ΕΚΔΗΛΩΣΗ: Η ΕΠANAΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ 1917

Οι τρεις απόψεις για τη Ρωσική Επανάσταση:

Μενσεβικισμός, Μπολσεβικισμός, Διαρκής Επανάσταση

Αθήνα: Πέμπτη 23 Φλεβάρη, 18:30, Πολυτεχνείο Πατησίων

Ομιλητές

Ηρακλής Χριστοφορίδης  (ΟΚΔΕ)

Χρήστος Κεφαλής (Συγγραφέας – περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το 1917, εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που είχε προκληθεί από τη δίψα των καπιταλιστών για μοίρασμα του κόσμου μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών, ο πλανήτης συγκλονίστηκε από ένα γεγονός που έμελλε να είναι το σημαντικότερο όλου του 20ου αιώνα και μέχρι σήμερα: Σε μια από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, την τσαρική Ρωσία, μέσα σε ένα αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς, οι εργάτες και οι αγρότες όχι μόνο ανέτρεψαν τον τσαρισμό και την αστική εξουσία, αλλά επέβαλαν για πρώτη φορά ένα δικό τους κράτος, ένα κράτος εργατικό, για να υπερασπίζεται στο εξής τα συμφέροντα των ανθρώπων που ζουν από την εργασία τους, τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του έθνους!

Με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση, η ΟΚΔΕ πραγματοποιεί μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης και δράσης, απευθυνόμενη σε κάθε αγωνιστή του εργατικού κινήματος που επιθυμεί να συζητήσει για το πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τα διδάγματα της Επανάστασης στο σήμερα, ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που, μέσα στην οικονομική του κρίση, δεν μπορεί να δώσει στην ανθρωπότητα τίποτε άλλο από αντεργατικά μνημόνια, ανεργία, φτώχεια και πολέμους.

Τον Φλεβάρη και τον Μάρτη η ΟΚΔΕ πραγματοποιεί τον πρώτο γύρο εκδηλώσεων-συζητήσεων με θέμα την Επανάσταση του Φλεβάρη 1917.

–
Αθήνα: Πέμπτη 23 Φλεβάρη, 18:30, Πολυτεχνείο Πατησίων

Ομιλητές: Ηρακλής Χριστοφορίδης  (ΟΚΔΕ),  Χρήστος Κεφαλής (Συγγραφέας – περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη)

–
Θεσ/νίκη: Τρίτη 21 Φλεβάρη, 18:30, ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51)

Ομιλητές: Ηρακλής Χριστοφορίδης (ΟΚΔΕ), Χρήστος Λάσκος (Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς)

–
Ιωάννινα: Σάββατο 4 Μάρτη, 18:00, Θυμωμένο Πορτραίτο (Καποδιστρίου 20)

Ομιλητές: Ηρακλής Χριστοφορίδης (ΟΚΔΕ), Δημήτρης Αργυρός (ΝΑΡ για την κομμουνιστική απελευθέρωση)


Επισυνάπτονται 4σέλιδο και Αφίσα της καμπάνιας - Μπορείτε επίσης να δείτε τους παρακάτω συνδέσμους:

1917-2017: 100 Χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Έχουμε τη δύναμη να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό! | ΟΚΔΕ

Συνέντευξη Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
για την παρουσίαση της πολιτικής πρότασης
Πέμπτη 9/2/2017 στις 11.30 στην αίθουσα του ΤΕΕ, Νίκης 10, 1ος οροφος

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ, ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ, ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Στη βάση της πολιτικής απόφασης της 3ης Συνδιάσκεψης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατυπώνει σήμερα την πρότασή της για τον κοινό βηματισμό, την κοινή δράση για την ανατροπή της επίθεσης, τον διάλογο  και την πολιτική συνεργασία,  της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς και των πολύμορφων δυνάμεων που κινούνται σε λογική ανατροπής και έρχονται σε ρήξη με τις λογικές της διαχείρισης του συστήματος.

Στο κείμενο της πολιτικής της πρότασης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επισημαίνει ότι οι πυκνές και σημαντικές πολιτικές εξελίξεις της περιόδου στην Ελλάδα και διεθνώς δημιουργούν την ανάγκη για συντονισμένη δράση για την ανατροπή της κλιμακούμενης επίθεσης κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και την διαμόρφωση εναλλακτικής αντικαπιταλιστικής προοπτικής σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, απέναντι στον ισχυρισμό όλων των αστικών και μνημονιακών κομμάτων ότι δεν υπάρχει εναλλακτική (ΤΙΝΑ). (Σημείο Α)

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαπιστώνει ότι σήμερα, παρά τις αναγνωρισμένες και σεβαστές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις δυνάμεις που κινούνται σε αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιΕΕ κατεύθυνση, είναι αναγκαίο, ώριμο και ρεαλιστικό να υπάρξει τουλάχιστον έναςκοινός συνολικός πολιτικός βηματισμός, με στόχο την συνολική πολιτική συνεργασία των δυνάμεων αυτών.  (Σημείο Β)

Η πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αρθρώνεται σε τρεις πλευρές: α)την κοινή δράση στο κίνημαγια να μην περάσουν οι μνημονιακές επιθέσεις της κυβέρνησης, την αντιρατσιστική, αντιφασιστική και αντιπολεμική δράση κ.α., β)τον ευρύτερο συστηματικό και οργανωμένο διάλογογια τα μεγάλα ζητήματα στρατηγικής του κινήματος και της αριστεράς και γ)την πολιτική συνεργασία με όσες δυνάμεις υπάρχει πολιτική συμφωνίαμε βάση το αναγκαίο για την πολιτική συνεργασία πολιτικό πρόγραμμα, που έχει ως στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης του αστικού, μνημονιακού μπλοκ κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, με τη δύναμη του εργατικού λαϊκού  κινήματος και στηρίζεται στο πλαίσιο στόχων του αντικαπιταλιστικού προγράμματος.

Η πρόταση περιλαμβάνει το πλαίσιο πολιτικών στόχων που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί αναγκαίο για την πολιτική συνεργασία με κέντρο την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης του αστικού, μνημονιακού μπλοκ κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, με τη δύναμη του εργατικού λαϊκού  κινήματος και το δυνάμωμα της αριστεράς της ανατροπής. (σημείο Γ)

Η πολιτική πρόταση απευθύνεται τόσο σε οργανωμένες δυνάμεις όσο και σε αγωνιστές της αριστεράς και των κινημάτων. Η πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα εκδηλωθεί τόσο με επιμέρους συναντήσεις με όλες τις δυνάμεις αλλά κυρίως μέσα από ανοιχτές συγκεντρώσεις συζήτησης της πρότασης και εκδηλώσεις με τον κόσμο της αριστεράς και του κινήματος, μέσα στο κίνημα και στις μάχες που έχουμε μπροστά μας, στα πολιτικοσυνδικαλιστικά σχήματα στους εργατικούς και νεολαιίστικους χώρους και στις γειτονιές κ.α.

Ολόκληρη η πολιτική πρόταση εδώ:

http://antarsya.gr/node/4147

Το 1^οΣυνέδριο του Αριστερού Ρεύματος εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγώνα των αγροτών οι οποίοι αγωνίζονται για την επιβίωση τους και την ανατροπή των αντιαγροτικών νεοφιλελευθέρων μνημονιακών πολιτικών.  

Τα μνημόνια και ιδιαίτερα οι μνημονιακοί νομοι της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την αύξηση του κόστους παραγωγής , τη φορολογία του αγροτικού εισοδήματος και την ασφάλιση των αγροτών σε συνδυασμό  με τις αντιαγροτικές ρυθμίσεις της νέας ΚΑΠ έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της καταστροφής την συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών και  ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους αγρότες .

