Είστε εδώ:Δεκέμβριος 2013
Δεκέμβριος 2013 - ERT Open

Επιστήμονες «ξύπνησαν» έπειτα από 48.000 χρόνια «ιούς-ζόμπι» από τους πάγους της Σιβηρίας

Τετάρτη, 30/11/2022 - 14:45

Βαθιά μέσα στους πάγους στη Σιβηρία μένουν κρυμμένοι ιοί εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Όσο περισσότερο λιώνουν οι πάγοι, τόσο περισσότερο θα «ξυπνούν» και θα έλθουν στον κόσμο μας εκτός και αν τους «ξεπαγώσουν» οι επιστήμονες.

Η ομάδα του ιολόγου Ζαν-Μαρί Αλεμπίκ από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας έχει «ξυπνήσει» 13 ιούς οι οποίοι εντοπίζονταν στο πέρμαφροστ, το μόνιμα παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας.

Ένας από αυτούς ήταν μολυσματικός παρά το γεγονός ότι ήταν παγωμένος εδώ και πάνω από 48.000 χρόνια, δηλαδή από την εποχή των παγετώνων όταν στην περιοχή κυκλοφορούσαν μαμούθ.

Μιλώντας στο New Scientist ο ερευνητής τονίζει ότι «τα 48.500 χρόνια είναι νέο ρεκόρ», το οποίο συντρίβει την παλαιότερη επίδοση (του ίδιου) με επαναφορά δύο ιών ηλικίας 30.000 ετών.


Πέρα από την επιστημονική επιτυχία, υπάρχει και η επιστημονική ανησυχία για το τι μπορεί να έλθει στο μέλλον όσο περισσότερο θα λιώνουν οι πάγοι στη Σιβηρία και την Αρκτική.

Επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το ότι η τήξη των πάγων της Αρκτικής μπορεί να απελευθερώσει αρχαίους παθογόνους παράγοντες.

Οι 13 «ιοί-ζόμπι», όπως τους ονόμασε η ερευνητική ομάδα, προσβάλλουν αμοιβάδες και όχι τον άνθρωπο. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να αρχίσουν να εμφανίζονται, με το «ξεπάγωμα» των ιών ασθένειες φυτών και ζώων.

Ακόμη περισσότερο, δίπλα στους ακίνδυνους ιούς, «κοιμούνται» και επικίδυνοι ιοί για τα θηλαστικά και τον άνθρωπο που ίσως βρουν τον δρόμο τους μετά το λιώσιμο των πάγων και του πέρμαφροστ. Εκτός αν τους «ξυπνήσουμε» κατά λάθος στο εργαστήριο...

Πλημμύρισε η πτέρυγα Covid-19 στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας ελλείψει συντήρησης

Τετάρτη, 30/11/2022 - 14:26

Πλημμύρισε ο θάλαμος με τις 17 κλίνες covid-19 στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Ένας σωλήνας έσπασε ελλείψει συντήρησης και η ζημιά ήταν τέτοιου μεγέθους που οι ασθενείς χρειάστηκε να διακομιστούν προσωρινά σε άλλη πτέρυγα του νοσοκομείου. Ευθύνες στην διοίκηση του νοσοκομείου αποδίδει η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη.

 Την Παρασκευή 25/11, πλημμύρισε ολόκληρη η πτέρυγα Covid-19 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας. Όπως φαίνεται ένας σπασμένος σωλήνας ήταν αρκετός για να αναδείξει τα σοβαρά προβλήματα συντήρησης που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία της χώρας. Το πρόβλημα δε στο νοσοκομείο της Νίκαιας ήταν τόσο έντονο που κρίθηκε αναγκαία η απομάκρυνση των ασθενών και η μεταφορά τους σε άλλη πτέρυγα του νοσοκομείου.

Παθολόγος που εργάζεται στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας μίλησε στο Open και περιέγραψε πως η σωλήνα «έσπασε λόγω φυσικής φθοράς, μετά από τόσα χρόνια, σωλήνας καλοριφέρ σε θάλαμο με 17 κρεβάτια, στον πρώτο όροφο όπου είναι οι παθολογικές κλινικές και νοσηλεύονται οι ασθενείς με covid-19. Αποτέλεσμα, να πλημμυρίσει ο θάλαμος και οι ασθενείς να μεταφερθούν στον διάδρομο και να γίνει μία ολόκληρη ιστορία μέχρι να βρεθεί πού θα μεταφερθούν προσωρινά, μία προσωρινή λύση στο πρόβλημα»

Μάλιστα δεν είναι η πρώτη φορά που ο θάλαμος αντιμετώπισε προβλήματα, «πρόκειται για τον ίδιο θάλαμο που πριν ένα χρόνο είχαμε καταγγείλει ότι υπήρχε πρόβλημα στην λειτουργία των οξυγόνων, που πριν δύο μήνες είχαμε καταγγείλει ότι νοσηλεύτρια κατά τη διάρκεια της δουλειάς της είχε ακουμπήσει γυμνό καλώδιο στον τοίχο και είχε πάθει ηλεκτροπληξία» αναφέρει η παθολόγος.

