02.00-08.00  Μουσικές και ενημερωτικές εκπομπές


Η ΕΡΤopen ανοιχτή ως παράθυρο στην κοινωνία !
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Σταματούν οι διημερεύσεις των φαρμακείων της Αττικής (8π.μ.-8μ.μ.) από την 1η Μαΐου, και συνεχίζονται μόνο οι διανυκτερεύσεις, μετά από απόφαση που έλαβε την Πέμπτη το διοικητικό συμβούλιο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ). Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της ημέρας τα φαρμακεία θα μένουν ανοικτά μέχρι το μεσημέρι ή μέχρι αργά το βράδυ, εάν ο φαρμακοποιός έχει υιοθετήσει το διευρυμένο ωράριο.

Όπως εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Γιάννης Δαγρές, το διοικητικό συμβούλιο του ΦΣΑ αναγκάστηκε να λάβει αυτή την απόφαση, καθώς υπήρχε δυσκολία να συμπληρωθούν οι καρτέλες για διημέρευση των φαρμακείων, εξαιτίας του ελεύθερου και διευρυμένου ωραρίου. «Τορπιλίζονται οι εφημερίες, όσο το υπουργείο Υγείας δεν ρυθμίζει το ωράριο λειτουργίας. Πρέπει να αντιληφθεί ότι διευρυμένο και ελεύθερο ωράριο με 24ωρη κάλυψη δεν γίνεται στην πράξη. Χρειάζεται ενιαίο, δεσμευτικό ωράριο, ώστε να υπάρχουν εφημερίες» αναφέρει ο Γ. Δαγρές.


από το ergasianet

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΙΣΗ*

Το “πανεργατικό” συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Μάρτη στην Αθήνα, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που σχεδιάζει να καταθέσει την επόμενη περίοδο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως ήταν αναμενόμενο δεν είχε καμία ιδιαίτερη μαζικότητα και συμμετοχή και αποτελεί την καλύτερη προσφορά που μπορούν να κάνουν στην κυβέρνηση οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και η προδοτική ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ και του Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ.

Το τραγικό όμως και εξίσου επιζήμιο για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα είναι ότι αυτά τα σχέδια της ΠΑΣΚΕ και της ομάδας του Παναγόπουλου διευκολύνονται από τη στάση του ΠΑΜΕ, το οποίο έχει επιλέξει την πλήρη αδρανοποίηση και απαξίωση των συνδικάτων, για να μπορεί να εμφανίζεται το ίδιο ως ο μοναδικός εκπρόσωπος της εργατικής τάξης!

ΠΑΜΕ και Παναγόπουλος βρίσκονται σε πλήρη συντονισμό κινήσεων, ξεκινώντας βέβαια από διαφορετικές αφετηρίες, καταλήγουν όμως στο ίδιο αποτέλεσμα που είναι οι ελεγχόμενοι “αγώνες” χωρίς ιδιαίτερη ένταση και διάρκεια, αποσπασματικοί και χωρίς κανένα σχέδιο συντονισμού και κλιμάκωσης με προοπτική νίκης.

Μετά την πετυχημένη γενική απεργία της 12ης Νοεμβρίου, μαζί οδήγησαν βεβιασμένα και χωρίς καμιά προετοιμασία σε μια αποτυχημένη και άσκοπη απεργία την 3η του Δεκέμβρη.

Το ΠΑΜΕ, επίσης, ενώ υπερψήφισε το πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 16 Γενάρη και δήλωσε ότι θα συμμετάσχει, δύο μέρες πριν από την πραγματοποίησή του, ανακοίνωσε ξεχωριστό συλλαλητήριο για τις 23 Γενάρη, αποδυναμώνοντας σε μια κρίσιμη στιγμή την ανάγκη της συγκρότησης ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου για την αποτροπή των μνημονιακών σχεδιασμών της κυβέρνησης.

