Εν αναμονή της κυκλοφορίας του νέου άλμπουμ με τίτλο «Με Ελαφριά Καρδιά», ο Μανώλης Φάμελλος μας παρουσιάζει το νέο single του με τίτλο «Ποτέ Δεν Θα Ξεχάσω Τέτοια Μάτια», που κυκλοφορεί παράλληλα και στο YouTube με video clip.
Το άλμπουμ «Με ελαφριά καρδιά» είναι μια μικρή κιβωτός του χρόνου γεμάτη τραγούδια του μεσοπολέμου (και όχι μόνο), από εκείνα που κάποτε εδώ και δεκαετίες πήρε μακριά μας ο άνεμος του χρόνου. Τώρα επιστρέφουν με τον άνεμο ξανά, πολλά από αυτά σχεδόν έναν αιώνα μετά την γέννηση τους, διατηρώντας ελπίζουμε, το ειδικό καλλιτεχνικό (και ηθικό) τους βάρος ακέραιο. Το «Ποτέ Δεν Θα Ξεχάσω Τέτοια Μάτια» των Λυκούργου Μαρκέα (μουσική) και Κώστα Μάνεση (στίχοι) που πρωτοηχογράφησε το 1949 η Δανάη Στρατηγοπούλου είναι το πρώτο τραγούδι της συλλογής που κυκλοφορεί. Θα επανέλθουμε με περισσότερο παρελθόν στο άμεσο μέλλον…
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEOCLIP ΣΤΟ YOUTUBEΕΔΩ
Έπαιξαν οι μουσικοί Βαγγέλης Κατσαρέλλης (τρομπέτα, φλικόρνο), Αντώνης Ανδρέου (τρομπόνι), Μιχάλης Καλκάνης (κοντραμπάσο), Στέφανος Δανιηλίδης (πιάνο, πλήκτρα), Θάνος Μιχαηλίδης (τύμπανα) και Μανώλης Φάμελλος (ηλεκτρική κιθάρα). Η ενορχήστρωση και ο προγραμματισμός έγιναν από τους Μανώλη Φάμελλο και Στέφανο Δανιηλίδη. Η ηχοληψία έγινε από τους Στέφανο Δανιηλίδη και Βασίλη Κορρέ και η μίξη από τον Στέφανο Δανιηλίδη. Τη σκηνοθεσία του video clip υπογράφει ο Πάνος Νικολακόπουλος.
Tην απασχόληση όλων των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ μέχρι τις 18 Ιουνίου, οπότε ορίστηκε η εκδίκαση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που έχουν καταθέσει τα σωματεία τους, επιβάλλει το πρωτοδικείο Αθήνας με προσωρινή διαταγή που εξέδωσε σήμερα.
Ετσι, οι εργαζόμενοι της μεταλλουργίας, που βάσει του κυβερνητικού σχεδίου για οριστικό λουκέτο στη μεταλλουργία από σήμερα είναι τυπικά απολυμένοι με μόνη εναλλακτική την ένταξή τους στα προγράμματα απασχολησης σε δήμους και στη ΔΥΠΑ, πέτυχαν μια ακόμη μικρή νίκη, παγώνοντας για 35 ακόμη μέρες το κυβερνητικό σχέδιο απαξίωσης της μεταλλουργίας, ενώ εκκρεμεί η ολοκλήρωση του διαγωνισμού πώλησής της με την αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της ιρλανδικής CMI κατά της διαγωνιστικής διαδικασίας στην οποία αναδείχθηκε προτιμητέος επενδυτής η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ - AD Holdings.
Η απόφαση του πρωτοδικείου Αθήνας, στο οποίο τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ είχαν προσφύγει στις 9 Μαΐου, εκδόθηκε σήμερα, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συνάντηση αντιπροσωπείας τους στο Μαξίμου, με τον πρωθυπουργό.
Υπενθυμίζεται ότι, εκτός από τα ασφαλιστικά μέτρα κατά της κυβερνητικής απόφασης οριστικού κλεισίματος της ΛΑΡΚΟ και απομάκρυνσης των εργαζόμενων από τις εγκαταστάσεις και τους οικισμούς της εταιρείας, τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ έχουν καταθέσει δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Δημήτρη Περπατάρη και μηνυτήρια αναφορά στον Αρειο Πάγο, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τον κίνδυνο σοβαρού βιομηχανικού δυστυχήματος στη μεταλλουργία αν μείνει κλειστή και χωρίς επίβλεψη από τους εξειδικευμένους εργαζόμενους.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Ευρυδίκη” το βιβλίο του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα EnzoCormann, «σε τι μας χρησιμεύει το θέατρο;», σε μετάφραση Νεκτάριου-Γεώργιου Κωνσταντινίδη.
«Εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια που γράφω θεατρικά έργα, μου φαίνεται πως πάντα το σκεφτόμουν αυτό λίγο ή πολύ, παρόλο που δεν το διατύπωνα πάντα με τόσο επιγραμματικό τρόπο (κάτι για το οποίο ζητώ συγγνώμη από εκείνους που με άκουσαν μερικές φορές να ρητορεύω επί μακρόν κατά το διάστημα αυτών των είκοσι-τριών χρόνων...). Ωστόσο, δεν κατόρθωσα ποτέ να μιλήσω πραγματικά –τουλάχιστον να εξηγηθώ ξεκάθαρα– σε τι το θέατρο –ιδιαιτέρως το θέατρο– μπορούσε να με βοηθήσει ώστε να μην «ζω και σκέφτομαι σαν γουρούνι». Και σε αυτή την ερώτηση θα ήθελα να επιχειρήσω να καταθέσω σήμερα κάποια στοιχεία απάντησης.»