Το 1^οΣυνέδριο του Αριστερού Ρεύματος τονίζει ότι υπό καθεστώς μνημονίων και κατάλυσης κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή – φιλοαγροτική πολιτική 

Σήμερα  περισσότερο  από κάθε  άλλη φορά  είναι αναγκαία η  χάραξη μιας εθνικής  αγροτικής  πολιτικής    έξω από την ευρωζώνη με βασικό εργαλείο το εθνικό νόμισμα.

Με τραπεζικό σύστημα υπό δημόσιο έλεγχο, που θα χρηματοδοτεί με πολύ χαμηλά επιτόκια  και θα στηρίζει την παραγωγή των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων.

Με κλαδικές πολιτικές ανά προϊόν και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.

Με ουσιαστικό έλεγχο του κόστους εισροών αλλά και των συνθηκών διακίνησης και εμπορίας.

Με δημόσιες υπηρεσίες, Ινστιτούτα και Κέντρα Έρευνας να πρωτοστατούν στην παραγωγή γνώσης και τη διάχυση αυτής μέσα στον αγροτικό πληθυσμό.

Το  Α.Ρ.  τόνιζε   ότι  για να λυθούν     τα προβλήματα των αγροτών πρέπει να υπάρξει μία καινούργια πορεία, της Ελλάδας σε αντιμνημονιακή προοδευτική κατεύθυνση με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης

Προϋποθέσεις για αυτή την ανατρεπτική πορεία είναι:

• Η κατάργηση των μνημονίων και των μνημονιακών πολιτικών.
• Η ανατροπή της λιτότητας.
• Η άμεση παύση πληρωμών στο  δημόσιο χρέος και τη βαθειά διαγραφή του.
• Η εθνικοποίηση των τραπεζών, μια νέα Εθνική  Κεντρική  Τράπεζα  και μια νέα δημόσια ΑΤΕ για να στηρίζει την αγροτική παραγωγή και τους αγρότες.
• Εθνική αγροτική πολιτική και κλαδικές πολιτικές για τα βασικά αγροτικά προϊόντα προς όφελος των μικρομεσαίων αγροτών.

• Έξοδος από την Ευρωζώνη και  επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
•  Σύγκρουση και απειθαρχία  απέναντι  στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε.
• Αγώνας για ανατροπή των αντιαγροτικών επιλογών της νέας Κ.Α.Π, διότι η νέα ΚΑΠ ουσιαστικά ''πετάει έξω'' τη συντριπτική πλειοψηφία της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Το  Α.Ρ  καλεί  όλους τους αγρότες, ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους αγρότες, σε καθολικό και ενωτικό αγώνα και σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες για να ανατραπούν τα μνημόνια και οι μνημονιακές πολιτικές οι οποίες οδηγούν σε οικονομική και κοινωνική καταστροφή τη συντριπτική πλειοψηφία  όχι  μόνο  των αγροτών αλλά όλη σχεδόν τη κοινωνία    .

Μετά την πολύ θετική ανταπόκριση που είχε η προηγούμενη προβολή του «Marat/Sade» συνεχίζουμε με άλλο ένα θεατρικό έργο, στα πλαίσια πάντα του αφιερώματος «Ατομικότητα και Συλλογικότητα στον Κινηματογράφο».

Βρισκόμαστε σε ένα από τους ιστορικούς μεγάλους κινηματογράφους της Νέας Υόρκης, το New Amsterdam Theater, που ξεκίνησε ως θέατρο – καμπαρέ. Κτισμένος το 1903, έχει εγκαταλειφθεί πλήρως επί μια δεκαετία, τα ποντίκια και τα νερά τον έχουν ερειπώσει. Στη σκηνή του, η οποία είναι σε σχετικά καλύτερη κατάσταση μια ομάδα ηθοποιών προβάρει τον «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ. Οι πρόβες αυτές εξακολουθούν επί μια τριετία, εθελοντικά, χωρίς καμία εμπορική διάσταση, όχι για να ετοιμάσουν την παράσταση, αλλά για να μπορέσουν οι συντελεστές να μπουν στο πνεύμα του μεγάλου ρώσου συγγραφέα και να το συνδυάσουν με τη δική τους εποχή και τόπο, αξιοποιώντας και τη γνώμη οιουδήποτε φίλου που το παρακολουθεί. Για αυτό εξάλλου και φορούν τα ρούχα με τα οποία τριγυρίζουν στην 42ηΟδό και στους άλλους δρόμους της Νέας Υόρκης.

Σκηνοθέτης της θεατρικής πρόβας είναι οAndreGregory, από τα κεντρικά πρόσωπα της αμερικάνικης θεατρικής πρωτοπορίας του ’60, με πειραματική δουλειά στην Πολωνία και αλλού, διακρινόμενος για της εσωτερικότητά του και τις μεταφυσικές ανησυχίες. Προσαρμογή του θεατρικού του Τσέχοφ έχει κάνει ο David Mamet, γνωστός κυρίως για τα σενάριά του (Ετυμηγορία, Ο Ταχυδρόμος θα κτυπήσει δυο φορές, Οι Αδιάφθοροι). Τον Θείο Βάνια υποδύεται ο Wallace Shawn, ιδιότυπη προσωπικότητα του Μανχάταν, ηθοποιός, συγγραφέας και δοκιμιογράφος, άθεος, σοσιαλιστής, επαναστάτηςsτον χώρο του.

Αυτές τις δοκιμές κινηματογραφεί εξαιρετικά επιτυχημένα ο γνωστός Γάλλος σκηνοθέτης Louis Malle (Zaziedansle Metro, AuRevoirles Enfants, Milouen Mai), πρωταγωνιστής του γαλλικού Νέου Κύματος, με τον Francois Truffaut και τον Roger Vadim. Πριν δέκα χρόνια εξάλλου είχε γυρίσει την ταινία «My Dinner with Andre», που παρουσίαζε το θεατρικό έργο και τις ανησυχίες του θεατρικού σκηνοθέτη του Βάνια. Eίναι η τελευταία ταινία της ζωής του – λίγους μήνες μετά πέθανε από λέμφωμα).



sxedio-b

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ:

Όχι άλλοι νεκροί πρόσφυγες στη Μόρια!
Ανοιχτή συνάντηση στη Μυτιλήνη, Σάββατο 11 Φλεβάρη, 6μμ,
Ξενοδοχείο ΛΕΣΒΙΟΝ.



Όχι άλλοι νεκροί πρόσφυγες στη Μόρια

Όχι στον Τράμπ και την ΕΕ-Φρούριο!
Κλείστε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
Tσακίστε τους νεοναζί

Οργανώνουμε τη διεθνή κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού στις 18 Mάρτη

Ανοιχτή συνάντηση στη Μυτιλήνη
Σάββατο 11 Φλεβάρη 6μμ
Ξενοδοχείο ΛΕΣΒΙΟΝ

Ομιλητές:
Πέτρος Κωνσταντίνου,συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ,
Στρατής Σκουντιανέλης,δικηγόρος,
Γιάννης Ζερδελής,πρώην βουλευτής

Τρεις στη Μόρια, ένα βρέφος στη Ριτσώνα, ένας πρόσφυγας στη Σάμο, ένας μετανάστης στη Π. Ράλλη, είναι ο βαρύς φόρος σε ζωές που πλήρωσαν άνθρωποι κατατρεγμένοι από τους πολέμους, μέσα στα στρατόπεδα προσφύγων στην Ελλάδα, στο βωμό της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.
Αυτή η συμφωνία επικαιροποιήθηκε χωρίς την έγκριση κανενός δημοκρατικού θεσμού τον Δεκέμβρη, επιβάλλοντας προκλητικά την αφαίρεση του δικαιώματος μετακίνησης από τα νησιά του Αιγαίου λες και είναι ειδικές ζώνες τύπου Γουαντάναμο.

