Τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας κέρδισαν τελικά την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο περιφερειακό κοινοβούλιο καταλαμβάνοντας μαζί 72 από τις 135 έδρες του τοπικού κοινοβουλίου και συνολικά το 47,33% των ψήφων. 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, ο κύριος  συνασπισμός υπέρ της αυτονομίας, «Junts pel Si» («Μαζί για το Ναι») κέρδισε 62 έδρες ενώ το μικρότερο αριστερό κόμμα CUP, που τάσσεται επίσης υπέρ της ανεξαρτησίας, κέρδισε άλλες 10 έδρες.

«Οι Καταλανοί ψήφισαν ναι στην ανεξαρτησία», δήλωσε ο επικεφαλής της περιφερειακής κυβέρνησης της Καταλονίας Αρτούρ Μας μετά την καταμέτρηση του 70,78% των ψήφων, απευθυνόμενος σε 2.000 οπαδούς του που είχαν συγκεντρωθεί στο κέντρο της Βαρκελώνης. «Κερδίσαμε», πρόσθεσε σε τέσσερις γλώσσες – στα καταλανικά, τα ισπανικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά.

Οι δύο σχηματισμοί που κέρδισαν στις εκλογές,  έχουν δηλώσει ότι θα ανακηρύξουν μονομερώς την ανεξαρτησία της Καταλονίας μέσα σε 18 μήνες, κάτι που η κεντρική κυβέρνηση στη Μαδρίτη λέει πως θα εμποδίσει δικαστικά επειδή το ισπανικό σύνταγμα δεν το επιτρέπει.

Η εκστρατεία εκφοβισμού

Οι τοπικές εκλογές στη Καταλονία, που έλαβαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, διεξήχθησαν μέσα σ΄ένα πρωτοφανές κλίμα πιέσεων, απειλών κι εκβιασμών από τη Μαδρίτη και όλη την οικονομική εξουσία της Ισπανίας. Στην πρωτοφανή αυτή εκστρατεία εκφοβισμού, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα.

Η κυβέρνηση Ραχόι έχει κηρύξει «ανένδοτο αγώνα» εναντίον της ανεξαρτησίας της Καταλανίας και η ισπανική κεντρική τράπεζα έχει προειδοποιήσει ότι τυχόν απόσχιση μπορεί να επιφέρει έξοδο από την Ευρωζώνη.

Στο «παιχνίδι» των απειλών εισήλθε έως και ο πρόεδρος της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, διαμηνύοντας ότι θα …  αποκλείσει την Μπαρτσελόνα από τη La Liga, την κορυφαία ποδοσφαιρική κατηγορία της Ισπανίας.

«Οι Καταλανοί δεν έχουν αντιληφθεί τις πραγματικές συνέπειες της ανεξαρτησίας», είπε πριν από δύο ημέρες ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι και πρόσθεσε:  «Θα φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι θα γίνει τότε με τις συντάξεις τους; Οι συνταξιούχοι είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους. Τι θα γίνει με τις τράπεζες, με τις τραπεζικές καταθέσεις και το νόμισμα;»

Στη «σταυροφορία» εναντίον του αιτήματος για ανεξαρτησία «ρίχτηκε» και η Καθολική Εκκλησία, προκαλώντας την οργή των οπαδών της απόσχισης, οι οποίοι υπενθυμίζουν το ρόλο της επί δικτατορίας Φράνκο, ειδικά δε την αρωγή που προσέφερε στο καθεστώς του αιμοσταγούς δικτάτορα, όταν εκείνος επιχειρούσε να εξαφανίσει την καταλανική ταυτότητα και γλώσσα.

Δεκατρείς εγνωσμένου κύρους επιστήμονες και ερευνητές της Καταλονίας δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή υπέρ της ανεξαρτησίας, δηλώνοντας ότι αυτή θα ανοίξει νέους ορίζοντες στη χρηματοδότηση, την έρευνα και την ανάπτυξη της περιοχής.

Υπέρ της ανεξαρτησίας και ο  Πέπε Γκουαρντιόλα

Στη μάχη υπέρ της ανεξαρτησίας συμμετέχει, από τον Ιούλιο, ο Πέπ Γκουαρντιόλα, ο εμβληματικός παλιός άσσος της Μπαρτσελόνα, κατοπινός προπονητής της και νυν προπονητής της Μπάγερν Μονάχου. Τότε ο  Γκουαρντιόλα ανακοίνωσε ότι θα είναι, συμβολικά, υποψήφιος στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου του Junts pel Si.

«Είναι η ευκαιρία για να χτίσουμε μια νέα και πιο δίκαιη χώρα, ξεκινώντας από το μηδέν», λέει ο Γκουαρντιόλα στο κεντρικό προεκλογικό σποτάκι του μετώπου της ανεξαρτησίας, προσθέτοντας: «Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει τη βούληση ενός λαού».

Την Παρασκευή, το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι πρόβαλε το τελευταίο του διαφημιστικό σποτ, στην καταλανική γλώσσα, για να ζητήσει από τους Καταλανούς να παραμείνουν στην Ισπανία. Ο ίδιος ο Ραχόι εμφανίστηκε στο σποτ αυτό και είπε στα καταλανικά: perque units guanyem, δηλαδή “Μαζί κερδίζουμε”.

Το βράδυ της Παρασκευής, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί συμμετείχε στην προεκλογική συγκέντρωση του Ραχόι στη Βαρκελώνη, τρεις μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν το Λαϊκό Κόμμα στην απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας στη Βουλή.

Χωρίς την Καταλονία, η Ισπανία θα χάσει το 16% του πληθυσμού της, το 25% των εξαγωγών της και το 19% του ΑΕΠ της. Και οι Ισπανοί υπουργοί παίζουν τις Κασσάνδρες, προβλέποντας ότι η απόσχιση θα μετατρέψει την Καταλονία σε κατεστραμμένο κράτος-παρία, αποκλεισμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η ανέργια θα εκτοξευτεί στο 37% και οι συντάξεις θα μειωθούν κατά 44%.

