Συναδέλφισσες , συνάδελφοι

Όλα τα αιτήματα των απεργιακών μας κινητοποιήσεων, εξακολουθούν να παραμένουν  άλυτα θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα  και αυτή  καθ΄εαυτή  την αναπτυξιακή πορεία της ΕΡΤ, στην τροχιά της οποίας μπήκε η εταιρεία μετά από δυόμισυ χρόνια  …υποσχέσεων.

 Η λύση των όλων αυτών των δίκαιων αιτημάτων μας ήταν και είναι στα χέρια της κυβέρνησης κι όχι της όποιας διοίκησης ,

Τα  εμπλεκόμενα υπουργεία το ΥΨΗΠΤΕ και κυρίως το ΥΠΟΙΚ, μας  έδειξαν  ότι  πάσχουν  από επιλεκτική  βαρηκοϊα, δείχνοντας  τα αντανακλαστικά  τους μόνο  στις  κραυγές  μερικών που παρουσιάζονται  ως  «εσωτερική αντιπολίτευση» του κυβερνώντος   κόμματος, αλλά  και στις υλακές της  αξιωματικής  αντιπολίτευσης  που  δεν έχει σταματήσει τις επιθέσεις της εναντίον της ΕΡΤ  χρησιμοποιώντας  μάλιστα τελευταία  ως  «όπλα»  τις  ανυπόστατες  «αριστερές» καταγγελίες  δύο –τριών πρώην στελεχών που  είναι  όπως φαίνεται  «συστρατευμένοι στην κοινή αντίληψη» μαζί τους .

Αντανακλαστικά, που τα  εποπτεύοντα υπουργεία δεν  έδειξαν στα δικά μας  ζητήματα,τα οποία  θέτουμε διαρκώς  ήδη από το 2015  και   συμπεριλαμβάνονταν όπως ξέρετε  ως θεμελιώδη αιτήματα  και στις απεργιακές μας  κινητοποιήσεις.

Αιτήματα   που αφορούν  στο παρόν και στο μέλλον των εργαζομένων, κι όχι  απλά στην  ικανοποίηση  των  ιδιοτελών  στρατηγικών του καπρίτσιου και των σκοπιμοτήτων μιας μικρής ετερόκλητης ομάδας.

Επειδή  δεν σκοπεύουμε  να παράσχουμε κανενός  είδους άλλοθι  σε κανέναν , ούτε στην κυβέρνηση , ούτε στους αρμόδιους υπουργούς και κυρίως  σε όσους βρίσκονται στον  πυρήνα  ή στις  «παρυφές» (ως μέλη  ή ως «συστρατευμένοι»)  στην  επι της ουσίας κυβερνώσα  «εσωκομματική αντιπολίτευση» , η οποία προκάλεσε  την υφιστάμενη σήμερα  ακυβερνησία  της ΕΡΤ, αναστέλλουμε  προς το παρόν τις  απεργιακές  μας κινητοποιήσεις που  έχουμε  προαναγγείλλει μέχρι  να υπάρξει νέα διοίκηση, γεγονός  βέβαια που δεν μας εμποδίζει  να συμμετάσχουμε  στην  24ωρη απεργία  της  14/11/2018  που έχει εξαγγείλλει  το Εργατικό Κέντρο Αθήνας προβάλλοντας έτσι και τα δικά μας  αιτήματα.

Ο αγώνας  συνεχίζεται  και θα συνεχίζεται  μέχρι να  ικανοποιηθούν  όλα  τα δίκαια αιτήματά μας.

ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Η σκούφια σας έχει “ούγια Μητσοτάκη” κ. Μπακογιάννη, υποψήφιε Δήμαρχε Αθήνας της Δεξιάς

“Δεν έχει σημασία από που κρατάει η σκούφια σου στην τοπική αυτοδιοίκηση” διατυμπάνισε ο γόνος της οικογένειας Μητσοτάκη στην στημένη φιέστα ανακήρυξης του ως υποψήφιου Δημάρχου Αθήνας, όχι σε κάποια φτωχογειτονιά της πόλης αλλά στο κέντρο της βιομηχανίας διασκέδασης στο Γκάζι. Σοβαρά;

Δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν και καμία ότι η υποψηφιότητα του αποτελεί την αιχμή της απόπειρας της Δεξιάς να πισωγυρίσει τις ελπίδες του κόσμου γεννημένες στα χρόνια της αντίστασης στις κυβερνήσεις που έφεραν τα μνημόνια και την μαζική φτώχεια στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Με αυτές τις κυβερνήσεις είχε άψογη συνεργασία άλλωστε ο κ. Μπακογιάννης.

