Έως και 38% θα είναι η μεγαλύτερη μείωση σε 150.000 επικουρικές συντάξεις που καταβάλλονται, σήμερα, Παρασκευή. 


Οι μειώσεις αφορούν εκείνους που λαμβάνουν αθροιστικά κύρια και επικουρική σύνταξη πάνω από 1.300 ευρώ μικτά το μήνα.

Πρόκειται για τη δεύτερη κατηγορία συνταξιούχων στους οποίους θα επιβληθούν οι αποφασισμένες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις. 

Μεσοσταθμικά οι περικοπές ανέρχονται στα 60-70 ευρώ, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν και τα 140 ευρώ. 

Το τρίτο κύμα περικοπών θα ακολουθήσει τον Οκτώβριο.

Σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944, ταγματασφαλίτες και ναζί σκότωσαν 149 ανθρώπους στο Χορτιάτη, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη.


H συγκλονιστική μαρτυρία της Ελένης Νανακούδη, που κατάφερε να επιβιώσει από τη σφαγή και μίλησε στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα. Αποσπάσματα της συνέντευξης προβλήθηκαν στην εκπομπή του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα με τίτλο «η Ελλάδα του Χίτλερ».

«Οι άνδρες εκτελέστηκαν. Τις γυναίκες τις έκλεισαν σε ένα κτίριο και έβαλαν φωτιά.  Δίπλα μου ήταν μια κυρία, θήλαζε το μωρό της, σκοτωμένη  αυτή και το μωρό θήλαζε, μια έκλαιγε, μια θήλαζε, ήρθαν οι ταγματασφαλίτες και βλέπανε το μωρό και γελούσαν που θήλαζε από την μάνα»…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (Δ): Εσείς καταρχήν πόσο χρονών ήσασταν;
 
ΝΑΝΑΚΟΥΔΗ ΕΛΕΝΗ (Ν.Ε.): Ήμουνα  δέκα, δέκα μισό.
 
Δ: Εσείς εκείνη την εποχή καταλαβαίνατε τι γινόταν στο χωριό με τους Γερμανούς;
 
Ν.Ε.: Ε, όχι, εγώ μικρή ήμουνα τότε, δέκα χρονών.Δεν ξέραμε τι μας περίμενε, δεν περιμέναμε τέτοια πράγματα, όχι. Εκείνη  την ημέρα ήρθανε, κατεβήκανε αντάρτες από πάνω από το βουνό, χτυπήσανε  έναν Γερμανό. Σκοτώσανε έναν, έναν τραυματίσανε και μετά φύγανε. Οι Γερμανοί ειδοποιήσανε στο Ασβεστοχώρι, ήταν δύναμη εκεί πέρα, Γερμανοί και Έλληνες συνεργάτες τους, και ήρθανε στο χωριό. Εμείς αμέριμνοι, ιδέα δεν είχαμε, καθίσαμε εδώ στο σπίτι, ήρθανε οι Γερμανοί, μας χτυπήσανε την πόρτα, ανοίξαμε, μας μαζέψανε, όσα γυναικόπαιδα βρήκανε. Εγώ ήμουνα με την μάνα μου και την αδερφή μου, μας πήγανε στον κήπο.
 
Δ: Διάβασα  ότι όταν έγινε το χτύπημα αυτό, πολλοί ειδοποιήθηκαν και έφυγαν στα βουνά.
 
Ν.Ε.: Όχι, δεν  ειδοποιήθηκαν πολλοί, απλώς όσοι φοβήθηκαν φύγανε στο  βουνό. Και η αδερφή μου ξεκίνησε να φύγει και ξαναγύρισε. Λέει γιατί να φύγω, τι φταίμε εμείς, τι ξέρουμε, δεν έχουμε ιδέα από τίποτα και γύρισε πίσω. Και μας μαζέψανε εδώ στον κήπο, στο  Μπαντάτσιο, ένα κέντρο που ήταν εκεί. Μας μαζέψανε, μας βάλανε και  καθίσαμε στην πίστα του κέντρου, εκεί μας βρίζανε Έλληνες. Όταν λέμε Έλληνες, εννοούμε συνεργάτες των Γερμανών. Μας βρίζανε, οι άντρες σας είναι αντάρτες μας λέγανε, οι γυναίκες έλεγαν όχι, στην δουλειά είναι, στα χωράφια είναι οι άντρες μας. Μετά, αφού συγκεντρωθήκαμε αρκετοί, ρωτούσαμε  τι θα γίνει, τι θα μας κάνουνε. Ήρθανε και τρία αγοράκια κλαίγοντας. Τα ρωτήσανε οι γυναίκες γιατί κλαίτε, γιατί σκοτώσανε την μαμά μας στην αυλή, της κόψανε τα δάχτυλα, της βγάλανε τα δαχτυλίδια και μετά την σκοτώσανε. Τότε καταλάβαμε τι μας περίμενε.
 
Δ: Πόσα  άτομα ήσασταν;
 
Ν.Ε.: Εμείς εδώ πρέπει να ήμασταν καμιά εβδομήντα  άτομα. Μας βάλανε τρεις-τρεις στην σειρά.  Ακούσαμε να λένε "πού θα τους πάμε να τους εκτελέσουμε". Κάποιος είπε στο νεκροταφείο. Άκουσα έναν άλλον να λέει, "όχι στο νεκροταφείο θα μας φύγουνε, είναι χαμηλός ο τοίχος. Μην μας φύγει κανείς". Αντίθετα, ο φούρνος ήταν εδώ δίπλα στο σπίτι μας. "Θα τους βάλουμε μέσα στο φούρνο, είναι μεγάλο το οίκημα, θα χωρέσουνε", είπε κάποιος άλλος.
 
Δ: Εσείς τα ακούγατε όλα αυτά.
 
Ν.Ε.: Βέβαια  τα άκουγα. Μόλις άκουσα τι λέγανε κρεμάστηκα από της  αδερφής μου το λαιμό και της είπα θα μας σκοτώσουνε. "Όχι εσάς" μου είπε, "εμάς τους μεγάλους, τα μικρά δεν  τα σκοτώνουν" μου είπε η αδερφή μου. Είκοσι χρονών ήταν αυτή. Ανοίξανε τις πόρτες, μας βάλανε στον φούρνο, εμείς που ήμασταν  από τις πρώτες στην γραμμή ανεβήκαμε  στο ζυμωτήριο επάνω. Μας είπαν  να καθίσουμε. Καθίσαμε, στήσανε μπροστά  ένα πολυβόλο στην πόρτα, στο ζυμωτήριο  επάνω και άρχισαν να μας ρίχνουν. Σκοτώθηκε η μαμά μου πρώτα, μετά η αδερφή μου, μετά άρχισαν να φέρνουν δέματα χόρτα και μας τα έριξαν πάνω μας. Βάλανε φωτιά. Είδα μία  κυρία κατέβαινε με το μωρό της  αγκαλιά, πιάστηκα πίσω από την ρόμπα της και κατέβηκα κάτω. Εκεί  ήταν όλοι σκοτωμένοι και κάτω γεμάτο με νεκρούς. Η κυρία αυτή δρασκέλισε την πόρτα  να κατεβεί, εκείνη την ώρα βρέθηκαν μπροστά της, εγώ θα τους πω ταγματασφαλίτες, και άκουσα που να της λένε "κυρία μου που πας;" και την  μαχαίρωσαν.
 
Έπεσε αυτή ανάμεσα στην πόρτα, εγώ όπως ήμουνα μικρή δεν με είδανε πίσω. Μπήκα κάτω από τον πάγκο και  δεν με είδανε. Πέρασε  λίγη ώρα και βγήκα. Είδα ησυχία εκεί στην αυλή και βγήκα άκουσα κουβέντες στον δρόμο. Που να πάω; Και έξω στην αυλή είχε σκοτωμένους αρκετούς, όσοι δεν χωρούσαν τους σκοτώνανε στην αυλή και έπεσα μπρούμυτα εκεί επάνω στους σκοτωμένους και έκανα τη νεκρή. Εκεί  πέρασε αρκετή ώρα, δίπλα μου ήταν μια κυρία, θήλαζε το μωρό της. Ήταν νεκρή και το μωρό θήλαζε. Μια έκλαιγε, μια θήλαζε, ήρθαν οι ταγματασφαλίτες και βλέπανε το μωρό και γελούσαν που θήλαζε από την μάνα. Εν τω μεταξύ αυτή αιμοραγούσε ακόμα. Επάνω  μου ερχόταν όλο το αίμα, αλλά δεν μιλούσαμε.  Τίποτα κανείς. Άρχισαν να μας κλoτσάνε μήπως έχει κανέναν ζωντανό, αλλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί ο κόσμος ακόμα ξεψυχούσε και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιος ήταν ζωντανός ποιος ήταν νεκρός. Εκεί  περίμενα λιγάκι. Αρχισε να βραδιάζει, άρχισε να καίγεται το οίκημα, ο φούρνος. Δεν μπορούσαμε να καθίσουμε άλλο, δίπλα ήταν το σπίτι μας, πήγα εκεί.
 