Οι τράπεζες, οι μεγάλοι όμιλοι και οι αγορές εμφανίζονται ανήσυχοι από ένα τέτοιο ενδεχόμενο τη στιγμή που η Ισπανία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση.

Ο Ραχόι έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη των συντηρητικών συμμάχων του στην Ευρώπη, όπως της Άγγελα Μέρκελ και του Ντέιβιντ Κάμερον, αλλά και του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος τάχθηκε υπερ μιας “ενωμένης” Ισπανίας.

Οι υπέρμαχοι της ανεξαρτησίας -από φιλελεύθερα δεξιά κόμματα μέχρι αντικαπιταλιστικά αριστερά- οραματίζονται μια νέα χώρα, “πιο δίκαιη” και “ευημερούσα”.

Έληξε η κατάληψη στα ΤΕΙ Αθήνας, καθώς μετά από 14 ημέρες αποχώρησαν οι φοιτητές που ζητούσαν να χορηγηθούν άμεσα φοιτητικές άδειες στον Νίκο Ρωμανό.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΤΕΙ, Μιχάλη Μπρατάκο, από αύριο, Δευτέρα, θα αποκατασταθούν οι διοικητικές λειτουργίες, ενώ από την Τρίτη θα συνεχιστεί η εξεταστική που είχε διακοπεί λόγω της κατάληψης.




tvxs.gr

Συντάκτης: Γιώργος Σταματόπουλος

Ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί ποιος και γιατί διέταξε (!) να πέσει μαύρο (άντε πάλι) στην EΡTopen, στον τελευταίο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο σταθμό στα ερτζιανά. Καθώς φαίνεται, η νέα κυβέρνηση δεν αντέχει τις ομάδες αυτοδιαχείρισης, εναλλακτικές δηλαδή μορφές κοινωνικής οικονομίας.

Ο,τι είναι έξω από τον έλεγχο των κρατικών-κομματικών μηχανισμών προκαλεί «αλλεργία» στους φωστήρες και αυτής της συγκυβέρνησης.

Η EΡTopen δεν είναι απλώς μια νησίδα ελευθερίας έκφρασης, ούτε μια απομονωμένη συλλογικότητα. Εχει καλλιεργήσει αμοιβαίες σχέσεις με τους ακροατές, αλλά και με εκπροσώπους πολλών ομάδων κοινωνικής αμφισβήτησης· είναι κόμβος, θα έλεγα, σε ευρύ πλαίσιο, εντός του οποίου κινούνται, δρουν πολλές συλλογικές ομάδες.

Ισως να ταλανίζεται η EΡTopen από έλλειψη ανθρώπων και εργαλείων, μεριμνά εντούτοις για μια συνύφανση αντιτιθέμενων εννοιών όπως μερικότητα και πλουραλισμός. Τα καταφέρνει θαυμάσια, χωρίς πόρους, χωρίς μισθούς. Ενας ιδιότυπος, ανιδιοτελής εθελοντισμός συνέχει τους εργαζόμενους.

Οι τελευταίοι δεν δίνουν ριζοσπαστικές λύσεις βέβαια σε φλέγοντα προβλήματα κοινωνικών ομάδων, γίνονται όμως μεσολαβητές και ακούγεται η φωνή όσων έχουν τεθεί στο περιθώριο. Αυτά δεν μπορεί να τα χωνέψει η κάθετη ιεραρχική εξουσία που έχει επικρατήσει στην κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση.

Προϊστάμενοι επί προϊσταμένων, διευθυντές, παραδιευθυντές, διευθύνοντες σύμβουλοι, πρόεδροι και παρατρεχάμενοι συνιστούν ένα σκληρό σύνολο κομματικής γραφειοκρατίας που απεχθάνεται κάθε είδους αυτοτέλεια και αυτονομία.

Εντρομο λες όλο τούτο το διοικητικό μάγμα σπεύδει να φιμώσει ό,τι ξεφεύγει από τον εξουσιαστικό μηχανισμό του.

Τρέμουν μήπως το πείραμα αυτό της αυτοδιαχείρισης επεκταθεί σε ποικιλόμορφους αγωνιστικούς αυτορρυθμιζόμενους κοινωνικούς αγώνες, μήπως καταστεί δίκτυο εκείνων που ακόμη αντιστέκονται στις βουλές και πράξεις της αυτοαποκαλούμενης αριστερής κυβέρνησης, μήπως αναφανεί ένας άλλος τρόπος διοίκησης και οργάνωσης από τα κάτω.

Ακουγα στην τηλοψία εκλεγέντα με τον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτή, τον καθηγητή Κώστα Δουζίνα, να μνημονεύει τα περίπου τρεις χιλιάδες συνεργατικά κινήματα που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια, τονίζοντας τη σπουδαιότητά τους και την ανάγκη να έλθει σε επαφή μαζί τους η κυβέρνηση.

Εκεί που πήγα να χαρώ, πέφτει σαν πέλεκυς η είδηση για το μαύρο στην ΕPTopen. Νά τα μας· αντί για την αποκεντρωμένη και εξισωτική ηγεμονία έρχεται η κρατική τέτοια και διαλύει κάθε ψευδαίσθηση.

Ας βγουν στην Πνύκα οι υπεύθυνοι και ας μας πουν ποιος δαίμονας τους εξανάγκασε (;) να προχωρήσουν στη βίαιη τούτη πράξη.

Λέμε απλώς βίαιη για να δώσουμε ένα περιθώριο να δείξουν οι προύχοντες εάν έχουν ακόμη επαφή με την όντως δημοκρατία.





