Μετά το δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ τον περασμένο Οκτώβριο, το υπουργείο Πολιτισμού εξαγόρασε το αρχειακό υλικό που συγκροτούσε το μουσείο της πτωχευμένης πλέον ΑΕΠΙ
Με το ποσό των 500.000 ευρώ εξαγόρασε τελικά το υπουργείο Πολιτισμού το αρχειακό υλικό που συγκροτούσε το μουσείο της πτωχευμένης πλέον ΑΕΠΙ, μετά τη σχετική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Η συλλογή αποτελείται από δίσκους 78 και 45 στροφών, μήτρες, τα αρχεία Μουζάκη, Μενέλαου Θεοφανίδη και Βισβάρδη και Νίτσας Μόλλυ, μουσικά όργανα, το πιάνο του Κώστα Γιαννίδη κ.ά., που ο σύνδικος πτώχευσης εκπληστηρίαζε για 413.117 ευρώ και η οποία σώθηκε τελικά στο παρά πέντε μετά το δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ τον περασμένο Οκτώβριο.
Τότε το υπουργείο Πολιτισμού καλούνταν να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που δίνουν τόσο ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα όσο και ο αρχαιολογικός νόμος προκειμένου να μην χαθεί αυτό το πολύτιμο αρχειακό υλικό και να μην εμφανιστεί κατακερματισμένο σε ιδιωτικές συλλογές ή παλιατζίδικα στο Μοναστηράκι. Στο ποσό των 431.117 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, που είχε ορίσει ο σύνδικος πτώχευσης τότε, εξαγόρασε τώρα το υπουργείο τη συλλογή.
Η συλλογή, όπως γράφαμε τότε, βρισκόταν στο κτίριο της πτωχευμένης ΑΕΠΙ και δημιουργήθηκε από την πάλαι ποτέ αμαρτωλή εταιρεία, κυρίως από δωρεές συνθετών. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η εταιρεία διέθετε ποσά για την αγορά σπάνιου αρχειακού υλικού για το μουσείο, τα οποία παρακρατούνταν με την αιτιολογία της διεξαγωγής πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Ουσιαστικά αυτή η συλλογή προήλθε εν πολλοίς από τα δικαιώματα των Ελλήνων δημιουργών που επί δεκαετίες απομυζούσε η ΑΕΠΙ.
Κανείς ακόμα δεν γνωρίζει αν το αρχειακό αυτό υλικό, που περιήλθε επιτέλους στο Ελληνικό Δημόσιο, αποτελεί το σύνολο της αρχικής συλλογής ή ενδεχομένως ένα μέρος της έχει ήδη αφαιρεθεί από το μουσείο. Ωστόσο παραμένει επιτακτικό το αίτημα το αρχειακό αυτό υλικό να είναι προσβάσιμο στους μελετητές και ερευνητές του ελληνικού τραγουδιού. Απομένει στο υπουργείο Πολιτισμού να μας ενημερώσει για την τύχη του και τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να το διαχειριστεί.
Παρ’ όλη την επίθεση της διεθνούς εγκληματικής συμμορίας εναντίον των πολιτών της Δύσης, οι λαοί αδυνατούν να αντιδράσουν. Μήπως έχουν πέσει θύματα θανατηφόρας πολιτικής; Τι είναι η νεκροπολιτική και τι την χαρακτηρίζει; Ζoύμε κάτω από την επίδρασή της; Όσοι ασχολούνται με την Αποκάλυψη, καλύτερα να μελετήσουν την έννοια της νεκροπολιτικής και τους τρόπους εφαρμογής της, ένας από τους οποίους είναι η εσκεμμένη δημιουργία νοητικής υστέρησης. Πώς θα αποτινάξουμε τελικά από πάνω μας αυτόν τον ζόφο και ποιοι θα είναι οι μελλοντικοί επαναστάτες;
Τι μας διδάσκει τελικά η κρίση του κορωνοϊού, η άνοδος του τεχνολογικού ολοκληρωτισμού, και το πλανητικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που επιδιώκεται από τη διεθνή εγκληματική συμμορία που έχει προκάλυμμα το Φόρουμ του Νταβός;
Ότι οι περισσότεροι δυτικοί άνθρωποι έχουν γίνει ηλίθιοι και δειλοί (δείτε πόσο μικρή απήχηση έχουν στις μεγάλες δυτικές μάζες όσοι καταγγέλλουν τη δυτική χούντα και πόσο τεράστια απήχηση έχουν οι ινσταγκράμερ πόρνες, οι τηλεπερσόνες του απόλυτου Τίποτε, και τα τηλεπαιχνίδια για αμόρφωτους και διανοητικά καθυστερημένους παίκτες).
Η διανοητική ανεπάρκεια του δυτικού ανθρώπου αντικατοπτρίζεται και στη διανοητική παρακμή των ίδιων των κυβερνώντων του, εφόσον πολίτες διανοητικά ανεπαρκείς τους ψήφισαν και τους επέτρεψαν να μπουν στα κοινοβούλια και εφόσον μόνο ηλίθιοι, ή διεφθαρμένοι ως το μεδούλι προδότες πολιτικοί εξυπηρετούν τα συμφέροντα διεστραμμένων μεγιστάνων που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων των πολιτών και των χωρών τους.
Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο ο όχλος, που μοιάζει να μην τον ενοχλεί η παγκοσμιοποίηση −διότι δεν αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται− να θέλει τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, να ζητάει εμβόλια και τσιπάρισμα, φυλάκιση και θάνατο, που η ελίτ τα βαφτίζει με παραπλανητικά ονόματα, όπως «υγειονομική ασφάλεια», «ασφαλής ταυτοποίηση», «ενεργειακή μετάβαση» και «προστασία του περιβάλλοντος», αλλά ο όχλος αδυνατεί να τα αποκωδικοποιήσει.
Φτάσαμε στο σημείο ο όχλος να θέλει εκούσια σκλαβιά. Γιατί άραγε; Δυστυχώς η βούληση για εθελοδουλεία που το υποκείμενο δεν την προσλαμβάνει ως τέτοια, είναι χαρακτηριστικό νοητικής υστέρησης.
Ουρές ακόμα και τη νύχτα έξω από το εμβολιαστικό κέντρο Περιστερίου. Μάϊος 2021.
Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι τρόπον τινα είμαστε όλοι σκλάβοι, υπό την έννοια ότι είμαστε φυλακισμένοι μπροστά σε μια τηλεόραση ή σε οθόνες.
Ωστόσο, ένας άνθρωπος ικανός για λογικές σκέψεις μπορεί να διακρίνει αυτή την κατάσταση και να αποφασίσει να σπάσει τα δεσμά της φυλακής του, πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα.
Καθώς όλα, μα όλα, σήμερα βαφτίζονται θεωρίες συνωμοσίας, ο όχλος −που χαρακτηρίζεται από νοητική υστέρηση− έχει πειστεί ότι όσοι αμφισβητούν τα καθεστωτικά αφηγήματα είναι συνομωσιολόγοι, και δεν ενδιαφέρεται πλέον για τίποτε άλλο, πέραν της καθημερινής επιβίωσης. Δεν προβληματίζεται, δεν αμφισβητεί, και δεν ερευνά.
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, η διανοητική ανεπάρκεια και η αμετροέπεια των οργάνων του μεγάλου κεφαλαίου και του σατανισμού όπως ο Κλάους Σβαμπ και ο Μπιλ Γκέιτς, και των πολιτικών κνώδαλων όπως ο Τζόε Μπάιντεν, ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο Σαρλ Μισέλ, ο Μαργαρίτης Σχοινάς, ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν εκπλήσσει τις μάζες, για τον εξής απλούστατο λόγο: δεν γίνεται αντιληπτή.
Η προσπάθεια του διεθνούς κεφαλαίου και των ξένων πρεσβειών που έχουν γονατίσει τη χώρα μας, να διασπάσουν οποιοδήποτε συγκροτημένο πατριωτικό κίνημα εμφανιστεί στην Ελλάδα, με κατασκευασμένα κόμματα ιδιοτελών που οι ίδιοι χρηματοδοτούν και προωθούν, δεν γίνεται αντιληπτή παρά από ελάχιστους.
Όσοι εξαπατήθηκαν ήδη από τα υπάρχοντα κόμματα που οι ίδιοι ψήφισαν ή εξαναγκάστηκαν να εμβολιαστούν παρά τη θέλησή τους, το πιθανότερο είναι ότι θα εξαπατηθούν ακόμα μια φορά, διότι αδυνατούν να αντιληφθούν το ποιόν και τις διασυνδέσεις των στελεχών των περισσότερων νέων κομμάτων.
Τούτων δοθέντων, η περιβόητη Μεγάλη Επανεκκίνηση, οι αθρόοι εμβολιασμοί κατά του κορωνοϊού και πιθανόν στο εγγύς μέλλον, κατά της «πιθηκίτιδας», οι αποδοχή των κυρώσεων κατά της «κακής» Ρωσίας, η πείνα και οι στερήσεις που οι διεθνείς συμμορίτες μας λένε ότι πρέπει να υποστούμε, είναι επακόλουθο της νοητικής υστέρησης των πληθυσμών που, ωστόσο, προκλήθηκε με δόλο.
Νεκροπολιτική
Πώς προέκυψε όμως αυτή; Μα ως αποτέλεσμα εφαρμογής της νεκροπολιτικής.
