Οι διοικούντες την ΕΠΟ – όπως αναμενόταν – απάντησαν στην ανακοίνωση της ΓΓΑ. Στο σχετικό κείμενο γίνεται (μεταξύ άλλων) λόγος για «η επιθυμία πολιτικών και παραγοντικών κύκλων να ελέγξουν το ποδόσφαιρο». Ακόμα… ενημερώνουν τον υφυπουργό αθλητισμού ότι «δεν δέχονται υποδείξεις για το πώς να ασκούν τα καθήκοντά τους».

Αναλυτικά η τοποθέτηση της ΕΠΟ:

«Χαιρετίζουμε το πρώτο αμυδρό δείγμα ενδιαφέροντος του κ. Υφυπουργού για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μετά από ένα σχεδόν χρόνο θητείας του. Η αναλογία 20 ευρώ ανά ερασιτεχνικό σωματείο, δεν αλλάζει, όμως, όσες ανακοινώσεις και αν εκδοθούν.

Επίσης, η επιθυμία πολιτικών και παραγοντικών κύκλων να ελέγξουν το ποδόσφαιρο χωρίς να προσφέρουν σε αυτό ούτε ευρώ δεν θα ευοδωθεί όσες ανακοινώσεις και να εκδοθούν.

Οφείλουμε να θυμίσουμε  στον κ. Υφυπουργό εν όψει μελλοντικών ανακοινώσεων, ότι η αθλητική δικαιοσύνη λειτουργεί υποδειγματικά, όπως αναφέρει, χάρη στην εκλογή τακτικών δικαστών από την Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.

Οφείλουμε, επίσης, να θυμίσουμε, ότι στην Ελλάδα, όπου ισχύει ακόμη το τεκμήριο της αθωότητας και η διάκριση των εξουσιών, το ποιοι δεν μπορούν να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο το αποφασίζει η δικαστική εξουσία. Σε όσους λοιπόν έχει απαγορεύσει η Δικαιοσύνη την ενασχόληση, δεν ασχολούνται. Όσοι ασχολούνται, ασχολούνται νομίμως.

Οφείλουμε ακόμη, να ενημερώσουμε ότι η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία έχει περάσει περισσότερους ελέγχους, από όσους μπορεί να φανταστεί ο κ. Υφυπουργός, από την περίοδο που ο ίδιος αγνοούσε την ύπαρξη της. Και όλοι βγήκαν καθαροί.

Καταληκτικά, οφείλουμε να ενημερώσουμε τον κ. Υφυπουργό ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ευτυχώς δεν έχει ανάγκη από καμιά κρατική χρηματοδότηση. 

Χρηματοδοτείται από ίδια έσοδα και τα διανέμει με δικαιοσύνη. Βάση του σχεδιασμού της διοίκησης της ΕΠΟ, ο οποίος τηρείται , σε αντίθεση με τους σχεδιασμούς των πολιτικών, αυτά τα έσοδα θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια.

Αυτοί που διοικούν την ΕΠΟ και την ΚΕΔ, με γνώμονα το όφελος του αθλήματος, δεν δέχονται υποδείξεις για το πώς να ασκούν τα καθήκοντά τους. Ας κάνει ο καθένας τη δουλειά του και ας αφήσει τους υπολοίπους να κάνουν τη δική τους».

Θα ξεκινήσουμε σήμερα 5 Φεβρουαρίου 2016, στις 8 το βράδυ, με καλεσμένους στο studio της ΕΡΤopen, στην πρώτη ώρα της εκπομπής "Σήμα Αλερτ" που παρουσιάζει ο Νίκος Κλέτσας, με καλεσμένους από την ΟΚΔΕ την Άννα Ασλανίδη, την Σοφία Θεοδορωπούλου και τον Γιώργο Τσόλακα για να σχολιάσουμε την πολιτική επικαιρότητα.

Την δεύτερη ώρα της εκπομπής "Σήμα Αλερτ" είναι καλεσμένη η Έλενα Ψαρρέα πρώην βουλευτής Μεσσηνίας της Λαϊκής Ενότητας για να σχολιάσουμε την πολιτική επικαιρότητα. Ακόμη θα μιλήσουμε με την Ευαγγελία Αλεξάκη από τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών καθώς στις 11 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί, η δίκη των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών που τις χτύπησαν τα ΜΑΤ στις 10 Ιουλίου του 2014 και μετά τις μήνυσαν για αντίσταση κατά της αρχής και εξύβριση.

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5 και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο ορισμός (του κατηγορούμενου) Δημητρόπουλου στην αναμέτρηση ΟΣΦΠ – ΠΑΟΚ, η δίωξη κατά της ΠΑΕ Παναθηναϊκός (βασισμένη σε ρεπορτάζ και όχι σε επίσημη τοποθέτηση της) και μια σειρά άλλες κινήσεις της ΕΠΟ, εξόργισε τον υφυπουργό αθλητισμού, Στ. Κοντονή. Ο οποίος αποφάσισε να κάνει νέα παρέμβαση, μέσω Δελτίου Τύπου. Ζητάει να παραιτηθούν, όσοι αντιμετωπίζουν σοβαρές κατηγορίες από τη δικαιοσύνη, μέχρι να τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις τους. Η προτροπή αφορά – μεταξύ άλλων – τους προέδρους ΕΠΟ, Γ. Γκιρτζίκη, και στην Super League, Γ. Μποροβήλο. Αναλυτικά η τοποθέτηση της ΓΓΑ:

«Είναι ιδιαιτέρως θετικό και ενθαρρυντικό το γεγονός ότι επί μονίμου βάσεως ζητείται από αθλητικές συλλογικότητες να παρέμβει ενεργά το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε ζητήματα που σχετίζονται με τη διαιτησία και τη διοίκηση του ποδοσφαίρου.

Αυτό σημαίνει ότι οι πάντες έχουν κατανοήσει πλέον ότι η Κυβέρνηση αποτελεί την τελευταία και τη μόνη ελπίδα να ολοκληρωθεί η διαδικασία ελέγχου και κάθαρσης, που αποτελεί αίτημα όλων των υγιών φιλάθλων.

Η σταθερή και αταλάντευτη πορεία που ακολουθεί η Κυβέρνηση επί των ανωτέρω ζητημάτων, η οποία ξεκίνησε με την ψήφιση του Ν.4326/2015 και την αυστηρή εφαρμογή του, συνεχίζεται με την ψήφιση του νόμου κατά της φαρμακοδιέγερσης αυτή την περίοδο και ολοκληρώνεται σε πρώτο επίπεδο με την ολοκλήρωση των εργασιών της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για το νέο αθλητικό νόμο, έχει ανησυχήσει πολλούς, πρώτα και κύρια την ηγεσία της ΕΠΟ, η οποία επιτίθεται κατά της Κυβέρνησης πιστεύοντας ότι οι πιέσεις «παντός τύπου» θα πιάσουν τόπο.

Εύκολα ξεχνούν τι έγινε τον περασμένο Απρίλιο και τον Μάιο, αλλά και πιο πρόσφατα.

Ας μην κόπτεται, λοιπόν, η ΕΠΟ για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, το μέλλον και τη χρηματοδότησή του και ας σταματήσει τις επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις, ιδίως την παρούσα περίοδο.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού αντιλαμβάνεται την αντίδραση της ΕΠΟ, όταν διαπιστώνει ότι το αδιαφανές και προβληματικό καθεστώς της ακυρώνεται με τις κυβερνητικές-νομοθετικές  πρωτοβουλίες σε πολλά επίπεδα: η αθλητική δικαιοσύνη λειτουργεί ανεπηρέαστη και υποδειγματικά χάρη στην θεσμοθέτηση των τακτικών δικαστών, οι οικονομικοί έλεγχοι σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των ομοσπονδιών διεξάγονται κανονικά και χωρίς εξαίρεση, και κυρίως ότι η εξυγίανση, η κάθαρση, η διαφάνεια, ο εκδημοκρατισμός έρχονται με σταθερά βήματα.

