Εν μέσω έντονων αντιδράσεων και αποδοκιμασιών από την πλευρά των θυμάτων και μελών του ακροατηρίου αναγνώστηκε η απόφαση για τον Δημήτρη Λιγνάδη που πλέον θα αφεθεί ελεύθερος μέχρι το Εφετείο.
«Και έξω βιαστής θα είναι» ξέσπασαν συγγενείς και φίλοι των θυμάτων που φώναξαν ντροπή στους δικαστές.
Έξω από την αίθουσα, μάλιστα, σύμφωνα με το newsbeast.gr, παραλίγο να υπάρξει σύρραξη, με τους νεαρούς καταγγέλλοντες να ξεσπούν σε κλάματα ενώ συγγενείς και φίλοι αποδοκίμαζαν την δικαστική απόφαση φωνάζοντας κατάρες.
Αποδοκιμασίες υπήρξαν και προς την Ελένη Κούρκουλα, η οποία ήταν παρούσα στη δίκη και με δηλώσεις της είχε ταχθεί υπέρ του φίλου της Δημήτρη Λιγνάδη υποστηρίζοντας πως είναι αθώος.
Πολλοί συνάδελφοι, αρχιτέκτονες και συνεργάτες αφήνουν συλλυπητήρια μηνύματα στην σελίδα του Νίκου Κτενά στο Facebook μιλώντας παράλληλα για το στίγμα των έργων του και της καριέρας του.
Το πιο γνωστό έργο του
Ο κ. Κτενάς έγινε ιδιαίτερα γνωστός από το «Inside-Out», μια από τις πιο χαρακτηριστικές πολυκατοικίες της Αθήνας, καθώς κατάφερε όχι μόνο αλλάξει το αστικό τοπίο στο Νέο Ψυχικό και να ξεχωρίσει ως καινοτόμος πρόταση, αλλά και να κερδίσει το Βραβείο Αρχιτεκτονικής 2013-2017 του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Ως πρότζεκτ, το «Inside-Out» πέτυχε να γίνει τοπόσημο καθώς εκπροσωπεί την επανεφεύρεση της τυπολογίας της πολυκατοικίας, εμπλουτίζοντας δημιουργικά και σύγχρονα τον κλασικό της χαρακτήρα με ορατό αποτέλεσμα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.
Το βιογραφικό του
Γεννημένος στον Πειραιά το 1960, ο Nίκος Κτενάς απέκτησε το πτυχίο της αρχιτεκτονικής από το Cornell University της Nέας Υόρκης μετά από σπουδές Μαθηματικών, Φυσικής, Μουσικής Θεωρίας και εισαγωγικών μαθημάτων στην Αρχιτεκτονική σε διάφορες σχολές στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ των οποίων Columbia University, Syracuse University, και The Cooper Union.
Από το 1984 έως το 1992 δίδαξε στο EPFL_École Polytechnique Fédérale de Lausanne, Ελβετία στην έδρα του Luigi Snozzi. Ανοίγει το αρχιτεκτονικό του γραφείο στο Lugano το 1987 και στην Αθήνα το 1993. Από το 1992 έως σήμερα, είχε προσκληθεί να παρουσιάσει το έργο του σε διάφορες ελληνικές και ευρωπαϊκές σχολές αρχιτεκτονικής και από το 2005 διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής Αρχιτεκτονικής στην Accademia di Architettura στην πόλη Mendrisio της Ελβετίας.
Στην διάρκεια της καριέρας του διηύθυνε διάφορα εργαστήρια αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη όπως, ‘Lid’A2’_Università degli Studi Mediterranea, Reggio Calabria, Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, ‘SE de Projet intensif ENSA-V’_École Nationale Supérieure d’architecture de Versailles, ‘SIA’_DA / Universidade Autónoma de Lisboa, κ.α. και έδωσε δημόσιες διαλέξεις σε διάφορες ευρωπαϊκές σχολές και πόλεις μεταξύ των οποίων, Palermo, Reggio Calabria, Vico Morcote, Paris, Versailles, Αθήνα, Πάτρα, Χανιά, Θεσσαλονίκη, Lisboα, Sevilla, Ischia – Napoli, κ.ά.
Πάνω από 80 χρόνια
Έχοντας αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αρχιτεκτονική, τη δημιουργική του σφραγίδα φέρουν πάνω από 80 έργα. Μερικά από αυτά εκτέθηκαν στο ‘ΝΑΙ’ (Netherlands Institute of Architecture), Rotterdam, στο ‘Archivio Cesare Cattaneo’, Cernobio – Como, στην ‘Pavillon de l’Arsenal’ Paris, ενώ είχε προσκληθεί και στην ‘7η Biennale Αρχιτεκτονικής’ στη Βενετία. Έχει λάβει πολυάριθμα βραβεία και διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ανάμεσά τους και την ‘Ειδική Διάκριση’ για τρία υλοποιημένα έργα του από το EIA_Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής στον ανά τετραετία θεσμό ‘Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2008’.
Το 2006, η επιθεώρηση Αρχιτεκτονικά Θέματα αφιέρωσε το τεύχος 37/2006 στην μονογραφία του και το ίδιο έτος εκδόθηκε το βιβλίο ‘Semplice e Complesso’, μια θεωρητική συζήτηση γύρο από την αρχιτεκτονική σκέψη και διδακτικές αρχές του Νίκου Κτενά, στα ιταλικά από την ομάδα XM+ – iiriti Editore.
Στιγμή ορόσημο
Στιγμή ορόσημο θεωρείται όταν το 2017 έλαβε το ειδικό τιμητικό βραβείο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο για το πολυσχιδές αρχιτεκτονικό του έργο και την προσφορά του στην τέχνη της Αρχιτεκτονικής. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι στη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη, η οποία στις 22 Ιουλίου του 2012, σε παραλία της Πάρου δέχθηκε άγρια επίθεση με βιασμό από τον παράνομα εισελθόντα στη χώρας μας Πακιστανό Αχμέτ Βακάς και έκτοτε παραμένει σε κατάσταση αναπηρίας (100%), πρέπει να καταβληθεί αποζημίωση από το Δημόσιο, παρά την αντίθετη εφετειακή απόφαση.
Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Ταξιαρχία Κόμβου, έκρινε ότι η Μυρτώ δικαιούται αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο, το ύψος της οποίας όμως θα καθοριστεί από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, που αναπέμφθηκε η υπόθεση και αναίρεσε την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών (468/2021) η οποία είχε κρίνει ότι δεν δικαιούται η Μυρτώ αποζημίωση από το Δημόσιο λόγω των πράξεων και παραλείψεων της Ελληνικής Αστυνομίας, οι οποίες αφορούν στην παράνομη είσοδο του Πακιστανού δράστη στη χώρα μας, που άφησε εφόρου ζωής καθηλωμένη την 23χρονη Μυρτώ.
Η κ. Κοτρώτσου, ως δικαστική συμπαραστάτρια της κόρης της διεκδικούσε να καταβληθεί στην κόρη της το ποσό των 200.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για τη ζημία που υπέστη από τον βαρύτατο τραυματισμό της. Επίσης, διεκδίκησε την καταβολή ποσού 2.978 ευρώ κάθε μήνα για όσο διαρκεί ο βίος της.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, όπως και το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, απέρριψε την αγωγή κρίνοντας ότι δεν «υπάρχουν παραλείψεις των οργάνων του ελληνικού Δημοσίου που να βρίσκονται σε αιτιώδη συνάφεια» με τον βαρύτατο τραυματισμό της νεαρής κοπέλας.
Συγκεκριμένα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ, με την υπ΄ αριθμ. 1500/2022 απόφασή του έκρινε ότι υπάρχει «αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παραλείψεως των αστυνομικών οργάνων να άρουν την παράνομη κατάσταση που προκλήθηκε από την παράνομη είσοδο και παραμονή επί μακρόν στη χώρα υπηκόου τρίτης χώρας και του επιζήμιου αποτελέσματος (της προσβολής υγείας ή σώματος) τρίτου» και «δεν αίρεται ο αιτιώδης σύνδεσμος εκ του ότι παρεμβάλλεται η εγκληματική ενέργεια του αλλοδαπού».
Αναλυτικότερα, το ΣτΕ έκρινε ότι «η είσοδος στη χώρα αλλοδαπών/υπηκόων τρίτης χώρας και η περαιτέρω διαμονή τους -η οποία μπορεί να είναι και μακρά- δεν είναι ελεύθερη ούτε ανεξέλεγκτη, αλλά διέπεται από κανονιστικό καθεστώς (του ν. 3386/2005) που επιβάλλει σ’ αυτούς την υποχρέωση εφοδιασμού τους με διαβατήριο/ταξιδιωτικό έγγραφο, θεώρηση εισόδου και άδεια διαμονής για συγκεκριμένο σκοπό (για εργασία, ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα, σπουδές ή άλλο νόμιμο σκοπό) και καθιδρύει δεσμία αρμοδιότητα των αστυνομικών οργάνων για την έκδοση πράξεως απελάσεως σε περίπτωση, μεταξύ άλλων, που ο αλλοδαπός έχει παραβιάσει τις σχετικές διατάξεις, μετά δε την έναρξη ισχύος του ν. 3907/2011 πράξεως επιστροφής για τους παρανόμως διαμένοντες».
Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «οι ρυθμίσεις του ν. 3386/2005 αποσκοπούν όχι μόνον στην προστασία του γενικού (Δημόσιου) συμφέροντος (της διασφαλίσεως της δημόσιας τάξεως, ασφάλειας, κοινωνικής ειρήνης, δημόσιας υγείας), αλλά και στην προστασία του συμφέροντος των ιδιωτών με την αποτροπή της προσβολής των συνταγματικώς προστατευόμενων έννομων αγαθών (της ζωής, της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας, της τιμής, της υπολήψεως, της προσωπικής ελευθερίας, της γενετήσιας ελευθερίας, της περιουσίας, της ιδιοκτησίας τους) από τη συμπεριφορά των παρανόμως εισελθόντων, διαμενόντων και εργαζόμενων στη χώρα αλλοδαπών».
Επίσης, συνεχίζει το ΣτΕ, «αποσκοπούν και στην προστασία του συμφέροντος των προσώπων αυτών», τα οποία, όπως επισημαίνεται στην οικεία αιτιολογική έκθεση, «παραμένουν στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής ορισμένες μάλιστα φορές σε συνθήκες κατώτερες του ελαχίστου που υπαγορεύει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με αποτέλεσμα να εξωθούνται μοιραία σε ποικίλες μορφές παραβατικότητας, τροφοδοτώντας έτσι ακούσια, κατά καιρούς, τάσεις επιφυλακτικότητας εκ μέρους του ημεδαπού πληθυσμού».
Μάλιστα, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι: «Όσο τα αστυνομικά όργανα παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους και δεν εκδίδουν κατ’ ενάσκηση της δεσμίας αρμοδιότητάς τους πράξη απελάσεως ή μετά τις 26.1.2011 πράξη επιστροφής για τους παρανόμως διαμένοντες, δημιουργείται η βεβαιότητα σε όποιον αλλοδαπό εισήλθε λάθρα, διαμένει παρανόμως στη χώρα και επιθυμεί να συμπεριφερθεί παρανόμως και να προσβάλει κάποιο έννομο αγαθό ότι ποτέ δεν θα τιμωρηθεί, αφού η ταυτότητά του δεν είναι γνωστή στις ελληνικές αρχές ούτε έχουν ληφθεί τα δακτυλικά αποτυπώματά του».
Συνεπώς, «υπάρχει γενικώς και αφηρημένως αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης αυτής παραλείψεως των οργάνων του Δημοσίου και της ζημίας (λχ βλάβης του σώματος ή της υγείας ή θανατώσεως) τρίτου προσώπου, η οποία προκαλείται όταν ο παρανόμως εισελθών και διαμένων στην Ελλάδα υπήκοος τρίτης χώρας προσβάλει απολύτως προστατευόμενο έννομο αγαθό».
Τέλος, καταλήγει το ΣτΕ ότι είναι «μη νόμιμη η κρίση του Διοικητικού Εφετείου για τη μη συνδρομή αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ των παραλείψεων των αστυνομικών οργάνων και του βαρύτατου τραυματισμού της εκπροσωπούμενης από την οριστική δικαστική συμπαραστάτριά της (μητέρας της) αναιρεσείουσας, ηλικίας τότε 15 ετών, συνεπεία εγκλημάτων (βιασμός, απόπειρα ανθρωποκτονίας) που διαπράχθηκαν εις βάρος της από υπήκοο τρίτης χώρας».
