Σάββατο 3/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                          Λόγια Οθωμανική μουσική 19ου και 20ου αιώνα                                                                      Selin Yücesoy: φωνή/Νίκος Ανδρίκος: φωνή/Ταξιάρχης Γεωργούλης: ούτι/Τάσος Πούλιος: κανονάκι/Γιάννης Πούλιος: βιολί
Στη συναυλία θα αποδοθούν έργα Λόγιας Οθωμανικής μουσικής 19ου και 20ου αιώνα, φωνητικές συνθέσεις (Şarkı), τραγούδια της Πόλης (Köçekçe, İstanbul Türküleri), οργανικά έργα (Peşrev, Semai) και σκοποί (Oyun Havaları), καθώς και αυτοσχεδιασμοί, οργανικοί (Taksim) και αντίστοιχοι φωνητικοί (Gazel). Ιδιαίτερα σημαντική θα πρέπει να θεωρηθεί η συγκυρία της συμμετοχής της σολίστ τραγουδίστριας Selin Yücesoy, μιας εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων της νεώτερης γενιάς, στον χώρο του κλασικού Οθωμανικού φωνητικού ρεπερτορίου. Η ίδια φέρει ευρύτατη εμπειρία με παραστάσεις, συναυλίες, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές με αντικείμενο την Οθωμανική μουσική, σε φορείς και ιδρύματα, όπως εκείνα του Μεγάρου Μουσικής της Πόλης (CRR), της Τουρκικής Ραδιοφωνίας (TRT), κ.α. καθώς και σημαντική δισκογραφική παραγωγή. Μαζί της στη φωνή ο Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Νίκος Ανδρίκος, καθώς και οι εξαίρετοι Ταξιάρχης Γεωργούλης (ούτι), Τάσος Πούλιος (κανονάκι) και Γιάννης Πούλιος (βιολί).

Παρασκευή 9/12 στις 9:00μ.μ. 
Το Χάρης Λαμπράκης Quartet σχηματίστηκε το 2006 στην Αθήνα και αποτελείται από τους Νίκο Σιδηροκαστρίτη (τύμπανα), Δημήτρη Θεοχάρη (πιάνο), Δημήτρη Τσεκούρα (κοντραμπάσο) και Χάρη Λαμπράκη (νέυ). Το συγκρότημα για 12 και πλέον χρόνια, εμβαθύνοντας στη σχέση και την επικοινωνία των μελών του με τους ακροατές, παίζει αποκλειστικά δικές του συνθέσεις. Συνθέσεις βασισμένες στη μόνταλ τζαζ, την ελληνική παραδοσιακή αλλά και την αυτοσχεδιαζόμενη μουσική. 
Η δισκογραφία του Χάρης Λαμπράκης Quartet περιλαμβάνει τρία cd, τα Θέα (2010) και Μετέωρα (2012) και Λαφίνα (2017).

Σάββατο 10/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                              Τούρκικα τραγούδια και συνθέσεις του  Περικλή Παπαπετρόπουλου  
Τρεις δεξιοτέχνες που έχουν εντρυφήσει πάνω στην παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας και άλλων χωρών, συνδιαλέγονται στη σκηνή του Zp87 με άξονα  την τούρκικη μουσική και τις συνθέσεις του Περικλή Παπαπετρόπουλου.  
Στρατής Ψαραδέλλης: λύρα                                                                                                                           Τάσος Πούλιος: κανονάκι                                                                                                                     Περικλής Παπαπετρόπουλος: λάφτα, τραγούδι 

Παρασκευή 16/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                                Solis Barki/Alekos Vasilatos 
Δυο σολίστες συναντιούνται σ’ ένα κοινό μουσικό ταξίδι, με όχημα οργανικές  συνθέσεις και τη φωνή, μουσικά αυτοσχεδιαστικά τοπία και κάποιες ιστορίες. Το solo του καθενός συνομιλεί με το solo του άλλου και δημιουργούν έναν κοινό μουσικό τόπο.  
Solis Barki: κρουστά, φωνή                                                                                                                       Alekos Vasilatos: μπάσο, φωνή

Σάββατο 17/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                                   Nikos Paraoulakis Solo νέυ - βραδιά αυτοσχεδιασμού
 Νέυ το "ιερό" όργανο των δερβίσιδων, ένας ήχος από τον άλλο κόσμο για τους μύστες. «Το νάϊ το γλυκύ, το πράον, φωνὴ ἐκ βαθέως ἀναβαίνουσα, ὡς μύρον, ὡς ἄχνη, ὡς ἀτμός, θρῆνος, πάθος, μελῳδία...» θα γράψει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στον "Ξεπεσμένο δερβίση.                                                                                                                                                 Μια βραδιά με σόλο νέυ, μέσα από αυτοσχεδιασμούς και συνθέσεις στο τροπικό σύστημα των μακάμ.   
 

Κυριακή 18/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                      “Ανοιχτό παράθυρο”                                                                                                                     Χάρης Χαραλάμπους: μπάσο/Βύρωνας Ντόλας: κιθάρα/Χάρης Λαμπράκης; Νέυ/Νίκος Σιδηροκαστρίτης: ντραμς    
Η ανοιχτωσιά μας αφήνει ευάλωτους στα πάντα, αλλά και δυνατούς απέναντι στην εμπειρία.  Μια πρόβα σε ένα υπόγειο κι ένα  παράθυρο, έφερε στο μουσικό σχήμα τον συνειρμό όλων των ανοιχτών δυνατοτήτων της ζωής και της μουσικής. Κι έπειτα η μουσική του «Ανοιχτού παράθυρου» βρήκε το δρόμο της…                                                                                             

Πέμπτη 22/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                                Βραδιά Ανατολικής Μουσικής/ Ταξιάρχης Γεωργούλης-Νίκος Παραουλάκης 
Το νέυ συνομιλεί με το ούτι,  μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και τις συνθέσεις της Εγγύς Ανατολής.                                                                                                                                                             Το ντουέτο, με αφετηρία την αγάπη του για τις παραδοσιακές και λόγιες μουσικές της Ανατολής, κινείται σ’ ένα ρεπερτόριο αντλούμενο από την Οθωμανική παράδοση, τον Αραβικό χώρο και εν μέρη από την Ελλάδα.
Ταξιάρχης Γεωργούλης: ούτι                                                                                                                  Νίκος Παραουλάκης: νέυ

Παρασκευή 23/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                            “ Ένστικτο”                                                                                                                                        Κωνσταντίνος Μητρόπουλος: ηλεκτρική κιθάρα/Νίκος Σιδηροκαστρίτης: ντραμς   
 Πριν δυό χρόνια ο ντράμερ Νίκος Σιδηροκαστρίτης και ο κιθαρίστας Κων/νος Μητρόπουλος συναντήθηκαν και ξεκίνησαν μαζί ένα μουσικό ταξίδι έτσι απλά για τη χαρά της δημιουργίας.                                                                                                                                                Σιγά σιγά, καλλιεργήθηκε μια βαθειά συναισθηματική επαφή που αποτυπώνεται σε 8 πρωτότυπες συνθέσεις αποτελώντας το άλμπουμ “Ενστικτο” Μιά μουσική έκφραση αφηγηματική & στοχαστική όπου μπλέκονται η μελωδία, ο αυτοσχεδιασμός και το κενό φτιάχνοντας το σάουντρακ του εσωτερικού ταξιδιού που οραματίστηκαν. Η ατμόσφαιρα του άλμπουμ φλερτάρει με τα είδη της modern jazz, free improvisation, experimental, ambient και cinematic διατηρώντας ταυτόχρονα έναν βαθύ προσωπικό ήχο.
Την Παρασκευή 23/12/22 θα το παρουσιάσουν live στην σκηνή του χώρου έκφρασης Zp87.