«Ο Félix Guattari μού ζήτησε να περιγράψω πώς θεμελιώνεται κατ’ εμέ η θεατρική πράξη. Πώς αυτή η πράξη γινόταν αντιληπτή από μέρους μου και πώς εξελισσόταν σε μια τελετουργία της υποκειμενικότητας. Σαν διαδικασία της μοναδικότητας. Ποια κατ’ εμέ ήταν τα κίνητρα, τα διακυβεύματα. Μού ζήτησε να αναφερθώ συνοπτικά σ’ εκείνο που ο ίδιος ονομάζει μοναδικές διευθετήσεις της εκφώνησης απ’ όπου πηγάζει κατ’ εμέ η θεατρική πρακτική.»
«Θα διευκρινίσω εξ αρχής ότι μου ζητήθηκε να εκφραστώ περισσότερο “με την καρδιά μου”, παρά με το περίβλημα μιας εννοιολογικής αμφίεσης της οποίας τα όρια δεν θα δυσκολευθείτε να αντιληφθείτε […]. Οι απόψεις που ακολουθούν στηρίζονται σε μια ονειροπόληση πάνω στην πρακτική μου. Η μοναδική τους φιλοδοξία είναι εκείνη ενός ειδικού απεσταλμένου της άλλης πλευράς του τέταρτου τοίχου […].»
Ο EnzoCormann είναι Γάλλος θεατρικός συγγραφέας. Είναι σκηνοθέτης, συνθέτης, Καθηγητής στην Εθνική Ανώτατη Σχολή των Τεχνών και της Τεχνικής του Θεάτρου της Λυών καθώς και του Πανεπιστημίου Charles III της Μαδρίτης.
Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Θεάτρου. Το 2020 τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου (Grand Prix du Théâtre).
Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί και ανέβει στη σκηνή τα έργα του: Ντικτάτ, σε μετάφραση του Ανδρέα Στάικου (εκδόσεις ΑΓΡΑ) και σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη, Η θύελλα επιμένει, σε μετάφραση της Μαρίας Ευσταθιάδη, (εκδόσεις ΑΓΡΑ) και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζή. Το 1999 μεταφράστηκαν οι Αδελφές ψυχές, από την Δήμητρα Μπίσια στις εκδόσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου.
Τα περιεχόμενα του βιβλίου:
Παρουσίαση
Κάτω από μια βελούδινη φούστα
Φαντασίωση, παρεξήγηση
Η Εργαλειοθήκη
Η μεγάλη επωδός
Πώς αυτό το πράγμα εισήλθε μέσα μας;
Αβεβαιότητα της τέχνης / τέχνη της αβεβαιότητας
Η επανεξέταση του θεάτρου
Σε τι μας χρησιμεύει το θέατρο;
Ο τερατώδης συγγραφέας
«Γκοντό»: Για το ανθρώπινο είδος, μετά την καταστροφή
Ο δραματουργός και οι αυτουργοί του πολέμου
Από τα όμορφα ζώα στα ζιζάνια
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ σε τι μας χρησιμεύει το θέατρο;
του Enzo Cormann
Μετάφραση: Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης
Σειρά: πρώτο κουδούνι
ISBN: 978-618-87001-1-6
Τιμή: 10 ευρώ + ΦΠΑ
Σχήμα: 14Χ21
Σελίδες: 176
Καλεσμένη του Τμήματος Διαιτολογίας και Διατροφολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι η Δρ. Μαρία Τσιάκα, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών. Θα πραγματοποιήσει ομιλία στο πλαίσιο της επιστημονικής συνάντησης με τίτλο «Διατροφή και Ψυχική Υγεία». Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν και οι δημιουργοί και πρωτεργάτες του επαναστατικού Θεραπευτικού Πρωτοκόλλου TBT-S από την Αμερική, Dr. Laura Hill και Dr. Christina Wierenga.
Save the date «Διατροφή και Ψυχική Υγεία» Τμήμα Διαιτολογίας και Διατροφολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Παρασκευή 17 Μαΐου Από τις 16:45 έως και τις 21:00 Κέντρο Έρευνας «Μουσείο Τσιτσάνη», Τρίκαλα
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό Και διαδικτυακά μέσω Webex. Πληροφορίες εδώ: https://t.ly/oGtcX
H Δρ. Μαρία Τσιάκα θα εξηγήσει πώς εφαρμόζεται το TBT-S (Temperament Based Treatment with Supports) στην κλινική πράξη, ενώ για πρώτη φορά θα δώσει κάποια στοιχεία από την έρευνα που έχει εκπονήσει για την αποτελεσματικότητα του εν λόγω επαναστατικού θεραπευτικού πρωτοκόλλου στην Ελλάδα.
Εκτός από την αρχική της εισήγηση, η παρουσίασή της θα έχει τη μορφή live workshop. Η Δρ. Τσιάκα, με τρόπο βιωματικό, θα δείξει πώς σχετίζονται οι διατροφικές διαταραχές με τη νευροβιολογία του εγκεφάλου και το ταμπεραμέντο και πώς επιστρατεύοντας τα εργαλεία του TBT-S η ανάρρωση είναι εφικτή. Η ειδικός πρόσφατα πιστοποιήθηκε ως η μοναδική εκπρόσωπος και εκπαιδεύτρια του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου για την Ελλάδα, την Κύπρο και όλη τη Μεσόγειο.
Την εκδήλωση θα τιμήσουν με την παρουσία τους διακεκριμένες Καθηγήτριες των Πανεπιστημίων του Ohio και του San Diego, δημιουργοί και πρωτεργάτες του Θεραπευτικού Πρωτοκόλλου TBT-S: Η Dr. Laura Hill, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ψυχιατρικής του Ohio State University και Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής του University of California, San Diego καθώς και η Dr. Christina Wierenga, Καθηγήτρια Ψυχιατρικής και συν-διευθύντρια στο Τμήμα Έρευνας Eating Disorder Center for Treatment and Research του University of California, San Diego.
Με ομιλία για τον ρόλο του διαιτολόγου-διατροφολόγου στη διεπιστημονική ομάδα, στο πλαίσιο της εφαρμογής του TBT-S, θα συμμετάσχει και η συνεργάτιδα του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών, Δρ. Αλεξία Κατσαρού, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος.
