Νέα βάθη έπιασε ο βουλευτής της ΝΔ Στράτος Σιμόπουλος, ο οποίος μιλώντας στην εκπομπή Kontra24 της Αναστασίας Γιάμαλη χαρακτήρισε τους δεκάδες νεκρούς της πανδημίας ως «λεκέ» που όσο τον κοιτά κανείς, μπορεί να μεγαλώνει, ενώ υποστήριξε ότι η αντιπολίτευση κάνει «την τρίχα τριχιά» σε ό,τι αφορά τους νεκρούς.

Ο επίμαχος διάλογος με τη δημοσιογράφο είχε ως εξής:

Σιμόπουλος: ...αυτά τα οποία θέλει η αντιπολίτευση και ένα μέρος των δημοσιογράφων να περάσουν, κάνοντας την τρίχα-τριχιά. Άλλη είναι η Ελλάδα έξω για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.

Γιάμαλη: 23.700 νεκρούς μετράει η χώρα κ. Σιμόπουλε. Η τρίχα δεν γίνεται τριχιά έτσι...

Σιμόπουλος: Όταν τον λεκέ τον βλέπεις, τον βλέπεις, τον βλέπεις, μπορεί καμιά φορά να μεγαλώνει κιόλας. 

Αντίδραση στα πρωτοφανούς κυνικότητας λόγια του Στράτου Σιμόπουλου είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος με οργισμένη ανακοίνωση ζητά τη διαγραφή του βουλευτή από τη ΝΔ.

«Ο βουλευτής της ΝΔ Στράτος Σιμόπουλος χθες το βράδυ στον τηλεοπτικό σταθμό Kontra στην εκπομπή Kontra24 αποκάλεσε “λεκέ” τους 23.700 θανάτους και την πανδημία… τρίχα που την κάνει τριχιά η αντιπολίτευση», σημειώνει χαρακτηριστικά η αξιωματική αντιπολίτευση και σχολιάζει: «Εντύπωση πλέον δεν προκαλεί η ωμότητα με την οποία εκφράζουν την πλήρη αδιαφορία τους. Εντύπωση προκαλεί που πλέον το κάνουν και δημόσια προσβάλλοντας τις χιλιάδες οικογένειες των συνανθρώπων μας που έχουν φύγει τα τελευταία δύο χρόνια από τη ζωή λόγω κορονοϊού».

 

«Περιμένουμε την αυτονόητη διαγραφή Σιμόπουλου από τον κ. Μητσοτάκη. Διαφορετικά θα επιβεβαιώσει πως τα λόγια του εκφράζουν και τον ίδιο, κάτι που δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση», καταλήγει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την ιστορία, αξίζει να υπενθυμιστεί το πρόσφατο ρεπορτάζ του iatronet.gr που ανέφερε ότι σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Covid, την οποία επικαλείται η iatronet.gr, από την αρχή της πανδημίας, η Ελλάδα έχει 2.148 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού, κατέχοντας τη 13η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών: ο μέσος ευρωπαϊκός αριθμός θανάτων είναι 2.092 ανά εκατομμύριο.

Ωστόσο, πρόκειται για παρατήρηση η οποία λέει μέρος της αλήθειας, καθώς η χώρα μας είχε πολύ καλή εικόνα στην πρώτη φάση της πανδημίας, εξασφαλίζοντας αριθμούς που ρίχνουν τον μέσο όρο.

Ο γιατρός – ερευνητής στις ΗΠΑ Γιώργος Παυλάκης, σχολίασε χαρακτηριστικά πως «η Ελλάδα ακόμα τα πάει καλύτερα από πολλούς Ευρωπαίους λόγω του ‘προτέρου εντίμου βίου’, δηλαδή λόγω της καλής πορείας στον πρώτο χρόνο της επιδημίας».

Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, εμφανίζει αρνητική εικόνα στους θανάτους, ανεβαίνοντας διαρκώς στην κατάταξη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυξάνεται η θνητότητα

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ελέγχου Παθήσεων (ECDC), την εβδομάδα 25 έως 31 Ιανουαρίου 2022, η Ελλάδα κατέχει την τρίτη υψηλότερη θέση σε θανάτους, με 61 απώλειες ανά εκατομμύριο.

Τη χειρότερη θέση έχει η Βουλγαρία (85 θάνατοι ανά εκατομμύριο) και τη δεύτερη η Κροατία (71 θάνατοι).

Ενδεικτικό της απόστασης είναι πως χώρες της κεντρικής Ευρώπης έχουν αναλογία θανάτων μόλις 2 ανά εκατομμύριο (Γερμανία) ή 3 (Φινλανδία, Σουηδία, Ολλανδία). Πολύ πιο χαμηλά είναι και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (11 η Ισπανία, 26 η Πορτογαλία και 27 η Ιταλία).

Σε μια συγκλονιστική κίνηση προχώρησε κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας (3/2) κατάστημα εστίασης στην περιοχή Χαριλάου, για τη στυγερή δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού που έχει βυθίσει τη χώρα στη θλίψη.

