Ακόμη μια μέρα σκοταδισμού για τα δικαιώματα της γυναίκας ξημέρωσε στις ΗΠΑ, καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας του Τέξας εμπόδισε εγκυμονούσα να διακόψει επειγόντως την πολύ επικίνδυνη κύησή της.
Όπως σημειώνει η ΕΡΤ, ο γενικός εισαγγελέας Κεν Πάξτον είχε καταφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο του Τέξας για να ακυρώσει μια δικαστική απόφαση που εκδόθηκε προχθές, Πέμπτη, και επέτρεπε στην 31χρονη Κέιτ Κοξ να διακόψει την εγκυμοσύνη της, η οποία απειλεί τη γονιμότητά της και τη ζωή της – μια σπάνια απόφαση σ’ αυτή την πολιτεία η οποία απαγορεύει την άμβλωση εκτός από πολύ σπάνιες εξαιρέσεις, καθώς έχει μια από τις πιο αυστηρές νομοθεσίες στις ΗΠΑ για το θέμα αυτό.
«Χωρίς να εξετάσει την ουσία, το Δικαστήριο αναστέλλει διοικητικά την απόφαση του επαρχιακού δικαστηρίου» που επέτρεψε στην Κοξ να προχωρήσει σε άμβλωση, ανέφερε το Κέντρο για τα Αναπαραγωγικά Δικαιώματα (CRR) που εκπροσωπεί την Κοξ ενώπιον της δικαιοσύνης.
Το CRR διένειμε αντίγραφο της απόφασης του δικαστηρίου.
Το δικαστήριο αναφέρει πως το αίτημα της Κοξ παραμένει ενώπιόν του για να εξετασθεί.
«Αν και εξακολουθούμε να ελπίζουμε ότι το Δικαστήριο θα απορρίψει τελικά το αίτημα της πολιτείας και ότι θα το πράξει γρήγορα», εξηγεί η Μόλι Ντιουέιν, η οποία είναι η κύρια δικηγόρος του CRR, προσθέτει πως φοβάται ότι η αναβολή της απόφασης της δικαιοσύνης ισοδυναμεί εν τέλει με άρνηση.
«Πρόκειται για επείγουσα ιατρική φροντίδα. Η Κέιτ είναι ήδη έγκυος 20 εβδομάδες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να ικετεύουν ενώπιον ενός δικαστηρίου για να λάβουν ιατρική φροντίδα», δήλωσε.
Η Κοξ ανέφερε στην προσφυγή της πως, αν συνεχίσει την κύηση, θα χρειαστεί να υποβληθεί στην τρίτη καισαρική επέμβασή της και αυτό είναι πιθανό να θέσει σε κίνδυνο την ικανότητά της να αποκτήσει και άλλα παιδιά, κάτι που, όπως λέει, θέλουν η ίδια και ο σύζυγός της.
Ισχυροί περιορισμοί
«Ο νόμος του Τέξας απαγορεύει τις αμβλώσεις», είχε υπογραμμίσει ο γενικός εισαγγελέας Κεν Πάξτον ισχυριζόμενος ότι η δικαστίνα του επαρχιακού δικαστηρίου «καταχράσθηκε την εξουσία της» χωρίς «καμιά απόδειξη» ενώ «ο ιατρικός εμπειρογνώμονας του Τέξας είχε εκτιμήσει ότι η κ. Κοξ δεν εκπλήρωνε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να τύχει ιατρικής εξαίρεσης».
Στη προσφυγή του, ο Κεν Πάξτον, ένας υπερσυντηρητικός ρεπουμπλικανός, είχε ζητήσει από το Ανώτατο Δικαστήριο του Τέξας να «αναστείλει» αυτή την απόφαση.
Η Κέιτ Κόξ έλαβε την περασμένη εβδομάδα επιβεβαίωση ότι το έμβρυό της έχει προσβληθεί από τρισωμία 18 (σύνδρομο Edwards), μια χρωμοσωμική ανωμαλία η οποία συνδέεται με σοβαρές δυσπλασίες. Στη διάρκεια της κατεπείγουσας ακροαματικής συνεδρίασης προχθές, Πέμπτη, η δικαστίνα Μάγια Γκέρα Γκέιμπλ της είχε δώσει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε άμβλωση.
Σε μια ανακοίνωση, την οποία περιέλαβε σε επιστολή που απηύθυνε σε νοσοκομεία του Τέξας, ο Κεν Πάξτον είχε ήδη προειδοποιήσει την Πέμπτη για «μακροπρόθεσμες εν δυνάμει συνέπειες», σε περίπτωση που τα ιδρύματα αυτά επέτρεπαν την άμβλωση. Είχε υποστηρίξει πως η απόφαση της δικαστίνας υπέρ της Κοξ δεν προστατεύει ούτε αυτά τα νοσοκομεία «ούτε κανένα άλλο πρόσωπο από το να θεωρηθούν αστικά και ποινικά υπεύθυνα για παραβίαση των νόμων του Τέξας περί αμβλώσεων».
Οι ζωές των γυναικών συνεχίζουν να μπαίνουν σε κίνδυνο μετά τη κατάργηση του νόμου που προστάτευε την άμβλωση ως δικαίωμα και την επακόλουθη απαγόρευσή του. Συγκεκριμένα υπενθυμίζεται πως το καλοκαίρι του 2022, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών ανέτρεψε την απόφαση «Roe v. Wade», που εδώ και μισό αιώνα εγγυόταν το ομοσπονδιακό δικαίωμα των Αμερικανίδων να διακόπτουν την κύησή τους.
Έκτοτε γύρω στις είκοσι πολιτείες απαγόρευσαν τις αμβλώσεις ή τις περιόρισαν πολύ, όπως το Τέξας, το οποίο δεν επιτρέπει την εθελούσια διακοπή της κύησης παρά μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος θανάτου ή σοβαρής αναπηρίας για τη μητέρα.
Το Sellafield, η πιο επικίνδυνη πυρηνική εγκατάσταση της Ευρώπης που περιέχει σημαντικά περισσότερα ραδιενεργά υλικά από τοΤσερνόμπιλ, έχει μια επιδεινούμενη διαρροή εδώ και τρία χρόνια, από ένα τεράστιο σιλό ραδιενεργών αποβλήτων που θα μπορούσε να αποτελέσει δημόσιο κίνδυνο, αποκαλύπτει ο Guardian.
Οι ανησυχίες για την ασφάλεια στο ετοιμόρροπο κτίριο, καθώς και οι ρωγμές σε μια δεξαμενή τοξικής λάσπης, γνωστή ως Β30, έχουν προκαλέσει διπλωματικές εντάσεις με χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Νορβηγία και η Ιρλανδία, οι οποίες φοβούνται ότι το Sellafield δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα.
Η διαρροή ραδιενεργού υγρού από έναν από τους «υψηλότερους πυρηνικούς κινδύνους στο Ηνωμένο Βασίλειο» – ένα ετοιμόρροπο κτίριο στο τεράστιο εργοτάξιο της Κάμπρια, γνωστό ως Magnox swarf storage Silo (MSSS) – είναι πιθανό να συνεχιστεί μέχρι το 2050. Αυτό θα μπορούσε να έχει «δυνητικά σημαντικές συνέπειες» εάν επιταχυνθεί, με κίνδυνο να μολυνθούν τα υπόγεια ύδατα, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο.
Ρωγμές έχουν επίσης δημιουργηθεί στο σκυρόδεμα και την άσφαλτο που καλύπτουν την τεράστια λίμνη που περιέχει πυρηνική λάσπη δεκαετιών, μέρος ενός καταλόγου προβλημάτων ασφαλείας στο χώρο.
Οι ανησυχίες αυτές αναδείχθηκαν στο πλαίσιο μιας ετήσιας έρευνας του Guardian σχετικά με προβλήματα που εκτείνονται από την παραβίαση του κυβερνοχώρου, τη ραδιενεργό μόλυνση και την τοξική εργασιακή κουλτούρα στην τεράστια πυρηνική χωματερή.
Το Sellafield, ένας εκτεταμένος χώρος έξι τετραγωνικών χιλιομέτρων στην ακτή της Κάμπρια, όπου απασχολούνται 11.000 εργαζόμενοι, αποθηκεύει και επεξεργάζεται πυρηνικά απόβλητα από οπλικά προγράμματα και παραγωγή πυρηνικής ενέργειας και είναι η μεγαλύτερη τέτοια εγκατάσταση στην Ευρώπη.
Ένα έγγραφο που στάλθηκε στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Sellafield τον Νοέμβριο του 2022 και το οποίο είδε ο Guardian εξέφρασε σοβαρές ανησυχίες για την υποβάθμιση της ασφάλειας σε ολόκληρη την περιοχή, προειδοποιώντας για τον «σωρευτικό κίνδυνο» από παραλείψεις που κυμαίνονται από την πυρηνική ασφάλεια έως τον αμίαντο και τα πρότυπα πυρασφάλειας.
Ένας επιστήμονας που συμμετέχει σε επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύει τη βρετανική κυβέρνηση σχετικά με τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας στην υγεία δήλωσε στον Guardian ότι οι κίνδυνοι που εγκυμονούν η διαρροή και άλλες διαρροές χημικών ουσιών στο Sellafield έχουν «σπρωχτεί σταθερά κάτω από το χαλί».
Μια πυρκαγιά το 1957 στο Windscale, όπως ήταν παλαιότερα γνωστή η τοποθεσία, ήταν το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα του Ηνωμένου Βασιλείου μέχρι σήμερα. Μια έκθεση της ΕΕ το 2001 προειδοποίησε ότι ένα ατύχημα στο Sellafield θα μπορούσε να είναι χειρότερο από το Τσερνόμπιλ, τον τόπο της καταστροφής του 1986 στην Ουκρανία, που εξέθεσε πέντε εκατομμύρια Ευρωπαίους σε ραδιενέργεια.
Η έκθεση αναφέρει ότι τα γεγονότα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ατμοσφαιρική απελευθέρωση ραδιενεργών αποβλήτων στο εργοστάσιο περιλαμβάνουν εκρήξεις και αεροπορικές συντριβές.
Τεταμένες οι διπλωματικές σχέσεις της Βρετανίας με ΗΠΑ, Νορβηγία και Ιρλανδία λόγω του Sellafield
Είναι τέτοια η ανησυχία για τα πρότυπα ασφαλείας του, που αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν προειδοποιήσει για την υποδομή του σε διπλωματικά τηλεγραφήματα, γνώση των οποίων επικαλείται ο Guardian. Μεταξύ των ανησυχιών τους είναι οι διαρροές από ρωγμές στο σκυρόδεμα στις τοξικές λίμνες και η έλλειψη διαφάνειας από τις βρετανικές αρχές σχετικά με τα ζητήματα του εργοστασίου. Το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ έχουν μια σχέση δεκαετιών στον τομέα της πυρηνικής τεχνολογίας.
Οι ανησυχίες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του Sellafield έχουν επίσης οδηγήσει σε εντάσεις με την ιρλανδική και τη νορβηγική κυβέρνηση.