Τι είναι το TBT-S
Το νέο θεραπευτικό πρωτόκολλο TBT-S υποστηρίζει ότι τα συμπτώματα των Διατροφικών Διαταραχών μπορούν να ελαχιστοποιηθούν ή να εξαλειφθούν, ανακατευθύνοντας χαρακτηριστικά, όπως η τελειομανία, η παρορμητικότητα, η αποφυγή βλάβης και η αποφασιστικότητα προς όφελος της ανάρρωσης. Δηλαδή, μετατρέποντάς τα από καταστροφικά σε παραγωγικά.
Η νέα πρωτοποριακή θεραπεία προσεγγίζει τον πυρήνα των ιδιοσυγκρασιακών χαρακτηριστικών που αυξάνουν την ευαλωτότητα ενός ατόμου στην εκδήλωση της νόσου (ανορεξία, βουλιμία, αδηφαγική) μέσα από βιολογική σκοπιά, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα γονίδια, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε την έκφρασή τους. Σημαντικό ρόλο στη θεραπεία παίζει και η οικογένεια, η οποία εκπαιδεύεται ώστε να μπορεί να συστρατευτεί στη μάχη για την ίαση. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το πρωτόκολλο εδώ: https://tbt-sgreece.gr/
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την επιστημονική συνάντηση που διοργανώνει το Τμήμα Διαιτολογίας και Διατροφολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθώς και το πρόγραμμα αναλυτικά εδώ: https://t.ly/oGtcX
Η φωνή που πρέπει να ακούσεις, με επιρροές από την Ελληνική παραδοσιακή μουσική, τη σύγχρονη και τη τζαζ.
Η Κρητικιά καλλιτέχνιδα με την αισθαντική φωνή και το πλούσιο βιογραφικό που ζεί στη Νέα Υόρκη, μας παρουσιάζει τη δική της προσέγγιση στο
πολυαγαπημένο «Μενεξέδες Και Ζουμπούλια», όπου συναντάμε ένα σύνολο ανατολίτικων εγχόρδων.
Το «Μενεξέδες Και Ζουμπούλια» είναι ο προπομπός του debut album της Ερήνης
το οποίο είναι μια ωδή στους Μικρασιάτες πρόσφυγες, φέρνοντας στην επιφάνεια τις δυσκολίες τους και ταυτόχρονα τιμώντας την τεράστια πολιτισμική κληρονομιά τους!
Κυκλοφορεί και το εντυπωσιακό music video του τραγουδιού σε σκηνοθεσία Liliya Timirzyanova.
Το music video γυρίστηκε στην Κρήτη. Η αισθητική του βίντεο είναι εμπνευσμένη από την ταινία 'The Color of Pomegranates’ του Sergei Parajanov, με visual homage σε σκηνές της ταινίας. Μέσα από αυτό το βίντεο η Ερήνη εκφράζει τη θεματική του τραγουδιού που είναι η αγάπη. Συμβολικά η Ερήνη επέλεξε δυο τοποθεσίες, τις Αρχάνες που είναι το χωριό του παππού της, και ένα σημείο στη θάλασσα στον Καρτερό, όπου η Ερήνη κοιτάει στον ορίζοντα σε ευθεία γραμμή προς τη Σμύρνη και τα Παράλια της Μικράς Ασίας από όπου καταγόταν η γιαγιά της. Η θάλασσα συμβολίζει τον ερχομό των Μικρασιατών προσφύγων, και το σοκάκι του χωριού συμβολίζει την ενσωμάτωσή τους στη νέα τους πατρίδα, την Κρήτη.
Οι πολλαπλές μουσικές επιρροές της Ερήνης, μετά την εμπειρία της περιοδείας της με το Cirque Du Soleil αλλά και την εκπαίδευση της στο Berklee College of Music, γέννησε νέες σύγχρονες ενορχηστρώσεις των παραδοσιακών μικρασιάτικων τραγουδιών. Με τη συμβολή του υποψήφιου για GRAMMY Gonzalo Grau από τη Βενεζουέλα, ως συμπαραγωγό, το αναμενόμενο άλμπουμ εμπεριέχει θεματικές όπως ο έρωτας, η θλίψη και ο πόνος του αποχωρισμού.
Λίγα λόγια για την Ερήνη:
H Ερήνη ειναι μια νέα ”φωνή” με επιρροές από την Ελληνική παραδοσιακή μουσική, τη σύγχρονη και τη τζαζ.
Μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης με καταγωγή από τη Σμύρνη και έχει βάση της τη Νέα Υόρκη.
Ως μια σύγχρονη Μικρασιάτισσα, μεταλαμπαδεύει τη Μικρασιατική μουσική στο εξωτερικό, παρουσιάζοντας τη σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους και διοργανώσεις όπως το Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και το WOMEX 2023, αλλά και σε συνεργασία με καταξιωμένες ορχήστρες αλλά και καλλιτέχνες όπως ο Danilo Perez, Daniel Hope, Nella, Jorge Glem, Eugene Friesen μεταξύ άλλων.
Η Ερήνη περιόδευσε ως τραγουδίστρια με το Cirque Du Soleil για 3 χρόνια και είναι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Berklee College of Music.
Πρόσφατα έλαβε δυο σημαντικά βραβεία από το Mass Cultural Council και Boston Foundation για τη δουλειά της πάνω στη φωνητική ερμηνεία της Μικρασιάτικης Μουσικής.
Επίσης βραβεύτηκε ως μια από τους πιο επιτυχημένους Έλληνες της Αμερικής κάτω των 40, από το Greek America Foundation, για τα καλλιτεχνικά της επιτεύγματα αλλά και την προσφορά της στον Ελληνισμό.
Στη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης της καμπάνιας για δικαιοσύνη στα θύματα του εγκληματικού ναυαγίου στην Πύλο καλούν την Κυριακή επιζώντες του ναυαγίου, η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος «η Ενότητα», άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών και η ΚΕΕΡΦΑ. Η συναυλία θα γίνει στα γήπεδα μπάσκετ του Ρουφ στις 7 μ.μ. με οικονομική ενίσχυση 10 ευρώ.