Παρασκευή 30/12 στις 9:00μ.μ.                                                                                                     “Τραγούδια της Mεσογείου”     
Μια μουσική περιήγηση στη Μεσόγειο με ελληνικά, τούρκικα και σεφαραδίτικα τραγούδια.  
Solis Barki: κρουστά                                                                                                                          Ξανθούλα Ντακοβάνου: φωνή                                                                                                            Ταξιάρχης Βασιλάκος: ακορντεόν       

Zp87
Ζωοδόχου Πηγής 87-Εξάρχεια
fb: Zita Pi                                                                                                                                     zita-p87.blogspot.com                                                                                                         Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
tel.6980665404
 

Με νωπές τις μνήμες από την τραμπούκικη έξωση της Ιωάννας Κολοβού και παρατηρώντας αύξηση σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας μέλη του Συντονιστικού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης προχώρησαν την Παρασκευή σε συμβολικό αποκλεισμό υποκαταστήματος Τράπεζας στην οδό Τσιμισκή (Θεσσαλονίκη).

Οι διοργανωτές της κινητοποίησης καταγγέλλουν περίπτωση πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας στην Κάτω Τούμπα, που ανήκε σε μία εργαζόμενη με ελαστική μορφή απασχόλησης, για χρέος μόλις 1.400 ευρώ προς ιδιώτη.

Σύμφωνα με το grtimes.gr στη διαμαρτυρία έλαβαν μέρος μεταξύ άλλων εκπρόσωποι σωματείων εργαζομένων και συνταξιούχων ενώ ισχυρή δύναμη της αστυνομίας παρατάχθηκε απέναντί τους.

Τα μέλη του Συντονισμού ζητούν μεταξύ άλλων κατάργηση της νομοθεσίας πλειστηριασμών από το 2015 και προστασία της 1ης κατοικίας.

ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ» 
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Από την Ομάδα KNOT
Σκηνοθεσία: Αλίκη Στενού
 

Δεύτερη Χρονιά Παραστάσεων
Πρεμιέρα Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου
        Πρώην Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=xkdMprFq84M

Μετά την ενθουσιώδη υποδοχή κοινού και κριτικών την άνοιξη του 2022 στην κεντρική σκηνή του BIOS, η παράσταση «Πεθαίνω σαν Χώρα» έρχεται στην ΠΛΥΦΑ για λίγες παραστάσεις
… Θα ‘λεγε κανείς πως το αδιέξοδο της χώρας ήταν στις ψυχές των κατοίκων της ή πως η ψυχή όλων των κατοίκων της δεν ήταν παρά το δικό της αδιέξοδο...
Το έργο «Πεθαίνω σαν χώρα», γραμμένο το 1978 από τον Δημήτρη Δημητριάδη, μας κάνει μάρτυρες μιας χώρας που βρίσκεται σε ένα τέλος καιρού, σε μια κρίσιμη ιστορική στιγμή  όπου καμιά γυναίκα δεν φέρνει πια παιδί στον κόσμο. Μετά από χίλια χρόνια πολέμου και ενώ ο εχθρικός στρατός πρόκειται να περάσει από ώρα σε ώρα τα σύνορα, βλέπουμε το εξουθενωμένο έθνος να υποδέχεται έναν νέο ιστορικό κύκλο. Τις στιγμές εκείνες θρονιάζεται σε όλα τα κεφάλια το πολυμέτωπο βασίλειο της φαντασίας και συμβαίνουν κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις. Το τέλος μιας εποχής έχει έρθει όπως ο προμελετημένος θάνατος μιας αθεράπευτης αρρώστιας. 
Όταν όμως κάτι τελειώνει, κάτι νέο ξεκινά.
«...εύχομαι να έρθει γρήγορα ο θάνατος αυτός, γιατί ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να τον αποφύγουμε. Είναι νομοτελειακό. Βρισκόμαστε στην κίνηση ενός μηχανισμού ο οποίος δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα έχει ολοκληρώσει την τροχιά του. Μέσα σε όλο αυτό υπάρχει και πολλή ζωή γύρω μου. Και θα νικήσει στο τέλος.»
               

                                                                                                        (Δημήτρης Δημητριάδης)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Δημήτρης Δημητριάδης 
Σκηνοθεσία: Αλίκη Στενού 
Μουσικός Επί Σκηνής (Κρουστά): Νίκος Τουλιάτος 
Σύνθεση Ηλεκτρονικού Ηχοτοπίου: Τάκης Π. 
Κοστούμια/Σκηνικά: Σοφία Παπαγεωργίου 
Κατασκευή σκηνικών: Αρτοδυναμική Πέλλετ
Κίνηση: Λίνα Κομνηνού 
Φωνητική Διδασκαλία: Γεωργία Κατσίβελου 
Σχεδιασμός Φωτισμού: Θωμάς Οικονομάκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Νταντή 
Φωτογραφίες/Trailer: Κωνσταντίνος Καρδακάρης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: ομάδα ΚΝΟΤ

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) : Δημήτρης Καραμάνος, Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αλίκη Στενού
Πληροφορίες Παράστασης 
Παραστάσεις:   Από Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου  έως Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2023 
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 

Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 10€

Διάρκεια παράστασης  70 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων
Ticket Services
Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεζμαζόγλου) - 2107234567
Online στο: 
https://www.ticketservices.gr/event/pethaino-san-xora-plyfa/?fbclid=IwAR19gQkStLu0a2MPM3kt1HqSqY2zODHQ6asRZMpFAh0bi7MTt0Dba2VydIw

Πρώην Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ
Κορυτσάς 39, Αθήνα 104 47
Τηλ. 697 686 1806