Με μήνυμα που προβλήθηκε μέσω προτζέκτορα από την ταράτσα σε διπλανή πολυκατοικία, οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι του καταστήματος «Λατέρνα» προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης σε όσους έτυχε να το δουν και να το διαβάσουν. Σε διερχόμενους και θαμώνες.

Συγκεκριμένα, όπως δημοσιεύει το GRTimes, το ανατριχιαστικό μήνυμα έγραφε:

Ντρέπομαι ως άνθρωπος.

σκεπτόμενος δύο γονείς

ζωντανούς – νεκρούς.

Ντρέπομαι.

Να κοιτάξω μπρος;

Να κοιτάξω πίσω;

Να κοιτάξω στο σήμερα;

Αποτύχαμε.

Καλό ταξίδι αγοράκι μου.

Συγνώμη…

 Πηγή: www.rosa.gr

Γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ειδικό σχολείο για μαθητές με αυτισμό στην Πυλαία Θεσσαλονίκης καταγγέλλουν τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο κτίριο, καθώς το σχολείο στεγάζεται στον ίδιο χώρο με βιοτεχνία.

Όπως δημοσιεύει το Alfacita, ο πρόεδρος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου, κ. Τσιρατονάκης μίλησε στο Open TV για το συγκεκριμένο μεγάλο πρόβλημα: «Το κτίριο αυτό είναι παράνομο από την αρχή. Ο νόμος λέει ότι απαγορεύεται να γίνεται μέσα σε αυτό οποιαδήποτε εμπορική δραστηριότητα, απαγορεύεται να υπάρχουν αποθηκευμένα υλικά. Απαγορεύεται η στάθμευση οχημάτων. Εδώ τα έχουμε όλα μαζί. Δεν υπάρχει καν έξοδος κινδύνου».

Χαρακτηριστική είναι και η ανάρτηση που έκανε πρόσφατα στη σελίδα της στο Facebook η γραμματέας του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου Θωμαή Στεφανοπούλου, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η οποία περιγράφει τις συνθήκες που επικρατούν.

Η Θ. Στεφανοπούλου υποστήριξε πως το σχολείο στεγάζεται στον ίδιο χώρο με βιοτεχνία, αλλά και με αποθήκη υλικών καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με την κ. Στεφανοπούλου, η «αυλή» του σχολείου είναι στην ουσία ένα μπαλκόνι, ενώ δεν υπάρχει έξοδος κινδύνου και μάλιστα στο παρελθόν, εκδηλώθηκαν και κρούσματα λεπτοσπείρωσης εξαιτίας της έντονης παρουσία ποντικιών.

 
«Υπήρχαν ποντίκια»
«Δεν ξέρω που πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά σας, ο γιος μου πάντως που έχει Αυτισμό, πηγαίνει σε Ειδικό σχολείο που συστεγάζεται με ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ! ΝΑΙ σωστά ακούσατε! Το κτίριο αυτό που είναι βιοτεχνία, το νοικιάζει το δημόσιο από ιδιώτη εδώ και 14 χρόνια, αλλά παράλληλα ο ιδιώτης εξακολουθεί να έχει επιχειρηματική δραστηριότητα στο κτίριο! Το ΕΙΔΙΚΌ ΣΧΟΛΕΊΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΌ στην ΠΥΛΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ βρίσκεται σε όροφο. Από πάνω υπάρχει βιοτεχνία ιατροτεχνολογικου ιματισμού, από κάτω μπαινοβγαίνουν από σιδερένιες μπουκαπορτες βαρέα οχήματα καί λειτουργεί ως αποθήκη υλικών καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης!

Η αυλή του σχολείου είναι ένα μπαλκόνι που θυμίζει φυλακή τριτοκοσμικής χώρας με ολισθηρά πλακάκια, 3 λάστιχα αυτοκινήτων και μια τσουλήθρα. Το καλύτερο δεν το ακούσατε! Δεν έχει έξοδο κινδύνου! Για την ακρίβεια δεν υπάρχει διέξοδος σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού που να οδηγεί κατευθείαν έξω και μακριά από το κτίριο!

Στο παρελθόν υπήρχαν ποντίκια μέσα και έξω από το κτίριο, αιτία για να αρρωστήσουν με λεπτοσπείρωση 20 άτομα, δάσκαλοι και μαθητές τού διπλανού σχολείο με το οποίο μοιραζόμαστε το κτίριο.

Κάνω αυτή την δημοσίευση ως γραμματέας του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων γιατί φοβόμαστε ότι μεθοδεύεται η συνέχιση της λειτουργίας του σχολείου στο ίδιο κτίριο με νέα σύμβαση!!

Τα κριτήρια καταλληλότητας των σχολικών κτιρίων είναι ξεκάθαρα: ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ ΟΠΟΙΑΔΉΠΟΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΉ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ κοντά σε σχολείο, η αποθήκευση υλικών, ή η στάθμευση αυτοκινήτων!! Κι όμως αυτό το ΠΡΆΓΜΑ, έχει χαρακτηριστεί στο παρελθόν από τους φορείς του Δήμου ως κόσμημα και μπιμπελό!!

ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙΣΤΕ μήπως και ντραπούν κάποιοι!».

https://www.facebook.com/thomai.stefanopoulou.35?fref=nf

Πηγή: rosa.gr

Οι ΛΟΑΤKI+ Αφγανοί αντιμετωπίζουν μια «ολοένα και πιο απελπιστική κατάσταση» από την κατάληψη των Ταλιμπάν τον Αύγουστο του 2021, σύμφωνα με έκθεση της Human Rights Watch και της OutRight Action International.

Η -43 σελίδων- έκθεση , με τίτλο «Ακόμα κι αν πας στους ουρανούς, θα σε βρούμε», περιλαμβάνει συνεντεύξεις από 60 ΛΟΑΤKI+ Αφγανούς που πραγματοποιήθηκαν από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2021 και περιγράφει φρικτές περιπτώσεις απειλών, βίας και σεξουαλικής επίθεσης.

«Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόσο καταστροφική –και τρομακτική– ήταν η επιστροφή της κυριαρχίας των Ταλιμπάν για τους ΛΟΑΤKI+», δήλωσε στο Pinknews ο J Lester Feder, συνεργάτης για την έρευνα έκτακτης ανάγκης στην OutRight Action International.

«Μιλήσαμε με ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανούς που έχουν επιζήσει από ομαδικούς βιασμούς, επιθέσεις όχλου ή κυνηγήθηκαν από τα μέλη της οικογένειάς τους που εντάχθηκαν στους Ταλιμπάν και δεν έχουν καμία ελπίδα να προστατευτούν από τους κρατικούς θεσμούς».

«Για εκείνα τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που θέλουν να φύγουν από τη χώρα, υπάρχουν λίγες καλές επιλογές. Οι περισσότεροι από τους γείτονες του Αφγανιστάν ποινικοποιούν επίσης τις ομόφυλες σχέσεις».

Η έκθεση περιλαμβάνει συνεντεύξεις από πολλά και διαφορετικά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και κάλυψε τις ιστορίες τόσο εκείνων που κινδύνευσαν να φύγουν από τη χώρα όσο και εκείνων που χρειάστηκε να ζήσουν υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Ορισμένα, μάλιστα απ’ αυτά τα άτομα αναγκάστηκαν να παντρευτούν.

Πολλοί συνεντευξιαζόμενοι περιέγραψαν τον φόβο μήπως υποστούν outing στους Ταλιμπάν από την οικογένεια, τους γείτονες ή πρώην συντρόφους.

Ο Samyar V, ένας 20χρονος τρανς άνδρας, είπε ότι «κρύβονταν στο δωμάτιό του για 30 ημέρες από τότε που οι Ταλιμπάν κέρδισαν τον έλεγχο της πόλης του».

Ο Samyar ήθελε να φύγει από τη χώρα, αλλά δεν είχε διαβατήριo και για να πάρει ένα θα απαιτούσε να ταξιδέψει στην Καμπούλ και να περάσει από τα σημεία ελέγχου των Ταλιμπάν.

«Ακόμα και τα τρανς άτομα που περνούν ως cis θα μπορούσαν να εκδιωχθούν με τα δελτία ταυτότητάς τους, τα οποία θα αναγράφουν το φύλο που τους είχε οριστεί κατά τη γέννηση», εξηγεί η έκθεση.

Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Marwa T, είπε ότι παντρεύτηκε τον γκέι φίλο της –η ίδια είναι λεσβία– αφού εγκατέλειψε την πόλη της όταν οι Ταλιμπάν λεηλάτησαν το σπίτι της.

«Ήμουν μόνη. Αν συνέχιζα να μένω μόνος ή να μένω με τον φίλο μου (τον σύζυγό μου τώρα), οι Ταλιμπάν μπορεί να μας συλλάβουν, γι’ αυτό του ζήτησα να ετοιμάσει ένα έγγραφο γάμου», ανέφερε η ίδια.

Αρκετά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που εξακολουθούν να ζουν στο Αφγανιστάν είπαν ότι ακόμη και αν καταφέρουν να αποφύγουν την άμεση βία, δεν μπορούν πλέον να κερδίσουν τα προς το ζην ή να βγουν έξω για να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης.

Η Nihan, μια τρανς γυναίκα που ζει στην Καμπούλ, είπε: «Θέλω να τονίσω ότι πολλοί queer άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους».

«Ακόμα κι αν κρύβονται, το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να τρέφονται. Δεν θα επιστρέψουν στις δουλειές που είχαν και δεν υπάρχει άλλη δουλειά που μπορούν να κάνουν».

Η τρομακτική μελέτη υποστηρίζει ότι λόγω της πρόσθετης καταπίεσης κατά των γυναικών και των κοριτσιών από τους Ταλιμπάν, αρκετές λεσβίες και αμφιφυλόφιλες γυναίκες στο Αφγανιστάν «δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν με ασφάλεια σε συνεντεύξεις ή είπαν ότι ήταν πολύ φοβισμένες για να το κάνουν».

Οι συντάκτες της έκθεσης προέτρεψαν τις γειτονικές χώρες να διατηρήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά στους Αφγανούς που ζητούν άσυλο, ενώ οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο θα πρέπει «να αναγνωρίσουν ότι οι ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανοί αντιμετωπίζουν ειδικό κίνδυνο δίωξης στο Αφγανιστάν και τις γειτονικές χώρες και να επισπεύσουν τις αιτήσεις τους για εκκένωση και επανεγκατάσταση.»