Οι Νορβηγοί αξιωματούχοι ανησυχούν ότι ένα ατύχημα στο χώρο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα νέφος ραδιενεργών σωματιδίων που θα μεταφερόταν από τους επικρατούντες νοτιοδυτικούς ανέμους στη Βόρεια Θάλασσα, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για την παραγωγή τροφίμων και την άγρια ζωή της Νορβηγίας. Ανώτερος Νορβηγός διπλωμάτης δήλωσε στον Guardian ότι πιστεύει ότι το Όσλο θα πρέπει να προσφερθεί να βοηθήσει στη χρηματοδότηση του εργοταξίου, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια, αντί να «λειτουργεί κάτι τόσο επικίνδυνο με τόσο μικρό προϋπολογισμό και χωρίς διαφάνεια»
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, ένα ραδιενεργό νέφος από το Sellafield θα μπορούσε να φτάσει στις νορβηγικές ακτές σε λιγότερο από 12 ώρες.
Η ιρλανδική κυβέρνηση προσπάθησε να αναλάβει δράση κατά της Sellafield παραπέμποντας την σε δικαστήριο του ΟΗΕ το 2006, λόγω ανησυχιών σχετικά με τις επιπτώσεις του εργοστασίου στο περιβάλλον.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να εκτιμήσουν τον κίνδυνο για το κοινό από τη διαρροή από το MSSS μέσω «συνεχιζόμενων εκτιμήσεων ραδιολογικής δόσης», χρησιμοποιώντας στατιστικά μοντέλα.
Μια έκθεση του Ιουνίου από το Γραφείο Πυρηνικής Ρύθμισης (ONR) ανέφερε ότι ενώ ο σημερινός κίνδυνος από τη διαρροή θεωρείται από το Sellafield «όσο το δυνατόν χαμηλότερος», οι επιστήμονες ανησυχούν όλο και περισσότερο ότι η πλήρης κλίμακα της διαρροής και ο ρυθμός με τον οποίο μπορεί να μολύνει τα υπόγεια ύδατα δεν είναι σαφείς. Το Sellafield υποστηρίζει ότι «η διαρροή δεν ενέχει κανένα πρόσθετο κίνδυνο» για το προσωπικό και το κοινό.
Το 2019, το Sellafield ανέφερε διαρροή από τη μονάδα αποθήκευσης στο Γραφείο Πυρηνικής Ρύθμισης (ONR). Η διαρροή επιδεινώθηκε σημαντικά τα επόμενα δύο χρόνια και ένα έγγραφο που δεν είχε αναφερθεί προηγουμένως αποκαλύπτει ότι 2,3-2,5 κυβικά μέτρα ραδιενεργού «υγρού» διαρρέουν από την εγκατάσταση κάθε μέρα. Το υγρό αυτό είναι μια σούπα από ραδιενεργά ρινίσματα κράματος μαγνησίου διαλυμένα σε νερό, από απόβλητα περιβλήματος που περιβάλλουν τα αναλωμένα πυρηνικά καύσιμα Magnox.
Οι επιπτώσεις στην υγεία από την έκθεση σε ακτινοβολία ποικίλλουν ανάλογα με τη δόση, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία και εμετό, καθώς και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, καταρράκτη, καρκίνο σε όσους αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας. Οι υψηλές δόσεις μπορεί να είναι θανατηφόρες.
Προειδοποιήσεις για «σωρευτικό κίνδυνο» – Ισχυρισμοί για συγκάλυψη
«Είναι δύσκολο να ξέρουμε αν η διαφάνεια παραμερίζεται επειδή κανείς δεν είναι αρκετά γενναίος για να πει “απλά δεν ξέρουμε πόσο επικίνδυνο είναι αυτό – εκτός από σίγουρα επικίνδυνο”. Αυτό είναι απίστευτα σοβαρό στο πλαίσιο ενός τόπου γεμάτου φρίκη και την κληρονομιά πειραμάτων που κανείς δεν τεκμηρίωσε σωστά» δήλωσε στον Guardian επιστήμονας που συμμετέχει στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύει τη βρετανική κυβέρνηση.
«Δεν μπορούν να χειριστούν τη φωτιά ή τον αμίαντο στο εργοτάξιο, πόσο μάλλον την αποσύνθεση των υλικών πυρηνικού περιορισμού», δήλωσε ένας ανώτερος υπάλληλος του Sellafield στον Guardian.
Υπάρχουν επίσης σοβαρές ανησυχίες για το Β30, μια λίμνη που περιέχει πυρηνική λάσπη και περιγράφεται ως ένα από τα πιο επικίνδυνα βιομηχανικά κτίρια στην Ευρώπη.
Περιγράφεται από τους εργαζόμενους στο Sellafield ως «Dirty 30», περιέχει ραδιενεργή λάσπη από διαβρωμένες ράβδους πυρηνικών καυσίμων που χρησιμοποιούνται σε παλιούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας, και το σκυρόδεμα και το ασφαλτικό του δέρμα είναι ραβδωτό από ρωγμές. Οι ρωγμές αυτές έχουν επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες, σύμφωνα με πηγές.
Πηγές που είναι εξοικειωμένες με τις εκθέσεις κινδύνου λένε ότι δείχνουν ότι περισσότερα από 100 προβλήματα ασφάλειας στην περιοχή αποτελούν θέμα σοβαρής ρυθμιστικής ανησυχίας. Άλλες ανησυχίες περιλαμβάνουν προβλήματα πυρασφάλειας, όπως η έλλειψη λειτουργικών συναγερμών εντός των λιμνών αποθήκευσης Magnox πρώτης γενιάς, μία εκ των οποίων είναι η Β30, καθημερινές διακοπές εργασιών λόγω έλλειψης προσωπικού με κατάλληλα προσόντα, εκπαιδευμένου στην πυρηνική ασφάλεια, και αυξανόμενους αριθμούς περιστατικών μόλυνσης και ακτινοπροστασίας.
Το έγγραφο του Νοεμβρίου του 2022, το οποίο είδε ο Guardian και το οποίο συντάχθηκε από τον τότε επικεφαλής πυρηνικό αξιωματούχο, Πολ Ρόμπσον, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την επίβλεψη της πυρηνικής ασφάλειας στο εργοτάξιο, αποκάλυπτε έναν «σωρευτικό κίνδυνο» που προκαλούν οι αδυναμίες σε διάφορους τομείς, από την πυρηνική ασφάλεια έως τη διαχείριση των κινδύνων από πυρκαγιά και αμίαντο. Το έγγραφο εστάλη στον Γιούαν Χάτον, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν προσωρινός διευθυντής της εγκατάστασης και πρόσφατα έγινε διευθύνων σύμβουλος του Sellafield.
Σύμφωνα με το ίδιο εσωτερικό σημείωμα, οι εργαζόμενοι που είναι επιφορτισμένοι με την εποπτεία της ασφάλειας στο Sellafield «παρατήρησαν στοιχεία … που υποδηλώνουν διάβρωση των φραγμών πυρηνικής ασφάλειας (συμβατικών και περιβαλλοντικών)».
Αυτό, σύμφωνα με το έγγραφο, «μειώνει την αποτελεσματικότητα της προστασίας του εργατικού δυναμικού, του κοινού και του περιβάλλοντος από σημαντικά συμβάντα».
Το έγγραφο επιβεβαιώνει μαρτυρίες από εσωτερικούς, αξιωματούχους και διπλωμάτες που υποδηλώνουν σημαντικές ελλείψεις στην ασφάλεια του εργοταξίου. Υποδηλώνει ότι τα προβλήματα αυτά έχουν επιδεινωθεί την τελευταία δεκαετία, αυξάνοντας δραματικά τον κίνδυνο ενός μεγάλου περιστατικού σε έναν από τους πιο τοξικούς πυρηνικούς χώρους στον κόσμο. Αναφέρει ότι υπάρχουν “σημαντικές αδυναμίες” στις δυνατότητες ασφάλειας της εταιρείας.
Η ευαισθησία του χώρου για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ηνωμένου Βασιλείου και οι συνεχιζόμενες προσπάθειες κατασκευής και συντήρησης πυρηνικών υποδομών έχουν οδηγήσει σε ισχυρισμούς για συγκάλυψη των προβλημάτων ασφαλείας του Sellafield. Οι ισχυρισμοί για συγκάλυψη σχετίζονταν επίσης με την πυρκαγιά του 1957 στην τοποθεσία, η οποία θεωρήθηκε τότε ως μία από τις χειρότερες πυρηνικές καταστροφές στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Τώρα, η πυρασφάλεια στο Sellafield αποτελεί αυξανόμενη ανησυχία μεταξύ των εσωτερικών και της ρυθμιστικής αρχής.
«Είμαστε υπερήφανοι για το ιστορικό ασφάλειας στο Sellafield και προσπαθούμε πάντα να βελτιωνόμαστε. Η φύση του εργοταξίου μας σημαίνει ότι μέχρι να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας, οι εγκαταστάσεις μας με τον υψηλότερο κίνδυνο θα αποτελούν πάντα κίνδυνο. Μετράμε συνεχώς και υποβάλλουμε εκθέσεις σχετικά με την πυρηνική, ραδιολογική και συμβατική ασφάλεια. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να θέτουν ζητήματα και να αμφισβητούν όταν τα πράγματα δεν είναι σωστά» δήλωσε εκπρόσωπος του Sellafield.
Εκατοντάδες εργαζόμενοι της Washington Post, μιας από τις εφημερίδες με το μεγαλύτερο κύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα απεργήσουν αύριο, Πέμπτη, για μία ημέρα, ανακοίνωσε το συνδικάτο τους, το οποίο καταγγέλλει την απουσία βούλησης εκ μέρους της διεύθυνσης «να διαπραγματευθεί με καλή πίστη». Η κινητοποίηση θα πραγματοποιηθεί έπειτα από 18 μήνες μάταιων συνομιλιών για μια νέα συμφωνία, που αφορούσαν κυρίως μισθολογικές διεκδικήσεις ή σχετικές με την τηλεργασία. Επίσης πραγματοποιείται αφού η διεύθυνση της εφημερίδας, ιδιοκτήτης της οποίας είναι ο δισεκατομμυριούχος Τζεφ Μπέζος, προειδοποίησε πως είναι πιθανές νέες απολύσεις.
«Το να προχωρήσουμε σε αυτό το ιστορικό μέτρο δεν ήταν μία απόφαση την οποία λάβαμε με ελαφριά καρδιά», αναφέρει το συνδικάτο Washington Post Guild σε επιστολή που απηύθυνε χθες, Τρίτη, στους αναγνώστες αναγγέλλοντας την απεργία.
Σύμφωνα με το συνδικάτο, η διεύθυνση «αρνήθηκε να διαπραγματευθεί με καλή πίστη και -επανειλημμένα και παρανόμως- διέκοψε τις διαπραγματεύσεις πάνω σε θέματα κλειδιά, μεταξύ των οποίων οι μισθοί, η υποστήριξη της ψυχικής υγείας των εργαζομένων και οι εθελούσιες αποχωρήσεις».
