Κάθε Τετάρτη στις 21:00 & Κυριακή στις 18:00 (για 8 παραστάσεις)
Ένα έργο για το απάνθρωπο του πολέμου και τον παραλογισμό των διακρίσεων που πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση της φιλίας και αλληλεγγύης.
Ο Κέννυ κι ο Φενού είναι στρατιώτες σε έναν περίεργο πόλεμο, που κρατάει για μέρες, μήνες, ή και χρόνια. Η αλήθεια είναι πως κανείς πια δεν ξέρει με βεβαιότητα. Ο Κέννυ και ο Φενού φυλάνε σκοπιά στη μέση του πουθενά. Ξεχασμένοι σε μια δυστοπία, μοιάζουν τα μόνα ζωντανά πλάσματα που έχουν απομείνει στον κόσμο. Ανήκουν σε αντίπαλες παρατάξεις. Ο Κέννυ είναι Κόκκινος και ο Φενού Μπλε, και όλοι ξέρουν πως οι Μπλε και οι Κόκκινοι ήταν πάντα τους εχθροί. Τα στρατόπεδά τους απλώνονται εκατέρωθεν ενός φυσικού συνόρου που αποκαλούν Ποτάμι, και ίσως κάποτε να ήταν…
Δυστυχώς όμως έχουν τόσα κοινά, και ακόμη χειρότερα: έχουν μόνο ο ένας τον άλλον. Ο Κέννυ φροντίζει τον Φενού. Ο Φενού κάνει τον Κέννυ να γελάει. Ο Κέννυ τραγουδάει στον Φενού τραγούδια, τα τραγούδια εκείνα που τον συντρόφευαν ως παιδί πριν το πόλεμο, κι ο Φενού μόνο έτσι ηρεμεί και κοιμάται. Όσο κι αν αντισταθούν θα καταλήξουν φίλοι. Κι έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους για να το κάνουν. 2 Νοεμβρίου, κάποιου έτους, Ημέρα των Νεκρών, και ο Κέννυ με αγγελιοφόρο το Ποτάμι έρχεται αντιμέτωπος με την πιο σκληρή είδηση. Μια είδηση που θα ενώσει τη μοίρα των δύο στρατιωτών για πάντα.
Πόσο ειλικρινής είναι μια φιλία στην οποία υπάρχουν μυστικά;
Και τελικά: Συγχωρούνται όλα όταν υπάρχει αγάπη;
Συντελεστές
Κείμενο: Αφροδίτη Φλώρου, Θύμιος Διαμάντης
Σκηνοθεσία: Αφροδίτη Φλώρου
Πρωτότυπη μουσική/ μουσικός επί σκηνής: Βασίλης Υφαντής
Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ αποφάσισε νέα 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση στις 21 Μαΐου «ενάντια στην ακρίβεια και την οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων, από την πολιτική της Κυβέρνησης και καλεί όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να πάρουν μαζικά μέρος σε αυτήν».
Παράλληλα, καλεί σε συγκέντρωση στις 11 το πρωί έξω από το υπουργείο Οικονομικών.
Απεργία 21 Μαΐου: Τι θα γίνει με μέσα μεταφοράς
Μπορεί η ΑΔΕΔΥ να έχει ανακοινώσει την απεργία από εδώ και μέρες τα μέσα Μαζικής Μεταφοράς ωστόσο είναι άγνωστο το τι θα πράξουν. όπως συνήθως οι αποφάσεις των συνδικάτων τους θα παρθούν λίγες μόλις ημέρες πριν την απεργία της 21ης Μαΐου.
Η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ για την απεργία στις 21 Μαΐου:
«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ η ακρίβεια καλπάζει, εμπαίζει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο με τις αυξήσεις – κοροϊδία που έδωσε από 1-1-24 δηλαδή 38-42 ευρώ καθαρά το μήνα. Ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Χατζηδάκης με περίσσιο θράσος δηλώνει πως η μέση καθαρή αύξηση για τους Δημοσίους υπαλλήλους το 2024 είναι 1.425 ευρώ, όταν όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πήραν τα εκκαθαριστικά τους κι είδαν με τα ίδια τους τα μάτια την κοροϊδία.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά τα μνημόνια, όπου οι αποδοχές μας μειώθηκαν κατά 40%, καταργήθηκαν τα δώρα, επιβλήθηκε η εισφορά αλληλεγγύης 2%, πάγωσε η διετία 16-17, μειώθηκε το αφορολόγητο, η κυβέρνηση προκαλεί με τα ψίχουλα της εισοδηματικής της πολιτικής κι οδηγεί τους εργαζόμενους στο Δημόσιο στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, που καλείται να ζήσει στα νησιά με ενοίκιο της τάξης των 350-500 ευρώ τον μήνα, αμείβεται με 734 ευρώ καθαρά τον μήνα. Ένας νοσηλευτής με 680 ευρώ καθαρά. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες κατηγορίες των Δημοσίων Υπαλλήλων. Η κυβέρνηση δεν έχει χρήματα για τους δημόσιους λειτουργούς, έχει όμως για τους ημέτερους. Τους Διοικητές των οργανισμών και των φορέων του Δημοσίου – τα δικά της παιδιά – στους οποίους έδωσε αυξήσεις 76% τον μήνα!!!
