Της Νόρας Ράλλη

Η 23η Αυγούστου έχει ανακηρυχθεί από τις Βρυξέλλες «πανευρωπαϊκή μέρα μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, που πρέπει να μνημονεύεται με αξιοπρέπεια και αμεροληψία».

Δηλαδή για να «ενωθεί» πραγματικά η Ε.Ε. αυτό της έλειπε! Ηταν 2 Απριλίου 2009 όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε ψήφισμα «Για την ευρωπαϊκή συνείδηση και τον ολοκληρωτισμό». Σύμφωνα με αυτό, η 23η Αυγούστου ανακηρύχθηκε «πανευρωπαϊκή μέρα μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, που πρέπει να μνημονεύεται με αξιοπρέπεια και αμεροληψία».

Αυτό έγινε γιατί, σύμφωνα με το ψήφισμα, «η Ευρώπη δεν θα ενωθεί αν δεν μπορέσει να διαμορφώσει μια κοινή οπτική για την Ιστορία της, αν δεν αναγνωρίσει τον ναζισμό, τον σταλινισμό και τα φασιστικά και κομμουνιστικά καθεστώτα ως «κοινή κληρονομιά» και αν δεν διεξαγάγει έναν έντιμο και διεξοδικό διάλογο για τα εγκλήματά τους κατά τον προηγούμενο αιώνα». Με απλά λόγια, εδώ και 10 χρόνια για την Ε.Ε. κομμουνισμός και φασισμός είναι ένα και το αυτό.

Παρά τις αντιρρήσεις (και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), για ακόμη μια χρονιά, ο πρώτος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Φρανς Τίμερμανς, και η επίτροπος Δικαιοσύνης, Βιέρα Γιούροβα, έκαναν δηλώσεις υπέρ της «πανευρωπαϊκής ημέρας μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων». Σε αυτές αντιτάχθηκε η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντάς τες (και δικαίως) «προκλητικές και ανιστόρητες», καθώς «με φιέστες και κοινές ανακοινώσεις κυβερνήσεων των χωρών της Βαλτικής επιχειρείται η απαράδεκτη ταύτιση του κομμουνισμού με το τέρας του φασισμού».

Και συμπληρώνει: «Ματαιοπονούν κι είναι γελασμένοι ότι μπορούν να ξαναγράψουν την Ιστορία που σφραγίστηκε από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Ανησυχούν γιατί με κάθε ευκαιρία οι λαοί των χωρών που γνώρισαν τον σοσιαλισμό σε έρευνες με μεγάλα ποσοστά νοσταλγούν, αναλογίζονται τι είχαν και τι έχασαν συγκρίνοντάς τα με τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουν στο πετσί τους. Κι όλα αυτά παρά τους τόνους λάσπης κι αντικομμουνισμού, τις διώξεις και απαγορεύσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων, την προκλητική διαστρέβλωση της ιστορίας με ειδική στόχευση τη νεολαία. Παραμένει όμως άσβεστη, φωτεινή ιστορική αλήθεια ότι ο σοσιαλισμός και η πρωτοπόρα πάλη των Κομμουνιστών μαζί με τους λαούς, στον απελευθερωτικό αγώνα, νίκησε τον φασισμό.

Η ΕΣΣΔ και οι άλλοι

»Η Σοβιετική Ενωση έδωσε στον αγώνα 20 εκατομμύρια νεκρούς, εκατομμύρια τραυματίες, ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές. Ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε πολλές χώρες από τον ναζιστικό ζυγό και ύψωσε την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ ενώ οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία με τους μεγάλους ομίλους τους πρωταγωνίστησαν στην ενίσχυση της Ναζιστικής Γερμανίας τόσο πριν με τη συμφωνία του Μονάχου όσο και στη διάρκεια του Β’ ΠΠ με στόχο να ηττηθεί η Σοβιετική Ενωση». Με αυτά τα λόγια καταδικάζουν την «κλιμάκωση του αντικομμουνισμού, τους νέους αντιδραστικούς νόμους και διώξεις σε βάρος του ΚΚ Πολωνίας, του ΚΚ Ουκρανίας και των εφημερίδων τους, την απαγόρευση της δράσης των κομμουνιστών στις Βαλτικές χώρες, τις τιμές που απολαμβάνουν σε αυτές τις χώρες οι συνεργάτες των Ες-Ες, την καταστροφή ιστορικών μνημείων της Αντιφασιστικής Νίκης».

