Μια αυθεντική μουσικοχορευτική παράσταση που ταξιδεύει τον θεατή στη ρίζα του flamenco, αναδεικνύοντας μουσικές επιρροές που έχει δεχτεί η τέχνη αυτή στο βάθος των χρόνων, έρχεται στο Φεστιβάλ Παπάγου.

 

Mια ανεπανάληπτη παράσταση χορού flamenco υψηλών προδιαγραφών της χορεύτριας και χορογράφου Στεφανίας Μαρίας Σιδέρη θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το αθηναϊκό κοινό την Πέμπτη 29 Αυγούστου στο κηποθέατρο Παπάγου. Πλαισιομένη από σπουδαίους μουσικούς όπως Pascual de Lorca (Ισπανία), Κώστα Βλαχόπουλο (Ελλάδα), Santiago Bucheli (Κολομβία), Alejandro Silverio (Ισπανία) και Herman Mayr (Αργεντινή), η παράσταση θα ταξιδέψει τον θεατή στα μουσικά σοκάκια της Ανδαλουσίας και της Αβάνας, μαγεύοντας τον με τον αισθησιακό αέρα του Buenos Aires καθώς προβάλλει στοιχεία από μουσικές επιρροές που έχει δεχτεί η τέχνη του flamenco στο βάθος των χρόνων.

Συντελεστές

• Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Στεφανία Μαρία Σιδέρη
• Xορός/Χορογραφίες: Στεφανία Μαρία Σιδέρη
• Μουσικοί: Pascual de Lorca, Santiago Bucheli, Alejandro Silverio, Κώστας Βλαχόπουλος, Herman Mayr

 

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

• 29/08/2024

Πέμπτη, 20:45

Τοποθεσία:

Δημοτικό Κηποθέατρο Παπάγου, Κορυτσάς (6η στάση Παπάγου), Παπάγου

• Κηποθέατρο Παπάγου

Eισιτήρια:

20€ Κανονικό | 18€ ΑμΕΑ

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ.: 210 65 20 412 | festival.dpapxol.gov.gr

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ

Είναι Βέλγος. Γεννημένος το 1962. Είναι καλλιτέχνης πολυμέσων (αυτό που διεθνώς αναφέρεται ως «multimedia artist») και κινηματογραφιστής. Οχι απλών θεμάτων: τα ντοκιμαντέρ του φέρουν πολύχρονη έρευνα, σπάνιο αρχειακό υλικό και είναι βαθιά πολιτικά, δίχως ο ίδιος ο σκηνοθέτης να ακούγεται διόλου στην ταινία. Ούτε ο ίδιος, ούτε η θέση του άμεσα. Αλλά αν κάνεις ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Σάουντρακ για ένα πραξικόπημα» («Soundtrack to a Coup d’Etat») χρειάζεται να πεις πολλά παραπάνω για το ποια θέση έχεις και σε ποια πλευρά της Ιστορίας;

Τον Γιόχαν Γκριμονπρέζ τον γνωρίσαμε στο φετινό, 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το ντοκιμαντέρ του «Σάουντρακ για ένα πραξικόπημα» ήταν κατ’ εμάς το καλύτερο της διοργάνωσης και δεν ήταν τυχαίο πως έλαβε το Βραβείο Κοινού: περίπου 2,5 ώρες ταινία για την άνοδο και τη δολοφονία του Πατρίς Λουμούμπα, του μοναδικού δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Δημοκρατίας του Κονγκό, αμέσως μετά την ανεξαρτητοποίησή του από τους Βέλγους το 1960. Ούτε έναν χρόνο δεν πρόλαβε να μείνει στην εξουσία: οι ΗΠΑ, το Βέλγιο, η CIA με την αγαστή σύμπραξη του ΟΗΕ μέσω του τότε γεν. γραμματέα του, Νταγκ Χάμαρσκελντ, διοργάνωσαν και επέτρεψαν τη δολοφονία του Κονγκολέζου προέδρου, φυσικά για οικονομικούς λόγους: δεν ήταν δυνατόν να είναι ανεξάρτητο πραγματικά το Κονγκό, ούτε να έχει έναν αριστερό πρόεδρο. Τα ορυχεία στην Κατάνγκα (διαμάντια, ουράνιο, μέταλλα κ.ά.) ήταν απολύτως απαραίτητα για τη Δύση και φυσικά για τα βελγικά συμφέροντα.

Ο Λουμούμπα, αν και δημοκρατικά ψηφισμένος, αν και είχε την υποστήριξη και άλλων ηγετών αφρικανικών χωρών, αλλά και της Ινδίας και της Κούβας και της τότε Σοβιετικής Ενωσης, έπρεπε, πολύ απλά, να φύγει από τη μέση. Ο σκηνοθέτης βρήκε απίστευτο αρχειακό υλικό, τόσο από τον ΟΗΕ όσο και από έρευνες δημοσιογράφων έως τώρα (είναι τρομερό το πόση δημοσιογραφικά ερευνητική δουλειά έχει γίνει πάνω σε παρόμοια θέματα και δεν έχουμε ιδέα) και παρουσίασε μία όχι τοπική αλλά παγκόσμια αλήθεια και μάλιστα με αριστοτεχνικά δομημένο κινηματογραφικό τρόπο: μέσω ενός ασύλληπτου από τον κοινό νου συνδυασμού γεωπολιτικής, τζαζ μουσικής (αλήθεια, μπορεί να φανταστεί κανείς τι ρόλο έπαιξε ακόμη και ο σπουδαίος τζαζίστας Λούις Αρμστρονγκ ως «πιόνι» της CIA στη δολοφονία του Λουμούμπα, δίχως καν να το ξέρει ο ίδιος;), ψυχροπολεμικής ίντριγκας και αποικιοκρατικών πρακτικών με φόντο το Κονγκό, καταλαβαίνουμε πόσο τελικά από το 1960 (και ακόμα νωρίτερα) έως και σήμερα οι τακτικές των μεγάλων δυνάμεων και των πρώην (και νυν) αποικιοκρατικών χωρών είναι απολύτως οι ίδιες:

«Είναι τρομερό το πόσο ψηλά φτάνουν οι αποφάσεις για το πώς θα διοικηθεί μία χώρα, η οποία δεν έχει δύναμη αλλά έχει κοιτάσματα ή είναι ιδιαίτερης σημασίας για χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία, το Βέλγιο κ.λπ. Μελέτησα και άκουσα όλες τις ομιλίες στο Συνέδριο του ΟΗΕ το 1960, όπου μιλούσαν όλοι οι ηγέτες των χωρών του οργανισμού. Μελέτησα αρχειακό υλικό που αποδεικνύει μέρα τη μέρα τι ακριβώς συνέβη τότε στο Κονγκό - αν το πιστεύεις βρήκα στοιχεία ακόμη και για το τι “σκέφτονταν” να κάνουν σχετικά και με την Κύπρο τότε. Στις ΗΠΑ, πρόεδρος ήταν ο Αϊζενχάουερ και στην ΕΣΣΔ ο Νικίτα Χρουστσόφ. Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ηγέτης της Κούβας και τότε, τη δεκαετία του ’60, ξεκινούσε ο αγώνας για την ανεξαρτητοποίηση πολλών χωρών της Αφρικής... Το τι συνέβη σε όλες τις περιπτώσεις (Κονγκό, Ν. Αφρική, Αγκόλα κ.λπ.) βασίστηκε ακριβώς στην ίδια τακτική: ο ΟΗΕ έστελνε ειρηνευτικές δυνάμεις, που μόνο ειρηνευτικές δεν ήταν. Ο τότε γ.γ. του οργανισμού Νταγκ Χάμαρσκελντ (ο οποίος όπως ξέρουμε τον επόμενο χρόνο, 1961, πέθανε σε ένα πολύ περίεργο αεροπορικό δυστύχημα στην Αφρική) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις: ήξερε για το σχέδιο της δολοφονίας, οι ομιλίες του στη Συνέλευση του ΟΗΕ όταν ηγέτες τον καλούσαν να παραιτηθεί ήταν όλες ψεύτικες και όλοι ξέρουμε τι τελικά έγινε.

Ο Πατρίς Λουμούμπα, αυτός ο νέος άνδρας, ο δημοκρατικά ψηφισμένος πρόεδρος του Κονγκό, που έλεγε πως “Δεν είμαι κομμουνιστής. Είμαι μαύρος ηγέτης ελεύθερης χώρας”, δολοφονήθηκε από ομάδες πληρωμένες από ξένες κυβερνήσεις, με την ανοχή (αν όχι τις πλάτες) του ΟΗΕ... Από όλη αυτή την έρευνα κατέληξα πως... ζούμε σε μία ψευδαίσθηση: νομίζουμε έως και σήμερα πως επειδή υπάρχουν εκλογές και λένε πως έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα, είμαστε ελεύθεροι πολίτες. Δεν ισχύει. Δεν έχουμε δημοκρατία. Σε εταιρειοκρατία ζούμε. Η καλύτερα, χρηματοπιστωτικοκρατία. Τα λόμπι καθορίζουν τις πολιτικές και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ακριβώς οι ίδιες πληρωμένες ομάδες μισθοφόρων ή απλά πληρωμένων δολοφόνων χρηματοδοτούνται από τις ακριβώς ίδιες κυβερνήσεις για την εξυπηρέτηση ακριβώς των ίδιων συμφερόντων. Παλαιότερα ο Βέλγος βασιλιάς έδινε εντολές να κόβουν τα χέρια των μαύρων εργατών/δούλων στο Κονγκό κατά τη συλλογή του καουτσούκ. Μόλις οι άνθρωποι αυτοί κατόρθωσαν να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, τούς δολοφόνησαν τον πρόεδρο. Και σήμερα είναι χειρότερα από ποτέ!

Ολο το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε από τα βιντεοσκοπημένα αρχεία που είχε κρατήσει η Ιβ Μπλουάν. Πρόκειται για την κόρη της Αντρέ Μπλουάν, της γυναίκας που ήταν πολύ κοντά στον Λουμούμπα. Ηταν ακτιβίστρια και είχε οργανώσει το γυναικείο δημοκρατικό/φεμινιστικό κίνημα εκείνη την περίοδο στο Κονγκό. Αναφέρεται όπως ξέρετε στο ντοκιμαντέρ, καθώς όταν έπιασαν τον Πατρίς, εξόρισαν και την ίδια από το σπίτι της στο Κονγκό: αναγκάστηκε να μπει σε ένα αεροπλάνο, με άγνωστη κατεύθυνση, αφήνοντας πίσω τον άνδρα και τα παιδιά της. Δεν ήξερε αν θα τους ξανάβλεπε ούτε αν θα έμενε ζωντανή. Η προϋπόθεση γι’ αυτά τα δύο, σύμφωνα με τους “απαγωγείς” της, ήταν να μη μιλήσει ποτέ στον διεθνή Τύπο για τα όσα ήξερε. Τελικά, έπειτα από πολύ καιρό στη σιωπή, μίλησε για όλα. Εχει γραφεί και σχετική βιογραφία που ελπίζω να μεταφραστεί και στα ελληνικά και κάπως έτσι, από μαγνητοσκοπήσεις της περιόδου που ήταν στην κατοχή της κόρης της, άρχισα να ξετυλίγω το νήμα τού τι συνέβη στο Κονγκό και εξαιτίας της πατρίδας μου, του Βελγίου. Ζήτησα από τις κρατικές μας υπηρεσίες αρχειακό υλικό για την Μπλουάν και ενώ μου είχαν πει πως υπήρχε και ήταν θέμα χρόνου να το μελετήσω, τελικά... ενημερώθηκα πως όλα έχουν χαθεί και “τι κρίμα - δεν θα μπορέσουν να με εξυπηρετήσουν”! Εχουν ήδη περάσει 60 χρόνια από τότε και ακόμη κρύβουμε πράγματα... Ακριβώς γιατί τα εγκλήματα (πολιτικά και όχι μόνο) που διεπράχθησαν κατά την περίοδο της αποαποικιοκρατικοποίησης είναι παρόμοια με τα όσα γίνονται και σήμερα σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής... αλλά όχι μόνο.

