Νίκος Κλέτσας

Νίκος Κλέτσας

Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία : Εθελοντική προσφορά οδοντιάτρων στο σύστημα υγείας

Τετάρτη, 25/03/2020 - 16:00

Επείγουσα επιστολή προς την ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τους διοικητές των Υγειονομικών Περιφερειών της χώρας απέστειλε η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία (ΕΟΟ), ζητώντας τη διασφάλιση της χορήγησης του απαραίτητου υγειονομικού υλικού και στα οδοντιατρεία.

  Με την επιστολή η ΕΟΟ ζητεί από το υπουργείο Υγείας «τη χορήγηση του απαραίτητου υγειονομικού υλικού για την εξασφάλιση της λειτουργίας των οδοντιατρείων των κρατικών δομών, προκειμένου να συνεχίσουν να εξυπηρετούν τα απολύτως επείγοντα περιστατικά, εξασφαλίζοντας στο μέγιστο βαθμό συνθήκες μη διασποράς του κορωνοϊού και προστασίας της δημόσιας υγείας».

  Παράλληλα η ΕΟΟ ζητεί από τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια και τον υφυπουργό Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη να εξασφαλίσουν αντίστοιχο υλικό και για τα ιδιωτικά οδοντιατρεία, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να εξυπηρετούν τα έκτακτα περιστατικά, αποφορτίζοντας τις δημόσιες δομές από το δυσανάλογο φόρτο, ενώ, όπως αναφέρεται στην επιστολή, τα μέλη της ΕΟΟ θέτουν τον εαυτό τους στη διάθεση του υπουργείου Υγείας ώστε να στελεχώσουν εθελοντικά όποια υπηρεσία ή δομή έχει σημαντικές ελλείψεις σε οδοντιατρικό προσωπικό.

Κλεάνθης Γρίβας - Πανδημία πανικού ίσον αποδημία της λογικής

Τετάρτη, 25/03/2020 - 14:00

ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΙΣΟΝ ΑΠΟΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

 

Κλεάνθης Γρίβας

24-03-2020

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών, παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο. 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: ΗΜΕΡΕΣ 1938

1. ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

2. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΡΩΝOΪΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

3. Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΗΝΗ: ΤΟ ΝΕΟ «ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΖΑΡΙ»

4. FOREIGN AFFAIRS: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 

5. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΪΟΥ

ΣΗΜΕΙΟ ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ: O Δείκτης Θανάτων     

• ΕΛΛΑΔΑ: Δείκτης Θανάτων 9,3 

• ΙΤΑΛΙΑ: Δείκτης Θανάτων  10,3

6. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ;

7. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: «ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ; 

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

1. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΟΙ: Τί μας λέει η Βιολογία 

2. ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΓΟΝΩΝ ΙΩΝ

3. ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ και ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ 

4. ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ 

5. Η ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΏΝ» ΜΕΛΕΤΩΝ (Dr. John Ioannidis)

6. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ: ΠΕΡΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: ΗΜΕΡΕΣ 1938

Βιέννη, 15 Μαρτίου 1938: Διακόσιες πενήντα χιλιάδες παραληρούντων Αυστριακών συνωθούμενοι στην πλατεία του δημαρχείου, ζητωκραυγάζουν εκστατικοί έναν μυστακοφόρο παρανοϊκό που μόλις είχε «καταλάβει» τη χώρα τους, που τους υπόσχεται ότι θα την καταστήσει «παράδεισο». Για να την μετατρέψει σε κόλαση και ερείπια, επτά χρόνια αργότερα.

Όπως έχει καταδειχθεί κατ’ επανάληψη από την Ιστορία, σε συνθήκες κρίσης, οι άνθρωποι ως μόρια μάζας (σ’ αντίθεση με τους ανθρώπους ως άτομα) συσπειρώνονται πάντοτε πίσω από κάποιον αδίστακτο και ανενδοίαστο δημαγωγό που τους υπόσχεται «σωτηρία», για να τους οδηγήσει, τελικά, στην κόλαση.

Κι η επίγνωση αυτού του ιστορικού διδάγματος αποτελεί το έναυσμα των προβληματισμών που αναπτύσσω παρακάτω. Και τις διατυπώνω, έχοντας με πλήρη συνείδηση ότι «μιλώ μόνο εξ’ ονόματός μου, δίνοντας στον εαυτό μου το δικαίωμα της κριτικής και των προτάσεων» (Κ. Καστοριάδης), και ότι μιλάω έτσι, γιατί είμαι αυτό που είμαι και δεν μπορώ παρά να είμαι αυτό που είμαι.

1. ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών [παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο]. 

Είναι δυνατόν να νεκρώνει η παγκόσμια οικονομία και κοινωνία, με μια πρωτοφανή σε έκταση κινητοποίηση και με την επιβολή μέτρων αστυνομικού κράτους, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν κάποια επιμέρους συμφέροντα μιας ομάδας συμφερόντων από τις πολλές που συγκροτούν το λαβύρινθο του χρηματιστικού κεφαλαίου, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της έκρηξης ενός συνήθους «ιού» της (παλαιόθεν γνωστής), ομάδας των κορωναϊών;

Εάν η απάντηση είναι «όχι», τότε εκείνο που διακυβεύεται δεν είναι το συμφέρον μιας επιμέρους ισχυρής κοινωνικής ομάδας, αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο, που άπτεται των αλλαγών στη διεθνή «αρχιτεκτονική της ισχύος».

2. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΡΩΝOΪΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

(1) Αν κρίνει κανείς, ΟΧΙ από τα δημοσιεύματα των ευκαιριακών δημοσιογραφίσκων της «πλάκας» (που με κάποια άνωθεν «θεία επιφοίτηση» προβάλλονται ως γνώστες παντός του επιστητού), ΑΛΛΑ από την αρθρογραφία εκείνων που κινούνται στο περιβάλλον όσων συμμετέχουν στη διαμόρφωση των σχεδιασμών και τη λήψη των αποφάσεων που τις υλοποιούν, είναι φανερό ότι η περί κορωνoϊού παράνοια ΠΡΟΕΚΥΨΕ στο πλαίσιο της, πανθομολογουμένης πια, κατάρρευσης των ισορροπιών με τις οποίες λειτουργούσε μέχρι σήμερα ο μεταπολεμικός κόσμος. 

(2) Η -σκοπίμως, καλλιεργούμενη- τρομοκρατία ενός υπαρκτού κορωναϊού, είναι το μέσο της διαχείρισης μιας κρίσης που υπερβαίνει τον όποιο κορωναϊό. Μιας κρίσης που ΔΕΝ αφορά κάποιον κορωνoϊό, ΑΛΛΑ μια πραγματική συνολική κατάρρευση: 

Την κατάρρευση της θρησκείας του Νεοφιλελευθερισμού που οδήγησε στην κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας και των κοινωνιών και, τελικά στην κατάρρευση της ισορροπίας των δυνάμεων που καθόριζε τη λειτουργία του πλανήτη από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα. 

Δηλαδή, στην κατάρρευση της γεωπολιτικής ισορροπίας που παρείχε, καλώς ή κακώς, ένα πλαίσιο συνύπαρξης των κρατών και, κατά συνέπεια, ένα τρόπο λειτουργίας των κοινωνιών, σε παγκόσμιο επίπεδο. 

(3) Φυσικά, δεδομένου ότι η Φύση και η Εξουσία δεν ανέχονται το κενό, όταν  ένα σύστημα καταρρέει, πρέπει να  το διαδεχθεί κάποιο άλλο. Συνεπώς, το ερώτημα είναι έχει τρία σκέλη:

• ΠΟΙΟ σύστημα θα καλύψει το κενό του σημερινού (κατά γενική παραδοχή, καταρρέοντος) συστήματος. 

• ΜΕ ΠΟΙΑ μεθόδευση θα γίνει η «διαδοχή» του (ας μη ξεχνάμε ότι ο πρόσφατος «πόλεμος διαδοχής» στην αιματηρή περίοδο 1914-1945, στοίχισε στην ανθρωπότητα πάνω από 100 εκατομμύρια νεκρούς).

• ΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΘΕΙ η αναμενόμενη (και πιθανώς, ανεξέλεγκτη, οργίλη και βίαιη) αντίδραση, εκείνων που θα θίγονται απ' αυτό. 

Και, σ’ αυτό το σκέλος του ερωτήματος, παρεμβαίνει, ως γενική πρόβα, η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα, «μυστηριώδης» ιική απειλή.

(4) Όλοι οι, άκρως αιματηροί, «πόλεμοι διαδοχής» στην ιστορία του, εγγενώς σχιζοφρενικού, ανθρώπινου είδους, ποτέ δεν προβλήθηκαν ως τέτοιοι. Προβάλλονταν πάντοτε ως πόλεμοι για την υπεράσπιση κάποιων σαθρών ιδεοληψιών για την μοναδική «ορθή» θρησκευτική πίστη, την «καθαρότητα» του αίματος και της φυλής, την υπεράσπιση κάποιων μεταφυσικών «νόμων» της ιστορίας, κ.ο.κ. 

Και τώρα, που εξαντλήθηκε το οπλοστάσιο των αμιγώς μεταφυσικών αιτιάσεων, επιχειρείται η επίκληση μιας μεταφυσικής «επιστημονικής» αιτίασης: η αντιμετώπιση ενός ιού που μας συντροφεύει επί χιλιετίες. 

Έτσι, πλάι στον θρησκευτικό φανατισμό έρχεται να προστεθεί και ένας «επιστημονικός» φανατισμός, που συνδυάζονται σε ένα διανοητικά επικίνδυνο και τοξικό χαρμάνι. 

Γιατί, βέβαια, η άκριτη πίστη στον «ένα και αληθινό Θεό» και η άκριτη πίστη στη «μία και αληθινή επιστήμη», δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές.

3. Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΗΝΗ: TO NEO «ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΖΑΡΙ» 

Εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, όλοι οι μεγάλοι «παίκτες» βρίσκονται επί σκηνής, προετοιμαζόμενοι για το ανέβασμα μιας σαιξπηρικής τραγωδίας: Το –ακόμη– δημοκρατικό καθεστώς των ΗΠΑ, το ολοκληρωτικό καθεστώς της ΚΙΝΑΣ, το ημι-ολοκληρωτικό καθεστώς της ΡΩΣΙΑΣ και το «εν υπνώσει» και «απροσδιόριστου» χαρακτηρισμού, καθεστώς της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (που, δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι δεν είναι ούτε «ευρωπαϊκή» ούτε «ένωση»), βρίσκονται σε θέσεις μάχης, περιβαλλόμενες από τις χώρες μεσαίας ισχύος που επιδιώκουν να πάρουν μέρος στο νέο Μεγάλο Παζάρι όπου θα διακανονιστούν οι διάδοχες «Σφαίρες Επιρροής».

Από τις παραπάνω δυνάμεις, ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί ο εμφανής βαθμιαίος μετασχηματισμός της Ευρώπης (οι άλλες τρεις δυνάμεις είναι αυτό που ήταν πάντα), ο χάρτης της οποίας διαρκώς μαυρίζει από τη συνεχή αύξηση των καθεστώτων με απροκάλυπτο εθνικιστικό και ρατσιστικό υπόβαθρο, πράγμα που δείχνει μια ασυγχώρητη ιστορική αμνησία σε σχέση με τις αντίστοιχες αλλαγές της περιόδου του Μεσοπολέμου και για το γεγονός ότι η αξία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δυστυχώς συνειδητοποιήθηκε μόνο όταν αυτή συντρίφτηκε από αντικοινοβουλευτικές δυνάμεις και η επανακατάκτησή της έγινε με ένα τεράστιο ανθρώπινο και υλικό κόστος.

Το «Μεγάλο Παζάρι» στις 9-10 Οκτωβρίου 1944 στη Μόσχα (ανάμεσα στον Τσόρτσιλ και στον Στάλιν) που επικυρώθηκε στη Γιάλτα στις 4-11 Φεβρουαρίου 1945 (από τους Ρούζβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν), ήταν το προϊόν μιας παγκόσμιας ανθρωποθυσίας που, το αφόρητο ψυχικό και υλικό βάρος της, επικαλύφθηκε με την «ουδέτερη» ονομασία Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, (αντί του ορθότερου Δεύτερη Παγκόσμια Ανθρωποσφαγή), ο οποίος διάρκεσε 6 χρόνια (1939-1945), κόστισε πάνω από 65 εκατομμύρια νεκρούς, πολλούς περισσότερους ξεριζωμένους και χιλιάδες ερειπωμένες πόλεις και χωριά.

Αυτό το «Μεγάλο Παζάρι» ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις που αναδείχθηκαν από την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή, διαμόρφωσε το πλαίσιο της ισορροπίας που έζησε η ανθρωπότητα από το 1945 μέχρι το 1989, όταν ξαφνικά άρχισαν να αλλάζουν τα πάντα. 

Μετά το 1945, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως μοναδικός «ηπειρωτικός ηγεμόνας» στον πλανήτη, επιβλήθηκαν σχεδόν αβίαστα ως αναμφισβήτητος «παγκόσμιος ρυθμιστής» κατά την περίοδο 1945-1989, εποπτεύοντας και συντηρώντας μια «κατάσταση ισορροπίας» η οποία άρχισε να κατεδαφίζεται μετά το 1989.

Δύο παράγοντες έπαιξαν ρόλο σ’ αυτό: πρώτον, η εμφάνιση της Κίνας, που μεταφράζει την οικονομική της ανάπτυξη σε πολιτικές διεκδίκησης της «ηγεμονίας» στην ήπειρό της (πράγμα που θα της επιτρέψει να απαιτήσει να μοιραστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες το ρόλο του «παγκόσμιου ρυθμιστή»), και δεύτερον, η όλο και πιο εμφανής αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του παγκόσμιου ηγεμονικού τους ρόλου. 