«Προσαγωγή καψόνι στο ΑΤ Ομονοίας του δημοτικού συμβούλου Αθήνας, Πέτρου Κωνσταντίνου, με ψευδή κατηγορία για κλοπή κινητού μετά από απόπειρα του ΔΕΔΔΗΕ να κόψει το ρεύμα στα γραφεία της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη» αναφέρει σε ανάρτησή του στο facebook.
Εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων από το συγκεντρωμένο πλήθος έγινε δεκτή η απόφαση του δικαστηρίου με βάση την οποία κατά πλειοψηφία έγινε δεκτή η αίτηση για αναστολή στην έφεση του κατηγορούμενου Δημήτρη Λιγνάδη ο οποίος αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Ετσι, εκτός φυλακής θα βρεθεί ο Δημήτρης Λιγνάδης με απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, που έκρινε ότι πρέπει να του δοθεί αναστολή στην εκτέλεση της ποινής μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Η απόφαση ελήφθη κατά πλειοψηφία (4-3), μειοψηφουσών 2 ενόρκων και μια συνέδρου που είχαν τη γνώμη να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη. Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του 3 φορές το μήνα και εγγύηση 30.000 ήταν όροι που του επιβλήθηκαν ομοφωνα.
Επίθεση δέχθηκαν οι συγγενείς,φίλοι του Λιγνάδη και η ηθοποιός και πρώην βουλευτής Ελένη Κούρκουλα από το κόσμο που φώναζε προς το δικαστήριο «Ντροπή, Αίσχος, να δώσετε τα παιδιά σας να φυλάει. Σαράντα χρόνια βίαζε παιδιά».
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, ένας ένορκος και μια τακτική δικαστής είχαν τη γνώμη ότι ο κατηγορούμενος θα έπρεπε να καταδικαστεί συνολικά σε έντεκα χρόνια κάθειρξη.
Ο εισαγγελέας εισηγήθηκε να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα η έφεση του καταδικασθέντα γιατί είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων και δεν υπάρχει καμία αναγνώριση εκ μέρους του των πράξεών για τις οποίες κρίθηκε ένοχος από το δικαστήριο.
Συγχώνευση των ποινών σε 12 έτη προτείνει ο εισαγγελέας για τον Δημήτρη Λιγνάδη. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο επέβαλλε, κατά πλειοψηφία 4 – 3, κάθειρξη 5 ετών για τον βιασμό του 17χρονου στην Επίδαυρο. Η γνώμη των δικαστών που μειοψήφησαν ήταν να επιβληθεί κάθειρξη 7 ετών.
Για τον δεύτερο βιασμό του 17χρονου Ουκρανού, που διέμενε επί 10μηνο στο σπίτι του, το δικαστήριο επέβαλλε κάθειρξη 10 ετών κατά πλειοψηφία 4-3. Οι μειοψηφούντες, μεταξύ των οποίων και η Πρόεδρος του ΜΟΔ, είχαν την άποψη ότι πρέπει πρέπει να επιβληθεί κάθειρξη 6 ετών.
Δημήτρης Λιγνάδης: «Βράζει» το Twitter με την πρόεδρο που ψήφισε «αθώος»
Μπορεί το δικαστήριο να αποφάσισε ότι δεν αναγνωρίζεται κανένα ελαφρυντικό στον Δημήτρη Λιγνάδη, όμως εντύπωση προκάλεσε η στάση που κράτησε η πρόεδρος του δικαστηρίου, η οποία ψήφισε «αθώος» και για τις τέσσερις κατηγορίες. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι ένοχος για δύο από τις τέσσερις υποθέσειςβιασμών, για τις οποίες κατηγορήθηκε, όμως η στάση της προέδρου δεν πέρασε απαρατήρητη και σχολιάστηκε από τους χρήστες του Twitter. Πολλές από τις αναρτήσεις που έχουν γίνει στο hashtag #λιγνάδης το οποίο είναι πρώτο στις τάσεις του Twitter, αφορούσαν το θέμα αυτό. Κάποιοι μάλιστα που παρακολουθούσαν στενά την εξέλιξη της υπόθεσης, δεν έπεσαν από τα… σύννεφα, βλέποντας τη στάση που κρατούσε όλο αυτό το διάστημα.
Η στιγμή της “επίσκεψης” συλλογικότητας αναρχικών στο studio του Kontra24 με την Αναστασία Γιάμαλη για τις 52 μέρες απεργία πείνας του Γιώργου Μιχαηλίδη
Εδώ και 50 μέρες ο Γιάννης Μιχαηλίδης κάνει απεργία πείνας και διεκδικεί να αφεθεί ελεύθερος από τις φυλακές αφού, όπως τονίζει, είναι κάτι που το δικαιούται εδώ και επτά μήνες.
Συμπαράσταση στον Γιάννη Μιχαηλίδη έχουν εκφράσει μια σειρά οργανώσεις του αναρχικού και αυτόνομου χώρου, κόμματα της αριστεράς και άλλοι φορείς.
Ο ίδιος, αν και είναι σε δύσκολη κατάσταση, έγραψε επιστολή σε σχέση με το δίκαιο του αιτήματός του. Ανάμεσα σε άλλα ο Γιάννης Μιχαηλίδης αναφέρει: «εν μέσω της απεργίας μου έχουν αποφυλακιστεί πρόωρα ο δολοφόνος του Αλέξανδρου, ένας εκ των δολοφόνων του Ζακ που έβγαλε τόσο φυλακή όσο διάστημα κάνω εγώ απεργία πείνας και ο βιαστής Φιλιππίδης με το απίθανο σκεπτικό ότι δεν κινδυνεύουν τα υποψήφια θύματα επειδή είναι πλέον γνωστός για τις πράξεις του και θα τον αποφεύγουν.
Και εγώ που συμπλήρωσα τα 3/5 της ποινής μου εδώ και 7 μήνες “δεν έχω σωφρονιστεί ακόμα καθώς δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα” κατά τα εισαγγελικά σκεπτικά! Αμετανόητοι δολοφόνοι απολαμβάνουν αυτό που παλεύω να κερδίσω εδώ και 50 ημέρες ρισκάροντας τη ζωή μου, αυτό που δικαιούμαι εδώ και 7 μήνες, την ελευθερία».