«Είναι μία κατάσταση χρόνια. Δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Αυτό το συμβάν έρχεται να προστεθεί σαν κερασάκι στην τούρτα σε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα στο νοσοκομείο. Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω, τι να πρωτοπώ, τις τεράστιες ελλείψεις σε όλων των ειδών το προσωπικό, στην τεχνική υπηρεσία, στις υπηρεσίες φύλαξης, στους τραυματιοφορείς (σήμερα έχουμε γενική εφημερία και υπάρχει ένας για δύο ιατρεία, στο νοσηλευτικό προσωπικό, στο ιατρικό προσωπικό» υπογράμμισε κατά την μαρτυρία της.

Η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη, είπε: «Έχει απόλυτο δίκιο, το Νικαίας έχει πολλά προβλήματα. Τα νοσοκομεία χρειάζονται συντήρηση … αυτά τα θέματα τα λύνουν οι διοικήσεις των νοσοκομείων. Αν δεν μπορούν οι διοικήσεις, μπορούν να αλλαχθούν».

Ο "Μολυβένιος Στρατιώτης", η χριστουγεννιάτικη παιδική παράσταση της PlayTime Productions, για δύο παραστάσεις στο Σινέ Βακούρα!

Τετάρτη, 30/11/2022 - 13:57

Η PlayTime Productions παρουσιάζει τον “Μολυβένιο Στρατιώτη” για δύο μόνο παραστάσεις στην Θεσσαλονίκη!

Με έναν πολυπληθή θίασο ηθοποιών και χορευτών, ο “Μολυβένιος Στρατιώτης”, παρουσιάζεται στον Κινηματογράφο Βακούρα στις 10 και 24 Δεκεμβρίου!

“Είμαστε εμείς Στρατιώτες, Μολυβένιοι Στρατιώτες
Φτιαχτήκαμε από κουτάλα  κι αγαπάμε το φαΐ 
Μέτρησέ μας έναν-έναν  για να μην ξεχνάς κανέναν
Τρία Πέντε Δεκαπέντε κι άλλα δέκα εικοσιπέντε
ή μήπως εικοστέσσερα μισό;”


Πληροφορίες Παράστασης:
Σάββατο 10 & 24/12/2022
Ώρα: 17.00
Στον Κινηματογράφο Βακούρα (Μιχαήλ Ιωάννου 8)
Προπώληση εισιτηρίων: www.viva.gr/tickets/theater/molybenios-stratiotis
Τιμή Εισιτηρίου: 9 € (ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων), 10 € (ταμείο θεάτρου)
Τηλ.Επικοινωνίας: 6944173330
Η παράσταση είναι κατάλληλη για ηλικίες 4+

Λίγα λόγια για το έργο:
Εμπνευσμένο από την κλασική ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Μολυβένιος Στρατιώτης, είναι ένα παιχνίδι που δεν μοιάζει με όλα τα υπόλοιπα. Μέσα στο ταξίδι του με την φίλη του μπαλαρίνα, κάνει φίλους και εχθρούς, γνωρίζει νέους κόσμους και μαθαίνει πως είναι ο κόσμος έξω από την ζεστασιά του παιδικού δωματίου, με την ιστορία του να έχει ένα διαφορετικό τέλος απ’ ότι έχουμε συνηθίσει.

Υπόθεση:
Ένα νέο δώρο έρχεται κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα παλιά παιχνίδια έχουν αγωνία να δουν ποιος θα είναι ο καινούργιος τους φίλος. Εικοσιπέντε στρατιώτες έρχονται τυλιγμένοι σε ένα πανέμορφο κουτί, μόνο που ο ένας από αυτούς, έχει μια μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους…του λείπει ένα πόδι. Εκεί γίνεται φίλος με την μπαλαρίνα, ενώ ο μοχθηρός κλόουν Τζακ που την θέλει δική του, τους επιφυλάσσει μια έκπληξη. Έτσι, καταλήγουν στον υπόνομο, γνωρίζοντας την φυλή των αρουραίων και τον σκληρό βασιλιά τους. Όμως μετά από μια ανατροπή, παιχνίδια και αρουραίοι ενώνουν τις δυνάμεις τους και επιστρέφουν όλοι μαζί στο σπίτι τα Χριστούγεννα, φτιάχνοντας μια γειτονιά για όλα τα σπασμένα και χαμένα παιχνίδια που ψάχνουν το σπίτι τους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Σκηνοθεσία: Άγγελος Κουρέπης
Διασκευή: Λευτέρης Κωνσταντίνου
Χορογραφίες: Γιάννα Διακουμή, Λευτέρης Κωνσταντίνου
Μουσική: Μαρία Φιρλίγκου
Στίχοι τραγουδιών: Άγγελος Κουρέπης, Λευτέρης Κωνσταντίνου
Ενδυματολόγος: Μαρία Βόγλη
Κατασκευές: Κώστας Χατζηκαλλινικίδης
Σκηνογραφία: PlayTime Productions
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νίκη Ζερβού
Φωτογραφία: Κωστής Χατζής
Βίντεο: Μαρία Κοντοβουνίσιου
Γραφιστική επιμέλεια: Λευτέρης Κωνσταντίνου
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άγγελος Κουρέπης
Οργάνωση παραγωγής: Έμμα Χαραλαμπίδου
Παραγωγή: PlayTime Productions