Σύμφωνα με την έρευνα: «Το Αφγανιστάν δεν θα γίνει γρήγορα ασφαλές για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, δεδομένης της εδραιωμένης βίας, των διακρίσεων και της ατιμωρησίας στην αφγανική κοινωνία.

Αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις των χωρών όπου οι ΛΟΑΤΚΙ+ Αφγανοί αναζητούν το καθεστώς του πρόσφυγα θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η επιστροφή τέτοιων Αφγανών στα σπίτια τους δεν θα είναι ασφαλής για το άμεσο μέλλον».

Πηγή: avmag.gr

Χώρος: OK! Markets, Φωκίωνος Νέγρη 27 & Αγίας Ζώνης 2, Κυψέλη

Εγκαίνια: 18 Φεβρουαρίου, 18:00 – 23:00

Διάρκεια: 18 Φεβρουαρίου – 11 Μαρτίου 2022

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Κυριακή, 08:00 – 23:00

Το νέο πρότζεκτ, με τίτλο ‘Basic Needs’, της εικαστικού Μαριλίας Κολυμπίρη διερευνά τη σχέση του ανθρώπου με τον χώρο του, με τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν, τις βιοτικές του ανάγκες και τον καταναλωτισμό. Το ‘Basic Needs’ θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο του 2022 σε έναν από τους πλέον απροσδόκητους χώρους, στο OK! Markets στη Φωκίωνος Νέγρη.

Δίπλα στο συνηθισμένο προϊοντικό μείγμα που βρίσκει κανείς σε ένα μίνι σούπερ μάρκετ, από γαλακτοκομικά, τρόφιμα ξηρού φορτίου, καθαριστικά προϊόντα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, η Κολυμπίρη παρουσιάζει μια σειρά από νέα κεραμικά έργα με άμεση αναφορά στα αντικείμενα αυτά. Προϊόντα όπως όσπρια, σοκολάτες, μπισκότα, ελληνικός καφές αλλά και καθαριστικά πανάκια και σκούπες, τοποθετούνται σε εμφανή σημεία στα ράφια του καταστήματος, μπερδεύονται με τα πραγματικά προϊόντα που απεικονίζουν, και αποκτούν νέες αξίες και ποιοτικούς συμβολισμούς, μετατρέποντας τον επισκέπτη από καταναλωτή σε θεατή.

Τα τελευταία δύο χρόνια, η πανδημική συνθήκη έβαλε τον άνθρωπο σε μια πρωτόγνωρη μεταβολή της καθημερινής του ζωής. Τα αλλεπάλληλα lockdowns είχαν ως αποτέλεσμα να επαναπροσδιοριστούν οι βασικές αξίες της ζωής του ανθρώπου στη πόλη. Το πρότζεκτ ‘Basic Needs’ εξετάζει μέσα από εκθέματα – αντικείμενα καθημερινής χρήσης, συμβολικής σημασίας και χωρίς ημερομηνία λήξης, τη νέα σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στα αντικείμενα και στους καταναλωτές τους, στον κάτοικο ενός σπιτιού και στο σπίτι του, και στους ανθρώπους και τους γείτονες τους.

Για αρκετό καιρό οι χώροι των σουπερ μάρκετ διεύρυναν τη ταυτότητα τους καθώς έγιναν πυλώνες συναντήσεων και διαλόγου για πολλούς πολίτες. Έτσι, η ζωή των κατοίκων άρχισε να αλλάζει ριζικά. Ο ελεύθερος χρόνος κατανεμήθηκε σε δύο χώρους, στο σπίτι και σε χώρους αγοράς ειδών βασικής ανάγκης. Οι χώροι αυτοί απέκτησαν μια νέα και ενδιαφέρουσα διάσταση, καθώς μετατράπηκαν σε ένα δυναμικό σύμπαν μέσα στο οποίο μπορούσαν να ικανοποιηθούν όχι μόνο οι καταναλωτικές ανάγκες αλλά και η ανάγκη για επικοινωνία και συναναστροφή.

Το πρότζεκτ ‘Basic Needs’ στο OK! Markets θα δώσει την ευκαιρία ανάμεσα στους καταναλωτές, στην εικαστικό και στους υπεύθυνους του καταστήματος να αναπτύξουν νέες σχέσεις αλληλεπίδρασης μέσα από την απρόβλεπτη χρήση του σουπερ μάρκετ ως χώρο τέχνης. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, θα πραγματοποιηθούν δράσεις στη γειτονιά της Φωκίωνος Νέγρη με τη συμμετοχή των κατοίκων της περιοχής, της ομάδας Documatism και του έργου “the AfroGreeks”, καλλιτεχνών και δημοσιογράφων, με στόχο την αποκατάσταση της εγγύτητας σε μια εποχή που οι αποστάσεις – ακόμα – επιβάλλονται.

Το εικαστικό πρότζεκτ ‘Basic Needs’ της Μαριλίας Κολυμπίρη γίνεται σε συνεργασία με το OK! Markets Φωκίωνος Νέγρη.

