«Η κυβέρνηση βρίσκεται σε άμυνα μετά την αποκάλυψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας παρακολούθησαν το τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη», αναφέρουν οι Financial Times

Σκληρό άρθρο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών από τον αρθογράφο των Financial Times, Tony Barber.
«Η κυβέρνηση βρίσκεται σε άμυνα μετά την αποκάλυψη ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας παρακολούθησαν το τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη, αρχηγού του αντιπολιτευόμενου κόμματος ΠΑΣΟΚ. Ο Μητσοτάκης αρνείται ότι διέταξε την παρακολούθηση ή ακόμη και ότι γνώριζε γι' αυτήν — κάτι που, ακόμα κι αν είναι αλήθεια (και τείνω να του δώσω το πλεονέκτημα της αμφιβολίας), είναι λίγο ντροπιαστικό, δεδομένου ότι έθεσε την υπηρεσία πληροφοριών υπό τον άμεσο έλεγχό του αφού έγινε πρωθυπουργός το 2019. Οι αποκαλύψεις ώθησαν μερικούς από τους κορυφαίους ειδησεογραφικούς οργανισμούς του κόσμου να δημοσιεύσουν επιθέσεις στην ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας», σημειώνεται στο άρθρο.
Οι αποκαλύψεις ώθησαν μερικούς από τους κορυφαίους ειδησεογραφικούς οργανισμούς του κόσμου να δημοσιεύσουν επιθέσεις στην ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας.

Στήλη γνώμης στους New York Times έκανε λόγο για «τη σήψη στην καρδιά της Ελλάδας».
Το Der Spiegel, το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό, μίλησε για «διολίσθηση της Ελλάδας προς τον αυταρχισμό», εστιάζοντας όχι μόνο στο σκάνδαλο των μυστικών υπηρεσιών αλλά και στην απώθηση των προσφύγων από την Ελλάδα που φτάνουν στα σύνορά της.
 

Τουρκία και οικονομικά προβλήματα

Ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan επέλεξε τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή για να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι κατέχει αποστρατιωτικοποιημένα νησιά στο Αιγαίο, αναφέρει το άρθρο.
«Μην ξεχνάτε τη Σμύρνη». Η ΕΕ καταδίκασε τη γλώσσα του Erdogan χακτηρίζοντάς την μέρος ενός συνεχούς προτύπου λεκτικής εχθρότητας κατά της Ελλάδας.
Ένα άρθρο της Deutsche Welle εξετάζει πώς τα θαλάσσια σύνορα, η ενεργειακή εξερεύνηση και το διαιρεμένο νησί της Κύπρου αποτελούν χρόνιες πηγές έντασης μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες είναι, ονομαστικά τουλάχιστον, σύμμαχοι του ΝΑΤΟ.
Πώς πρέπει η Ελλάδα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να ερμηνεύσουν τη στάση του Erdogan; Με περισσότερη ηρεμία παρά συναγερμό, ίσως. Μοιάζει με τη συμπεριφορά ενός αυτοκρατορικού ηγέτη που γνωρίζει ότι έχει επιρροή στους συμμάχους του λόγω της σημασίας της Τουρκίας για τη Δύση στον ρωσικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας.
Από την άλλη πλευρά, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει στρατιωτικοποιηθεί ολοένα και περισσότερο την τελευταία δεκαετία, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Dimitar Bechev που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.

Η κρίση χρέους και οι αμυντικές δαπάνες

Οι επιπτώσεις για την Ελλάδα είναι βαριές. Ακόμη και σε στιγμές έκτακτης οικονομικής ανάγκης, όπως η κρίση του δημόσιου χρέους πριν από μια δεκαετία, η Ελλάδα ένιωσε την ανάγκη να διατηρήσει τις αμυντικές δαπάνες πάνω από τον στόχο του ΝΑΤΟ του 2% του ΑΕΠ.
Πολλές χώρες του ΝΑΤΟ βρίσκονται κάτω από αυτόν τον στόχο — αλλά η Ελλάδα, με την Τουρκία ως γείτονα, θεωρεί επιτακτική την ανάγκη να παραμείνει σε επιφυλακή.
Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι, ας πούμε, το 2012 ή το 2015, όταν η κρίση χρέους σχεδόν την έθεσε εκτός ευρωζώνης.
Τον περασμένο μήνα, η ΕΕ ανακοίνωσε το τέλος της «ενισχυμένης εποπτείας» των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών του έθνους, σηματοδοτώντας το κλείσιμο μιας 12ετούς περιόδου κατά την οποία η Ελλάδα είχε ουσιαστικά εντολές από τους πιστωτές της ΕΕ και ΔΝΤ να καταπιεί το φάρμακό τους σε αντάλλαγμα προγράμματα διάσωσης πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η Ελλάδα έχει σημειώσει πρόοδο και αποπλήρωσε όλες τις πιστώσεις της από το ΔΝΤ τον Απρίλιο, δύο χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα.
Το δημόσιο χρέος της, αν και αστρονομικά υψηλό στο 199% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στα τέλη του 2021, βρίσκεται σε πτωτική πορεία.
Οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες μείωσαν τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους. Υπάρχουν όμως προειδοποιητικά σημάδια.
Ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση, η οικονομική ύφεση της Ευρώπης και τα αυξανόμενα επιτόκια της ευρωζώνης ασκούν πίεση στην Ελλάδα. Βαθιά θαμμένη στην τελευταία ολοκληρωμένη έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα, που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο, είναι αυτή η παρατήρηση: Η ικανότητα της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το χρέος της υπό σοβαρό σοκ εξαρτάται από τη συνεχιζόμενη περιφερειακή υποστήριξη.
Η απόδοση του 10ετούς ελληνικού κρατικού ομολόγου έχει αυξηθεί από τα τέλη Αυγούστου σε περισσότερο από 4% - όχι επικίνδυνα υψηλό, αλλά μια εξέλιξη που χρειάζεται παρακολούθηση.
Επιπλέον, τα κοινωνικά σημάδια της κρίσης χρέους παραμένουν ορατά.
Η ελληνική ανεργία, αν και πολύ κάτω από το ανώτατο όριο του 27,8% του εργατικού δυναμικού το 2013, εξακολουθεί να είναι 12,1%, περίπου διπλάσιο από τον μέσο όρο της ΕΕ..