Χρήματα υπάρχουν. Απλά μοιράζονται στους ημέτερους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οφείλουμε να αντιδράσουμε όλοι μαζί ΕΝΩΤΙΚΑ και δυνατά! Στις 28 του Φλεβάρη απεργήσαμε και βροντοφωνάξαμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!
Στις 21 του Μάη συνεχίζουμε τον αγώνα με νέα απεργία και διεκδικούμε ζωή με δικαιώματα, δουλειά με πραγματικές αυξήσεις κι όχι αυξήσεις – κοροϊδία του 1,5 ευρώ τη μέρα, ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Οριζόντια αύξηση 10% στους μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί στοιχειωδώς η ακρίβεια κι ο πληθωρισμός.
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΔΩ και ΤΩΡΑ των ΔΩΡΩΝ
Συλλογικές συμβάσεις για τους μισθούς μας
Κατάργηση του μισθολογικού παγώματος της διετίας 2016 – 17
Κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ της ανεργίας
Αύξηση του αφορολόγητου στα 12.000€
Αύξηση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας
Να στελεχωθούν άμεσα με μόνιμους υπαλλήλους όλοι οι κρίσιμοι δημόσιοι φορείς (υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες, ασφάλιση κ.α) και να αναβαθμιστούν όλες οι αναγκαίες υποδομές.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: Αθήνα, ώρα 11:00πμ, Υπουργείο Οικονομικών (Νίκης 5)»
Η ταινία «The Big Father» είναι ένα κοινωνικό δράμα το οποίο αφηγείται με μαύρο χιούμορ και άφθονο σασπένς την περιπέτεια ενός οικογενειάρχη, ο οποίος στην προσπάθειά του να σώσει το σπίτι του από τις τράπεζες, καταλήγει να μετατρέψει την ζωή του σε reality show.
Πρόκειται για μια ανεξάρτητη, συνεργατική ταινία για την οποία οι συντελεστές, επαγγελματίες του χώρου, πιστεύοντας στο όραμα του Κωνσταντίνου Στραγαλινού, προχώρησαν στη συμμετοχή τους με στόχο τη δημιουργία της.
Η ΤΑΙΝΙΑ
Ο Άγγελος (Νίκος Παντελίδης), σκηνοθέτης στο επάγγελμα, θέλει να πραγματοποιήσει το όραμά του για την δημιουργία της νέας του ταινίας, συλλαμβάνοντας μια παράξενη ιδέα. Αποφασίζει να γυρίσει την ταινία του στο ίδιο του το σπίτι, τοποθετώντας τον εαυτό του, την γυναίκα του (Έλενα Τυρέα) και τα παιδιά του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους (Νοεμή Βασιλειάδου, Χριστίνα Μπρέκου, Χρήστος Ζαχάρωφ). Ένας διεφθαρμένος παραγωγός (Δημήτρης Ραφτόπουλος) σε συνεργασία με έναν ανερχόμενο όμιλο επιχειρήσεων εκμεταλλεύονται την οικονομική δυσχέρεια του Άγγελου, με σκοπό την προώθηση εταιρικών προϊόντων και την τοποθέτησή τους μέσα στο έργο. Τα παιδιά μετατρέπονται σε πειραματόζωα που συνεχώς δοκιμάζουν νέα προϊόντα, υποτίθεται για τις ανάγκες της μυθοπλασίας. Ο Άγγελος αρχίζει να κινηματογραφεί αλλόκοτες σκηνές που εκθέτουν τον ίδιο και την οικογένειά του, παίρνοντας σταδιακά έναν δρόμο χωρίς επιστροφή…
«Εμπνεύστηκα από την οικονομική και κοινωνική κρίση και από διάφορα θέματα που απασχολούν την εποχή μας, όπως είναι η πατριαρχία, τα reality show, το body shaming και η ενδοοικογενειακή βία. Παράλληλα ήθελα να εξερευνήσω τα όρια ενός ψυχικά διαταραγμένου ανθρώπου που από την μια είναι με την πλάτη στον τοίχο και από την άλλη είναι αποφασισμένος να κάνει το όραμά του πραγματικότητα. Έτσι έρχεται σε διαρκή ρήξη με την οικογένειά του, παραβιάζοντας τα υπολείμματα των ηθικών του φραγμών.