Σε μια τέτοια περίπτωση, η σύγκρουση ανάμεσα στις φθίνουσες (αλλά ακόμα πανίσχυρες) Ηνωμένες Πολιτείες και στην ανερχόμενη Κίνα, είναι αναπόφευκτη και, προς το παρόν, εκδηλώνεται στο οικονομικό και τεχνολογικό πεδίο. Και, λέω, προς το παρόν, γιατί οι συγκρούσεις σ’ αυτό το επίπεδο μπορεί να είναι οξύτατες αλλά δεν είναι στρατιωτικές. Αλλά, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε στρατιωτικές, εάν η Κίνα επιχειρήσει να επιβληθεί ως «ηγεμόνας» στην ήπειρό της, ενάντια στις άλλες μεγάλες δυνάμεις της περιοχής (Ιαπωνία, Ινδία). Σε μια τέτοια περίπτωση, η πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα θα ήταν αναπόφευκτη. 

Παρένθεση: η Ρωσία, μπορεί να θεωρείται «μεγάλη δύναμη» αλλά δεν μπορεί να διεκδικήσει το ρόλο του «ηπειρωτικού ηγεμόνα», πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για οποιαδήποτε βλέψη της για συμμετοχή στην κλειστή λέσχη των «παγκόσμιων ρυθμιστών» (που, προς το παρόν, παραμένει μονομελής), κι αυτό γιατί είναι μια χώρα που εκτείνεται σε δύο ηπείρους (ευρωπαϊκή και ασιατική) και σε καμιά απ’ αυτές δεν μπορεί να επιβληθεί ως «ηπειρωτικός ηγεμόνας».

Στο πλαίσιο αυτής της πολυεπίπεδης μη-στρατιωτικής σύγκρουσης, η εργαλειακή χρήση της επιδημίας του κορωνoϊού αποκτά μια προφανή σημασία και για την Κίνα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στον οικονομικό τομέα, η Κίνα απέσπασε ήδη τη διεθνή αναγνώριση των αντιπάλων της, οι οποίοι πρόβαλαν ως «μοντέλο» τη γρήγορη οικονομική της ανάπτυξη, παραβλέποντας το (δουλοκτητικό) καθεστώς στο πλαίσιο του οποίου επιτεύχθηκε αυτή η «ανάπτυξη», με την καταδίκη απροσδιόριστου αριθμού ανθρώπων στην εξαθλίωση και τις μη-αντιστρεπτές βλάβες στο φυσικό περιβάλλον. Πρόκειται για την ίδια αντίδραση των ίδιων κύκλων που εγκωμίαζαν τη γρήγορη εκβιομηχάνιση της σταλινικής Ρωσίας, αποστρέφοντας το βλέμμα τους από τα εκατομμύρια ανθρώπους που θυσιάστηκαν στα γρανάζια των «πεντάχρονων πλάνων».

Στον τομέα της αποτελεσματικότητας στην αντιμετώπιση κάποιας καταστροφής (εν προκειμένω, στο πεδίο της υγείας), η Κίνα απέσπασε ήδη τη διεθνή αναγνώριση των αντιπάλων της, οι οποίοι πρόβαλαν ως «μοντέλο» τα αστυνομικού χαρακτήρα μέτρα που επέβαλε η κινέζικη κυβέρνηση σε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, για την ανακοπή της διάδοσης του «νέου» κορωναϊού (μια αποτελεσματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίζεται πάντα με επιφύλαξη, έχοντας κατά νου ότι ο απόλυτος έλεγχος των πληροφοριών από το Κ.Κ. Κίνας, του επιτρέπει να προβάλλει όποια εικόνα της κατάστασης του εξυπηρετεί τις γεωπολιτικές βλέψεις του).

4. FOREIGN AFFAIRS: 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), που ιδρύθηκε το 1921, είναι ένα μη-κερδοσκοπικό think tank που εστιάζει τη δραστηριότητά του στην εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς υποθέσεις των ΗΠΑ και παίζει καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση της εκάστοτε ηγετικής ομάδας του υπουργείου εξωτερικών και στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Έχει την έδρα του στη Νέα Υόρκη και ένα πρόσθετο γραφείο στην Ουάσιγκτον. Μεταξύ των 4.900 μελών του, περιλαμβάνονται κορυφαίοι πολιτικοί, πάνω από 12 υπουργοί, ανώτεροι κρατικοί αξιωματούχοι, διευθυντές της CIA, τραπεζίτες, δικηγόροι, καθηγητές πανεπιστημίων και ανώτερα στελέχη των μέσων ενημέρωσης.

Στις συνεδριάσεις του CFR καλούνται κυβερνητικοί αξιωματούχοι, παγκόσμιοι επιχειρηματικοί ηγέτες και εξέχοντα μέλη των υπηρεσιών πληροφοριών και του υπουργείου εξωτερικών, για τη συζήτηση διεθνών θεμάτων. 

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), εκδίδει το μεγάλης κυκλοφορίας και επιρροής, διμηνιαίο περιοδικό Foreign Affairs, παράλληλα, εκτελεί το Πρόγραμμα Σπουδών David Rockefeller, επηρεάζει την εξωτερική πολιτική, διατυπώνοντας συστάσεις προς την εκάστοτε προεδρία και τη διπλωματική κοινότητα, και αλληλοεπιδρά με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με δημοσιεύματα επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής.

Η κάλυψη της πανδημίας του κορωναϊού από το περιοδικό Foreign Affairs, ρίχνει φως στα πραγματικά διακυβεύματα των ανελέητων συγκρούσεων που διεξάγονται πίσω απ’ αυτή. Γιατί, μέσα απ’ την αρθρογραφία του, καθίσταται φανερό ότι το μείζον πρόβλημα της εποχής μας δεν είναι ένας κορωναϊός αλλά μια κατάρρευση, και ο τρόπος με τον οποίο θα καλυφθεί το κενό που δημιουργεί. 

Παρατίθενται όλα τα σχετικά άρθρα από 1 Ιανουαρίου 2020 μέχρι σήμερα:

• Foreign Affairs – τεύχος Ιαν-Φεβ. 2020: 

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ: ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ

https://www.foreignaffairs.com/articles/united-kingdom/2019-12-10/neoliberal-collapse

• Foreign Affairs – 31 Ιανουαρίου 2020: 

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝOΪΟΥ. 

Το χειρότερο σενάριο δεν είναι αναπόφευκτο, αλλά δεν μπορεί να αγνοηθεί

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-01-31/how-prepare-coronavirus-pandemic

• Foreign Affairs – 10 Φεβρουαρίου 2020: 

Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΓΧΟΓΟΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ XI JIINPING

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-02-10/coronavirus-stress-test-xi-jinping

• Foreign Affairs – 26 Φεβρουαρίου 2020: 

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝOΪΟΥ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΚΡΥΑ ΤΟΥ. H Κίνα το έχει εφαρμόσει. Ο υπόλοιπος κόσμος χρειάζεται ένα σχέδιο.

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-02-26/controlling-coronavirus-will-mean-keeping-people-apart

• Foreign Affairs – 2 Μαρτίου 2020: 

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝOΪΟ Μαθήματα από το Σημείο Μηδέν της πανδημίας.

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-03-02/what-world-can-learn-chinas-experience-coronavirus

• Foreign Affairs – 2 Μαρτίου 2020: 

ΟΙ ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ ΕΠΛΗΞΑΝ ΤΟ ΙΡΑΝ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΟ.

Αλλά, η Τεχεράνη, αντί να μάθει από το παρελθόν, έχει κολλήσει σ’ αυτό.

https://www.foreignaffairs.com/articles/iran/2020-03-02/pandemics-ravaged-iran-long-coronavirus

• Foreign Affairs – 3 Μαρτίου 2020: 

ΜΠΟΡΕΙ Η ΒΟΡΕΙΑ ΚΟΡΕΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΟ; 

Ο Kim Jong Un αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη δοκιμασία του.

https://www.foreignaffairs.com/articles/north-korea/2020-03-03/can-north-korea-cope-coronavirus

• Foreign Affairs – 3 Μαρτίου 2020: 

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ: 

Η ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΣΕΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ.

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-03/pandemic-disease-threat-national-security?

• Foreign Affairs – 4 Μαρτίου 2020: 

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΟ -  ΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΤΟ FOREIGN AFFAIRS.

https://www.foreignaffairs.com/lists/2020-03-04/global-response-coronavirus

• Foreign Affairs – 5 Μαρτίου 2020: 

Η ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΚΙΝΑΣ προκαλεί επικίνδυνες θεωρίες συνωμοσίας για τον κορωναϊό και υπονομεύει τις προσπάθειες για την περιορισμό της επιδημίας.

https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2020-03-05/us-chinese-distrust-inviting-dangerous-coronavirus-conspiracy

• Foreign Affairs – 6 Μαρτίου 2020: 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΔΗΜΙΩΝ ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΠΥΡΓΑΓΙΕΣ: 

με την πρόληψη και ένα σχέδιο για τον καταμερισμό του κόστους.

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-06/fight-pandemics-wildfires

• Foreign Affairs – 10 Μαρτίου 2020: 

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝOΪΟΥ. 

Αλλά η καταστολή των πληροφοριών από τον Trump, σίγουρα μπορεί, να κάνει τα πράγματα χειρότερα

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-10/science-cant-save-us-coronavirus-panic

• Foreign Affairs – 17 Μαρτίου 2020: 

Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΥΦΕΣΗ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝOΪΟΥ. 

Και το αχαρτογράφητη πεδίο μετά απ’ αυτή.

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-17/coming-coronavirus-recession?utm

• Foreign Affairs – 19 Μαρτίου 2020: 

Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΞΕΡΑΜΕ; 

Η πανδημία αναδεικνύει τα προβλήματα ευπάθειας των Αγορών, που κανείς δεν γνώριζε ότι υπήρχαν. 

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-16/will-coronavirus-end-globalization-we-know-it?utm

• Foreign Affairs – 18 Μαρτίου 2020: 

Ο  ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ. 

Ενώ η Κίνα ελίσσεται προς τη διεθνή ηγεμονία, οι ΗΠΑ ταλαντεύονται.

https://www.foreignaffairs.com/articles/china/2020-03-18/coronavirus-could-reshape-global-order

• Foreign Affairs – 19 Μαρτίου 2020: 

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ.

Καθώς η Παγκόσμια Οικονομία καταρρέει, οι κοινωνίες μπορούν [να καταρρεύσουν] επίσης.

https://www.foreignaffairs.com/articles/2020-03-19/real-pandemic-danger-social-collapse?utm 

• Foreign Affairs – τεύχος Σεπ-Οκτ. 2017:

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΣΕΚ-ΑΠ: 

Συζήτηση με τον Tedros Adhanom Ghebreyesus (του WHO)

https://www.foreignaffairs.com/interviews/2017-08-15/global-health-gets-checkup

Έτσι, μεταξύ των άλλων, πολλοί διανοητικοί κλόουν που  χλεύαζαν την κρατική παρέμβαση στην οικονομία, τώρα παρακαλούν το «κράτος νυχτοφύλακα» να τους σώσει από τις συνέπειες της κατάρρευσης του νεοφιλελευθερισμού (και, παρεμπιπτόντως, από τον «ιό») και όσοι απ’ αυτούς «αντιμάχονταν» τον ολοκληρωτισμό, προβάλλουν τώρα ως μοντέλο αποτελεσματικότητας την Κίνα, παρακάμπτοντας τον ολοκληρωτικό της χαρακτήρα, στον οποίο οφείλει τη δυνατότητά της να ελέγχει ασφυκτικά τη ροή των πληροφοριών, με αποτέλεσμα, να προβάλλει στο (αχανές) εσωτερικό της και στον (αφελή) έξω κόσμο την εικόνα της που επιθυμεί.

  

5. Η ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΝΕΟΥ» ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ

Η παράνοια του Μαζικού Πανικού με τη γλώσσα των αριθμών

Η παράνοια του πανικού στην οποία βυθίστηκαν όλες οι χώρες, σε σχέση με τον κίνδυνο που μορφοποιείται με τον «νέο», «μυστηριώδη» και «εξωτικό» ιό του Wuhan (2019-nCoV), εξάλειψε κάθε δυνατότητα λογικής σκέψης και ήρεμου διαλόγου, με συνέπεια να βιώνουμε τρομακτικές σκηνές από τη λειτουργία του αναδυόμενου αστυνομικού κράτους. 

(1) ΣΗΜΕΙΟ ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ: Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΘΑΝΑΤΩΝ

ΠΑΡΑΔΟΧΗ: Οι διακυμάνσεις του πληθυσμού κάθε χώρας σε κανονικές συνθήκες, εξαρτώνται από τη σχέση μεταξύ του Δείκτη Γεννήσεων και του Δείκτη Θανάτων: εάν ο Δείκτης Γεννήσεων είναι μεγαλύτερος από τον Δείκτη Θανάτων, σημειώνεται αύξηση του πληθυσμού, ενώ εάν ο Δείκτης Γεννήσεων είναι μικρότερος από τον Δείκτη Θανάτων, σημειώνεται μείωση του πληθυσμού.

Όλες οι «επιστημονικές» μελέτες σε σχέση με την επιδημία του κορωνoϊού στηρίζονται σε στοιχεία που μεταβάλλονται από στιγμή σε στιγμή και, συνεπώς, αποτελούν άνευ αξίας απλές υποθέσεις που είναι καταδικασμένες να παραμείνουν υποθέσεις. 

Οποιαδήποτε αξιόπιστη προσέγγιση στη θνησιμότητα του κορωνoϊού πρέπει να ξεκινάει από την εκτίμηση της κατάστασης σε σύγκριση με ένα σταθερό δεδομένο και, εν προκειμένω, το μόνο σταθερό δεδομένο είναι ο δείκτης θανάτων  που χαρακτηρίζει κάθε χώρα (δηλαδή, ο δείκτης των θανάτων από όλες τις αιτίες, στη διάρκεια ενός έτους).

Εάν επιχειρηθεί μια τέτοια προσέγγιση, η αριθμολαγνεία των κέντρων της εξουσίας και των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης που πυροδοτεί διαρκώς τον πανικό του κορωναϊού, διαλύεται.

(2)  Ε Λ Λ Α Δ Α

ΔΕΔΟΜΕΝΟ: Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΘΑΝΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ 9,3 (2019) 

• Ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι 10.000.000

  Ο δείκτης θανάτων είναι 9,3 σε κάθε 1.000 άτομα (2019, Eurostat). 