Είναι εντυπωσιακό ότι ενώ έχουν ολοκληρωθεί σοβαρές διαδικασίες υπέρ της διαφάνειας στα όργανα διοίκησης των διεθνών ομοσπονδιών του ποδοσφαίρου, η Ελληνική Ομοσπονδία, αψηφώντας κάθε αρχή χρηστής διοίκησης συνεχίζει να μεταχειρίζεται πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται σε σοβαρά αθλητικά αδικήματα σα να μην μπορούν να αντικατασταθούν από άλλους.

Μετά τον τελευταίο ορισμό, και δεδομένης της διαρκώς αυξανόμενης –και ιδιαίτερα τιμητικής- επίκλησης προς την Αθλητική Ηγεσία να παρέμβει στα του ποδοσφαίρου, καλούμε άμεσα ως ελάχιστο αυτονόητο ηθικό τους καθήκον όλους τους εμπλεκομένους με το ποδόσφαιρο και τoν αθλητισμό, εις βάρος των οποίων έχουν απαγγελθεί σοβαρές κατηγορίες από τη Δικαιοσύνη, να μην αναμένουν τη δικαστική κατάληξη των υποθέσεων που τους αφορούν, ούτε την ψήφιση του νέου αθλητικού νόμου, που θα ρυθμίσει τέτοιες περιπτώσεις, αλλά να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους μέχρι τη λήξη των δικών. Έτσι θα αρθεί κάθε καχυποψία και αμφισβήτηση των εκδοθησομένων από τους ίδιους αποφάσεων.

Με αυτό τον τρόπο θα συνεισφέρουν στη σωτηρία του όλο και περισσότερο δοκιμαζομένου ελληνικού ποδοσφαίρου για το οποίο εξάλλου κόπτονται.

Η Κυβέρνηση σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας όλων των πολιτών, και θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι χρειάζονται σήμερα άμεσες και γενναίες αποφάσεις απ όσους διοικούν την ΕΠΟ και την ΚΕΔ».

Η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Τσίπρα αναδεικνύεται σε βαρόμετρο για την ίδια την πορεία της. Οι γενικευμένες κοινωνικές αντιδράσεις (με αποκορύφωμα τις μαζικότατες απεργιακές κινητοποιήσεις για το έκτρωμα Κατρούγκαλου στις 4/2) και οι ασφυκτικές απαιτήσεις των δανειστών ‒που θέλουν περισσότερο «αίμα» συνταξιούχων‒ έχουν μεγαλώσει την ανησυχία του Μαξίμου, που βλέπει ότι η επιβολή του νεοφιλελεύθερου σχεδίου διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης μόνο περίπατος δεν θα είναι.

Μπροστά σε αυτές τις δυσκολίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καταφεύγει στην ακατάσχετη δημαγωγία, επιλέγει την τεχνητή πόλωση με τη ΝΔ του Μητσοτάκη και προσπαθεί να περιορίσει τις κινητοποιήσεις με συκοφαντίες για «κατσαρολάδες», μπόλικο «κοινωνικό αυτοματισμό» και διαρροές περί «βελτιώσεων» για τους αγρότες και τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Δανειστές

Όπως αναμενόταν, τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου, αφού εξέτασαν το κυβερνητικό προσχέδιο για το Ασφαλιστικό, εκτιμούν ότι το 1,8 δισ. ευρώ που προβλέπει το μνημόνιο ως «εξοικονόμηση» από τη συνταξιοδοτική δαπάνη (όπως και η αύξηση της φορολογίας κατά 300 εκατ. ευρώ) δεν καλύπτεται. Ορισμένες δημοσιογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για ολοκληρωτική απόρριψη της πρότασης Κατρούγκαλου, και «πνιγηρό» κλίμα συναντήσεων. Ακόμα και κυβερνητικές πηγές επιβεβαιώνουν ότι οι «θεσμοί» συζητούν μόνο με μικρότερη βασική σύνταξη από τα 384 ευρώ, η οποία θα δίνεται μετά από 20 χρόνια δουλειάς (αντί για 15) και μάλιστα με εισοδηματικά κριτήρια, ενώ θεωρούν υψηλά και τα προβλεπόμενα ποσοστά αναπλήρωσης. 

Σύμφωνα με τη Huffington Post, το ΔΝΤ πιστεύει ότι ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μειώσεις συντάξεων ύψους 15% μεσοσταθμικά. Μόλις χθες, η Λαγάρντ-συνδέοντας για άλλη μια φορά την απορρύθμιση του Ασφαλιστικού με το «τυράκι» της συζήτησης για το χρέος-ζήτησε περικοπή της δαπάνης για την κοινωνική ασφάλιση κατά 7,5% σε σχέση με τη σημερινή! Συγχρόνως, το Ταμείο διαφωνεί με την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών (κατά μόλις... 1%), ενώ ξαναβάζει στο τραπέζι τις αντιδραστικές ανατροπές στα εργασιακά (μείωση κατώτατου μισθού, ομαδικές απολύσεις, συνδικαλιστικός νόμος κ.ά.), επαναφέροντας έτσι τους εφιάλτες της μακρόσυρτης «αξιολόγησης», της χρηματοδοτικής ασφυξίας και της πολιτικής αστάθειας. Όπως και τα σενάρια για «Grexit» με μνημόνιο διαρκείας, υπό την καθοδήγηση του Σόιμπλε και των Βρυξελλών, όπου το τίμημα θα κληθούν να πληρώνουν και πάλι οι φτωχοί.

Δίπολο

Με τα μπλόκα των αγροτών να πολλαπλασιάζονται και τις εργατικές διαδηλώσεις να αποτελούν καθημερινή εικόνα στους δρόμους της Αθήνας (και όχι μόνο όπως έδειξαν τα ογκώδη συλλαλητήρια πανελλαδικά), η πρόσφατη συζήτηση στη βουλή για το Ασφαλιστικό ήταν αποκαλυπτική της κυβερνητικής απόπειρας να εμφανιστεί ανανεωμένο το δίπολο «κοινωνική δικαιοσύνη-νεοφιλελευθερισμός» ή «Αριστερά-Δεξιά», πάντα βέβαια με πυξίδα την πολιτική που ορίζει ο «αναγκαίος» μνημονιακός οδοστρωτήρας. Διαφορετικά, κινδυνεύει η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας», δηλαδή τα στρατηγικά συμφέροντα και η ανάκαμψη του ελληνικού κεφαλαίου, όπως ισχυρίζεται ο γνωστός εκβιασμός όλων των τελευταίων πρωθυπουργών.

Ο Τσίπρας, αφού έκανε μια δημοσιογραφική αναδρομή στη διαχρονική λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, διεκδίκησε την πατρότητα της επιχειρούμενης κατεδάφισης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, την οποία βάφτισε «εξασφάλιση του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του» (!). Τον βοήθησε σε αυτό και η σκληρά νεοφιλελεύθερη παρουσία του Μητσοτάκη στην ίδια συζήτηση. Οι θέσεις που διατύπωσε ο Κυριάκος (επιμονή για πιστή εφαρμογή του προγράμματος, ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης, μείωση μισθών στο Δημόσιο, άμεση εφαρμογή των περικοπών που εμπεριέχουν οι προβλέψεις του νόμου Λοβέρδου-Κουτρουμάνη για τις επικουρικές συντάξεις) έκαναν τα κυβερνητικά επιτελεία να «τρίβουν τα χέρια τους», εμφανίζοντας τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ ως «λιγότερο επώδυνη» επιλογή απέναντι στον φανατικό οπαδό της αγοράς.

Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε την κυβερνητική πλειοψηφία, που δήθεν υπερασπίζεται τους άνεργους και τους επισφαλώς εργαζόμενους, να φέρει στη βουλή και να ψηφίσει, μαζί με τα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα, την οδηγία της ΕΕ «Φερεγγυότητα ΙΙ». Με την επικύρωσή της ενσωματώνονται στο ελληνικό δίκαιο μια σειρά διατάξεις που ρυθμίζουν την ασφαλιστική αγορά στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και της «πίτας» που τους αναλογεί. Εξάλλου, η μετατροπή της δημόσιας ασφάλισης σε προϊόν στοιχειώδους «κρατικής φιλανθρωπίας» ανοίγει το δρόμο για την επέκταση του συγκεκριμένου κλάδου, άρα απαιτείται και το ανάλογο ρυθμιστικό πλαίσιο.

Εξαπάτηση

Πέρα όμως από τις στημένες αντιπαραθέσεις Τσίπρα-Μητσοτάκη, συνεχίζονται και οι απόπειρες εξαπάτησης μισθωτών και συνταξιούχων από την κυβερνητική προπαγάνδα, όπως και οι «βελτιωτικές» προτάσεις Κατρούγκαλου, οι οποίες όμως δεν αλλάζουν την ουσία του αρχικού σχεδίου, που πλήττει τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα όλων μας.

Στους συγκριτικούς πίνακες που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Εργασίας, οι συντάξεις που προβλέπονται με το νέο σύστημα (εθνική σύνταξη 384 ευρώ + ανταποδοτικό μέρος) αποτυπώνονται ελαφρώς μεγαλύτερες από όσα προβλέπει ο διαβόητος Ν. 3863/2010. Μόνο που οι «φωστήρες» της απάτης «ξέχασαν» να παρουσιάσουν παραδείγματα ασφαλισμένων με 35+ έτη ασφάλισης (διαφορά έως και 600 ευρώ λιγότερα σε ορισμένες περιπτώσεις), ενώ οι συγκρίσεις αφορούν προβολή στοιχείων του μακρινού... 2045 στο σήμερα.

Ταυτόχρονα, παρά τα παζάρια των δεξιών ηγεσιών διάφορων επιστημονικών φορέων με την κυβέρνηση, τα αποτελέσματα του «διαλόγου» ήταν πενιχρά. Σύμφωνα με τη βελτιωμένη κυβερνητική πρόταση, οι ασφαλιστικές εισφορές δικηγόρων, γιατρών, μηχανικών, συμβολαιογράφων και λοιπών επιστημόνων από 20%, όπως προβλεπόταν αρχικά, διαμορφώνονται στο 14% για τα πρώτα 2 χρόνια και στο 17% για την επόμενη τριετία. Ακόμη και έτσι όμως, π.χ. για έναν μηχανικό η συνολική ασφαλιστική επιβάρυνση του 38,45% (αρχικό σχέδιο) παραμένει και πάλι εξαιρετικά υψηλή, στο 32, 45%. Για τους δε αγρότες, οι εξοντωτικές εισφορές διατηρούνται και το μόνο που εξετάζει ο Κατρούγκαλος είναι μια «επέκταση της μεταβατικότητας» των νέων διατάξεων.

Εξελίξεις

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι από τους 153 της κυβέρνησης δεν θα υπάρξει καμία έκπληξη, αν και εφόσον οι διαπραγματεύσεις καταλήξουν και έρθει για έγκριση το τελικό σχέδιο νόμου στη βουλή. Η απειλή Τσίπρα για κάλπες με λίστα (κατά το ανάλογο του Σεπτεμβρίου 2015) και τα σενάρια «ηρωικής εξόδου» χρησιμοποιούνται ως αντίβαρο στις εκδηλώσεις λαϊκής οργής που συναντούν στα χωριά τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα και ο Μητσοτάκης, που συμφωνεί στο σφαγιασμό των συντάξεων, απορρίπτει την «οικουμενική» και αρνείται τις εκλογές, μέχρι να ανασυνταχθεί η ΝΔ και να βγάλει σε πέρας όλη τη «βρόμικη δουλειά» ο Τσίπρας. Όμως το τελευταίο δεν είναι καθόλου δεδομένο. Ήδη οι σκέψεις για διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας προς τα δεξιά (με ή χωρίς τον Τσίπρα στο Μαξίμου) ακούγονται όλο και πιο φωναχτά στους διαδρόμους του κοινοβουλίου και όχι μόνο.

Με την απεργία της 4ης Φλεβάρη να παίρνει χαρακτήρα γενικού ξεσηκωμού, η συντονισμένη κλιμάκωση του αγώνα «από τα κάτω» και τα αδιέξοδα του οικονομικού προγράμματος, μπορούν να επιταχύνουν απότομα τις πολιτικές εξελίξεις. Γι’ αυτό και ο «παθών» Γιαννίτσης επιμένει ότι δεν αρκεί απλά η «συναίνεση» στο Ασφαλιστικό, αλλά απαιτείται «πολιτική σύμπραξη»…

Σκίτσο: Π. Ζάχαρης-"Το Ποντίκι" (3/2/16)



rproject

Την αλληλεγγύη της στον αγώνα των εργαζομένων στην πολυεθνική «MONDI» στη Σίνδο, που από τις 22 Γενάρη έχουν ξεκινήσει τον αγώνα ενάντια στην προσπάθεια της εργοδοσίας, καταγγέλλοντας την επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, να επιβάλει μειώσεις μισθών και 6ήμερη εργασία, εκφράζει η διοίκηση της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου.

Σε ανακοίνωσή της αναφέρει:

«Η πολυεθνική αξιώνει μειώσεις μισθών έως και 15%, εργασία 6 ημερών και ουσιαστικά οι εργαζόμενοι να αποχαιρετήσουν τα δικαιώματα που τους έχουν απομείνει.

Η συγκεκριμένη πρακτική δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά είναι η τακτική των εργοδοτών για να αυξήσουν τα κέρδη τους, να φορτώνουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.

Σύμμαχός τους, διαχρονικά, οι κυβερνήσεις, παλαιότερες αλλά και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που όχι μόνο δεν ακύρωσε τη νομοθεσία που ουσιαστικά καταργεί τις ΣΣΕ, αλλά το επόμενο διάστημα φέρνει νόμους για μεγαλύτερη ελαστικοποίηση στις σχέσεις εργασίας, χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Με την καταγγελία της σύμβασης και τους ισχυρισμούς της για χαμηλότερο κόστος εργασίας στις γειτονικές βαλκανικές χώρες αποδεικνύεται ότι για τους καπιταλιστές εμείς οι εργάτες, οι παραγωγοί του πλούτου, είμαστε κόστος.

Καλούμε όλα τα σωματεία του κλάδου να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους συναδέλφους στη "MONDI".

Να δώσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά τη μάχη για την υπογραφή των Κλαδικών Συμβάσεων, να ανακτήσουμε όσα χάσαμε τα τελευταία χρόνια. Να ορθώσουμε ανάστημα στο νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα της κυβέρνησης που σαν μέρος του ίδιου παζλ παρουσιάζει και την Κοινωνική Ασφάλιση σαν κόστος για εργοδότες και το κράτος τους».

