Η υπέροχη Πάρνηθα είναι ένα μοναδικό οικοσύστημα. Γνωστή για την τεράστια βιοποικιλότητά της, φιλοξενεί δεκάδες σπάνια φυτά (περιλαμβάνει σχεδόν το 1/6 του συνολικού αριθμού φυτών που υπάρχουν στην Ελλάδα) και πολλά απειλούμενα ζώα. Ελάφια, λύκοι, απειλούμενα αρπακτικά πτηνά, ακόμη και κρι-κρι βρίσκουν καταφύγιο στο πανέμορφο αυτό βουνό.

Η φωτιά της Βαρυμπόμπης πριν από ένα χρόνο έκανε τεράστια καταστροφή αφού έκαψε περίπου 30 χιλιάδες στρέμματα.

Η φετινή καταστροφή από τη φωτιά ήταν επίσης τεράστια. Οι επιστήμονες εξέτασαν τα δορυφορικά δεδομένα και προχώρησαν σε έναν πρώτο απολογισμό και για τη φωτιά, τη 12η πυρκαγιά που ξεσπά στο βουνό από το 2007.

Σύμφωνα με την ανάλυση δορυφορικών εικόνων Sentinel-2, VIIRS και MODIS, η καμένη έκταση ανέρχεται σε 64.330 στρέμματα, 47% της οποίας βρίσκεται εντός της Προστατευόμενης Περιοχής Όρους Πάρνηθας.

Τα ζώα που κάηκαν φέτος στη φωτιά είναι αδύνατον να υπολογιστούν. Ελάφια, αλεπούδες, λύκοι, σκυλιά, χελώνες και πολλά άλλα.

Οι εθελοντές φιλόζωοι ήταν και φέτος στην πρώτη γραμμή διάσωσης. Συχνά με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής έμπαιναν στα μέρη της φωτιάς και απεγκλώβιζαν ζώα που ήταν αδύνατον να βρουν διέξοδο. Σε αυτές τις περιπτώσεις το πιο αδικημένο ζώο είναι η χελώνα. Η χελώνα δεν μπορεί να τρέξει να σωθεί, έτσι σε μια τέτοια κατάσταση δυστυχώς δεν έχει καμία ελπίδα.

Κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς αλλά και μετά οι εθελοντές δεν σταμάτησαν να μαζεύουν τραυματισμένες και καμένες χελώνες. Οι χελώνες μεταφέρονταν στην ΑΝΙΜΑ όπου για άλλη μια φορά φέτος γέμισε με ζώα της άγριας ζωής που ήταν σε ανάγκη.

Ο αριθμός από τις χελώνες τεράστιος και δεν ήταν δυνατόν η οργάνωση να τις κρατήσει όλες. Έτσι με μεταφέρθηκαν σε χώρο που παραχώρησε το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο όπου έμειναν δύο μήνες για να γίνουν καλά και να επιστρέψουν και πάλι στη φύση τους. Το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο ανέλαβε και τη διατροφή τους.

Όπως αναφέρει η ΑΝΙΜΑ τις τελευταίες μέρες ελέγχθηκαν και φροντίστηκαν από Γάλλους επιστήμονες του SOPTOM-CRCC που ήλθαν στην Ελλάδα με την υποστήριξη του IFAW-International Fund for Animal Welfare και εργάστηκαν με τους ανθρώπους της ΑΝΙΜΑ μια εβδομάδα μαζί.

Και ήρθε η μεγάλη στιγμή της επανένταξής τους στη φύση. 100 χελωνίτσες ήταν έτοιμες για την επιστροφή. Η οργάνωση της επιστροφής τους στη φύση έγινε από τους συνεργάτες της ΑΝΙΜΑ, τους ανθρώπους του Save Your Hood, που οργάνωσαν υποδειγματικά όλες τις εξορμήσεις στις πληγείσες περιοχές.

Έτσι λίγες μέρες πριν έγινε το ανάλογο κάλεσμα στα social media. Τη μέρα της επανένταξης οι 100 χελώνες μεταφέρθηκαν στην Πάρνηθα με μεγάλη προσοχή και ασφάλεια και αφέθηκαν ελεύθερες στη φύση. Τις επόμενες μέρες θα γίνουν και άλλες επανεντάξεις.

Και στην ερώτηση πολλών για το πώς θα τραφούν και θα βρουν νερό οι χελώνες στα καμένα οι άνθρωποι της ΑΝΙΜΑ απάντησαν: «Σαν ζώα οι χελώνες είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές και αντέχουν έως και εβδομάδες χωρίς νερό και τροφή. Παρόλα αυτά ταΐστηκαν και ποτίστηκαν από τους εθελοντές. Τέλος αναμένουμε πρωτοβρόχια. Εμείς ήδη είδαμε κυκλάμινα και μικρό φρέσκο χορταράκι σε κάποια σημεία».

