Η ελευθερία του λόγου, ένα πρόσχημα για τη Ν.Δ., μια ευκαιριακή σημαία της τετράχρονης προεκλογικής -γι' αυτούς- περιόδου, που σήμερα δεν έχουν κανένα άγχος να τη διασφαλίσουν
 
Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
«Μαδούροι», «Βόρεια Κορέα», «Κιμ Γιονγκ Ουν», «Σοβιετία», «μαύρες μέρες για την ενημέρωση» διερρήγνυε τα ιμάτια της η Ν.Δ. όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Δεν έχαναν και δεν χάνουν ευκαιρία να κατακεραυνώνουν την τότε κυβέρνηση για παρεμβατισμούς στην ΕΡΤ και πρωτοφανή αντιδημοκρατική συμπεριφορά, ενώ παράλληλα αιτιολογούσαν ακόμα και το “μαύρο”.

Σήμερα, που επανήλθε επιτέλους η κανονικότητα και το Γραφείο του Πρωθυπουργού ανέλαβε την ΕΡΤ, το ΑΠΕ, ενώ διευθυντής της δημόσιας τηλεόρασης διορίστηκε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη Κων. Ζούλας, όλα αυτά φαντάζουν μακρινό παρελθόν και ο πλουραλισμός αποκαταστάθηκε πλήρως πλέον.

Η ελευθερία του λόγου ανθεί, και η δημοκρατία επίσης. Γι’ αυτό κανείς δεν ανησύχησε για την πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς κεραίες και εγκαταστάσεις τουλάχιστον δεκαπέντε ραδιοφωνικών σταθμών μαζί και των φιλικά προσκείμενών τους.

Σιγή ιχθύος σήμερα. Τίποτα αρνητικό δεν θα επιτρέψουν να χαλάσει την εικόνα τους. Φρόντισαν να θάψουν άρον - άρον το θέμα, κι ας καταστράφηκαν ολοκληρωτικά οι επιχειρήσεις τους, κι ας φιμώνονται για άγνωστο πόσο διάστημα οι σταθμοί, κι ας χάσουν οι πολίτες την ενημέρωσή τους, τη χαλάρωση ή τη διασκέδασή τους. Ποιος νοιάζεται;

Κανένα άγχος δεν έχουν σήμερα για την πολυφωνία που υπέστη τέτοιο πλήγμα κι ας τραβάνε τα μαλλιά τους οι τεχνικοί και οι υπεύθυνοι των σταθμών που φιμώθηκαν διπλά, μία φορά από την πυρκαγιά και μία από την κυβερνητική αδιαφορία.

Αυτοί που επέβαλαν το “μαύρο” στην ΕΡΤ καμία σημασία δεν δίνουν για το δικαίωμα των πολιτών στην πλουραλιστική ενημέρωση και φυσικά αδιαφορούν για το χτύπημα στη δημοκρατία αν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις των τεχνικών και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί σταματήσουν να λειτουργούν για μήνες.

Η ελευθερία του λόγου, ένα πρόσχημα για τη Ν.Δ., ακόμη ένα αντιπολιτευτικό πυροτέχνημα, μια ευκαιριακή σημαία της τετράχρονης προεκλογικής -γι’ αυτούς- περιόδου, διότι έτσι αντιλαμβάνονταν τη διακυβέρνηση της χώρας επί ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, που επανήλθαν στην εξουσία, δεν έχουν καμία βιάση και κανένα ενδιαφέρον να τη διασφαλίσουν. Ούτε ίχνος ντροπής για την απροκάλυπτη υποκρισία τους.

Μια κυβέρνηση που από τον πρώτο μήνα, ακολουθώντας μια τακτική σοκ και δέους, αρχίζει να θέτει τα δικαιώματα σε διαθεσιμότητα και τη δημοκρατία υπό αίρεση διαλύοντας δομές του κράτους για να πείσει ότι δεν υπάρχει συνέχεια. Μια κυβέρνηση που επιχειρεί να στήσει μια αυτοκρατορικού τύπου διακυβέρνηση στο όνομα του επιτελικού κράτους γιατί να ανησυχεί αν οι πολίτες χάσουν τα ραδιόφωνα της χώρας;

Πηγή: Αυγή

Σε περίπου ένα μήνα ξεκινάει η εκπαιδευτική χρονιά. Οι καθηγητές θα γυρίσουν στα πόστα τους, οι φοιτητές στις αίθουσες. Με τον νόμο που ψήφισε κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση των αρίστων -με ή χωρίς πτυχία- το πανεπιστημιακό άσυλο δεν υπάρχει.

