24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 6.11.2016

Το ΕΚΑ στηρίζει και συμμετέχει στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων, ενάντια στο καταστροφικό για τον κλάδο και τους εργαζόμενους άνοιγμα των καταστημάτων για 8 Κυριακές κάθε έτος.

Συμμετέχουμε και στηρίζουμε την 24ωρη Πανελλαδική Απεργία στο Εμπόριο, που προκήρυξε η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, την Κυριακή 6.11.2016, ημέρα προγραμματισμένης Κυριακάτικης λειτουργίας όλων των καταστημάτων λόγω περιόδου προσφορών.

Θεωρούμε ότι αυτός ο νόμος πρέπει να καταργηθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους πολίτες στην πράξη. Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές είναι ένα μέτρο που ενισχύει μόνο τις μεγάλες πολυεθνικές και πολυκαταστήματα. Καταστρέφει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ευνοεί την απλήρωτη εργασία και αυξάνει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Η κυριακάτικη αργία είναι κατάκτηση και δικαίωμα πολλών δεκαετιών και καλούμε τους εργαζόμενους και τους πολίτες να μην καταναλώνουν, ενισχύοντας έτσι τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου.

Ας κρατήσουμε τις Κυριακές μας για ξεκούραση, ψυχαγωγία και εποικοδομητική αξιοποίηση του ελάχιστου ελεύθερου μας χρόνου.


ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!







Το Δ.Σ.

Συνέντευξη με την Ελιάνα Κόμο

To Rproject συζήτησε με την Ελιάνα Κόμο, μέλος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στη Μεταλλουργία FIOM και της αριστερής αντιπολίτευσης στη συνομοσπονδία CGIL, για την κατάσταση του εργατικού κινήματος στην Ιταλία, ενόψει και του Διεθνούς Τριημέρου στην Αθήνα, που διεξάγεται από σήμερα Παρασκευή 4 έως και την Κυριακή 6 Νοέμβρη, στην ΑΣΟΕΕ. Η Ελιάνα Κόμο θα είναι ομιλήτρια στην συζήτηση «Οι εργατικοί αγώνες και τα συνδικάτα», ενότητα στην οποία θα μιλήσουν – παρέμβουν και συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ.

Στις 4 Δεκέμβρη, στην Ιταλία, θα γίνει το δημοψήφισμα για να εγκριθεί η τροποποίηση του συντάγματος που προτείνει η κυβέρνηση και που -αν περάσει- θα κάνει πιο ισχυρή και αυταρχική την κυβέρνηση απέναντι στη λαϊκή κυριαρχία, η οποία θα μειωθεί. Όπως λέει η Κόμο, ελπίζουμε πραγματικά ότι θα νικήσει το ΟΧΙ και επιτέλους θα αλλάξει κάτι στη χώρα. Το έχουμε ανάγκη, για να μην περάσουν τα σχέδια της ιταλικής κυβέρνησης, των τραπεζών, των αφεντικών και το καλά προπαγανισμένο ΝΑΙ από τον αμερικανικό κολοσσό της JP Morgan «να απελευθερωθούμε από τα αντιφασιστικά συντάγματα», που θα τους απελευθερώσει πλήρως ώστε να επιβάλουν χωρίς περιορισμούς και δισταγμούς λιτότητα, ευελιξία, χαμηλούς μισθούς, απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις.

Στη συνέντευξή της, η Κόμο μεταξύ άλλων αναφέρεται στην απουσία ισχυρού ιταλικού συνδικαλιστικού κινήματος, που οδήγησε τις ιταλικές κυβερνήσεις και το κεφάλαιο να το εκμεταλλευθούν υπέρ το δέον, ώστε σήμερα να υπάρχει πλήρης εργασιακή απορρύθμιση, «μεγάλη αύξηση της επισφάλειας, απίστευτη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των μισθών, “άδειασμα” των εθνικών συλλογικών συμβάσεων, επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών και συνεπώς τον ακόμα μεγαλύτερο εργοδοτικό εκβιασμό».

Η ιταλική κυβέρνηση, τονίζει, σήμερα ξανανοίγει το συνταξιοδοτικό. Σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο, θέλει να εισάγει «έναν αισχρό μηχανισμό με τον οποίο θα μπορεί κάποιος να βγει στη σύνταξη νωρίτερα (στα 63, που είναι ήδη πάρα πολλά!), αλλά στηριζόμενος στις τράπεζες, διαμέσου ενός δανείου που θα αρχίσει να το αποπληρώνει από την ημερομηνία συνταξιοδότησης και για 20 χρόνια, μαζί προφανώς με τα τραπεζικά έξοδα και τις σχετικές επιβαρύνσεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου σε περίπτωση θανάτου. «Είναι μια πρέσα που θα μειώσει κι άλλο την αξία των συντάξεων και θα ρίξει τους εργαζόμενους στα χέρια των τραπεζών», υπογραμμίζει.

Όσον αφορά στο μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας,τη CGIL, και τη στάση της απέναντι σε αυτές τις αντεργατικές, αντιλαϊκές πολιτικές, θυμίζει κατά πολύ (σ.σ.: για να μην πει κάποιος ταυτίζεται)…ΓΣΕΕ: «Όλες οι μεταρρυθμίσεις πέρασαν με τη συναίνεση των συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών (ως την δεκαετία του ’90) ή χωρίς δική τους ισχυρή αντίσταση. Ή καλύτερα, η CGIL αντέδρασε μόνο επί κεντροδεξιάς διακυβέρνησης αλλά αποδέχθηκε τις ίδιες μεταρρυθμίσεις όταν τις πρότειναν κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς ή τεχνοκρατών. Το 2012, στη χειρότερη μεταρρύθμιση για τις συντάξεις, η CGIL προκήρυξε μόνο 3 ώρες απεργία!», σημειώνει και συμπληρώνει: «Αυτό οδήγησε σε μια απογοήτευση και δυσπιστία τους εργαζόμενους-ες, οι οποίοι όμως συνεχίζουν να φαίνονται έτοιμοι για να κινητοποιηθούν όποτε καλούνται να το κάνουν. Η CGIL είναι το μεγαλύτερο ιταλικό συνδικάτο και η μεγαλύτερη μαζική οργάνωση της Ιταλίας. Αν οι ηγέτες της ήθελαν πραγματικά να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους (πάνω απ’ όλα για το θέμα των συντάξεων, για το οποίο υπάρχει διάχυτος θυμός) θα μπορούσαν να το κάνουν.Δυστυχώς, αντιθέτως και αυτό το φθινόπωρο η CGIL στέκει ακίνητη».