Το Washington Post Guild εκπροσωπεί περίπου 1.000 εργαζομένους της εφημερίδας, τόσο συντάκτες όσο και προσωπικό υποστήριξης, σύμφωνα με τον ιστότοπό του.
Τον Οκτώβριο, η Washington Post είχε αναφέρει, αναφερόμενη σε σχέδια για εθελούσιες αποχωρήσεις 240 εργαζομένων, ότι η επιχείρηση αριθμούσε περίπου 2.500 εργαζομένους.
Τα παραδοσιακά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια δυσκολίες, σ’ ένα πλαίσιο ισχυρής μείωσης των αναγνωστών προς όφελος των πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 100 ετών ο Χένρι Κίσινγκερ, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί των ημερών του Ρίτσαρντ Νίξον και του Τζέραλντ Φορντ στην προεδρία.
Τον θάνατό του ανακοίνωσε το ίδρυμα που ίδρυσε ο ίδιος και φέρει το όνομά του.
Βασικός διαμορφωτής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τα χρόνια του ψυχρού πολέμου, ο Χένρι Κίσινγκερ, γόνος οικογένειας Γερμανοεβραίων, «πέθανε στο σπίτι του στο Κονέτικατ», διευκρίνισε η ίδια πηγή.
Πιστώθηκε την προσέγγιση με τη Μόσχα και με το Πεκίνο, όμως η εικόνα του αμαυρώθηκε εξαιτίας της εμπλοκής του σε τραγικά γεγονότα, πάνω απ’ όλα στο πραξικόπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1973 στη Χιλή.
Ένδειξη της αύρας και της επιρροής του: παρά την πολύ προχωρημένη του ηλικία, τον συμβουλευόταν συχνά μεγάλο μέρος της πολιτικής ελίτ των ΗΠΑ, κι όχι μόνο, ενώ όχι σπάνια τον υποδέχονταν στο εξωτερικό αρχηγοί κρατών.
Στο τελευταίο του μείζον ταξίδι, τον Ιούλιο επισκέφθηκε το Πεκίνο, για να συναντηθεί με τον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ. Ο τελευταίος εξήρε τον «θρυλικό διπλωμάτη» ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην προσέγγιση της Κίνας και των ΗΠΑ τα χρόνια του 1970.
Ουδείς άλλος σημάδεψε όσο αυτός την αμερικανική εξωτερική πολιτική το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Φημισμένος για τις απαράμιλλες διαπραγματευτικές του ικανότητες, ο Χένρι Κίσιντζερ ταυτόχρονα συχνά επεδείκνυε ροπή στον αυταρχισμό.
Η πορεία της ζωής του
Ο πραγματιστής πολιτικός που πιστώνεται την «αμερικανική Realpolitik» ήταν πάντα αληθινό «γεράκι» της Ουάσιγκτον — υπήρξε περίπλοκη προσωπικότητα, που γεννούσε τόσο θαυμασμό όσο και μίσος.
Ο ναζισμός σημάδεψε ανεξίτηλα τον νεαρό Γερμανοεβραίο Χάιντς Άλφρεντ Κίσιντζερ, που γεννήθηκε την 27η Μαΐου 1923 στη Φουρτ (Βαυαρία): στα 15 του, μετατρεπόταν σε πρόσφυγα στις ΗΠΑ μαζί με την οικογένειά του. Αφού απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα στα 20 του χρόνια, θα κατατασσόταν στον στρατό και θα υπηρετούσε στην Ευρώπη, κυρίως στη στρατιωτική αντικατασκοπεία, λόγω των άπταιστων γερμανικών του. Παρασημοφορήθηκε για τη δράση του.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, επιθυμώντας διακαώς να συνεχίσει τις σπουδές του, μπήκε στο Χάρβαρντ — από όπου βγήκε με πτυχίο στις διεθνείς σχέσεις, προτού γίνει μέλος του διδακτικού προσωπικού και της διεύθυνσης του πασίγνωστου πανεπιστημίου. Εκείνη την περίοδο, οι Δημοκρατικοί πρόεδροι Τζον Κένεντι και Λίντον Τζόνσον άρχιζαν να συμβουλεύονται ολοένα συχνότερα τον λαμπρό —και ιδιαίτερα φιλόδοξο— καθηγητή.
Όμως ο διοπτροφόρος πανεπιστημιακός δεν θα μετατρεπόταν σε παγκόσμια μορφή της διπλωματίας παρά την περίοδο του Ρίτσαρντ Νίξον, όταν αρχικά έγινε σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου και κατόπιν υπουργός Εξωτερικών — κατείχε και τις δύο θέσεις από το 1973 ως το 1975, ενώ παρέμεινε ΥΠΕΞ υπό τον Τζέραλντ Φορντ, ως το 1977.
Έθεσε σε εφαρμογή την αμερικανική Realpolitik, επιδιώκοντας την αποκλιμάκωση των εντάσεων με τη σοβιετική ένωση και την προσέγγιση με την Κίνα του Μάο, όπου πήγε επανειλημμένα —με άκρα μυστικότητα— για να προετοιμάσει την ιστορική επίσκεψη του προέδρου Νίξον στο Πεκίνο το 1972.
Διεξήγαγε εξάλλου, επίσης με άκρα μυστικότητα, ενώ βομβαρδιζόταν ανηλεώς το Ανόι, διαπραγματεύσεις για να τερματιστεί ο πόλεμος του Βιετνάμ.
Το αμφιλεγόμενο Νόμπελ
Η υπογραφή της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός ήταν αυτό που επικαλέστηκε η επιτροπή όταν το απένειμε το Νόμπελ ειρήνης το 1973 — όμως ο βιετναμέζος ηγέτης Λε Ντικ Το αρνήθηκε να το παραλάβει. Η βράβευση πιθανόν θα παραμείνει η πιο αμφιλεγόμενη στην ιστορία.
Επικριτές του Χένρι Κίσινγκερ για χρόνια απαιτούσαν να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου.
Κατήγγειλαν τον σκοτεινό, όχι σπάνια απροκάλυπτο ρόλο του σε αποφάσεις όπως οι μαζικοί βομβαρδισμοί των ΗΠΑ στην Καμπότζη, ή η αμερικανική υποστήριξη στον ινδονήσιο δικτάτορα Σουχάρτο, η εισβολή των δυνάμεων του οποίου στο Ανατολικό Τιμόρ στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 200.000 ανθρώπους το 1975.
Όμως ήταν πάνω απ’ όλα η δράση της CIA στη Λατινική Αμερική, συχνά με προσωπικές του εντολές, αυτή που αμαύρωσε περισσότερο από καθετί άλλο την εικόνα του: ειδικά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973 στη Χιλή, η κατάληψη της εξουσίας από τον Αουγούστο Πινοτσέτ και ο θάνατος του σοσιαλιστή προέδρου Σαλβαδόρ Αγιέντε.
Στην πορεία των ετών, ήρθαν στο φως απόρρητα έγγραφα που αποκάλυπταν το περίγραμμα και το εύρος αυτού που θα γινόταν γνωστό με την ονομασία «Σχέδιο Κόνδωρ»: σκοπός του ήταν η εξάλειψη των αντιπάλων των στρατιωτικών δικτατοριών στη Λατινική Αμερική τα χρόνια του 1970 και του 1980.
Μολαταύτα, ο συγγραφέας των βιβλίων Διπλωματία (1994) και Παγκόσμια Τάξη (2014), πατέρας δυο παιδιών, παντρεμένος από το 1974 με τη φιλάνθρωπο Νάνσι Μαγκίνες, διατηρούσε ως τον θάνατό του τεράστια επιρροή. Και —φυσικά— παρέμενε γεράκι: τον Ιανουάριο, τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της υποστήριξης στην Ουκρανία, που έπρεπε, κατ’ αυτόν, να γίνει κράτος μέλος του NATO.
ΝΙΚΗ ΜΠΑΚΟΥΛΗ
Ο Χένρι Κίσινγκερ “είχε στα χέρια του” το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων. Μεταξύ τους και τα θύματα της Χούντας και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Tο βέβαιο είναι πως ο Χένρι Κίσινγκερ, υπήρξε ένας από τους ανθρώπους που έβαλαν το χεράκι τους στη διαμόρφωση της παγκόσμιας ιστορίας του 20ου αιώνα.
Από εκεί και πέρα, οι ιστορικοί αδυνατούν να καταλήξουν στο αν ήταν άγγελος ή διάβολος.
Όπως έχει δηλώσει ο βετεράνος εισαγγελέας εγκλημάτων πολέμου, γνωστός ως «Κυνηγός Δικτατόρων» Ριντ Μπρόντι «ελάχιστοι άνθρωποι είχαν ρόλο σε τόσο πολύ θάνατο και τόση καταστροφή, τόσο ανθρώπινο πόνο, σε τόσα πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο, όσο ο Χένρι Κίσινγκερ».
Εισαγγελέας είχε ζητήσει τη δίωξη του για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αδικήματα κατά του κοινού ή του εθιμικού ή του διεθνούςδικαίου, συμπεριλαμβανομένων της συνωμοσίαςγια διάπραξη φόνου, της απαγωγής και των βασανιστηρίων.
Ουδέποτε κατηγορήθηκε ή διώχθηκε για τους θανάτους, για τους οποίους έφερε ευθύνη. Μεταξύ τους ήταν και κάποιοι που μας αφορούν.
Γιατί δεν τέθηκε ποτέ προ των ευθυνών του;
O Xένρι Κίσινγκερ ο κύριος αρχιτέκτονας της πολεμικής πολιτικής των ΗΠΑ. AP PHOTO Markus Schreiber
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥΣ
O οπαδός του realpolitik, σύστημα πολιτικών ή αρχών που βασίζονται σε πρακτικές και όχι ηθικές ή ιδεολογικές εκτιμήσεις υπήρξε ο κύριος αρχιτέκτονας της πολεμικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ασία από το 1969 έως το 1975.
Αυτός που βοήθησε στην επέκταση του πολέμου στο Βιετνάμ, την επέκταση αυτής της σύγκρουσης στην ουδέτερη Καμπότζη, τη διευκόλυνση γενοκτονιών σε αυτήν τη χώρα, το Ανατολικό Τιμόρ και το Μπαγκλαντές, αλλά και άλλων στο Πακιστάν και την Ινδονησία.
Σε αυτές σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της CIA σκοτώθηκαν 200.000 άνθρωποι, το 1/4 του συνολικού πληθυσμού.
Οι άμαχοι που έχασαν τη ζωή τους στην Καμπότζη (τουλάχιστον 150.000) έχουν εκτιμηθεί σε έξι φορές περισσότεροι από τους άμαχους που σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ.
Ο Κίσινγκερ υποστήριξε πραξικοπήματα (πχ το Βρώμικο Πόλεμο στην Αργεντινή που στοίχισε 30.000 ζωές πολιτών και την αιματηρή ανατροπή του Αλιέντε από τον Πινοσέτ στη Χιλή) και τάγματαθανάτου σε όλη τη Λατινική Αμερική, πυροδότησε πόλεμο στην Αγκόλα, παρέτεινε το απαρχάιντ στη Νότια Αφρική.
