υποκείμενο «ρήγμα του Στρατωνίου» και ο «λιπαρός καολίνης» (sic) επιστρατεύονται ως όροι εντυπωσιασμού των μη ειδικών και δεν δίνεται καμία εξήγηση πώς αυτά όλα συνδυάζονται ωστε να προκαλέσουν τις καθιζήσεις στη Στρατoνίκη. Μας λέει απλά ο εκ Στρατωνίου γεωλόγος να τα βάλουμε όλα μαζί στο blender και ως εκ θαύματος θα έχουμε μπροστά μας την εξήγηση του φαινομένου. Και βέβαια κουβέντα δεν γίνεται για το ποια η φύση και η αιτία δημιουργίας των «έγκοιλων», για το πού βρέθηκαν αυτά τα «ύδατα σε μεγάλες ποσότητες» εκεί που υποτίθεται οτι γίνεται πλήρης άντληση των υπόγειων νερών, για το τι δουλειά έχει η από εκατομμύρια χρόνια πριν εξαλλοίωση που παρήγαγε τον καολίνη με τις καθιζήσεις στη Στρατoνίκη, και πως και γιατί η «λιπαρότητα» του καολίνη συμβάλλει στις καθιζήσεις αυτές.

Από περιέργεια, αλλά και από συναδελφικό ενδιαφέρον, θα περιμένω από μέρους του γεωλόγου από το Στρατώνι να επανέλθει επί του θέματος και να κάνει μια προσπάθεια να συγκεκριμενοποιήσει καλύτερα και πληρέστερα τις ιδέες του για το θέμα των καθιζήσεων στη Στρατoνίκη. Δεν θα τον συμβουλεύσω πώς ακριβώς γίνεται αυτό. Ας πάρει αν θέλει ως υπόδειγμα μιας τέτοιας ολοκληρωμένης προσπάθειας την έκθεση για τα φράγματα του Κ. Παπαζάχου, που είναι ένας πιο μοντέρνος από μένα και πιο πλήρης επιστήμονας. Αλλά -δική μου τώρα παρότρυνση- στην προσπάθειά του αυτή ας λάβει όσο θέλει υπόψη του όλους τους παράγοντες που ασύνδετα έχει απλά αναφέρει, όμως, για το Θεό, ας μην αφήσει έξω από τη συζήτηση που θα κάνει και το ενδεχόμενο η εκτεταμένη και συνεχής υπονόμευση με τις διανοίξεις μεταλλευτικών στοών και τις καθημερινές εκρήξεις ακριβώς κάτω από τον οικισμό της Στρατoνίκης να έχει και αυτή κάποια σχέση με τις καθιζήσεις που παρατηρούνται εκεί. Ας μην παραβλέψει σώνει και καλά κάτι που τουλάχιστον μοιάζει εξαιρετικά πιθανό, αν όχι αυτονόητο.


από antigoldgr

Του ΣΤΑΘΗ*

Σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» η Τουρκία για τους επόμενους τρεις μήνες. Σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και η Γαλλία εδώ και εννέα μήνες. Θα μου πείτε ότι «υπάρχουν διαφορές». Βεβαίως! και στην Ελλάδα νομίζουμε ότι έχουμε Σύνταγμα, αλλά έχουμε Μνημόνιο - η τήρηση

του οποίου (του Μνημονίου) επαφίεται στο φιλότιμο των μνημονιακών κομμάτων. Θα μου πείτε ότι στη Γαλλία σκοτώνονται στους δρόμους με φορτηγά, στην Τουρκία σκοτώνονται μεταξύ τους με τανκς, ενώ εμείς αυτοκτονούμε ήσυχα στα σπίτια μας. Σωστόν! στις

δημοκρατίες υπάρχουν διαβαθμίσεις στο πόσο δικτατορίες έχουν γίνει. Αρχαία υπόθεση οι διαβαθμίσεις. Μια φορά κι έναν καιρό, συνεδρίαζε η Βουλή μιας πόλης ελληνίδος, συμμάχου της Ρώμης - ή υποτελούς, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η διαβάθμιση, με την παρουσία ενός Ρωμαίου επάρχου - ή εκπροσώπου του Ανθυπάτου, ή απεσταλμένου της Συγκλήτου ή του Καίσαρα, πάλι δεν έχει σημασία η διαβάθμιση. Αγόρευαν λοιπόν με υπερβάλλοντα ζήλο ενώπιον του Ρωμαίου οι βουλευτές, έβαζαν στα ελληνικά τους τα καλά τους, βαριόταν εκείνος και ασυναισθήτως άρχισε να χαϊδεύει το σπαθί του (δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα τα κομπολόγια). Τρόμος και πανικός στο Βουλευτήριο - κάτι λάθος είπαμε, σύντροφοι! κάτι λάθος κάναμε, αδέρφια! μπουχός οι Βουλευτές, μπούρμπερη τα ψηφίσματα, «είμαστε όλοι οι λέξεις του Συντάγματος», θα μπορούσε να μουρμουρίσει ο πιο εκπαιδευμένος κιστής, αλλά δεν είχε καιρό για λόγια, μόνον για πηλάλα (η τρεχάλα στα δωρικά).