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Στις συνθήκες που διαβιούν οι ανήλικοι πρόσφυγες στη Μόρια επικεντρώνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, με αφορμή το θάνατο του 15χρονου στη δομή μετά από καβγά.

«Στην ασφαλή ζώνη του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) στη Μόρια φιλοξενούνται σχεδόν 70 ασυνόδευτα παιδιά, αλλά περισσότερα από 500 ακόμα αγόρια και κορίτσια διαμένουν σε διάφορα σημεία της υπερπλήρους δομής, χωρίς επίτροπο και εκτεθειμένα σε εκμετάλλευση και κακομεταχείριση. Κάποια από αυτά στεγάζονται μαζί με άγνωστους προς αυτά ενήλικες» αναφέρει η ΥΑ.

«Με σοκ άκουσα την είδηση του θανάτου του αγοριού», δήλωσε ο Αντιπρόσωπος της Υ.Α. στην Ελλάδα, Philippe Leclerc. «Η Μόρια δεν είναι μέρος για παιδιά που είναι μόνα τους και που έχουν υποστεί βαθιά τραύματα από όσα έχουν ζήσει στις πατρίδες τους και από τις κακουχίες του ταξιδιού τους. Χρειάζονται ειδική φροντίδα σε κατάλληλους ξενώνες. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να λάβει επείγοντα μέτρα, ώστε τα παιδιά αυτά να μεταφερθούν σε ασφαλές περιβάλλον και να δοθεί ένα τέλος στον υπερσυνωστισμό που βλέπουμε στη Λέσβο και τα άλλα νησιά», δήλωσε ενώ πρόσθεσε ότι «η Ύπατη Αρμοστεία είναι έτοιμη να προσφέρει οποιαδήποτε στήριξη είναι απαραίτητη».

Η αγανάκτηση και οι εντάσεις μπορούν εύκολα να ξεσπάσουν στο ΚΥΤ της Μόριας, όπου αυτή τη στιγμή στεγάζονται περισσότεροι από 8.500 πρόσφυγες και μετανάστες, τέσσερις φορές πάνω από τη χωρητικότητα του κέντρου, σημειώνει η ΥΑ.

«Η πρόσβαση σε υπηρεσίες, όπως η ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη, είναι περιορισμένη ενώ η παροχή ασφάλειας είναι άκρως ανεπαρκής για τέτοιο αριθμό ανθρώπων. Ιδιαίτερα οι ασυνόδευτοι ανήλικοι μπορεί να είναι αντιμέτωποι με επισφαλείς συνθήκες για μήνες καθώς περιμένουν να εγκριθεί η μεταφορά τους σε κατάλληλο κατάλυμα. Η παρατεταμένη παραμονή τους σε τέτοιες δυσχερείς συνθήκες επηρεάζει περαιτέρω την ψυχολογία και την ευημερία τους.

»Σχεδόν 2.000 πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν μέσω θαλάσσης στην Ελλάδα από τις 12 έως τις 18 Αυγούστου, ανεβάζοντας τον αριθμό των θαλάσσιων αφίξεων φέτος στις 21.947. Περίπου 22.700 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων σχεδόν 1.000 ασυνόδευτα και χωρισμένα από τις οικογένειές τους παιδιά, βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα νησιά του Αιγαίου, ο υψηλότερος αριθμός των τελευταίων τριών ετών».