Σύμφωνα με τον συνήγορο υπεράσπισης του Γ. Μιχαηλίδη, ο απεργός πείνας δεν ζητεί να απαλλαγεί από την ποινή αλλά να εκτίσει το υπόλοιπό της, υπό όρους
«Πλέον δεν είμαστε στα όρια της αντοχής. Τα έχουμε ξεπεράσει» δήλωσε στο Κόκκινο 105,5 και στην Αλέκα Ζουμή ο συνήγορος υπεράσπισης του αναρχικού κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη, Γιώργος Κακαρνιάς, αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του απεργού πείνας που έχει εμφανίσει ανησυχητικά συμπτώματα, όπως πόνο στα νεφρά και προβλήματα στην καρδιά και σε άλλα όργανα.
Παράλληλα, ο ίδιος τόνισε ότι έπειτα από αίτημα της υπεράσπισης στο συμβούλιο Εφετών, ορίστηκε συζήτηση για τις 27 Ιουλίου. Την ίδια ώρα, ο κρατούμενος δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει την απεργία πείνας.
Τέλος, ο κ. Κακαρνιάς διευκρίνισε ότι αίτημα δεν είναι να απαλλαγεί ο Μιχαηλίδης από την ποινή αλλά να εκτίσει το υπόλοιπο υπό όρους και επισήμανε ότι ο απεργός πείνας «κάνει αγώνα με το έσχατο μέσο που έχει ένας κρατούμενος. Είναι δεδομένο ότι πιστεύω ότι το αίτημα θα γίνει δεκτό. Δεν έχουμε άλλο τρόπο''
Σε δύο προσαγωγές προχώρησαν άνδρες της αστυνομίας μετά από έλεγχο, το απόγευμα της Τρίτης, σε ομάδα ατόμων στην πλατεία Εξαρχείων.
Προηγήθηκε προγραμματισμένη συγκέντρωση κατοίκων που αντιδρούν στα έργα του μετρό. Σύμφωνα με τη ΕΛ.ΑΣ., γύρω στις 16:00, μετέβη στην πλατεία μια ομάδα αστυνομικών της ομάδας «Δράση» που προέβη σε ελέγχους ατόμων που βρίσκονταν εκεί. Οι νεαροί αρνήθηκαν τον έλεγχο και προκλήθηκε ένταση κάτι που καταγράφηκε από κάμερα κινητού.
Τα πλάνα φανερώνουν τον υπέρμετρο ζήλο που επέδειξαν οι αστυνομικές δυνάμεις που προχώρησαν σε δύο προσαγωγές ενώ έριξαν και μια κροτίδα κρότου-λάμψης για να απωθήσουν το πλήθος που διαμαρτυρόταν.
Η Uber για να επιτύχει τους στόχους της δεν δίστασε να προσφέρει μετοχές σε σημαίνοντες μιντιάρχες σε Ευρώπη και Ινδία, όπως αποκαλύπτει ο Guardian, συνεχίζοντας τις αποκαλύψεις για τη δράση της εταιρείας, μετά τον σάλο που προκάλεσε η δημοσιοποίηση των «Uber Files».
Στη λίστα των ΜΜΕ που βρέθηκαν στο «μισθολόγιο» της αμερικανικής πολυεθνικής ήταν, μεταξύ άλλων, η βρετανική Daily Mail, η γαλλική Les Echos, οι ιταλικές La Repubblica και L’Espresso, οι γερμανικές Die Welt και Bild και οι Times της Ινδίας.
Το «αλισβερίσι» είχε ως στόχο την άσκηση πιέσεων στις κυβερνήσεις από πλευράς Uber αλλά και το προμοτάρισμα των θετικών αλλαγών που -θεωρητικά- θα έφερνε στις αγορές της εκάστοτε χώρας η εταιρεία.
Οι συμφωνίες της διαπλοκής
Τον χειμώνα του 2015, η εταιρεία σφράγισε μια μυστική συμφωνία με τον κορυφαίο γερμανικό εκδοτικό οίκο Axel Springer. Μία επιχείρηση που έχει στο χαρτοφυλάκιο της την Die Welt, την Bild και το Politico. Η συμφωνία περιελάμβανε την παροχή μετοχών αξίας 5 εκατομμυρίων ευρώ έναντι πολιτικής στήριξης από πλευράς ΜΜΕ.
Η κατάσταση της γερμανικής αγοράς για την Uber ήταν ιδιαίτερα δύσκολη αφού το γερμανικό κράτος κατηγορούσε την εταιρεία πως λειτουργούσε παρανόμως σε πολλές μεγάλες πόλεις.
Παρόμοιες ήταν οι δυσκολίες και στην Ινδία, αφού η Uber συμφώνησε με την Bennett, Coleman & Co, ιδιοκτήτρια εταιρεία των Times of India στις αρχές του 2015. Ωστόσο, ο αμερικανικός μονοπωλιακός όμιλος είχε απαγορευθεί από το Δελχί μετά τον βιασμό ενός επιβάτη από οδηγό της εταιρείας.
Επιπλέον, το 2016, τα στελέχη της εν λόγω εταιρείας είχαν προσεγγίσει τον Ιταλό βιομήχανο και τότε εκδότη Καρλο ντι Μπενεντέτι (La Repubblica, L’Espresso), ώστε να εξασφαλίσει πρόσβαση στον τότε Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι αποσκοπώντας στον επηρεασμό της νομοθεσίας για τα ταξί.
Ακόμη, στη Γαλλία η εταιρεία όταν αντιμετώπιζε προβλήματα με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς στις αρχές του 2015, είχε έρθει σε επαφή με τον δισεκατομμυριούχο Μπερνάρ Αρνό, ιδιοκτήτη της οικονομικής εφημερίδας Les Echos. Τα στελέχη της εταιρείας προσέφεραν μετοχές και απέδωσαν τον τίτλο του στρατηγικού επενδυτή στον Μπερνάρ Αρνό, ώστε να επηρεαστούν οι μηχανισμοί του γαλλικού κράτους.
Μια συνέντευξη-χείμαρρος που παρασύρει τα πάντα και απαντά σε όσες απορίες θα μπορούσαν να συσσωρεύσουν οι πολίτες για την Πανδημία, τα εμβόλια, τα φάρμακα, τον τρόπο δράσης των κυβερνήσεων, τον τρόπο παρέμβασης των φαρμακευτικών εταιρειών καθ’ όλη τη διάρκεια επέλασης του Covid-19.