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ

Καταρχήν ένα περιστατικό που μας συγκλόνισε, η πρόσφατη δολοφονία ενός Αιγύπτιου απεργού εργάτη. Μπορείς να μας πεις περισσότερα για το περιστατικό; Ποιο ήταν το υπόβαθρο και τι αντιδράσεις υπήρξαν;

Ένα μήνα πριν, στην Πιατσένζα, ο Αμντ Ελ Σαλάμ, ένας Αιγύπτιος εργάτης, που ήταν μέλος του USB (στμ: μαχητικό συνδικάτο βάσης) δολοφονήθηκε ενώ απεργούσε. Ο Αμπντ Ελ καταπλακώθηκε από ένα φορτηγό που χτύπησε το φράγμα των διαδηλωτών οι οποίοι απεργούσαν μπροστά από τα κάγκελα ενός διαμετακομιστικού κέντρου, ζητώντας προσλήψεις και καλύτερες εργασιακές συνθήκες.

Στην Ιταλία μπορεί να σκοτωνόταν κανείς κατά την απεργία, 50 χρόνια πριν. Είχαμε, δυστυχώς, τη διάσημη σφαγή στο Ρέτζιο Εμίλια, όπου είχαν σκοτωθεί 5 διαδηλωτές από τα πυρά της αστυνομίας. Αλλά ήταν το 1960! Αν είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο και σήμερα: αν κάποιος μπόρεσε να δώσει τη διαταγή σε εκείνο το φορτηγό να επιτεθεί είναι επειδή το συνδικαλιστικό κίνημα είναι αδύναμο και κατώτερο των περιστάσεων.

Πιστεύω όμως ότι η άμεση και ακαριαία αντίδραση απέναντι σ’ αυτήν τη δολοφονία είναι ένα θετικό γεγονός. Δυστυχώς αυτό δεν μας παρηγορεί ούτε μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα. Αλλά ήταν ακριβώς μια αυθεντική αντίδραση της τάξης, ούτε υπολογισμένη ούτε προβλέψιμη. Σε πολλά εργοστάσια, οι εργάτες μέσα σε διάστημα λίγων ωρών κατέβηκαν σε απεργία και αυτό ώθησε πολλές δομές της CGIL να πάρουν θέση και να οδηγήσει σε περιφερειακές και εθνικού επιπέδου απεργίες (μία ώρα στο μεταλλουργικό κλάδο). Είναι πολύ λίγο, σίγουρα, αλλά όμως είναι ένα πολιτικό γεγονός.

Είναι επίσης θετικό ότι η απάντηση ξεπέρασε για μια φορά τα όρια που δεν ξεπερνούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως είναι η διαφορετική εθνικότητα και οι διαφορετικές θρησκείες. Εμένα δεν με εκπλήσσει, αλλά δεν ήταν σίγουρα δεδομένο ότι Ιταλοί εργάτες θα απεργούσαν για έναν Αιγύπτιο επισφαλώς εργαζόμενο και θα τον αναγνώριζαν σαν σύντροφό τους. Πάνω απ’ όλα στον ιταλικό βορρά, όπου η Λέγκα (στμ: ακροδεξιό κόμμα) και η ρατσιστική της προπαγάνδα είναι πολύ διαδεδομένες, δυστυχώς και ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Να λοιπόν, ακόμα και γι’ αυτό ισχυρίζομαι ότι ήταν μια αντίδραση της τάξης. Όλο αυτό δεν αναιρεί την ανεπάρκειά μας. Αλλά δοκιμάζουμε μια «επανεκκίνηση» και από αυτό το γεγονός.



Τα τελευταία χρόνια το εργατικό κίνημα και ιδιαίτερα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα δέχονται σκληρές επιθέσεις στην Ιταλία. Ποια είναι σήμερα η εικόνα στους χώρους δουλειάς; Και πώς αντιδρούν οι τρεις μεγάλες συνομοσπονδίες;

Είναι 20 χρόνια τώρα που το ιταλικό εργατικό κίνημα υφίσταται ήττες. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε μια μεγάλη αύξηση της επισφάλειας, την απίστευτη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (το 2018 το όριο ανεβαίνει στα 67 χρόνια και κατόπιν θα αυξηθεί κι άλλο, αυτόματα, ως τα 70 χρόνια), τη μείωση των μισθών, το «άδειασμα» των εθνικών συλλογικών συμβάσεων, την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών και συνεπώς τον ακόμα μεγαλύτερο εργοδοτικό εκβιασμό που οφείλεται περισσότερο στην ακύρωση των νόμων οι οποίοι ως το 2012 καθιστούσαν σχετικά δύσκολη την απόλυση.

Όλες οι μεταρρυθμίσεις πέρασαν με τη συναίνεση των συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών (ως την δεκαετία του ’90) ή χωρίς δική τους ισχυρή αντίσταση. Ή καλύτερα, η CGIL αντέδρασε μόνο επί κεντροδεξιάς διακυβέρνησης αλλά αποδέχθηκε τις ίδιες μεταρρυθμίσεις όταν τις πρότειναν κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς ή τεχνοκρατών. Το 2012, στη χειρότερη μεταρρύθμιση για τις συντάξεις, η CGIL προκήρυξε μόνο 3 ώρες απεργία!

Αυτό οδήγησε σε μια απογοήτευση και δυσπιστία τους εργαζόμενους-ες, οι οποίοι όμως συνεχίζουν να φαίνονται έτοιμοι για να κινητοποιηθούν όποτε καλούνται να το κάνουν. Η CGIL είναι το μεγαλύτερο ιταλικό συνδικάτο και η μεγαλύτερη μαζική οργάνωση της Ιταλίας. Αν οι ηγέτες της ήθελαν πραγματικά να κινητοποιήσουν τους εργαζόμενους (πάνω απ’ όλα για το θέμα των συντάξεων, για το οποίο υπάρχει διάχυτος θυμός) θα μπορούσαν να το κάνουν.

Δυστυχώς, αντιθέτως και αυτό το φθινόπωρο η CGIL στέκει ακίνητη. Παρόλο που η κυβέρνηση ανοίγει το θέμα των συντάξεων: Θέλουν να εισάγουν έναν αισχρό μηχανισμό με τον οποίο θα μπορεί κάποιος να βγει στη σύνταξη νωρίτερα (στα 63, που είναι ήδη πάρα πολλά!), αλλά στηριζόμενος στις τράπεζες, διαμέσου ενός δανείου που θα αρχίσει να το αποπληρώνει από την ημερομηνία συνταξιοδότησης και για 20 χρόνια, μαζί προφανώς με τα τραπεζικά έξοδα και τις σχετικές επιβαρύνσεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου σε περίπτωση θανάτου. Είναι μια πρέσα που θα μειώσει κι άλλο την αξία των συντάξεων και θα ρίξει τους εργαζόμενους στα χέρια των τραπεζών.