Η συγγραφέας Adrienne Matei ξοδεύει 2 ώρες και 20 λεπτά την ημέρα στο κινητό τηλέφωνό της - κάτι που μπορεί να φαίνεται ενδιαφέρον, μέχρι να συνειδητοποιήσετε ότι ανέρχεται σε 35 ολόκληρες μέρες το χρόνο. Όταν το συνειδητοποίησε η Matei, ανακαλύπτοντας και βλέποντας τη λειτουργία Screen Time του iPhone της, και σκεπτόμενη ότι σε αυτόν τον χρόνο δεν συμπεριλαμβάνονται οι ώρες που ξοδεύει στο λάπτοπ της, ούτε βέβαια αυτές στο Netflix, τρόμαξε. Αναρωτήθηκε αν ο χρόνος αυτός που ξοδεύει μπροστά σε μια οθόνη συγκρίνεται με τον αντίστοιχο χρόνο των φίλων και των συναδέλφων της. Έτσι τους ζήτησε να το ελέγξουν και δημοσίευσε το ρεπορτάζ της στo Guardian.

Η επόμενη σοκαριστική ανακάλυψη και συνειδητοποίηση της Matei ήταν ότι οι φίλοι και συνάδελφοι που συμμετείχαν στην έρευνά της της, διαπίστωσαν με τη σειρά τους ότι ξοδεύουνε πολύ περισσότερο χρόνο από αυτήν, στο smartphone τους, διαβάζοντας κείμενα, ανταλλάσσοντας μηνύματα, χαζεύοντας selfies και memes.

Σύμφωνα με τα στοιχεία από το RescueTime, μία από τις πολλές εφαρμογές για iOS και Android που δημιουργήθηκαν για την παρακολούθηση της χρήσης των τηλεφώνων, οι άνθρωποι δαπανούν κατά μέσο όρο 3 ώρες και 15 λεπτά στα τηλέφωνά τους κάθε μέρα, με το 20% των χρηστών smartphone να πλησιάζουν τις 5 ώρες.

Οι ειδοποιήσεις που δεχόμαστε είναι επίσης μια άλλη σημαντική παράμετρος για τη μέτρηση του χρόνου που αφιερώνουμε στην οθόνη του τηλεφώνου μας. Κατά μέσο όρο, παίρνουμε τα τηλέφωνά μας στο χέρι 58 φορές την ημέρα για έναν γρήγορο έλεγχο ειδήσεων ή μηνυμάτων, για «αθώες» ματιές σε ό,τι συμβαίνει. Με έναν μυστηριώδη τρόπο το τηλέφωνό μας, μάς έλκει και μεις παραδιδόμαστε.

Η συνήθειά μας πιθανότατα σχετίζεται με αυτό που ο συγγραφέας Michael Harris, το 2014, στο βιβλίο του «The End of Absence: Reclaiming What We’ve Lost in a World of Constant Connection (Το Τέλος της Απουσίας: Ανακτώντας Όσα Χάσαμε σε έναν Κόσμο Διαρκούς Σύνδεσης)», αποκαλεί «μια πολύ βασική λειτουργία του εγκεφάλου»: την «προσανατολισμένη αντίδραση» και σημαίνει το συνδυασμό αλλαγών στους νευρώνες, στη φυσιολογία και τη συμπεριφορά, τις οποίες υφίσταται ένας οργανισμός όταν ανιχνεύει ένα νέο ή ένα σημαντικό ερέθισμα.

«Καθώς ζούμε σε ένα περιβάλλον γεμάτο από κινδύνους και αβεβαιότητες», γράφει ο Harris, «είμαστε καλωδιωμένοι και νιώθουμε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε στα γρήγορα ό,τι συμβαίνει». Και όλες αυτές οι συνεχείς ενημερώσεις και ειδοποιήσεις που δεχόμαστε και μας ωθούν να τις παρακολουθούμε εκμεταλλεύονται ακριβώς τις ανθρώπινες παρορμήσεις.

Η «εκμετάλλευση» είναι η λέξη κλειδί. Σύμφωνα με τη διαπίστωση του σημαντικού σύγχρονου ιστορικού και συγγραφέα Yuval Noah Harari, στην σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία, ο μεγάλος κίνδυνος δεν είναι, η κατά κυριολεξία εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, όπως είχε φαντασθεί ο Karl Marx. Σήμερα πια, και με βάση τα τεχνολογικά και οικονομικά δεδομένα, ο μεγάλος κίνδυνος είναι η περιθωριοποίηση του ανθρώπου, ως παράγοντα της κοινωνικής και οικονομικής δημιουργίας και παραγωγής».

