Η Ανατολική Μεσόγειος είναι η μοναδική κλειστή θάλασσα που συνδέεται και με τις τρεις ηπείρους της παγκόσμιας ηπείρου, της Αφροευρασίας. Αποτελεί, εκτός από τον στρατηγικότερο κόμβο μεταφορών και ενέργειας, και χώρο έντονης πολιτισμικής, οικονομικής και γεωπολιτικής αλληλεπίδρασης. Γι' αυτό θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για τις παγκόσμιες δυνάμεις, όσο και για τις περιφερειακές, που βρέχονται από αυτήν, όπως η Τουρκία. Η Άγκυρα, καθώς επιδιώκει να ισχυροποιήσει τη θέση της ως περιφερειακή δύναμη, φιλοδοξώντας  μάλιστα να μετατραπεί κάποια στιγμή και σε «παγκόσμια δύναμη» θεωρεί ότι, μέσω της Ανατολικής Μεσογείου και της θαλάσσιας στρατηγικής της, πρέπει «να ανοίξει τους ορίζοντες της σε δυναμικού χαρακτήρα, μεγάλης κλίμακας και παγκόσμιας εμβέλειας πολιτικές» (Αχμέτ Νταβούτογλου, Το Στρατηγικό Βάθος, σελ. 237) και όχι απλά εκμεταλλευόμενη τα όποια ενεργειακά κοιτάσματα, σε θαλάσσιες περιοχές που η ίδια θεωρεί ότι της ανήκουν.
 
Το «δίκαιο του ισχυρού» και οι «αδύναμοι κρίκοι»

Το πρόσφατο Μνημόνιο το οποίο υπέγραψε η Τουρκία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, που αν και διεθνώς αναγνωρισμένη εκπροσωπεί ένα μονάχα τμήμα της Λιβύης, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στους γνώστες της θαλάσσιας στρατηγικής της Άγκυρας. Αποτελεί μια εξέλιξη της γεωστρατηγικής αντίληψης της  Άγκυρας περί «ζωτικών συμφερόντων» στην Ανατολική Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας την αναχρονιστική αντίληψη για το «δίκαιο της ισχύος» ή θεωρώντας πως «η ισχύς παράγει δίκαιο», όπως έκαναν άλλωστε και όλες οι Δυτικές δυνάμεις μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα. Καταστρατηγώντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου ή χρησιμοποιώντας το κατά το δοκούν, επιχειρεί να χαράξει ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο και στο Αιγαίο με βάση το «δίκαιο του ισχυρού», θεωρώντας την Ελλάδα και την Κύπρο ως «αδύνατους κρίκους» και, ειδικά την Κύπρο, «κράτος περιορισμένης ισχύος».

^{Χάρτης τουρκικών διεκδικήσεων}

Για την Τουρκία αυτό δεν είναι μόνον ζήτημα «ζωτικού χώρου», εκμετάλλευσης φυσικών και ενεργειακών πόρων, αλλά και γενικότερο ζήτημα «γεωπολιτικής αναβάθμισης», και γενικότερα γοήτρου σχετικά με την αυτοεικόνα που έχει για τη δυνατότητα προβολής της ισχύος της, τόσο περιφερειακά, όσο και παγκόσμια. Διότι τις εντάσεις της με την Ελλάδα, αλλά και τη Συρία, η Τουρκία τις θεωρεί κάτι σαν προθέρμανση, «σα να προπονείται ο παλαιστής βαρέων βαρών να αντιμετωπίσει κατηγορίες μεσαίων βαρών» (Αχμέτ Νταβούτογλου, Το Στρατηγικό Βάθος, σελ. 235). Και η Τουρκία έχει μάθει να θεωρεί τον εαυτό της ως κατηγορία «βαρέων βαρών» κι εν δυνάμει παγκόσμιο πρωταθλητή.

«Πρώτος σας στόχος η Μεσόγειος…»

Έχοντας κατεξοχήν ηπειρωτικό υπόβαθρο η σημερινή γεωπολιτική της Τουρκίας έχει την τάση ν’ αποσυνδέει τη θάλασσα και τη ναυτική ισχύ, από το ευρύτερο γεωφιλοσοφικό της πλαίσιο και να την αντιμετωπίζει μηχανιστικά. Αυτό φαίνεται κι απ’ τον τρόπο με τον οποίο η γεωπολιτική της Τουρκίας αντιλαμβάνεται την Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο: τα θεωρεί «ζωτικό χώρο» (Lebensraum) προβολής κι επέκτασης της ισχύος της. Σύμφωνα μ’ αυτήν τη γεωπολιτική θεώρηση η δυτική Ανατολία και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι αδιάσπαστα. Οι Τούρκοι θεωρούν τα ανατολικά νησιά του αρχιπελάγους «γεωλογική προέκταση» της Ανατολίας, διάσπαρτα χερσαία κομμάτια της, καθώς επίσης «οχυρά» και «πύργους», που την προστατεύουν από θαλάσσιους εισβολείς. Θεωρούν ότι ο κύριος όγκος των τουρκικών εδαφών της Ανατολίας εκτείνεται και στον υποθαλάσσιο χώρο φτάνοντας ως το δυτικό Αιγαίο. Γι’ αυτούς η Μικρά Ασία έχει ενιαία γεωπολιτική ταυτότητα, που εισχωρεί εντελώς «φυσικά» στο άναρχο αρχιπέλαγος σαν να σκοπεύει να το τιθασεύσει.

Από την εποχή που ο Κεμάλ έβαλε την ταφόπλακα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και θεμελίωσε την Τουρκική Δημοκρατία πάνω σε Δυτικά κρατικιστικά κι εθνικιστικά πρότυπα, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επιχειρεί να συνδυάσει ηπειρωτικές και ναυτικές γεωπολιτικές θεωρήσεις, με βάση το μοντέλο της Γερμανίας του Κάιζερ στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Γερμανία του Κάιζερ είχε αντιληφθεί ότι μόνο μ’ ένα ισχυρό πολεμικό ναυτικό και με πρόσβαση στις ανοικτές θάλασσες είχε ελπίδες να διεκδικήσει ρόλο μεγάλης δύναμης. Το ίδιο και ο γερμανοτραφής Ατατούρκ, που συμβούλευσε τους συμπατριώτες του: «Πρώτος σας στόχος η Μεσόγειος…»
 
«Το μέλλον της Τουρκίας έγκειται στη θάλασσα. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να γίνει μεσογειακό έθνος»

Ο θεμελιωτής της σύγχρονης Τουρκίας θεωρούσε ζωτικής σημασίας την απρόσκοπτη πρόσβαση της χώρας του στις ανοικτές θάλασσες, επειδή μέσω αυτών πίστευε ότι θα συνδεόταν ταχύτερα με τα συμφέροντα των ναυτικών δυνάμεων της Δύσης κι έτσι η εισαγωγή του Δυτικού εκσυγχρονιστικού μοντέλου, άρα και του ορθολογισμού, θα γινόταν ταχύτερα στον τουρκικό λαό, που παράμενε ακόμη δέσμιος μιας θρησκείας που εφηύρε ένας «αμαθέστατος νομάδας» (Μωάμεθ).