Ο καθηγητής Γιάννης Ιωαννίδης* είναι όντως χαρισματικός. Κινείται στον χώρο μεταξύ επιστημονικού αντικειμένου το οποίο το κατέχει άριστα, του πεδίου της επιστημονικής ηθικής, του κόσμου της βιομηχανικής φαρμακολογίας και της διεθνούς δραστηριότητας του κυνικού marketing. Όλα αυτά για να καταλήξει σε συμπεράσματα που δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν επιστημονικά, ηθικά, νομικά, αλλά και πολιτικοοικονομικά.
Επίσης, μιλάει για όλους και για όλα χωρίς να είναι φλύαρος. Εξηγεί τα ενδότερα των έσω όσον αφορά τις πολιτικές επιλογές των κυβερνώντων ανά τον κόσμο χωρίς να είναι κουραστικός ή εριστικός. Περιγράφει τα κολοσσιαία λάθη στην αντιμετώπιση της Πανδημίας χωρίς να είναι επιθετικός. Καταλογίζει ευθύνες σε κυβερνήσεις, εταιρείες και συστήματα χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές και ιδεοληψίες.
Ο καθηγητής εξηγεί πως είναι εξαιρετικά αφύσικο η Ελλάδα να έχει τόσους νεκρούς από την Πανδημία. Δηλώνει και αποδεικνύει πως τα lockdowns όχι μόνον δεν βοήθησαν, αλλά, αντίθετα, μάλλον επέτειναν τα προβλήματα. Μιλάει για τον Long Covid αλλά και για τις ψυχικές νόσους που προκάλεσε η Πανδημία ή μάλλον τα μέτρα που επιβλήθηκαν κατά την Πανδημία. Εξηγεί για το μεγάλο λάθος να μη στέλνουμε τα παιδιά στο σχολείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τέλος, καταρρίπτει με επιχειρήματα και στοιχεία όλα όσα ειπώθηκαν κατά καιρούς για «θαυματουργές θεραπείες» κατά του Covid.
Δεν χαρίζεται καθόλου στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Καταλογίζει στις κυβερνητικές αρχές της χώρας λάθη, ελλείψεις, εγκληματικό τρόπο αντιμετώπισης των υγειονομικών. Μιλάει, όμως, και για το σκάνδαλο Novartis, εξηγώντας πως στις ΗΠΑ ήταν σκάνδαλο αλλά στην Ελλάδα κατάφεραν να «κουκουλώσουν» τα πράγματα. Τα τεράστια έσοδα των φαρμακευτικών εταιρειών δεν πάνε στην έρευνα αλλά στο marketing, εξηγεί, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει πως οι πολιτικοί υποκλίνονται στα κελεύσματα των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, οι οποίες πια διοικούν αυτόν τον κόσμο. «Η Novartis είναι μικρό μέγεθος μπροστά στην Amazon», δηλώνει με απόλυτη βεβαιότητα*.
Συμπερασματικά, εάν τιτλοφορούσαμε τις ενότητες αυτής της συνέντευξης ιδιαίτερα όσον αφορά το ζήτημα της Πανδημίας, θα καταλήγαμε ως εξής:
Οι υπουργοί των κυβερνήσεων, της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη συμπεριλαμβανομένης, είναι κάτι σαν τους φύλακες στο Μουσείο του Λούβρου που παρακολουθούν τους ληστές να κλέβουν τη Νίκη της Σαμοθράκης και δεν κάνουν απολύτως τίποτε για να εμποδίσουν την κλοπή. Καταγγέλλονται δηλαδή για πρωτοφανή αμέλεια, αδιαφορία, ανικανότητα, ενδεχομένως και για έμμεση συνέργεια.
Καταγγέλλει χωρίς περιστροφές πως τα 2/3 των επιστημόνων που ασχολήθηκαν με τον COVID, τα εμβόλια, τις θεραπείες κ.λπ. και διατύπωσαν διαφορετικές από τις mainstream και επίσημα κατατεθειμένες απόψεις δέχτηκαν απειλές από οργανωμένα συμφέροντα. Το 2% από αυτούς ξυλοκοπήθηκαν κυριολεκτικώς. Απειλήθηκε η ζωή του, η ζωή συγγενικών του προσώπων και συνεργατών του για τη στάση που κράτησε, τους σχολιασμούς στους οποίους προέβη και στα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε σχετικά με τις πολιτικές που υιοθετήθηκαν κατά την Πανδημία, τον τρόπο διαχείρισης των εμβολιασμών, τα lockdowns κ.λπ.
Καταλογίζει ως τεράστιο λάθος της ελληνικής κυβέρνησης τον τρόπο αντιμετώπισης των υγειονομικών και την απομάκρυνσή τους από τα νοσοκομεία. Στο θέμα αυτό είναι σαφέστατος.
Για το ζήτημα «Novartis» ξεκαθαρίζει πως επρόκειτο για μέγα σκάνδαλο, αλλά εξηγεί πως ακόμη και ο όρος «σκάνδαλο» δεν επαρκεί για να περιγραφεί η πραγματικότητα. Η υπόθεση «Novartis» διεθνώς και στην Ελλάδα είναι μια πολιτικοοικονομική καθημερινότητα διαπλοκής και διαφθοράς με διαρκή παρέμβαση στα δημόσια συστήματα υγείας.
Για τις φαρμακευτικές εταιρείες δηλώνει: «Ένας Δανός ερευνητής έχει χαρακτηρίσει την παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία ως εγκληματική οργάνωση. Προσωπικά δεν συμφωνώ με αυτό».
Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα κατά την Πανδημία.