Καμία έκπληξη δεν προκαλεί βέβαια το ότι, με την εφαρμογή των πολιτικών του 3ου Μνημονίου, ανοίγει ήδη ένας νέος κύκλος κοινωνικών αντιδράσεων, με κύρια –αλλά όχι μοναδική– αιχμή σε αυτή τη φάση το ασφαλιστικό και το φορολογικό.

Καμία έκπληξη δε θα ’πρεπε να προκαλεί επίσης ότι αυτός ο νέος κύκλος φαίνεται να έχει τα δικά του διακριτά χαρακτηριστικά, τόσο σε σχέση με την περίοδο 2010-2012 (περίοδο κινηματικής έξαρσης, με συγκεχυμένα όμως πολιτικά χαρακτηριστικά), όσο και σε σχέση με την περίοδο 2012-2015 (περίοδο σχετικής κινηματικής ύφεσης και εναπόθεσης των προσδοκιών στο κεντρικό πολιτικό πεδίο και, συγκεκριμένα, στην προοπτική διακυβέρνησης του ΣυΡιζΑ).

Τα ειδοποιά χαρακτηριστικά του νέου κύκλου, όπως αρχίζουν ήδη να διαγράφονται, οφείλουν να μας απασχολήσουν σοβαρά, αν θέλουμε η παρέμβασή μας να μην εξαντλείται σ’ έναν τυφλό πρακτικισμό και αδιέξοδο κινηματισμό από τη μια μεριά και στην άκριτη αποδοχή αιτημάτων των κινητοποιούμενων κοινωνικών ομάδων από την άλλη. Το πρώτο πράγμα που οφείλουμε να λάβουμε υπόψη είναι ότι οι επαγγελματικές ομάδες, που μπήκαν πρώτες στη μάχη για το ασφαλιστικό (αγρότες, δικηγόροι, μηχανικοί κ.α.) χαρακτηρίζονται από βαθύτατες διαιρέσεις στο εσωτερικό τους. Είναι άλλο πράγμα από κοινωνική/ταξική άποψη π.χ. ο μεγαλοαγρότης –στην πραγματικότητα επιχειρηματίας του πρωτογενούς τομέα– και άλλο, τελείως διαφορετικό πράγμα η μεγάλη μάζα των μικρομεσαίων αγροτών. Το ίδιο ισχύει λίγο-πολύ και στην περίπτωση των δικηγόρων, των μηχανικών κλπ.

Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές, για την Αριστερά προκύπτει το άμεσο πολιτικό καθήκον ν’ αντιπαλέψει την προσπάθεια των «πατρικίων» του κάθε κλάδου να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα ως γενικά συμφέροντα του κλάδου και να επιβάλλουν τη δική τους ρητορική και αισθητική στις κινητοποιήσεις. Δεν είναι τυχαία η –εμφανιζόμενη ως «αυθόρμητη»– τάση των αγροτικών κινητοποιήσεων να υιοθετούν μια ρητορική και μια αισθητική, που παραπέμπει έντονα στην πάνω Πλατεία του 2011. Πρόκειται για την ιδεολογική αποτύπωση των πραγματικών υλικών σχέσεων και εξαρτήσεων που έχουν διαμορφωθεί στον αγροτικό κόσμο, ήδη πριν από τα χρόνια της κρίσης, αλλά πολύ εντονότερα κατά τη διάρκειά της. Καθόλου τυχαία δεν είναι επίσης η –και πάλι εμφανιζόμενη ως «αυθόρμητη»– τάση για υιοθέτηση της ρητορικής και της αισθητικής των «Μένουμε Ευρώπη» στην περίπτωση των δικηγόρων (και όχι μόνο). Πρόκειται ξανά για την ιδεολογική αποτύπωση της πραγματικής κυριαρχίας των πατρικίων του δικηγορικού σώματος σε υλικό επίπεδο, από την οποία απορρέει και η δυνατότητά τους να εμφανίζουν προς τα έξω τη δική τους άποψη και αντίληψη ως γενική άποψη και αντίληψη του κλάδου.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, γίνεται φανερό ότι τα πολιτικά καθήκοντα της Αριστεράς δεν εξαντλούνται στην αυτονόητη διαθεσιμότητά για συμμετοχή στις όποιες κινητοποιήσεις. Τα άμεσα πολιτικά καθήκοντα αυτή τη στιγμή επικεντρώνονται (α) στην προσπάθεια χειραφέτησης και αυτοτελούς έκφρασης των μικρομεσαίων αγροτών από τη μια  και του επιστημονικού προλεταριάτου της εξαρτημένης εργασίας ή/και της επισφάλειας από την άλλη, (β) στην ανάδειξη των προνομιακών για την παρέμβαση της Αριστεράς πεδίων όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, οι πλειστηριασμοί κλπ, και (γ) στην ανάγκη να βγει μπροστά ο κόσμος της μισθωτής εργασίας, της ανεργίας, της άτυπης απασχόλησης, της επισφάλειας, ο μόνος κόσμος που μπορεί να δώσει στις κινητοποιήσεις τη μαζικότητα και τα πολιτικά χαρακτηριστικά που θέλουμε.

Από την άποψη αυτή, η απεργία της 4ης Φεβρουαρίου συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις να λειτουργήσει ως σημείο καμπής, όχι μόνο για τη μαζικότητα (που αυτή πρέπει να θεωρείται πλέον δεδομένη), όσο και για τον χαρακτήρα των κινητοποιήσεων. Άλλωστε, αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, και στην περίπτωση της μισθωτής εργασίας ισχύουν, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών, τα όσα αναφέραμε για τις κοινωνικές ομάδες που μπήκαν πρώτες στο χορό του νέου κύκλου κινητοποιήσεων. Ποιος δε βλέπει, φερ’ ειπείν, τις διαφορετικές ταχύτητες στο εσωτερικό της μισθωτής εργασίας (δημόσιος/ιδιωτικός τομέας, μόνιμοι/συμβασιούχοι κλπ) και ποιος μπορεί να τρέφει αυταπάτες για το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας; Και, στο κάτω-κάτω, δεν ήταν μονάχα ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών που τάχτηκε με το «Ναι» στο δημοψήφισμα. Και η ΓΣΕΕ την ίδια θέση πήρε. Από τη στιγμή όμως που βγαίνουν οι μεγάλες μάζες στο προσκήνιο, μικρή σημασία έχει πλέον τι ρόλο και τι θέση έχει η ΓΣΕΕ, ή οποιοσδήποτε άλλος.

It’s the implementation, stupid

Μια επιπλέον παράμετρος, που εξηγεί κάποια από τα χαρακτηριστικά των μέχρι τώρα κινητοποιήσεων, σχετίζεται με το γεγονός ότι στο ρόλο του μείζονος κυβερνητικού εταίρου βρίσκεται ένα κόμμα που, όσα διαπιστευτήρια κι αν δώσει στο αστικό μπλοκ εξουσίας, πολύ δύσκολα θα θεωρηθεί ως αξιόπιστη επιλογή σε βάθος χρόνου. Παρά την πλήρη και οριστική προσχώρησή του στο δόγμα της ΤΙΝΑ, ο μεταλλαγμένος πλέον ΣυΡιζΑ παραμένει ένα εξαιρετικά αντιφατικό μόρφωμα, τόσο από την άποψη της ιστορικότητάς του, όσο και από την άποψη των κοινωνικών στρωμάτων που αποτέλεσαν τον κύριο όγκο της εκλογικής του βάσης.