Μετά τον Κεμάλ η θάλασσα και ιδιαίτερα το Αιγαίο απέκτησε άλλη αξία για την Τουρκία. Δε θεωρούνταν πλέον τμήμα του Dar al Islam, όπως την περίοδο ακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ένας φυσικός χώρος σύνδεσης της ηπειρωτικής Τουρκίας με τις, σύμμαχες πλέον, ναυτικές δυνάμεις της Δύσης και συνεπώς με το Δυτικό γεωπολιτισμικό οικοδόμημα. Για να γίνει εφικτή αυτή η σύνδεση θα έπρεπε η Τουρκία να αποκτήσει ναυτική ισχύ και οι Τούρκοι να γίνουν «μεσογειακό» έθνος: «Το μέλλον της Τουρκίας έγκειται στη θάλασσα. Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να γίνει μεσογειακό έθνος» (Ιλχαμί Σανκάκ, τέως Υπουργός Εξωτερικών, 1974). Όμως αυτοί οι στόχοι της Τουρκίας προσέκρουαν στην αυξανόμενη κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Μ’ αυτήν την οπτική η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου (1947), η προσπάθεια για Ένωση της Κύπρου (1955) και το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, ερμηνεύονται ως απόπειρα γεωπολιτικού «στραγγαλισμού» της Τουρκίας. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Χασάμ Ισίκ, πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας: «Όλο το έθνος εξαρτάται από την ελληνική πίεση, που προσπαθεί να στραγγαλίσει τη χώρα, περικυκλώνοντας την Τουρκία από τα δυτικά κι εμποδίζοντας την πρόσβασή της προς τη Μεσόγειο…» Αυτό βέβαια είναι υπερβολικό, εφόσον η Τουρκία έχει σήμερα 7.200 χλμ. ακτών και μόλις το 1/5 από αυτές βρίσκονται στο Αιγαίο. Άρα δεν τίθεται θέμα «αποπνιγμού», αλλά εξασφάλισης επιπλέον «ζωτικού χώρου» για μια χώρα, όπου οι ρυθμοί πληθυσμιακής αύξησης παραμένουν ακόμη σε υψηλά επίπεδα.
 
Η τουρκική «οικοπεδοφαγική» αντίληψη

Αρχικά η Τουρκία κινούνταν στα πλαίσια μιας «οικοπεδοφαγικής» αντίληψης, που έβλεπε τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ως φυσική προέκταση της ηπειρωτικής ενδοχώρας, ως ένα ημιβυθισμένο τμήμα της Ανατολίας, που βρισκόταν πάντα σε στενή εξάρτηση με τη χερσαία μάζα της. Πιστή ακόμη στο χερσαίο γεωπολιτικό προσανατολισμό η Τουρκία αδυνατούσε ν’ αντιληφθεί τη ναυτική ισχύ και γενικότερα τη «θαλάσσια ισχύ» ως βασικό παράγοντα διασύνδεσης με το ευρύτερο Δυτικό γεωπολιτισμικό σύστημα. Από την άλλη θεωρούσε ότι η Ελλάδα, ως ναυτική δύναμη, εμφορείται από άκρατες ιμπεριαλιστικές διαθέσεις και διεκδικούσε μονοπωλιακή διαχείριση του θαλάσσιου χώρου. Για την ηπειρωτική Τουρκία, επειδή οι Έλληνες μπορούν και ατενίζουν από την Πελοπόννησο τρεις θάλασσες (Αιγαίο, Ιόνιο και Μεσόγειο) θεωρούν ότι δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα και συνεπώς όρια στην επέκτασή τους!
 
Το Αιγαίο είναι η «γεωπολιτική καρδιά» της Ελλάδας

Το παράδοξο όμως είναι ότι, ενώ οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται το τεράστιο ειδικό βάρος της ελληνικής «θαλάσσιας ισχύος», εντούτοις συνεχίζουν να ερμηνεύουν τη γεωστρατηγική της Μεγάλης Ιδέας με βάση το χερσαίο επεκτατικό μοντέλο. Στα πλαίσια αυτής της ηπειρωτικής οπτικής Τούρκοι ιστορικοί επιχείρησαν να ερμηνεύσουν αναδρομικά τη Μεγάλη Ιδέα ως στρατηγική προσπάθεια μιας μικρής ναυτικής κατά τα άλλα δύναμης (Ελλάδα του 19ου αιώνα) να κατακτήσει σε πρώτη φάση ένα συμπαγή ηπειρωτικό κορμό (από την Πελοπόννησο μέχρι και τη Μακεδονία), ο οποίος θα λειτουργούσε ως «Heartland», και στη συνέχεια να προσπαθήσει να ελέγξει τον «περιμετρικό δακτύλιο» των νησιωτικών συμπλεγμάτων...

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική. Η γεωστρατηγική της Μεγάλης Ιδέας λάμβανε ως δεδομένο ότι το Αιγαίο αποτελεί τη διαχρονική γεωπολιτική «καρδιά» του Ελληνισμού. Στόχος άμεσης προτεραιότητας θεωρούνταν η απελευθέρωση της Κρήτης, που αποτελεί όχι μόνο το κλειδί για τον έλεγχο του Αιγαίου, αλλά και των θαλάσσιων μεταφορών στην ανατολική Μεσόγειο, σε μια εποχή που η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ αναβάθμιζε γεωστρατηγικά την περιοχή. Η κατάληψη της Κρήτης θεωρούνταν το πρώτο βήμα για στρατηγική και οικονομική κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο, η οποία θα οδηγούσε σταδιακά στην απελευθέρωση όλων των παράκτιων περιοχών όπου κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο. Η ουσία είναι ότι η ελληνική γεωπολιτική θεώρηση αντιλαμβάνεται τη θάλασσα ως κέντρο, ενώ για την Τουρκία το κέντρο βρίσκεται πάντα στην ξηρά.
 
Η απόκτηση ναυτικού «ανοικτής θαλάσσης» από την Τουρκία

Στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Τουργκούτ Οζάλ η Τουρκία επιχείρησε ένα είδος υπέρβασης του χερσαίου προσανατολισμού της, προσπαθώντας να συγκροτήσει μια ναυτική στρατηγική που θα της επέφερε μακροπρόθεσμα το γεωστρατηγικό έλεγχο ολόκληρης της ανατολικής Μεσογείου. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής έγινε μια προσπάθεια στρατηγικής διείσδυσης στο Αιγαίο με παράλληλη αμφισβήτηση τω κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, επιχειρήθηκε ο εξοπλισμός του πολεμικού ναυτικού της χώρας με προηγμένα σκάφη, η ανάπτυξη του εμπορικού ναυτικού αλλά και του παραθαλάσσιου τουρισμού. Ταυτόχρονα οι παράλιες περιοχές της Τουρκίας απέκτησαν μεγάλη οικονομική και δημογραφική σημασία, καθώς συγκέντρωσαν σταδιακά το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού της χώρας (υπολογίζεται ότι πάνω από το 60% του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας ζει μέσα σε μια παράλια ζώνη 100 χλμ. από τις ακτές).

Η Τουρκία προσπάθησε να επωφεληθεί «επαρκώς» από τις θάλασσές της. Άρχισε ν’ αντιλαμβάνεται, όντας πλέον σημαντική εξαγωγική και εισαγωγική δύναμη, και την ιδιαίτερη σημασία της διακίνησης των εμπορευμάτων της μέσω της θάλασσας. Ο στόχος της Τουρκίας είναι πλέον η απόκτηση «θαλάσσιας ισχύος», που θεωρείται συνάρτηση της ναυτικής ισχύος, της αύξησης της εμπορικής ναυτιλίας, του ελέγχου γεωστρατηγικών σημείων και με την εξασφάλιση απρόσκοπτης πρόσβασης στις ανοικτές θάλασσες. Βέβαια, πρώην ανώτατοι αξιωματούχοι του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας, όπως ο Στ. Ντερβίσογλου, πηγαίνουν ακόμη μακρύτερα και οραματίζονται ένα πολεμικό ναυτικό «ανοικτής θάλασσας» που θα έχει παγκόσμια εμβέλεια και θα λειτουργεί ως μέσο προβολής της τουρκικής ισχύος σε όλους τους ωκεανούς του πλανήτη!