Κατά τον βιογράφο του Γκρεγκ Γκράντιν (όπου ανήκουν τα παραπάνω), είχε στα χέρια του το αίμα τουλάχιστον 3.000.000 ανθρώπων.
Ο Κίσινγκερ δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη για τίποτα
Μολονότι πολλοί ήταν αυτοί που του έδωσαν την ευκαιρία να απολογηθεί για τις πιο ειδεχθείς πράξεις και αποφάσεις του, ο Κίσινγκερ δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε μια.
Χαρακτηριστικά, σε συνέντευξη στο CBS με αφορμή τα 100α του γενέθλια (φέτος), ο παρουσιαστής του είπε πως «υπάρχουν άνθρωποι στην εκπομπή μας που αμφισβητούν την ορθότητα της συνέντευξης μαζί σας. Δεν νιώθουν ιδιαίτερα καλά για -θα σας το πω όπως θα το έλεγαν εκείνοι- την εγκληματικότητα σας».
Τι απάντησε;
«Αυτό είναι μια αντανάκλαση της άγνοιάς τους».
Όταν ο παρουσιαστής επέμεινε και ανέφερε τον βομβαρδισμό της Καμπότζης, εκείνος θύμωσε και σχολίασε το εξής:
«ΕΛΑΤΕ ΤΩΡΑ. ΕΧΟΥΜΕ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΕΙ ΜΕ ΝΤΡΟΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΟΠΛΩΝ ΚΑΘΕ ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ. ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΗΜΟΥΝ ΜΕΛΟΣ».
-Ναι αλλά οι συνέπειες στην Καμπότζη ήταν ιδιαίτερα…
«Σας παρακαλώ. Είμαι εδώ γιατί θα γίνω 100 χρόνων. Και εσείς επιλέγετε να μου μιλήσετε για κάτι που συνέβη πριν 60 χρόνια. Πρέπει λοιπόν, να γνωρίζετε πως ό,τι έγινε ήταν ένα απαραίτητο βήμα.
Τώρα, η νεότερη γενιά αισθάνεται ότι αν προτάξει τα συναισθήματά της, δεν χρειάζεται να σκεφτεί. Αν όμως, σκεφτεί δεν θα κάνει αυτήν την ερώτηση».
«ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 14 ΕΤΩΝ»
ΗCarolyn Eisenberg, καθηγήτρια αμερικανικής ιστορίας και αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και συγγραφέας του «Never Lose: Nixon, Kissinger and the Illusion of National Security» αφιέρωσε μια δεκαετία της ζωής της στις απομαγνητοφωνήσεις όλων των τηλεφωνικών συνομιλιών του Κίσινγκερ, όσο ήταν στον Λευκό Οίκο.
Όπως είπε στο Intercept κατέληξε στο ότι ο υπουργός εξωτερικών επί δύο προέδρους των ΗΠΑ και ο πιο ισχυρός σύμβουλος εθνικής ασφαλείας της αμερικανικής ιστορίας «είχε μια διαταραγμένηπροσωπικότητα. Ήταν απίστευτα ανώριμος. Παραδεχόταν πως ήταν εγωιστής, αλλά ήταν πολλά περισσότερα.
Από πολλές απόψεις είχε ‘μείνει’ στην ηλικία των 14 ετών.
«Ο ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΣ. Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΗΜΟΣ, ΗΤΑΝ ΓΙΓΑΝΤΙΑ».
Ό,τι έκανε ήταν προϊόν ωμής φιλοδοξίας και χειραγώγησης των media. Διακρίθηκε για την ικανότητα του να ‘θολώνει’ τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψέματος, όπως απέφευγε τα σκάνδαλα.
Τι έγινε όμως, στα 14 του;
Ο γεννημένος στο Φυρτ της Γερμανίας, Heinz Alfred Kissinger και η οικογένεια του ήταν μεταξύ των Εβραίων που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για να διαφύγουν των Ναζί. Αυτό έγινε το 1938, όταν ο Κίσινγκερ δεν είχε ‘κλείσει’ τα 15.
Το 1943 πολιτογραφήθηκε Αμερικανός και υπηρέτησε στο Σώμα Αντικατασκοπείας του Στρατού των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αποφοίτησε με τις ύψιστες των τιμών από το Harvard (Bachelor of Arts), πριν κάνει και μεταπτυχιακό και διδακτορικό στη Φιλοσοφία.
Επιλέχθηκε από το πανεπιστήμιο του για καθηγητής των διεθνών σχέσεων, ενώ διορίστηκε στο Υπουργείο Κυβέρνησης και στο Κέντρο Διεθνών Υποθέσεων. Μετά έγινε σύμβουλος του JF Κένεντι και του Λίντον Τζόνσον.
Το 1969 προωθήθηκε στη θέση του συμβούλου εθνικής ασφάλειας. Παρέμεινε στο πόστο έως το 1975, παρ’ όλα αυτά επηρέαζε την εξωτερική πολιτική για τις δεκαετίες που ακολούθησαν (ήταν σύμβουλος καιτ του Ντόναλντ Τραμπ).
Από το 1973 είχε διοριστεί ως υπουργός Εξωτερικών από τον Ρίτσαρντ Νίξον.
Ήταν η επιλογή για αυτό το υπουργείο και του Τζέραλντ Φορντ.
Παρεμπιπτόντως, ήταν ο μόνος άμεσος συνεργάτης του Νίξον που όχι μόνο δεν ‘πειράχθηκε’ μετά το Watergate, αλλά αναδείχθηκε σε αγαπημένος των media.
Συμμετείχε σε πολυάριθμα εταιρικά και κυβερνητικά συμβουλευτικά συμβούλια, ενώ έγραψε μια μικρή βιβλιοθήκη με best seller βιβλία, σχετικά με την ιστορία και τη διπλωματία.
«Ο άνθρωπος που συγκέντρωσε πάνω του όλη τη δύναμη της εξωτερικής πολιτικής του Λευκού Οίκου» έγινε ο παραλήπτης του πιο αμφιλεγόμενου Νόμπελ Ειρήνης που έχει δοθεί ποτέ: η επιτροπή το απένειμε σε εκείνον και τον ομόλογο του στο Βόρειο Βιετνάμ, Λε Ντουκ Θο το 1973 «για την από κοινού διαπραγμάτευση κατάπαυσης του πυρός στο Βιετνάμ».
Αφορούσε την Ειρηνευτική Συμφωνία του Παρισιού το 1973, για κατάπαυση του πυρός. Αυτή δεν έγινε πραγματικότητα για την επόμενη διετία.
Έγγραφα που αποκαλύφθηκαν το 2023 δείχνουν ότι το βραβείο δόθηκε, μολονότι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι γνώριζαν ότι ο πόλεμος ήταν απίθανο να τελειώσει λόγω της εκεχειρίας.
Ο Θο το αρνήθηκε. Ο Κίσινγκερ το παρέλαβε, λέγοντας πως «δεν υπάρχει άλλη συγκρίσιμη τιμή». Το 1977 παρέλαβε και την ύψιστη τιμή που έχουν οι ΗΠΑ για πολίτες: το προεδρικό μετάλλιο της ελευθερίας.
Στα 59 του (1982) ίδρυσε την Kissinger Associates. Επισήμως ήταν διεθνής συμβουλευτική ομάδα. Αυτό που έκανε στην πράξη ήταν να βοηθά τεράστιους πολυεθνικούς κολοσσούς, τράπεζες και funds στις διαπραγματεύσεις/επαφές με κυβερνήσεις.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ‘67
«Ο ‘μάγος’ της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής» όπως τον χαρακτηρίζει ο Γιώργος Καρελιάς σε άρθρο του -με αφορμή συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού Κοινοβουλίου για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία είχε παίξει σημαντικό ρόλο και στις σχέσεις των Αμερικανών με την ελληνική Χούντα, την κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ο Αλέξης Παπαχελάς έχει υπογράψει το ιστορικό ντοκουμέντο που έχει τίτλο «Ένα Σκοτεινό Δωμάτιο 1967-74» που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Το προϊόν έρευνας 25 χρόνων, περιλαμβάνει άγνωστα παρασκήνια, μυστικά και μοιραίες αποφάσεις για το πώς άρχισε η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και για κάθε βήμα από το ‘έγκλημα κατά της δημοκρατίας’ έως το ‘έγκλημα κατά της Κύπρου’.
Ο τίτλος αναφέρεται στα 38 λεπτά του Πολεμικού Συμβουλίου της 20ης Ιουλίου του 1974. Ο κύριος Παπαχελάς εξασφάλισε την ηχητική καταγραφή όσων ειπώθηκαν σε αυτό το δωμάτιο. Αποτυπώνουν εν πολλοίς, την ανεπάρκεια όσων είχαν κληθεί να χειριστούν την τύχη του έθνους.
Όπως έχει πει στο Magazine ο διευθυντής της Καθημερινής «η έρευνα ξεκίνησε με την αναζήτηση των βασικών πρωταγωνιστών της ιστορίας, όπως ο Χένρι Κίσινγκερ, ο Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο Τζόζεφ Σίσκο (σ.σ. Αμερικανός διπλωμάτης, στενός συνεργάτης Κίσινγκερ), ο Τζέιμς Κάλαχαν (Υπουργός Εξωτερικών και μετέπετεια πρωθυπουργός της Βρετανίας) και πολλοί ακόμη ξένοι».
Στο «Ένα Σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974» θα διαβάσεις πως οι Αμερικανοί ήταν πολύ κυνικοί, με την ελληνική Χούντα. Ταυτίστηκαν πλήρως μαζί τους, καθώς πίστευαν πως τους βολεύει εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, ενώ οι βάσεις τους στη χώρα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, αν γινόταν κάτι με το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
Όλα αυτά ήταν διαπιστώσεις του Κίσινγκερ. Και δεν ενδιαφερόταν για ό,τι άλλο του έλεγαν. Όπως ότι ο ελληνικός λαός υποφέρει.
Βέβαια, την ίδια περίοδο είχε να διαχειριστεί και το Watergate.
«ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΜΩΣ, ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ, ΕΙΠΕ: “ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΟΤΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟ ΒΙΑΣΜΟ ΤΟΥΣ».
Οι Αμερικανοί είχαν ήδη χαρακτηρίσει το πραξικόπημα της 21ης Ιουλίου ως «βιασμό της ελληνικής δημοκρατίας». Και ο τότε σταθμάρχης της CIA, Τζακ Μόρι είχε ήδη σχολιάσει »και πώς μπορείς να βιάσεις μια πόρνη;».
«Μετά λοιπόν, έρχεται ο Κίσινγκερ να πει ότι βιάζουν τους Έλληνες, αλλά ας μη νιώσουμε εμείς ότι οι Αμερικανοί είναι οι βιαστές τους», είχε πει ο κύριος Παπαχελάς στο Θεοδόση Μίχο προ διετίας.