Γιάννης Δεβετζόγλου

Στη φάκα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ) πιάστηκαν οι υπεύθυνοι ιδιωτικού διαγνωστικού κέντρου στη Θεσσαλονίκη και ένας καθηγητής από την Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (ΑΠΘ), καθώς εκτελούσαν παράνομα μαγνητικές τομογραφίες σε ζώα, σε τομογράφο που προορίζεται για ανθρώπινη χρήση.

Τους επιθεωρητές ελεγκτές της Περιφερειακής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης της ΕΑΔ οδήγησε στη διαλεύκανση της υπόθεσης ανώνυμη καταγγελία, η οποία περιέγραφε τη μη νόμιμη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων σε ζώα.

Κατά τον επιτόπιο έλεγχο της ΕΑΔ διαπιστώθηκε ότι στο κέντρο διενεργούνταν διαγνωστικός έλεγχος μαγνητικής τομογραφίας (MRI) σε ζώο, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, κατόπιν αιτήματος Κτηνιάτρου- Ακτινολόγου, καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.

Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του επιτόπιου ελέγχου της ΕΑΔ, διαπιστώθηκε, επίσης, ότι δεν ήταν παρών γιατρός-ακτινολόγος στον μαγνητικό τομογράφο του ιδιωτικού διαγνωστικού κέντρου, παρότι είναι υποχρεωτική η παρουσία του από τον νόμο.

Κυρώσεις στο διαγνωστικό κέντρο και τον καθηγητή

Ως εκ τούτου, η ΕΑΔ ζήτησε από τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ) να επιβάλει τις προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις στο διαγνωστικό κέντρο.

Επιπλέον, αιτήθηκε την άσκηση των πειθαρχικών αρμοδιοτήτων του αναφορικά με τον γιατρό-ακτινολόγο και επιστημονικά υπεύθυνο του διαγνωστικού κέντρου.

Όσον αφορά το καθηγητή της Κτηνιατρικής Σχολής που φέρεται να εμπλέκεται στη διαδικασία και τα ζώα να εξετάζονται μετά από δικό του αίτημα, η ΕΑΔ ζήτησε από τον πρύτανη του ΑΠΘ Δημήτριο Κωβαίο, να προβεί στις προβλεπόμενες εκ του νόμου ενέργειες πειθαρχικού ελέγχου.

Σύμφωνα με την απόφαση της ΕΑΔ, το διαγνωστικό κέντρο θα πρέπει να μεριμνήσει για την καθημερινή παρουσία γιατρού-ακτινολόγου καθόλα τη διάρκεια διενέργειας εξετάσεων στο τμήμα απεικονίσεων, όπως άλλωστε προβλέπει ο νόμος.

Η έκθεση ελέγχου διαβιβάσθηκε στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή για την ποινική αξιολόγηση των ευρημάτων της, καθώς και στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) για τις κατά την κρίση της ενέργειές της αναφορικά με τα διαλαμβανόμενα στην έκθεση ελέγχου, ως προς την έκδοση φορολογικών παραστατικών στοιχείων από τον ελεγχόμενο φορέα.

Πηγή: news247.gr

Ούτε μια κουβέντα δεν άκουσα από κανέναν για τις χελωνίτσες που κάηκαν ζωντανές.

Μεγάλες, λέει, καταστροφές από τη φωτιά εδώ κι εκεί κάπου στην Ελλάδα. Όλοι μιλούν για τις ζημιές στα σπίτια, όχι τι τράβηξαν τα φουκαριάρικα ποντίκια.

Που προϋπήρχαν των ανθρώπων στις περιοχές που κάηκαν.

Και για να υπάρχουν φίδια και καρακάξες, κάτι ξέρει παραπάνω ο θεός που τα έφτιαξε κι αυτά τα πλάσματα, τα πετούμενα και τα ερπετά και τα τρωκτικά.

Όχι, ρε, δεν παριστάνω τον φιλόζωο. Να σου πω ότι λυπάμαι το γεράκι, γιατί μετά τη μεγάλη φωτιά θα έχει σοβαρό πρόβλημα να κυνηγήσει. Επιβίωσης πρόβλημα, για το ίδιο, αλλά και τι να ταΐσει τα παιδιά του, τα γερακόπουλα

Όταν μιλάμε για φωτιά, μια είναι η απώλεια, για να κάνουμε ταμείο. Πάνω από τους ανθρώπους και τα ζώα είναι το πράσινο. Η καταστροφή της φύσης. Και σ’ αυτό δεν φταίνε οι αλεπούδες για όσες δασικές εκτάσεις δολοφονήθηκαν από τις πυρκαγιές.

..............................