Η μεγάλη πανεργατική απεργία στις 4 του Φλεβάρη, που πήρε παλλαϊκά χαρακτηριστικά με τη συμμετοχή των ελεύθερων επαγγελματιών, των επιστημονικών φορέων, των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτών – κτηνοτρόφων – αλιέων, η οποία έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση, δεν ενόχλησε φαίνεται μόνο την ίδια και τους δανειστές.

Το γεγονός αυτό θορύβησε και τις ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, που είτε ενδιαφέρονται να μην αμφισβητηθούν οι “καρέκλες” τους (ΠΑΣΚΕ), είτε να μην πάρουν τα πράγματα ανεξέλεγκτη γι' αυτούς τροπή (ΠΑΜΕ), και έτσι επέλεξαν τη σταδιακή αποκλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Το ίδιο βέβαια έκανε το ΚΚΕ και ο Μπούτας στους αγρότες.

Συμφώνησαν από κοινού ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ ότι το επόμενο αγωνιστικό απεργιακό βήμα θα γίνει όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη βουλή, σε χρόνο δηλ. που οι αγρότες θα έχουν επιστρέψει στα χωράφια τους, προεξοφλώντας εκ των προτέρων τη ψήφισή του. Καλλιεργούν παράλληλα ένα κλίμααναμονής, δίνοντας πάλι την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κυβέρνηση και περιορίζοντας τις κινητοποιήσεις σε ένα επίπεδο μιας απλής διαμαρτυρίας, χωρίς να δίνεται συνέχεια και προοπτική νίκης στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, που αποτελεί και βασικό παράγοντα που μπορεί να εμπνεύσει, να συνεγείρει και να ενεργοποιήσει την μεγαλύτερη μερίδα των εργαζόμενων και του ελληνικού λαού.

Οι ίδιοι (ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ) αποφάσισαν, αντί νέας γενικής απεργίας στα τέλη του Φλεβάρη-αρχές Μάρτη, με τη δυνατότητα συμμετοχής και των αγροτών, όπως πρότειναν οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, το συλλαλητήριο στις 9 Μάρτη και τη 48ωρη απεργία όταν κατατεθεί το νομοσχέδιο στη βουλή. Το πιο τραγελαφικό όμως είναι ότι αυτοί που το αποφάσισαν δεν εργάστηκαν για την επιτυχία του και κυρίως δεν συμμετείχαν ούτε οι ίδιοι. Το ΠΑΜΕ διοργάνωσε συλλαλητήριο στις 8 Μάρτη και απείχε από το συλλαλητήριο στις 9 Μάρτη, που είχε πρωτοστατήσει για να αποφασιστεί στη ΓΣΕΕ!

Η καλλιέργεια ηττοπαθών και συμβιβαστικών αντιλήψεων, ότι όλα δηλ. είναι λίγο - πολύ προδιαγεγραμμένα, δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός μαζικού και δυναμικού λαϊκού κινήματος, που είναι αναγκαίο σήμερα, για να μπει ένα τέλος στα βάσανα του ελληνικού λαού και στην ταπείνωση της χώρας μας.

Η προδοτική στάση της ΠΑΣΚΕ και του Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ και η συμβιβαστική τακτική της ΔΑΚΕ πρέπει να απομονωθούν από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Ταυτόχρονα πρέπει να αποδοκιμαστεί η οπορτουνιστική τακτική του ΠΑΜΕ και η χωρίς αρχές συμμαχία του με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ.

Σήμερα, ενόψει και του συνεδρίου της ΓΣΕΕ που θα γίνει στις 17-19/3/2016, απαιτείται η συγκρότηση ενός αγωνιστικού ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα του ιδιωτικού τομέα. Θα αποτελείται από ταξικές ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, πρωτοβάθμια σωματεία και αγωνιστές συνδικαλιστές, που σε συντονισμό με τα συνδικάτα των εργαζομένων του δημοσίου, τη νεολαία και τα άλλα, πληττόμενα από τα μνημόνια, κοινωνικά στρώματα, για να ηγηθεί του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Η ανατροπή των σχεδιασμών κυβέρνησης και δανειστών για να γίνει, θα πρέπει όλοι οι αγώνες – κι αυτός του ασφαλιστικού- να συνδεθούν με τον αγώνα για την απαλλαγή της χώρας μας απ’ την επιτροπεία, τη σύγκρουση με τις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές και τη ρήξη με την ευρωζώνη και την Ε/Ε.  