Επιπλέον, η Σύνοδος κορυφής της Μάλτας για το προσφυγικό μεταφέρει τον πόλεμο κατά των προσφύγων στο έδαφος της Λιβύης και η Ελλάδα αναλαμβάνει να συνεργαστεί με την κυβέρνηση συμμοριών της Λιβύης εκπαιδεύοντας τους λιμενικούς της στη καταδίωξη των βαρκών των προσφύγων. Πέρυσι έπνιξαν 5000 στη μεσόγειο, φέτος επιχειρούν αν μαντρώσουν τους μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αλα Μόρια στη Λιβύη!
Ο Τράμπ και η ΕΕ-φρούριο με τις ρατσιστικές πολιτικές των φραχτών φουντώνουν τα πανιά της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη.
Ομως η αντίσταση μεγαλώνει παντού! Η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συγκλονίστηκαν από τα εκατομμύρια των διαδηλωτών κατά του Τράμπ. Στη Λέσβο και στην Αθήνα διαδηλώσαμε αγανακτισμένοι για τους πέντε νεκρούς πρόσφυγες στα στρατόπεδα προσφύγων. Η έκρηξη οργής των προσφύγων στο Ελληνικό αλλά και οι μεγαλειώδεις εκδηλώσεις υποδοχής των προσφυγόπουλων στα σχολεία κατ των νεοναζί της Χρυσής Αυγής δείχνουν ότι υπάρχει η δύναμη να φράξουμε το δρόμο στην ακροδεξιά απειλή.
Το εργατικό κίνημα που δίνει τη μάχη για να μην φορτωθούμε τους συμβιβασμούς για την νέα αξιολόγηση με νέες περικοπές στις συντάξεις, τους μισθούς, για να μην ξεπουληθεί το νερό, η ΔΕΗ και τα αεροδρόμια, είναι η δύναμη που μπορεί να στηρίξει τη μάχη για να τελειώνουμε με τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τον εγκλωβισμό των προσφύγων στα νησιά και την απομόνωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η 18 Μάρτη, η διεθνής κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού είναι το δικό μας βήμα για να βάλουμε πλώρη να τους σταματήσουμε.

Την ακύρωση της σύμβασης παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων προτείνει με τροπολογία ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής, στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.

Με πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή της Λαϊκής Ενότητας, Νίκου Χουντή, και την υποστήριξη της Ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL), κατατέθηκε προς ψήφιση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τροπολογία που ζητά την ακύρωση της σύμβασης παραχώρησης των 14 κερδοφόρων περιφερειακών αεροδρομίων της Ελλάδας.

Με αφορμή την κατάθεση της τροπολογίας ο Νίκος Χουντής δήλωσε:

«Ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των 14 κερδοφόρων περιφερειακών αεροδρομίων συνεχίζεται. Ζητάμε την ακύρωση της σύμβασης παραχώρησης που βλάπτει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον, τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και τους εργαζόμενους. Καλώ όλους τους συναδέλφους μου, αλλά ιδιαίτερα τους Έλληνες, να υπερψηφίσουν την σχετική τροπολογία στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

Συγκεκριμένα η τροπολογία που κατατέθηκε προς ψήφιση, στο πλαίσιο της Έκθεσης σχετικά με τη Στρατηγική για τις αερομεταφορές στην Ευρώπη, έχει ως εξής:

«Επισημαίνει ότι στην Ελλάδα, η στρατηγική σημασία που έχουν τα μικρά και περιφερειακά αεροδρόμιά ως μοχλοί ανάπτυξης για την τοπική οικονομία και την τοπική κοινωνία, θίγεται από την σύμβαση παραχώρησης των 14 κερδοφόρων περιφερειακών αεροδρομίων μεταξύ της χώρας και της Fraport AG - Slentel Ltd, η υπογραφή της οποίας ήταν προϋπόθεση του 3ου Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής. Υπογραμμίζει ότι οι όροι της σύμβασης παραχώρησης η οποία είναι αποτέλεσμα  πολιτικής πίεσης κατά ενός Κράτους Μέλους, βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον και τους εργαζόμενους, απειλούν την συνδεσιμότητα, την εδαφική συνοχή, την κοινωνική ένταξη και τη νησιωτικότητα και δεν συνάδουν με τους κανόνες της ΕΕ περί κρατικών ενισχύσεων και δικαίου του ανταγωνισμού και κατά συνέπεια ζητά την ακύρωση της»

Η ψηφοφορία θα λάβει χώρα στην επόμενη Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την Πέμπτη 16/02, στο Στρασβούργο.

Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε) για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε χθες στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ σε συνέντευξη Τύπου ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε και τα μέλη της ΠΓ της ΛΑ.Ε Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος.



Ολόκληρο το κείμενο του φυλλαδίου της ΛΑ.Ε έχει ως εξής:

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ,ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Τα ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα του κατεστημένου και κυρίως το εγχώριο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ασκούν πλύση εγκεφάλου και τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό, παρουσιάζοντας ως καταστροφή την εγκατάλειψη του ευρώ και τη μετάβαση της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα.

Με το φυλλάδιο αυτό η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε) επιχειρεί με σύντομο και όσο το δυνατό πιο εύληπτο τρόπο να αναδείξει και να θέσει σε συζήτηση τα βήματα και τα μέτρα της μετάβασης της Ελλάδας στο εθνικό νόμισμα, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος. Να αναδείξει, επίσης, ότι αυτή η μετάβαση από το ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα αποτελεί μια ρεαλιστική και βιώσιμη επιλογή και ότι είναι η μόνη που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, τα μνημόνια και τη λιτότητα και να τη θέσει σε τροχιά ανάπτυξης και παραγωγικού μετασχηματισμού με κοινωνική δικαιοσύνη.

Για να προχωρήσει η χώρα μας στην καθιέρωση εθνικού νομίσματος είναι αναγκαία τα εξής βήματα, τα οποία χρειάζεται να υλοποιηθούν άμεσα.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

ΠΡΩΤΟΝ: Η Τράπεζα της Ελλάδας περιέρχεται σε δημόσια ιδιοκτησία, τελεί υπό εθνικό και κοινωνικό έλεγχο, αποκτά πλήρως και κατ’ αποκλειστικότητα το προνόμιο να εκδίδει εθνικό νόμισμα και η πολιτική της κινείται στο πλαίσιο που χαράσσει η κυβέρνηση και η πολιτική της.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: H χώρα αποκαθιστά την νομισματική της κυριαρχία, η οποία εκ των πραγμάτων αποτελεί το θεμέλιο και ένα μεγάλο βήμα για την κατάκτηση της εθνικής της κυριαρχίας. Η κυβέρνηση ασκεί κυρίαρχα και κάτω από κοινωνικό έλεγχο τη νέα εθνική νομισματική πολιτική της χώρας σε όλες τις εκφάνσεις της, λαμβάνοντας υπόψη της την γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδας.

ΤΡΙΤΟΝ: Θεσμική ρύθμιση αυξημένης ισχύος κατοχυρώνει ότι η νομισματική πολιτική της χώρας ασκείται με κύρια κριτήρια την ανάπτυξη, την ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την διεύρυνση των θέσεων εργασίας στην κατεύθυνση της πλήρους απασχόλησης.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Η κυβέρνηση μετά από γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδας καθορίζει την ισοτιμία μετατροπής του ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα.

Αυτή καθ’ αυτή η ισοτιμία, σε όποιο μέτρο και αν καθοριστεί δεν επηρεάζει την λειτουργία της οικονομίας. Για πρακτικούς και μόνο λόγους και αποκλειστικά για τις ανάγκες του παρόντος, ορίζουμε ως ισοτιμία μετατροπής το ένα ευρώ προς μια μονάδα νέου εθνικού νομίσματος.

ΠΕΜΠΤΟΝ: Με νομοθετική διάταξη το ευρώ αποσύρεται και το νέο εθνικό νόμισμα τίθεται σε υποχρεωτική κυκλοφορία. Με βάση το νέο αυτό εθνικό νόμισμα πραγματοποιούνται όλες οι εγχώριες οικονομικές λειτουργίες και συναλλαγές.