Επί σκηνής:
Άννα Ιωσηφίδου, Νίκος Καρυδόπουλος, Άγγελος Κουρέπης, Λευτέρης Κωνσταντίνου
Δημήτρης Ανδρέου, Μαρία Βόγλη, Χριστίνα Ζαχαριάδου, Γιάννης Καλπαξίδης, Χρύσα Κωστίκη, Μέλη Σμυρνιώτη, Αγγελάκι Τσαρουχάκι
 

Τουρκία: Σταματά η πολυδιαφημισμένη ακτοπλοϊκή σύνδεση Θεσσαλονίκης – Σμύρνης

Τετάρτη, 30/11/2022 - 13:53

Η ακτοπλοϊκή σύνδεση μεταξύ Σμύρνης και Θεσσαλονίκης, η οποία ξεκίνησε στις 10 Οκτωβρίου, ανεστάλη έως τις 31 Μαρτίου λόγω χαμηλής ζήτησης από επιβατικές και μεταφορικές εταιρείες, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu της Τουρκίας.

Είναι ασύμφορη

Ο πρόεδρος του παραρτήματος του Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου στη Σμύρνη, Γιουσούφ Οζτκούρκ, δήλωσε ότι για την ελληνική εταιρεία είναι ασύμφορη αυτή η θαλάσσια γραμμή.

Ο ίδιος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την αναστολή της σύνδεσης Σμύρνης- Θεσσαλονίκης, λέγοντας ότι «Η απόφαση αναστολής δεν είναι αποδεκτή από εμάς. Εχουν πραγματοποιηθεί μελέτες σ’ αυτή τη γραμμή για σχεδόν 8 χρόνια. Είχε ως στόχο να φέρει ταχύτερα τα εξαγωγικά φορτία της Τουρκίας στην Ευρώπη».

Και πρόσθεσε ότι «Ο κύριος λόγος για την απόφαση αναστολής είναι η έλλειψη υποστήριξης. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν υπάρχει υποστήριξη. Οι εταιρείες που ασχολούνται με τις διεθνείς χερσαίες μεταφορές θα έπρεπε να έχουν στηρίξει αυτή τη γραμμή».

Δεν είχαν αρκετή ζήτηση

Στελέχη της εταιρείας είπαν στον ανταποκριτή του πρακτορείου Anadolu ότι τα ταξίδια δεν είχαν αρκετή ζήτηση τους χειμερινούς μήνες και σταματούν μέχρι τις 31 Μαρτίου και πως το πλοίο που θα φτάσει στη Σμύρνη το Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου, θα επιστρέψει την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, ολοκληρώνοντας το τελευταίο ταξίδι.

Η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τη Σμύρνη πραγματοποιείτο με πλοίο τύπου RoPax, μεταφοράς επιβατών, φορτηγών και φορτίου (φωτογραφία, επάνω, από Anadolu), το οποίο αναχωρούσε από Θεσσαλονίκη για Σμύρνη κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή και από Σμύρνη για Θεσσαλονίκη κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή, για ένα ταξίδι που διαρκούσε έως 14 ώρες.

Πηγή: Anadolu, echedoros-a.gr

"Το σχολείο της ανυπακοής" του Paco Bezerra έρχεται στο θέατρο Φούρνος

Τετάρτη, 30/11/2022 - 13:30

Το σχολείο της ανυπακοής

του Paco Bezerra

 

για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Από 12 Δεκεμβρίου έως 3 Ιανουαρίου

Δευτέρα και  Τρίτη στις 21.00

 

Στον κόσμο αυτό, η βαθύτερη γνώση της πράξης που κάνεις στα κρυφά,

είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σου χαρίσει αληθινή ικανοποίηση…»

Paco Bezerra

 

Λίγα λόγια για το έργο

Δυο γυναίκες στην Ευρώπη της Αναγέννησης, πρώτες ξαδέρφες, συνομιλούν για τη σεξουαλική απόλαυση, για το ψέμα και για το δικαίωμα του ανθρώπου στην ελευθερία.

Η μεγαλύτερη θα διδάξει στη μικρότερη, στη θεωρία αλλά και στην πράξη, τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσει να ελιχθεί, όταν έρθει η στιγμή να πάρει σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή της, μέσα στα στενά περιθώρια που έχει η γυναίκα της εποχής.

Μοναστήρι, πορνεία ή γάμος, τρεις δρόμοι που διασταυρώνονται.