Συμμετέχουν: Φοίβος Δεληβοριάς, Φωτεινή Βελεσιώτου, Μαρία Παπαγεωργίου, Σπύρος Γραμμένος, Νεφέλη Φασούλη, Ναταλία Ρασούλη, Frank Panx, Alex Καλοφωλιάς, Stournari street band, Βασίλης Ράλλης, Πτέρυγα 3, The screaming Fly, Γιώργος Φασόλης και Bugarabu percussion, Damage Done, Βαλβολίνη.
Παρεμβαίνουν: Μάγδα Φύσσα, Ιάσονας Αποστολόπουλος, Γιάννης Μάγγος, επιζώντες του ναυαγίου της Πύλου και δικηγόροι υπεράσπισης των 9 επιζώντων που δικάζονται στην Καλαμάτα για «πρόκληση ναυαγίου», διακίνηση και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Η κυβέρνηση «επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες της σε εννέα επιζώντες», επισημαίνει η ΚΕΕΡΦΑ. Και υπογραμμίζει: «Είναι μία σκανδαλώδης δίωξη, συνέχεια της βιομηχανίας δικών-καταδικών που γέμισαν τις φυλακές με χιλιάδες μετανάστες, βαφτίζοντάς τους ως διακινητές. Στεκόμαστε στο πλευρό των θυμάτων, των επιζώντων και των οικογενειών τους που ζητάνε δικαιοσύνη. Να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι, η κυβέρνηση, το Λιμενικό και η Frontex. Ωρα να βάλουμε τέλος στη φρίκη των καταδιώξεων και δολοφονιών στα σύνορα! Οι πρόσφυγες, γυναίκες και παιδιά είναι καλοδεχούμενοι με δικαιώματα».
Για το επόμενο διάστημα, η ΚΕΕΡΦΑ κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις με αίτημα να μη συγκαλυφθεί το εγκληματικό ναυάγιο της Πύλου:
● 15 Μαΐου, Εφετείο Αθηνών, 9 π.μ.: αντιφασιστική συγκέντρωση με αίτημα την άρση της απόφασης αποφυλάκισης του Ν. Μιχαλολιάκου
● 20 Μαΐου, Σύνταγμα, 6 μ.μ.: κινητοποίηση αλληλεγγύης στους εννέα κατηγορούμενους
● 21 Μαΐου, Δικαστήρια Καλαμάτας, 9 π.μ., πορεία αλληλεγγύης στους εννέα κατηγορούμενους (αναχώρηση πούλμαν από Αθήνα στην πλατεία Καραϊσκάκη στις 5 π.μ.),
● 4 Ιουνίου, Προπύλαια Αθήνας και άλλες πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, 7 μ.μ., κινητοποίηση με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το ναυάγιο.
Με αφορμή τη συναυλία, γράφουν στην «Εφ.Συν.» ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος και ο Γιάννης Μάγγος, πατέρας του θύματος αστυνομικής βίας, Βασίλη Μάγγου.
Ιάσονας Αποστολόπουλος
Το έγκλημα της Πύλου με τους 650 νεκρούς, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ήταν μια απάνθρωπη κρατική δολοφονία. Το ελληνικό Λιμενικό γνώριζε για 16 ολόκληρες ώρες για την κατάσταση κινδύνου μέσα στην ελληνική ζώνη SAR και δεν τους διέσωσε. Οι ελληνικές αρχές ειδοποιήθηκαν και από το ιταλικό Λιμενικό και από τη Frontex και από το Alarmphone! Αντ’ αυτού, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες των επιζώντων, το ελληνικό λιμενικό σκάφος 920 έδεσε τη βάρκα με ένα σχοινί και τη ρυμούλκησε προς την Ιταλία για να τους ξεφορτωθεί. Ως αποτέλεσμα, το σκάφος ανατράπηκε και 650 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Για να ξεπλύνουν τις εγκληματικές τους ευθύνες, άρχισαν να κατηγορούν τα θύματα του ναυαγίου επειδή ναυάγησαν. Οπως κατηγορούν τα θύματα του βιασμού επειδή βιάστηκαν. Ολη μέρα ακούγαμε στα ΜΜΕ ότι τα θύματα φταίνε που πνίγηκαν, επειδή δεν ήθελαν να διασωθούν.
Στις 21 Μαΐου 2024 στην Καλαμάτα, ξεκινάει η πρώτη δίκη για το ναυάγιο της Πύλου. Σε αυτή τη δίκη, αντί να είναι κατηγορούμενοι οι θύτες, θα είναι τα θύματα. Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν 9 επιζώντες πρόσφυγες και τους δικάζουν ως διακινητές, αλλά και ως υπαίτιους του ναυαγίου. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι επιχειρούν να φορτώσουν την ευθύνη των 650 θανάτων σε 9 τυχαίους ανθρώπους, όπως πήγαν να φορτώσουν το έγκλημα στα Τέμπη σε έναν σταθμάρχη. Γνωρίζουμε πολύ καλά από ανάλογες δίκες πόσο στημένες είναι αυτές οι δικογραφίες για τους υποτιθέμενους διακινητές, που στην πράξη είναι τυχαίοι πρόσφυγες, διαλεγμένοι στον σωρό. Απαιτούμε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπαίτιοι του εγκλήματος και όχι οι εννιά επιζώντες ναυαγοί. Δεν θα επιτρέψουμε ακόμα μία απόπειρα συγκάλυψης ενός κρατικού εγκλήματος. 21 Μαΐου, όλοι και όλες στο δικαστήριο στην Καλαμάτα!