Στις 10 Ιανουαρίου 1987 έφυγε από τη ζωή η Μαίρη Μεταξά. Η γνωστή ηθοποιός γεννήθηκε το 1912 και ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία μόλις 13 ετών, όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο «Κεντρικόν».

Υπηρέτησε το θέατρο για πολλά χρόνια , ενώ την πρώτη εμφάνιση της στον κινηματογράφο έκανε στην ταινία «Η Κυρά μας η Μαμή» το 1958. Ακολούθησε η συνεργασία της με τον Γιάννη Δαλιανίδη σε πολλές από τις ταινίες του που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Σε εφτά από αυτές υποδυόταν την υπερπροστατευτική μαμά του Κώστα Βουτσά, με τον οποίο συνεργάστηκε και στο θέατρο. Η τελευταία ταινία της ήταν «Ο Κώτσος στην ΕΟΚ» το 1980. Σημαντική στιγμή στην καριέρα της ήταν και η συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά «Ο ονειροπαρμένος», που προβλήθηκε για δύο σεζόν στην ΥΕΝΕΔ (1973-1975) γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, όπου υποδυόταν και πάλι την μητέρα του Κώστα Βουτσά.

Το Αρχείο της ΕΡΤ, τιμώντας τη μνήμη της, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει τη συνέντευξη που είχε δώσει το 1975 στον δημοσιογράφο Δημήτρη Λυμπερόπουλο και στην εκπομπή:

ΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ
(video)

Η Μαίρη Μεταξά μιλά στον Δημήτρη Λυμπερόπουλο για τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής και της καριέρας της. Θυμάται το ξεκίνημα της σε ηλικία 13 ετών, όταν πήγε να δει μια φίλη της στο θέατρο «Κεντρικόν» και βρέθηκε να συμμετέχει κι η ίδια στην παράσταση σαν μπαλαρίνα. Μιλά ακόμη για τις σπουδές της στη σχολή Μπαστιάν, όπου είχε την τύχη να έχει δάσκαλο τον μεγάλο σκηνοθέτη Ντίνο Γιαννόπουλο, θυμάται περιστατικά από τις περιοδείες της με τα μπουλούκια, ενώ εκφράζει το παράπονο της γιατί η επιτυχία ήρθε αργά στη ζωή της και αφού πρώτα είχε ταλαιπωρηθεί πολύ για να καταφέρει να επιβιώσει εργαζόμενη ως ηθοποιός.

Όπως αποκαλύπτει, αναγκάστηκε να πάρει πολύ νωρίς τη σύνταξη της και παράλληλα εργαζόταν ως υπάλληλος στην Πρόνοια του Δήμου Αθηναίων, προκειμένου να συμπληρώνει το εισόδημα της. Όλα όμως άλλαξαν όταν μπήκε στη ζωή της ο κινηματογράφος και ειδικότερα ο Γιάννης Δαλιανίδης, με τον οποίο συνεργάστηκε σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Ο ρόλος μέσα από τον οποίο την αγάπησε πολύ ο κόσμος ήταν αυτός της μαμάς του Κώστα Βουτσά, για τον οποίο τονίζει: «Νομίζω ότι είναι πραγματικό μου παιδί και τον αγαπάω και με αγαπάει». Με τον γνωστό ηθοποιό ξεκίνησαν να συνεργάζονται και στο θέατρο το 1971 στην παράσταση «20 γυναίκες κι εγώ», η οποία ανέβηκε στο θέατρο Μινώα, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο.

Αναφέρεται επίσης στη σειρά «Ο ονειροπαρμένος» και την συνεργασία της με τον Κώστα Πρετεντέρη, που υπέγραφε το σενάριο της μεγάλης αυτής τηλεοπτικής επιτυχίας. Τέλος μιλά για την αγάπη του κόσμου που αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη στην καλλιτεχνική της διαδρομή. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής προβάλλονται φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό από την πολύχρονη καριέρα της.

Συνέντευξη: Δημήτρης Λυμπερόπουλος
Ημερομηνία πρώτης προβολής: 27 Ιουνίου 1975

Το πρωτότυπο φιλμ 16mm συντηρήθηκε, ψηφιοποιήθηκε και αποκαταστάθηκε στα εργαστήρια του Αρχείου της ΕΡΤ με τον νέο εξοπλισμό και τις υποδομές που πλέον διαθέτει (film scanner, color correction).

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr

Δημήτρης Κανελλόπουλος

Η σημερινή, καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ήταν ενδεικτική για το πώς βλέπει ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του τα ΜΜΕ.