Δ: Ήταν  και άλλοι μαζί σας;
 
Ν.Ε.: Όχι, εκείνη την ώρα ήμουν μόνη μου. Όλοι οι άλλοι ήταν σκοτωμένοι. Όταν ξεκίνησα να βγω ήταν και δύο παιδάκια πίσω από την πόρτα. Δύο μικρά παιδάκια, αλλά τα έχασα, δεν ξέρω που πήγαν. Εγώ βγήκα έξω, πήγα στο σπίτι το δικό μας που ήταν δίπλα. Δεν ξέρω από πού φύγανε και πώς γλιτώσανε τα παιδάκια αυτά. Από εκεί, από το σπίτι, μόλις βράδιασε, ξεκίνησα να πάω, στα χωράφια. Θυμήθηκα ότι ο μπαμπάς μου ήταν στο χωράφι και ξεκίνησα για το βουνό να πάω να τον  βρω. Δύο ώρες δρόμο μακριά. Στον  δρόμο με βρήκανε κάτι χωριανοί, είδανε που περπατούσα και με βοήθησαν. Εν  τω μεταξύ, εκεί που ανέβαινα στο βουνό, δύο ταγματασφαλίτες με βρήκανε. Αυτοί έκαναν βόλτες, είχαν τα όπλα στους ώμους και κατέβαιναν προς τα κάτω.
 
Ένας  πήγε από εδώ, ένας από εκεί και  εγώ στην μέση περίμενα να δω τι θα κάνουν. Κατέβασε το όπλο ο ένας να με σκοτώσει, ο άλλος δεν τον άφησε. "Όχι" λέει δεν θα το σκοτώσεις. Θα το σκοτώσω. "Πού είναι η μαμά σου;" με ρώτησαν. Τους είπα ότι την σκοτώσανε. "Ο μπαμπάς σου αντάρτης είναι;" ρώτησαν. "Όχι στο χωράφι είναι", απάντησα. "Και τώρα που θα πας;", είπαν. "Στον μπαμπά μου", είπα. Θα  το σκοτώσω ο ένας, όχι ο άλλος, εγώ περίμενα. Εν τω μεταξύ ήμουν τραυματισμένη, δεν το είχα πάρει είδηση. Στα πόδια μου και στο χέρι μου, τότε είδα. Επειδή την αδερφή μου την κρατούσα αγκαλιά, πέρασε η σφαίρα από της αδερφής μου το κεφάλι και μου έμεινε εδώ στο δικό μου το χέρι και ήταν όλο τούφες από τα μαλλιά της που τραβούσα. Τότε κατάλαβα ότι ήμουνα τραυματισμένη και στα πόδια.
 
Με  άφησαν αυτοί. Είπε ο ένας στον άλλον, δεν χόρτασες, σκότωσες, έκλεψες. Όχι απαντάει και άλλο θέλω, τι είμαι σαν και εσένα, λέει, που δεν έκλεψες ούτε ένα καλούπι σαπούνι. Οι  δυο τους τώρα μαλώνουνε, εγώ περιμένω… Πάνε μικρή μου, λέει,  εδώ στο  ρέμα να μην σε πιάσει καμιά σφαίρα, να μην σε σκοτώσει κανείς. Εγώ νόμιζα πως θα γυρίσω την πλάτη και θα με τουφεκίσουνε και πήγαινα πίσω-πίσω. Λέει ο ένας:  Όχι μη φοβάσαι δεν θα τον αφήσω να σε σκοτώσει. Πήγα στο ρέμα, κάθισα λίγο. Μόλις πήρε και βράδιασε τότε έφυγα, πήγα στο βουνό, με συνόδευσε ένας χωριανός μας, με βρήκε στον δρόμο και με πήγε στον πατέρα μου.      
 
Δ: Ο οποίος δεν ήξερε τίποτα;
 
Ν.Ε.: Είδαν τον καπνό και τους ειδοποίησαν  μην κατεβείτε στο χωριό, γιατί  το χωριό το καίνε, αλλά δεν ήξεραν ότι σκοτώνανε και τον κόσμο. Εγώ ήξερα που ήταν το χωράφι. Ήρθε ο πατέρας μου και με πήρε. Τι να με κάνει νύχτα στο βουνό; Έβγαλε  το πουκάμισό του, το έσκισε, μου έριξε  ούζο και καπνό στα τραύματά μου και με το πουκάμισό έδεσε  τις πληγές.
 
Δ: Του είπατε;
 
Ν.Ε.: Που είναι  η μαμά; ρώτησε. Την σκοτώσανε. Πού είναι η αδερφή σου; Την σκοτώσανε…
 
Δ: Μετά  γυρίσατε;
 
Ν.Ε.: Που να γυρίσουμε; Το χωριό στάχτη, το σπίτι  στάχτη, που να γυρίσουμε. Με πήρε καβάλα στο άλογο ο μπαμπάς μου  και ο αδερφός μου, που ήταν μαζί με τον μπαμπά μου. Μας είπανε πως έχει αντάρτες στην Περιστερά και να πάμε εκεί. Εκεί πήγαμε. Προσπάθησαν να μου καθαρίσουν τις πληγές. Στέγνωσε ο καπνός και δεν έβγαινε με τίποτα. Εγώ έκλαιγα ο γιατρός μου έδωσε  και ένα  χαστούκι γιατί έκλαιγα. Από εκεί ήρθαν οι Γερμανοί, μας πήρανε είδηση, τους ειδοποιήσανε ότι στην Περιστερά έχει αντάρτες και ήρθανε με τα αεροπλάνα και άρχισαν χαμηλά να ρίχνουν. Από εκεί, από ρέμα σε ρέμα, με είχανε με ένα φορείο, μια παλιά κουρελού και δύο ξύλα και με κουβαλούσανε μέσα στα βουνά. Πήγαμε  στο Λιβάδι, εκεί είχε αντάρτες. Εκεί κάθε μέρα με αλλάζανε τις πληγές, αλλά το χέρι μου άρχισε να παθαινει σαν  γάγγραινα, είχε μολυνθεί.
 
Δ: Δεν είχαν  βγάλει την σφαίρα;
 
Ν.Ε.: Όχι, δεν  το ήξεραν, δεν μπορούσε να το καταλάβει ο γιατρός, είχε παραμορφωθεί η παλάμη μου. Είχε και έναν Ιταλό γιατρό αιχμάλωτο, που του είπε πως το παιδί έχει σφαίρα μέσα στο χέρι του. Όχι, δεν έχει, θα κόψουμε το χέρι, του απαντούσε. Μάλιστα είπε πως αύριο στις δέκα θα πάμε να κόψουμε το χέρι του παιδιού. Ο Ιταλός είπε στον πατέρα μου, πως θα έρθει κρυφά τη νύχτα, να μην φοβηθεί, και θα βγάλει τη σφαίρα από το χέρι μου. Είπε στον πατέρα μου να μη φοβηθεί, για να μην τον πάρουν είδηση και τον σκοτώσουν. Πράγματι, τη νύχτα σηκώθηκε κρυφά, ήρθε με τον αναπτήρα του μπαμπά μου και το σακάκι, στο εκκλησάκι που κοιμόμασταν, έξω από το Λιβάδι, για να μη φανεί φως μέσα στη νύχτα στο βουνό και μου έβγαλε το μολύβι.  Την άλλη μέρα, η ώρα δέκα που ετοίμασαν  τα πάντα να μου κόψουν το χέρι, άρχισε ο Μάριος, Μάριο τον έλεγαν, να λέει γιατρέ βλέπω το χέρι πάει καλύτερα. Ναι, ναι είπε και ο γιατρός, δεν  θα το κόψουμε, πάει προς το καλύτερο. Με γλίτωσαν από εκεί το χέρι μου. Και έτσι, σιγά-σιγά, συνήλθα.   
 
Δ: Μετά  τι κάνατε; Γυρίσατε;
 
Ν.Ε.:  Μετά  γυρίσαμε. Ύστερα από 15 μέρες. Από εκεί μας κυνήγησαν τα αεροπλάνα, οι Γερμανοί και βρεθήκαμε στο Πετροκέρασο. Εκεί  καθίσαμε λίγο καιρό, αλλά εγώ δεν  γινόταν να καθίσω, δεν γιατρευόμουνα  με τα φάρμακα που είχαν οι αντάρτες. Δεν μπορούσα. Και με πήρε ο μπαμπάς μου με κατέβασε, στον Άγιο Βασίλη, είχα μία θεία που είχε ένα σπίτι στο Πετροκέρασο. Και εκεί κάθε μέρα με πήγαιναν στους γιατρούς, μου φτιάχνανε τα τραύματά μου.
 
Δ: Αυτά  έγιναν το ’44;
 
Ν.Ε.: Το ’44, σε λίγο καιρό φύγανε και οι Γερμανοί, αλλά ήταν εμείς να περάσουμε την  μπόρα αυτή.
 