Επειδή ωστόσο η Τουρκία αδυνατεί να ανταγωνιστεί την Ελλάδα στη «θαλάσσια ισχύ» (στο εμπορικό ναυτικό η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στην 1η θέση) και αντιλαμβάνεται ότι το κόστος ενός ισχυρού πολεμικού ναυτικού είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το γόητρο που παρέχει, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι το Αιγαίο δεν είναι ο κατάλληλος χώρος άμεσης προβολής της ισχύος της, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια, όντας στο κέντρο ενός ασταθούς γεωπολιτικού περιβάλλοντος, έχει ανάγκη από ένα σταθερό χώρο σύνδεσης με τις ναυτικές δυνάμεις της Δύσης.
 
Η στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» και Αιγαίο

Έτσι οι Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί μιλούν πλέον ανοικτά για τη «Γαλάζια Πατρίδα» στην Αν. Μεσόγειο, εκτάσεως 145.000 τ,χλμ,, που θεωρούν ότι δικαιωματικά τους ανήκει, ως προέκταση του χερσαίου όγκου της Τουρκίας, ως χώρας με το μεγαλύτερο μήκος ακτογραμμών στη συγκεκριμένη περιοχή.

Επίσης κάνουν λόγο για το Αιγαίο ως «θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας», ως «γέφυρα» που ενώνει τους δύο λαούς, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ακριβής χάραξη των θαλάσσιων συνόρων δεν είναι κάτι που προέχει. Προτείνουν συμφωνίες οικονομικής, ενεργειακής και πολιτιστικής συνεργασίας σε τομείς όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές κ.ά. προκειμένου να καταστεί το Αιγαίο ένας χώρος αλληλεξάρτησης των δύο χωρών στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Ανομολόγητος φυσικά στόχος τους είναι η συνεκμετάλλευση και η συνδιαχείριση του αρχιπελάγους, σε αντίθεση με την Αν. Μεσόγειο, την οποία θεωρούν αποκλειστικά δική τους.

Το ζητούμενο για την Τουρκία είναι, εκτός του να λάβει δυσανάλογα μεγάλα ποσοστά από το «πακέτο» εκμετάλλευσης του Αιγαίου, να έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στο αρχιπέλαγος, δηλαδή να μη χρειάζεται «διαβατήριο» για να το διασχίσει, έτσι ώστε να θεωρείται ναυτική δύναμη ανοικτής θάλασσας, όπως και οι περισσότερες δυνάμεις της Δύσης.
 
Η θεωρία της «στρατηγικής περικύκλωσης» της Τουρκίας

Οι Τούρκοι από την άλλη θεωρούν τη Μικρά Ασία «εθνική εστία» τους και διακατέχονται από τη φοβία ότι επειδή μια φορά στο παρελθόν ο ελληνικός «ιμπεριαλισμός» απείλησε την εστία τους, μπορεί σε ενδεχόμενη μελλοντική αδυναμία τους να χρησιμοποιήσει τις «φυσικές προεκτάσεις» της Μικρά Ασίας, δηλαδή τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ως βατήρες για το πήδημα σ’ αυτήν.

Οι ίδιοι αντιλαμβάνονται τη σημερινή κατάσταση, δηλαδή το γεγονός ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του ανατολικού Αιγαίου ενώ βρίσκεται τόσο κοντά στην Τουρκία ανήκει στην Ελλάδα, ως «γεωγραφική ανωμαλία», σαν ένα είδος «αδικίας», απόρροια της έλλειψης τουρκικού στόλου το 1922 στη διάρκεια του «εθνικοαπελευθερωτικού» τους αγώνα, και ως τέτοια πρέπει να «διορθωθεί». Όπως και να ’χει η σημερινή Τουρκία αισθάνεται ανασφαλής με τόσα ελληνικά νησιά στο προαύλιό της, όχι μόνον επειδή τα νησιά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις εναντίον της, αλλά κι επειδή δεν αφήνουν την ενδοχώρα ν’ «αναπνεύσει»!

Είναι σαφές ότι η γεωπολιτική θεώρηση της Τουρκίας, που κάνει λόγο για στρατηγική περικύκλωσης και για «στραγγαλισμό» εκ μέρους της Ελλάδας, αντιλαμβάνεται το Αιγαίο ως βατήρα επέκτασης του «απόλυτου στοιχείου» της Ανατολής και όχι ως χώρο με ιδιαίτερη γεωφιλοσοφική ταυτότητα, η οποία βασίζεται στην επίδραση του θαλάσσιου στοιχείου πάνω στο ανθρώπινο πολιτισμικό οικοδόμημα.
 
Το «τόξο» και το... «βέλος»

Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου «η ιστορική σώρευση των Τούρκων κατά την κατεύθυνση Ανατολής - Δύσης, η σχέση μεταξύ Ασίας και Ευρώπης μοιάζει στη σχέση του τόξου με το βέλος. Όσο περισσότερο τεντωθεί το τόξο, με τόση μεγαλύτερη ταχύτητα θα εκτοξευθεί το βέλος προς τα εμπρός».

Αυτό που θα ήθελε η Ερντογανική Τουρκία είναι να εδραιώσει τη θέση της στην Εγγύς Ανατολή, να απαλλαχθεί αν γίνεται από το «κουρδικό αγκάθι», έτσι να τεντώσει ακόμη μια φορά το «ασιατικό τόξο» ώστε το «βέλος» του να διεισδύσει βαθύτερα στη Μεσόγειο και στη Δύση γενικότερα.

Η σημερινή Τουρκία του «σουλτάνου» Ερντογάν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να εισέλθει πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μέλη της οποίας είναι στην πλειοψηφία τους ναυτικές δυνάμεις, που αντιλαμβάνονται ωστόσο τη θάλασσα όχι απλά ως χώρο προβολής ισχύος κι εκμετάλλευσης αλλά ως το υπόβαθρο μιας ευρύτερης πολιτισμικής εξέλιξης, που ωθεί προς τη φιλελεύθερη ανθρωποκεντρική δημοκρατία και τον ορθολογισμό. Ωστόσο η ερντογανική Τουρκία έχει απομακρυνθεί έτη φωτός από αυτή την αντίληψη, επιστρέφοντας σε ιμπεριαλιστικές λογικές του 19ου αιώνα.
 

* Ο Γιώργος Στάμκος είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος

πηγή :// tvxs //

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου

Κεντρικό θέμα:

Συμφωνία ισοδύναμη με

τετελεσμένα πολέμου

Καταπατά βίαια και προκλητικά την ελληνική κυριαρχία η «συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης» • Οδηγούμαστε σε μεγάλη εθνική κρίση • Διαψεύδονται όλες οι καθησυχαστικές αυταπάτες του πολιτικού κόσμου • Αναγκαία όσο ποτέ η ταχύτατη και ριζική αλλαγή πλεύσης

editorial

Μεγάλο ζώο η αγελάδα!

Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ διαβάστε:

Δύο σημαντικά γεγονότα

Η Σύνοδος Κορυφής της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και ο «καθορισμός» ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης –που καταπατά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας– είναι δύο σημαντικά γεγονότα που είναι αλληλένδετα και θα καθορίσουν αρκετά την πορεία της χώρας μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

του Νίκου Ταυρή

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μπροστά σε μια εθνική κρίση

του Ρούντι Ρινάλντι

Η Ευρώπη ψυχορραγεί

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Ανταπόκριση από Κύπρο: Η ανοχή για Κύπρο έφερε την Τουρκία στην... Κρήτη

του Κώστα Βενιζέλου

Τι δείχνουν οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά

του Κώστα Δημητριάδη

Ανέλαβε καθήκοντα η νέα Κομισιόν

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υπόσχεται ασφάλεια, περιβαλλοντισμό και... ανεργία

Τρεις επισημάνσεις για το προσφυγικό/μεταναστευτικό

του Δημήτρη Γκάζη

Ο σεισμός στην Αλβανία και οι πολιτικές του ρωγμές

του Γιώργου Κυριακού

Τι φέρνει ο νέος φορολογικός νόμος

του Παύλου Δερμενάκη

11 χρόνια μετά...

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και το σήμερα

του Σπύρου Παναγιώτου

ΔΙΕΘΝΗ

Μπρα ντε φερ στη Λατινική Αμερική

τoυ Γιώργου Αναστασίου

Μια ματιά στην ευρύτερη γειτονιά μας

Κείμενα-Επιμέλεια: Ερρίκος Φινάλης

Στη στήλη της επιστήμης και της κοινωνίας

Ευρωπαϊκό δικαστήριο: Κυρώσεις 5 εκατ. ευρώ για κατασκευή αιολικού πάρκου χωρίς εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Στη στήλη Εν τέλει

Cybertruck και σύγχρονη αισθητική

του Ανδρέα Κυράνη

ΑΝΑΛΥΣΗ

Πού οφείλεται το οικονομικό πλεονέκτημα και ποιος φαίνεται να το κερδίζει

του Νίκου Προγούλη

Η Ιστορία κινείται με το νερό και τη φωτιά

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του σκηνοθέτη Άγγελου Σιδεράτου στον Νίκο Ταυρή

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γκρίζες στατιστικές

Για την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την υγεία στην Ελλάδα

των Χριστόδουλου Δολαψάκη & Μανώλη Μούστου

Τα βουνά στην Ιστορία

του Γιάννη Σχίζα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ευρωπαϊκή Ένωση και σοσιαλισμός

Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης

Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους

Ανταπόκριση της Ιφιγένειας Καλαντζή

Όσοι αγαπιούνται...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της συγγραφέως Βικτώρια Χίσλοπ στον Κώστα Στοφόρο

Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ:

Ευρώπη στο μεσοπόλεμο: Δημοκρατία, φασισμός και αποικιοκρατία (Μέρος Στ’)

του Στέλιου Ελληνιάδη

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Carlos Latuff, John Antóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.

Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε την στα περίπτερα

Η έλλειψη προσοχής, δηλαδή και η χρήση τηλεφώνου κατά τη διάρκεια της οδήγησης, η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών, η υπερβολική ταχύτητα και η υπνηλία αποτελούν βασικές απόψεις οδηγών για τις κύριες αιτίες των θανατηφόρων ατυχημάτων στους δρόμους της Ευρώπης και κατ' επέκταση της Ελλάδας. Αυτό αναφέρει έρευνα του Ευρωβαρόμετρου σχετικά με την οδηγική ασφάλεια σε συνεργασία με το ίδρυμα Fondation Vinci Autoroutes στην οποία συμμετείχαν 12.418 ερωτηθέντες από τη Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ισπανία, Μ. Βρετανία, Ιταλία, Σουηδία, Πολωνία Κάτω Χώρες, Σλοβακία και Ελλάδα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν όσον αφορά τον μέσο όρο στην Ευρώπη, ότι τουλάχιστον ένας στους δύο οδηγούς μιλάει στο κινητό του κατά τη διάρκεια της οδήγησης(54%), ποσοστό μειωμένο κατά 3% σε σχέση με το 2017. Μειωμένα κατά 7%, σύμφωνα πάντα με τις απόψεις ερωτηθέντων οδηγών, είναι τα ποσοστά για την οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών ή αλκοόλ σε σχέση με το 2017. Παρά την μείωση το 49%, δηλαδή σχεδόν ένας στους δύο οδηγούς, οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών. Την άποψη ότι η υπερβολική ταχύτητα αποτελεί έναν από τους βασικότερους παράγοντες θανατηφόρων ατυχημάτων έχει το 43% των ερωτηθέντων. Η υπνηλία αποτελεί μια ακόμη αιτία ατυχημάτων στους δρόμους, καθώς το 6% των ερωτηθέντων (το ποσοστό είναι μειωμένο κατά 2% σε σχέση με το 2017) θεωρεί την υπνηλία βασική αιτία ατυχήματος.

Αναλύοντας το προφίλ των ερωτηθέντων διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό έλλειψης προσοχής, δηλαδή το να μιλάει στα κινητά τηλέφωνα, σύμφωνα με τις απόψεις των ερωτηθέντων, το έχουν οι Ολλανδοί με 80% και τους ακολουθούν οι Ιταλοί με 72% και οι Ισπανοί με 60%. Πιο τυπικοί σε αυτό το θέμα αποδεικνύονται οι Πολωνοί με ποσοστό 30%, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται πάνω από τον μέσο όρο (54%) με ποσοστό 57%.

Η χώρα που έχει την άποψη ότι οι οδηγοί της κυκλοφορούν υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών είναι η Γερμανία με 67% και την ακολουθεί η Πολωνία με 59% και η Ισπανία με 58%. Πιο σωστοί οδηγοί σε αυτή την κατηγορία αποδεικνύονται οι Βρετανοί με 38%, ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 46%, μειωμένο κατά 8% σε σχέση με το 2017.

Οι Πολωνοί σύμφωνα με την άποψη των ερωτηθέντων είναι «γρήγοροι» οδηγοί, καθώς το 68% των οδηγών ξεπερνάει το επιτρεπτό όριο ταχύτητας και τους ακολουθούν οι Γερμανοί με 53%. Πιο προσεκτικοί οδηγοί αποδεικνύονται οι Ολλανδοί με 15% και οι Γάλλοι με 35%. Πάνω από τους μισούς (52%) οι Έλληνες «πατούν γκάζι» ξεπερνώντας το επιτρεπτό όριο ταχύτητας, ποσοστό αυξημένο κατά 10% σε σχέση με το 2017.

Πιο υπναράδες στο τιμόνι αποδεικνύονται οι Σουηδοί, καθώς υπάρχει η άποψη ότι το 10% των οδηγών «κοιμάται» στο τιμόνι και τους ακολουθούν τόσο οι Γάλλοι, όσο και οι Γερμανοί με 9%. Οι Έλληνες αποδεικνύονται πιο τυπικοί, καθώς κατέχουν την καλύτερη θέση στην Ευρώπη με ποσοστό μόλις 2%, ποσοστό που είναι μειωμένο κατά 3% σε σχέση με το 2017, όταν σήμερα ο μέσος όρος των ερωτηθέντων στην Ευρώπη είναι 6%.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, την άποψη ότι η υπερβολική ταχύτητα αποτελεί την κύρια αιτία των θανατηφόρων ατυχημάτων στους αυτοκινητοδρόμους έχει το 44% των ερωτηθέντων και ακολουθεί με 40% ως βασική αιτία η έλλειψη προσοχής. Η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών καταλαμβάνει το 24% και η υπνηλία το 20%. Αξιοσημείωτο είναι ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των ερωτηθέντων που πιστεύει ότι οι οδηγοί κυκλοφορούν στους ευρωπαϊκούς δρόμους χωρίς να δείχνουν την δέουσα προσοχή, λόγω του γεγονότος ότι όλο και περισσότεροι οδηγοί μιλούν στο κινητό τους τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της οδήγησης.