Η τεχνολογία επενεργεί περισσότερο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε, μας ξεπερνά. Μοιάζουμε περισσότερο με «μανιώδη ζώα», λέει ο Harari, «που παρακολουθούνται από αλγόριθμους, οι οποίοι μας γνωρίζουν καλύτερα από ό, τι μας γνωρίζουμε οι ίδιοι».

Έχοντας τα ανάλογα τεχνολογικά εργαλεία οι γίγαντες του διαδικτύου και οι εταιρίες μέσων κοινωνικής δικτύωσης μάς γνωρίζουν τόσο ώστε να μάς δημιουργήσουν ψυχολογική εξάρτηση. Χρησιμοποιούν τακτικές που ενεργοποιούν τους ίδιους εγκεφαλικούς μηχανισμούς με την κοκαΐνη, με αποτέλεσμα τη ντοπαμίνη που εκκρίνει το μυαλό μας κατά τη χρήση του κινητού ή των social media.

Το πείραμα του Harris και το προνόμιο της αποσύνδεσης

Η συγγραφέας Adrienne Matei ζήτησε από τον συνάδελφό της Michael Harris, ο οποίος απείχε από την τεχνολογία και την οθόνη του κινητού του τηλεφώνου για 30 ημέρες ως ένα πείραμα για το βιβλίο του, και τώρα ξοδεύει 23 λεπτά στο τηλέφωνό του την ημέρα.

Ο Harris βίωσε και χαρακτήρισε αυτόν τον μήνα της ψηφιακής αποτοξίνωσης ως «απίστευτο προνόμιο». «Το ίδιο το διάλειμμα ήταν όλη η ιστορία. Το διάλειμμα, δηλαδή η αμφιβολία, μας ενεργοποιεί, μπορεί να μας πείσει ότι όλο αυτό ήταν κάτι σαν μάγια», υποστηρίζει.

«Αν είμαστε οι τελευταίοι άνθρωποι στην ιστορία που γνωρίσαμε τη ζωή πριν το διαδίκτυο, είμαστε επίσης οι μόνοι που θα μιλήσουν, τρόπον τινά, και τις δύο γλώσσες. Είμαστε οι μόνοι ικανοί μεταφραστές του Πριν και του Μετά» επισημαίνει και κάνει λόγο για ποσοτικοποίηση της ανθρώπινης αξίας. «Νομίζω ότι έχει να κάνει με αυτήν την αίσθηση διαδικτυακής λογοδοσίας. Δηλαδή, το να βλέπεις ότι πραγματικά μετράς δείχνει να σχετίζεται με μία αίσθηση ότι έχεις αξία», δηλώνει. «Επομένως, αν ένα tweet πάρει μερικές εκατοντάδες retweets, αυτό πρέπει να σημαίνει ότι οι σκέψεις μου αξίζουν. Αν η φωτογραφία μου στο Facebook πάρει like, αυτό πρέπει να σημαίνει ότι είμαι όμορφος. Ένα από τα πράγματα που με απασχολεί όσον αφορά σε μία κατά κύριο λόγο διαδικτυακή σχέση με τα Μέσα, είναι ότι χάνουμε την ικανότητα να αποφασίζουμε για τους εαυτούς μας τι πιστεύουμε για το ποιοι είμαστε».