Γιάννης Μάγγος
Κανένας άνθρωπος δεν περισσεύει σ’ αυτόν τον κόσμο. Η ζωή μία φορά δίνεται, δεν υπάρχει δεύτερη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή είναι ύψιστο, μοναδικό, αναντικατάστατο αγαθό. Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής με δόλιο τρόπο αποτελεί ύβρι προς την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, πάρα πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χωρίς λόγο εξαιτίας αστυνομικής βίας, φασιστικής βίας, εξαιτίας έμφυλης βίας, για ρατσιστικούς λόγους ή εξαιτίας άλλων μορφών βίας. Εκατοντάδες είναι οι δολοφονημένοι εξαιτίας της αστυνομικής βίας. Αναφέρω επιγραμματικά τις πρόσφατες περιπτώσεις: Φραγκούλης, Σαμπάνης, Μάγγος, Ζακ-Ζackie, Γρηγορόπουλος… Αναφέρω θύματα φασιστικής βίας: Παύλος Φύσσας, Σαχζάτ Λουκμάν και πόσοι άλλοι...
Πόσες γυναικοκτονίες να αναφέρω... δεκάδες. Πολλά από τα εγκλήματα που συμβαίνουν στα περάσματα του Εβρου ή στα θαλάσσια περάσματα του Αιγαίου και της Μεσογείου γίνονται εν κρυπτώ και δεν μαθαίνουμε τίποτα γι’ αυτούς τους ανθρώπους που χάνονται. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ...
Στις 14 Ιουνίου 2023, όμως, ανοικτά της Πύλου επιτελέστηκε ένα έγκλημα σε κοινή θέα. Το πλοίο Adriana, υπερφορτωμένο, με 700-750 επιβάτες να ζητάνε βοήθεια για ώρες, βυθίστηκε μετά από χειρισμούς που έκανε το ελληνικό Λιμενικό και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Περίπου 600 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η κίνηση του πλοίου καταγραφόταν από τη Frontex και την ελληνική ακτοφυλακή, μέχρι τη στιγμή που το βούλιαξαν.
«Το ελληνικό Λιμενικό είναι υπεύθυνο για τη βύθιση» δηλώνουν οι επιζώντες, μεταξύ αυτών οι 9 κατηγορούμενοι για «πρόκληση ναυαγίου». Στη θέση τους έπρεπε να είναι οι υπεύθυνοι του Λιμενικού κι αυτό οφείλουμε να απαιτήσουμε και να αγωνιστούμε για να το πετύχουμε.
Συνισταμένη όλων των παραπάνω εγκλημάτων είναι η τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης που επιχειρείται, παρά την πληθώρα των αποδεικτικών στοιχείων εις βάρος των υπαιτίων. Νέα στοιχεία αποκαλύπτονται καθημερινά και έρχονται στη δημοσιότητα για όλες τις υποθέσεις. Η υπόθεση της κρατικής δολοφονίας στην Πύλο πρέπει να τοποθετηθεί στην πραγματική της διάσταση. Να πάνε οι πραγματικοί ένοχοι στο εδώλιο.
Ο δρόμος για την απόδοση δικαιοσύνης και τη δικαίωση είναι μακρύς. Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό. Για να υπάρχει κράτος δικαίου.
Το Ισραήλ αντιγράφει πλέον ανοιχτά τις ναζιστικές μεθόδους και επιδιώκει την εξόντωση ενός ολόκληρου λαού • ΗΠΑ και Ε.Ε. στηρίζουν τη σφαγή εν μέσω μεγάλων αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο • Στην Ελλάδα καλά κρατεί ο νεοραγιαδισμός και ετοιμάζεται η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία ενώ ο Ερντογάν συνεχίζει τις προκλήσεις
editorial
Η σφαγή (που συνεχίζεται) και το ταξίδι (της αφασίας)
Δύο ζητήματα έχουν ιδιαίτερη σημασία τούτες τις μέρες. Και τα δύο συνδέονται με γεωπολιτικές διαστάσεις. Το πρώτο είναι η συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, και το δεύτερο το ταξίδι που θα πραγματοποιήσει ο Μητσοτάκης στην Άγκυρα.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Μια από τις πιο περιζήτητες δασκάλες υποκριτικής τέχνης, η Ivana Chubbuck (Ιβάνα Τσάμπακ) έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, καλεσμένη του Χρήστου Βασιλόπουλου. Θα παραδώσει ένα masterclass υποκριτικής, βασισμένο στην τεχνική που έχει αναπτύξει η ίδια και η οποία έχει βοηθήσει πολύ γνωστούς ηθοποιούς. Ανάμεσα τους οι: Σαρλίζ Θερόν, Χάλι Μπέρι, Τζέιμς Φράνκο, Μπρατ Πιτ, Τζάρεντ Λέτο κ.ά.
Δομή σεμιναρίου
Το Masterclass απευθύνεται σε ηθοποιούς που θα βρεθούν επί σκηνής (έχουν κλείσει οι θέσεις) και σε ενεργούς ακροατές. Η Ιβάνα θα δουλέψει με 16 επαγγελματίες ηθοποιούς, εφαρμόζοντας την τεχνική της, πάνω σε σκηνές κινηματογραφικές.
Οι ενεργοί ακροατές θα μπορούν να παρακολουθήσουν όλη τη διαδικασία και να πάρουν μέρος σε μια σειρά από διαδραστικές ασκήσεις.
Μέσα από τα 12 Βήματα της Τεχνικής Τσάμπακ, οι συμμετέχοντες θα μπορούν να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που θα πάρουν, βλέποντας αλλαγή όχι μόνο στον τρόπο που προσεγγίζουν την τέχνη τους, αλλά και την καθημερινότητά τους.
Σε ποιους απευθύνεται
Γι’ αυτό και το Masterclass δεν περιορίζεται μόνο σε ηθοποιούς. Απευθύνεται, ακόμη, σε σεναριογράφους, σκηνοθέτες, αλλά και καθηγητές υποκριτικής. Όλοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτό καθώς, πέρα από τη διαδραστική του φύση, το θεμέλιο της τεχνικής βασίζεται στην εφαρμογή του συναισθηματικού πόνου ως κινητήριος δύναμης για να νικήσεις και να θριαμβεύσεις.