Η κρίση, όπως και ο εγκλεισμός που μας επεφύλασσε η covid εποχή, έχει φέρει στην επιφάνεια την τρέλα πολλών ανθρώπων που μέχρι πρότινος την έκρυβαν επιμελώς πίσω από ένα προσωπείο κανονικότητας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες μιας φαινομενικά ήσυχης οικογένειας, συχνά κρύβονται επικίνδυνες ψυχοπαθητικές συμπεριφορές.
Η ταινία «The Big Father» καταγράφει το ακραίο ξέσπασμα ενός καταπιεσμένου νάρκισσου, ο οποίος μέσα στο ναρκισσιστικό του σύμπλεγμα εκλαμβάνει την τρέλα του σαν απόδειξη του μεγαλείου και της ανωτερότητάς του.» - Κωνσταντίνος Στραγαλινός
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Κωνσταντίνο Στραγαλινό;
Με τον Κωνσταντίνο είχαμε γνωριστεί στα γυρίσματα της ταινίας Εξορία του Βασίλη Μαζωμένου. Σε κάποιο διάλειμμα μου είπε ότι θα ήθελε να δουλέψουμε μαζί σε ένα δικό του σενάριο… Πέρασε ο καιρός και μέσα στον εγκλεισμό, την εποχή δηλαδή της βασιλείας του κορονοιού, είδα στο facebook μια ανακοίνωση… είχε ξεκινήσει την προετοιμασία! Του τηλεφώνησα και του υπενθύμισα την κουβέντα μας, λέγοντάς του ότι μου είχε πει για την επιθυμία του να γυρίσει μια ταινία και ότι αυτόν τον ρόλο θα τον παίξω εγώ! Μου έστειλε το σενάριο και ενθουσιάστηκα! Ενθουσιάστηκα γιατί ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από ότι είχα έως τώρα ερμηνεύσει και τον ευχαριστώ που με οραματίστηκε σε αυτό.
Τι σας άρεσε περισσότερο όταν πήρατε στα χέρια σας το σενάριο της ταινίας «The Big Father”;
Η εξέλιξη του χαρακτήρα! Ο Άγγελος Δαράκος εμφανίζεται αρχικά ως επιρρεπής στην κοινωνική, καλλιτεχνική και πολιτική πραγματικότητα, παλεύοντας με την κατάθλιψή του και τα αδιέξοδα που δημιουργεί το σύστημα ώστε να συντρίψει τα όνειρα για δημιουργία. Παλεύει, αλλά δεν μπορεί να σταθεί ισότιμα απέναντι στο τέρας της καθημερινότητας. Οι στόχοι του έχουν πολτοποιηθεί, η σχέση με την γυναίκα του είναι σχέση συγκατοίκησης και όσο για τα παιδιά του, παρατηρεί ότι δεν αποτελεί το πρότυπο. Επίσης χάνει το σπίτι του. Πρέπει να παλέψει ή να φύγει. Επιλέγει το πρώτο. Στο τέλος της ταινίας έχοντας πάρει τη ζωή του στα χέρια του, πληρώνει το τίμημα των επιλογών του όμως, και εδώ είναι το υπέροχο με αυτόν τον χαρακτήρα, οφείλουμε να τον φανταστούμε Ευτυχισμένο.
Πως προσεγγίσατε τον χαρακτήρα που ενσαρκώνετε;
Βήμα-βήμα. Λέξη-λέξη… Με αγάπη. Έδιωξα πολύ γρήγορα από μέσα μου την κριτική στάση απέναντι στις πράξεις του και διάβαζα το σενάριο αποδεχόμενος τις επιλογές του. Σε κάθε δοκιμασία δρούμε ανάλογα με το χαρακτήρα μας αλλά και τη συγκεκριμένη “χρονική στιγμή”. Όλα έδεναν. Δεν υπήρχε πουθενά υπερβολή στις επιλογές αυτού του ανθρώπου. Έτσι, η έλλειψη υπερβολής στις επιλογές αλλά και οι ακραίες συνθήκες κάνουν τον Άγγελο Δαράκο, άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Πιο απλά: αφαίρεσα από μέσα μου τον “Κριτή” και ασχολήθηκα με τις πράξεις.
Έχετε κοινά με τον Άγγελο Δαράκο;
Όλοι έχουμε κοινά με τον Άγγελο Δαράκο. Είμαστε Άνθρωποι: έχουμε δηλαδή τα πόδια μας στη γη αλλά όλοι μας, κοιτάμε προς τα επάνω, προς τον Θεό. Στόχος μας είναι η πνευματική εξέλιξη. Άνω-θρώσκω είναι η ετυμολογία της λέξης. Όμως… τα πόδια μας πατούν στη γη. Στη λάσπη.