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Τα κύρια σημεία της συνέντευξης του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Stanford Γιάννη Ιωαννίδη έχουν ως εξής:
Για την υπόθεση Novartis
H λέξη «σκάνδαλο» δεν αποδίδει πλήρως την πραγματικότητα. Σκάνδαλο σημαίνει κάτι ασυνήθιστο, κάτι που το ακούς πρώτη φορά. Αυτό που συνέβη με τη Novartis είναι μέσα στην καθημερινή πρακτική της βιομηχανίας. Το μεγαλύτερο μέρος του budget των φαρμακοβιομηχανιών δεν πηγαίνει σε έρευνα και ανάπτυξη, αλλά σε μάρκετινγκ. Το μάρκετινγκ έχει τις νόμιμες οδούς και τις υποχθόνιες οδούς για να επηρεάσει προς το συμφέρον του. Η Novartis έχει καταδικαστεί στην Αμερική. Η Ελλάδα θεωρήθηκε ότι ήταν πιθανότατα το ασθενές σημείο, όπου πολιτικοί και θεσμοί είναι πιο ευάλωτοι. Ζούμε σε ένα σύστημα που προάγει την ανηθικότητα. Όσο πιο ανήθικος τόσο πιο ψηλά φτάνεις.
Η επιστήμη είναι πεδίο μάχης όπου γίνονται συγκρούσεις ανάμεσα σε εξαρτημένους και ανεξάρτητους ανθρώπους. Οι εξαρτημένοι συνεχώς χρηματοδοτούνται και ενισχύονται όλο και πιο έντονα και η μάχη γίνεται όλο και πιο άνιση. Θεσμοί και κυβερνήσεις έχουν γίνει έρμαιο στα χέρια της βιομηχανίας. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει ότι δεν είναι όλοι σάπιοι, αλλά ότι γίνεται μάχη και ότι πρέπει να ενισχυθούν οι θεσμοί. Πάντως, η φαρμακοβιομηχανία είναι μικρός παίκτης σε σχέση με την big tech και το venture capital. Η Novartis είναι μικρός παίκτης σε σχέση με την Amazon.
Για την πανδημία
Η επιστήμη έπεσε με τα μούτρα στην πανδημία και ήταν λογικό. Και τα 174 πεδία της επιστήμης δημοσίευσαν κάτι για τον κορωνοϊό. Έγιναν περίπου 600.000 δημοσιεύσεις σχετικές με τον κορωνοϊό. Έγινε κοβιδοποίηση (από τον όρο COVID) της επιστήμης. Οι 98 από τις 100 πλέον αναφερόμενες δημοσιεύσεις σε όλη την επιστήμη έχουν να κάνουν με τον κορωνοϊό. Ένα σοβαρό θέμα θα μπορούσε να είναι 2, 3, 4 άρθρα, όχι 98.
Η πανδημία ήταν ακτινογραφία για κάθε μια χώρα και το σύστημα υγείας της. Στη Σουηδία έβγαλε ένα μεγάλο λάθος, ότι έδωσαν τα γηροκομεία τους στον ιδιωτικό τομέα.
Η δικιά μας δείχνει υπερβάλλουσα θνησιμότητα περίπου 30.000 ανθρώπους, δηλαδή 0,3% του πληθυσμού. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υπερβάλλουσα θνησιμότητα 0,1% - 0,2%. Η Ελλάδα βρίσκεται στην παγκόσμια κορυφή με λίγες ευρωπαϊκές χώρες και χώρες της αμερικανικής ηπείρου γιατί έχει ένα σύστημα υγείας πληττόμενο και καταπονημένο από διάφορα συμφέροντα, αμέλεια, άγνοια και παραμέληση των κυβερνώντων. Ένα σύστημα υγείας που δεν έχει πρωτοβάθμια υγεία. Ήταν σαν να έχει μπει ο εχθρός στην Αθήνα, να έχει πάρει την Ακρόπολη, και εσύ να προσπαθείς να κρατήσεις τη σημαία σε ένα προπύργιο. Φάνηκε η δυσλειτουργία στη κοινοποίηση της πληροφορίας, στην έλλειψη κοινωνικής συνοχής με βαριές υποχρεωτικότητες που περιθωριοποίησαν ανθρώπους και κυρίως ήδη περιθωριοποιημένους που τους έκαναν εχθρούς της δημόσιας υγείας. Τους έκαναν να νομίζουν ότι η δημόσια υγεία είναι το αντίπαλο κόμμα. Όλα αυτά έγιναν προσανάμματα κομματισμού, δευτερογενών σκέψεων και συμφερόντων, ενώ η πανδημία συνεχίζει να καλπάζει.
Η επικοινωνιακή στρατηγική ήταν επικρατούσα όχι μόνο στην Ελλάδα. Διαμόρφωσε σκέψεις με ειδεχθή, επιθετικό και αντιεπιστημονικό τρόπο. Βομβαρδίστηκε ο πληθυσμός με ψέματα. Ειδικά στην Ελλάδα ήταν μια ακραία μορφή ψεύδους. Φανταστείτε ένα μέρος με καουμπόηδες στο οποίο κυκλοφορεί η φήμη ότι έχουν μπει Ινδιάνοι. Τα κλείσαμε όλα, πυροβολούσαμε με όλα μας τα πυρομαχικά στο σκοτάδι, μέχρι που άρχισαν να τελειώνουν τα πυρομαχικά. Ο αρχικαουμπόης άρχισε να δίνει επιδόματα για να περάσουν οι υπόλοιποι και τελικά κάποια στιγμή οι Ινδιάνοι ήρθαν στ’ αλήθεια. Δεν υπάρχουν πυρομαχικά, δεν υπάρχει κανείς να φροντίσει τον διπλανό και, τελικά, άρχισαν να ρίχνουν τις ευθύνες στους διπλανούς που δεν κάνουν τίποτα και δεν φορούν μάσκα.
Είμαι φανατικός υπέρμαχος του εμβολιασμού, αλλά ο χειρότερος τρόπος για να πείσεις κάποιον να εμβολιαστεί είναι να του πεις ότι είναι πολίτης δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας και «θα σου βάλω πρόστιμα» και «θα σου κάνω δύσκολη τη ζωή μέχρι να εμβολιαστείς». Την επόμενη φορά τι θα κάνεις; Αν δεν καταστραφεί η ανθρωπότητα, ο ιός θα είναι μαζί μας για εκατομμύρια χρόνια.
Το lockdown δεν έσωσε ζωές, σε κάποιες χώρες πιθανόν σκότωσε ανθρώπους. Ειδικά σε περιόδους έξαρσης που περιορίστηκαν άνθρωποι στα σπίτια με ασθενείς. Περιορίσαμε τις δυνατότητές μας να βρεθούμε σε ανοιχτούς χώρους όπου η μετάδοση του ιού είναι δυσκολότερη.