Τα στοιχεία του έδειξαν ότι οι Αμερικανοί δεν ήθελαν να γίνει Χούντα στη χώρα μας. Σε εκείνη τη φάση θεωρούσαν ώριμη την Ελληνική Δημοκρατία, έχοντας ωστόσο μια ανησυχία για τον Ανδρέα Παπανδρέου -τον θεωρούσαν ως απειλή.
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα υπήρχαν δυο ομάδες: οι τεχνικοί της εξουσίας και του αντικομμουνισμού, όπως ο Παπαδόπουλος, ο Μακαρέζος και ο Παττακός, στους οποίους βασιζόταν όλο το σύστημα, και από την άλλη ήταν οι Αμερικάνοι σύντροφοι τους, δηλαδή της CIA με τους οποίους ήταν φίλοι.
Όταν ένιωσαν ότι θα έχαναν τα κεκτημένα τους (γιατί θα ερχόταν ο Παπανδρέου) αποφάσισαν να κάνουν ό,τι έκαναν.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Πάντα σύμφωνα με το «Ένα Σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974» όταν ο Ιωαννίδης πείστηκε να κάνει το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.
Η αδυναμία της Ελλάδας να κάνει κάποια κίνηση το πρώτο τριήμερο, θα είχε τουλάχιστον φοβίσει τον Κίσινγκερ, ώστε να διατάξει την επέμβαση των Αμερικανών. Έτσι, θα οδηγούνταν οι πλευρές στη διαπραγμάτευση.
Αντ’ αυτού ο Κίσινγκερ είπε το «δεν αναμειγνύομαι σε εθνικά σπορ της ανατολικής Μεσογείου» πριν πει και το «δεν υπάρχει κανένας αμερικανικός λόγος να μην έχουν οι Τούρκοι το 1/3 της Κύπρου».
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο που υπογράφει ο Αλέξης Παπαχελάς «το θερμόμετρο είχε ανέβει, αλλά οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν απασχολούσαν τον Κίσινγκερ, καθώς ο ίδιος και η αμερικανική κυβέρνηση ήταν απορροφημένοι από το σκάνδαλο του Watergate.
Σε συνάντηση του τότε Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ με τον Τούρκο ομόλογο του, στη Νέα Υόρκη έγινε η εξής συζήτηση.
Κίσιγνγκερ: Ποια είναι η άποψή σας για την Κύπρο; Θέλω απλώς να εξαφανιστεί σαν θέμα.
Γκιουνές: Συμφωνώ μαζί σας. Δεν είναι όμως, μόνο η Κύπρος. Είναι και οι σχέσεις μας με την Ελλάδα {…}.
Προσπαθούμε να έχουμε καλές σχέσεις, αλλά αυτήν την στιγμή δεν βρίσκονται στο καλύτερό τους σημείο. Αν κάτι συμβεί, μην ανησυχήσετε.
Κίσινγκερ: Ποιος να ανησυχήσει; Τι είναι αυτό;
Γκιουνές: Μπορεί να υπάρξει μια μεγάλη σύγκρουση.
Κίσινγκερ: Αν ακούσω για τουρκικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη, θα ανησυχήσω.
Γκιουνές: Όχι, δεν θα είναι κάτι τέτοιο. Θα γίνει ένας καβγάς, αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχήσετε.
Κίσινγκερ: Έχω πολύ θάρρος, αλλά δεν θα μπω ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους, όταν πολεμούν. Έχω σαν αρχή να μην μπλέκομαι σε εθνικά σπορ. Αλλά πού συμβαίνει αυτό;
Γκιουνές: Στο Αιγαίο ίσως. Αλλά μην ανησυχείτε. Έχω ξεκαθαρίσει στον Έλληνα συνάδελφο μου πως ο καβγάς πρέπει να γίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
{…}
Πιστεύουμε ότι υπάρχει πετρέλαιο κάτω από το Αιγαίο. Υπάρχουν ελληνικά νησιά πολύ κοντά στην Τουρκία. Οι Έλληνες ισχυρίζονται πως η υφαλοκρηπίδα τους ανήκει. Θέλουμε και οι δύο να κάνουμε έρευνες για πετρέλαιο.
Οι Έλληνες λένε πως η θάλασσα τους ανήκει και εμείς λέμε ότι πρέπει να διαπραγματευθούμε.
Κίσινγκερ: Η δική μας ανησυχία είναι να μη συμβεί τίποτα που θα απειλήσει την ενότητα του δυτικού κόσμου. Λοιπόν, τώρα μη ρυμουκλήσετε αυτά τα νησιά πιο έξω στη θάλασσα».
Μετά, οι ΗΠΑ δεν έδωσαν σαφή απάντηση για το αν αναγνώριζαν την κυβέρνηση Σαμψών.
Στην σύγκληση της Ειδικής Επιτροπής που χειριζόταν τις μεγάλες κρίσεις -σε αίθουσα στο υπόγειο του Λευκού Οίκου- που είχε ως θέμα το μέλλον της σχέσης των ΗΠΑ με τον Μακάριο, ο Κίσινγκερ είχε πει «δεν με ανησυχεί ο Ιωαννίδης. Αν πέσει, μια χαρά. Αυτό δεν με ανησυχεί. Ας πέσει από την ανικανότητα του. Το αν θα ξεφορτωθούμε ή όχι τον Ιωαννίδη δεν αποτελεί ζήτημα.
Η πρόληψη ενός ελληνοτουρκικού πολέμου και η ισορροπία των δυνάμεων είναι ζητήματα σοβαρά.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΗΠΑ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΥΜΕ ΣΕ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ».
Στη συνάντηση της Επιτροπής, στις 17/7 του 1974, ο αρχηγός της CIA έδειξε σε χάρτη την ανάπτυξη των τουρκικών δυνάμεων. Τηλεγράφημα που έφτασε στα χέρια του Κίσινγκερ έδειχνε πως η συγκέντρωση γίνεται απέναντι από την Κύπρο.
«Ποιος είναι ο στόχος της Άγκυρας;» ρώτησε.
Ο αρχηγός της CIA απάντησε «να διχοτομήσει ή να μοιράσει το νησί».
Οι Τούρκοι είχαν ζητήσει από τους Βρετανούς να επιστρέψουν τη χρήση των βάσεων τους, ώστε να γίνει η εισβολή χωρίς εμπόδια.
Ο Κίσινγκερ αποφάσισε να στείλει τον υφυπουργό Τζο Σίσκο στο Λονδίνο για μια mission impossible, όπως τη χαρακτήρισε. Αρχικά ο Σίσκο αρνήθηκε το ταξίδι. Ο Κίσινγκερ του υποσχέθηκε να κάνει ό,τι θα του ζητούσε.
Όταν έφτασε στη Μεγάλη Βρετανία, τον ρώτησαν γιατί δεν είχε ταξιδέψει ο Κίσινγκερ, όπως είχε κάνει στη Μέση Ανατολή.
Δεν είχε απάντηση. Ήταν κάτι πυο δεν είχε σκεφτεί καν.
Αργότερα αποκάλυψε πως «υπήρχαν πάντα δυο σχέδια: το σχέδιο Σίσκο και το σχέδιο Κίσινγκερ. Αν πετύχαινε, ήταν το σχέδιο του Κίσινγκερ. Αν αποτύγχανε ήταν του Σίσκο».
Ακολουθεί βίντεο με τον Κίσινγκερ να λέει «είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις» και πως «στηρίζουμε την Αθήνα», στις 20/8 του 1974. Όταν πια ήταν αργά και όλα είχαν πάει πάρα πολύ λάθος και γιατί εκείνος το επέτρεψε.
Το «Ένα Σκοτεινό Δωμάτιο» σίγουρα θα σε αφυπνίσει, όπως και θα σε κάνει να νιώσεις ένα σφίξιμο στο στομάχι για όσα θα μπορούσαν να γίνουν, αλλά δεν έγιναν. Είτε από ολιγωρία, είτε από ανικανότητα, είτε γιατί δεν τα ήθελε ο Κίσινγκερ, ο οποίος ήξερε τα πάντα, ανά πάσα στιγμή.
Ένας ύποπτος συνελήφθη για τον πυροβολισμό τριών φοιτητών παλαιστινιακής καταγωγής στην πόλη Μπέρλινγκτον του Βερμόντ, στις ΗΠΑ, μετέδωσε νωρίς σήμερα το πρωί το τηλεοπτικό δίκτυο CNN, μια επίθεση την οποία η αστυνομία ερευνά ως ρατσιστικά υποκινούμενο έγκλημα.
Ένας άνδρας με πιστόλι πυροβόλησε και τραυμάτισε τους τρεις φοιτητές σε δρόμο κοντά στο πανεπιστήμιο του Βερμόντ το Σάββατο το βράδυ και στη συνέχεια διέφυγε, ανακοίνωσε η αστυνομία του Μπέρλινγκτον.
Το CNN μετέδωσε ότι ο δράστης, ο οποίος ταυτοποιήθηκε ως ο Τζέισον Τζ. Ίτον, 48 ετών, συνελήφθη το απόγευμα χθες Κυριακή, ωστόσο οι αρχές της πόλης δεν έχουν σχολιάσει προς το παρόν την πληροφορία.
Δύο από τα θύματα είναι Αμερικανοί πολίτες και ο τρίτος νόμιμος κάτοικος των ΗΠΑ. Όλοι τους είναι 20 ετών, σημείωσε η αστυνομία. Δύο από τους φοιτητές φορούσαν την παραδοσιακή παλαιστινιακή μαντίλα όταν έγιναν στόχος της επίθεσης, πρόσθεσε η ίδια πηγή.
Τα θύματα φέρονται να μιλούσαν αραβικά όταν δέχθηκαν την επίθεση, σύμφωνα με το Institute for Middle East Understanding, μια μη κυβερνητική οργάνωση προάσπισης των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, η οποία σημείωσε ότι ο δράστης άνοιξε πυρ εναντίον των τριών ανδρών, αφού πρώτα τους φώναξε και τους παρενοχλούσε. Η αστυνομία από την πλευρά της έχει ανακοινώσει ότι ο δράστης πυροβόλησε τέσσερις φορές εναντίον των φοιτητών χωρίς να πει λέξη.
Το επεισόδιο αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που οι ΗΠΑ βιώνουν αύξηση των ισλαμοφοβικών και αντισημιτικών ενεργειών, όπως των βίαιων επιθέσεων και της παρενόχλησης μέσω του διαδικτύου, μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου.
«Αυτούς τους γεμάτους φόρτιση καιρούς κανείς δεν μπορεί να κοιτάξει το περιστατικό και να μην υποπτευθεί ότι ενδέχεται να πρόκειται για ρατσιστικά υποκινούμενο έγκλημα», δήλωσε ο Τζον Μούραντ επικεφαλής της αστυνομίας του Μπέρλινγκτον.
«Το γεγονός ότι αυτό το περιστατικό ενδέχεται να υποκινήθηκε από το μίσος είναι τρομακτικό», σχολίασε από την πλευρά του ο δήμαρχος της πόλης Μίρο Γουάινμπέργερ, σημειώνοντας ότι η αστυνομία «εξετάζει κατά προτεραιότητα αυτό το ενδεχόμενο».