Έγραψαν για την παράσταση

"Μόνο χαρά μπορεί να μας δώσει το γεγονός πως η Αλίκη Στενού επέλεξε αυτό το έργο για την πρώτη της σκηνοθεσία, επικεφαλής της επίσης νεανικής ομάδας Knot. Κυρίως όταν διαπιστώνεται πως ούτε κάποιο συρμό ακολούθησαν, ούτε άγνοια κινδύνου είχαν όταν το αποφάσισαν [...] Μην ξεχνάμε ότι το «Πεθαίνω σαν χώρα» είναι μεν το πλέον πολυπαιγμένο  του συγγραφέα, αλλά δεν είναι θεατρικό έργο: «Προσχέδιο για ένα μυθιστόρημα» είναι ο υπότιτλός του. Όπως και νάχει, όσο οι νέες θεατρικές ομάδες κάνουν τέτοιες επιλογές, κάτι καλό προμηνύεται για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου".
(Γιώργος Βουδικλάρης, ελculture) 

"Το οργισμένο και αλληγορικό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη, που γράφτηκε το 1978, και αποτελεί πλέον ένα κλασικό θεατρικό μανιφέστο μέσα στην εύσχημη αντιθεατρικότητα του, αποτελεί πεδίο σκηνοθετικής αναμέτρησης. [...] Αναπάντεχα ξεκινάει η παράσταση, εν μέσω χαλαρότητας  και αναπάντεχα εξελίσσεται μέσα από απροσδόκητους δραματουργικούς όρους, αποφεύγοντας εμφανώς τις ευκολίες της καταχρηστικής  ευκαιριακής εκμετάλλευσης της τρέχουσας επικαιρότητας. [...] Ένα ρυθμισμένο υποκριτικό σύνολο, που είτε εξακοντίζονται ως ατομικότητες σε κάθε γωνία της σκηνής ζώντας το ατομικό δράμα, είτε συγκεντρώνονται στο μέσο της σκηνής  βιώνοντας τα συλλογικά πάθη, ανάγουν τον θυμό σε Ελεγεία, και την απόγνωση σε Ωδή." 
(Κώστας B. Ζήσης, FRAGILE)

«…είναι συγκινητικό και τουλάχιστον παρήγορο να βλέπεις τόσο ταλαντούχα νέα παιδιά να δίνουν τόση προσοχή σε αυτό που κάνουν …»
(Νόρα Ράλλη, Εφημερίδα των Συντακτών)

"Το Πεθαίνω σαν Χώρα που σκηνοθετεί η Αλίκη Στενού με την ομάδα ΚΝΟΤ ήταν μια από τις μεγάλες εκπλήξεις της χρονιάς: Στο νήμα της σαιζόν, στη σκηνή του Bios, με ένα έργο που έχει ανέβει πολλές φορές στο ελληνικό θέατρο και έχει μάλιστα στο βιογραφικό του μια παράσταση-θρύλο, μια ομάδα πέντε ηθοποιών και ενός μουσικού επί σκηνής καταφέρνουν ένα μικρό θεατρικό θαύμα. Πρόκειται για μια παράσταση με έντονο το σωματικό στοιχείο, που πατά επάνω σε ένα απίστευτα δυνατό κείμενο για να το αναδείξει σε όλο του το μεγαλείο, και με την μουσική να ερμηνεύεται λάιβ από κρουστά και τυχαία καθημερινά αντικείμενα." 
(Ηρώ Κουνάδη, in2life)

"Το «Πεθαίνω σαν Χώρα» στο ΒIOS δεν είναι απλά θέατρο, αλλά ένα βαρύ κατηγορώ που ακούγεται δυνατά. Τόσο δυνατά, που από το 1978 που γράφτηκε παίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η Αλίκη Στενού δεν φοβήθηκε καθόλου την κίνηση στην πρώτη της σκηνοθεσία. Τα σώματα των πέντε ηθοποιών είναι αεικίνητα, γεμάτα ένταση, την καλή φίλη του πάθους. Η σχέση της σκηνοθέτιδας με την αρχαία τραγωδία θεωρώ ότι εκφράζεται στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το έργο του Δημητριάδη, μια άχρονη τραγωδία άλλωστε και αυτό. Σημαντικό το γεγονός ότι και οι πέντε ηθοποιοί κινούνται σαν ομάδα, ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους και μας χαρίζουν μεστές ερμηνείες, ζωντανές, θαρραλέες!" 
(Άρης Γαβριελάτος,  αθηΝΕΑ)

"Το κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη μας παρουσιάζεται επί σκηνής από την θεατρική ομάδα ΚΝΟΤ σε σκηνοθεσία της Αλίκης Στενού και μας ταράζει εναλλασσόμενα την ήρεμη, τακτοποιημένη αντίληψη του κόσμου μας. Πριν τα χειροκροτήματα προηγείται ολιγόλεπτη σιωπή, τόση όση να αναπροσαρμόσει ολoκληρωτικά το mindset του κοινού περί ιστορίας, πολιτικής, κοινωνίας, ανθρωπισμού, εντολών, επιταγών, σχέσεων, βούλησης ή και μοίρας". 
(Ειρήνη-Σοφία Λίτινα, ΕΘΝΟΣ)

Παράσταση -αδιανόητη εμπειρία!- «Πεθαίνω σαν χώρα» στο «Bios». Εξαιρετική σκηνοθεσία, δυνατές ερμηνείες. […] Αυτό το ασταμάτητο, αδιανόητο, σύμπαν παρουσιάστηκε στο «Bios» και σε μία ώρα οι εσωτερικές εκρήξεις ήταν απανωτές. Η παράσταση σε καθηλώνει, σε κάνει χίλια κομμάτια, σε απελευθερώνει και σου δείχνει αυτό που μόνο οι νεκροί βλέπουν: τον κόσμο να γεννιέται ξανά και ξανά […] Το τέλος μιας εποχής έχει έρθει όπως ο προμελετημένος θάνατος μιας αθεράπευτης αρρώστιας. Αυτό είναι το πλαίσιο που έπρεπε να κινηθούν οι ηθοποιοί, σε αυτό έπρεπε να ακουμπήσει η σκηνοθετική ματιά της Αλίκης Στενού… Το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό, μια ασταμάτητη δύναμη που σάρωνε τα πάντα στη σκηνή του «Bios». Οι ερμηνευτές -Λίνα Κομνηνού, Σίμος Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνης Σανιάνος, Αλίκη Στενού- εκμεταλλεύτηκαν και το τελευταίο τετραγωνικό του χώρου, αξιοποίησαν κάθε λεπτό και τα σώματα τους δεν έπαψαν να εκπέμπουν ενέργεια, πάθος, ορμή. Η κίνηση (Λίνα Κομνηνού) ήταν καθοριστική για τη σκηνική συμπεριφορά, ενώ σημαντικό ρόλο παίζει η φωνητική διδασκαλία της Γεωργίας Κατσίβελου. Δεν πρέπει να παραλείψουμε την άψογη «συνομιλία» του Νίκου Τουλιάτου (μουσικός επί σκηνής, κρουστά) με τους ηθοποιούς. Η σκηνοθεσία της Αλίκης Στενού κινείται στην ίδια ταχύτητα με το κείμενο του Δημητριάδη και μας δίνει ένα εκθαμβωτικό αποτέλεσμα."! 
(Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, gazzetta.gr)