Δ: Είχε  αντάρτες τότε στον Χορτιάτη;
 
Ν.Ε.: Ε, στο  βουνό θα είχε, αλλά μήπως ξέραμε εμείς. Δεν είχαμε ιδέα εμείς τι είχε και τι δεν είχε. Μπορεί οι μεγάλοι  να είχανε, εγώ δεν ήξερα  τέτοια πράγματα.
 
Δ: Πόσοι σκοτώθηκαν;
 
Ν.Ε.: 149 άτομα.
 
Δ: Και πάρα πολλά παιδιά...
 
Ν.Ε.: Παιδιά, γέροι, νέοι. Δεν εξαιρούσανε  ηλικία ή άντρας ή γυναίκα. Ό,τι έβρισκαν μπροστά τους σκοτώνανε  και όχι Γερμανοί. Γιατί εγώ  όταν ξεκίνησα να φύγω από το σπίτι  μας, που καιγόταν, να πάω στο βουνό, στον δρόμο εδώ ακριβώς κάνανε βόλτες Γερμανοί. Με είδανε, ούτε καν γύρισαν να μου μιλήσουν.
 
Δ: Ποιοι δηλαδή ήταν αυτοί; Οι Έλληνες;
 
Ν.Ε.: Αυτοί που σκοτώνανε ήταν Έλληνες, εγώ  δεν είδα Γερμανό να σκοτώνει. Οι Έλληνες, οι Έλληνες συνεργάτες των  Γερμανών και ύστερα από τόσα χρόνια, έχει τώρα, πόσα χρόνια έχει, έχει 4-5 χρόνια, παραπάνω πρέπει να έχει, με είδανε στην τηλεόραση που μιλούσα, οι ταγματασφαλίτες, που είχα συναντήσει εκείνο το βράδυ. Ο ένας που ήθελε να με σκοτώσει και ο άλλος που δεν τον άφηνε. Αυτοί νόμιζαν πως είχα πεθάνει. Σκέφτηκαν πως δεν θα μπορούσα να επιβιώσω μόνη μου μέσα στη νύχτα. Με είδανε στην τηλεόραση και πήρανε τηλέφωνο στην κοινότητα για να δουν αν θέλω να μιλήσουμε.
 
Δ: Και μιλήσατε με αυτούς;
 
Ν.Ε.: Ναι και  με πήρανε τηλέφωνο από την κοινότητα. Μου λένε θέλεις να μιλήσεις με έναν από  αυτούς που σε είδανε; Λέω βεβαίως  θέλω να του μιλήσω, να δω τι θα μου πει. Με  πήρε τηλέφωνο. Του δώσανε το τηλέφωνό μου και με πήρε. Μου λέει σε είδαμε στην τηλεόραση και στενοχωρηθήκαμε.  Πάρα πολύ λυπηθήκαμε. Γιατί λέω, επειδή ζω λυπηθήκατε; Είχατε την εντύπωση ότι πέθανα; Ναι λέει είχαμε την εντύπωση ότι είχες πεθάνει, δεν περιμέναμε να ζήσεις στα χάλια που σε είδαμε. Ήμουνα βουτηγμένη μέσα στο αίμα. Δικό μου αίμα αλλά και άλλων. Ήταν λίμνη το αίμα όπως ξάπλωσα στους νεκρούς επάνω; Και τους λέω τι έγινε τώρα που με είδατε; Ζήτησαν να τους συγχωρήσω. Λέω ναι, αλλά δεν μου λες τώρα, τον ρωτάω,  εσύ ποιος είσαι από τους δυο; Τον έναν τον έλεγαν Βαγγέλη, τον άλλο Δημήτρη  
Δ: Τους  ξέρατε;
 
Ν.Ε.: Όχι, δεν  τους ήξερα. Αυτός  μου είπε στο τηλέφωνο, ήμασταν μαζί με τον Βαγγέλη, εγώ  λέγομαι Δημήτρης και ο άλλος  Βαγγέλης. Λέω ποιος όμως από τους δύο ήθελε να με σκοτώσει και ποιος δεν το άφηνε; Δεν το παραδέχτηκε. Όχι, δεν θέλαμε να σε σκοτώσουμε. Ε, πώς δεν θέλατε, αφού κατέβασε το όπλο από τον ώμο και τον έπιασες από τους ώμους να μη με σκοτώσει, πώς γίνεται αυτό; Μου ζήτησε να βρεθούμε από κοντά. Λέω έλα να πιούμε καφέ. Λέω, δεν μου λες σε παρακαλώ, πόση σύνταξη σε βγάλανε που σκότωνες τους ανθρώπους; Και μου το έκλεισε, όταν του το είπα. Μου το έκλεισε. Πέρασε  λίγος καιρός, ήταν Χριστούγεννα και περίμενα εγώ, λέω θα με ξανάπάρει αυτός τηλέφωνο για να μου ζητήσει πάλι συγχώρεση και πράγματι με πήρε.
 
Με  πήρε και λέει ποιος είναι στο  τηλέφωνο; Μήπως είσαι λέει η κόρη της; Δεν με κατάλαβε την δεύτερη  φορά που πήρε τηλέφωνο. Λέω εγώ  ναι, η κόρη της είμαι, τι θέλετε; Λυπηθήκαμε για την μαμά σας τόσο πολύ που πέρασε αυτά τα πράγματα και έχουμε και εμείς οικογένειες, έχουμε παιδιά, θέλουμε να ζητήσουμε συγχώρεση. Λέω δεν ξέρω, δεν είναι η μαμά μου  εδώ, αλλά δεν χρειάζεται ξανά συγχώρεση. Ας σας συγχωρήσει ο θεός. Τι άλλο να τους πεις;
 
Δ: Πώς εξηγείς  το ότι το χωριό που είχε γύρω στους 2.500 κόσμο, εκείνη την μέρα ήταν γύρω στα 149 άτομα, τα οποία έπιασαν και σκότωσαν. Πώς εξηγείς το ότι δεν είχαμε περισσότερα θύματα;
 
Ν.Ε.: Κοίταξε, άλλοι φύγανε στο βουνό. Να πρώτα-πρώτα  η θεία μου. Εγώ είχα μια θεία με τα παιδιά της και έφυγε και  πήγε στο βουνό. Όσοι φοβόντουσαν, πιο δειλοί, φύγανε. Η αδερφή μου ξεκίνησε να φύγει, πήγε μέχρι το σημείο που σήμερα βρίσκεται το μνημείο και γύρισε πίσω. Τι, χαζή είμαι λέει; Έτσι θα σκοτώνουνε τον κόσμο; Εμείς δεν έχουμε ιδέα από τίποτα, γιατί να μας σκοτώσουν;
 
Δ: Δεν είχε γίνει κάτι παρόμοιο…
 
Ν.Ε.: Όχι. Τότε ο κόσμος, είχε συναναστροφές με τους Γερμανούς.
 
Δ: Οπότε δεν φοβότανε.
 
Ν.Ε.: Όχι, δεν  φοβότανε. Εμείς μικρά ήμασταν. Εδώ είχε βίλες, εβραίικες βίλες, όπου  καθόντουσαν Γερμανοί. Ερχόμασταν εδώ, στους Γερμανούς, παίζαμε, τους φέρναμε αυγά και μας έδιναν ζάχαρη που δεν είχαμε, κότες σφαγμένες και μας τις πλήρωναν. Δεν μας πείραζαν οι Γερμανοί καθόλου, δεν μας πείραζαν, τώρα ήταν αυτό το σύστημά τους; Ξέρω εγώ; Τώρα  τι έγινε στα τελευταία δεν ξέρω... Εκεί στα Καλάβρυτα, γυναίκες δεν σκοτώνανε, μονάχα άντρες και παιδιά από 12 χρονών και επάνω, από 12 χρονών και κάτω δεν σκοτώνανε. Τώρα  τι διαταγές είχανε και πώς τις  είχαν τις διαταγές δεν ξέρω. 
 
Δ: Μήπως η παρουσία του Σούμπερτ συνέβαλε στο να γίνουν πιο σκληροί… Μήπως έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί σκοτώνανε όποιον έβρισκαν μπροστά τους;
 
Ν.Ε.: Ναι, κοίταξε  τώρα, για παράδειγμα αυτός ο ταγματασφαλίτης να τον πω εγώ, ο Δημήτρης όπως μου είπε ότι τον λένε, όταν τον ρώτησα πώς ήρθατε εσείς και σκοτώνατε; γιατί το κάνατε; Μου απάντησε ήταν 20 χρονών παιδιά, τους είπαν πηγαίνετε στον Χορτιάτη και ότι θέλετε κάντε. Τους διέταξαν οι Γερμανοί να έρθουν στον Χορτιάτη μου είπε. Και ήρθαν με τα GMC τότε, με τα στρατιωτικά τα αυτοκίνητα των Γερμανών. Και επειδή σας είπαν λέω ότι θέλετε κάντε, εσείς όποιον βρίσκατε σκοτώνατε; Αυτή ήταν η διαταγή που είχαμε μου είπε

Το 1919 η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και οι επιτυχίες του σοβιετικού κράτους δυνάμωσαν την αριστερή πτέρυγα στο σοσιαλιστικό κόμμα, το σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα, τη συνδικαλιστική οργάνωση «Βιομηχανικοί εργάτες της ειρήνης», ακόμη και στην Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας. Μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της επιρροής της αριστερής πτέρυγας του σοσιαλιστικού κινήματος έπαιξαν τα έργα και οι λόγοι του Λένιν. Με το περίφημο «Γράμμα προς τους Αμερικανούς εργάτες», ο Λένιν φώτισε τα πιο σπουδαία θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα του αγώνα τους.