Οι χώρες-υποδείγματα στο πρώτο τρίμηνο ήταν οι χώρες που είναι απομακρυσμένες και έχουν μείνει πίσω. Το πρώτο κύμα έπληξε τις χώρες που είχαν μεγάλη κινητικότητα και ήταν το κέντρο της οικονομικής ζωής του πλανήτη. Γιατί χτυπήθηκαν Νέα Υόρκη, Μιλάνο, Βρυξέλλες; Θα χτυπηθεί η Ευρυτανία ή έστω η Αθήνα τον Φεβρουάριο; Το ράντσο έριξε τα πυρομαχικά του, μάζεψε πέντε φτερά Ινδιάνων και μετά άρχισε η σφαγή.
Θα μπορούσαμε να τα πάμε πολύ καλύτερα. Είναι ένα σύστημα που παραπαίει και ήρθε η κρίση και το ξεχαρβάλωσε τελείως. Πλέον κυριαρχεί η σκέψη «βγάλτε το από το μυαλό σας». Και πρέπει σε έναν βαθμό να το κάνουμε, γιατί έχουμε πολύ πιο σοβαρά ζητήματα που πρέπει να λυθούν, λόγω των λαθών που έγιναν στην πανδημία (οικονομικά, ψυχολογικά και άλλα). Οι λύσεις, αν σώζεται πλέον κάτι, είναι αθόρυβες. Το να περιορίσεις το πρόβλημα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων δεν θέλει διαγγέλματα.
Μια πανδημία τελειώνει όταν εμείς πούμε ότι τελείωσε. Δεν συμφωνούν καν όλοι για το τι σημαίνει μια πανδημία. Θέλουμε ο ιός να έχει περάσει από την κοινότητα είτε με φυσική λοίμωξη είτε να έχουμε προετοιμάσει την κοινότητα με εμβολιασμό. Είναι προτιμότερο να το έχουμε κάνει με εμβολιασμό. Θέλουμε ένα 70% έως 90%. Στις περισσότερες χώρες συνέβη το 90% είτε με μόλυνση είτε με εμβολιασμό στα τέλη του 2021 - αρχές 2022. Στην Ελλάδα είμαστε ουραγός σε αυτό. Στις περισσότερες χώρες έχουμε περάσει στην ενδημική φάση. Στην Ελλάδα έχουμε μια υβριδική κατάσταση, έχουμε ενδημία με τον ιό να κυκλοφορεί ευρύτατα, όμως ο αριθμός των νεκρών και διασωληνωμένων είναι μικρός. Πάντως, με το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού να έχει νοσήσει και πολλοί παραπάνω από μία φορά, ή να έχει εμβολιαστεί, πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ στραβά για να έχουμε 20 νεκρούς την ημέρα. Θα έπρεπε να έχουμε 1-2, όπως έχουν οι περισσότερες χώρες. Μιλάμε για μια παραλλαγή που ο ιός μάς έκανε χάρη, θα μπορούσε να φέρει κάτι που θα ήταν 50 φορές χειρότερο.
Η πανδημία αυτή ήταν 1,5 έως 4 φορές χειρότερη από τη συνηθισμένη ινφλουέντζα στο αποτύπωμα της συνολικής απώλειας ετών ζωής. Όμως, η πανδημία του 1918 ήταν 100 φορές πάνω από τα συνηθισμένα. Ήμασταν τυχεροί μέσα στην ατυχία μας που δεν μας έπληξε ένας τέτοιος ιός.
Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε για την Ελλάδα με υπερβάλλουσα θνησιμότητα 30.000 θανάτους. Η χειρότερη εβδομάδα ήταν η πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου του 2021 λόγω της τοξικής ατμόσφαιρας από τον καύσωνα και τις πυρκαγιές. Μιλάμε για 1.500-2.000 περισσότερους νεκρούς μέσα σε λίγες ημέρες.
Οι περισσότερες θεραπείες και παρεμβάσεις καταρρίφθηκαν γρήγορα ως προς την αποτελεσματικότητά τους. Και αναφέρομαι σε υδροξυχλωροκίνη, ρεμδεσιβίρη, πλάσμα από αναρρωνύοντες, κολχικίνη, ιβερμεκτίνη, μονοκλωνικά κ.λπ. Δεν είναι ότι απέτυχαν πλήρως, κάποια μπορεί να έχουν συγκεκριμένη ένδειξη σε περιχαρακωμένες ομάδες. Τα μονοκλωνικά ήταν πολύ καλά για λίγες εβδομάδες ή για λίγους μήνες, αλλά γρήγορα ήταν μια παρέμβαση που χάθηκε η αξία της.
Τα εμβόλια θεωρώ ότι συνολικά έσωσαν ζωές, όμως δώσαμε πολύ περισσότερες υποσχέσεις. Δώσαμε νούμερα 99%, 98% κ.λπ., όμως τα εμβόλια δεν έκαναν τίποτα πρακτικά για την αναχαίτιση των πανδημικών κυμάτων. Δώσαμε λάθος μήνυμα, περισσότερες υποσχέσεις απ' όσο θα έπρεπε. Οι φαρμακευτικές εταιρείες που τους βγάζω το καπέλο για το ότι έβγαλαν εμβόλια σε τόσο μικρό διάστημα και αποτελεσματικά εμβόλια για κάποιο χρονικό διάστημα έδωσαν την εντύπωση ότι μπορούν να κάνουν κλινικές μελέτες, να μη μοιραστούν τα δεδομένα, να βγάλουν αυτά τα τρομερά ποσοστά 99% με δύο μήνες παρακολούθηση. Τα εμβόλια ήταν φανταστική προσφορά, αλλά τα προωθήσαμε με τον λάθος τρόπο, με αποτέλεσμα να αποξενώσουμε πολλούς ανθρώπους, που πέσανε σε άλλες σκέψεις. Εγώ νιώθω ευθύνη για την αποτυχία να περάσουμε ένα ορθολογικό μήνυμα σχετικά με τον εμβολιασμό, που θα έλεγε «αυτά ξέρουμε, αυτά δεν ξέρουμε». Όπως και για το ότι δεν μιλήσαμε ειλικρινά για τις παρενέργειες. Βρήκαμε σοβαρές παρενέργειες για τα εμβόλια αυτά. Δεν είναι λύση να τις υποτιμάς. Κάποιοι επιστημονικοί φορείς έλεγαν να μη μιλήσουμε για τις παρενέργειες. Θα ήταν πιο ειλικρινές να λέγαμε ότι «είναι ένα χρήσιμο όπλο, αυτά ξέρω, σ' το προτείνω» και από εκεί και πέρα οι επιπλέον υποχρεωτικότητες, πρόστιμα, να κάνουμε δύσκολη τη ζωή των ανθρώπων…
Κάποιος που είναι μη εμβολιασμένος είναι ο ασθενέστερος. Αυτόν πρέπει να προστατεύσω. Δεν μπορώ να του πω ότι είναι άνθρωπος τρίτης κατηγορίας. Για τους υγειονομικούς ήταν τεράστιο λάθος που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα σε ένα σύστημα το οποίο έχει τόσες ελλείψεις. Είδαμε στο πλαίσιο της πανδημίας να εγείρονται τα πιο χαμηλά ένστικτα των ανθρώπων. Οι κυβερνήσεις χειραγώγησαν όχλους και δημιούργησαν κανιβάλους φυλής. Τους είπαμε ότι δεν φταίνε οι ανίκανες κυβερνήσεις. Τους είπαμε ότι ο εχθρός είναι ο συνάνθρωπος, ο πατέρας και ο φίλος. Η κοινωνία τινάχτηκε στον αέρα με ένα σύστημα ενισχυμένης ψυχολογίας του πλήθους. Τα προβλήματα ήταν υπαρκτά και χρειαζόμασταν θύματα. Το αφήγημα θα έπρεπε να είναι ειρήνης, συνοχής και αλληλεγγύης. Ότι είμαστε όλοι μαζί.