"Ακόμα να συνέλθουμε από το ηλεκτροσόκ του "Πεθαίνω σαν Χώρα - Βγαίνεις "κουρέλι" από την παράσταση, αλλά θες να την ξαναδείς. [...] Είναι ντυμένοι με τα ίδια περίπου ρούχα. Είναι οι αφηγητές. Γιατί ο πρωταγωνιστής ο πραγματικός είναι ο κάθε άνθρωπος. Αυτό σου λένε. Σου περιγράφουν σκληρές εικόνες αλλά δεν τις βλέπεις πάνω στην σκηνή. Δεν σου προκαλούν με συναισθηματικούς εκβιασμούς τη συμπάθεια. Η Αλίκη Στενού κάνει εκπληκτική δουλειά με τα εργαλεία της ως ηθοποιός, το σώμα και τη φωνή" 
(Ζωή Δημητρίου, Provocateur) 

Έγραψαν για την παράσταση

«Η Αλίκη Στενού επιμελήθηκε τη σκηνοθεσία του κλασικού κειμένου του Δημητριάδη μέσω του πολυφωνικού χαρακτήρα, καθοδήγησε υποκριτικά τους ηθοποιούς της ομάδας ΚΝΟΤ Λίνα Κομνηνού, Συμεών  Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνη  Σανιάνο αλλά και τον εαυτό της και γεφύρωσε την υψηλή λογοτεχνική γλώσσα του κειμένου με την υποκριτική της αντανάκλαση σε μια συνθήκη έντασης και εξάρσεων των συναισθημάτων […] Η επί σκηνής ζωντανή μεταλλική, ξερή μουσική υπόκρουση των κρουστών του Νίκου Τουλιάτου, που παρέπεμπε σε ήχο εμπόλεμης ζώνης, χρησιμοποιήθηκε επικουρικά προωθώντας το ρυθμό της κινησιολογίας και διαμόρφωσε ένα ηχητικό περιβάλλον που απογείωσε την παράσταση. […] Μέσω της σκηνοθετικής πρόσληψης της Στενού το δράμα ως κείμενο της παράστασης μετουσιάστηκε σε κείμενο δυνάμει παραστάσιμο, που μεταμόρφωσε της συγγραφικές προθέσεις.»
(Σιμόνη – Μαρία Γκολού,  tetragwno.gr)

"Η επιθανάτια αγωνία της «Χώρας» και των πολιτών της, μεταφέρεται άψογα από την Σκηνοθεσία της Αλίκης Στενού και τις ερμηνείες των ηθοποιών (Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνη Σανιάνο, Αλίκη Στενού) που βαδίζουν αποφασιστικά επάνω στη σκηνή, κατορθώνοντας να μεταδώσουν την απελπιστική διαβίωση των ανθρώπων στην υπό πολιορκία «Χώρα» τους, με την ένταση της ερμηνείας τους, τις συναισθηματικές τους εξάρσεις, τη στάση, τη μελετημένη κίνησή τους και τη χειμαρρώδη εκφορά του λόγου τους. Το νοηματικό φορτίο του έργου, ενισχύεται και από το εξαιρετικά προσεγμένο, μινιμαλιστικό σκηνικό, και την καταπληκτική -επί σκηνής- ζωντανή μουσική υπόκρουση του Νίκου Τουλιάτου, ο οποίος κατορθώνει, δανειζόμενος όργανα και αντικείμενα από το ίδιο το σκηνικό, να διαμορφώσει ένα ηχητικό περιβάλλον που απογειώνει την παράσταση. […] Μια παράσταση εκρηκτική και καθηλωτική, με ερμηνευτές που πάλλονται από ενέργεια ασταμάτητα και κινούνται ορμητικά αδιάκοπα. Μια παράσταση, που φαινομενικά έχει ως κύριο θέμα τον Θάνατο, μα δεν γίνεται ποτέ πένθιμη, ούτε προκαλεί την απόγνωση, γιατί οι επιθανάτιοι σπαραγμοί του Παλιού, αποτελούν ταυτόχρονα, την έναρξη της επώδυνης γέννησης του νέου." 
(Κώστας Λίχνος, Κατιούσα)

«Εξαιρετική άσκηση επί χάρτου και επί του πρακτέου. Η ατάκα μετά από την ατάκα, ο συγχρονισμός στην εκφορά, η χορογραφία κινήσεων και στομάτων. Είχα να δω πολύ καιρό παρόμοια δουλειά και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. [...]Οι Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνης Σανιάνος και Αλίκη Στενού μίλησαν, φώναξαν, ούρλιαξαν, έτρεξαν, χτυπήθηκαν, αφηγήθηκαν την πιο μίζερη ιστορία του κόσμου. […] Τρομερή πειθαρχία, άψογο κούμπωμα και ένα σύνολο ανθρώπων που υποδύονται χαρακτήρες χωρίς όνομα, που λένε γι’ αυτά που φοβόμαστε να σκεφτούμε. Η πανέξυπνη σκηνοθεσία της κυρίας Αλίκης Στενού φρόντισε να περάσει σε πρώτο πλάνο η ανάσα και ο ιδρώτας του, φρόντισε να θορυβηθούμε από τα χτυπήματα στο έδαφος και τα έδρανα. Η ομάδα που λειτούργησε σαν ΟΜΑΔΑ, το υποσύνολο που ήταν πιο ΣΥΝΟΛΟ από κάθε άλλο.»
(Κώστας Κούλης, noisy.gr)

«…Ένα αρμονικά δεμένο σύνολο, με συγχρονισμό και χημεία, με συγκινητική αφοσίωση και πίστη στο στόχο, με θαυμάσια δουλεμένα εκφραστικά μέσα σε υποκριτική, κινησιολογία, τραγούδι ή φωνητικά, με πάθος και ένταση, με αμεσότητα στην απεύθυνση στο κοινό, με σωστή άρθρωση που απαιτούσε ο χειμαρρώδης λόγος […] Μια εκρηκτική παράσταση από μια άξια ομάδα, με δυνατό εγκεφαλικό  κείμενο και θεαματική σκηνοθεσία…»
(Πίτσα Στασινοπούλου, Κουλτουρόσουπα)
 

Σε έναν χρόνο, 450 θύματα σεξουαλικής βίας στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας αναγνωρίστηκαν στη Γαλλία και υποστηρίζονται από την Επιτροπή Αναγνώρισης και Αποκατάστασης (CRR), εκ των οποίων 36 που έχουν λάβει οικονομική αποζημίωση, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η αρχή αυτή.