Πηγή: zougle.gr

Προκαταρκτική εξέταση για τις συνθήκες θανάτου ζώων που φιλοξενούνταν σε ιδιωτικό καταφύγιο στο Λαγονήσι, κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς που ξέσπασε την Δευτέρα, διέταξε η Εισαγγελία Πρωτοδικών με αφορμή καταγγελίες και αναρτήσεις για την απώλεια δεκάδων σκυλιών και γατών που κάηκαν μέσα στον χώρο.

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Αντώνιος Ελευθεριάνος έδωσε εντολή να διερευνηθούν οι ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες κάηκε το καταφύγιο που φιλοξενούσε ζώα, με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο τα περισσότερα από τα ζώα που έμεναν εκεί.

Την έρευνα θα διενεργήσει η αντεισαγγελέας Παναγιώτα Λαμπρινάκου, η οποία και έχει εντολή να ζητήσει όλα τα στοιχεία της υπόθεσης μεταξύ άλλων για τη διαβίωση των ζώων αλλά και την παρουσία στο καταφύγιο ατόμου για να συνδράμει στη διάσωσή τους. Σύμφωνα με δημοσιεύματα από τα φιλοξενούμενα ζώα σώθηκαν μόνο επτά σκύλοι και μία γάτα, μετά από παρέμβαση εθελοντών οι οποίοι προσέτρεξαν μετά από εκκλήσεις. 

Εδώ και ώρες μαίνεται η φωτιά που ξέσπασε στον Κουβαρά της Αττικής και κύκλωσε το Λαγονήσι, τη Σαρωνίδα και την Ανάβυσσο.

Εκτός από τα εκατοντάδες στρέμματα γης που κάηκαν και τα σπίτια που παραδόθηκαν στις φλόγες, αρκετά ζωάκια ήταν αυτά που πέθαναν ή κινδύνευσαν, τόσο στον Ιππικό Όμιλο Αναβύσσου όσο και στο καταφύγιο Fazoo Farm στο Λαγονήσι.

Το καταφύγιο, σύμφωνα με αναρτήσεις της Μαριάνθης Ζαμπέτα, που ήταν ανάμεσα στους εθελοντές που το διαχειρίζονταν, παραδόθηκε στις φλόγες νωρίς το μεσημέρι της Δευτέρας. «Καήκαμε, μην μας καλείτε άλλο… απλά καήκαμε! Καιγόμαστε! Βοήθεια στο Λαγονήσι να πάρουμε τα σκυλιά από το καταφύγιο! Σας παρακαλώ! Χρειάζομαι αυτοκίνητα» έγραψε αρχικά η κυρία Ζαμπέτα στο Facebook.

Δύο ώρες αργότερα, με νέα ανάρτηση, ανακοίνωσε ότι το καταφύγιο κάηκε και ευχαρίστησε δύο γυναίκες που «έσωσαν ό,τι μπόρεσαν».

Στην τελευταία της ανάρτηση, συγκλονίζει λέγοντας: «10 έμειναν και δεν ξέρω πόσα έχουν φύγει στον δρόμο διότι ανοίξαμε πόρτες […] περίπου 14 κάηκαν».

Σύμφωνα με το zoosos, κάηκαν ζωντανές 40 γάτες και 25 σκυλιά.

Οργή και θλίψη για τα καμένα ζώα

Τη θλίψη και την οργή τους για τα ζωάκια που κάηκαν ζωντανά εξέφρασαν οι χρήστες των social media, τονίζοντας ότι η ζωή τους κρεμόταν στα χέρια λίγων εθελοντών, που κόντεψαν και εκείνες να καούν ζωντανές για να γλιτώσουν τα σκυλάκια και τα γατάκια από τις φλόγες.

TAGS:ΖΩΑΚΟΥΒΑΡΑΣΛΑΓΟΝΗΣΙΦΩΤΙΑ

Υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα που εξηγούν πώς και γιατί τα ζώα ενδέχεται να αντιληφθούν ότι επίκειται σεισμός πολλές ώρες πριν καν σημειωθούν προσεισμοί.

Η συμβίωσή μου με σκύλους δεν μου έχει δείξει πως μπορούν να καταλάβουν τον σεισμό πριν γίνει. Ίσως να μη βοηθά ότι ζω σε όροφο πολυκατοικίας. Μπορεί βέβαια τα δικά μου κατοικίδια να ένιωσαν μια ανησυχία που δεν κατάλαβα. Σίγουρα δεν αλυχτούσαν, όπως οι σκύλοι που βρίσκονταν στην νοτιοανατολική Τουρκία και τη Βόρεια Συρία, πριν το ξέσπασμα του δολοφονικού σεισμού των 7,8 Ρίχτερ.

Χρήστες των social media πόσταραν πως τα ζώα του περιβάλλοντός τους συμπεριφέρονταν παράξενα πριν τον τεράστιο σεισμό και τους πολύ ισχυρούς μετασεισμούς.

Όπως αναφέρει η Washington Post, ο ισχυρισμός αυτός υπάρχει από την αρχαιότητα και κάποιοι επιστήμονες τον υποστηρίζουν, βάσει φυσικά ευρημάτων μελετών.