Είναι προφανώς ακραίες οι αποφάσεις του χαρακτήρα. Πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος σε τέτοιο σημείο;
Ο Άγγελος Δαράκος πράττει. Είναι λίγο πριν τα πενήντα, είναι σκηνοθέτης, έχει βαρεθεί να εργάζεται σε τηλεοπτικό σταθμό κάνοντας μοντάζ και επιθυμεί να γυρίσει μια ταινία. Παίρνει επιχορήγηση αλλά προκηρύσσονται εκλογές και τη χάνει. Εμπιστεύεται έναν παραγωγό αλλά δεν παίρνει αυτό που είχε συμφωνηθεί. Μέσα σε όλα αυτά προστίθεται το ότι κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του. Ναι μπορούμε να πούμε, βουλιαγμένοι αναπαυτικά στον καναπέ μας, με το τζάκι αντικριστά και το ποτήρι με το ουίσκι γεμάτο, ότι είναι κακός, σκληρός, άσπλαχνος, αδίστακτος, τοξικός, άγριος, απάνθρωπος…. Όμως οι αποφάσεις του, παίρνονται με αγάπη προς την οικογένειά του. Φροντίζει τους ανθρώπους του και σώζει το σπίτι του. Αυτά είναι τα γεγονότα. Είναι ακραία αυτά που ζει οπότε πράττει ανάλογα. Ναι, πιστεύω πως οποιοσδήποτε μπορεί να φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο. Προσθέτω και τη λέξη “ακραίο” για να μην παρεξηγηθώ και ολοκληρώνω λέγοντας ότι μεγάλα εγκλήματα γίνονται στο όνομα της αγάπης.
Τα εμφυτεύματα στήθους χρησιμοποιούνται συχνά για την αισθητική αποκατάσταση γυναικών με καρκίνο μαστού που έχουν υποβληθεί σε μαστεκτομή. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται και σε μεγάλο αριθμό γυναικών για κοσμητικούς λόγους.
Η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων είναι μια σχετικά ασφαλής διαδικασία, αλλά μπορεί να συνδυάζεται από ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως είναι ο τοπικός πόνος και ερεθισμός, η ρήξη του εμφυτεύματος ή η σκλήρυνση της κάψας του εμφυτεύματος που μπορεί να οδηγήσουν σε επανεπεμβάσεις για την αποκατάσταση του στήθους.
Πρόσφατα μάλιστα, ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εξέδωσε προειδοποιητική οδηγία για πιθανό κίνδυνο εμφάνισης πλακωδών καρκινωμάτων ή λεμφωμάτων από τη χρήση των εμφυτευμάτων στήθους.
Όπως αναφέρουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής), Δρ. Μαρία Καπαρέλου (Ογκολόγος – Παθολόγος), Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής Ογκολογίας) και ο Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας και Διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής), η συσχέτιση της χρήσης εμφυτευμάτων στήθους με την ανάπτυξη καρκινωμάτων δεν είναι καινούρια.
Ήδη από τη δεκαετία του ’90 ο FDA είχε επιβάλλει στις ΗΠΑ περιορισμό στη χρήση εμφυτευμάτων σιλικόνης μόνο σε γυναίκες που έκαναν αισθητική αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή.
Ο περιορισμός αυτός επιβλήθηκε εξαιτίας αναφορών για την ανάπτυξη λεμφώματος και πιο συγκεκριμένα αναπλαστικού λεμφώματος από μεγάλα κύτταρα σε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε αισθητική αποκατάσταση στήθους με τη χρήση εμφυτευμάτων.
Μια σειρά από επιδημιολογικές μελέτες κατέδειξαν ότι οι γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα έχουν 40 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη αυτού του σπάνιου τύπου λεμφώματος, όμως και πάλι η πιθανότητα νόσου είναι πολύ μικρή.
Πιο συγκεκριμένα, ως τώρα έχουν ανακοινωθεί 1.400 περιπτώσεις αναπλαστικών λεμφωμάτων από μεγάλα κύτταρα σε γυναίκες που έχουν τοποθετήσει εμφυτεύματα στήθους και υπολογίζεται ότι η επίπτωση του νοσήματος είναι 1 στις 10.000 περιπτώσεις εμφυτεύσεων.
Ο κίνδυνος βέβαια για τις γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα μετά από μαστεκτομή παραμένει εξαιρετικά χαμηλός αν συγκριθεί με τον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου του μαστού. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αφαίρεση του εμφυτεύματος είναι θεραπευτική για όσες ασθενείς εμφανίσουν αυτόν τον τύπο λεμφώματος και είναι εξαιρετικά απίθανο να αναπτυχθεί μεταστατική νόσος. Επομένως είναι σημαντικό οι γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα να παρακολουθούν το στήθος τους για τυχόν αλλαγές και να εξετάζονται άμεσα από τον γιατρό τους σε αυτές τις περιπτώσεις.