Η δομή αυτή δημιουργήθηκε στα τέλη του 2021 μετά την έκθεση κόλαφο της επιτροπής Sauvé, η οποία αποκάλυψε την έκταση των σεξουαλικών εγκλημάτων με θύματα παιδιά στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας από το 1950.

Στόχος της είναι να καταχωρεί τα αιτήματα για οικονομικές αποζημιώσεις ή επανορθώσεις μη οικονομικού χαρακτήρα, από θύματα βιαστών στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας και στη συνέχεια να προτείνει τη διαμεσολάβηση μεταξύ των δύο πλευρών.

Για να βοηθήσει στη διαδικασία, η CRR έχει δημιουργήσει ερωτηματολόγια και πίνακες με προτεινόμενα χρηματικά ποσά, που κυμαίνονται από 5.000 έως 60.000 ευρώ.

Συνολικά, “450 θύματα αναγνωρίζονται και υποστηρίζονται” από έναν από τους 25 επιτρόπους της CRR, επισημαίνει η επιτροπή σε δελτίο Τύπου που εκδόθηκε έπειτα από σχεδόν έναν χρόνο λειτουργίας της.

Για αυτές τις 450 περιπτώσεις, η CRR “διατύπωσε 80 συστάσεις για αποζημίωση” σε ιδρύματα, που περιλάμβαναν τόσο την οικονομική πλευρά όσο και μια μη οικονομική πλευρά.

Και σε αυτές τις 80 υποθέσεις, “ο μέσος όρος αποζημίωσης είναι 40.000 ευρώ“, διευκρίνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο πρόεδρός της Αντουάν Γκαραπόν.

Ανάμεσα στις 80 συστάσεις, 37 περιπτώσεις “έκλεισαν”: για τις 36 έχουν καταβληθεί οικονομικές αποζημιώσεις. Ένα θύμα δεν ζήτησε οικονομική αποζημίωση, σύμφωνα με την CRR.

Για τις άλλες 43, η CRR απηύθυνε ειδοποιήσεις, αλλά η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με την επιτροπή. Η επιτροπή επισημαίνει ότι “μεταξύ των 450 θυμάτων, το 85% ήταν ανήλικα την περίοδο των αξιόποινων πράξεων.

Το 71% αυτών των ανήλικων θυμάτων είναι άνδρες, ενώ τα δύο τρίτα των ενήλικων θυμάτων είναι γυναίκες”. Σύμφωνα με την επιτροπή, “οι επιθέσεις έγιναν κυρίως μεταξύ της δεκαετίας του 1960 και του 1980”.

Οι μη οικονομικές επανορθώσεις που ζητούνται περισσότερο από τα θύματα είναι “η έκκληση για μαρτυρίες για την αναζήτηση άλλων θυμάτων, η γνώση της πορείας του θύτη και η αναγνώριση της σοβαρότητας όσων εκτυλίχθηκαν σε κάποιο συγκεκριμένο θρησκευτικό ίδρυμα”.

Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Από 25 Δεκεμβρίου έως 22 Ιανουαρίου

Θέατρο Κολλεγίου Αθηνών

Βασισμένο στο “The Trapp Family Singers” της Maria Augusta Trapp

Πρωταγωνιστούν

Νάντια Κοντογεώργη, Λεωνίδας Κακούρης, Ναταλία Δραγούμη, Μαντώ, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.

Συμμετέχουν χορωδία & ζωντανή ορχήστρα

Ένα από τα πιο αγαπημένα μιούζικαλ όλων των εποχών “Η Μελωδία της Ευτυχίας”, ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου του Κολλεγίου Αθηνών. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας Φον Τραπ που έγινε μιούζικαλ σε μουσική Ρίτσαρντ Ρότζερς και στίχους  Όσκαρ Χάμερσταϊν .

Στη συνέχεια, το 1965, έγινε ταινία με την Τζούλι Άντριους και τον Κρίστοφερ Πλάμερ, η οποία απέσπασε 5 Όσκαρ και έκανε ρεκόρ εισπράξεων.
Το σάουντρακ της ταινίας πούλησε περισσότερα από
11 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.

Τη μεταφορά του μιούζικαλ στα ελληνικά, τη σκηνοθεσία καθώς και την απόδοση του κειμένου και των στίχων υπογράφει η Θέμις Μαρσέλλου. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι η Νάντια Κοντογεώργη, ο Λεωνίδας Κακούρης, η Ναταλία Δραγούμη, η Μαντώ 
και ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.
Μαζί τους ένας πολυμελής θίασος καθώς επίσης και ζωντανή ορχήστρα.

Υπόθεση
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Αυστρία του 1930. Η Μαρία (Νάντια Κοντογεώργη), μια νεαρή και γεμάτη ζωντάνια κοπέλα έχει αποσυρθεί σε μοναστήρι. Ωστόσο, η βαθιά αγάπη της για τη μουσική και το πάθος της για τη ζωή την εμποδίζουν να υπακούσει τους κανόνες του μοναστηριού. Έτσι, όταν ο πλοίαρχος Γκεόργκ Φον Τραπ (Λεωνίδας Κακούρης) γράφει στο μοναστήρι και ζητά κάποια μοναχή ως γκουβερνάντα, η Ηγουμένη (Μαντώ) στέλνει τη Μαρία, θέλοντας να τη βοηθήσει να βρει το δρόμο της.

Ο πλοίαρχος, μετά το θάνατο της γυναίκας του,  μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του, τα οποία λόγω της απουσίας της μητέρας και των συνθηκών έχουν γίνει απείθαρχα.

Όμως η άφιξη της χαρούμενης Μαρίας έχει πολύ θετική επίδραση στα παιδιά και το σπίτι του πλοιάρχου γεμίζει τραγούδια, φωνές και γέλια. Ο στενός φίλος της οικογένειας Μαξ Ντετ Βάιλερ (Αλέξανδρος Αντωνόπουλος) εντυπωσιάζεται από τις μουσικές δυνατότητες των παιδιών και τους κανονίζει μια σειρά από δημόσιες εμφανίσεις.

Ο πλοίαρχος επιστρέφει από ένα ταξίδι του έχοντας στο πλευρό του την Βαρώνη Έλσα Σρέντερ (Ναταλία Δραγούμη) και ανακοινώνει πως πρόκειται να την παντρευτεί. Η ανακοίνωση του επερχόμενου γάμου κάνει τον πλοίαρχο και την Μαρία να συνειδητοποιήσουν ότι είναι ερωτευμένοι μεταξύ τους.

Σκηνοθεσία – απόδοση κειμένου / στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

Κείμενο: Howard Lindsay & Russel Crouse

Μουσική: Richard Rodgers

Στίχοι: Oscar Hammerstein II

Ενδυματολόγος: Παναγιώτα Κοκκορού

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλάτου

Πρωταγωνιστούν: 
Νάντια Κοντογεώργη, Λεωνίδας Κακούρης,
Ναταλία Δραγούμη, Μαντώ, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος.