Η νεκροπολιτική είναι ο όρος που επινοήθηκε από τον Καμερουνέζο καθηγητή Ασίλλε Μπέμπε (Achille Mbembe)1 σε ένα δοκίμιο με τον ίδιο τίτλο, που γράφτηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και δημοσιεύθηκε το 2003, ενώ στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2020.
Ο καθηγητής Ασίλλε Μπέμπε, επινοητής του όρου νεκροπολιτική.
Η ανάπτυξη της νεκροπολιτικής δημιουργεί αυτό που ο Μπέμπε αποκαλεί κόσμους του θανάτου (deathworlds), ή «νέες και μοναδικές μορφές κοινωνικής ύπαρξης στις οποίες τεράστιοι πληθυσμοί υπόκεινται σε συνθήκες διαβίωσης που τους προσδίδουν το καθεστώς των ζωντανών-νεκρών».
Η νεκροπολιτική θεωρείται ως προέκταση της βιοεξουσίας, ενός όρου που ο Γάλλος φιλόσοφος και ψυχοπαθολόγος Μισέλ Φουκώ (Michel Foucault, 1926-1984) παρουσίασε ως μηχανισμό «προστασίας», επισημαίνοντας όμως ότι αυτή η «προστασία» εκδηλώνεται ως υποταγή των «μη κανονιστικών» πληθυσμών.
Πράγματι, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα.
Αν και ο Μπέμπε, λόγω των φρικαλεοτήτων εκ μέρους των δυτικών αποίκων στις αφρικανικές και τις αμερικανικές φυτείες, τάσσεται υπέρ της ελεύθερης μετανάστευσης όλων των εθνοτήτων στις χώρες της Δύσης, ωστόσο, όπως θα διαπιστώσουμε, η ανάλυσή του για τη νεκροπολιτική, μπορεί να φανεί πολύτιμη στους δυτικούς γηγενείς πληθυσμούς.
Και τούτο διότι από την εποχή του Φουκώ μέχρι σήμερα έχει συμβεί η εξής θεμελιώδης αλλαγή: μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ως «μη κανονιστικοί» πληθυσμοί στη Δύση θεωρούνταν οι γύφτοι, οι αλλόχθονες, οι ομοφυλόφιλοι, οι τοξικομανείς και οι ιερόδουλοι.
Σήμερα όμως η σημασία των λέξεων έχει αντιστραφεί: μη «κανονιστικοί» πληθυσμοί θεωρούνται οι αυτόχθονες κάτοικοι, δηλαδή η πλειοψηφία των νομίμων, που σιγά σιγά τείνει να γίνει μειοψηφία.
Όλος ο γηγενής, νόμιμος πληθυσμός εξολοθρεύεται αργά αλλά σταθερά μέσω νεκροπολιτικής, ενώ προστατεύονται οι προαναφερθείσες μειονότητες στις οποίες έχουν προστεθεί και οι αφροασιάτες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες.
Ο Μπέμπε όμως, αν και υποστηρικτής τους, είναι ξεκάθαρος ως προς το ότι η νεκροπολιτική μπορεί να στραφεί ακόμα και εναντίον των ίδιων των πολιτών μιας χώρας:
«Η νεκροπολιτική, εκτός από το ότι περιλαμβάνει διάφορες μορφές πολιτικής βίας, όπως το δικαίωμα επιβολής κοινωνικού ή πολιτικού θανάτου και το δικαίωμα να υποδουλώνεις άλλους, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα να εκθέτεις άλλους ανθρώπους (συμπεριλαμβανομένων των πολιτών μιας χώρας εκ μέρους των κυβερνήσεών τους) σε θανάσιμο κίνδυνο και θάνατο».
Νεκροεξουσία
Ο Μπέμπε μας παρέχει έναν τρόπο ανάλυσης των «σύγχρονων μορφών υποταγής της ζωής στη δύναμη του θανάτου» χρησιμοποιώντας παραδείγματα δουλείας, απαρτχάιντ, αποικισμού της Παλαιστίνης και τη φιγούρα του βομβιστή αυτοκτονίας, προκειμένου να απεικονίσει διαφορετικές μορφές νεκροεξουσίας πάνω στο ανθρώπινο σώμα (κρατική, φυλετική, κατάσταση εξαίρεσης, εκτάκτου ανάγκης και μαρτυρίου) και πώς αυτές οδηγούν τους ανθρώπους σε συνθήκες επισφαλούς ζωής.
Να λοιπόν γιατί κατά τη διάρκεια της ψευτο-πανδημίας του κορωνοϊού που γιγαντώθηκε από τα νοσοκομειακά «πρωτόκολλα του θανάτου», τη μη παροχή ιατρικής και φαρμακευτικής βοήθειας και τέλος, από τα εμβόλια, προωθήθηκε τόσο πολύ η έννοια της «ατομικής ευθύνης» προς την κοινωνία, και εν ανάγκη, ακόμα και της εθελοντικής [ανθρωπο]θυσίας, για όσους δίσταζαν να εμβολιαστούν.
Να λοιπόν γιατί προωθείται τόσο πολύ η έννοια του μαρτυρίου −και ουσιαστικά ακόμα και της αυτοκτονίας− σε όσους προβληματίζονται για ποιο λόγο πρέπει να απεμπολίσουν τις άμυνές τους απέναντι στην πείνα, το κρύο, τη βρωμιά, και την αφαίρεση της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελεύθερης και άνευ όρων μετακίνησης, με δικαιολογία δύο σαθρά αφηγήματα που μπάζουν από παντού:
Την «κακή» Ρωσία και την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, ενώ προετοιμάζεται και ένα τρίτο: η εισβολή κακών εξωγήινων που μόνο μια παγκόσμια κυβέρνηση [εννοείται υπό χαζαρo-αμερικανική ηγεμονία] μπορεί να αντιμετωπίσει.
Νεκροπολιτική και δυτική νεωτερικότητα
Στο δοκίμιο του Μπέμπε διατυπώνεται η υπόθεση ότι η κυριαρχία στην έσχατη έκφρασή της έγκειται, σε μεγάλο βαθμό, στην εξουσία και τη δικαιοδοσία της να ορίζει ποιος μπορεί να ζήσει και ποιος πρέπει να πεθάνει.
Κατά συνέπειαν, τα όρια της κυριαρχίας, τα κύρια χαρακτηριστικά της, είναι το να σκοτώνει ή να αφήνει κάποιον να ζήσει.
Κυρίαρχος είναι αυτός που ασκεί έλεγχο στη θνητότητα και ορίζει τη ζωή ως την επίδειξη και την εκδήλωση της εξουσίας.
Σύμφωνα με τον Μπέμπε, η ικανότητα να αποφασίζει κάποιος ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, αποτελεί την ιστορικά αληθινή, νεκροπολιτική πραγματικότητα της κυριαρχίας όπως αυτή ασκήθηκε κατά τη διάρκεια των 400 χρόνων της δυτικής νεωτερικότητας, από τις φυτείες των σκλάβων μέχρι τον πόλεμο των δυτικών κυβερνήσεων, δήθεν κατά της τρομοκρατίας.
Από την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης, όπου η εμφάνιση του ορθολογισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εμφάνιση του τρόμου ως εσκεμμένης πολιτικής τακτικής, μέχρι τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου που, σύμφωνα με τον Μπέμπε, δεν πρέπει να θεωρηθούν ως μια μοναδική εξαίρεση, αλλά ως μέρος μιας «γενικευμένης εργαλειοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης», η νεωτερικότητα της Ευρώπης δείχνει πάντα προς μια οικουμενικότητα, όπου η άσκηση της εξουσίας ήταν συνδεδεμένη με την ανάγκη για έναν φανταστικό εχθρό που πρέπει να κατασκευαστεί, να περιοριστεί, να εμπορευματοποιηθεί και τέλος, να εξοντωθεί (μέχρι την επινόηση του επόμενου).
Στην εποχή των νέων αυταρχικών στρατηγικών περιορισμού των πολιτών που επιβλήθηκαν εκ μέρους των δυτικών κυβερνήσεων, η νεκροπολιτική του Μπέμπε παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, καθώς αυτό που εκτυλίσσεται, μπροστά στα μάτια μας, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια πλανητικής κλίμακας ανανέωση της εχθρότητας των παλαιών αυτοκρατορικών αποικιοκρατών προς τους γηγενείς, που στις μέρες μας επιβιώνει ως απαρτχάιντ, ήδη εναντίον των ανεμβολίαστων και ως σαφάρι εξόντωσης τελικά εναντίον όλων των δυτικών πολιτών που αντιδρούν στον δυτικό ολοκληρωτισμό, πλην των διαπλεκόμενων με τη διεθνή συμμορία.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε με βεβαιότητα ότι εφαρμόζεται με επιτυχία νεκροπολιτική όταν οι περισσότεροι πολίτες μιας χώρας, όπως, για παράδειγμα, της Ελλάδας, είναι πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά νεκροί, ωστόσο ζουν ως απλές οργανικές πύλες, ως άψυχα, αυτόματα εργαλεία των Κυριάρχων.
Νεκροζώντανοι
Η ερμηνεία του όρου «κυριαρχία» από τον Μπέμπε, σύμφωνα με την οποία ζωντανοί χαρακτηρίζονται οι «ελεύθεροι και ισότιμοι άνδρες και γυναίκες», επεκτείνει τον ορισμό της νεκροπολιτικής συμπεριλαμβάνοντας όχι μόνο τα άτομα που βιώνουν σωματικό θάνατο, αλλά και κοινωνικό ή πολιτικό θάνατο.