Πώς τα ειδικά μηχανήματα της σεισμολογίας ανιχνεύουν δονήσεις που δεν νιώθει το ανθρώπινο σώμα; Αυτό φαίνεται πως κάνουν και κάποια ζώα, που είναι «καλύτερα εξοπλισμένα», ώστε να αισθάνονται μικροσκοπικούς προσεισμούς που ταξιδεύουν μέσω της Γης, δευτερόλεπτα πριν βγει στην επιφάνεια ένα πιο δυνατό σεισμικό κύμα.

Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως κάποια ζώα ενδέχεται να νιώθουν τις δονήσεις πριν καν τους προσεισμούς.

Πώς αντιλαμβάνονται τα ζώα τα σεισμικά κύματα

Σύμφωνα με το US Geological Survey, η μη φυσική συμπεριφορά ζώων στα δευτερόλεπτα που προηγούνται ενός σεισμού, εξηγείται από τη διαφορά μεταξύ των μορφών σεισμικών κυμάτων.

• Τα Primary (P) κύματα είναι τα πρώτα που εκπέμπονται από έναν σεισμό και ταξιδεύουν αρκετά χιλιόμετρα από το επίκεντρο. Σύμφωνα με το USGS, είναι πιο αισθητά στα ζώα.
• Ακολουθούν τα ισχυρότερα Secondary (S) κύματα, που ταράζουν το έδαφος σε κυματιστή (απανωτή) κίνηση.

«Υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι που μπορούν να νιώσουν το πρωτεύον κύμα που ταξιδεύει πιο γρήγορα από την πηγή του σεισμού και φτάνει πριν το μεγάλο δευτερεύον κύμα», αναφέρει η USGS, προσθέτοντας ότι «πολλά ζώα που έχουν πιο έντονες αισθήσεις έχουν τη δυνατότητα να νιώσουν το πρωτεύον κύμα, δευτερόλεπτα πριν φτάσει το δευτερεύον».

Οι αρχικές δονήσεις που ανιχνεύονται και αναλύονται από σεισμολογικά μηχανήματα χρησιμοποιούνται επίσης από συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης για την πρόβλεψη σεισμών, συνήθως με λιγότερο από ένα λεπτό προειδοποίησης. Μπορούν τα ζώα να νιώσουν όσα έρχονται νωρίτερα από τις μηχανές; Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν πως ναι.

«Έχουμε μια πολύ καλή ένδειξη ότι τα ζώα αισθάνονται πραγματικά τους προδρόμους των σεισμών. Δεν πρόκειται για τη σεισμική δραστηριότητα», είπε στη Washington Post ο Martin Wikelski, διευθυντής στο Ινστιτούτο Συμπεριφοράς των Ζώων Max Planck και επικεφαλής σχετικής μελέτης που δημοσιεύτηκε το 2020.

Οι ερευνητές προσάρτησαν ηλεκτρονικά tags σε αγελάδες, σκύλους και πρόβατα που ζούσαν σε μια ιταλική φάρμα, ώστε να παρατηρήσουν τις κινήσεις τους για αρκετούς μήνες μετά τον εντοπισμό σεισμών σε κοντινή περιοχή. Ανακάλυψαν ότι τα ζώα ήταν ασυνήθιστα υπερδραστήρια (ορίστηκε ως «συνεχής κίνηση για περισσότερα από 45 λεπτά») πριν ανιχνευτούν επτά από τους 8 μεγάλους σεισμούς που καταγράφηκαν. Για την ακρίβεια, οι αγελάδες «πάγωσαν», δηλαδή έμειναν ακίνητες για ώρα, τα σκυλιά έγιναν νευρικά και άρχισαν να γαβγίζουν, τα πρόβατα είχαν ακανόνιστη συμπεριφορά και όλα μαζί έκαναν τις αγελάδες να τρελαθούν.

Η έρευνα διεξήχθη με συσκευές που ο Dr. Wikelski περιέγραψε ως «μικρά κινητά τηλέφωνα για τα ζώα» και έδειξε ότι μπορούσαν να ανιχνεύσουν σεισμούς δυνητικά περισσότερες από 12 ώρες πριν από τον άνθρωπο (πολύ πριν τους προσεισμούς), σε απόσταση έως και 19 χιλιομέτρων. Ο λόγος δεν είναι ακόμα σαφής.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορούν να μας ενημερώσουν, αλλά δεν ξέρουμε πώς το κάνουν», δήλωσε ο Dr. Wikelski. Πρότεινε ότι η ικανότητά τους να αισθάνονται τον κίνδυνο μπορεί να σχετίζεται με την ικανότητά τους να επικοινωνούν μεταξύ τους ή με την απελευθέρωση ποσότητας σιδήρου στον αέρα από την υπόγεια πίεση.