Επίσης η κυβέρνηση συζητά για όλες σχεδόν τις πιο σημαντικές εθνικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας: στο δημόσιο, στα σχολεία, στη μεταλλουργία, στο εμπόριο. Σε όλες αυτές τις συλλογικές συμβάσεις η συζήτηση γίνεται με τέτοιο τρόπο που προκαλεί την υποψία ότι η ανανέωσή τους δεν θα συμφέρει πια τους εργαζόμενους αλλά τις επιχειρήσεις.

Η εθνική συλλογική σύμβαση πάει να γίνει το όργανο διαμέσου του οποίου, με μηδενικό αντάλλαγμα, κυβέρνηση και επιχει

Θα ήθελα ακόμα να προσθέσω κάτι που θεωρώ σημαντικό. Με ευκαιρία της ημέρα εναντίον της βίας κατά των γυναικών, στις 26 Νοέμβρη θα γίνει μια μεγάλη πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη. Δεν είναι λοιπόν ένας εορτασμός αλλά μια εξαιρετική ευκαιρία κινητοποίησης και αυτοδιάθεσης των γυναικών ενάντια στη βία και ενάντια στη λανθασμένη και μειωτική άποψη που θωρεί το Feminicidio (νεολογισμός που σημαίνει δολοφονία μιας γυναίκας από άνδρα) μια κατάσταση εξαίρεσης ή ένα έκτακτο περιστατικό και όχι ένα δομικό φαινόμενο, την ακραία συνέπεια της πατριαρχικής κουλτούρας που το τροφοδοτεί και το δικαιώνει, με το δικό του σύστημα εξουσίας, τα δικά του στερεότυπα του είδους, στην οικογένεια, την κοινωνία και στον κόσμο της εργασίας.

Αν δεν τεθεί σε αμφισβήτηση από τις ρίζες αυτό το σύστημα, με πρωταγωνίστριες τις γυναίκες, ακόμα και από πολιτική άποψη, από άποψη οικονομική και συνθηκών εργασίας, ο κίνδυνος είναι ότι στο τέλος δεν θα αλλάξει τίποτα και ότι η βία θα καταδικάζεται στα λόγια αλλά θα γίνεται ανεκτή εκ των πραγμάτων. Η διαδήλωση στις 26 Νοέμβρη στη Ρώμη και ο δρόμος που οδηγεί σ’ αυτήν είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα σε αυτόν τον αγώνα.

ρήσεις μειώνουν κι άλλο τους μισθούς (αντικαθιστώντας τους ευθέως με κουπόνια για ψωμί ή για βενζίνη!), αυξάνουν τα ωράρια εργασίας και την καταπίεση. Η CGIL θα έπρεπε να ενοποιήσει όλες τις εθνικές διαφορές και να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους κηρύσσοντας γενική απεργία. Αντιθέτως δεν το κάνει και προχωρά σε διαπραγμάτευση με τις επιχειρήσεις και την κυβέρνηση πάνω σε αυτήν την απαράδεκτη βάση.



Η FIOM είχε μεγάλη παράδοση αγώνων τα προηγούμενα χρόνια και είχε αρνηθεί τη «συναίνεση» που αποδέχτηκαν οι μεγάλες συνομοσπονδίες. Αν δεν κάνω λάθος πλέον «συμφιλιώθηκε» με την ηγεσία της CGIL. Υπήρξαν αντιδράσεις μέσα στο συνδικάτο; Ποια είναι η κατάσταση τώρα;

Ακόμα και η FIOM αποδέχεται να διαπραγματευθεί τις προτάσεις των αφεντικών της μεταλλουργίας για την ανανέωση της εθνικής συλλογικής σύμβασης, αντί να προχωρήσει σε απεργίες. Το ρίσκο είναι να υπογράψει μια σύμβαση που με αντάλλαγμα ελάχιστα χρήματα, θα κάνει πιο δύσκολη τη δυνατότητα σύμβασης σε επίπεδο επιχείρησης (τα μπόνους της επιχείρησης θα γίνονταν όλα μεταβλητά) και θα παραδίδει θεμελιώδη δικαιώματα. Ο κίνδυνος είναι να αποδεχθεί όλα εκείνα που τα τελευταία οκτώ χρόνια η ίδια η FIOM έχει αρνηθεί (η FIOM είχε αρνηθεί να υπογράψει τις δύο τελευταίες συμβάσεις εθνικού επιπέδου, του 2009 και του 2012).

Ιστορικά η FIOM πάντα είχε αντιταχθεί στις υποχωρήσεις της CGIL, αλλά τώρα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και δεν είναι μυστήριο ότι ο γενικός γραμματέας της FIOM σύντομα θα μπει στη Γραμματεία της CGIL (ο μεγαλύτερος εκτελεστικός οργανισμός). Πλέον δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στην πολιτική γραμμή της FIOM και της CGIL.

Αλλά ακόμα υπάρχει μια οργανωμένη διαφωνία στη FIOM. Η δική μας εσωτερική αντιπολίτευση είναι βαθιά ριζωμένη στη FIOM. Εάν πράγματι, η FIOM έφτανε να υπογράψει μια εθνική συλλογική σύμβαση που, όπως εκτιμούμε, θα είναι χειρότερη, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της μεταλλουργίας που είναι παραδοσιακά οι πιο συνειδητοί και συγκρουσιακοί. Και δεν θα είναι εύκολο! Εμείς λέμε ευθέως πως αν γίνουν έτσι τα πράγματα θα οργανώσουμε τη διαφωνία όπως πάντα κάναμε.



Σε αυτήν την κατάσταση, πώς κινούνται τα μαχητικά τμήματα του συνδικαλισμού -οι COBAS, η USB, η μαχητική πτέρυγα της CGIL και της FIOM; Υπάρχει συντονισμός μεταξύ τους ή και με άλλα κοινωνικά κινήματα;

Παρά την ακινησία της CGIL, δεν πάνε πολύ καλύτερα τα σωματεία της βάσης. Μπορούμε να πούμε σίγουρα ότι οι μοναδικές πρωτοβουλίες γενικής κινητοποίησης που γίνονται αυτές τις εβδομάδες είναι εκείνες από σωματεία βάσης. Τα αίτια των κινητοποιήσεων είναι όλα δίκαια και αποτελούν κοινό τόπο. Όμως συνεχίζει να υπάρχει κατακερματισμός των αγώνων και διαγκωνισμός πολλών διαφορετικών υπογραφών/καλεσμάτων που δεν βοηθάει το εργατικό κίνημα. Σε δυο βδομάδες θα γίνουν δύο διαφορετικές γενικές απεργίες διάφορων σωματείων βάσης. Αυτό δυστυχώς δεν πολλαπλασιάζει τη σύγκρουση αλλά την κάνει πιο αδύναμη, επειδή οι δυνάμεις αυτών των σωματείων είναι μειοψηφικές και το γεγονός ότι οι απεργίες γίνονται σε διαφορετικές ημερομηνίες και όχι στην ίδια δημιουργεί αποπροσανατολισμό στους εργαζόμενους.

Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι ο δικός μας ρόλος είναι να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε μια ώθηση από τα κάτω που να σπρώξει το συνδικαλιστικό κίνημα να ξεπεράσει τα όρια του, επειδή η CGIL είναι σε ακινησία, επειδή τα σωματεία της βάσης είναι διαιρεμένα και αυτοαναφορικά. Χωρίς μια ώθηση από τα κάτω ο κίνδυνος είναι ότι τίποτα δεν θα αλλάξει ποτέ ούτε στην μία πλευρά ούτε στην άλλη.



Ποια είναι η σημασία του δημοψηφίσματος Ρέντσι για την εργατική τάξη και τι στάση κρατά το οργανωμένο εργατικό κίνημα σε αυτήν τη μάχη;

Στις 4 Δεκέμβρη θα γίνει το δημοψήφισμα για να εγκριθεί η τροποποίηση του συντάγματος που προτείνει η κυβέρνηση και που -αν περάσει- θα κάνει πιο ισχυρή και αυταρχική την κυβέρνηση απέναντι στη λαϊκή κυριαρχία, η οποία θα μειωθεί. Αυτός που θα κερδίζει τις εκλογές, ακόμα και αν δεν έχει μια πραγματική πλειοψηφία στη χώρα, θα έχει τα μέσα να κυβερνά χωρίς να ενδιαφέρεται να χτίσει συναινέσεις.

Η CGIL το Σεπτέμβρη διακήρυξε ότι στηρίζει το ΟΧΙ. Είναι ένα θετικό και σημαντικό γεγονός που ανησυχεί πολύ τον πρωθυπουργό Ρέντσι και που απαντά στην χωρίς όρους στήριξη του ΝΑΙ από την Confidustria (ο ιταλικός ΣΕΒ). Είναι επίσης σημαντικό επειδή διαφορετικά η στήριξη του ΟΧΙ θα κατέληγε να μονοπωληθεί από τη Δεξιά.

Ωστόσο η καμπάνια της CGIL για το ΟΧΙ είναι αντιφατική, με ολόκληρες δομές της να μην τυπώνουν καν την προκήρυξη και με το Εργατικό Κέντρο του Μιλάνου (που είναι το μεγαλύτερο στην Ιταλία) να παίρνει θέση στην Εθνική Συνέλευση υπέρ του ΝΑΙ.

Στην πραγματικότητα το γεγονός ότι η CGIL τάχθηκε υπέρ του ΟΧΙ αποφασίστηκε όχι τόσο από κοινωνικές δυναμικές αλλά από γραφειοκρατικές ισορροπίες, εσωτερικές της ίδιας της CGIL και του Δημοκρατικού Κόμματος. Παραμένει σημαντικό το ΟΧΙ της CGIL αλλά σίγουρα θα έπρεπε να κάνει πολλά περισσότερα και να διεξάγει μια πιο πλατιά κινητοποίηση ενάντια στην κυβέρνηση που να θέτει στη συζήτηση όχι μόνο τη συνταγματική μεταρρύθμιση αλλά επίσης και την αντίθεση στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, την μεταρρύθμιση των συντάξεων, τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.

Συνολικά το ΟΧΙ της CGIL θα έπρεπε να φτιάξει μια κοινωνική αντιπολίτευση στη χώρα και να εμπλέξει τους εργαζόμενους σε μια αληθινή κινητοποίηση εναντίον της κυβέρνησης, εναντίον του σχεδίου τραπεζών και αφεντικών, καλά προπαγανδισμένο από τον αμερικανικό κολοσσό της JP Morgan: «να απελευθερωθούμε από τα αντιφασιστικά συντάγματα» και να επιβάλουν χωρίς περιορισμούς και δισταγμούς λιτότητα, ευελιξία, χαμηλούς μισθούς, απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις.

Λοιπόν, αν δεν το κάνει η CGIL, το λίγο που μπορούμε θα το κάνουμε εμείς! Στις 4 Δεκέμβρη ελπίζουμε πραγματικά ότι θα νικήσει το ΟΧΙ και επιτέλους θα αλλάξει κάτι στη χώρα. Το έχουμε ανάγκη. Πάνω απ’ όλα έχουμε ανάγκη να μην υποστούμε ακόμα μια ήττα.



Ελιάνα, τι θα ήθελες ακόμα να μας πεις;

Θα ήθελα ακόμα να προσθέσω κάτι που θεωρώ σημαντικό. Με ευκαιρία της ημέρα εναντίον της βίας κατά των γυναικών, στις 26 Νοέμβρη θα γίνει μια μεγάλη πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη. Δεν είναι λοιπόν ένας εορτασμός αλλά μια εξαιρετική ευκαιρία κινητοποίησης και αυτοδιάθεσης των γυναικών ενάντια στη βία και ενάντια στη λανθασμένη και μειωτική άποψη που θωρεί το Feminicidio (νεολογισμός που σημαίνει δολοφονία μιας γυναίκας από άνδρα) μια κατάσταση εξαίρεσης ή ένα έκτακτο περιστατικό και όχι ένα δομικό φαινόμενο, την ακραία συνέπεια της πατριαρχικής κουλτούρας που το τροφοδοτεί και το δικαιώνει, με το δικό του σύστημα εξουσίας, τα δικά του στερεότυπα του είδους, στην οικογένεια, την κοινωνία και στον κόσμο της εργασίας.

Αν δεν τεθεί σε αμφισβήτηση από τις ρίζες αυτό το σύστημα, με πρωταγωνίστριες τις γυναίκες, ακόμα και από πολιτική άποψη, από άποψη οικονομική και συνθηκών εργασίας, ο κίνδυνος είναι ότι στο τέλος δεν θα αλλάξει τίποτα και ότι η βία θα καταδικάζεται στα λόγια αλλά θα γίνεται ανεκτή εκ των πραγμάτων. Η διαδήλωση στις 26 Νοέμβρη στη Ρώμη και ο δρόμος που οδηγεί σ’ αυτήν είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα σε αυτόν τον αγώνα.