H OIKONOMIA ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Στο πλαίσιο αυτών των ρυθμίσεων και στην βάση της επίσημης ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος προς το ευρώ:

• Τα ευρώ που κατέχουν οι πολίτες και τα νομικά πρόσωπα μετατρέπονται μέσω των τραπεζών σε εθνικό νόμισμα.
  
  

• Όλες οι καταθέσεις στις τράπεζες μετατρέπονται στο νέο εθνικό νόμισμα, ενώ τα ευρώ που κατέχουν οι τράπεζες (σε κέρματα και χαρτονομίσματα) αποθεματοποιούνται στην Κεντρική Τράπεζα για την ενίσχυση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας. Το κράτος με ειδική νομοθετική ρύθμιση αυξημένης ισχύος εγγυάται πλήρως και απολύτως όλες τις καταθέσεις στις τράπεζες και μεριμνά για την ασφάλεια και την καλύτερη δυνατή απόδοση τους.
  
  

• Όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις, από την ώρα θέσπισης του εθνικού νομίσματος, καταβάλλονται στο νέο εθνικό νόμισμα με βάση τη θεσμοθετούμενη ισοτιμία (π.χ μισθωτός που λάμβανε 800 ευρώ μισθό καθαρά, τώρα θα λαμβάνει 800 μονάδες νέου εθνικού νομίσματος, συνταξιούχος που λάμβανε 800 ευρώ σύνταξη, τώρα θα λαμβάνει σύνταξη 800 νέες μονάδες εθνικού νομίσματος).
  
  

• Όλες οι δανειακές υποχρεώσεις κάθε μορφής και ειδικότερα προς τις τράπεζες καθώς και οι υποχρεώσεις προς το δημόσιο, στενό και ευρύτερο, ιδιωτών και νομικών προσώπων, μετατρέπονται στο νέο εθνικό νόμισμα, στη βάση των ίδιων συμβάσεων χωρίς επιβαρύνσεις. Πολίτης, για παράδειγμα, που οφείλει στην τράπεζα 1.000 ευρώ, θα οφείλει 1.000 μονάδες νέου εθνικού νομίσματος, με την ίδια δανειακή σύμβαση. Πολιτική μας είναι να εφαρμόσουμε, όπως εξηγούμε παρακάτω, ευρεία διαγραφή (σεισάχθεια) και γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών.
  
  

• Οι τιμές στην αγορά μετατρέπονται σε εθνικό νόμισμα, αναγράφονται εις διπλούν για ένα ικανό χρονικό διάστημα, ενώ γίνεται αυστηρότατος έλεγχος με βαρύτατες κυρώσεις απέναντι σε φαινόμενα παράνομων συναλλαγών και αισχροκέρδειας.
  
  

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οικονομία, με το νέο εθνικό νόμισμα, εισέρχεται ομαλά σε μια νέα λειτουργία που θα επιτρέψει να εφαρμοσθεί μια νέα ριζοσπαστική πολιτική ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού της οικονομίας.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος είναι επίκαιρη και εξαιρετικά αναγκαία, διότι:

H Ελλάδα, μέσα στην ευρωζωνική φυλακή και στο πλαίσιο της ”ενιαίας αγοράς” της ΕΕ, όχι μόνο δεν μπορεί να σταθεί οικονομικά και κοινωνικά όρθια αλλά και χάνει ακατάπαυστα έδαφος από ισχυρότερες και πιο ”ανταγωνιστικές” οικονομίες και πρώτα απ’ όλα την Γερμανία.

Η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική δομή και η φιλοσοφία της ευρωζώνης δεν ευνοεί τις συγκλίσεις ανάμεσα στις άνισες οικονομίες, με διαφορετικά επίπεδα παραγωγικότητας και αποδοτικότητας που συμμετέχουν στον ευρωζωνικό χώρο. Αντίθετα, ενισχύει τις ανισότητες και τις αποκλίσεις, ενώ εκ των πραγμάτων καθιστά σφοδρότερους τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Το εθνικό νόμισμα μέσα σε αυτές τις συνθήκες που κυριαρχούν στην ευρωζώνη γίνεται απόλυτα αναγκαίο και αναντικατάστατο εργαλείο για τη χώρα μας. Γίνεται απαραίτητο και αναντικατάστατο, επίσης, και για ένα πολύ σημαντικό πρόσθετο λόγο. Διότι οι εργαζόμενες λαϊκές τάξεις στην Ελλάδα πνίγονται από ένα παράνομο, απεχθές, επονείδιστο και κυρίως μη βιώσιμο χρέος, στο όνομα του οποίου λαμβάνονται από το κράτος πιστώσεις από ΕΕ και ΔΝΤ, οι οποίες διατίθενται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του και συνοδεύονται από αποτυχημένα μνημονιακά προγράμματα λιτότητας και καταλήστευσης που πλήττουν βάναυσα το λαό και καταστρέφουν τον τόπο.

Η εισαγωγή εθνικού νομίσματος θα βοηθήσει την την ελληνική οικονομία να απεμπλακεί από τον άνισο και εξουθενωτικό ανταγωνισμό που υφίσταται εντός της ευρωζώνης, χωρίς να έχει καμιά δυνατότητα να τον αντιμετωπίσει εντός της, παρά μόνο περικόπτοντας τις κοινωνικές δαπάνες και εξανεμίζονταςτους μισθούς της εργατικής τάξης, συνολικά των εργαζομένων και συνταξιούχων.

Το κυριότερο, όμως και πιο επίκαιρο: η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος είναι αναντικατάστατη προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της χωρίς τις πιστώσεις (δόσεις) της ΕΕ και του ΔΝΤ και χωρίς την ρευστότητα της ΕΚΤ προς τις εγχώριες τράπεζες, πράγματα που συνιστούν θανάσιμα εργαλεία επιβολής και εκβιασμών των πιστωτών, όπως είδαμε παλιότερα στην Κύπρο και τον Ιούλιο του 2015 στη χώρα μας, με το κλείσιμο της στρόφιγγας από την ΕΚΤ προς το τραπεζικό σύστημα.

Επομένως, το εθνικό νόμισμα, δίνοντας την ρεαλιστική δυνατότητα στη χώρα να απεμπλακεί από τις πιστώσεις ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, μας επιτρέπει κάτι που συνιστά ζήτημα επιβίωσης για τη χώρα είναι αδύνατο να επιτευχθεί μέσα στην ευρωζώνη: να προχωρήσουμε αποφασιστικά στην απαλλαγή μας από τα μνημόνια και στη διαγραφή του χρέους με όπλο την αμετάκλητη διακοπή αποπληρωμής του, χωρίς οι τράπεζες και η οικονομία να διατρέχουν τον κίνδυνο κατάρρευσης λόγω των εκβιαστικών μεθοδεύσεων των πιστωτών.

Αντίθετα, με αυτές τις επιλογές της ακύρωσης και εγκατάλειψης των μνημονίων, της διαγραφής του χρέους και του εθνικού νομίσματος, οικονομία και τράπεζες μπορούν να στηριχτούν και να ανακάμψουν σε όφελος του τόπου και του λαού.

Το εθνικό νόμισμα, απαραίτητος όρος για τη διαγραφή του χρέους, θα επιτρέψει, ταυτόχρονα, στο δημόσιο να προχωρήσει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τόσο για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο νέο ρόλο τους χωρίς την ρευστότητα της ΕΚΤ όσο και κυρίως για να μπορέσουν να προχωρήσουν σε μια αποφασιστική πολιτική που θα αντιμετωπίζει ριζοσπαστικά σε όφελος των δανειοληπτών το άγος των δυσβάσταχτων ιδιωτικών χρεών, τα οποία στραγγαλίζουν την οικονομία μας.

