Ακόμη μία πολυετής κάθειρξη επιβλήθηκε στον απόντα από το δικαστήριο Κώστα Πάσσαρη ο οποίος δικάστηκε εκπροσωπούμενος από δικηγόρο για τέσσερις απόπειρες ανθρωποκτονιών και πέντε ληστείες που διαπράχθηκαν το 2000.

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο επέβαλε κάθειρξη 45 ετών στον εκπροσωπούμενο δια του συνηγόρου του, Κώστα Πάσσαρη ο οποίος σύμφωνα με την υπεράσπιση του ζητά να μεταχθεί στην Ελλάδα από τη Ρουμανία που είναι κρατούμενος ώστε να είναι παρών στις δίκες του.

Το δικαστήριο κήρυξε ομόφωνα ένοχο χωρίς ελαφρυντικά τον 43χρονο διαβόητο βαρυποινίτη για το περιστατικό στην Πλατεία Βάθη, στις 19 Φεβρουαρίου 2000, όπου υπήρξε συμπλοκή με ανταλλαγή πυροβολισμών με αστυνομικούς που είχαν επιχειρήσει να κάνουν έλεγχο σε όχημα που επέβαινε με δύο συνεργούς του. Στην συμπλοκή εκείνη είχε σκοτωθεί ο ένας από τους δύο συνεργούς του, ο Ίον Βασίλι Ρουμάνος υπήκοος, για τον θάνατος του οποίου ο νεαρός τότε Πάσσαρης είχε υποσχεθεί, μέσω τηλεοπτικού σταθμού που είχε τηλεφωνήσει, ότι θα εκδικηθεί. Ένοχος επίσης κρίθηκε και για πέντε ληστείες που του καταλογίζεται πως είχε διαπράξει το επίμαχο διάστημα σε ανταλλακτήρια συναλλάγματος, ξενοδοχεία, κ.α. στο κέντρο της Αθήνας.

Το δικαστήριο κήρυξε αθώο τον θεωρούμενο ως αδίστακτο κακοποιό για έξι απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος αστυνομικών κατά τη διάρκεια συμπλοκής που είχε αποτέλεσμα τη σύλληψη του, στις 22 Φεβρουαρίου 2000 στην πλατεία Αμερικής, ενώ έπαυσε τη δίωξη του λόγω παραγραφής για το αδίκημα της διακεκριμένης κλοπής, καθώς αφορούσε λεία μικρότερη των 120 χιλιάδων ευρώ και πλέον είναι πλημμέλημα.

Ο Πάσσαρης από τα τέλη του 2001 κρατείται στην Ρουμανία, χώρα καταγωγής της μητέρας του, και εκτίει ποινή δύο φορές ισόβιας κάθειρξης για ληστεία με διπλό φόνο που είχε διαπράξει στο Βουκουρέστι. Τους επόμενους μήνες σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται να αποφυλακιστεί και αναμένεται να μεταχθεί στην Ελλάδα προκειμένου να εκτίσει ποινές που ήδη τον βαρύνουν για τη βίαιη εγκληματική δράση που είχε αναπτύξει στην Ελλάδα, ουσιαστικά μέσα σε ούτε καλά συμπληρωμένα δύο χρόνια, το 2000 και το 2001

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό και η δίκη για τη δικογραφία σε βάρος του Κώστα Πάσσαρη για τη δράση του 2001, στην οποία περιλαμβάνεται και το αποκαλούμενο "μακελειό στο Γενικό Κρατικό", που αφορά την αιματηρή απόδραση του από το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Αθήνας στις 7 Φεβρουαρίου 2001.

Ο Κώστας Πάσσαρης κατηγορείται για τη δολοφονία των αστυνομικών του Τμήματος Μεταγωγών Αθανάσιου Δρακόπουλου και Διονύση Αλεβιζόπουλου και τον τραυματισμό του σωφρονιστικού υπαλλήλου Ανδρέα Φυσέκη, στο Νοσοκομείο "Γεώργιος Γεννηματάς" όπου είχε μεταχθεί από τις φυλακές Κορυδαλλού για εξετάσεις. Ο 43χρονος ήταν κρατούμενος σχεδόν ένα χρόνο στον Κορυδαλλό για υποθέσεις ληστειών, και με τρόπο που ακόμη και σήμερα δεν έχει γίνει γνωστός κατάφερε να προμηθευτεί το όπλο με το οποίο πυροβόλησε τους συνοδούς του στο νοσοκομείο.

Στην ίδια δικογραφία, ο Πάσσαρης είναι κατηγορούμενος για τη δολοφονία της 22χρονης ιερόδουλης Blaga Slavcheva στις 10 Μαΐου 2001 στο Τροκαντερό, αμέσως μετά την συνεύρεση τους σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής στην περιοχή. Επίσης για την δολοφονία της γιατρού Μαρίας Σαφού στην Κυψέλη στις 28 Αυγούστου 2001, όταν εισέβαλε στο φαρμακείο της αδελφής της, η οποία είχε τραυματιστεί σοβαρά, όπου βρισκόταν και το θύμα. Ο Πάσσαρης είχε πυροβολήσει τις δύο γυναίκες για άγνωστο λόγο καθώς δεν είχε πάρει ούτε χρήματα, ούτε φάρμακα. Επίσης κατηγορείται για επτά απόπειρες ανθρωποκτονιών και δύο ληστείες.

Σε πρώτο βαθμό ο Κώστας Πάσσαρης έχει καταδικαστεί για τις πράξεις που περιέχονται στη δικογραφία αυτή σε 4 φορές ισόβια και 71 χρόνια κάθειρξης.




πηγή tvxs

Η νεαρή ακτιβίστρια κατά της κλιματικής αλλαγής Γκρέτα Τούνμπεργκ αναδείχθηκε σε πρόσωπο της χρονιάς 2019 από το περιοδικό TIME, στο εξώφυλλο του οποίου δεσπόζει η 16χρονη υπό τον τίτλο «Η ισχύς της νεότητας».

Η Γκρέτα Τούνμπεργκ, που αναδείχθηκε σε ηγερία της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως, είναι η νεότερη τιμηθείσα με αυτήν τη διάκριση, που απονέμει το αμερικανικό περιοδικό από το 1927.

Ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2018 να διαδηλώνει μονάχη της για τη διάσωση του περιβάλλοντος, κάθε Παρασκευή, μπροστά από το κοινοβούλιο της Σουηδίας, αφήνοντας τα μαθήματά της κι εμπνέοντας με τη δράση της εκατομμύρια ανθρώπους.