Τα μέσα προπαγάνδας της Δεξιάς ισχυρίζονται ότι δεν έχουμε κατάργηση του ασύλου αλλά αποκατάστασή του, γιατί τα φαινόμενα ανομίας είχαν μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε κέντρα παραβατικότητας και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών ήταν κενό γράμμα. Τώρα, μας λένε, όλα θα κυλήσουν ρολόι. Καθηγητές και φοιτητές θα μπορούν ανεμπόδιστα να κάνουν τη δουλειά τους: οι πρώτοι να διδάσκουν και να αξιολογούν, οι δεύτεροι να μαθαίνουν και βεβαίως να αντιστέκονται σθεναρά στον πειρασμό της εξέγερσης όταν κάτι δεν τους αρέσει. Ας κάνουμε όμως μια υπόθεση εργασίας:

 Σε κάποιο πανεπιστήμιο (δεν έχει σημασία ποιο) το διοικητικό συμβούλιο του φοιτητικού συλλόγου αποφασίζει να θέσει στη συνέλευση το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Ολες οι παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. συμφωνούν, μόνο η ΔΑΠ δεν βλέπει τον λόγο να γίνει η συζήτηση, ωστόσο συναινεί εκτιμώντας ότι η πλειοψηφία που πήρε στις φοιτητικές εκλογές στη σχολή θα αποτυπωθεί και στη συνέλευση.

Η συνέλευση είναι πολύ μαζική, το κλίμα συγκρουσιακό και το σώμα με μεγάλη πλειοψηφία, παρά την αντίθεση της δεξιάς παράταξης, αποφασίζει να ζητήσει την ακύρωση του μέτρου. Το θέμα επιστρέφει στο διοικητικό συμβούλιο προκειμένου να καθοριστούν τα μέσα αντίδρασης.

Πρώτη πράξη η έκδοση μιας ανακοίνωσης διαμαρτυρίας με αποδέκτη την υπουργό Παιδείας. Δεύτερη πράξη, κι αφού μεσολαβήσουν λίγες μέρες, η οργάνωση διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας. Η κατάσταση θα επανεκτιμηθεί σε νέα συνέλευση των φοιτητών. Μέχρι τώρα όλα είναι κανονικά και εντός του νομικού πλαισίου, αφού οι διαδηλώσεις δεν έχουν ακόμη απαγορευτεί στη φωτεινή Ελλάδα! Η κυβέρνηση, διά της υπουργού Παιδείας, δηλώνει ότι δεν προτίθεται να αλλάξει τη στάση της και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογραμμίζει ότι «ο νόμος θα εφαρμοστεί». Αδιέξοδο.

Νέα συνέλευση των φοιτητών, νέες εντάσεις. Με μεγάλη πλειοψηφία περνάει η πρόταση για κατάληψη της σχολής. Η κατάληψη ξεκινά, συμμετέχουν σε καθημερινή βάση εκατοντάδες φοιτητές, τα βράδια κοιμούνται μέσα και περιφρουρούν τους χώρους για να μην υπάρξουν ακρότητες και βανδαλισμοί, η επιτροπή κατάληψης διοργανώνει συζητήσεις, εκδηλώσεις, συναυλίες, εναλλακτικά μαθήματα.

Και ερχόμαστε στο διά ταύτα: η κατάληψη, σύμφωνα με τον νόμο, είναι αξιόποινη πράξη. Δεν χρειάζεται να τηλεφωνήσει κάποιος γείτονας για να το επισημάνει στις Αρχές, η παρανομία είναι σκαστή και ορατή διά γυμνού οφθαλμού.

Συνεπώς η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καλέσει την αστυνομία για να εφαρμόσει τον νόμο, δηλαδή να εκκενώσει με το καλό ή με το άγριο το πανεπιστήμιο. Θα το κάνει; Θα στείλει τα ΜΑΤ, τους «Μαύρους Πάνθηρες», την ομάδα ΔΕΛΤΑ και όποιο άλλο κατασταλτικό σχήμα σκαρφιστεί ο ωκύπους υπουργός Προστασίας του Πολίτη; Πρόσφατα η βουλευτίνα Μαγνησίας της Ν.Δ. και νομικός Ζέττα Μακρή είπε ότι τα «κινήματα δεν φτιάχνουν τους νόμους».

Λάθος. Τα μαζικά κινήματα μπορούν να πετύχουν σημαντικές τροποποιήσεις σε νόμους, αναστολή εφαρμογής τους και μπορούν, ασκώντας πίεση με πολλούς τρόπους, να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις να υποχωρήσουν και να αναγνωρίσουν την ήττα τους (περίπτωση του νόμου 815 στο τέλος της δεκαετίας του ‘70).