Οι τράπεζες, επίσης, με την μετατροπή των χρημάτων της ανακεφαλαιοποίησης σε μετοχές, μέσω αύξησης του μετοχικού τους κεφαλαίου, θα φύγουν από τα ληστρικά χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου και των fund, θα περάσουν στη δημόσια ιδιοκτησία και εθνικοποιημένες θα τεθούν υπό κοινωνικό έλεγχο, με στόχο να εφαρμόσουν μια εντελώς διαφορετική χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά, επενδυτικά και κοινωνικά κριτήρια.

Στη βάση αυτή και στο πλαίσιο της νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής, οι τράπεζες θα μπορέσουν να προχωρήσουν, βάση κριτηρίων και ελέγχων, την ευρεία “σεισάχθεια” (διαγραφή) χρεών για τα πιο αδύνατα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις. Αλλά και τη γενναία ρύθμιση των δανείων των υπόλοιπων επιχειρήσεων μετά από σε βάθος διαχειριστικό έλεγχο προσώπων και εταιρειών. Ταυτόχρονα η διαγραφή ή απομείωση του χρέους των μεγάλων επιχειρήσεων, εφ όσον απαιτηθεί για να κρατηθούν και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, θα προχωρήσει με τη ανάλογη συμμετοχή των εθνικοποιημένων τραπεζών στο μετοχικό κεφάλαιο τους έναντι του διαγραφόμενου χρέους.

Χωρίς εθνικό νόμισμα, η οποιαδήποτε απόπειρα απομείωσης του χρέους και απεμπλοκής της χώρας από τα μνημόνια, τη λιτότητα και την υποτέλεια είναι μάταιη υπόθεση και η επαγγελία της εξαπάτηση και δημαγωγία.

ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Για την ΛΑ.Ε το εθνικό νόμισμα δεν είναι αυτοσκοπός ούτε φετίχ. Δεν συνιστά απλώς μια διαφορετική, εθνική τώρα, νομισματική μονάδα για να συνεχίσουμε με άλλη μορφή τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, να υπηρετήσουμε τα ίδια ολιγαρχικά κεφαλαιακά συμφέροντα, τις ίδιες αμαρτωλές διαπλεκόμενες σχέσεις, τις ίδιες πελατειακές λογικές, τα ίδια παρασιτικά κυκλώματα και τις ίδιες πρακτικές της μίζας και της διαφθοράς.

Το εθνικό νόμισμα, αντίθετα, αποτελεί για μας ένα εργαλείο, μια αφετηρία, μια πρόκληση και μια ευκαιρία για να καταστήσουμε, σε συνδυασμό με την εφαρμογή του συνολικού αλληλοεξαρτώμενου μεταβατικού μας προγράμματος, όλες αυτές τις καταστάσεις παρελθόν. Για να κάνουμε παρελθόν την μνημονιακή υποδούλωση, την ευρωζωνική επιτροπεία και ένα μη βιώσιμο χρέος. Για να καταργήσουμε την λιτότητα, να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την ανεργία, να διασφαλίσουμε ως δημόσιες και καθολικές τις κοινωνικές ανάγκες σε υγεία – παιδεία – πολιτισμό Για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της χώρας, να εθνικοποιήσουμε τις στρατηγικές επιχειρήσεις και να προχωρήσουμε στον παραγωγικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, πράγματα απαγορευτικά μέσα στην ευρωζώνη και στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ΕΕ.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΡΩΤΟΝ: Με το εθνικό νόμισμα μπορούμε να ενισχύσουμε την εθνική παραγωγική βάση και την αποδοτικότητα (ανταγωνιστικότητα) της ελληνικής οικονομίας, απαντώντας στην ανάγκη να προσφέρουμε ένα μεγάλο κύμα ρευστότητας στην οικονομία και την κοινωνία με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουμε, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα, για να παράσχουμε ισχυρή ρευστότητα στην οικονομία και την κοινωνία με ευνοϊκούς όρους και πολύ χαμηλά επιτόκια, δυνατότητα η οποία δεν υφίσταται εντός ευρώ.

Αυτήν την δυνατότητα ισχυρής ρευστότητας, θέλουμε να την κατευθύνουμε τόσο στην οικονομία για παραγωγικές επενδύσεις όσο και στην κοινωνία για την καταπολέμηση της φτώχειας, την στήριξη κοινωνικών αναγκών και κρίσιμων κοινωνικών τομέων.

Ειδικότερα το εθνικό εκδοτικό προνόμιο και ο εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν για να χρηματοδοτήσουν μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος και μέσω των εθνικοποιημένων τραπεζών ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα στη χώρα τόσο στο σκέλος των δημοσίων επενδύσεων όσο και στην χρηματοδοτική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων..

Αναφερόμαστε σε ένα νέο ευρύτατο σε μέγεθος και ποικιλία, ποιοτικά προσανατολισμένο και κάτω από ουσιαστικό δημοκρατικό και κοινωνικό έλεγχο χρηματοδοτικό πρόγραμμα με πολύ χαμηλά επιτόκια, τα οποία θα καθορίζονται στο πλαίσιο ενός κυβερνητικού αναπτυξιακού σχεδιασμού. Ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα που εκτός των άλλων θα αποβλέπει σε ένα διπλάσιο, τουλάχιστον, παραγωγικά επανασχεδιασμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Σε ένα ευρύτατο πρόγραμμα στήριξης της αγροτιάς και αναβάθμισης της πρωτογενούς παραγωγής, και σε ένα μεγάλο χρηματοδοτικό πρόγραμμα για επενδύσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που θα στοχεύουν την παραγωγική και τεχνολογική αναβάθμιση της χώρας, την αύξηση των θέσεων εργασίας, την στήριξη και διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων. Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη προσπάθεια θα επιδειχθεί για την ανασυγκρότηση επιχειρήσεωνυπό δημόσιο έλεγχοκαι τη στήριξησυνεταιριστικώνκαι συνεργατικώνεπιχειρήσεων και βεβαίως επιχειρήσεων που οι καινοτόμες, τεχνολογικά σύγχρονες, οργανωτικές επιδόσεις τους υποβοηθούν τον δημοκρατικό αναπτυξιακό σχεδιασμό και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας.

Το εκδοτικό προνόμιο και ο εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν, ταυτόχρονα, στο έπακρο για να στηρίξουν και να ενισχύσουν την κοινωνική Ελλάδα και τον κοινωνικό προϋπολογισμό.Το εθνικό νόμισμα και η νέα επεκτατική νομισματική πολιτική θα αξιοποιηθούν για να ανακεφαλαιοποιήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, θα στηρίξουν και θα ενισχύσουν μισθούς και συντάξεις, πρώτα απ’ όλα τον κατώτατο μισθό, την κατώτατη σύνταξη, θα χρησιμοποιηθούν για την κοινωνική στήριξη των αδυνάτων και των ΑΜΕΑ για την καταπολέμηση της φτώχειας και την ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών.

Ο κρατικός προϋπολογισμός μιας Ελλάδας με εθνικό νόμισμα, απαλλαγμένος από τα δεσμά της δημοσιονομικής λιτότητας, από τον στραγγαλισμό των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων και τις περιοριστικές προδιαγραφές του Συμφώνου Σταθερότητας και έχοντας τη δυνατότητα νομισματικής αναχρηματοδότησης των ελλειμμάτων του με ιδιαίτερα ευνοϊκούς και προνομιακούς όρους, μπορεί, στη βάση μιας μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης του κράτους και συνολικά της δικής μας πρότασης, να αναδειχθεί ως ο μεγάλος κεντρικός μοχλός για το παραγωγικό μετασχηματισμό, την αποδοτική αναδιαμόρφωση της οικονομίας και την κοινωνική δικαιοσύνη.