Ο Μπέμπε θεωρεί πως τα άτομα που δεν μπορούν να θέσουν τους δικούς τους περιορισμούς λόγω κοινωνικής ή πολιτικής παρέμβασης, δεν είναι πραγματικά ζωντανά, καθώς δεν είναι πλέον κυρίαρχα στο ίδιο τους το σώμα: είναι νεκροζώντανα.
Κατά συνέπειαν, η ικανότητα ενός κράτους να υποτάσσει τους πληθυσμούς του σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην έχουν ελευθερία αυτονομίας στη ζωή τους, είναι ένα παράδειγμα νεκροπολιτικής που δημιουργεί ζώνες ύπαρξης νεκροζώντανων οι οποίοι δεν έχουν πλέον κυριαρχία πάνω στο ίδιο τους το σώμα:
Αυτό ακριβώς επιχειρείται με τον εκβιαστικό εμβολιασμό επί ποινή στέρησης του δικαιώματος εργασίας, με τα παράνομα πρόστιμα στους ανεμβολίαστους άνω των εξήντα ετών επί ποινή κατάσχεσης της περιουσίας τους, για μη χρήση μάσκας, για παραβίαση απαγόρευσης κυκλοφορίας, κ.ά.
Η νεκροπολιτική δεν υπάρχει μόνο πέραν των ορίων της διοικητικής ή κρατικής εξουσίας που επιβάλλεται στα σώματα των πολιτών, αλλά επίσης εσωτερικεύεται και ελέγχει συμπεριφορές απέναντι στο φόβο του θανάτου ή το φόβο έκθεσης στους κόσμους του θανάτου.
Kρατικά επιχορηγούμενος θάνατος
Ένα άλλο παράδειγμα νεκροπολιτικής που χρησιμοποιεί ο Μπέμπε, είναι επίσης το σημερινό αφρικανικό σύστημα φυλακών.
Η ζωή σ’ αυτές τις φυλακές αποτελεί έναν ζωντανό θάνατο, ένα «κόλλημα», μια εσκεμμένη πρόκληση θανάτου που χρηματοδοτείται από το κράτος.
Αυτός ο θάνατος υλοποιείται μέσω υποσιτισμού και στέρησης ιατρικής βοήθειας, όταν η διοίκηση των φυλακών με δικαιολογία κάποιες βίαιες ενέργειες μεταξύ των κρατουμένων (που η ίδια έχει υποδαυλίσει) αρνείται να τους ταΐσει και να τους περιθάλψει επαρκώς.
Αν προσομοιώσουμε τώρα τις αφρικανικές φυλακές με τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες σε κατάσταση ομηρίας, τουλάχιστον τα τελευταία 21 χρόνια, μετά το σκηνοθετημένο επεισόδιο των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη το 2001, και αντιστοιχίσουμε τους θανάτους των Αφρικανών κρατουμένων με τους θανάτους των δυτικών πολιτών που έχουν προκύψει ως συνέπεια:
1. Των παραποιημένων οικονομικών στοιχείων που κατέστησαν ολόκληρες χώρες ομήρους της διεθνούς τραπεζικής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,
2. Των πειραματικών εμβολίων κατά του τεχνητά κατασκευασμένου ιού Sars-Cov2, των πρωτοκόλλων θανάτου στα νοσοκομεία, της απαγόρευσης χορήγησης αντιβιoτικών και άλλων αντιϊκών φαρμάκων, της διάλυσης του κρατικού τομέα Υγείας, των διαρκών εγκλεισμών και των απαγορεύσεων εργασίας, ψυχαγωγίας, άθλησης, και ελεύθερης μετακίνησης,
3. Των παράνομων μέτρων που αποφασίζονται με δικαιολογία την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη, την προστασία του οικοσυστήματος και τη δαιμονοποίηση των ορυκτών καυσίμων.
4. Του τεχνητού πληθωρισμού που φέρνει στερήσεις, ακόμα και αδυναμία σίτισης και θάνατο των πιο ευάλωτων, με δικαιολογία τον «κακό» Πούτιν που «εισέβαλε» στην «καλή» και «δημοκρατική» Ουκρανία,
τότε γίνεται αντιληπτό ότι όλα τα ανωτέρω είναι μέθοδοι άσκησης νεκροπολιτικής.
Η πρόκληση νοητικής υστέρησης
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Κάρλο Τσίπολα (Carlo Cippola, 1922-2000) διατύπωσε έναν εξαιρετικό ορισμό του ανόητου: «ανόητος είναι ο άνθρωπος της απόφασης που βλάπτει όλους τους γείτονές του, χωρίς απαραίτητα να τους εκμεταλλεύεται».
Σίγουρα έχουν εξαγοραστεί αρκετοί δημόσιοι λειτουργοί και προσωπικότητες με μεγάλη αναγνωρισιμότητα από τον Τζορτζ Σόρος (κοινοβούλια και δικαστές) τον Μπιλ Γκέιτς (γιατροί και δημοσιογράφοι), και διάφορες δήθεν «δεξαμενές σκέψης» της διεθνούς συμμορίας, αλλά το να εξαγοραστεί το 70-80% του πληθυσμού, είναι κάτι που θα έβαζε στο «κόλπο» της εφαρμογής νεκροπολιτικής πάρα πολλούς ανθρώπους, όπερ αδύνατον, γι’ αυτό και αναζητήθηκαν άλλοι τρόποι.
Η καταστροφή της δημόσιας παιδείας ήταν ο πιο αποτελεσματικός, έτσι λοιπόν, σχεδόν όλες οι χώρες της Δύσης (με εξαίρεση ίσως την Ουγγαρία), κατέρρευσαν όχι μόνο σε νοητικό επίπεδο, αλλά και σε ηθικό, οικονομικό, υλικοτεχνικό, ακόμα και σε επίπεδο φιλελευθερισμού, εν ολίγοις σε όλα τα επίπεδα.
Η εσκεμμένη υποβάθμιση της παιδείας σε συνδυασμό με την πλύση εγκεφάλου των καθεστωτικών ΜΜΕ προκαλεί νοητική υστέρηση στους μαθητές, διαμορφώνοντας ορδές κρετινοποιημένων παιδιών και αργότερα ενηλίκων.
Έτσι λοιπόν φτάσει στο σημείο, που οι πολίτες [που είναι διανοητικά ανεπαρκείς] και οι περισσότεροι πολιτικοί [που είναι ψυχοπαθείς και άνθρωποι των διεθνών συμμοριτών], να μην ενδιαφέρονται να ανατραπεί αυτή η κατάρρευση, διότι οι μεν πρώτοι αδυνατούν έστω και να την αντιληφθούν, οι δε δεύτεροι ζουν πλουσιοπάροχα λόγω ακριβώς της νοητικής ανεπάρκειας των ψηφοφόρων τους.
Ο νεοφιλελευθερισμός βασίζεται στην ηλιθιότητα των φτωχών ψηφοφόρων.
Κάτω από ποιες συνθήκες όμως εφαρμόστηκε με τόση επιτυχία αυτή η εξουσία που σκοτώνει τον κόσμο, και επιτρέπει σε όσους αφήνει να επιβιώνουν, να ζουν σαν νεκροζώντανοι;
Φαίνεται ότι παρακάτω ενέργειες είναι αυτές που ενίσχυσαν περισσότερο στην άνοδο της νεκροπολιτικής και την πρόκληση σκοπούμενης μαζικής ηλιθιότητας:
1. Το τέλος του κανόνα της ισοτιμίας του δολαρίου με τον χρυσό με το σπάσιμο της συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς το 1971, πράξη που πυροδότησε τον πληθωρισμό, διογκώνοντας τα κοινωνικά προγράμματα.
2. Η αποβιομηχάνιση της Δύσης (η παραγωγή βιομηχανικών αγαθών σε χώρες με φτηνά εργατικά χέρια και κυρίως στην Κίνα) που μείωσε δραματικά τις δαπάνες για την κρατική εκπαίδευση και εγκαινίασε τα πενιχρά κρατικά επιδόματα στις στρατιές των εκατομμυρίων ανέργων που δημιουργήθηκαν εξ αιτίας της.
3. Η εφαρμογή του δήθεν αντιτρομοκρατικού νόμου Πάτριοτ Ακτ (Patriot Act) των ΗΠΑ το 2001 που εγκαινίασε τη μόνιμη παρακολούθηση των επικοινωνιών παντός τύπου των πολιτών, την παραβίαση του ιδιωτικού απόρρητου και μείωσε το δικαίωμα της ελευθερίας γνώμης.
4. Η άνοδος της πληροφορικής που μέσω των αλγορίθμων και ειδικών scripts, χειραγωγεί την ελεύθερη διάδοση της πληροφορίας, παραποιεί τα αποτελέσματα των διαδικτυακών ευρέσεων, και εξαφανίζει ή αδρανοποιεί τις ανεξάρτητες πηγές πληροφόρησης,
5. Η μαζική διάδοση των έξυπνων κινητών των οποίων η διαρκής χρήση προκαλεί απόσπαση προσοχής,
6. Το ξαναγράψιμο με άθλιο τρόπο της Ιστορίας και των επιστημών μέσω της Βικιπαίδειας, που βρίθει γλωσσικών λαθών και επιστημονικών ανακριβειών, που δυστυχώς αποτελεί σχεδόν τη μοναδική πηγή πληροφόρησης των μαθητών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια στρεβλή εικόνα του κόσμου που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της διεθνούς συμμορίας,
7. Η ψηφιοποίηση των περισσότερων τομέων της ζωής που αυτοματοποίησε μια σειρά λογικών ενεργειών που απαιτούσαν νοητικές δεξιότητες και φυσικές επαφές.