Ο τύπος του εμφυτεύματος φαίνεται ότι παίζει ρόλο για την ανάπτυξη λεμφώματος καθώς όλα τα περιστατικά που έχουν δημοσιευθεί ως τώρα αφορούν ανάγλυφα εμφυτεύματα σιλικόνης.
Δεν υπάρχουν αναφορές σε γυναίκες που τοποθετούν λεία εμφυτεύματα. Βέβαια, η χρήση λείων εμφυτευμάτων γίνεται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες που υπήρχε ο περιορισμός χρήσης ανάγλυφων εμφυτευμάτων ως το 2006 σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο και την Ευρώπη που δεν ίσχυσαν ανάλογοι περιορισμοί.
Τα τελευταία χρόνια δημοσιεύθηκαν και 19 περιπτώσεις ανάπτυξης καρκινωμάτων από πλακώδη κύτταρα σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε τοποθέτηση εμφυτευμάτων στήθους.
Η νόσος αυτή είναι ακόμα πιο σπάνια από τα ήδη σπάνια περιστατικά λεμφωμάτων σε ασθενείς με εμφυτεύματα στήθους.
Μπορεί όμως να είναι ιδιαίτερα επιθετική ή ακόμη και θανατηφόρος και για αυτό ο FDA ανανέωσε το προηγούμενο έτος την προειδοποιητική οδηγία του για την τοποθέτηση εμφυτευμάτων στήθους.
Βέβαια τότε δημοσιεύθηκε επιδημιολογική μελέτη που εξέτασε την πιθανότητα εμφάνισης πλακώδους καρκινώματος σε 57.000 γυναίκες με καρκίνο μαστού που είχαν τοποθετήσει εμφυτεύματα στήθους.
Ο πληθυσμός παρακολουθήθηκε κατά μέσο όρο 7 έτη και διαπιστώθηκαν μόνο δύο περιστατικά αυτού του τύπου καρκίνου, αριθμός που δεν μπορεί να υποστηρίξει αιτιολογική σχέση μεταξύ της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων και της ανάπτυξης του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου.
Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή δεδομένα πιο μακροχρόνιας παρακολούθησης και αυτό αφορά ιδιαίτερα τις γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα για κοσμητικούς λόγους, επέμβαση που γίνεται συνήθως σε νεαρές γυναίκες με πολλές δεκαετίες προσδόκιμο ζωής.
Επομένως, η εμφάνιση καρκίνου ή λεμφώματος σε γυναίκες που τοποθετούν εμφυτεύματα στήθους είναι μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα και δεν εγείρει ιδιαίτερη ανησυχία.
Θα πρέπει όμως οι γυναίκες που επιθυμούν να προβούν σε αυτή την επέμβαση να είναι ενήμερες για όλους του πιθανούς κινδύνους και αυτό αφορά πολύ περισσότερο όσες τοποθετούν εμφυτεύματα για καθαρά κοσμητικούς λόγους.
Λ. Ανδριώτη. Έχει εργαστεί ως καθηγητής κιθάρας και θεωρίας για πολλά χρόνια στο ωδείο Φίλιππος Νάκας και στο MOMI καθώς και ιδιαίτερα μαθήματα.
Έχει γράψει μουσική για διαφημίσεις, θέατρο και ταινίες. Το 2009 δημιούργησε το συγκρότημα Gadjo Dilo το οποίο έχει κυκλοφορήσει δύο στούντιο άλμπουμ και μερικά ψηφιακά σινγκλ καθώς και εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα (και αρκετές στο εξωτερικό) και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους με προσωπικές του συνθέσεις: Contemplation 2016, Instinct 2022 μαζί με τον Νίκο Σιδεροκαστρίτη. Λατρεύει τις γάτες, το διάβασμα, τα ταξίδια και τον Django Reinhardt.
GYPSY JAZZ TRIO
Κ. Μητρόπουλος: Κιθάρα
Σ. Πομόνης: Κιθάρα
Γ. Ρούλος: Κοντραμπάσο
Συντελεστές:
Φωτογραφίες: Νίκος Παγωνάκης
Social Media: Πέτρα Τσέλιου
Υπ. Επικοινωνίας: Ελευθερία Σακαρέλη
Διοργανωτής: FAIL BETTER PRODUCTIONS ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑ
Συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας και πορεία στις πρεσβείες ΗΠΑ- Ισραήλ την Τετάρτη, 15 Μαΐου στις 19:00.
Αναλυτικά το κάλεσμα:
76 χρόνια μετά την πρώτη Νάκμπα (την πρώτη καταστροφή της Παλαιστίνης που έγινε στις 15/5/1948) το Ισραήλ, με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ θέλει να οδηγήσει τον Παλαιστινιακό λαό στην πλήρη καταστροφή και εξαφάνιση. Η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, οι δολοφονίες στη Δυτική Όχθη και οι βομβαρδισμοί στη Ράφα, απειλούν και με τη γενίκευση του πολέμου σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, και όχι μόνο!