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ: ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΒΙΩΣΙΜΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Στη βάση του εθνικού νομίσματος θα εφαρμόσουμε μια ευέλικτη συναλλαγματικήπολιτική, που θα λαμβάνει υπόψη της τα εγχώρια οικονομικά δεδομένα, ειδικότερα τις εξελίξεις στο ισοζύγιο πληρωμών αλλά και τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συγκυρίες.

Αυτή η εθνική συναλλαγματική πολιτική δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να διακατέχεται από κανένα δογματισμό ή προκατασκευασμένα σχήματα, θα πρέπει να διαμορφώνεται και να εξελίσσεται μέσα από διευρυμένο και ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο και να έχει ως αποκλειστικό γνώμονα της ανάπτυξη στη χώρα, την διεύρυνση των θέσεων εργασίας με στόχο την πλήρη απασχόληση και την προώθηση ενός νέου δίκαιου και βιώσιμου οικονομικού προτύπου.

Τα κατεστημένα κέντρα κινδυνολογούν με μια ενδεχόμενη επιλογή υποτίμησης του εθνικού νομίσματος και μιλούν για καταστροφικές επιπτώσεις, προεξοφλώντας, μάλιστα, ότι αυτή η υποτίμηση θα προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με συνέπεια η χώρα να παρουσιάσει, τάχα, ελλείψεις σε πρώτες ύλες, αναγκαία είδη διατροφής, φάρμακα κλπ, ελλείψεις που, έτσι κι αλλιώς, τις θεωρούν δεδομένες με εθνικό νόμισμα.

Αυτή η κινδυνολογία δεν έχει καμιά απολύτως βάση και είναι παντελώς αστήρικτη.

Εάν κριθεί αναγκαίο, για το συμφέρον της οικονομίας και του ελληνικού λαού είναι ενδεχόμενο να επιλεγεί σε κάποια χρονική στιγμή μια περιορισμένη και σχεδιασμένη υποτίμηση του νομίσματος.

Αυτή η υποτίμηση θα αποβλέπει στην αξιοποίηση από τη χώρα ενός εργαλείου που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα στο ευρώ, με στόχο να τονωθεί η εγχώρια παραγωγή και η οικονομία, ιδιαίτερα σε στοχευμένους κλάδους και με έλεγχο για την επίτευξη μετρήσιμων στόχων, προκειμένου να εφαρμοσθεί ένας ευρύτερος σχεδιασμός οικονομικής ανάπτυξης.

Μια ενδεχόμενη υποτίμηση, σε μια οικονομία όπως η δική μας, η οποία, κάτω από την μπότα των μνημονίων, βρίσκεται επί πολλά χρόνια σε ύφεση και στασιμότητα, έχει μεγάλη ανεργία και αργό και ανεκμετάλλευτο αλλά εν δυνάμει αποδοτικό, παραγωγικό δυναμικό, εφ’ όσον σε κάποια στιγμή κριθεί σκόπιμη, θα έχει θετικό ισοζύγιο οικονομικοκοινωνικών επιπτώσεων.

Μια περιορισμένη και λογική υποτίμηση, εφ’ όσον χρειαστεί και κριθεί σκόπιμη, θα αποτελεί μια θετική και όχι αμυντική, επιλογή, που θα έχει ως στόχο να ενισχύσει και να δώσει ώθηση στο υπό εφαρμογή αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας.

Μια τέτοια υποτίμηση θα βοηθήσει ουσιωδώς να γίνουν σχετικά πιο φτηνά τα εγχώρια και πιο ακριβά τα εισαγόμενα προϊόντα και επομένως θα βοηθήσει στην τόνωση της εθνικής παραγωγής, στην υποκατάσταση εισαγωγών από εγχώρια παραγωγή, στην ενίσχυση των εξαγωγών, την ενδυνάμωση του τουριστικού ρεύματος, και στη σημαντική και συνολική αύξηση της απασχόλησης, υποστηρίζοντας, έτσι, την σχεδιασμένη προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί ώστε η χώρα να μπει σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά και στη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου.

Μια περιορισμένη και λογική υποτίμηση, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που βρίσκεται επί χρόνια σε ύφεση, θα έχει μικρές και φθίνουσες συνέπειες στον πληθωρισμό, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα διασφαλισθεί να μην έχουν καμιά αρνητική συνέπεια στους μισθούς και τις συντάξεις. Οιμισθοί και οι συντάξεις, άλλωστε, θα ενισχυθούν έτσι και αλλιώς στη βάση των νέων πολιτικών κατά της λιτότητας, οι οποίες θα εφαρμοσθούν με την υποβοήθηση του εθνικού νομίσματος.

Από μια υποτίμηση με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν πρόκειται να σημειωθεί, όπως λέγεται, κάποια υποτιθέμενη αθρόα και επιζήμια εισαγωγή κερδοσκοπικών κεφαλαίων στη χώρα, πολύ περισσότερο που παράλληλα με την εισαγωγή εθνικού νομίσματος θα εφαρμοσθεί ουσιαστικός έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων από την χώρα στο εξωτερικό και αντιστρόφως, προς αποτροπή επιζήμιων μεθοδεύσεων σε βάρος του νομίσματος και της εθνικής οικονομίας.

Ο έλεγχος αυτός δεν θα έχει καμιά σχέση με τους σημερινούς περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές (CapitalControl) και την άντληση χρημάτων από τις τράπεζες. Αντίθετα, με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος οι συναλλαγές με τις τράπεζες, το άνοιγμα λογαριασμών και οι αναλήψεις θα είναι απόλυτα ελεύθερες και δεν θα τελούν υπό κανένα περιορισμό.

Δεν έχει την παραμικρή βάση η ευρώπληκτη προπαγάνδα η οποία διατείνεται ότι με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος θα ακολουθήσει ανεξέλεγκτη υποτίμηση του και ακόμα χειρότερα θα παρουσιαστούν, έτσι κι αλλιώς, ελλείψεις και μάλιστα τεράστιες, πρώτων υλών, φαρμάκων, πετρελαίου, τροφίμων κλπ. Πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα ο ισχυρισμός, που συχνά ακούγεται, πως η Ελλάδα δεν μπορεί να μεταβεί σε εθνικό νόμισμα γιατί δεν παράγει τίποτα.

Κατ’ αρχάς η διαδεδομένη πεποίθηση πως η Ελλάδα, παρά την μεγάλη παραγωγική υποβάθμιση που υπέστη ιδιαίτερα τα χρόνια του ευρώ, έχει καταντήσει παραγωγική έρημος, δεν είναι σωστή. Η Ελλάδα διαθέτει ακόμα, παρά τα βαριά πλήγματα που έχει υποστεί από τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την ευρωζωνική πίεση, μια αξιοσημείωτη παραγωγική βάση και σημαντικές υποδομές. Το εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος όχι μόνο επιβάλλεται αλλά και καθίσταται απόλυτα αναγκαίο ακριβώς για να ανακόψει την παραγωγική συρρίκνωση, να ενθαρρύνει την παραγωγική ανάκαμψη του τόπου σε όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και στο πλαίσιο ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού προτύπου.