Καλημέρα σας! Πήρε ο Τσίπρας το μυστρί, πήγε και εγκαινίασε το νοσοκομείο της Σαντορίνης, τον πίστεψε μια ετοιμόγεννη κυρία, πήγε κι αυτή στο νοσοκομείο να λευτερωθεί και τη έστειλαν προς τούτο διακομιδή στην Κρήτη (όπου και η ευτυχής μητέρα γέννησε το μωρό της - να σας ζήσει και να ευτυχήσει!). Τα ίδια,

ή σχεδόν τα ίδια, έπαθαν κι άλλοι προστρέξαντες στο νοσοκομείο, όπου όλοι ηύραν το μυστρί, αλλά άλλος δεν εύρισκε αναισθησιολόγο κι άλλος άλλες ειδικότητες. Πάλι καλά που δεν έπεσαν πάνω στον κ. Πολάκη, να τους θάψει δύο μέτρα κάτω απ’ τη γη κι όχι τρία, καθ’ ότι το έδαφος της Σαντορίνης τυγχάνει ηφαιστειογενές και σκληρό - έχουν και όρια οι άθλοι που κατορθώνουν τα παλληκάρια.

Οχι, δεν είναι απατεώνες. Απατεωνίσκοι είναι. Οχι, δεν πάνε να φτιάξουν ένα καζίνο στην Αθήνα, δύοπάνε να φτιάξουν. 
Ομως,στο σημείο αυτό η στήλη θα πρέπει να σας αποχαιρετήσει (έναρξις τον Σεπτέμβριον) για καλοκαίρι και να σας ευχηθεί γλυκές στιγμές, κάποια γαλήνη και λίγη χαρά που τόσο έχουμε ανάγκη. Και πλάκα! (όχι απαραιτήτως χιούμορ) - πλάκα, να ξεσκάσετε λιγάκι, μεγάλο φάρμακο το γέλιο, μεγάλο φάρμακο και η Ελλάδα, οι θάλασσες και τα βουνά, τα ταβερνάκια, τα σινεμαδάκια και οι παρέες, με ένα βιβλίο, ευγένεια στην οδήγηση, ευρυχωρία και ευπροσηγορία, θέρος να το απολαύσουμε, έστω με τη φτώχεια μας, δεν θα μας τρελάνουν, δεν θα μας πεθάνουν, δυο μάτια και μια αγκαλιά, ένα δένδρο που μουρμουρίζει, η θάλασσα που σου λέει ιστορίες, τα αστέρια χωρίς την αντιφεγγιά των πόλεων,
 για όλους έχει απ’ όλα το καλοκαίρι, και, καλού κακού, μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας ορισμένα από τα αθάνατα συνθήματα του γένους που κράτησαν τους Γραικούς όρθιους από τότε που στάθηκε όρθιος ο άνθρωπος:
 Πιτσιόρλα, δώσ’ τα όλα!

Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες που ανήκουν στους ξένους ● ΣΥΡΙΖΑ παντού, δεν έμεινε τίποτα για πούλημα ● Με μια Τζάκρη ξεχνιέμαι ● Ελλάς-Γαλλία, γιομιστά ● Οταν πιάνει το αντιπραξικόπημα, τύφλα να ’χει το πραξικόπημα ● Το ΟΧΙ το είπε το ΝΑΙ ● Πρώτη φορά, Τοτό γερά ● Ψωμί, παιδεία, Ινστιτούτο της Φλωρεντίας ● Μια του Κόφτη, δυο του Κόφτη, μην τον είδατε τον Παναγή ● Πρώτη φορά, Τοτό γερά (δις)

● Δενπεριγράφω άλλο, είμαι ήδη απερίγραπτος, 42 ελικόπτερα έχασαν οι Τούρκοι, δεν θα βρει ένα ο Καρανίκας (που είναι και αεροσμηναγός); Καλό καλοκαίρι, με όλη μου την αγάπη, ραντεβού τον Σεπτέμβρη...

*Πηγή enikos