*Δήλωση του Γιώργου Χαρίση,  για το συλλαλητήριο της 9ης Μάρτη 2015. Ο Γιώργος Χαρίσης είναι γραμματέας της συνδικαλιστικής παράταξης του Μετώπου Ταξικής Ανατροπής (ΜΕΤΑ).

από το ergasianet

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

«Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής», έλεγε. «Αισθάνομαι την ποίηση σαν τρόπο έκφρασης επειδή δεν μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει».  

Υπήρξε βαθύς γνώστης της σημασίας του λόγου. Υπήρξε βαθύς γνώστης της σημασίας της σιωπής.  

Πριν «φύγει» (τον Ιούνιο του 2005), σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του και μετά από μια σχεδόν δεκαπεντάχρονη ποιητική «σιωπή», εξηγούσε:«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δε θα ξαναγράψω. Το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή».  

Σήμερα συμπληρώνονται 91 χρόνια από την γέννησή του, στις 10 Μάρτη 1910.



Ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο «ερωτικός και πολιτικός μαζί» ποιητής όπως αυτοπροσδιοριζόταν, στην υποταγή και στην συνθηκολόγηση που αναζητά εύσημα «ρεαλισμού», απαντούσε: «Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα».

Υπήρξε μια ξεχωριστή μορφή της ελληνικής ποίησης που με την Τέχνη του συντήρησε «φωλιές νερού μέσα στις φλόγες».

Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ποιητές της γενιάς του, έδωσε το «παρών» σε κρίσιμες στιγμές της ιστορίας και των αγώνων του λαού και    «φορτωμένος» με αυτήν ακριβώς την εμπειρία το είχε διατυπώσει έτσι: «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει»…



«Μιλῶ γιὰ τὰ τελευταῖα σαλπίσματα τῶν νικημένων στρατιωτῶν
Γιὰ τὰ κουρέλια ἀπὸ τὰ γιορτινά μας φορέματα
Γιὰ τὰ παιδιά μας ποὺ πουλᾶν τσιγάρα στοὺς διαβάτες
Μιλῶ γιὰ τὰ λουλούδια ποὺ μαραθήκανε στοὺς τάφους καὶ τὰ σαπίζει ἡ βροχὴ
Γιὰ τὰ σπίτια ποὺ χάσκουνε δίχως παράθυρα σὰν κρανία ξεδοντιασμένα
Γιὰ τὰ κορίτσια ποὺ ζητιανεύουν δείχνοντας στὰ στήθια τὶς πληγές τους
Μιλῶ γιὰ τὶς ξυπόλυτες μάνες ποὺ σέρνονται στὰ χαλάσματα
Γιὰ τὶς φλεγόμενες πόλεις τὰ σωριασμένα κουφάρια στοὺς δρόμους
Τοὺς μαστρωποὺς ποιητὲς ποὺ τρέμουνε τὶς νύχτες στὰ κατώφλια
Μιλῶ γιὰ τὶς ἀτέλειωτες νύχτες ὅταν τὸ φῶς λιγοστεύει τὰ ξημερώματα
Γιὰ τὰ φορτωμένα καμιόνια καὶ τοὺς βηματισμοὺς στὶς ὑγρὲς πλάκες
Γιὰ τὰ προαύλια τῶν φυλακῶν καὶ γιὰ τὸ δάκρυ τῶν μελλοθανάτων.