Ναι. Η ταινία είναι ένα “Κατηγορώ”. Ενα “κατηγορώ” απέναντι στην αντίφαση του να επιτρέπεται σε μία χώρα να έχει αυτοδιάθεση και δημοκρατία και την ίδια ακριβώς στιγμή οι αποικιοκρατικές δυνάμεις που την επιβουλεύονταν για δεκαετίες να καθορίζουν οι ίδιες ποιος θα είναι ο πρόεδρός της, άρα να την “υποδουλώνουν” για μία ακόμη φορά, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο στους πολίτες της να υπάρξουν ως ελεύθεροι πολίτες. Πλέον είμαστε “δούλοι” των λόμπι, των εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Κάθε φορά που αγοράζουμε ένα καινούργιο κινητό καλό είναι να ξέρουμε πως συντηρούμε ακριβώς αυτό το καθεστώς, καθώς τα υλικά για να δημιουργηθεί αυτό το κινητό, οι πρώτες ύλες δηλαδή, προέρχονται από αυτές τις χώρες. Μιλάμε για ένα πιο ύπουλο πραξικόπημα που το συντηρούμε εμείς οι ίδιοι, δίχως ίσως να το καταλαβαίνουμε!

Ο Ομπάμα, για παράδειγμα, είπε πως θα αποσύρει τα στρατεύματα από τη Μέση Ανατολή, αλλά δεν είπε τίποτα για τις στρατιωτικές ομάδες και τους μυστικούς μισθοφόρους που έχουν άμεση σχέση με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και παραμένουν εκεί και δρουν κατ’ εντολήν πολύ ανωτέρων στελεχών. Στελέχη που ακολουθούν τη λογική της “περιστρεφόμενης πόρτας”: Από γ.γ. του ΟΗΕ θα γίνεις στέλεχος σε μεγάλη πολυεθνική ή Τράπεζα, μετά θα μπεις στην Ευρ. Επιτροπή, μετά θα γίνει πρόεδρος ή πρωθυπουργός κ.λπ. Κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει να σε αγγίξει νομικά, καθώς όλο το σύστημα είναι κομμάτι σου και είσαι κομμάτι του. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, έχετε ξεπουλήσει όλες τις βουνοκορφές σας για να μπουν ανεμογεννήτριες. Αλλά όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και γιατί εκεί υπάρχουν πηγές νερού - το νερό είναι φυσικός πλούτος και -εξαιρετικά σημαντικό- είναι το επόμενο που θα ιδιωτικοποιηθεί. Τον μισό χρόνο μένω στην Ανδρο, εδώ και χρόνια, και παρακολουθώ στενά το τι συμβαίνει στη χώρα σας. Είμαι σε μία κοινότητα που ζούμε με βάση την περμακουλτούρα. Πρόκειται για ένα σχεδιαστικό σύστημα που στοχεύει στη δημιουργία βιώσιμων ανθρώπινων οικισμών συμβατών με τη φύση. Εκεί, ναι: σε τέτοιες κοινότητες μπορεί να υπάρξει δημοκρατία. Οπως και στη δική σας εφημερίδα, φαντάζομαι, καθώς είστε συνεταιρισμός και δεν έχετε αφεντικά. Τα commons είναι η λύση. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, είναι common. Η Wikipedia δεν είναι common. Μπορεί ο οποιοσδήποτε να τη χρησιμοποιήσει για δικούς του σκοπούς. Ούτε η ενημέρωση είναι ελεύθερη.

Ελάχιστοι δημοσιογράφοι μπορούν να δράσουν ελεύθερα - στην Ελλάδα έχετε τεράστιο πρόβλημα με αυτό. Το ίδιο ισχύει και για την Τέχνη, όπως βλέπουμε και στο ντοκιμαντέρ. Η Τέχνη είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεπλύνεις χρήμα: οι γκαλερί στην Ελβετία είναι το μεγαλύτερο πλυντήριο ξεπλύματος χρήματος στην Ευρώπη. Οι μεγαλύτεροι συλλέκτες έργων Τέχνης είναι έμποροι όπλων. Δεν είναι όπως το φανταζόμαστε: ένας πίνακας πάνω από τον καναπέ. Είναι ξέπλυμα βρόμικου, αιματοβαμμένου χρήματος. Αγοράζεις ακριβά έργα Τέχνης με μετρητά και μετά τα μεταπουλάς νόμιμα: έτσι ξεπλένεται το χρήμα. Ωστόσο, πιστεύω πως η Τέχνη και η δημιουργία μπορεί να είναι πραγματικά μία επαναστατική πράξη και πρακτική... Ετσι είναι ο κόσμος μας: γεμάτος αντιφάσεις. Για μένα ο άνθρωπος είναι ένα οξύμωρο πλάσμα, ένας τραγικός ήρωας. Το είχαν δείξει εξαιρετικά οι αρχαίοι τραγικοί ποιητές σας.

Βρισκόμαστε σε μία πραγματικά σκοτεινή περίοδο, όπου η Αριστερά φαίνεται από ανύπαρκτη έως ανεδαφική και ο νεοφασισμός καλπάζει. Ωστόσο αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πόσα πραγματικά κοινά έχουμε με παλαιότερες ιστορικές περιόδους και υπάρχουν έρευνες και ντοκιμαντέρ και βιβλία που καταδεικνύουν την αλήθεια, από ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους επειδή την έγραψαν και την ανέδειξαν! Και κάνουμε τα ίδια λάθη και συνεχίζουμε να ζούμε στην άγνοια. Ενώ είναι όλα εκεί: όλη η αλήθεια υπάρχει αρκεί να την ψάξουμε λίγο.

Στο “Σάουντρακ για ένα πραξικόπημα” ήθελα να ψάξω την αλήθεια για τη δική μου χώρα, να καταδυθώ στις σκοτεινές πτυχές της δικής μου ιστορίας. Δεν μαθαίνεις καθόλου στο σχολείο στο Βέλγιο για τα εγκλήματα της λεγόμενης “Αυτοκρατορίας της Σιωπής” σχετικά με τα όσα εγκληματικά έκαναν στο Κονγκό επί δεκαετίες... Αν μπορούσα να πω κάτι σε μία γραμμή θα ήταν πως τα Οπλα, η Υγεία και η Διατροφή ανήκουν στο ίδιο σύστημα και μέσω αυτών “διοικούμαστε” παγκοσμίως. Είναι δυνατόν τα χρήματα των φορολογουμένων να πηγαίνουν σε αμυντικές δαπάνες και όχι για τη δημόσια Υγεία ή Παιδεία; Η Ελλάδα επί κρίσης, με ένα τεράστιο χρέος, επέλεξε (η τότε κυβέρνησή σας) να αγοράσει υποβρύχια και όπλα από τη Μέρκελ. Είναι τρελό! Ταυτόχρονα δεν υπάρχουν ελεύθεροι δημοσιογράφοι που να μπορούν να κάνουν με ασφάλεια τη δουλειά τους: οι περισσότεροι είναι απλά “εκφωνητές” ειδήσεων που τούς υπαγορεύονται από τα αφεντικά τους, που είναι κυβερνήσεις ή εφοπλιστές που ελέγχουν τις κυβερνήσεις... Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή ήταν πάντα. Πρόκειται για ένα παιχνίδι εντυπώσεων και τίποτε άλλο. Καμία ουσία. Φυσικά υπάρχουν ακόμη νησίδες αλήθειας, αλλά αν δεν καταλάβουμε πως ζούμε σε ένα ύπουλο πραξικόπημα -και μιλάω για όλους μας παγκοσμίως!- τότε δεν νομίζω πως μπορούν ν’ αλλάξουν πολλά, παρά μόνο σε μικρές, κλειστές κοινότητες».

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

H

παράσταση

 

«Η μάνα αυτουνού…

Έλλη Ζάχου Ταχτσή»

 

για 4η χρονιά 

στο 

θέατρο 

Εν Αθήναις

 

Από το Σάββατο 12 Οκτωβρίου

κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45, 

για περιορισμένες παραστάσεις

 

    Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, με τη Ράνια Σχίζα στον ομώνυμο ρόλο, μετά την θερμή ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς και τα απανωτά Sold Out, συνεχίζεται για 4η χρονιά, στο Θέατρο Εν Αθήναις (Ιάκχου 19 Γκάζι, τηλ 2130356472) από το Σάββατο 12 Οκτωβρίου, και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45, για περιορισμένες παραστάσεις. 

 

Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης από την Kulturosupa.gr.

Βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης

(Υποψηφιότητα και για βραβείο καλύτερου Πρωτότυπου Κειμένου και καλύτερης Μουσικής)

1ο Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στα θεατρικά βραβεία κοινού του All4fun. 

(Υποψηφιότητα και για βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου νεοελληνικού έργου και καλύτερης Μουσικής)

Βραβείο καλύτερου μονολόγου της χρονιάς και γυναικείας ερμηνείας από τη σελίδα των θεατρόφιλων “Ζω ένα Δράμα”

 

    Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο θέατρο VAULT τον Μάρτιο του 2022 και παρουσιάστηκε για 3 σεζόν στην Αθήνα, στον Πολυχώρο VAULT (σεζόν 2021-22 & 2022-23) και στο Θέατρο Εν Αθήναις (σεζόν 2023-24) ) καταγράφοντας από την αρχή συνεχόμενα Soldout και παρατάσεις, αλλά και αξιοσημείωτα σχόλια από κοινό και κριτικούς. Ταξίδεψε σε άλλες 12 πόλεις και παρουσιάστηκε με την ίδια επιτυχία στην Πειραματική Σκηνή του ΘΟΚ στην Κύπρο (3 παραστάσεις), στη Θεσσαλονίκη (10 παραστάσεις), στο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, στην Πάτρα (4 παραστάσεις), τη Δράμα, την Καρδίτσα (2 παραστάσεις), το Αγρίνιο, την Κόρινθο, την Κατερίνη, την Ξάνθη (2 παραστάσεις), την Καβάλα και την Λαμία.

     Είναι μία από τις εννέα παραστάσεις του θεατρικού project «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ... ». Ένα θεατρικό φεστιβάλ μονολόγων, με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, που φέρνει επί σκηνής μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών. Ένα Φεστιβάλ αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ 

    Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν.

   «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του. 

    «Η μάνα αυτουνού», από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.

 

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : 

 

… “Χειμαρρώδες και από σκηνικής άποψης άκρως λειτουργικό, όπως αποδεικνύεται, το έργο της Κικής Μαυρίδου ευτυχεί σε μία εξίσου θερμή απόδοση, που υπογράφει σκηνοθετικά ο Βαγγέλης Λάσκαρης και ερμηνεύει η Ράνια Σχίζα. Η ηθοποιός, σε μία πραγματικά σπουδαία στιγμή, δίνει σάρκα και οστά σε μια γυναίκα που πάλεψε να ξεφύγει από τις νόρμες της εποχής, που ήταν θύμα και θύτης, που διεκδίκησε την ελευθερία και την ανεξαρτησία της με πολύ βαρύ αντίτιμο. Η ερμηνεία της είναι καθηλωτική”… Τώνια Καράογλου (Αθηνόραμα) 

…“Αξιοσημείωτη παράσταση, συνταρακτικό, δυνατό και περιεκτικό κείμενο που ξεχωρίζει για την αλήθεια του, σκηνοθετική προσέγγιση ξεκάθαρα αφαιρετική, που εστίασε στην δύναμη του κειμένου και την ερμηνευτική δεινότητα της ηθοποιού, που το απογείωσε με τη συγκινητική ερμηνεία της. Η Ράνια Σχίζα πήρε στους ώμους της το βάρος όλης της παράστασης και ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μαγνήτισε τα βλέμματα και την προσοχή των θεατών σε όλη την διάρκεια της παράστασης και κέρδισε επάξια ένα θερμότατο χειροκρότημα”…Άννια Κανακάρη (kulturosupa.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα σε μία μοναδική παράσταση. Σκληρή, αδάμαστη, ένα αγρίμι σε έναν μονόλογο ασύλληπτα σύγχρονο. Πραγματικά σπουδαία ηθοποιός, μία τραγική φιγούρα επί σκηνής του θεάτρου Vault”… Νόρα Ράλλη (Εφημερίδα Των Συντακτών)

…«Ο μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βαγγέλη Λάσκαρη, ξεδιπλώνεται συγκλονιστικά επί σκηνής από τη Ράνια Σχίζα»… Βίλλυ Καλλίγα (Athens Voice)