Πηγή:ow.gr

Το 2022 εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες στήριξαν με την υπογραφή τους αιτήματα για την κατοχύρωση δικαιωμάτων και για την προστασία ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση και κακοποιούνται βάναυσα από το ανθρώπινο είδος. Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν η φωνή για τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή. Έγιναν η φωνή τους. Οι τέσσερις σημαντικές καμπάνιες για το 2022 αφορούν στην κατάργηση των πειραμάτων στα ζώα, στην κατάργηση της γουνοποιίας, στο σταμάτημα της σφαγής και στο αίτημα να σταματήσει το εμπόριο των φτερών των καρχαριών.

Εκατοντάδες άγρια ζώα, μεταξύ των οποίων ελέφαντες και υπό εξαφάνιση ζέβρες του Γκρέβι, πέθαναν σε καταφύγια άγριας ζωής στην Κένυα κατά τη διάρκεια της χειρότερης ξηρασίας των τελευταίων δεκαετιών στην ανατολική Αφρική, σύμφωνα με έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η Υπηρεσία Άγριας Ζωής της Κένυας και άλλοι οργανισμοί σώματα μέτρησαν τους θανάτους 205 ελεφάντων, 512 γνου, 381 κοινών ζέβρων, 51 βουβάλων, 49 ζέβρων του Γκρέβι και 12 καμηλοπαρδάλεων τους τελευταίους εννέα μήνες, αναφέρει η έκθεση, καθώς τμήματα της Κένυας έχουν βιώσει τέσσερις συνεχόμενες εποχές με ανεπαρκή βροχόπτωση τα τελευταία δύο χρόνια, με τρομερές συνέπειες για ανθρώπους και ζώα.

Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, στα οικοσυστήματα που έχουν πληγεί περισσότερο βρίσκονται μερικά από τα πιο δημοφιλή εθνικά πάρκα, καταφύγια άγριας ζωής της Κένυας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Αμποσέλι, Τσάβο και Λαϊκίπια-Σαμπούρου.

Οι συντάκτες της έκθεσης ζήτησαν να γίνει επείγουσα εναέρια απογραφή της άγριας ζωής στο Αμποσέλι για να αποκτήσουν ευρύτερη εικόνα των επιπτώσεων της ξηρασίας στα άγρια ​​ζώα εκεί. Άλλοι ειδικοί έχουν συστήσει την άμεση παροχή νερού και αλατιού στις πληγείσες περιοχές. Οι ελέφαντες, για παράδειγμα, πίνουν 240 λίτρα νερό την ημέρα, σύμφωνα με τον Τζιμ Τζούστους Νιάμου, εκτελεστικό διευθυντή του Κέντρου Ελεφάντων Νέιμπορς.

Για τις ζέβρες του Γκρέβι, οι ειδικοί προτρέπουν να ενισχυθούν οι παροχές τροφής.

Η στήλη «Ιστορίες Χωρίς Φωνή» του Πέτρου Κατσάκου στην εφημερίδα «Αυγή» δίνει βήμα στα πλάσματα που δεν μπορούν να μιλήσουν. Πρώτη φορά τα ζώα αποκτούν βήμα και ουρλιάζουν για τα δικαιώματά τους. Με τρόπο που μόνο ένας αφηγητής με ενσυναίσθηση μπορεί να κάνει.

Του Πέτρου Κατσάκου*

Τα γουρούνια θεωρούνται το πέμπτο πιο έξυπνο ζώο στον κόσμο. Πολύπλοκα και ευαίσθητα, αυτά τα απίστευτα πλάσματα τραγουδούν στα μωρά τους, μπορούν να αναγνωρίσουν τις μοναδικές εκκλήσεις των μητέρων τους και απολαμβάνουν μια αγκαλιά με τους φίλους τους. Ταυτόχρονα τα γουρούνια είναι το τρίτο πιο συχνά σφαγμένο ζώο για φαγητό στον κόσμο μετά τα κοτόπουλα και τα ψάρια.

Τον περασμένο χρόνο και σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων σφαγιάστηκαν περίπου 1,3 δισεκατομμύρια γουρούνια παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 3,5 εκατομμύρια γουρούνια σφάζονται κάθε ημέρα. Και αυτοί οι αριθμοί ισχύουν με δεδομένο πως σχεδόν το ένα τρίτο του ανθρώπινου πληθυσμού της γης δεν τρώει το κρέας του γουρουνιού για αυστηρά θρησκευτικούς λόγους, μειώνοντας έστω και με τον τρόπο αυτό τα σφαγμένα ζώα.