Βιογραφικό Μαριλίας Κολυμπίρη

Η Μαριλία Κολυμπίρη (γ. 1993) είναι απόφοιτη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ασχολείται με τη ζωγραφική και με τις κατασκευές, συνθέτοντας νέους τόπους στους οποίους καλεί τους θεατές να εισέλθουν, να συσχετιστούν βιωματικά και να αλληλοεπιδράσουν. Η Κολυμπίρη έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό ( Presence and pleasures, Ag18 gallery, Vienna 2021 – Tar pits, Alibi gallery, Athens 2020, κ.α)

Επιμέλεια κειμένου - Φωτεινή Βεργίδου

Visual Identity – Nephew Design Studio

Την πρόθεσή τους να αγωνιστούν για να διαφυλάξουν τις θέσεις εργασίας τους διατρανώνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ,  προαναγγέλλοντας κινητοποιήσεις, μετά την κοινή συνεδρίαση των Δ.Σ. όλων των Σωματείων στη ΛΑΡΚΟ (συντονιστικό) με μοναδικό θέμα την οργάνωση μετώπου αντίστασης απέναντι «στο ειδεχθές και εκβιαστικό τελεσίγραφο της κυβέρνησης που δεν ρίχνει μόνο στην ανεργία τους 1.200 εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ αλλά τους ξεσπιτώνει κιόλας». 

Προηγήθηκε την Τρίτη, τηλεδιάσκεψη με τους υπουργούς Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, Ενέργειας Κ. Σκρέκα και Εργασίας Κ. Χατζηδάκη, κατά την οποία σύμφωνα με τα Δ.Σ. των σωματείων «ούτε λίγο ούτε πολύ μετά από δύο χρόνια κοροϊδίας και εμπαιγμού μας προτείνανε την ανεργία και το ξεσπίτωμα».
Σε σχετική ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Καστοριάς και Σερβίων, τονίζεται ότι «ο στόχος τους είναι να δώσουν την ΛΑΡΚΟ τζάμπα και κλειστή, χωρίς το «Βαρίδι» των εργαζομένων,  παρ’ ότι υπάρχει ρητή πρόβλεψη στο νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν ότι το εργοστάσιο θα παραδοθεί εν λειτουργία». 

Μεταξύ άλλων αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί στις 13 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 10.00 π.μ. ευρεία σύσκεψη πολιτικών, φορέων, οργανώσεων και σωματείων στον χώρο του εργοστασίου «ώστε να γίνει γνωστό σε όλους το έγκλημα που διατελείται και να δοθεί βήμα σε όλους». Επιπλέον, οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων θα συγκληθούν το επόμενο διάστημα με εισήγηση την οργάνωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων αντίδρασης με αποκορύφωμα μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση και συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας.

Η ανακοίνωση των σωματείων της ΛΑΡΚΟ

Την Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη τηλεδιάσκεψη των Σωματείων της ΛΑΡΚΟ με την αφρόκρεμα της Κυβέρνησης. Τους Υπουργούς Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, Ενέργειας Κ. Σκρέκα και Εργασίας Κ. Χατζηδάκη.  Ούτε λίγο ούτε πολύ μετά από δύο χρόνια κοροϊδίας και εμπαιγμού μας προτείνανε την ανεργία και το ξεσπίτωμα. Το ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ικανή για πολλά δεινά το είχαμε καταλάβει. Το ότι είναι ικανή να δημιουργήσει ανθρωπιστική κρίση σε ολόκληρες περιφέρειες και τοπικές κοινωνίες ξεπερνούσε ακόμη και την πιο τρελή μας φαντασία. 

Ο στόχος τους είναι να δώσουν την ΛΑΡΚΟ τζάμπα και κλειστή, χωρίς το «Βαρίδι» των εργαζομένων,  παρ’ ότι υπάρχει ρητή πρόβλεψη στο νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν ότι το εργοστάσιο θα παραδοθεί εν λειτουργία. 

Την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022 πραγματοποιήθηκε κοινή συνεδρίαση των Δ.Σ. όλων των Σωματείων που δραστηριοποιούνται στη ΛΑΡΚΟ (συντονιστικό) με μοναδικό θέμα την οργάνωση μετώπου αντίστασης απέναντι στο ειδεχθές και εκβιαστικό τελεσίγραφο της Κυβέρνησης που δεν ρίχνει μόνο στην ανεργία τους 1200 εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ αλλά τους ξεσπιτώνει κιόλας. 

Αυτή είναι η πολιτική ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού που ευαγγελίζονται. Ως εντολοδόχοι των επενδυτικών συμφερόντων και ως αδίστακτοι dealers δεν έχουν χώρο για συναισθηματισμούς και φέρνουν εις πέρας την πιο βρώμικη και ανήθικη αποστολή. Πετούν στον δρόμο τους εργαζόμενους και κλείνουν την ΛΑΡΚΟ.

Ομόφωνα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων δεν αποδεχόμαστε την πρόταση της Κυβέρνησης όχι μόνο γιατί μας ρίχνει στην ανεργία και μας ξεσπιτώνει αλλά γιατί είναι και καταστροφική για την ίδια την ΛΑΡΚΟ και την συνέχιση της λειτουργίας της.