Παλιά ο Σαμαράς κραύγαζε “θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας” τώρα ο Μπακογιάννης ετοιμάζεται “να επανακτήσει τον δημόσιο χώρο”.

Η υποψηφιότητα Μπακογιάννη σηματοδοετεί ανοικτή επίθεση στην αριστερά, στο εργατικό κίνημα, την ¨άλλη Αθήνα”, την Αθήνα της Αντίστασης. Την Αθήνα των εργατών που βγήκαν και ετοιμάζονται να βγουν ξανά στους δρόμους με απεργίες για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς παίρνοντας πίσω τα κλεμμένα μεροκάματα, τις δουλειές και τις συντάξεις. Την Αθήνα της αλληλεγγύης στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που κόντρα στους φασίστες της Χρυσής Αυγής ανοίγει αγκαλιές στις γειτονιές και βάζει τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Την Αθήνα των άστεγων και ξεσπιτωμένων από τους Τραπεζίτες. Την Αθήνα των φοιτητών που δεν έχουν εστίες αλλά οι πρυτάνεις τους απειλούν με κατάργηση του ασύλου. Την Αθήνα των φτωχοδιάβολων, των εξαρτημένων που βιώνουν τον αποκλεισμό και την καταστολή, των μικροπωλητών , των χειροτεχνών, των ρακοσυλλεκτών που στιγματίζονται ως “παραεμπόριο” την ώρα που οι μεγαλέμποροι, οι ξενοδόχοι και οι μεγαλοκαρχαρίες τρυγάν την ¨ανάπτυξη” και τους πόρους του Δήμου Αθήνας. Της πόλης που πρόσφατα ξεσηκώθηκε για την στυγνή δολοφονία του Ζάκ Κωστόπουλου, της διαφορετικότητας και της αντίστασης στις διακρίσεις και τον σεξισμό. Της Αθήνασ που συγκρούεται με τα μεγάλα συμφέροντα και τους λογής φιλάνθρωπους που απλώνουν τα χέρια πάνω από τη πόλη για να αρπάξουν ελεύθερους χώρους, την Ακαδημία Πλάτωνος, το Λοφο του Φιλοπάππου, το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή.

Η ατζέντα Μπακογιάννη μυρίζει Τράμπ, Σαλβίνι, Ορμπαν,είναι η ατζέντα “του νόμου και τάξης” που καλλιεργεί τον φόβο για την εγκληματικότητα για να φέρει την καταστολή στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια, τους εργασιακούς χώρους, γλείφοντας την ακροδεξιά απροκάλυπτα. Είναι η ατζέντα των ιδιωτικοποιήσεων, των ΣΔΙΤ, των παραχωρήσεων στην ιδιωτική πρωτοβουλία χώρων και πόρων σε βάρος των φτωχών της πόλης.

Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές έχουμε να δώσουμε την μάχη για να δυναμώσει μια αριστερή εναλλακτική απέναντι στους συμβιβασμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το κεφάλαιο και την ΕΕ, τις πολιτικές των μνημονίων, των περικοπών και της φτώχειας, τις ρατσιστικές πολιτικές της ΕΕ-φρούρειο που τρέφουν τους φασίστες.

Η εναλλακτική στην διαχείριση Καμίνη δεν είναι το πισωγύρισμα αλλά ένα μαζικό κίνημα στις γειτονιές που θα επιβάλει μαζί με όλο το εργατικό κίνημα ότι θα σπάσει η λιτότητα και θα δοθούν πόροι για μια καλύτερη ζωή, για παιδικούς σταθμούς, για τα σχολεία, για πράσινο, για τους φτωχούς της πόλης.

Η Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας δηλώνει ΠΑΡΟΥΣΑ στην εκλογική μάχη της Αθήνας. Θα συνεχίσει να είναι η φωνή της Αντίστασης των εργαζόμενων και της νεολαίας, η φωνή της αλληλεγγύης, η φωνή που υπερασπίζεται την αντικαπιταλιστική ανατροπή ως εναλλακτική λύση. Αξίζει να είναι ακόμη πιο δυνατή στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας!