• Αυτό σημαίνει ότι σε έναν πληθυσμό 10.000.000 με Δείκτη Θανάτων 9,3, οι αναμενόμενοι «κανονικοί» θάνατοι από όλες τις αιτίες ανέρχονται σε 93.000 ετησίως, πράγμα που, διαιρούμενο διά 360 (το Μαθηματικό Eτος έχει 360 ημέρες), αντιστοιχεί σε 258 θανάτους κάθε μέρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ιού του Wuhan, σημειώνονται στην Ελλάδα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 258 θάνατοι κάθε μέρα;

Αν ναι, πώς αποδεικνύεται;

Αν όχι, γιατί αναφερόμαστε διαρκώς σε «θανατηφόρο ιό» και γιατί παίρνουμε θανατηφόρα μέτρα σε βάρος της κοινωνίας; 

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Για λόγους σύγκρισης σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, σε σχέση με τη γρίπη, μέχρι τις 11/3/2020 διαπιστώθηκαν 238 σοβαρά κρούσματα και καταγράφηκαν 90 Θάνατοι από Γρίπη [απ’ αυτά, τα 83 (92,2%) ανήκαν σε κλινική ομάδα υψηλού κινδύνου]. 

https://www.kathimerini.gr/1068854/article/epikairothta/ellada/synolika-90-nekroi-sthn-ellada-apo-griph

(3)  Ι Τ Α Λ Ι Α

ΔΕΔΟΜΕΝΟ: Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΘΑΝΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ 10,3.

• Ο πληθυσμός της Ιταλίας είναι 60.000.000.

  Ο δείκτης θανάτων είναι 10,3 σε κάθε 1.000 άτομα (2019).

• Αυτό σημαίνει ότι σε έναν πληθυσμό 60.000.000, με Δείκτη Θανάτων 10,3, οι αναμενόμενοι «κανονικοί» θάνατοι από όλες τις αιτίες ανέρχονται σε 636.0000 ετησίως, πράγμα που, διαιρούμενο διά 360 (επαναλαμβάνω ότι το Μαθηματικό Eτος έχει 360 ημέρες), αντιστοιχεί σε 1.766 θανάτους κάθε μέρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ιού του Wuhan, σημειώνονται στην Ιταλία, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 1.766 θάνατοι κάθε μέρα;

Αν ναι, πώς αποδεικνύεται;

Αν όχι, γιατί αναφερόμαστε διαρκώς σε «θανατηφόρο ιό» και γιατί παίρνουμε θανατηφόρα μέτρα σε βάρος της κοινωνίας; 

ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Το Μαθηματικό Eτος υπολογίζεται σε 360 ημέρες. Ο παιδιόθεν φίλος και μαθηματικός Χαράλαμπος Βαϊζίδης, στου οποίου  τη βοήθεια προσέτρεξα, μου έγραψε: «για να σε προφυλάξω από τους ‘ειδικούς’ της Στατιστικής, σου στέλνω την άποψη ενός Ειδικού για την αξία του ΑΔΡΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΘΑΝΑΤΩΝ, όπως λέγεται. Βλ. σελ. 38 της εργασίας που εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς».

http://dione.lib.unipi.gr/xmlui/bitstream/handle/unipi/9810/Raikos_Dionisios.pdf?sequence=1&isAllowed=y

6. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΩΝOΪΟΣ; 

ΕΡΩΤΗΣΗ:  ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ είναι ο Ιός του Wuhan σε σύγκριση με τον Ιό της Γρίπης (για τον οποίο δεν μπήκαν ποτέ στην «κατάψυξη» ολόκληρες χώρες;) 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στις 24/01/2020, ο William Schaffner (καθηγητής της Προληπτικής Ιατρικής στο Τμήμα Πολιτικής της Υγείας, και στο Τμήμα Λοιμωδών Νόσων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Vanderbilt, Nashville του Tennessee και ειδικός στα εμβόλια), δήλωσε στο Kaiser Health News (KHN)

«Όταν σκεφτόμαστε τον σχετικό κίνδυνο του νέου κορωνοϊού και του ιού της γρίπης, δεν υπάρχει σύγκριση: Ο νέος κοροναϊός θα αποτελεί ένα μικρό στίγμα στο πλαίσιο της σύγκρισής του [με τον ιό της γρίπης]. Ο κίνδυνος είναι ασήμαντος… Απλώς, η επιλογή για το αν θα κάνουν εμβόλιο γρίπης ή όχι, μπορεί να δώσει στους ανθρώπους μια ψευδαίσθηση ελέγχου. Η εξοικείωση γεννά την αδιαφορία. Επιπλέον, το εμβόλιο της εποχικής γρίπης δεν είναι ποτέ 100% αποτελεσματικό: το 2018 ήταν αποτελεσματικό στο 29% των εμβολιασθέντων… Αντίθετα, ο κορωνοϊός δημιουργεί άγχος, επειδή είναι νέος, μυστηριώδης και προέρχεται από ένα εξωτικό μέρος».

https://khn.org/news/flu-far-deadlier-than-wuhan-virus/

• Τα «Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νόσων» (CDC) θεωρούν ότι: «ο άμεσος κίνδυνος για την υγεία από τον ιό 2019-nCoV στο γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ, θεωρείται χαμηλός αυτή τη φορά».

CDC: Weekly U.S. Influenza Surveillance Report

https://www.cdc.gov/flu/weekly/index.htm

• Αντιθέτως, σοβαρός κίνδυνος για την υγεία των Αμερικανών -όχι μόνο τώρα, αλλά κάθε χρόνο- είναι η γρίπη.

• Στις ΗΠΑ (πληθυσμός: 328.239.523), κατά τη διάρκεια της εποχής της γρίπης (2019-2020), από τον Οκτώβριο 2019 μέχρι σήμερα, ελέγχθηκαν 1.130.489 δείγματα, και αριθμός των θετικών δειγμάτων της γρίπης ήταν 231.654 (20,5%). Και «τα CDC εκτιμούν ότι μέχρι στιγμής φέτος έχουν υπάρξει τουλάχιστον 38 εκατομμύρια ασθενείς με γρίπη, 390.000 νοσηλείες και 23.000 θάνατοι από τη γρίπη». 

https://www.cdc.gov/flu/weekly/#ClinicalLaboratories

Η σύγκρισή του ιού της Γρίπης και του ιού του Wuhan, είναι αποκαλυπτική για το πραγματικό μέγεθος της απειλής.

7. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

«ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ;

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών [παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο]. 

Με βάση όλα όσα αναπτύχθηκαν παραπάνω, αυτή η σαιξπηρική τραγωδία που παίζεται σε μια πλανητική σκηνή, μπορεί να οδηγήσει: 

είτε στην αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για την δημοκρατία (με το πολιτικό και κοινωνικό της περιεχόμενο), και σε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο,

είτε στην «κινεζοποίηση» της παγκόσμιας κοινωνίας με παραλλαγές που θα αποτελούν κάποια αποκρουστικά υβρίδια που θα συνδυάζουν σε διαφορετικές δόσεις από το «Εμείς» (1921) του Yevgeny Zamiatin, τον «Γενναίο Καινούριο Κόσμο» (1932) του Aldous Huxley, τη «Φάρμα των Ζώων» (1945) και το «1984» (1949) του George Orwell, το «Φαρενάϊτ 451» (1953) του Ray Bradbury, και το «Ρινόκεροι» (1959) του Eugene Ionesco.

Πράγμα για το οποίο θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι…

Κλεάνθης Γρίβας

24 Μαρτίου 2020

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

1. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΟΙ

Όπως γράφει ο σημαντικός αυστριακός βιολόγος και βιοχημικός Gottfried Schatz:

«Στη μάχη του ανθρώπου με τους παθογόνους μικροοργανισμούς, ο άνθρωπος θα βρίσκεται πάντοτε ένα βήμα πίσω απ’ αυτούς. 

Ο οργανισμός μας αποτελείται από 10.000 δισεκατομμύρια ανθρώπινα κύτταρα και από 10πλάσια έως 20πλάσια βακτηριακά κύτταρα… τα βακτηριακά κύτταρα είναι περίπου 1.000 φορές μικρότερα από τα ανθρώπινα, και συνολικά ζυγίζουν περίπου 1 με 2 κιλά… 

Πολλά από τα βακτήρια αυτά είναι τόσο σημαντικά για την υγεία μας όσο σχεδόν και το γενετικό μας υλικό. Απομακρύνουν παθογόνα βακτήρια και, στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, συνέβαλαν στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού μας συστήματος, ενώ κατά την παιδική μας ηλικία προσέφεραν στον οργανισμό μας τις σημαντικές για την επιβίωσή μας βιταμίνες Κ, Β12 και φυλλικό οξύ, επειδή μπορούν να τις συνθέσουν από απλά δομικά στοιχεία. Τούτες οι βιταμίνες δεν συντίθενται από τον ανθρώπινο οργανισμό... [Κι έτσι], όσο είμαστε καλά στην υγεία μας και ζούμε χωρίς υπερβολές και καταχρήσεις, το ανοσοποιητικό μας σύστημα καταφέρνει να έχει υπό έλεγχο όλων των ειδών τα βακτήρια, και τα χρήσιμα και τα παθογόνα…

Στον αγώνα μας κατά των βακτηρίων κερδίζουμε βέβαια τη μια μάχη μετά την άλλη, αλλά τον πόλεμο εναντίον τους δεν θα μπορέσουμε να τον κερδίσουμε ποτέ ολοκληρωτικά, γιατί δισεκατομμύρια βακτήρια που αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς θα βρίσκουν συνέχεια τρόπους να ξεγελούν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Επιπλέον, είδη ιών άγνωστα έως πριν μερικές δεκαετίες —όπως ο ιός του AIDS— θα αποτελούν μια ολοένα και πιο σοβαρή απειλή για το ανθρώπινο είδος».

Gottfried Schatz: Βιολογία, ένας κήπος γεμάτος θαύματα (Παν/κές Εκδόσεις Κρήτης, 2018, σελ. 54-55)

2. ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΘΟΓΟΝΩΝ ΙΩΝ

Φυσικά πρέπει να παίρνεται στα σοβαρά κάθε λοιμώδης νόσος. Απέναντι στους παθογόνους μικροοργανισμούς (ιούς και μικρόβια) διαθέτουμε: (α) το ανοσοποιητικό μας σύστημα, που πρέπει να το ενισχύουμε διαρκώς και (β) ορισμένα εξαρτημένα πολιτιστικά αντανακλαστικά (που καλλιεργούνται στο οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον μας ως συμπεριφορές αυτο- και έτερο- σεβασμού, και ως τέτοια δεν χρειάζεται να μας επιβάλλονται από κάποιον επίδοξο «σωτήρα»). Αυτά τα εξαρτημένα πολιτιστικά αντανακλαστικά λειτουργούν προστατευτικά για μας και τους άλλους. Για παράδειγμα, κανένας πολιτισμένος άνθρωπος δεν βήχει χωρίς να καλύπτει το στόμα του, ανεξάρτητα απ’ το εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει κάποιος κορωναϊός. 

• Συνεπώς, είναι ευθύνη και υποχρέωση του καθενός μας να παίρνουμε μέτρα για την προστασία των ευπαθών ομάδων, χωρίς να απονεκρώνουμε τη ζωή των μη-ευπαθών ομάδων και, κυρίως, χωρίς να περιμένουμε κάποιον Γκοντό που θα μας «σώσει».

• Όμως, η λήψη έλλογων μέτρων δεν σημαίνει και παράδοση στον παράλογο φόβο για τους μικροοργανισμούς με τους οποίους συμβιώνουμε επί δισεκατομμύρια χρόνια και θα συμβιώνουμε μαζί τους για όσο θα υπάρχει το ανθρώπινο είδος. 

• Αλλά, πρέπει να φοβόμαστε κάποιους άλλους «ιούς» πολύ πιο επικίνδυνους: τους ιούς του ολοκληρωτισμού, του ναζισμού, του σταλινισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, που όλοι χρησιμοποιήθηκαν (και χρησιμοποιούνται) από διάφορους αυτόκλητους «σωτήρες» σε διάφορες εποχές και χώρες, χάρη στην ενθουσιώδη υποστήριξή τους από την ανθρωπόμαζα, με ένα τεράστιο –κάθε φορά– ανθρώπινο και υλικό κόστος. 

Γιατί, όπως διδάσκει η αιματοβαμμένη Ιστορία του, εγγενώς σχιζοφρενικού, ανθρώπινου είδους, απέναντι σ’ αυτούς τους «ιούς» δεν διαθέτουμε κανένα «ανοσοποιητικό σύστημα». 

3. ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ και ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ

Έπρεπε να κλείσουν προσωρινά οι χώροι μαζικής συνάθροισης; 

Φυσικά, έπρεπε να κλείσουν. Αλλά για να ξανανοίξουν, αφού υποστούν απολύμανση. Γιατί, π.χ., εάν οι μαθητές, ξαναγύριζαν στο ίδιο, ενδεχομένως μολυσματικό περιβάλλον, το κλείσιμο των σχολείων στερείται νοήματος. Κι αυτό ισχύει για όλους τους παρεμφερείς χώρους. 

Άραγε, σε πόσα σχολεία, νοσοκομεία, στρατώνες, δημόσιες υπηρεσίες, και στους άλλους χώρους «συνάθροισης» έγιναν απολυμάνσεις; Σίγουρα, αυτό είναι δυσκολότερο από τα εύκολα λογύδρια (και τον απωθητικό αφορισματικό λόγο) των κάθε είδους δημαγωγών.


Πρέπει να προστατευθεί το Σύστημα Υγείας και οι άνθρωποι που το στελεχώνουν και το λειτουργούν; 

Αυτονοήτως, πρέπει να προστατευτεί. Χωρίς να ξεχνάμε ότι αυτός ο θεσμός αποδυναμώνονταν επί δεκαετίες συστηματικά και ανοήτως, από όλες τις κομματικές συμπαρατάξεις που η ενεργητικότητά τους εξαντλούνταν στη προσπάθεια για τη κατάληψη και τη διατήρηση της εξουσίας με τα «δοκιμασμένα» εργαλεία του νεποτισμού, της αναξιοκρατίας, του ρουσφετιού, της μίζας, της διαφθοράς και των σκανδάλων παντός είδους.