Από την άποψη αυτή, η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την αναζήτηση του αστικού μπλοκ εξουσίας και των κοινωνικών του ερεισμάτων για πιο αξιόπιστες, πιο συμβατές με την κυρίαρχη ιδεολογία κυβερνητικές λύσεις στο μέλλον. Από την πλευρά του αστικού μπλοκ εξουσίας, εντός και εκτός συνόρων, η ανάθεση της εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου προγράμματος σε ένα κόμμα όπως ο ΣυΡιζΑ φαντάζει ως λύση εξαιρετικά άβολη, ως λύση ανάγκης. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μία δουλειά να φέρει εις πέρας. Μόλις την ολοκληρώσει –πολλώ δε μάλλον στην περίπτωση που δεν καταφέρει να την ολοκληρώσει, πράγμα καθόλου απίθανο– θα μπει κι αυτός στη λίστα των αναλώσιμων πρωθυπουργών, που έπεσαν θύματα στο βωμό της υλοποίησης μνημονιακών πολιτικών. Και, ακριβώς επειδή η Κυβέρνηση Τσίπρα υπήρξε εξ αρχής μια λύση εξαιρετικά άβολη, ενδέχεται να πέσει με πολύ μεγαλύτερο πάταγο απ’ ό,τι οι προηγούμενες. Πρόκειται για μια Κυβέρνηση, της οποίας η μεταπήδηση στο μνημονιακό μπλοκ είχε σα συνέπεια την αποδόμηση των ίδιων των κοινωνικών της ερεισμάτων,  γεγονός που την επιβαρύνει με έναν επιπλέον παράγοντα αστάθειας. 

Οι παραπάνω διαπιστώσεις κάθε άλλο παρά προεξοφλούν ότι η χώρα οδηγείται νομοτελειακά σε πρόωρες εκλογές. Με την παρούσα σύνθεση της Βουλής, οι καθεστωτικές δυνάμεις έχουν πλέον στη διάθεσή τους απεριόριστες κοινοβουλευτικές εφεδρείες και, αν χρειαστεί, είναι σε θέση να δοκιμάσουν έναν πρακτικά ανεξάντλητο συνδυασμό κυβερνητικών λύσεων, φτάνοντας κάποια στιγμή μέχρι και σε σενάρια Οικουμενικής, «Κυβέρνησης τεχνοκρατών» κλπ. Επιπλέον, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, το ενδεχόμενο διαφοροποιήσεων στο εσωτερικό της Κ.Ο. του ΣυΡιζΑ θα πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά απίθανο, ενώ μόνο τυχαία δε μπορεί να θεωρηθεί η αναφορά του Π. Κουρουμπλή ότι, μέχρι και τον Ιούλιο του 2016, τυχόν πρόωρες εκλογές θα διεξαχθούν ξανά με λίστα. Με λίγα λόγια, όσο κι αν το αστικό μπλοκ εξουσίας, υπό κανονικές συνθήκες, θα προτιμούσε μια διαφορετική κυβέρνηση, αντιλαμβάνεται ωστόσο τη μη κανονικότητα των συνθηκών και δίνει περίοδο ανοχής στην κυβέρνηση Τσίπρα, μη παραλείποντας ωστόσο να της θυμίζει σε κάθε ευκαιρία ότι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων είναι αδιαπραγμάτευτη. (Το περιβόητο “It’s the implementation, stupid!”, δια στόματος Σόιμπλε).

Αυτό ακριβώς είναι και το πεδίο όπου θα δοθεί η πολιτική μάχη του επόμενου διαστήματος: Η εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Απέναντι στην αδιαλλαξία του αστικού μπλοκ για αταλάντευτη εφαρμογή των μέτρων του 3ου Μνημονίου, οφείλουμε να αντιτάξουμε την εξίσου αταλάντευτη αδιαλλαξία της «από δω» μεριάς, της μεριάς των «από κάτω». Με κάθε πρόσφορο μέσο. Από τις μαζικές κινητοποιήσεις και τις απεργίες (π.χ. για το ασφαλιστικό) μέχρι τους δυναμικούς ακτιβισμούς (π.χ. για τους πλειστηριασμούς) και μέχρι την παθητική αντίσταση και την πολιτική ανυπακοή (π.χ. στάση πληρωμών), ο στόχος οφείλει να είναι ένας: Να μην εφαρμοστούν τα μέτρα, να μπλοκαριστεί η εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Αναπόσπαστο συστατικό αυτής της αδιαλλαξίας των «από κάτω», οφείλει να είναι η ξεκάθαρη απάντηση στις γνωστές και μονίμως ανακυκλούμενες απειλές ότι «Αν δεν υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα, δε θα πάρουμε τη δόση του Μαρτίου (θα μας διώξουν από το ευρώ, την Ε.Ε., τη Συνθήκη Σένγκεν κλπ)» , στις οποίες πανικόβλητη καταφεύγει πλέον και η Κυβέρνηση Τσίπρα. Και η απάντηση δε παρά να είναι ότι ο δικός μας μονόδρομος, οι δικές μας «κόκκινες γραμμές» είναι η μη υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Τα υπόλοιπα (η δόση του Μαρτίου, το ευρώ, η Ε.Ε., η Συνθήκη Σένγκεν) απλούστατα δε μας αφορούν. Δεν τη θέλουμε τη δόση του Μαρτίου, όπως δε θέλουμε το ευρώ, την Ε.Ε., τη Συνθήκη Σένγκεν. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει το ευρώ, η Ε.Ε., η Συνθήκη Σένγκεν. Με άλλα λόγια: Ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε!

Στο –κάθε άλλο παρά αθώο– ερώτημα αν επιδιώκουμε να πέσει η κυβέρνηση, η απάντησή μας θα πρέπει να είναι απλή και ξεκάθαρη: «Δε μας απασχολεί καθόλου η τύχη της Κυβέρνησης! Η Κυβέρνηση όπως έστρωσε θα κοιμηθεί! Το μόνο που μας απασχολεί είναι να μην περάσουν τα μέτρα, να μην εφαρμοστεί το Μνημόνιο».

Στο ερώτημα αν προτιμούμε Αλέξη Τσίπρα ή  Κυριάκο Μητσοτάκη, η απάντηση είναι ότι προτιμούμε μία Κυβέρνηση που δε θα μπορέσει να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα. Ούτε Τσίπρας λοιπόν, ούτε Μητσοτάκης, ούτε «ίσες αποστάσεις», ούτε η λογική του «μικρότερου κακού». Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο (πρώτα απ’ όλα σε μας τους ίδιους) ότι το ζήτημα αυτή την στιγμή δεν τίθεται με όρους κυβέρνησης. Η πτώση της κυβέρνησης ούτε στόχος μπορεί να είναι, ούτε όμως και φόβητρο. Το πολύ-πολύ να αποτελέσει  παράπλευρη συνέπεια της πάλης να μην υλοποιηθούν οι πολιτικές του Μνημονίου, μια συνέπεια που θα μας αφήσει παγερά αδιάφορους και θα την αξιολογήσουμε μόνο με γνώμονα το κατά πόσο συμβάλει στην επίτευξη του στόχου.