Ήταν μία συνέντευξη παρωδία. Έπρεπε να περάσει μιάμιση ώρα, 90 ολόκληρα λεπτά για να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης σε ερώτηση που του έκανε ένα ΜΜΕ το οποίο αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση. Τότε λοιπόν έδωσε ερώτηση στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Ήταν η 24η κατά σειρά ερώτηση, ήταν η στιγμή που κάποια από τα κανάλια είχαν ήδη διακόψει τη ζωντανή μετάδοση. Ήταν η ώρα που ο περισσότερος κόσμος είχε πια βαρεθεί. Και ποδοσφαιρικός αγώνας να ήταν θα βρισκόταν ήδη στις καθυστερήσεις. Έδωσε, δηλαδή, ερώτηση στις... καθυστερήσεις.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή πήραν κατά σειρά ερωτήσεις τα εξής ΜΜΕ:

• Μακεδονία
• ΣΚΑΙ
• Τα ΝΕΑ
• Πρώτο Θέμα
• Mega
• Καθημερινή
• Star
• ΑΝΤ1
• Alpha
• ΒΗΜΑ
• Capital
• Παραπολιτικά
• Open
• Iefimerida
• Real News
• ΕΡΤ
• Associated Press
• Star Κεντρικής Ελλάδας
• Liberal
• Protagon
• Newsbomb
• Ελεύθερος Τύπος
• Voria

Από τα ΝΕΑ στο Mega και το ΒΗΜΑ (όλα Μαρινάκης) μέχρι το Protagon, το Liberal και τα Παραπολιτικά. Για τα Παραπολιτικά, μάλιστα, την ερώτηση την έκανε ένας δημοσιογράφος που δουλεύει στην ΕΡΤ, ο Κώστας Παπαχλιμίντζος! Το ζήσαμε και αυτό!

Χρειάστηκε μιάμιση ώρα για να επιτρέψει την πρώτη ερώτηση σε αντιπολιτευόμενο μέσο ο κύριος πρωθυπουργός και αρκετό χρόνο ακόμα πιο μετά για να επιτρέψει και μία δεύτερη ή τρίτη. Δεν λέω αν ήταν καλές ή κακές οι ερωτήσεις των άλλων ΜΜΕ (υπήρχαν και καλές και κακές), λέω ότι το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη φοβάται τις ερωτήσεις ακόμα και σε μία συνέντευξη τύπου στην οποία μπορεί να απαντάει ό,τι θέλει, χωρίς αντίλογο, χωρίς τη δυνατότητα των δημοσιογράφων να κάνουν follow up.    

Αλήθεια, πόσο δημοκράτης είναι τελικά ο κ. Μητσοτάκης; Και πόσο μπορεί να κρατηθεί πολιτικά ζωντανός χωρίς τη λίστα Πέτσα;

Ο πρωθυπουργός χθες βράδι από το βήμα της ΔΕΘ απευθυνόμενος προς τον κ.Ερντογάν του είπε «τέλος τα νταηλίκια» και καταχειροκροτήθηκε. Σήμερα δήλωσε ότι δεν θα ακολουθήσουμε το δρόμο των προκλήσεων και πως είναι πάντα έτοιμος για συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο.

Σήμερα Κυριακή την ώρα που έδινε συνέντευξη Τύπου από τη ΔΕΘ, οι Τούρκοι έκαναν 32 παραβιάσεις στο Αιγαίο ,χρησιμοποιώντας δύο UAV. Φαίνεται ότι αυτά δε θεωρούνται νταηλίκια…

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ Κ.Ε.Κ. ΣΤΟ F.I.R. ΑΘΗΝΩΝ – ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ Ε.Ε.Χ. ΤΗΝ 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ       : –

ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ     : 2 UAV

ΣΥΝΟΛΟ Α/Φ         : 2

ΟΠΛΙΣΜΕΝΑ          : –

ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ         : 2

ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ        : 32

ΕΜΠΛΟΚΕΣ           : –

ΠΕΡΙΟΧΗ               : Κεντρικό και Νοτιοανατολικό Αιγαίο

Τα ανωτέρω Α/Φ αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική.

Μελανές σελίδες στην ιστορία της Κύπρου ήταν ο απάνθρωπος βασανισμός και απαγχονισμός 14 νεαρών Κυπρίων κρατουμένων της ΕΟΚΑ από τις Βρετανικές δυνάμεις.

Η εξέγερση της δεκαετίας του ’50 για την Κύπρο είχε τον μελανό απολογισμό να βασανιστούν με πολύ άγριο και βάναυσο τρόπο τουλάχιστον 14 νεαροί Κύπριοι και κατόπιν να δολοφονηθούν από τις βρετανικές δυνάμεις.

Δημοσίευμα του Guardian, παρουσιάζει μαρτυρίες από Βρετανούς βετεράνους και Κύπριους επαναστάτες μαχητές, μαζί με αρχεία νεκροψίας και νεκροτομείου, καθώς και μέχρι τώρα μη δημοσιοποιημένο υλικό από κυπριακά αρχεία που δείχνουν ότι τα θύματα να πεθαίνουν, αφού ανακρίθηκαν από Βρετανούς αξιωματικούς.

Οι νεκροί, άνδρες ήταν ηλικίας μεταξύ 17 και 37 ετών, συνελήφθησαν ως ύποπτοι ότι ανήκαν στην Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, γνωστή ως ΕΟΚΑ, η οποία διοργάνωσαν αντάρτικη εκστρατεία για την ανατροπή του βρετανικού ελέγχου στην Κύπρο.

Φωτογραφίες από τα Εθνικά Αρχεία της Κύπρου επιβεβαιώνουν σημάδια βασανιστηρίων στα σώματά τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εικόνες φαίνεται να δείχνουν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων.

Μαρτυρίες για τα βασανιστήρια

«Είδα τους στρατιώτες να βγάζουν τον Νίκο Γεωργίου από το κελί του, σχεδόν αναίσθητο, με αφρό να βγαίνει από το στόμα του. Έκανε έναν απαίσιο ήχο σαν λιοντάρι που γρυλίζει καθώς πέθαινε. Τον άφησαν να πεθάνει στο τσιμέντο έξω», δήλωσε αυτόπτης μάρτυρας.

Αν και οι φήμες ότι ο βρετανικός στρατός χρησιμοποιούσε βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κατοχής της Κύπρου κυκλοφορούν εδώ και χρόνια, είναι η πρώτη φορά που οι βρετανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών του, κατηγορούνται για εκστρατεία παράνομων δολοφονιών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 1955 έως το 1959.