Όμως, για να λειτουργήσει επαρκώς το Σύστημα Υγείας, στην κατάσταση που το έφεραν οι εκάστοτε διαχειριστές  του, πρέπει: 

(α) να καλυφθεί το ελλείπον ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, ώστε να επανακαθιερωθούν, ανθρωπίνως ανεκτά, ωράρια εργασίας, 

(β) να διατεθούν τα υλικά μέσα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του,

(γ) να πεισθεί ο πληθυσμός ότι δεν έχει δικαίωμα (αντιδρώντας ως τρομοκρατημένος όχλος ή αγέλη) να επιβαρύνει το Σύστημα Υγείας με την παραμικρή ενόχληση, αλλά μόνο όταν υπάρχει σοβαρή ανάγκη. 

4. Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΙΑΤΡΙΚΗ

Όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους, ο όρος «herd immunity» είθισται να αποδίδεται ως «ανοσία του Πληθυσμού» ή «ανοσία της Κοινότητας» και όχι ως «ανοσία της Αγέλης», γιατί, απλούστατα, οι άνθρωποι δεν αποτελούν «αγέλες» και δεν ζουν σε «αγέλες» (ή, μήπως, αποτελούν;).

Ο όρος herd immunity, με την έννοια της φυσικής ανοσίας του «πληθυσμού» ή της «κοινότητας» (και όχι της «αγέλης»), έχει θετικό πρόσημο.

Όπως γράφει ο ιστορικός Richard Evans στο εξαιρετικό έργο του «Η Επιδίωξη της Ισχύος: Η Ευρώπη 1815-1914» (2016, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2018), μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη ιστορική σύνθεση που θα έπρεπε να μελετηθεί από καθέναν που ενδιαφέρεται για την αληθινή κατάσταση της Ευρώπης κατά τον 19ο αιώνα: 

«Τον 19ο αιώνα η άμεση ιατρική παρέμβαση ελάχιστα εμπόδισε και ακόμη λιγότερο θεράπευσε τις λοιμώδεις νόσους. Η υγειονομική επανάσταση που συντελέστηκε στις ευρωπαϊκές πόλεις το δεύτερο ήμισυ του αιώνα με την παροχή καθαρού νερού και τα σωστά αποχετευτικά συστήματα ήταν εκείνη που βοήθησε να σταματήσει η εξάπλωση της χολέρας και μείωσε τον επιπολασμό του τύφου, του τυφοειδούς πυρετού και παρόμοιων νόσων». (Evans, 466)

«Οι εκστρατείες για τη δημόσια υγεία έλαβαν δεόντως υπόψη τους αυτό το γεγονός, το οποίο σύντομα επιβεβαιώθηκε και για άλλες νόσους, στις οποίες περιλαμβάνονταν κυρίως η διφθερίτιδα, αλλά και η οστρακιά, η μηνιγγίτιδα, η πολιομυελίτιδα και ο τυφοειδής πυρετός, που μπορούσαν να μεταδίδονται με το φρέσκο γάλα ή το νερό. Η εκπαίδευση των ανθρώπων ώστε να τηρούν κανόνες προσωπικής καθαριότητας σε συνδυασμό με μέτρα δημόσιας υγείας, όπως η παροχή καθαρού νερού, ήταν ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη ασθενειών αυτού του είδους. Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα ήταν η βαθμιαία εξαφάνιση των μεγάλων επιδημιών που σάρωναν κατά διαστήματα την Ευρώπη». (Evans, 462)

Αυτή η κοινωνικό-υγειονομική (και, όχι ιατρική) επανάσταση σε συνδυασμό με τη σχετική βελτίωση των συνθηκών και των ωραρίων εργασίας, της αμοιβής της εργασίας και της διατροφής (που επιτεύχθηκαν με την δράση των εργαζόμενων), και με την διάδοση ορισμένων κανόνων υγιεινής που άρχισαν να εφαρμόζονται από όλο και περισσότερους ανθρώπους (σε ό,τι αφορά την παρασκευή του φαγητού, το πλύσιμο των χεριών προ του φαγητού, την ατομική υγιεινή κατά την αφόδευση, κλπ.), είναι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος των ανθρώπων και στη φυσική ανάπτυξη της «ανοσίας του πληθυσμού».

«Κατά τον 19ο αιώνα, σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις δεν υπήρχε καθόλου αντλούμενο ή τρεχούμενο νερό, και οι περισσότερες δεν διέθεταν πόσιμο νερό (στον ποταμό Ρήνο, απ’ όπου έπαιρναν νερό για κάθε χρήση εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μόνο το 50% του συνολικού όγκου του νερού προέρχονταν από φυσικές πηγές ενώ το υπόλοιπο προέρχονταν από τις αποχετεύσεις 1.500.000 ανθρώπων που κατοικούσαν στη λεκάνη απορροής του ποταμού, από τα ανθρώπινα λύματα και τα βιομηχανικά απόβλητα 150 ορυχείων και 100 εργοστασίων…). Υπήρχαν πολύ λίγα αποχωρητήρια που είτε ξεχείλιζαν καθημερινά είτε ήταν πολύ μακριά από εκείνους που χρειάζονταν να τα χρησιμοποιήσουν (Evans, σ. 356)… Οι κατοικίες ήταν ανθυγιεινές, χωρίς εγκαταστάσεις υγιεινής. (σ, 357) Μέχρι το 1914, τα άλογα ήταν παρόντα σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις, σέρνοντας κάρα και άμαξες, λεωφορεία και τραμ… Τη δεκαετία του 1850, από τους δρόμους  του Λονδίνου έπρεπε να απομακρύνουν 20.000 τόνους κοπριάς ετησίως, και από τους δρόμους του Βερολίνου 100.000 τόνους ετησίως…» (Evans, 358)

Κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, η μετάδοση των ασθενειών, που μέχρι τότε ήταν αυξανόμενη, άρχισε να υποχωρεί κυρίως με την ανάπτυξη των δικτύων υδροδότησης και αποχέτευσης των μεγάλων πόλεων και τη σχετική βελτίωση της κατάστασης του πληθυσμού από εργασιακή, οικονομική, διατροφική και υγειονομική άποψη.

Σ’ αυτή την εξέλιξη, η ιατρική που βρίσκονταν σε πρωτόγονη κατάσταση, δεν έπαιξε κανένα ρόλο: 

«Οι γιατροί αγνοούσαν την έννοια της αντισηψίας, δεν έπλεναν τα χέρια τους, δεν αποστείρωναν τα εργαλεία τους, χρησιμοποιούσαν μεταχειρισμένους επιδέσμους χωρίς να τους απολυμαίνουν. 

Ο πρώτος γιατρός που αντιλήφθηκε τους κινδύνους των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, ο Ούγγρος Ignaz Semmelweis, διευθυντής της γυναικολογικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου της Βιέννης, έσωσε από το θάνατο λόγω επιλόχειου πυρετού, εκατομμύρια γυναίκες, αλλά  πλήρωσε με την ζωή του τις ευθύβολες διαπιστώσεις του, που κινητοποίησαν εναντίον του το ιατρικό κατεστημένο της Βιέννης που θεώρησε προσβλητική για τους γιατρούς την άποψη ότι «μπορούσαν να μεταδίδουν νόσους». (Evans, 486-7)

Στον γαλλο-πρωσικό πόλεμο (1870-71), οι Γάλλοι χειρούργοι ακρωτηρίασαν περίπου 13.200 άκρα, με ποσοστό θνησιμότητας 76% των ασθενών. Όλοι οι ακρωτηριασμοί  που έγιναν σε ανθρώπους που είχαν τραυματιστεί στην Κομμούνα του Παρισιού (1871), οδήγησαν στον θάνατο… (Evans, 488) 

Ο θάνατος ήταν μονίμως παρών. (Evans, 468). Στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, «τα νοσοκομεία ήταν τόποι στους οποίους πήγαιναν οι ασθενείς για να πεθάνουν…» (Evans, 488) 

Ο Robert Koch, που είχε ανακαλύψει τον βάκιλο του τύφου το 1884, στάλθηκε από το Βερολίνο στο Αμβούργο για να αντιμετωπίσει την επιδημία του τύφου που έπληξε την πόλη. Αντικρύζοντας την κατάσταση των κατοικιών στις φτωχές συνοικίες δίπλα στο λιμάνι, ενθυμούμενος τις βρώμικες κατοικίες που είχε δει στην Αίγυπτο και τις Ινδίες, στράφηκε στην ομάδα του και είπε: «Κύριοι, ξέχασα ότι βρίσκομαι στην Ευρώπη». Στο απόγειο της εποχής του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού ήταν δύσκολο να υπάρχει μια πιο καταδικαστική ετυμηγορία».  (Evans, 466)   

Σήμερα, η φυσική «ανοσία του πληθυσμού» αποτελεί βασικό «επιχείρημα» όχι για την προώθηση των συνθηκών που την κατέστησαν ισχυρή και αποτελεσματική στο παρελθόν, αλλά για την επέκταση μιας αμφίβολης τεχνητής δήθεν «ανοσίας» μέσω των καταναγκαστικών εμβολιασμών σε ολόκληρο τον πληθυσμό, με την προβολή του (ανεδαφικού και ατεκμηρίωτου) ισχυρισμού ότι «όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των εμβολιασμένων σε μια κοινότητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανοσία που διαθέτει έναντι ενός λοιμογόνου παράγοντα». 

Αλλά, ο ισχυρισμός αυτός διαψεύδεται καθημερινά από την πραγματικότητα δεδομένου ότι νοσούν όχι μόνο τα πλήρως εμβολιασμένα άτομα αλλά και οι πλήρως εμβολιασμένες κοινότητες: στα σχολεία και τα πανεπιστήμια που δέχονται μόνο πλήρως εμβολιασμένους μαθητές και σπουδαστές και στο στρατό, σημειώνονται συχνά εξάρσεις της νόσου για την οποία έχουν εμβολιαστεί. Γι’ αυτό, οι «ειδικοί» αναγκάζονταν να αναθεωρούν διαρκώς το ποσοστό των ανθρώπων που «πρέπει να εμβολιαστούν», προκειμένου να διασφαλιστεί η περίφημη αλλά (φευ, άπιαστη) τεχνητή «ανοσία της κοινότητας»: έτσι, ξεκίνησαν τοποθετώντας στο 50% το ποσοστό του πληθυσμού που «πρέπει» να καλυφθεί προκειμένου να επιτευχθεί η «ανοσία του πληθυσμού» (herd immunity) και σταδιακά το ανέβασαν στο 95% και, εν συνεχεία, στο 100%, άνευ αποτελέσματος πάντοτε. Κι αυτό, γιατί απλούστατα: 

• Η ανοσία από τα εμβόλια διαρκεί δύο χρόνια (στην καλύτερη περίπτωση).

• Οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν τη νόσο.

• Οι εμβολιασμένοι προκαλούν δυσμενέστερη μετάλλαξη των ιών απέναντι στους οποίους ανοσοποιήθηκαν, και τους μεταδίδουν στον πληθυσμό. 

5. Η ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ» ΜΕΛΕΤΩΝ: Δρ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Συγχαρητήρια της zougla.gr για τη δημοσίευση του άρθρου του Γιάννη Ιωαννίδη (John Ioannidis) «Πανδημία κορωναϊού: Είμαστε μπροστά σε ένα φιάσκο;»

https://www.zougla.gr/ygeia/article/pandimia-koronoiou-imaste-mprosta-se-ena-fiasko

Είναι η πρώτη γνήσια επιστημονική (και όχι «επιστημονική») τοποθέτηση μέσα στην καταιγίδα της μαζικής παράνοιας του τρόμου που καλλιεργούν συστηματικά οι έμμισθοι πλασιέ του φόβου και τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης και η ομάδα του στο METRICS, ήταν και είναι μια αχτίδα φωτός στην προσπάθεια της αποκάλυψης των στατιστικών της λαθροχειρίας και της απάτης που χαρακτηρίζουν της δήθεν «επιστημονικές μελέτες» που χρηματοδοτεί Big Pharma (για την προώθηση των τοξικών προϊόντων της, μεταξύ των οποίων και τα εμβόλια, που αποτελούν το «Άγιο Δισκοπότηρό» της). Βλ. δύο από τις εκατοντάδες σχετικές εργασίες του:

• Ioannidis JP. Contradicted and initially stronger effects in highly cited clinical research. Journal of American Medical Association - JAMA 2005 Jul 13; 294(2): 218-28.

• Ioannidis JP. Why most published research findings are false. PloS Med 2005 Aug; 2(8): e!24. 

6. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

«Η επιστημονική στάση δεν βρίσκεται στο να συνεχίζεις να πραγματεύεσαι κάτι, δίχως να νοιάζεσαι για το τι συμβαίνει στο αντικείμενο της πραγματείας σου». 

Κ. Καστοριάδης 

Και τώρα, όλοι στρέφονται στην «επιστήμη». Αλλά, η επιστήμη δεν είναι ένα ουδέτερο εργαλείο από κοινωνική και πολιτική άποψη. Είναι μια ενεργός πολιτική δύναμη στην υπηρεσία της κρατικής εξουσίας που την χρησιμοποιεί. Συνεπώς, στο βαθμό που ενδιαφερόμαστε για τον έλεγχο της κρατικής εξουσίας, δεν μπορούμε παρά να ενδιαφερόμαστε και για τον έλεγχο της επιστημονικής δραστηριότητας που εξυπηρετεί αυτή την εξουσία. 

Οι επιστήμονες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν κάποτε ότι είναι αδύνατον να καλύπτουν επ' άπειρον τις πιθανές καταστρεπτικές συνέπειες ορισμένων δραστηριοτήτων τους, καταφεύγοντας διαρκώς στα ιδεολογήματα της δήθεν απολιτικής «καθαρής επιστήμης». Γιατί μια τέτοια επιστήμη δεν υπήρξε και δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ.

Κάθε επιστημονική δραστηριότητα είναι συγχρόνως και μια πολιτική πράξη. Και, ως τέτοια, κρίνεται απ' αυτούς που εξυπηρετεί. Κι είναι καιρός ν' αρχίσει να κρίνεται ως τέτοια, κι από εκείνους που την υφίστανται.