…«Με την αισθητική της σκηνικής λιτότητας ο Λάσκαρης έδωσε χώρο και ανάσα στον λόγο. Η Μαυρίδου έγραψε ένα κείµενο ζωντανό, δυνατό και στο βάθος του αληθινό. Η Ράνια Σχίζα σε ένα καθηλωτικό αποτέλεσµα που διαταράσσει και ξεπερνά τη σκηνική στατικότητα. Ο λόγος αποκτά κίνηση και ζωή, το κλειστό µπαούλο «ανοίγει» και «αδειάζει» σαν ψυχή εξοµολογούµενη, σαν συνείδηση που αναζητά δικαίωση.»… Κώστας Β. Ζήσης (Εφημερίδα Documento)

…«Συγκλονιστική η Σχίζα θριαμβεύει στην παράσταση. Μια ερμηνεία απ’ αυτές που δεν ξεχνάς. Η Μαυρίδου δίνει ένα πολύ δυνατό κείμενο και ο Λάσκαρης με τη Σχίζα το απογειώνουν. Ανήκει στις παραστάσεις της χρονιάς»… Αλέξανδρος Στεργιόπουλος (gazzetta.gr)

    «Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο χειροκρότημα. Είχα χρόνια να δω τέτοια παράσταση»… Δημήτρης Γιαγτζόγλου (parapolitika.gr) 

… “Ένα δυνατό και περιεκτικό κείμενο που κρύβει επίμονη και διεισδυτική έρευνα, ρεαλιστική απεικόνιση γεγονότων, αλλά και μια πλούσια παλέτα ανθρώπινων συναισθημάτων, έντονων, καθημερινών, αναγνωρίσιμων. Η εξαιρετική Ράνια Σχίζα δίνει μια από τις πιο ολοκληρωμένες θεατρικές ερμηνείες των τελευταίων χρόνων”… Γιώργος Χριστόπουλος (Free Press Η Πόλη Ζει)

… “Η Σχίζα με το λεπτό πινέλο της ερμηνείας της ζωγραφίζει, για 80 λεπτά, κάθε συναισθηματική εναλλαγή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε μια παράσταση που αφού σφιχταγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, πήρε τη μία παράταση μετά την άλλη”…Γεωργία Καρκάνη (marieclaire.gr)

… “Ένας συναρπαστικός μονόλογος, σκηνοθεσία με μετρό και λιτότητα, εύστοχη μουσική και μια συγκλονιστική ερμηνεία από τη Ράνια Σχίζα δημιούργησαν μια παράσταση που γοητεύει με την απλότητα και συγκινεί με την αλήθεια της”… Σμαρώ Κώτσια (theatrikaprogrammata.gr)

… “Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη δεξιοτεχνία την Ράνια Σχίζα που δίνει μια καθηλωτική ερμηνεία, ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, ένα μάθημα υποκριτικής. Μια ερμηνεία που κανείς θεατής δεν θα ξεχάσει ποτέ. Μια σπουδαία ηθοποιός σε μια σπουδαία παράσταση, με εξαιρετικούς φωτισμούς και εξαίσια μουσική.”… Βίβιαν Μητσάκου (Theatre Project 365)

… “Κείμενο αριστουργηματικό με τη Ράνια Σχίζα να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας”… Μάριαμ Νίκου (koitamagazine.gr)

…“ο σκηνοθέτης εμπιστεύεται το έργο και την Ράνια Σχίζα, βάζοντας στο επίκεντρο της αφαιρετικής του σκηνοθεσίας την ερμηνεία της. Και εκείνη τον δικαιώνει με μια ερμηνεία αληθινή και σπαρακτική”…Ιωάννα Βαρδαλαχάκη  (clickatlife.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λάσκαρη, ερμηνεύει με τρόπο συγκλονιστικό τον μονόλογο της Μαυρίδου. Το παρατεταμένο χειροκρότημα στο τέλος επισφραγίζει με τον καλύτερο τρόπο αυτή την καλοδουλεμένη ομαδική προσπάθεια”… Δέσποινα Δημητριάδου (a8inea.com)

… “Από τους συγκλονιστικότερους γυναικείους μονολόγους που έχω δει μέχρι σήμερα. Συγκλονιστική μουσική - κέντημα από τον Μάνο Αντωνιάδη”…Θοδωρής Κανδύλης (sinwebradio.com)

… “Εξαιρετική η Ράνια Σχίζα, που μαγνητίζει τον θεατή σε κάθε δευτερόλεπτο της ερμηνείας της.”… Δημήτρης Μπαμπούλης (tvxs.gr)

… “Ένας συγκλονιστικός μονόλογος, με μια Σχίζα σε ένα αξέχαστο ρεσιτάλ ερμηνείας που δικαίως σπάει ταμεία”… Πάνος Τουρλής (koukidaki.gr)

…«Ο Λάσκαρης σκηνοθετεί με απίστευτη μαεστρία τη Σχίζα, που δίνει μια ατόφια και αληθινή ερμηνεία. Αξίζει να «αγκαλιάσουμε» τέτοια έργα που αφυπνίζουν συνειδήσεις και αφήνουν τόσο δυνατά συναισθήματα»…Θάνος Ξανθός (tetragwno.gr)

…«H Ράνια Σχίζα μετατρέπεται στη μάνα του Ταχτσή και είναι σα να κάνει το τρίτο στεφάνι μόνη της! Δείτε το!»…  Νίκος Ελευθερίου (kalitheasi.gr, patrinorama.gr)

… «Η Ράνια Σχίζα ίσως στην καλύτερη ερμηνεία της. Παράσταση που έχει μεστό και αληθινό λόγο, ένας μονόλογος που εκτινάσσεται με την αποκαλυπτικότητα του»… Γιάννης Γαβρίλης (reformer.gr)

…«Η σκηνοθεσία του Λάσκαρη, λιτή και διακριτική, καθοδήγησε μια πολύ καλή ηθοποιό να αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο ένα εξαιρετικό κείμενο. Η Σχίζα μας χάρισε μια συγκλονιστική ερμηνεία. Η υπέροχη μουσική του Μάνου Αντωνιάδη λειτουργεί καταλυτικά και θεραπευτικά. Πρέπει να τη δουν ΟΛΟΙ αυτή την παράσταση»… Λένα Σάββα (θέατρο.gr)

…«Το κείμενο ξεχειλίζει από αυθεντικό συναίσθημα και μία σπάνια αλήθεια, ρέει ασταμάτητα με διαδοχικές εικόνες μιας αλλοτινής εποχής και συναισθήματα χαρμολύπης. Η Ράνια Σχίζα αφηγείται με βάθος ψυχής, ωριμότητα και συνέπεια, ισορροπώντας αξιέπαινα από τις πιο δραματικές ως τις πιο ανάλαφρες στιγμές του έργου. Έίναι λίγες οι φορές που βιώνει κάποιος μια ερμηνεία τόσο ολοκληρωμένη. Mία δυνατή παράσταση που σε απορροφά από την αρχή έως το τέλος, χάρη στο καλογραμμένο κείμενο, την υποβλητική ατμοσφαιρική και ουσιαστική σκηνοθετική της λιτότητα και την ατόφια ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα”… Ντίνα Καρρά (Only Theatre)

… “Ευφυής σκηνοθεσία και ίσως η πιο σημαντική ερμηνεία που έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ θέατρο…Η Σχίζα μεταμορφώνει αυτόν τον συγκλονιστικό μονόλογο στον ρόλο της ζωής της.”… Μαριλένα Παππά (Θεατρο.gr)

… “Η Σχίζα ενσαρκώνει την Ταχτσή με τρόπο μοναδικό, ψυχή τε και σώματι. Καθηλωτική. Συγκλονιστική πραγματικά. Ίσως να είναι ο ρόλος της ζωής της. Μία καθόλα άρτια παράσταση που συγκινεί και καθηλώνει. Την προτείνω ανεπιφύλακτα!”… Παναγιώτης Α. Πετρόπουλος (Art Magazino)

     «Εξαιρετική παράσταση. Η Σχίζα, κατέθεσε την ψυχή της και απέδειξε πόσο σπουδαία ερμηνεύτρια είναι. Συγκλονιστική σκηνική παρουσία. Μας θύμισε την μαγεία του θεάτρου και της υποκριτικής. Όλα της τα εκφραστικά μέσα ήταν σε απόλυτο συγχρονισμό με τον ρόλο. Μην τη χάσετε!»…Λένια Παλαιολόγου (Pasta Flora Online Magazine)

…«Ένα κείμενο γεμάτο λυρισμό που μας συντάραξε... ο Λάσκαρης έφερε ένα άρτιο αποτέλεσμα επί σκηνής, με το μέτρο και την απλότητα που αρμόζει σε ένα κείμενο με τέτοια δυναμική. Η πηγαία ερμηνεία της χαρισματικής ηθοποιού Ράνιας Σχίζα μας καθήλωσε. Η αισθαντική ατμόσφαιρα της παράστασης ολοκληρωνόταν μέσα από την εξαιρετική μουσική που υπογράφει ο ταλαντούχος Αντωνιάδης. Από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες»… Έλενα Γαζγαλή (All4Fun)

…«Η ερμηνεία της Σχίζα στο ρόλο της Ταχτσή δεν μπορεί να ξεχαστεί. Δεν γίνεται να ξεχαστεί. Στο Vault συντελείται μία αποκάλυψη, ένας άθλος. Ο μονόλογος που έγραψε η Μαυρίδου θα αφήσει για πάντα το σημάδι του στην καρδιά των θεατών που θα έχουν την τύχη να απολαύσουν τη συγκλονιστική ερμηνεία της Σχίζα που μέχρι το τέλος της παράστασης έχει αναδείξει και μία ακόμη πλευρά της. Αυτή της δασκάλας. Γιατί η ηθοποιός δεν ερμηνεύει απλά, διδάσκει υποκριτική»… Αντώνης Μπούμπας (Urban Life)

… “Μία πραγματικά συναρπαστική παράσταση που αξίζει να  δούμε ξανά και ξανά μέχρι να την εμπεδώσουμε”…Κωνσταντίνος Μπούρας - κριτικός θεάτρου (fractalart.gr)

… “Μια μεγαλειώδης ερμηνεία μονολόγου, από τις καλύτερες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Μια ερμηνεία που αξίζει να παιχτεί πολλές φορές και να γραφτεί με πελώρια γράμματα στη θεατρική μας ιστορία”…Ειρήνη Αϊβαλιώτου (catisart.gr)

..."Μοναδική Ράνια Σχίζα"... Ναταλί Χατζηαντωνίου (Στο Κόκκινο)

… “Ωραία, ζεστή, δυνατή παράσταση!”… Πόπη Αρωνιάδα (Γράφειν /grafei.wordpress.com)

… “Μια παράσταση που ευχαριστηθήκαμε πολύ. Κατ΄ αρχήν με το πολύ ωραίο κείμενο της Μαυρίδου αλλά και με την εξαιρετική ερμηνεία της Σχίζα”…Νίκος Μουρατίδης (nikosonline.gr)

… “Κοφτερό κείμενο, αξιόλογη μουσική, σκηνοθεσία με αδιαφιλονίκητη ποιότητα και σκηνική καλαισθησία, χωρίς υπερβολές και ανούσιες μοντερνιές, καθηλωτική ερμηνεία. Ό,τι και να γράψει κανείς, θα είναι λίγο, μπροστά στη δυναμική της αυθεντικής ερμηνείας της εξαιρετικής Ράνιας Σχίζα. Μια παράσταση που ανήκει σε εκείνες τις θεατρικές στιγμές που αφήνουν αναλλοίωτο το στίγμα τους… Ζωή Τόλη (enetpress.gr)

… “Ένας αξιόλογος μονόλογος για τη διαφορετικότητα. O Βαγγέλης Λάσκαρης, αξιοποιώντας με αφοσίωση το κείμενο της Μαυρίδου, το αφήνει να ακουστεί καθαρά, στήνοντας μια μινιμαλιστική παράσταση. Η Ράνια Σχίζα, επιλογή ιδανική, ξεδιπλώνει έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα και ταυτόχρονα ένα πλήρες υποκριτικό ταλέντο”… Νίκος Ρουμπής (debop.gr) 

… “Κείμενο ολοζώντανο, ουσιαστική σκηνοθεσία, και μια Σχίζα υπέροχη, που τήρησε το μέτρο με θαυμαστή ακρίβεια και δεν γλίστρησε σε υπερβολές, συναισθηματισμούς, ευκολίες. ”…Γιώργος Κομνηνάκης (Θεατρο.gr)