Η αποζημιώση της βρετανικής κυβέρνησης σε 33 Κυπρίους

Το 2019, η βρετανική κυβέρνηση κατέβαλε αποζημίωση ύψους 1 εκατ. λιρών σε 33 Κύπριους που ισχυρίστηκαν ότι βασανίστηκαν από τις βρετανικές δυνάμεις.

Ανάμεσά τους ήταν και ένα κορίτσι, 16 ετών τότε, το οποίο δήλωσε ότι βιάστηκε επανειλημμένα από στρατιώτες.

Αν και η κυβέρνηση επέμεινε ότι η πληρωμή δεν αποτελεί «καμία παραδοχή ευθύνης», οι νέες λεπτομέρειες θα εντείνουν τον έλεγχο σχετικά με την πραγματική έκταση των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για τον τερματισμό της βρετανικής αποικιοκρατίας στο νησί της Μεσογείου.

Βιβλίο -έρευνα με θέμα «14 εγκλήματα της αυτοκρατορίας»

Πρόκειται για τις υποθέσεις 14 αγωνιστών, που την περίοδο του αγώνα ΄55-59 στην Κύπρο, συνελήφθησαν από τις αποικιοκρατικές αρχές και δολοφονήθηκαν μέσα σε μπουντρούμια και δωμάτια ανάκρισης κατά τη διάρκεια φρικτών βασανιστηρίων. Μια έρευνα της συγγραφέως Ελίνας Σταματίου, που ξεκίνησε το το 2018 και ολοκληρώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο με την έκδοσή τους στην Κύπρο από τις εκδόσεις Κ. Επιφανίου.

Μέσα από τις 249 σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να ακολουθήσει νοερά τις τελευταίες στιγμές αυτών των 14 ανθρώπων και να αντικρίσει ωμή και απογυμνωμένη, την αλήθεια της φρίκης που έζησαν.

Θύτες τους, αξιωματικοί των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, υπό τις εντολές των οποίων εφαρμόστηκαν αδιανόητα αρρωστημένες μέθοδοι ανάκρισης προς απόσπαση κρίσιμων πληροφοριών, που θα οδηγούσαν στην εξάρθρωση της οργάνωσης και τη σύλληψη του αρχηγού Διγενή.

Τα απάνθρωπα βασανιστήρια

Ύπνος μέσα σε παγωμένο νερό, ανήλια υγρά κελιά, χλευασμός, αδιάκοπα χτυπήματα σε όλο το σώμα, χοντροκομμένο αλάτι ανακατεμμένο με πριονίδια για φαγητό, ούρα με το κουτάλι αντί για νερό, τεχνητοί πνιγμοί, μαστίγωμα των γεννητικών οργάνων με χοντρά λάστιχα, σπάσιμο των κλειδώσεων με ρόπαλα, σύνθλιψη κρανίων με σιδερένια μέγγενη, ήταν μόνο μερικές από τις τακτικές που επιστράτευαν οι έμπειροι από τη δράση τους και σε άλλες επαναστατημένες αποικίες, ανακριτές της βρετανικής υπερδύναμης.

Η συγγραφέας του βιβλίου, πάντως, τονίζει πως τέτοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως τα βασανιστήρια, πρέπει να βρίσκουν τον δρόμο της δικαιοσύνης όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η ανάδυσή τους στην επιφάνεια, όπως σημειώνει, αποτελεί υποχρέωση των ευνομούμενων κοινωνιών, γιατί μόνο τότε δίδεται η δυνατότητα λύτρωσης (δικαιικής ή έστω ηθικής) των θυμάτων, τιμωρίας των θυτών, αλλά και εξιλέωσης της ανθρωπότητας από το στίγμα της κτηνωδίας.

Νίκος Σμυρναίος*

Στην υπηρεσία του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος της Ευρώπης ⫸ Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειονότητα των θυμάτων πολιτικής κατασκοπείας είναι αριστεροί ακτιβιστές, υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών και δημοσιογράφοι που ερευνούν υποθέσεις διαφθοράς.

Εδώ και μια δεκαετία η αγορά των smartphones αναπτύσσεται σταθερά, μέχρι σήμερα που έχει φτάσει σε ποσοστό εξοπλισμού 80% στην Ευρώπη. Μεταξύ των νέων κάτω των 30 ετών, το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 90%. Στις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες, οι χρήστες ξοδεύουν, κατά μέσο όρο, περισσότερες από τρεις ώρες την ημέρα σε εφαρμογές.

Αυτά τα ψηφιακά εργαλεία, όλο και πιο πολύπλοκα και πανταχού παρόντα, έχουν γίνει με την πάροδο των ετών δυνητικοί φορείς ενός συστήματος μαζικής παρακολούθησης. Το σύστημα αυτό αξιοποιείται τώρα στην Ευρώπη από ένα ισχυρό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα για την κατασκοπεία πολιτικών, δημοσιογράφων, ακτιβιστών, επιχειρηματιών και απλών πολιτών.

Πώς τα κινητά τηλέφωνα έγιναν κατάσκοποι

Τα κινητά τηλέφωνα ήταν αρχικά απλά τηλέφωνα. Οι μόνες πληροφορίες που περνούσαν μέσω αυτών ήταν η διαπροσωπική επικοινωνία σε μορφή προφορικού λόγου ή κειμένου. Για να τις «κρυφακούσει» κανείς, έπρεπε να υποκλέψει αυτές τις επικοινωνίες σε πραγματικό χρόνο μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων ή να έχει φυσική πρόσβαση στη συσκευή. Αλλά από την έλευση των smartphones, τα κινητά τηλέφωνα έχουν γίνει κανονικοί υπολογιστές. Η λειτουργικότητά τους έχει πολλαπλασιαστεί, καθιστώντας τα απαραίτητα, αλλά και απαιτώντας τη συλλογή και επεξεργασία πλήθους πληροφοριών για τους κατόχους τους.