Μὰ πιὸ πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες
Π᾿ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του
Κι ὅταν Αὐτὸς κουράστηκε αὐτοὶ δὲν ξαποστάσαν
Κι ὅταν Αὐτὸς τοὺς πρόδωσε αὐτοὶ δὲν ἀρνηθῆκαν
Κι ὅταν Αὐτὸς δοξάστηκε αὐτοὶ στρέψαν τὰ μάτια
Κι οἱ σύντροφοί τους φτύνανε καὶ τοὺς σταυρῶναν
Κι αὐτοί, γαλήνιοι, τὸ δρόμο παίρνουν επ᾿ ἄκρη δὲν ἔχει
Χωρὶς τὸ βλέμμα τους νὰ σκοτεινιάσει ἢ νὰ λυγίσει

Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους»



(Μανώλης Αναγνωστάκης, «Μιλώ…»)  




*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr 

Το πρόσωπο της αφήγησης, ηλικίας πενήντα τριών ετών, μέσα σε λίγες μέρες, ζει δύο καθοριστικά γεγονότα: την τυχαία διαπίστωση ενός Καρκίνου και τον Θάνατο της Μάνας. Με «αφορμή» αυτά τα δύο γεγονότα και με σκοπό την αντιμετώπιση και τη διαχείρισή τους, τη διαχείριση δηλαδή δύο ταυτόχρονων πενθών, ανακαλεί στη μνήμη του και καταγράφει όσες γνώσεις έχει συλλέξει στη μέχρι σήμερα ζωή του. Προσπαθεί να κατανοήσει, να απομυθοποιήσει και να συμπορευτεί με την πραγματικότητα.

Γίνεται εκτεταμένη παρουσίαση με απλό τρόπο της σύλληψης, της γέννησης, της ανάπτυξης και γενικά της λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, καθώς και των θεωριών για τα αίτια του Καρκίνου και τη θεραπευτική αντιμετώπισή του από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.

Παράλληλα με τα άνω δύο θέματα, της διαπίστωσης και της χειρουργικής - θεραπευτικής αντιμετώπισης του Καρκίνου και του Θανάτου της Μάνας, το μυθιστόρημα διατρέχουν από την αρχή μέχρι το τέλος τα πανάρχαια, αλλά και αναπάντητα ερωτήματα γύρω από την Κοσμογονία, την Θεογονία, την Ψυχογονία, την Ανθρωπογονία, τη γέννηση, το θάνατο, τη μετά θάνατον ζωή. Εκτίθενται οι βασικές Κοσμοαντιλήψεις, με κεντρικό άξονα (για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου) την αντίθεση μεταξύ της Ελληνικής Κοσμοθέασης και των Ιουδαιογενών αντιλήψεων. Αναφορά γίνεται επίσης στον τρόπο επικράτησης του Χριστιανισμού και των επιπτώσεων που είχε αυτή η επικράτηση στην Φιλοσοφία και την Επιστήμη.

Στο μυθιστόρημα παρεμβάλλονται αναφορές για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα στα θέματα της υγείας, της πολιτικής, της οικονομίας, των αιτιών και των επιπτώσεων της κρίσης, του ρόλου και της στάσης των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των διανοουμένων.



Άφησε, λοιπόν, στην ησυχία τους και στις δουλειές τουςτα κύτταρά σου, έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να ανατρέψειςτα αναπότρεπτα. Άφησε στην άκρη της σκέψης σου τα οζώδη κακοήθη μελανώματα και επικεντρώσου στην Ουσία.

Ούτως ή άλλως ήταν, είναι και θα είναι ένα απλό φυσικόσυμβάν, ένας απλός φυσικός κρίκος σε μια χωρίς τέλος πορεία….

Από τα εγχειρίδια των συγγενών και φίλων μπορείς ναφτιάξεις το δικό σου Εγχειρίδιο, το τωρινό δικό σου Εγχειρίδιο, άντε το δικό σου Συμπίλημα και να πορευτείς με αυτό.Εξελισσόμενο και μεταβαλλόμενο. Όπως εξελισσόμενος,

πολύπλευρος και μεταβλητός είσαι κι εσύ. Για να το έχειςσύντροφο στη διαδρομή σου. Στον δικό σου, ένα εκ τωναπείρων, Δρόμο. Υπνοβατών, ιχνηλατών και αναμιμνησκόμενος. Με τη δική σου Επίγνωση, τον δικό σου, τον ίδιονρυθμόν σου συναπτόμενο προς τον Ρυθμόν του Κόσμου.Εντός του Κόσμου, κατά τον Νόμον και κατά το Χρεών. Ειδ’ αληθή εστίν τα λεγόμενα. Και ει έσται. Και πάντα με τη διδαχή: Ίσως μεν ουν δη ούτως έχει, ίσως δε και ου.