Η Χιροσίμα του διαδικτύου
Στις μέρες μας λοιπόν ο καθημερινός βομβαρδισμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης προκαλεί μια μόνιμη διανοητική Χιροσίμα, έναν βομβαρδισμό του πνεύματος τέτοιας έντασης που μπορεί κάλλιστα να παραλληλιστεί με μια διαρκή ρίψη ατομικών βομβών.
Ωστόσο, οι σκεπτόμενοι, αλλά χειρώνακτες, λόγω έλλειψης χρόνου και σωματικής κόπωσης, λαμβάνουν πολύ λιγότερη διαδικτυακή πληροφόρηση, επεξεργάζονται λιγότερες και πιο συγκεντρωτικές πληροφορίες και αναλαμβάνουν δράση πολύ ταχύτερα από τους «βομβαρδισμένους».
Η υπερπληροφόρηση, είτε προέρχεται από καθεστωτικά, είτε από μη καθεστωτικά ΜΜΕ, προκαλεί στους λήπτες αδυναμία συγκροτημένης σκέψης και ανυπαρξία δράσης ή αντίδρασης.
Οι καθημερινές αναρτήσεις των μη χειρωνακτών και οι διάλογοι στον ψηφιακό κόσμο που περιορίζονται σε έντονες, αλλά εικονικές διαμαρτυρίες, ενισχύουν τη νεκροπολιτική και παράγουν πολύ πενιχρά ή ακόμα και κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Η γράφουσα έχει ήδη μειώσει στο ελάχιστο τις αναρτήσεις της για την επικαιρότητα στις προσωπικές της σελίδες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους πατριώτες ιστολόγους που αναλώνονται σε πολύωρες καθημερινές αναρτήσεις στα ιστολόγιά τους και σε ατέρμονες συζητήσεις με τους αναγνώστες τους, για την αναποτελεσματικότητα αυτών των ενεργειών.
Οι διεθνείς και οι εγχώριοι συμμορίτες γελούν με όλα αυτά διότι τους προσφέρουν απλόχερα άνετη παράταση της παραμονής τους στην εξουσία.
Μόνο με σταδιακή (ή απότομη) επιστροφή στον φυσικό κόσμο και απόσυρση από τον ψηφιακό, θα μπορέσουμε όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να αποκτήσουμε ξανά τις δεξιότητες και το ανάλογο ψυχικό σθένος που θα μας κάνουν εν τέλει να τιμωρήσουμε τους ενόχους της καταστροφής της πατρίδας μας και ημών των ιδίων, όπως τους αξίζει.
Νεκροπολιτική και κινηματογράφος
Όλες οι καταστάσεις που προκαλεί η νεκροπολιτική έχουν κατά καιρούς εκφραστεί θαυμάσια σε −κυρίως αμερικανικές− κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, που ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν μια ολοκληρωμένη οντολογική κατάρρευση και στις οποίες το ευρύ δυτικό κοινό αναγνώρισε ευχαρίστως τον εαυτό του.
Ειδική μνεία αξίζει η σατιρική αμερικανική ταινία Ηλιθιοκρατία: Ο πλανήτης των βλακών (Idiocracy: Planet Stupid) που προβλήθηκε το 2006, όπου οι πρωταγωνιστές, ένας κάπως χαζούλης μέσος Αμερικανός στρατιώτης που δουλεύει ως βιβλιοθηκάριος στον αμερικανικό στρατό, και μία πόρνη, επιλέχθηκαν από το Πεντάγωνο ως πειραματόζωα για ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα χειμερίας νάρκης.
Το πρόγραμμα διακόπηκε βίαια, οι ιθύνοντες οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη για εγκληματικές δραστηριότητες, αλλά επειδή η τοποθεσία της κρυογονικής τους κάψουλας ήταν απόρρητη, τα δύο ξεχασμένα πειραματόζωα παρέμειναν πεντακόσια χρόνια στην κατάψυξη.
Όταν ξύπνησαν, πέντε αιώνες αργότερα, ανακάλυψαν μια κοινωνία που είχε γίνει τόσο ανόητη, που οι ίδιοι ήταν πλέον οι πιο έξυπνοι άνθρωποι στον πλανήτη.
H αφίσα της ταινίας Ηλιθιοκρατία.
Η τεχνολογία εξελίχτηκε κάπως και απλοποιήθηκαν κάμποσα πράγματα, ωστόσο η γλώσσα περιορίστηκε τρομερά (όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα), η τηλεόραση γέμισε από διαφημίσεις, η διατροφή του κόσμου ήταν κάκιστη, οι δρόμοι ξεχείλιζαν από σκουπίδια και το νερό είχε αντικατασταθεί από ένα …ενεργειακό ποτό με αποτέλεσμα οι καλλιέργειες να μην αποδίδουν.
Ο δείκτης νοημοσύνης είχε πέσει σε επίπεδα κάτω του 80, ενώ όσοι άνθρωποι δεν ήταν σφραγισμένοι με τατουάζ στο χέρι τους, θεωρούνταν παράνομοι.
Παρότι η ποιότητα της ταινίας χαρακτηρίζεται από τη συνηθισμένη αμερικανική κακογουστιά, ωστόσο αξίζει να την αναφέρουμε, και για το θέμα της, δηλαδή ότι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι αναγκαστικά ανοδικό, αλλά μπορεί να είναι και τραγικά καθοδικό, και διότι στην αρχή μας εξηγεί πως στην εποχή μας [το 2005 που γυριζόταν], τα ζευγάρια με αυξημένο δείκτη νοημοσύνης αποφάσιζαν να κάνουν παιδιά μετά τα 45, κάτι που γινόταν όλο και πιο δύσκολο και μόνο μέσω τεχνητής γονιμοποίησης, οπότε ο κόσμος γέμισε με παιδιά ζευγαριών χαμηλού δείκτη νοημοσύνης.
Οι συντελεστές της ταινίας δήλωσαν πρόσφατα ότι πραγματικά έχουν σοκαριστεί από το κατάντημα των δυτικών πολιτών και δεν περίμεναν να φτάσουμε ουσιαστικά στην ίδια κατάσταση δεκαέξι χρόνια μετά την ταινία, αλλά σε πεντακόσια…
Το μέλλον της ανθρωπότητας
Αρχίζει λοιπόν να διαφαίνεται (σε όσους βέβαια έχουν επαρκή δείκτη νοημοσύνης), ότι ίσως τελικά οδεύουμε περισσότερο προς μια κατάρρευση, παρά προς την Αποκάλυψη του Ιωάννου ή μια τρομακτική δικτατορία, διότι και οι δικτατορίες για να λειτουργήσουν χρειάζονται έξυπνα στελέχη, κάτι που φαίνεται να αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.
Επομένως, μήπως όσοι βλέπουμε ότι οδεύουμε προς την άβυσσο και δεν νιώθουμε νεκροζώντανοι πρέπει να συνομιλούμε μόνο με ανθρώπους που βλέπουν μεν και εκείνοι το ίδιο, είναι δηλαδή και σκεπτόμενοι, αλλά ταυτόχρονα κάνουν και χρήσιμη χειρωνακτική εργασία, όπως ψαράδες, γεωργούς, κτηνοτρόφους, οικοδόμους, και άλλους, διότι οι υπόλοιποι και κυρίως οι γραφειοκράτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν έχουν ιδέα από χειρωνακτικές εργασίες, παρουσιάζουν μια εμφανή νοητική υστέρηση, όταν δεν είναι συνειδητά διεφθαρμένοι και προδότες της πατρίδας μας;
Η γράφουσα, μετά από την εμπειρία της στην ιστιοπλοΐα και την καλλιέργεια της γης, και του σωματικού μόχθου που απαιτούν και οι δύο αυτές ενασχολήσεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που συνδυάζουν και πνευματικές και πρακτικές δεξιότητες, είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.
Με τη διαφορά ότι στη Δύση αυτό είναι ανύπαρκτο είδος. Οι διανοούμενοι δεν έχουν ιδέα από επιβίωση, οι δε χειρώνακτες είναι σχεδόν όλοι αλλογενείς που όταν νομιμοποιούνται ψηφίζουν τα συστημικά κόμματα που θα τους δώσουν τα περισσότερα επιδόματα και δικαιώματα εις βάρος των αυτοχθόνων.
Σε περίπτωση όμως που συμβεί μια μείζων φυσική ή εθνική καταστροφή που θα αχρηστεύσει όλες τις ηλεκτρικές υποδομές, το διαδίκτυο, και τα συστήματα ανεφοδιασμού των μεγαλουπόλεων, εκτός από τους πολύ πλούσιους που διαθέτουν ειδικά καταφύγια, μόνο οι ευφυείς χειρώνακτες που είναι εξοικειωμένοι με μεθόδους επιβίωσης προ-βιομηχανικής εποχής θα επιβιώσουν.
Aπεικόνιση τερατώδους ηλιακής εκλάμψεως. Αριστερά, η Γη αναλογικά με την έκλαμψη.
Στη πατρίδα μας, ένα τέτοιο αβυσσαλέο σκηνικό μπορεί να προσφέρει σε μια χούφτα έξυπνους νέους, πατριώτες και καλά εκπαιδευμένους στην επιβίωση, ένα εξαιρετικό παράθυρο δράσης στα χωριά και τις μικρές επαρχιακές πόλεις.