Οι οικογένειες των θυμάτων σε κοινή τους ανακοίνωση κάλεσαν τις αρχές να αντιμετωπίσουν την επίθεση σαν έγκλημα μίσους. Το ίδιο ζήτησε και η Αμερικανοαραβική Επιτροπή Κατά των Διακρίσεων (ADC).
«Η αύξηση των αντιαραβικών και αντιπαλαιστινιακών αισθημάτων που βιώνουμε είναι πρωτοφανής και αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα ότι αυτό το μίσος μπορεί να γίνει βίαιο», σχολίασε ο εκτελεστικός διευθυντής της ADC Άμπεντ Αγιούμπ.
Οι οικογένειες ταυτοποίησαν τα θύματα ως τον Χισάμ Αουρτάνι φοιτητή στο πανεπιστήμιο Μπράουν στο Ρόουντ Άιλαντ, τον Κινάν Αμπντέλ Χαμίντ που φοιτά στο Κολέγιο Χάβερφορντ της Πενσιλβάνιας και τον Ταχσίν Άχμεντ, φοιτητή στο Κολέγιο Τρίνιτι του Κονέκτικατ.
Όλοι τους ήταν απόφοιτοι του Σχολείου Φίλων της Ραμάλα, ένα ιδιωτικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, το οποίο διαχειρίζονται Κουάκεροι.
Δύο από τους φοιτητές επισκέπτονταν την οικογένεια του τρίτου στο Μπέρλινγκτον με αφορμή την Ημέρα των Ευχαριστιών.
Η αστυνομία επεσήμανε χθες ότι και οι τρεις παραμένουν υπό ιατρική παρακολούθηση: οι δύο φέρουν τραύματα από σφαίρα στον κορμό και ο τρίτος στα πόδια. «Δύο είναι σε σταθερή κατάσταση, ενώ ο τρίτος έχει υποστεί πολύ πιο σοβαρά τραύματα», εξήγησε.
Tο Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η Χαμάς έχουν καταλήξει σε σχέδιο συμφωνίας για την απελευθέρωση δεκάδων γυναικών και παιδιών που κρατούνται όμηροι στη Γάζα σε αντάλλαγμα για πενθήμερη παύση πυρός, γράφει η αμερικανική εφημερίδα Washington Post, επικαλούμενη καλά πληροφορημένες πηγές.
Ωστόσο και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και αξιωματούχοι των ΗΠΑ δήλωσαν ότι ακόμη δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία.
Η απελευθέρωση ομήρων θα μπορούσε να ξεκινήσει εντός των ερχόμενων ημερών, εκτός απροόπτου την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με πηγές που είναι ενήμερες σχετικά με το λεπτομερές εξασέλιδο σχέδιο συμφωνίας, αποκάλυψε η αμερικανική εφημερίδα χθες, Σάββατο.
Η πληροφορία αυτή έρχεται στο φως της δημοσιότητας την ώρα που το Ισραήλ δείχνει να ετοιμάζεται να επεκτείνει την επίθεσή του κατά των μαχητών της Χαμάς στη νότια Λωρίδα της Γάζας, έπειτα από αεροπορικές επιδρομές που στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων αμάχων που φέρεται να είχαν βρει καταφύγιο σε δύο σχολεία.
Βάσει της συμφωνίας, όλες οι πλευρές θα παύσουν τις επιχειρήσεις μάχης για τουλάχιστον 5 ημέρες ενώ 50 ή περισσότεροι όμηροι θα απελευθερώνονται σε ομάδες ανά 24ωρο, αναφέρει η Washington Post. Οι μαχητές της Χαμάς απήγαγαν περίπου 240 ομήρους κατά την επίθεσή τους στις 7 Οκτωβρίου στο έδαφος του Ισραήλ που στοίχισε τη ζωή σε 1.200 ανθρώπους.
Η παύση αυτή αποσκοπεί επίσης στο να επιτρέψει την είσοδο σημαντικής ποσότητας ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, προσθέτει η εφημερίδα, διευκρινίζοντας ότι το περίγραμμα της συμφωνίας συντάχθηκε κατά τη διάρκεια εβδομάδων συνομιλιών στο Κατάρ.
Ωστόσο ο Νετανιάχου δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου χθες το βράδυ: "Όσον αφορά τους ομήρους, υπάρχουν πολλές αβάσιμες φήμες, πολλές εσφαλμένες αναφορές. Θα ήθελα να καταστήσω σαφές το εξής: Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει συμφωνία. Ωστόσο θέλω να υποσχεθώ: Όταν υπάρξει κάτι να πούμε --θα σας ενημερώσουμε γι'αυτό".
Εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου δήλωσε επίσης ότι το Ισραήλ και η Χαμάς δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε συμφωνία για προσωρινή κατάπαυση του πυρός, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να εργάζονται για να επιτύχουν μια συμφωνία. Και δεύτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ δήλωσε επίσης ότι δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία.
"Ζώνη θανάτου" το νοσοκομείο αλ Σίφα, σύμφωνα με κλιμάκιο υπό τον ΠΟΥ που το επισκέφθηκε
Το Ισραήλ ορκίστηκε να αφανίσει τη Χαμάς μετά την αιματηρή επίθεση μαχητών της στις 7 Οκτωβρίου στο έδαφός του. Καθώς ο πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς εισέρχεται στην έβδομη εβδομάδα του, οι αρχές στην Λωρίδα της Γάζας, που τελεί υπό τον έλεγχο της Χαμάς, ανακοίνωσαν ότι ο απολογισμός των νεκρών αυξήθηκε σε 12.300, εκ των οποίων 5.000 παιδιά.
Μετά τη ρίψη φυλλαδίων νωρίτερα την περασμένη εβδομάδα, το Ισραήλ προειδοποίησε χθες ξανά τους αμάχους σε τμήματα της νότιας Λωρίδας της Γάζας να μετακινηθούν, καθώς ο ισραηλινός στρατός ετοιμάζεται για επέκταση των επιχειρήσεών του στον παλαιστινιακό θύλακα.
Προκαλώντας διεθνή συναγερμό, το Ισραήλ κατέστησε το νοσοκομείο αλ Σίφα στην Πόλη της Γάζας βασικό επίκεντρο της χερσαίας επιχείρησής του στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Κλιμάκιο ειδικών υπό τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) που επισκέφθηκε το αλ Σίφα χθες το περιέγραψε ως "ζώνη θανάτου" με σημάδια πυροβολισμών και βομβαρδισμών. Ο ΠΟΥ σημείωσε ότι καταρτίζει σχέδια για την άμεση εκκένωση του νοσοκομείου από τους εναπομείναντες ασθενείς και μέλη του προσωπικού.
Επίσης στον βορρά της Λωρίδας της Γάζας, ο διευθυντής της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες UNRWA Φιλίπ Λαζαρινί ανέφερε σε ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης X ότι το Ισραήλ βομβάρδισε δύο σχολεία της υπηρεσίας του. Πάνω από 4.000 άνθρωποι είχαν βρει καταφύγιο στο ένα από αυτά, σημείωσε.
"Δεκάδες φέρεται ότι σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων παιδιών", σύμφωνα με τον ίδιο. "Για δεύτερη φορά σε λιγότερο από ένα 24ωρο δεν γλιτώνουν τα σχολεία. ΦΤΑΝΕΙ, αυτή η φρίκη πρέπει να σταματήσει", σημείωσε.
Εκπρόσωπος των αρχών της Χαμάς στη Γάζα ανακοίνωσε ότι 200 άνθρωποι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Ο ισραηλινός στρατός δεν έχει μέχρι στιγμής σχολιάσει τις πληροφορίες αυτές.
Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, η κυβέρνηση του οποίου ελέγχει τμήματα της κατεχόμενης από το Ισραήλ Δυτικής Όχθης, δήλωσε χθες ότι "εκατοντάδες άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν σκοτώθηκαν" στα δύο σχολεία στη Γάζα.
Ο Αμπάς απηύθυνε χθες έκκληση στον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να μεσολαβήσει για να σταματήσει η ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα.
Παράλληλα το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων WAFA μετέδωσε ότι ο ισραηλινός στρατός σκότωσε δύο Παλαιστίνιους σε επιχείρησή του στη Δυτική Όχθη νωρίς σήμερα το πρωί.
Οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τον Ίσαμ αλ Φάγεντ, έναν 46χρονο ανάπηρο, στην είσοδο του καταυλισμού προσφύγων της Τζενίν, σύμφωνα με το παλαιστινιακό πρακτορείο ειδήσεων. Άλλος ένας άνδρας, ο 20χρονος Όμαρ Λάχαμ, σκοτώθηκε από πυροβολισμό στο κεφάλι στις συγκρούσεις με στρατιώτες στον καταυλισμό Ντεϊσέχ νότια της Βηθλεέμ, διευκρίνισε το WAFA.
Σύμφωνα επίσης με το παλαιστινιακό πρακτορείο, 15 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν νωρίς σήμερα το πρωί από ισραηλινούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο κεντρικό και το νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.
Δεκατρείς άνθρωποι σκοτώθηκαν σε επίθεση σε σπίτι στον καταυλισμό προσφύγων Νουσεϊράτ στο κεντρικό τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, ενώ μια γυναίκα και το παιδί της σκοτώθηκαν στην πόλη Χαν Γιούνες στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, διευκρίνισε το WAFA.
Το Reuters δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει από ανεξάρτητες πηγές τις πληροφορίες αυτές.
Αεροπορικές επιδρομές
Σχετικά με το μέλλον της Λωρίδας της Γάζας μετά τον πόλεμο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν, ο οποίος αντιτίθεται σε μια εκεχειρία, ανέφερε σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στην Washington Post ότι η Παλαιστινιακή Αρχή θα πρέπει, εν τέλει, να αναλάβει την διακυβέρνηση της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Όχθης μετά τον πόλεμο ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς.
Απαντώντας σε ερώτηση για την πρόταση του Μπάιντεν, ο Νετανιάχου δήλωσε σε δημοσιογράφους στο Τελ Αβίβ ότι η Παλαιστινιακή Αρχή στην σημερινή της μορφή δεν είναι ικανή να αναλάβει τη διακυβέρνηση στη Λωρίδα της Γάζας. Το Ισραήλ δεν έχει αποκαλύψει κάποια στρατηγική για τη Γάζα μετά τον πόλεμο.
Μια ισραηλινή επίθεση στο νότιο τμήμα του παλαιστινιακού θύλακα θα μπορούσε να αναγκάσει εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους που διέφυγαν από την Πόλη της Γάζας στον βορρά να μετακινηθούν ξανά, μαζί με τους κατοίκους της Χαν Γιούνες, πόλης με πληθυσμό άνω των 400.000, επιδεινώνοντας μια ανθρωπιστική κρίση.
Η σύγκρουση έχει ήδη οδηγήσει στον εκτοπισμό περίπου των δύο τρίτων του πληθυσμού των 2,3 εκατομμυρίων της Λωρίδας της Γάζας.