Κράτησε την εικόνα σου. Κράτησε την Ουσία σου. Συγκριτική με αυτήν του Σύμπαντός Σου, καθώς παις Γης ει και Ουρανού αστερόεντος. Περπάτησες μια διαδρομή δισεκατομμυρίων χρόνων. Διαδρομή μη γνωστή σε σένα. Γνωρίζεις μόνο μέσες άκρες το παρόν στάδιο της διαδρομήςσου. Μη γνωστό και το μέλλον σου. Την τελευταία φοράξεκίνησες ως Ωόν, ως κομματάκι απειροελάχιστο του Σύμπαντος Κόσμου, ως ένα εκ Πατρός και Μητρός ζυγωτό.Ακολούθησε η Έκπτυξίς σου. Στη συνέχεια, η Διακόσμησίς σου. Τώρα είσαι η Διακόσμησίς σου. Θα ακολουθήσει, σε μη γνωστό σε σένα χρόνο, με μη γνωστούς τρόπους, για μηγνωστή διάρκεια, η Εκπύρωσίς σου. Θα συρρικνώνεσαι μέχρι να γίνεις εκ νέου Ωόν. Και πάλι από την αρχή. Στουςαιώνες των αιώνων. Θα επιστρέφεις εκεί απ’ όπου προήλθες. Αενάως θα μεταβάλλεσαι ως μέρος του πάντα ρει. Ως Σπέρματα, που δεν εξαφανίζονται ποτέ. Αιωνίως μεταμορφώνονται. Ως ύλη και ως ενέργεια ήσουν, είσαι και θα είσαι παρών. Εντός του Σύμπαντος Κόσμου σου. Απτόμενος μέτρα και αποσβεννύμενος μέτρα.


Αλέξανδρος Γεωργίου




Με αφορμή ένα Κακόηθες Μελάνωμα

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΕΛΟΤΟΣ, Βατάτζη 55, Αθήνα, Τηλέφωνο: 210 6431108.

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.ocelotos.gr

Σε μια δίωρη μουσική διαδρομή, θα συναντηθούν ο δημοφιλής ηθοποιός  και πολυπράγμων καλλιτέχνης Πασχάλης Τσαρούχας με τη δημοσιογράφο και τηλεοπτική παραγωγό Γωγώ Μπιτάκου , την Κυριακή 13/3 16:00-18:00 , για να μας ταξιδέψουν σε θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, βιβλία, κινήματα και μαζί να βρούμε ελπίδα μέσα από την ανατροπή!

Συντονιστείτε στους 106.7 στα fm στην Αττική στην ΕΡΤopen. Επίσης εναλλακτικά όσοι είστε εκτός Αττικής, μπορείτε να μας ακούσετε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3 με έδρα τη Βοιωτία ή από τον ραδιοσταθμό του εργατικού κέντρου Εύβοιας στους 96,5 και διαδικτυακά στην www.ertopen.com σε ολόκληρο τον κόσμο.

Για την συμμετοχή σας στην εκπομπή μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα: 
210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας: 1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045

Τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους κατά του εσωτερικού «εχθρού λαού» -κουρδικού και τουρκικού- και ο  βρόμικος ρόλος που διαδραματίζουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αναδείχτηκαν γλαφυρά από τους καλεσμένους της εκπομπής Ράδιο Παντιέρα, την Τετάρτη 9 Μαρτίου: την Γιώτα Ιωαννίδου, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, εκλεγμένη με τις Παρεμβάσεις, και τον Παύλο Αντωνόπουλο, μέλος του ΔΣ της Ε ΕΛΜΕ Αθήνας και εκπρόσωπο των Παρεμβάσεων στο ΔΣ του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ. Στο μικρόφωνο ήταν ο δημοσιογράφος Δημήτρης Σταμούλης και τον ήχο ρύθμισε ο Κώστας Κυριακάκης.