Συμμετέχουν χορωδία & ζωντανή ορχήστρα.

Αίθουσα συναυλιών Κολλεγίου Αθηνών

Διεύθυνση: Στεφάνου Δέλτα 15, Ψυχικό 154 52

*Το θέατρο διαθέτει δωρεάν parking

Τιμές εισιτηρίων

Vip 65€

Α ζώνη 50€

Β ζώνη 45€

Γ ζώνη 40€ 

Δ ζώνη 35€

Ε ζώνη 27€

ΣΤ ζώνη 20€

Εισιτήρια προπωλούνται :
https://www.viva.gr/tickets/theater/i-melodia-tis-eutyxias/

Πληροφορίες  :210 9213310

Σκηνές που κόβουν την ανάσα περιέγραψε στην κατάθεσή της ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Η Ιωάννα Πεταλά, περιγράφει το απόλυτο χάος που βίωσε. Η φονική φωτιά της στέρησε τους γονείς της, ενώ η ίδια νοσηλεύτηκε επί 54 ημέρες σε κρίσιμη κατάσταση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. 

• Μέσα στο απόλυτο χάος «κάποιος μου είπε «κοπέλια καίγεσαι» Είχα πιάσει φωτιά από πίσω. Έφτασα στη θάλασσα κι έπεσα κατευθείαν μέσα» κατέθεσε η γυναίκα, η οποία χρειάστηκε και η ίδια να νοσηλευτεί επί 54 ημέρες χειρουργήθηκε, μπήκε στην ΜΕΘ σε κρίσιμη κατάσταση και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αντιμετωπίζει σοβαρές προβλήματα.

Η σκηνή του αποχωρισμού με τους υπερήλικους γονείς της με τους οποίους χάθηκε μέσα στον πανικό έχει σημαδέψει για πάντα την ψυχή της . Η μάρτυρας δεν μπορούσε – και πως αλλιώς άλλωστε να κάνει να περιγράψει με πόνο ψυχής τη σκηνή του αποχωρισμού.

«Ο πατέρας μου απανθρακώθηκε κοντά στο αμάξι»

«Η μάνα ήταν πεσμένη στα γόνατα στο πεζοδρόμιο, τόσο καμένη που δεν είχε μαλλιά. Ήταν γυμνή, χωρίς μαλλιά και ούρλιαζε. Της έφεραν ένα τραπεζομάντιλο από την ταβέρνα και νερό. Ξέρω από έναν κύριο που ήταν μαζί της ότι 5-6 ώρες ότι ήταν ζωντανή. Με το που έφτασε στη Ραφήνα πέθανε» είπε και συνέχισε. Ο πατέρας μου απανθρακώθηκε κοντά στο αμάξι. Ήταν 89 ετών και περπατούσε με μπαστούνι», κατέθεσε η κ. Πεταλά καθηλώνοντας τους πάντες.

«Δεν μας ενημέρωσε κανείς. Υπήρξε η αντίληψη στο Μάτι ότι αν συνέβαινε κάτι επικίνδυνο χτυπούσαν οι καμπάνες. Αν μας ειδοποιούσε κάποιος έστω και δέκα λεπτά νωρίτερα, ήταν μια κατηφόρα θα είχαμε φτάσει στη θάλασσα. Οι δικοί μου θα ζούσαν» ανέφερε.

Η μάρτυρας περίγραψε στους δικαστές πως μέσα σε λίγα λεπτά η φωτιά έφτασε στο σπίτι τους και υποχρεώθηκαν να φύγουν λίγο πριν τις 6, με το αυτοκίνητο μιας γειτόνισσας. «Εκείνη την ημέρα, γύρω στις 17:30, άκουσα στην τηλεόραση για τη φωτιά στο Νταού. Δέκα λεπτά μετά, κόπηκε το ρεύμα και βγήκε όλη η γειτονιά έξω. Υπήρχε κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα, ο αέρας δυνατός.

Είπαμε να κλειστούμε στο σπίτι. Την ώρα που έκλεινα το τελευταίο παντζούρι ακούω τη μαμά μου να ουρλιάζει. Είχαν λαμπαδιάσει κάτι κλαδιά. Άρπαξε η μαμά μου την τσάντα της κι εγώ τα κλειδιά και φύγαμε. Την ώρα που φεύγαμε μια γειτόνισσα έμπαινε στο αμάξι της και πήγαμε μαζί της. Φύγαμε αναγκαστικά αριστερά και κάτω. Η φωτιά μάς κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Ακινητοποιηθήκαμε και είδα ότι η φωτιά ήταν πολύ κοντά. Τους λέω βγείτε έξω θα καούμε. Έπεσε πολύ πυκνός μαύρος καπνός».

«Βγείτε έξω θα καούμε»

Η επόμενη σκηνή είναι από εκείνες και στο άκουσμα τους μόνο… κόβουν την ανάσα: «Η φωτιά μας κυνήγαγε από αριστερά και πίσω. Όταν ακινητοποιηθήκαμε είδα ότι η φωτιά ήταν πολύ κοντά. Τους λέω «βγείτε έξω θα καούμε». Έπεσε πολύ πυκνός μαύρος καπνός» περιέγραψε η μάρτυρας η οποία επίτομα φορτισμένη μίλησε για τη στιγμή που η φωτιά τους πρόλαβε.

«Έπεσα κάτω, έχασα τα γυαλιά μου. Γύρισα πίσω και είδα πύρινες νιφάδες. Ενστικτωδώς κατευθύνθηκα προς θάλασσα. Άκουγα ανθρώπους να ουρλιάζουν. Περνούσε ένα νεαρός μόνο με το μποξεράκι του και μια μάνα με ένα λιπόθυμο ή παιδάκι στην αγκαλιά της Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα και να βγάζω τις σάρκες μου. Βγήκα έξω και ξαναμπήκα μέσα γιατί στέγνωσα και πέθαινα από τον πόνο. Κάποια στιγμή ήρθε ένα καραβάκι, έπεσα λιπόθυμη», είπε η μάρτυρας επιστρατεύοντας όλη τη δύναμη της ψυχής της.

Η ίδια χρειάστηκε να νοσηλευτεί, να χειρουργηθεί και να παραμείνει στη ΜΕΘ για 54 ημέρες. «Είχαν πει ότι δε θα γλιτώσω. Δε μπορούσα να περπατήσω. Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα. Δε μπορώ να λειτουργήσω σωστά. Δεν περνάει μέρα που να μη σκεφτώ αυτά που έχω ζήσει», πρόσθεσε.

Αμέσως μετά εξετάστηκε η αδελφή της μάρτυρος, Ελένη Πέταλα η οποία μίλησε για τις απεγνωσμένες προσπάθειες της να εντοπίσει την οικογένεια της μέσα στο αλαλούμ που επικρατούσε.