Παρά τη γενοκτονία και τον πόλεμο που διαρκεί επτά μήνες, η ένοπλη Παλαιστινιακή Αντίσταση για μια λεύτερη και Ανεξάρτητη Παλαιστίνη, συνεχίζεται, και φανερώνει την αδυναμία του Ισραήλ να την εξουδετερώσει.
Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στηρίζουν το κράτος-δολοφόνο, θέλοντας να εδραιώσουν τη θέση τους στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά στέλνοντας φρεγάτες στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει διαλέξει πλευρά, συμμετέχει ανοιχτά στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ και βάφει τα χέρια της με το αίμα των Παλαιστινίων! Εμπλέκει επικίνδυνα τη χώρα στον πόλεμο! Η ελληνική φρεγάτα ΎΔΡΑ που βρίσκεται στην Ερυθρά Θάλασσα και η μετατροπή της Λάρισας σε διοικητήριο, και της υπόλοιπης χώρας σε πολεμικό ορμητήριο, βοηθούν έμπρακτα στρατιωτικά το Ισραήλ να συνεχίσει τους βομβαρδισμούς και την πολιορκία των Παλαιστινίων και κλιμακώνουν τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό! Ταυτόχρονα, και ενώ η υγεία και η παιδεία γίνονται όλο και πιο δυσπρόσιτες για τον λαό, ετοιμάζονται να προχωρήσουν στην αγορά νέων πολεμικών εξοπλισμών.
Η νεολαία σε ΗΠΑ και Ευρώπη, με τις φοιτητικές καταλήψεις στα πανεπιστήμια, που επιμένουν και εξαπλώνονται, απαιτώντας να σταματήσει η γενοκτονία και για Λευτεριά στην Παλαιστίνη, μας δείχνει τον δρόμο!
ΙΣΡΑΗΛ – ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΑΜΑΧΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, ΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΟΡΚΊΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ- ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ
O συνθέτης Σταύρος Σοφιανόπουλος, παρέα με μια εξαιρετική ομάδα μουσικών, παρουσιάζει την μουσική παράσταση «Λέξεις που δεν είπαμε» και μαζί, την νέα του δισκογραφική δουλειά, καθώς και παλαιότερες μουσικές και τραγούδια, που κέρδισαν την αναγνώριση και αγάπη του κοινού.
Το Σάββατο 18 Μαΐου, στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός, θα ερμηνεύσουν μια επιλογή από τις συνθέσεις του Σταύρου Σοφιανόπουλου:
Από το σάουντρακ της βραβευμένης ταινίας της Πέννυς Παναγιωτοπούλου «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο μπαμπάς μου» (2000), τον δίσκο «Ο χορός του Πυθέα» (2004) εμπνευσμένο από ένα ταξίδι στο Αιγαίο με πρωτότυπες ορχηστρικές συνθέσεις για πιάνο και κουαρτέτο εγχόρδων, «Tο Κέρασμα» (2006) με συνθέσεις και τραγούδια που προσεγγίζουν το ύφος της ελληνικής μουσικής παράδοσης, το CD «Κ.Π.Καβάφης, μια ανάγνωση» (2010) για τον Αλεξανδρινό ποιητή, τους δίσκους «Σημειώσεις» (2017), «Επισκέψεις» (2020), «Χωρίς λόγια» (2022).
«Τα μουσικά θέματα τα αντλώ από όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής παράδοσης, λυρικά θέματα με κλασσικότροπη ενορχήστρωση, οι στίχοι περιγράφουν γεγονότα και καταστάσεις που με έχουν χαρακτηρίσει, ελπίζοντας πως ο ακροατής θα αναγνωρίσει σε αυτά στοιχεία που τον ενδιαφέρουν» μας λέει χαρακτηριστικά ο Σταύρος Σοφιανόπουλος, ο οποίος αναφέρει για τη νέα του δισκογραφική δουλειά «Λέξεις που δεν είπαμε»:
«Από τα πέντε τραγούδια που περιέχονται, το πρώτο αναφέρεται στον άγγελο της ταινίας τα “Φτερά του Έρωτα” του Γερμανού σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς. Το δεύτερο, στο ανεξήγητο, στο μεγαλειώδες της ύπαρξής μας σ’ ένα σύμπαν που ποτέ δεν θα μάθουμε πώς γεννήθηκε. Ένα άλλο, σε πράγματα πολύ γνωστά, που καταλαβαίνουμε ξαφνικά πόσο άγνωστα μας είναι.
“Με ρωτά ο μικρός άγγελος για τη ζωή, για τον έρωτα, για το φιλί... Με ρωτά και για τα δάκρυα, για τον χρόνο, τη χαρά, τη φιλία και το αίσθημα, αν διαρκούν παντοτινά”».