Στην εποχή μας, με ολοφάνερη την απόλυτη αδυναμία του διαχωρισμού μεταξύ «της ανακάλυψης και της εφαρμογής» ή μεταξύ «της επιστημονικής έρευνας και των ενδεχόμενων τρόπων εκμετάλλευσής της», αυτή καθαυτή η επιστημονική έρευνα μάς αφορά στον ίδιο βαθμό που μας ενδιαφέρουν και οι διάφοροι πιθανοί τρόποι της εκμετάλλευσής της.

Συνεπώς, είναι φυσικό να μας ενδιαφέρουν οι ανομολόγητες σχέσεις μεταξύ πολιτικο-στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών και πανεπιστημιακών ερευνητικών κέντρων, τα «προϊόντα» αυτών των σχέσεων και οι διάφοροι πιθανοί τρόποι χρησιμοποίησής τους. 

Σίγουρα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να φωτιστούν αυτές οι σχέσεις, τα προϊόντα και οι τρόποι χρησιμοποίησής τους, εάν ληφθεί υπόψη ότι όλες οι μεγάλες και μεσαίες χώρες του κόσμου διαθέτουν πάνω από 100.000 εργαστήρια βιολογικού πολέμου, ταξινομημένα σε 4 κατηγορίες ασφάλειας (Bio-Safety Laboratories ή BSL-1, BSL-2, BSL-3 και BSL-4), με την ύψιστη κατηγορία (BSL-4) που αφορά τους πλέον επικίνδυνους και θανατηφόρους μικρο-οργανισμούς, αποτελεί «προνόμιο» των μεγάλων δυνάμεων. 

Σ’ αυτό το δίκτυο εργαστηρίων (που μετά τη Συνθήκη για την Απαγόρευση των Βιολογικών Όπλων του 1969, άλλαξαν τη στρατιωτική τους στολή με πολιτική ενδυμασία και τις στρατιωτικές τους ονομασίες με πολιτικές) απασχολούνται δεκάδες χιλιάδες «επιστήμονες»-Φρανκεστάιν, που τεμαχίζουν το DNA των ανθρώπων και των μικροοργανισμών και ανασυνδέουν τα κομμάτια του, διακατεχόμενοι από τον «πυρετό του χρυσού και της δόξας».

Κλεάνθης Γρίβας

24 Μαρτίου 2020



πηγή ://enallaktikos //

Αιμοδοσία την Δευτέρα 30 Μαρτίου στο Δήμο Περιστερίου

Τετάρτη, 25/03/2020 - 17:00
Μεγάλη έλλειψη αίματος
Αιμοδοσία την Δευτέρα 30 Μαρτίου στο Δήμο Περιστερίου
Ώρες 09.00 - 13.00
Αίθουσα εκδηλώσεων Δημαρχείου (1ος όροφος)
Στάση Μετρό "Περιστέρι"

Για την Ελληνική Επανάσταση του 1821

Τετάρτη, 25/03/2020 - 08:00
Α. Σ. Πούσκιν (1799-1837)


"Εξεγέρσου, ω Ελλάδα, εξεγέρσου!" 
Εξεγέρσου, ω Ελλάδα, εξεγέρσου!
Δίκαια ξεσηκωσες τις δυνάμεις σου,
Δίκαια πολεμησες. 
Στον Όλυμπο, στην Πίνδο, στις Θερμοπύλες
κάτω από τη σκια των πανάρχαιων κορυφών τους
γεννήθηκε η νεαρή Ελευθερία
στους τάφους του Θησέα και του Περικλή
πάνω από τα ιερά μάρμαρα των Αθηνών.
Ω! Χώρα των ηρώων και των θεών
έσπασες τα δεσμά της δουλείας,
τραγουδώντας τους φλογερούς στίχους
του Τυρταίου, του Μπάιρον και του Ρήγα.


Μετάφραση: Χρήστος Παπαδημητρίου - ιστορικός. 
Το ποίημα αποτελεί αποσπασμα από την ανακοίνωσή του "Ο μεγάλος Ρώσος ποιητής Αλέξανδρος Πούσκιν και το Ελληνικό 1821", στην Ελληνική Ιστορική Εταιρεία.

Βασίλης Κουφόπουλος: "Αν Είχαμε ΝΕΡΙΤ, Δεν Θα Υπήρχαν Ταινίες, Σειρές, Αθλητικά, Ελληνική Μουσική Και Εκκλησία"

Τρίτη, 24/03/2020 - 23:10
Γράφει ο Βασίλης Κουφόπουλος (mediagr.org )

Φανταστείτε πως θα ήταν σήμερα η ενημέρωση χωρίς την ΕΡΤ. Αν δηλαδή δεν είχε αγωνιστεί ο κόσμος ενάντια στο λουκέτο του 2013 από την κυβέρνηση Σαμαρά (ΝΔ)- Βενιζέλου (ΠΑΣΟΚ) και σήμερα υπήρχε το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ. Η ΕΡΤ θα είχε έναν τηλεοπτικό σταθμό τη ΝΕΡΙΤ 1και 3 ραδιοφωνικούς το Πρώτο, το Τρίτο και το Kosmos.

Θα έπρεπε να μεταδώσει το πρωί της Κυριακής τη Θεία Λειτουργίας και τις Παρασκεύες τους Χαιρετισμούς. Ταινίες και σειρές για όσους δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν άλλο ενημέρωση. Τα γεγονότα από την υπόλοιπη
περιφέρεια. Αθλητικούς αγώνες. Ελληνική μουσική. Συζητήσεις για το τι θα συμβεί με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, το Euro και τους Ολυμπιακούς. Μια ανάσα από τη φρίκη του Κορονοϊού με άλλα λόγια.

Η ελληνική κοινωνία πλήρωσε ακριβά τους “γιατρούς” των Μνημονίων , οι οποίοι πασχίζουν ως και σήμερα να μας πείσουν πως είχαν δίκιο.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ & ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΜΕ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΡΤ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΤΑΚΤΑ ΜΕΤΡΑ

Τρίτη, 24/03/2020 - 22:07
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ & ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΜΕ
Αγία Παρασκευή  22/3/2020

Προς τους κ.κ.
Γιώργο Καλοφωλιά Δ/νση Εσωτερικής Παραγωγής Ενημέρωσης
Χρήστο Φασόη Δν/ση  Εσωτερικής Παραγωγής Τηλεόρασης

Κοινοποίηση
Πρόεδρο Δ.Σ 
Διευθύνοντα Σύμβουλο
Γενικό  Δ/ντή Ενημέρωσης
Γενικό Δ/ντή Τηλεόρασης 

Θεωρούμε ζωτικά αναγκαίο αυτές τις κρίσιμες στιγμές να επισημάνουμε τα εξής:


• Οι χώροι καθημερινής χρήσης πρώτης γραμμής (ροή, master, studio, μοντάζ, αίθουσα σύνταξης κ.α.), οι οποίοι είναι οι πλέον επίφοβοι για την μετάδοση του ιού, πρέπει να απολυμαίνονται από τα ειδικά συνεργεία καθημερινά τις ώρες που δεν λειτουργούν, πράγμα που δεν συμβαίνει, πράγμα το οποίο συνιστά επικίνδυνη αμέλεια. Το ίδιο πρέπει να γίνεται και στους υπόλοιπους χώρους σε συχνά τακτά διαστήματα εντός της κάθε εβδομάδας. Επίσης, δεδομένης της αναμενόμενης εποχικής ανόδου της θερμοκρασίας, πρέπει έγκαιρα να εξασφαλισθεί  και να πιστοποιηθεί η σωστή λειτουργία του κεντρικού κλιματισμού καθώς και ο συνεχής του έλεγχος, δεδομένου ότι ο ιός μεταδίδεται με σταγονίδια.
• Κατά την εκπομπή των ειδήσεων και των εκπομπών πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιείται και η αίθουσα σύνταξης, ώστε να μην παρατηρείται επικίνδυνος συνωστισμός στα πλατώ κατά την ώρα της μετάδοσης.
• Οι εργαζόμενοι των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων (μέχρι στιγμής) που αναμεταδίδουν τις ακολουθίες της εκκλησίας πρέπει να μένουν εκτός άλλων εργασιών  - βαρδιών εντός του ραδιομεγάρου, πόσο μάλλον την ίδια εβδομάδα, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού και η συνακόλουθη και άσκοπη αύξηση του εργασιακού στρες. Το ίδιο να ισχύσει και για τυχόν άλλες εξωτερικές μεταδόσεις. Αν χρειαστεί να αναλάβουν εργασία εντός,  θα πρέπει να μεσολαβήσει το αναγκαίο διάστημα ασφαλείας.
  • Η συνδρομή των σκηνοθετών του προγράμματος στο έργο της ροής του προγράμματος είναι επιβεβλημένη όσο οι συνάδελφοι της ροής μένουν σε καραντίνα, καθώς και σε ανάλογες ανάγκες. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πρέπει να θεωρηθεί επιστροφή σε καταστάσεις του παρελθόντος, οι οποίες με προσπάθειες του σωματείου μας αντικαταστάθηκαν από την κανονική σχέση με το αντικείμενο εργασίας. Επιπλέον, ο συντονισμός της ροής έχει νόημα, εφόσον οι συντελεστές των εκπομπών και των δελτίων λαμβάνουν υπόψη τους και σέβονται τον προγραμματισμό της ροής.
• Για τη συνδρομή προσώπων των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων σε αντικείμενα  εργασίας της ενημέρωσης και των ειδήσεων με τα οποία έχουν ελάχιστη ή καθόλου σχέση, οφείλουν οι διευθύνσεις, κατόπιν προγραμματισμού, να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο εξοικείωσης, με σεβασμό στα πρόσωπα και την επαγγελματική διαδρομή τους. Απαράδεκτες ενέργειες ή αμέλειες που αυξάνουν το εργασιακό στρες εν μέσω  επικίνδυνων συνθηκών σημειώνονται και αξιολογούνται πρώτα ως προς την υγεία των εργαζομένων και ύστερα ως προς τις βλάβες της εταιρείας στον αέρα του προγράμματος, την απώλεια πληρωμένων διαφημίσεων, κ.ά.  Και εδώ η συνδρομή επιβάλλεται από την έκτακτη κατάσταση και για όσο αυτή διαρκεί.
• Σε κάθε περίπτωση οι διευθύνσεις οφείλουν να επιδεικνύουν προσοχή και σεβασμό στα στελέχη που καλούνται και σηκώνουν το βάρος πολλών και ποικίλλων αναγκών, να λαμβάνουν υπόψη τους στον καταμερισμό εργασιών τις ιδιαίτερες οικογενειακές και άλλες ανάγκες του κάθε προσώπου που δεν εμπίπτουν απαραίτητα στο γράμμα των εγκυκλίων και γενικών οδηγιών, καθώς και την ιστορική διαδρομή και συμβολή της κάθε μίας και του καθένα στην εταιρεία. Τακτικές «διαρροής» διευθυντικής αλληλογραφίας στο διαδίκτυο ως μέσο ψυχολογικής πίεσης, αξιολογούνται ως επικίνδυνες για την υγεία και βλαπτικές για την  αποτελεσματικότητα των εργαζομένων, σημειώνονται και θα αντιμετωπισθούν οπωσδήποτε.
• Απαιτείται απόλυτος σεβασμός στους συναδέλφους των ευπαθών ομάδων, δεν «κάνουν τους άρρωστους». Αυτό, δεν το αναφέρουμε χωρίς λόγο.
• Τέλος, επισημαίνουμε πως εκτός της συνδρομής στην ενημέρωση για αυτή τη παγκόσμια προσβολή από τον covid 19, το πρόγραμμα οφείλει να συνεχίσει στο μέτρο του εφικτού την εσωτερική παραγωγή του με μικρά project, πιθανά και με τη συνδρομή άλλων διευθύνσεων. Η ΕΡΤ είναι και αποδεικνύεται ο αναγκαίος φορέας ενημέρωσης αυτή την πρωτόγνωρη περίοδο, αλλά και ψυχαγωγίας και πολιτισμού, πράγματα εξίσου ζωτικά για τον απομονωμένο και απειλούμενο πολίτη, τα οποία εκπορεύονται από όλες τις δομές της, οι οποίες πρέπει να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.
• Ανταποκρινόμαστε στις ευθύνες μας έχοντας καθημερινά στο νου μας ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται».
• Η επιστολή αυτή έχει το χαρακτήρα της πρώτης και τελευταίας επισήμανσης για τα θέματα που αφορούν τη ζωή και την υγεία όλων μας.
Για το  Δ.Σ. ο πρόεδρος Λεωνίδας Λουκόπουλος

ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΑ ΤΖΑΜΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ CONTROL TOY STUDIO 3 - ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΧΡΗΣΗ (ΧΩΡΙΣ ΤΖΑΜΙΑ) ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ STUDIO 1

Τρίτη, 24/03/2020 - 21:30

Από χθές  23/3//2020   τοποθετήθηκαν  διαχωριστικά  τζαμια στο ευρύχωρο  control του studio3.

Ορθά πήρε η διοίκηση  αυτό το  πρόσθετο μέτρο προστασίας σε αυτό το control , το οποίο είναι το μεγαλύτερο  απο πλευράς  ζωτικού χώρου, μόνο που αυτή η πρόσθετη προστασία  αφορά  όχι  τόσο τους  εργαζόμενους της ΕΡΤ  και ειδικά εκείνους που αναγκάζονται καθημερινά να δουλέψουν  σχεδόν τη μισή τους βάρδια συνωστισμένοι στα  3,5 τετραγωνικά  μέτρα  του  control  του studio 1 (ειδήσεις και ενημερωτικές εκπομπές) και την άλλη μισή  στο  ευρύχωρο  studio 3, αλλά  κυρίως  τους συνεργάτες  (αρχισυντάκτες κ.,α)  των  εκπομπών  που βγαίνουν  μόνο απο το studio 3, όπως π.χ  η εκπομπή της κ. Τρέμη.

Με απλά  λόγια αυτοί που  κάνουν  μίξη εικόνας, ρύθμιση εικόνας , ηχοληψία,  play out , super κλπ, θα δουλέψουν  την μισή βάρδια σε ένα   control  που σχεδόν ακουμπά  ο ένας  τον άλλο,  με μόνη  προστασία  ένα  ζευγάρι γάντια και μία μάσκα και την άλλη μισή  βάρδια  με τα ίδια  γάντια και την ίδια μάσκα  σε ένα  control  περίπου  5 φορές μεγαλύτερο  στο οποίο εκτός απο την ευρυχωρία υπάρχουν πλέον  και   τζάμια  μεταξύ  των  εργαζομένων  και των  παραγόντων - συνεργατών  των  εκπομπών.

