Πλατιά συμπαράσταση προς τον Π. Κωνσταντίνου
Τρίτη, 15/10/2013 - 18:40
Δηλώσεις από τη συνέντευξη τύπου για την φιλοναζιστική δίωξη σε βάρος του Πέτρου Κωνσταντίνου
Δείτε βίντεο
http://www.youtube.com/watch?v=vpUeIRZVVSU
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ: "Τεράστιο είναι το κύμα συμπαράστασης ενάντια στις διώξεις που έχουν ασκηθεί στην ΚΕΕΡΦΑ και τον συντονιστή της όπως φάνηκε στην συνέντευξη τύπου της Δευτέρας 14/10 . Δεκάδες ομοσπονδίες και εργατικά σωματεία, κοινότητες μεταναστών, δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, αντιρατσιστικές και αντιιφασιστικές συλλογικότητες, πολιτικοί φορείς και οργανώσεις δηλώνουν την στήριξή τους στην ΚΕΕΡΦΑ αλλά και προσωπικά στον συντονιστή της και δημοτικό σύμβουλο Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Πέτρο Κωνσταντίνου.
“Η κυβέρνηση και ο Δένδιας πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν η ΚΕΕΡΦΑ και ο συντονιστής της να είμαστε μάρτυρες στην δίκη ενάντια στους Χρυσαυγίτες όπως μας καλούν να καταθέσουμε ή μας θέλουν να είμαστε διωκόμενοι από την κρατική ασφάλεια”, ανέφερε στην αρχή της τοποθέτησής του ο Πέτρος Κωνσταντίνου κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου ευχαριστώντας για την μεγάλη συμπαράσταση και διαβάζοντας τον σύντομο χαιρετισμό του Δημήτρη Χριστόπουλου αναπληρωτής Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου – Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
“Σε μια περίφημη για τη νομολογία του υπόθεση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ήδη από το 1976 διατύπωνε την ακόλουθη θέση: η ελευθερία της έκφρασης «περιλαμβάνει όχι μόνον πληροφορίες και ιδέες που γίνονται ευμενώς δεκτές και θεωρούνται ουδέτερες ή αδιάφορες, αλλά και εκείνες που προσβάλλουν, σοκάρουν και αναστατώνουν το κράτος ή ένα τμήμα του πληθυσμού. Το επιβάλλει ο πλουραλισμός, η ανεκτικότητα και το ευρύ πνεύμα, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρξει ‘δημοκρατική κοινωνία’». (Handyside κατά Ηνωμένου Βασιλείου (7.12.1976).
Αντιλαμβάνομαι ότι οι απόψεις που εξέφερε επί των προκείμενων ο Π. Κωνσταντίνου είναι πιθανώς απόψεις που μπορεί να ενοχλούν τμήματα του κράτους ή της κοινής γνώμης αλλά είναι κατεξοχήν απόψεις που δεν μπορούν να σταματήσουν να εκφέρονται εξαιτίας του εκνευρισμού που προκαλούν σε κάποιους δημόσιους λειτουργούς. Και αυτό, όχι επειδή είναι σωστές, αλλά επειδή στη δημοκρατία το κράτος πρέπει να μάθει να ανέχεται ότι δεν θα λέγεται μόνο αυτό που του αρέσει.
Σε ό,τι αφορά στην πραγματολογική εγκυρότητα των απόψεων αυτών, η άποψή μου είναι ότι δυστυχώς το βάρος της απόδειξης ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, δεν το έχει πρωτίστως ο Π. Κωνσταντίνου αλλά η ελληνική πολιτεία. Έτσι, ακόμη και τέτοιες απόψεις που πιθανώς να «σοκάρουν» μπορεί να λειτουργήσουν ως και ευεργετικά προκειμένου ζωτικοί τομείς της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, όπως το σωφρονιστικό, ή δημοσίων πολιτικών, όπως η διαχείριση του μεταναστευτικού, να μπορέσουν στοιχειωδώς να αποδώσουν καλύτερα και πιο ανθρώπινα".