Πηγή: rproject.gr

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 1/11/2016, στο αμφιθέατρο του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, σε κλίμα αγωνιστικής συνεργασίας, σύσκεψη εκπροσώπων των συνδικαλιστικών φορέων των υγειονομικών Θεσσαλίας.
Συμμετείχαν εκπρόσωποι από 9 φορείς. Τις Ενώσεις Γιατρών Νοσηλευτηρίων και Κέντρων Υγείας Λάρισας, Μαγνησίας, Τρικάλων και Καρδίτσας, το Σύλλογο Γιατρών ΕΣΥ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, τους Συλλόγους Εργαζομένων των Νοσοκομείων Λάρισας και Βόλου, το Σύλλογο Νοσηλευτών Δ.Ε. της 5ηςΥ.ΠΕ. και το Σύλλογο Εργαζομένων του ΕΚΑΒ Θεσσαλίας.

   Τα νέα, για την αναστολή λειτουργίας ολόκληρου του Χειρουργικού Τομέα του Νοσοκομείου Λαμίαςκαι η προοπτική μερικής αναστολής της λειτουργίας της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Καρδίτσας, έριξαν βαριά τη σκιά τους στη σύσκεψη, αναδεικνύοντας τη ζοφερή πραγματικότητα, αλλά και τη στόχευση των εφαρμοζόμενων πολιτικών για τα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και συνολικά τη Δημόσια Υγεία, εφόσον περιοριστούμε σε παθητικό ρόλο.


Τα κεντρικά ζητήματα που απασχόλησαν τη σύσκεψη ήταν:

• - Οι πολιτικές ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Δημόσιας Υγείας, που ακυρώνουν τις συνταγματικές επιταγές, μετατρέπουν τα κοινωνικά αγαθά σε αγοραία εμπορεύματα και εξαναγκάζουν τους εξουθενομένους συμπολίτες μας, να πληρώνουν βαρύ τίμημα για υπηρεσίες ήδη προπληρωμένες, μέσω της ακραίας φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Μάλιστα ιδιαίτερα επισημάνθηκε το γεγονός ότι στη Θεσσαλία λειτουργούν περισσότερες από 3000 ιδιωτικές νοσηλευτικές κλίνες, έναντι μόλις 2000 δημοσίων, αναδεικνύοντας την περιοχή μας σε πρωταθλήτρια στο εμπόριο υγείας.
  
  - Η δραματική υποχρηματοδότηση, που ξεπέρασε το 70%, μέσα σε μια πενταετία, με αποτέλεσμα τις μεγάλες ελλείψεις σε υλικά, φάρμακα, αντιδραστήρια, τεχνολογικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό και υποδομές. Αναδείχθηκε το γεγονός ότι η εξάντληση και των τελευταίων κονδυλίων για τη προμήθεια αντιδραστηρίων και φαρμάκων τις επόμενες μέρες στα Νοσοκομεία της περιοχής μας, αλλά και σε ολόκληρη τη χώρα, ως αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης, θα βάλει σε κίνδυνο την υγεία, ακόμα και τη ζωή των ασθενών μας, όταν μάλιστα οι διοικούντες, αντί πρόσθετης χρηματοδότησης προκρίνουν τον περιορισμό των θεραπειών.
  
  - Ο πολυετής περιορισμός, στα όρια του μηδενισμού, προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, σε θέσεις πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης στο Σύστημα Υγείας, παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα, σε συνδιασμό με τις πολιτικές συγχωνεύσεων, διασυνδέσεων και συρρίκνωσης των Οργανισμών των Νοσοκομείων, που οδήγησαν στο κλείσιμο εκατοντάδες Κλινικές, Εξωτερικά Ιατρεία και άλλες δραστηριότητες. Καταγράφηκαν μάλιστα πολλές περιπτώσεις Κλινικών που κινδυνεύουν με λουκέτο.
  
  
  • Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, προσωπικού που πληρώνεται από τα έσοδα των Νοσοκομείων, δηλαδή από τις ιδιωτικές δαπάνες των πολιτών, η έμμεση ιδιωτικοποίηση, με τη μαζική είσοδο εργολάβων στο σύστημα και η εξελισόμενη νομοθετική κατοχύρωση ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων λειτουργίας των δημόσιων δομών, σύμφωνα με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
    
    
  • Οι τρομακτικές περικοπές στις αποδοχές, που σε συνδιασμό με την ακραία φορολογία και την απλήρωτη υπερεργασία, έχουν φέρει σε απόγνωση τους εργαζόμενους. Αναδείχθηκε χαρακτηριστικά το ζήτημα της άρνησης αποπληρωμής δεδουλευμένων από τη διοίκηση της 5ης Υ.ΠΕ., στους γιατρούς της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης, από τον Ιανουάριο του 2015, αξίας μεγαλύτερης των 2000 ευρώ για τον καθένα, καθώς και από τις διοικήσεις των Νοσοκομείων σε νοσηλευτές και παραϊατρικό προσωπικό, από το 2014.
    
    
  • Η διαλυτική κατάσταση και η αυθαιρεσία που επικρατεί στα απομεινάρια της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης. Η τακτική των συχνών αποσπάσεων και μετακινήσεων γιατρών των Κέντρων Υγείας, κατά κανόνα με όρους ¨εντέλεσθαι¨, για την κάλυψη αναγκών στα Νοσοκομεία, συχνά σε μη σχετικές ειδικότητες και σε άλλα Κέντρα Υγείας και Περιφερικά Ιατρεία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, με τις ακόμη απλήρωτες μετακινήσεις, σε συνθήκες γαλέρας στο Κέντρο Υγείας Αλοννήσου.Αυτή η τακτική απαξιώνει και προσβάλλει τους συναδέλφους μας, που χρησιμιποιούνται ως φτηνή εργατική δύναμη για όλες τις δουλειές, στερεί από τους πολίτες τους γιατρούς τους και επιχειρεί να αποκρύψει την υποστελέχωση.
    
    
  • Η διαλυτική κατάσταση του ΕΚΑΒ, που εκτός από τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, απειλείται με ιδιωτικοποίηση.
    
    
  • Θεσμικά και νομικά ζητήματα, σχετικά με το καθηκοντολόγιο και τα δικαιώματα του νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και το καθεστώς ανισονομίας και διαφορετικών ταχυτήτων, μεταξύ των γιατρών.
    
    
  • Το θέμα της διαφθοράς και της διαπλοκής συμφερόντων στο χώρο της υγείας, για το οποίο αναδείχθηκε η κεντρική ελεγκτική και θεσμική ευθύνη της πολιτείας. Η έλλειψη κεντρικών προμηθευτικών οργανισμών για φάρμακα και υλικά, η διαιώνηση του καθεστώτος εξωσυμβατικών προμηθειών και οι διαφορετικές ταχύτητες εργασίας λειτουργούν ως κακοφορμισμένες πληγές.
    