Οι δύο καλεσμένοι παρουσίασαν με λεπτομερή αλλά και αποκαλυπτικό τρόπο την φασιστικοποίηση του τουρκικού καθεστώτος, που έχει καταργήσει κάθε έννοια δικαιώματος και ελευθερίας στο γειτονικό λαό. Αφορμή για την συζήτηση ήταν το πρόσφατο ταξίδι τους, μαζί με την αποστολή ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συνδικάτων και της ΟΛΜΕ, μετά από έκκληση της Egitim Sen, του αριστερού συνδικάτου εκπαιδευτικών της Τουρκίας, ώστε να σταλεί μήνυμα στους λαούς της Ευρώπης για τα εγκλήματα της κυβέρνησης Ερντογάν, αλλά και την συνενοχή της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για όσα διαδραματίζονται στην περιοχή.

Όπως είπε η Γ. Ιωαννίδου, «η επιθετικότητα της κυβέρνησης Ερντογάν, κλιμακώνεται επικίνδυνα στο εσωτερικό της Τουρκίας,  με στρατηγική πολέμου πλάι στον ταξικό πόλεμο». Πρόσθεσε δε ότι «οι επιχειρήσεις στρατού και δυνάμεων ασφαλείας είναι κυριολεκτικά πολεμικές, εκτοπίζουν τεράστιους πληθυσμούς, δολοφονούν εκατοντάδες αμάχους στην ΝΑ Τουρκία, με όχημα τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας και τις εκατόμβες θυμάτων στα υπόγεια καταφύγια».

Ειδική αναφορά έγινε στην δολοφονική τακτική των εκρήξεων βομβών που γίνονται συνέχεια και παντού και αξιοποιούνται από την κυβέρνηση σαν άλλοθι. Μάλιστα η Γ. Ιωαννίδου κατήγγειλε ότι ακόμα και στο πρόσφατο ταξίδι τους, νέα έκρηξη έγινε σε χώρο που λίγα λεπτά νωρίτερα είχαν παραβρεθεί με τούρκους αγωνιστές, ενώ η αστυνομία δεν συλλαμβάνει κανέναν ύποπτο.

Ο Π. Αντωνόπουλος αναφέρθηκε αναλυτικά στα εργατικά, κοινωνικά ζητήματα, όπου παίρνονται αντιδραστικά μέτρα ίδιου προσανατολισμού με αυτά στη χώρα μας. Θύμισε ότι πριν από 16 χρόνια «πέρασε» και από εκεί το ΔΝΤ σπέρνοντας λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακές σχέσεις σκλαβιάς. «Όλα αυτά σήμερα έχουν οδηγήσει σε ρυθμούς ανάπτυξης 8% στην τουρκική οικονομία, αλλά και σε ανείπωτη φτώχεια τον τουρκικό και κουρδικό λαό», σχολίασε ο Π. Αντωνόπουλος.

Οι δύο καλεσμένοι με συγκεκριμένα στοιχεία ανέδειξαν πώς το τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες σαν χαρτί διαπραγμάτευσης με την ΕΕ αλλά και σαν εργατική δύναμη με χαρακτηριστικά ακραίας εκμετάλλευσης.