..."Υπέροχη ερμηνεία, συγκλονιστικός μονόλογος"... Μαρία Θανασούλια (Στο Κόκκινο)

…“Ποτέ δεν ξαναείδα τέτοιο χειροκρότημα και ανταπόκριση του κοινού σε μία παράσταση. Ένας μονόλογος από τους καλύτερους που έχω δει μέχρι τώρα, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνεται ως μάθημα στις δραματικές σχολές”…Χρύσα Κατσιματιδου (streetradio.gr)

…“Η μάνα αυτουνού αποτελεί μια από τις σπάνιες θεατρικές συγκυρίες όπου το κείμενο, η σκηνοθεσία, η ερμηνεία (η Ράνια Σχίζα, σε μια από τις κορυφαίες ερμηνείες της θεατρικής Αθήνας), ακόμη και ο ίδιος ο χώρος, συνεργάζονται σε απόλυτη αρμονία προς όφελος της μυσταγωγίας”… Μάνος Θηβαίος (urbanlife.gr)

… “Με μία πραγματικά συγκλονιστική ερμηνεία η Ράνια Σχίζα, ανέδειξε στο μέγιστο βαθμό το εξαιρετικό κείμενο της Κικής Μαυρίδου. Μια από τις καλύτερες παραστάσεις της σεζόν”… Γιάννης Κόκκου (paraliaka.gr) 

… “Μία παράσταση πέντε αστέρων, από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας! Μία κατάθεση ψυχής και μία ανεπανάληπτη ερμηνεία από την Ράνια Σχίζα που θα συζητιέται για χρόνια, ένα κείμενο που σπάει κόκκαλα και μία εμπνευσμένη σκηνοθεσία του άξιου Βαγγέλη Λάσκαρη. Δείτε το!”… Βασίλης Παπαβασιλείου (cosmopoliti.com)

… Συγκλονιστική η ερμηνεία της Ράνια Σχίζα. Μέσα σε 90 λεπτά και καθισμένη σε ένα μπαούλο με μόνο σύμμαχο το φως κατέθεσε την ψυχή της. Ένα συνολικό αποτέλεσμα που υπενθυμίζει την αξία του θεάτρου στη ζωή μας. Μια παράσταση αληθινή όσο και η ίδια η ζωή. Μόνη μας προτροπή να μην την χάσετε!”… Οι συντάκτες του Free Press Εξώστης

... “Αυτός ο μονόλογος, χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός και απολαυστικός για το κοινό δίνει την ευκαιρία στη Ράνια Σχίζα, που διαθέτει δεινή υποκριτική ικανότητα, συγκλονιστική σκηνική παρουσία και μέγιστη μεταδοτικότητα, να γράψει άλλη μια επιτυχία στο ενεργητικό της.”…Παύλος Λεμοντζής (kavalawebnews.gr )

… “Η Κική Μαυρίδου έδωσε φωνή στη μάνα του Κώστα Ταχτσή, την Έλλη Ζάχου-Ταχτσή επιτρέποντας τη διερεύνηση της προσωπικότητάς της και την πολυτάραχη σχέση της με τον γιο της. Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα έγινε το talk of the town μεταξύ κοινού και κριτικών”… Κάτια Σωτηρίου (mytheatro.gr)

… “Αυτή η πολυβραβευμένη παράσταση έχει κλείσει ήδη θέση στην κατηγορία «θρυλικές παραστάσεις που συμπληρώνουν το παζλ του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου». Και όπως γίνεται πάντα στους μονολόγους που «τα σπάνε» ιδού η ευκαιρία να ανακαλύψετε τι είδους χορταστικό ερμηνευτικό πολυεργαλείο είναι η Ράνια Σχίζα”… Δημήτρης Πάντσος (popaganda.gr) 

… “Η Σχίζα προσφέρει πραγματικά το 100% της ψυχής της κρατώντας καθηλωμένο το κοινό και συγκινώντας το βαθιά, ερμηνεύοντας τον σπουδαίο μονόλογο της Μαυρίδου”…Μαρίνα Αποστόλου (theatrikesapopseis) 

… “Η Σχίζα σε μία σπαρακτική, συγκλονιστική, καθηλωτική, συγκινητική ερμηνεία. Απλή και λιτή σκηνοθεσία , μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, η μουσική υπόκρουση σε αγγίζει από την πρώτη κιόλας νότα και με έναν ασύλληπτα εναρμονισμένο φωτισμό”… Θωμαή Βούλγαρη (Θεατρο.gr) 

… “Σπαρακτικές σκηνές που απέδωσε με αλήθεια και ουσία η καταπληκτική Σχίζα. Η σκηνοθεσία, η πρωτότυπη μουσική σύνθεση και ο φωτισμός απογείωσαν την παράσταση”…Μαρία Μαρή (in2life.gr)

… “Από τις πιο όμορφες αφηγήσεις επί σκηνής. Από τις πιο όμορφες εξιστορήσεις των τελευταίων είκοσι και πλέον ετών”… Κώστας Κουλής (Keysmash.gr) 

… “Ένα εξαιρετικό θεατρικό κείμενο, μια απόλυτα επιτυχημένη σκηνοθετική γραμμή και  μια υπερταλαντούχα ηθοποιός, η οποία δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας που πρέπει να διδάσκεται στις δραματικές σχολές, αποτελούν τη μαγική συνταγή της επιτυχίας”…Μαίρη Γκαζιάνη (now24.gr)

… “Συγκλονιστικό κείμενο, σκηνοθετική μαεστρία, χαρισματική μουσική και μια εκπληκτική Ράνια Σχίζα, που με την ερμηνευτική της δεινότητα και μια αφάνταστη ποικιλία εκφραστικών μέσων, καταφέρνει να αφυπνίσει συνειδήσεις και να ενεργοποιήσει πολύ δυνατά συναισθήματα”…Δανάη Μαρίτσα (Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ)

… “Μία από τις καλύτερες θεατρικές παραστάσεις του σύγχρονου θεάτρου της τελευταίας δεκαετίας. Γιατί δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να κάνεις καλό θέατρο πέραν από ένα εξαιρετικό κείμενο, μία καλή -έως συγκλονιστική- ερμηνεία, ένα λιτό σκηνικό, μία μεστή σκηνοθεσία και μία ατμόσφαιρα που να βασίζεται σε όλα όσα προαναφέραμε”…Ράνια Παπαδοπούλου (culturepress.gr)

… “Η γραφή της Μαυρίδου υποδειγματική. Αιχμηρή, σύγχρονη, ρέουσα. Μέσα από την υπέροχη ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα προβάλλεται ένα μωσαϊκό προσώπων, στιγμών, δεδομένων. Ένα χρονικό που γίνεται ημερολόγιο, στοχασμός. Η αξιοθαύμαστη αυτή ηθοποιός συγχωνεύει το παρελθόν με το παρόν, όχι στείρα, στεγνά αλλά με μία αντανάκλαση από τους μαιάνδρους της μνήμης στη μαγεία της γραφής.”… Εύα Νικολαΐδου (Εφημερίδα των Συντακτών, efsyn.gr / 902.gr)

… “Αν δε βλέπετε μια θεατρική έξοδο μόνος ως ψυχαγωγία, αλλά ως Αγωγή Ψυχής, κι αν θέλετε να βγαίνετε από μια θεατρική παράσταση ταρακουνημένα από την γνώση και το συναίσθημα που σας πρόσφερε, τότε διαλέξτε μία από τις τέσσερις θεατρικές παραγωγές του Vault : Έλλη Ζάχου Ταχτσή, Μαρίκα Νίνου, Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού και Ιοκάστη Γιουξουάν. Και τα τέσσερα έργα προσφέρουν την θεατρική μέθεξη μέσα από τις δυναμικές ερμηνείες των τεσσάρων πρωταγωνιστριών τους, αλλά και την καλή θεατρική δουλειά συγγραφέων, σκηνοθετών, σκηνογράφων, μουσικών και των υπολοίπων ερμηνευτών και συντελεστών κάθε παράστασης χωριστά!”… Ελένη Σπανοπούλου (Εφημερίδα Kontra news / kontranews.gr)

… “Η Ράνια Σχίζα, στην καλύτερη – θα λέγαμε – στιγμή της καριέρας της, είναι ανατριχιαστική. Καθηλώνει με την ερμηνεία της σε έναν απαιτητικό, έντονα συναισθηματικό, συγκλονιστικό μονόλογο. Η παράσταση είναι, χωρίς ίχνος υπερβολής, μία από τις καλύτερες της δεκαετίας”… Δήμητρα Ζάρκου (newsbeast.gr)

… “Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα είναι συγκλονιστική και τα βραβεία που έχει αποσπάσει για το συγκεκριμένο ρόλο είναι από την κατάθεση ψυχής που κάνει πάνω στη σκηνή ως «μάνα αυτουνού». Την ηρωίδα της θα την συμπαθήσεις, θα την συμπονέσεις, θα τη μισήσεις και θα σε συνεπάρει σε ένα ταξίδι συναισθημάτων ξεδιπλώνοντας όλα όσα κρύβουμε μέσα στην ίδια μας τη ψυχή. Λιτή, ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, ένα κείμενο που δεν σου αφήνει περιθώρια να μην το ακολουθήσεις και φυσικά θα το συνδέσεις με το «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή.”… Χριστίνα Ζάχου (bovary.gr)

… “Συγκλονιστική παράσταση, γροθιά στο στομάχι. Εξαιρετικό κείμενο, έξοχη σκηνοθεσία, υπέροχη  πρωτότυπη μουσική σύνθεση και θαυμάσια ερμηνεία από τη Ράνια Σχίζα. Όλα έδεσαν με καταπληκτικό τρόπο. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια σε όλους.”… Νίκος Μπατσικανής, κριτικός Θεάτρου, μέλος τής Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Κική Μαυρίδου

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Λάσκαρης

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση : Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικό / Κοστούμι: Γιώργος Λιντζέρης

Κατασκευή κοστουμιού: Ειρήνη Αβζίδου

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας

Φωτογραφίες παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Αφίσα παράστασης : Γιάννης Κεντρωτάς

Trailer / Κινηματογράφηση: ORKI Productions

Πρόγραμμα παράστασης: Εκδόσεις Απόπειρα

Επικοινωνία / Προώθηση παράστασης: Νταίζη Λεμπέση 

Παραγωγή: VAULT theatre plus (Μάνος Αντωνιάδης - Δημήτρης Καρατζιάς)

 

Στο ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή η Ράνια Σχίζα

 

Την φωνή του χαρίζει στο ρόλο του Κώστα Ταχτσή ο Νίκος Καραθάνος

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Από το Σάββατο 12 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:45 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 80' (χωρίς διάλειμμα)

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Προπώληση Viva.gr (έως τέλος Σεπτεμβρίου προσφορά στα 13 ευρώ): https://www.more.com/theater/i-mana-aytounou-elli-zaxou-taxtsi/ 

Γενική είσοδος: 15 ευρώ 

Μειωμένο Εισιτήριο: 13 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ /Άνω των 65 ετών / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας) 

 

* Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού 

 

*ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

«Σαρδελοποιούν» τους μαθητές και αφανίζουν χιλιάδες εκπαιδευτικούς

Σε πρωτοφανές κύμα συμπτύξεων, σε όλη την εκπαίδευση, προχωρά το υπουργείο Παιδείας μέσω των διευθύνσεων εκπαίδευσης με "σημαιοφόρο" τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης Αττικής. Με διοικητικές παρεμβάσεις, αλλάζουν τα δεδομένα του my school και «ως δια μαγείας» εξαφανίζονται τμήματα και μαθητές/τριες.

Οι εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών φορέων κάνουν λόγο για εξαφάνιση περίπου 900 τμημάτων ενώ πάνω από 2.000 εκπαιδευτικοί αίφνης μετατρέπονται σε λειτουργικά υπεράριθμοι και θα αναγκαστούν να μετακινηθούν σε 2-3-4 σχολεία για να καλύψουν το ωράριό τους. Εκατοντάδες θα είναι και οι αναπληρωτ(ρι)ες που δε θα προσληφθούν.

Για άλλη μια φορά το υπουργείο Παιδείας με τις εγκυκλίους επιχειρεί να «νομοθετήσει» δίνοντας εντολές που μηχανεύονται τρόπους και μεθοδεύσεις για την υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου κι όταν η νομοθεσία μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά τους,  τότε ή την παρερμηνεύουν ή την αγνοούν με το «έτσι θέλω».