    
  • Ιδιαίτερα επισημάνθηκαν απ’ όλες τις πλευρές, αυθαιρεσίες του διοικητικού μηχανισμού και προσπάθεια περιθωριοποίησης, εκφοβισμού και χειραγώγησης των συνδικαλιστών και ποινικοποίσης των αγώνων.
    
    
  Αποφασίσθηκε:
  
  
  • Εκπρόσωποι από τους συμμετέχοντες φορείς, να συστήσουν Συντονιστικό Όργανο αγωνιστικής συνεργασίας, ανοιχτό σε περαιτέρω διεύρυνση.
    
    
  • Να ζητηθεί και να ορισθεί άμεσα συνάντηση του Συντονιστικού Οργάνου με τη διοίκηση της 5ης Υ.ΠΕ. και να απαιτηθούν απαντήσεις και λύσεις στα ζέοντα θέματα.
    
    
  • Να κληθούν όλες οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις των γιατρών να συγκαλέσουν Δ.Σ. και Γενικές Συνελεύσεις, όπου μεταξύ των άλλων να συζητηθεί πρόταση για επίσχεση εργασίας, όλων των γιατρών των Κέντρων Υγείας, μέχρι πλήρους αποπληρωμής των δεδουλευμένων, καθώς και καταφυγή σε νομική συνδρομή για τη διεκδίκησή τους.
    
    
  • Άμεση ανάδειξη και καταγγελία, κάθε διοικητικής αυθαιρεσίας και επιχείρησης εκφοβισμού.
    
    
  • Μαζική συμμετοχή σ’ όλες τις κινητοποιήσεις που προκηρύσονταιαπό τα δευτεροβάθμια όργανα.
    
    
  • Συναντήσεις με σκοπό το συντονισμό και την οργάνωση κοινής δράσης, για την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, με συνδικαλιστικούς φορείς, συλλογικότητες και αυτοδιοικητικούς οργανισμούς, τόσο του Συντονιστικού Οργάνου, όσο και των κατά τόπους συνδικάτων
    
    
• 
  από sxedio-b.gr
  
  

Οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τους δύο συμπροέδρους και άλλους εννιά βουλευτές του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) της Τουρκίας πριν τα ξημερώματα σήμερα λόγω της άρνησής τους να δώσουν κατάθεση για εγκλήματα που σχετίζονται με «τρομοκρατική προπαγάνδα».

Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας, εκδόθηκαν εντολές σύλληψης για 13 βουλευτές, αλλά κρατήθηκαν μόνο 11, καθώς οι άλλοι δύο βρίσκονται στο εξωτερικό. Νωρίτερα, οι δικηγόροι του κόμματος είχαν πει ότι 15 συνολικά βουλευτές βρίσκονται υπό κράτηση.

Η τουρκική αστυνομία έκανε επιδρομή στα σπίτια των συμπροέδρων Σελαχαντίν Ντεμιρτάς στην Άγκυρα και Φιγκέν Γιουκσέκνταγ στο Ντιγιαρμπακίρ, τη μεγαλύτερη πόλη στη κυρίως κουρδική νοτιοανατολική περιοχή της Τουρκίας, είπαν οι δικηγόροι του κόμματος στο πρακτορείο Reuters.

«HDP κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αντιδράσει εναντίον του πραξικοπήματος του καθεστώτος Ερντογάν», παρότρυνε το κόμμα σε μήνυμα στο Twitter, αναφερόμενο στον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η αστυνομία έκανε επιδρομή επίσης και στα κεντρικά γραφεία του κόμματος στο κέντρο της Άγκυρας, και διεξήγαγε έρευνα. Πλάνα της τηλεόρασης δείχνουν στελέχη του κόμματος να φιλονικούν με την αστυνομία κατά τη διάρκεια της επιδρομής, και ένας αυτόπτης μάρτυρας είπε στο Reuters ότι η πρόσβαση στο δρόμο που βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία έχει αποκλειστεί από πολλά περιπολικά και εξοπλισμένα αυτοκίνητα.

Μια ομάδα διαδηλωτών φωνάζοντας συνθήματα προσπάθησε να φτάσει στα γραφεία του κόμματος, αλλά εμποδίστηκε από την αστυνομία προτού μπουν στο δρόμο, σύμφωνα με μάρτυρα.

«Πολύ άσχημα νέα από Τουρκία. Ξανά. Τώρα κρατούνται βουλευτές του HDP», είπε σε μήνυμά της στο Twitter η Κάτι Πίρι, εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Τουρκία.



πηγή ilmikblog.wordpress.com

Ο Σίμος Κεδίκογλου, υπουργός του μαύρου στην ΕΡΤ μαζί με το Γιάννη Στουρνάρα υπέγραψαν τη σχετική απόφαση στη Βουλή εγκαλεί την κυβέρνηση για τις τροπολογίες στο νόμο 4339/2015. Πέρα από το γεγονός ότι δεν εισέπραξε τέλος χρήσης συχνοτήτων (είχε και αντιπαράθεση στη Βουλή με το Δ. Παπαδημούλη επί του θέματος) και του ειδικού φόρου τηλεόρασης, ο Σίμος Κεδίκογλου είναι σε θέση να θέτει ερωτήματα γιατί το επιτρέπει η κυβέρνηση! 

Το υπουργείο Επικρατείας δεν ενεργοποιεί τη διάταξη του νόμου Παππά για την επαναφορά της ΕΡΤ που προβλέπει τον έλεγχο πεπραγμένων της προηγούμενης περιόδου για τη ΝΕΡΙΤ και τη ΔΤ. Αντιλαμβανόμαστε πως κάτι τέτοιο θα προκαλούσε κρύο ιδρώτα στη ΝΔ. Το ερώτημα είναι γιατί δεν το πράττει η κυβέρνηση.


πηγή typologies

Tην Παρασκευή 4-11-2016, στο 8ο Tριμελές Πλημμελειοδικείο Aθηνών (δικαστήρια Eυελπίδων,κτήριο 2, αίθουσα 2) εκδικάζεται η έφεση του αστυνομικού της ομάδας ΔEΛTA Θεμιστοκλή Ποιμενίδη που παρ’ ολίγον να σκοτώσει την συντρόφισσα Aγγελική Kουτσουμπού στη διαδήλωση της 6ης Δεκεμβρίου 2009.

Eπειδή πολλοί ρωτούν: «εφετείο στην Eυελπίδων;», η απάντηση είναι: «Nαι, εφετείο στην Eυελπίδων», διότι πρόκειται για υπόθεση χαμηλού βαθμού - ένα απλό τροχαίο ατύχημα και αυτές οι περιπτώσεις δεν εκδικάζονται στα εφετεία της Aλεξάνδρας, αλλά στην Eυελπίδων.