Διαβάστε επισης:

Οι «παράνομοι» της ERTopen

Ελεύθεροι ο πρόεδρος και ο γ.γ. οικονομικού της ΠΟΣΠΕΡΤ




πηγή: efsyn.gr

Ολόκληρη η ανακοίνωση-κάλεσμα του ΠΑΜΕ:

Κάτω τα χέρια από την κοινωνική ασφάλιση!

Δεν περιμένουμε καμία «επιτροπή σοφών». Τέρμα στην κοροϊδία!

Οι αντιασφαλιστικές αποφάσεις είναι δρομολογημένες με βάση τη συμφωνία του 3^ου μνημονίου. Επιφέρουν το τελειωτικό χτύπημα στην κοινωνική ασφάλιση, φέρνουν νέες επώδυνες ανατροπές στις συντάξεις, στην υγεία και την πρόνοια, συνεχίζουν και ολοκληρώνουν το έγκλημα σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς!

Η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα, δεν είναι ατομική υπόθεση του καθένα! Δε θα δεχτούμε τη λογική των ψίχουλων και τις συντάξεις πείνας, δε θα δεχτούμε να γίνει η ασφάλιση δικαίωμα των λίγων, δε θα γίνουμε πελάτες των ασφαλιστικών εταιρειών και των επιχειρηματιών στο χώρο της υγείας. Αγωνιζόμαστε για την αναπλήρωση των ως σήμερα, απωλειών μας.

To ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους, τη νεολαία σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 2μμ στο Υπουργείο Εργασίας, την ώρα της συνεδρίασης της «επιτροπής σοφών».

Για ένα οκτάλεπτο απασχόλησε η Πορτογαλία την Ελλάδα. Η εθνική μας ξεκίνησε νωθρά στον αγώνα, αλλά στη συνέχεια ανέβασε κατακόρυφα ρυθμό και επικράτησε με 22-3 επί των διοργανωτών κατακτώντας την πρώτη θέση στον προκριματικό όμιλο.
 
Τα κορίτσια της εθνικής προηγήθηκαν με ένα γκολ από τη Ρουμπέση για να απαντήσει η Σαρμέντο. Η Αλεξάνδρα Ασημάκη έβαλε και πάλι μπροστά στο σκορ την εθνική μας για να τελειώσει το πρώτο οκτάλεπτο με το σκορ στο 2-1.

Από εκεί και πέρα ο αγώνα δεν χρίζει καμίας κριτικής αφού η διαφορά δυναμικότητας ήταν τέτοια που επέτρεψε στην εθνική ομάδα να ξεφύγει στο σκορ. Μάλιστα, η διαφορά που υπήρχε έδωσε την ευκαιρία στον Γιώργο Μορφέση να κάνει διάφορες δοκιμές.

Το τελικό 22-3 βρήκε και τις δύο ομάδες ικανοποιημένες, αφού η Ελλάδα πήρε την πρώτη θέση στον προκριματικό όμιλο με τους Πορτογάλους να τερματίζουν στη δεύτερη.

Ελλάδα - Πορτογαλία 22-3

Τα οκτάλεπτα: 1-2, 1-7, 1-6, 0-7

Ελλάδα: Ρουμπέση 1, Ασημάκη 5, Τσουκαλά 1, Αβραμίδου 1, Β. Διαμαντοπούλου 5, Ξενάκη 3, Ε. Πλευρίτου 2, Κοτσια 2, Μ. Πλευρίτου 2

Πορτογαλία: Ρεμπόκο 2, Μάτος 1

Περιμένοντας την κλήρωση

Μετά τη νίκη επί της Πορτογαλίας η εθνική μας εξασφάλισε και την πρώτη θέση στον προκριματικό κάτι που την βάζει στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας μαζί με τη Γερμανία η οποία ήταν πρώτη στο άλλο προκριματικό γκρουπ.

Έτσι, πλέον γνωρίζουμε όλα τα επίπεδα δυναμικότητας με τα κορίτσια του Μορφέση να έχουν δύσκολη αποστολή. Στα πρώτα τρία γκρουπ δυναμικότητας βρίσκονται Ισπανία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Σερβία, Ιταλία και Ρωσία. Από εκεί και πέρα οι ομάδες που είναι στο 5ο και το 6ο επίπεδο δεν τρομάζουν σε καμία περίπτωση και λογικά θα αποτελέσουν το σάκο του μποξ για τις υπόλοιπες. 

Η κλήρωση για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα γίνει στις 4 Οκτωβρίου στο Βελιγράδι.

Γυναίκες

1ο επίπεδο: Ισπανία, Ολλανδία
2ο επίπεδο: Ουγγαρία, Σερβία
3ο επίπεδο: Ιταλία, Ρωσία
4ο επίπεδο: Ελλάδα, Γερμανία
5ο επίπεδο: Γαλλία, Πορτογαλία
6ο επίπεδο: Τουρκία, Κροατία

Η τελική βαθμολογία της δεύτερης προκριματικής φάσης

Ελλάδα 18
Πορτογαλία 12
Κροατία 6
Ελβετία 0

Sport 24

Η έκτακτη εκπομπή της ΕΡΤopen, (το Σαββάτο 26 Σεπτεμβρίου από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 3 το απόγευμα) με τον Γιώργο Φιλιππάκη.
Στην εκπομπή φιλοξενούμε στο πρώτο δίωρο τον Περικλή Δανόπουλο μέλος των Κινημάτων από τις Πλατείες και τον δημοσιογράφο Λεωνίδα Αποσκήτη.
Θέματα : Τα αποτελέσματα των εκλογών το Μνημόνιο η τρέχουσα επικαιρότητα κλπ.
Στην τρίτη ώρα σύνδεση με Γερμανία και θέματα που απασχολούν την περιφέρεια της Πελοποννήσου .
Μας ακούτε διαδικτυακά στην www.ertopen.com αλλά και στους 106,7 στα fm στην Αττική

Η Εκπομπή 26/09/15 με τον Γιώργο Φιλιππάκη:

-Ακούστε το ηχητικό Μέρος Α΄ από την εκπομπή εδώ:

Η Εκπομπή Μέρος Α, 26/09/15 με τον Γιώργο Φιλιππάκη by Σήμααλέρτ on Mixcloud

 

-Ακούστε το ηχητικό Μέρος Β΄ από την εκπομπή εδώ:

Η Εκπομπή Μέρος Β΄, 26/09/15 με τον Γιώργο Φιλιππάκη by Σήμααλέρτ on Mixcloud

Η Εκπομπή Μέρος Γ΄, 26/09/15 με τον Γιώργο Φιλιππάκη by Σήμααλέρτ on Mixcloud

Ο βουλευτής του ΚΚΕ κ. Ιωάννης Δελής, σχολιάζει το μαύρο στην ραδιοεφημερίδα της ΕΡΤopen, το αποτέλεσμα των εκλογών καθώς, το μεγάλο ποσοστό της αποχής και τα νέα μέτρα που έρχονται λόγω του τρίτου μνημονίου.

Ο βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ Ιωάννης Δελής 25/9/15 by Σήμααλέρτ on Mixcloud

Τις σορούς 17 προσφύγων ανέσυραν οι τουρκικές αρχές από νέα βύθιση μικρού σκάφους που είχε ξεκινήσει από τα τουρκικά παράλια με προορισμό την Ελλάδα.

Στο σκάφος, μήκους οκτώ μέτρων, επέβαιναν 37 άτομα.

Σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές, έχουν διασωθεί όλοι οι υπόλοιποι επιβαίνοντες.

O κυβερνήτης της οικείας τουρκικής περιφέρειας Αμίρ Τσιτσέκ ανέφερε, σύμφωνα με την Hurriyet, πως το σκάφος ξεκίνησε από την περιοχή του χωριού Γκιουμουσλούκ και βυθίστηκε στα ανοικτά της νησίδας Τσαβούσαντασι.

Σύμφωνα με τον Τσιτσέκ, θεωρείται ότι προορισμός ήταν η Κως ή η Λέρος. Θεωρείται ότι δεν υπάρχουν αγνοούμενοι και για το περιστατικό έχει διαταχθεί έρευνα.

Στο μεταξύ στο λιμάνι του Πειραιά έφθασαν σήμερα από τη Μυτιλήνη το καταμαράν «tera jet» και το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «blue star patmos» μεταφέροντας συνολικά 3.875 πρόσφυγες.





koutipandoras.gr

Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) ιδρύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 στην κατεχόμενη τότε Αθήνα, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ στις γραμμές του οποίου συσπειρώθηκε η πλειοψηφία του λαού. Είχε προηγηθεί η ίδρυση άλλων οργανώσεων, όπως η «Ελευθερία» στη Θεσσαλονίκη (15 Μαΐου 1941), η «Εθνική Αλληλεγγύη» στην Αθήνα (28 Μαΐου 1941), το «Πατριωτικό Μέτωπο» στα Γιάννενα (2 Ιουνίου 1941) κ.α.
 Τα κόμματα και οι ομάδες που συμφώνησαν μαζί με το ΚΚΕ να πραγματοποιηθεί η ενότητα για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ήταν: Το Αγροτικό Κόμμα, το νεοσύστατο κόμμα «Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας» και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Το ΕΑΜ οργάνωσε την πάλη του ελληνικού λαού κατά τη διάρκεια της Κατοχής, μπολιάζοντας τη συλλογική μνήμη των κοινωνικών αγώνων με τις αξίες της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ταυτόχρονα, ήταν η αφετηρία ενός μεγάλου κοινωνικού παραδείγματος όχι μόνο εθνικής απελευθέρωσης και πατριωτικού αγώνα, αλλά την ίδια στιγμή ένα φωτεινό παράδειγμα λαϊκής αυτενέργειας, μαζικής πολιτικής χειραφέτησης και κοινωνικής αλληλεγγύης, που το επωμίσθηκαν χιλιάδες καθημερινοί άνθρωποι σε κάθε γωνιά της χώρας.

Οι αξίες του αγώνα, της λαϊκής συμμετοχής, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της πολιτικής χειραφέτησης είναι σήμερα το ίδιο πολύτιμες όπως τότε.

«Ο αγώνας αρχίζει από την καθημερινή πάλη για το ψωμί, για τα συσσίτια, τα μεροκάματα, τα φάρμακα, ενάντια στην εξαθλίωση του λαού και τη λιμοκτονία του»

Ο Δ. Γληνός έγραψε τότε μια μπροσούρα “Τι ειναι και τι θέλει το ΕΑΜ”. Παραθέτουμε εδω μερικα αποσπάσματα…

“Ο σημερινός αγώνας του λαού μας στο περιεχόμενό του δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο παρά απελευθερωτικός. Πρόκειται να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας, να διώξουμε τους ξένους επιδρομείς από τη χώρα μας, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη ζωή και τον πολιτισμό. Πρόκειται ν’ ανοίξουμε το δρόμο για μιαν ελεύτερη, πολιτισμένη κι ευτυχισμένη Ελλάδα. Αυτός είναι ο πρώτος, ο υπέρτατος, ο μόνος σκοπός που μας προβάλλεται σήμερα επιτακτικά όσο ποτέ.Στη μορφή του, ο σημερινός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι παλλαϊκός, ν’ αγκαλιάσει όλα τα στρώματα του λαού, και τον εργάτη και τον αστό και τον αγρότη και τον διανοούμενο. Και μ’ αυτή την έννοια της παλλαϊκότητας, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίζεται σαν αγώνας εθνικός. Ο σημερινός, λοιπόν, αγώνας που βγαίνει από τα πράγματα και την ψυχική διάθεση όλου του λαού, είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός, και μόνο αν έτσι κατανοηθεί και οργανωθεί μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα…”.