«Αναζητώντας τους δικούς μου ανθρώπους, έκανα δεκάδες τηλέφωνα παντού. Λιμενικό, πυροσβεστική, νοσοκομεία. Δεν έβρισκα κανένα. Και δέχομαι κλήση λίγη ώρα αργότερα από την πυροσβεστική Θεσσαλονίκης! Εκεί δήλωσα τους αγνοούμενους! Στην πυροσβεστική Θεσσαλονίκης». Και πρόσθεσε πως όταν πήγε στο νοσοκομείο να δει την αδερφή της «ο θάλαμος μύριζε καμένη σάρκα. Ήταν άλλοι τρεις μαζί με την αδελφή μου». Συγκλονιστικός ήταν και ο τρόπος που τελικά κατάφερε να εντοπίσει τους καμένους γονείς της.

«Δεν είχα καμία ειδοποίηση για τους γονείς μου άλλωστε και την αδελφή μου μόνη μου τη βρήκα στο νοσοκομείο. Τηλεφώνησα στο νεκροτομείο και τους είπα πως πιστεύω ότι έχουν εκεί τους γονείς μου. Ζήτησα να πάρουν δείγμα DNA. Πράγματι ήρθαν από πήραν δείγμα από την αδελφή μου. Την Παρασκευή αναγνωρίστηκε η μητέρα μου και το Σάββατο ο πατέρας μου», κατέθεσε και συμπλήρωσε «καμία υπηρεσία δεν λειτούργησε».

«Θα πεθάνετε αλήτες» του φώναζε άγνωστος σπάζοντας το τζάμι του αυτοκινήτου και εξυβρίζοντας τον πολιτικό και επαγγελματικό του χώρο

Με έκπληξη και αποτροπιασμό ενημερωθήκαμε από τον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό του 105,5 Στο Κόκκινο, Γιάννη Στρατάκη, για την επίθεση που δέχτηκε τις μεσημεριανές ώρες της 01/12/2022, επί της λεωφόρου Κηφισίας.

Δικυκλιστής ακολούθησε το όχημα του Γιάννη Στρατάκη, εξυβρίζοντας τόσο αυτόν, όσο και τον πολιτικό και επαγγελματικό του χώρο. Όταν σταμάτησαν σε φανάρι, ο δικυκλιστής άφησε το μηχανάκι του και ξεκίνησε να χτυπά τα τζάμια του αυτοκινήτου, εκτοξεύοντας ύβρεις και απειλές, όπως «θα πεθάνετε αλήτες». Εντέλει, ο δικυκλιστής έσπασε το τζάμι του συνοδηγού, τραυματίζοντας – ευτυχώς ελαφρά – τον Στρατάκη στο χέρι και έφυγε με ταχύτητα στα στενά της Κηφισιάς.

Ο συνάδελφός μας επικοινώνησε αμέσως με τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Θεοδωρικάκο, καταγγέλλοντας την επίθεση που δέχτηκε. Δεν υπήρξε καμία απολύτως ανταπόκριση.

Από μέρους μας, καταγγέλλουμε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την επίθεση στον συνάδελφό μας, η οποία κατά τα φαινόμενα σχετίζεται με τον δημόσιο λόγο που εκφέρει από τη συχνότητα του σταθμού 105,5 Στο Κόκκινο.

Οι απόπειρες εκφοβισμού και οι απειλές προς εργαζόμενους του σταθμού δεν είναι κάτι καινοφανές. Πολύ συχνά γινόμαστε αποδέκτες μηνυμάτων και τηλεφωνημάτων με υβριστικό ή και ξεκάθαρα απειλητικό περιεχόμενο.  Συνιστά όμως μείζονα ποιοτική αναβάθμιση της απειλής το ότι κάποιοι θεωρούν πως υφίσταται πρόσφορο έδαφος για να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις.

Ως 105,5 Στο Κόκκινο, δηλώνουμε σε όλους τους τόνους πως θα πράξουμε ό,τι είναι εφικτό για να προστατεύσουμε, όχι μόνο τη σωματική ακεραιότητα των εργαζόμενων, αλλά και τη δυνατότητά τους να εκφέρουν ελεύθερα την άποψή τους από τις συχνότητες του σταθμού. Το αυτό ακριβώς απαιτούμε και από την οργανωμένη Πολιτεία.

105,5 Sto Kokkino · Γιάννης Στρατάκης - 105,5 Στο Κόκκινο - 2 Δεκεμβρίου 2022

• ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Μετά από λαϊκή απαίτηση, οι Polkar θα επανέλθουν για δύο εορταστικές εμφανίσεις στο Club του Σταυρου του Νότου, ώστε να βροντοφωνάξουμε «μαζί αγάπες μου» και τις γιορτές! Τις Κυριακές 25 Δεκεμβρίου και 1^η Ιανουαρίου η υπερμπάντα που έβαλε φωτιά στις αθηναϊκές νύχτες έρχεται στο Club του Σταυρού του Νότου για ένα εκρηκτικό βαλκανικό πανηγύρι! 

Ξεχαρβαλωμένα γιουκαλίλι, χάλκινα σε παροξυσμό, ιπτάμενα χαρτάκια και φιλιά στο στόμα για όσους το επιθυμούν, είναι από τα λίγα που θα συμβούν. Η ζωή τους ήταν σκ@τ@ αλλά τώρα που επανέρχονται στη νύχτα,  η ζωή μας θα γίνει καλύτερη!

    Info:

Ώρα Έναρξης: 22.30

Ώρα Προσέλευσης: 22.00

Εισιτήριο θέασης: 14 ευρώ (Το εισιτήριο θέασης αφορά στην είσοδο στον χώρο) 

* Προπώληση εισιτηρίων στο viva.gr 

** Πώληση εισιτηρίων θέασης την ίδια μέρα στο ταμείο του καταστήματος .

*** Για κράτηση θέσης καθήμενου σε τραπέζι επικοινωνείτε στο τηλ 210 9226975

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/music/poklar-stauros-tou-notou-club/

Σταυρός του Νότου

Φραντζή και Θαρύπου 35-37, 117 43, Νέος Κόσμος 

www.stn.gr

email: stavroslive@gmail.com 

Λίγα λόγια για τους Polkar

Με μουσική που χαρακτηρίζεται ως “πανηγυρτζίδικη balkan”, oι “Polkar” ξεκίνησαν ως το μουσικό συγκρότημα του ηθοποιού Γιώργου Παπαγεωργίου έχοντας δίπλα του τον μουσικό Γιάννη Κυρατσό. Πήραν το όνομα τους μετά από ένα ταξίδι της μπάντας στη Σερβία το 2013. Στα σλάβικα “polkar” σημαίνει “μεθυσμένος χορευτής που τραγουδάει φάλτσα”. Στα live τους έχουν ως άξονα τη δημιουργία μιας ανοιχτής μουσικοθεατρικής performance σε διαδραστική επικοινωνία με το κοινό, περνώντας αβίαστα από όλα τα μουσικά είδη που τους αφορούν.