Και αυτό θα είναι το μέλλον.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ασίλλε (Αχιλλέας) Μπέμπε (Achille Mbembe): ιστορικός, θεωρητικός της πολιτικής, συγγραφέας και ερευνητής των εγκλημάτων της αποικιοκρατίας στην αφρικανική ήπειρο. Ο Μπέμπε ήταν ο πρώτος μελετητής που διερεύνησε σε βάθος τον όρο νεκροπολιτική.
Σε διαθεσιμότητα τέθηκαν τρεις αστυνομικοί στην Αριζόνα των ΗΠΑ καθώς -όπως αποκαλύφθηκε- άφησαν έναν άστεγο να πνιγεί μπροστά στα μάτια τους, χωρίς να προσπαθήσουν καν να τον σώσουν.
Συγκεκριμένα, βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από κάμερα σώματος έχει καταγράψει άστεγο άνδρα -τον 34χρονο Σον Μπίκινγκς- να πέφτει στην τεχνητή λίμνη Tempe Town στις 28 Μαΐου προειδοποιώντας τους αστυνομικούς ότι θα πνιγεί.
Παρ' όλα αυτά, κανένας από τους τρεις αστυνομικούς που βρέθηκαν στο σημείο δεν έδειξε να «συγκινείται» από το γεγονός, και μάλιστα ένας από αυτούς ακούγεται να λέει: «Δεν πέφτω μέσα».
Ο 34χρονος φαίνεται να βυθίζεται στο νερό και λίγο αργότερα ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Οι Αρχές τον χαρακτήρισαν «άστεγο μέλος της κοινότητας του Tempe» και είπαν ότι ο θάνατός του ήταν μια «τραγωδία».
Το περιστατικό σημειώθηκε στις 28 Μαΐου στις 05:00 τοπική ώρα, όταν αστυνομικοί ανταποκρίθηκαν σε μια κλήση για καβγά ανάμεσα στον άστεγο και στη σύντροφό του στο Κέντρο Τεχνών, στην καρδιά της πόλης των Τεμπών και κατά μήκος της λίμνης.
Τι δείχνει το επίμαχο βίντεο...
Όπως απεικονίζεται στο βίντεο, οι αστυνομικοί πλησιάζουν και μιλάνε σε μια γυναίκα που αυτοπροσδιορίστηκε ως η σύντροφος του Μπίκινγκς. Καθώς μάζευε τα πράγματά της από το έδαφος, εξήγησε ότι η ίδια και ο Μπίκινγκς είχαν μερικές φορές διαφωνίες, αλλά δεν την έβλαψε σωματικά. Σύμφωνα με την ανακοίνωσή τους, το ζευγάρι «συνεργάστηκε απόλυτα και αρνήθηκε ότι υπήρξε βίαιη αντιπαράθεση».
Δύο από τους αστυνομικούς πήγαν στη συνέχεια προς τον άνδρα, ο οποίος ήταν καθισμένος σε ένα παγκάκι με θέα τη λίμνη. Σε αυτό το σημείο, οι αστυνομικοί έψαχναν τα ονόματα του ζευγαριού για πιθανά εκκρεμή εντάλματα, μια τυπική διαδικασία σύμφωνα με το πρωτόκολλο της πόλης.
Η αστυνομία ανακοίνωσε αργότερα ότι κατά του άνδρα εκκρεμούσαν τρία εντάλματα. Όμως, τη δεδομένη στιγμή αυτό δεν ήταν γνωστό στους αστυνομικούς, οι οποίοι φαίνεται ότι προσπαθούσαν να κάνουν κουβέντα με τον 34χρονο ενώ εκτελούσαν τον έλεγχο.
Τότε ήταν που ο άνδρας σκαρφάλωσε πάνω από το κιγκλίδωμα που χωρίζει τον δρόμο από τη λίμνη και έπεσε στο νερό. Όταν ένας από τους αστυνομικούς τον ρώτησε τι έκανε, ο Μπίκινγκς απάντησε ότι πήγαινε «να κολυμπήσει» και απομακρύνεται παρότι εκείνοι τον ενημερώνουν ότι απαγορεύεται το κολύμπι στη λίμνη.
Άστεγος: «Είμαι ελεύθερος να πάω, σωστά;».
Αστυνομικός 1: «Όχι, δεν είσαι».
Αστυνομικός 2: «Πόσο μακριά πιστεύεις ότι θα μπορέσει να κολυμπήσει;».
Το βίντεο από την κάμερα σώματος, διάρκειας 12 λεπτών, σταματάει σε εκείνο το σημείο και εμφανίζεται ένα μήνυμα που ενημερώνει ότι το υπόλοιπο υλικό του βίντεο είναι πολύ «ευαίσθητο».
Ο διάλογος που ακολούθησε σύμφωνα με το Washington Post
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Washington Post, διέρρευσε ένα αντίγραφο του ολοκληρωμένου βίντεο, το οποίο δείχνει τον άνδρα να ζητάει βοήθεια ενόσω παρέμενε στο νερό.
Άστεγος: Πνίγομαι!
Αστυνομικός 1: Πήγαινε προς τον πυλώνα για να κρατηθείς!
Αστυνομικός 2: Έλα πιο πίσω στον πυλώνα!
Άστεγος: Δεν μπορώ, δεν μπορώ!
Αστυνομικός 1: Εντάξει, δεν θα σε κυνηγήσω!
Άστεγος: Δεν μπορώ να φτάσω! Ω, Θεέ μου! Σε παρακαλώ, βοήθησέ με! Βοήθησέ με!
Σύμφωνα με το πρακτικό της αστυνομίας, η σύντροφος του άνδρα παρακάλεσε τους αστυνομικούς να τον βοηθήσουν, και εκείνοι της είπαν να τον πείσει να κολυμπήσει προς τον πυλώνα της γέφυρας. Κάποια στιγμή η σύντροφος του Μπίκινγκς προσπάθησε να πηδήξει πάνω από το κιγκλίδωμα για να τον βοηθήσει, αλλά δεν το κατάφερε.
Στη συνέχεια οι αστυνομικοί προσπαθούν να ηρεμήσουν τη σύντροφο του άστεγου άνδρα και της λένε ότι θα πάρουν μια βάρκα. Εκείνη φωνάζει: «Πνίγεται μπροστά στα μάτια σας και δεν θα βοηθήσετε; Κολυμπήστε!».
Λίγες στιγμές αργότερα ένας εκ των αστυνομικών ανέφερε ότι ο Μπίκινγκς «πήγε από κάτω και δεν έχει ανέβει από περίπου 30 δευτερόλεπτα πριν». «Μ’ ακούς;» είναι ερώτηση των αστυνομικών προς τον άνδρα. Έκτοτε δεν απευθύνθηκαν ξανά, με τη σύντροφό του να τους παρακαλεί λέγοντας «δεν μπορώ να τον χάσω, θα πεθάνει», σύμφωνα με το πρακτικό.
Η Δημοκρατία της Αριζόνα ανέφερε ότι το σώμα του άτυχου άνδρα ανασύρθηκε από το νερό λίγο πριν τις 11:30 το πρωί.
O ιδιοφυής, πολυτάλαντος, χαρισματικός Χάρης Ρώμας είναι καλεσμένος την Τετάρτη στις 20:00 στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ στην EPTopen www.ertopen.com
O αγαπητός ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας αλλά και πολιτικός με ότι καταπιάνετε φέρνει επιτυχία. Ο κόσμος τον έχει βάλει μέσα στην καρδιά του, τον υπεραγαπά και αυτό μεταφράζεται σε εκατομμύρια φανατικούς θαυμαστές! Αλλά και ο ίδιος τους το ανταποδίδει απλόχερα, το αναγνωρίζει, το σέβεται, το εκτιμά και τους χαρίζει με τα κείμενα του και, όχι μόνο, αστείρευτο γέλιο και τους κάνει πιο αισιόδοξους, πιο χαρούμενους, πιο ευτυχισμένους, ιδιαίτερα τώρα στην πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε…
Τα έργα στα οποία πρωταγωνιστεί, πολλά από τα οποία τα σκηνοθετεί και τα διασκευάζει, σημειώνουν τεράστια επιτυχία ενώ οι τηλεοπτικές του σειρές χτυπούν κόκκινο στην τηλεθέαση! Πόσες φορές δεν έχουμε δει σε επανάληψη το διαχρονικό και πολυαγαπημένο μας’’ Καφέ της Χαράς; Πάντα ο αξεπέραστος Χάρης Ρώμας κάνει μικρά θαύματα! Για φέτος, εκτός από το remake του σίριαλ“Καφέ της Χαράς” ετοίμασε τη διασκεδαστική και απολαυστική διαχρονική κινηματογραφική κωμωδία για το θέατρο’’ Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός’’. Θα είναι μια απολαυστική συνέντευξη με πολύ χιούμορ και πολύ ενέργεια.
Για βαρύνουσα και ηχηρή αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής, κάνουν λόγο σε ανακοίνωση τους οι δικηγόροι Θανάσης Καμπαγιάννης και Κώστας Παπαδάκης με αφορμή την αρχειοθέτηση από την Εισαγγελία Εφετών των ποινικών διώξεων κατά δεκάδων συλληφθέντων, που επιχείρησαν να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου του 2020. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και οι δύο δικηγόροι.