Ζώα που αποτελούν ίσως τα μεγαλύτερα θύματα του ανθρώπου, με την χοιροτροφία να θεωρείται ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της σύγχρονης βιομηχανίας τροφίμων. Αυτό που ο Πολ Μακάρτνι πριν χρόνια είπε πως «αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι» έχουν φροντίσει κάποιοι ακτιβιστές φωτογράφοι να το καταγράψουν, να το κάνουν εικόνα και να το μεταφέρουν σε έναν κόσμο που συνήθως τρέφεται πρώτα με την άγνοια και στην συνέχεια με τις σάρκες κάποιων ζώων -και κυρίως των γουρουνιών- που περνούν μια σύντομη και μαρτυρική ζωή προτού καταλήξουν στο ανθρώπινο πιάτο. Τα γουρούνια είναι ζώα όπου η βιομηχανική κτηνοτροφία κρατά φυλακισμένα υπό άθλιες -αλλά κυρίως μακριά από τα ανθρώπινα μάτια- συνθήκες προτού οδηγηθούν στη σφαγή.

Τα 10 μυστικά που δεν πρέπει να ξέρεις για να φας

1. Τεχνητή γονιμοποίηση

Τα θηλυκά γουρούνια θεωρούνται έτοιμα για αναπαραγωγή σε ηλικία μόλις επτά μηνών και στην πλειοψηφία τους γονιμοποιούνται τεχνητά με το ανθρώπινο χέρι ή μια μεταλλική ράβδο να εισάγεται στον τράχηλό τους.

2. Κιβώτια κύησης

Μετά την γονιμοποίηση, οι γουρούνες τοποθετούνται σε κιβώτια κύησης. Αυτά τα μεταλλικά κλουβιά είναι ελαφρώς μεγαλύτερα από τα ίδια τα ζώα και αποτρέπουν τις έγκυες από το να γυρίσουν, να περπατήσουν ή ακόμα και να ξαπλώσουν άνετα.

3. Κιβώτια τοκετού

Οι έγκυες μεταφέρονται σε ειδικά κιβώτια περίπου μία εβδομάδα πριν από τον τοκετό. Ζουν σε αυτά τα κιβώτια κατά τη γέννηση των γουρουνιών τους και παραμένουν εκεί για άλλες 21 έως 28 ημέρες καθώς θηλάζουν τα μωρά τους. Όπως τα κιβώτια κύησης, τα κλουβιά τοκετού είναι τόσο μικρά που οι μητέρες δεν μπορούν να γυρίσουν και μετά βίας μπορούν να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά ή πίσω προκαλώντας ανοιχτές πληγές στα σώματά τους.

4. Ακρωτηριασμοί

Τα γουρουνάκια -που αφαιρούνται από τις μητέρες τους μετά από μόλις τρεις εβδομάδες- υπομένουν επώδυνους ακρωτηριασμούς. Αυτά περιλαμβάνουν ευνουχισμό, βγάλσιμο των δοντιών τους, κόψιμο της ουράς τους και τρύπες στα αυτιά τους - όλα γενικά γίνονται χωρίς αναισθητικό ή κτηνιατρική φροντίδα.

5. «Ευθανασία»

Όταν τα χοιρίδια είναι άρρωστα ή δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, οι αγρότες μερικές φορές τα σκοτώνουν χτυπώντας τα με το κεφάλι πάνω σε τσιμεντένια δάπεδα ή τοίχους. Αυτό είναι η μόνη μορφή «ευθανασίας» που γνωρίζει η βιομηχανική χοιροτροφία.

6. Ζωή στο σκοτάδι

Αφού αποχωριστούν από τις μητέρες τους, τα χοιρίδια μεταφέρονται σε ξεχωριστές εγκαταστάσεις όπου θα ζήσουν μέχρι να φτάσουν στο «βάρος της αγοράς». Τα γουρούνια που είναι παγιδευμένα σε αυτές τις σκοτεινές, άγονες εγκαταστάσεις δεν θα δουν ποτέ τον ήλιο και δεν θα νιώσουν την αίσθηση του χώματος ή οτιδήποτε έχει να κάνει με το φυσικό περιβάλλον.

7. Αφύσικη Ανάπτυξη

Μαζί με την εκτροφή τους για αυξημένο μέγεθος και ρυθμό ανάπτυξης, τα γουρούνια τρέφονται με ειδικές δίαιτες για να φτάσουν γρήγορα σε ένα τεράστιο βάρος από 250 έως 275 κιλά. Τα γουρούνια που δεν μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα, αρρωσταίνουν ή τραυματίζονται σκοτώνονται.

8. Βάρβαρες Μεταφορές

Ενώ ένας χοίρος μπορεί φυσικά να ζήσει πάνω από 20 χρόνια, η βιομηχανία κρέατος στέλνει τα γουρούνια για σφαγή όταν είναι μόλις έξι μηνών. Κατά την μεταφορά τους στα σφαγεία περνούν πολλές ώρες σε ασφυκτικά γεμάτα φορτηγά χωρίς τροφή ή νερό κάτω από δυσμενείς καιρικές συνθήκες με πολλά συχνά να πεθαίνουν είτε από το κρύο είτε από θερμοπληξία.