Στην Ελλάδα υπάρχει η άποψη ότι κύρια αίτια των θανατηφόρων ατυχημάτων στους αυτοκινητοδρόμους αποτελεί η υπερβολική ταχύτητα η οποία έχει και τα πρωτεία με ποσοστό 58% και βρίσκεται στην ίδια θέση με την Γερμανία. Κάτω από τον μέσο όρο (40%) είναι η άποψη ότι ένα ακόμη σοβαρό αίτιο για θανατηφόρο ατύχημα αποτελεί η έλλειψη προσοχής (31%). Το 24% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών αποτελεί βασική αιτία ατυχήματος. Τέλος, το θέμα της υπνηλίας αποτελεί άλλη μια αιτία θανατηφόρου ατυχήματος αγγίζοντας την άποψη του 8% των Ελλήνων, όταν το ποσοστό για τους Γάλλους βρίσκεται στο 41%, για τους Γερμανούς στο 26% και των Βρετανών στο 23%.



ΑΠΕ

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανέπτυξαν το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι που μπορεί να λαμβάνεται μόνο μια φορά το μήνα. Η κάψουλα, που δοκιμάστηκε με επιτυχία σε πειραματόζωα (θηλυκούς χοίρους), διαλύεται αργά στο στομάχι και απελευθερώνει συνθετικές ορμόνες επί περίπου τέσσερις εβδομάδες. Αυτές παραμένουν στο αίμα σε επίπεδο ανάλογο με εκείνο των ημερήσιων αντισυλληπτικών και παρεμποδίζουν την εγκυμοσύνη.

Μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το μηνιαίο χάπι θα βοηθήσει στην αποτροπή ανεπιθύμητων κυήσεων, οι οποίες οφείλονται σε παραλείψεις που κάνουν οι γυναίκες κατά την ημερήσια χρήση του χαπιού. Παρόμοια μέθοδος αργής αποδέσμευσης φαρμακευτικής ουσίας έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν σε άλλα φάρμακα (κατά της ελονοσίας και του ιού HIV), αλλά τώρα για πρώτη φορά δοκιμάζεται και στα αντισυλληπτικά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Λάνγκερ του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», δήλωσαν ότι στο μέλλον τέτοιες κάψουλες που μένουν για καιρό στο στομάχι, θα μπορούν να θεραπεύουν διάφορες ασθένειες, σωματικές και ψυχικές.

Το πειραματικό χάπι, η ανάπτυξη του οποίου γίνεται από τη νέα εταιρεία Lyndra Therapeutics που ίδρυσαν οι επιστήμονες και χρηματοδοτήθηκε με 13 εκατομμύρια δολάρια από το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς (του ιδρυτή της Microsoft και της συζύγου του), θα δώσει περισσότερες επιλογές στις γυναίκες, ιδίως τις αφηρημένες. Μελέτες έχουν δείξει ότι σχεδόν μία στις δέκα γυναίκες που παίρνει χάπι, μένει έγκυος κάθε χρόνο. Σχεδόν το 50% όσων κάνουν καθημερινή χρήση αντισυλληπτικού, χάνουν τουλάχιστον μία δόση ανά τρίμηνο. Αν το χάπι λαμβάνεται κανονικά, η πιθανότητα εγκυμοσύνης είναι κάτω του 1% (αλλά όχι μηδενική).

Το χάπι είναι φτιαγμένο από πολυμερή υλικά (δύο είδη πολυουρεθάνης) που αντέχει στα οξέα του στομάχου και δεν διαλύεται γρήγορα. Σε πρώτη φάση περιέχει μόνο προγεστερόνη (Levonorgestrel), ενώ αργότερα θα ενσωματωθούν και τα οιστρογόνα. Οι ερευνητές τόνισαν ότι είναι ακόμη σε πειραματική φάση και θα χρειαστούν τρία έως πέντε χρόνια για να δοκιμαστεί σε ανθρώπους.



ΑΠΕ

Ανοιχτή συζήτηση διοργανώνει την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 6.μ.μ. η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Καισαριανής.

Η εκδήλωση που έχει θέμα “Δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς – Δικαιώματα και υποχρεώσεις», θα πραγματοποιηθεί στις 6.00 μ.μ. στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δημαρχείου Καισαριανής.

ΠΗΓΗ ΕΡΤ

Μια ιστορική ανακοίνωση έκανε σήμερα η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ λέγοντας ότι προχωρά τη διαδικασία παραπομπής του προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ.

«Η δημοκρατία μας είναι αυτή που βρίσκεται σε κίνδυνο» είπε η Νάνσι Πελόζι και τόνισε: «Ο πρόεδρος δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να δράσουμε».

Η Πελόζι είπε πως δίνει εξουσιοδότηση στους προέδρους των επιτροπών να συντάξουν τα άρθρα σχετικά με την παραπομπή του προέδρου, καθώς οι Δημοκρατικοί πιέζουν για μια ψηφοφορία πιθανότατα πριν τα Χριστούγεννα.

«Οι πράξεις του προέδρου έχουν παραβιάσει σοβαρά το σύνταγμα», τόνισε η πρόεδρος της Βουλής και πρόσθεσε πως «έχει κάνει κατάχρηση εξουσίας, υποβαθμίζοντας την εθνική ασφάλεια και θέτοντας σε κίνδυνο την ακεραιότητα των εκλογών μας».

Ο πρόεδρος Τραμπ διέπραξε ενέργειες που δικαιολογούν την παραπομπή του με το αίτημα της καθαίρεσης, σύμφωνα με τρεις από τους τέσσερις συνταγματολόγους που κατέθεσαν στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων για το ουκρανικό σκάνδαλο. Ο τέταρτος, που κλήθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους, υποστήριξε ότι αν και ο Αμερικανός πρόεδρος «έδρασε λανθασμένα», δεν υπάρχουν επαρκείς «αποδείξεις».

«Δεν κάνουν τίποτα. Οι ριζοσπαστικοί αριστεροί Δημοκρατικοί μόλις ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να αναζητήσουν πώς να με παραπέμψουν για το τίποτα. Ήδη εγκατέλειψαν τις γελοίες κατηγορίες του Μιούλερ, οπότε τώρα ασχολούνται με δύο απολύτως κατάλληλες (τέλειες) τηλεφωνικές κλήσεις με τον Ουκρανό πρόεδρο…» ήταν η πρώτη αντίδραση του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόσθεσε πως αυτό σημαίνει ότι αυτή η σπάνια πράξη παραπομπής «θα χρησιμοποιείται ως διαδικασία ρουτίνας για επιθέσεις σε μελλοντικούς προέδρους».

«Δεν είναι αυτό που είχαν κατά νου οι ιδρυτές του κράτους. Το καλό είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί δεν υπήρξαν ποτέ πιο ενωμένοι. Θα νικήσουμε», κατάληξε.