Ως αποτέλεσμα, κάθε συσκευή μπορεί να μεταδίδει συνεχώς πληροφορίες σχετικά με τον χρήστη της – από την τοποθεσία και τις προσωπικές συνομιλίες μέχρι τα δίκτυα επαφών και την καταγραφή ήχου και βίντεο του άμεσου περιβάλλοντος. Οι πληροφορίες αυτές συλλέγονται μαζικά από τους κατασκευαστές των τερματικών, τους τηλεπικοινωνιακούς φορείς και τους ιδιοκτήτες των λειτουργικών συστημάτων και των εφαρμογών. Αλλά αυτή η χρήση εμπορικού χαρακτήρα διέπεται συνήθως από ειδικούς κανονισμούς, όπως το ευρωπαϊκό GPDR.

Ωστόσο, όπως κάθε υπολογιστική συσκευή, έτσι και τα smartphones έχουν τρωτά σημεία ασφαλείας. Πολλά τρωτά σημεία υπάρχουν και στα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα που μεταφέρουν τα δεδομένα στις συσκευές. Ως αποτέλεσμα, κακόβουλοι φορείς μπορούν να αποκτήσουν εξ αποστάσεως μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες.

Αυτά τα τεχνικά κενά χρησιμοποιούνται από τους χάκερ για να εκβιάζουν ή να πωλούν δεδομένα με σκοπό το κέρδος. Αλλά αξιοποιούνται επίσης σε βιομηχανική κλίμακα από γνωστούς εξειδικευμένους παρόχους υπηρεσιών, η παγκόσμια αγορά των οποίων εκτιμάται στα 12 δισεκατομμύρια δολάρια. Θεωρητικά, η μόνη δυνατή χρήση αυτών των εξελιγμένων συσκευών κατασκοπείας, οι οποίες παραβιάζουν το απόρρητο των επικοινωνιών, είναι η καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Ως εκ τούτου, οι αγοραστές υποτίθεται ότι είναι μόνο οι κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με την εξεταστική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το λογισμικό Pegasus, η NSO, η ισραηλινή εταιρεία που το κατασκευάζει, έχει συμβόλαια σε δώδεκα χώρες της Ε.Ε. με είκοσι δύο υπηρεσίες ασφαλείας. Η επιτροπή συστήθηκε μετά τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις του «Project Pegasus» τον Ιούλιο του 2021 ότι δημοσιογράφοι, πολιτικοί αντίπαλοι, ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και πολιτικοί σε περίπου 20 χώρες είχαν κατασκοπευθεί με αυτόν τον τρόπο. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Γαλλία, η Ισπανία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Φινλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Στην πραγματικότητα, εδώ και μερικά χρόνια αναπτύσσεται στην Ευρώπη ένα στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο συνδέει εταιρείες από τον τομέα του λογισμικού επιτήρησης, όπως η NSO –αλλά και η ιταλική RCS Lab, η γαλλική Nexa και η Intellex, με έδρα την Ελλάδα–, κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και ένα πλήθος μεσαζόντων.

Στο επίκεντρο αυτού του συμπλέγματος, το οποίο υποστηρίζεται από ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, βρίσκονται προσωπικότητες όπως ο Tal Dilian, βετεράνος του ισραηλινού στρατού, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μονάδας κυβερνοπολέμου πριν συνιδρύσει την Intellexa, μια κοινοπραξία που περιλαμβάνει, εκτός από τη γαλλική Nexa (πρώην Amesys, η οποία το 2011 πούλησε τεχνολογία παρακολούθησης στο καθεστώς Καντάφι), τις WiSpear, Cytrox και Senpai. Οι εταιρείες αυτές ελέγχονται από Ισραηλινούς επενδυτές, αλλά εδρεύουν στη Νότια και Ανατολική Ευρώπη (Ελλάδα, Κύπρος, Βόρεια Μακεδονία, Ουγγαρία και Βουλγαρία), προφανώς για να επωφεληθούν από την έλλειψη κανονισμών, το χαμηλό κόστος εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και την ανοχή των αρχών.

Το λογισμικό Predator που εμπορεύεται η Intellexa, με λειτουργίες αντίστοιχες του Pegasus, ήταν στο επίκεντρο του πρόσφατου σκανδάλου στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση, όπως στη Γαλλία, την Ουγγαρία και την Πολωνία, πίσω από αυτές τις αντιδημοκρατικές πρακτικές κρύβεται ένα κουβάρι οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που εφαρμόζει ένα σύστημα που θα μπορούσε να περιγραφεί ως «σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» με σκοπό την κατασκοπεία και τελικά την εξουδετέρωση πολιτικών αντιπάλων.

Οι μυστικές υπηρεσίες αναθέτουν υπεργολαβικά την κατασκοπεία σε εταιρείες τεχνολογίας που εργάζονται ταυτόχρονα για επιχειρηματίες και πολυεθνικές. Η αντικατασκοπεία και η καταπολέμηση του εγκλήματος, η βιομηχανική κατασκοπεία, η οικονομική πληροφόρηση και η καταστολή των πολιτικών αντιπάλων διαπλέκονται έτσι έξω από κάθε έλεγχο ή κανονιστικό πλαίσιο.

Οι παράγοντες που τροφοδοτούν το σύμπλεγμα επιτήρησης

Η άνοδος του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος επιτήρησης στην Ευρώπη είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Ο πρώτος παράγοντας είναι προφανώς ο εθισμός μας στα smartphones, αλλά και η εξάρτησή μας από τα προϊόντα των ψηφιακών πολυεθνικών όπως η Meta (Facebook), η Alphabet (Google) ή η Apple. Αυτή η υπερσυγκέντρωση διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την κατασκοπεία σε βιομηχανική κλίμακα: εκμεταλλευόμενος τα τρωτά σημεία ασφαλείας τους, ένας κακόβουλος φορέας μπορεί να κατασκοπεύει οποιονδήποτε είναι εξοπλισμένος με ένα smartphone.