Μια γυναίκα της εποχής πρέπει να αποφασίσει πολύ γρήγορα ποιον από τους τρεις θα πάρει…

Αλλιώς, είτε από βιασύνη είτε από άγνοια θα καταλήξει να πάρει τον χειρότερο…

Μία παράσταση που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και με τολμηρή γλώσσα και έντονο χιούμορ μας οδηγεί στην αναζήτηση της απελευθέρωσης.

 

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΩ ΤΩΝ 16 ΕΤΩΝ

 

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Γυναίκες του χθες μιλούν για γυναίκες του σήμερα, μέσα από δύο ανδρικές φωνές.

Ίσως πρέπει όσα γνωρίζουμε για τον έρωτα, την ερωτική επιθυμία και πράξη, να τα ξαναμάθουμε όλα από την αρχή.

Ίσως,

ο κόσμος αυτός να καλυτερέψει,

όταν γέροι βάζουν προτεραιότητα τους νέους,

όταν άνδρες υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών,

όταν λευκοί υποστηρίζουν τους μαύρους,

όταν η διαφορετικότητα είναι μία απλή καθημερινότητα κι όχι παραδοξότητα,

όταν δάσκαλοι έχουν στην ιεραρχία πιο ψηλά τους μαθητές,

όταν ιερείς στηρίζουν τους επιστήμονες,

όταν άνθρωποι έχουν στόχο την ανθρωπιά.

 

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Πάκο Μπεθέρα

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία/προσαρμογή: Αποστόλης Ψαρρός

Πρωτότυπη μουσική: Νάσος Κρέτσης

Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος

Κοστούμια : Θωμάς Χουλιάρας

Φωτογραφίες: Μαρία Σπένδου

Κοσμήματα: Παΐσιος Μεντεσίδης

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ιωάννα Ιακωβίδη

Μουσικός επί σκηνής: Νάσος Κρέτσης

Ερμηνεύουν: Φώτης Λαζάρου, Αποστόλης Ψαρρός

Παραγωγή: Θέατρο Φούρνος

 

διάρκεια 70 λεπτά

θέατρο Φούρνος Μαυρομιχάλη 168 κρατήσεις στο 2106460748

Είσοδος : 12 ευρώ, μειωμένο 10 ευρώ

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

https://www.viva.gr/tickets/theater/to-sxoleio-tis-anypakois/

 

Σε συνεργασία με,  τον οργανισμό win hellas https://www.winhellas.gr/ που δρα για την καταπολέμηση της βίας στις γυναίκες

 

και με το ισπανικό ινστιτούτο  Θερβάντες της Αθήνας https://atenas.cervantes.es/gr/default.shtm

 

το θεατρικό κείμενο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίων www.iwn.gr

Γιατί η Κίνα επιμένει στην πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων κορονοϊού;

Τετάρτη, 30/11/2022 - 13:25

Δημήτρης Ραπίδης


Κάθε φορά που εμφανίζονται νέα κρούσματα κορονοϊού, το Πεκίνο επιβάλλει νέους δρακόντειους περιορισμούς στις καθημερινές δραστηριότητες, ακολουθώντας μια πολιτική τύπου «zero Covid», πρακτική που συμπιέζει και περιορίζει την κινεζική οικονομία, ενώ παράλληλα συνεπάγεται και τεράστιες ταλαιπωρίες σε προσωπικό επίπεδο για τους πολίτες.

Στις αρχές Νοεμβρίου, πολλοί εργαζόμενοι λέγεται πως εγκατέλειψαν το γιγάντιο εργοστάσιο της Foxconn που παράγει iPhone, φοβούμενοι όχι μόνο ότι θα εγκλωβιστούν μέσα σε αυτό, αλλά και ότι θα πεινάσουν. Τις τελευταίες μέρες, χιλιάδες Κινέζοι σε πολλές πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα διαδηλώνουν ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές αψηφώντας τη σκληρή καταστολή. Η κατάσταση φαίνεται να μοιάζει εκτός ελέγχου, με την οργή των πολιτών να έχει φουντώσει.

Η πολιτική ηγεσία φαίνεται να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, αρνούμενη να αποδεχθεί ότι πρέπει να αλλάξει στρατηγική ώστε το μείγμα της πολιτικής που ασκείται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η καραντίνα κατά τον πρώτο χρόνο της πανδημίας, ακόμη και οι δρακόντειοι περιορισμοί, είχαν νόημα όχι μόνο στην Κίνα, αλλά ευρύτερα στον κόσμο – τουλάχιστον μέχρι να προχωρήσει η παραγωγή των εμβολίων. Οι μάσκες και τα lockdowns δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν την εξάπλωση του κορωνοϊού, πλην όμως θα μπορούσαν να επιβραδύνουν και να περιορίσουν αυτήν την εξάπλωση. Όπως κι έγινε.