Πέραν των πολλών άλλων, θα πρέπει να τονίσουμε ακόμα, ότι, μετά από πολλά χρόνια, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας, κυρίως λόγω μνημονιακών πιέσεων, είναι ισοσκελισμένο ή και πλεονασματικό. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα του εθνικού νομίσματος θα μπορεί, με τις συναλλαγματικές εισπράξεις που θα αποκομίζει από τις εξαγωγές της, το τουριστικό συνάλλαγμα και σειρά άλλων συναλλαγματικών εσόδων, να αποπληρώνει όλες τις εισαγωγές που πραγματοποιεί στα σημερινά επίπεδα. Και αυτή η θετική αποτίμηση θα καταστεί πιο ευνοϊκή αφού το εθνικό νόμισμα με την εισαγωγή του και την πολιτική που θα ακολουθήσουμε θα προσδώσει ώθηση στην παραγωγή και στις εξαγωγές της χώρας, ενώ θα μειώσει και θα υποκαταστήσει τις εξαγωγές με εγχώρια παραγόμενα αγαθά και προσφερόμενες υπηρεσίες. Τέλος ο συνδυασμός ισορροπημένου ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών και η εφαρμογή ουσιαστικών ελέγχων στις εισροές και εκροές κεφαλαίων, ιδίως για βραχυπρόθεσμες κερδοσκοπικές επενδύσεις περιορίζει σημαντικά τους κινδύνους κερδοσκοπικών επιθέσεων που θα μπορούσαν να θέσουν σε ανεπιθύμητη τροχιά το εθνικό μας νόμισμα, ενώ ευκαιριακές διακυμάνσεις στην ζήτηση και προσφορά εθνικού νομίσματος είναι διαχειρίσιμες με τα υπάρχοντα συναλλαγματικά αποθέματα. Αυτονόητο είναι ότι τα αποθέματα χρυσού της χώρας μας πρέπει να έλθουν και να φυλάσσονται στην πατρίδα μας.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΒΑΘΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ,

ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ

Με το παρόν φυλλάδιο επιχειρήσαμε να σκιαγραφήσουμε πολύ συνοπτικά την πορεία μετάβασης στο εθνικό νόμισμα με βάση το ριζοσπαστικό μας πρόγραμμα. Με το φυλλάδιο αυτό δεν κλείνουμε αλλά επιχειρούμε να δώσουμε μια νέα ώθηση στην επεξεργασία και την συζήτηση για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα, συζήτηση που στην ουσία δεν επετράπη να γίνει ποτέ από τα μέσα ενημέρωσης. Η επεξεργασία που καταθέτουμε δεν κλείνει αλλά ανοίγουμε ένα κεφάλαιο κοινωνικού διαλόγου για τη συνέχιση της.

Ο δρόμος του εθνικού νομίσματος στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, όπως αυτό που προτείνει η ΛΑ.Ε., ανταποκρίνεται στα συμφέροντα και τις προοπτικές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, πρώτα απ’ όλα της εργατικής τάξης και συνολικά του κόσμου της εργασίας. Εξυπηρετεί τις ανάγκες των ανέργων για την εξεύρεση δουλειάς με πλήρη δικαιώματα. Τα συμφέρονται της νεολαίας για ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας. Τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και των μικρομεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας, όποια δραστηριότητα κι ασκούν. Ο δρόμος του εθνικού νομίσματος στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, όπως αυτό που προτείνει η ΛΑ.Ε, θα πλήξει μόνο μια κεφαλαιακή ολιγαρχία συνδεδεμένη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή ιμπεριαλιστικά οικονομικά και πολιτικά κέντρα.

Αντίθετα, η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα και ένα μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα μετασχηματισμών με σοσιαλιστικό ορίζοντα, σαν και αυτό που προτείνουμε, είναι μια πορεία βιώσιμη, που διασφαλίζει την έξοδο από την κρίση, μειώνει δραστικά τις ανισότητες και την ανεργία και διαμορφώνει ένα νέο παραγωγικό και αποδοτικό οικονομικό πρότυπο.

Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος είναι μια πορεία συμμετοχής και μεγάλων ενωτικών εργατικών και λαϊκών αγώνων. Είναι μια πορεία μεγάλων οικονομικών και δημοκρατικών μετασχηματισμών. Είναι μια πορεία σύγκρουσης και ρήξης με τους νεοφιλελεύθερους κανόνες της ΕΕ, σύγκρουση και ρήξη που ανοίγει τις διαδικασίες, με την θέληση και τους αγώνες του λαού, για την αποδέσμευση και την έξοδο της χώρας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι, τέλος, μια πορεία εφαρμογής μιας νέας πολυδιάστατης στρατηγικής εξωτερικών και διεθνών οικονομικών προσανατολισμών, η οποία θα θωρακίζει και θα ενισχύει τους νέους δρόμους της χώρας.

Το έπαθλο της νικηφόρας αυτής πορείας θα είναι μια νέα Ελλάδα κυρίαρχη, ασφαλής, ανεξάρτητη, βαθύτατα δημοκρατική, κοινωνικά δίκαιη και ευημερούσα.

Μια Ελλάδα που για πρώτη φορά ο λαός της θα είναι κυρίαρχος στην χώρα μας και με συμμέτοχο τα νιάτα της πατρίδας μας, θα κτίζει ένα μέλλον αντάξιο των προσδοκιών τους.

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 1η Φεβρουαρίου στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων η εκδήλωση της Πανελλαδικής Πρωτοβουλίας “Όχι σε TTIP,CETA,TISA-Όχι στα μνημόνια” με θέμα “Η CETA τα μνημόνια και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας”.
Η εκδήλωση έγινε με αφορμή την επικείμενη συζήτηση και πιθανή ψήφιση στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο της CETA, μίας από τις διατλαντικές συμφωνίες που επιχειρούν να επιβάλλουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις για να αυξήσουν τα υπερκέρδη τους.
Κάτι που όπως τόνισαν όλοι οι ομιλητές, εάν γίνει, θα έχει πολύ αρνητικές συνέπειες και για τους λαούς και για το περιβάλλον και των Ευρωπαϊκών χωρών και του Καναδά: Θα καταργηθεί δηλαδή ουσιαστικά η δημοκρατία, θα απορρυθμιστούν οι εργασιακές σχέσεις και θα καταργηθούν τα εργασιακά δικαιώματα, ενώ θα απαξιωθούν τα εθνικά δικαστήρια, ΄με τη θέσπιση των “ρυθμιστικών αρχών”, όπως είναι ο ISDS. Παράλληλα θα υπάρξουν μεγάλοι κίνδυνοι για τη διατροφική υγεία, αφού θα καταργηθούν οι έλεγχοι στα τρόφιμα, θα πληγεί η τοπική και εθνική αγροτική παραγωγή, και θα υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές το περιβάλλον, το περιβάλλον ιδιαίτερα με την εφαρμογή του fracking. Εκτός όμως από αυτά η CETA και οι άλλες διατλαντικές συμφωνίες προβλέπου την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών και στερεί τα κράτη από τη χάραξη ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής και τους λαούς από βασικά αγαθά και υπηρεσίες.

Βέβαια για τη χώρα μας οι περισσότερες από τις προαναφερθείσες επιπτώσεις συμβαίνουν ήδη με την εφαρμογή των μνημονίων και ιδιαίτερα μετά από την νομική θέσπιση του υπερταμείου και της μετατροπής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕΣ)σε ανεξάρτητη αρχή (με βάση το νόμο και το υπερταμείο και η ΓΓΔΕΣ είναι ιδιωτικές εταιρείες που διευθύνονται από τους λεγόμενους “θεσμούς” δηλαδή τους εκπροσώπους των πολυεθνικών)

Στις επιπτώσεις λοιπόν και από την πιθανή εφαρμογή της CETA, αλλά και των εφαρμοζόμενων μηνμονίων σχετικά με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων αγαθών αναφέρθηκαν οι ομιλητές της εκδήλωσης που μίλησαν με τα ακόλουθα θέματα

Ο Μάκης Σταύρου, από την Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής με θέμα Τι είναι η CETA και ποια η σχέση της με τα μνημόνια

Η Μαρία Καδόγλου, από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Ερευνών με θέμα Η CETA, τα μνημόνια, η Ελντοράντο και οι εξορύξεις στη Χαλκιδική

Η Όλγα Σακαλή, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων με θέμα Η CETA, τα μνημόνια, και η εκποίηση των αρχαιολογικών χώρων και των ιστορικών μνημείων

Ο Γιάννης Τόλιος, από την Ενωτική ΑντιΜνημονιακή Συσπείρωση Οικονομολόγων με θέμα Οι οικονομικές πτυχές της CETA και