9. Αφαίμαξη

Στην σύγχρονη χοιροτροφία συχνά τα γουρούνια αφαιμάσσονται ζωντανά προτού την σφαγή ώστε το αίμα τους να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της «μαύρης πουτίγκας», ενός λουκάνικου ιδιαίτερα διαδεδομένου στην δυτική Ευρώπη που παρασκευάζεται από αίμα χοίρου και καρυκεύματα.

10. Τρομακτική Σφαγή

Στα σφαγεία τα τρομοκρατημένα γουρούνια στην καλύτερη περίπτωση αναισθητοποιούνται μέσω ηλεκτροπληξίας. Συνήθως όμως σφάζονται έχοντας τις αισθήσεις τους καθώς τα κρεμούν ανάποδα και τους κόβουν τον λαιμό. Έρευνες φιλοζωικών οργανώσεων και ακτιβιστών φωτογράφων έχουν αποκαλύψει μια σειρά από φρικαλεότητες σε σφαγεία, συμπεριλαμβανομένων γουρουνιών που χτυπιούνται με μεταλλικούς σωλήνες και ρόπαλα μέχρι θανάτου.

INFO:

Ανάμεσα στους φωτογράφους αυτούς, ξεχωρίζει η Jo-Anne McArthur, η Καναδή φωτορεπόρτερ, ανθρωπίστρια παιδαγωγός, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων και συγγραφέας, γνωστή για τα έργα της We Animals και Hidden, φωτογραφικά έργα που καταγράφουν την κακοποιητική σχέση των ανθρώπων με τα ζώα. «Τα γουρούνια γεννιούνται για να δολοφονηθούν και να γίνουν τροφή και οι άνθρωποι δεν θεωρούν ότι οι ανάγκες τους ή τα δικαιώματά τους πρέπει να γίνονται σεβαστά» επισημαίνει η Καναδή φωτογράφος και ακτιβίστρια, έργα της οποίας παρουσιάζονται απο την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, σε έκθεση που φιλοξενείται στον «Φάρο» του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος σε μια εκδήλωση που παρουσιασε η οργάνωση A Promise to Animals.

*Πηγή: Η Αυγή

Πέτρος Κατσάκος

Υπάρχουν αγριογούρουνα, υπάρχουν ελάφια, αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχοιροι και κουνάβια. Υπάρχουν χιλιάδες πουλιά, που θα μείνουν χωρίς φωλιά

Μιλάνε για ανθρώπινες ζωές, για περιουσίες, για σπίτια και αυτοκίνητα. Μετράνε δέντρα καρβουνιασμένα και στρέμματα στάχτης και λένε πάλι καλά που δεν χάθηκε καμιά ζωή μέσα σε όλο αυτό το κακό, λες και όλα αυτά τα μη ανθρώπινα πλάσματα που απανθρακώθηκαν μαρτυρικά μέσα στις φλόγες δεν λογαριάζονταν για ζωές. Δεν μετράνε και δεν τις μετράνε αυτές τις ζωές, που, στην καλύτερη για τους ιδιοκτήτες τους περίπτωση, αν ζούσαν σε στάνες και σε κοτέτσια, θα μετριούνταν ως ζωικό κεφάλαιο και θα αποζημιώνοντας τα κουφάρια τους για κάποια ευρώ το κεφάλι. Γιατί αυτά που ζούσαν άγρια και ελεύθερα στο δάσος δεν θα τα μετρήσει και δεν θα τα λογίσει ποτέ κανείς για απώλειες.  Όσο για τα οικόσιτα, τα ζώα συντροφιάς αλλά και τα αδέσποτα που έμειναν πίσω, ας είναι καλά οι εθελοντές που θα τους απλώσουν το χέρι να λύσουν την αλυσίδα, να ανοίξουν την κλειδωμένη πόρτα, να τα πάρουν μακριά από το κακό. Με καψαλισμένα μουστάκια, με πληγές και εγκαύματα στα πόδια κάποια θα σωθούν. Είναι, βλέπεις, που στη συνείδηση ενός σεβαστού τμήματος της κοινωνίας των ανθρώπων τα ζώα ανήκουν και αυτά στους πυρόπληκτους.