Ο άλλος παράγοντας είναι το πολιτικό πλαίσιο: εντατικοποίηση του διεθνούς γεωπολιτικού ανταγωνισμού και πολλαπλασιασμός των ένοπλων συγκρούσεων· αύξηση της αστυνομικής καταστολής των κοινωνικών κινημάτων στην Ευρώπη· συγκέντρωση του πλούτου, διεύρυνση των ανισοτήτων και ενδημική διαφθορά· κλιματική, ενεργειακή και μεταναστευτική κρίση.

Οι συνθήκες αυτές ευνοούν την άνοδο στην εξουσία κομμάτων στην Ευρώπη, τα οποία, όπως στην Ουγγαρία, την Πολωνία και την Ελλάδα, δεν διστάζουν να καταπατήσουν το κράτος δικαίου, να προωθήσουν ακροδεξιές ιδέες και να συμβιβαστούν προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειονότητα των θυμάτων πολιτικής κατασκοπείας είναι αριστεροί ακτιβιστές, υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών και δημοσιογράφοι που ερευνούν υποθέσεις διαφθοράς.

Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ενωση αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την πολιτική κατασκοπεία λόγω της έλλειψης κανονισμών και κοινής στρατηγικής μεταξύ των χωρών-μελών. Για παράδειγμα, ενώ το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ έχει βάλει στη μαύρη λίστα τον όμιλο NSO το 2021 για δραστηριότητες «αντίθετες προς την εθνική ασφάλεια» και για το ότι συνεργάζεται με αυταρχικές κυβερνήσεις, στην Ευρώπη δεν έχει ληφθεί ακόμη κανένα τέτοιο μέτρο.

Ωστόσο, είναι επείγον να ελεγχθεί αυτή η αγορά και να ρυθμιστεί αυστηρά και με διαφάνεια η χρήση αυτών των συστημάτων σε συγκεκριμένες περιπτώσεις υπεράσπισης του γενικού συμφέροντος. Είναι επίσης σημαντικό να μειώσουμε την εξάρτησή μας από ψηφιακά εργαλεία που ελέγχονται εξ ολοκλήρου από το ολιγοπώλιο του Διαδικτύου.

*Αναπληρωτής καθηγητής στην Πολιτική Οικονομία της Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης

Πηγή: efsyn.gr

Aμέσως μετά τη δεύτερη δόση εισήχθη στο νοσοκομείο με απίστευτους σπασμούς σε όλο της το σώμα

Τον δικό της Γολγοθά ανεβαίνει η Χαρά Τρυφερή, δασκάλα χορού, αισθητικός και συμπαρουσιάστρια στο Art TV, μετά τον δεύτερο εμβολιασμό της κατά της Covid-19.

H κοπέλα αμέσως μετά τον δεύτερο εμβολιασμό της κατά του κορωνοϊού, εμφάνισε σύνδρομο Guillain Barre.

Πρόκειται για ένα σπάνιο νευρολογικό νόσημα στο οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα – συνήθως στα χέρια και τα πόδια.

Μέσω ενός βίντεο που δημοσίευσε, αποκάλυψε τις παρενέργειες που προέκυψαν και συνεχίζουν να την ταλαιπωρούν εδώ και 11 μήνες μετά το εμβόλιο κατά του Covid-19.

Όπως η ίδια αναφέρει, αμέσως μετά το εμβόλιο εισήχθη στο νοσοκομείο κατεπειγόντως με απίστευτους σπασμούς, τους οποίους ακόμα δεν έχει ξεπεράσει.

Όπως αναφέρεται, μετακινείται με καροτσάκι.

Συνιστά, όπως λέει στο βίντεο, «να μην κάνει κανείς το δηλητηριασμένο εμβόλιο».

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο που ανήρτησε:

Μελετώντας τον κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας και χωρίς καμία δεικτική διάθεση, οφείλουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής  στο 19.6% των δημοσιογράφων που δεν συναίνεσαν στον κώδικα αυτό. Προς τιμήν τους πρώτοι αυτοί, είτε συνειδητοποίησαν τον πραγματικό τους ρόλο, είτε γνώριζαν με ακρίβεια το περιβάλλον εργασίας τους και αναγνώριζαν τις εξαρτήσεις-δεσμεύσεις-φιλίες,  που μπορεί να προκύψουν από το επάγγελμα τους. Με την επίγνωση λοιπόν ότι αυτή η μειοψηφία - που όμως φαίνεται πιο κατηρτισμένη στα αληθινά εργασιακά περιβάλλοντα και όχι στα ιδεατά ή νομιζόμενα –  πράγματι δεν επικράτησε ποσοστιαία, παίρνουμε το θάρρος να σας προτείνουμε κάποιες ερωτήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στον Υπουργό Υγείας και θα ήταν δυνατόν να κατατοπίσουν τον πολίτη και να τον ενημερώσουν για το τι πραγματικά συμβαίνει στο χώρο της Δημόσιας Υγείας. Όλα εκείνα  που θα τον βοηθούσαν να μάθει για τη διαχείριση της περιβόητης πανδημίας και εν τέλει όλα όσα απασχολούν σε σχέση με τη  Δημόσια Δωρεάν Υγεία και τη  διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.

Σας τις προτείνουμε γιατί γνωρίζουμε εκ των προτέρων (ο κώδικας Δεοντολογίας σας μας το διασφαλίζει), ότι εσείς είστε με τη συντριπτική- πλην ρομαντική -πλειοψηφία που συναίνεσε σε αυτό το κόσμημα ηθικής και αμεροληψίας και θα τις απευθύνετε  με τη πρώτη ευκαιρία στους αρμόδιους θεσμικούς παράγοντες που ασχολούνται με τα θέματα υγείας.  Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη συνέντευξη.