Όμως ο Harris κάθε άλλο παρά τεχνοφοβικός είναι, αντίθετα, αναγνωρίζει ότι οι ανησυχίες του βασίζονται κυρίως στις αγωνίες του για τη δική του συμπεριφορά. Όπως πολλοί από μας, ο Harris με το που σηκώνεται από το κρεβάτι το πρωί ελέγχει τα e-mail του. «Όταν ξυπνάς, έχεις αυτό το δώρο του άδειου μυαλού. Θα μπορούσες να το γεμίσεις με οτιδήποτε. Αλλά οι περισσότεροι από μας έχουμε αυτό το είδος πανικού. Αντί να αναρωτιόμαστε τι θα έπρεπε να κάνουμε, αναρωτιόμαστε τι χάσαμε. Είναι σχεδόν αν η έλλειψη συνείδησης να είναι κάποιο είδος αποτυχίας, και δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως ήμασταν offline για οκτώ ώρες», λέει. «Είναι συνήθειες σαν κι αυτήν που είναι προβληματικές, και όχι το διαδίκτυο καθαυτό».

Έτσι, ένα τακτικό διάλειμμα από το internet μια στο τόσο μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο. «Νομίζω πως αυτό που αποκτάς είναι ένα πλουσιότερο εσωτερικό φως και μία ικανότητα να δεις τον εαυτό σου από ένα κριτικό πρίσμα, να ζει online. Γιατί αν είσαι στη μέση ενός πράγματος, δεν μπορείς ποτέ να το δεις κανονικά».

Οι τεχνολογικοί μεγιστάνες που επινόησαν τα μέσα δικτύωσης απαγορεύουν στα παιδιά τους να το χρησιμοποιούν, όπως ο Sean Parker, ένας από τους ιδρυτές του Facebook, ο οποίος πλέον μιλά ανοιχτά για το τι σημαίνουν όλα αυτά για την ισορροπία μας και τα μυαλά των παιδιών.

Οι τεχνικές «αποτοξίνωσης» έχουν γίνει τάση στα πολυτελή ταξίδια. Κατά ειρωνικό τρόπο, η ίδια η αποσύνδεση φαίνεται να έχει γίνει ένα προνόμιο των ελίτ, δεδομένου του ελεύθερου χρόνου που έχουν, της δυνατότητάς τους να αναθέσουν σε άλλους τις υποχρεώσεις τους ή την ανάγκη της ενημέρωσης. «Υπάρχει μια γραμμή Thomas Edison», δήλωσε ο Harris. «Θα κάνουμε την ηλεκτρική ενέργεια τόσο φτηνή ώστε μόνο οι πλούσιοι θα καίνε κεριά. Έτσι, νομίζω ότι σήμερα έχουμε κάνει το διαδίκτυο τόσο προσιτό ώστε μόνο οι πλούσιοι θα μπορούν να αποσυνδεθούν».





πηγή tvxs

Το κυβερνών κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (PSD) έχασε την Δευτέρα 26 Αυγούστου την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διέθετε, έπειτα από την αποχώρηση του μικρού συμμαχικού τους εταίρου, του κόμματος των Φιλελευθέρων ALDE, από τον κυβερνητικό συνασπισμό.

Η αποχώρηση του ALDE έρχεται δύο μέρες μετά την αποτυχία συμφωνίας να οριστεί ως μοναδικός υποψήφιος του κυβερνητικού συνασπισμού στις προεδρικές εκλογές της 10ης Νοεμβρίου ο πρόεδρος του κόμματος των Φιλελευθέρων και πρόεδρος της Γερουσίας Καλίν Ποπέσκου Ταριτσεάνου.

Η απόφαση του PSD να επιλέξει, αντ’ αυτού, την ηγέτιδά του, πρωθυπουργό Βιορίτσα Νταντσίλα για να διεκδικήσει το αξίωμα από τον εν ενεργεία πρόεδρο Κλάους Γιοχάνις, πυροδότησε το διαζύγιο των δύο κυβερνητικών εταίρων, οι σχέσεις των οποίων επιδεινώνονταν τους τελευταίους μήνες.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται ένα χρόνο πριν από τις προγραμματισμένες βουλευτικές εκλογές του 2020 και εγείρει την προοπτική προκήρυξης πρόωρων εκλογών.