Ο Κώστας Λυμπέρης από το Συμμετοχικό Ενωτικό Κίνημα Εργαζομένων Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ (ΣΕΚΕΣ-ΕΥΔΑΠ) με θέμα Ο ρόλος της CETA και των μνημονίων στην εκποίηση του νερού

Από όλους τους ομιλητές επισημάνθηκε το γεγονός ότι αν και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευθεί προεκλογικά ότι δε θα ψήφιζε καμία από τις υπερατλαντικές συμφωνίες, υποχώρησε και σε αυτό το θέμα και ο υπουργός κ. Σταθάκης υπέγραψε τη CETA σε επίπεδο υπουργών Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μετά από τις ομιλίες ακολούθησε ενδιαφέρων διάλογος και συζητήθηκαν πολλά ερωτήματα σχετικά με τη CETA και την εφαρμογή της στη χώρα μας, ενώ ακούσθηκαν και εμπειρίες πολιτών και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, εκτός από τη Χαλκιδική.
Μία από αυτές ήταν από τα Τρίκαλα, όπου όπως τόνισε η εκπρόσωπός της Επιτροπής Αγώνα Ενάντια στο Φράγμα της Μεσοχώρας, η κυβέρνηση παρά τους αγώνες που έχουν δοθεί και με τη συμμετοχή πολλών σημερινών στελεχών της και παρά τις προεκλογικές της δεσμεύσεις εναντίον της εκτροπής του Αχελώου, τώρα επιμένει να καταστρέψει τη Μεσοχώρα, ένα από τα ωραιότερα χωριά των Τρικάλων, βυθίζοντάς την στο βάθος του φράγματος. Άλλη επίσης εμπειρία καταστροφής φυσικού τοπίου ακούσθηκε από εκπρόσωπο του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Ωρωπού, για τη συνεχιζόμενη μόλυνση του ποταμού. Ο ίδιος μάλιστα άκουσε έκπληκτος ότι ο κ Σταθάκης έχει υπογράψει τη CETA και δήλωσε ότι σαν μέλος των Οικολόγων Πράσινων θα έθετε το θέμα στο κόμμα του.

Το συντονισμό της εκδήλωσης έκανε ο δημοσιογράφος Νίκος Κλέτσας



 

stopttipstopmnimonia.blogspot.gr --fb Stopttip Stopmnimonia

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, του μεγαλύτερου γεγονότος στην ανθρώπινη ιστορία.

Με αυτή την αφορμή, το Ξεκίνημα Θεσ/νίκης θα διοργανώσει σειρά εκδηλώσεων σε συγκεκριμένες ημερομηνίες σε μια προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανή η ιστορική μνήμη, να αποκαλυφθεί η πολλαπλή παραχάραξη των γεγονότων, και να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα για το σήμερα.

Η πρώτη από αυτές τις εκδηλώσεις θα γίνει το Σάββατο 11 Φλεβάρη, στις 7μμ στο χώρο TAKIM (Κατούνη 25) με θέμα:
"Φλεβάρης: έτσι ξεκίνησε το 1917"

​Την εισήγηση θα κάνει ο Παναγιώτης Βογιατζής
τακτικός συνεργάτης του περιοδικού Μαρξιστική Σκέψη

κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα προβληθεί οπτικοακουστικό υλικό με στιγμιότυπα από τα γεγονότα

Στο χώρο θα λειτουργήσει και βιβλιοπωλείο με μεγάλη γκάμα τίτλων για την ρώσικη επανάσταση του 1917.Το ΤΑΚΙΜ θα παραμείνει ανοιχτό και μετά το τέλος της εκδήλωσης


Περισσότερα κείμενα και αναλύσεις σχετικά με το 1917 μπορείτε να δείτε στο http://1917.xekinima.org/ και στο 1917: η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο

Διοργάνωση: 
Ξεκίνημα - Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση
http://www.xekinima.org/

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καλεί  την Υπουργό ΥΠΠΟΑ  κ. Λ. Κονιόρδου  να  μη  συναινέσει να ακρωτηριαστούν, κατά τη διάρκεια της θητείας της, Δημόσια Μουσεία με την εκχώρηση δομών τους σε άλλους φορείς, όπως συμβαίνει με τη Συλλογή Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων του «Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων - Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη» που πρόκειται να εκχωρηθεί στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την καλούμε να αποσύρει, έστω και την ύστατη ώρα, τη σχετική διάταξη από το σχέδιο νόμου «Ρύθμιση θεμάτων του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας και άλλες διατάξεις» του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (άρθρο 19, παρ. 15). Ιδιαίτερα μάλιστα καθώς η προτεινόμενη διάταξη κατατέθηκε αιφνιδιαστικά χωρίς να έχει προηγηθεί κανενός είδους διάλογος με υπηρεσιακούς ή επιστημονικούς φορείς και εκπροσώπους των εργαζομένων, λίγες μέρες μετά την κοινοποίηση στους εργαζομένους του Υπουργείου, από το ίδιο το Γραφείο της, του σχεδίου νέου Οργανισμού του ΥΠΠΟΑ, όπου προβλέπεται, εντελώς αντίθετα με την προτεινόμενη τώρα ρύθμιση, η διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος, δηλαδή η λειτουργία της Συλλογής Φοίβου Ανωγειανάκη ως Τμήματος του ΜΕΛΤ. Τι ακριβώς έχει αλλάξει και ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται με την αιφνιδιαστική αυτή μεταστροφή;

Το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν προκύπτει ούτε από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το επίμαχο σχέδιο νόμου ούτε από κάποιο άλλο συνοδευτικό έγγραφο ή έκθεση ο λόγος για τον οποίο γίνεται η συγκεκριμένη εκχώρηση στο ΕΚΠΑ. Δεν είναι ότι προβάλλεται ένας μη πειστικός λόγος. Δεν προβάλλεται κανένας απολύτως λόγος. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη και άκρως εκκωφαντική σιωπή.

Συγχρόνως, η επίμαχη ρύθμιση δεν διασφαλίζει με κανένα τρόπο την εύρυθμη λειτουργία της Συλλογής, αφού δεν περιέχει καμία πρόβλεψη για το προσωπικό και τους πόρους που θα διατεθούν από το ΕΚΠΑ για τη λειτουργία του μουσείου. Είναι εξ άλλου γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ πώς πασχίζουν να επιβιώσουν τα ήδη υπάρχοντα μουσεία του ΕΚΠΑ.

Εν ολίγοις, η κα Κονιόρδου προσυπογράφει ως Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού μια διάταξη η οποία επιφέρει δυσμενείς συνέπειες στη διάρθρωση του Υπουργείου, χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας σχετικός διάλογος με το ανθρώπινο δυναμικό του υπουργείου, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να αιτιολογήσει τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης και μάλιστα στην πιο άκαιρη χρονική στιγμή. Διασπάται η ενότητα του μεγαλύτερου δημόσιου μουσείου λαϊκής τέχνης τη στιγμή ακριβώς που επίκειται η μεταστέγαση του στην υπέροχη «Αυλή των Θαυμάτων», γεγονός που από μόνο του είναι ικανό να δώσει μια νέα δυναμική στη λειτουργία του μουσείου και στην αλληλεπίδρασή του με την κοινωνία. Πρόκειται για μια αστόχαστη κίνηση εκούσιας συρρίκνωσης του έργου του ΥΠΠΟΑ που δεν είναι συμβατή με την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, όπως κι αν το προσεγγίσει κανείς.

Να έχει υπόψη της η κ. Κονιόρδου ότι κάθε πράξη περιστολής του έργου του ΥΠΠΟΑ βαραίνει όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την ίδια προσωπικά, όπως άλλωστε και κάθε προσπάθεια ακύρωσης στην πράξη του Αρχαιολογικού Νόμου ή παραγκωνισμού του έργου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.