«Δέκα έξι μήνες μετά, απευθύνθηκε σε επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών, συναντήθηκε με τον πάπα, ήρθε σε αντιπαράθεση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ κι αποτέλεσε έμπνευση για 4 εκατομμύρια ανθρώπους, προκειμένου να συμμετάσχουν στην παγκόσμια απεργία για το κλίμα την 20η Σεπτεμβρίου του 2019, τη μεγαλύτερη διαδήλωση για το κλίμα στην ανθρώπινη ιστορία», τονίζει το περιοδικό.

«Η (συγγραφέας) Μάργκαρετ Άτγουντ τη συνέκρινε με την Ιωάννα της Λωραίνης. Αφού παρατήρησαν μια εκατονταπλάσια αύξηση στη χρήση της, οι λεξικογράφοι του λεξικού Collins επέλεξαν την πρωτοποριακή ιδέα της Τούνμπεργκ, την κλιματική απεργία, ως λέξη της χρονιάς» σημειώνει το TIME.

Η νεαρή ακτιβίστρια επελέγη από το Time επικρατώντας των άλλων πέντε φιναλίστ: του Ντόναλντ Τραμπ, της επικεφαλής των Δημοκρατικών του αμερικανικού Κογκρέσου Νάνσι Πελόζι, του αστεριού της ομάδας ποδοσφαίρου γυναικών των ΗΠΑ Μέγκαν Ραπίνο, του πράκτορα της CIA που προειδοποίησε για το τηλεφώνημα μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η αποκάλυψη του οποίου οδήγησε στη διαδικασία παραπομπής του Ρεπουμπλικανού προέδρου, και των διαδηλωτών υπέρ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ.

Η Γκρέτα Τούνμπεργκ γίνεται 17 ετών τον Ιανουάριο και συνεχίζει ακάθεκτη τον αγώνα της. Πρόσφατα είπε από τη Μαδρίτη ότι οι φωνές όσων απεργούν και διαδηλώνουν για το κλίμα ακούγονται, όμως οι πολιτικοί εξακολουθούν να μην αναλαμβάνουν δράση.

Από την πλευρά του, ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, από τους σθεναρότερους προασπιστές του περιβάλλοντος, δήλωσε ότι το περιοδικό TIME έκανε μια «εξαιρετική επιλογή».

Το 2018, ο δημοσιογράφος από τη Σαουδική Αραβία Τζαμάλ Κασόγκι, που δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 2018 στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, αναδείχθηκε μετά θάνατον από το TIME σε πρόσωπο της χρονιάς, μαζί με άλλους δημοσιογράφους, σύμβολα της διαρκούς αναζήτησης της αλήθειας

Πάνω από 2.500 ιδιοκτησίες σε εντός σχεδίου περιοχές των δήμων Σαρωνίδας και Λαυρίου καθώς και εκατοντάδες αγροτεμάχια σε εκτός σχεδίου περιοχές της Λαυρεωτικής διεκδικούνται από το Δημόσιο με βάση δικαστικές αποφάσεις του 1867 και του 1872!

Οι αμφισβητήσεις ανέκυψαν μετά από 150 χρόνια, με αφορμή το Κτηματολόγιο και την υποχρέωση που έχει από τον νόμο η Κτηματική Υπηρεσία Αθηνών-Ανατολικής Αττικής να υποβάλει δηλώσεις για τις ιδιοκτησίες που φέρεται να ανήκουν στο Δημόσιο, το οποίο με τις συγκεκριμένες αποφάσεις είχε δικαιωθεί από τα δικαστήρια απέναντι στους κληρονόμους Σερπιέρι, που διεκδικούσαν μέσω των μεταλλείων ολόκληρη τη Λαυρεωτική.

Από το 2017 αλλά και το τελευταίο διάστημα, εκατοντάδες ιδιοκτήτες ακινήτων σε Κουβαρά, Φώκαια, Καλύβια και Ανάβυσσο του Δήμου Σαρωνικού, καθώς και στο μεγαλύτερο μέρος του Δήμου Λαυρεωτικής, έλαβαν επιστολές από το Κτηματολόγιο με τις οποίες ενημερώνονται ότι πρέπει να καταθέσουν ενστάσεις για να μη χάσουν τις περιουσίες τους.

Στις αμφισβητούμενες ιδιοκτησίες περιλαμβάνεται και μία πολυκατοικία με 40 διαμερίσματα που έχει χτιστεί τη δεκαετία του 1970 με νόμιμη άδεια και η περιοχή έχει ενταχθεί στο σχέδιο πόλης από το 1959... Οι πρώτες έξι ομάδες ενστάσεων ήδη εκδικάστηκαν από τις αρμόδιες επιτροπές αντιρρήσεων και, σύμφωνα με πληροφορίες της δημοτικής αρχής Σαρωνικού, δικαιώνουν τους κατοίκους.

«Ζητάμε να λυθεί το πρόβλημα με νομοθετική ρύθμιση για να μην ταλαιπωρούνται οι κάτοικοι με ενστάσεις και δικαστήρια που μπορεί να διαρκέσουν πάνω από δύο χρόνια», τονίζουν οι δήμαρχοι Σαρωνικού Πέτρος Φιλίππου και Λαυρεωτικής Δημήτρης Λουκάς.

Εχουν ήδη καταθέσει υπόμνημα στο υπουργείο Οικονομικών και σήμερα θα συναντηθούν με τον αρμόδιο υφυπουργό Απόστολο Βεσυρόπουλο για να πάρουν την απάντηση της κυβέρνησης. Οι προτάσεις τους περιλαμβάνουν αυστηρούς όρους ώστε να μην ταλαιπωρηθούν οι μικροϊδιοκτήτες, αλλά και να μην ευνοηθούν οι καταπατητές δημόσιας γης.

Με τις δύο δικαστικές αποφάσεις, που είχαν εκδοθεί στα τέλη του 19ου αιώνα, το Δημόσιο ανακηρύχθηκε ιδιοκτήτης όλων των εκτάσεων της Κερατέας και του Λαυρίου που είχαν παραχωρηθεί κατά χρήση στη γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου. Η υπόθεση είχε ξεχαστεί σχεδόν για έναν αιώνα και ήρθε στην επιφάνεια τη δεκαετία του 1970 από την επιμονή τού τότε δασάρχη!