Η κινεζική ηγεσία, ωστόσο, μοιάζει ακόμη και σήμερα να πιστεύει ότι τα lockdown θα μπορούσαν να εξαλείψουν οριστικά τον κορωνοϊό. Αυτή η πολιτική φαίνεται, σε πρώτο επίπεδο, παράλογη, σε δεύτερο επίπεδο μπορεί να σημαίνει και κάτι παραπάνω: Ότι προωθείται ένα νέο μοντέλο ολοκληρωτικής άσκησης πολιτικής που παρόμοιό του δεν είχαμε δει τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Συνολικά η όλη κατάσταση με τον κορονοϊό και ο τρόπος με τον οποίο η δημόσια πολιτική εξαπλώθηκε για να ελέγξει βασικές πτυχές της προσωπικής ζωής και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι κάτι καινούργιο, ωστόσο αυτό που φαίνεται να συμβαίνει στην Κίνα μοιάζει να έχει έναν πειραματικό χαρακτήρα, ένα test drive θα λέγαμε για πολιτικές ευρύτατου ελέγχου της συμπεριφοράς των πολιτών.

Το μοντέλο που προωθεί η κινεζική κυβέρνηση μοιάζει με ένα νέο επίπεδο σύγχρονης απολυταρχίας, που θέλει να κινείται γρήγορα, περιορίζοντας αποφασιστικά τις βασικές ελευθερίες, σε μία μάχη με το χρόνο που σε τίποτα δεν έχει να κάνει με την προστασία του πληθυσμού από τον κορονοϊό. Άλλωστε, αν η προστασία του πληθυσμού ήταν ο κυρίαρχος στόχος, τότε θα είχε προχωρήσει ένα πρόγραμμα εμβολιασμού (κάτι που δεν έχει γίνει ειδικά στις πιο ευάλωτες ομάδες) με τον ίδιο απότομο, επιθετικό κι ίσως αυταρχικό τρόπο.

Το «πείραμα του Πεκίνου», όπως θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε, ίσως κινείται σε μία άλλη σφαίρα πολιτικής, προετοιμάζοντας την πολιτική ηγεσία και τον πληθυσμό για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κι επιβολής στο άμεσο μέλλον, με τις πολιτικές καραντίνας να αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη πολιτικών μαζικού ελέγχου της κοινής γνώμης και των μετακινήσεων και δράσεων του πληθυσμού.

Πηγή:rosa.gr

Νέος σεισμός με επίκεντρο τη Νότια Εύβοια, 5,2 Ρίχτερ – Έγινε ιδιαιτέρως αισθητός στην Αττική

Τρίτη, 29/11/2022 - 22:30

Ιδιαιτέρως αισθητός έγινε στην Αθήνα σεισμός που σημειώθηκε λίγα λεπτά μετά τις 22:00 με επίκεντρο τη Νότια Εύβοια. Η δόνηση ήταν αρκετά ισχυρή και είχε διάρκεια

Η πρώτη καταγραφή του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου για την σεισμική δόνηση κάνει λόγο για 4,9 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ με το επίκεντρο να καταγράφεται στους Ζάρακες Εύβοιας (Στύρα), όπου σημειώθηκε και ο πρωινός σεισμός.

Η ισχυρή δόνηση είχε διάρκεια, ενώ έγινε αισθητή σε όλες τις περιοχές του νομού.

Επιφυλακτικοί εμφανίζονται οι σεισμολόγοι. Το in επικοινώνησε λίγα λεπτά μετά τη σεισμική δόνηση με τον σεισμολόγο Γεράσιμο Παπαδόπουλο που αν και τόνισε ότι είναι νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα, εστίασε στο επίκεντρο του σεισμού.

Σεισμός αισθητός στην Αττική

Τρίτη, 29/11/2022 - 22:21

Ιδιαιτέρως αισθητός έγινε στην Αθήνα σεισμός που σημειώθηκε λίγα λεπτά μετά τις 22:00 με επίκεντρο τη Νότια Εύβοια. Η δόνηση ήταν αρκετά ισχυρή και είχε διάρκεια

Η πρώτη καταγραφή του Γεωδυναμικού Ιντιτούτου για την σεισμική δόνηση κάνει λόγο για 4,9 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ με το επίκεντρο να καταγράφεται στους Ζάρακες Εύβοιας.  

 

Fountains of Mojitos, μια παράσταση χορού που σχολιάζει τα γυναικεία στερεότυπα

Τρίτη, 29/11/2022 - 22:03

Συνέντευξη στη Μαρία Κωνσταντοπούλου

Η χορογράφος Εύη Δημητρίου μας μιλά για την παράσταση χορού Fountains of Mojitos, που θα παρουσιαστεί την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου, στις 21.00, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Μιλήστε μας για την παράσταση σας και τους συνεργάτες σας;

Μέσα από την παράσταση, στόχος μας είναι να εκθέσουμε στερεότυπα που επικρατούν γύρω από τη γυναίκα και να αναδείξουμε διάφορες πλευρές της. Ασχολούμαστε με το πώς βιώνει τη σεξουαλικότητα, την εγκυμοσύνη, το αλλαγμένο σώμα της, καθώς και τη συναισθηματική της πορεία. Από την ντροπή μέχρι την ευχαρίστηση, από τη σιωπηλή αμηχανία στο γέλιο, από τη συνεσταλμένη αυτο-εξερεύνηση αισθησιακών ή δυναμικών συναντήσεων σε ενθουσιώδεις συναντήσεις συνύπαρξης.