Αυτό που καταλαβαίνουν  οι συνάδελφοί μας   και ειδικά  αυτοί  που  εργάζονται  διαδοχικά κάθε μέρα  σε αυτά  τα δύο studios,  τα οποία  έχουν  επωμιστεί όλο το  βάρος  της διαρκούς ροής  του "ζωντανού" ενημερωτικού προγράμματος  της ΕΡΤ1  για 20 ώρες το 24ωρο, είναι ότι  απολαμβάνουν μεγαλύτερη  προστασία  της υγείας τους οι   συνεργάτες  και οι παράγοντες κάποιων  εκπομπών  και μικρότερη  οι ίδιοι που με αυταπάρνηση και παρά  τους κινδύνους  μοχθούν για να είναι  η ΕΡΤ  συνεπής  στην  αποστολή της  ειδικά αυτές  τις δύσκολες ώρες.


πηγή ://pospertgr.blogspot.com/

Ισραηλινός ιστορικός: Ο κόσμος μετά τον κορωνοϊό - Θα θυσιάσουμε την ιδιωτικότητα στη μάχη με την πανδημία;

Τετάρτη, 25/03/2020 - 12:00
Ισραηλινός ιστορικός: Ο κόσμος μετά τον κορωνοϊό –Θα θυσιάσουμε την ιδιωτικότητα στη μάχη με την πανδημία;

Ο ισραηλινός συγγραφέας Χαράρι /Φωτογραφία: Getty-Ideal image



«Η καταιγίδα θα περάσει, αλλά οι επιλογές που κάνουμε τώρα θα αλλάξουν τις ζωές μας για τα επόμενα χρόνια», γράφει για την πανδημία του κορωνοϊού ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός και στοχαστής Γιουβάλ Νώε Χαράρι, εστιάζοντας στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων, καθώς οι κυβερνήσεις εντείνουν τις προσπάθειες ανάσχεσης του φονικού ιού.

Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας των βιβλίων «Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου» και «Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος», διερωτάται σε βαρυσήμαντο άρθρο του στους Financial Times κατά πόσον θα πρέπει να θυσιαστεί η ιδιωτικότητα στον βωμό της Υγείας και να μπορέσει η διεθνής κοινότητα να συνεργαστεί.

«Η ανθρωπότητα βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με μια παγκόσμια κρίση, ίσως τη μεγαλύτερη της γενιάς μας. Οι αποφάσεις που θα λάβουν οι πολίτες και οι κυβερνήσεις τις επόμενες εβδομάδες πιθανώς θα διαμορφώσουν πιθανώς τον κόσμο για τα επόμενα χρόνια, όχι μόνον τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και την οικονομία μας, την πολιτική και τον πολιτισμό.

Πρέπει να δράσουμε γρήγορα και αποφασιστικά. Και να λάβουμε επίσης υπόψη τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των ενεργειών μας. Όταν επιλέγουμε μεταξύ διάφορων εναλλακτικών, πρέπει να σκεφτόμαστε όχι μόνο πώς θα αντιμετωπίσουμε την άμεση απειλή, αλλά και πώς θα είναι ο κόσμος που θα ζήσουμε όταν περάσει η καταιγίδα. Ναι, η καταιγίδα θα περάσει, η ανθρωπότητα θα επιβιώσει, οι περισσότεροι από εμάς θα είμαστε ακόμα ζωντανοί –αλλά θα ζούμε σε έναν αλλιώτικο κόσμο.

Πολλά από τα βραχυπρόθεσμα έκτακτα μέτρα θα γίνουν στο μέλλον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Αυτή είναι η φύση των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, επισπεύδουν τις ιστορικές συγκυρίες και διαδικασίες. Αποφάσεις που υπό κανονικές συνθήκες μπορεί να χρειάζονταν χρόνια διαβουλεύσεων για να ληφθούν, παίρνονται πλέον μέσα σε λίγες ώρες. Ωθείται η χρήση νέων, παράκαιρων, ακόμη και επικίνδυνων τεχνολογιών, επειδή είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος της απραξίας. Χώρες ολόκληρες μετατρέπονται σε πειραματόζωα σε μεγάλης κλίμακας κοινωνικά πειράματα. Τι συμβαίνει όταν όλοι εργάζονται από το σπίτι και επικοινωνούν μόνο εξ αποστάσεως; Τι συμβαίνει όταν ολόκληρα σχολεία και πανεπιστήμια κάνουν τα μαθήματα διαδικτυακά; Υπό κανονικές συνθήκες οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και τα εκπαιδευτικά συμβούλια ουδέποτε θα συναινούσαν στη διεξαγωγή τέτοιων πειραμάτων. Αλλά αυτές δεν είναι κανονικές συνθήκες», γράφει.

Κατά τον Χαράρι, δύο είναι οι σημαντικές επιλογές που αντιμετωπίζουμε σήμερα: η πρώτη έχει να κάνει με την ολοκληρωτική παρακολούθηση ή την ενδυνάμωση των πολιτών και η δεύτερη αφορά στο ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε ανάμεσα στην εθνικιστική απομόνωση και την παγκόσμια αλληλεγγύη.
Λεπτομερής παρακολούθηση

«Για να σταματήσει η πανδημία, ολόκληροι πληθυσμοί καλούνται να συμμορφωθούν με ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές και δύο βασικοί τρόποι υπάρχουν για να επιτευχθεί αυτό: ο ένας είναι να παρακολουθεί η κυβέρνηση τους πολίτες και να τιμωρεί όσους παραβιάζουν τους κανόνες. Σήμερα, για πρώτα φορά στην ανθρώπινη ιστορία, η τεχνολογία καθιστά εφικτή τη διαρκή παρακολούθηση όλων. Πριν από πενήντα χρόνια, η KGB αδυνατούσε να παρακολουθεί τα 240 εκατ. πολιτών της ΕΣΣΔ επί 24 ώρες το 24ωρο, αλλά ούτε θα μπορούσε να επεξεργαστεί αποτελεσματικά όλες τις συλλεγείσες πληροφορίες. Η KGB στηριζόταν σε πράκτορες και αναλυτές και δεν μπορούσε να διαθέσει από έναν πράκτορα για κάθε πολίτη. Τώρα όμως, οι κυβερνήσεις μπορούν να βασίζονται σε πανταχού παρόντες αισθητήρες και ισχυρούς αλγορίθμους.

Στη μάχη τους ενάντια στην πανδημία του κορονοϊού, αρκετές κυβερνήσεις έχουν ήδη αναπτύξει τα νέα εργαλεία παρακολούθησης, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κίνα. Παρακολουθώντας προσεκτικά τα «έξυπνα κινητά» των πολιτών, χρησιμοποιώντας εκατοντάδες εκατομμύρια κάμερες με προγράμματα αναγνώρισης προσώπου και υποχρεώνοντας τους κατοίκους να ελέγχουν και να αναφέρουν τη θερμοκρασία του σώματος και την ιατρική τουςκατάσταση, οι κινεζικές Αρχές όχι μόνο είναι σε θέση να εντοπίσουν άμεσα τους ύποπτους φορείς κορονοϊών, αλλά και τις κινήσεις τους και όποιον ήλθε σε επαφή μαζί τους. Εφαρμογές κινητών προειδοποιούν τους πολίτες για το πόσο κοντά βρίσκονται σε μολυσμένους ασθενείς», σημειώνει ο Ισραηλινός ιστορικός. Αναφέρεται ακόμη στο παράδειγμα της χώρας του, όπου ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου άναψε πρόσφατα το πράσινο φως στη Σιν Μπετ (υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας του Ισραήλ) να αναπτύξει τεχνολογικά εργαλεία, που συνήθως χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση τρομοκρατών, για να εντοπίζει φορείς του κορωνοϊού. Και προειδοποιεί:

«Ίσως υποστηρίξετε ότι όλα αυτά δεν είναι κάτι νέο, αφού τα τελευταία χρόνια κυβερνήσεις και εταιρείες χρησιμοποιούν τις πιο εξελιγμένες τεχνολογίες για την παρακολούθηση και τη χειραγώγηση ανθρώπων. Ωστόσο, εάν δεν προσέξουμε, η επιδημία μπορεί να σηματοδοτήσει μια σημαντική καμπή στην ιστορία της παρακολούθησης. Όχι μόνο επειδή θα μπορούσε να λειάνει το δρόμο για την ανάπτυξη εργαλείων μαζικής επιτήρησης σε χώρες που τις έχουν απορρίψει μέχρι τώρα, αλλά ακόμη περισσότερο επειδή σηματοδοτεί μια δραματική μετάβαση από την επιδερμική στην λεπτομερή παρακολούθηση.

Μέχρι τώρα, όταν το δάχτυλό σας άγγιζε την οθόνη του έξυπνου κινητού σας που είχατε κι έκανε κλικ πάνω σε ένα σύνδεσμο, η κυβέρνηση ήθελε να μάθει που ακριβώς «κλικάρατε». Αλλά με την πανδημία του κορωνοϊού μετατοπίζεται η εστίαση του ενδιαφέροντος. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να γνωρίζει τη θερμοκρασία του δακτύλου σας και την αρτηριακή πίεση κάτω από την επιδερμίδα του.
Έκτακτη ανάγκη

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε επεξεργαζόμενοι τη στάση μας έναντι της παρακολούθησης, είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς μας παρακολουθούν και τι θα φέρουν τα επόμενα χρόνια. Η τεχνολογία παρακολούθησης αναπτύσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και αυτό που φάνταζε ως επιστημονική φαντασία πριν από 10 χρόνια είναι σήμερα κάτι το συνηθισμένο. Ας σκεφτούμε υποθετικά ότι μια κυβέρνηση απαιτεί να φορά κάθε πολίτης βιομετρικό βραχιόλι που παρακολουθεί τη θερμοκρασία του σώματος και τους καρδιακούς παλμούς 24 ώρες το 24ωρο. Τα δεδομένα που θα προκύπτουν θα αποθηκεύονται και θα αναλύονται από κυβερνητικούς αλγορίθμους. Οι αλγόριθμοι θα γνωρίζουν ότι είστε άρρωστοι, πριν ακόμα το αντιληφθείτε εσείς οι ίδιοι και θα ξέρουν επίσης πού πήγατε και ποιον συναντήσατε. Οι αλυσίδες της μόλυνσης θα μπορούσαν να μειωθούν δραστικά, ακόμα και να κοπούν. Ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε ενδεχομένως να σταματήσει την επιδημία στην αρχή της σε λίγες μέρες. Ακούγεται υπέροχο, έτσι;

Το μειονέκτημα είναι, φυσικά, ότι αυτό θα προσέδιδε νομιμότητα σε ένα τρομακτικό νέο σύστημα παρακολούθησης. Αν ξέρετε, για παράδειγμα, ότι έκανα κλικ σε έναν σύνδεσμο του Fox News ( το αγαπημένο τηλεοπτικό δίκτυο του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ) και όχι σε ένα σύνδεσμο του CNN, θα έχετε μάθει κάτι για τις πολιτικές μου απόψεις και ίσως και για την προσωπικότητά μου. Αλλά αν μπορείτε να παρακολουθήσετε τι συμβαίνει με τη θερμοκρασία του σώματος μου, την αρτηριακή μου πίεση και τους καρδιακούς μου παλμούς καθώς παρακολουθώ ένα συγκεκριμένο βίντεο, μπορείτε να μάθετε τι με κάνει να γελώ, να κλαίω, και αυτό που με κάνει πραγματικά να εξοργίζομαι.

Ο θυμός, η χαρά, η ανία και η αγάπη είναι βιολογικά φαινόμενα, όπως ο πυρετός και ο βήχας. Η ίδια τεχνολογία που αναγνωρίζει τον βήχα θα μπορούσε επίσης να εντοπίσει το γέλιο. Εάν οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις αρχίσουν να συλλέγουν κατά μαζικό τρόπο βιομετρικά δεδομένα, μπορούν να φθάσουν στο σημείο να μας γνωρίζουν πολύ καλύτερα από ό, τι γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας και τότε όχι μόνον θα μπορούν να προβλέψουν τα αισθήματά μας, αλλά και να τα χειραγωγήσουν και να μας πουλήσουν ο,τι – από προϊόντα μέχρι πολιτικούς. Η βιομετρική παρακολούθηση θα καθιστούσε την κυβερνοπειρατεία στα δεδομένα της Cambridge Analytica να μοιάζει βγαλμένη από την Εποχή του Λίθου. Φανταστείτε στη Βόρεια Κορέα το 2030 να είναι υποχρεωμένοι όλοι οι πολίτες να φορούν βιομετρικό βραχιόλι 24 ώρες το 24ωρο. Όταν ακούν μια ομιλία του «Μεγάλου Ηγέτη» και το βραχιόλι συλλαμβάνει ενδείξεις θυμού, τότε θα είναι τελειωμένοι…

Θα μπορούσε, φυσικά, να υποστηρίξει κανείς την ανάγκη βιομετρικής παρακολούθησης ως προσωρινού μέτρου στη διάρκεια μιας έκτακτης κατάστασης, που θα σταματούσε με τη λήξη της. Αλλά τα προσωρινά μέτρα μέτρα έχουν την κακή συνήθεια να διαρκούν περισσότερο από τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, καθώς υπάρχει πάντα μια νέα κατάσταση έκτακτης ανάγκης που παραμονεύει στον ορίζοντα. Η πατρίδα μου, το Ισραήλ, επί παραδείγματι, κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας του 1948, που δικαιολόγησε μια σειρά προσωρινών μέτρων, από τη λογοκρισία του Τύπου και τη δήμευση γης, μέχρι και την παρασκευή πουτίγκας (δεν κάνω πλάκα). Ο πόλεμος της Ανεξαρτησίας έχει κερδηθεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά το Ισραήλ δεν κήρυξε ποτέ λήξασα την έκτακτη ανάγκη και δεν κατήργησε πολλά από τα “προσωρινά” μέτρα του 1948 (εκείνο για την πουτίγκα καταργήθηκε το 2011).