”Ορισμένα κόμματα συνειδητοποίησαν καθαρά τα συνθήματα που βγαίνουνε σήμερα και από τις αντικειμενικές συνθήκες και από τη διάθεση του λαού να παλέψει για τη ζωή του και τη σωτηρία του.Και τα κόμματα αυτά συγκροτήσανε πριν από ένα χρόνο το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, σα μια κοινή αφετηρία και κοινό στάδιο δράσης για όλη την πολιτική ηγεσία και καθοδήγηση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνας επιβάλλεται αναπόδραστα από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες της χώρας μας και ανταποκρίνεται στην αγωνιστική διάθεση όλου του λαού, από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο αγώνας αυτός είναι παλλαϊκός και ομαδικός και δεν μπορεί να πετύχει παρά μόνο με την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγησή του, βγαίνει επιτακτικό το χρέος, από τη μια μεριά, για όλο το λαό να ενταχθεί σε μιαν ενιαία εθνική ενότητα, αφήνοντας για την ώρα κατά μέρος κάθε διαφορά πολιτική ή ιδεολογική, που πηγάζει από τα μερικότερα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων, όταν για όλους τους Ελληνες και για όλες τις κοινωνικές τάξεις προβάλλει τώρα το υπέρτατο συμφέρον να σωθούν, να κατακτήσουν και να διατηρήσουν τη λευτεριά τους. Μπροστά σ’ αυτό το υπέρτατο παλλαϊκό συμφέρον, υποχωρούν όλα τ’ άλλα για τούτην τη στιγμή. Αρα, κάθε Ελληνας έχει την υποχρέωση ν’ αφήσει κατά μέρος όλα τα άλλα και να μπει στη γραμμή του αγώνα. Πλάι σ’ όλα τ’ άλλα αδέρφια του, γιατί μόνο η ένωση μπορεί να φέρει τη νίκη.Παράλληλα τώρα μ’ αυτό, από τους ίδιους όρους, βγαίνει, από την άλλη μεριά, και το χρέος για όλα τα πολιτικά κόμματα και για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, όσοι είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, να συγκροτήσουνε την ενιαία πολιτική και καθοδήγηση του αγώνα μέσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο.Ποια κόμματα και ποιοι πολιτικοί αρχηγοί μπορεί να μην είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα; Οι προδότες και οι φασίστες μόνο. Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν πως ο λαός πρέπει να δεχτεί μοιρολατρικά τη σκλαβιά ή να περιμένει να τον σώσουν άλλοι από τη σκλαβιά; Ας το δηλώσουν. Μα, κι αν δεν το δηλώσουν το ίδιο συμπέρασμα θα βγει από τη στάση τους απέναντι στον αγώνα και απέναντι στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο…”.

”Τι πρέπει να κάνεις; Να τι πρέπει να κάνεις. Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει ποτέ, για κανένα λόγο, για καμιά περίπτωση να μείνεις μόνος, ξεκομμένος από το σύνολο, άτομο ξεμοναχιασμένο. Ενώσου με τους άλλους. Ενώσου με τους συναδέλφους σου, τους συντρόφους σου, τους συντεχνίτας σου. Εμπα στην οργάνωσή σου, στο σωματείο σου, στο συνεταιρισμό σου, στην ένωσή σου, στο επαγγελματικό σωματείο και γίνε μέλος ενεργητικό. Παίρνε μέρος σ’ όλους τους αγώνες, στις συζητήσεις για τα καθημερινά ζητήματα, προστάτευε τα δικαιώματά σου στη ζωή, για να εξασφαλιστεί η ζωή σου, η συντήρηση η δική σου και των δικών σου.Επειτα αναζήτησε γύρω σου τους φίλους και γνωστούς σου που μπορείτε να καταρτίσετε μια ομάδα του ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΑΜΝ, Εθνικής Αλληλεγγύης κτλ. Οργανωθείτε στην ομάδα αυτή, βγάλτε γραμματέα και συνδεθείτε με την τοπική επιτροπή.Διάβαζε τα δημοσιογραφικά όργανα της οργάνωσής σου και διάδινέ τα γύρω σου. Δίνε ταχτικά τη συνδρομή σου και παίρνε μέρος όσο μπορείς γενικότερα στους εράνους.Σκόρπιζε γύρω σου τα συνθήματα της καθημερινής πάλης και γενικότερα τα συνθήματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Φρονημάτιζε και δυνάμωνε τους γύρω σου, εμψύχωνε τους δισταχτικούς, τους δειλούς και κοίταξε με κάθε τρόπο να πλατύνεις την οργάνωσή σου. Παίρνε μέρος ενεργητικό στους αγώνες, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, σε κάθε ομαδική εκδήλωση. Δείχνε απόλυτη αλληλεγγύη με όλους τους συναγωνιστές. Ξεσκέπαζε και κυνήγα τους προδότες και τους χαφιέδες. Ξεσκέπαζε όλους τους διασπαστές της απελευθερωτικής πάλης. Προφύλαττε τις γυναίκες από την επαφή με τους ξένους, από τη διαφθορά και την εκπόρνεψη. Σε κάθε στιγμή, κάνε το χρέος σου και μην αφήνεις ποτέ να περάσει μια μέρα χωρίς να ρωτήσεις τον εαυτό σου: Τι έκαμα σήμερα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα; Σε τι έβλαψα τους εχθρούς, σε τι βοήθησα το λαό μας να λυτρωθεί;”.


(Πηγή: kar.org.gr)



Ύμνος του ΕΑΜ











Αναδημοσιεύουμε από την Αυγή παλαιότερο άρθρο για το ΕΑΜ του Σταύρου Αβδούλου:

Σε όλους εμάς τους αγωνιστές της Εθνικής ΕΑΜικής Αντίστασης η 27η Σεπτεμβρίου 1941, ημερομηνία ίδρυσης του ΕΑΜ, αυτής της νέας Φιλικής Εταιρείας, είναι ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας.