Για την παράσταση προσκάλεσα μια ομάδα χορευτριών που θαυμάζω τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άτομα. Μια ομάδα που μοιράζεται τους ίδιους προβληματισμούς. Όλες οι χορεύτριες έχουν ήδη χαράξει μια σημαντική πορεία στον χορό, και έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στον χώρο.  Επίσης, η κάθε χορεύτρια παρόλο που στο παρόν στάδιο έχει βάση την Κύπρο, κατάγεται από διαφορετική χώρα που αυτό σημαίνει και διαφορετικές αναφορές.  Η ομάδα απαρτίζεται από τη Ράνια Γλυμίτσα από την Ελλάδα, τη Μιλένα Ούγκρεν Κούλας από τη Σερβία, τη Julia Brendle από τη Γερμανία και την Ελευθερία Σωκράτους από την Κύπρο.

Επέλεξα αυτές τις συγκεκριμένες γυναίκες, διότι ήξερα ότι ανάμεσά μας, μπορούν να συζητηθούν πολλά από τα θέματα που με απασχολούν, όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, το πώς μια γυναίκα- μητέρα - χορεύτρια συνεχίζει την καριέρα της, το κατά πόσον το σύστημα ή η κοινωνία βοηθούν σε αυτό, πώς ανταποκρίνεται στις μεταβολές του σώματος, ποια είναι τα στερεότυπα που επικρατούν γύρω από τη γυναίκα. Μέσω όλων αυτών των ανταλλαγών, είτε σε φιλοσοφικό επίπεδο είτε σε σωματικό, στο στούντιο δημιουργείται η παράσταση «fountains of mojitos», ένα σύμπαν τεσσάρων γυναικών στο οποίο ο θεατής εισέρχεται και αφήνεται ελεύθερος να ταξιδέψει μέσω σκέψης και ενέργειας. 

Δραματουργός της παράστασης είναι ο παγκοσμίου φήμης Βέλγος δραματουργός Guy Cools. Tον σχεδιασμό φωτισμού ανέλαβε ο συνεργάτης της ομάδας Aleksandar Jotovic και τα κοστούμια επιμελήθηκε η Κρίστια Μιχαηλίδου.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό και ποιο είναι το μήνυμα των χορογραφιών σας

Με τον χορό ασχολήθηκα από πολύ μικρή. Γύρω στα τέσσερά μου χρόνια άρχισα και εγώ μπαλέτο όπως τα πλείστα κορίτσια τότε, και συνέχισα με μπαλέτο και μοντέρνο χορό μέχρι τα 17 μου.  Μετά έφυγα για σπουδές στην Αγγλία και αποφοίτησα σε επιστημονικό κλάδο.  Είχα όμως έντονη την ανάγκη του χορού στη ζωή μου και γι’αυτό επέστρεψα σε αυτόν με σπουδές στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance στο Λονδίνο και έπειτα με υποτροφία στο Limon Institute. Το ότι χρειαζόμουν τον χορό ως μέρος της ύπαρξης μου ήταν μία πολύ συνειδητή απόφαση. Με τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι η χορογραφία αποτελεί τον δικό μου προσωπικό τρόπο να εκφράσω την άποψή μου για κοινωνικοπολιτικά θέματα.  

Στις παραστάσεις μου δημιουργώ μικρά ανοίγματα επικοινωνίας, ως τόπους και χρόνους συνάντησης με το κοινό. Εκεί ανάμεσα, μπορούν να συντελεστούν οι πιο βαθιές αλλά και προσωπικές μετατοπίσεις. Αυτό ισχύει και για τους ίδιους τους θεατές αλλά και για τους περφόρμερ. Ερευνώ και εκθέτω ζητήματα γύρω από τη γυναίκα, την πατριαρχία, την ταυτότητα, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, μέσα από τη φεμινιστική προοπτική, και συχνά με μια παιχνιδιάρικη διάθεση.

Πέραν του αποτελέσματος της παράστασης, σημαντική είναι για μένα η ίδια η χορογραφική διαδικασία. Η “ηθική” της πρόβας και η ατμόσφαιρα που προκύπτει την ώρα της δημιουργίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας. Έτσι, οι συντελεστές είναι ταυτόχρονα συν-δημιουργοί της παράστασης, και έχουν τον χώρο να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις.