Από τους ηγέτες της αριστερής πτέρυγας πιο αγαπητοί στο λαό ήταν ο Γουίλιαμ Χάιγουντ, ο Τσαρλς Ρούτενμπεργκ και κυρίως ο Τζον Ριντ.

Στις εκλογές για την ανάδειξη της Εκτελεστικής Επιτροπής του σοσιαλιστικού κόμματος, το Μάη του 1919, οι ηγέτες της Αριστεράς πήραν τη συντριπτική πλειοψηφία: Ο Ριντ 17.235 ψήφους, ο Ρούτενμπεργκ περισσότερες από 10.000, ενώ ο επικεφαλής της δεξιάς πτέρυγας Χίλκουιθ συγκέντρωσε μόλις 4.871 ψήφους.

Μπροστά στον κίνδυνο να απολέσουν την ηγεσία, οι ρεφορμιστές, απέκλεισαν πραξικοπηματικά τους εκπροσώπους της αριστερής πτέρυγας από τα κομματικά όργανα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την περίοδο το σοσιαλιστικό κόμμα είχε 104.000 μέλη.

Στις 30 Αυγούστου 1919 άρχισαν στο Σικάγο, οι εργασίες της εθνικής συνδιάσκεψης του σοσιαλιστικού κόμματος. Οι αντιπρόσωποι της αριστερής πτέρυγας, με επικεφαλής το Τζον Ριντ ζήτησαν να πάρουν μέρος στη Συνδιάσκεψη ως εκλεγμένα μέλη της. Ομως η ομάδα Χίλκουιθ ζήτησε τη βοήθεια της αστυνομίας και τους απαγόρευσε την είσοδο.

Την άλλη μέρα, 31^η Αυγούστου, οι οπαδοί του Τζον Ριντ ίδρυσαν το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα της Αμερικής, όπου εγγράφηκαν περίπου 10.000 μέλη.

Την επομένη, 1^η Σεπτεμβρίου, άλλη μια ομάδα μελών του σοσιαλιστικού κόμματος με επικεφαλής τον Τσαρλς Ρούτενμπεργκ ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Αμερικής, στο οποίο εντάχθηκαν εργάτες, κυρίως, μη αμερικανικής καταγωγής. Τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Αμερικής έφτασαν τις 58.000 περίπου.

Και τα δυο κόμματα ζήτησαν να προσχωρήσουν στην Κομμουνιστική Διεθνή. Το Μάη του 1921 τα δυο κόμματα ενώθηκαν και δημιούργησαν το Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα της Αμερικής, γραμματέας του οποίου εκλέχτηκε ο Ρούτενμπεργκ αν και ήταν στη φυλακή. Το κόμμα παρέμεινε στην παρανομία ως τις αρχές του 1923 οπότε και νομιμοποιήθηκε.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα των ΗΠΑ πρωτοστάτησε στις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις. Στη φωτογραφία, σύγκρουση απεργών και Αστυνομίας στο Σικάγο.




πηγή imerodromos

Τα δεδομένα από όλες τις μετεωρολογικές υπηρεσίες επιβεβαιώνουν ότι η Γη βιώνει τις πιο υψηλές θερμοκρασίες από τότε που ξεκίνησαν να διατηρούνται αρχεία. Τώρα, τα τελευταία ευρήματα των επιστημόνων της NASA αποκαλύπτουν ότι η Γη θερμαίνεται με τον υψηλότερο ρυθμό εδώ και 1.000 χρόνια. Σύμφωνα με τη NASA, ο πλανήτης θα συνεχίσει να θερμαίνεται τουλάχιστον 20 φορές γρηγορότερα από τον ιστορικό μέσο όρο για τα επόμενα 100 χρόνια.

«Τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε πραγματικά μεταβεί σε μία πρωτοφανή κατάσταση σε σύγκριση με τα προηγούμενα 1.000 χρόνια», δήλωσε ο Γκάβιν Σμιντ, διευθυντής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Γκόνταρντ της NASA.

EARTHOBSERVATORY.NASA.GOV


Ο Ιούλιος του 2016 ήταν ο πιο θερμός μήνας στην ιστορία και η μέση παγκόσμια θερμοκρασία φέτος έφτασε τον 1,38 βαθμό Κελσίου πάνω από τα μέσα επίπεδα του 19ου αιώνα. Αυτός ο αριθμός είναι επικίνδυνα κοντά στο όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που έχει καθοριστεί από τη συμφωνία του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η NASA προειδοποιεί ότι οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται δραματικά με τους τρέχοντες ρυθμούς.Σύμφωνα με τον Σμιντ, για να διατηρηθεί η υπερθέρμανση κάτω από το όριο του 1,5 βαθμού, απαιτείται σημαντική και πολύ ταχεία μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και συντονισμένα έργα γεωμηχανικής.

«Ωστόσο κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Αυτή τη στιγμή δεν κάνουμε καν περικοπές εκπομπών ανάλογες με τη διατήρηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου», πρόσθεσε.



πηγή hnaftemporiki

Η ερημοποίηση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα σε όλη την Αφρική, και ο πιο απλός τρόπος για να σταματήσει η εξάπλωση των ερήμων σε εύφορη γη είναι η φύτευση δασών. Το πρόβλημα είναι ότι στις περιοχές που έχουν πληγεί από το φαινόμενο, δεν υπάρχει αρκετό καθαρό νερό για να αναπτυχθούν τα δέντρα και να διατηρηθούν υγιή.

Τώρα, ένα καινοτόμο έργο στην Αίγυπτο προσπαθεί να ξεπεράσει το πρόβλημα χρησιμοποιώντας λύματα αντί για φρέσκο νερό. Τα δέντρα που καλλιεργούνται στο δάσος μέχρι στιγμής ευδοκιμούν, και μάλιστα οι ευκάλυπτοι εκεί παράγουν ξύλο με τέσσερις φορές υψηλότερο ρυθμό σε σύγκριση με τα πεύκα.

Δύο ώρες μακριά από το Κάιρο, το δάσος Σεράπιουμ είναι μέρος ενός προγράμματος που ξεκίνησε από την αιγυπτιακή κυβέρνηση τη δεκαετία του '90. Η φυτεία με έκταση 500 στρέμματα φιλοξενεί μια ποικιλία ιθαγενών και μη δέντρων, συμπεριλαμβανομένων εμπορικά πολύτιμων ειδών, όπως ο ευκάλυπτος και το μαόνι. Αν και το έδαφος σε αυτήν την περιοχή κανονικά δε διαθέτει θρεπτικές ουσίες απαραίτητες για την ανάπτυξη δέντρων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το πότισμα των δέντρων με λύματα λύνει το πρόβλημα με εντυπωσιακό τρόπο. Τα λύματα προσφέρουν τόσες πολλές θρεπτικές ουσίες που δεν είναι καν απαραίτητη η χορήγηση επιπλέον λιπάσματος.

Τα λύματα περνάνε πρώτα από μηχανικά φίλτρα για να απομακρυνθούν απορρίμματα και άλλες ουσίες από το νερό. Στη συνέχεια, προστίθενται οξυγόνο και μικρόβια για την αποσύνθεση της οργανικής ύλης στο νερό. Αυτό αφήνει ένα υγρό πλούσιο σε φωσφορικά άλατα και άζωτο, ένα μείγμα παρόμοιο με αυτό που βρίσκεται σε εμπορικά λιπάσματα.

Κανονικά, το υγρό αυτό δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για καλλιέργειες, καθώς η ποσότητα των λιπασμάτων στο νερό θα ήταν υπερβολική για ορισμένα φυτά, και τα βακτήρια στο νερό θα μπορούσαν να μολύνουν τα φρούτα και τα λαχανικά. Ωστόσο, σε περιοχές όπου δεν καλλιεργείται κάτι για κατανάλωση από τον άνθρωπο, η χρήση του είναι απόλυτα ασφαλής.

Μέσα σε μόλις 15 χρόνια, τα δέντρα στη φυτεία ήταν έτοιμα για συγκομιδή με παραγωγή 870 κυβικά μέτρα ξυλείας ανά στρέμμα. Ενδεικτικά, τα πεύκα χρειάζονται περίπου 60 χρόνια για να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο παραγωγής. Κατά αυτόν τον τρόπο οι φυτείες όχι μόνο βοηθούν την Αίγυπτο να διατηρήσει την εύφορη γη της, αλλά προσφέρουν και ένα πολύτιμο φυσικό πόρο που άλλως θα έπρεπε να εισαχθεί από το εξωτερικό




πηγή naftemporiki

Ισχυρή σεισμική δόνηση της τάξης των 7,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στη Νέα Ζηλανδία. Όπως ανακοίνωσε το γεωλογικό ινστιτούτο USGS, ο σεισμός σημειώθηκε στα ανοιχτά του Βόρειου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας.