Ακόμη και αν μηδενιστούν οι μολύνσεις από τον κορωνοϊό, ορισμένες διψασμένες για προσωπικά δεδομένα κυβερνήσεις θα μπορούν να ισχυριστούν ότι πρέπει να διατηρήσουν την επιτήρηση των βιομετρικών δεδομένων επειδή φοβούνται ένα δεύτερο κύμα κορωνοϊού, ή επειδή υπάρχει ένα νέο στέλεχος του Έμπολα εν εξελίξει στην κεντρική Αφρική ή επειδή . . . τέλος πάντων, αντιλαμβάνεστε. Τα τελευταία χρόνια μαίνεται μια μεγάλη μάχη για την ιδιωτικότητά μας. Η κρίση του κορωνοϊού μπορεί να είναι το σημείο βρασμού αυτής της μάχης, γιατί όταν οι άνθρωποι καλούνται να επιλέξουν μεταξύ της ιδιωτικότητας και της υγείας, συνήθως επιλέγουν την υγεία.
Η αστυνομία του σαπουνιού

Στην πραγματικότητα η ρίζα του προβλήματος είναι το να ζητάς από τους ανθρώπους να διαλέξουν μεταξύ της ιδιωτικότητάς τους και της υγείας τους, γιατί πρόκειται για ψευτοδίλημμα. Μπορούμε και πρέπει να απολαμβάνουμε τόσο την ιδιωτικότητα μας όσο και την υγεία μας. Μπορούμε να επιλέξουμε να προστατέψουμε την υγεία μας και να σταματήσουμε την επιδημία του κορωνοϊού όχι με την καθιέρωση καθεστώτων ολοκληρωτικής επιτήρησης, αλλά με την ενδυνάμωση των πολιτών. Τις τελευταίες εβδομάδες, ορισμένες από τις πιο επιτυχημένες προσπάθειες ανάσχεσης της πανδημίας του κορωνοϊού τέθηκαν σε εφαρμογή από τη Νότια Κορέα, την Ταϊβάν και τη Σιγκαπούρη. Και μολονότι οι χώρες αυτές χρησιμοποίησαν κάποιες εφαρμογές παρακολούθησης, στηρίχθηκαν πολύ περισσότερο στη διενέργεια εξετάσεων για τον κορωνοϊό σε ευρύ φάσμα του πληθυσμού, στην ειλικρινή αναφορά των κρουσμάτων από τους πάσχοντες και στην προθυμία συνεργασίας ενός καλά πληροφορημένου κοινού.

Δεν είναι η κεντρική παρακολούθηση κι οι σκληρές τιμωρίες ο μόνος τρόπος να κάνει κανείς τους πολίτες να συμμορφωθούν με ευεργετικές οδηγίες. Όταν εξηγήσει κανείς στον κόσμο τα επιστημονικά δεδομένα και όταν ο κόσμος εμπιστεύεται τις Αρχές που του εξηγούν αυτά τα δεδομένα, τότε οι πολίτες μπορούν να κάνουν το σωστό, έστω κι αν δεν έχουν τον «Μεγάλο Αδελφό» πάνω απ’ το κεφάλι τους. Ένας καλά ενημερωμένος και με ίδιον κίνητρο πληθυσμός είναι συνήθως πολύ ισχυρότερος και αποτελεσματικός από έναν επιτηρούμενο από την αστυνομία, αδαή πληθυσμό.

Πάρτε για παράδειγμα, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι - μια από τις μεγαλύτερες προόδους που σημειώθηκαν ποτέ στον τομέα της ανθρώπινης υγιεινής, μια απλή ενέργεια, που σώζει εκατομμύρια ζωές ετησίως. Αν και το θεωρούμε σήμερα δεδομένο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη σημασία του πλυσίματος των χεριών με σαπούνι μόλις τον 19ο αιώνα. Πριν από αυτό, ακόμη και οι γιατροί και οι νοσηλευτές έκαναν τη μία μετά την άλλη τις χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς να πλένουν τα χέρια τους. Δισεκατομμύρια άνθρωποι σήμερα πλένουν καθημερινά τα χέρια τους, όχι επειδή φοβούνται την αστυνομία σαπουνιού, αλλά επειδή αντιλαμβάνονται τα γεγονότα: πλένω τα χέρια μου με σαπούνι επειδή έχω ακούσει για ιούς και βακτήρια, καταλαβαίνω ότι αυτοί οι μικροσκοπικοί οργανισμοί προκαλούν ασθένειες και ξέρω ότι το σαπούνι μπορεί να τους απομακρύνει.

Αλλά για να επιτευχθεί ένα τέτοιο επίπεδο συμμόρφωσης και συνεργασίας απαιτείται εμπιστοσύνη, να εμπιστεύεσαι την επιστήμη, τις Αρχές και τα ΜΜΕ. Τα τελευταία χρόνια, ανεύθυνοι πολιτικοί έχουν εσκεμμένα υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στην επιστήμη, στις δημόσιες Αρχές και στα ΜΜΕ. Οι ίδιοι ανεύθυνοι πολιτικοί τώρα ίσως μπουν στον πειρασμού να ακολουθήσουν το δρόμο του αυταρχισμού, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί το λαό ότι θα κάνει το σωστό.

Κανονικά η εμπιστοσύνη που έχει διαβρωθεί εδώ και χρόνια, δεν μπορεί να ανοικοδομηθεί σε μια νύχτα. Αλλά οι καιροί που ζούμε, δεν είναι κανονικοί. Σε μια περίοδο κρίσης μπορούν να αλλάξουν γρήγορα τα μυαλά. Μπορείτε να μαλώνετε επί χρόνια με τα αδέλφια σας, αλλά σε μια έκτακτη ανάγκη, ανακαλύπτετε ξαφνικά μια κρυμμένη δεξαμενή εμπιστοσύνης και αδελφοσύνης και σπεύδετε να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον. Αντί να χτίσουμε ένα καθεστώς επιτήρησης, δεν είναι πολύ αργά για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης των ανθρώπων στην επιστήμη, στις δημόσιες Αρχές και στα ΜΜΕ. Οπωσδήποτε θα πρέπει να χρησιμοποιούμε και τις νέες τεχνολογίες, αλλά αυτές οι τεχνολογίες θα πρέπει να ενδυναμώνουν τους πολίτες. Είμαι υπέρ της παρακολούθησης της θερμοκρασίας του σώματός μου και της αρτηριακής μου πίεσης, αλλά αυτά τα δεδομένα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας πανίσχυρης κυβέρνησης. Αντίθετα, τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να μου επιτρέψουν να λαμβάνω πιο ενημερωμένες προσωπικές επιλογές και επίσης να μπορώ να καθιστώ υπόλογη την κυβέρνηση για τις αποφάσεις της.

Αν μπορούσα να παρακολουθώ την κατάσταση της υγείας μου επί 24 ώρες το 24ωρο, θα μάθαινα όχι μόνο εάν έχω γίνει επικίνδυνος για την υγεία των γύρω μου, αλλά και ποιες συνήθειές μου συμβάλλουν στην κατάσταση της υγείας μου. Και αν μπορούσα να αποκτήσω πρόσβαση και να αναλύσω αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία για τη διάδοση του κορωνοϊού, θα ήμουν σε θέση να κρίνω αν η κυβέρνηση μου λέει την αλήθεια και εάν υιοθετεί τις σωστές πολιτικές για την καταπολέμηση της επιδημίας. Όποτε οι άνθρωποι μιλούν για παρακολούθηση, να θυμόμαστε ότι την ίδια τεχνολογία παρακολούθησης μπορούν συνήθως να χρησιμοποιήσουν όχι μόνο οι κυβερνήσεις για την παρακολούθηση ατόμων – αλλά και τα άτομα για να παρακολουθούν τις κυβερνήσεις.

Η επιδημία του κορωνοϊού συνιστά επομένως μια μεγάλη δοκιμασία της κοινωνικής ευθύνης. Το διάστημα που ακολουθεί ο καθένας μας πρέπει να επιλέξει να εμπιστευτεί τα επιστημονικά δεδομένα και τους ειδικούς στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και όχι τις αβάσιμες θεωρίες συνωμοσίας και πολιτικούς που νοιάζονται μόνο για τους εαυτούς τους. Αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε τη σωστή επιλογή, μπορεί να υπογράψουμε την παράδοση των πιο πολύτιμων ελευθεριών μας, πιστεύοντας ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλίσουμε την υγεία μας.
Εθνικιστική απομόνωση ή παγκόσμια αλληλεγγύη;

Η δεύτερη σημαντική επιλογή που αντιμετωπίζουμε έχει να κάνει με την εθνικιστική απομόνωση ή την παγκόσμια αλληλεγγύη. Τόσο η πανδημία του κορωνοϊού όσο και η οικονομική κρίση που προκαλεί είναι παγκόσμια προβλήματα, που μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά μόνον με παγκόσμια συνεργασία.

Για να νικήσουμε τον κορωνοϊό πρέπει πρωτίστως να ανταλλάζουμε πληροφορίες παγκοσμίως. Αυτό είναι το μεγάλο αβαντάζ που έχουν οι άνθρωποι έναντι των ιών. Ένας κορωνοϊός στην Κίνα και ένας κορωνοϊός στις ΗΠΑ δεν μπορούν να ανταλλάξουν συμβουλές για το πώς να μολύνουν τους ανθρώπους. Αλλά η Κίνα μπορεί να διδάξει τις ΗΠΑ πολλά πολύτιμα μαθήματα σχετικά με τον κορωνοϊό και πώς να τον αντιμετωπίσει. Αυτό που ανακαλύπτει το πρωί ένας Ιταλός γιατρός στο Μιλάνο το πρωί, θα μπορούσε να σώσει ζωές το ίδιο βράδυ στην Τεχεράνη. Όταν η βρετανική κυβέρνηση διστάζει μεταξύ πολλών πολιτικών μπορεί να πάρει συμβουλές από τους Κορεάτες που αντιμετώπισαν πριν από έναν μήνα ένα παρόμοιο δίλημμα. Αλλά για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε ένα πνεύμα παγκόσμιας συνεργασίας και εμπιστοσύνης.

Οι χώρες θα πρέπει να είναι πρόθυμες να ανταλλάσσουν πληροφορίες ανοιχτά και να ζητούν ταπεινά συμβουλές και να μπορούν να εμπιστεύονται τα δεδομένα και τις γνώσεις που λαμβάνουν. Απαιτείται επίσης μια παγκόσμια προσπάθεια για την παραγωγή και τη διανομή ιατρικού εξοπλισμού, κυρίως των test kits και των αναπνευστήρων. Αντί κάθε χώρα να προσπαθεί να το κάνει αυτό τοπικά και να αποθηκεύει ό,τι εξοπλισμό μπορεί να εξασφαλίσει, μια συντονισμένη παγκόσμια προσπάθεια θα μπορούσε να επιταχύνει σημαντικά την παραγωγή και να διασφαλίσει ότι ο σωστικός εξοπλισμός διανέμεται πιο δίκαια. Ακριβώς όπως οι χώρες κρατικοποιούν βασικούς κλάδους της βιομηχανίας στη διάρκεια των πολέμων, ο ανθρώπινος πόλεμος κατά του κορωνοϊού μπορεί να απαιτήσει από εμάς να «εξανθρωπίσουμε» τις κρίσιμες γραμμές παραγωγής. Μια πλούσια χώρα με λίγα κρούσματα κορωνοϊού πρέπει να είναι πρόθυμη να στείλει πολύτιμο εξοπλισμό σε μια φτωχότερη χώρα με πολλά κρούσματα, πιστεύοντας ότι όταν χρειαστεί βοήθεια, οι άλλες χώρες θα σπεύσουν να τη συνδράμουν.

Θα μπορούσε να εξεταστεί και μια παρόμοια παγκόσμια προσπάθεια συγκέντρωσης ιατρικού προσωπικού. Οι χώρες που πλήττονται τώρα λιγότερο, θα μπορούσαν να στείλουν ιατρικό προσωπικό στις πιο πληγείσες περιοχές του πλανήτη και για να τους βοηθήσουν στην ώρα της ανάγκης τους, αλλά και για να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία. Κι όταν αργότερα αλλάξει η κατάσταση με την πανδημία, η βοήθεια μπορεί να ρέει προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Παγκόσμια συνεργασία στην οικονομία

Ο Ισραηλινός στοχαστής σημειώνει την ανάγκη παγκόσμιας συνεργασίας και στο μέτωπο της οικονομίας: «δεδομένης της παγκόσμιας φύσης της οικονομίας και των αλυσίδων εφοδιασμού, εάν κάθε κυβέρνηση κάνει το δικό της αδιαφορώντας πλήρως για τις άλλες χώρες, το αποτέλεσμα θα είναι να προκύψει χάος και μια βαθύτερη κρίση. Χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης και το χρειαζόμαστε γρήγορα.

Σημαντικό είναι επίσης να επιτευχθεί μια παγκόσμια συμφωνία για τα ταξίδια. Η αναστολή όλων των διεθνών ταξιδιών για μήνες θα προκαλέσει τεράστιες δυσκολίες και θα δυσχεράνει τον πόλεμο κατά του κορωνοϊού. Οι χώρες πρέπει να συνεργαστούν για να επιτρέψουν τουλάχιστον σε λίγους, σημαντικούς ταξιδιώτες να συνεχίσουν να περνούν τα σύνορα: σε επιστήμονες, γιατρούς, δημοσιογράφους, πολιτικούς, επιχειρηματίες. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια παγκόσμια συμφωνία σχετικά με τον προκαταρκτικό έλεγχο των ταξιδιωτών από τη χώρα καταγωγής τους. Όταν ξέρεις ότι επετράπη η επιβίβαση σε αεροσκάφος μόνον σε ταξιδιώτες που ελέγχθηκαν εξονυχιστικά, θα είσαι πιο πρόθυμος να τους δεχθείς στη χώρα σου.