       

Το ΕΑΜ ήταν η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση σε Πανελλαδική κλίμακα που με την ιδρυτική διακήρυξή του για το ξεκίνημα του πατριωτικού αγώνα κατά του κατακτητή και τη δημιουργία μεταπελευθερωτικά μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτείας συγκίνησε τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό και το αγκάλιασε και σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε ένα μεγάλο παλλαϊκό κίνημα. Έγινε η σπονδυλική στήλη της Εθνικής Αντίστασης και ο δημιουργός του αντιστασιακού Έπους. Και στις μέρες της απελευθέρωσης ασκούσε την κρατική εξουσία σ' ολόκληρη σχεδόν την Ελλάδα.

Μας συγκινεί ιδιαίτερα αυτή η ημερομηνία γιατί σηματοδοτεί και το ξεκίνημα της μεγάλης αλλαγής στη ζωή μας. ΕΑΜ, τα τρία αυτά λαμπερά γράμματα γίνηκαν φάρος - οδηγός στην κατοπινή πορεία μας. Το ΕΑΜ μας δίδαξε αγάπη για την πατρίδα και ότι ο αγώνας για τη λευτεριά και την κοινωνική δικαιοσύνη είναι χρέος του κάθε Έλληνα πατριώτη. Μας δίδαξε ακόμη, ανθρωπιά και συντροφικότητα. Και τα φλογερά νιάτα της πατρίδας μας που διψάγανε για λευτεριά γιατί είχανε ζήσει το ανελεύθερο καθεστώς της φασιστικής δικτατορίας Γλύξμπουργκ - Μεταξά και ζούσανε τώρα σε μια άλλη, ακόμη χειρότερη σκλαβιά, ανταποκριθήκανε στο κάλεσμά του και με τον νεανικό ενθουσιασμό τους μπήκανε στον αγώνα. Η επιθυμία τους να συμμετάσχουν στον αντιστασιακό αγώνα κατά ενός ανελέητου κατακτητή που με βαρβαρότητα αντιμετώπιζε τον αγώνα μας και η βάρβαρη συμπεριφορά του ήταν καθημερινό φαινόμενο που το ζούσε ο λαός οδήγησε τις οικογένειες που είχαν παιδιά, για να τα προφυλάξουν, σε μια συντηρητική αναδίπλωση και τότε τα νιάτα ήλθαν σε σύγκρουση με το οικογενειακό κατεστημένο, όχι τόσο τα αγόρια, που είχανε μια σχετική ελευθερία, αλλά τα κορίτσια, που είχανε πολύ αυστηρούς οικογενειακούς περιορισμούς.

Αγνοήσανε την απαγόρευσή τους και μπήκανε ορμητικά στον αγώνα. Το σπάσιμο των δεσμών της οικογενειοκρατίας ήταν μια επανάσταση που κάνανε τα νιάτα ενάντια στο κατεστημένο. Η ισότητα των δύο φύλων που αργότερα κατοχυρώθηκε και νομικά με μια ιστορική διακήρυξη του Εθνική Συμβουλίου στους Κορυσχάδες αποτελεί μια μεγάλη ΕΑΜική κατάκτηση.

Στη διάρκεια του αντιστασιακού αγώνα κατά του πιο βάρβαρου κατακτητή σε μας τους αγωνιστές γινότανε σιγά - σιγά μια αλλαγή. Έγινε μια μετάλλαξη μέσα μας. Αντιμετωπίζαμε με διαφορετική νοοτροπία τους συνεχείς κινδύνους στον αγώνα. Καθημερινό φαινόμενο για τον κάθε αγωνιστή ο κίνδυνος ακόμη και για τη ζωή του. Αυτή η μετάλλαξη γίνηκε φανερή σε πανελλαδική έκταση στις θυελλώδεις και ιστορικές λαϊκές κινητοποιήσεις που προγραμμάτισε και πραγματοποίησε το ΕΑΜ σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις 24.3.1943 και στις 21.7.1943. Η πρώτη για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης των Ελλήνων για να σταλούν εργάτες στη Γερμανία και η δεύτερη για τη ματαίωση της καθόδου των Βουλγάρων προς την υπόλοιπη Μακεδονία. Οι πιο συγκλονιστικές διαδηλώσεις γίνηκαν στην Αθήνα. Πολλά ήτανε τα θύματα που θρηνήσαμε. Όμως παρά την άγρια τρομοκρατία ο λαός αψήφισε τον κίνδυνο και η λαϊκή συμμετοχή πρωτοφανής. Κάτι που δεν είχε γίνει σε καμιά χώρα της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης. Αυτός ο πρωτοφανής λαϊκός ξεσηκωμός τρόμαξε τους κατακτητές και την κατοχική κυβέρνηση, υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση και ματαίωση των σχεδίων. Ήταν από τις μεγαλύτερες ΕΑΜικές επιτυχίες. Γι' αυτήν την αλλαγή της νοοτροπίας του κόσμου της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, εκτιμώντας το τι έγινε σ' αυτές τις ιστορικές διαδηλώσεις, στις οποίες έδωσα κι εγώ το παρών, έγραψα στο βιβλίο μου "Γιατί χάθηκε η νίκη". Για να γίνει αντιληπτό και από τους αναγνώστες του άρθρου μου αυτό που αναφέρω, μιας και δεν ζήσανε αυτή την πρωτόγνωρη πατριωτική έξαρση, θα μεταφέρω εδώ αυτά που γράφω στο ειδικό κεφάλαιο για τον λαϊκό αγωνιστή:

Ο λαϊκός αγωνιστής

Και ο πιο καλόπιστος αναγνώστης μπορεί να διερωτηθεί, διαβάζοντας γι' αυτές τις πρωτοφανείς σε όγκο και σε παλμό αλλά και τρομερά επικίνδυνες διαδηλώσεις του άμαχου πληθυσμού στη φωλιά του άγριου θεριού, όπως ήταν οι Γερμανοί, πώς οι άνθρωποι αυτοί, οι εκατοντάδες χιλιάδες, αποφάσιζαν και λάμβαναν μέρος σ' αυτές τις διαδηλώσεις; Δεν βλέπανε τον άμεσο κίνδυνο που διατρέχανε; Δεν γνωρίζανε ότι οι Γερμανοί ήταν αδίστακτοι και ότι στρέφανε με ευκολία τα φονικά τους όπλα κατά των άοπλων διαδηλωτών; Δεν τους τρόμαξε η κτηνώδης συμπεριφορά των κατακτητών, όταν στην πλατεία Συντάγματος ένα τανκ κινήθηκε κατά των διαδηλωτών και συνέθλιψε δύο νέους;

Η απάντησή μου θα δοθεί σε πρώτο πρόσωπο, γιατί βρισκόμουνα κι εγώ ανάμεσά τους. Όλα τα βλέπαμε, τα ζούσαμε και γνωρίζαμε πολύ καλά τους αδίστακτους κατακτητές. Όμως μας είχε συνεπάρει το εθνικό μας χρέος προς τη σκλαβωμένη πατρίδα μας και τον λαό μας, που δεινοπαθούσε. Διαισθανόμασταν τι σήμαινε να σταλούν οι Έλληνες εργάτες στη Γερμανία. Έκλεινε η πόρτα της επιστροφής. Ξέραμε τι περίμενε τον λαό της βόρειας Ελλάδας με την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής. Όμως η αλληλεγγύη μας ήταν απεριόριστη.

Όλοι ξέραμε καλά τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχαμε. Ήταν ορατός. Τον ζούσαμε καθημερινά, γιατί είχε γίνει αχώριστη συντροφιά μας. Ήτανε καθημερινά τα μηνύματα που παίρναμε ότι κάποιος σύντροφός μας δεν ξαναγύρισε στο σπίτι του. Και τότε κάποιος άλλος από εμάς τον αντικαθιστούσε στο πόστο που είχε στην οργάνωση. Ο αγώνας συνεχιζόταν... Όποιος όμως, χρησιμοποιήσει τα σημερινά κριτήρια για να εκτιμήσει αυτές τις λαϊκές εξάρσεις της εποχής εκείνης, σίγουρα θα λαθέψει.

Η ψυχοσύνθεση των αγωνιστών ήταν πολύ διαφορετική. Ζούσαμε όλοι μας με την προσμονή ενός καλύτερου κόσμου, μιας κοινωνίας ελεύθερης, απαλλαγμένης από τη βία και τις αδικίες. Κοινωνία όχι των λίγων προνομιούχων, αλλά των πολλών απλών ανθρώπων. Για να γίνει πράξη το όραμα αυτό, αγωνιζόμασταν όλοι μας. Ο συνδυασμός του αγώνα μας με το όραμα και η πίστη μας ότι αυτό μπορούμε να το πετύχουμε, μας δημιούργησαν μια άλλη ψυχοσύνθεση: Να βλέπουμε τον κίνδυνο, αλλά να μην δειλιάζουμε. Να δαμάζουμε τον φόβο μας και να έχουμε συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι στον αγώνα μας αυτό τα πάντα μπορούν να μας συμβούν. Οι ηρωικές πράξεις των απλών ανθρώπων ήταν το πιο συνηθισμένο φαινόμενο. Σήμερα, αν συμβεί κάτι παρόμοιο, θα το θεωρήσουμε καταπληκτικό. Τότε ήταν για μας τρόπος ζωής. Ήταν η καθημερινότητα. Το θεωρούσαμε κάτι το πολύ φυσικό.

Για να δώσω μια παραστατική εικόνα της εποχής εκείνης, που δείχνει όλο το μεγαλείο της λαϊκής έξαρσης και το πνεύμα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης των αγωνιστών, θα αναφερθώ σε δύο περιστατικά που τα έχω ζήσει και έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου. Συνέβησαν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1944, τότε που ήμουν κρατούμενος των Γερμανών στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Στο άντρο τον Ες-Ες, στην οδό Μέρλιν, εκεί που βασάνιζαν απάνθρωπα τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και μετά τους οδηγούσαν στο Χαϊδάρι, βασάνισαν απάνθρωπα και τον λογοτέχνη και αγωνιστή Γιώργη Λαμπρινό. Στο Χαϊδάρι τον κουβάλησαν σε φορείο και τον άφησαν σε έναν χώρο που κατ' ευφημισμό τον έλεγαν αναρρωτήριο. Εκεί πρόσφεραν ιατρικές υπηρεσίες μερικοί γιατροί - κρατούμενοι και κάνανε ό,τι τους ήταν μπορετό για να απαλύνουν τον δυσβάσταχτο πόνο των βασανιζόμενων αγωνιστών.

Πρώτος ανάμεσα στους γιατρούς ένας υπέροχος άνθρωπος και αγωνιστής, με σπάνιο ήθος και ανθρωπιά, ώστε όσοι τον γνώρισαν να το θεωρούν τιμούν τους και να κολακεύονται: Ήταν ο Αντώνης ο Φλούτζης, που τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στις φυλακές και τις εξορίες. Όταν διαπίστωσε ότι η ζωή του Λαμπρινού διέτρεχε άμεσο κίνδυνο, γιατί όχι μόνο ο πυρετός δεν υποχωρούσε, αλλά άρχισαν να πυορροούν και οι πληγές του και δεν είχε τα απαραίτητα φάρμακα, τότε έστειλε σήμα κινδύνου και ζήτησε να βρεθούν όσο το δυνατόν συντομότερα.