Ενας διαφορετικός κόσμος

Εκατοντάδες είναι πια οι πολίτες που τρέχουν στις φλεγόμενες περιοχές με μοναδικό σκοπό να σώσουν τα ζώα και να στήσουν πρόχειρα κέντρα φιλοξενίας και περίθαλψης με εθελοντές πολίτες και κτηνιάτρους να δίνουν συνειδητά το «παρών».  Ένας κόσμος που κινείται παράλληλα με την αδιάφορη πλειονότητα και αντιλαμβάνεται ότι, εκτός από τον άνθρωπο, υπάρχουν και άλλα πλάσματα που χάνουν τις ζωές τους στις φωτιές, που κινδυνεύουν, που τραυματίζονται, που μένουν δίχως φροντίδα, στέγη και τροφή. Γιατί υπάρχει και η πανίδα. Υπάρχουν αγριογούρουνα, υπάρχουν ελάφια, αλεπούδες, λαγοί, σκαντζόχοιροι και κουνάβια. Υπάρχουν χιλιάδες πουλιά, που θα μείνουν χωρίς φωλιά. Υπάρχουν πρόβατα, κότες, γουρούνια και κουνέλια, που θα αφεθούν να καούν ζωντανά σε στάνες και κλουβιά. Υπάρχουν άλογα, μουλάρια και γαϊδούρια, που, αν είναι τυχερά και δεν είναι δεμένα, θα τρέξουν να σωθούν. Υπάρχουν χελώνες, που δεν θα προλάβουν και θα καούν. Υπάρχουν τα εγκαταλειμμένα, τα εγκλωβισμένα, τα παρατημένα να καούν. Υπάρχουν και τα τυχερά, που μέσα στον πύρινο εφιάλτη θα βρεθεί ένα ανθρώπινο χέρι να τα σώσει. Είναι αυτά που σώθηκαν πέρυσι από τις φλόγες στη Βαρυμπόμπη και στο Τατόι. Είναι τα τέσσερα πρόβατα που γλίτωσαν τη φωτιά αλλά και το μαχαίρι του χασάπη και ζουν ευτυχισμένα στο κτήμα της Ειρήνης στην Εύβοια. Είναι ο Πατούσης, ο παιχνιδιάρης κούνελος που ένα χέρι τον έβγαλε από το πυρακτωμένο κλουβί ενός παράνομου εκτροφείου -από αυτά που τροφοδοτούν το εμπόριο με κουνελάκια των 2 ευρώ…- και σήμερα απολαμβάνει μια νέα ζωή σε ένα φιλόξενο κτήμα με ανθρώπους που του προσφέρουν αγάπη και φροντίδα. Είναι η Τατόι, το πιτ μπουλ που σώθηκε πέρυσι, που παραμένει στο καταφύγιο της Save a Greek Stray στον Ωρωπό και περιμένει υπομονετικά υιοθεσία. Είναι τα σκυλιά. Τα εκατοντάδες σκυλιά. Αυτοί οι απλήρωτοι εργάτες που ζουν δεμένοι για να φυλάνε σπίτια, που δεν ανήκουν όμως στην οικογένεια και ο κόσμος να χαλάσει θα μείνουν εκεί.  Έξω, με την αλυσίδα. Κι ας καούν. Κι αν καούν, θα αντικατασταθούν με άλλο σκυλί, με νέα αλυσίδα.

Ο προδομένος «φίλος»

Όπως αυτό το τρομαγμένο πλάσμα που εγκαταλείφθηκε κάπου στο Ντράφι, με την χοντρή την αλυσίδα στον λαιμό να του πνίγει κάθε ελπίδα.  Ένας εγκαταλειμμένος φύλακας.  Ένας προδομένος «φίλος» του ανθρώπου που έμεινε πίσω να περιμένει άγνωστο τι.  Ένας τυχερός πυρόπληκτος που σώθηκε, αλλά στο βλέμμα του θα μείνει ίσως για πάντα η απορία για το πώς του φέρθηκαν αυτοί τους οποίους εμπιστευόταν με τη ζωή του.  Ένας τυχερός πυρόπληκτος που, αφού δέχθηκε τις πρώτες βοήθειες από τα μέλη του Σωματείου Περίθαλψης και Προστασίας Αδέσποτων Ζώων, Stray.gr, μεταφέρθηκε στο παλιό λατομείο της ΛΑΤΟ στο Γαλάτσι, που, όπως το 2021, έτσι και το 2022 άνοιξε προσωρινά για να φιλοξενήσει τα πυρόπληκτα ζώα της Αττικής που αναζητούν φροντίδα και μια νέα οικογένεια που στα δύσκολα δεν θα τα εγκαταλείψει.

Και στο πλευρό αυτών των ζώων είναι και τα ανθρώπινα ζώα που νοιάστηκαν, που έτρεξαν, που ξενύχτισαν, που παρακάλεσαν για βοήθεια όταν τα έξοδα της περίθαλψης και της παρατεταμένης φιλοξενίας τους γονάτισαν και τα λεφτά δεν έφταναν πια για φάρμακα και τροφές. Είναι αυτός ο κόσμος που κινείται παράλληλα με τον κόσμο της αδιαφορίας, αυτόν τον κόσμο που δεν ακούει τις φωνές αυτών που δεν έχουν φωνή να ζητήσουν βοήθεια. Είναι αυτός ο κόσμος που γίνεται η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή για να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει και ο άνθρωπος τους το στερεί.

Πηγή: avgi.gr