Δημιουργήθηκαν πριν από 9 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη για τον ήχο τους, τον βαρύ βαλκανικό αέρα και τα ένδοξα χρόνια των ‘90s που μεγάλωσαν στα μουσικά προβάδικα στα Άνω Λαδάδικα.

Έχουν κυκλοφορήσει δύο δισκογραφικές εργασίες, με τίτλους «Όλα αρχίζουν» και «4+1 τραγούδια για αγκαλιές» με τραγούδια που έχουν ξεχωρίσει τα «Όλα αρχίζουν», «Το τραγούδι της καλής παντρειάς», «Caribbean girl», «Love me tonight», «Ο δεσμός» παρέα με την κομπανία κανταδόρων “Τροβαδούροι της παλιάς Αθήνας”, «Αθήνα» και άλλα. Το τραγούδι «Η ζωή μου είναι σκατά» κυκλοφόρησε ανεξάρτητα ως solo project του Γιώργου Παπαγεωργίου σε συνεργασία με τον Σπύρο Γραμμένο, συγκεντρώνοντας ενθουσιώδη αποδοχή στο Youtube

Άξια ελληνική εκπροσώπηση της Αισθητικής και Πλαστικής Χειρουργικής στις ΗΠΑ,
καθώς η επιστημονική ομάδα του Kosmesis,
η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου και ο Δρ. Ευάγγελος Κεραμίδας, βραβεύτηκε
στο πλαίσιο του 91ου Συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρίας Πλαστικής Χειρουργικής
(American Society of Plastic Surgeons - ASPS), με τίτλο
“Plastic Surgery The Meeting 2022”, από τις 27 έως τις 30 Οκτωβρίου,
στη Βοστώνη, στις ΗΠΑ, στην τελετή απονομής των βραβείων”
για τις καλύτερες επιστημονικές δημοσιεύσεις, “Best Paper Awards 2022”. 

Ειδικότερα, στους έγκριτους Πλαστικούς Χειρουργούς του Kosmesis,
απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Cosmetic,
καθώς η δημοσίευσή τους, το 2021, για τη δημοφιλή, προσωπική τεχνική
για την ενέσιμη αυξητική των χειλιών με τίτλο:
“A Safe and Effective Lip Augmentation Method: The Step-by-Step Φ (Phi) Technique”,
στο πιο έγκριτο παγκοσμίως και άκρως επιλεκτικό επιστημονικό περιοδικό
της ειδικότητας της Πλαστικής Χειρουργικής
(Plastic and Reconstructive Surgery Global Open) διακρίθηκε
ως η ΚΑΛΥΤΕΡΗ στον τομέα της Αισθητικής (Cosmetic section)!

Στο Plastic Surgery The Meeting –στο πλαίσιο του οποίου βραβεύτηκε
η επιστημονική ομάδα του Kosmesis, Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου και Δρ. Ευάγγελος Κεραμίδας–
συγκεντρώνονται, κάθε χρόνο, οι καλύτεροι και πιο έμπειροι χειρουργοί της ειδικότητας,
και μοιράζονται την τεχνογνωσία τους με συναδέλφους από χώρες από όλο τον κόσμο.
Είναι το κορυφαίο εκπαιδευτικό γεγονός της χρονιάς, για τους πλαστικούς χειρουργούς
τόσο για τους Αμερικανούς όσο και για τους συναδέλφους τους, παγκοσμίως.

«Η αναγνώριση δεν είναι ποτέ αυτοσκοπός σε έναν επιστήμονα, όταν όμως έρχεται
για μια ακόμα φορά, δεν μπορώ παρά ταπεινά να πω πως καταφέραμε μέσα από την αγάπη μας
για αυτό που κάνουμε να φτάσουμε μέχρι τη Βοστώνη και να τιμήσουμε κάθε ρόλο ιερό
που ευγνωμονούμε καθημερινά», επεσήμανε ο Δρ. Ευάγγελος Κεραμίδας,
παραλαμβάνοντας το πρώτο βραβείο. «Εγώ είμαι μικρός πολύ μπροστά στα θαύματα της επιστήμης,
αλλά εάν έχουμε καταφέρει να δώσουμε χαρά στου ασθενείς μας,
τότε έχουμε επιτελέσει το έργο μας!», τόνισε καταλήγοντας.

«Η πλαστική χειρουργική δεν είναι μόνο μια επιστήμη, αλλά και μία τέχνη,
και εμείς την σεβόμαστε απεριόριστα όπως και τους ασθενείς μας, στους οποίους έχουμε αφιερωθεί!»,
δήλωσε κατά την απονομή η Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου και πρόσθεσε:
«Όταν, λοιπόν, οι κόποι και οι τεχνικές μας αναγνωρίζονται ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, τότε όλη η συγκίνηση,
η πλησμονή, η ευγνωμοσύνη και η ευτυχία, προσπαθεί να συρρικνωθεί και να χωρέσει στο χαμόγελο μου!
Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο...».

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η βραβευμένη προσωπική τεχνική ενέσιμης αυξητικής χειλιών
Step by step Φ technique, που δημιούργησαν οι δύο καταξιωμένοι Πλαστικοί Χειρουργοί
του Kosmesis, Δρ. Βίλλυ Ροδοπούλου και Δρ. Ευάγγελος Κεραμίδας, παρουσιάστηκε, πρόσφατα,
σε σχετική εισήγηση του Δρ. Ε. Κεραμίδα στο 26^ο Παγκόσμιο Συνέδριο ISAPS 2022
(Κωνσταντινούπολη, 20 έως 24 Σεπτεμβρίου 2022), όπου η ομάδα του Kosmesis
συμμετείχε ως επίσημοι προσκεκλημένοι ομιλητές, αλλά και
στο 14^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής
(Θεσσαλονίκη, 19 έως 22 Οκτωβρίου 2022).

Σχετικά με την Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών (ASPS)

Η American Society of Plastic Surgeons (ASPS) είναι η μεγαλύτερη επιστημονική εταιρεία
στην ειδικότητα της πλαστικής χειρουργικής στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1931.
Η ASPS αντιπροσωπεύει το 94% όλων των πιστοποιημένων πλαστικών χειρουργών στις ΗΠΑ
και περισσότερων από 11.000 πλαστικών χειρουργών παγκοσμίως,
που την καθιστούν κορυφαία επιστημονική εταιρεία
στην Αισθητική και Επανορθωτική Πλαστική Χειρουργική.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου, ο Παναγιώτης Μαντάς, μέλος της Δ.Ε του ΔΗΚΚΙ, στο studio του e roi, συζητάει με τον  Δημήτρη Κούβελα, καθηγητή Φαρμακολογίας στο ΑΠΘ, με θέμα:  "Αυξημένη νοσηρότητα - θνησιμότητα & Εμβόλια"