Το σημαντικότερο βέβαια είναι η νέα αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική συνθήκη που επιχειρεί να ναρκοθετήσει τη λειτουργία των σχολείων. Υποβαθμίζουν τις συνθήκες μάθησης για όλους τους μαθητές/τριες και κυρίως αποστερούν από τους μαθητές/τριες με αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες την ισότιμη ένταξή και κοινωνικοποίηση τους στο σχολικό περιβάλλον και την απρόσκοπτη πρόσβαση τους στην γνώση.  Επιπλέον, καταπατάται το δικαίωμα των μαθητών να πηγαίνουν στο σχολείο της γειτονιάς τους, προσθέτοντας κι άλλες δυσκολίες στην ένταξή τους στο σχολικό περιβάλλον και στις οικογένειές τους για την  μετακίνησή τους. Διαλύουν τον προγραμματισμό των σχολείων, που ήδη είχαν λάβει υπόψιν τους τις αποφάσεις που ανακαλούνται, ενώ πυροδοτούν ατελείωτες μετακινήσεις εκπαιδευτικών που θα κριθούν υπεράριθμοι και θα εξαναγκαστούν να αλλάξουν σχολείο. Είναι οι ίδιοι που μας μιλούν για «συμπερίληψη», για «εξατομικευμένη διδασκαλία», για την έξαρση του bullying, που ισχυρίζονται ότι «με την αξιολόγηση τα σχολεία θα γίνουν καλύτερα».

Με την ολοκλήρωση των εγγραφών και μετεγγραφών του Σεπτεμβρίου και τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό, με  στοίβαγμα  μαθητών σε υπεράριθμα τμήματα ή  με  αντιπαιδαγωγική μετακίνηση τους σε άλλα σχολεία. Σοβαρές συνέπειες θα έχει η φοίτηση σε υπεράριθμα τμήματα για τους μαθητές με  διαγνωσμένες αναπηρίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και ειδικές μαθησιακές δυσκολίες.

Είναι  προφανές πως η περικοπή τμημάτων γενικής παιδείας σε Γυμνάσια και Λύκεια, πιθανά και  σε κατευθύνσεις και ομάδες προσανατολισμού θα οδηγήσει σε νέα πλεονάσματα, υπεραριθμίες και μετακινήσεις εκπαιδευτικών σε 2,3 ή και 4 σχολεία για συμπλήρωση ωραρίου, και σε δραστική μείωση προσλήψεων αναπληρωτών. Οδηγεί δε στη  συρρίκνωση των σχολείων ή και στην κατάργηση και συγχώνευση  αύριο ορισμένων εξ αυτών! Εν μέσω κατακαλόκαιρου  με κλειστά σχολεία οι προφορικές εντολές προς τους Δ/ντες(τριες) αποτελούν σαφή καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, αφού δεν αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην άδεια. 

Πηγή: efsyn.gr

Μετά την επιτυχία της παράστασης «Δαίδαλος και Ίκαρος», που κέρδισε την αγάπη μικρών και μεγάλων θεατών καθώς και μία υποψηφιότητα για το βραβείο καλύτερης παράστασης για παιδιά και εφήβους από την Ελληνική Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών, η ομάδα Αφού επιστρέφει στην κεντρική σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη από Κυριακή 27 Οκτωβρίου και κάθε Κυριακή στις 12 μ.μ., για να ζωντανέψει το βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου και της Ίριδας Σαμαρτζή «Οι καλοί και οι κακοί πειρατές», σε σκηνοθεσία Δήμητρας Πεμούση.

Η ομάδα Αφού, γνωστή για τις χειροποίητες και προσεγμένες παραγωγές της, διασκευάζει το σύγχρονο παραμύθι των δυο πολυαγαπημένων δημιουργών και μας ταξιδεύει στον κόσμο των συναισθημάτων και της φαντασίας των παιδιών. Σε συνεργασία με τον καταξιωμένο εικαστικό Παύλο Νικολακόπουλο, δημιουργεί μια νέα μοναδική εμπειρία θεάτρου και κουκλοθεάτρου για παιδικό κοινό. Μέσα σε έναν ιδιαίτερο σκηνικό κόσμο φτιαγμένο από χάρτινα pop – up σκηνικά και κατασκευές, χειροκίνητες προβολές, μαγικούς φωτισμούς και την πρωτότυπη μουσική του γνωστού συνθέτη Μανώλη Μανουσάκη, ταλαντούχοι ηθοποιοί θα μας παρασύρουν σε μια θαλασσινή περιπέτεια γεμάτη διάδραση, εκπλήξεις, παιχνίδι και πρωταγωνιστές τους πιο αστείους πειρατές, πειρατολόγους και πειρατομελετητές.

Μια παράσταση για να για να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά κάθε λογής “κακούς” ή απλώς να σκάσουμε στα γέλια!

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου γράφει για την παράσταση: «Έχω γυρίσει σχολεία και βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα και έχω παρουσιάσει τους καλούς και τους κακούς πειρατές με δράσεις και παιχνίδια και σχοινιά και κόμπους… Ξέρετε γιατί; Γιατί ήθελα να ζωντανέψουν και να μην μένουν μόνο στο χαρτί! Ε, τώρα η Δήμητρα κατάφερε να τους ζωντανέψει τόσο που έγιναν παράσταση και μάλιστα… από χαρτί! Απίστευτο;»

«Οι καλοί και οι κακοί πειρατές» καθώς και όλες οι παραστάσεις της ομάδας ΑΦΟΥ («Ο Μαθητευόμενος Μάγος» του Γκαίτε, «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Ντίκενς, «Ο Οδοντοχαλάστρας και η Γλυκοσυμμορία του») παρουσιάζονται τις καθημερινές το πρωί αποκλειστικά στον χώρο των σχολείων, κατόπιν συνεννόησης.

Συντελεστές

• Σκηνοθεσία: Δήμητρα Πεμούση
• Διασκευή: ομάδα Αφού
• Σύμβουλος ρεπερτορίου: Αλεξάνδρα Λιακόπουλου
• Εικαστικός Σχεδιασμός – Υλοποίηση: Παύλος Νικολακόπουλος
• Σχεδιασμός φωτισμών: Κωνσταντίνος Κωστόπουλος
• Πρωτότυπη Μουσική – Ηχητική Δραματουργία: Μανώλης Μανουσάκης
• Δραματουργική επεξεργασία: ομάδα Αφού
• Επιμέλεια κίνησης: Ήβη Ναθαναήλ- Αναγνώστη
• Κατασκευές: Παύλος Νικολακόπουλος, Κωνσταντίνος Κωστόπουλος, Δήμητρα Πεμούση
• Γραφιστικός σχεδιασμός: Μαρίνος Τζιάρος
• Φωτογραφίες: K. Κωστόπουλος Διαφημιστική Φωτογραφία
• Οργάνωση – Επικοινωνία: ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ
• Παραγωγή: ΑΦΟΥ ΑΜΚΕ
• Παίζουν: Αναστασία Γυλλού, Ήβη Ναθαναήλ – Αναγνώστη

Κατάλληλο για παιδιά 3+

Διάρκεια: 65 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Το ομότιτλο βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

 

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από: 27/10/2024

Κυριακή 12:00

Τοποθεσία:

Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8-12, Κάτω Πετράλωνα

• Θέατρο Αλκμήνη

Eισιτήρια:

10€ Κανονικό | 8€ Μειωμένο (άνεργοι, πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, ΑΜΕΑ, με την επίδειξη κάρτας στο ταμείο) | 8€ ομαδικό άνω των 10 ατόμων | 8€ Προσφορά έως τις 26/10 για τις 3 πρώτες παραστάσεις

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ: 210 3428650 | theatro.gr

Αστυνομικοί σταμάτησαν τον 39χρονο σε αεροδρόμιο της Γαλλίας, όπου έφτασε το Αζερμπαϊτζάν με το ιδιωτικό του τζετ.

Ο Πάβελ Ντούροφ, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της κρυπτογραφημένης υπηρεσίας ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram -της πιο διαδεδομένης εφαρμογής μηνυμάτων μετά το WhatsApp και το Messenger- συνελήφθη στο αεροδρόμιο Le Bourget, κοντά στο Παρίσι, όπου έφτασε από το Αζερμπαϊτζάν.

Ο 39χρονος Γαλλορώσος συνελήφθη, γιατί σε βάρος εκδόθηκε ένταλμα από τις γαλλικές αρχές βάσει προκαταρκτικής έρευνας, σύμφωνα με το TF1 . Ο επικεφαλής της εταιρίας συνοδευόταν από τον σωματοφύλακά του και μια γυναίκα.

«Έκανε ένα λάθος απόψε. Δεν ξέρουμε γιατί... Ήταν απλά μια στάση; Σε κάθε περίπτωση, πιάστηκε» δήλωσε στο κανάλι πηγή προσκείμενη στην έρευνα. Ο Ντούροφ είχε αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο να ταξιδεύει στην Ευρώπη και συνήθιζε να ταξιδεύει στα Εμιράτα, στη Νότια Αμερική και άλλες χώρες.

Οι αρχές υποπτεύονται ότι η πλατφόρμα καθίσταται συνένοχη σε παράνομες δραστηριότητες, από διακίνηση ναρκωτικών και απάτη μέχρι παιδεραστία.

 

Τηλεμεταφορά, ανάγνωση σκέψεων, ψευδαισθήσεις που καθηλώνουν και ανεπανάληπτα οπτικά εφέ!    Το πιο αναμενόμενο σόου “C’est la Magie” έρχεται στην Ελλάδα και στο Christmas Theater από 20 έως 22 Σεπτεμβρίου, ως μέρος της ευρωπαϊκής περιοδείας τεσσάρων κορυφαίων μάγων από τρεις ηπείρους. O Ντάρσι Όουκ, ο Έντσο Ουέιν, ο Τζέιμς Μορ και ο Γιου Χο-Τζιν θα προκαλέσουν τους Έλληνες θεατές με έναν συναρπαστικό συνδυασμό εντυπωσιακής μαγείας και εκπληκτικών κόλπων, μερικά από τα οποία θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά μπροστά σε ζωντανό κοινό. Ο Ένζο Ουέιν αποκαλείται «ένας από τους πιο εφευρετικούς μάγους της εποχής μας» καθώς χωρίς προσπάθεια εμφανίζεται και εξαφανίζεται σε διάφορα μέρη της σκηνής, αλλάζοντας τα όρια του ορατού και του δυνατού.  Αποκλειστικά για το ελληνικό κοινό έχει ετοιμάσει μια συγκλονιστική παράσταση – το κόλπο που ο ίδιος αποκαλεί «Μηχανή Τηλεμεταφοράς»!  Ο Ντάρσι Όουκ φημίζεται για την υπέρβαση των ακραίων δοκιμασιών! Αρέσκεται στο να  «κόβει» την ανάσα των θεατών στη λήξη του χρόνου, ξεφεύγοντας από τον κίνδυνο, κυριολεκτικά στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Ο χαρισματικός μάγος ήταν ο εκλεκτός της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ καθώς ήταν ένας εκ των επίλεκτων showman στα 90ά γενέθλια της. Άλλωστε δεν μπορούμε να παραλήψουμε το αξιοσημείωτο γεγονός ότι ξεπέρασε με ευκολία την πρόκληση του διάσημου YouTuber Mr. Beast.  Ο διάσημος μάγος Τζέιμς Μορ, είναι γνωστός για την παρουσία του μπροστά στην επιτροπή του Britain's Got Talent όπου με την επιδεξιότητά του, άφησε κριτές και κοινό κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό, επεισόδιο το οποίο έχει ήδη προβληθεί πάνω από 100 εκατομμύρια φορές στο YouTube. Οι παραστάσεις του ξεχωρίζουν για τη θεαματικότητά τους, καθώς ο Τζέιμς αγαπά τη φωτιά, τις απολύτως ανεξήγητες φυσικές μεταμορφώσεις και προσφέρει τη δική του εκδοχή στα διάσημα και επικίνδυνα κόλπα του θρυλικού Χουντίνι. Τέλος ο ταλαντούχος και μυστηριώδης Κορεάτης μάγος Γιου Χο-Τζιν, είναι ένας από τους πιο νεαρούς ελπιδοφόρους της μαγικής τέχνης και ο πρώτος Ασιάτης νικητής του Magic Grand Prix, κατά την οποία υποτάσσει τη φαντασία των θεατών με επιδέξιες κινήσεις και ένα αινιγματικό χαμόγελο.  Για 3 μέρες, οι λάτρεις της μαγείας και εκείνοι που δεν πιστεύουν σε αυτήν θα γίνουν μάρτυρες ενός καταπληκτικού θεάματος, όπου θα συνδυαστούν διαφορετικά στυλ και ανεπανάληπτο ταλέντο από τους πιο δημοφιλείς μάγους του κόσμου!  Από τη σκηνή του Christmas Theatre θα εκτελέσουν υψηλής τεχνολογίας και καινοτόμα κόλπα, αιώρηση, αδύνατη τηλεμεταφορά και τολμηρές αποδράσεις. Οι «έξυπνες» τεχνολογίες και η τεχνητή νοημοσύνη βρίσκουν επίσης τη θέση τους στο σόου, ενώ οι μάγοι υποδεικνύουν ότι σε μια επιλεγμένη στιγμή το κοινό γίνεται το κύριο μέρος της μαγείας. Ετοιμαστείτε για μια αξέχαστη μαγική εμπειρία, όπου θα δείτε από κοντά τα πιο εντυπωσιακά και υπνωτιστικά κόλπα που θα σας εκπλήξουν και θα σας κάνουν κυριολεκτικά να πιστέψετε στο αδύνατο!  Οι προετοιμασίες για το σόου είναι ήδη σε εξέλιξη, καθώς απαιτείται σοβαρή τεχνική προετοιμασία, και μεταξύ της μακράς λίστας απαιτήσεων για την παραγωγή είναι η τοποθέτηση εξειδικευμένου εξοπλισμού και μηχανισμός για την εισαγωγή ελικοπτέρου στη σκηνή της αίθουσας. Για τα καινοτόμα οπτικά εφέ στη σκηνή φροντίζει μια ομάδα πάνω από 100 άτομα, αλλά μόνο λίγοι από αυτούς είναι αφιερωμένοι στη μηχανική των κόλπων, και τα ίδια τα κόλπα γνωρίζουν μόνο οι μάγοι. Το “C’est la Magie” θα μεταδοθεί σε τρεις οθόνες στην αίθουσα, και η μεταγλώττιση στα ελληνικά θα κάνει την παράσταση ευχάριστη για μικρούς και μεγάλους.  Οι διοργανωτές υπόσχονται επίσης δυνατότητες συνάντησης με τους μάγους, καθώς και άλλες εκπλήξεις!