Κυβέρνηση της (πραγματικής) Αριστεράς;

Μέσα από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να εξετάσουμε και το εάν εξακολουθεί να έχει νόημα η αναφορά σε μια «κυβέρνηση της (πραγματικής) Αριστεράς».  Το θέμα εδώ δεν είναι μόνο ότι η εμπειρία του ΣυΡιζΑ μαγάρισε την ίδια την έννοια της Αριστεράς. Αν ήταν έτσι, θα μπορούσαμε εύκολα να παρακάμψουμε το πρόβλημα, αποφεύγοντας  απλώς τη λέξη «Αριστερά». Το θέμα είναι ότι δε μπορούμε για μία ακόμη φορά να λειτουργούμε πρωθύστερα, επικεντρώνοντας ξανά την αντιπαράθεση στο θέατρο σκιών της πολιτικής αντιπροσώπευσης μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Όσο κι αν αληθεύει ότι δεν πρέπει να χάνουμε από το οπτικό μας πεδίο το ζήτημα της εξουσίας (μέρος της οποίας αποτελεί ασφαλώς και η κυβέρνηση), ο στόχος στην παρούσα φάση είναι να μπλοκαριστεί η περιβόητη  implementation,  που είναι άλλωστε και η μοναδική απαίτηση του αστικού μπλοκ εξουσίας.

Για να τεθεί ξανά ως ρεαλιστικός στόχος το σύνθημα για «κυβέρνηση της (πραγματικής) Αριστεράς», ως απαραίτητη προϋπόθεση τίθεται σε πρώτη φάση να μπλοκαριστεί η εφαρμογή των συμφωνηθέντων και σε δεύτερη φάση η κυβέρνηση –η όποια κυβέρνηση!– να πέσει από το κίνημα και να πέσει προς τα αριστερά, από έναν λαό που είναι σε θέση να πάρει τις τύχες του στα δικά του χέρια. Και θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι, για ν’ αρχίσουν να υλοποιούνται αυτές οι προϋποθέσεις, έχουμε μπροστά μας δρόμο πολύ και δύσβατο. Αν όμως κάτι μας έμαθε η εμπειρία του ΣυΡιζΑ είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να κόψουμε δρόμο. Αυτός είναι ο δρόμος, αυτόν θα βαδίσουμε.





rproject

Σε 24ωρο αποκλεισμό εθνικών οδών, αεροδρομίων, τελωνείων και λιμανιών της χώρας προχωρούν από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου οι αγρότες που πρόσκεινται στην Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Αγροτών και Κτηνοτρόφων.

Αυτό αποφασίστηκε σε συνάντηση εκπροσώπων από 62 μπλόκα, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στην Κατερίνη και διήρκεσε έξι ώρες.

Στη Θεσσαλονίκη οι αγρότες θα κλείσουν 19.00-21.00 στο «Μακεδονία», αφήνοντας ωστόσο τον παράπλευρο δρόμο ανοιχτό, προκειμένου να μην ταλαιπωρηθεί ο κόσμος. Το μπλόκο της Χαλκηδόνας, παρά τη συμμετοχή κάποιων στην πορεία προς το Λευκό Πύργο, θα κλείσει κανονικά σήμερα 12.00-14.00 και 18.00-21.00.

Κλειστό παραμένει για πέμπτη ημέρα σήμερα το τελωνείο του Προμαχώνα στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βουλγαρία και η ουρά που σχηματίζουν νταλίκες και φορτηγά υπερβαίνει πλέον τα 25 χλμ, σύμφωνα με τον αγρότη Στέργιο Λίτο.

«Είναι δύσκολη και κουραστική υπόθεση αυτό που κάνουμε, αλλά δεν θα σταματήσουμε. Θα το πάμε μέχρι τέλους και θα μείνουμε στο μπλόκο όσο καιρό χρειαστεί», σημείωσε.

Στα διόδια των Μαλγάρων, όπου τα παρατεταγμένα τρακτέρ υπερβαίνουν τα 800, ο αποκλεισμός ξεκινά και σήμερα στις 12 το μεσημέρι και «το πότε θα ανοίξει ο δρόμος εξαρτάται από τον καιρό», όπως  δήλωσε ο αγρότης Χαλάστρας, Αχιλλέας Καμπούρης. 

Σε επ' αόριστον αποκλεισμό βρίσκεται για πέμπτη ημέρα σήμερα ο κόμβος του Νησελίου επί της Εγνατίας Οδού Θεσσαλονίκης -Βέροιας. Στο μπλόκο η δύναμη μετρά περισσότερα από 750 τρακτέρ.

Στον κόμβο της Κουλούρας καθημερινά γίνεται συμβολικός αποκλεισμός μιας ώρας το απόγευμα από τις 16.00. Τα τρακτέρ εκεί ξεπερνούν τα 400. 

Στον νομό Πιερίας, σύμφωνα με τον αγροτοσυνδικαλιστή, Γιάννη Δημαλή, δεν θα γίνει αποκλεισμός δρόμων. Υπενθυμίζεται ότι έχουν στηθεί μπλόκα, συνολικής δυναμικότητας άνω των 700 τρακτέρ στο Αιγίνιο και στην Κατερίνη.

Στον νομό Πέλλας, το μπλόκο στη γέφυρα Σερβικιά στα Γιαννιτσά σήμερα δεν θα κλείσει, αφού οι μετέχοντες σε αυτό θα μεταβούν με τα αγροτικά τους οχήματα στον Λευκό Πύργο, αυτά σε Έδεσσα και Αμύνταιο θα κλείσουν 12.00 - 13.00 και 19.00 - 21.00, ενώ σε Μελίσσι, Μαυροβούνι, Μεσσημέρι και Αλυσίδα Αρνισσας οι δρόμοι θα κλείσουν 17.30 - 20.30.

Το Σάββατο στις 10:00 όλοι οι συμμετέχοντες στα μπλόκα του νομού έχουν «ραντεβού» στον κόμβο Μαυροβουνίου και στόχος είναι να μεταβούν στα πολιτικά γραφεία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, να τους επιδώσουν ψήφισμα με τις θέσεις τους και να τους καλέσουν να «υποσχεθούν ότι δεν θα ψηφίσουν τα μέτρα που προωθούνται». «Εμείς θα τους πούμε ότι εάν το πράξουν θα είναι ανεπιθύμητοι στην περιοχή, πόσο μάλλον να τους ψηφίσουμε εκ νέου», είπε ο Τάσος Κυραλίδης.

Υπό κατάληψη εξακολουθεί να βρίσκεται από τις 20/1 η Εγνατία στον κόμβο των Κερδυλλίων, με το μπλόκο να αριθμεί περισσότερα από 800 τρακτέρ. Σήμερα δεν θα κλείσει η παλαιά εθνική οδός Θεσσαλονίκης-Καβάλας και σύμφωνα με τον αγροτοσυνδικαλιστή, Γιάννη Παναγή, «αυτό γίνεται ώστε να έχουμε τις δυνάμεις και να πραγματοποιήσουμε τον 24ωρο αποκλεισμό από το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι».

Σε τρία ανέρχονται πλέον τα μπλόκα που έχουν στηθεί στον νομό Δράμας. Στη διασταύρωση Κοκκινογείων Προσοτσάνης , στο δρόμο προς το τελωνείο της Εξοχής, στα σύνορα της Ελλάδας με τη Βουλγαρία, περισσότερα από 600 τρακτέρ καταλαμβάνουν συμβολικά το οδόστρωμα. Το δεύτερο μπλόκο είναι αυτό που έχει «κατασκηνώσει» στο τελωνείο Εξοχής και το τρίτο είναι αυτό πηγαίνοντας για Καβάλα, στα Μάρμαρα του Σκαρή. Υπενθυμίζεται ότι το τελωνείο της Εξοχής άνοιξε χθες στις 23:00 και για επτά ώρες και από τις 6:00 «μπλόκαρε» εκ νέου. Σύμφωνα με τον συντονιστή, Θοδωρή Ιφόγου, βέβαιος θεωρείται ο 24ωρος αποκλεισμός από αύριο στις 12 το μεσημέρι.