Σκέψεις και συναισθήματα που δημιουργεί η παράσταση σας στον θεατή;

Όπως γράφει και ο δραματουργός της παράστασης Guy Cools, «οι χορευτές βρήκαν μια γλώσσα του σώματος που επιτρέπει στον θεατή να κρυφακούσει τις οικείες συζητήσεις τους, και να βιώσει ένα αντίστοιχο συναισθηματικό και ενεργειακό ταξίδι.»

Εννοείται ότι για τον κάθε θεατή αυτό το ταξίδι θα είναι διαφορετικό. Θα βασίζεται στις ξεχωριστές βιωματικές του εμπειρίες αλλά και τους συνειρμούς που θα κάνει, καθώς παρακολουθεί την παράσταση.

Πώς αποφασίσατε να κάνετε μια παράσταση με θέμα τη γυναίκα και διάφορες καταστάσεις που βιώνει καθημερινά;

Μέσα από την πορεία μου στον χρόνο και την εναλλαγή των ρόλων και των ιδιοτήτων που αποκτούσα -κόρη, μαθήτρια, περφόρμερ, σύντροφος, μητέρα, πολίτης- άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι το σώμα είναι ένα μέσo για να επιβάλουν οι διάφοροι θεσμοί (οικογένεια, σχολείο, πολιτεία κτλ.) τις πολιτικές τους. 

Παρατηρούμε όλο και πιο συχνά τις επιβολές που γίνονται στο σώμα είτε άμεσα - για παράδειγμα μέσα από τη σεξουαλική παρενόχληση κυρίως γυναικών - είτε με έμμεσο τρόπο - μέσα από κοινωνικά ταμπού και τις προσδοκίες της κοινωνίας. Βιώνουμε επίσης, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, πολιτικές αποφάσεις που αφορούν το σώμα μας.

Όλες αυτές οι επιβολές στο σώμα, κοινωνικές και πολιτικές, μας δημιουργούν ένα φόβο, μια ανασφάλεια για τη σχέση μας με το ίδιό μας το σώμα. Αισθάνομαι ότι ξεχάσαμε τη δύναμη που έχει, και χάσαμε την εμπιστοσύνη στο σώμα μας. Μαζί και την εμπιστοσύνη στην προσωπική μας κρίση. 

Με έναυσμα τη δική μου προσωπική ματιά στις αντιθέσεις μεταξύ του τι θέλω και τι εγώ έχω ανάγκη, αλλά και το τι αναμένουν οι άλλοι από εμένα, εξέτασα το ερώτημα: πώς το προσωπικό μπορεί να γίνει συλλογικό; Kάπως έτσι, άρχισε η καλλιτεχνική έρευνα για την παράσταση. Προσκάλεσα τέσσερις γυναίκες χορεύτριες και παράλληλα μητέρες που θαυμάζω τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως άτομα. Μέσα από μια διαρκή ανταλλαγή σκέψεων, πεποιθήσεων και κινησιολογικής έρευνας, προέκυψε η παράσταση Fountains of Mojitos.

Τι λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης για εσάς;

Εμπνέομαι από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, τις εικαστικές τέχνες αλλά και από την ίδια την καθημερινότητα. Για τη συγκεκριμένη παράσταση, επηρεάστηκα από τη φεμινίστρια συγγραφέα Rebecca Solnit και το βιβλίο της, Men explain things to me, το οποίο με ειρωνικό και χιουμοριστικό τρόπο πραγματεύεται στερεοτυπικές συμπεριφορές γύρω από την πατριαρχία και το φύλο. 

Η Εύη Δημητρίου

Η χορογραφική δουλειά της Εύης Δημητρίου έχει ως εναρκτήρια βάση την ανάγκη της να βρει νέους τρόπους επικοινωνίας με το κοινό. Μέσα από ένα συνεχή πειραματισμό πάνω στις έννοιες «χορός-παράσταση-περφόρμερ-θεατής», επιδιώκει να δημιουργήσει μικρά ανοίγματα επικοινωνίας, ως τόπους και χρόνους συνάντησης με το κοινό, εκεί όπου πιστεύει πως μπορούν να συντελεστούν οι πιο βαθιές αλλά και προσωπικές μετατοπίσεις, τόσο για τους ίδιους τους θεατές αλλά και για τους ίδιους τους περφόρμερ.
 
Η χορογραφική της έρευνα εστιάζει στις έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης.  Οι παραστάσεις της ερευνούν και εκθέτουν ζητήματα γύρω από την γυναίκα, την πατριαρχία, την ταυτότητα, το φύλο, την σεξουαλικότητα, από την φεμινιστική προοπτική, συχνά με  παιχνιδιάρικη προσέγγιση.
 
Σπούδασε χορό στο Laban Centre, Λονδίνο και με υποτροφία στο Limon Institute Νέα Υόρκη.  Είναι υπότροφος του Danceweb Scholarship Program 2004 και του Ε-motional Bodies & Cities 2011. Ήταν προσκεκλημένη καλλιτέχνης στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα “Act Your Age” 2012-14 μία συνεργασία Ολλανδίας, Ιταλίας και Κύπρου.
 