Το επίκεντρό του εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή του Μπέι οφ Πλέντι, σε απόσταση 169 χιλιομέτρων βορειοανατολικά της πόλης Γκίσμπορν και προερχόταν από εστιακό βάθος 30 χιλιομέτρων.

Η υπηρεσία πολιτικής άμυνας της Νέας Ζηλανδίας εξέδωσε προειδοποίηση για τσουνάμι και οι αρχές διέταξαν την εκκένωση ορισμένων παράκτιων περιοχών. Τελικά, μικρό ήταν το τσουνάμι, το υψηλότερο κύμα του οποίου δεν ξεπέρασε τα 30 εκατοστά, που έφθασε στις ανατολικές ακτές της Νέας Ζηλανδίας.

Ο σεισμός δεν προκάλεσε θύματα ή ζημιές.





πηγή efsyn

Μετά από σχεδόν 70 ώρες διαδικασίας βγήκε λευκός καπνός από το κτίριο της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης καθώς ολοκληρώθηκε η δημοπρασία για τις τηλεοπτικές άδειες. Η διαδικασία έληξε περίπου στις 02:50 τα ξημερώματα της Παρασκευής.

Οι 4 εταιρείες που πλειοδότησαν στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες είναι οι εξής: 

1. ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΤΟΤ ΚΟΜ, ιδιοκτησίας Γιάννη Αλαφούζου με τελικό τίμημα 43,6 εκατομμύρια ευρώ.

2. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ, ιδιοκτησίας της οικογένειας Καλογρίτσα με τελικό τίμημα 52,6 εκατομμύρια ευρώ.

3. ΑΝΤΕΝΝΑ T.V. ιδιοκτησίας της οικογένειας Κυριακού με τελικό τίμημα 75,9 εκατομμύρια ευρώ.

4. ALTER EGO, ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη με τελικό τίμημα 73,9 εκατομμύρια ευρώ.

Το αποτέλεσμα της διαδικασίας πρόκειται να το ανακοινώσει επίσημα ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Λευτέρης Κρέτσος. 

Για χιτσκοκική διαδικασία, μίλησε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δημοπρασίας και εξερχόμενος από τα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης ο εκπρόσωπος του ομίλου Σκάι, Κώστας Κιμπουρόπουλος.

Χαρούμενος που οι 4 τηλεοπτικές άδειες προσέφεραν στον κρατικό προϋπολογισμό κοντά στα 250 εκατομμύρια ευρώ, δήλωσε ο Ιβάν Σαββίδης μετά το τέλος της διαδικασίας για τη δημοπρασία των τηλεοπτικών αδειών. 

Στο διαγωνισμό συμμετείχαν οι εξής 8 υποψήφιοι:

-ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΝΤΟΤ ΚΟΜ ΑΝΩΝΥΜΗ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (ΣΚΑΙ ΑΕ):
-ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (N.T.V.) STAR
-ΑΝΤΕΝΝΑ TV ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
-DIMERA MEDIA INVESTMENTS LIMITED Ιωάννης Σαββίδης
-ALPHA ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ Α.Ε. (ALPHA)
-ΙΩΑΝΝΗΣ-ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ Χ. ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ (Τ.Π.Κ. μ.α.ε.)
-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΠΑΡΟΧΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ (ITV CP) Γιάννης Βαρδινογιάννης
-ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ (ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ Μ.Μ.Ε. Α.Ε.) Βαγγέλης Μαρινάκης





πηγή ΑΠΕ

Τα νέα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ, είναι τα προεόρτια, το πρωινό γεύμα. Το κυρίως πιάτο, είναι ασφαλώς τα εργασιακά. Οι νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που θα κληθεί να υλοποιήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προκειμένου να αποσπάσει την θετική αξιολόγηση από την τρόικα, ώστε να ξεμπλοκάρει η νέα δόση του δανείου, την οποία θα χρησιμοποιήσουν για να αποπληρώσουν παλαιότερα δάνεια που λήγουν… του Θανάση Κανιάρη

Ίσως οι επιτυχίες των ελλήνων αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και η γενικότερη θερινή ραστώνη, να μας έχουν προσφέρει κάποιες στιγμές ανεμελιάς και απόσπασης της προσοχής από την σκληρή πραγματικότητα. Οι αγώνες όμως τελειώνουν σε λίγες ημέρες, όπως σε δύο βδομάδες τελειώνει και η καλοκαιρινή περίοδος. Και από τον Σεπτέμβρη τα κεφάλια πάλι μέσα;

Για να ακριβολογούμε, τα δυσάρεστα αρχίζουν σε λίγες ημέρες με την αποστολή των νέων εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ. Προφανώς, ο πρώην συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ και νυν υπουργός στο υπουργείο Οικονομικών, ο γνωστός Τρύφων…δεν καταλαβαίνει τίποτα από καλοκαιρινή εκεχειρία.

Τα νέα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ, είναι τα προεόρτια, το πρωινό γεύμα. Το κυρίως πιάτο, είναι ασφαλώς τα εργασιακά. Οι νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που θα κληθεί να υλοποιήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προκειμένου να αποσπάσει την θετική αξιολόγηση από την τρόικα, ώστε να ξεμπλοκάρει η νέα δόση του δανείου, την οποία θα χρησιμοποιήσουν για να αποπληρώσουν παλαιότερα δάνεια που λήγουν…

Το έργο το έχουμε δει και ξαναδεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, το έχουμε εμπεδώσει. Γνωστά είναι επίσης και τα μέτρα των νέων εργασιακών ανατροπών. Έχουν φροντίσει ΕΕ και ΔΝΤ να τα κάνουν γνωστά. Πλήρη ασυδοσία στο καθεστώς των απολύσεων μέσω της κατάργησης και των τελευταίων προστατευτικών θυλάκων της εργατικής νομοθεσίας. Με την κατάργηση του ορίου 5% που ισχύει σήμερα, οι εργοδότες να μπορούν να προβούν σε απολύσεις προσωπικού όποτε θέλουν και όσων θέλουν.

Στο τραπέζι και η κατάργηση του 13ου – 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η ωμή κρατική παρέμβαση στη δομή της λειτουργίας του – διαλυμένου σήμερα– συνδικαλιστικού κινήματος. Ειδικότερα προτίθενται να νομοθετήσουν διάταξη η οποία θα προβλέπει ότι στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, οι αποφάσεις για κήρυξη απεργίας, θα πρέπει να λαμβάνονται από το 50 + 1% των εγγεγραμμένων και όχι των παρευρισκόμενων μελών. Ουσιαστικά πρόκειται για νεκρανάσταση του περιβόητου άρθρου 4 που είχε επιχειρήσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 80 (υπουργός Οικονομίας Γ. Αρσένης), το οποίο αφορούσε τον τρόπο λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων του Δημοσίου και επεδίωκε να κάνει πρακτικά αδύνατη την προκήρυξη απεργιών.

«Πρωτοβουλίες» και πρωτοβουλίες

Η νέα αντιλαϊκή θύελλα έρχεται, όλοι την περιμένουμε, όλοι το ξέρουμε. Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι τι κάνουμε;

Για το συγκεκριμένο θέμα, έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι οποίες απευθύνονται σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, με στόχο τη δημιουργία μετώπου για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων και τη διεκδίκηση τις απωλειών σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις…

Τι παρατηρεί κανείς από τις θέσεις αυτές; Τη στιγμή που ιμπεριαλιστική τρόικα και συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζουν νέα έφοδο για την πλήρη κατάλυση των εργασιακών σχέσεων, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καλούν σε δημιουργία μετώπου για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων και τη διεκδίκηση των απωλειών. Η συγκυβέρνηση θα νομοθετεί για την κατάργηση και των τελευταίων νομοθετικών ρυθμίσεων προστασίας από τις απολύσεις, την κατάργηση 13ου – 14ου μισθού, το λοκ άουτ, την ουσιαστική απαγόρευση των απεργιών, και την ώρα που θα ψηφίζονται αυτά τα μέτρα, οι συγκεντρωμένοι εργάτες έξω από την Βουλή να φωνάζουν υπέρ της υπεράσπισης των συλλογικών συμβάσεων. Να μη φωνάζουν; Και βέβαια να φωνάζουν και να διαδηλώνουν υπέρ των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και κατά της πλήρους ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων.