Η Ιβάνα έχει ταξιδέψει σ’ όλο τον κόσμο, παραδίδοντας το masterclass της, έπειτα από προσκλήσεις που λαμβάνει. Οι συμμετέχοντες- ακροατές και ηθοποιοί-αναφέρουν πως έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην καριέρα τους, ύστερα από τα εφόδια που έλαβαν από την τεχνική.
Μήνυμα της Ivana Chubbuck Υπάρχουν πολλά να μάθεις σαν ενεργός ακροατής από το Chubbuck Workshop, καθώς το διήμερο αυτό Masterclass, περιλαμβάνει πολλές διαδραστικές ασκήσεις στις οποίες λαμβάνουν μέρος όλοι. Για παράδειγμα, όλη η ομάδα (ενεργοί ακροατές και ηθοποιοί) θα συμμετέχουν σε μια σειρά ασκήσεων που διευκολύνουν την πρόσβαση σε όλο το φάσμα συναισθημάτων, άμεσα και αποτελεσματικά. Αυτές οι ασκήσεις δημιουργούν ένα εύκολο και ταυτόχρονα βαθύ τρόπο, για να φτάσεις στα αληθινά σου συναισθήματα.
Χρήσιμες πληροφορίες Masterclass υποκριτικής με την Ivana Chubbuck Πότε: Κυριακή 26 και Δευτέρα 27 Μαΐου από τις 09:00-18:00 Πού: Θέατρο Μεταξουργείο, Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο, Τ.Κ: 104 36 Κλείστε τα εισιτήριά σας εδώ:https://buy.stripe.com/9AQ7sI0lMdVpec03ce Πληροφορίες-Δηλώσεις συμμετοχής:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και μέσω Viber ή WhatsApp (6934643337) Χρήστος Βασιλόπουλος Κόστος: 250 € Ειδικές τιμές για σπουδαστές: 200 € (με προπληρωμή μέσω PayPal).
Δυνατότητα συμμετοχής σαν ενεργός ακροατής.
Περιορισμένος αριθμός θέσεων (Η κράτη γίνεται μόνο κατόπιν ολοκλήρωσης της πληρωμής).
*Το ποσό του Masterclass δεν επιστρέφεται σε περίπτωση απουσίας του συμμετέχοντος.
Who is who Η Ιβάνα Τσάμπακ είναι μια από τις πιο περιζήτητες δασκάλες της υποκριτικής τέχνης, έχοντας διδάξει χιλιάδες σπουδαστές για πάνω από είκοσι χρόνια. Ίδρυσε το Εργαστήριο Ιβάνα Τσάμπακ στο Χόλιγουντ, το οποίο έχει γίνει αγαπημένο εργαστήριο ηθοποιών, συγγραφέων και σκηνοθετών. Από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συχνά χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο σημαντικές αυθεντίες στον χώρο της υποκριτικής τέχνης. Ζει στο Λος 'Αντζελες μαζί με τον σύζυγό της και σκηνοθέτη, Λύντον Τσάμπακ.
Το βιβλίο «Η Δύναμη του Ηθοποιού» έχει μεταφραστεί και κυκλοφορεί σε 17 γλώσσες.
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες, μέσα από το επίσημο site της: www.ivanachubbuck.com.
Είτε έχεις ένα µωράκι στην κοιλιά σου είτε το κρατάς πια αγκαλιά και προσπαθείς να τα βγάλεις πέρα, αυτό το βιβλίο είναι για σένα! Κι αν νιώθεις αγχωμένη, πελαγωµένη, ανεπαρκής ή όλα αυτά µαζί, µην ανησυχείς. Δεν είσαι η µόνη.
Καλώς ήρθες στο κλαµπ!
Αυτός ο υποστηρικτικός, ειλικρινής και εµψυχωτικός οδηγός για τη νέα σου ζωή είναι η αγκαλιά, η ζεστή κούπα του καφέ και –γιατί όχι;, το ποτήρι κρασί (µπορεί και µπουκάλι) που χρειάζονται όλες οι µαµάδες.
Όταν έγινα για πρώτη φορά μαμά, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να σχετιστώ με καμία από τις τέλειες μητέρες που έβλεπα στο Instagram. Έτσι, άρχισα να μοιράζομαι τις εικονογραφήσεις μου για το πώς ήταν πραγματικά η μητρότητα για εμένα και έμεινα έκπληκτη από την ανταπόκριση του κόσμου. Αυτό το βιβλίο είναι η απάντησή μου στον πρώτο χρόνο της μητρότητας. Είναι μια ειλικρινής συλλογή των σκέψεων, των συμβουλών και των αστείων εικονογραφήσεών μου.
Helene the illustrator
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Γεια! Είμαι η Helene, μια κουρασμένη μαμά που ζει στo ηλιόλουστo Cornwall στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μου αρέσει να περνάω τον «ελεύθερό μου χρόνο» καθαρίζοντας το μπάνιο και τις δαχτυλιές από τις πόρτες των ντουλαπιών και μαζεύοντας σκόρπια κομμάτια lego.
Επίσης, μου αρέσει πολύ να ζωγραφίζω. Ξεκίνησα να σχεδιάζω περίεργα μικρά ζωάκια, στη συνέχεια αποτύπωσα τις εμπειρίες μου από τη γονεϊκότητα και φαίνεται ότι οι άνθρωποι ταυτίστηκαν μαζί μου! Ο λογαριασμός μου στο Instagram έχει 90.000 καταπληκτικούς followers!
Η πλειοψηφία της δουλειάς μου δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το μολύβι και τις ακουαρέλες μου, αν και πιο πρόσφατα ζωγραφίζω και στο iPad Pro μου.