Χάρη στην ευσυνειδησία του, το Δημόσιο απαλλάχθηκε από καταβολή αποζημιώσεων για τις απαλλοτριώσεις που ήταν αναγκαίες για την κατασκευή του εργοστασίου της ΔΕΗ στο Λαύριο.

Ακολούθησε προσφυγή από την τότε κοινότητα Κερατέας, που εξαιρέθηκε με δικαστική απόφαση από τις διεκδικήσεις του Δημοσίου και η υπόθεση τακτοποιήθηκε λίγο αργότερα με διάταξη στον νόμο 719/1977, η οποία όμως καλύπτει μόνο ένα μέρος των ιδιοκτησιών.

Το θέμα δεν λύθηκε ούτε με τον νόμο 3127/2003, που θεωρεί ιδιοκτήτες όσους κατέχουν χωρίς τίτλους εκτάσεις σε εντός σχεδίου περιοχές με την προϋπόθεση ότι τις νέμονται για μία εικοσαετία.

Στις περιπτώσεις της Σαρωνίδας και του Λαυρίου, ιδιοκτήτης είναι το Δημόσιο για το οποίο δεν ισχύει η παραγραφή του δικαιώματος ιδιοκτησίας μετά από 20 χρόνια.






ΠΗΓΗ  / ΕΦ.ΣΥΝ / Χαρά Τζαναβάρα /

Χωρίς συγκλίσεις και κοινή απόφαση ολοκληρώθηκε η τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας, στην οποία συμμετείχαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων και η διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς. 

Στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε το θέμα των απολύσεων των 24 υπαλλήλων της Τράπεζας Πειραιώς, με τις οποίες παραβιάστηκε το εργασιακό status quo που ισχύει από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 και το οποίο δεν περιλαμβάνει τον όρο «απόλυση».

Κατά τη συνάντηση η διοίκηση της Τράπεζας, όχι μόνο επέμενε στην απόλυση των 24, αλλά άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και για άλλους 120 εργαζόμενους. Παράλληλα, απέρριψε κάθε μεσολαβητική προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος από την πλευρά του υπουργείου Εργασίας. 

Απαντούν με κινητοποιήσεις

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας), Σταύρος Κούκος, διαβεβαίωσε μετά το τέλος της τριμερούς συνάντησης, πως θα συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις, προκειμένου να μη μείνει ούτε ένας εργαζόμενος χωρίς δουλειά, μέσα στην περίοδο των εορτών. 

Σε κάθε περίπτωση, η ΟΤΟΕ θα συνεδριάσει αύριο (Πέμπτη) για να εξετάσει τις εξελίξεις και να λάβει αποφάσεις. 

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα οι τραπεζοϋπάλληλοι διαδήλωσαν επί της οδού Σταδίου, ενώ ήταν υψηλά τα ποσοστά συμμετοχής των εργαζομένων που συμμετείχαν στην 24ωρη πανελλαδική απεργία που κήρυξε η ΟΤΟΕ. 

Σκουρλέτης: Ενωτικός αγώνας για την ανάκληση των απολύσεων

Την αλληλεγγύη του ΣΥΡΙΖΑ στον αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων της χώρας για την ακύρωση των 24 απολύσεων στην Τράπεζα Πειραιώς, εξέφρασε ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, απευθύνοντας χαιρετισμό στην απεργιακή συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Εργασίας.

Συγκεκριμένα, ο Πάνος Σκουρλέτης, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, δήλωσε μεταξύ άλλων πως οι 24 απολύσεις είναι «η κορυφή του παγόβουνου» μιας «αντεργατικής πολιτικής και μιας αντίληψης που θέλει αναλώσιμους τους εργαζόμενους».

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, αυτή «είναι η αρχή... το πεδίο εφαρμογής αυτής της αντίληψης ξεκινάει σήμερα από τις τράπεζες. Αλλά έπονται οι ΔΕΚΟ, έπεται η ΔΕΗ, έπεται η ΕΥΔΑΠ. Πιστεύουν σε ένα διαφορετικό κόσμο που επιφυλάσσει ένα διαφορετικό ρόλο στον εργαζόμενο. Που τον θέλει χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς τη συλλογική δύναμη. Τον θέλει μόνο του απέναντι στον εργοδότη, είτε αυτός είναι το κράτος, είτε ιδιώτης. Αυτή είναι η αντίληψή τους για το πώς θέλουν να μετατρέψουν την κοινωνία, πως βλέπουν τον ρόλο των εργαζομένων».

«Η απάντηση πρέπει να είναι ο ενωτικός αγώνας», τόνισε ο κ. Σκουρλέτης, προσθέτοντας τα εξής: «Δεν πρέπει να περάσουν αυτές οι απολύσεις. Θεωρώ ότι ο αγώνας σας μπορεί να οδηγήσει στην ματαίωσή τους. Να ξέρετε ότι η συντονισμένη πάλη των πολιτικών δυνάμεων που θέλουν έναν διαφορετικό ρόλο για τους εργαζόμενους, που δίνουν δικαιώματα στους εργαζόμενους, που αναγνωρίζουν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο, μπορεί να πετύχει πολλά. Στο χέρι μας είναι να το αποδείξουμε».





πηγή :ΕΦ.ΣΥΝ

Ένταση με ρίψη χημικών από τα ΜΑΤ εναντίον των νοσοκομειακών γιατρών, σημειώθηκε το πρωί στο Ζάππειο Μέγαρο, κατά τη διάρκεια ημερίδας του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) για τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). 

Διμοιρίες των ΜΑΤ που ήταν παραταγμένες εξωτερικά, χρησιμοποίησαν βία και δακρυγόνα, προκειμένου να εμποδίσουν μέλη ενώσεων των νοσοκομειακών γιατρών να μπουν στην αίθουσα.  Ωστόσο, οι γιατροί κατάφεραν να εισέλθουν, κατέλαβαν το βήμα και η ημερίδα διακόπηκε. 

Η ΟΕΓΝΕ (νοσοκομειακοί γιατροί) είχε εξαγγείλει για σήμερα στάση εργασίας από τις 9.00 έως 15.00 καταγγέλλοντας την ηγεσία του ΠΙΣ ότι «πρωτοστατεί στην προώθηση των κυβερνητικών σχεδιασμών για την πλήρη υποταγή της Δημόσιας Υγείας στην άγρια κερδοσκοπία με όχημα τις ΣΔΙΤ».