Φτάνει όμως αυτό; Κατηγορηματικά όχι. Με το 3ο μνημόνιο περιέκοψαν δραστικά τις συντάξεις και τις δαπάνες υγείας – πρόνοιας, θέσπισαν το υπερταμείο, υπό τον έλεγχο του οποίου περνά το σύνολο της δημόσιας περιουσίας με διάρκεια ζωής 99 χρόνια… Ψήφισαν την εγκληματική ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια, μέσω της οποίας τα κερδοσκοπικά κεφάλαια θα επιδιώξουν να αναδιαρθρώσουν το σύνολο του επιχειρηματικού τομέα στην Ελλάδα με κριτήριο ασφαλώς, το εύκολο και γρήγορο κέρδος. Οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, περνάνε κάτω από τον ασφυκτικό έλεγχο των Βρυξελών και του Βερολίνου. Πριν, είχαν προβεί σε μεγάλες αυξήσεις των έμμεσων φόρων.

Για όλα αυτά τι κάνουμε; Τα ξεχνάμε και περιοριζόμαστε μόνο στην υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων;

Στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, δεν υπάρχει λέξη για την τρόικα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, τα μνημόνια, το χρέος, την ιμπεριαλιστική σε τελευταία ανάλυση επέμβαση που έγινε τα τελευταία 6,5 χρόνια, σε βάρος των ζωτικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Μα είναι δυνατό να ορθώσεις σήμερα αποτελεσματικό μέτωπο πάλης ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, – σε μία τέτοια ρευστή πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά περίοδο – χωρίς να πολιτικοποιείς τους αγώνες, χωρίς να θέσεις το βασικό αίτημα της ανατροπής των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών σαν αναγκαία προϋπόθεση ώστε να ανοίξει ο δρόμος για βαθιές ριζοσπαστικές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων; Είναι δυνατό να διεκδικείς σήμερα στενά συνδικαλιστικά αιτήματα – και αυτά περιορισμένα στο ελάχιστο – χωρίς να τα συνδέεις με το μεγάλο αίτημα των ημερών, την ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ της Ελλάδας από την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία – μαζί με το αμερικανοκίνητο ΔΝΤ – φέρει την βασική ευθύνη για την τραγωδία που ζει τα τελευταία χρόνια, ο ελληνικός λαός; Να μη θέτεις στη σημερινή συγκυρία το αίτημα της αποδέσμευσης από τον ιμπεριαλιστικό αυτό οργανισμό, τη στιγμή μάλιστα που αυτός βρίσκεται σε βαθιά κρίση ενώ τα ρήγματα στην εσωτερική του συνοχή είναι εμφανή όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν; Αν δεν προωθήσεις σήμερα το αίτημα της αποδέσμευσης, που όλα είναι υπέρ σου, πότε θα το κάνεις; Με ορισμένες λογικές, μάλλον ποτέ.

Με βάση όλα όσα αναπτύξαμε, το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για συγκρότηση μετώπου αντίστασης, πάνω σε ένα στενό και περιορισμένο συνδικαλιστικό αίτημα – όσο σημαντικό και αν είναι – δεν βοηθάει την ανάταξη του συνδικαλιστικού κινήματος. Όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά λειτουργεί και αποπροσανατολιστικά. Η στενά συνδικαλιστική διεκδίκηση του ελάχιστου – τη στιγμή που έχουν κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο στο λαό – κάθε ‘άλλο παρά ενοχλεί την κυβέρνηση και τον ιμπεριαλιστικό παράγοντα να προχωρήσουν τους σχεδιασμούς τους. Και αυτό συμβαίνει με όλα τα αιτήματα, που δεν αμφισβητούν τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων, που δεν προωθούν ως άμεσο αίτημα την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτής της κατάστασης βαρβαρότητας με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ της υπάρχουσας κατάστασης, είναι θέμα του ΣΗΜΕΡΑ και όχι του απροσδιόριστου και θολού αύριο. Η συσπείρωση της εργατικής τάξης, της συντριπτικής πλειοψηφίας του δοκιμαζόμενου από τις ειδεχθείς και απεχθείς πολιτικές που σχεδιάζει ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας και υλοποιεί η εγχώρια αστική τάξη, μπορεί να γίνει μόνο πάνω στη βάση της άμεσης ανατροπής της σημερινής ζοφερής πραγματικότητας, για τον απλούστατο λόγο, ότι τις συνέπειες των πολιτικών αυτών, οι εργαζόμενοι τις βιώνουν ΣΗΜΕΡΑ, τα τελευταία 6,5 χρόνια, και δεν πρόκειται για ασκήσεις επί χάρτου, οι οποίες θα εφαρμοστούν… κάποια στιγμή στο μέλλον. Το οπλισμένο χέρι του εγκληματία, πρέπει να το αφοπλίσουμε ΣΗΜΕΡΑ, προτού διαπράξει το νέο έγκλημα. Αύριο θα είναι αργά…

Επομένως…

Αυτό που προέχει σήμερα, είναι η πολιτικοποίηση των αγώνων, η σύνδεση των συνδικαλιστικών αιτημάτων με την αναγκαιότητα της απόκρουσης της συνδυασμένης επίθεσης που δέχεται ο λαϊκός παράγοντας από τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού και της εγχωρίας αστικής τάξης. Και όσο τα κύματα της επίθεσης βρίσκουν ισχυρή λαϊκή αντίσταση, ο σχεδιασμός της ανατροπής των πολιτικών αυτών, της ήττας των επιτιθέμενων δυνάμεων, τίθεται στην ημερήσια διάταξη. Και ανατροπή των πολιτικών που προάγουν την σύγχρονη κοινωνική βαρβαρότητα, η επίθεση του λαϊκού παράγοντα, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά, πάνω στη βάση ενός κεντρικού αιτήματος που δεν αποτελεί εγκεφαλικό κατασκεύασμα, αλλά το ανέδειξε σαν κυρίαρχο, αναγκαίο και ώριμο προς επίλυση η ίδια η πικρή εμπειρία της ζωής. Το αίτημα ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ. Κάθε βήμα, κάθε κοινωνικό και εργατικό αίτημα που κινείται αυτόνομα και δεν ενισχύει την πάλη για την αποδέσμευση από τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό, σε τελική ανάλυση οδηγεί στον συμβιβασμό και στην ενσωμάτωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Πηγή: dieexodos.wordpress.com

Ράδιο Παντιέρα, 31/8/16: «Ο ΕΝΦΙΑ ξαναχτυπά» Την Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016, από τις 6 μέχρι τις 7μμ, η εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» φιλοξένησε στο στούντιο της ERTopen τον οικονομολόγο Μάκη Βάσιλα, μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας.

Είχαμε μαζί του μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση για το καυτό θέμα του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, του ΕΝ.Φ.Ι.Α όπως έχει επικρατήσει να λέγεται το βάρβαρο αυτό χαράτσι.

Η αρχική του μορφή ήταν το χαράτσι, όπως αποκλήθηκε, που ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου και υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος το Σεπτέμβρη του 2011 με τη μορφή του «Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Χώρων». Αυτό πληρωνόταν μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ και είχε, υποτίθεται, έκτακτο χαρακτήρα.

«Χρειαζόμαστε», είχε δηλώσει τότε, στις 11/9/11 από την ΔΕΘ, «μια εθνική συλλογική προσπάθεια: να πάρουμε όλοι μαζί το βάρος για να πετύχουμε το στόχο μας. Χρειαζόμαστε κάτι που να είναι δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό, που να διαφοροποιεί τον πλούσιο από τον φτωχό και να αποδώσει άμεσα και να μην εξαρτάται από τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Για το λόγο αυτό θα επιβληθεί τέλος στην ακίνητη περιουσία μεσοσταθμικά 4 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ».

Σημαντικοί αγώνες του κινήματος είχαν αναπτυχθεί τότε για τη μη πληρωμή του άδικου φόρου που επιβλήθηκε στα λαϊκά στρώματα για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές.

Σε αυτούς τους αγώνες, συχνά συμμετείχαν και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τους καρπώθηκε πολιτικά και τους κεφαλαιοποίησε, εκταμιεύοντάς τους και εκλογικά.

Τον Ιούλιο του 2013, ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά Γιάννης Στουρνάρας, σε συνεργασία βέβαια με την τρόικα, ‘’εμπνεύστηκε’’ τη μετατροπή τού «Έκτακτου Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Χώρων» στον γνωστό μας ΕΝΦΙΑ, τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων. Σημαντικές αλλαγές: Δεν εισπράττεται πλέον μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ και, βεβαίως, από έκτακτος γίνεται μόνιμος.

Μετά από παλινωδίες και λάθη στον υπολογισμό των πληρωτέων ποσών, η κυβέρνηση Σαμαρά ‘’πλήρωσε’’ το λογαριασμό στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.

Σχηματίζεται κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον πρωθυπουργό Τσίπρα να δεσμεύεται στις προγραμματικές του δηλώσεις ως εξής:

«Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ από το 2015 και τον αντικαθιστούμε με φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Θέλω, όμως, εδώ να είμαι ξεκάθαρος. Καλώ όλους τους πολίτες στις παρούσες συνθήκες και με δεδομένες τις ασφυκτικές πιέσεις που υφιστάμεθα να ανταποκριθούν στην εθνική προσπάθεια και να καταβάλουν τις τελευταίες δόσεις που αντιστοιχούν στο φόρο του 2014. Το 2015, όμως, δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ. Και αυτό είναι δέσμευση» (8/2/15).