Τα έργα της  έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα θέατρα και φεστιβάλ στην Κύπρο και έχουν προσκληθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ στην Κορέα, Ιταλία, Γερμανία, Σουηδία, Κροατία, Λετονία, Ιρλανδία, Ρουμανία, Τουρκία, Κένυα, Ελλάδα, Ισλανδία, Σουηδία, Λιθουανία, Ισπανία, Γαλλία.  Η ομάδα Εν δράσει στηρίζεται από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Aθλητισμού και Νεολαίας, και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της  Στέγη Σύγχρονου Χορού Λεμεσού.
 
Παράλληλα βοήθησε στην εξέλιξη του σύγχρονου χορού στην Κύπρο ως ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Στέγης Σύγχρονου Χορού Λεμεσού και μέλος της επιτροπής της Νέας Κίνησης Ομάδων Χορού, Χορευτών και Χορογράφων.

 

 

 

Συντελεστές Παράστασης:

Ιδέα/Χορογραφία: Εύη Δημητρίου

Σε συνεργασία με τις χορεύτριες: Ράνια Γλυμίτσα, Μιλένα Ούγκρεν Κούλας, Julia Brendle, Ελευθερία Σωκράτους

Δραματουργία: Guy Cools

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αλεξάντερ Γιότοβικ

Στυλιστική επιμέλεια: Κρίστια Μιχαηλίδου

Φωτογραφία: Παύλος Βριωνίδης

Παραγωγή: Ομάδα Εν δράσει

Στηρίζουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υφυπουργείο Πολιτισμού της Κύπρου και η  Στέγη Σύγχρονου Χορού Λεμεσού.

Παραστάσεις:

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2022

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Πειραιώς 206, Ταύρος

Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00

Διάρκεια: 50'

Είσοδος Δωρεάν

Trailer: www.vimeo.com/388793045

Επικοινωνία:

www.eviedemetriou.com

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Facebook: @eviedemetrioudanceartist

Instagram: evie.demetriou

 

Αποτελειώνοντας το ΕΣΥ

Τρίτη, 29/11/2022 - 21:20

Γιώργος Κυρίτσης

 

Για ακόμα ένα σαββατοκύριακο οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν αυτό που λέμε ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Και σε ακόμα μία κοινοβουλευτική διαδικασία οι μεθοδεύσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας προκειμένου να κουκουλωθεί η υπόθεση θα ήταν κωμικές αν δεν ήταν ταυτόχρονα τόσο εξευτελιστικές για το κύρος της Βουλής. Ο Μητσοτάκης μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα ζόφου κατρακυλάει ταχέως προς την κάλπη, όπου και θα ηττηθεί.

 

Το σκάνδαλο των υποκλοπών, όσο σοβαρό και να είναι όμως για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου, ωχριά μπροστά στις δομικού και διαρθρωτικού τύπου καταστροφές που η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επιφέρει στο κράτος, στο δημόσιο συμφέρον και στους πολίτες. Το νομοσχέδιο για το ΕΣΥ που συζητείται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή είναι μια εμβληματική τέτοια περίπτωση. Το σχέδιο της κυβέρνησης με το νομοσχέδιο Γκάγκα -που κακώς λέγεται έτσι, αφού ήταν ο ίδιος ο Μητσοτάκης που είχε εξαγγείλει τις αλλαγές- στην πραγματικότητα γυρίζει τον υγειονομικό χάρτη της χώρας πενήντα χρόνια πίσω, πριν το ΕΣΥ, στην εποχή που νοσοκομείο σήμαινε ιδιωτική κλινική του καθηγητού κ. Τάδε για τους έχοντες τη δυνατότητα να πληρώσουν είτε με χρήματα στην άκρη είτε «σκοτώνοντας» ένα σπίτι. Το αποτέλεσμα ήταν τότε, και σε λίγο θα είναι και πάλι, η πλήρης οικονομική καταστροφή όποιου έρχεται σε επαφή με το σύστημα Υγείας. Και αυτή θα είναι η καλή περίπτωση, που θα αφορά όσους έχουν κάποια δυνατότητα, κάποια χρήματα στην τράπεζα ή κάποιο περιουσιακό στοιχείο. Για τους υπόλοιπους, για τη μεγάλη κοινωνική πλειονότητα, οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας θα είναι τυπικές, υποτυπώδεις και ανεπαρκείς. Το ΕΣΥ της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης είναι ήδη αποψιλωμένο από προσωπικό. Η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του από το παράθυρο θα το αποτελειώσει.

Τελικά θα αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιμετωπίσει μια τέτοια πραγματικότητα, που θα παλεύουμε να ξαναφέρουμε την Ελλάδα έστω στα… μνημονιακά κεκτημένα, διότι η «μεταμνημονιακή» διακυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει ζημιά στη χώρα για πέντε Μνημόνια από μόνη της.

 

avgi.gr