Θα παραμείνουμε στα πόστα μας και θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε πολύ καλά.

Το χώμα Ατσάλι. Δεν θα μας κουνήσει κανένας.

Αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί στις 13 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 10.00 π.μ. ευρεία σύσκεψη πολιτικών, φορέων, οργανώσεων και σωματείων στον χώρο του εργοστασίου ώστε να γίνει γνωστό σε όλους το έγκλημα που διατελείται και να δοθεί βήμα σε όλους.

Οι Γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων θα συγκληθούν το επόμενο διάστημα με εισήγηση την οργάνωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων αντίδρασης με αποκορύφωμα μεγάλη Απεργιακή κινητοποίηση και συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας.

Είμαστε έτοιμοι να αντικρούσουμε τα εκβιαστικά διλήμματα και τις προσπάθειες διάσπασης.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας.Τα αιτήματά μας είναι δίκαια και ζητούμε:

1. Να διασφαλιστεί η ενιαία και συνολική παραγωγική λειτουργία της ΛΑΡΚΟ. Να υπάρξει σχέδιο και χρονοδιάγραμμα επισκευής, εκσυγχρονισμού, αύξησης της παραγωγής σε ένα ασφαλές περιβάλλον για τους εργαζόμενους.

2. Να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας.

3. Να διασφαλιστεί η καταβολή του μόχθου που μας χρωστά ως εργοδότης στο 100%.  

Καλούμε όλους τους συναδέλφους σε  συσπείρωση γύρω από τα σωματεία, σε μεγάλη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις και σε όποια αγωνιστική κινητοποίηση.

Αντέξαμε δύο χρόνια, είμαστε όλοι μέσα στην εργασία μας, μάθαμε να περπατάμε ενωτικά και αποφασιστικά.

Συνεχίζουμε τον αγώνα και δεν είμαστε μόνοι. Είμαστε οι πολλοί και έχουμε το δίκιο.

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

Oedipus19

Από 10 Φεβρουαρίου

Κι αν είν’ κάτι πιο κακό κι απ’ το ίδιο το κακό, το ‘λαχε ο Οιδίπους.

Ένα Cabaret, βασισμένο στην τραγωδία Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, αναζητά τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης, της ερωτικής αγάπης και της μοναξιάς. Μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης Cabaret17, ο θίασος και η σκηνοθέτις επιστρέφουν με μια ακόμα παράσταση στην οποία έρχονται αντιμέτωποι με έναν από τους αρχαιότερους και σκοτεινότερους μύθους.

Συντελεστές:

Παίζουν: Βιολέττα Σταύρακα, Χριστίνα Κουταλιάγκα, Τερέζα Μόσχου

Πιάνο: Andromeda

Διασκευές τραγουδιών: Χρήστος Αλεξανδρόπουλος

Σκηνοθεσία/Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γεωργία Καλογεράτου

Χορογραφίες: Ιωάννα Καραμάνου

Make-up artist: Μαριλίνα Καρκαβέλια

Hair-styling: Αλ Λευθεριώτης

Ημέρες παραστάσεων: 10, 11, 17 & 18 Φεβρουαρίου

Ώρα παράστασης: 21:00

Διάρκεια: 70 λεπτά

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12 ευρώ, μειωμένο 10 ευρώ

Poetry Cabaret

Κυριακή 13 & 20 Φεβρουαρίου

Η πετυχημένη παράσταση της ομάδας Piano Fatale που συνδυάζει μουσική, καμπαρέ και ποίηση, ανεβαίνει ξανά στο Red Jasper Cabaret Theatre για 2 Κυριακές.

Είναι κάτι τραγούδια σκοτεινά. Που σου φέρνουν ένα περίεργο ρίγος όταν τ’ ακούς. Είναι και κάτι στίχοι που γεννήθηκαν στα κουρασμένα μυαλά των απεγνωσμένων ποιητών, όπως ο Έντγκαρ Άλαν Πόε ή ο Άλλεν Γκίνσμπεργκ. Αλλά και ο δικός μας Ναπολέων Λαπαθιώτης. Και ο Τάσος Λειβαδίτης. Κι άλλοι πολλοί που κατέγραψαν την υπαρξιακή τους κραυγή στα ποιήματά τους.

Οι Piano Fatale αποφάσισαν να τα παντρέψουν και να τα παρουσιάσουν στο καινούργιο cabaret theatre της Κυψέλης.

Παίζουν και τραγουδούν:

Τραγούδι: Jo Soul (Γεωργία Αχιλλεοπούλου)

Τραγούδι, Ακορντεόν: Λουκία Γκαρδιακού

Τραγούδι, Πιάνο: Αγγελική Δέλλα

Απαγγελία: Βιργινία Μιχαήλ

Σύνθεση κειμένων – σκηνοθεσία: Μαίη Σεβαστοπούλου

Χορογραφίες: Μυρτώ Δελημιχάλη

Φωτογραφίες: Λήδα Παπαδοπούλου, Γιάννης Καρνεσιώτης

Ημέρες παραστάσεων: Κυριακή 13 & 20 Φεβρουαρίου

Ώρα παράστασης: 20.30

Διάρκεια: 90 λεπτά

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12 ευρώ

Προπώληση Εισιτηρίων: www.viva.gr

Red Jasper Cabaret Theatre

Κεφαλληνίας 18, Κυψέλη

Τηλ: 2108822551

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Red Jasper on Facebook

Red Jasper on Instagram

Ο χώρος είναι προσβάσιμος σε αμαξίδια.