Η απόφαση του γενικού συμβουλίου της ΟΝΓΕ για την κινητοποίηση αναφέρει:

Η ηγεσία του ΠΙΣ πρωτοστατεί στην προώθηση των κυβερνητικών σχεδιασμών για την πλήρη υποταγή της δημόσιας υγείας στην άγρια κερδοσκοπία με όχημα τις ΣΔΙΤ. Σε αυτή την κατεύθυνση ετοιμάζει φιέστα στις 11/12 στην Αίγλη Ζαππείου για τις ΣΔΙΤ στο χώρο της υγείας.

Στην ημερίδα από την οποία θα παρελάσουν υπουργοί, περιφερειάρχες, businessman, τραπεζίτες, διευθύνοντες σύμβουλοι επιχειρήσεων, το «αγλάισμα» των πανεπιστημιακών καθηγητών και των διευθυντών του ΕΣΥ, θα επιχειρήσει για λογαριασμό της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, να ντύσει με επιστημονικό μανδύα τις αντιδραστικές αλλαγές, να εξωραΐσει τις ΣΔΙΤ και να μας πείσει για τα οφέλη και την αναγκαιότητά τους.

Νομίζουν ότι είμαστε ιθαγενείς που θα μας ξεγελάσουν με χάντρες και καθρεφτάκια για να κερδοσκοπούν, σε βάρος των εργασιακών και επιστημονικών δικαιωμάτων μας και των ασθενών, οι επιχειρηματίες που ακονίζουν τα μαχαίρια τους διαγκωνιζόμενοι για τα κομμάτια της νέας επιχειρηματικής πίτας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ποιοι θα βγουν κερδισμένοι.

Κερδισμένη θα βγει μία μερίδα επιχειρηματιών εντός και εκτός των νοσοκομείων που θα ωφεληθούν από τα νομιμοποιημένα φακελάκια και την επέκταση της μπίζνας με ιδιωτικές ασφαλιστικές, ιατρικούς τουρισμούς και τη σύνδεση των νοσοκομείων με ιδιώτες.

Κερδισμένο θα βγει το 25% των μεγαλο-επιχειρηματιών διευθυντών και πανεπιστημιακών καθηγητάδων, που θα υποτάξουν την επιστημονική άσκηση της ιατρικής στην υπηρεσία του κέρδους, των περικοπών για την υγεία του λαού, συνολικά των επιταγών της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι ασθενείς που θα αναγκάζονται να δίνουν νόμιμα ή νομιμοποιημένα φακελάκια άλλοτε στις κερδοσκοπικές άλλοτε στις μη κερδοσκοπικές (δημόσια νοσοκομεία – ΝΠΙΔ) επιχειρήσεις υγείας, να ακριβοπληρώνουν αν και εφόσον έχουν, για υπηρεσίες που δικαιούνται και που θα μπορούσαν να απολαμβάνουν δωρεάν και σε υψηλότατο επίπεδο, από ένα αποκλειστικά δημόσιο κρατικό σύστημα υγείας.

Οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι νοσοκομειακοί γιατροί, συνολικά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το ομολογεί άλλωστε η ηγεσία του ΠΙΣ ότι οι προτάσεις της σηματοδοτούν το χτύπημα των μισθολογικών, εργασιακών και επιστημονικών μας δικαιωμάτων. Το ομολογεί όταν «διεκδικεί» υποκριτικά να «διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των ήδη υπηρετούντων εργαζόμενων…»!

Απόδειξη οι προτάσεις του Ινστιτούτου του ΠΙΣ:

«…Σε αυστηρώς πλήρες ωράριο («Strict full time») υποχρεούται και δικαιούται (!!!) να είναι μόνο το διευθυντικό στρώμα – το οποίο δεν αποτελεί παραπάνω από 25% του συνολικού πληθυσμού των γιατρών – και αφορά σε εκείνους που προορίζονται για Κλινικοί Καθηγητές ή Ακαδημαϊκοί Καθηγητές.

Να ποιο είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Όσο για τη διεθνή εμπειρία που αξιοποιούν για να μας πείσουν για τα ΣΔΙΤ, αδιάψευστος μάρτυρας για το εφιαλτικό τοπίο που θα επικρατήσει είναι το περιβόητο NHS, το Βρετανικό Σύστημα Υγείας. Να τι λένε τα στοιχεία από τις επίσημες κρατικές ιστοσελίδες της Βρετανίας:

«Τα ράντζα είναι καθημερινό φαινόμενο. Τη διετία 2015-16, σχεδόν 475 χιλιάδες ασθενείς ξεπέρασαν τις 4 ώρες αναμονής στα επείγοντα. Χιλιάδες εγχειρήσεις αναβάλλονται λόγω έλλειψης κρεβατιών. Ρεκόρ ο αριθμός των καρκινοπαθών που περιμένουν πάνω από 2 μήνες την έναρξη της θεραπείας τους… Στην 5ετία 2011-2016 15 χιλιάδες περισσότεροι θάνατοι από το αναμενόμενο, γεγονός που με βάση τα στατιστικά των νοσοκομείων συσχετίζεται ολοφάνερα με την έλλειψη γιατρών. Οι ελλείψεις αυξάνονται διαρκώς και στο λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό. Σε συνθήκες υποστελέχωσης, το 50% του προσωπικού εργάζεται απλήρωτες υπερωρίες για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες».

Είναι βαθιά γελασμένοι οι κκ. του ΠΙΣ και η κυβέρνηση αν νομίζουν ότι θα τους περάσει. Όσες φιέστες και αν στήσει ο Εξαδάκτυλος δεν πρόκειται να μας πείσει. Οι προτάσεις της ηγεσίας του ΠΙΣ είναι αντίθετες με τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των νοσοκομειακών γιατρών. Θα μας βρουν απέναντι τους.

Καλούμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν μαζικά στην παναττική στάση εργασίας την Τετάρτη 11/12, 9:00 – 15:00, και στην κινητοποίηση στις 10:00 πμ. στην Αίγλη Ζαππείου.

Δυναμώνουμε τους αγώνες μας για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, για ανθρώπινα ωράρια, για το δικαίωμα του λαού σε υψηλού επιπέδου σύγχρονες, απολύτως δωρεάν υπηρεσίες υγείας.

Σε διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ένας στους τέσσερις ενήλικες έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδί.