Η πιο αναβαθμισμένη επίθεση όμως της κυβέρνησης αφορά τα ζητήματα δημοκρατίας με κλιμάκωση στοιχείων φασιστικοποίησης, σημείωσε η Γ. Ιωαννίδου η οποία στηλίτευσε το σύνθημα του τουρκικού καθεστώτος: «Είστε με την κυβέρνηση ή με την τρομοκρατία»! Δεν είναι τυχαίο ότι το δικαίωμα στην απεργία ουσιαστικά δεν υφίσταται, και ότι 5200 μέλη της Egitim Sen διώκονται πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους στην τελευταία απεργία του συνδικάτου, στις 29 Νοέμβρη, με το σκεπτικό της Επιθεώρησης ότι η απεργία σημαίνει άρνηση καθηκόντων!

Ο Π. Αντωνόπουλος, από τη μεριά του, περιέγραψε την εμπειρία του όταν ήρθε σε επαφή με εργάτες στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι απεργούσαν επί τρεις μήνες  κόντρα σε εργοδοσία, απεργοσπάστες και απαγόρευση κάθε είδους συμπαράστασης από άλλους εργάτες ή σωματεία, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις μισθών.

«Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, η Αριστερά μάχονται με αυτοθυσία», τόνισαν οι δύο καλεσμένοι στο Ράδιο Παντιέρα. Στο εσωτερικό μέτωπο με το κουρδικό ζήτημα και «τον πόλεμο» των απαγορεύσεων στην ΝΑ Τουρκία αλλά και προσπαθώντας να ενώσουν αυτή την πάλη με το ταξικό, εργατικό ζήτημα και με μέτωπο όλων των καταπιεζόμενων απέναντι σε όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τον πόλεμο. Με βασικό σύνθημα: Δουλειά, ειρήνη, δημοκρατία.

Η Γ. Ιωαννίδου ανέδειξε επίσης το βρόμικο ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σαν σφαγείο των λαών, καθώς σιωπά εκκωφαντικά για τα εγκλήματα του Ερντογάν, και συγκαλύπτει την φασιστική πολιτική της Τουρκίας. Υπογράμμισε ωστόσο και τις σοβαρές ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, υπό τις διαταγές των ΝΑΤΟ-ΕΕ, με κραυγαλέο δείγμα τη στάση του Α. Τσίπρα στην επίσκεψή του στην Τουρκία στις 8 Μαρτίου, ημέρα της γυναίκας, «όταν με περισσό θράσος μοίραζε χαμογελαστός γαρύφαλλα και την ίδια στιγμή τα τουρκικά ΜΑΤ «μοίραζαν» πλαστικές σφαίρες σε διαδηλώτριες γυναίκες»…

Η εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται κάθε Τετάρτη στις 18.00 από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen στους 106,7 στα FM στην Αττική, καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com. Επίσης, το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή στα τρία βίντεο που ακολουθούν εδώ: .pandiera

Ακολουθεί αποκριάτικο πάρτι με τους CaluCacu!

Ο Βασίλης Καζούλης, ένας από τους πιο αγαπημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του θα εμφανιστεί για μία μοναδική φορά στο "Ρυθμός Stage" το Σάββατο 12 Μαρτίου, παρέα με τους Jamenson ,την υπέροχη Νεφέλη, βιολί-φωνή και τον εξαιρετικό κιθαρίστα Ρωμανό.

Αμέσως μετά θα ακολουθήσει ξέφρενο αποκριάτικο πάρτι με τους CaluCacu!

Λίγα λόγια για τον Βασίλη Καζούλη

Από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας oΒασίλης Καζούλης έχει υπογράψει κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια που μας συντροφεύουν και σιγοτραγουδάμε μέχρι σήμερα (Φανή, Αν ήσουν άγγελος, Κάτι να γυαλίζει, Το τελευταίο πλοίο για την Αμοργό, Αεροπλάνα, Βορινό Λιμάνι, Κοπέλες για λίγο, Τα φιλιά του Αυγούστου κ.α.). 

Σήμερα  παραμένοντας πιστός σε όλα όσα τον έκαναν να αγαπήσει τη μουσική, κυκλοφορησε ένα νέο Digitalalbum με τίτλο «Λευκός ουρανός» σε μουσική – στίχους – ενορχήστρωση – παραγωγή του ιδίου, θέλοντας να μας ταξιδέψει για ακόμη μία φορά στον όμορφο μουσικό του κόσμο.