Το Ισραήλ εξαπολύει πλήγματα σε ολόκληρο τον Λίβανο «για να απομακρύνει τις απειλές» μετά την ευρεία επίθεση της Χεζμπολά στο έδαφός του. Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν

Ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χεζμπολά με την ανησυχία για περιφερειακή ανάφλεξη της σύγκρουσης να αυξάνονται, την ώρα που ο στρατός του Νετανιάχου συνεχίζει να σκοτώνει άμαχους Παλαιστίνιους στην Λωρίδα της Γάζας εν μέσω συνομιλιών για κατάπαυση του πυρός.

Η οργάνωση ανακοίνωσε ότι «ολοκληρώθηκε» για... σήμερα και «επιτεύχθηκε» η επίθεση ευρείας κλίμακας κατά ισραηλινών στρατιωτικών στόχων, με τη χρήση μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων και εκατοντάδων ρουκετών, σε αντίποινα για τον θάνατο του ηγετικού στελέχους του στρατιωτικού της βραχίονα, Φουάντ Σουκρ, σε ισραηλινό πλήγμα σε προάστιο της Βηρυτού, στις 30 Ιουλίου. Οι ισχυρισμοί του Ισραήλ «όσον αφορά την αποτρεπτική δράση που διεξήγαγε (...) και την αποτυχία της επίθεσης της αντίστασης είναι κενοί ισχυρισμοί».

Τα πυρά του λιβανικού σιιτικού κινήματος ήταν μέρος μιας «μεγαλύτερης επίθεσης που είχε σχεδιαστεί και μπορέσαμε να αποτρέψουμε ένα μεγάλο μέρος αυτής σήμερα το πρωί», υποστήριξε από την πλευρά του ο ισραηλινός στρατός, που στη συνέχεια ανέφερε πως διεξήγαγε περαιτέρω επιθέσεις κατά εκτοξευτήρων ρουκετών της Χεζμπολά. «Την τελευταία ώρα, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις έπληξαν εκτοξευτήρες σε διάφορες περιοχές στον νότιο Λίβανο για να απομακρύνουν τις απειλές», ανέφερε το επιτελείο. Νωρίτερα, πραγματοποίησε προληπτικά αεροπορικά πλήγματα κατά του υποστηριζόμενου από το Ιράν σιιτικού κινήματος, διότι φέρεται να εντόπισε τις προετοιμασίες της για όσα ακολούθησαν.

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του Λιβάνου, τουλάχιστον τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν από τα ισραηλινά πλήγματα· δύο άνθρωποι σε επιδρομή στο χωριό Ατ-Τίρι και ο τρίτος σε επίθεση drone σε αυτοκίνητο στην κοινότητα Χιάμ. Το κίνημα Αμάλ, σύμμαχος της Χεζμπολά, ανακοίνωσε παράλληλα τον θάνατο ενός μέλους του στα ισραηλινά πλήγματα, διευκρινίζοντας ότι αυτός προέρχεται από την Χιάμ. Το υπουργείο γνωστοποίησε πως τραυματίστηκαν ακόμα δύο άτομα, ο ένας εκ των οποίων είναι Σύρος, σε σειρά ισραηλινών επιδρομών στο νότιο τμήμα της χώρας.

Ο ηγέτης της Χεζμπολά αναμένεται να απευθύνει ομιλία σήμερα το απόγευμα στις 6 μ.μ. για τις τελευταίες εξελίξεις Το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων του Λιβάνου ANI ανέφερε ισραηλινές επιδρομές σε μεγάλο αριθμό τοποθεσιών στον νότιο Λίβανο, ορισμένες σχετικά μακριά από τα σύνορα των δύο χωρών.

Ήδη ο Ισραηλινός πρωθυπουργός διαμήνυσε ότι η κυβέρνησή του θα λάβει όλα τα μέτρα, που θεωρεί απαραίτητα για την άμυνά του. «Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε το παν για να υπερασπιστούμε τη χώρα μας, για να επιστρέψουν οι κάτοικοι του βορρά στα σπίτια τους με ασφάλεια» και «να συνεχίσουμε να τηρούμε μια απλή αρχή: όποιος μας κάνει κακό - του κάνουμε κακό», ανέφερε ο Μπενιαμίν Νετανιάχου κατά την έναρξη έκτακτης συνεδρίασης του υπουργικού του συμβουλίου, το οποίο συγκάλεσε νωρίς το πρωί.

Οι πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν στο Τελ Αβίβ διακόπηκαν για περίπου 90 λεπτά. Στην Ιορδανία ο αερομεταφορέας της χώρας ανέστειλε τις πτήσεις του στη Βηρυτό. Αξιωματούχοι δήλωσαν στο Reuters ότι δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα στον ιορδανικό εναέριο χώρο.

Το καθηλωτικό έργο της Βιρζινί Ντεπάντ (Virginie Despentes), «Αγαπητέ μ@λάκα», ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σωτήρη Καραμεσίνη, στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια.

 

 

Το απόλυτο φαινόμενο της σύγχρονης αντισυμβατικής γαλλικής λογοτεχνίας, ανατρεπτική, προκλητική, παθιασμένη, τρυφερή και απολύτως μη πολιτικά ορθή, η σπουδαία Βιρζινί Ντεπάντ (Virginie Despentes) με τα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Η καλλιτέχνις που τόλμησε να κάνει βιβλίο και ταινία τον ίδιο της τον βιασμό και η ταινία λογοκρίθηκε στα σινεμά της Γαλλίας, η λογοτέχνις της οποίας ο Όστερμαγιερ επέλεξε να ανεβάσει την πρώτη της νουβέλα την περσινή σεζόν στη Σαουμπίνε, συστήνεται φέτος και στο θεατρικό κοινό της Αθήνας.

Ο Σωτήρης Καραμεσίνης και η Εύα Κοτανίδη μεταφέρουν στη θεατρική σκηνή, για πρώτη φορά παγκοσμίως, το τελευταίο της μπεστ σέλερ “Αγαπητέ μ@λάκα” (Cher Connard / Dear Asshole). Ένα μετα-φεμινιστικό πανκ μυθιστόρημα που γράφεται μόλις το 2022 με αφορμή την έκρηξη του «metoo» και το οποίο, με όχημα το πικρό χιούμορ και όλη τη γοητευτική οργή που χαρακτηρίζουν τη γραφή της Ντεπάντ, αποτελεί έναν ύμνο στη φιλία, τον μόνο δεσμό που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο λιγότερο μαλάκα και τη ζωή περισσότερο υποφερτή.

Τι συμβαίνει όταν ένας επιτυχημένος συγγραφέας, στη δίνη των καταχρήσεων και του metoo, μια σούπερ σταρ του σινεμά και sex symbol σε κλιμακτήριο και μια νεο- φεμινίστρια blogger σε νευρική κρίση, συναντιούνται στην σκηνή; Νέο-φεμινισμός, πατριαρχία, ουσίες, εθισμός, θεραπεία, διασημότητα, παρενόχληση, πανδημίες, σεξ, ψέματα, φιλία, μουσική, social media, σχέσεις, τρυφερότητα, μοναξιά, οργή, metoo, cinema, λογοτεχνία. Οι “Επικίνδυνες σχέσεις” στη μεταμοντέρνα τους εκδοχή δια χειρός Ντεπάντ, κόντρα σε κάθε πολιτική ορθότητα.

Από τις 6 Νοεμβρίου στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό καστ: Ορέστης Τζιόβας, Εύα Κοτανίδη, Μυρτώ Γκόνη. Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Με την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

Ταυτότητα παράστασης
Αγαπητέ μ@λάκα

• Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας
• Δραματουργία – Θεατρική διασκευή: Σωτήρης Καραμεσίνης – Εύα Κοτανίδη
• Βασισμένο σε μια ιδέα της Εύας Κοτανίδη
• Σκηνοθεσία: Σωτήρης Καραμεσίνης
• Σκηνογραφία: Σωτήρης Καραμεσίνης
• Κοστούμια: Κατερίνα Μαργαρίτη
• Μουσική επιμέλεια: Νίκος Ασημάκης- Music Art Lab
• Art Direction: Γιάννης Λώλης
• Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδας
• Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης
• Εκτέλεση παραγωγής: Αναστασία Παπαγεωργίου – Τέχνης Πολιτεία
• Παραγωγή: Musarte & Σαλτιμπάγκoι
• Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Μυρτώ Γκόνη, Εύα Κοτανίδη, Ορέστης Τζιόβας

Το βιβλίο της Βιρζινί Ντεπάντ «Αγαπητέ Μαλάκα» κυκλοφορεί από τις Εκδοσεις Στερέωμα

Η παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος.