Πριν από την ανακοίνωση της Πελόζι τόνιζε πως «αν είναι να με παραπέμψετε κάντε το γρήγορα». Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε επίσης, μέσω Twitter, πως θέλει μια «δίκαιη δίκη» στη Γερουσία και ότι οι Δημοκρατικοί «έχουν τρελαθεί».

Η Πελόζι δήλωσε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι «δειλός» και «σκληρός», διότι δεν αντιμετωπίζει το θέμα της ένοπλης βίας, δεν προστατεύει τους μετανάστες Dreamers και δεν αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή, όμως αυτά τα θέματα επαφίονται στους ψηφοφόρους για να αποφασίσουν στις εκλογές του επόμενου χρόνου.

Η πρόεδρος της Βουλής απαντώντας σε ερώτημα εάν οι Δημοκρατικοί θέλουν να παραπέμψουν τον Τραμπ, επειδή τον μισούν, αρνήθηκε κατηγορηματικά, σημειώνοντας ότι οι βουλευτές κάνουν το συνταγματικό καθήκον τους για να αποτρέψουν την κατάχρηση των προεδρικών εξουσιών.

Μόλις η επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων της Βουλής συντάξει τα άρθρα για την παραπομπή, αυτά θα υποβληθούν σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια και θα εγκριθούν με απλή πλειοψηφία.

Μέχρι τώρα κανένας πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει καθαιρεθεί με αυτή τη διαδικασία.

Ο Ρόμπερτ Νίξον παραιτήθηκε το 1974 αφότου η Βουλή ξεκίνησε τη διαδικασία για το σκάνδαλο Γουότεργκέιτ.

Άλλοι δύο πρόεδροι είχαν παραπεμφθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων αλλά τελικά επέζησαν της αντίστοιχης ψηφοφορίας στη Γερουσία.

Το 1998 η Βουλή υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών πέρασε άρθρα κατά του Δημοκρατικού Μπιλ Κλίντον, κατηγορώντας τον για τη σεξουαλική σχέση που είχε με συνεργάτιδά του στον Λευκό Οίκο. Τελικά, αθωώθηκε από τη Γερουσία τον επόμενο χρόνο.

Ο άλλος πρόεδρος που είχε παραπεμφθεί από τη Βουλή αλλά τελικά παρέμεινε στο αξίωμα λόγω της ψήφου της Γερουσίας ήταν ο Άντριου Τζόνσον το 1868, τρία χρόνια μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο.

Με πληροφορίες από Associated Press, Reuters




ΠΗΓΗ ΕΦ.ΣΥΝ

Στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν να ενταχθούν 120 πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανταποκρινόμενα, όπως τονίζουν, στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα για την ανασυγκρότηση της μεγάλης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης.

Μάλιστα, τη Δευτέρα στις 7 το βράδυ, πραγματοποιούν εκδήλωση με ομιλητή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θέμα τη νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία για μια εναλλακτική προοπτική για το αύριο της Ελλάδας.

Αναλυτικά το κείμενο που έχουν υπογράψει «πασοκογενή» στελέχη με όλα τα ονόματα
https://issuu.com/efsyn/docs/keimeno-



πηγή : // EF.SYN //

• Δυναμικές κινητοποιήσεις το μεσημέρι και το απόγευμα της Παρασκευής σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας
  ● Πορείες εν μέσω αυξανόμενης κρατικής καταστολής και τελεσιγράφων από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
  ● Δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην Αθήνα
  
  
  Τον αποκλεισμό του κέντρου της Αθήνας σε μια μεγάλη ακτίνα από το πρωί της Παρασκευής μέχρι το πρωί του Σαββάτου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το σχέδιο της Αστυνομίας με τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για τις συγκεντρώσεις και τις πορείες που προγραμματίζονται ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Δύο είναι οι συγκεντρώσεις, που έχουν προγραμματιστεί στην Αθήνα ενώ αντίστοιχες κινητοποιήσεις θα γίνουν σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις.

Στις 12 το μεσημέρι θα υπάρξει συγκέντρωση μαθητών και φοιτητών στα Προπύλαια, ενώ στις 6 το απόγευμα η δεύτερη συγκέντρωση στην οποία θα δώσουν το παρών διάφορες συλλογικότητες,  αντιεξουσιαστές και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Με την εκκένωση ουσιαστικά του κέντρου της Αθήνας σε συνδυασμό με τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας που περιλαμβάνουν σχεδόν 4.000 αστυνομικούς, τα εναέρια μέσα της ΕΛΑΣ, τα ειδικά οχήματα εκτόξευσης νερού και αυστηρούς ελέγχους με απαγόρευση πρόσβασης ακόμα και πεζών στην περιοχή των Εξαρχείων, επιχειρείται η δημιουργία μιας «αποστειρωμένης» ζώνης ασφαλείας και ενός ασφυκτικού κλοιού των συγκεντρώσεων, σε μια προσπάθεια πλήρους ελέγχου των διαδηλωτών που θα λάβουν μέρος στις κινητοποιήσεις.

Με ανακοίνωση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής γνωστοποιείται ότι από τις 10 το πρωί της Παρασκευής και μέχρι τις 7 το πρωί του Σαββάτου θα πραγματοποιηθούν σταδιακές διακοπές της κυκλοφορίας των οχημάτων ενώ από τις 5 τα ξημερώματα της Παρασκευής θα απαγορεύεται ήδη η στάση και η στάθμευση των οχημάτων.

Αλεξάνδρας, Πατησίων, Πειραιώς, Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας, Αμαλίας, Βας. Σοφίας είναι μόνο μερικές από τις κεντρικές λεωφόρους που δεν θα επιτρέπεται η κίνηση των οχημάτων όπως και στις πλατείας Ομονοίας, Συντάγματος, Κάνιγγος, Κοτζιά και Εξαρχείων.

Παράλληλα στα κυκλοφοριακά μέτρα περιλαμβάνονται και όλοι οι δρόμοι των Εξαρχείων

Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Λόγω των συγκεντρώσεων-πορειών, που έχουν εξαγγελθεί για αύριο 6 Δεκεμβρίου 2019 στο κέντρο της Αθήνας, από τη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής έχουν προγραμματισθεί κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, οι οποίες θα πραγματοποιούνται σταδιακά και ανάλογα με τις παρουσιαζόμενες κυκλοφοριακές συνθήκες.

Συγκεκριμένα από 10.00΄ ώρα της 06.12.2019 έως την 07.00΄ ώρα της 07.12.2019, θα πραγματοποιηθούν σταδιακές διακοπές της κυκλοφορίας των οχημάτων και από 05.00΄ ώρα της 06.12.2019 έως την 07.00΄ ώρα της 07.12.2019 δεν θα επιτραπεί η στάση και η στάθμευση αυτών, στις παρακάτω λεωφόρους και οδούς του Δήμου Αθηναίων:

• Λ. Αλεξάνδρας σε όλο το μήκος της και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Σταδίου, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Ακαδημίας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Λ. Βασ. Όλγας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου), σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Φιλελλήνων, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Λ. Συγγρού, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Φραντζή και της Λ. Βασ. Αμαλίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.
• Πατησίων, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Κοδριγκτώνος και Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Πειραιώς, στο τμήμα της από την Ιερά Οδό έως την πλατεία Ομονοίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Λ. Βασ. Σοφίας, στο τμήμα της μεταξύ των Λεωφόρων Βασ. Κων/νου και Βασ. Αμαλίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Ρηγίλλης, στο τμήμα της μεταξύ των Λεωφόρων Βασ. Γεωργίου Β΄ και Βασ. Σοφίας.
• Υψηλάντου, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Μ. Πετράκη και Ηροδότου.
• Κόκκαλη, σε όλο το μήκος της.
• Μάρνη, στο τμήμα της από την Πλατεία Βάθης έως την οδό Πατησίων.
• Στουρνάρη, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Ζαΐμη και Γ΄ Σεπτεμβρίου,
• Μπουμπουλίνας σε όλο το μήκος της.
• Γ΄ Σεπτεμβρίου, στο τμήμα της από την οδό Μάρνη έως την πλατεία Ομονοίας, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλη οδό.
• Αθ. Διάκου, σε όλο το μήκος της, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς Λ. Συγγρού.
• Λ. Βασ. Αμαλίας, σε όλο το μήκος της.
• Τζωρτζ , σε όλο το μήκος της.
• Μπόταση , σε όλο το μήκος της.
• Κάνιγγος, σε όλο το μήκος της.
• Σολωμού, σε όλο το μήκος της.
• Καποδιστρίου, σε όλο το μήκος της.
• Χαλκοκονδύλη , σε όλο το μήκος της.
• Σπ. Τρικούπη , σε όλο το μήκος της.
• Θεμιστοκλέους, σε όλο το μήκος της.
• Εμμ. Μπενάκη, σε όλο το μήκος της.
• Ζωοδόχου Πηγής, σε όλο το μήκος της.
• Χαρ. Τρικούπη, σε όλο το μήκος της.
• Μαυρομιχάλη, σε όλο το μήκος της.
• Ιπποκράτους, σε όλο το μήκος της.
• Ασκληπιού, σε όλο το μήκος της.
• Πλατείες Ομονοίας, Συντάγματος, Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά), Κάνιγγος και Εξαρχείων, καθώς και στις καθέτους αυτών έως την πρώτη παράλληλη οδό .

Από τη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής σχεδιάστηκαν και θα ληφθούν μέτρα διευκόλυνσης της κυκλοφορίας στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.

Παρακαλούνται οι οδηγοί, να αποφύγουν την κίνηση και στάθμευση των οχημάτων τους στους χώρους των εκδηλώσεων, καθώς επίσης και στην ευρύτερη περιοχή του Κέντρου, τόσο για την εξυπηρέτησή τους, όσο και για την αποτροπή πρόσθετων κυκλοφοριακών προβλημάτων.


πηγή tvxs

Την παραίτησή του υπέβαλλε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ο υφυπουργός Εξωτερικών Αντώνης Διαματάρης, υπό το βάρος του σάλου που ξέσπασε με το fake βιογραφικό του. Η παραίτηση του εκθέτει ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση που μετά την αποκάλυψη ότι το στέλεχός της δεν ήταν ο «άριστος» που διατεινόταν έσπευσε να τον καλύψει - παρά τις πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις - με μια δικαιολογία στα όρια του αστείου, λέγοντας ότι αφού ο Αντώνης Διαματάρης δήλωσε ότι λυπάται το ζήτημα θεωρείται λήξαν.

Το ζήτημα εδώ δεν έχει να κάνει τόσο με τον ίδιο τον Αντώνη Διαματάρη αλλά με την ΝΔ και τον επικεφαλής της και πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, οι οποίοι δημιούργησαν την φαυλότητα των «αρίστων», επενδύοντας σε μια fake «αριστεία» που μόνοι τους όρισαν και τώρα βλέπουν να καταρρέει. Όσο πλήθαιναν τα ερωτήματα για το βιογραφικό του Αντώνη Διαματάρη, ο φίλιος Τύπος που στην αρχή είχε αγνοήσει παντελώς το θέμα, δεν μπορούσε πια να κάνει τίποτα άλλο - υπό το βάρος της πίεσης της κοινής γνώμης - παρά να το σχολιάσει. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι η παραίτηση του υφυπουργού Εξωτερικών ήρθε μετά τα πυρά που του επιφύλαξε ο ΣΚΑΙ, με τους Άρη Πορτοσάλτε και Δημήτρη Οικονόμου να ζητούν την αποπομπή ή την παραίτηση του Αντώνη Διαματάρη.

Η δήλωση παραίτησης του Αντώνη Διαματάρη

«Ασχολούμαι με τα θέματα της Ομογένειας επί δεκαετίες. Μόνο μου μέλημα όλα αυτά τα χρόνια είναι η προσφορά στον Ελληνισμό. Για αυτό με μεγάλη τιμή αποδέχθηκα την πρόταση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να αναλάβω το χαρτοφυλάκιο του Υφυπουργού Εξωτερικών αρμόδιου για τα θέματα του Απόδημου Ελληνισμού», αναφέρει στη δήλωση παραίτησης που υπέβαλε ο Αντώνης Διαματάρης. 

«Τις τελευταίες ημέρες δέχομαι προσωπικές επιθέσεις που λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, με σκοπό να πλήξουν την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, τον οποίο αγαπώ και εκτιμώ, καθώς και να υπονομεύσουν το έργο μου. Για τον λόγο αυτό, υπέβαλα, με πόνο ψυχής, στον Κυριάκο Μητσοτάκη την παραίτησή μου από τη θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών για τον Απόδημο Ελληνισμό», προσθέτει. 

Το χρονικό που οδήγησε σε μια μη «άριστη» παραίτηση

Η ιστορία ξεκίνησε με τα ερωτήματα που έθεσε ο ομογενειακός Τύπος των ΗΠΑ για το «άριστο» βιογραφικό του υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για τους απόδημους, Αντώνη Διαματάρη, στο οποίο αναφερόταν ως «απόφοιτος» του φημισμένου πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης και μάλιστα με master στη διοίκηση επιχειρήσεων (MBA).

Ακολούθησε η αποκάλυψη από το ίδιο το Columbia ότι ο Αντώνης Διαματάρης είχε εγγραφεί αλλά ουδέποτε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο και οι ανάλογες πολιτικές αντιδράσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά από τον υπουργό να επιδείξει το πτυχίο του ή σε περίπτωση που δεν το κάνει, από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να τον παραιτήσει. 

Τελικά ο Αντώνης Διαματάρης που επί μέρες δεν είχε πει κουβέντα, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι δεν έχει πάρει πτυχίο από το Columbia και να υποστηρίξει ότι σπούδασε στο αμερικανικό πανεπιστήμιο αλλά δεν μπόρεσε - για οικονομικούς λόγους, όπως είπε - να πάρει πτυχίο και το όλο θέμα είναι ζήτημα παρερμηνείας. 

Τα εν λόγω δεν ισχύουν αφού το βιογραφικό άλλαξε - μάλλον όχι από μόνο του - και αντί για «MBA από το Columbia» ανέφερε πλέον «παρακολούθησε μαθήματα στο Columbia», ενώ και σε συνεντεύξεις του ο Διαματάρης έχει παρουσιάσει τον εαυτό του ως απόφοιτο του Columbia, λέγοντας μάλιστα ότι αυτό «αποτέλεσε σταθμό» στη ζωή του. 