Mε την κατηγορία του τροχαίου, τα αστικά δικαστήρια εκδίκασαν σε πρώτο βαθμό και δικάζουν σε δεύτερο βαθμό το αποτέλεσμα μιας βίαιης, δολοφονικού τύπου, κρατικής-αστυνομικής καταστολής, κατά της διαδήλωσης της 6ης Δεκέμβρη 2009, στην πρώτη «επέτειο» της δολοφονίας του 15χρονου Aλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Σε εκείνη τη διαδήλωση, για πρώτη φορά, χρησιμοποιήθηκαν οι μηχανές της ομάδας ΔEΛTA ως επιθετικό όπλο διάλυσης μαζικής διαδήλωσης.

Ως αποτέλεσμα εκείνης της επίθεσης, η διαδηλώτρια Aγγελική Kουτσουμπού -στέλεχος του EEK, με δράση, βασανιστήρια και φυλακή τον καιρό της δικτατορίας- παρ’ ολίγον να χάσει τη ζωή της, αφού η μοτοσυκλέτα, οδηγούμενη από τον αστυνομικό Θεμιστοκλή Ποιμενίδη, με συνεπιβάτη τον Iωάννη Zαφειράκη, την τίναξε στον αέρα και πέρασε από πάνω της. Από το χτύπημα υπέστη βαρύ κρανιοεγκεφαλικό κάταγμα, θλάση εγκεφάλου, υποσκληρίδιο αιμάτωμα, συντριπτικό κάταγμα της αριστερής κλείδας, σπάσιμο όλων των αριστερών εμπροσθίων πλευρών. Eπίσης, από κτύπημα με γκλοπ υπέστη ρήξη λιθοειδούς στο αριστερό αυτί, με αποτέλεσμα ιλίγγους, απώλεια ακοής και αστάθεια βαδίσματος που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Παρά τις μαρτυρίες δεκάδων αυτοπτών, το άφθονο οπτικοακουστικό υλικό, οι δικαστικές αρχές επέμειναν να δικάσουν την υπόθεση ως τροχαίο ατύχημα. Aπέρριψαν επίσης την μήνυση που υπέβαλε η παθούσα για βαρειά σωματική βλάβη. Πρωτοδίκως, το μονομελές δικαστήριο τροχαίων ατυχημάτων καταδίκασε τον Ποιμενίδη σε 12μηνη φυλάκιση με 3ετή αναστολή.

Mε την εκδοχή της «τροχαίας παράσυρσης» -εκδοχή που λανσάρισε ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου Πεταλωτής και ο υπουργός Xρυσοχοΐδης- η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη από το τρίκυκλο του Kοτζαμάνη ή ακόμη και το τανκ στο Πολυτεχνείο θα ήταν περιπτώσεις… τροχαίων ατυχημάτων. H «τροχαία παράσυρση» της νοημοσύνης δεν πρέπει να περάσει. H εκδίκαση μιας τέτοιας υπόθεσης ως τροχαίου αποκαλύπτει την λεγόμενη Δικαιοσύνη ως τμήμα συγκάλυψης των ανομιών του κατασταλτικού μηχανισμού.

Όλοι στα δικαστήρια. Nα καταδικαστεί ο παρ’ ολίγον δολοφόνος αστυνομικός που έχει τη δική του προσωπική ευθύνη στην επίθεση. Nα παραπεμφθεί η υπόθεση σε αρμόδιο ανώτερο δικαστήριο. Nα δικαστούν οι οργανωτές αστυνομικοί και πολιτικοί εμπνευστές εκείνης της βάρβαρης αστυνομικής καταστολής. Nα δικαστούν οι αστυνομικοί που έχουν αφήσει τον γιατρό Δημήτρη Γεωργίου με μισοπαράλυτο το δεξί χέρι από τα χτυπήματα των γκλοπς - την ώρα που προσέφερε τις πρώτες βοήθειες στην τραυματισμένη Aγγελική. Nα αθωωθούν όλοι οι σύντροφοι που σέρνονται στα δικαστήρια ή έχουν καταδικαστεί πρωτοδίκως.

Θόδωρος Kουτσουμπός

3 Nοεμβρίου 2016

Mε θέμα τον «εργοδοτικό και… δοτό συνδικαλισμό στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας», η εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» της Τετάρτης 2 Νοεμβρίου 2016 φιλοξένησε στο στούντιο τηςERTopenτονΣπύρο Κοντομάρη και τον Σταύρο Μανίκα, μέλη της εκλεγμένης διοίκησης του ΕΚΑ με τηνΑγωνιστική Ταξική Ενότητα, σε μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης σχετικά με την πορεία του εργατικού συνδικαλισμού στην Αθήνα, τις πρωτοφανείς δικαστικές παρεμβάσεις του κράτους και μάλιστα επί «αριστερής διακυβέρνησης» αλλά και την απροκάλυπτη ρελάνς του εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Αφορμή για την εκπομπή ήταν η πρόσφατη απόφαση των δικαστηρίων να δικαιώσουν τον σύλλογο εργαζομένων στην Άλφα Μπανκ, γνωστό για τον εργοδοτικό και ταξικά συναινετικό… βίο του, που λόγω σωρείας παρατυπιών είχε αποκλειστεί από το πρόσφατο συνέδριο του ΕΚΑ.Η βούληση των εργατών φεύγει, οι σκοποί των δικαστών και εργοδοτικών έρχονται…!

«Σε μια περίοδο που κυβέρνηση, κεφάλαιο και ΕΕ προετοιμάζουν το νέο αντεργατικό νόμο με σκοπό να χτυπήσουν κι άλλο τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η επιβολή διορισμένης διοίκησης στο ΕΚΑ, ανεξάρτητα από την τραγελαφική σύνθεσή της, επιφέρει τον ασφυκτικό περιορισμό της δράσης και της δικαιοδοσίας του»,τόνισαν μεταξύ άλλων οι δύο ταξικοί συνδικαλιστές.

Όπως εξήγησε ο Σπ. Κοντομάρης, ο εργοδοτικός σύλλογος της Άλφα Μπανκ επιχείρησε με τον «τσαμπουκά» να καταπατήσει το καταστατικό του ΕΚΑ παρουσιάζοντας αντιπροσώπους από πολλές πόλεις εκτός Αθήνας, αλλά και λίστα ψηφισάντων χωρίς σφραγίδες, ενώ ακόμα και ο πρόεδρός του Γκιάτης απουσίαζε από τους ψηφίσαντες!