Να σημειώσουμε ότι σε περίπτωση επιβολής ΦΜΑΠ, θα πλήρωνε υπέρογκα ποσά η αστική τάξη, η Εκκλησία, οι εφοπλιστές κλπ.


Παρά τις παραπάνω δεσμεύσεις Τσίπρα, ότι το 2015 δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ, μερικούς μήνες αργότερα, στην εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου «στον ενικό», ο ίδιος ο Τσίπρας αφήνει ένα αχνό παράθυρο ότι ‘’ίσως’’, θα χρειαστεί να παραταθεί και για το 2015:

«Εάν η χώρα κινηθεί το επόμενο διάστημα σε ομαλό πλαίσιο και πιάσουμε τους στόχους μας για πρωτογενές πλεόνασμα 1,2% και ανάπτυξη 1,4% θα μπορέσουμε να δούμε στο δεύτερο εξάμηνο το θέμα του ΕΝΦΙΑ. Εάν δεν το καταφέρουμε, δεν θα είναι θέμα τρόικας, θα είναι προτεραιότητων, δεν θα μπορέσουμε. Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ έχει να κάνει με την πορεία της οικονομίας, με τις δυνατότητες που θα έχουμε να ανταποκριθούμε στους στόχους», είχε δηλώσει.

Τη συνέχεια τη ζούμε σήμερα, όπου τα λαϊκά εισοδήματα θεωρούνται ‘’έχοντες και κατέχοντες’’ και καλούνται να πληρώσουν υπέρογκα ποσά που, με την ανεργία, τις μειώσεις μισθών, την απλήρωτη εργασία και τις μειώσεις συντάξεων είναι δυσβάστακτα, αν όχι αδύνατο να πληρωθούν.

Οι προηγούμενες γενιές, σε συνθήκες δύσκολες, κατόρθωσαν να αφήσουν ‘ένα κεραμίδι’ στα παιδιά τους. Για πρώτη φορά, μέσα στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης, οι νέες γενιές φαίνεται να αδυνατούν, όχι μόνο να κληροδοτήσουν κάτι στους επόμενους, αλλά ακόμα και να διατηρήσουν αυτά που με θυσίες τούς κληροδοτήθηκαν.

Με εξαιρετικά σαφή και τεκμηριωμένο λόγο, ο Μάκης Βάσιλας ανέδειξε όλες τις διαστάσεις του ταξικού αυτού νόμου, τονίζοντας μεταξύ άλλων και τα εξής:

Από την 1.1.2014 ουσιαστικά «καταργείται» ή μάλλον τίθεται υπό περιορισμό το λεγόμενο δικαίωμα στην ιδιοκτησία ακίνητης περιουσίας.  Το δικαίωμα αυτό βαίνει μειούμενο έως εξαφάνισης, όσο πιο φτωχός είναι κάποιος και αντίστροφα.  Όσο πιο οικονομικά εύπορος είναι κάποιος, τόσο πιο εύκολο θα του είναι να διατηρήσει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας που έχει.

Για να σημειώσουμε τα νέα δεδομένα που έφερε ο ΕΝΦΙΑ, θα πρέπει καταρχάς να πούμε πως το περίφημο χαράτσι, που θα ήταν έκτακτο και για δύο χρόνια, σύμφωνα και με τον Βενιζέλο που το εισήγαγε, μονιμοποιείται και επεκτείνεται. Από εδώ και στο εξής κάθε χρόνο όποιος έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του ή ένα κομμάτι γης, θα επισκέπτεται σταθερά το γκισέ της εφορίας. Ενώ, το χαράτσι επεκτείνεται και σε όσους έχουν οικόπεδα, αγροτεμάχια ή ακίνητα μη ηλεκτροδοτούμενα. Χαρακτηριστικό είναι ότι βάζει φόρο ακόμα και σε ημιτελή κτίσματα και σε όσους δεν έχουν οικοδομήσει μέχρι εξάντλησης τη δόμηση στα οικόπεδα των κατοικιών τους.

Ενώ, τα αγροτεμάχια εκτός σχεδίου, ακόμα και αν χρησιμοποιούνται για αγροτική παραγωγή, επιβαρύνονται όταν απέχουν μέχρι 800 μέτρα από τη θάλασσα. Επίσης, καθιερώνει συντελεστές απομείωσης των φόρων στις μεγάλες ιδιοκτησίες (κτίρια άνω των 500 μέτρων), απαλλαγή από το φόρο των ιδιοκτησιών που ανήκουν στην εκκλησία ή σε εταιρείες (ΝΠΙΔ) που δηλώνουν φιλανθρωπικό, αθλητικό ή πολιτιστικό έργο. Μειώνει το φόρο μεταβίβασης που πλήρωνε ο αγοραστής από μέσο όρο 10% σε 3%, την ίδια ώρα που με βάση διάταξη που ψηφίστηκε τον Ιούλη του  2013,  από 1/1/2014 ο πωλητής πληρώνει φόρο υπεραξίας για το ποσό που έλαβε από την πώληση ακίνητης περιουσίας.

Είναι φανερό ότι οι στόχοι δεν είναι μόνο εισπρακτικοί, αλλά στοχεύουν και στη διευκόλυνση της συγκέντρωσης της ακίνητης περιουσίας αγοραστών που θέλουν  να κερδοσκοπήσουν με αγοραπωλησίες  με τις σημερινές πεσμένες  τιμές ακινήτων, να εκμεταλλευτούν παραλιακές αγροτικές εκτάσεις για τουριστική οικοδόμηση, να αγοράσουν κοψοχρονιάς ακίνητα που οι σημερινοί ιδιοκτήτες τους δεν θα μπορούν να αποπληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ ή και μαζί τις δόσεις δανείων.

Το παράλογο είναι πως δεν υπάρχει κανενός είδους διάκριση ή διαφοροποίηση στον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται ο φόρος ανάλογα αν πρόκειται για ιδιοκτησία που σου αποφέρει εισόδημα ή απλά καλύπτει τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς σου. Στον καπιταλισμό άλλωστε η ισότητα αποτελεί βασική προϋπόθεση. Όλοι αντιμετωπίζονται χωρίς διακρίσεις είτε το σπίτι τους το χρησιμοποιούν για να μείνουν είτε για να το νοικιάσουν.

Ο ΕΝΦΙΑ λοιπόν δεν προβλέπει αφορολόγητο όριο και δεν προστατεύει την πρώτη κατοικία, που σε συνδυασμό με την άρση προστασίας της από τους πλειστηριασμούς θα επιφέρει μεγάλη αναστάτωση. Επίσης σαν βάση υπολογισμού του, έχει τις λεγόμενες αντικειμενικές αξίες οι οποίες είναι κατά πολύ υψηλότερες των πραγματικών-σε ορισμένες περιπτώσεις έως και 70% υψηλότερες- ενώ υπάρχουν και μεγάλες στρεβλώσεις στον καθορισμό τους με συστηματική προσπάθεια αύξησής τους στις λαϊκές περιοχές και μείωσής τους στις πλούσιες όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επιπλέον, η φορολόγηση που αφορά τα ακίνητα από 850 εκατομμύρια που ήταν το 2010 προβλέπεται να φτάσουν τα 3,2 δισ, αύξηση που από μόνη της σαν στοιχείο δείχνει την τεράστια έκταση της φοροεπιδρομής, ειδικά στην λαϊκή ιδιοκτησία. Βέβαια ο ίδιος ο νόμος υπολογίζει την τελική είσπραξη από τον φόρο στα 2.4 δις πράγμα που αποτελεί έμμεση παραδοχή της αδυναμίας σημαντικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας να τον καταβάλει.

Έτσι λοιπόν από εδώ και  πέρα σύμφωνα με μια κλίμακα η οποία ξεκινάει από τα 2 ευρώ ανά τετραγωνικό και αυξάνεται μέχρι τα 13 καλείται  κόσμος να πληρώσει ουσιαστικά ενοίκιο στο κράτος για το σπίτι που έχει. Πρόκειται ουσιαστικά για φόρο κατοχής.

Εδώ θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ορισμένες ιδιαιτερότητες που αφορούν την Ελλάδα. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη υπάρχει πολύ υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης, που φτάνει στο 75% και μάλιστα το 60% αφορά κατοικίες που δεν αγοράστηκαν με στεγαστικά δάνεια. Υπάρχει συνεπώς ευρύ πεδίο εφαρμογής μιας φορομπηχτικής πολιτικής. Με βάση λοιπόν την παραπάνω διαπίστωση διαμορφώνεται ένα καινούριο πεδίο άντλησης εσόδων που έμενε «αναξιοποίητο» τόσα χρόνια.