Δήλωση Πέτρου Κωνσταντίνου, δημοτικού συμβούλου Αθήνας με την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας

Plab4c

Kυριακή 11 Νοεμβρίου, 8.00μ.μ, Μπόταση 6 Εξάρχεια

Ο διαβολάκος (Ilpiccolodiabolo), 1988,

Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Μπενίνι,
Σενάριο: Τζιουζέπε Μπερτολούτσι, Με τους Ρομπέρτο Μπενίνι, Βιντσένζο Τσεράμι,
Πρωταγωνιστούν: Ρομπέρτο Μπενίνι, Γουώλτερ Ματάου, Στεφανία Σαντρέλι, Νικολέτα Μπράσι,
Παραγωγή: Ιταλία (1998)

Οι κινηματογραφικές βραδιές ξεκινάνε φέτος με την κωμωδία του Ρ. Μπενίνι «ο διαβολάκος» την Κυριακή 11 Νοεμβρίου στα νέα μας γραφεία, Μπόταση 6, 1^ος όρ. Εξάρχεια. ( Προσοχή στην ημέρα και στον χώρο!!!).


Η υπόθεση:


Έχετε ποτέ σκεφτεί τι θα κάνaτε αν ο διάβολος ερχόταν στο σπίτι σας; Πολύ περισσότερο αν αυτό συνέβαινε σε κάποιον ιερέα, τότε τα πράγματα σίγουρα θα περιπλέκονταν ακόμη περισσότερο. Φαίνεται πως αυτή η ιδέα γύριζε στο μυαλό του Μπενίνι για αρκετό καιρό πριν από 20 περίπου χρόνια και τελικά την έκανε ταινία. «Ο Διαβολάκος» μπορεί να μην είναι μια από τις γνωστές ταινίες του, όσο η βραβευμένη με Όσκαρ «Η ζωή είναι ωραία», αλλά παραμένει μια χαρακτηριστική του ύφους του Μπενίνι κωμωδία.

Η ιστορία της ταινίας μιλάει για τον Πατέρα Μωρίς (Γουώλτερ Ματάου), έναν ιερέα στη Ρώμη όπου πρόσφατα ερωτεύτηκε με την Πατρίτσια, (Στεφανία Σαντρέλι) για την οποία όμως νιώθει πολύ μπερδεμένος. Καθώς παλεύει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα τον καλούν να κάνει έναν εξορκισμό σε μια ηλικιωμένη γυναίκα. Ενώ λοιπόν ο Μωρίς δεν είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο εξορκισμός έχει πετύχει, αναγκάζεται να το πιστέψει από την παρουσία ενός «σκοτεινού» πλάσματος. Αποκαλεί τον εαυτό του Τζουντίτα και έχει τη μορφή ενός αφελή, χαμογελαστού, με αστείο σουλούπι άντρα (Ρομπέρτο Μπενίνι). Το τελευταίο που θα μπορούσες να σκεφτείς αν τον έβλεπες είναι πως είναι ο διάβολος. Κι όμως είναι, απλά ακόμη είναι νέος και δεν έχει καθόλου εμπειρία.

Παρόλο που «ο Διαβολάκος» δεν είναι η πιο χαρακτηριστική του ταινία, φέρει ξεκάθαρα την υπογραφή του Μπενίνι. Είναι μια κωμωδία καταστάσεων, με πολλές αστείες σκηνές και παρεξηγήσεις που θυμίζουν συχνά αυτές του ελληνικού σινεμά.

Παρόλο που «ο Διαβολάκος» δεν είναι η πιο χαρακτηριστική του ταινία, φέρει ξεκάθαρα την υπογραφή του Μπενίνι. Είναι μια κωμωδία καταστάσεων, με πολλές αστείες σκηνές και παρεξηγήσεις που θυμίζουν συχνά αυτές του ελληνικού σινεμά.

Δεν πρόκειται να δει κανείς σε αυτή την ταινία, κέρατα, ουρές και άλλα εφέ καθώς δε σπαταλήθηκαν καθόλου χρήματα για κάτι τέτοιο, που άλλωστε δεν ήταν απαραίτητο. Όλα τα «διαβολικά» στοιχεία της ταινίας είναι δοσμένα μέσα από διαλόγους, ηθοποιία και μερικούς καθρέφτες.

Το παίξιμο του Μπενίνι συνδυασμένο με τη σοβαρότητα και στωικότητα του Ματάου, αποτελούν δυο πολύ καλούς λόγους για να δει κανείς την ταινία, αν έχει διάθεση να δει μια καλή κωμωδία που όμως δε χάνει την ευκαιρία να σατιρίσει με έξυπνο τρόπο κάποιες θρησκευτικές και κοινωνικές αντιλήψεις των καθολικών.