«Η μουσική του Σταύρου διηγείται μικρές ιστορίες, εστιάζει σε λεπτομέρειες από συναισθήματα, όλα πάντα καθαρά και καλοφωτισμένα. Οι λεπτές αποχρώσεις, οι απλές γραμμές και η σαφήνεια της μελωδίας, μας απομακρύνουν από την αμφισβητήσιμη αλήθεια της πολυπλοκότητας και της υπερβολής και μας υπενθυμίζουν την απλότητα και καθαρότητα ενός λιτού αλλά σημαντικού και τελικά αληθινού κόσμου.», όπως σημειώνει ο πιανίστας και συνθέτης Χρήστος Ξενάκης.
Λαϊκός συναγερμός σήμανε το πρωί της Δευτέρας στις γειτονιές των Εξαρχείων, καθώς η αστυνομία, απροειδοποίητα – όπως καταγγέλλεται – απομακρύνει με γερανό αυτοκίνητα από την πλατεία, προκειμένου να αρχίσει η επέκταση της περίφραξης για την κατασκευή του σταθμού του μετρό.
Ήδη στα κοινωνικά δίκτυα αναρτήθηκε κάλεσμα να κατέβει ο κόσμος στον δρόμο, ενώ συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί και το απόγευμα.
Η κατασκευή του μετρό στην ιστορική πλατεία έχει βρει αντίθετη την πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής, αφενός διότι δεν βλέπουν καμία πραγματική ανάγκη – δεδομένου ότι γύρω υπάρχουν ήδη σταθμοί – αφετέρου, ο τρόπος που η κυβέρνηση επιβάλλει την κατασκευή, με αστυνομοκρατία και γιγαντιαία περίφραξη, δημιουργεί δεύτερες σκέψεις για τους πραγματικούς λόγους κατασκευής του μετρό, που σχετίζονται με την ριζική αλλαγή της φυσιογνωμίας των Εξαρχείων.
Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται, επίσης, για την κοπή των δέντρων της πλατείας, αλλά και διότι η περίφραξη παραβιάζει τις προϋποθέσεις ασφαλείας, καθώς ο χώρος που αφήνεται ελεύθερος είναι λιγότερος από τα 3,5 μέτρα που προβλέπει ο νόμος για περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Φέτος συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Ταξιαρχών (Κακολύρι) στις 24 Μαΐου 1944, το πιο πολύπαθο χωριό της Εύβοιας κατά την περίοδο της Κατοχής. Στις 24 Μαΐου 1944, το χωριό Ταξιάρχες της περιοχής Κύμης της Ευβοίας έζησε την τραγικότερη μέρα της σύγχρονης ιστορίας του. Γερμανικά στρατεύματα των Ες-Ες εισέβαλαν και επιδόθηκαν σε πρωτοφανή σφαγή και καταστροφή. Οι εικοσιτέσσερις συλληφθέντες κάτοικοι μεταξύ αυτών και έφηβοι, φανερά κακοποιημένοι, το απόγευμα της ίδιας ημέρας, αντικρίζουν το εκτελεστικό απόσπασμα μαζί με ακόμα έξι κατοίκους από τα χωριά Πύργος, Ανδρονιάνοι, Βίταλο και Ωρολόγιο. Συνολικά τριάντα αθώοι άνθρωποι πέφτουν νεκροί στην τοποθεσία του σημερινού ναού του Αγίου Συμεών, ενώνοντας το αίμα τους με των Ελλήνων των Θερμοπυλών, του Μεσολογγίου, των Καλαβρύτων, και του Διστόμου ποτίζοντας το δέντρο της Ελευθερίας.
Ιστορική αναδρομή των γεγονότων της 24ης Μαΐου 1944:
Μετά την άκρως επιτυχημένη διεξαγωγή του 1ου Δρόμου Θυσίας "Κακολύρι 1944", ο Πολιτιστικός-Μορφωτικός-Περιβαλλοντολογικός- Αναπτυξιακός Σύλλογος Ταξιαρχών διοργανώνει τον 2ο Δρόμο Θυσίας "Κακολύρι 1944" στις 18 και 19 Μαΐου 2024. Οι αγώνες τελούν υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Συλλόγων και των Προέδρων των χωριών Ταξιαρχών, Πύργου, Ανδρονιάνων και Γιάννηδων, χωριά τα οποία συμμετείχαν και είχαν θύματα στα γεγονότα του Μαΐου 1944. Οι αγώνες υποστηρίζονται και από ομάδες εθελοντών από όλη την Εύβοια:
· Αγώνα δρόμου 1,5 km για παιδιά (Κυριακή 19 Μαΐου, 11:00)
Η συμμετοχή στους αγώνες είναι ΔΩΡΕΑΝ με εθελοντική συνεισφορά για την ενίσχυση των δράσεων των διοργανωτών και του σκοπού ανάδειξης των Ταξιαρχών ως Μαρτυρικού Χωριού.