Η ομάδα «Άγγιγμα και Όρια» χρησιμοποιεί τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ως ασπίδα προστασίας ενάντια στη βουβή αυτή επιδημία.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι

Σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF του 2017 από έρευνα που έγινε σε 28 χώρες, στις 9 από τις 10 περιπτώσεις εφήβων που κατήγγειλαν βιασμό ο δράστης ήταν «υπεράνω κάθε υποψίας», και ανήκε στο οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον του παιδιού.
Με βάση στοιχεία από 30 χώρες, σύμφωνα με άλλη έρευνα του ίδιου έτους, μόνο 1% των έφηβων κοριτσιών που έχουν πέσει θύματα βιασμού ζήτησαν τη βοήθεια ειδικού.

Το θέμα δεν αποτελεί πλέον ταμπού. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, οι διαθέσιμες στατιστικές που δημοσιεύονται κατά καιρούς από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς αδυνατούν να συλλάβουν την πραγματική διάσταση του φαινομένου, καθώς η συντριπτική πλειονότητα των περιστατικών δεν καταγγέλλεται.

O ΠΟΥ εκτιμά ότι περίπου 1 δισεκατομμύριο ανήλικοι μεταξύ 2 και 17 ετών υπέστησαν σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική βία τον τελευταίο χρόνο.

Η σεξουαλική κακοποίηση, σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF του 2014, επηρεάζει πάνω από 120 εκατομμύρια κορίτσια παγκοσμίως (λίγο περισσότερα από 1 στα 10). Ωστόσο, τα κορίτσια σε ορισμένα μέρη του κόσμου βρίσκονται σίγουρα σε μεγαλύτερο κίνδυνο απ’ ό,τι σε άλλα.

Σε έκθεσή του το 2013, ο ΠΟΥ κάνει λόγο για σχεδόν 18 εκατομμύρια παιδιά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην Ευρώπη. Αυτό αντιστοιχεί στο 13,4% των κοριτσιών και στο 5,7% των αγοριών. Σύμφωνα με έρευνα της UNICEF (2017) σε 28 ευρωπαϊκές χώρες, περίπου 2,5 εκατομμύρια κορίτσια αναφέρουν ότι έχουν υποστεί κάποιου είδους σεξουαλική βία πριν από τα 15 τους χρόνια.

Οι αριθμοί τρομάζουν και οι γονείς ανησυχούν.

Το κλειδί βρίσκεται στην πρόληψη

Η Λίνα Λυκομήτρου, συστημική ψυχοθεραπεύτρια, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Οικογένειας & Ζευγαριών, συνειδητοποίησε το 2017 πως το κλειδί βρίσκεται στην πρόληψη και έβαλε ως στόχο να μιλήσει ανοιχτά για αυτή τη βουβή κακοποίηση και να ενημερώσει τους ανθρώπους για την τεράστια ασπίδα που λέγεται «σεξουαλική διαπαιδαγώγηση».

«Με το να μιλάμε ανοιχτά κλείνουμε έναν φαύλο κύκλο επανάληψης της βίας. Όταν δεν μιλάμε, γινόμαστε τρόπον τινά συνένοχοι με τον θύτη στο να δημιουργεί και άλλα θύματα», μας εξηγεί η κ. Λυκομήτρου. «Ήμουν παρατηρητής σε αρκετά περιστατικά, είτε εντός, είτε εκτός θεραπευτικής διαδικασίας. Είχα θεραπευόμενους που είχαν βιώσει παρενόχληση ή κακοποίηση. Και μέσα από το περιβάλλον μου όμως, έχω υπάρξει μάρτυρας πολλών περιστατικών. Συνειδητοποίησα λοιπόν τη διάσταση του φαινομένου και σκέφτηκα ότι έπρεπε να δώσουμε έμφαση στην πρόληψή του. Και πρόληψη είναι η γνώση, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση από πολύ μικρή ηλικία, τα όρια και η συναισθηματική σχέση με τους γονείς. Έτσι γεννήθηκε το “Άγγιγμα και Όρια” το 2017».

Τι είναι το «Άγγιγμα και Όρια»

Το «Άγγιγμα και Όρια» είναι μια δράση εστιασμένη στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, με κύριο και βασικό της σκοπό την προστασία των παιδιών σε σχέση με το σώμα τους. Αποτελείται από μια ομάδα ειδικών (ψυχολόγους, θεατροπαιδαγωγούς και δικηγόρο), οι οποίοι μαζί πραγματοποιούν συναντήσεις τριών κύκλων.

Στον 1ο και 2ο κύκλο πραγματοποιούνται ομιλίες για ενήλικες με θέμα τη «Διαπαιδαγώγηση και Διαχείριση της Σεξουαλικότητας του Παιδιού» και το  «Άγγιγμα: Όρια και Προστασία».

Στον 3ο κύκλο πραγματοποιούνται βιωματικά εργαστήρια για παιδιά 4 έως 12 χρόνων, χωρισμένα ανά ηλικιακές ομάδες, με θέμα «Συναισθήματα, Σώμα και Προστασία».

Στόχος της δράσης είναι η ενημέρωση σχετικά με την αυτονομία που μπορεί και χρειάζεται να έχει ένα παιδί σε σχέση με το σώμα του· πώς αυτό επιδρά στην αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό αλλά και την αυτοπροστασία του.

Οι συναντήσεις πραγματοποιούνται σε σχολεία, δήμους, ημερίδες και μεμονωμένες εκδηλώσεις.

Η ομάδα, εκτός από την Λίνα Λυκομήτρου, απαρτίζεται από τη σχολική ψυχολόγο-ψυχοθεραπεύτρια Μαρία Σκόρδου, τις θεατροπαιδαγωγούς Μυρτώ Χρυσανθοπούλου, Φιλίππη Ρούβαλλη και Μάγια Παπαγεωργίου και τη δικηγόρο Αλεξία Βέννη.

Επόμενη στάση της ομάδας η Πύλος, όπου στις 14 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με τη στήριξη του Δήμου και των συλλόγων γονέων και διδασκόντων των δημοτικών σχολείων της περιοχής.

«Είναι σημαντικό να μας γνωρίσει η επαρχία, που έχει και τη μεγαλύτερη ανάγκη από άποψη ενημέρωσης για το συγκεκριμένο θέμα», επισημαίνει η κ. Λυκομήτρου.