Ακατάλληλη για θεατές κάτω των 16 ετών

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

«Όπως το Βερνόν Σουμπουτέξ, το Αγαπητέ μαλάκα είναι ένας ύμνος στη φιλία, στον δεσμό εκείνο που τουλάχιστον μπορεί να κάνει τον άνθρωπο λιγότερο “μαλάκα” και τη ζωή πιο υποφερτή, τουτέστιν να τη σώσει. Αναμειγνύοντας τα θέματα, τις φωνές των ηρώων και τα γλωσσικά ιδιώματα, το Αγαπητέ μαλάκα είναι ένα φωτεινό μυθιστόρημα μεγάλης ευγένειας. Αυτό μπορεί να φαίνεται οξύμωρο όταν πρόκειται για τη Βιρζινί Ντεπάντ, αλλά δεν είναι». | Le Monde

Η επιστολική φόρμα, αγαπητή στους ηθικολόγους συγγραφείς του 18ου αιώνα, την οποία η Despentes ενδυναμώνει ή μάλλον δυναμιτίζει με την ηλεκτρισμένη και ακριβή γραφή της, προσδίνει στο μυθιστόρημα Αγαπητέ μαλάκα τη βαρύτητα ενός διεισδυτικού δοκιμίου για την εποχή μας. Τα λόγια της Ρεμπέκκας, του Οσκάρ και της Ζοέ προχωρούν σε βάθος καθώς συζητούν τα καίρια ζητήματα της εποχής του #MeToo, του μαχόμενου φεμινισμού και του επαναπροσδιορισμού του ανδρισμού, της βίας της αγέλης όπως εμφανίζεται στα κοινωνικά δίκτυα και του ολοένα και πιο θριαμβευτικού φιλελευθερισμού. | Télérama

Ένα μυθιστόρημα που συντίθεται από την ανταλλαγή μέιλ μεταξύ ενός συγγραφέα και μιας ηθοποιού, δύο ανθρώπων μοναχικών και ταλαιπωρημένων από τη ζωή και την εποχή. Μια δυναμική μαρτυρία για τον καιρό μας και τα αδιέξοδά του. Ένας ύμνος στη φιλία. Μια επιτυχημένη επίδειξη συγγραφικής δεινότητας. | Les Inrockuptibles

Η Βιρζινί Ντεπάντ, αυτή η φυσιογνωμία της φεμινιστικής αναγέννησης αποδεικνύει ότι ξέρει πώς να είναι ταυτόχρονα ριζοσπαστική και συναινετική, ζητώντας τον τερματισμό του πολέμου των φύλων μετά το #MeToo. | L’Obs

Η Βιρζινί Ντεπάντ γράφει σαν να ανεβαίνει στο ρινγκ. Με το μυθιστόρημα Αγαπητέ μαλάκα αναγεννά το επιστολικό μυθιστόρημα με φόντο την καραντίνα για να αναδείξει θαρραλέες απόψεις και, τελικά, να συνθέσει έναν ύμνο στον διάλογο και την αποστασιοποίηση. Μια αντιπαράθεση 2.0 που ξεχειλίζει από έξυπνες ατάκες και τρυφερότητα. Λαμπρή και αποτελεσματική. | L’Humanité

Η Βιρζινί Ντεπάντ διαλέγει σε αυτό το μυθιστόρημα την επιστολική μορφή. Αυτή η επιλογή θα μπορούσε να φαίνεται παρωχημένη, φέρνοντας στον νου τη Μαντάμ ντε Σεβινιέ ή τη Γεωργία Σάνδη, αλλά η αλληλογραφία σήμερα έχει μεταφερθεί στο πληκτρολόγιο και στην οθόνη. Θα έλεγε κανείς ότι η Ντεπάντ εκσυγχρονίζει τις Επικίνδυνες σχέσεις: μια γυναίκα και ένας άνδρας αλληλογραφούν στην πλάτη μιας νεότερης γυναίκας. Αλλά εδώ δεν έχουμε κάποιο μακιαβελικό σχέδιο, αλλά μια επιδέξια μέθοδο την οποία χρησιμοποιεί η συγγραφέας για να ξεδιπλώσει αποτελεσματικά όλες τις απόψεις της για τον φεμινισμό, τις εξαρτήσεις, τα γηρατειά. | Libération

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από: 06/11/2024

Τετάρτη & Πέμπτη στις 21.00

Τοποθεσία:

Θέατρο Μικρό Γκλόρια, Ιπποκράτους 7, Εξάρχεια, Αθήνα

• Θέατρο Μικρό Γκλόρια

Eισιτήρια:

18€ κανονικό | 15€ φοιτητικό

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ.: 210 3600832

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΛΑΛΗΣ

Επιστήμονες αλλά και κάτοικοι των νησιών προειδοποιούν ότι τα μέτρα που έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού δεν επαρκούν.

Κρήτη, Κυκλάδες, Μακεδονία, Αττική: Το φάντασμα της μεγάλης δίψας πλανάται πάνω από τη χώρα. Το νερό στερεύει. Η ζέστη συνεχίζεται και τα καμπανάκια συναγερμού χτυπούν το ένα μετά το άλλο.

Στην Κρήτη, στις αρχές Ιουλίου, επιτήδειοι έκλεψαν περίπου 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από το φράγμα της Φανερωμένης, ένα από τα μεγαλύτερα περιστατικά κλοπής υδάτων που έχει μέχρι στιγμής καταγραφεί.

Η κλοπή ήρθε σε μια περίοδο κατά την οποία η κατάσταση με το νερό στην Κρήτη είναι οριακή. Σύμφωνα με δηλώσεις (ΕΡΤ) του καθηγητή Γεωλογίας και Φυσικών Καταστροφών, κ. Ευθύμη Λέκκα: Αν δεν βρέξει φέτος στο νησί «δε θα έχει νερό του χρόνου, με τεράστιες επιπτώσεις στον τουριστικό, κοινωνικό και αγροτικό τομέα».

Οι επιπτώσεις της λειψυδρίας είναι ήδη ορατές για τους επαγγελματίες της περιοχής, με τους Αγροτικούς Συλλόγους του Αποκόρωνα Χανίων να αναφέρουν ότι «δεν καλύπτονται οι ανάγκες των κατοίκων σε νερό ύδρευσης και άρδευσης- όταν- οι πισίνες των μεγάλων ξενοδοχείων είναι γεμάτες».

 

EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ

 

ΔΙΨΑ, ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ

Στις Κυκλάδες, για τις οποίες γράφαμε πρόσφατα στο Magazine, η ξηρασία και η λειψυδρία συνεχίζουν να δηλώνουν δυναμικά το παρόν τους. Όπως λένε στο NEWS 24/7 μέλη Κινήσεων Πολιτών της περιοχής, αυτή τη στιγμή στη Νάξο «παίρνουν νερό από γεωτρήσεις που βρίσκονται σε βάθος 600 μέτρων. Μιλάμε για νερό που βρίσκεται εκεί από τα αρχαϊκά χρόνια»!

Η τοπική αυτοδιοίκηση παλεύει να εξασφαλίσει επάρκεια νερού για το υπόλοιπο του καλοκαιριού. «Κηρυχθήκαμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για λόγους λειψυδρίας», έλεγε πριν λίγες μέρες σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων (MEGA), η δήμαρχος Σίφνου, Μαρία Ναδάλη, σημειώνοντας ακόμη ότι οι γεωτρήσεις είναι μειωμένες, αφενός λόγω της ανομβρίας, αφετέρου διότι κάποιες είναι εκτός λειτουργίας.

Το πρόβλημα με την κακή συντήρηση του δικτύου επισημαίνει και ο Δήμαρχος Άνδρου, κ. Θεοδόδης Σουσουδής, ο οποίος σε δηλώσεις του τόνισε ότι σε πάρα πολλά χωριά της Άνδρου τα δίκτυα αλλά και οι δεξαμενές είναι πεπαλαιωμένες. «Παραλάβαμε τις περισσότερες με ρωγμές, ασυντήρητες και ακαθάριστες και προσπαθούμε να τις φτιάξουμε σε όλο το νησί», δήλωσε χαρακτηριστικά [Documento, 7/7/2024].

Γενικά, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, κ. Νάσου Στασινάκη τα υφιστάμενα δίκτυα άρδευσης συχνά παρουσιάζουν απώλειες μεγαλύτερες του 30% λόγω της παλαιότητας των αγωγών [ΤΟ ΒΗΜΑ, 7/7/2024].

ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ

Στα Κυκλαδονήσια, οι μονάδες αφαλάτωσης αποτελούσαν μέχρι πρότινος τη μόνη σίγουρη λύση για να εξασφαλιστεί η επάρκεια, την ώρα που η άφιξη των επισκεπτών στη χώρα μας, όπως λένε οι άνθρωποι της τουριστικής αγοράς, αναμένεται να αυξηθεί και να ξεπεράσει τα 32,7 εκατ. επισκεπτών του 2023.

Βοηθά αυτή η πρακτική στην επίλυση του προβλήματος, ρωτώ σήμερα κατοίκους της Πάρου. Όχι, απαντούν στο NEWS 24/7. «Οι αφαλατώσεις είναι λύση ανάγκης, όχι μόνιμο μέτρο. Αν δεν υπάρξει τερματισμός της εκτός σχεδίου δόμησης και προστασία των ξερολιθιών, λύση δεν πρόκειται να βρεθεί. Γνωρίζει ο κόσμος ότι τόσο στο νησί μας, όσο και σε άλλα νησιά, όπως η Σίφνος, το 5% των διαθέσιμων υδάτινων πόρων πάει σε πισίνες;».

Παράλληλα, έντονες είναι οι διαμαρτυρίες για το πάρτι κερδοσκοπίας που συνεχίζεται στα νησιά με το νερό, τα αναψυκτικά και τα αλκοολούχα ποτά να πωλούνται σε τιμές αυξημένες έως και 20%, όταν από τις αρχές Ιουνίου 2024, το θερμόμετρο έχει ανέβει στους 44°C σε διάφορες περιοχές της χώρας, κι ενώ η κυβέρνηση απέσυρε το μέτρο της μόνιμης μείωσης της τιμής από την 1η Ιουλίου.

 

ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ/EUROKNISSI

 

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Στην Αττική τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Τα αποθέματα νερού στον Μόρνο, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, επαρκούν μόλις για τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, με τους επιστήμονες να τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι είναι ζωτικής σημασίας η ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Μέτρα αντιμετώπισης της επείγουσας κατάστασης έχει εξαγγείλει η ΕΥΔΑΠ, η οποία όπως λένε παράγοντες της εταιρείας στο NEWS 24/7, εξετάζει λύσεις μαζί με το υπ. Ενέργειας, με γνώμονα το «λιγότερο επιβαρυντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος». Οι ίδιοι παράγοντες στέκονται και στην ανάγκη για αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς των πολιτών, αναφορικά με το νερό.

Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση αρχίζει να θυμίζει τραγικά τη δεκαετία του 1990 όταν η Αττική αντιμετώπισε σοβαρό κίνδυνο λειψυδρίας, με το φράγμα του Μόρνου να έχει αδειάσει τόσο ώστε να είναι ορατά με γυμνό μάτι τα ερείπια των χωριών που σκέπαζε η τεχνητή λίμνη.

 

Μόρνος, 18 Φεβρουαρίου 1993 Eurokinissi

 

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Εκτός των μέτρων που εξετάζει μαζί με την ΕΥΔΑΠ για την Αττική, το υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθεί λύση «πακέτο» για τη λειψυδρία, την ενέργεια και το «πρασίνισμα» των νησιών, υλοποιώντας έναν σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, κ. Σκυλακάκη, «την κατασκευή υβριδικών έργων, εν μέρει ύδρευσης και εν μέρει ενεργειακών».

Ο σχεδιασμός θα υλοποιηθεί με περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Απανθρακοποίησης και ουσιαστικά θα συνδυάζει τα έργα ΑΠΕ με αφαλάτωση καθώς και έργα ΑΠΕ με αντλησιοταμίευση και αφαλάτωση, τα οποία σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» (25/7/24) θα εγκατασταθούν κατά προτεραιότητα στις Κυκλάδες, όπως και σε κάποια νησιά του Αιγαίου.

Πρόκειται για ένα καινοτόμο έργο λένε στο υπουργείο, με την αντλησιοταμίευση να χρησιμοποιείται τόσο για παραγωγή ενέργειας όσο και ως αποθήκη ενέργειας, αφού τις ώρες που η ζήτηση ενέργειας θα είναι χαμηλή και η παραγωγή από ΑΠΕ θα υπερβαίνει την κατανάλωση, το περίσσευμα ενέργειας θα χρησιμοποιείται για την επιστροφή νερού στους ταμιευτήρες προκειμένου να χρησιμοποιηθεί εκ νέου για την παραγωγή ρεύματος.

Ο Μόρνος σήμερα. © Aristidis Vafeiadakis/ZUMA Press/Visualhellas.gr

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Οι μελέτες θα δείξουν σε ποια σημεία και με ποια τεχνολογία θα προχωρήσει το σχέδιο. Πάντως, στα νησιά δεν φαίνεται να συμμερίζονται την αισιοδοξία του ΥΠΕΝ ότι «εφόσον πετύχει από πλευράς τεχνικής αβεβαιότητας- θα- προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση, αφού ενοποιεί τα κόστη τριών έργων σε ένα».