Στον νομό Κιλκίς, έχουν στηθεί δύο μπλόκα στα τελωνεία των Ευζώνων στα σύνορα της Ελλάδας με τα Σκόπια και στην Δοϊράνη, σύνορα Ελλάδας με την ΠΓΔΜ και θα γίνουν αποκλεισμοί 12-14.00 και 19.00-21.00 (συνήθως παρατείνεται κατά μία ώρα το βράδυ) στο πρώτο, και 12.00-15.00 το μεσημέρι και 18.00-22.00 το βράδυ στο δεύτερο. Και στα δύο μπλόκα συνολικά συμμετέχουν περισσότερα από 800 τρακτέρ.

Στον νομό Χαλκιδικής, έχουν στηθεί τέσσερα μπλόκα στον κόμβο Γοματίου στην Ιερισσό, στα Νέα Μουδανιά, στη Νέα Καλλικράτεια και στον Πολύγυρο, είναι δυναμικότητας άνω των 600 συνολικά και συμμετέχουν περισσότεροι από 80 μελισσοκόμοι, των οποίων το ένα όχημα ισούται με τρία τρακτέρ. Όπως επισήμανε ο συντονιστής του μπλόκου στον κόμβο Μουδανιών, σήμερα θα γίνει αποκλεισμός του δρόμου και των παράπλευρων οδών από τις 14.00 το μεσημέρι και για έξι ώρες τουλάχιστον.

Δυναμικά συμμετέχει στις κινητοποιήσεις και η Δυτική Μακεδονία με εννέα μπλόκα και ο συντονιστής όλων, Δημήτρη Μόσχο, αναφέρει ότι «αυξάνουμε τη διάρκεια κλεισίματος, αιφνίδια μερικές φορές, ενώ ταυτόχρονα διοργανώνουμε και άλλες δράσεις».

Το πρόγραμμα αποκλεισμών στα μπλόκα της Δυτικής Μακεδονίας είναι: τελωνείο Κρυσταλλοπηγής στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία και Νίκης με τα Σκόπια 12.00-14.00 και 19.00.21.00 αντίστοιχα (δεν αποκλείουν παράταση κλεισίματος) και τα άλλα έχουν ως εξής :Γρεβενά πρώτη έξοδος προς την Εγνατία οδό προς τα Ιωάννινα 12.00-14.00 το μεσημέρι και 17.30-20.30, Νεάπολης Τσοτυλίου (12.00-18.00), στο 'Αργος Ορεστικού κάθετα στην Εγνατία στο δρόμο προς Καστοριά 12.00-13.30 και 16.30-18.30 και Αγία Κυριακή και Δεσκάτη ελεύθερα, ενώ στα διόδια Πολυμύλου Κοζάνης σήμερα θα γίνει αποκλεισμός 12.00-13.00.

Οι  Rebeletiko προσφέρουν γλυκό του κουταλιού
στην Κληματαριά

Τρίτη 9, 16, 23 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου


Οι Rebeletiko, η μπάντα που αυτοπροσδιορίζεται ως “μουσική συνωμοσία” θα παρουσιάσει τραγούδια από την πρόσφατη πρώτη  δισκογραφική της δουλειά σε έναν από τους αγαπημένους χώρους του κέντρου της Αθήνας, την Κληματαριά (Πλατεία Θεάτρου 2).

Το “Μοναστηράκι”, όπως τιτλοφορείται το πρώτο τους άλμπουμ περιέχει ήχους και χρώματα από διάφορα μέρη της Ελλάδας που συνθέτονται  όμως με ένα τρόπο αλληλένδετο και απόλυτα συνυφασμένο με τις φωνές και τα βήματα των διαφορετικών ανθρώπων που κάθε μέρα διασχίζουν το κέντρο της Αθήνας.   (Πολυβόλο, Με βαρέθηκες)

Οι Rebeletiko επέλεξαν να παρουσιάσουν  τις μουσικές τους σε ένα χώρο που ταιριάζει απόλυτα στο ύφος της μουσικής τους. Γεύσεις και αρώματα θα συνωμοτήσουν με τους ήχους των Rebeletiko για τέσσερις Τρίτες από 9 Φεβρουαρίου στις 21.30. 

Κληματαριά

Πλατεία Θεάτρου 2, 10552 - Αθήνα

Τηλέφωνο κρατήσεων:  210 3216629

Ώρα έναρξης: 21.30

Είσοδος: ελεύθερη

Ανακοίνωση της Ο.Κ.Δ.Ε. για τη Γενική Απεργία της 4ης Φλεβάρη

–

Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, νεολαία, λαϊκά στρώματα έδωσαν εχθές μια πρώτη απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης για την ολοκληρωτική διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος. Η 24ωρη Γενική Απεργία σημείωσε σημαντική επιτυχία. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις –και όχι μόνο– της Ελλάδας, νέκρωσε η οικονομική δραστηριότητα και πλημμύρισαν οι δρόμοι, κάνοντας σαφή την απόλυτη αντίθεση της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας στο αντι–ασφαλιστικό έκτρωμα της νεομνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, που μαστίζονται από την φτώχεια και την ανεργία, έδειξαν με τη μαχητική τους συμμετοχή στην απεργία και τα συλλαλητήρια πως μπορούν να μπουν μπροστά σε ένα νέο κύμα μαζικών, αποφασιστικών αγώνων για να σταματήσουν την ολοκληρωτική κοινωνική καταστροφή. Αυτή την κοινωνική καταστροφή που η κατάπτυστη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ υπηρετεί υπάκουα, ακολουθώντας τυφλά τις επιταγές των Βρυξελών, της Τρόικας και των διεθνών τοκογλύφων, παίζοντας ξανά το κακόγουστο έργο της «διαπραγμάτευσης». Μαζί με μια μαύρη προπαγάνδα, που θα ζήλευαν όλες οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, η άθλια κυβέρνηση Τσίπρα επανεμφάνισε δυναμικά και το τερατώδες κράτος έκτακτης ανάγκης ενάντια στις απεργιακές κινητοποιήσεις, θυμίζοντας τις σκοτεινές μέρες της χούντας Σαμαρά–Βενιζέλου.

Η πετυχημένη απεργία και τα συλλαλητήρια της 4ης Φλεβάρη πρέπει να είναι μόνο η αρχή.
Πρέπει να παλέψουμε για την ανάπτυξη νέων απεργιακών κινητοποιήσεων, μπλόκων, καταλήψεων κ.λπ., που να κλιμακωθούν και να ανατρέψουν το αντι–ασφαλιστικό έγκλημα κυβέρνησης–ΕΕ–ΔΝΤ ενάντια στην ελληνική κοινωνία. Άμεσα πρέπει να παρθεί απόφαση για κήρυξη 48ωρης Γενικής Απεργίας, στην προοπτική κλιμάκωσης και συντονισμού για Γενική Απεργία Διαρκείας. Μαζί με το αντι–ασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι αγώνες των εργαζομένων πρέπει να ρίξουν και την άθλια κυβέρνηση του οσφυοκάμπτη Τσίπρα. Κάθε στιγμή που αυτός παραμένει στην εξουσία, νεκρανασταίνονται και δυναμώνουν οι μαύρες δυνάμεις της αντίδρασης, οι νεομαυραγορίτες του «Μένουμε Ευρώπη» και του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα. Όσο κυβερνά καταρρέοντας αυτή η υπάκουη κλίκα, υπάρχει και η απειλή ανασυγκρότησης, με κάθε τρόπο, και όλων των παλιών μνημονιακών δυνάμεων, αντιδραστικά σενάρια μνημονιακών κυβερνήσεων συνεργασίας κ.λπ.