Σε αυτόν που έλεγε ότι προσπαθούσε να μας ελέγξει ο Γκέιτς δώσαμε βέλη στη φαρέτρα με τον τρόπο που τη χειριστήκαμε. Βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση να αντιμετωπίσω τους αντιεμβολιαστές. Θεωρώ τρομερό πρόβλημα το αντιεμβολιαστικό κίνημα, όμως δώσαμε πυρομαχικά σε θεωρίες συνωμοσίας.
Θα ήθελα να πιστεύω ότι ο ιός ήταν μια εξέλιξη που έγινε στη φύση. Δεν μπορώ όμως να αποκλείσω ότι φτιάχτηκε στο εργαστήριο ή ήταν ένας φυσικός ιός που κάτι πήγε στραβά στο εργαστήριο. Θα ήταν καλύτερο αν είχαν κοινοποιηθεί τα πειράματα που έγιναν στην Κίνα και αλλού. Τα δεδομένα πρέπει να είναι διαφανή και διαθέσιμα στην επιστημονική κοινότητα. Τα δεδομένα για τα πειράματα στη Γουχάν υπάρχουν, και αν δεν γίνουν διαθέσιμα, όπως και αυτά που έγιναν στις ΗΠΑ, είμαι εγώ ένας αποτυχημένος, γιατί το θέμα μου είναι η ηθική της επιστήμης και η διάθεση των δεδομένων.
Η οξεία ηπατίτιδα και η ευλογιά των πιθήκων είναι πεδίο όπου πρέπει να μάθουμε περισσότερα, αλλά δεν είναι κάτι που θα πέρναγα σε μορφή μαζικού πανικού. Αν έχουμε τον μισό πληθυσμό με ψυχικά προβλήματα, θα του πετάμε περισσότερα προβλήματα;
Για Long Covid έχουν γίνει πολλές μελέτες. Η ποιότητα της πληροφορίας είναι απελπιστικά αναξιόπιστη. Υπάρχουν περιστατικά που είναι πραγματικά τραβηγμένα. Έχω δει τέτοια περιστατικά, δεν μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχει. Αλλά χρειάζονται περισσότερες μελέτες, το 99% των συγκεκριμένων είναι για τον κάλαθο των αχρήστων.
Είδαμε αύξηση των ψυχικών νόσων σε όλες τις ηλικίες, και κυρίως στα παιδιά. Βάλαμε μπροστά τα παιδιά μας σε αυτή την πανδημία. Τους στερήσαμε εκπαίδευση, μαζική συναναστροφή, δημιουργήσαμε παιδιά που δεν έχουν μέλλον και παιδιά με άνισο μέλλον. Τα παιδιά των πλουσίων μπορούσαν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους με κάποιον τρόπο, τα παιδιά των φτωχών δεινοπάθησαν. Δημιουργούμε μια νέα γενιά καταπιεσμένων και ανεκπαίδευτων παιδιών και νέων ανθρώπων που θα είναι ακόμη πιο διαχειρίσιμοι.
Η επιστήμη δέχτηκε καπέλωμα από την πολιτική, αναλόγως με το πού έχουν στοιχηματίσει τα κόμματα σε κάθε χώρα ότι θα κάτσει η μπίλια. Πολλοί επιστήμονες έχουν δεχτεί επιθέσεις. Τα 2/3 δέχτηκαν κάποια μορφή επίθεσης. Το 2% έφαγε ξύλο. Και εγώ και μέλη της οικογένειάς μου δέχτηκαν επιθέσεις και απειλές.
Τα μοντέλα έχουν σχέση με την πραγματικότητα όση σχέση έχει ένα σχέδιο σε τσιγαρόχαρτο με την Καπέλα Σιστίνα. Σερβίραμε τσιγαρόχαρτα στην κοινωνία από το πρωί μέχρι το βράδυ, από ανθρώπους που ζουν με τσιγαρόχαρτα στην επιστήμη τους.
*Είναι τακτικός καθηγητής στη Σχολή Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Πρόληψης του ίδιου πανεπιστημίου. Έχει διατελέσει καθηγητής και στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Ταφτς, Ιμπίριαλ Κόλετζ και Ιωαννίνων, όπου ήταν πρόεδρος του Τμήματος Υγιεινής και Επιδημιολογίας.
*Ο όρος «κοβιδοποίηση» είναι νεολογισμός και χρησιμοποιείται από τον Γιάννη Ιωαννίδη ως απόδοση στα ελληνικά του αγγλικού «Covidisation», που επίσης είναι νεολογισμός. Ο όρος περιγράφει την τάση αναγωγής πολλών ζητημάτων, θεμάτων, συλλογισμών, δραστηριοτήτων, αποφάσεων, επιστημονικών ερευνών κ.λπ. στην Πανδημία του Covid-19.