Η Νταντσίλα απέκλεισε να παραιτηθεί άμεσα, δηλώνοντας ότι το PSD θα συνεχίσει να κυβερνά. «Το σημαντικό είναι να μην απογοητεύσουμε τους ψηφοφόρους μας που μας εμπιστεύτηκαν στις εθνικές εκλογές του 2016», είπε. Παράλληλα, τόνισε ότι η Ρουμάνα υπουργός Εξωτερικών Ραμόνα Μανέσκου, που προέρχεται από το ALDE, θα παραμείνει στο πόστο της.

Η πρωθυπουργός δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να «διαπραγματευτεί» να «σχηματίσει μια πλειοψηφία στο κοινοβούλιο». «Αν υιοθετηθεί μια πρόταση μομφής, τότε θα συμμορφωθούμε με τη βούληση του κοινοβουλίου», πρόσθεσε.

Ο Ντατσιάν Τσιόλος, ηγέτης του κόμματος της αντιπολίτευσης PLUS, πρώην πρωθυπουργός και επικεφαλής της ομάδας Renew Europe στο Ευρωκοινοβούλιο, κάλεσε για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.

Ο Ταριτσεάνου από την πλευρά του ζήτησε από τους τέσσερις υπουργούς της κυβέρνησης, που προέρχονται από το κόμμα του, να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους. «Η εμπιστοσύνη μου κλονίστηκε έντονα έπειτα από μια σειρά αποφάσεων που πάρθηκαν χωρίς να ζητηθεί η συμβουλή μου», τόνισε ο Ταριτσεάνου, αναφερόμενος στους λόγους του διαζυγίου.

Χωρίς την υποστήριξη των βουλευτών του ALDE, το PSD έχει πλέον μόλις 205 έδρες στο κοινοβούλιο των 465 εδρών.

Η Νταντσίλα έχει στη διάθεσή της 45 μέρες για να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο και θα αναζητήσει συμμαχίες με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, πιθανώς και με το κόμμα της Ένωσης των Ούγγρων της Ρουμανίας (UDMR).

Η σημερινή εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα για τους Σοσιαλδημοκράτες (PSD) που κυριαρχούν στην πολιτική ζωή της Ρουμανίας μετά την ανατροπή του Τσαουσέσκου το 1989, έπειτα και από την ήττα τους στις ευρωεκλογές του Μαΐου.

Άρση των capital controls ανακοίνωσε από το βήμα της Ολομέλειας ο πρωθυπουργός σημειώνοντας πως έγινε σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδας.

«Κλείνει οριστικά μετά από 50 μήνες ένας κύκλος ανασφάλεις. Ανοίγει ένας νέος κύκλος για την Ελλάδα που θέλουμε και την Ελλάδα που αξίζουμε», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Προηγήθηκε συνεδρίαση στο υπουργείο Οικονομικών του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας (Τράπεζα της Ελλάδος, Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, Ελληνική Ένωση Τραπεζών κ.ά.). Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η σχετική τροπολογία εγκρίθηκε από τους θεσμούς το περασμένο Σάββατο.

Αμέσως μετά ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, κατέθεσε τη σχετική τροπολογία.

«Αποφασιστικό βήμα για κανονικοποίηση της ελληνικής οικονομίας»

Η τροπολογία που κατέθεσε ο Χρήστος Σταϊκούρας επί της ουσίας καταργεί τις διατάξεις της της ΠΝΠ της 18ης Ιουλίου του 2015 με τις οποίες είχαν επιβληθεί οι κεφαλαιακοί περιορισμοί. Διευκρίνισε δε, ότι η απόφαση αυτή της κυβέρνησης έγινε σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος καθώς και με τη σύμφωνη γνώμη των συνεταιριστικών τραπεζών και των Ευρωπαϊκών εποπτικών αρχών.

«Η κυβέρνηση, διά του οικονομικού της επιτελείου, προχωρά στην ολοκληρωτική άρση των κεφαλαιακών περιορισμών από 1η Σεπτεμβρίου. Η απόφαση για την άρση των capital controls αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα για την κανονικοποίηση της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα πρέπει να γίνει και θα γίνει μια κανονική χώρα» είπε ο υπουργός Οικονομικών.