Η ειδοποίηση έφτασε εκεί που έπρεπε, στην αθέατη ηγεσία των κρατουμένων. Από εκεί διοχετεύτηκε σε ορισμένους κρατούμενους απόλυτης εμπιστοσύνης που συμμετείχαν στις εξωτερικές αγγαρείες, σ' αυτές που παίρνανε καθημερινά διάφορες γερμανικές υπηρεσίες για δουλειές έξω από το στρατόπεδο. Παίρνανε τους κρατούμενους το πρωί και τους γύριζαν το βράδυ. Στον τόπο εργασίας υπήρχε δυνατότητα επικοινωνίας με τους δικούς μας, γιατί οι επιτηρητές στρατιώτες δεν ήταν καθαρόαιμοι Γερμανοί αλλά βίαια επιστρατευμένοι αλλοεθνείς, που μας συμπονούσαν και μας φέρονταν πολύ καλά. Με λίγα τσιγάρα που τους δίναμε, είχαμε άνετη επικοινωνία με τους δικούς μας. Δώσαμε παραγγελία και 'κείνοι, χωρίς αργοπορία, βρήκαν και φέρανε τα φάρμακα. Αυτό ήταν πολύ εύκολο. Το δύσκολο και επικίνδυνο ήταν να μπούμε μέσα.

Οι δεσμοφύλακες του Χαϊδαρίου, άνθρωποι των Ες-Ες, ήταν αμείλικτοι, όταν διαπιστώνανε ότι ο κρατούμενος ήρθε σε επαφή με κάποιον. Και το να βρεθεί πάνω του φάρμακο ή κάτι άλλο σήμαινε επικοινωνία. Τι συνέπειες θα είχε για τον κρατούμενο, αν σε ενδεχόμενο έλεγχο -γίνονταν εξονυχιστικοί έλεγχοι σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα κατά την ώρα της επιστροφής- του βρίσκανε αποδείξεις επικοινωνίας; Θάνατος. Τον στέλνανε στην απομόνωση, στο Νο 15, και στην πρώτη εκτέλεση ήταν μέσα. Είχε συμβεί κάτι παρόμοιο κι αυτό το γνωρίζαμε πολύ καλά. Όμως, παρ' όλα αυτά, τα φάρμακα τα μεταφέραμε στο στρατόπεδο και τα παραδώσαμε στον Αντώνη τον Φλουτζή. Αψηφήσαμε τον τρομερό κίνδυνο. Ο Λαμπρινός σώθηκε και επέζησε. Δυστυχώς όμως όχι για πολύ. Σκοτώθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου και έτσι έχασε η χώρα μας έναν ταλαντούχο λογοτέχνη.

Το δεύτερο περιστατικό συνέβηκε το τρίτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Πήραν από κοντά μας πενήντα πέντε συγκρατούμενούς μας, που οι περισσότεροί τους ήταν ΕΠΟΝίτες από το Κερατσίνι. Τους έπιασε, μετά από προδοσία ελληνόφωνων χαφιέδων, η Ειδική Ασφάλεια και τους παρέδωσε στους Γερμανούς. Κι εκείνοι από το Χαϊδάρι, που ήταν το στρατόπεδο των αδίκαστων θανατοποινιτών, γιατί από 'κεί παίρνανε τους αγωνιστές για τις ομαδικές εκτελέσεις, τους πήραν κι αυτούς μια μέρα και τους κρεμάσανε στο Χαρβάτι, το σημερινό Πικέρμι.

Περιττό να αναφέρω ότι απ' αυτούς τους προδότες όχι μόνο δεν δικάστηκε κανένας, αλλά έγιναν και οι στυλοβάτες του μεταδεκεμβριανού κράτους. Και το χειρότερο που έκαναν είναι ότι οι ίδιοι αυτοί καταδότες και υπεύθυνοι της σφαγής των ΕΠΟΝιτών κυνήγησαν μετά τα Δεκεμβριανά και τους συγγενείς των θυμάτων.

Την ώρα που ξεκινούσαν τα φορτηγά αυτοκίνητα με τους μελλοθάνατους, για να τους μεταφέρουν στον τόπο της εκτέλεσης, τα παιδιά αυτά όρθια τραγούδαγαν τον Εθνικό Ύμνο, ενώ οι Γερμανοί συνοδοί τα χτυπούσαν, και δίνανε κουράγιο σε μας, που με βουρκωμένα μάτια στεκόμασταν σαν απολιθωμένοι στις θέσεις μας. Και πριν βγουν έξω τα αυτοκίνητα να τους φωνάζουν "καλή λευτεριά", ενώ αυτά τα παιδιά τα οδηγούσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Με ποια ανθρώπινα μέτρα να αποτολμήσεις να περιγράψεις τις συγκλονιστικές αυτές στιγμές, τον άφταστο αυτόν ηρωισμό τους; Πώς, με ποιο τρόπο και με ποια λόγια να μιλήσεις γι' αυτό το μεγαλείο τους; Όχι, με τίποτε δεν περιγράφονται τέτοιες στιγμές. Το μεγαλείο τους στέκει πολύ πιο πάνω από τα ανθρώπινα.

Η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση έθρεψε στα σπλάχνα της, γέννησε, γαλούχησε και ανέδειξε μυριάδες αγωνιστές, που δεν συναντιούνται εύκολα. Την ηρωική εκείνη εποχή τα πάντα ήταν πάνω από τα συνηθισμένα. Ξεπερνούσαν τα καθιερωμένα. Οι άφταστοι ηρωισμοί των απλών ανώνυμων αγωνιστών ήταν καθημερινό φαινόμενο. Γι' αυτό και αποτολμώ να υποστηρίξω ότι όποιος δεν ευτύχησε να βρεθεί ανάμεσα σ' αυτόν τον κόσμο, όποιος δεν αγωνίστηκε μαζί του και δεν έζησε τον ίδιο κίνδυνο, θα σταθεί ανήμπορος να καταλάβει τα όσα προανέφερα.

Πηγή: archive.avgi.gr