Οι συλλήψεις έγιναν για δήθεν παράβαση του άρθρου 285 Π.Κ. (παράβασης μέτρων για την πρόληψη ασθενειών, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας), ωστόσο η αυτόφωρη διαδικασία τελικά δεν εφαρμόστηκε, γιατί οι συλλήψεις ήταν τόσο αυθαίρετες που η Εισαγγελία Πρωτοδικών αρνήθηκε να τις καλύψει και να δώσει έτσι νομιμοποίηση στις αυθαιρεσίες του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. και του τότε πολιτικού της προϊσταμένου, Υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, όπως αναφέρουν στην ανακοίνωση τους οι δύο δικηγόροι.
Η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, καθώς δεν υπήρχε νομικό έρεισμα στην απαγόρευση συγκέντρωσης στις 6.12.2020, αλλά και γιατί δεν υπήρξε μεταξύ των συλληφθέντων έστω και ένας φορέας του κορωνοϊού, ώστε να υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης σε άλλα πρόσωπα, αλλά και ούτε και αποδείχθηκε ότι οι συλληφθέντες δεν φορούσαν μάσκα. Σύμφωνα με τους Καμπαγιάννη και Παπαδάκη, είναιπροφανές, ότι δικαιώνονται όλα όσα είχαμε υποστηρίξει και ολοκληρώνεται η εκφρασμένη από την ίδια ημέρα αποδοκιμασία της Εισαγγελίας προς τις αυθαίρετες συλλήψεις, ενώ διαμορφώνεται ισχυρή δυναμική για τις επικείμενες δίκες των λοιπών διαδηλωτών που συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα.
Οι δύο δικηγόροι καταφέρονται κατά της αστυνομοκρατίας και κατά των προσβλητικών δηλώσεων του τότε υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά των συλληφθέντων δικηγόρων, την ώρα μάλιστα που αυτοί ασκούσαν τα καθήκοντα τους παρέχοντας νομικές υπηρεσίες στους διαδηλωτές προσπαθώντας να συμβάλλουν στην εκπλήρωση του δικαιώματος τους στην διαδήλωση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση των δικηγόρων Θανάση Καμπαγιάννη και Κώστα Παπαδάκη
«Με την από 1.2.2022 αναφορά του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών που εγκρίθηκε στις 22.5.2022 από την Εισαγγελία Εφετών και πρόσφατα ήρθε σε γνώση μας, τέθηκαν στο αρχείο οι δικογραφίες που είχαν σχηματισθεί σε βάρος δεκάδων συλληφθέντων που επιχείρησαν να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6.12.2020, ανάμεσα στους οποίους κι εμείς.
Οι συλλήψεις έγιναν για δήθεν παράβαση του άρθρου 285 Π.Κ. (παράβασης μέτρων για την πρόληψη ασθενειών, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας), αλλά η αυτόφωρη διαδικασία τελικά δεν εφαρμόστηκε, γιατί οι συλλήψεις ήταν τόσο αυθαίρετες που η Εισαγγελία Πρωτοδικών αρνήθηκε να τις καλύψει και να δώσει έτσι νομιμοποίηση στις αυθαιρεσίες του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. και του τότε πολιτικού της προϊσταμένου, Υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Το σκεπτικό της αρχειοθέτησης ήταν αφενός ότι δεν υπήρχε νομικό έρεισμα στην απαγόρευση συγκέντρωσης στις 6.12.2020, καθώς και ότι δεν υπήρξε μεταξύ των συλληφθέντων έστω και ένας φορέας του κορονοϊού, ώστε να υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης σε άλλα πρόσωπα, αλλά και ούτε και αποδείχθηκε ότι οι συλληφθέντες δεν φορούσαν μάσκα.
Είναι προφανές, ότι με την διάταξη αυτή δικαιώνονται όλα όσα είχαμε υποστηρίξει και ολοκληρώνεται η εκφρασμένη από την ίδια ημέρα αποδοκιμασία της Εισαγγελίας προς τις αυθαίρετες συλλήψεις, ενώ διαμορφώνεται ισχυρή δυναμική για τις επικείμενες δίκες των λοιπών διαδηλωτών που συνελήφθησαν εκείνη την ημέρα.
Πρόκειται για μία ακόμα βαρύνουσα και ηχηρή αποδοκιμασία της κυβερνητικής πολιτικής που είχε ανεχθεί την ημέρα εκείνη αφενός ένα καθεστώς απροκάλυπτης αστυνομοκρατίας και σπίλωσης της μνήμης του νεκρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου με τον αστυνομικό που κατέστρεψε τα λουλούδια στο μνήμα του (ποια ποινή του επιβλήθηκε άραγε ; ), αλλά και προσβλητικών δηλώσεων του τότε υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κυρίως απέναντι στα πρόσωπα των συλληφθέντων δικηγόρων που η κυβέρνηση είχε την τόλμη να επιχειρήσει για πρώτη φορά σε όλη την μεταπολίτευση, την ώρα μάλιστα που οι δικηγόροι αυτοί ασκούσαμε τα καθήκοντα μας παρέχοντας νομικές υπηρεσίες στους υπόλοιπους διαδηλωτές προσπαθώντας να συμβάλλουμε στην εκπλήρωση του δικαιώματος τους στην διαδήλωση.
Αναμένοντας τώρα την εξέλιξη της δικής μας μήνυσης εναντίον εκείνου που διέταξε τις συλλήψεις μας για παράβαση καθήκοντος, θα θέλαμε να θυμίσουμε την απάντηση που είχαμε δώσει τις επόμενες μέρες στον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη που είχε το θράσος από την Βουλή να μας χαρακτηρίσει «επώνυμους φωνακλάδες».
"Κλείνοντας την απάντηση στις ειρωνείες και τις αιτιάσεις του Υπουργού να θυμίσουμε ότι δεν είμαστε «φωνακλάδες» όταν δεν χρειάζεται. Και αν γίναμε «επώνυμοι», το οφείλουμε στη μακρόχρονη καθημερινή και συνεπή δράση μας στη μαχόμενη δικηγορία, τον συνδικαλισμό και την πολιτική. Ούτε στη βράβευση από το FBI, ούτε στον πολιτικό αμοραλισμό της εναλλαγής από το ένα κόμμα εξουσίας στο άλλο, ούτε στην ψήφιση νομοσχεδίων που δεν διαβάζουμε, ούτε στην αποδοχή δοτών κυβερνητικών εξουσιών. Είχαμε και εμείς τα προσόντα για να γίνουμε καριερίστες της δημόσιας ζωής, αλλά δεν το καταδεχθήκαμε.
Και η στάση μας επιβραβεύεται κάθε μέρα όλο και από μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Ένα μικρό δείγμα είναι η χθεσινή καθολική συμπαράσταση από το σύνολο του νομικού κόσμου και μεγάλη μερίδα πολιτικών και κοινωνικών φορέων και προσωπικοτήτων, μακράν πέραν της στενής πολιτικής εμβέλειας του χώρου μας. Και θα υπάρχουμε όπως τώρα όταν ο κ. Χρυσοχοΐδης θα έχει περάσει στα απορρίμματα της ιστορίας.
Διαισθανόμαστε ότι διόλου δεν αργεί η ώρα, καθώς όλο και λιγότερες φωνές, ακόμα και μέσα από την κυβέρνηση (μόνο οι ακροδεξιές) υψώνονται για να τον στηρίξουν. Χθες τον άδειασε και η Εισαγγελία. Η ανάλωσή του ωριμάζει. Αν μέχρι τότε ο Υπουργός θεωρεί ότι η ποινικοποίηση της δράσης μας υπηρετεί τις κατασταλτικές του φιλοδοξίες, ας την επιχειρήσει ξανά. Δεν την φοβόμαστε. Και καμία ασυλία δεν του ζητάμε. Η παράδοση του χώρου μας περιλαμβάνει πολλές ιερές μορφές δικηγόρων (ένας από αυτούς αναφέρεται στο τέλος του κειμένου) που συνέβαλαν στην πεποίθηση ότι «οι δίκες δεν λυγίζουν τους αγωνιστές». Να ένας τίτλος που μάταια θα ψάξει κανείς να βρεί δίπλα στο όνομά του."
Πράγματι σήμερα ο κ. Χρυσοχοϊδης αποτελεί παρελθόν από την κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι δυστυχώς η κρατική καταστολή δεν είναι καθόλου απούσα, πράγμα που τονίζει ακόμα περισσότερο την αναλωσιμότητά του και την πανηγυρική συντριβή των μεθοδεύσεών του.
Εμείς είμαστε παρόντες μέσα και έξω από τα δικαστήρια στην προσπάθεια να απαλλαγούν και οι υπόλοιποι διαδηλωτές στις 6/12/2022 απ’ όλες τις δίκες και τα πρόστιμα και φυσικά για να καταδικαστούν ξανά οι ναζί στην δίκη που ξεκινάει σε λίγες μέρες.
Στη δήλωση που έκανε η Εισαγγελία του Κιργιστάν, αναφέρθηκε ότι 4 υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Υγείας Αλιμακντίρ Μπεϊσεναλιέφ και ο βοηθός του, συνελήφθησαν ως ύποπτοι για διαφθορά στην αγορά εμβολίων Covid-19.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Γενικής Εισαγγελίας του Κιργιζιστάν, έχει ξεκινήσει έρευνα εναντίον του Αλιμακντίρ Μπεϊσεναλίεφ για διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και σύνταξη άχρηστων συμβάσεων.
Στην ανακοίνωση αναφέρθηκε ότι παρόλο που υπήρχαν 3 εκατομμύρια 147 χιλιάδες 630 εμβόλια covid στη χώρα το 2021 και 6 εκατομμύρια εμβόλια έγιναν δωρεά από δύο χώρες, κατόπιν εντολής του Υπουργού αγοράστηκαν 2 εκατομμύρια 460 εμβόλια επιπλέον.