Αρκεί να υπάρχουν, να έχουν στόχο, να είναι συμπαγή, να κλιμακώνουν με σοβαρότητα την παρέμβασή τους (η κατάληψη δεν μπορεί να είναι η πρώτη μορφή πάλης) και το κυριότερο να έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν τουλάχιστον τη συμπάθεια της κοινής γνώμης, ώστε αν η κυβέρνηση επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση να έχει μεγάλο πολιτικό κόστος.

Ανάγωγα

Ξανά κάτω το Χρηματιστήριο χθες. Τι γίνεται, ρε παιδιά; Κάτι δεν πάει καλά. Εχουμε μια κυβέρνηση που αγαπάει παράφορα τις αγορές και μας είχε διαβεβαιώσει ότι και οι αγορές την αγαπούν παράφορα. Για την ώρα πάντως δεν το δείχνουν. Εγώ νόμιζα ότι, με το που θα φύγουν οι άπλυτοι κρατιστές από τα πράγματα, θα έχουμε συνωστισμό επενδυτών στις εισόδους της χώρας και η... Σοφοκλέους θα απογειωνόταν.


Πηγή //Έντυπη Έκδοση ΕΦ.ΣΥΝ. / Τάσος Παππάς //

Χωρίς ενιαίο ενεργό μέτωπο εξελίσσεται η φωτιά στην Εύβοια που παρουσιάζει πολύ καλύτερη εικόνα από τις προηγούμενες μέρες, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους και μετρούν τις πληγές τους.

Πρόκειται για τη χειρότερη οικολογική καταστροφή από το 2007 αφού η πύρινη λαίλαπα, σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις, έκαψε τουλάχιστον 28.000 στρέμματα από τα οποία τα 10.000 ήταν παρθένο δάσος. Οι εικόνες από το μαύρο τοπίο είναι σοκαριστικές με καμένα δέντρα και καμένα ζώα που δεν κατάφεραν να σωθούν. 

Ως προς τα αίτια της πυρκαγιάς ενισχύεται το σενάριο του εμπρησμού, καθώς το ανακριτικό τμήμα της πυροσβεστικής έχει σαφείς ενδείξεις ότι προήλθε από ανθρώπινα χέρια. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρχές εξέτασαν τρεις υπόπτους και ερευνά τα άλλοθι που παρουσίασαν.

Οι αρμόδιοι αξιωματικοί εξέτασαν δεκάδες μαρτυρίες κατοίκων και τοπικών φορέων που ανέφεραν πως οι φλόγες ξεπήδησαν σε τρία διαφορετικά σημεία τα οποία προκάλεσαν ισάριθμες εστίες φωτιάς κοντά στο σημείο έναρξης της πυρκαγιάς σε μια απόσταση 1500 περίπου μέτρων από το χωριό Μακρυμάλλη.

Στο επιχειρησιακό κομμάτι οι πυροσβέστες σε συνέργεια με τα εναέρια μέσα έδωσαν μάχη για να απομακρύνουν κάθε κίνδυνο αναζωπύρωσης ή δημιουργίας νέων μετώπων και πλέον σβήνουν τους καπνούς στις καμένες εκτάσεις.

Μέσα στη νύχτα 390 άνδρες με 101 οχήματα και 179 άτομα πεζοπόρα τμήματα, με τη βοήθεια των χαμηλής έντασης ανέμων, μπόρεσαν να οριοθετήσουν τη φωτιά μέσα στη χαράδρα πριν το χωριό Πλατανιά.

Οι πυροσβέστες δεν κρύβουν την αγωνία τους για τον κίνδυνο των αναζωπυρώσεων γι’ αυτό έχουν τοποθετηθεί σε ευαίσθητα σημεία, ενώ παράλληλα σαρώνουν όλο το μέτωπο για να σβήσουν και τις τελευταίες «λαμπάδες».

Στο μεταξύ υπό μερικό έλεγχο τέθηκαν οι φωτιές που ξέσπασαν χθες στην περιοχή Αγαλάς Ζακύνθου, στον Ίσσο της Νότιας Κέρκυρας και στα Συχαινά Αχαΐας. 

Σύμφωνα με το χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας σήμερα προβλέπεται υψηλός κίνδυνος πυρκαγιάς (κατηγορία κινδύνου 3) για τις εξής περιοχές: Αττική, Ανατολική Στερεά, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Θάσο, Σάμο, Ικαρία, Δωδεκάνησα, Μεσσηνία, Δυτική Ελλάδα, Ήπειρο, Νησιά Ιονίου.



ΠΗΓΗ ΕΦ.ΣΥΝ

Ο φωτογραφικός φακός αποθανάτισε συγκλονιστικές στιγμές από την τεράστια πυρκαγιά στην Εύβοια στο παρθένο δάσος στο όρος Δίρφης και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών που ρίχτηκαν στη μάχη με τις φλόγες από τα ξημερώματα της Τρίτης.
Ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των κατοίκων η τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελείται.