Μια προέλαση στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας μπορεί να είναι ωστόσο πιο περίπλοκη και θανατηφόρα από αυτήν στον βορρά, καθώς μαχητές της Χαμάς βρίσκονται σε κρυψώνες κάτω από το έδαφος στην περιοχή της Χαν Γιούνες, δήλωσε υψηλόβαθμη ισραηλινή πηγή και δύο πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι.
Χθες νωρίς το πρωί, αεροπορική επιδρομή σε πολυσύχναστη κατοικημένη περιοχή της Χαν Γιούνες στοίχισε τη ζωή σε 26 Παλαιστίνιους και τραυμάτισε 23, σύμφωνα με υγειονομικούς αξιωματούχους.
Ο Έγιαντ αλ Ζαΐμ δήλωσε στο Reuters ότι σκοτώθηκαν η θεία του, τα παιδιά της και τα εγγόνια της στην επίθεση αυτή. Όλοι τους είχαν φύγει από τη βόρεια Γάζα ακολουθώντας τις εντολές του ισραηλινού στρατού μόνο και μόνο για να βρουν τον θάνατο εκεί όπου ο στρατός τους είχε πει ότι θα μπορούσαν να είναι ασφαλείς, είπε.
"Όλοι τους είναι μάρτυρες. Δεν είχαν καμία σχέση με την αντίσταση (της Χαμάς)", πρόσθεσε ο Ζαΐμ, μιλώντας έξω από το νεκροτομείο του Νοσοκομείου Νάσερ, όπου είχαν μεταφερθεί τα 26 πτώματα για να τα παραλάβουν οι συγγενείς τους για ταφή.
Το αμερικανικό πανεπιστήμιο Columbia ανακοίνωσε χθες πως αναστέλλει τη λειτουργία δυο φοιτητικών συλλόγων οι οποίοι οργάνωσαν διαδηλώσεις με κεντρικό αίτημα την κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας. Η διοίκηση του πανεπιστημίου αιτιολογεί την απόφασή της λέγοντας ότι «παραβίασαν επανειλημμένα» τους κανόνες για την οργάνωση εκδηλώσεων στους χώρους του. Σύμφωνα με τον κανονισμό του πανεπιστημίου χρειάζεται να δοθεί άδεια πρώτα από τη διοίκηση για την πραγματοποίηση πορείας, που σημαίνει ότι το περιεχόμενο και οι σκοποί της περνούν πρώτα από «αξιολόγηση» και αν δεν αρέσουν στη διοίκηση δεν δίνεται το πράσινο φως.
Η λειτουργία των δυο συλλόγων, των Φοιτητών για τη Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη (SJP) και της Εβραϊκής Φωνής για την Ειρήνη (JVP), ανεστάλη ως το τέλος του φθινοπωρινού εξαμήνου, τόνισε ο Τζέραλντ Ρόσμπεργκ, αντιπρόεδρος του πανεπιστημίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση του ιδρύματος.
«Η απόφαση αυτή ελήφθη αφού οι δύο σύλλογοι παραβίασαν επανειλημμένα τις πολιτικές του πανεπιστημίου για την διεξαγωγή εκδηλώσεων στις εγκαταστάσεις του, κάτι που κορυφώθηκε με εκδήλωση χωρίς άδεια που διεξήχθη παρά τις προειδοποιήσεις και συμπεριέλαβε απειλητική ρητορική και εκφοβισμούς», κατά τον αντιπρόεδρο του Κολούμπια.
Ο κ. Ρόσμπεργκ κατέστησε σαφές πως η αναστολή δεν θα τερματιστεί παρά μόνο αν οι δύο σύλλογοι δείξουν βούληση να συμμορφωθούν προς τους κανόνες του ιδρύματος.
«Αυτό θα εγγυηθεί την ασφάλεια της κοινότητάς μας και την απρόσκοπτη διεξαγωγή των κύριων δραστηριοτήτων του πανεπιστημίου», πρόσθεσε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος.
Είναι σαφής η στάση του αμερικανικού κράτους και διαφόρων θεσμών υπέρ του Ισραήλ στον πόλεμο -παρά τις όποιες δηλώσεις για ανάγκη διάνοιξης ανθρωπιστικών διαδρόμων και κατάπαυση του πυρός-, με πρόσωπα ή ομάδες που τάσσονται υπέρ της Παλαιστίνης ή ακόμη περισσότερο καταγγέλλουν το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ να λαμβάνουν μέχρι και εχθρική αντιμετώπιση.
Τι προηγήθηκε
Εκατοντάδες φοιτητές του Κολούμπια έκαναν αποχή από τα μαθήματα την Πέμπτη, σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ, για να συμμετάσχουν σε διαδήλωση που διοργάνωσαν οι δυο σύλλογοι.
Στην κινητοποίηση, κάλεσαν την αμερικανική κυβέρνηση να ασκήσει πίεση για να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας, όπου οι ακατάπαυστοι βομβαρδισμοί του Ισραήλ έχουν στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 11.000 ανθρώπους -στην πλειονότητά τους παιδιά και γυναίκες άμαχοι-, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της Γάζας.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου, κάποιοι από τους φοιτητές ζήτησαν προχθές το πανεπιστήμιο να χαρακτηρίσει «γενοκτονία» τον πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και να πάψει να συνεργάζεται με ισραηλινούς θεσμούς.
Η κρίση ακινήτων δεν πλήττει μόνο την Κίνα, αλλά φαίνεται να έχει παγκόσμιες διαστάσεις και «χτυπάει την πόρτα» και των ΗΠΑ, καθώς ο χειμαζόμενος γίγαντας ακινήτων WeWork υπέβαλε αίτηση πτώχευσης βάσει της αμερικανικής νομοθεσίας τη Δευτέρα.
Η διαπραγμάτευση σταμάτησε για τις μετοχές της WeWork ενόψει του ανοίγματος του χρηματιστηρίου πρωί της Δευτέρας. Εκείνη την στιγμή, η μετοχή βρισκόταν στα στα 84 σεντς.
Η υποβολή αίτησης πτώχευσης αναμενόταν μετά από άρθρο της Wall Street Journal την 31η Οκτωβρίου που ανέφερε ότι η εταιρεία σχεδίαζε να υποβάλει αίτηση πτώχευσης.
Η WeWork είχε γνωστοποιήσει ότι είχε έρθει σε συμφωνία με πιστωτές για την παράταση μιας περιόδου χάριτος 30 ημερών για μέρος του χρέους της έως τις 6 Νοεμβρίου.
Η εταιρεία ανέφερε σε ανακοίνωσή της τη Δευτέρα ότι έχει συνάψει συμφωνία αναδιάρθρωσης με μετόχους που αντιπροσωπεύουν περίπου το 92% των εγγυημένων ομολογιών της. Η αίτηση πτώχευσης της Δευτέρας δεν θα επηρεάσει τις δραστηριότητες της WeWork εκτός των ΗΠΑ και του Καναδά. Πρόσθεσε, ακόμη, ότι οι χώροι της παραμένουν ανοιχτοί και λειτουργικοί.
Ωστόσο, αναφέρεται πως θα «εξορθολογίσει περαιτέρω το χαρτοφυλάκιο μίσθωσης εμπορικών γραφείων της» στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης.
Σύμφωνα με το Businessinsider, το χαρτοφυλάκιο ακινήτων της εκτείνεται σε 777 τοποθεσίες σε 39 χώρες.
«Τώρα είναι η ώρα να τραβήξουμε προς το μέλλον αντιμετωπίζοντας επιθετικά τις παλαιότερες μισθώσεις μας και βελτιώνοντας δραματικά τον ισολογισμό μας», δήλωσε ο Ντέιβιντ Τόλεϊ, Διευθύνων Σύμβουλος της WeWork.
«Απογοήτευση», λέει ο πρώην CEO
Από την πλευρά του, ο συνιδρυτής και πρώην CEO της εταιρείας, Άνταμ Νόιμαν, ο οποίος παραιτήθηκε από τη θέση του το 2019, επικαλούμενος τον έντονο δημόσιο έλεγχο που δυσχέραινε την διεύθυνση της εταιρείας, χαρακτήρισε «απογοητευτικά» τα νέα για επικείμενη χρεοκοπία.
«Ήταν πρόκληση για μένα να παρακολουθώ από το περιθώριο από το 2019 καθώς η WeWork απέτυχε να εκμεταλλευτεί ένα προϊόν που είναι πιο επίκαιρο σήμερα από ποτέ», σχολίασε σε ανακοίνωσή του. «Πιστεύω ότι, με τη σωστή στρατηγική και την κατάλληλη ομάδα, μια αναδιοργάνωση θα επιτρέψει στη WeWork να αναδυθεί με επιτυχία».
Την περίοδο της ακμής της, η εταιρεία αποτιμόταν στα 47 δισεκατομμύρια δολάρια ως μη εισηγμένη. Όμως, η startup βρίσκεται σε αναταραχή από τότε που τα σχέδιά της να εισαχθεί στο χρηματιστήριο το 2019 κατέρρευσαν εν μέσω ανησυχιών για την κερδοφορία της εταιρείας και ορισμένων ακατάλληλων συμπεριφορών του Νόιμαν.
Ιαπωνικά κεφάλαια
Σύμφωνα με το Insider, η ιαπωνική επενδυτική SoftBank έχει ρίξει δισεκατομμύρια δολάρια στη startup του real estate και παραμένει ο πλειοψηφικός μέτοχός της. Ωστόσο, η WeWork δεν είχε ποτέ κέρδος. Το πρώτο εξάμηνο του έτους, η εταιρεία έχασε 696 εκατομμύρια δολάρια.
Από το 2019, η αποτίμηση της εταιρείας συνέχισε να πέφτει. Τον Απρίλιο, η τιμήτης μετοχής έπεσε κάτω από το 1 δολάριο και αντιμετώπισε την πιθανότητα διαγραφής από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Και τον Αύγουστο, η WeWork είχε ανακοινώσει ότι «αμφέβαλε ουσιαστικά» αν θα μπορούσε να επιβιώσει για πολύ ακόμη.
Το τέλος της πανδημίας
Η πτώχευση της WeWork έρχεται εν μέσω ενός πολυετούς αναπροσανατολισμού για τη βιομηχανία εκμίσθωσης γραφείων. Οι εταιρείες εμπορικών ακινήτων δυσκολεύτηκαν να ανακάμψουν από τη κοσμοϊστορική στροφή εν μέσω πανδημίας στην εξ αποστάσεως εργασία που αποδυνάμωσε τη ζήτηση γραφείων παγκοσμίως, ακόμη και στον απόηχο πολλών εταιρειών που στράφηκαν σε υβριδικό μοντέλο ή απαιτούσαν από τους υπαλλήλους να επιστρέψουν στο γραφείο με πλήρη απασχόληση.
Η χρεοκοπία μπορεί να μην είναι το τέλος για την WeWork, η οποία αυτή τη στιγμή λειτουργεί σε περισσότερες από 300 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Η διαδικασία του αμερικανικού πτωχευτικού κώδικα επιτρέπει στις εταιρείες να διαγράψουν μέρους του χρέους και να αναδιοργανωθούν. (Ο ανταγωνιστής της WeWork, Regus υπέβαλε αίτηση πτώχευσης στις ΗΠΑ το 2003 και συνέχισε να λειτουργεί με επιτυχία.)