«Οι γονείς έρχονται στις συναντήσεις μας με πολλή ανησυχία και ανάγκη για ενημέρωση, και φεύγουν αρκετά καθησυχασμένοι και ανακουφισμένοι. Όσο για τα παιδιά, φεύγουν ενδυναμωμένα και με περισσότερες γνώσεις, απαραίτητες για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Στους κύκλους των συναντήσεών μας, πολλοί ενήλικες μοιράζονται δικές τους εμπειρίες παρενόχλησης, είτε από την παιδική τους ηλικία είτε από την ενήλική ζωή τους. Όσο για τα παιδιά, αφού πάρουν το ερέθισμα από εμάς, αν τους έχει ήδη συμβεί κάτι θα το εκφράσουν αργότερα σε έναν άνθρωπο με τον οποίον νιώθουν πολλή ασφάλεια, είτε μέσα στην οικογένεια είτε σε κάποιο άλλο οικείο πρόσωπο», διευκρινίζει η κ. Λυκομήτρου.

Πώς μπορούμε να αντιληφθούμε αν το παιδί μας βιώνει σεξουαλική κακοποίηση;

Συνήθως οι δράστες στοχοποιούν ένα παιδί το οποίο είναι ακόλουθος των «θέλω» των άλλων. Ένα παιδί που δεν λέει όχι.

Όσο για τα σημάδια, μπορεί να μην δούμε και τίποτα. Γιατί η κακοποίηση πολλές φορές παγώνει, οπότε η συμπεριφορά του παιδιού μπορεί να συνεχίσει να είναι η ίδια. Από ένα παιδί το οποίο κακοποιείται σεξουαλικά, είναι εξαιρετικά σπάνιο να το ακούσουμε να μιλάει για αυτό. Αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι ξαφνικές αλλαγές την συμπεριφορά του. Ξαφνικές φοβίες για μέρη, καταστάσεις ή ανθρώπους. Ξαφνικό θυμό, ξαφνικές αλλαγές στον ύπνο, ξαφνικές αλλαγές στο φαγητό. Ή να αρνείται σε μικρές ηλικίες, που ακόμα τα ντύνουμε εμείς τα παιδιά, να βγάλει ή να βάλει τα ρούχα του… Ή να μην θέλει να το αγγίζουν σε συγκεκριμένα σημεία, όπως στα μαλλιά. Επίσης, ένας τρόπος που επιλέγουν τα παιδιά να δείξουν ότι βιώνουν κάποιας μορφής σεξουαλική κακοποίηση είναι μέσα από το παιχνίδι.

Να σημειώσουμε ότι όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση, δεν μιλάμε απαραίτητα για διείσδυση. Μιλάμε κυρίως για τα ερωτικά αγγίγματα, τα οποία είναι εξίσου επώδυνα και κακοποιητικά για την ψυχή ενός ανθρώπου.

Πώς μπορούμε να αντιληφθούμε τις προθέσεις τρίτων προς τα παιδιά, χωρίς όμως να υπερβάλλουμε;

Άνθρωποι που μπορούν να κακοποιήσουν σεξουαλικά ένα παιδί έχουν κοινωνική ζωή παρόμοια με τη δική μας. Έχουν σταθερή δουλειά, φίλους, οικογένεια, σχέση, είναι παντρεμένοι με παιδιά ή χωρίς. Δεν υπάρχει κάτι στην εμφάνιση ή στη στάση ζωής τους που να προδίδει τις σκέψεις και τους σκοπούς τους. Γι’ αυτό χρειάζεται να ρίξουμε μια δεύτερη ή μια τρίτη ματιά, απομακρυσμένη από το συναίσθημα ή την κοινωνική εικόνα που μπορεί να έχουμε για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, και να παρατηρήσουμε κυρίως συμπεριφορές.

Συνήθως είναι ένας άνθρωπος πολύ ελεγκτικός είτε προς την οικογένεια του (αν εκεί είναι το θύμα) ή προς την οικογένεια και το παιδί στο οποίο έχει στοχεύσει. Αυτός ο έλεγχος όμως έχει πάντα ένα πολύ ωραίο περιτύλιγμα. Είναι πολύ καλά καμουφλαρισμένος. Κάποια από τα χαρακτηριστικά του λοιπόν είναι η έντονη ανάγκη για κυριαρχία και έλεγχο, η ανασφάλεια, η ανωριμότητα-παλινδρόμηση σε παιδικά συναισθήματα, με έντονες εκρήξεις θυμού, έλλειψη συναισθηματικού ελέγχου, έλλειψη ενσυναίσθησης. Δεν σημαίνει βέβαια ότι αν έχουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στο περιβάλλον μας είναι απαραίτητα παιδεραστής!

Ποια είναι τα όρια στο άγγιγμα;

Ο τρόπος που αγγίζουμε ένα μωρό και στη συνέχεια ένα παιδί, είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο μαθαίνει για το άγγιγμα. Πώς το αγγίζουν οι γονείς του, πώς επιτρέπουν εκείνοι να το αγγίζουν άτομα έξω από την οικογένεια. Τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται είναι αρχικά μια διαδικασία βιωματική. Από την ηλικία των 3 ετών είναι σημαντικό να μιλήσουμε πιο ξεκάθαρα για τα όρια στο άγγιγμα που ορίζονται από την έννοια του ιδιωτικού. Τα ιδιωτικά μέρη στο σώμα, ο ιδιωτικός χώρος και ο ιδιωτικός χρόνος.

Τα γεννητικά μας όργανα, ο ποπός, το στήθος αλλά και το στόμα, είναι τα ιδιωτικά μας μέρη και οι λόγοι που μπορεί κάποιος να μας αγγίξει σε αυτά είναι για την υγιεινή μας και για ιατρικούς λόγους. Στη συνέχεια, όταν μιλάμε για ιδιωτικότητα στον χώρο, θα μιλήσουμε για το πού επιτρέπεται το παιδί να αγγίζει τα ιδιωτικά του μέρη ή πού μπορεί να είναι χωρίς εσώρουχο και πού όχι. Ακολούθως μπορούμε να μιλήσουμε και για ιδιωτικό χρόνο. Ο χρόνος του αυνανισμού, η ώρα της τουαλέτας ή η ώρα του μπάνιου, ακόμα και η ώρα της αλλαγής ρούχων, είναι ιδιωτικός χρόνος.