Έχω συνεργαστεί με φιλανθρωπικά ιδρύματα, περιοδικά, συγγραφείς και bloggers.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο, καθώς και για συνεντεύξεις ή βιβλιοπαρουσιάσεις, επικοινωνήστε με την Ευγενία Μπέσιου στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή την Ελένη Τώρου στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
Αμετανόητος ο υφυπουργός Υγείας, Δημήτρης Βαρτζόπουλος, υποστήριξε χθες πως παρεξηγήθηκε όταν έλεγε πως «η γυναικοκτονία έχει βιολογική βάση», μετά την κάλυψη που του παρείχαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, και υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης. Η αποστροφή του υφυπουργού για το «θηλυκό», που κατά τον ίδιο είναι «για να τίκτει», προκάλεσε πρόσφατα σφοδρές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, ενώ στην επίμαχη συνέντευξή του ο ίδιος επικέντρωνε στους ψυχικά ασθενείς δίνοντας ρεσιτάλ αντιεπιστημονικότητας.
Ο κ. Βαρτζόπουλος μιλούσε, μεταξύ άλλων, για ανθρώπους που είναι «γεννημένοι επιθετικοί» και για δυνητικούς εγκληματίες τονίζοντας την ανάγκη για μηχανισμούς «καταστολής και έγκαιρης αναγνωρίσεως», για «προληπτικά μέτρα καταστολής, περιορισμού του ή και φυλακίσεως», για για υπηρεσίες που θα λειτουργούν στα πλαίσια της εκπαίδευσης, «στα πλαίσια της αστυνομίας, του δικαστικού συστήματος, που θα έχουν έναν ειδικό τρόπο αντιμετωπίσεως αυτών των ειδικών φαινομένων στους ανηλίκους».
Η Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα Στην Ψυχική Υγεία, που ανέδειξε το ζήτημα, επανέρχεται επισημαίνοντας πως ο κίνδυνος από τις δηλώσεις του κ. Βαρτζόπουλου «δεν αφορά μόνο το θέμα των γυναικοκτονιών. Στα μάτια μας μοιάζει να επαναφέρει παλαιές θεωρίες της συντηρητικής αμερικάνικης πολιτικής των δεκαετιών του 60 και του 70, η οποία αγκάλιασε ή μάλλον έθρεψε θεωρίες όπως αυτή του Τζέιμς Κ. Γουίλσον και οδήγησε σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως το πλέον απάνθρωπο σύστημα "σωφρονισμού" στον λεγόμενο "αναπτυγμένο" κόσμο».
Όπως τονίζει η Πρωτοβουλία, στον λόγο του υφυπουργού απουσιάζει η έννοια της θεραπευτικής παρέμβασης, ενώ αφθονεί «η έγκαιρη ανίχνευση, η καταστολή, ο περιορισμός». «Αναφέρει ξεκάθαρα ότι "κοινωνικές δομές πρόληψης υπό αυτή την έννοια δεν μπορούν να υπάρξουν, δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει μία ειδική δομή η οποία θα προλαμβάνει τέτοια φαινόμενα", ενώ στις κοινωνικές υπηρεσίες αποδίδει έναν ρόλο προληπτικής αστυνόμευσης, ως "αισθητήρες του κράτους στην κοινωνία", που θα εντοπίσει αυτές τις οικογένειες και θα τις απομονώσει».
Η Πρωτοβουλία διερωτάται «πώς να χωρέσουν σε αυτόν τον τρόπο σκέψης η περιπλοκότητα της ψυχικής οδύνης και οι απαιτήσεις ενός πολυδιάστατου ψυχοκοινωνικού πλαισίου; Για αυτό και μια σκέψη τόσο μονοδιάστατη και γραμμική αποτελεί ξεκάθαρη απειλή για τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και απεξάρτησης αλλά και για την κοινωνία στο σύνολό της».
«Πώς ένας άνθρωπος που κατανοεί και περιγράφει με τέτοιους όρους την εγκληματικότητα, θα μπορούσε ποτέ να κατανοήσει πόσο περίπλοκη απαιτείται να είναι η θεραπεία; Αυτονόητο λοιπόν είναι να ανησυχούμε ότι η απεξάρτηση θα μετατραπεί σε προγράμματα (υποτιθέμενης) μείωσης της βλάβης με χορήγηση υποκατάστατων και διάλυση οποιασδήποτε θεραπευτικής προσπάθειας» σημειώνεται στην νέα ανακοίνωση της συλλογικότητας. Όλο το κείμενο έχε ως εξής:
Θα μιλήσουμε για σπασμένα παράθυρα ή για σπασμένες ζωές;
Ο άνθρωπος θα γίνει καλύτερος όταν του δείξεις ποιος είναι
Άντον Τσέχοφ
Επιμένει ο κ. Βαρτζόπουλος ότι τον αδικούμε, ότι παρερμηνεύσαμε τα λεγόμενά του σε ό,τι αφορά στη βιολογική βάση των γυναικοκτονιών. Ας δούμε όμως αν είναι μόνο αυτό το σημείο στη σκέψη του που αναδεικνύει τον βιολογικό ντετερμινισμό που την διακατέχει.
Ο κίνδυνος από τις δηλώσεις του κ. Βαρτζόπουλου είναι πολύ μεγαλύτερος και δεν αφορά μόνο το θέμα των γυναικοκτονιών. Στα μάτια μας μοιάζει να επαναφέρει παλαιές θεωρίες της συντηρητικής αμερικάνικης πολιτικής των δεκαετιών του 60 και του 70, η οποία αγκάλιασε ή μάλλον έθρεψε θεωρίες όπως αυτή του Τζέιμς Κ. Γουίλσον (καθηγητή Διοίκησης Επιχειρήσεων στο UCLA και καθηγητή Δημόσιας Διοίκησης στο Χάρβαρντ) και οδήγησε σε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως το πλέον απάνθρωπο σύστημα «σωφρονισμού» στον λεγόμενο «αναπτυγμένο» κόσμο.