Η WeWork είχε ήδη πρόβλημα
Η αποτυχημένη προσπάθεια εισαγωγής στο χρηματιστήριο το 2019 την οδήγησε στην «αγκαλιά» της SoftBank.
Η SoftBank χρειαζόταν να επιβιώσει η WeWork. Εκείνη την εποχή, η ιαπωνική εταιρεία συγκέντρωνε χρήματα για ένα δεύτερο μεγάλο ταμείο επιχειρηματικών κεφαλαίων (το πρώτο είχε συγκεντρώσει 100 δισεκατομμύρια δολάρια) και ο κατήφορος της WeWork δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη στους πιθανούς επενδυτές.
Για να σώσει τη WeWork, η SoftBank επένδυσε δισεκατομμύρια στην εταιρεία και εγκατέστησε μια έμπειρη ομάδα στελεχών στην οποία ανατέθηκε να αναστρέψει την πορεία. Το 2019 και στις αρχές του 2020, η WeWork απέλυσε χιλιάδες υπαλλήλους, περιέκοψε δεκάδες μισθώσεις γραφείων και προνόμια υπαλλήλων, όλα αυτά καθώς αντιμετώπισε πολλαπλές κυβερνητικές έρευνες.
«Αποτύχαμε στην επένδυσή μας στην WeWork και έχω παραδεχτεί πολλές φορές ότι ήμουν ανόητος», δήλωσε ο ιδρυτής της SoftBank Μασαγιόσι Σον, ανακοινώνοντςα οικονομικά αποτελέσματα τον Μάιο του 2020. Εκείνη την εποχή, η SoftBank είχε μειώσει την αποτίμησή της στην WeWork στα 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η πανδημία
Τα δεινά της WeWork συνεχίστηκαν. Λιγότερο από ένα μήνα αφότου ξεκίνησε ο νέος της Διευθύνων Σύμβουλος το 2020, το χτύπημα της πανδημίας (ένα από τα πρώτα δημόσια κρούσματα κορωνοού στη Νέα Υόρκη ανιχνεύθηκε σε έναν άνδρα που εργαζόταν σε γραφείο της WeWork.) Σε όλο τον κόσμο τα γραφεία άδειασαν και ο άλλοτε σταθερός κλάδος των ακινήτων έπεσε σε πρωτοφανές χάος, από το οποίο δεν έχει συνέλθει.
Η νέα ηγετική ομάδα του WeWork παρουσίασε την πανδημία ως ευκαιρία: οι εταιρείες θα αναζητούσαν πιο ευέλικτες ρυθμίσεις από τις μισθώσεις διάρκειας δεκαετιών και οι εργαζόμενοι θα αναζητούσαν χώρους εργασίας έξω από τα σπίτια τους.
Καθώς ο κόσμος άνοιξε ξανά μετά τα lockdown, μερικά παραρτήματα WeWorks επανήλθαν – αλλά η εταιρεία είχε ακόμα πάρα πολλές τοποθεσίες.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος Σαντίπ Μαθράνι συνέχισε να περικόπτει τις μισθώσεις που υπέγραψε ο Νόιμαν και βρήκε νέα χρηματοδότηση.
Το 2021, η WeWork ξεκίνησε δημόσια διαπραγμάτευση μέσω μιας εταιρείας εξαγοράς ειδικού σκοπού, συνηθισμένος τρόπος για νεοφυείς επιχειρήσεις να εισέλθουν στις δημόσιες αγορές πέραν της παραδοσιακής διαδικασίας IPO. Η συμφωνία αποτίμησε την εταιρεία στα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.
“Σίγουρα, αυτή είναι μια ιστορία όπου πολλοί άνθρωποι έγραψαν τίτλους τέλους για την WeWork”, είπε ο πρόεδρος της εταιρείας τότε, Μαρσέλο Κλάουρε, στο CNBC, την πρώτη ημέρα διαπραγμάτευσης. “Η επιμονή αυτών των ανθρώπων είναι απίστευτη. Αυτή η εταιρεία είναι εδώ, είναι πιο δυνατή από ποτέ και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα γιορτάσουμε πολλά ακόμη ορόσημα.”
Ασύλληπτος παραμένει ο δράστης του μακελειού στο Μέιν των ΗΠΑ που πυροβόλησε εναντίον τουλαχιστον 80 ατόμων, σκοτώνοντας τουλάχιστον 22 ενώ υπάρχουν δεκάδες τραυματίες.
Ο μακελάρης, για τον οποίο η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό είναι λευκός, οπλισμένος με ημιαυτόματο τουφέκι (AR-15) και φέρεται να φοράει ένα καφε-χακί μπουφάν.
Σύμφωνα με το γραφείο του σερίφη της κομητείας Αντροσκόγκιν, το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα μέσω Facebook φωτογραφίες, τον εικονίζουν με καστανόχρωμο χούντι, σκούρο μπλε παντελόνι κάργκο και με τουφέκι εφοδιασμένο με σκοπευτικό στα χέρια, έτοιμο να πυροβολήσει.
Αργότερα, ανακοίνωσαν πως πιστεύουν ότι ο ύποπτος είναι ο Ρόμπερτ Καρντ, 40 ετών, χωρίς να δημοσιοποιήσουν περισσότερες λεπτομέρειες ούτε να κάνουν κάποια εκτίμηση για τα κίνητρά του. Οι αρχές στο Μέιν περιγράφουν τον Καρντ ως πιστοποιημένο εκπαιδευτή πυροβόλων όπλων και μέλος των Εφέδρων του Στρατού των ΗΠΑ.
Φέρεται να νοσηλεύτηκε σε μια μονάδα ψυχικής υγείας το καλοκαίρι και αφέθηκε ελεύθερος μετά από παραμονή δύο εβδομάδων.
Ο δράστης επιτέθηκε σε «τρία μέτωπα»: αίθουσα μπόουλινγκ και πάρτι, εστιατόριο-μπαρ και εφοδιαστικό κέντρο αλυσίδας σούπερ μάρκετ.
Οι Αρχές, που απηύθυναν σύσταση στους κατοίκους να παραμείνουν στα σπίτια τους, έδωσαν επίσης στη δημοσιότητα φωτογραφία SUV λευκού χρώματος, ζητώντας από τους πολίτες να μην έλθουν σε επαφή με τον κάτοχό του και να επικοινωνήσουν μαζί τους αν το δουν.
Τα δημόσια σχολεία δεν θα λειτουργήσουν σήμερα, ανακοίνωσε αξιωματούχος της σχολικής διεύθυνσης της περιοχής.
Η πιο πολύνεκρη επίθεση από το 2019
Η χθεσινή είναι η πιο πολύνεκρη επίθεση του είδους στις ΗΠΑ από τον Αύγουστο του 2019, όταν νεαρός εφοδιασμένος με AK-47 άνοιξε πυρ εναντίον πελατών σούπερ μάρκετ στο Ελ Πάσο, κυρίως μεξικανούς και λατινοαμερικάνους, διαπράττοντας –σύμφωνα με τις αρχές– έγκλημα ρατσιστικού μίσους.
Οι ΗΠΑ μετρούν περισσότερα όπλα (σχεδόν 400 εκατ.) απ’ ό,τι κατοίκους, ενώ ο ένας ενήλικος στους τρεις έχει στην κατοχή του τουλάχιστον ένα όπλο και σχεδόν ο ένας στους δύο ζει σε νοικοκυριό με τουλάχιστον ένα όπλο.
Συνέπεια της διάδοσης τους είναι ο εξαιρετικά υψηλός δείκτης θανάτων εξαιτίας βίαιων επεισοδίων με τη χρήση όπλων στις ΗΠΑ, ο οποίος δεν χωράει καμιά σύγκριση με αυτούς σε άλλες οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες.
Χωρίς να λογαριάζονται καν οι αυτοκτονίες, το τρέχον έτος έχουν σκοτωθεί από σφαίρες πάνω από 15.000 άνθρωποι στη χώρα, κατά τους αριθμούς του εξειδικευμένου ιστότοπου Gun Violence Archive.
Να επεκτείνει τις απεργιακές του κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν στα μέσα Σεπτεμβρίου, σε μεγάλο εργοστάσιο της Stellantis στο Μίσιγκαν, αποφάσισε τη Δευτέρα (24/10) το συνδικάτο United Auto Workers (UAW) στις ΗΠΑ.
«Τη Δευτέρα το πρωί 6.800 μέλη του UAW στο εργοστάσιο συναρμολόγησης Sterling Heights (SHAP) εντάχθηκαν στην απεργία, σταματώντας την παραγωγή στο πιο μεγάλο και το πλέον κερδοφόρο εργοστάσιο της Stellantis» στις ΗΠΑ, ανέφερε το συνδικάτο σε ανακοίνωσή του.
Πλέον τα μέλη του UAW που απεργούν στις εταιρείες Ford, General Motors και Stellantis ξεπερνούν τις 40.000 από τα 146.000 που έχει συνολικά το συνδικάτο. Εξάλλου αυτή είναι η πρώτη φορά που κηρύσσεται απεργία και στις τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, τις Big Three, των ΗΠΑ.
Η Stellantis δήλωσε «αγανακτισμένη» από την απόφαση αυτή, εκτιμώντας σε ανακοίνωσή της ότι «η ανισόρροπη στρατηγική του UAW θα ‘πλήξει’» τις τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες και «θα έχει επιπτώσεις που θα διαρκέσουν» τόσο στον τομέα και όσο και στην τοπική και εθνική οικονομία.
Η εταιρεία εξήγησε ότι κατέθεσε την Πέμπτη το πρωί βελτιωμένη προσφορά στους εργαζομένους, η οποία προέβλεπε αύξηση μισθών κατά 23% σε διάστημα τριών ετών, αύξηση κατά σχεδόν 50% των συνεισφορών της στο ταμείο για τους συνταξιούχους και εγγυήσεις για την ασφάλεια των θέσεων εργασίας.
Η απεργία των μελών του UAW ξεκίνησε στα μέσα Σεπτεμβρίου και ως τις 11 Οκτωβρίου αφορούσε δευτερεύουσας σημασίας εργοστάσια. Τότε όμως κηρύχθηκε απεργία στο Kentucky Truck Plant (KTP), το μεγαλύτερο εργοστάσιο της Ford, το οποίο έχει ετήσιο κύκλο εργασιών ύψους 25 δισεκ. δολαρίων.
Οι συζητήσεις μεταξύ του UAW και των εταιρειών προσκρούουν κυρίως στο ποσοστό της αύξησης των μισθών. Όμως εκτός από υψηλότερους μισθούς, το συνδικάτο ζητάει μικρότερη εβδομάδα εργασίας, αποκατάσταση συνταξιοδοτικών επιδομάτων και ισχυρότερη εργασιακή ασφάλεια την ώρα που οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στρέφονται προς τα ηλεκτροκίνητα οχήματα.