     
Σκίτσο του Πάνου Ζάχαρη


Βέβαια εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι και σε παλαιότερες εποχές η ιδιοκτησία φορολογούνταν. Με μια διαφορά. Υπήρχε ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας ο οποίος αφορούσε την πραγματικά μεγάλη ακίνητη περιουσία, αποκλείοντας έτσι με αυτό τον τρόπο την πλειοψηφία του κόσμου που απλά είχε ένα σπίτι στην πόλη και ένα στο χωριό σαν κληρονομιά από τους γονείς του.

Αυτός όμως ο φόρος καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον ΕΝΦΙΑ, όπου δεν υπάρχει τέτοια διάκριση υπέρ των μεσαίων και χαμηλότερων στρωμάτων της κοινωνίας. Αντίθετα υπάρχει σαφής διάκριση υπέρ των πλουσίων.  Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι σε ποσοστιαία αναλογία ο φόρος που τελικά θα πληρώσει ο ιδιοκτήτης του παραδείγματός μας είναι μεγαλύτερος από ένα ανάλογων τετραγωνικών στο Ψυχικό, ενώ επιπροσθέτως για ιδιοκτησίες άνω των 500 τετραγωνικών προβλέπεται και συντελεστής απομείωσης, που ξεκινάει από το 0.8 και  καταλήγει στο 0,25 όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια.

Η δικαιολογία που υπάρχει πως με αυτό τον τρόπο μεγάλα εργαστάσια και μονάδες παραγωγής ελαφρύνονται, ώστε να μην δημιουργείται αντικίνητρο για την επιχειρηματική δραστηριότητα, φανερώνει τη βαθιά ταξικότητα του νόμου. Επιπλέον δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το γεγονός πως στην κατηγορία αυτή εντάσσονται και ουκ ολίγες βίλες και επαύλεις που με αυτό τον τρόπο φορολογούνται λιγότερο από αυτό που θα τους αναλογούσε.

Τέλος προβλέπεται πρόσθετος φόρος για όσους έχουν συνολικής αξίας ιδιοκτησία άνω των 300.000 ευρώ με συντελεστή που ξεκινάει από 0,1% και φτάνει το 1% για ιδιοκτησίες αξίας άνω του 1.000.000 ευρώ. Βέβαια, η αξία αυτή με βάση τις αντικειμενικές αξίες είναι πολύ εύκολο να ξεπεραστεί με την απλή κατοχή ενός σπιτιού στην Αθήνα και ενός στο χωριό, μαζί με κάποιο χωράφι ή οικόπεδο. Οπότε αυτός που βρίσκεται σε αυτή τη θέση θα φορολογηθεί διπλά. Μία φορά για κάθε ξεχωριστεί ιδιοκτησία του και άλλη μια φορά για το σύνολό της.

Μια επιπλέον «καινοτομία» του ΕΝΦΙΑ είναι πως -επίσης χωρίς διάκριση- επιβάλλει φόρο και στην ιδιοκτησία της γης. Στην Ελλάδα όπου κατά βάση κυριαρχεί η μικρή και μεσαία ιδιοκτησία στη γη, οι αγρότες δεν κατέβαλλαν κάποιον φόρο γι’ αυτή τους την ιδιοκτησία. Εξαίρεση και εδώ αποτελούσε παλιά η πολύ μεγάλη ιδιοκτησία για την οποία υπήρχε φόρος.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την φορολόγηση της γης πάλι επειδή κάποιος την κατέχει και όχι επειδή του αποφέρει κάποιο έσοδο. Στην περίπτωση μάλιστα των κατ’ επάγγελμα αγροτών –ειδικά των μικρών και των μεσαίων- αυτό που θα συμβεί είναι μια υπερφορολόγησή τους, η οποία είναι πολύ δύσκολο  να πληρωθεί  και σίγουρα θα μετακυλιστεί στην τιμή του προϊόντος.

Τέλος θα πρέπει να σχολιαστεί η κοροϊδία των υποτιθέμενων ελαφρυντικών διατάξεων για όποιον βρίσκεται σε αδυναμία να πληρώσει λόγω πχ ανεργίας. Υποτίθεται πως σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου υπό προϋποθέσεις  μπορεί κάποιος να τύχει έκπτωση 50% του φόρου και σε ορισμένες περιπτώσεις 100%. Τα κριτήρια είναι «κατά συρροή» δηλαδή πρέπει να ισχύουν όλα ταυτόχρονα.

Για παράδειγμα πρέπει το οικογενειακό εισόδημα να μην ξεπερνάει τις 9.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 1.000 για τη σύζυγο και κάθε προστατευόμενο μέλος, το σύνολο των κτισμάτων που κατέχουν να μην ξεπερνάει τα 150 τετραγωνικά και να μην έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές που δεν έχουν ρυθμιστεί προς το Δημόσιο ή προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι διατάξεις αυτές με τον τρόπο που τίθενται αποκλείουν σχεδόν τους πάντες. Αν κάποιος για παράδειγμα έχει 8000 εισόδημα και σπίτι 100 τετραγωνικών, μόνο από τα τεκμήρια πρέπει να φορολογηθεί για εισόδημα 9500 χιλιιάδων ευρώ, άρα αποκλείεται από την έκπτωση. Το ίδιο σε μεγαλύτερο βαθμό ασφαλώς ισχύει για την διάταξη με τις οφειλές καθώς, η φοροεπιδρομή που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει οδηγήσει –ειδικά τα λαϊκά στρώματα- αλλά και τους μικρούς μαγαζάτορες σε αδυναμία πληρωμής των υπέρμετρων φορολογικών υποχρεώσεων που έχουν δημιουργηθεί.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο σχολιασμός που θα ακούσετε για την -παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις- διατήρηση του ΕΝΦΙΑ από την μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ.

Στην παρουσίαση της εκπομπής, σήμερα ήταν ο Νίκος Ξηρουδάκης. Στη ρύθμιση του ήχου, ο Μανώλης Σάλλας.

H εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen κάθε Τετάρτη απόγευμα, από τις 18.00 μέχρι τις 19.00 στους 106,7 στα fm στην Αττική, καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com.

Το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3, στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

Ακούστε στα τέσσερα βίντεο που ακολουθούν, ολόκληρη την ενδιαφέρουσα εκπομπή εδώ: pandiera

Τα χαράματα της 1ης Σεπτέμβρη 1939, στις 4.45, τα γερμανικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Πολωνία. Ετσι αρχίζει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο πόλεμος αυτός γεννήθηκε στους κόλπους του καπιταλιστικού συστήματος. Προετοιμάστηκε και εξαπολύθηκε από τους φασίστες επιδρομείς με επικεφαλής τη χιτλερική Γερμανία. Στη γέννηση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μεγάλο ρόλο έπαιξε η αντισοβιετική πολιτική ανοχής απέναντι στους επιδρομείς και συμπαιγνίας μαζί τους, που εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας με την υποστήριξη των ιθυνόντων κύκλων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Αλλά τα αντισοβιετικά σχέδια απέτυχαν. Η σοβιετική κυβέρνηση κατόρθωσε να αποτρέψει την επίθεση των ιμπεριαλιστικών κρατών εναντίον της ΕΣΣΔ. Η φασιστική Γερμανία άρχισε τον πόλεμο με επίθεση εναντίον του ασθενέστερου αντιπάλου.

Οι ιθύνοντες κύκλοι της Πολωνίας, πιστεύοντας πως η γερμανική επίθεση θα στραφεί εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης και πως η Πολωνία έτσι είτε αλλιώς θα πάρει μέρος στον αντισοβιετικό πόλεμο, απέρριψαν την πρόταση της ΕΣΣΔ για συμμαχία και δεν πήραν κανένα σοβαρό μέτρο για την οχύρωση των δυτικών συνόρων της χώρας.

Οταν το 1939 οι σχέσεις με τη Γερμανία είχαν οξυνθεί απότομα, η Πολωνία είχε στηρίξει όλες τις ελπίδες της στη βοήθεια των δυτικών συμμάχων της – της Γαλλίας και της Αγγλίας.

Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου του 1939 οι ιθύνοντες κύκλοι της Αγγλίας και της Γαλλίας, ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν να συνεννοηθούν με τη χιτλερική Γερμανία, ανάγκασαν την Πολωνία να αναβάλει τη γενική επιστράτευση. Γι’ αυτό, τη στιγμή της εισβολής των γερμανικών στρατιών, ένα μεγάλο μέρος των πολωνικών Ενόπλων Δυνάμεων όχι μόνο δεν πρόλαβε να συγκεντρωθεί, αλλά ούτε καν είχε επιστρατευτεί. Ετσι η Πολωνία έμεινε απροετοίμαστη μπροστά σε έναν ισχυρό εχθρό.

Η είδηση για την επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Πολωνίας σήμαινε για την Αγγλία και τη Γαλλία ότι υποχρεώνονταν να καθορίσουν αμέσως τη στάση τους. Τελικά, αφού δεν είχαν άλλη επιλογή, στις 11 το πρωί της 3ης Σεπτέμβρη η κυβέρνηση της Αγγλίας κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας και την ίδια μέρα στο πλευρό της Αγγλίας τάχθηκε και η Γαλλία.


πηγή imerodromos