Σύμφωνα με τον Γουίλσον «η καλύτερη θεραπεία για το έγκλημα είναι να κλείνεις μέσα τους εγκληματίες». Η θεωρία του «σπασμένου παραθύρου» έγινε άμεσα αγαπητή από τον Ρόναλντ Ρήγκαν: «Αν ένα παράθυρο σπασμένο κτιρίου δεν επισκευαστεί, σύντομα θα βρεθούν και τα άλλα παράθυρα σπασμένα και σύντομα θα εγκατασταθούν σε αυτό ναρκομανείς, καταληψίες, παρίες, αποβράσματα. Οι δολοφονίες μετά είναι θέμα χρόνου να συμβούν».
Πρόκειται για μια απλοϊκή θεωρία που διαμόρφωσε την κατασταλτική πολιτική των ΗΠΑ. Το ΔΟΓΜΑ «Νόμος και Τάξη» με επίκεντρο τη Νέα Υόρκη στηρίχτηκε ακριβώς σε αυτή τη θεωρία. Η κύρια πολιτική γραμμή στηριζόταν στο αξίωμα «απομονώστε το σάπιο μήλο, να μη σαπίσουν και τα υπόλοιπα». Το 2015 εκτεταμένη μετα-ανάλυση έδειξε πως δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η επιθετική πολιτική αστυνόμευσης συμβάλλει στη μείωση της εγκληματικότητας. Στα μάτια μας είναι αναμενόμενο να έρχεται η στήριξή του από τον υπουργό Δικαιοσύνης. Η ιδιωτικοποίηση του «σωφρονιστικού συστήματος» είναι μάλλον ένα επόμενο ή μεθεπόμενο βήμα.
Πώς λοιπόν ο υφυπουργός Υγείας να μην υποστηρίζει πως «η δική μας πρόληψη πρέπει να κινηθεί εξωοικογενειακώς με σκοπό να προσεγγίσει αυτή την οικογένεια (...) και αν δεν μπορέσει να συμμορφωθεί, να απομονωθεί»; Να απομονώσουμε λοιπόν το σάπιο μήλο.
Αναπόφευκτα επομένως απουσιάζει στον λόγο του υφυπουργού, καθώς περιγράφει τέτοια περίπλοκα κοινωνικά φαινόμενα, η έννοια της θεραπευτικής παρέμβασης, ενώ αφθονεί «η έγκαιρη ανίχνευση, η καταστολή, ο περιορισμός». Αναφέρει ξεκάθαρα ότι «κοινωνικές δομές πρόληψης υπό αυτή την έννοια δεν μπορούν να υπάρξουν, δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει μία ειδική δομή η οποία θα προλαμβάνει τέτοια φαινόμενα», ενώ στις κοινωνικές υπηρεσίες αποδίδει έναν ρόλο προληπτικής αστυνόμευσης, ως «αισθητήρες του κράτους στην κοινωνία», που θα εντοπίσει αυτές τις οικογένειες και θα τις απομονώσει.
Η κοινωνία δεν υπάρχει. Οι σχέσεις δεν διαμορφώνουν συνειδήσεις. Το ίδιο ισχύει κι αν είσαι φτωχός ή πλούσιος, ας είναι καλά τα γονίδιά σου. Με την ίδια βεβαιότητα επιμένει ότι δεν είναι σύνηθες «κάποιος να αναμορφώσει το αξιακό του σύστημα, να βάλει μυαλό».
Ας μας εξηγήσει ο ψυχίατρος κ. Βαρτζόπουλος με ποιον τρόπο αυτές οι αντιλήψεις μπορούν να χωρέσουν την κατανόηση περίπλοκων κοινωνικών φαινομένων, όπως οι εξαρτήσεις, και ας αναρωτηθούμε όλοι πώς αυτές οι αντιλήψεις μπορεί να εκφράζονται στα σχέδιά του για τις δομές απεξάρτησης και υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Το ερώτημα προφανώς είναι ρητορικό. Οι εργαζόμενοι στην απεξάρτηση γνωρίζουν πόσο συχνά χρειάζεται κανείς να προσεγγίσει φαινόμενα παραβατικών συμπεριφορών με μια θεραπευτική και όχι κατασταλτική λογική. Γνωρίζουν πώς κοινωνικά αίτια, όπως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές άκρατου ανταγωνισμού και η κοσμοθεωρία περί «ζωώδους φύσης» του ανθρώπου, συντελούν στην εκδήλωση «αντικοινωνικών» και βίαιων συμπεριφορών.
Πώς όμως ένας άνθρωπος που κατανοεί και περιγράφει με τέτοιους όρους την εγκληματικότητα, θα μπορούσε ποτέ να κατανοήσει πόσο περίπλοκη απαιτείται να είναι η θεραπεία; Αυτονόητο λοιπόν είναι να ανησυχούμε ότι η απεξάρτηση θα μετατραπεί σε προγράμματα (υποτιθέμενης) μείωσης της βλάβης με χορήγηση υποκατάστατων και διάλυση οποιασδήποτε θεραπευτικής προσπάθειας. Και βέβαια αναπόφευκτα θυμόμαστε τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στις ΗΠΑ -όπως αναφέραμε και παραπάνω- όπου με το παράλληλο βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων (που προωθείται και εδώ με το νομοσχέδιο που έχουν έτοιμο Βαρτζόπουλος και Άδωνης) ένα μεγάλο μέρος των φυλακισμένων σε δημόσιες και ιδιωτικές φυλακές είναι, εδώ και χρόνια, ψυχικά πάσχοντες/ουσες, με μόνη θεραπεία, τη φυλακή.
Πώς να χωρέσουν σε αυτόν τον τρόπο σκέψης η περιπλοκότητα της ψυχικής οδύνης και οι απαιτήσεις ενός πολυδιάστατου ψυχοκοινωνικού πλαισίου; Για αυτό και μια σκέψη τόσο μονοδιάστατη και γραμμική αποτελεί ξεκάθαρη απειλή για τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας και απεξάρτησης αλλά και για την κοινωνία στο σύνολό της.
*Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Rutger Bregman «Ανθρωπότητα μια απροσδόκητα αισιόδοξη ιστορία», Εκδόσεις Κλειδάριθμος, σελ. 318-327.
Στον Δρόμο