Δυστυχώς, προς το παρόν τα κράτη δεν κάνουν τίποτε απ’ αυτά. Η διεθνής κοινότητα έχει παραλύσει συλλογικά. Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πια ενήλικες στο δωμάτιο. Θα περίμενε κανείς να δει πριν από μερικές εβδομάδες μια έκτακτη συνάντηση των ηγετών των μεγάλων χωρών για να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο δράσης. Μόλις την περασμένη εβδομάδα κατάφεραν οι ηγέτες των κρατών μελών της G7 να διοργανώσουν μια τηλεδιάσκεψη- και δεν οδήγησε σ’ ένα τέτοιο σχέδιο.

Σε προηγούμενες παγκόσμιες κρίσεις – όπως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η επιδημία του Έμπολα το 2014 – οι ΗΠΑ ανέλαβαν το ρόλο παγκόσμιου ηγέτη. Όμως η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση έχει αποποιηθεί το ρόλο αυτό. Έχει καταστήσει σαφές ότι ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για το μεγαλείο της Αμερικής παρά για το μέλλον της ανθρωπότητας. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει εγκαταλείψει ακόμη και τους στενότερους συμμάχους της χώρας. Όταν απαγόρευσε όλα τα ταξίδια από την ΕΕ, δεν μπήκε καν στον κόπο να προειδοποιήσει την ΕΕ – πόσο μάλλον να διαβουλευθεί μαζί της γι’ αυτό το δραστικό μέτρο. Έχει σκανδαλίσει τη Γερμανία καθώς φέρεται να έχει προσφέρει ένα δισ. δολάρια σε μια γερμανική φαρμακευτική εταιρεία για να αγοράσει τα δικαιώματα για ένα νέο εμβόλιο κατά του Covid-19. Ακόμη και αν η σημερινή κυβέρνηση, τελικά αλλάξει στρατηγική και αποφασίσει ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης, λίγοι θα ακολουθήσουν έναν ηγέτη, που ουδέποτε αναλαμβάνει την ευθύνη, ουδέποτε παραδέχεται λάθη και ο οποίος συνηθίζει να διεκδικεί όλα τα εύσημα για τον εαυτό του αφήνοντας όλο το φταίξιμο στους άλλους», υπογραμμίζει ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι. Και καταλήγει:

«Εάν δεν καλύψουν άλλες χώρες το κενό που άφησαν οι ΗΠΑ, όχι μόνον θα είναι πολύ δυσκολότερο να σταματήσει η σημερινή πανδημία, αλλά η κληρονομιά της θα συνεχίσει να δηλητηριάζει τις διεθνείς σχέσεις τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, κάθε κρίση συνιστά επίσης και μια ευκαιρία. Πρέπει να ελπίζουμε ότι η σημερινή επιδημία θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει τον οξύ κίνδυνο που συνιστά η παγκόσμια ασυμφωνία.

Η ανθρωπότητα πρέπει να κάνει μια επιλογή. Θα βαδίσουμε στο δρόμο της ασυμφωνίας ή θα υιοθετήσουν την πορεία της παγκόσμιας αλληλεγγύης; Αν επιλέξουμε την ασυμφωνία, αυτό όχι μόνο θα παρατείνει την κρίση, αλλά πιθανόν να οδηγήσει σε ακόμη χειρότερες καταστροφές στο μέλλον. Αν επιλέξουμε την παγκόσμια αλληλεγγύη, αυτό θα συνιστά μια νίκη όχι μόνο ενάντια στον κορωνοϊό, αλλά και ενάντια σ’ όλες τις μελλοντικές επιδημίες και κρίσεις, που θα μπορούσαν να απειλήσουν την ανθρωπότητα τον 21ο αιώνα.»
Ποιος είναι ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι

Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι (Εβραϊκά: יובל נח הררי) είναι Ισραηλινός ιστορικός και καθηγητής του τμήματος ιστορίας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου (2014), και Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος (2016) τα οποία σημείωσαν διεθνή εκδοτική επιτυχία σε πολλές γλώσσες. Στα γραπτά του εξετάζει το ζήτημα της ελεύθερης θέλησης, της συνείδησης, και της νοημοσύνης. Οι πρώτες δημοσιεύσεις που είχε κάνει αφορούσαν αυτό που περιγράφει ως γνωσιακή επανάσταση η οποία εμφανίστηκε στο ανθρώπινο είδος πριν από περίπου 50.000 έτη, όταν οι Χόμο Σάπιενς αντικατέστησαν τους Νεάντερταλ, ανέπτυξαν ικανότητα λόγου και οργανωμένες κοινωνίες, και εξελίχθηκαν σε θηρευτές στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, στηριζόμενοι παράλληλα στην εξάπλωσή τους αυτήν από την αγροτική παραγωγή της νεολιθικής επανάστασης, και πιο πρόσφατα από την επιστημονική μεθοδολογία και σκεπτικό όπου επέτρεψαν στον άνθρωπο να μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό κύριος του περιβάλλοντός του. Στα γραπτά του εξετάζει τις συνέπειες ενός μελλοντικού βιοτεχνολογικού κόσμου όπου οι διαθέτοντες αίσθηση οργανισμοί αντικαθιστώνται από τα δικά τους τεχνολογικά δημιουργήματα, και πως ο Χόμο Σάπιενς θα εξαφανιστεί σε περίπου έναν αιώνα.

Το βιβλίο του με τίτλο Sapiens: Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου εκδόθηκε στα Εβραϊκά το 2011, και ακολούθησε η έκδοση του στα Αγγλικά το 2014. Έκτοτε, μεταφράστηκε σε 30 επιπλέον γλώσσες.Η έκδοση στην ελληνική γλώσσα κυκλοφόρησε το 2015. Η αρχική έκδοση του βιβλίου σημείωσε εξαιρετική επιτυχία στο Ισραήλ και παρήγαγε μεγάλο ενδιαφέρον, ακαδημαϊκό και του γενικού κοινού, καθιστώντας τον Χαράρι διάσημο.Στο βιβλίο εξετάζεται το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας, από την εμφάνιση του Χόμο Σάπιενς κατά την εποχή του Λίθου έως τις πολιτικές και τεχνολογικές εξελίξεις του 21ου αιώνα, θέτοντας ερωτήματα για το πως έφτασε εκεί που είναι τώρα, και ποιο είναι το πιθανό μέλλον του ανθρώπου, υπό την εξέταση διαφόρων γνωστικών πεδίων όπως ιστορία και βιολογία, καθώς και εξερεύνησης του ποια είναι η σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του και με τα ζώα, ποια είναι η γενική κατεύθυνση της ιστορίας και κατά πόσο οι άνθρωποι έγιναν πιο ευτυχείς με τις διάφορες κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές σε σχέση με όπως ήταν πριν, ιδιαίτερα ως τροφοσυλλέκτες. Ο Χαράρι θεωρεί τη μη ύπαρξη ικανοποίησης/εκπλήρωσης ως τη βαθιά ρίζα του ανθρώπινου ψυχισμού, κάτι που σχετίζεται με τη βιολογική εξέλιξη.

Στο βιβλίο του 2016 με τίτλο Homo Deus: Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος, επικεντρώθηκε κυρίως στο μέλλον του ανθρώπινου είδους.[15] Εκεί περιγράφει πως στο μέλλον η ανθρωπότητα είναι πολύ πιθανό να επιδιώξει να αποκτήσει σχεδόν θεϊκές δυνατότητες πέρα από την αναζήτηση της επίτευξης της αθανασίας. Σχετικά με το πώς μπορεί να γίνει αυτό, χρησιμοποιεί ιστορικά παραδείγματα όπου σημειώθηκαν μεγάλες αλλαγές και τα προσαρμόζει με βάσει τα σημερινά δεδομένα ώστε να εξαχθούν κάποια πιθανά μέλλοντα στα οποία μπορεί να οδηγήσουν. Σε ό,τι αφορά στην θρησκεία, κάνει λόγο για την ανάδειξη ενός νέου ρεύματος το οποίο διακρίνει και το οποίο αποκαλεί νταταϊσμό, τα μέλη του οποίου ουσιαστικά λατρεύουν τα δεδομένα (Μεγάλα δεδομένα / Big data) και θεωρούν πως τα πάντα ορίζονται και εξαρτώνται από αυτά, φαινόμενο το οποίο συναντάται συχνά στην Σίλικον Βάλλεϋ και σε άλλες μεγάλες ψηφιακές τεχνολογικές κοινότητες.Σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη, σε άρθρο που έγραψε το 2017 επιχειρηματολόγησε πως μέσω της αδιάλειπτης τεχνολογικής προόδου υπό τον ρυθμό όπου αυτή εξελίσσεται, οι ανθρώπινες κοινωνίες θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε μια κατάσταση όπου, κατά το 2050, θα δημιουργούνταν μια νέα τάξη ανθρώπων, η τάξη των αχρήστων, όπου οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απλώς άνεργοι αλλά δεν είναι δυνατό να προσληφθούν πουθενά καθώς ένα τεράστιο τμήμα των τύπων εργασιών, χειρονακτικών και πνευματικών, θα έχει αυτοματοποιηθεί και αντικατασταθεί από τις μηχανές. Το ζήτημα αυτό της εργασιακής οικονομικής, υποστηρίζει πως θα αποτελέσει ένα από τα κύρια οικονομικά, κοινωνικά, και πολιτικά ζητήματα που θα αντιμετωπίσουν οι επόμενες γενεές.




Πηγή: iefimerida.gr

514 νέοι θάνατοι καταγράφηκαν σε 24 ώρες στην Ισπανία

Τρίτη, 24/03/2020 - 14:45

Η Ισπανία ανακοίνωσε σήμερα ότι το τελευταίο 24ωρο καταγράφηκαν 514 νέοι θάνατοι από την επιδημία του κορονοϊού, ανεβάζοντας σε 2.696 τον συνολικό αριθμό των νεκρών στη χώρα, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας.

Εξάλλου τα επιβεβαιωμένα κρούσματα έφτασαν σήμερα τα 39.673 από 33.089 που ήταν χθες, αύξηση κατά 6.584 κρούσματα, ανέφερε η ίδια πηγή.

Στο μεταξύ σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Φερνάντο Σιμόν επικεφαλής του κέντρου συντονισμού υγειονομικών έκτακτων καταστάσεων, σχεδόν το 14% των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων της covid-19 στην Ισπανία αφορά εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, αύξηση δύο μονάδων σε σχέση με χθες.

Περίπου 5.400 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν βρεθεί θετικοί στον ιό, εξήγησε ο ίδιος.

Ο απολογισμός αυτός δίνεται στη δημοσιότητα την ώρα που η κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ σκοπεύει να ζητήσει σήμερα από το κοινοβούλιο την παράταση ως τις 11 Απριλίου των περιοριστικών μέτρων που τέθηκαν σε εφαρμογή στις 14 Μαρτίου.

Βάσει αυτών οι Ισπανοί μπορούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους μεμονωμένα και διατηρώντας μεγάλες αποστάσεις προκειμένου να αγοράσουν είδη πρώτης ανάγκης, να πάνε στην εργασία τους ή να κάνουν βόλτα τα κατοικίδιά τους.

Οι αρχές αποφεύγουν μέχρι στιγμής να λάβουν πιο δραστικά μέτρα και ελπίζουν να φτάσουν στο απόγειο της επιδημίας τις επόμενες ημέρες.

Η περιοχή της Μαδρίτης έχει πληγεί περισσότερο με 1.535 νεκρούς και 12.352 κρούσματα.

Εξαιτίας του κορεσμού στα γραφεία τελετών η Μαδρίτη αποφάσισε να μετατρέψει σε νεκροτομείο ένα μεγάλο παγοδρόμιο που βρίσκεται σε εμπορικό κέντρο της πόλης.

Εξάλλου μεγάλα εκθεσιακά κέντρα στη Μαδρίτη μετατράπηκαν σε νοσοκομεία εκστρατείας με 1.500 κλίνες που στόχος είναι να φτάσουν τις 5.500.

Σε όλη την Ισπανία ο αριθμός των ασθενών σε μονάδες εντατικής θεραπείας ανέρχεται σε 2.636, ενώ 3.794 έχουν θεραπευθεί.

Ποιες αιτήσεις για επιδόματα δέχεται ηλεκτρονικά ο ΟΠΕΚΑ

Τρίτη, 24/03/2020 - 16:22

Μέσα από την ηλεκτρονική σελίδα του ΟΠΕΚΑ ανασφάλιστοι υπερήλικοι και άνθρωποι με αναπηρίες θα μπορούν να καταθέτουν ηλεκτρονικά αιτήσεις για το Προνοιακό Επίδομα Αναπηρίας και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστου Υπερήλικα.

Όπως ενημέρωσε σχετικά η διοίκηση του ΟΠΕΚΑ

Από σήμερα, Τρίτη 24/03 οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, χωρίς να απαιτείται φυσική παρουσία, να επισκέπτονται την ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΑ (www.opeka.gr), να συμπληρώσουν την online αίτηση για το Προνοιακό Επίδομα Αναπηρίας (Νέες αιτήσεις και αιτήσεις ανανέωσης) και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστου Υπερήλικα.

Συγκεκριμένα :

Για τα προνοιακά αναπηρικά επιδόματα αιτήσεις οι αιτήσεις θα κατατίθενται στο https://opeka.gr/atoma-me-anapiria/ilektronikes-ypiresies/aitisi-pronoiako-anapiriko-epidoma/

Για το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστου Υπερήλικα αιτήσεις θα κατατίθενται στο https://opeka.gr/anasfalistoi-yperilikes/ilektronikes-ypiresies/aitisi-epidoma-anasfaliston-yperilikon/

Με τη συμπλήρωση της ηλεκτρονικής αίτησης και την υποβολή της, ο πολίτης κατοχυρώνει την ημερομηνία έναρξης του δικαιώματός του, σε περίπτωση που κριθεί δικαιούχος των αιτηθέντων παροχών σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.

Τηλεφωνική εξυπηρέτηση

Επίσης, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των Ατόμων με αναπηρία και των Ανασφαλίστων Υπερηλίκων, έχουν διατεθεί επιπλέον τηλεφωνικές γραμμές και διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Αναλυτικότερα:

-Αναπηρικά Προνοιακά Επιδόματα τηλ. 2131519238 – email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

-Ανασφάλιστοι Υπερήλικες τηλ. 2131519206 – email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.




πηγή ://documentonews/