Ερωτήσεις

1)      Νόσησε σχεδόν όλο το εναπομείναν εμβολιασμένο προσωπικό μία και δύο φορές. Οι συνάδελφοι επιστρέφουν στην εργασία τους ακόμα και επί παραμονής συμπτωμάτων νόσου. Αυτοί είναι λιγότερο επικίνδυνοι για την ασφάλεια των ασθενών απ΄ ότι οι  απολύτως ασυμπτωματικοί και υγιέστατοι υπάλληλοι  που δεν εμβολιάστηκαν;

2)      Αφού είμαστε επικίνδυνοι και μολυσματικοί γιατί δεν μας απολύουν. Επιπλέον αφού είμαστε επικίνδυνοι για ποιο λόγο δίδονται  αναβολές και δεν προχωρά η  εκδίκαση των όποιων προσφυγών έχουν ήδη κατατεθεί;

3)      Υπάρχουν πάνω από 1000 υγειονομικοί που έχουν εξαιρεθεί από τον εμβολιασμό και συνεχίζουν να εργάζονται – και ορθώς - και να έρχονται σε επαφή με ασθενείς. Αυτοί δεν είναι επικίνδυνοι;

4)      Ο αριθμός των διασωληνωμένων ασθενών που απασχολεί εδώ και δύο χρόνια  τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και που θα αποτελούσε πράγματι έναν σημαντικό δείκτη αν η καταγραφή των στοιχείων γινόταν με ορθό τρόπο, έπαψε ξαφνικά να είναι θέμα συζήτησης. Γιατί;

5)      Περίπου την ίδια περίοδο οι ειδήμονες περί ιατρικών και επιδημιολογικών θεμάτων απεφάνθησαν ότι ο τρόπος καταγραφής των θανάτων από Covid πρέπει να αλλάξει, ώστε δυόμισι χρόνια μετά οι θανόντες με καρκίνους τελικού σταδίου, από εμφράγματα, εγκεφαλικά, μετά από τροχαία ατυχήματα κτλ να μην υπολογίζονται πλέον στους θανάτους από Covid. Με ποια αιτιολογία έγινε αυτό; Ποια μελέτη οδήγησε σε αυτό το συμπέρασμα και γιατί δεν γίνεται επαναπροσδιορισμός του πραγματικού αριθμού θανάτων από covid;

6)      Ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού στο χώρο υγείας αρνείται πλέον να προχωρήσει σε περαιτέρω δόσεις εμβολιασμού. Για ποιο λόγο γίνεται αυτό; Έχετε κάποια εικόνα;

7)      Μήπως επειδή είναι πλέον  προφανής η αναποτελεσματικότητα των εμβολίων, την οποία επιβεβαιώνει η κλινική εμπειρία και όχι κάποιες θεωρητικές μελέτες και γι αυτό τηρούν αυτή τη στάση οι υγειονομικοί;

8)      Οι εργαζόμενοι που δεν προχωρούν σε περαιτέρω εμβολιασμό, θα θεωρούνται πλέον κι αυτοί αρνητές της επιστήμης τους;

9)      Υπάρχει πιθανότητα να συνδέουν χρονικά την εμφάνιση ή την αναζωπύρωση κάποιου προβλήματος υγείας με το ιστορικό του εμβολιασμού τους; Έχετε στοιχεία θανόντων υγειονομικών υπαλλήλων και εμφανίσεις ξαφνικών προβλημάτων υγείας; Έχετε ακούσει κάτι τέτοιο; Ως ψίθυρος γυρίζει στα αυτιά μας.

10)  Τι σημαίνει ιατρικά ο όρος «ασυμπτωματικό κρούσμα»; Υπάρχει τέτοιος όρος στην επίσημη επιστημονική ορολογία;

11)  Λανσάρεται η επόμενη (4^η) δόση εμβολίου για τον κορωνοϊο πλέον χωρίς περιορισμούς για όλον τον πληθυσμό. Αν και κάποιοι ειδικοί σας έχουν αντίθετη άποψη. Σε ποιες μελέτες βασίζεστε και κάνετε αυτήν την προώθηση;

12)  Εξοικειωνόμαστε σε επόμενο στάδιο «με την λογική της περιοχικής και προσαρμοσμένης στρατηγικής για την πανδημία», τουτέστιν με την επιβολή τοπικών lockdown σε περιοχές με χαμηλό εμβολιαστικό ποσοστό με την ουσιαστική εφεξής συμβολής της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αφού έχει ήδη αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω του εμβολιασμού «αποστειρωτική ανοσία» για ποίο λόγο μπορεί να υπάρχει αυτή η σκέψη έστω και ως φήμη;

13)   Με τις αυξήσεις των θανάτων από όλες τις αιτίες στην Ελλάδα μέσα στο 2021 κατά περίπου 20.000 (ποσοστό περίπου 15% περισσότεροι θάνατοι από το μέσο όρο της εξαετίας), βάσει στοιχείων ΕΛΣΤΑΤ, προσεγγίστηκε άραγε ο μέσος όρος της ευρωπαϊκής ένωσης ή ξεπεράστηκε; Και αν ξεπεράστηκε, κατά πόσο;

14)  Εκτός από το ποσοστά των εμβολιασμένων, τα ποσοστά των θανόντων εν τέλει τον απασχολούν τον υπουργό υγείας ή όχι;

15)  Συνεκτιμώνται αυτά τα ποσοστά στην αποτελεσματικότητα των στρατηγικών για την ενίσχυση της υγείας ή όχι;