Κριτική: John Moscow, Πηγή :www.happyweek.gr

Ολόκληρη η ανακοίνωση από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας:

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας εκφράζει την αλληλεγγύη του στους συναδέλφους εργαζόμενους του ΟΠΑΠ που αγωνίζονται για σύναψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), προχωρώντας σε στάση εργασίας την Τετάρτη 7/11 από τις 10:00 έως τις 12:00.

Η σύναψη ΣΣΕ είναι βασική προϋπόθεση για κάθε εργαζόμενο κι ειδικότερα για τους εργαζόμενους στον ΟΠΑΠ, για την εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς μισθού ανάλογα με την εκπαίδευση, εμπειρία, ομαλή εργασιακή εξέλιξη αλλά και την κοινωνική/οικογενειακή κατάσταση του καθένα, για εξασφάλιση ισότητας στη μεταχείριση όλων των εργαζομένων παλιών και νέων, για κανονικό κι όχι ελαστικό (και καταστρατηγούμενο) ωράριο. Αγωνίζονται για μια ΣΣΕ που θα εξασφαλίζει μια δίκαιη αμοιβή στους εργαζόμενους ως αποτέλεσμα του μόχθου τους. Επιπλέον, μια ΣΣΕ η οποία θα κατοχυρώνει την προστασία των συνδικαλιστικών κι εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων απέναντι σε κάθε μορφή εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων του ΟΠΑΠ για αυξήσεις και σύναψη ΣΣΕ και θα είμαστε δίπλα τους σε όποια αγωνιστική κινητοποίηση προχωρήσουν.

Καλούμε τα σωματεία μέλη του ΕΚΑ καθώς και κάθε εργαζόμενο του Λεκανοπεδίου της Αθήνας να δείξουμε έμπρακτα τη συμπαράστασή μας, δίνοντας δυναμικό παρόν στην απεργιακή συγκέντρωση, στις 10 π.μ., έξω από τα κεντρικά γραφεία του ΟΠΑΠ, στη Λ. Αθηνών 112.

 

Το Δ.Σ.

Σε έναν Έλληνα επιστήμονα της πληροφορικής, τον Μιχάλη Δερτούζο (1936 - 2001), ο οποίος είχε γεννηθεί πριν 82 χρόνια, είναι αφιερωμένο το σημερινό λογότυπο (doodle) στην αρχική σελίδα της μηχανής αναζήτησης της Google.

Ο Δερτούζος υπήρξε διακεκριμένος καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου MIT των ΗΠΑ. Υπήρξε πρωτοπόρος σε πολλούς τομείς της νέας τεχνολογίας, μεταξύ των οποίων στην ανάπτυξη του Παγκόσμιου Ιστού (Web), κάτι που έχει αναγνωρίσει και ο «πατέρας» του Ιστού, ο Βρετανός Τιμ Μπέρνερς Λι.

Είχε γεννηθεί στην Αθήνα, ήταν γιος του Λεωνίδα Δερτούζου, αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού, αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε και έκανε καριέρα στις ΗΠΑ. Μεταξύ άλλων, υπήρξε σύμβουλος της αμερικανικής και της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα τεχνολογίας, ενώ αγωνίσθηκε για ένα διαδίκτυο στην υπηρεσία του ανθρώπου.

Τα doodles δημιουργούνται από τη Google για να γιορτάσουν γεγονότα, επετείους και γενέθλια καλλιτεχνών, επιστημόνων, μουσικών και άλλων ξεχωριστών προσωπικοτήτων. Η ομάδα μηχανικών και σχεδιαστών doodle της Google (γνωστοί ως doodlers) ψάχνει πάντα για νέες και ενδιαφέρουσες ιδέες.

Το πρώτο doodle είχε δημιουργηθεί το 1998, όταν οι ιδρυτές της Google Λάρι Πέιτζ και Σεργκέι, προκειμένου να ενημερώσουν τους χρήστες ότι θα λείπουν (ήθελαν να πάνε σε φεστιβάλ στην έρημο της Νεβάδα), τοποθέτησαν το σχέδιο μίας φιγούρας σε ράβδο πίσω από το δεύτερο «ο» του λογοτύπου της εταιρείας, ενημερώνοντας έτσι τους χρήστες ότι βρίσκονται εκτός γραφείου. Η ιδέα άρεσε και έκτοτε καθιερώθηκε και εμπλουτίσθηκε.