Για μια ακόμη φορά ο Χρήστος Σταϊκούρας επανέλαβε ότι η επιβολή των capital controls ήταν αποτέλεσμα της «χαώδους, ανερμάτιστης, τυχοδιωκτικής και επικίνδυνης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ».

«Με αυτή την απόφαση αίρεται πλέον ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας ανασφάλειας της χώρας», υπογράμμισε επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι ήδη οι οικονομικοί δείκτες της χώρας βελτιώνονται και είναι εμφανή τα σημάδια ανάκαμψης, σταθερότητας και ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας.

«Η αποκατάσταση της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, συμβάλει σταθερά στην περαιτέρω αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας», κατέληξε.


πηγή ΕΦ.ΣΥΝ

Άμεση αντίδραση της ΕΛ.ΑΣ. για το θέμα των απαράδεκτων δηλώσεων στις οποίες προέβη ο εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), Σταύρος Μπαλάσκας.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Μπαλάσκας λίγο μετά την αστυνομική επιχείρηση που έλαβε χώρα το πρωί της Δευτέρας στα Εξάρχεια, με στόχο πρόσφυγες και μετανάστες με μικρά παιδιά, δεν δίστασε να δηλώσει στον Σκάι πως «εκκίνησε μια αθόρυβη νέας τεχνολογίας ηλεκτρική σκούπα η οποία είναι η αστυνομία, η οποία σιγά σιγά θα ρουφήξει όλα τα σκουπίδια από τα Εξάρχεια». Συμπλήρωσε μάλιστα πως  ότι οι πρόσφυγες αποτελούν μία «σκόνη ενοχλητικού χαρακτήρα». 

Στην ΝΔ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν αρκεί η επιστροφή στην εξουσία και η κυβερνητική αυτοδυναμία για μια τετραετία. Στρατηγικός στόχος του Μαξίμου παραμένει ο «εκτοπισμός» της αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, από το πολιτικό παιχνίδι καθώς και η διαμόρφωση όρων μακράς ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας της συντηρητικής παράταξης.

Η στρατηγική αυτή επιδίωξη έγινε προφανής από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη μέσα από τα νομοθετήματα άλωσης του κρατικού μηχανισμού και ελέγχου όλων των ανεξάρτητων αρχών και, σε δεύτερο χρόνο, αναμένεται να αποτυπωθεί εξίσου έντονα στις θεσμικές παρεμβάσεις που ήδη δρομολογεί η κυβέρνηση τόσο με την συνταγματική αναθεώρηση, όσο και με την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού.

Το τελευταίο αυτό σκέλος, η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού, αναμένεται να αναδειχτεί σε κρίσιμο κρίκο του πολιτικού πόκερ που ήδη ανοίγουν το Μαξίμου και το υπουργείο Εσωτερικών καθώς τα σενάρια που βάζει στο τραπέζι ο αρμόδιος υπουργός Τάκης Θεοδωρικάκος - δια της πάγιας μεθόδου των διαρροών - εμπεριέχουν ουκ ολίγα αμφιλεγόμενα και γκρίζα σημεία.

«Το δικαίωμα της ψήφου των Ελλήνων σε όλη τη γη είναι πρώτα απ’ όλους δικό τους δικαίωμα. Συζητάμε μαζί τους τη βέλτιστη λύση. Όπως και να διασφαλίσουμε το αυτονόητο, ότι τα παιδιά των Ελλήνων είναι Έλληνες πολίτες όπου κι αν γεννιούνται», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών στην συνέντευξη του στην Real News προσθέτοντας ότι η σχετική νομοθετική ρύθμιση θα έρθει στην Βουλή μέσα στο 2019.