Από ποια ηλικία αλλάζουν τα όρια;

Τα όρια στο άγγιγμα δεν αλλάζουν με την ηλικία. Όπως στην παιδική ηλικία κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας αγγίξει στα ιδιωτικά μας σημεία, έτσι και στην εφηβεία όπως και στην ενήλικη ζωή, κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας αγγίξει αν εμείς δεν το επιθυμούμε. Το όριο στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή μπορεί να ορίζεται από το συναίσθημα που δημιουργεί το άγγιγμα. Αν ένα άγγιγμα μας κάνει να νιώθουμε όμορφα, είναι ένα άγγιγμα που είναι μέσα στα όρια μας. Αν ένα άγγιγμα μας κάνει να νιώθουμε άβολα, είναι ένα άγγιγμα που έχει ξεπεράσει τα όριά μας.

Πώς βοηθούν αυτά τα όρια στην ανάπτυξη των παιδιών;

Όπως κάθε άλλο όριο που θέτουμε στα παιδιά, τα όρια στο άγγιγμα βοηθούν στην προστασία των παιδιών καθώς και στην ανάπτυξη μια υγιούς σεξουαλικής ζωής. Όταν ένας γονιός θέτει τα σωματικά όρια στα παιδιά, τα βοηθά στην υγιή κοινωνικοσυναισθηματική τους ανάπτυξη. Τα βοηθά να γνωρίζουν το δικαίωμά τους να πουν «όχι» και φυσικά το δικαίωμα της επιλογής. Μαθαίνουν να νοιάζονται για τους άλλους και να διαχειρίζονται τα δύσκολα συναισθήματά τους.

Τα όρια είναι οδηγός συμπεριφοράς και αυτοπειθαρχίας. Μαθαίνουν τα παιδιά να ελέγχουν τις ορμές τους, να μην παραβιάζουν τα όρια των άλλων και να μην παρενοχλούν τους άλλους. Τα όρια βοηθούν το παιδί να διατηρεί την ασφάλειά του, καθώς και τη σωματική και συναισθηματική υγεία του.

Πώς η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση βοηθάει στην προστασία των παιδιών από τα επικίνδυνα αγγίγματα;

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ίσως η σημαντικότερη ασπίδα για ένα παιδί. Είναι μια διαδικασία μέσα από την οποία μαθαίνει το σώμα του, μαθαίνει τα όρια που υπάρχουν σε αυτό σε σχέση με τους άλλους και το πότε και με ποιον τρόπο αυτά μπορούν να καταπατηθούν. Γι’ αυτό η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ξεκινάει από την ηλικία των 2-3 ετών, χωρίς να την ξεχωρίζουμε από την υπόλοιπη διαπαιδαγώγησή του.

Πώς λειτουργεί η θεατροπαιδαγωγική προσέγγιση ως εργαλείο για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών;

Τα θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα αποτελούν ένα χαρακτηριστικό εργαλείο της βιωματικής και συνεργατικής μάθησης στην οποία συμμετέχει όλο το σώμα, η λογική και οι αισθήσεις. Αποτελεί ομαδική εμπειρία και συμβαίνει στο εδώ και τώρα. Τα παιδιά παίζουν. Το παιχνίδι τούς είναι οικείο και ψυχαγωγικό. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείται φυσικά η διάθεση για συμμετοχή και βοηθά τα παιδιά να αντιληφθούν βιωματικά το νόημα της γνώσης και να κατανοήσουν βαθύτερα το θέμα. Ο συνδυασμός λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας και η χρήση οπτικών ερεθισμάτων εντείνει το ενδιαφέρον και την προσοχή. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ένα θέμα που συνδέεται άμεσα με το σώμα μας και έτσι αξιοποιούμε τη χρήση του σώματος και την αυτοέκφραση των παιδιών.

Πώς χρησιμοποιούνται ως θεατροπαιδαγωγικό μέσο οι κούκλες στις πιο μικρές ηλικίες;

Οι τέσσερις αυτές κούκλες δεν είναι ένα απλό μέσο για εμάς. Είναι ένα «έμψυχο» υλικό και τέσσερα επιπλέον άτομα στην ομάδα. Άτομα τα οποία έχουν φύλο, όνομα, παρελθόν, παρόν και μέλλον, όπως όλοι μας δηλαδή. Είναι λοιπόν τέσσερα μέλη της κοινότητας «Άγγιγμα και όρια» τα οποία μπορούν να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά καθώς είναι πιο κοντά στη δική τους ηλικία και μπορούν να μοιραστούν τις γνώσεις τους σχετικά με τη σεξουαλική αγωγή και όχι μόνο. Η χρήση της κούκλας στα θεατροπαιδαγωγικά δρώμενα και γενικότερα στην εκπαίδευση είναι άμεσα συνυφασμένη με την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης. Έτσι για λίγο ο ενήλικας έχει μόνο τον ρόλο του παρατηρητή και συντονιστή και τον λόγο τον έχουν οι τέσσερις, ειδικά για εμάς κατασκευασμένοι, φίλοι μας, οι οποίοι μέσα από έναν μεταξύ τους διάλογο για δικά τους βιώματα θα φέρουν με πολύ όμορφο τρόπο θέματα προς συζήτηση στην ομάδα.

Ποιο είναι το Νομικό Πλαίσιο και κατά πόσον επιβάλλει πραγματική τιμωρία;

Νομικό πλαίσιο για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση συνίσταται σε διατάξεις προβλεπόμενες στον Ποινικό Κώδικα (κυρίως άρθρα 336 – 353 Π.Κ.), τη Διεθνή Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού (Ν. 2101/1992) και το Ν. 3500/2006 για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας. Πρόκειται για διατάξεις που προβλέπουν ιδιαιτέρως αυστηρές -στερητικές της ελευθερίας- ποινές για τους δράστες που διαπράττουν εγκλήματα με θύματα ανηλίκους (π.χ. ποινή κάθειρξης σε περιπτώσεις γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους, κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, πορνογραφίας ανηλίκων κλπ).

Ωστόσο, θα πρέπει να επισημανθεί η ανυπαρξία νόμου που να αποσκοπεί στην πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης – όπως και εν γένει της κάθε μορφής κακοποίησης ανηλίκων. Τέλος, ερωτήματα προκαλούνται αναφορικά με το κατά πόσον επιβάλλεται εν τέλει πραγματική τιμωρία στους δράστες εγκλημάτων σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, λαμβανομένων υπόψη των προβλεπόμενων ευεργετικών ποινικών διατάξεων περί αναστολής εκτέλεσης ποινής, περί μείωσης της ποινής λόγω ηλικίας ή εργασίας των δραστών στα σωφρονιστικά ιδρύματα κλπ.