Πρόσθεσε ότι απέναντι στο ταξικό συνδιαλιστικό κίνημα παρατάσσεται ένα ενιαίο κέντρο, από χρυσαυγίτες συνδικαλιστές όπως του σωματείου σεκιουριτάδων, εργοδότες, συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΕΚΑ και της ΓΣΕΕ, παρατάξεις, αλλά και δικηγόροι, δικαστές, με στόχο όχι το ΕΚΑ, αλλά τις ταξικές δυνάμεις που δρουν στο πλαίσιό του και κυρίως τις τάσεις εργατικής χειραφέτησης και αντίστασης στην κυρίαρχη πολιτική.

Ο Σταύρος Μανίκας ξεκαθάρισε ότι η ΑΤΕ ΕΚΑ δεν αναγνωρίζει τη δοτή διοίκηση, τις δικαστικές παρεμβάσεις της αστικής δικαιοσύνης, ούτε και πρόκειται να συμμετάσχει στη δοτή διοίκηση.

Οι δύο συνδικαλιστές αναφέρθηκαν στις ευθύνες των παρατάξεων, όχι μόνο του καθεστωτικού μπλοκ των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, αλλά και εκείνων που μιλούν στο όνομα της «ανασυγκρότησης του κινήματος» αλλά ουσιαστικά βάζουν πλάτη στο πρωτοφανές πραξικόπημα, όπως η ΕΑΚ (ΜΕΤΑ-ΛΑΕ και ΕΜΕΙΣ-Φωτόπουλος). Το μήνυμα κυβέρνησης, κράτους και εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και ότι αυτοί θα ελέγχουν ό,τι κινείται μέσα στον εργατικό συνδικαλισμό, προλειαίνοντας το έδαφος για το νέο μοντέλο χειραγώγησης των εργαζομένων, που μεθοδεύουν τρόικα και κυβέρνηση με το νέο εργασιακό και συνδικαλιστικό νόμο που θα παρουσιάσουν.

Την εκπομπή συντόνισε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Σταμούλης ενώ στον ήχο ήταν ο Παναγιώτης Ζέκιος.  

H εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen κάθε Τετάρτη απόγευμα, από τις 18.00 μέχρι τις 19.00 και μπορείτε να την παρακολουθείτε μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com.

Το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από  ραδιοφωνικούς σταθμούς στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, τη Βόρεια Πελοπόννησο, την Εύβοια, τα Χανιά κ.α.

Ακούστε στα δύο βίντεο που ακολουθούν, ολόκληρη την ενδιαφέρουσα εκπομπή εδώ: pandiera

Oι WantedMen είναι μια συμμορία bandidos που παίζει Αμερικάνικη folk μουσική, σε τραγούδια για καταδικασμένους, απόκληρους, μελλοθάνατους και ερωτοχτυπημένους gringos.Με φόντο τις πιο σκονισμένες πολιτείες της Αμερικής, καβάλα στους country/ blues ήχους και στίχους των Johnny Cash, Hank Williams, Don Gibson, του Bob Dylanκ.α. οι Wanted Men περιπλανούνται μουσικά. Επιχειρούν να μας προσφέρουν μια γεύση περιπλάνησης στις ιστορίες της παλιότερης και σύγχρονης -μα πάντα Άγριας- Δύσης.

Οι WantedMen, στην ακουστική τους σύνθεση είναι οι:

Νικος Ξυνός: Φωνητικά και ακουστική κιθάρα

Βύρωνας Τσιμπλάκης: Ακουστική κιθάρα

Βαγγέλης Τσιμπλάκης: Cajon και κρουστά

Guest στην Φυσαρμόνικα ο Ορέστης Τσικούρης

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΙ Live

για τον ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ




ΑΥΤΗ είναι η «γιορτή» της σκηνής μας.

Κάθε χρόνο,
δυόμιση δεκαετίες τώρα, ευλαβικά,
οι "Απροσάρμοστοι" πάνω κ κάτω από τη σκηνή,
τιμούν και γεύονται την καλλιτεχνική (και όχι μόνο..) παρακαταθήκη
του σπουδαιότερου 'Ελληνα ρόκερ,
του Παύλου Σιδηρόπουλου.

Και ενώ τόσοι και τόσοι προσπάθησαν και προσπαθούν
να εκμεταλλευτούν την προίκα και τον μύθο του..
Και ενώ άλλοι τόσοι μίλησαν (με κούφια λόγια) για αυτόν..
..υπάρχει ΜΙΑ βραδιά το χρόνο, χρόόόνια τώρα, πριν κ μετά,
που επιτέλους μιλάνε αυτοί που πρέπει να μιλήσουν..
Οι «Απροσάρμοστοι»,
(Κυριάκος Δαρίβας: τύμπανα, Οδυσσέας Γαλανάκης: κιθάρα, Αλέκος Αράπης: μπάσο)
τα εναπομείναντα μέλη της «συμμορίας»
που μαζί με τον Βασίλη Πετρίδη τον Λουκά Γκέκα
και μπροστάρη τον πολύ Παύλο Σιδηρόπουλο,
τάραξαν τα νερά της ελληνικής ροκ σκηνής
(που τα απόνερα ακόμα φουσκώνουν θάλασσες μέσα μας)
...και μιλάνε δυνατά
...και τραγουδάνε δυνατά,
μαζί με εκατοντάδες φωνές,
αυτών που μπορούν να ξεχωρίσουν το γνήσιο από το δήθεν,
αυτών που έσκαψαν βαθιά και βρήκαν τον ..θησαυρό,
στους ευρηματικούς στίχους τις μελωδίες,
στη ζεστασιά της φωνής του χαρισματικού Παύλου,
αυτών που κάθε χρόνο γεμίζουν το Κύτταρο και βροντοφωνάζουν...




«..2016, κυρίες και κύριοιοιοιοι...κι οι Απροσάρμοστοι θα βγουν,
με τσαμπουκά να σας τα πουν, σταράτα..»

Μια φορά το χρόνο κυρίες κ κύριοι,
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016, στο Κύτταρο .




FB EVENT: https://www.facebook.com/events/364221317255247/


ΠΟΡΤΕΣ: 22.00 / ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10€
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 8224134. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ (από 10 Νοεμβρίου):

ΚΥΤΤΑΡΟ: Ώρες – Μέρες συναυλιών και 10 – 13.00 καθημερινές www.kyttarolive.gr
Eat Metal Records: Σπ. Τρικούπη 45, Εξάρχεια, 213 0378553
Sirens Records: Νικηταρά 14 Αθήνα, 210 3822304
VIVA.GR http://www.viva.gr/
PUBLIC http://www.public.gr/
RELOAD STORES https://www.facebook.com/ReloadStores
SEVEN SPOT http://www.sevenspot.gr/
11876 Πληροφορίες Τηλεφωνικού Καταλόγου http://www.11876.gr/