Επί της βασικής αυτής θέσης λίγοι είναι εκείνοι, σε όλο το πολιτικό τόξο, που θα διαφωνήσουν. Όμως οι παγίδες μπορεί να βρίσκονται στους δύο βασικούς άξονες του κυβερνητικού σχεδίου που είναι η λεγόμενη «ισοτιμία» της ψήφου και η παροχή δυνατότητας για επιστολική ψήφο - δυο άξονες οι οποίοι, σύμφωνα με πηγές του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υποκρύπτουν προθέσεις κομματικής «εργαλειοποίησησ» του εκλογικού δικαιώματος των αποδήμων.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσίευσε η «Καθημερινή της Κυριακής», η «ισότητα» της ψήφου θα διασφαλίζεται μέσα από την παροχή της δυνατότητας στους Έλληνες του εξωτερικού που έχουν την ιθαγένεια και είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους να ψηφίζουν κανονικά και η ψήφος τους να προσμετρείται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα. Παραμένει όμως ακόμη άγνωστο εάν θα ψηφίζουν στην εκλογική περιφέρεια που είναι εγγεγραμμένοι ή εάν η Ανώτατη Εφορευτική Επιτροπή θα προσθέτει στο τέλος των πινάκων των πρωτοδικείων που προβλέπονται από τη νομοθεσία για την εκλογή βουλευτών από τους ψηφοφόρους εντός Ελλάδας και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του εξωτερικού, έτσι ώστε αυτά να ενσωματωθούν, τελικώς, στον γενικό οριστικό πίνακα αποτελεσμάτων των εκλογών.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρο καθώς στην πρώτη εκδοχή υπάρχει κίνδυνος καθορισμού του εκλογικού αποτελέσματος σε τοπικό επίπεδο - και όχι μόνον - από ψηφοφόρους που δεν έχουν ούτε γνώση, ούτε επαφή με τα τοπικά ζητήματα.

Εξίσου κρίσιμη είναι και η δυνατότητα της επιστολικής ψήφου που θέλει να δώσει η κυβέρνηση σε περίπου 2 εκατομμύρια Έλληνες του εξωτερικού, καθώς - πέραν των ζητημάτων διασφάλισης της εγκυρότητας της διαδικασίας -  εμπεριέχει τον κίνδυνο της «χαλαρής και ανέξοδης ψήφου», όπως λένε στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης,  από ψηφοφόρους που δεν έχουν ενεργό συμμετοχή στα κοινά.

Με αυτά τα δεδομένα στον ΣΥΡΙΖΑ τηρείται στάση αναμονής και η βασική εκτίμηση είναι πως η κυβέρνηση, επί του παρόντος τουλάχιστον, κάνει «αναγνώριση του πολιτικού εδάφους» διά των διαρροών και επιχειρεί να «ψαρέψει» αντιδράσεις κυρίως από το Κίνημα Αλλαγής.

Πηγές της Κουμουνδούρου τονίζουν επίσης ότι το μόνο σχέδιο που μπορεί να αποτελέσει βάση οποιασδήποτε συζήτησης είναι το πόρισμα της επιτροπής Πουλάκη το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε παραδώσει στη νυν ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών.

Με βάση το εν λόγω πόρισμα οι Έλληνες του εξωτερικού θα μπορούσαν να ψηφίζουν μόνο για ορισμένους βουλευτές «αποδήμων» με λίστα στην Επικράτεια, ενώ η κατανομή της μεγάλης πλειοψηφίας των εδρών θα προέκυπτε από την ψήφο των κατοίκων του εσωτερικού.

Προέβλεπε επίσης ότι οι Έλληνες του εξωτερικού θα ψήφιζαν στις κατά τόπους πρεσβείες και προξενεία. Η επιλογή αυτή είπε γίνει με το σκεπτικό ότι, ανεξαρτήτως της ιθαγένειας και της εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους, υποχρέωση του Έλληνα που ζει στο εξωτερικό είναι να εκφράσει ενεργά και την βούλησή του ότι θέλει να ψηφίσει. Σε ό, τι αφορά την τελική εκπροσώπηση στην Βουλή η επιτροπή είχε προτείνει οι έδρες των βουλευτών Επικρατείας να αυξηθούν από 12 στις 15 και οι Έλληνες ψηφοφόροι που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους στις κατά τόπους διπλωματικές αρχές να ψηφίζουν μόνο γι' αυτούς σαν να είναι λίστα, χωρίς δηλαδή να βάζουν σταυρούς.





πηγή tvxs