ύμφωνα με την ανακοίνωση οι 2 εκατομμύρια 460 χιλιάδες δόσεις εμβολίου Covid-19 όχι μόνο αγοράστηκαν αδικαιολόγητα αλλά το ποσό των 19 εκατ. 286 χιλιάδων δολαρίων που μεταφέρθηκε για την αγορά των εμβολίων κατέληξε σε offshore.
Ο Υπουργός συνελήφθη από ομάδες ασφαλείας, και βγήκε από το γραφείο του φορώντας χειροπέδες.
Σημαντικάπροβλήματα σε Facebook, Messenger, WhatsApp αναφέρουν οι χρήστες το μεσημέρι της Τρίτης. Συγκεκριμένα φαίνεται ότι πολλοί χρήστες δεν μπορούν να ανανεώσουν το feed τους, ενώ παρατηρούνται και καθυστερήσεις στις παραδώσεις μηνυμάτων.
Σύμφωνα με τους χρήστες στο Twitter, το πρόβλημα δείχνει να είναι διεθνές. Προς το παρόν η εταιρεία (Meta) δεν έχει βγάλει κάποια ανακοίνωση.
Η υγεία του δέρματος δεν είναι η κύρια ανησυχία όταν ιατροί και κοινό συζητούν για τις επιπτώσεις που έχει το κάπνισμα συμβατικών και ηλεκτρονικών τσιγάρων ή άλλων προϊόντων καπνού. Ωστόσο το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει πολλές δερματικές βλάβες.
«Τα συμβατικά τσιγάρα περιέχουν τοξικές ουσίες οι οποίες προκαλούν πρόωρη γήρανση του δέρματος και πολλές δερματικές διαταραχές και παθήσεις. Επιπλέον, όσοι ήδη πάσχουν από δερματικά νοσήματα μπορεί να τα δουν να επιδεινώνονται εξαιτίας του», λέει ο Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος Μάρκος Μιχελάκης, από τον ΕΔΟΕΑΠ.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα επιταχύνει τη διαδικασία της γήρανσης, συμβάλλοντας στην εμφάνιση ρυτίδων. Οι ρυτίδες αρχίζουν να γίνονται εμφανείς μετά την πρώτη δεκαετία καπνίσματος, ενώ είναι ιδιαιτέρως έντονες γύρω από το στόμα. Στην πραγματικότητα, οι καπνιστές αναπτύσσουν βαθιές ρυτίδες ανάμεσα στα χείλη και στη μύτη (ρινοχειλικές πτυχές) και πιο έντονες ρυτίδες στα χείλη και κάτω από αυτά, επειδή χρησιμοποιούν συγκεκριμένους μυς του στόματος σε κάθε ρουφηξιά του τσιγάρου τους.
Αναπτύσσουν επίσης πιο βαθιές ρυτίδες στο δέρμα στα πλάγια των ματιών (πόδι της χήνας) λόγω της θερμότητας από την καύση των τσιγάρων και την τάση να μισοκλείνουν τα μάτια για να μην μπει καπνός στο εσωτερικό τους.
Επειδή, εξάλλου, πολλά από τα 4.000 χημικά των συμβατικών τσιγάρων καταστρέφουν τις ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης, οι καπνιστές έχουν και πιο έντονη χαλάρωση και «σακούλιασμα» του δέρματος όχι μόνο στο πρόσωπο, αλλά και στο λαιμό, τη γνάθο, ακόμα και στο εσωτερικό των βραχιόνων και σε άλλα σημεία του σώματος.
Οι καπνιστές έχουν επίσης φτωχό τόνο επιδερμίδας, λόγω της χρόνιας έλλειψης οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών. Ο τόνος της επιδερμίδας είναι η χροιά της επιφανειακής στοιβάδας του δέρματος. Σε πολλούς καπνιστές το πρόσωπο γίνεται ωχρό και σε άλλους έχει ανομοιόμορφη χροιά, με τις αλλαγές να παρατηρούνται σταδιακά κατά τα πρώτα χρόνια από την έναρξη του καπνίσματος.
Διαφορά μπορεί να παρατηρηθεί και στα χείλη (το χρώμα τους μπορεί να σκουρύνει σε όλη την επιφάνειά τους ή κατά τόπους) και στο δέρμα των δακτύλων των χεριών (κιτρινίζουν από τη νικοτίνη). Επιπρόσθετα, μπορεί να επιταχυνθεί η εμφάνιση στιγμάτων (κηλίδες) λόγω ηλικίας.
Το κάπνισμα συμβατικών τσιγάρων μπορεί ακόμα να επιταχύνει την λέπτυνση των μαλλιών, να αυξήσει τον κίνδυνο τριχόπτωσης και να διπλασιάσει τον κίνδυνο ψωρίασης. Εμποδίζει επίσης την επούλωση των πληγών και αυξάνει την πιθανότητα δερματικών μολύνσεων και μιας σχετικά συχνής μορφής καρκίνου (ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα) στα χείλη.
Ωστόσο προβλήματα δεν δημιουργούν μόνο τα συμβατικά τσιγάρα, αλλά και τα ηλεκτρονικά. «Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα προωθούνται ως καλύτερη εναλλακτική λύση από τα συμβατικά, αλλά βλέπουμε ολοένα περισσότερους ασθενείς με δερματικές βλάβες εξαιτίας τους», λέει ο κ. Μιχελάκης. «Η αναγνώριση των δερματικών εκδηλώσεων που σχετίζονται με τη χρήση τους είναι πολύ σημαντική για να γίνει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία».
Στις εκδηλώσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται η δερματίτιδα εξ επαφής, οι θερμικές βλάβες και προβλήματα στον βλεννογόνο του στόματος, σύμφωνα με τις έως τώρα μελέτες. Έχουν επίσης αναφερθεί εξάρσεις της ακμής και εξανθήματα με βλατίδες και φλύκταινες τόσο στο πρόσωπο, όσο και στα χέρια των χρηστών ηλεκτρονικών τσιγάρων.
Οι θερμικές βλάβες συνήθως εκδηλώνονται από υπερθέρμανση των ηλεκτρονικών τσιγάρων, ενώ τα εξανθήματα συχνά σχετίζονται με την προπυλενική γλυκόλη, μία χημική ουσία που αποτελεί τη βάση για πολλά υγρά αναπλήρωσης.
Το νικέλιο που περιέχεται στο σύστημα θέρμανσης πολλών ηλεκτρονικών συσκευών επίσης μπορεί να προκαλέσει εξάνθημα, ενώ έχουν αναφερθεί και αλλεργικές δερματίτιδες στα χέρια ατόμων άτομα με ευαισθησία στο μέταλλο.
Η νικοτίνη που περιέχουν τα ηλεκτρονικά τσιγάρα επίσης συνιστά πρόβλημα. «Όπως συμβαίνει με τα συμβατικά τσιγάρα, έτσι κι αυτή στα ηλεκτρονικά διασπά το κολλαγόνο και την ελαστίνη, οδηγώντας σε πρόωρες ρυτίδες και γήρανση», τονίζει ο κ. Μιχελάκης. «Η νικοτίνη ενοχοποιείται επίσης για την επιβράδυνση της επούλωσης των πληγών. Γι' αυτόν τον λόγο οι χειρουργοί συνιστούν στους ασθενείς να κόβουν το κάπνισμα πριν και μετά από μια εγχείρηση: η τομή δεν θα κλείσει εύκολα με το τσιγάρο».
Τα προαναφερθέντα δεδομένα προέρχονται από τις πρώτες μελέτες που έχουν διεξαχθεί για τις επιδράσεις των ηλεκτρονικών τσιγάρων. Ωστόσο «καθώς αθροίζονται τα χρόνια της χρήσης τους, βλέπουμε ολοένα περισσότερα δερματικά προβλήματα στους ασθενείς μας», προσθέτει ο ειδικός. «Γεγονός είναι πως κάθε φορά που κάποιος ανάβει ένα συμβατικό ή ηλεκτρονικό τσιγάρο και εισπνέει καπνό, μειώνει την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στο πρόσωπό του. Η μείωση αυτή γερνάει πρόωρα το δέρμα, αλλά θα χρειαστούν μερικά χρόνια μέχρι να γίνει αυτό εμφανές».
Επιπλέον, είναι πιθανό να μην επηρεάζονται όλοι εξίσου από το ηλεκτρονικό τσιγάρο, ακριβώς όπως δεν επηρεάζονται από το συμβατικό. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι πόσο θέλει ο καθένας να ρισκάρει.
«Οι έρευνες για τις δυνητικές δερματικές επιπτώσεις των ηλεκτρονικών τσιγάρων συνεχίζονται, αλλά καλά-καλά δεν γνωρίζουμε όλες τις ουσίες που περιέχονται σε κάθε γεύση. Επομένως, η καλύτερη λύση για υγιές δέρμα είναι η πλήρης διακοπή του καπνίσματος, και όχι η αντικατάσταση του συμβατικού τσιγάρου με ηλεκτρονικό ή άλλο αντίστοιχο προϊόν», καταλήγει ο κ. Μιχελάκης.
Από µικρός άρχισε µαθήµατα ακορντεόν, τροµπέτας και µπουζουκιού, ενώ στη συνέχεια παρακολούθησε και µαθήµατα πιάνου και φλάουτου.