Κάλυψη από την κυβέρνηση 

Ακολούθησαν ακόμη πιο σφοδρές πολιτικές αντιδράσεις για την ευθιξία που δεν επέδειξε ο υφυπουργός και ο πρωθυπουργός με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα να ζητά την άμεση αποπομπή του αλλά και αντιδράσεις πολιτών που εκφράστηκαν ποικιλοτρόπως στα social media, με το fake MBA του Διαματάρη να γίνεται trend. Εμμέσως και το ΚΙΝΑΛ ζήτησε την απομποπή του Διαματάρη ενώ ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Χαρίτσης σε δήλωσή του ανέφερε: «περιμένουμε από τον Κ. Μητσοτάκη να αποπέμψει τον υπουργό του. Μέχρι στιγμής δεν το έχει κάνει και αυτό λέει πολλά για το βίο και την πολιτεία αυτής της κυβέρνησης».

Η κυβέρνηση, ωστόσο, όχι μόνο δεν απέπεμψε τον Αντώνη Διαματάρη αλλά του παρείχε και πολιτική κάλυψη με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα να προχωρά στην απίθανη δήλωση: «το θέμα έχει κλείσει, γιατί ο κ. Διαματάρης εξέφρασε τη λύπη του για την παρερμηνεία και την παρανόηση που συνέβη με τον  όρο "σπούδασε" που χρησιμοποιούσε στο βιογραφικό του». 

Και διορισμός «αρίστου»

Οι αποκαλύψεις για τον Αντώνη Διαματάρη συνεχίστηκαν αφού έγινε γνωστό ότι ο ίδιος διόρισε κι άλλον έναν «άριστο». Πρόκειται για τον Τάσο Φιλιππάκο, ο οποίος πριν από λίγες μέρες διορίστηκε μετακλητός υπάλληλος κατηγορίας Π.Ε. στο γραφείο του Αντώνη Διαματάρη. Ο μετακλητός Τ. Φιλιππάκος ήταν στο παρελθόν διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) μέχρι που προέκυψαν οι βαρύτατες κατηγορίες σε βάρος όλων των μελών των διοικήσεων για το διαχρονικό φαγοπότι που χρέωσε το Δημόσιο με σχεδόν 1 δισ. ευρώ σε δέκα χρόνια. Σε αντίδραση του ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητά εκ νέου την αποπομπή Διαματάρη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τον οποίο αναφέρει ότι αν δεν προβεί σε αυτή «επιβεβαιώνει πως κάνει τα στραβά μάτια ακόμα και σε κακουργηματικές ποινικές διώξεις “αρίστων”».

Εξαφάνιση και του πρώτου πτυχίου - Ερωτήματα για το απολυτήριο Λυκείου

Ως επιστέγασμα όλων των παραπάνω ήρθε και η «εξαφάνιση» του πρώτου πτυχίου του Αντώνη Διαματάρη από το βιογραφικό του. Συγκεκριμένα, αφού έγινε σάλος με το MBA που δεν πήρε ποτέ από το Columbia, το βιογραφικό του στην σύνθεση της κυβερνήσεως άλλαξε και στο νέο αφαιρέθηκε και το πρώτο του πτυχίο ενώ προέκυψαν ερωτήματα και γιατο απολυτήριο του Λυκείου. 

Συγκεκριμένα στο παλιό βιογραφικό του Αντώνη Διαματάρη, το οποίο μάλιστα δεν είχε αλλάξει στο site του υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρεται ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών σπούδασε οικονομικές επιστήμες το Queens College της Νέας Υόρκης και Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA) στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Στο νέο βιογραφικό που άλλαξε μετά την αποκάλυψη ότι MBA «δεν υπάρχει», δεν αναφέρεται ούτε το πρώτο πτυχίο. Συγκεκριμένα το βιογραφικό αναφέρει απλώς ότι ο Αντώνης Διαματάρης παρακολούθησε μαθήματα στο Columbia University. 

Με μια προσεκτική ματιά όμως μπορεί κανείς να δει ότι ερωτήματα προκύπτουν και για το απολυτήριο Λυκείου του υφυπουργού Εξωτερικών. Στο πρώτο βιογραφικό αναφέρεται ότι ο Αντώνης Η. Διαματάρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη νήσο Λήμνο όπου και τελείωσε το Λύκειο. Στο νέο βιογραφικό που αναρτήθηκε αναφέρεται ότι ο Αντώνης Διαματάρης γεννήθηκε το 1959 στη Λήμνο και μετανάστευσε το 1968 στη Νέα Υόρκη. Εδώ ή έγινε κάποιο λάθος μετά τη σπουδή να αλλάξει γρήγορα το βιογραφικό, ή ο Αντώνης Διαματάρης πρόλαβε να τελειώσει το Λύκειο στη Λήμνο σε ηλικία μόλις… εννέα ετών. 

Με τη σειρά το παλιό και το νέο βιογραφικό Διαματάρη:

Μετά τα παραπάνω και αφού ο συμπολιτευόμενος Τύπος δεν μπορούσε πια να αγνοήσει το θέμα ο Αντώνης Διαματάρης υπέβαλε στον Κυριάκο Μητσοτάκη την παραίτησή του. Το πολιτικό θέμα, όμως, μόνο λήξαν δεν είναι. Κι αυτό γιατί η περίπτωση Διαματάρη έρχεται να προστεθεί σε εκείνη του διοικητή της ΕΥΠ και τους διορισμούς κομματικών φίλων, ακόμη και σε περιπτώσεις ηθικά και νομικά ελεγχόμενες. 





Πηγή tvxs

Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια και η μητέρα του άτυχου 15χρονου μιλάει για τις δικαστικές εξελίξεις στην υπόθεση.

Η Τζίνα Τσαλικιάν μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό Open TV και ζήτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη από τον Άρειο Πάγο.

«Καμία τιμωρία δεν είναι αρκετή για αυτό που συνέβη. Ο Κορκονέας είναι αμετανόητος και θυμωμένος επειδή μπήκε φυλακή. Είναι υποκριτής καθώς ενόψει της απόφασης του εφετείου εκδήλωσε το υποκριτικό ενδιαφέρον να με συναντήσει. Με αηδίασε αυτό το ενδεχόμενο. Θεωρώ ότι θέλει να εξακολουθεί να ζει απερίσπαστος τη ζωή του χωρίς τύψεις στη ζωή του» ανέφερε η μητέρα του Αλέξη, ενώ χαρακτήρισε τις δικαστικές αποφάσεις άδικες και αναξιόπιστες.

«Αθώωσαν τον Σαραλιώτη και επέβαλαν στον Κορκονέα τη μικρότερη ποινή. Ένας άνθρωπος που αποκαλούνταν "Ράμπο" δεν μπορεί να έχει σύννομο βίο. Ο Σαραλιώτης άκουγε τον Κορκονέα εκείνο το βράδυ. Ανέμενα τη συγκεκριμένη τροπή της υπόθεσης καθώς κατάλαβα ότι η απόφαση ήταν προειλημμένη. Αισθάνθηκα τόσο άσχημα που δεν ήθελα να ξαναπάω στο δικαστήριο» δήλωσε σχετικά.

Χαρακτήρισε τη δολοφονία του γιου της ένα απίστευτο γεγονός πέρα από κάθε λογική το οποίο έχει αποκτήσει έναν κοινωνικό συμβολισμό, ενώ τάχθηκε κατά της βίας. 

«Όλα αυτά που γίνονται προσβάλουν την υστεροφημία του. Θα ήθελα να αποφεύγονται καθώς προσβάλλουν την οικογένειά μας» δήλωσε η κ. Τσαλικιάν για να συμπληρώσει «θα ήθελα να γίνεται ένα ετήσιο μνημόσυνο με σεβασμό στην ψυχή του Αλέξανδρου».



πηγή ΕΦ.ΣΥΝ.