Από τα μπαράκια μέχρι τις μουσικές σκηνές και τις συναυλίες, ο Βασίλης Καζούλης, όλα αυτά τα χρόνια, παραμένει πιστός σε όλα όσα τον έκαναν να αγαπήσει τη μουσική. Κατεξοχήν καλλιτέχνης των live εμφανίσεων, η ατμόσφαιρα που δημιουργεί στη σκηνή είναι γεμάτη αυθορμητισμό, δύναμη και χαρά και η αγάπη και ο ενθουσιασμός που εισπράττει από τον κόσμο είναι για εκείνον πάντα ο τρόπος να "φορτίζει τις μπαταρίες του" και να συνεχίζει…

Λίγα λόγια για τους Calu Cacu

Οι «Calu Cacu» είναι μια μπάντα με απίστευτο κέφι που παίζει χορευτική μουσική με έντονη την παρουσία πνευστών και φωνών, με διασκευασμένα χορευτικά κομμάτια από το παγκόσμιο ρεπερτόριο πάντα προσαρμοσμένα στο δικό τους ύφος.

Ύστερα από το CD Single με τίτλο «Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο πολύ νυστάζω» από την ΜΒΙ και την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Η φλούδα του δέρματός σου μυρίζει κακάο» από την S_labMusic αυτή την εποχή βρίσκονται στο studioηχογραφώντας το καινούργιο τους albumπου κρύβει πολλές εκπλήξεις πάντα στο χαρακτηριστικό ενθουσιώδες ύφος των CaluCacu.

 

Οι CaluCacuείναι οι

Σπύρος Κολαΐτης: τραγούδι – σαξόφωνο

Νόρα Μανόνα: τραγούδι – πιάνο

Θοδωρής Σκουτέρης: κιθάρα

Τάσος Βιτσεντζάτος: τρομπέτα

Στέλιος Παύλου: τύμπανα

Ευάγγελος Σακλάρας: μπάσσο


Ρυθμός Stage
Σάββατο  12 Μαρτίου

Ώρα έναρξης: 22.30

Είσοδος στο μπαρ: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί

Μαρίνου Αντύπα 38,
Ηλιούπολη 16345, Αθήνα
Τηλ: 210 975 0060
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

"H φράση που δεν τελείωσε" το ντοκιμαντέρ του Μανώλη Παπαδάκη που παρακολουθεί μέρα με τη μέρα τα συμβάντα της Πλατείας Συντάγματος μέσα από το υποκειμενικό βλέμμα των πρωταγωνιστών της και θα παρουσιαστεί στις 14 και 17 Μαρτίου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.


Το Μάιο και τον Ιούνιο του 2011, η Αθήνα έγινε το κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Ένα πολύμορφο και ΄΄πολύγλωσσο΄΄πλήθος κατέλαβε τη Πλατεία Συντάγματος και προσπάθησε να δημιουργήσει το νέο αλφαβητάρι της ζωής.
Ένα αλφαβητάρι που άρχισε να αρθρώνεται μέσα απο το μοίρασμα προηγούμενων, αλλά κυρίως το γέννημα νέων πρωτόγνωρων, κοινών εμπειριών. Διεργασίες πλατειακές , σε μιά μαζική κλίμακα άνευ προηγουμένου, όπου ο ΄΄κοινός νους΄΄προσπάθησε να μάθει να συνδιαλέγεται, να συνεννοείται, να συνθέτει, να πράτει συλλογικά.

Το ντοκιμαντέρ του Μανώλη Παπαδάκη καταγράφει αυτή την πολύχρωμη γιορτή μέσα απο το υποκειμενικό βλέμμα των πρωταγωνιστών της, την αμηχανία , την χαρά και τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών, την βία των κατασταλτικών μηχανισμών, αλλά και την αδυναμία των συμμετεχόντων να ολοκληρώσουν την πρόταση τους.