Για τους ανθρώπους με τους οποίους επικοινώνησε το NEWS 24/7: «Τα ‘’σούπερ’’ έργα της κυβέρνησης δεν είναι τόσο απλό να γίνουν στα νησιά. Συν τοις άλλοις, χρειάζονται τσιμέντο για να γίνουν. Τσιμέντο παντού. Όλο αυτό το μπετό είναι ένας επιπλέον βιασμός της φυσικής ισορροπίας του τόπου μας, ενώ χρειάζεται και πάρα πολύ νερό για να πραγματοποιηθεί και να παραδοθεί στην τελική του μορφή. Φαύλος κύκλος».

Η ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ

Με αυτά κατά νου, ξεκίνησα τη συνομιλία μου με τον κύριο Βασίλη Λύκο.

Πώς φτάσαμε ως εδώ και, το κυριότερο, τι κάνουμε από εδώ και πέρα, ρώτησα τον δρα. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Κρήτης και Περιφερειακό Σύμβουλο Στερεάς Ελλάδας.

Για τον κύριο Λύκο θα πρέπει να δούμε τον άπλετο χρόνο και χώρο που δίνεται στο πρόβλημα της λειψυδρίας μέσα σε ένα ευρύτερο κάδρο. Σε μια μεγάλη εικόνα όπου η άναρχη τουριστική ανάπτυξη συναντά τα ανύπαρκτα κονδύλια για τη συντήρηση του δικτύου κι ενώ η κύρια στόχευση είναι η δημιουργία μεγαδομών, η αύξηση των τιμολογίων και φυσικά η ιδιωτικοποίηση του νερού.

ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

«Η σημερινή κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη ατζέντα», λέει ο κύριος Λύκος. Για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του, φέρνει ως παράδειγμα το Σχέδιο Νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος του 2023, το οποίο περιελάμβανε 243 άρθρα και προέβλεπε την νομιμοποίηση της εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων, δίνοντας όπως λέει «γη και ύδωρ» υπέρ τουριστικών εγκαταστάσεων και ΑΠΕ, περιλαμβάνοντας εντελώς αντιπεριβαλλοντικές και «φωτογραφικές» πολεοδομικές ρυθμίσεις. «Έτσι προωθήθηκε η περιβαλλοντική φτωχοποίηση της υπαίθρου και των κατοίκων, εκχωρώντας σε ‘’τρίτους’’ (ποιους άραγε;) όχι μόνο τη διαχείριση της ύδρευσης των πόλεων, μα και της άρδευσης των καλλιεργειών μας».

Η λίμνη του Μαραθώνα ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

Ο ίδιος επισημαίνει ότι όλα αυτά συνέβησαν ενώ η χώρα μας έχει καταδικαστεί με την απόφαση C-849/19 που εξέδωσε στις 17 Δεκεμβρίου 2020 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μη συμμόρφωση με την Οδηγία για τους οικότοπους (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ) για την απουσία επαρκών μέτρων προστασίας των περιοχών Natura, που όφειλε να θεσπίσει εδώ και μια εικοσαετία.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι κατά αυτόν τον τρόπο καταστρέφεται συστηματικά ο κύκλος του νερού; Μιλάμε για την κλιματική κρίση, χωρίς ταυτόχρονα να γίνεται κουβέντα για αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις που μόνο σκοπό έχουν την πώληση δικαιωμάτων χρήσης και κατοχής φυσικών πόρων, όταν ο ίδιος ο ΟΗΕ προβλέπει για το 2040 αύξηση της ζήτησης του νερού κατά 30% μεγαλύτερη από τα διαθέσιμα αποθέματα και όταν ο ίδιος διεθνής οργανισμός, σε όρους βιώσιμης ανάπτυξης, ορίζει ότι ο 6ος Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης είναι η ‘’εξασφάλιση στην πρόσβαση στο νερό και στην αποχέτευση για όλους’’».

ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΠΕ;

Στη μακρά συζήτηση μας με τον κύριο Λύκο, αναφερθήκαμε και στις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης για το πρόβλημα της λειψυδρίας, πρωτίστως στα νησιά.

Ρώτησα, ποια η γνώμη του. Ο ίδιος πρότεινε να δούμε τον κυβερνητικό σχεδιασμό μέσα στο πλαίσιο που ήδη περιέγραψε. Πρόκειται για ένα σχέδιο που συνδέει το αγαθό του νερού με τις ΑΠΕ, τη στιγμή που «η κυβέρνηση ασκεί επίσημα μια πολιτική …καλωδίων».

Αυτό που έρχονται και μας λένε, υποστηρίζει ο δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης είναι ότι για να έχουμε νερό πρέπει να βάλουμε ανεμογεννήτριες. «Αυτό πότε; Όταν για κάθε 1 μεγαβάτ παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ, θέλεις 1 μεγαβάτ θερμικής μονάδας βάσης, προκειμένου να αποφευχθούν τα μπλακ άουτ».

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ;

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η ευθεία σύνδεση του νερού με τις ΑΠΕ που τον προβληματίζει. Το κύριο όπως μου λέει είναι ότι αυτή τη στιγμή οτιδήποτε δημόσιο βάλλεται.

Μέσα σε αυτό τον κύκλο ιδιωτικοποίησης των φυσικών πόρων πρέπει να δούμε και το νερό.

«Με το νερό, επιχειρείται κάτι πιο πονηρό. Αφού έχουν αποψιλώσει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, δεν υπάρχουν υπάλληλοι και έτσι δεν μπορούν να λειτουργήσουν, έρχονται και λένε: ‘’Δεν μπορείς να μου παρέχεις ασφάλεια’’».

Για τον συνομιλητή μου, όλα αυτά γίνονται με σκανδαλώδη τρόπο και αφού έχει καταπέσει τρεις φορές στο ΣτΕ η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του νερού και δεν προβλέπεται η διάθεσή του για κερδοσκοπία, βάσει του ελληνικού Συντάγματος.

Παρόλα αυτά, όπως υπογραμμίζει ο κύριος Λύκος, «έρχονται σήμερα και ισχυριζόμενοι ότι δεν μας παίρνουν το νερό, καθώς αυτό παραμένει δημόσιο, παίρνουν την διαχείριση. Προφανώς, πρόκειται για τρικ. Προς ώρας, αυτό που κάνουν είναι να κλείνουν επιμέρους συμφωνίες κι έτσι, ειδικά οι αγρότες, αλλά και οι πολίτες γενικά, σ’ ό,τι αφορά το πόσιμο νερό, θα πουν το νερό νεράκι».

Όταν του ζητώ να προεκτείνει τη σκέψη του, ο κύριος Λύκος με ρωτά αν γνωρίζω μέσα από τα αρδευτικά δίκτυα, πόσα στρέμματα αρδεύονται στη χώρα μας; Έξι εκατομμύρια στρέμματα, είναι η απάντηση.

«Αντιλαμβανόμαστε ότι ελέγχοντας το νερό, αυτός (θα) είναι κι ένας τρόπος ελέγχου της παραγωγής, ο οποίος με τη σειρά του θα φέρει την επανεφεύρεση της τροφικής αλυσίδας; Αυτό συμβαίνει μέσα στα πλαίσια της σύγχρονης ‘’τεχνοφεουδαρχίας’’. Γιατί; Γιατί πρέπει κάποιες συγκεκριμένες ‘’big farms’’ και ‘’big oil’’ να ελέγξουν τα πάντα».

 

EUROKINISSI/ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ

 

ΤΙ ΝΕΡΟ ΠΙΝΟΥΜΕ;

Πηγαίνοντας νοητά ξανά στα νησιά των Κυκλάδων, μιλώ με ανθρώπους που τη στιγμή που συντάσσεται αυτό το κείμενο δίνουν έναν τιτάνιο αγώνα απέναντι στον υπερτουρισμό, την εκτός σχεδίου δόμηση και την κατασπατάληση των υδάτινων πόρων (έως και 60%) σε δραστηριότητες όπως το πότισμα κήπων και φυτών που καμία σχέση δεν έχουν με την κυκλαδίτικη βλάστηση.

Οι ίδιοι άνθρωποι μού μεταφέρουν περιπτώσεις, όπως στο χωριό Δρυό της Πάρου, όπου το νερό είναι καφέ. «Έχουν πατώσει οι γεωτρήσεις», λένε χαρακτηριστικά.

Η μαρτυρία αυτή φαίνεται να συνδέεται με τη διαπίστωση του κυρίου Λύκου ότι η χώρα οδεύει προς μία κατεύθυνση που ουδείς δεν εγγυάται πλέον το νερό ως δημόσιο αγαθό. «Κανείς δεν εγγυάται την καθολικότητα, την ασφάλεια (να ξέρουμε τι πίνουμε δηλαδή) σε υψηλή ποιότητα. Σταδιακά, με τη δέσμευση του νερού στην Ελλάδα, οι πολίτες θα φτάσουν να πίνουν αφαλατωμένο νερό ή νερό, τουλάχιστον για άρδευση, το οποίο θα προέρχεται από επεξεργασία απορριμμάτων».

ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ «MAD MAX»

Οι καταγγελίες που φτάνουν στο NEWS 24/7 από τις Κυκλάδες, συνάδουν και με μία ακόμη διαπίστωση του δόκτωρα. Για καταστροφή του κύκλου του νερού μέσα από την εκχέρσωση των δασών προς όφελος ιδιωτών έκανε λόγο ο κύριος Λύκος, για μανιασμένη καταστροφή των ξερολιθιών στα νησιά (που διαχρονικά συγκρατούσαν το νερό της βροχής) με σκοπό την δόμηση, μιλούν τα τοπικά κινήματα πολιτών.

Πώς θα μπορούσε να δοθεί λύση στο πρόβλημα;

Για τον κύριο Λύκο, εκτός των άλλων λύσεων, όπως η εστίαση στην υδρολογική λεκάνη και ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα, χρειαζόμαστε ισχυρές περιφέρειες και δήμους. «Πρέπει οπωσδήποτε να χρηματοδοτηθούν. Δεν έχει νόημα να μιλάμε για το νερό στην εποχή της πράσινης μετάβασης, όταν βρισκόμαστε σε έναν κόσμο ‘’Mad Max’’».

Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σταδιακή μετάβασή μας σε μία συνθήκη όπου κάθε δήμος θα γίνει μία ΑΕ, με έναν δήμαρχο και πέντε αντιδημάρχους που θα παίρνουν απλά κάποιους μισθούς, διερωτάται.

«Γιατί άραγε καταργήθηκαν όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις; Γιατί ουσιαστικά, κυρίως στόχος είναι η ύδρευση και η αποχέτευση, αφού πρώτα τις έχουν καταστήσει προβληματικές στα οικονομικά τους. Συνεπαγωγικά, αυτό (θα) έχει ως αποτέλεσμα να αποψιλώνεται το προσωπικό -προσωπικό με τεχνογνωσία. Έτσι χάνεις τεχνογνωσία και εκχωρείς και το λογισμικό διαχείρισης. Άρα ο ιδιώτης είναι απαραίτητος».

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI

 

ΑΕΙΦΟΡΙΑ

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οδεύουμε προς τη λάθος κατεύθυνση. Οι επιστήμονες αλλά και οι κάτοικοι επισημαίνουν ότι τα μέτρα που μέχρι στιγμής έχουν εξαγγελθεί για την αντιμετώπιση της έλλειψης νερού δεν επαρκούν και σίγουρα δεν μπορούν να έχουν μόνιμο χαρακτήρα.

Εκτός αυτού, είναι πρόδηλο πως η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των φυσικών πόρων όταν συναντά τις βασικές ανάγκες των πολιτών, στο παρόν και στο μέλλον, δημιουργεί αδιέξοδα.

Θα ανέμενε κανείς ότι στην εποχή της πράσινης μετάβασης, οι κυβερνητικές πολιτικές θα ανέπτυσσαν εναλλακτικά σενάρια, λαμβάνοντας υπόψη τα αντικειμενικά στοιχεία (κοινωνικά, περιβαλλοντικά, οικονομικά και τεχνικά) και θα προσανατολίζονταν στην αειφορία κι όχι στην παροχή ευκαιριών για κέρδος με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Αν δεν αλλάξουμε προσανατολισμό, προειδοποιεί σήμερα η επιστημονική κοινότητα, το πρόβλημα θα γίνεται εντονότερο όσο περνούν τα χρόνια και η δυσαρέσκεια των πολιτών για τα παρεχόμενες υπηρεσίες θα μεγαλώνει.

Πηγή: news247.gr