Πρέπει να σπάσουμε τη συντονισμένη επιχείρηση των ΜΜΕ, του μπλοκ των «Μένουμε Ευρώπη» (που στάζει μίσος ενάντια στους εργαζόμενους και την φτωχολογιά), των αντιδραστικών ηγεσιών σε επιμελητήρια, επαγγελματικούς συλλόγους κ.λπ., μαζί τους και της άθλιας ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Όλοι αυτοί θέλουν να πατρονάρουν, να καναλιζάρουν τις κινητοποιήσεις προς δικό τους όφελος – πράγμα που σημαίνει, πάντα, την απαρέγκλιτη εφαρμογή των πιο βάρβαρων Μνημονίων, της εξόντωσης και σφαγής των μισθωτών, ανέργων, φτωχών και μεσαίων στρωμάτων (αγρότες κ.ά.). Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, φτωχά λαϊκά στρώματα, οι αγωνιστές του εργατικού κινήματος, πρέπει να μπούμε μπροστά – για να έρθουν στο προσκήνιο τα δικά μας προβλήματα, ανάγκες και λύσεις, να δοθεί προσανατολισμός στις κινητοποιήσεις ενάντια σε όλα τα Μνημόνια και τους υπηρέτες τους, νέους και παλιούς.

–

5/2/2016

4 Φλεβάρη: Μεγαλειώδεις ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα, πολύ μεγάλη η συμμετοχή στην Απεργία. Επιχειρήσεις νέκρωσαν, καταστήματα έκλεισαν, υπηρεσίες και γραφεία δεν λειτούργησαν.

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι είπαν ένα βροντερό εργατικό ΟΧΙ, στο ασφαλιστικό έκτρωμα και στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Στην Αθήνα, πολύ μαζική ήταν η συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο. Στην συγκέντρωση καλούσαν η «Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων», σωματεία εργαζομένων σε Δήμους, εργαζόμενοι στα 5-μηνα, σωματεία νοσοκομείων, η ΕΙΝΑΠ, το Σωματείο του ΜΕΤΡΟ. Εκατοντάδες μηχανικοί και τεχνικοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, που είχε πολύ μαζικό μπλοκ. Στην συγκέντρωση και πορεία συμμετείχαν επίσης ο Σύλλογος εργαζομένων στην ΜΟΔ, τα σωματεία των τηλεπικοινωνιών που έχουν δημιουργήσει ένα συντονισμό σωματείων στις τηλεπικοινωνίες και τεχνολογία (Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafone-Παναφον, Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Wind, Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος, Σωματείο Εργαζομένων στον Όμιλο Επιχειρήσεων Intracom, Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία Πλαίσιο, Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών).

Μαζική ήταν η συμμετοχή εργαζόμενων και σωματείων από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στην συγκέντρωση στο Μουσείο συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι, η επιτροπή αγώνα ελεύθερων επαγγελματιών υγειονομικών, η πανελλήνια ένωση συνταξιούχων εκπαιδευτικών (ΠΕΣΕΚ), ο ΣΕΦΚ, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου, ο ΣΜΕΔ, ΣΒΕΜΚΟ κ.α. Το ‘παρών’ έδωσαν εργατικά σχήματα-κινήσεις-παρεμβάσεις, η «Attack», η αγωνιστική κίνηση στον επισιτισμό-τουρισμό «Λάντζα», οι «Ενεργοί-Άνεργοι» κ.ά.

Ήταν εκεί το μαζικό μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος, το ΕΕΚ και η ΟΕΝ, η ΑΠ Ροσινάντε, το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, αναρχικές και αυτόνομες συλλογικότητες.

Η μικροφωνική μπροστά στο Πολυτεχνείο καλούσε από νωρίς στην Απεργία και εκφωνούσε τις αποφάσεις των Σωματείων. Στην αρχή το λόγο πήρε ο Χρήστος Κουρνιώτης, μέλος της συντονιστικής επιτροπής της «Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για συντονισμό» και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Α. Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής. Ακολούθησαν οι ομιλίες του Κώστα Βουγιουκλή, μέλος του Συντονιστικού των 5-μηνων, του Πάνου Παπανικολάου από το ΔΣ τη ΕΙΝΑΠ, του Δημήτρη Τζαμουράνη, προέδρου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, του Γ. Κουτσούκου από την “Attack στην επισφάλεια και την ανεργία» κ.ά.

Στις 12.00 ξεκίνησε η πορεία από την Πατησίων προς την Βουλή, μέσω των οδών Πατησίων-Σταδίου-Σύνταγμα. Ορισμένα από τα συνθήματα ήταν:

Κάτω τα χέρια απ την ασφάλιση δεν είναι για το χρέος και για διάλυση /Αυτός ο νόμος θα ανατραπεί- με μπλόκα και απεργίες πριν φτάσει στη βουλή / Κλιμάκωση αγώνων και συντονισμός – κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός / Αυτή η πολιτική η αντιλαϊκή, δεν παίρνει διορθώσεις αλλά ανατροπή / Διαγραφή του χρέους οριστική, είναι η απάντηση η εργατική / Τσίπρα και Κατρούγκαλε ακούστε το καλά, αυτό το νομοσχέδιο θα πέσει στην φωτιά / Ο αγώνας στα χεριά των εργατών, όχι στα παζάρια των γραφειοκρατών / 50 χρόνια τώρα ληστεύουν τα ταμεία, οι τράπεζες το κράτος και η εργοδοσία / Κάτω τα χέρια απ την ασφάλιση, δεν είναι για το χρέος και για διάλυση /Οργή λαού, ξεσηκωμός παντού, στο διάολο να πάνε ΕΕ και ΔΝΤ.

Χιλιάδες διαδηλωτές από όλες τις συγκεντρώσεις βρέθηκαν στο δρόμο και το Σύνταγμα. Νωρίτερα, τα μαζικά μπλοκ του ΠΑΜΕ είχαν ξεκινήσει από την Ομόνοια προς το Σύνταγμα, μέσω της οδού Πανεπιστημίου. Η YES-EE, η ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες, πραγματοποίησαν συγκέντρωση στην Πλ. Κλαυθμώνος. Λίγο πιο πίσω η ΛΑΕ που επέλεξε να κάνει κομματική εμφάνιση.

Η διαδήλωση από το Μουσείο έφτασε λίγο μετά τη 1.00 μ.μ. στο Σύνταγμα. Η απάντηση της κυβέρνησης στις μαχητικές διαδηλώσεις και στην πανεργατική απεργία ήταν η καταστολή, με χρήση δεκάδων χημικών, κρότου λάμψης και κυνηγητό των ΜΑΤ.

Μαζική και μαχητική ήταν και η συγκέντρωση της Πρωτοβουλίας Σωματείων της Θεσσαλονίκης, στην Καμάρα, με την συμμετοχή Πρωτοβάθμιων Σωματείων (εργαζόμενοι ΟΛΘ, Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Θες/νίκης, ΕΛΕΜ και σύλλογοι Δασκάλων, Σωματείο Βιβλίου-Χάρτου, κ.α.). Αντίστοιχες συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις πραγματοποίησαν οι ταξικές δυνάμεις σε μια σειρά πόλεις, όπως στην Πάτρα, τη Λάρισα, το Ηράκλειο, τα Γιάννενα κ.α.

Το μήνυμα από παντού ήταν συντριπτικό: Να μην τολμήσουν καν να το φέρουν στη Βουλή!

Δείτε πλάνα από τη συγκέντρωση της Αθήνας και σύντομες δηλώσεις συνδικαλιστών στην κάμερα της Παντιέρας στα βίντεο που ακολουθούν
στην pandiera