Σε διάστημα μικρότερο των πέντε μηνών η «οικογένεια» των κρουστών στον χώρο της ελληνικής τζαζ σκηνής χάνει ακόμα έναν κορυφαίο εκπρόσωπό της, τον Νίκο Καπηλίδη. Μετά τον θάνατο του Γιάννη Φλώρου τον Ιανουάριο ο φίλος του, ομότεχνος και «συναγωνιστής» πάνω από τα τύμπανα, Νίκος Καπηλίδης, πέθανε ξαφνικά το Σάββατο στα 67 του χρόνια.
Ως συνθέτης και μουσικός πορεύτηκε κυρίως με τον συγκερασμό της ελληνικής παράδοσης με την τζαζ, ερευνώντας κυρίως τα μονά μέτρα. Δίδασκε ντραμς και ρυθμικό σολφέζ. Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1955 και από µικρός άρχισε µαθήµατα ακορντεόν, τροµπέτας και µπουζουκιού. Στη συνέχεια παρακολούθησε µαθήµατα πιάνου και φλάουτου. Τύμπανα άρχισε να παίζει στα 13 του. Το 1975 µετακοµίζει στη Θεσσαλονίκη και παρακολουθεί µαθήµατα drum-set. Το 1979 ταξιδεύει στο Βανκούβερ του Καναδά όπου παρακολουθεί μαθήματα ντραμς από τον Mickey Earnshaw.
Το 1980 συνεχίζει τα µαθήµατα drum-set με τον Max Mariash στο Σικάγο και εν συνεχεία στο Chicago Conservatory of Music. Το 1982 επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, δηµιουργεί το Percussion Ensemble of Thessaloniki και αρχίζει µια τετραετή συνεργασία µε τον Νίκο Παπάζογλου συµµετέχοντας και στην ηχογράφηση του σηµαντικού δίσκου «Μέσω Νεφών».
To 1987 μαζί με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου και τον Θόδωρο Καπηλίδη δημιουργούν το Electric Jazz Trio που αργότερα συνεργάζεται με δύο σημαντικούς Αµερικανούς µουσικούς και ηχογραφούν τον δίσκο «Electric Jazz Trio – Featuring Danny Hayes and Manny Boyd». Ταυτόχρονα ο Νίκος Καπηλίδης παρακολουθεί µαθήµατα από τον Αμερικανό jazz drummer Julian Vaughan.
Το 1994 συνεργάζεται µε τον Ντέιβιντ Λιντς και την Ελλη Πασπαλά και έως το 2010 διδάσκει στο Ωδείο Τέχνης του Γιώργου Φακανά, παίζοντας συγχρόνως και στο Yiorgos Fakanas Group. Το 2003 δηµιουργεί το προσωπικό του γκρουπ The Jazz Utopia. Το 2010 γνωρίζεται και συνεργάζεται µε τον Χρήστο Τζιφάκη, γνώστη και συνθέτη της φλαµένκο µουσικής. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει συνεργαστεί µε σχεδόν όλους τους Ελληνες τζαζ µουσικούς και µε 18 µουσικούς από το εξωτερικό. Εχει συµµετάσχει σε πάνω από 100 άλµπουµ ελληνικής µουσικής και σε 13 άλμπουμ από τον χώρο της ελληνικής τζαζ δισκογραφίας.
Τον Νίκο Καπηλίδη αποχαιρέτησε, μεταξύ άλλων, ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος:
«Ο Νίκος Καπηλίδης δεν είναι πια μαζί μας.
Ενας από τους κορυφαίους και πρωτοπόρους μουσικούς μας, που έβαλε πολλά “λιθάρια” και πήγε μπροστά τη μουσική της χώρας και όχι μόνο...!
Αγαπημένε μας Νίκο, φίλε, συνάδελφε και δάσκαλε, καλό σου στερνό ταξίδι!
Θα σε θυμόμαστε πάντα για το ήθος σου, τη συναδελφικότητά σου και την αγάπη σου για τη μουσική.
Η μνήμη σου, η υψηλή σου αισθητική και η τεχνική σου θα μείνουν για πάντα ζωντανές μέσα από τις πάμπολλες ηχογραφήσεις σου.
Ο Σύλλογος Μουσικών Βορείου Ελλάδος και το σύνολο των μουσικών της χώρας πενθεί».
Ιδιαίτερο συμβολισμό έχει και το «αντίο» του θρυλικού ραδιοφωνικού και μουσικού παραγωγού Γιάννη Πετρίδη:
«Ο Νίκος ο Καπηλίδης. Καπήλ, καπηλίδαρος. Φωτιά και αέρας. Φίλος ψυχής, αγαπημένος, ανοιχτή αγκαλιά. Πέρασε “απέναντι” κουρασμένος αλλά γεμάτος αγάπη και όχι μόνος».
Μια νέα καθημερινότητα ξημέρωσε σήμερα για χιλιάδες εργαζόμενους στο Ηνωμένο Βασίλειο που πλέον θα εργάζονται κατά 80% λιγότερο αλλά θα συνεχίσουν να αμείβονται με το 100% του μισθού τους.
Περίπου 70 εταιρείες συμμετέχουν σε αυτό που πιστεύεται ότι θα είναι το μεγαλύτερο πιλοτικό πρόγραμμα στον κόσμο στα πρότυπα εργασίας τους επόμενους έξι μήνες.
Το πείραμα, με στόχο τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα, οργανώθηκε από μια ομάδα που έκανε εκστρατεία για πιο σύντομη εργάσιμη εβδομάδα αλλά χωρίς απώλεια εισοδήματος.
Ακαδημαϊκοί από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ, καθώς και ειδικοί στο Boston College στις ΗΠΑ, θα διαχειριστούν το πείραμα σε συνεργασία με το think tank Autonomy.
Συμμετέχουν εταιρείες που κυμαίνονται από προγραμματιστές λογισμικού μέχρι φιλανθρωπικές οργανώσεις και ένα τοπικό κατάστημα ψαριών.
Ο Σαμ Σμιθ, συνιδρυτής της Pressure Drop Brewery στο Τότεναμ, στο βόρειο Λονδίνο, είπε ότι ήταν «μια καλή στιγμή» για την εταιρεία να δοκιμάσει διαφορετικές πρακτικές εργασίας. «Η πανδημία μας έκανε να σκεφτούμε πολύ για την εργασία και το πώς οι άνθρωποι οργανώνουν τη ζωή τους», πρόσθεσε. «Το κάνουμε αυτό για να βελτιώσουμε τη ζωή του προσωπικού μας και να είμαστε μέρος μιας προοδευτικής αλλαγής στον κόσμο που θα βελτιώσει την ψυχική υγεία και την ευημερία των ανθρώπων».
Η πρόκληση του κ. Σμιθ κατά τη διάρκεια του πιλοτικού προγράμματος είναι αρκετά απλή. Η εννιαμελής ομάδα του πρέπει να παράγει και να συσκευάζει την ίδια ποσότητα μπύρας με αυτή που κάνει τώρα, αλλά σε τέσσερις ημέρες αντί για πέντε. «Νομίζω ότι έχει να κάνει με το πώς χρησιμοποιείς τον χρόνο σου», είπε ο κ. Σμιθ. «Οπότε, όταν μιλάω για παραγωγικότητα, δεν εννοώ ότι είσαι πιο γρήγορος στην εργασία που κάνεις αυτή τη στιγμή, μπορεί να χρησιμοποιείς τους χρόνους διακοπής που έχεις αναγκαστικά για να προετοιμαστείς καλύτερα για την επόμενη μέρα».
Η Κλερ Ντόχερτι είπε ότι το πείραμα είναι «φανταστικό» και μέρος μιας «φυσικής εξέλιξης του τρόπου με τον οποίο εργαζόμαστε». Εξήγησε ότι έχοντας εργαστεί με την επιχείρηση για περισσότερα από τέσσερα χρόνια και γνωρίζοντας ότι μπορεί να κάνει τη δουλειά της, την έκανε να νιώθει σίγουρη ότι μπορεί να κάνει τη δουλειά της αποτελεσματικά με μια μέρα λιγότερη. «Θα χρειαστεί να βγάλετε απ' τη μέρα σας αυτά τα επιπλέον λίγα λεπτά στο Διαδίκτυο, γιατί πρέπει να είστε λίγο πιο συγκεντρωμένοι για να κάνετε αυτό που χρειάζεστε στον χρόνο που έχετε», είπε.
Το πείραμα, στο οποίο συμμετέχουν περίπου 3.000 εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας πρωτοβουλίας και διεξάγεται παράλληλα με παρόμοιες, μικρότερες δοκιμές στην Ιρλανδία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
«Το πείραμα του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ιστορικό», είπε η Τζούλιετ Σορ, η επικεφαλής ερευνήτρια στο πρόγραμμα, οικονομολόγος και κοινωνιολόγος στο Κολέγιο της Βοστώνης. «Η προσκόλληση σε ένα άκαμπτο, αιωνόβιο σύστημα βασισμένο στον χρόνο δεν έχει νόημα», τόνισε.
Ουρές ακόμα και τη νύχτα έξω από το εμβολιαστικό κέντρο Περιστερίου. Μάϊος 2021.
Ο καθηγητής Ασίλλε Μπέμπε, επινοητής του όρου νεκροπολιτική.
Ο νεοφιλελευθερισμός βασίζεται στην ηλιθιότητα των φτωχών ψηφοφόρων.
H αφίσα της ταινίας Ηλιθιοκρατία.
Aπεικόνιση τερατώδους ηλιακής εκλάμψεως. Αριστερά, η Γη αναλογικά με την έκλαμψη.