Info

Αν θέλετε κι εσείς να διοργανώσετε στο σχολείο σας ή στον δήμο σας έναν κύκλο συναντήσεων, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την ομάδα «Άγγιγμα και Όρια» μέσω της σελίδας της, ή στέλνοντας mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Παναττική στάση εργασίας από τις 9:00 έως τις 15:00 σήμερα Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου και κινητοποίηση στις 10:00 στην Αίγλη Ζαππείου θα πραγματοποιήσουν οι νοσοκομειακοί γιατροί, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στην ημερίδα που διοργανώνει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ), για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στην παροχή υπηρεσιών υγείας.

Στη συγκέντρωση θα συμμετάσχει και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

«Η ηγεσία του ΠΙΣ πρωτοστατεί στην προώθηση των κυβερνητικών σχεδιασμών για την πλήρη υποταγή της δημόσιας υγείας στην άγρια κερδοσκοπία με όχημα τις ΣΔΙΤ», αναφέρει η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

«Δεν θα επιτρέψουμε την εμπορευματοποίηση της Υγείας που οραματίζονται κάποιοι φορείς της υγείας (π.χ. ΠΙΣ) που θέλουν να παίζουν τον ρόλο του "λαγού" στις εκάστοτε κυβερνήσεις», σημειώνει η ΠΟΕΔΗΝ.
«Αιτία πολέμου» είναι για την Ομοσπονδία, «η δυνατότητα εργασίας ιδιωτών γιατρών στα νοσοκομεία, η εγκατάσταση ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού από ιδιωτικές εταιρίες στα νοσοκομεία, η μετατροπή της νομικής μορφής των νοσοκομείων από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε οτιδήποτε άλλο (ΝΠΙΔ, Ανώνυμες Εταιρείες)». Όπως τονίζει, το σύστημα χρειάζεται χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία στον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ «και όχι περαιτέρω μετακύληση της λειτουργίας του στις τσέπες των πολιτών».

Σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ, κερδισμένοι από τη ΣΔΙΤ θα είναι «μία μερίδα επιχειρηματιών εντός και εκτός των νοσοκομείων και το 25% των μεγαλο-επιχειρηματιών διευθυντών και πανεπιστημιακών καθηγητάδων... », ενώ οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι «οι ασθενείς που θα αναγκάζονται να δίνουν νόμιμα ή νομιμοποιημένα φακελάκια άλλοτε στις κερδοσκοπικές άλλοτε στις μη κερδοσκοπικές (δημόσια νοσοκομεία-ΝΠΙΔ) επιχειρήσεις υγείας, να ακριβοπληρώνουν αν και εφόσον έχουν, για υπηρεσίες που δικαιούνται και που θα μπορούσαν να απολαμβάνουν δωρεάν και οι εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα υγείας».

Η ΟΕΝΓΕ φέρνει ως παράδειγμα «για το εφιαλτικό τοπίο που θα επικρατήσει», όπως επισημαίνει το βρετανικό σύστημα υγείας, όπου -σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται- «τα ράντζα είναι καθημερινό φαινόμενο. Τη διετία 2015-16, σχεδόν 475 χιλιάδες ασθενείς ξεπέρασαν τις 4 ώρες αναμονής στα επείγοντα.
Χιλιάδες εγχειρήσεις αναβάλλονται λόγω έλλειψης κρεβατιών. Ρεκόρ ο αριθμός των καρκινοπαθών που περιμένουν πάνω από 2 μήνες την έναρξη της θεραπείας τους... Στην 5ετία 2011-2016, 15 χιλιάδες περισσότεροι θάνατοι από το αναμενόμενο, γεγονός που με βάση τα στατιστικά των νοσοκομείων συσχετίζεται ολοφάνερα με την έλλειψη γιατρών. Οι ελλείψεις αυξάνονται διαρκώς και στο λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό. Σε συνθήκες υποστελέχωσης, το 50% του προσωπικού εργάζεται απλήρωτες υπερωρίες για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες».

«Οι προτάσεις της ηγεσίας του ΠΙΣ είναι αντίθετες με τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των νοσοκομειακών γιατρών», καταλήγει η Ομοσπονδία και προαναγγέλλει κινητοποιήσεις.

ΑΠΕ

Κλιμακώνει τον αγώνα για την ανάκληση των απολύσεων στην Τράπεζα Πειραιώς η ΟΤΟΕ και με ομόφωνη απόφαση της Εκτελεστικής της Γραμματείας, προκηρύσσει 24ωρη Πανελλαδική Παντραπεζική Απεργία για την Τετάρτη 11/12/2019.

Την ίδια μέρα θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στην Αθήνα στις 13.00 στην οδό Σταδίου, έξω από το Υπουργείο Εργασίας, όπου θα γίνει η δεύτερη Τριμερής Συνάντηση Συμφιλίωσης με τη Διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς.

Η ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων σε ανακοίνωσή της (διαβάστε το αναλυτικό κείμενο) αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: «Ακόμα και στις χειρότερες μέρες της κρίσης, με αναδιαρθρώσεις που ανέτρεψαν το τοπίο του κλάδου, οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα κατάφεραν να αποτρέψουν τις απολύσεις, που ήταν ανέκαθεν κόκκινη γραμμή και αιτία πολέμου για τον κλάδο μας.

Και όχι τυχαία… Δεν επιτρέπουμε σε κανένα να παίζει σε επιχειρηματικές «ζαριές» και business plans με τη δουλειά, την οικογένεια και τις ζωές μας!

Είναι, λοιπόν, δυνατό να ανεχθούμε απολύσεις σήμερα, που η Οικονομία ανακάμπτει και οι Τράπεζες διαβεβαιώνουν για την ισχυροποίηση και την επιστροφή τους στην κερδοφορία;

Είναι δυνατό να επιτρέψουμε, εμείς οι εργαζόμενοι, αλλά και η Κυβέρνηση, τα Κόμματα και οι πολίτες της χώρας μας στις Τράπεζες να αποφασίζουν ανεξέλεγκτα σε βάρος μας, σε βάρος της κοινωνίας που τις στήριξε από το υστέρημά της όλα τα προηγούμενα δύσκολα χρόνια;».




πηγή ΕΡΤ