Μέτρα Προστασίας:

Το Red Jasper Cabaret Theatre έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα υγειονομικής προστασίας και λειτουργεί με βάση τα ισχύοντα πρωτόκολλα.

Στον χώρο λειτουργεί σύστημα εξαερισμού με 100% νωπό φιλτραρισμένο αέρα.

Το Red Jasper Cabaret Theatre λειτουργεί ως χώρος αμιγώς εμβολιασμένων.

Κατά την είσοδο είναι απαραίτητη η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης.

Ο έλεγχος ταυτοπροσωπίας θα γίνεται με επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας, διπλώματος οδήγησης ή διαβατηρίου.

Για την αποφυγή συνωστισμού οι πόρτες του θεάτρου ανοίγουν μία ώρα νωρίτερα από κάθε παράσταση.

Παρέμβαση έξω από καφετέρια στα Κάτω Πατήσια στην οποία ο Δήμαρχος Αθηναίων πραγματοποιούσε μη ανακοινωμένη εκδήλωση πραγματοποίησε ο Ρουβίκωνας.

Η αναρχική συλλογικότητα φώναξε συνθήματα κατά του Δημάρχου. 

Άμεση ήταν η επέμβαση της Αστυνομίας, η οποία «έζωσε» τον χώρο ενώ προχώρησε και σε προσαγωγές. 

Οι προσαχθέντες οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ και κατόπιν αφέθηκαν ελεύθεροι.

 

 

 

 

Δεμένα παραμένουν τα πλοία στα λιμάνια του Πειραιά, της Ραφήνας και του Λαυρίου λόγω ισχυρών ανέμων που επικρατούν σε πολλές θαλάσσιες περιοχές.

Οι άνεμοι, σύμφωνα με την ΕΜΥ, πνέουν από βόρειες διευθύνσεις 5 με 7 μποφόρ, στα πελάγη 8 και στο Αιγαίο τοπικά 9 μποφόρ. Συγκεκριμένα δεν πραγματοποιούνται τα δρομολόγια των πλοίων για τις Κυκλάδες τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη.

Για τον Αργοσαρωνικό τα δρομολόγια γίνονται μόνο με πλοία κλειστού τύπου.

Οι επιβάτες που έχουν προγραμματίσει για σήμερα να ταξιδέψουν, καλό είναι πριν την αναχώρησή τους να επικοινωνούν με τα κατά τόπους λιμεναρχεία και τουριστικά πρακτορεία, για να ενημερώνονται για τις αλλαγές και τις τροποποιήσεις που θα υπάρχουν στα δρομολόγια λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ

2 Φλεβάρη. Στην Αμερική γιορτάζεται ως «Groundhog Day» (μέρα της Μαρμότας). Αν έχετε δει την ομώνυμη ταινία με τον Μπιλ Μάρει, ξέρετε ποια είναι η σημασία της. Αν πάλι όχι, θα σας πω αμέσως. Χρησιμοποιείται μεταφορικά, για να περιγράψει μια δυσάρεστη κατάσταση η οποία είναι επαναλαμβανόμενη. 

Είναι μια μέρα, σαν όλες τις άλλες. Ίδια και απαράλλαχτη. Ένα ντεζαβού.

Σαν αυτό που ζούμε σε αυτή την χώρα και βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές.

Ακόμα όμως και οι πιο βαρετές μέρες του κόσμου, είναι διαφορετικές αν έχεις δίπλα το παιδί σου.

Η μάνα του Άλκη δεν θα βρίσκει πλέον "καταφύγιο" στα μάτια του γιου της, δεν θα μπορεί να αποδράσει μιλώντας μαζί του σε μέρες που δεν έχουν νόημα. Δεν θα αποτελεί για εκείνη γιατρικό στη ματαιότητα του χρόνου που τρέχει σαν τρελός το γεγονός ότι έφερε στον κόσμο ένα παιδί και του έδειξε τον δρόμο.

Ακόμα παίζουν στο μυαλό μου τα λόγια της γιαγιάς του φίλου του Άλκη, προτού μάθει πώς το παιδί που χάθηκε ήταν ο φίλος του εγγονού της.

«Το πρωί ο άντρας μου που ξύπνησε, άκουγε ραδιοφωνάκι και με φωνάζει, μου λέει “έλα μέσα”, λέω “τι έχεις”, άρχισε και έκλαιγε, λέω “γιατί κλαις”, “σκότωσαν ένα παιδί στην Χαριλάου, 19 χρονών”, λέω “Παναγίτσα μου”. Ο άντρας μου σηκώθηκε και έκλαιγε, χωρίς να ξέρουμε ότι ήταν το δικό μας το παιδί»

Όταν ο θάνατος χτυπήσει την πόρτα του δικού μας σπιτικού, η μνήμη μας μοιάζει με ένα καντράν αυτοκινήτου που μηδενίζεται. Ξεκινάει εκ νέου να μετρά, με την διαφορά ότι στην εξίσωση προστίθενται σαν παρονομαστής η διαχείριση της απώλειας και του πένθους.