Πέθανε ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου Γιώργος Μπράμος, σε ηλικία 67 ετών.

Εργάστηκε στις εφημερίδες «Αυγή», στην «Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία» και στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος». Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί μεταξύ άλλων στα περιοδικά «Σύγχρονος Κινηματογράφος», «Τέταρτο», «Αντί» κ.α. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα και μονογραφίες.

Διετέλεσε αρχισυντάκτης και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της «Αυγής» (1980-1988), Διευθυντής Ενημέρωσης στην ΕΤ-2 (1989-1990), Διευθυντής Ελληνικού Προγράμματος στο MEGA (1994-2001), Συντονιστής Προγράμματος στην ΕΡΤ (2002-2008).

Συνεργάστηκε στα σενάρια των ταινιών «Καλή πατρίδα σύντροφε» του Λευτέρη Ξανθόπουλου (Ειδικό βραβείο στο Φεστιβάλ Λοκάρνο), «Ήταν ένας ήσυχος θάνατος»της Φρίντας Λιάππα (Α’ βραβείο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν), «Ο κλοιός» του Κώστα Κουτσομύτη (Βραβείο σεναρίου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), «Ξένια» του Πατρίς Βιβάνκο, «Terra incognita» του Γιάννη Τυπάλδου (Βραβείο σεναρίου του Υπουργείου Πολιτισμού), «Οι τρεις εποχές» της Μαρίας Ηλιού.

Έχει εκδώσει τα μυθιστόρηματα «Μαύρα μάτια» (1999) και «Το ψέμα του λύκου» (2013) όπως και τις συλλογές διηγημάτων «Βρεγμένο ρούχο» (1993) και «Άσπρα γένια» (2006), όλα στον Καστανιώτη. Τα «Μαύρα μάτια» έχουν μεταφραστεί στα Ιταλικά από την Λουκία Μαρκεζέλι και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Crocetti.

Στην διάρκεια της Δικτατορίας ήταν μέλος του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ) και της Αντιδικτατορικής Οργάνωσης «Ρήγας Φεραίος» και στην μεταπολίτευση της ΕΚΟΝ «Ρήγας Φεραίος» και του ΚΚΕ εσ.





Πηγή ΕΡΤ

Συμπληρώνονται σήμερα 16 Αυγούστου 76 χρόνια από το ολοκαύτωμα του 1943 στο μαρτυρικό Κομμένο Άρτας, όπου 317 κάτοικοι βρήκαν φρικτό θάνατο από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Το Αρχείο της ΕΡΤ για την επέτειο μνήμης της σφαγής στο Κομμένο, παρουσιάζει την εκπομπή του 1984:

ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΚΑΨΤΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΟΜΜΕΝΟ

(video)

Μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες επιζώντων κατοίκων, οι οποίοι περιγράφουν τα γεγονότα όπως τα βίωσαν, αποκαλύπτονται οι θηριωδίες των Ναζί σε βάρος των συγγενών τους. Ο αφανισμός του χωριού αποφασίστηκε με το πρόσχημα της σχέσης του με ένοπλα τμήματα ανταρτών των ορεινών περιοχών στα οποία εξασφάλιζε τρόφιμα, και με γερμανική διαταγή η επιχείρηση ξεκίνησε το πρωί της 16ης Αυγούστου 1943. Συγγενείς των θυμάτων αφηγούνται τις τραυματικές τους εμπειρίες για τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι διασώθηκαν, ενώ ο φακός της κάμερας περιηγείται στα σπίτια του χωριού όπου κάηκαν ζωντανές ολόκληρες οικογένειες. Στην εκπομπή μιλούν οι κάτοικοι του Κομμένου: Πέτρος Κολιοκώτσης, Αλέκος Μάλλιος, Δημήτρης Σιώζιος, Δήμητρα Μπούγια, Μάνθος Παππάς, Σεραφείμ Σκάρας, Ισμήνη Νησιώτη, Χρήστος Μπίτσης, Γιάννης Δήμος, Χρήστος Στασινός, Γ. Βλαχοπάνος, Ξενοφών Στασινός και Σπύρος Σταμάτης.

Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαθανασίου

Έτος παραγωγής: 1982

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr

Την ημέρα της Παναγιάς, επέλεξε το 1940 η φασιστική Ιταλία ,σαν πρόβα τζενεράλε της επίθεσης εναντίον της Ελλάδας.

Στην Τήνο, οι καμπάνες της γιορτής σταμάτησαν, όταν οι τορπίλες από το ιταλικό υποβρύχιο Ντελφίνο, χτύπησαν το καταδρομικό «Έλλη».