Το βράδυ του Σαββάτου 18 Μαΐου στις 21:00 θα πραγματοποιηθεί συναυλία μνήμης στο Δημοτικό Σχολείο Ταξιαρχών με τους «Κοινούς Θνητούς» και την «Πολιτιστική Ομάδα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου» με Λαϊκά και Ρεμπέτικα της Κατοχής και με συμβολικό εισιτήριο €5.
Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, βρέθηκε ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης Άβι Χέιμαν, όταν ρωτήθηκε επίμονα από τον βρετανό δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν, πόσους αμάχους έχουν σκοτώσει οι IDF στη Γάζα, κι ενώ το Ισραήλ, βομβαρδίζει ανελέητα και τη Ράφα όπου είχαν αναζητήσει καταφύγιο 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι, στην πλειονότητά τους βίαια εκτοπισμένοι εξαιτίας του πολέμου.
Ο Μόργκαν, ο οποίος είναι γνωστός για την… αφιλόξενη διάθεσή του όταν ακούει ακραία επιχειρήματα, χαρακτήρισε «ανοησίες» όσα άκουγε, από τον Χέιμαν με τη συζήτηση να φουντώνει όταν ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης δήλωσε ότι έχουν απομακρυνθεί περίπου 100.000 άνθρωποι από τη Ράφα .
Τότε ο Μόργκαν πέρασε στην αντεπίθεση: «Αυτό σημαίνει ότι έχουν μείνει πίσω 1,4 εκατ. άμαχοι. Τελικά πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει;».
«Πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει;»
Ο Άβι Χέιμαν, κατά τη συνέντευξή του την περασμένη Τρίτη δήλωσε ότι τουλάχιστον 14.000 μαχητές της Χαμάς έχουν “εξουδετερωθεί”, αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να πει πόσοι ακριβώς άμαχοι έχουν σκοτωθεί.
«Έχετε σκοτώσει 40.000 ανθρώπους στη Γάζα και ανάμεσά τους πολλοί άμαχοι, γυναίκες και παιδιά» είπε ο δημοσιογράφος, με τον Χέιμαν να του λέει «από τον αριθμό της Χαμάς που επικαλείστε, περισσότεροι από 14.000 είναι τρομοκράτες που εξουδετερώσαμε».
«Οπότε πόσους αμάχους πιστεύετε ότι έχετε σκοτώσει;» συνέχισε ο πρέσινγκ ο Μόργκαν, με τον ισραηλινό εκπρόσωπο να λέει «δεν έχουμε ακριβείς αριθμούς, γι’ αυτό και όπως ξέρετε η κατάσταση με τον πόλεμο είναι ομιχλώδης».
«Έρχεστε εδώ ως εκπρόσωπος του Ισραήλ και δεν θέλετε να ερωτηθείτε για το πόσους αμάχους σκοτώσατε επειδή δεν γνωρίζετε» είπε ο δημοσιογράφος στον εκπρόσωπο της ισραηλινής κυβέρνησης
«Έχετε ακριβείς αριθμούς για τους τρομοκράτες της Χαμάς που έχετε σκοτώσει. Γιατί δεν ξέρετε πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει;», επέμεινε ο δημοσιογράφος.
Όταν, δε, ο ισραηλινός εκπρόσωπος ισχυρίστηκε ότι «οι αριθμοί που δίνει η Χαμάς είναι λάθος» ο βρετανός δημοσιογράφος χτύπησε ξανά: «ωραία, αφού είναι λάθος γιατί μου τους αναφέρατε;».
«Είστε ο εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης και δεν ξέρετε πόσους αμάχους έχετε σκοτώσει» επέμεινε ο Μόργκαν, με τον Χέιμαν να απαντά:
«Δεν έχω αυτή την πληροφορία, δεν έχω την εξουσιοδότηση να σας τη δώσω».
Ο Μόργκαν ωστόσο δεν σταμάτησε: «Αφού ξέρετε ακριβώς πόσους τρομοκράτες έχετε σκοτώσει, θα πρέπει να ξέρετε και πόσους αμάχους. Διαφορετικά βάζετε σε προτεραιότητα τις ζωές των τρομοκρατών απέναντι στις ζωές αθώων. Δεν μπορεί εσείς ως εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης να λέτε ότι δεν γνωρίζετε.
Έρχεστε εδώ ως εκπρόσωπος του Ισραήλ και δεν θέλετε να ερωτηθείτε για το πόσους αμάχους σκοτώσατε επειδή δεν γνωρίζετε. Αντιλαμβάνεστε πόσο γελοίο είναι αυτό;».