Πότε όμως αγαλλιάζει η ψυχή μας;

Ο πατέρας του Άλκη ζήτησε χθες να διεξαχθεί ένα φιλικό παιχνίδι μεταξύ του Άρη και τον ΠΑΟΚ, με την οικογένεια να επιθυμεί τα χρήματα να δοθούν σε φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Αυτό ζήτησε ο μπαμπάς του δεκαεννιάχρονου παιδιού που δολοφονήθηκε με τόση βαναυσότητα, λίγες μόλις ώρες μετά τον θάνατο του.

Αυτό ζήτησε ο μπαμπάς του παιδιού που πολύ πιθανό να του ζητούσε άδεια για να ταξιδέψει στην Θεσσαλονίκη.

Αυτό ζητούσε ο μπαμπάς, που είδε έναν άλλον μπαμπά να του στέλνει ένα στεφάνι στην κηδεία του γιου του, γνωρίζοντας πολύ καλά τι θα πει να σου παίρνουν το παιδί. Του πατέρα της Ελένης Τοπαλούδη.

Η διοργανώτρια αρχή όμως είχε άλλα πλάνα. Τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και φύγαμε στη σέντρα. Που να ψάχνουμε τώρα για ημερομηνίες και εμβόλιμες αγωνιστικές. Πάνω από όλα το γαμημένο «προϊόν».

«Θα διορθωνόταν το πρόβλημα αν δεν παίζαμε;», αναρωτήθηκε ο πρόεδρος της Super League, Γιώργος Μποροβήλος.

«Δεν μπορώ να πάω σήμερα στο γήπεδο να φωτογραφίσω 22 παίκτες να βαράνε τη μπάλα, και από έξω μία μάνα να κλαίει, με το αίμα του παιδιού της στο απέναντι πεζοδρόμιο να μην έχει στεγνώσει καν» αναφέρει ο φωτογράφος της ομάδας του Άρη, Δημήτρης Τοσίδης, βροντοφωνάζοντας μαζί με όλους του συναδέλφους του "Ως εδώ".

Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα εδώ και χρόνια δεν έχει κανένα ενδιαφέρον.
Οι ομάδες έχουν γίνει επιχειρήσεις ανθρώπων τόσο ισχυρών που αν γράψεις το όνομα τους κινδυνεύεις να βρεθείς τσιμεντωμένος στον πυθμένα ενός λιμανιού.

Κανονικές επιχειρήσεις όμως.

Με υπαλληλάκια που καλλιεργούν το μίσος σε κάτι άλλα υπαλληλάκια και ου το κάθεξης.

Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων, τηλέφωνα με αποκρύψεις, επιδρομές σε συνδέσμους, κυνηγητά, ραντεβού θανάτου και μπλουμ. Γεια σας.

Ένας κόσμος που μόνο χαμένος μπορείς να βγεις, χάνοντας τον χρόνο (που δεν έχεις) υπηρετώντας μια ιδέα που δεν σε εκφράζει. Ψάχνεις διέξοδο από όσα σε βαραίνουν αλλά εντέλει είσαι δις κλειδωμένος. Αυτή είναι η κατάσταση.

Ο Άλκης δεν ανήκε σε αυτό τον κόσμο. Δεν χώραγε ποτέ.

Ο Άλκης το ήξερε όμως. Ήταν επιλογή του να απέχει από αυτή τη λάσπη. Αλλά δεν πρόλαβε. Δεν τον άφησαν να ζήσει, παρότι εκείνος παρακαλούσε να σταματήσουν να τον χτυπάνε. (βαριά ανάσα)

Θέλω να φωνάξω και εγώ «ως εδώ». Αλλά δεν έχω φωνή ρε γαμώτο.

Στην χώρα που μάθαμε να λέμε «ποτέ ξανά», μάλλον βάζουμε λανθασμένα τον τόνο στη λήγουσα. Η ίδια η πραγματικότητα στην Ελλάδα έρχεται να σου επιβεβαιώσει ότι ο τόνος μπαίνει αλλού. «Πότε;»

Πότε θα είναι το επόμενο ραντεβού;

Πότε θα μιλάμε για τον επόμενο Άλκη;

Και δίπλα στο πότε βάζω ένα πόσα.

Πόσα η μνήμη μας χωρά;

Ελάχιστα, απαντώ.

Ο Άλκης έγινε σύμβολο από χθες.

Σε αυτή την πουτάνα την χώρα όμως δεν πρέπει οι άνθρωποι να γίνονται σύμβολα αφού γίνει το κακό.

Θέλουμε να τους έχουμε δίπλα μας, να τους ευχαριστούμε για την έμπνευση και όχι να γράφουμε κείμενα για αυτούς με δάκρυα στα μάτια.

Τα κείμενα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν αποκλειστικά τον/την συντάκτη/τριά τους και οι όποιες τοποθετήσεις και θέσεις τους δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 20/20 Magazine και της Ertopen.