16)  Το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται στα πρόθυρα της ολικής κατάρρευσης. Οι παραιτήσεις και οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις γιατρών που δεν αντέχουν την πίεση και το ρίσκο του λάθους στις πρωτοφανείς αυτές συνθήκες εργασίας που έχουν διαμορφωθεί έχουν πάρει μορφή επιδημίας. Κλινικές και μονάδες συγχωνεύονται ή κλείνουν και ο νέος υγειονομικός χάρτης που ετοιμάζει το αρμόδιο Υπουργείο λέγεται ότι προβλέπει λουκέτα σε έναν μεγάλο αριθμό νοσοκομείων.  Τι λέτε περί αυτού;

17)  Τι είναι αυτό που διώχνει τους γιατρούς από το ΕΣΥ και από τη χώρα;

18)  Με ποιον τρόπο θεωρείτε  ότι συνέβαλε στην ενίσχυση της υγείας η απομάκρυνση από το σύστημα υγείας με αναστολή το 2021 και εν μέσω έξαρσης επιδημικού κύματος, όπως ειπώθηκε, χιλιάδων εξειδικευμένων και έμπειρων υγειονομικών, με δεδομένη από τότε την υποστελέχωση του ΕΣΥ;

19)   Με ποιον τρόπο θεωρείτε ότι ενισχύθηκε η υγεία όταν οι αναπληρώσεις των κενών από τις αναστολές που ισχυρίζεστε ότι έγιναν, αφορούσαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε προσωπικό απασχολούμενο στην φύλαξη, την καθαριότητα και τη σίτιση, με την εισβολή ιδιωτικών συνεργείων, ενώ οι αναπληρώσεις του αμιγώς υγειονομικού προσωπικού υπήρξαν σχεδόν ανύπαρκτες; (βάσει της εικόνας που οι ίδιοι έχουμε για τις θέσεις εργασίας μας και τους “αντικαταστάτες” μας)

20)   Με ποιον τρόπο θεωρείτε  ότι ενισχύεται η υγεία όταν τις ελλείψεις σε εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό καλύπτονται με αέναες μετακινήσεις συναδέλφων από πόστο σε πόστο με αποτέλεσμα να παροπλιστεί έτσι και το εναπομείναν έμπειρο προσωπικό;

21)  Δεν θα λυνόταν πιο απλά το θέμα της “ελκυστικότητας” του ΕΣΥ αν αντί για τις ιδιωτικοποιήσεις που προτάσσετε, μονιμοποιούσατε ΑΜΕΣΑ τους χιλιάδες συμβασιούχους που βρίσκονται σε μόνιμο καθεστώς ομηρίας και χωρίς επαγγελματικές προοπτικές, αν διορίζατε ΑΜΕΣΑ υγειονομικό προσωπικό με αξιοπρεπείς συμβάσεις εργασίας και αν σταματούσαν να συντηρούνται  οι ανοιχτές πληγές με το καθεστώς των αναστολών εργασίας;

22)   Με ποιον τρόπο θα διασφαλίσει ότι τα απογευματινά χειρουργεία στο ΕΣΥ ΔΕΝ θα διαταράσσουν την εύρυθμη λειτουργία των πρωινών δωρεάν χειρουργείων, από τη στιγμή που ο χειρουργός θα εισπράττει νόμιμα πλέον από τα απογευματινά το πολλαπλάσιο του βασικού μισθού του και άρα θα επικεντρώνει εκεί το ενδιαφέρον του;

23)  Με ποιον τρόπο θα αποτρέψετε τον αθέμιτο ανταγωνισμό που κινδυνεύει να προκύψει μεταξύ των γιατρών;

24)  Τα απογευματινά χειρουργεία και τις αναθέσεις χειρουργείων απ ευθείας σε ιδιωτικές κλινικές που υποτίθεται ότι δεν θα τα επιβαρύνεται ο ασθενής, ποιος τελικά θα τα πληρώνει; Μπορείτε να μας διαφωτίσετε σχετικά;

25)  Οι υγειονομικοί που θέσατε σε αναστολή ισχυρίζονται ότι με την ψήφιση του νέου νόμου για την υγεία, ο οποίος φέρει τον  τίτλο «Γιατρός για όλους»  επισφραγίζεται η παράδοση του Ε.Σ.Υ. σε επιχειρηματικούς ομίλους και η παροχή υγείας με όρους εμπορίου. Ο νόμος αυτός έρχεται – καθώς λένε -  να διαλύσει και τις τελευταίες αμφιβολίες σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις των κρατούντων, όταν πριν από ένα χρόνο εξαπέλυσαν κυνήγι μαγισσών εναντίον του υγειονομικού προσωπικού. Τι απάντηση δίνετε σε αυτούς τους ισχυρισμούς;

26)  Οι γιατροί που ασκούν το ελεύθερο επάγγελμα απαιτούν κατάργηση του claw back με τον ισχυρισμό ότι οδηγεί σε οικονομικό στραγγαλισμό τους προς όφελος μεγαλύτερων επιχειρηματικών ομίλων της υγείας. Τι τους απαντάτε;

27)  Γιατί οι γιατροί δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για το θέμα του προσωπικού γιατρού;

28)  Θεωρείτε ότι μια αυτοματοποιημένη άσκηση της ιατρικής με προκαθορισμένες, μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων προωθούμενες στο γιατρό θεραπείες – καθώς προβλέπει ο νόμος - ωφελούν τον ασθενή;

29)  Γιατί ένας ασθενής με γνωστό και υπό παρακολούθηση και αγωγή χρόνιο πρόβλημα υγείας δεν μπορεί να απευθυνθεί κατευθείαν στον ειδικό γιατρό και υποχρεούται να περάσει πρώτα από τον προσωπικό γενικό γιατρό ή παθολόγο;

Μετά τιμής.

Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας

 Δίκτυο 30 Νοσοκομείων / Δομών Υγείας Αττικής και ΕΚΑΒ Αθηνών